Μαύρα κι άραχλα!
Δεν έχουμε κλείσει ακόμα δύο μήνες στο πολιτικό blogging και έχουμε πάρει ήδη μια καλή γεύση για το πώς διεξάγεται ο «διάλογος» με χώρους και άτομα που δεν τοποθετούνται στην Αριστερά αλλά την αντιπολιτεύονται. Σήμερα όμως πήραμε και μια καλή γεύση για το πώς διεξάγεται ο διάλογος εντός της Αριστεράς. Η ευκαιρία μας δόθηκε μέσα από την ανάγνωση ενός άρθρου και την αποστολή σχετικού σχολίου στο blog του Κοκκινοπράσινου Δικτύου, μιας από τις τάσεις του ΣΥΝ (http://kokkinoprasinodiktyo.wordpress.com/2009/07/03/to-14o-festival-mas-xekinaei/#comment-55).
Το γεγονός
Για τους αναγνώστες που δεν έχουν τον χρόνο -και την διάθεση ίσως- να ανατρέξουν στο παραπάνω site, τα πράγματα έχουν συνοπτικά ως εξής:
Οι φίλοι του Κοκκινοπράσινου Δικτύου δημοσίευσαν ένα άρθρο που προπαγάνδιζε το 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ (αρχίζει σήμερα στο Πάρκο Ειρήνης, στο Ρέντη) και φυσικά εμπεριείχε τις βασικές αντιρατσιστικές θέσεις της Αριστεράς.
Στείλαμε το παρακάτω σχόλιο: «Φίλοι Κοκκινοπράσινοι, Λέτε: “Να αναθεωρήσουμε τις ιεραρχήσεις μας, τώρα που η “μικρή” πολιτική και η “δευτερεύουσα” ευαισθησία δεν μπορούν παρά να βρίσκονται συστηματικά στην κορυφή της ατζέντας μας”. Σαν πολιτικό bypass μας ακούγεται! Δηλαδή, επειδή τα “βρίσκουμε μπαστούνια” στη “μεγάλη” πολιτική και στις “πρωτεύουσες” ευαισθησίες(;) επενδύουμε στο μεταναστευτικό; (Και να επενδύαμε και σωστά!…). Ο Καρατζαφέρης τρίβει τα χέρια του! Ακόμα ν’ ακούσετε τα τρανταχτά του γέλια;».
Μας απάντησαν ως εξής: «Θα στοιχηματίζαμε ότι μόνο εσύ το διάβασες έτσι. Αυτό που προφανώς λένε, είναι ότι το μεταναστευτικό είχε ιεραρχηθεί πιο κάτω από τη δουλειά του χώρου μας για τα δημόσια αγαθά και το περιβάλλον και η συγκυρία (σκούπες, απελάσεις, μέτρα: όχι αορίστως οι εκλογές) δείχνουν ότι η ιεράρχηση αυτή πρέπει να αναθεωρηθεί από το χώρο. Ποια “μπαστούνια” βρήκαμε στη “μεγάλη” πολιτική; Και τι ξέρεις για να είσαι τόσο ειρωνικός/ή και καχύποπτος/η;».
Ποτέ μη βάζετε στοίχημα αν δεν έχετε τουλάχιστον 50% πιθανότητες να το κερδίσετε!
Ο φίλος που έγραψε την απάντηση στο σχόλιό μας (ακόμα και στα συλλογικά blogs, ένας γράφει την απάντηση, έτσι συμβαίνει και σε μας), προφανώς δεν έχει υπ’ όψη του τον παραπάνω χρυσό κανόνα. Γιατί διαφορετικά δεν θα πρότεινε στοίχημα, χωρίς να είναι σίγουρος ότι εκείνος έχει «διαβάσει» σωστά το σχόλιό μας. Από την απάντησή του είναι φανερό πώς δεν κατάλαβε γρυ!
Αυτά που μας εξηγεί, είναι αυτά ακριβώς που καταλάβαμε από την πρώτη κιόλας ανάγνωση! Και διαφωνώντας με το πνεύμα τους, στείλαμε το σχόλιο που στείλαμε. Και τι εννοούσαμε; Εννοούσαμε αυτό που εν μέρει, «διακριτικά» και δειλά-δειλά έχει αρχίσει να ακούγεται από αριστερούς ανθρώπους (όπως, ας πούμε, τον Αλέκο Αλαβάνο…), σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, σε συνεδριάσεις, ή και στην πολιτική αρθρογραφία. Τι δηλαδή; Ότι οι θέσεις της Αριστεράς για το μεταναστευτικό ζήτημα, χρήζουν επανεξέτασης, αφού, με τη μέχρι τώρα «γραμμή», το μόνο που έχουν επιτύχει είναι να φουσκώνουν τα πανιά του Καρατζαφέρη! (Το λέμε έτσι τηλεγραφικά, γιατί το ζήτημα σηκώνει αναρτήσεις επί αναρτήσεων!).
Βέβαια, με το σχόλιό μας προχωρήσαμε -εμμέσως πλην σαφώς- και λίγο παραπέρα απ’ όσο προχωρούν συνήθως όσοι αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις θέσεις της Αριστεράς για τους μετανάστες. Και μας κάνει εντύπωση που «μπαρουτοκαπνισμένα» στελέχη του ΣΥΝ, όπως τα άτομα που εντάσσονται στο Κοκκινοπράσινο Δίκτυο, δεν μπόρεσαν να το αντιληφθούν. Πού προχωράμε; Στην διατύπωση της σκέψης ότι η Αριστερά, ευρισκόμενη σε αδιέξοδο να συγκινήσει ευρύτερες μάζες προβάλλοντας τα βασικά της πολιτικά και γενικά κοινωνικά προτάγματα και κινδυνεύοντας έτσι να μείνει άνευ αντικειμένου και επιδιωκόμενου σκοπού, επιχειρεί να συντηρηθεί ως πολιτικό ρεύμα υπερεπενδύοντας σε πολιτισμικά και ειδικά κοινωνικά ζητήματα, με πρώτο και κύριο το μεταναστευτικό. Όπου, για το μεταναστευτικό, εκτός από το λάθος της «υπερεπένδυσης» κάνει το λάθος να κινείται και προς αδιέξοδες κατευθύνσεις. Αυτό εννοούσαμε όταν γράψαμε ότι «τα βρίσκουμε (τα βρίσκουν) μπαστούνια» στη «μεγάλη» πολιτική και γι' αυτό καταφεύγουμε (καταφεύγουν) στο «πολιτικό bypass». Και μεγάλη πολιτική για μας, δεν είναι οι εκλογές, όπως ίσως κατάλαβε ο Κοκκινοπράσινος φίλος που μας απάντησε, αλλά η προσπάθεια να πειστούν μεγάλοι αριθμοί ανθρώπων για την αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής κοινωνίας που ευαγγελίζεται -αν δεν κάνουμε λάθος- η Αριστερά. Μετά από όλες αυτές τις εξηγήσεις, εξακολουθεί να απορεί πού τα έχει «βρει μπαστούνια» η Αριστερά; Γούστο θα ‘χει!
Εν κατακλείδι: Με το σχόλιό μας εκφράσαμε την διαφωνία μας με την άποψη ότι απαιτείται τοποθέτηση του μεταναστευτικού ζητήματος σε ακόμα πιο ψηλή θέση στην ατζέντα της Αριστεράς. (Δηλαδή, τι άλλο να κάνουμε; Να βαφτούμε όλοι μαύροι;). Το ζήτημα δεν είναι εκεί. Το ζήτημα είναι να ξαναδούμε την πολιτική της Αριστεράς στο συγκεκριμένο ζήτημα, διερευνώντας τους λόγους της αποτυχίας της και κατ’ επέκταση εξετάζοντας τι πρέπει να αναθεωρήσουμε από αυτήν. Δεν είναι ζήτημα προτεραιοτήτων. Είναι ζήτημα περιεχομένου της πολιτικής (φιλοσοφίας) μας.
«Ξέρεις ποιός ειμ’ εγώ ρε;»
Όχι, όχι. Ο φίλος που απάντησε στο σχόλιό μας δεν έγραψε κάτι τέτοιο. Δεν θέλουμε να φανούμε άδικοι ή συκοφάντες. Απλώς το ...είπε!
Αυτό δεν λέει όταν γράφει «και τι ξέρεις;»; Θέλει πολύ μεγάλη φαντασία να καταλάβει κανείς, ότι το πλήρες νόημα είναι «και τι ξέρεις εσύ μπροστά σε μας»; Ελάτε τώρα, μη μας απογοητεύετε!...
Σωστά. Τι ξέρουμε εμείς; Κάτι αδέσποτοι του Διαδικτύου -και του κερατά- είμαστε, κάτι μπλογκεράδες ημιαπασχολούμενοι, χωρίς σταθερή δουλειά και προοπτικές. Και βέβαια, χωρίς στελεχιακή θέση σε κάποιο αριστερό κόμμα ή έστω οργάνωση, που σημαίνει χωρίς κομματική σημαία. (Δυστυχώς, η Κόκκινη δεν αρκεί για να μας σώσει...).
Και επειδή είμαστε αυτοί που είμαστε, κάτι ρεμάλια δηλαδή, δεν έχουμε και «καλούς τρόπους»! «Παρεκτρεπόμαστε»! Γινόμαστε «ειρωνικοί»! Και εκφράζουμε «καχυποψία»! Και τα αριστερά στελέχη ακούνε μόνο την politically correct κριτική, δεν σηκώνουν ειρωνείες! Ούτε επιτρέπουν να δείχνεις καχυποψία απέναντι στις απόψεις τους. Τους ανεβαίνει το ζάχαρο!
Διότι σου λένε: «Μα τι θέλουν επιτέλους τα κωλόπαιδα; Διατηρούμε σταθερά την Αριστερά στο 14% πάνω-κάτω (περισσότερο κάτω, είναι αλήθεια). Δεν αφήνουμε τα προβλήματα της κοινωνίας να αυξάνονται σε ρυθμούς μεγαλύτερους από αυτούς του πληθωρισμού. Ενισχύουμε το ΛΑΟΣ, προσέχοντας όμως πάντα να μην φτάσει σε όριο αυτοδυναμίας. Και -αυτό πού το βάζεις;- πηγαίνουμε και στη Γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας με μαύρη γκόμενα άμα λάχει! Και να βγάζουν και γλώσσα; Τι άλλο να κάνουμε δηλαδή για να είναι ευχαριστημένα;»
Να μάθετε κατ’ αρχήν να ακούτε σύντροφοι! Γιατί αν δεν μάθετε να ακούτε, το μόνο που κάνετε είναι να σκάβετε το λάκκο της Αριστεράς.
Και ξέρετε κάτι; Με όλο τον σεβασμό, δεν είστε ιδιοκτήτες της Αριστεράς. Η Αριστερά δεν έχει ιδιοκτήτες. Μόνο συνιδιοκτήτες. Αυτή τη στιγμή, παρά τα στραπάτσα, είναι κάμποσες εκατοντάδες χιλιάδες. Κι ανάμεσά τους τυχαίνει να είμαστε κι εμείς.
Φαίνεται ότι αυτό το «συν», αν και είναι η συντομογραφία με την οποία αναφέρεται το κόμμα στο οποίο ανήκετε, σας κάθεται στο στομάχι.
Σόδα!
Δεν έχουμε κλείσει ακόμα δύο μήνες στο πολιτικό blogging και έχουμε πάρει ήδη μια καλή γεύση για το πώς διεξάγεται ο «διάλογος» με χώρους και άτομα που δεν τοποθετούνται στην Αριστερά αλλά την αντιπολιτεύονται. Σήμερα όμως πήραμε και μια καλή γεύση για το πώς διεξάγεται ο διάλογος εντός της Αριστεράς. Η ευκαιρία μας δόθηκε μέσα από την ανάγνωση ενός άρθρου και την αποστολή σχετικού σχολίου στο blog του Κοκκινοπράσινου Δικτύου, μιας από τις τάσεις του ΣΥΝ (http://kokkinoprasinodiktyo.wordpress.com/2009/07/03/to-14o-festival-mas-xekinaei/#comment-55).
Το γεγονός
Για τους αναγνώστες που δεν έχουν τον χρόνο -και την διάθεση ίσως- να ανατρέξουν στο παραπάνω site, τα πράγματα έχουν συνοπτικά ως εξής:
Οι φίλοι του Κοκκινοπράσινου Δικτύου δημοσίευσαν ένα άρθρο που προπαγάνδιζε το 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ (αρχίζει σήμερα στο Πάρκο Ειρήνης, στο Ρέντη) και φυσικά εμπεριείχε τις βασικές αντιρατσιστικές θέσεις της Αριστεράς.
Στείλαμε το παρακάτω σχόλιο: «Φίλοι Κοκκινοπράσινοι, Λέτε: “Να αναθεωρήσουμε τις ιεραρχήσεις μας, τώρα που η “μικρή” πολιτική και η “δευτερεύουσα” ευαισθησία δεν μπορούν παρά να βρίσκονται συστηματικά στην κορυφή της ατζέντας μας”. Σαν πολιτικό bypass μας ακούγεται! Δηλαδή, επειδή τα “βρίσκουμε μπαστούνια” στη “μεγάλη” πολιτική και στις “πρωτεύουσες” ευαισθησίες(;) επενδύουμε στο μεταναστευτικό; (Και να επενδύαμε και σωστά!…). Ο Καρατζαφέρης τρίβει τα χέρια του! Ακόμα ν’ ακούσετε τα τρανταχτά του γέλια;».
Μας απάντησαν ως εξής: «Θα στοιχηματίζαμε ότι μόνο εσύ το διάβασες έτσι. Αυτό που προφανώς λένε, είναι ότι το μεταναστευτικό είχε ιεραρχηθεί πιο κάτω από τη δουλειά του χώρου μας για τα δημόσια αγαθά και το περιβάλλον και η συγκυρία (σκούπες, απελάσεις, μέτρα: όχι αορίστως οι εκλογές) δείχνουν ότι η ιεράρχηση αυτή πρέπει να αναθεωρηθεί από το χώρο. Ποια “μπαστούνια” βρήκαμε στη “μεγάλη” πολιτική; Και τι ξέρεις για να είσαι τόσο ειρωνικός/ή και καχύποπτος/η;».
Ποτέ μη βάζετε στοίχημα αν δεν έχετε τουλάχιστον 50% πιθανότητες να το κερδίσετε!
Ο φίλος που έγραψε την απάντηση στο σχόλιό μας (ακόμα και στα συλλογικά blogs, ένας γράφει την απάντηση, έτσι συμβαίνει και σε μας), προφανώς δεν έχει υπ’ όψη του τον παραπάνω χρυσό κανόνα. Γιατί διαφορετικά δεν θα πρότεινε στοίχημα, χωρίς να είναι σίγουρος ότι εκείνος έχει «διαβάσει» σωστά το σχόλιό μας. Από την απάντησή του είναι φανερό πώς δεν κατάλαβε γρυ!
Αυτά που μας εξηγεί, είναι αυτά ακριβώς που καταλάβαμε από την πρώτη κιόλας ανάγνωση! Και διαφωνώντας με το πνεύμα τους, στείλαμε το σχόλιο που στείλαμε. Και τι εννοούσαμε; Εννοούσαμε αυτό που εν μέρει, «διακριτικά» και δειλά-δειλά έχει αρχίσει να ακούγεται από αριστερούς ανθρώπους (όπως, ας πούμε, τον Αλέκο Αλαβάνο…), σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, σε συνεδριάσεις, ή και στην πολιτική αρθρογραφία. Τι δηλαδή; Ότι οι θέσεις της Αριστεράς για το μεταναστευτικό ζήτημα, χρήζουν επανεξέτασης, αφού, με τη μέχρι τώρα «γραμμή», το μόνο που έχουν επιτύχει είναι να φουσκώνουν τα πανιά του Καρατζαφέρη! (Το λέμε έτσι τηλεγραφικά, γιατί το ζήτημα σηκώνει αναρτήσεις επί αναρτήσεων!).
Βέβαια, με το σχόλιό μας προχωρήσαμε -εμμέσως πλην σαφώς- και λίγο παραπέρα απ’ όσο προχωρούν συνήθως όσοι αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις θέσεις της Αριστεράς για τους μετανάστες. Και μας κάνει εντύπωση που «μπαρουτοκαπνισμένα» στελέχη του ΣΥΝ, όπως τα άτομα που εντάσσονται στο Κοκκινοπράσινο Δίκτυο, δεν μπόρεσαν να το αντιληφθούν. Πού προχωράμε; Στην διατύπωση της σκέψης ότι η Αριστερά, ευρισκόμενη σε αδιέξοδο να συγκινήσει ευρύτερες μάζες προβάλλοντας τα βασικά της πολιτικά και γενικά κοινωνικά προτάγματα και κινδυνεύοντας έτσι να μείνει άνευ αντικειμένου και επιδιωκόμενου σκοπού, επιχειρεί να συντηρηθεί ως πολιτικό ρεύμα υπερεπενδύοντας σε πολιτισμικά και ειδικά κοινωνικά ζητήματα, με πρώτο και κύριο το μεταναστευτικό. Όπου, για το μεταναστευτικό, εκτός από το λάθος της «υπερεπένδυσης» κάνει το λάθος να κινείται και προς αδιέξοδες κατευθύνσεις. Αυτό εννοούσαμε όταν γράψαμε ότι «τα βρίσκουμε (τα βρίσκουν) μπαστούνια» στη «μεγάλη» πολιτική και γι' αυτό καταφεύγουμε (καταφεύγουν) στο «πολιτικό bypass». Και μεγάλη πολιτική για μας, δεν είναι οι εκλογές, όπως ίσως κατάλαβε ο Κοκκινοπράσινος φίλος που μας απάντησε, αλλά η προσπάθεια να πειστούν μεγάλοι αριθμοί ανθρώπων για την αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής κοινωνίας που ευαγγελίζεται -αν δεν κάνουμε λάθος- η Αριστερά. Μετά από όλες αυτές τις εξηγήσεις, εξακολουθεί να απορεί πού τα έχει «βρει μπαστούνια» η Αριστερά; Γούστο θα ‘χει!
Εν κατακλείδι: Με το σχόλιό μας εκφράσαμε την διαφωνία μας με την άποψη ότι απαιτείται τοποθέτηση του μεταναστευτικού ζητήματος σε ακόμα πιο ψηλή θέση στην ατζέντα της Αριστεράς. (Δηλαδή, τι άλλο να κάνουμε; Να βαφτούμε όλοι μαύροι;). Το ζήτημα δεν είναι εκεί. Το ζήτημα είναι να ξαναδούμε την πολιτική της Αριστεράς στο συγκεκριμένο ζήτημα, διερευνώντας τους λόγους της αποτυχίας της και κατ’ επέκταση εξετάζοντας τι πρέπει να αναθεωρήσουμε από αυτήν. Δεν είναι ζήτημα προτεραιοτήτων. Είναι ζήτημα περιεχομένου της πολιτικής (φιλοσοφίας) μας.
«Ξέρεις ποιός ειμ’ εγώ ρε;»
Όχι, όχι. Ο φίλος που απάντησε στο σχόλιό μας δεν έγραψε κάτι τέτοιο. Δεν θέλουμε να φανούμε άδικοι ή συκοφάντες. Απλώς το ...είπε!
Αυτό δεν λέει όταν γράφει «και τι ξέρεις;»; Θέλει πολύ μεγάλη φαντασία να καταλάβει κανείς, ότι το πλήρες νόημα είναι «και τι ξέρεις εσύ μπροστά σε μας»; Ελάτε τώρα, μη μας απογοητεύετε!...
Σωστά. Τι ξέρουμε εμείς; Κάτι αδέσποτοι του Διαδικτύου -και του κερατά- είμαστε, κάτι μπλογκεράδες ημιαπασχολούμενοι, χωρίς σταθερή δουλειά και προοπτικές. Και βέβαια, χωρίς στελεχιακή θέση σε κάποιο αριστερό κόμμα ή έστω οργάνωση, που σημαίνει χωρίς κομματική σημαία. (Δυστυχώς, η Κόκκινη δεν αρκεί για να μας σώσει...).
Και επειδή είμαστε αυτοί που είμαστε, κάτι ρεμάλια δηλαδή, δεν έχουμε και «καλούς τρόπους»! «Παρεκτρεπόμαστε»! Γινόμαστε «ειρωνικοί»! Και εκφράζουμε «καχυποψία»! Και τα αριστερά στελέχη ακούνε μόνο την politically correct κριτική, δεν σηκώνουν ειρωνείες! Ούτε επιτρέπουν να δείχνεις καχυποψία απέναντι στις απόψεις τους. Τους ανεβαίνει το ζάχαρο!
Διότι σου λένε: «Μα τι θέλουν επιτέλους τα κωλόπαιδα; Διατηρούμε σταθερά την Αριστερά στο 14% πάνω-κάτω (περισσότερο κάτω, είναι αλήθεια). Δεν αφήνουμε τα προβλήματα της κοινωνίας να αυξάνονται σε ρυθμούς μεγαλύτερους από αυτούς του πληθωρισμού. Ενισχύουμε το ΛΑΟΣ, προσέχοντας όμως πάντα να μην φτάσει σε όριο αυτοδυναμίας. Και -αυτό πού το βάζεις;- πηγαίνουμε και στη Γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας με μαύρη γκόμενα άμα λάχει! Και να βγάζουν και γλώσσα; Τι άλλο να κάνουμε δηλαδή για να είναι ευχαριστημένα;»
Να μάθετε κατ’ αρχήν να ακούτε σύντροφοι! Γιατί αν δεν μάθετε να ακούτε, το μόνο που κάνετε είναι να σκάβετε το λάκκο της Αριστεράς.
Και ξέρετε κάτι; Με όλο τον σεβασμό, δεν είστε ιδιοκτήτες της Αριστεράς. Η Αριστερά δεν έχει ιδιοκτήτες. Μόνο συνιδιοκτήτες. Αυτή τη στιγμή, παρά τα στραπάτσα, είναι κάμποσες εκατοντάδες χιλιάδες. Κι ανάμεσά τους τυχαίνει να είμαστε κι εμείς.
Φαίνεται ότι αυτό το «συν», αν και είναι η συντομογραφία με την οποία αναφέρεται το κόμμα στο οποίο ανήκετε, σας κάθεται στο στομάχι.
Σόδα!
8 σχόλια:
Αγαπητοί LeftG700,
Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι μία βραδυφλεγής βόμβα πολύ ζόρικη για τους "πυροτεχνουργούς" της Αριστεράς. Δεν θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά μην έχετε και μεγάλες απαιτήσεις. Αντιθέτως να έχετε μεγάλες απαιτήσεις από τους εαυτούς σας -εννοώ γενικά την νέα Γενιά.
Όσο για την δυσανεξία στην αντίθετη άποψη, δυστυχώς δεν κάνει διακρίσεις σε δεξιούς και αριστερούς. Ζει και βασιλεύει! Και φοβάμαι, ως προς αυτό, ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί, πριν αρχίσει να βελτιώνεται!
Μπορείτε να φέρετε φρέσκο αέρα; Κάντε το! (Παραμένοντας βέβαια politically incorrect! Αυτό να λέγεται!...).
Χαιρετώ (συντροφικά).
Φίλε Δ.Δρακονάριε,
Δεν μας ενοχλούν τόσο τα λάθη που κάνουν οι ηγεσίες. Μέσα στο πρόγραμμα είναι όλα και οι αριστεροί δεν είναι αλάνθαστοι, πώς θα μπορούσε;
Εκείνο που μας ενοχλεί είναι η αλαζονεία που δείχνουν πολλοί αριστεροί και μάλιστα στελέχη στην κριτική. Στα λόγια λένε ότι τη δέχονται, ότι είναι ανοιχτοί σε κάθε παρατήρηση ή επισήμανση, αλλά όταν έρχεται η στιγμή της αλήθειας κλωτσάνε, εφευρίσκοντας ένα σωρό δικιολογίες!
Δεν έχουμε βγάλει κανένα πόρισμα ότι πρέπει να είμαστε politically incorrect. Aλλά δεν έχουμε και κανένα λόγο να μη λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, όπως εμείς τα καταλαβαίνουμε τουλάχιστον.
Σε κάποιους Κοκκινοπράσινους φίλους δεν αρέσει αυτό. Πρόβλημά τους. Και είναι καλοδεχούμενοι στο blog μας για να πουν την όποια άποψή τους. Αν και υποπτευόμαστε ότι θα μας απαντήσουν με τη σιωπή τους (συνεπείς στη "γραμμή" της αλαζονείας) παρά το ότι τους ενημερώσαμε ότι θα γράφαμε post για τη στάση τους.
Τα λέμε (συντροφικά).
ρε παιδιά ,εσείς καλά τα λέτε και ασκείτε κριτική.Η κριτική στην Αριστερά δεν πρέπει όμως να ασκείται με ειρωνείες,με υπονοούμενα,με μπηχτές.Οι άνθρωποι δεν είναι ηλίθιοι,πουλημένοι είναι.Τους λέτε για τον Καρατζαφέρη και τι μεταναστευτικό και σου απαντούν "είσαι φασίστας"χωρίς ποτέ να έχεις στηρίξει την ακροδεξιά.Και όχι μόνο πουλημένοι ,αλλά και κολλημένοι.Τα λεφτά που ροκανίζουν από τα ευρωπαϊκά προγράμματα,ενώ εσείς πεινάτε με τους μισθούς των 700 Ευρώ τους γέμισαν το στομάχι για τα καλά.
Διαβάστε τα σχόλια στο κείμενο του Νάσου Θεοδωρίδη http://kokkinoprasinodiktyo.wordpress.com/2009/08/12/ta-dikaiomata-twn-meionothtwm-ws-systatiko-stoixeio-mias-aristerhs-atzentas/.
Υπογράφω ως Τάνταλος .Καμαρώστε τη συμπεριφορά απέναντι όχι μόνο σε μένα,αλλά και σε άλλους.Απάντηση επί της ουσίας καμμία!!!
Φίλε Ανώνυμε,
Κατ' αρχήν συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση στο σχόλιό σου. Οφείλεται στην καλοκαιρινή αποδιοργάνωσή μας για την οποία ελπίζουμε να δείξεις κατανόηση...
Δεν μπορούμε να δεχθούμε τους χαρακτηρισμούς που προσάπτεις στα μέλη του Κοκκινοπράσινου δικτύου. Με την εξής έννοια: Όλοι μας (και πρώτοι εμείς) μπορεί να κάνουμε λάθη. Ακόμα και λάθη μεγάλα. Δεν σημαίνει ότι είμαστε ηλίθιοι. Ακόμα μπορεί να κάνουμε και λάθη που αντί να βλάπτουν τους πολιτικούς αντιπάλους μας, να τους ωφελούν. Δεν σημαίνει ότι είμαστε πουλημένοι.
Για τις κατηγορίες του "βολέματος" που τους αποδίδεις, δεν ξέρουμε κάτι συγκεκριμένο. Μπορεί να 'ναι κι έτσι, μπορεί και όχι. Όμως, εξακολουθείς να πιστεύεις ότι κάθε αριστερός και ...άγιος; Τώρα πιά ξέρουμε ότι δεν είναι έτσι. Θα τα μουτζώσουμε όλα επειδή κάποιοι αποδεικνύονται μικροί και ανάξιοι;
Δεν καταλάβαμε αν με αυτό που λες για το πώς πρέπει να ασκείται η κριτική, εννοείς εμάς. Όμως συμφωνούμε επί της ουσίας.
Τα λέμε.
Φίλε Τάνταλε,
Να επαναλάβουμε και σε σένα όσα λέμε στον Ανώνυμο πιο πάνω: Συγνώμη για την καθυστερημένη ανταπόκριση στο σχόλιό σου.
Τώρα στα θέματα που θίγεις. Η μονομερής καταγγελία του Ελληνικού εθνικισμού σε συνδυασμό με την αφωνία για τον εθνικισμό άλλων, πράγμα για το οποίο σωστά διαμαρτύρεσαι, οφείλεται κατά τη γνώμη μας σε εσφαλμένη και δογματική εφαρμογή του κανόνα που λέει ότι πρέπει πρώτα απ’ όλα να καταπολεμάς τον εθνικισμό της χώρας σου. Αυτό το «πρώτα απ’ όλα» ο Θεοδωρίδης το μεταφράζει σε «μόνο». H διαφορά είναι τεράστια, αλλά δυστυχώς οι φίλοι του Κοκκινοπράσινου δεν την καταλαβαίνουν φαίνεται. Έτσι αποξενωνόμαστε όμως από κόσμο. Το ίδιο μ’ εσένα αλλά με άλλα λόγια τους λέμε κι εμείς με κατοπινό σχόλιό μας
(http://kokkinoprasinodiktyo.wordpress.com/2009/07/28/1-7/#comments).
Για το ζήτημα του «αντιαμερικανισμού» της ακροδεξιάς, σε γενικές γραμμές συμφωνούμε μαζί σου. Δεν υφίσταται επί της ουσίας και σε τελική ανάλυση. Όμως πρέπει να μη μας διαφεύγει, ότι η σύγχρονη ακροδεξιά -και όχι μόνο στην Ελλάδα- συχνά εκφωνεί «αντιιμπεριαλιστικούς» και «αντιαμερικανικούς» λόγους που βρίσκουν απήχηση στον κόσμο. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέξουμε, αν θέλουμε ο αριστερός αντιιμπεριαλισμός να μην ισχυροποιεί την ακροδεξιά καρικατούρα του.
Τέλος για το ζήτημα της συμπεριφοράς. Για την αριστερή αλαζονεία μιλάμε κι εμείς στην παρούσα ανάρτηση. Αν θέλουν ας το καταλάβουν. Από την άλλη, ξέρεις βέβαια κι εσύ, ότι συχνά οι ακροδεξιοί εμφανίζονται σε αριστερά μπλόγκς «μεταμφιεσμένοι». Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Που βέβαια δεν λύνεται με την εύκολη κατηγορία «είσαι κρυπτοφασίστας» η οποία απαγγέλλεται επί δικαίων και αδίκων. Μια γενική προτροπή που ισχύει βέβαια και για μας: Ας προσέχουμε τα λόγια μας όταν ασκούμε κριτική. Το πρόβλημα θα γίνει μικρότερο και θα είναι πιο εύκολο να λυθεί.
Τα λέμε.
Παιδιά,να ΄στε καλά που μου απαντήσατε.Ναι,σας φαίνεται περίεργο που σας ευχαριστώ,αλλά στο κοκκινοπράσινο δίκτυο μόνο που δε με έβρισαν.Τώρα σε αυτά που μου γράφετε:ο αντιαμερικανισμός της ακροδεξιάς είναι μούφα,για να το πω λαϊκά.Πότε οι ακροδεξιοί διαδήλωσαν εναντίον της Αμερικανικής πρεσβείας;Οι αντιιμπεριαλιστικοί λόγοι που εκφωνούν βρίσκουν απήχηση,γιατί η αριστερά,δε γενικεύω, παίρνει φιλοαμερικανικές θέσεις(Κυπριακό,μεταναστευτικό,Σκοπιανό),ενώ η Δεξιά καπηλεύεται αυτά τα προβλήματα.Τώρα στο θέμα της συμπεριφοράς.Ας υποθέσουμε ότι είμαι Χρυσαυγίτης,φασίστας του κερατά και ρατσιστής,που, πιστέψτε με, δεν έχω ψηφίσει ΠΟΤΕ ακροδεξιό κόμμα,με τις προσβολές τους δεν ωθούν όχι εμένα αλλά πολύ κόσμο στο ΛΑΟΣ;Πάντως ένας φίλος μου που είναι μέλος του ΛΑΟΣ και του τα χώνω για το κόμμα του πάντα με ακούει και δέχεται την κριτική μου.Ποιος είναι ο φασίστας;Και δηλαδή θα πρέπει να μην τον κάνω παρέα επειδή ψηφίζει ΛΑΟΣ;θα του ζητήσω και πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων;Και μιλάμε για έναν άνθρωπο που έχει περάσει από ΚΚΕ,ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ,ρηγάδες και δε συμμαζεύεται.Τι τον ώθησε στο ΛΑΟΣ;Mήπως τα εθνικά θέματα που εγκατέλειψε η Αριστερά.
Το θέμα μας όμως δεν είναι ο ΛΑΟΣ,ούτε η Αριστερά.Το θέμα μας είναι αυτή η έρημη Ελλάδα που οδεύει προς τον γκρεμό.Αυτοί που θα της σταθούν δε με ενδιαφέρει τι χρώμα θα έχουν γιατί καμμιά φορά και ο λύκος φοράει προβιά...Αυτή τη χώρα πρέπει να βοηθήσουμε είτε ως Αριστεροί είτε ως Δεξιοί είτε ως Κεντρώοι και σίγουρα θα κάνουμε λάθη,αλλά ποτέ δε πρέπει να δεχτούμε να αφεθεί στη μοίρα της.
Tάνταλος
Φίλε Τάνταλε,
Μας φαίνεσαι αρκετά θυμωμένος. Το καταλαβαίνουμε, αλλά από την άλλη ο θυμός δεν είναι καλός σύμβουλος.
Ένα μέρος της Αριστεράς (που λίγο επιπόλαια λες ότι παίρνει φιλοαμερικανικές θέσεις) έχει την άποψη ότι ένας γενικόλογος αντιιμπεριαλισμός δεν αρκεί για να προωθηθουν οι αριστερές θέσεις μέσα στην κοινωνία, αν δεν συνοδεύεται από διεθνιστική πρακτική. Αυτό είναι σωστό επί της αρχής. Η διαφορά είναι ότι καταλαβαίνουν τον διεθνισμό ως ανεθνισμό κι εκεί χάνεται η μπάλα.
Για τον φίλο σου τι να πούμε; Ας το σκεφτεί καλύτερα με τη δική σου βοήθεια κι όλας. Πώς γίνεται τα όποια προβλήματα έχει με την Αριστερά να τον ρίχνουν στην αγκαλιά του Καρατζαφέρη; Μας φαίνεται λίγο ...κουλό.
Θα διαφωνήσουμε μαζί σου στο τελευταίο θέμα που θίγεις. Όχι πως η Ελλάδα πάει καλά και δεν χρειάζεται βοήθεια. Αλλά στο "όλοι μαζί" που φαίνεται να θεωρείς φάρμακο. Τι όλοι μαζί; Αφεντικά και δούλοι μαζί; Σκέψου το.
Τα λέμε.
Δημοσίευση σχολίου