Κυριακή 31 Μαΐου 2015

† † † †



 
4/6


Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Ψήφισμα βουλευτών και στελεχών τού ΣΥΡΙΖΑ προς την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή τού κόμματος




Αναδημοσιεύουμε το ψήφισμα υπεράσπισης πολύτιμης δημόσιας περιουσίας που κατατέθηκε στην ΚΠΕ τού ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Κυριακή, τη δεύτερη ημέρα τής συνεδρίασης του σώματος, όχι βέβαια επειδή θα ιδρώσει το αυτί τού Σταθάκη και όλων εκείνων τών κομματικών πραξικοπηματιών (τού Προέδρου Αλέξη Τσίπρα συμπεριλαμβανομένου) που, κάτω από τη μύτη τής κατά πλειοψηφία ανεπαρκέστατης ηγεσίας τής Αριστερής Πλατφόρμας, υπονόμευαν μεθοδευμένα και με εξαιρετική στοχοπροσήλωση τις συλλογικές αποφάσεις τού ΣΥΡΙΖΑ μετά τη στροφή τού κόμματος προς τα αριστερά (Νοέμβριος 2011) —και αργότερα, ύστερα από τις εκλογές τού Ιουνίου 2012 και ιδίως μετά το Ιδρυτικό Συνέδριο, τις παραχάρασσαν  συστηματικά και ξεδιάντροπα. Αλλά, να, έτσι! Για ένα (αριστερό) φιλότιμο!  

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ


προς την ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Παρά τις σκληρές πιέσεις που έχει να αντιμετωπίσει η σημερινή κυβέρνηση, μπροστά στην αδιάλλακτη πολιτική των χρηματοπιστωτικών μηχανισμών της Ε.Ε. και την αδίστακτη πρακτική των εγχώριων και εξωχώριων υπερασπιστών του νεοφιλελεύθερου δόγματος της κερδοσκοπίας σε βάρος του ελληνικού λαού, οφείλουμε να περιφρουρήσουμε ως κόρη οφθαλμού τη δημόσια γη και περιουσία. Οφείλουμε να αποτρέψουμε το ξεπούλημα των κοινόχρηστων και αναπαλλοτρίωτων —κατά το Σύνταγμα της Ελλάδας— πραγμάτων, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις μεθόδευσαν δια των μνημονιακών νόμων και του ΤΑΙΠΕΔ.

Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα 14 Περιφερειακά Αεροδρόμια της χώρας, τα περισσότερα εκ των οποίων βρίσκονται στις νησιωτικές Περιφέρειες της Ελλάδας (των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, της Δωδεκανήσου, του Αιγαίου), γεγονός που τα καθιστά άκρως αναγκαία για την ενδοπεριφερειακή κοινωνική συνοχή, την αναπτυξιακή προοπτική των νησιών και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας .

Είναι απόλυτα κερδοφόρες και βιώσιμες επιχειρήσεις υπό δημόσια ιδιοκτησία και διοίκηση, ενισχύουν σημαντικά τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν επιβαρύνουν τον Έλληνα φορολογούμενο και έχουν άμεσες δυνατότητες αύξησης της αποδοτικότητας – κερδοφορίας τους. Η ζημία στην εθνική οικονομία από την ιδιωτικοποίησή τους, θα είναι άμεση αν σκεφτεί κανείς ότι τα έσοδα μόνο από το Σπατόσημο των περιφερειακών αεροδρομίων είναι πολλαπλάσια από τα ετήσια έσοδα του δημοσίου από τον ιδιώτη στον οποίο θα παραχωρηθούν.

Οποιαδήποτε εκβιαστική ή αναγκαστική απόφαση ιδιωτικοποίησής τους, θα αποβεί άκρως επιζήμια για την οικονομική και παραγωγική εξέλιξη της χώρας και θα δημιουργήσει ένα ιδιωτικό μονοπώλιο στον τομέα των αερομεταφορών. Αν σκεφτούμε ότι στις νησιωτικές περιφέρειες ο συντριπτικά μεγαλύτερος βαθμός εξάρτησης του Τουρισμού ,είναι από τις αερομεταφορές , τότε εύκολα διαπιστώνουμε τον έλεγχο που μπορεί να επιβάλει στο τουριστικό κεφάλαιο το οποιοσδήποτε ιδιωτικό μονοπώλιο, εν προκειμένω της γερμανικής εταιρίας FRAPORT.

Το ίδιο θα συμβεί και στην περίπτωση ιδιωτικοποίησης υπό τη μορφή κοινοπρακτικού σχήματος (ΣΔΙΤ), τόσο λόγω της υπάρχουσας νομοθεσίας όσο και λόγω της ουσιαστικής πρόθεσης της FRAPORT για εύκολο και γρήγορο κέρδος, που σε καμία περίπτωση δεν θα την αποτρέψει από την μονοπωλιακή πρακτική της περικοπής εργαζομένων και της αύξησης των ναύλων. Εξάλλου, ήδη οι Κρατικοί Αερολιμένες έχουν συνάψει επιχειρηματικές σχέσεις με ιδιωτικές εταιρίες και ομίλους στα πλαίσια των ΣΔΙΤ και ήδη το 80% των εργαζομένων σε αυτούς απασχολούνται από ιδιωτικές εταιρείες χρηστών των Αερολιμένων.

Οι συνέπειες από την υποθήκευση των κρατικών αναπτυξιακών μας υποδομών, θα είναι μη αναστρέψιμες και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η σημερινή κυβέρνηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να χρεωθεί το βάρος αυτής της ιστορικής πράξης, με τη δικαιολογία της άσκησης ωμών εκβιασμών από τους δανειστές. Η αδικαιολόγητη και άμεσα επιζήμια για την οικονομία και την αναπτυξιακή προοπτική, ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, αποτελεί την κόκκινη γραμμή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, των κινημάτων και των φορέων, που εδώ και τρία χρόνια κατάφεραν να συσπειρώσουν ευρύτερες συλλογικότητες εμπνεόμενες από τα οράματα και τους δίκαιους αγώνες του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή που πρέπει να έχει η κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

24-05-15
 

«Βάρκιζα τέλος!», τέλος!



 
Το τέλος ολοκληρώνεται τώρα. Αλλά η συμβολική του απεικόνιση, η λέξη «τέλος» δηλαδή, άρχισε να γράφεται από την επαύριο των εκλογών τής 17ης Ιουνίου τού 2012, σε ένα απροσδιόριστο χρώμα: κάτι ανάμεσα στο πένθιμο μωβ και στο ροζ κιλοτί… 
 
 

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Ο θλιβερός κύριος Βεργόπουλος



Μίλαγε πριν από λίγο στο Action24, στην εκπομπή Αριστερά/Δεξιά (Δεξιά με πολιτικά/Δεξιά με στολή), εκπροσωπώντας, υποτίθεται, την Αριστερά. Και πώς την εκπροσώπησε; Εκθειάζοντας την πολιτική ...Ομπάμα σε αντιπαραβολή με τις στρατηγικές τής ΕΕ. Κατά τα άλλα, δηλώνει ...μαρξιστής!

Θεούλη μου, πόσα πρέπει να αντέξουμε ακόμα;


Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Την ώρα που ο Τιτανικός βυθιζόταν, οι επιβάτες τής Α´ Θέσης χόρευαν βαλς στο κατάστρωμα. Σε μια περίπου αντίστοιχη ώρα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης προτιμά να δίνει συνεντεύξεις, για να μας εξιστορεί τους ευσεβείς πόθους του...




Σε έναν δικό του ακατανόητο κόσμο, ο δειλός, μοιραίος και άβουλος αντάμα ηγέτης τής αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης αποδεικνύει για μία ακόμα φορά ότι δεν ξέρει ούτε πού πατά, ούτε πού πηγαίνει. Περιοριζόμαστε να παραθέσουμε τη σύνοψη της συνέντευξης, όπως την κάνει ο Γιάννης Μακρυγιάννης, ο δημοσιογράφος που πήρε τη συνέντευξη για λογαριασμό τής εφημερίδας Πρώτο Θέμα (ο σύνδεσμος οδηγεί στην Iskra, όπου μπορείτε να διαβάσετε και τη συνέντευξη καθεαυτή). Αποτυπώνει πιστά τα όσα είπε και αρκεί για να κατανοήσει ακόμα και ένας σχετικά καλός μαθητής τού Δημοτικού γιατί οι ‘‘μενσεβίκοι’’ τού ΣΥΡΙΖΑ απέτυχαν να αλλάξουν έγκαιρα την πορεία τού κόμματός τους προς το διαφαινόμενο ναυάγιο, αν και είχαν εντοπίσει από τους πρώτους τον κίνδυνο που το απειλούσε —χωρίς, φυσικά, αυτό να σημαίνει πως οι ευθύνες τής Αριστερής Πλατφόρμας πρέπει να φορτωθούν αποκλειστικά και μόνο στους ώμους τού Παναγιώτη Λαφαζάνη...

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ



«Αν ήμασταν έτοιμοι να προσυπογράψουμε μια συμφωνία υποταγής, τότε η συμφωνία θα είχε τελειώσει από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την κυβέρνηση» δηλώνει ο Υπουργός ΠΑΠΕΝ, Παναγιώτης Λαφαζάνης, σε συνέντευξή του στο «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» και υπογραμμίζει ότι η συμφωνία με τους εταίρους, ή θα έχει συμβατότητα με τις κυβερνητικές δεσμεύσεις, ή δεν θα υπάρξει.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, μιλώντας στον δημοσιογράφο Γιάννη Μακρυγιάννη, τονίζει ότι οι κόκκινες γραμμές παραμένουν αξεθώριαστες για την κυβέρνηση, ενώ μια «άτακτη υποχώρηση» ή μια «ταπεινωτική υποταγή» θα σήμαινε ταφόπλακα δεκαετιών για την Αριστερά και «τελική λύση» καταστροφής για τον τόπο. Η κυβέρνησή μας δεν πρόκειται να κάνει ποτέ μια συμφωνία υποταγής, τόνισε ο Παναγ. Λαφαζάνης και συνέχισε λέγοντας πως «η Αριστερά έχει μια πολύ μεγάλη αγωνιστική ιστορία για να διαπράξει μια τόσο βαριά ατιμία σε βάρος του λαού μας».

Όπως αναφέρει ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η σκληρή νεοφιλελεύθερη κατεδάφιση που επιδιώκουν να επιβάλλουν στην Ελλάδα οι λεγόμενοι εταίροι, δεν μπορεί να εξωραϊσθεί απλώς με την προσωρινή αποφυγή κάποιων από τα πιο ακραία και άγρια αντικοινωνικά μέτρα.

«Η Ελλάδα οφείλει να τονίσει, προς πάσα κατεύθυνση, ότι, αν χρειαστεί, διαθέτει πολλαπλές και βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις, που μπορούν να της επιφέρουν προσωρινές δυσκολίες, αλλά θα ανοίξουν σύντομα καινούργιους αναζωογονητικούς ορίζοντες» επισημαίνει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, προσθέτοντας ότι «αυτοί οι μη συμβατικοί εναλλακτικοί δρόμοι είναι πολύ πιο ρεαλιστικοί από τις επιλογές της νεοαποικιοποίησης, εφόσον σε αυτές επιμένουν ως μονόδρομο οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το ΔΝΤ».

Ερωτηθείς εάν είναι δυνατόν να καταψηφίσει η Αριστερή Πλατφόρμα μια συμφωνία που θα προταθεί από την Κυβέρνηση, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης εκφράζει την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση δεν θα συνομολογήσει μια συμφωνία που θα είναι σε αντίθεση με τις προγραμματικές της δεσμεύσεις και σε διάσταση με ένα μεγάλο μέρος του κόμματος και του κόσμου της Αριστεράς. Ταυτόχρονα, υπογραμμίζει πως μια συμφωνία με τους θεσμούς δεν μπορεί να διχάζει και να προκαλεί τριγμούς και κλυδωνισμούς, αλλά αντίθετα, για να είναι βιώσιμη θα πρέπει να τυγχάνει ευρείας συναίνεσης μέσα στο κόμμα και αποδοχής και στήριξης από τον κόσμο της Αριστεράς.

Για τα σενάρια ευρωπαϊκών και εγχώριων κέντρων περί αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ της Αριστερής Πτέρυγας, ο Υπουργός ΠΑΠΕΝ επαναλαμβάνει ότι η Αριστερή Πλατφόρμα δεν είναι μια ευκαιριακή παρουσία στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οργανικό και αξεχώριστο συστατικό της πορείας και της ανοδικής δυναμικής του.

Στο σενάριο που διακινούν οι ίδιοι κύκλοι, για αποχώρηση από την Κυβέρνηση των ΑΝ.ΕΛ και δημιουργία μιας νέας Κυβερνητικής συμμαχίας όπου θα συμμετάσχει το ΠΟΤΑΜΙ, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης επισημαίνει ότι τον ΣΥΡΙΖΑ με το Ποτάμι τους χωρίζει βαθιά πολιτική τάφρος και προσθέτει : «Ας μην κάνουν ορισμένοι όνειρα θερινής νυκτός, γιατί θα ξυπνήσουν με εφιάλτες».

Ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας αποκαλύπτει ότι ο ειδικός απεσταλμένος και Συντονιστής για τις διεθνείς ενεργειακές σχέσεις των ΗΠΑ, Amos Hochstein, κατά την πρόσφατη συνάντηση που είχαν του εξέφρασε ευθέως την αντίθεση της Ουάσιγκτον στη κατασκευή του αγωγού που θα μεταφέρει Ρωσικό αέριο. Προσθέτει ωστόσο, ότι η κυβέρνηση στηρίζει ανεπιφύλακτα την υλοποίηση αυτού του project γιατί θα είναι εθνικά, οικονομικά και ενεργειακά ωφέλιμο, θα βοηθήσει στην αναβάθμιση της χώρας σε πλουραλιστικό ενεργειακό κόμβο, ενώ εκτιμά ότι τα οικονομικά και αναπτυξιακά οφέλη δεν θα προκύψουν μόνο από τη λειτουργία του αγωγού μετά το 2019, αλλά θα είναι και άμεσα.

Τέλος, σχολιάζοντας την κριτική ορισμένων ότι ο ίδιος αγνοεί κοινοτικούς κανόνες και οδηγίες στα ενεργειακά ζητήματα, ή την απαίτηση Λοβέρδου να ζητήσει συγνώμη για τις επαφές με τους Ρώσους, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης απαντά : «Δεν αγνοώ κανένα κανόνα. Ορισμένοι κύκλοι όμως, μου προσάπτουν ως ασυγχώρητο σφάλμα ότι δεν αγνοώ το εθνικό συμφέρον της χώρας και τη λαϊκή κυριαρχία, ούτε θεωρώ ότι η χώρα μας είναι προτεκτοράτο».



Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

Η νέα γραμμή τής κυβερνητικής προπαγάνδας εν όψει τού νέου Μνημονίου. Ζητούνται γραμμιτζήδες πρόθυμοι να τη μεταφέρουν. Ηθική και υλική αμοιβή ικανοποιητική. Θα εξεταστούν μόνο σοβαρές περιπτώσεις (και με την απαράβατη προϋπόθεση αυτές να κινούνται αποκλειστικά εντός τών κόκκινων γραμμών που ορίζουν την περιοχή τών αριστερών αρχών και αξιών).




Τη νέα γραμμή συνοψίζει «λαϊκά και σταράτα» το ανωτέρω εικονιζόμενο πρωτοσέλιδο της σημερινής Kontra News. Για εκείνους που χρειάζονται περισσότερη ανάλυση ή για αυτούς που προτιμούν έναν πιο politically correct αριστερό λόγο, υπάρχει και το σημερινό κύριο άρθρο τής Αυγής. Τα υποστηρικτικά προς την ίδια κατεύθυνση άρθρα τών αριστερών ευρωπαϊστών τού ΣΥΡΙΖΑ («αριστερών ευρωκομμουνιστών» ή «νεοκομμουνιστών» κατά Χρήστο Λάσκο και άλλους), εκείνων δηλαδή που «πιο αριστερά τους βρίσκεται μόνο ο τοίχος», αναμένεται να δημοσιευθούν μέχρι το τέλος τής εβδομάδας...

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ



Ο χρόνος, αντικειμενικά, κυλά για όλους μας το ίδιο. Στην πολιτική, όμως, μερικές φορές ισχύει αυτό που λέμε ‘‘πυκνός’’, ή με άλλα λόγια «όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή». Επίσης, η αντίληψη του χρόνου διαφοροποιείται ανάλογα με τη δραστηριότητα ή την ανάγκη. Παραδείγματος χάριν, για τους δανειστές ο χρόνος κυλούσε εις βάρος της Ελλάδας, μέχρι που αντελήφθησαν, καθυστερημένα, πως η σημερινή κυβέρνηση δεν μπλοφάρει, αλλά, αντιθέτως, εννοεί αυτά που λέει, δηλαδή ότι χωρίς αποκατάσταση της ρευστότητας δεν υπάρχει δόση.

Αυτό θα ήταν κακό για όλους και οι συνέπειες απρόβλεπτες. Έτσι, τις τελευταίες ημέρες παρατηρούμε πως οι τόνοι έχουν πέσει και η πλευρά των δανειστών εμφανίζεται πιο συνεργάσιμη. Οι εκκρεμότητες δεν ήταν και δεν είναι τεχνικές. Αυτά τα λύνουν οι τεχνοκράτες μόλις πάρουν την εντολή. Το θέμα ήταν και παραμένει πολιτικό και γι' αυτό τα ηνία της διαπραγμάτευσης ανέλαβε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, σε συνεχή επαφή με Μέρκελ, Γιούνκερ, Λαγκάρντ, καθώς και οι Γ. Δραγασάκης, Ευ. Τσακαλώτος και Γ. Βαρουφάκης, οι οποίοι τις τελευταίες ημέρες είχαν κρίσιμες πολιτικές επαφές. Το αποτέλεσμα ήταν να διαφανεί, για πρώτη φορά, η προοπτική συμφωνίας.

Προσοχή, όμως, δεν υπάρχουν περιθώρια για θριαμβολογίες, ούτε για χαλάρωση. Η συμφωνία πρέπει να μορφοποιηθεί και να οριστικοποιηθεί και εν συνεχεία να οδηγήσει σε πιο μακροπρόθεσμη λύση. Λύση η οποία θα δώσει τη δυνατότητα στη χώρα να παρουσιάσει και να εφαρμόσει ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας, αναδιανομής του εισοδήματος, μεταρρυθμίσεων τέτοιων που να "ξαναβάλουν" την Ελλάδα στην Ε.Ε., διότι —κακά τα ψέματα— σήμερα μπορεί να έχουμε ευρώ, αλλά όχι στις τσέπες μας, και μπορεί να έχουμε τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά η Ελλάδα βρίσκεται εντός παρενθέσεως, αφού σε πολλά και βασικά δεν ισχύει το κοινοτικό κεκτημένο, ενώ και η απόσταση από τον κοινοτικό μέσο όρο στα χρόνια του Μνημονίου διευρύνθηκε.

Με άλλα λόγια, έχουμε μπροστά μας ανήφορο, ο οποίος όμως δεν θα είναι του Σίσυφου. Στον βραχύ χρόνο, πάντως, για να ευοδωθούν οι προσπάθειες για συμφωνία, πρέπει να απομονωθούν οι ακραίοι συντηρητικοί κύκλοι, στην Ευρώπη κυρίως, που έχουν υπονομεύσει αρκετές φορές την εξεύρεση λύσης.