Παρασκευή 28 Αυγούστου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΤΟ BLOG LEFT G700 ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΞΑΚΟΣΙΩΝ —(600 minus)— ΕΥΡΩ
Παύλος Φύσσας. Παρών!
Μόνος εναντίον πολλών. Δολοφονημένος άνανδρα από τους νεοναζί. Και πρωτοπανηγυριώτης στο ξάγναντο του Μέλλοντος!
Πόντιοι Αριστεροί και Πόντιοι Πιλάτοι
Μια βδομάδα και παραπάνω έχει περάσει από το μήνυμα της Ρεπούση με το οποίο καλούσε τους βουλευτές τής αντιπολίτευσης να αντιδράσουν για τη σχεδιαζόμενη ποινικοποίηση της άρνησης γενοκτονίας τών Ποντίων και των Ελλήνων τής Μικράς Ασίας. Βλέπουμε κατά το τσαρδί τών Πόντιων και Αριστερών. Έχουν ήδη ανέβει στα κεραμίδια τέσσερις φορές για να μιλήσουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κυρίως για την ανάγκη αναγνώρισης της γενοκτονίας, αποφεύγοντας να πάρουν θέση αν τάσσονται υπέρ τής ποινικοποίησης της άρνησης ή όχι. Πάντως, στα κεραμίδια ανέβηκαν.
Και βλέπουμε και τον Πόντιο και αριστερό δεξιό κεντροαριστερό κεντροδεξιό κεντρώο αντιφασίστα, αντιρατσιστή και αντιεθνολαϊκιστή που δεν έχει βγάλει κιχ! Μούγκα στη στρούγκα! Τσιμουδιά! Nada! Κάτι φληναφήματα μόνο απόψε το βράδυ περί εθνοτικών στερεοτύπων, απ’ έξω-απ’ έξω. Πιο μέσα κάνει τζιζ...
Στριμωγμένος στα Τρίκαλα στα δυο στενά, ξύνει την ποντιακή κεφάλα του και άκρη δεν βγάζει. Να τα βάλει με τη Ρεπούση; Μα είναι αντιρατσίστρια! Να πάρει το μέρος της; Μα είναι Πόντιος! Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα! Και να ’χει πεθάνει κι αυτός ο Λακάν και να μη μπορεί να ζητήσει τα φώτα του!...
Tragic…
Αποκαταστάσεις...
Με χαρά είδαμε —καμία ειρωνεία!— να αποκαθίσταται (εν μέρει, αλλά σε σημαντικό βαθμό) η παρέα που βρίσκεται πίσω από το blog Νέα Σπορά από τον Αντώνη. Η αποκατάσταση έγινε σε επιστολή του στα πλαίσια του Προσυνεδριακού Διαλόγου για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που δημοσιεύεται στο σημερινό Ριζοσπάστη. Αναφερόμενος στη Νέα Σπορά τη χαρακτηρίζει ‘‘άτυπο’’ φορέα. Παρά την ασάφεια του χαρακτηρισμού, συν τα εισαγωγικά, η απόσταση αυτής τής διατύπωσης από τους κατά 99,9% πράκτορες, όπως εξαγόταν με ασφάλεια από διάφορα γραπτά του ότι θεωρούσε τους συγκεκριμένους ιστολόγους μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, είναι πολύ μεγάλη. Να ελπίζουμε και σε δική μας αποκατάσταση, μια και η διαμαρτυρία μας για τις αυθαίρετες καταγγελίες εις βάρος τής Νέας Σποράς ως πρακτόρων είχε σαν αποτέλεσμα να μας τυλίξει κι εμάς στην ίδια κόλλα χαρτί;
Χριστούγεννα 2012
Όπως διαβάσαμε κάπου, «δυσκολεύεται κανείς να σκαρώσει 2-3 ευχές για το καλό τών ημερών». Ας βάλουμε τουλάχιστον ένα εορταστικό στεφάνι. Έτσι, για το καλό. Ή, για να τη σπάσουμε στους γαμημένους τούς καιρούς...
Oh shit indeed!
Ο καημένος ο αντωνάκης τού Lenin Reloaded (= Lenin Ridiculed)… Κάκιωσε επειδή καταδείξαμε φαντασμαγορικά πως παρά τη θέλησή του (πολιτικό IQ γαρ) ‘‘γαμάει’’ τη γραμμή τού κόμματος που πολύ όψιμα κατέληξε να υποστηρίζει (μαύρη υποστήριξη!), σύμφωνα με την οποία γραμμή «άλλο οι κομμουνιστές κι άλλο οι αριστεροί», και μη έχοντας τι άλλο να κάνει και να πει, το έριξε στο αγαπημένο του ‘‘άθλημα’’: τη χυδαία, ξεδιάντροπη, ‘‘πούστικη’’ —αλλά ταυτόχρονα και ηλίθια— διαστρέβλωση. Έτσι, σε σημερινό του πόνημα προσπαθεί τεχνηέντως (και αποτελεσματικά ως προς τους πολιτικούς στόκους που συχνάζουν στο τσαρδί του, φανταζόμαστε) να μας τοποθετήσει στο ίδιο πολιτικό κάδρο με το enosy.blogspot.gr. Όταν είναι γνωστό σε όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι με τους φίλους τής ΕΟΣ έχουμε σημαντικότατες (αλλά εντός τής Αριστεράς) διαφορές! Με δυο λόγια:
Εκείνοι μας θεωρούν υπέρμαχους των κομματικών μηχανισμών, Κουκουέδες στη σκέψη (με την κακή έννοια) και αριστερούς εξουσιαστές. Κι εμείς τους έχουμε κατατάξει εδώ και πολύ καιρό στην πολυπληθή ομάδα τών χαμένων στο διάστημα αριστερών, κάπου μεταξύ Μαρξ, Νέγκρι, Χόλογουέι, Άρεντ και Μπαντιού. Και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένα(1!) σχόλιο, τόσο δικό τους προς εμάς, όσο και αντιστρόφως, που να μην εκφράζει διαφωνία.
Τα ξέρει όλα αυτά πολύ καλά ο αντωνάκης. Αλλά τα γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Είναι λενινιστής αυτός (λέμε και καμία μαλακία για να περνάει η ώρα, μη το πάρετε τοις μετρητοίς! ;-) ), όχι οπορτουνιστής σαν και λόγου μας! Και μια και δεν φαίνεται να είναι και πολύ αποτελεσματικές οι λάσπες περί …ΕΥΠ(!!!) που εκτόξευσε από το τσαρδί του ο άλλος καημένος που κλωθογυρίζει εκεί —λάσπες τις οποίες ο ίδιος ανέχθηκε, αν δεν καλλιέργησε—, ούτε πολύ πειστικός ο δικός του παραλληλισμός αυτού τού blog με …βόθρο, είπε να καταφύγει στην απολύτως συνειδητή διαστρέβλωση. (Εδώ παίζεται και μία παραλλαγή: να μας έβαλε στο ίδιο πολιτικό τσουβάλι, επειδή, αντί να έχουμε καταγγείλει τα παιδιά τής ΕΟΣ ως αρχιμαφιόζους και ύποπτους, όπως έχει κάνει ο ίδιος, συζητάμε μαζί τους τις διαφωνίες μας. Ψάχνει για ‘‘συντρόφους’’ στην αθλιότητά του. Και γιατί δεν περιορίζεται στο τσαρδί του; Δεν θα προλαβαίνει να παίρνει αιτήσεις πρόσληψης!…)
Ας καταφύγει και σε άλλες αθλιότητες. Όσο θα το κάνει, τόσο θα μεγαλώνει η πολιτική φούσκα μέσα στην οποία κρύβεται. Και τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο κρότος όταν έρθει η ώρα να τη σπάσουμε…
Εξιχνιασμένες υποθέσεις. Φάκελος Νο 2: Κωστής Παπαϊωάννου.
Στους τακτικούς αναγνώστες αυτού τού blog είναι γνωστή η σύντομη ιστορία ως σχολιαστή εδώ του Κωστή Παπαϊωάννου. Ξεκίνησε καλά, παρά τις μεγάλες ιδεολογικές διαφορές μας. Κατά την άποψή μας, εκείνος κινείται στην θολή και ακαθόριστη περιοχή που ορίζεται κάπου ανάμεσα στις μαοϊκές ιδέες τής περιόδου τής πολιτιστικής επανάστασης περί προσφυγής στο λαό (ιδέες αλλά και ‘‘ολίγη’’ στρατηγική για να ανακτήσει ο Μάο τον έλεγχο στην τότε ηγετική ομάδα τού ΚΚΚ ;-) ) και τις σύγχρονες νεοαναρχίζουσες και ελευθεριακές αντιλήψεις υπέρ τής αυτονομίας τού κινήματος και της απεξάρτησής του από την καθοδήγηση των κομματικών στελεχών, τα οποία θεωρεί, συλλήβδην και ανεξάρτητα από το κόμμα που υπηρετούν, ξεπουλημένα. Εμείς πάλι… καμία σχέση! —αν και, φυσικά, δεν αγνοούμε τα πολλά και υπαρκτά προβλήματα που δημιουργούν οι μηχανισμοί… Πολύ επιγραμματικά και κάπως μεταφορικά: αν ο Κωστής Παπαϊωάννου λέει «σπάστε τις πυξίδες γιατί έχουν μηχανισμούς και οι μηχανισμοί σκουριάζουν και μας καταπιέζουν εξουσιαστικά», εμείς λέμε «επιδιορθώστε τις πυξίδες, αντικαθιστώντας τους σκουριασμένους μηχανισμούς, και ελέγχετέ τις σταθερά για να εντοπίζετε εγκαίρως τις νέες σκουριές που αναπόφευκτα θα δημιουργούνται». Κι αλλιώς: ο Κωστής Παπαϊωάννου επαγγέλλεται την έλευση τής Αριστεράς τής κοινωνικής βάσης που θα αντικαταστήσει την υπαρκτή Αριστερά, συντρίβοντάς την, κι εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε από ποιες ‘‘αγνές’’ και ‘‘αμόλυντες’’ κοινωνικές δυνάμεις θα συσταθεί αυτή η περίεργη Αριστερά και, το κυριότερο, πώς θα αποφύγει τους μηχανισμούς τής δικής της οργάνωσης όταν, μοιραία, συγκροτηθεί σε ‘‘σώμα’’ για να παρέμβει αποφασιστικά στην πολιτική αρένα (να διεκδικήσει δηλαδή την πολιτική εξουσία).
Όπως ήδη είπαμε, όλες αυτές οι διαφορές δεν εμπόδισαν αρχικά τον μεταξύ μας διάλογο. Σταδιακά όμως, με αφετηρία την προεκλογική περίοδο των δεύτερων εκλογών, τού Ιουνίου, όταν και συστήσαμε την υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό άρχισε να αλλάζει. Για να καταλήξει γρήγορα σε σχολιασμούς εκ μέρους του απόλυτα εχθρικούς, αντιπαραγωγικούς και, σε τελική ανάλυση, εις βάρος του κλίματος καλόπιστου διαλόγου που, ανεξάρτητα από ιδεολογικοπολιτικές διαφορές, προσπαθούμε να διατηρούμε εδώ. Προσπαθήσαμε να τον επαναφέρουμε στο κλίμα (και όχι μια φορά). Ματαίως. Του επισημάναμε ότι υπερβαίνει τα όρια. Τίποτε. Του δείξαμε έμπρακτα ένα διαφορετικό παράδειγμα, όταν αναδημοσιεύσαμε ένα ιδιαίτερα πολεμικό άρθρο του —κόντρα στις δικές μας απόψεις βέβαια— κι όταν, μετά από εκδηλωμένη πρόθεσή του να αποχωρήσει, τον προσκαλέσαμε να επανέλθει ως σχολιαστής. Μηδέν.
Πρόσφατα, μετά από μία χονδροειδή διαστρέβλωση απόψεών μας, αναγκαστήκαμε να τον προειδοποιήσουμε με ‘‘διαγραφή’’ από τη λίστα τών σχολιαστών. Και λίγο μετά προχωρήσαμε σε αυτή. Για ποιο λόγο και με ποιο σκεπτικό; Με το εξής:
Μετά την προειδοποίησή μας, η οποία, με μικρή καθυστέρηση, συνέπεσε με την απόφασή του να σταματήσει να σχολιάζει εδώ, δημοσίευσε στο blog του (critici.gr) ένα επικριτικό άρθρο για εμάς. Το άρθρο είναι η αποθέωση τής παρανόησης κειμένων και ισχυρισμών μας, της αυθαίρετης εξαγωγής συμπερασμάτων, της δίκης προθέσεων, της διαστρέβλωσης και, σε τελική ανάλυση, του στραγγαλισμού ακόμα και τής στοιχειωδέστερης λογικής. Φυσικά, τίποτε από όλα αυτά δεν προκάλεσε τη ‘‘διαγραφή’’ του.
Αυτό που την προκάλεσε είναι το γεγονός ότι ο Κωστής Παπαϊωάννου, στο εν λόγω άρθρο, ανανεώνει ενισχυτικά και ανατροφοδοτεί εμμέσως(;) πλην σαφώς τη λασπολογία τού κνώδαλου που ακούει στο διαδικτυακό όνομα Νοσφεράτος, αφού χαρακτηρίζει επανειλημμένα αυτό το blog ως …μυστηριώδες!!! Είναι αυτονόητο ότι η αναζωπύρωση των αθλιοτήτων τού Νοσφεράτου (leftg700.blogspot.com = ‘‘στημένο’’, ασφαλίτικο blog) συντελείται ανεξάρτητα από τις προθέσεις τού Κωστή Παπαϊωάννου και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, όπως τουλάχιστον ο ίδιος μάς έχει πει εδώ, δεν τις συμμερίζεται. Ανεξάρτητα, αλλά σε καμία περίπτωση και συγγνωστά —ιδίως αν συνυπολογίσει κανείς τη μεγάλη εμπειρία του από την πολύχρονη συμμετοχή του στο αριστερό κίνημα...
Έτσι, μετά το γνωστό και μη εξαιρετέο κνώδαλο, ο Κωστής Παπαϊωάννου καθίσταται το δεύτερο άτομο που του απαγορεύεται να παίρνει τον λόγο στο παρόν βήμα· και ο ‘‘φάκελός’’ του μπαίνει κι αυτός στο αρχείο μας. Οριστικά, τελεσίδικα και αμετάκλητα.
«Καταδικάζουμε την κουκούλα οποθενδήποτε και αν προέρχεται»…
«Η κουκούλα του διαδηλωτή που σπάει τζαμαρίες, η κουκούλα του καταδότη και του δήμιου, η κουκούλα του κρατούμενου και η κουκούλα της μπούργκας, παραπέμπουν στις πιο σκοτεινές ιστορικές περιόδους. Μερικοί στην Αριστερά θέλουν δυστυχώς να συγχέουν την πρώτη με τη μάσκα του Ζορρό, όπως συγχέουν βλακωδώς την τίμια τραγιάσκα του Γαβριά με την κουκούλα του παρακρατικού προβοκάτορα η του διαταραγμένου «αναρχικού» Ηρόστρατου. Αλλά όποιος υποθάλπει τις κουκούλες ανοίγει την Κερκόπορτα για τον πολιτισμό της αστυνομικής κουκούλας. Δεν κρίνω προθέσεις, κρίνω το αποτέλεσμα».
Έτσι γράφει ένας αθεόφοβος φιλελεύθερος που χρησιμοποιεί όχι μία, αλλά ...δύο κουκούλες!!! Τη μία, αυτή τού ψευδωνύμου του, απολύτως συνειδητά. Την άλλη, αυτή τού αριστερού, μπορεί και εξ αιτίας Ογκώδους Άγνοιας. Σ’ αυτή την (ενδεχόμενη) Ογκώδη Άγνοια που τον δέρνει να οφείλεται άραγε και το μόλις διαφαινόμενο μειδίαμα του ‘‘κουκουλοφόρου’’ (= μεταμφιεσμένου) για το φόβο τής Οχράνα Βλαδίμηρου;
Προχθές την Τετάρτη, ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, ο εκλεκτός τής ΔΗΜΑΡ, για την εκλογή τού οποίου πανηγύριζαν οι κάθε λογής ‘‘αντιλαϊκιστές’’, ‘‘εκσυγχρονιστές’’, ‘‘υπεύθυνοι’’ ‘’αριστεροί’’, ‘‘αντιφασίστες’’, ‘‘πεφωτισμένοι’’ δεξιοί, ‘‘αριστεροφιλελεύθεροι’’, σκέτοι ‘‘φιλελεύθεροι’’ και γενικά σύμπας ο ‘‘δημοκρατικός’’ συρφετός, που λέει κι ο Νιόνιος, μήνυσε αστέγους επειδή, ψάχνοντας για καταφύγιο από το φονιά χιονιά, παραβίασαν το εγκαταλελειμμένο καφενείο στο Πνευματικό Κέντρο τού Δήμου. Για να έρθουν τα ΜΑΤ να τους διώξουν και να κάνουν τις αναγκαίες συλλήψεις, κάτω από τα ‘‘ανεύθυνα’’ γιουχαΐσματα κάποιων ‘‘αντικοινωνικών’’ στοιχείων…
Ψάχνουμε κι εμείς στο επίσημο site τού κόμματος να βρούμε έστω μια αράδα για το περιστατικό. Τίποτε! Και μετά ψάχνουμε στο ημιεπίσημο site τού κόμματος. Nothing! Και φεύγουμε κι από εκεί και πάμε στην ευαίσθητη ‘‘αριστερή’’ στρουθοκάμηλο και μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής μέχρι το καλοκαίρι που μας πέρασε, οπότε και αποχώρησε. Rien! Και αποθέτουμε τις τελευταίες μας ελπίδες στην ακόμα πιο ευαίσθητη Μαργαρίτα και επίσης μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής τής ΔΗΜΑΡ. Niente!
Πολύ ‘‘ευθύνη’’ αυτή η ΔΗΜΑΡ (κι οι Δημαρίτες)! Πού να περισσέψει χώρος για στοιχειώδη ευαισθησία και έστω ένα κιχ κριτικής…
Κι ύστερα θυμόμαστε πάλι (το ’χουμε αυτό το ελάττωμα, για να τα λέμε όλα!) τα ανάθεμα που έχει φάει ο Χαρίλαος Φλωράκης από το ‘‘αντισταλινικό’’ ρεύμα (χα!), επειδή κάποτε είχε πει πως «ο Ρίζος δημοσιεύει ό,τι συμφέρει το λαό»…
ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ
Τι νομίζατε, ρε; Έτσι γαμάει ο δημοκρατικός σοσιαλισμός! Και μην απορείτε που δεν γράψαμε λέξη! Εμείς δεν είμαστε σαν τα σταλινικά μούτρα σας, κόκκινοι φασίστες! Εμείς είμαστε αντισταλινικοί, όχι αντιλενινιστές! Ο Λένιν δεν είχε πει «να μαθαίνουμε από τους αντιπάλους μας»;
Πεθαίνοντας στην Αθήνα
Πεθαίνοντας στην Αθήνα
δεν είναι το ίδιο σαν να πεθαίνεις στη Μαδρίτη,
ή ανθυπολοχαγός στα βουνά τής Αλβανίας.
Δεν είναι το ίδιο σαν να έχεις πάει
απ’ απεργία πείνας μέσα στη φυλακή,
δεν είναι το ίδιο σαν να σε εκτελούν στον τοίχο του Περ Λασέζ,
ή στον τοίχο τής Καισαριανής.
Δεν είναι το ίδιο σαν να σε πηγαίνουν για ‘‘καθαρό αέρα’’ στου Γουδή, Κυριακή χαράματα.
Πεθαίνοντας στην Αθήνα μπορεί να σημαίνει ένα πολύ απλό γεγονός
χωρίς καμία τραγικότητα, κανέναν ηρωισμό, καμία δόξα.
Μπορεί να συμβεί στο γήπεδο από μια στραβή φωτοβολίδα,
πηγαίνοντας στη δουλειά σου ή γυρνώντας από το φροντιστήριο,
κάνοντας σούζες στην Αμφιθέας
για δέκα ευρώ στοίχημα.
Ή μπορεί να συμβεί μετά από το Σαββατιάτικο σινεμά,
που δεν σου έφτασε και θέλεις να κάνεις και μια βόλτα,
έτσι· για ένα σάντουιτς στα Έβερεστ, για κάποιο κορίτσι,
ή για χαβαλέ —ποιος ξέρει;
Α, πεθαίνοντας στην Αθήνα δεν είναι θάνατος να μπει στα πρωτοσέλιδα της Ιστορίας.
Μόνο στα ψιλά.
Όπως τα κηδειόχαρτα στις κολώνες των συνοικιών ή δίπλα από την εξώπορτα κάποιας μεγάλης τράπεζας.
Πεθαίνοντας στην Αθήνα δεν είναι θάνατος σαν αυτούς που ακούγαμε από μικροί κι ανατριχιάζαμε.
Κάθε ομοιότης είναι συμπτωματική.
Ας μείνουμε λοιπόν αυστηρά και μόνο στα γεγονότα, όπως διδάσκουν στις δημοσιογραφικές σχολές:
Ήταν μια φορά ένα γελαστό παιδί και πια δεν είναι.
Nosferatu
Κάνουμε πως δεν είδαμε τη μεσημεριανή ανάρτηση του Νοσφεράτου, σύμφωνα με την οποία, και μέσω μιας απίστευτα διαστρεβλωτικής “κοπτοραπτικής” τού κειμένου μας, εξέφραζε την άποψη ότι το σημερινό post «Τρεις και Μια ευχές για ένα αριστερό blog που διέκοψε για να ανασυνταχθεί» απέπνεε μικροψυχία(!), μνησικακία(!!) και δηθενιά(!!!).
Δεν προσποιούμαστε τους τυφλούς επειδή την κατέβασε μετά από λίγο —την κατέβασε χωρίς καμία εξήγηση, δηλαδή ‘‘πούστικα’’ και στη ζούλα. Το κάνουμε, γιατί, απλούστατα, ο συγκεκριμένος μάς έχει δώσει σαφώς μεγαλύτερα δείγματα ευήθειας, ανεντιμότητας και ανανδρίας στο παρελθόν, για τα οποία και έχει πάρει τις ανάλογες απαντήσεις.
Οπότε, αν έχει καλυφθεί το μείζον, τι νόημα έχει να σπαταλάμε περισσότερα λόγια από αυτά που χωράνε σε μια απλή και περιθωριακή ημερολογιακή καταγραφή για το έλασσον;
52 σχόλια:
Επείγει η έναρξη ανοικτών διαδικασιών βάσης παντού. Η ίδρυση ενός αριστερού υποκειμένου δεν μπορεί να είναι η διοργάνωση ομιλιών γνωστών και εξ αντικειμένου φθαρμένων στελεχών και οι φτωχές παρεμβάσεις τους στα στημένα των καναλιών. Τα γνωστά στελέχη απαιτείται να οργανώσουν τη διάχυση της ευθύνης και την από τα κάτω συλλογική συγκρότηση και να δώσουν βήμα σε ζωντανές δυνάμεις και σε περισσότερα και ζωηρότερα πρόσωπα. Επείγει. Η μέχρι στιγμής εικόνα και η μέχρι στιγμής ενέργεια δεν αρκεί. Όπως δεν αρκεί η απουσία αυτοκριτικής για τις αντικειμενικές ευθύνες του τέως “ρεύματος” ή “πλατφόρμας” και των στελεχών του. Κι αν δεν μπορέσει να οργανωθεί και να εκφραστεί δημιουργικά η σύγχυση του κόσμου όσο ακόμη είναι κάπως ζεστή, η συγκυρία θα έχει οριστικά χαθεί. Η ΛΑΕ ή θα είναι το διαθέσιμο και εφικτό όχημα για τη μετάβαση σε μια νέα ανατρεπτική εποχή ή θα σφραγίσει την αριστερά στην ανυποληψία. Και τότε θα λέμε, ας ειν καλά το ΚΚΕ κι η ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
ΥΓ. Η μέχρι στιγμής εικόνα και ανεύθυνα αλαζονικά στοιχεία, όπως π.χ το κουτσομπολίστικο δημοσίευμα στο blogspot για την Βαλαβάνη, και το παλιοκομματικό ξεκίνημα του επίσημου site με το να σερβίρει την όλη ιστορία σαν το κόμμα του Λαφαζάνη, είναι κακό ξεκίνημα. Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, μας έμεινε δυστυχώς το άλλο μισό.
ΥΓ2. Φυσικά όταν "ο κόσμος χάνεται" δεν είναι να στεκόμαστε στο politically correct που τα είδαμε τα συστημικά χάλια του. Σε νομίζω κατά περίσταση Incorect γενικότερα, κατά περίσταση αλλά και κατ εξακολούθηση και χωρίς ελαφρυντικά, παρόλα αυτά λέω πως ίσως έχεις κάτι να συμβάλεις, γιατί όταν δεν έχεις ανάποδες στροφές, ρολλάρεις πολύ μπροστά.
Το θέμα είναι να μπορεί κανείς να φέρει ψωμιά και ψάρια (και όχι να πιάσει ποντίκια - δεν τρώγονται. Αλλά αν νομίζει ότι με μαγκιές και δλδ ψευτομαγκιές μπορεί να πιάσει κάτι παραπάνω από καμένα λάστιχα, τότε τούχει καεί το λάστιχο. Δεν τα λέω για σένα, αλλά για την έως τώρα ¨Λαική Ενότητα". Οι άνθρωποι, έντιμοι θεωρώ και θέλω να πιστεύω), έκαναν του κόσμου τις ζημιές στην αριστερή υπόθεση με την ανεπάρκειά τους. Σε αντίτιμο, κατάφεραν τουλάχιστο να έχουν μια καλή δυνατότητα δημοσιότητας για να την προσφέρουν στην υπόθεση του κινήματος. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν δικαιώσει με τίποτε τον τίτλο "Λαϊκή Ενότητα". Καθυστέρηση στην καθυστέρηση, δεν υπάρχουν πια τέτοια περιθώρια. Ο κόσμος μπορεί να έχει πολλά κουσούρια, αλλά μόνο καθυστερημένος δεν είναι.
"ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ: ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ"
Γιατί;
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Έχεις απόλυτο δίκιο να ρωτάς. Θα δοθούν σύντομα οι εξηγήσεις (αυτό έλειπε: είναι η πρώτη φορά που σηκώνουμε σημαία συγκεκριμένου κόμματος, δεν γίνεται να το περάσουμε στο ντούκου!). Για την ώρα, να σου πω ότι πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω εδώ. Σε (ξανα)καλωσορίζουμε, λοιπόν!
Τα λέμε
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα. Δεν ξέρω πόσο θα μείνω. Απλά μου έκανε εντύπωση αυτή η ξεκάθαρη υποστήριξη.
Τα λέμε
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Η Λαϊκή Δημοκρατία :-) που ισχύει εδώ δεν θέλει και δεν μπορεί να σου επιβάλει αυτό που θέλει. Οπότε, μπορείς να μείνεις για όσο εσύ θέλεις, κανένα πρόβλημα. Όσο για την εντύπωση που σου προξένησε η απόφαση, αν συνυπολογίσεις τα όσα έχουν γίνει (μαζί με το γεγονός ότι ο καιρός περνάει κι έχουμε γίνει μεγάλα παιδιά πια :-) ) θα πρέπει να μετριαστεί μέσα σου. Λέω εγώ τώρα.
Τα λέμε
Δεν είπα για θετική ή αρνητική εντύπωση. Απλά όπως λέτε και σεις είναι πρώτη φορά που τόσο ξεκάθαρα πέρνετε θέση (αν εξαιρέσουμε τον Ιούνη του 2012 που και πάλι ήταν με σχετική επιφύλαξη αν θυμάμαι καλά).
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Ούτε εγώ έβαλα κάποιο συγκεκριμένο πρόσημο στην εντύπωση που σου προκάλεσε η ανάρτηση. Την πήρα κατά γράμμα και χωρίς κανένα αξιολογικό περιεχόμενο. Και μία ακόμα διευκρίνιση:
Τον Ιούνιο του 2012 είχα πει από εδώ:
«Εμείς θα ψηφίσουμε (απλώς θα ψηφίσουμε) ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτούς και γι’ αυτούς τούς λόγους. Συστήνουμε να κάνετε το ίδιο».
Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.
Τώρα είναι διαφορετικά. Τώρα σηκώσαμε σημαία συγκεκριμένου κόμματος.
Τα λέμε
Είναι πολλά, και πάρα πολλά αυτά που δεν έκαναν, δεν τόλμησαν, ή ούτε καν διανοήθηκαν να κάνουν ως ώφειλαν, οι σύντροφοι του ρεύματος και της πλατφόρμας προ κυβέρνησης Σύριζα. Να μην μαρκηγορώ τα παλιά, εκ του αποτελέσματος φαίνεται καθαρά πως αποτέλεσαν ένα πρώτης τάξης υπόστρωμα, δλδ μια Πλατφόρμα, για να απλωθούν κάθε είδους συστημικά ζιζάνια και να κάνουν το κέφι τους πάνω σε αριστερό άλλοθι δήθεν ριζοσπαστικής δήθεν αριστεράς. Χωρίς αυτούς του ρεύματος, δεν θα μπορούσαν όλοι αυτοί οι ευρωλιγούριδες, εσωτερικάκηδες και πασόκοι, να γίνουν μάγκες. Αλλά αυτά όλα αρκετά πια περασμένα, και δικαιολογίες υπάρχουν.
Όταν όμως όλα αυτά γίνονται κυβέρνηση, καμία δικαιολογία δεν συγχωρείται, γιατί εδώ παίζεις πλέον με έναν ολόκληρο λαό και ότι κάνεις δεν παραγράφεται, αλλά θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου, γιατί έχει αναντίστρεπτες επιπτώσεις και γράφεται με ανεξίτηλα γράμματα στο βιογραφικό σου. Και είναι δυστυχώς πάρα πολλά αυτά που δεν έκαναν από κυβερνητική θέση οι σύντροφοι του ρεύματος και της πλατφόρμας. Τόσα πολλά, που να μη μακρυγορώ, ήδη από τις 20 Φεβρουαρίου, ή έστω από τότε που συμμετείχαν ενεργητικά στην αφαίμαξη των ταμείων με τις ΠΝΠ και το αργότερο έως την πρόταση των 47 σελίδων, έπρεπε να είχαν έλθει σε ρήξη με τους αποστάτες της υποτιθέμενης Συριζικής πλειοψηφίας. Ρηξη, ανυπακοή, απόσχιση, μομφή, τα πάντα όλα και φτου κι απ την αρχή.
Αμφιβάλει κανείς;. Αν το είχαν κάνει, σήμερα δεν θα είχε υπογραφεί το τρίτο το μακρύτερο. Και αν είχαν τη στοιχειώδη τόλμη που καλείται να την έχει κάθε αριστερός επί ποινή αποκλεισμού, δεν θα περίμεναν μέχρι την τελευταία στιγμή να φύγουν και να ψάχνονται τώρα πως θα προλάβουν να κατέβουν στην εκλογές αξιοπρεπώς.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΥΡΙΟΙ, ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ μετρούν, όχι οι καλές προθέσεις - να τις βράσω στο φινάλε τις προθέσεις.
Το σημαντικότερο όμως είναι το παρον, και φυσικά το μέλλον. Προφανώς, τα παιδιά, κατάφεραν αν μη τι άλλο να διατηρήσουν ένα κάπως οργανωμένο σύνολο, ικανό να παρέχει δημοσιότητα και στοιχειώδη οργάνωση για ένα νέο ξεκίνημα. Και προφανώς γίνονται αποδεκτοί σε ένα νέο ξεκίνημα. Και προφανώς χρειάζονται ως απαραίτητοι, με τα χάλια που έχει και το υπόλοιπο σώμα του κινήματος
Ωστόσο, δεν μπορούν να είναι βασικοί και οδηγοί. Ας το χωνέψουν, κι ας πράξουν αναλόγως. Αν όχι, ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ, αλλά τότε θάναι και πάλι αργά.
θα μπορουσαν να κανουν την κινηση τους οταν αδειαζαν τα κρατικα ταμεια για να πληρωνονται οι δοσεις, χωρις να κανει η τροικα αυτο που οφειλε (να ανακυκλωνει τα δανεια).
Δεν το εκαναν και με την σταση τους αυτη, εδιναν καλυψη σε μια κυβερνηση που υποτιθεται οτι ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΕΚΑΝΕ. ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ
ΔΕΝ ......ΗΘΕΛΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΧΕΔΙΟ, ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑ.
ΤΩΡΑ ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ, ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΤΟΝ 'ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ'?
Η ΟΤΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΔΙΟ?
(ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ)
Υ.Γ. λεφτ μιλας για απατη και παιρνεις βαρυ φορτιο. Απατη ειναι να παραδεκτεις (εμμεσως οτι απετυχες, οτι γι'αυτα εισαι-ειμαστε
ή να ζητας δευτερη ευκαιρια για να πετυχεις πολυ δυσκολοτερα πραγματα (δΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ-ΚΟΨΙΜΟ ?1 ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ- ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΤΓΚΡΟΤΗΣΗ) απο αυτα στα οποια απετυχες (ΕΥΝΟΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ )
υ.γ. Εφεδρεια του συστηματος
Όργουελ, τα ΥΓ σου δεν τα πιάνω, αλλά στο κυρίως κείμενο είσαι στο ψητό.
Μπορεί κάποιοι να στεναχωριούνται που επιμένουμε τάχα να ξύνουμε πληγές, και διασπούμε υποτίθεται τη νέα προσπάθεια. (κάτι τέτοια βέβαια τάλεγαν και τολμουν και τα λενε ακόμα και τα καμάρια της υποτιθέμενης πλειοψηφίας του Σύριζα)
ΟΧΙ, δεν ξύνουμε πληγές. Θέλουμε καθαρό έδαφος, σκληρό και δυνατό. Να το ξύσουμε, γιατί πάνω στα σάπια δεν ξαναβάφεις, θα πέσει η βαφή κάτω.
Πράγματι σήμερα τα πράγματα είναι ακόμη δυσκολότερα για μια σταδιακή μετάβαση που θα έδινε κάποιοι χρόνο για να ετοιμαστούμε για τη ρήξη. Η ευκαιρία αυτή, να λουφάρουμε δλδ με τη βοήθεια μιας ρεφορμιστικής εικόνας τον πολύ πρώτο καιρό για να μπορέσουμε να προετοιμαστούμε σαν χώρα για την αναπόφευκτη ρήξη, υπήρχε. Νομίζω ότι υπήρχε. Σπαταλήθηκε όμως άδοξα, προδόθηκε χοντρά, και αυτη είναι η μεγαλύτερη ζημία, μαζί βέβαια με το ρεζίλεμα της αριστερής ιδέας και την αποκαρδίωση του λαού. Αυτά είναι ΓΕΓΟΝΟΤΑ.
Σήμερα τα πράγματα είναι πιο σκληρά. Πολύ πιο σκληρά. Κανείς δεν περισσεύει.
Αλλά μην ακούσω ότι ξύνουμε πληγές. Να στο φινάλε τις ξύνουμε. Αν θέλετε να γίνει δουλειά, χρειάζεται να σκληρήνουμε όλοι. Τέρμα οι ευκολίες. Τα πράγματα σκούρηναν παραπάνω.Πολύ παραπάνω.
Καμμία συναίσθηση δεν δείχενι λοιπόν η αριστερή πλατφόρμα, για το τι είναι και τι θέλει. Διαβάστε το παρακάτω, και το τι απίστευτο απαντάει κάποιο μέλος για τις ευθυνες. Μεγάλη ευκολία...large...
http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=21880:makridis&catid=83:aristera&Itemid=200
Αντίθετα, υπεραριστεροί έχουν παρει το φτυάρι να θάψουν εντελώς την αριστερή πλατφόρμα, λες και τα δικά τους κατορθώματα είναι καλύτερα. Τι έχουν άραγε να επιδείξουν; και μιλώ για ΓΕΓΟΝΟΤΑ, αποτελέσματα και όχι θεωρίες.
Δεν θα αναπαράγω λοιπόν άρθρα που μόνο αυτοεπιβεβαίωση φαίνεται να ψάχνουν. Αντίθετα δίνω τα 2 παρακάτω, που τα θεωρώ ισορροπημένα, και με το τελευταίο (ανταποκρισισ) συμφωνώ περισσότερο γιατί δίνει και κάποια διέξοδο στο δια ταύτα.
Σημασία λοιπόν έχει το δια ταύτα.
Δεν έχει τόση σημασία τι χαζομάρες έκανες και έπεσες και γκρεμοτσακίστηκες, αρκεί να ζεις βέβαια ακόμη αρτιμελής. Σημασία τότε έχει νάχεις καταλάβει τι σου συμβαίνει, να σηκωθείς όρθιος και να συνεχίσεις, αντιλαμβνόμενςο αυτή τη φορά τι συμβαίνει γύρω σου!
http://kartesios.com/?p=194678
http://antapocrisis.gr/index.php/articles/2015-08-25-07-33-55/item/1409-antapocrisis
Υπάρχει το ΚΚΕ, και η πραγματικότητα θα αποδείξει (υπομονή!) ότι δεν χρειάζεται ένα ακόμα κακέκτυπό του.
Και λέω κακέκτυπό του διότι:
Το ΚΚΕ, μπορεί να επαναλαμβάνει μια χαλασμένη κασέτα για όλα τα θέματα -δηλάδή έχει κολλήσει η βελόνα, αλλά με μία μεγάλη, ποιοτική διαφορά σε σχέση με τη Λαϊκή Ενότητα (και ΣΥΡΙΖΑ)
Το ΚΚΕ είναι άκρως μ η - τ υ χ ο δ ι ω κ τ ι κ ό !
Που σημαίνει ότι οι υπόλοιποι είναι τυχοδιώκτες (υπομονή, είναι νωρίς ακόμη!)
Καλή επιτυχία
ΥΓ: η έφοδος προς νομισματοκοπείο αληθεύει, δεν είναι συκοφαντία.
Ταυτόχρονα, ο κόσμος κατά 75% και βάλε, είναι υπέρ του €υρώ...
Με ποιο δικαίωμα οι δικτατορικές και τυχοδιωκτικές ενέργειές;
Στην υγεία σας.
δεν θα πάρουμε, ούτε καμία πλειοψηφία θα πάρει, να είστε σίγουροι (υπομονή!)
Αν βγαινει καποιο συμπερασμα, απο την ατακτη υποχωρηση Τσιπρα και συριζα ειναι οχι ακριβως ποσο αβουλοι και μοιραιοι ηταν, ή ακομα ποσο οπορτουνιστες (σε καμμια περιπτωση τυχοδιωκτες, που ειναι τελειως αλλο). Αλλα φανηκε αυτο που παντα λεει το κκε, δηλαδη οτι, χωρις την ουσιαστικη συνειδητη και αποφασισμενη συμμετοχη του'λαου', οι κινησεις των ηγεσιων δεν θα εχουν αποτελεσμα, παντα θα αποτυγχανουν για τον ενα ή τον αλλο λογο.
Δεν ειναι τυχοδιωκτισμος να 'καις' τα σχεδια β'( τα οποια δεν ξεραμε και αν υπηρχαν ). Γενικα οι νομιμες ενεργειες μιας εκλεγμενης κυβερνησης στα πλαισια της ασκησης κυριαρχιας της στην χωρα, δεν ειναι τυχοδιωκτισμος. Δηλαδη αν δεν εχεις ευρω να αγορασεις φαρμακα, ειναι τυχοδιωκτισμος να μην πληρωσεις μια δοση? (δεν πλησιασαν καν σε κατι τετοιο, αντιθετα, πηραν τα χρηματικα αποθεματα δημων και ασφ.ταμειων).
Η λαικη εντολη, βαση της οποιας επρεπε να ενεργησει, ηταν η καταργηση του μνημονιου. Μην το ξεχναμε. Το οτι αγνοησε την λαικη εντολη, αυτο ειναι χειροτερο απο εναν υποθετικο τυχοδιωκτισμο. Και μην ξεχναμε και το 60% του ΟΧΙ στη συμφωνια, το οποιο σημαινε διαθεση για συνεχιση της 'περιπετειας' της διαπραγματευσης, εν μεσω capital controls... Aν πρεπει να κατηγορησεις καποιον για τυχοδιωκτισμο, αυτος ειναι ο 'λαος' !!
Το κκε ειχε δυο αντιθετες στασεις. Στην απεργια των εκπαιδευτικων που ηταν εναντια και σε αυτη της χαλυβουργιας. Φαινομενικα αντιθετες στασεις, αλλα ερμηνευονται.
Το κκε ειναι κακεκτυπο του παλιου κκε: χρηματοδοτειται απο το αστικο κρατος και ταυτοχρονα αναπαραγει τα παλια συνθηματα της εποχης Ζαχαριαδη, οταν ομως ηταν παρανομο !! (απορω πως οι κκεδες δεν βλεπουν εδω μια αντιφαση)
Θετει ως στοχο την λαικη εξουσια χωρις ομως να την φερνει με την τακτικη του ουτε ενα εκατοστο πιο κοντα. Η πραγματικοτητα εδειξε οτι το κκε περιφρονησε οσες λιγες ευκαιριες υπηρχαν να πλησιασει λιγο πιο κοντα στη λαικη εξουσια.
Ερχεται το ..θαυμα?!
https://www.youtube.com/watch?v=1KPT7q0s6Vw
Η αδυναμία υποστήριξης της πολιτικής απόφασης του οικοδεσπότη είναι προφανής.
Εκτός κι αν κι αυτός νομίζει πως με το άκουσμα και μόνο "Λαϊκή Ενότητα", εμείς όλοι οι καημένοι άστεγοι αριστεροί, είδαμε το φως, και γαλήνεωε το είναι μας, οπότε πήγε κι αυτός ήσυχος για τα τελευταία μπάνια.
Κούνια που σας κούναγε, σύντροφοι της ΛΑΕ.
1) Ας αφήσουμε τα εντελώς άλυτα προβλήματα της πολιτικής γραμμής, τεράσια κενά και αναπάντητα, γιατί πέρνει πολύ κουβέντα.
2) Ας αφήσουμε και τα εντελώς ακάλυπτα θέματα διαδικασίας, που καμμία σχέση δεν έχουν μέχρι σήμερα με την αλφαβήτα και τα στοιχειώδη προαπαιτούμενα μιας αριστερής συλλογικότητας, γιατί κι αυτά κάποιοι τα θεωρούν πολυτέλεια προς το παρόν, και θα τα λύσουν λέει αργότερα - (Εννοείται, τίποτε δεν θα λυθεί αργότερα αν πέσουν στραβά τα μπετά (φιλίστορ). Τα μπετά λοιπόν έχουν πέσει ήδη αρκετά, ώρα την ώρα πήζουν και θα θελουν μετά ξανασπάσιμο.)
3ο) και φαρμακερό. Εκείνο που φαίνεται όμως δια γυμνού οφθαλού, και όποιος δεν το βλέπει αρκεί και μόνο να βγει μια βόλτα στον κόσμο της γειτονιάς του και να μιλήσει με τους απλούς αριστερούς ανθρώπους (ΣΣ δεν ξέρω αν αυτή η ασχολία απασχολεί ακόμη τα αριστερά επιτελεία!!!).
Τότε λοιπόν θα πρέπει να ξέρει πετντακάθαρα, ότι το σύνολο των στελεχών που προσοποποιούν αυτή τη στιγμή τη ΛΑΕ, θεωρούνται ανεπαρκέστατα και ακατάλληλα και οι χαρακτηρισμοί αυτοί είναι οι επιεικέστεροι που κυκλοφορούν στην πιάτσα. Ακόμη και ο ίδιος ο Λαψαζάνης, αν και γίνεται εν τέλει αποδεκτός ως συμπαθής και συνεπής, οριακά πιάνει τη βάση της εκτίμησης και εμπιστοσύνης ότι μπορεί μ αυτόν να γίνει δουλειά. Οι γνώμες όμως είναι πολύ αρνητικές για τους υπολοίπους. Απορριπτικές.
ΛΑΕτζήδες, Ανοίξτε τα μάτια, όσο είναι καιρός. Δεν υπάρχει καιρός.
Οι τιμιότεροι αριστεροί (ναι υπάρχουν) ήδη το κάνουν.
Είναι ελάχιστοι αλλά τα παραδείγματα ήταν πάντα ελάχιστα ως και μοναδικά.
Πάνε στο σπίτι τους.
Ας το αφήσουν το παιχνίδι στους υπότελείς του καπιταλισμού βρε.
Ετσι κι αλλιώς ότι και να κάνουν επικουρικά στο σύστημα λειτουργούν οι απατεωνάκοι.
Τι γατόνια θεέ μου!
Λοιπόν υπάρχουν πολλά χόμπυ να περάσει ο καιρός μέχρι να φανεί κάτι στον ορίζοντα.
Αστε την νεκραρ να σαπίζει κι επανεμφανιζεστε αργότερα, μετα το 2015 όταν θα χει πέσει χάμο...
- "Λαφαζάνη, υπάρχει σχέδιο εξόδου από την κρίση;"
- "Ναι! Ένα είναι σίγουρο παιδιά! Έχουμε πολύ δυνατό σχέδιο!"
https://pbs.twimg.com/media/CNlYPx1VEAEzIdn.jpg
(ΤΙΝΑ)
Δεν είδα το link σου smart, αλλά αν θέλει κανείς να αρχίσει τις εξυπνάδες και να περνά έτσι καλά, οκ, καλά είναι για λιγο, αλλά δεν δίνει ψωμί, κι εγώ το βαριέμαι μετά το 2ο αστείο
Όσο για τον λόγο περί τιμιότητας sow, οκ, αν θέλεις να είσαι εντελώς τίμιος, κλείσου σε ένα μοναστήρι, κατέβασε και τις γρίλιες, και τρώγε ζωμό, θα ζήσεις, αν ζήσεις με πλήρη τιμιότητα.
Η πολιτική δεν θα πάψει να καθορίζει τις ζωές των ανθρώπων, όσο τουλάχιστον δεν θα έχουμε περάσει στην αταξική κοινωνία. Και η καθαρότητα στην πολτική, είναι κάτι σαν τη μύγα μες το γάλα.
Αν είσαι αριστερός έχεις το ΚΚΕ, έχεις την Ανταρσυα, έχεις και αυτό το καινούργιο της ΛΑΕ, που έχει λίγο απ όλα, και λίγο λερωμένο ακόμη είναι από Σύριζα.
Έχεις λοιπόν εδώ τον Λαφαζάνη και κανα 2 καλούς παίχτες, και από κει και πέρα έχεις άλλα άκαμπτα, στεγνωμένα και άμπαλα στελέχη, που προσπαθούν να τραβήξουν μπροστά, χωρίς να κάνουν αυτοκριτική, και θέλουν να δώσουν έναν πολιτικό στίγμα, ατελές ως σχέδιο (δλδλ για τώρα), αλλά αρκετά πλήρες ως πρόταση (δλδ ως προοπτική).
Προφανώς δεν τους πέρνει να ομολογήσουν ότι είναι μόνο πρόταση και όχι σχέδιο - ίσως δεν το καταλαβαίνουν κι όλας (αυτό θάταν κακό). Όμως δεν είναι κακό να κάνουν το Γερμανό, και να τραβούν μπροστά, και να μη περιμένουν τους λοιοπύς Συριζαίους που έχει το χαβά του ο καθένας, 52 εδώ, 87 εκεί και δε συμμαζεύεται. Καλύτερα για μένα ένας άκαμπτος, ακόμη και άμπαλος πλατιφορμιτζής (να μη πω ονόματα) από έναν ψευτοδιανοούμενο πρώην Συριζαίο, που θα πει του κόσμου τις παρλαπίπες, αρκεί να μην μπει στη μάχη (εδώ ο οικοδεσπότης ξέρει πολλά ονόματα να σου πει από αυτους τους τέως Συριζαίους). Για μένα αυτοί οι τελευταίοι, πίσω από πλουμιστές μαρξιστικές-διεθνιστικές-ταξικές αναλύσεις, απλώς αναπαράγουν την ηθική των χορτασμένων, μιλώντας για τις υποτελείς τάξεις, με τις βστόσο οποίες ουδεμία σχέση έχουν ούτε θα άντεχαν να έχουν.
Τουλάχιστον οι πλατιφορμιτζήδες, έχουν τη σωστή, χοντροκομένη αλλά σωστή λογική της κυρίαρχης αντίθεσης και του έθνους των προλεταρίων. Προτιμώ στη φάση αυτή τα χοντροκομμένα. Απλά αν είναι τόοοοοσο χοντροκομένα που να κατακήγουν κλασσικά παλιοκομματικά, δεν θα με δουν δίπλα τους. Θα ψωνίσω αλλιώς. Αλλά όχι μόνος στο σπίτι.
Ποτέ μόνος στο σπίτι
@πικάπα...
η πλειοψηφία των σκεπτόμενων σοβαρών αριστερών, πήγαν σπίτι τους, στη μόνη σοβαρή τους στέγη.
ωρεβουάρ καμεραντ.
Ολοι μαζι μπορουμε. μονος κανενας....
τοπε και ο Βαγγος.
Οι μονοι, δεν θαχουν και λογο να γκρινιαζουν.
@Οργουελ
να πάτε αγαπητέ, αφού "όλοι μαζί μπορούμε"
με αυτούς που έχτισαν καριέρα στα γκρίζα κομματικά γραφεία, μη-έχοντας δουλέψει στη ζωή τους (π.χ. Λαφαζάνης), πάντα χρειάζονται αφισοκολλητές και διαδηλωτές, εν όσο αυτοί θα παραμένουν οι αφ' υψηλού καθοδηγητές που ποτέ δεν άκουσαν τις "προτάσεις" Σου, αλλά είχες πάντα το "δικαίωμα" να τις εκφράσεις. Τα ζήσαμε αρκετά. Δώσαμε αρκετά χρόνια της ζωής μας στους κυρίους.
Σειρά έχουν τώρα άλλοι.
Μια χαρά είναι στον καναπέ.
Αγαπητέ, μακάρι να "στείλουμε στα σπίτια τους" όλους του επαγγελματίες αριστερούς. Η επαγγελματική παροχή υπηρεσιών εφόσον χρειάζεται, χρειάζεται όμως και περιορισμένη θητεία και εναλλαγή (αναδρομικά!!!) και διαφανή διαδικασία επιλογής κλπ. Η δε επαγγελματική "καθοδήγηση" και επαγγελματική μονιμότητ στην "εκπροσώπηση" είναι εντελώς απαράδεκτη για κάθε τι αριστερό, πόσσο μάλλον Κομμουνιστικό.
Και σε αυτό θα συμπεριλάβω ακόμη και τη μονιμότητα των καθοδηγητών, ακόμη και της Ανταρσυα - εξ όσων γνωρίζω. Δηλαδή, ούτε εκεί είναι λογικό να χρονίζουν "καθοδηγητές" που έχουν την ειδική επαγγελματική ευκολία καθηγητικής έδρας, και να καθοδηγούν μάλιστα στην ουσία φοιτητές. Άνισο, αταίριστο, σόλικο.
Όσο παραμένουν αυτά, τότε: Καμία σοβαρή πιθανότητα ουσιαστικής επαφής με την πραγματική κοινωνία, καμία σοβαρή πιθανότητα επιτυχίας πρακτικών αποτελεσμάτων καμμία σοβαρή όσμωση με "τις υποτελείς τάξεις".
Και το λέω ειδικά για τους ΛΑΕτζήδες, με τέτοιο χαβά, καμία πιθανότητα σοβαρής εκλογικής απήχησης, αντίστοιχης του μεγέθους του ΟΧΙ, ως ώφειλε.
Επομένως το θέμα δεν είναι τόσο απλό, και φυσικά δεν θα λυθεί αν εμείς οι υπόλοιποι που τα έχουμε ζήσει καλά και τα έχουμε εντοπίσει συγκεκριμένα, πάμε στα σπίτια μας.
Ωστόσο, το θέμα της συγκυρίας που έχει χαθεί με αυτά τα ΤσιπροΣυριζοκαμώματα, είναι ακόμη εξαιρετικά σημαντικό σε διεθνές επίπεδο. Αν μετά από όλα αυτά υπάρξει σκηνικό πολιτικής υποταγής, τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο χειρότερα. Το λέω αυτό ειδικά για τους χορτασμένους "διεθνιστές". Αν στη χώρα μας η ήττα εμπεδωθεί πολιτικά όπως προβλέπουν τα κανάλια, αυτό θα έχει και τεράστιο διεθνές καταστροφικό αντίκτυπο
Αν είσαι στον καναπέ, δες και μια συνέντευξη στο CNN, ίσως σου δημιουργήσει λόγους να σηκωθείς.
http://edition.cnn.com/videos/tv/2015/08/26/intv-amanpour-costas-lapavitsas-elmar-brok-anti-austerity.cnn/video/playlists/amanpour/
Φιλε Σμαρτ, ως γνωστον οτι πληρωσεις παιρνεις, και στην δημοκρατια δι αντιπροσωπων, που ειναι δωρεαν, μην περιμενεις να κανι κατι για εσενα ο πολιτικος αν δεν παρει πισω τα πολλαπλασια. (τα οποια θα στα χρεωσει και αυτα) και αυτο ισχυει για ολους. Σαν πελατης λοιπον της δημοκρατιας, μετα την απομακρυνση απο το ταμειο, κανενα λαθος δεν αναγνωριζεται. Αν θες να εισαι πολιτης και οχι πελατης, πρεπει καπου να χωθεις ειτε για να τους τα χωνεις, (οπως κανει π.χ. ο οικοδεσποτης), ειτε για να τους ελεγχεις. Στον καναπε πως θα βοηθησεις τον εαυτο σου? Εκει ξεχνας τα προβληματα, δεν τα λυνεις! Και καποτε, ερχονται αυτα και στον καναπε και σε ξαναβρισκουν. Αν τωρα το βασικο για σενα ειναι να κυβερνηθει η χωρα, υπαρχει η λυση κυβερνησης οικουμενικης (χωρις κκε και χρ.αυ.) ή συνεργασια συριζα,ποταμιου.
«Δεν είμαι διατεθειμένος να ενταχθώ σε ένα κόμμα, όπου κομματάρχες αναζητούν νέα πολιτική στέγη, σε ένα κόμμα «μηχανισμών» που διατηρούν τον απόλυτο έλεγχο. Σε ένα κόμμα ζηλωτών που δεν ανέχονται καμία άλλη άποψη εντός του κόμματος, πλην εκείνης της ηγεσίας τους» αναφέρει μεταξύ άλλων στην επιστολή του ο Σπύρος Τσάτσης.
Η επιστολή παραίτησης
Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι παρόλο που είμαι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της «Λαϊκής Ενότητας», αποφάσισα για λόγους προσωπικούς και πολιτικούς να μην παραμείνω στο κίνημα.
Έχει μεγάλη σημασία πιστεύω με τι πρόγραμμα και ποιους ανθρώπους, με ποιες συμμαχίες θα επιχειρήσουμε να παρέμβουμε.
Δεν είμαι διατεθειμένος να εν ταχθώ σε ένα κόμμα που οικοδομείται με τη μεταφορά ενός κομματιού Σύριζα, ενός κόμματος παραγόντων, μηχανισμών, φραξιών και άλλων ευχάριστων καταστάσεων και όχι με ανοιχτό κάλεσμα που θα απευθύνεται σε κάθε τίμιο άνθρωπο που αισθάνεται τις τραγικές επιπτώσεις που έχει στη ζωή του, στην κοινωνία και γενικά στη χώρα μας η εφαρμογή των μνημονίων.
Οι εφεδρείες της αριστεράς δεν βρίσκονται σε κομματικά γραφεία και συμμαχίες κορφής, αλλά μέσα στην κοινωνία.
Δεν είμαι διατεθειμένος να ενταχθώ σε ένα κόμμα, όπου κομματάρχες αναζητούν νέα πολιτική στέγη, σε ένα κόμμα «μηχανισμών» που διατηρούν τον απόλυτο έλεγχο.
Σε ένα κόμμα ζηλωτών που δεν ανέχονται καμία άλλη άποψη εντός του κόμματος, πλην εκείνης της ηγεσίας τους.
Σε ένα κόμμα «καρικατούρα» του Σύριζα, ένα κόμμα χυλό.
Η ένταξή μου στην Αριστερά δεν έχει την έννοια της στράτευσης στα συμφέροντα ενός κόμματος (δεν υπάρχει Αριστερά σωτήρας), αλλά εκφράζει τη δέσμευσή μου απέναντι στη ζωή.
Να αγωνίζεσαι χωρίς να προσδοκάς οφέλη.
Στη σημερινή φάση η ενασχόληση με την πολιτική δεν είναι χόμπι αλλά στράτευση.
Καλύτερο φάρμακο, η απόφαση να αγωνίζεσαι για την αλήθεια των ιδεών σου στη σκληρή πραγματικότητα της κρίσης που ζούμε.
Η ελπίδα πάντα υπάρχει και δεν είναι άλλη από τους κοινωνικούς αγώνες, την ατμομηχανή της ιστορικής εξέλιξης».
Έπρηξα το ποστ με ένα σωρό λόγια, το παράκανα δηλαδή, ακριβώς γιατί τα δικά μου αισθητήρια ΔΕΝ τα βλέπουν καθόλου καλά τα πράματα.
Ο άνθρωπος τα είπε με 2 κουβέντες. Δεν θα βιαστώ να υιοθετήσω μια καταγγελία και να τους ξεγράψω. Δεν ξέρω αν είναι όπως τα λέει αυτός από μέσα, (γιατί του λόγου μου προτίμησα να ξεκαθαρίσω πως δεν πλησιάζω στα ιδρυτικά αν δεν δω πρώτα την αλφαβήτα - που δεν την είδα ακόμη)
Αυτά που βλέπω ωστόσο, επειδή είμαι σε απόσταση μυρωδιάς, δεν μυρίζουν καλά.
Θα ήταν η καλύτερη περίπτωση να μπορέσουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, τόσα ψωμιά που έχουν φάει και τόσες πατάτες που έχουν κάνει, ήταν καιρός πια να "ωριμάσουν" και όχι πάλι τα ίδια. Διάλεξαν και καλό όνομα, κρίμα και να το χαραμίσουν.
Ήταν ευκαιρία για μια μαζική έκφραση της αριστερής αριστεράς και για άρση της πολυδιάσπασης. Αν την πετάξουν, ασ είν καλά η Ανταρσυα.
Το χειρότερο θα ήταν και να διασπαστεί η Ανταρσυα, και η ΛΑΕ να αποδειχθεί μια απ τα ίδια. Για να δούμε.
Συριζα α=απατη......συριζα β=διπλη απατη......Περαστικα......Καλο ταξιδι στα θολα νερα του πολιτικου τυχοδιωκτισμου......Εντελως προβλεψιμη η πορεια σου λεφτη.Οπως εντελως προβλεψιμη ηταν η πορεια του συριζα α,η διασπαση του και η δημιουργια του νεου χωρου.Στα ειχα γραψει μεχρι κεραιας,στο μονο που επεσα εξω(προεκλογικα ακομα μιλοντας πριν ερθει καν η πρωτη φορα αριστερα)ειναι το ονομα του συριζα β.Ειχα προβλεψει(μεταξυ σοβαρου και αστειου)το αληθινος συριζα.Αλλα λαικη ενοτητα;;;Με ποιους;;;Σου κανω δωρο μια ακομα προβλεψη=4% στις εκλογες(αληθεια ο πιλαφ γιατι λεει οτι η επομενη κυβερνηση θα ειναι αντιμνημονιακη;;;Ετσι λεμε καμια μαλακια να περναει η ωρα;;;).Μετα τις εκλογες θα αυξησει την αντιμνημονιακη ρητορεια με ολο και πιο αριστερο φρασεολογιο.Μετα απο κανενα χρονο θα διαλυθει,οι στελεχαρες που θα μεινουν θα αλλαξουν παλι ονομα στο νεο σχημα,αλλοι θα την κοπανησουν σε αλλα σχηματα παλια η νεα κλπ κλπ......Τοσο απλα και τοσο προβλεψιμα ειναι τα πραγματα για τον συριζα β φιλε μου....Αν θυμαμαι καλα ειχες προβλεψει(και ευχηθει)οτι το ΚΚΕ δεν θα μπει στη βουλη λογω της προδοτικης ηγεσιας του(κατι τετοια λεει και ο τραγκας).Για να δουμε........Εγω παλι πιστευω πως εχει ανοδικες τασεις,για να δουμε ποιος εχει καλυτερη επαφη με την πραγματικοτητα.Το παρελθον σου παντως ειναι πολυ βεβαρημενο σε πολιτικες επιλογες,2012 πχ.Αλλα το κορυφαιο σου ηταν πως πιστευες με παθος(επειδη το ελεγε ο φιλης φωναζες κιολας) πως μετα το οχι στο δημοψηφισμα θα μηδενιζε το κοντερ ο τσιπρας στις διαπραγματευσεις......Θα δεχτω πως δεν το κανεις απο απατεωνια αλλα παραεισαι αφελης ρε αδελφακι.Το δειχνει πια καθαροτερα και η εντιμη και καθαρη πολιτικη σου τοποθετηση.
Οι μονοι που εχουν μια δικαιολογια ειναι οι αγνοι και εντιμοι followers της Ραχηλ.
Μη βιάζεστε να χαρείτε ή να λυπηθείτε. Θα δούμε. Εν τω μεταξύ ας κάνει τη δουλειά του καλά ο καθένας, κι αν δεν μπορεί, να μην του φταιν οι άλλοι. Κι αν μπορούσε, δεν θα ψάχνονταν οι άλλοι, αλλά θα πήγαιναν εκεί που έχει φως - οι άλλοι λέω, που ψάχνονται και είναι πολύ πολύ περισσότεροι. Ισχύει για όλους!
Παρακάτω 2 ενδείξεις, ότι τίποτε δεν τελείωσε.
http://laiki-enotita.gr/rss/item/89-anoikti-epistoli-se-oles-tis-organoseis-tis-rizospastikis-aristeras
http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=21924:3-mnhmonio-aristera-sygkyria&catid=83:aristera&Itemid=200
Φίλε Πικάπα,
Νομίζω ότι η επιστολή παραίτησης του Τσάτση είναι μία γενικόλογη καταγγελία και τίποτε παραπάνω. Με αυτή την έννοια, δεν θα της έδινα και πολύ σημασία.
Όσο για τα δυο κείμενα που ποστάρεις, δείχνουν ανάγλυφα πως όντως έχεις βιαστεί λίγο να φορέσεις ...πλερέζες! :-)
Τα λέμε
Nα χαιρεστε και τη ζωιτσα.....Παει πακετο με την ραχηλ.....και την πολιτικη παρακμη φυσικα......Οντως συντροφε οι μονοι που εχουν συνεπεια =οι οπαδοι της ραχηλ!!!Απο αρλουμπα σε αρλουμπα.....
με τη Ραχήλ επανάσταση δεν αποκλείεται
με τον Κουτσούμπα αποκλείεται
κοίτα να δεις Ελληνοφρενικέ, από αφορισμούς, εύκολο είναι και μην αμφιβάλλεις ότι θα βρεθούν καλύτεροι απο μας σ αυτά.
να πιάσεις τον εργάτη και τον λούμπεν (που οι μισοί και παραπάνω έχουν γίνει λούμπεν, από την αναδουλειά) εκεί σε θέλω μάστορα, αλλά σου ξεφεύγουν και γίνονται μαύροι - μια δουλειά είχες να κάνεις και δεν κάνεις ούτε τη μισή
και μετά σου φταιν όλοι οι άλλοι - κοίτα να κάνεις καλύτερα τη δουλειά σου, γιατί η φανέλλα που φοράς είναι πολύ βαριά και δεν σας τη χαρίζουμε
τέλος πάντων σου εύχομαι και εσένα τα καλύτερα και πάρτο σαν φιλική παραίνεση
γιατί
ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΙΚΗ ΠΑΡΑΙΝΕΣΗ - απο σας εξαρτώνται πολλά, αλλά μπάλα ξεχάσατε να παίζετε αντεπίθεση λέτε 10 και χρόνια, αλλά μόνο κατενάτσιο βλέπει ο κόσμος
για σας παιδιά, και καλούς αγώνες
δεν θα μας λείψουν
ελπίζω κι εγώ να μη σας λείψω, γιατί θα λείψω
Φίλε πικάπα,
Τι α κριβώς εννοείς όταν γράφεις "θα λείψω"; Δεν κάθεται και πολύ καλά στο μάτι μου...
Τα λέμε
Φιλε πικαπα δεν εχω λογους να μην δεχθω τις καλες προθεσεις σου και την φιλικη σου διαθεση.Το θεμα με τη ραχηλ(ας πουμε τα αυτονοητα)ειναι οτι προκειται για καταπτυστο πολιτικο υποκειμενο.Η πολιτικη της συμπεριφορα ειναι αυριανιστικη(θυμασαι τα ψεματα της προσφατα για το Ριζοσπαστη και τις διαφημισεις της coca cola;)Ειναι πολιτικο σκουπιδι που απο ολα τα κομματα(κοινοβουλευτικα η μη)μονο στη χρυση αυγη θα αξιζε.Δεν ταιριαζει στο πολιτικο ηθος οχι μονο της αριστερας αλλα ουτε καν του καμμενου.Οσο για την επανασταση και το ποιος θα την κανει,ο καθενας στηριζει οποιον νομιζει και παλευει με αυτον που νομιζει.Οι ευθηνες για την ανοδο του φασισμου φιλε μου ειναι μεγαλη κουβεντα,τα εχω πει πολλες φορες ποσο νερο στο μυλο του φασισμου εριξε και ριχνει η απατη και το ψεμα.......Που σιγουρα τα ψεματα δεν τα λενε οι κομμουνιστες....Και να εισαι σιγουρος οτι σε λαικες γειτονιες γινεται καλη δουλεια απο τα συντροφια.....
Συντροφια, στις γειτονιες και στις δουλειες, οπου υπαρχουν πια, κρατατε γερα. Κανενας μονος του.
ΥΓ λεφτ, ενα να λες δεκα να κανεις, ελεγε ο παπους μου.Πως να εισαι αξιος τετοιων παπουδων, ουτε στο νυχακι του δεν ειμαι
Φίλε πικαπα,
Σε ρώτησα κάτι, δεν μου απαντησες. Γιατί θα λείψεις;
Τα λέμε
Μα νόμιζα πως θα καταλάβαινες απότο ΥΓ.
Είπα 10 και λοιπόν πρέπει να κάνω 100.
Μόνο με την ιδέα, πονούν τα κόκαλά μου - και θα τρίζουν τα κόκαλα του παπού ;)
Φίλε Λέφτη τι κανς; Χρόνια και ζαμάνια..
Ήμουν σίγουρος πως θα σε έβρισκα στο νέο σχήμα. Θα το περίμενες αρκετά, είσαι ταμάμ από ότι θυμάμαι. Σας εύχομαι καλή επιτυχο-αποτυχία και καλή δύναμη στην αδιέξοδη προσπάθειά σας. Δεν σε πειράζει που σε πειράζω, αλλά αυτές τις στιγμές δεν μπορώ να το αποφύγω σχώρα με αγαπητέ..
Πρέπει να το παραδεχτείς, ακόμα και εγώ ήμουν πολύ μετριοπαθής με τον "Ηγέτη", κράταγα κάποια πισινή. Ακόμα όμως και την νύχτα που ξενυχτήσαμε στα χασταγκ δις ιζ ε κουπ εγώ κατάρες εκστόμιζα για το προσώπατο και ήμουν σίγουρος, αν και βέβαια ΟΧΙ ψήφισα, και αισθάνθηκα εκείνο το πρωί στο Γύθειο τόσο ετοιμος για την μεγάλη κόντρα, το άλμα στην εθνικη και κοινωνική ελευθερία. Ακριβώς γιατί δεν θέλω να ακούσω μαρξοθεωρίες, ακριβώς γιατί έδωσα μια αβάντα σε έναν χώρο που πάντα απεχθανόμουν με όλη την ψυχή μου (ευρωκομμουνισμός, "ριζοσπαστική αριστερά" και το λουρί της μάνας) ακριβώς γι'αυτὀ δεν μπορώ να συγκρατήσω την ολοένα αυξανόμενη οργή μου για αυτόν αλλά δεν μπορώ επίσης να δώσω καμμία ευκαιρία και εις υμάς. Και πίστεψέ με (ανεξάρτητα από τα καλά ή μέτρια αποτελέσματα) αυτό νιώθει και ο "κόσμος". Μην μου αρχίσεις σε παρακαλώ τις μαρξοθεωρίες, δες το πράγμα λαϊκώς. Λίγο εγωισμό να έχει κανείς είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει τους εκ του Περισσού χειραγωγούς και αποστασιοποιημένους (με τα κομπρεμί τους) κκε-δες. Το βλέπεις τι έκανε ο χώρος; Μπορείς να το καταλάβεις;
Χαιρετώ εχθροφιλικά.
Υστερόγραφον
Αλήθεια τι κάνουν κάτι φίλοι μας παλαιοί που μύγα δεν σηκώνανε στον αυτονομοπέτο τους (φιού φιού) αλλά από ότι θυμάμαι ο ένας συριζούλικος ήτανε;
Πως ερμηνεύουν δια του ΝΟΗΜΑΤΟΣ τα πράγματα;
Αλλά βέβαια, δεν θα διστάσω να πω και ενα ακόμη τελευταίο. (;), χαχα!
Η κυρίαρχη αντίθεση υπάρχει. Πίσω από τη κυρίαρχη αντίθεση βρίσκεται η βασική. Η μάχη στη βασική αντίθεση είναι αδιανόητη, χωρίς μάχη στην κυρίαρχη. Αντίστοιχα, μάχη στην κυρίαρχη δεν υπάρχει χωρίς την πρωτεύουσα θέση και κίνηση των δυνάμεων που μάχονται για τη βασική.
Είναι νομίζω απλά μαθηματικά του μπακαλοτέφτερου, ή αν θέλετε στοιχειώδης πρακτική εμπειρία.
Όμως, διάφοροι φιλόσοφοι και διανοούμενοι και αρκετοί κινηματικοί έχουν βαλθεί να μας τρελλάνουν με κάθε είδους περικοκλάδες, αρκεί να συσκοτίσουν την κυρίαρχη αντίθεση. Συχνά μάλιστα διαλαλούν τη βασική μανιωδώς, έτσι ώστε να εξαφανίσουν την κυρίαρχη - (και μαζί τους να εξαφανίσουν την απλή λογική των απλών ανθρώπων).
Τέτοιες νοοτροπίες, ανεξαρτήτως προθέσεων, λειτουργούν ανεξαρτήτως προθέσεων ως πέμπτη φάλαγγα μέσα στην εκάστοτε αριστερά.
Είναι ο (εξ ορισμού αστικός/δυτικός) φιλελευθερισμός και κοσμοπολιτισμός που κρύβεται κάτω από προακάλυμα είτε διεθνισμού, είτε ρεαλισμού, είτε πολυ-κινηματισμού, είτε ευρωπαϊσμού, είτε ακόμη και δημοκρατισμού, αυτονομίας, δια-δικτύωσης και πολλές σχετικές παραλαγές. Πολλές φορές μάλιστα όλα αυτά εκφέρονται με εντυπωσιακά ¨επαναστατική¨ ή ¨ταξική¨, ή ¨μαρξιστική¨, ή ¨κινηματική¨ ή ¨δημοκρατική¨ φρασεολογία. Αλλά σαν νοοτροπία και σαν πρακτική δεν είναι τίποτε άλλο από γνήσιος φιλελευθερισμός.
Φιλελευθερισμός, που έχει ποτίσει παντού, σαν νοοτροπία και σαν πρακτική.
Δεν θα αναλύσω περί της βασικής και της κυρίαρχης, γιατί όποιος δεν μπορεί να το δει πια στις μέρες μας, δεν το βλέπει απλώς και μόνο γιατί δεν θέλει να το δεί.
Θα πω λοιπόν ότι σήμερα πρέπει να ηττηθεί ο φιλελευθερισμός
Όχι ο νεο-φιλελευθερισμός, αλλά ο φιλελευθερισμός.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η σημερινή βιολογική κατάληξη του φιλελευθερισμού. Αυτό που ονομάζουμε σήμερα νεοφιλελευθερισμός, είναι ακριβώς η διάψευση του φιλελευθερισμού, όταν αυτός ο (δυτικός-αστικός) φιλελευθερισμός), ως "νικήτής" κλήθηκε να πραγματώσει την ουτοπία του σε παγκόσμιο επίπεδο. Τότε φάνηκε καθαρά ότι δεν γίνεται (δεν έχει για όλους..)
Με τίποτε λοιπόν δεν μπορεί σήμερα να σταθεί φιλελευθερισμός, χωρίς τα όπλα του νεοφιλελευθερισμού.
Είναι αδιάφορο αν στην παρούσα φάση ο φιλελευθερισμός ηττηθεί (ή έστω ανακοπεί) μέσω κάποιου "κομμουνισμού" είτε μέσω κάποιου "αριστερο-εθνο-απελευθερωτικού-λαϊκισμού" (βλ. τη σύγχρονη εκδοχή της υπόθεσης έθνος των προλεταρίων).
Έτσι κι αλλιώς αυτές οι "σωτήριες" έννοιες χρειάζεται να ξανα-αποδείξουν και ξανα-περιγράψουν εαυτόν, μετά από τη φθορά του χρόνου.
Αν όμως αυτές οι σωτήριες έννοιες δεν ανακτήσουν σημασία και ισχύ, (αμφότερες και οι δύο..) τα αδιέξοδα του φιλελευθερισμού επιλύονται ήδη από τον ολοκληρωτισμό, είτε παραδοσιακό, είτε τεχνολογικά συγκαλυμένο.
Προφανώς, η πιο πρωτόγωνη μορφή του ολοκληρωτισμού, δηλ. οι παραδοσιακοί φασισμοί επιφυλάσσονται (ήδη) στις πιο "καθυστερημένες" χώρες, ενώ ο hitec κυβερνο-φασισμός στις πιο ¨προηγμένες¨.
Ελπίζω όμως ο φιλελευθερισμός να ανακοπεί και έτσι ελπίζω να μην μάθω τελικά, αν είμαστε προηγμένη ή καθυστερημένη χώρα!
Παρεπιπτόντως συμφωνώ με τον Πικάπα. Νομίζω έχει πιάσει τον σφυγμό της ιδεολογικής κατάστασης (ειδικά αυτό με τον φιλελευθερισμό, μιας και μας έχουν πρήξει όλοι με την διαφορά νεο και παλαιοφιλελευθερισμού)
«Δεν θα απέκλεια το ενδεχόμενο να στηριχτεί μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα έδινα συγκατάθεση, μόνο αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη λογική της απεμπλοκής από τα μνημόνια», δήλωσε σε συνέντευξή της στο «ΠΡΑΚΤΟΡΕIO 104,9 FM», στο δρόμο για τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου.=Tαδε εφη χαραλαμπιδου του συριζα β(λαε),ετσι για να μην ξεχνιομαστε.......για την ποιοτητα των πρωην υποστηρικτων του αλεξη και την σχεση τους με την φερεγγυοτητα......Υπαρχει περιπτωση αντιμνημονιακου δρομου του συριζα α;;;;;Για μερικους εκει στη λαε υπαρχει......Δεν υπαρχει ποτε πατος στο πηγαδι.....ειναι τρυπιο.......
Να με συμπαθάτε, αλλά το ερώτημα αν ζούμε σε χώρα "καθυστερημένη" ή "προηγμένη" βρίσκεται μάλλον χαμηλά στον κατάλογο των προτεραιοτήτων μου. (Νομίζω ότι αυτό υπαινίσσεται και ο πικάπα, αλλά δεν παίρνω κι όρκο.)
Παρέκβαση: Την Παρασκευή πριν το δημοψήφισμα, βρέθηκα με κάτι συντρόφους να παρακολουθώ σε ζωντανή μετάδοση τη συγκέντρωση του ΟΧΙ. (Τα καλύτερα χάνουμε εμείς οι επαρχιώτες...) Με το που ανέβηκε αμήχανα στο βήμα ο Τσίπρας κι άρχισε με μισή καρδιά να μιλάει, γύρισα στους συντρόφους και τους είπα: "Τι Ευρώπη και τρίχες κατσαρές μου λέτε! Αυτό που βλέπουμε δεν είναι Ευρώπη. Είναι Λατινική Αμερική. Αυτό που βλέπουμε είναι chavismo, αλλά -καλώς ή κακώς- δεν έχουμε Τσάβες να το πάρει πάνω του."
H μεγαλη διαφορα φιλε φιλιστωρ,ειναι η ΕΕ.Στη λατινικη Αμερικη μπορεσε ο Τσαβες να καποια καποια βηματα προς σοσιαλιστικη κατευθηνση,και καποια κοινωνικη πολιτικη γιατι δεν ειχε τις δεσμευσεις της ΕΕ.Οποιος ελεγε πως μπορουσε να το κανει εντος ΕΕ ηταν κοινος απατεωνας(τσιπρας-λαφαζανης).Ο τσιπρας πια το παραδεχεται λογω της πραγματικοτητας που του ηρθε στο κεφαλι.Ο συριζα β συνεχιζει την ιδια απατη.....Υ.Γ.Σημερα ξεκινησε η εκπομπη της ελληνοφρενειας στο ραδιοφωνο.Καταπληκτικη οπως παντα!Καθε μερα στις 13.00 και φυσικα στο σαιτ της ελληνοφρενειας.
@ελληνοφρενικος...
Η αλήθεια να λέγεται, ο Τσάβες έχει πάει... πολλά χρόνια μπροστά τη χώρα του.
Μπρος στη Βενεζουέλα, ωχριούν οι Γερμανίες, Γαλλίες και οι Δανίες της ιμπεριαλιστικής Ε.Ε. των μονοπωλίων.
Αλίμονο.
@ελληνοφρενικός
Μολονότι το σχόλιό μου δεν απευθυνόταν σε σένα, είχα την κρυφή ελπίδα ότι θα μπορούσες και συ να καταλάβεις ίσως το νόημα και τη στόχευσή του. Δεν πειράζει. Άλλη φορά.
@SmartAsss
Συνέχισε να δικαιώνεις το χαρακτηρισμό που σου απέδωσα αλλού.
Φιλε smartasss μιλησα για βηματα προς τη σωστη κατευθηνση.Οταν μιλαμε για Βενεζουελα πρεπει να δουμε την κατασταση πριν το Τσαβες και το μετα.Σιγουρα το βιοτικο επιπεδο των ανθρωπων(των πιο φτωχων στρωματων)ανεβηκε αισθητα.Στις φτωχογειτονιες του Καρακας δεν ειχαν δει πχ γιατρο ουτε ζωγραφιστο.Οσο για τις πλουσιες χωρες της ΕΕ που αναφερεις το επιπεδο ζωης των λαικων στρωματων δεν ειναι και σε επιπεδο που δικαιολογειται σε σχεση με τα υπερκερδη που συσσωρευονται στα λιγα χερια των αφεντικων.Σχεσεις εργασιας ολο και πιο απαραδεκτες(ενοικιαζομενοι εργαζομενοι-προγραμματα τυπου stage με αμοιβες 400-500 ευρω για εκατομμυρια γερμανους εργαζομενους κλπ).Και το σημαντικοτερο οτι η προοπτικη της ΕΕ ειναι πως λογω της καπιταλιστικης κρισης και της υπερσυσσωρευσης των κερδων που δεν προκειται φυσικα να αναδιανεμηθουν και θα λιμναζουν,ειναι οτι παει κατα διαολου.Η ΕΕ που υπερασπιζεσαι εγινε ακριβως για να εξυπηρετει τα μονοπωλια(οσο ξυλινο και να ακουγεται δεν υπαρχει πιο καταλληλη λεξη).Και εκει μεσα δεν υπαρχει κανενα περιθωριο να αναπτυξεις ιχνος αριστερης πολιτικης(ειδικα σε περιοδους κρισης).Μπορει να πιστευεις πως αυτο ειναι μονοδρομος,δικαιωμα σου.Αυτο πιστευουν και οι περισσοτεροι,αλλα οι αριστεροι,οι αντικαπιταλιστες και φυσικα οι κομμουνιστες δεν προκειται να δεχτουμε ποτε το τελος της ιστοριας και θα παλευουμε για σοσιαλισμο με τα μεσα παραγωγης στο λαο και οχι στα αφεντικα.Y.Γ.Φιλιστωρ καποιες φορες κανω καποιες τοποθετησεις γενικες σε καποια σχολια,το ξερω πως δεν απευθυνοταν σε μενα εκανα απλα ενα γενικο σχολιο για τον σφιχτο εναγγαλισμο μας με την ΕΕ,που για μενα ειναι μεγιστο σημειο αναφορας για καθε τοποθετηση που θελει να λεγεται αριστερη με την ουσιαστικη εννοια του ορου.Μπορει να ηταν εκτος του συλλογισμου σου αλλα παρτο και σαν γενικη τοποθετηση για τη Λατινικη Αμερικη που ανεφερες.
Λοιπόν, δεν πειράζει που ξανασπάω τη σιωπή μου, έτσι κι αλλιώς μέχρι τη Δευτέρα είπα πως θα έχω πάρει τις αποφάσεις μου για το πώς θα πρέπει να κάνω εκείνα τα 100 που οφείλω στον παππού που δεν έχω και στα εγγόνια που δεν έχω.
Ωφελεί λοιπόν να ακούς καλά όλους τους άλλους προκειμένου να αποφασίσεις, αλλά καταλαβαίνω είναι πολύ δύσκολο για τον καθένα γύρω μου -και για μένα φυσικά- να ακούσει πραγματικά. Στο ψητό.
Ένα τέλος εποχής είναι ότι κανείς δεν επιβραβεύεται πια αν μιλάει μόνο με λέξεις, έννοιες και σχέδια που δεν αντιπαραβάλλει βασανιστικά στα σκληρά εμπειρικά δεδομένα. Σύμπασα η αριστερά, πάσχει από αυτό.
Θα πιάσω ένα κεντρικό –κυρίαρχο- θέμα. Οι διάφορες αριστερές θεωρήσεις το ονομάζουν με διαφορετικούς τρόπους, αλλά το θέμα ορίζεται καλύτερα από την μαζική-λαϊκή απαίτηση, που δεν είναι άλλη από το εξής απλό:
Δουλειά για όλους, δουλειά με αξιοπρέπεια, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει αξιοπρέπεια. Τη στιγμή λοιπόν που το πάνδημο αυτό αίτημα είναι πανδήμως γνωστό ότι δεν μπορεί να το υποσχεθεί ο καπιταλισμός, η σύμπασα αριστερά το αντιμετωπίζει απλώς θεωρητικολογώντας.
Ε λοιπόν, από την μη αριστερή «αριστερά» των φιλελεύθερων και ευρωλιγούρηδων, που προτείνει προσέλκυση επενδύσεων, έως και το ΚΚΕ (όπως και άλλοι) που προτείνει κοινωνικοποίηση των μέσων, κανείς – μα κανείς νομίζω- δεν πατά με συνέπεια στην πραγματικότητα των εμπειρικών δεδομένων . Ας μην ασχοληθούμε με τις απάτες (και όχι απλώς αυταπάτες) της ανάπτυξης μέσω του φιλολαϊκού επενδυτισμού. Ας πάμε λοιπόν στην ανάπτυξη δια μέσω του εθνικού νομίσματος και μέσω ρήξεων με ΕΕ και με κοινωνικοποίηση σε «στρατηγικούς τομείς» και με εργατικό έλεγχο και με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας (όλα αυτά είναι προτάσεις της ΛΑΕ). Ας πάμε ακόμη καλύτερα (!), στην κοινωνικοποίηση όλων των μέσων (ΚΚΕ και άλλοι), ας πάμε και όσο πιο επαναστατικά θέλουμε. Δεν επιλύεται το πρόβλημα επειδή θα γράψουμε τη σωστή συνταγή, όταν δεν έχουμε φροντίσει καθόλου –μα καθόλου - για την προμήθεια υλικών.
Τι εννοώ; Κανείς δεν θα περιμένει μετά την έξοδο από το ευρώ, ή μετά την έξοδο από την ΕΕ, ή μετά την κοινωνικοποίηση, μετά την όποια τέλος πάντων ριζοσπαστική πολιτική νίκη, κανείς δεν θα περιμένει τους ριζοσπάστες ή τους επαναστάτες να οργανωθούν μ ε την ησυχία τους και να παράξουν και να διανέμουν με επιτυχία τον πλούτο που χρειάζονται για να τραφούν και να σταθούν. Και τονίζω και το να σταθούν, γιατί αν νομίζει ο οποιοσδήποτε ότι είναι μόνο η τροφή αυτό που χρειάζεται, τότε έχει πραγματικά αυταπάτες, γιατί θα χρειαστεί και πολλαπλή υποστηρικτική παραγωγή βιομηχανικών εργαλείων και αναλωσίμων και φυσικά θα χρειαστεί και πλήρης ετοιμότητα για προάσπιση του χώρου, για την προάσπιση της ακεραιότητας, εδαφικής ακεραιότητας, διοικητικής ακεραιότητας κλπ. (δεν θίγω εδώ την ανεξαρτήτως και επιπλέον αυτών αναγκαιότητα υπαρκτών συμμαχιών και συμβιβασμών). Όλες μα όλες οι ιστορικές εμπειρίες το επιβεβαιώνουν.Και το χειρότερο, είναι πανδήμως γνωστά, αλλά η αριστερά επιμένει να μην τα απαντά.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Επομένως, το κύριο πρακτικό πρόβλημα είναι πως θα μπουν μπροστά οι παραγωγικές δυνάμεις μετά την όποια παρέμβαση στις παραγωγικές σχέσεις (παρέμβαση ριζοσπαστική, επαναστατική, λίγο, πολύ, περισσότερο, οτιδήποτε). Επειδή π.χ αναφέρθηκε η Βενεζουέλα, ας δούμε καθαρά ότι σε όλη τη Λατινική Αμερική, οι άνθρωποι προσπαθούν αγωνιωδώς εδώ και χρόνια να στήσουν δουλειές, αποτελεσματικά, ώστε να μπορέσουν να τραφούν και να σταθούν.
Με το να εξαγγέλεις π.χ εργατικό έλεγχο, δεν επιλύεις κανένα πρόβλημα. Γιατί ναι μεν όπως είπε χτες και ο Χάγιος εδώ η σημερινή εργατική τάξη είναι η πιο μορφωμένη από ποτέ και μπορεί μόνη της να τα οργανώσει, (συμφωνώ, με αρκετούς βέβαια αστερίσκους) αλλά ακόμη κι αν είναι έτσι, αν δούμε τη σημερινή κατάσταση, δεν παύει να χρειάζεται η «οργάνωση» που θα τα οργανώσει !. Κι ας μας πει όποιος μπορεί γιατί οι διάφορες οργανώσεις αδυνατούν να οργανωθούν, έστω στα στοιχειώδη.
Ο κεντρικός σχεδιασμός, που εδώ και καιρό τον έχω μετονομάσει (στο δικό μου σχέδιο !) Συλλογικό Κεντρικό Σχεδιασμό, δεν θα συγκροτηθεί ως δια μαγείας, αν δεν έχει προετοιμαστεί ως κύτταρο, έμβρυο, παράδειγμα, πιλοτικά, ή οτιδήποτε σχετικό.
Άνθρωποι λοιπόν που ως στελέχη δεν κατάφεραν ούτε μέσα στην ίδια τους την οργάνωση να υλοποιήσουν μια πιλοτική λειτουργία Συλλογικού Κεντρικού Σχεδιασμού και να την επιδείξουν προς την κοινωνία ως καλό παράδειγμα λειτουργίας που πρέπει να κλιμακωθεί, άνθρωποι που δεν προβληματίστηκαν το πώς θα υλοποιήσουν αυτά τα παραδείγματα έξω στο πραγματικό έδαφος της κοινωνίας και με τους πραγματικούς παραγωγούς, και όχι απλώς μέσα στην ιδιαιτερότητα της οργάνωσης, μας ρίχνουν λοιπόν μια ανοικοδόμηση του μαρξισμού, μια κυρίαρχη αντίθεση κεφαλαίου εργασίας, έναν αντικαπιταλισμό, μια κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής – και έτσι μας αποστομώνουν.
Μας αποστομώνουν πράγματι. Τι να πεις όταν μετά απόλα αυτά, επιμένουμε αυτιστικά;
Συμπερασματικά, η προπαγάνδιση, η περιγραφή και η συστηματική προσπάθεια για την (εδώ και τώρα) ανάπτυξη του Συλλογικού Κεντρικού Σχεδιασμού ώστε να υπάρχει πραγματικά εκείνη η κρίσιμη ετοιμότητα και αποφασιστικότητα που με ριζική παρέμβαση στις παραγωγικές σχέσεις θα κινήσει όμως ταχύτατα και αποτελεσματικά παραγωγικές δυνάμεις, είναι προϋπόθεση στοιχειώδους σοβαρότητας. Παραδειγματική περιγραφή και ανάπτυξη και προετοιμασία προσωρινών αλλά ισχυρών επιτελείων, διασυνδεδεμένων με τους παραγωγούς-υποκείμενα του εργατικού ή κοινωνικού ελέγχου (και όχι αντικείμενα..). Σε οποιαδήποτε μικροκλίμακα είναι εφικτό, ας είναι για πρώτη αρχή και εντός της «οργάνωσης». Αν νομίζει κανείς ότι με την πολυδιάσπαση των οργανώσεων, ή αντίθετα με την μονιμότητα των επαγγελματιών οργανωτών επαναστατών (ονόματα δε λέμε), αυτό που επιδεικνύει προς την κοινωνία γίνεται πιστευτό, τότε έχει πραγματικά αυταπάτες.
Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η σοβαρότητα θα μας έρθει μόνο μετά από ακόμη σοβαρότερες σφαλιάρες.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ (ουφ..)
Παρεμπιπτόντως, κυρίαρχο δεν είναι σήμερα η ονομαστική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, αλλά η ουσιαστική νομή των μέσων παραγωγής (και διανομής), με προεξάρχον το απόλυτο διευθυντικό δικαίωμα και ιδιαίτερα το δικαίωμα του Σχεδιασμού (και του Ελέγχου). Δηλ μια κεντρική μάχη περί την κυρίαρχη αντίθεση είναι η μάχη για τη δυνατότητα των κοινωνιών (δηλ. των παραγωγών) να ανακτήσουν τον Συλλογικό Κεντρικό Σχεδιασμό, έναντι του σημερινού ολοκληρωτικού και αυθαίρετου σχεδιασμού των σύγχρονων υπερεθνικών υπερδομών. Είναι προφανές επομένως ότι η κυρίαρχη και η βασική αντίθεση είναι αναγκασμένες να συμπορευτούν. Όσο προφανές είναι ότι ανεξαρτήτως επανάστασης ή μεταρρύθμισης, η ουσιαστική επίλυση της βασικής αντίθεσης (ουσιαστική – και εδώ σας θέλω για την ειλικρινή αποτίμηση των εμπειριών..) είναι υπόθεση μακρόχρονης και πεισματικής προσπάθειας.
Δεν ωφελεί λοιπόν να μαλώνει κανείς για τα διδάγματα των αρνητικών πράγματι εμπειριών του κινήματος σχετικά με τον λαϊκομετωπισμό και να μπερδεύει τον ιστορικό λαϊκομετωπισμό με τον μετωπισμό γενικώς, κατακεραυνώνοντας τον γενικώς. Ειδικότερα, όταν αδυνατεί εντελώς να αναπτύξει λαϊκές συμμαχίες στην πράξη, ακόμη κι όταν τις εξαγγέλλει στη θεωρία. Κάθε πότε λοιπόν χρειάζεται η αντικειμενική και όχι εγωϊστική αντιπαραβολή με τα εμπειρικά δεδομένα; Μήπως κάθε 4 συνέδρια;
Ούτε βέβαια από την άλλη ωφελεί η εξαγγελία μετώπων, ως συνεργασιών κορυφής και ισορροπιών συνιστωσών, χωρίς την εξαγγελία, περιγραφή και συγκροτημένη προετοιμασία του Συλλογικού Κεντρικού Σχεδιασμού.
Καλά λόγια και σωστά πράματα ακούγονται από όλες τις εκδοχές μας. Αλλά ωστόσο, η συγκρότηση και η σοβαρότητα είναι ακόμη μακριά. Επιμένουμε να μιλούμε με λέξεις που σφετεριζόμαστε και τις αναγορεύουμε σε σχέδια και λύσεις, χωρίς ωστόσο να είμαστε έτοιμοι να γίνουμε εμείς τα συγκροτημένα υποκείμενα και οι δημιουργοί. Και εννοώ τα συλλογικά υποκείμενα και οι συλλογικοί δημιουργοί. Γιατί από πρωτοπορίες, σωστά σχέδια και προθέσεις, οκ, το ξέρω το παραμύθι.
ΥΓ. Τελειώνοντας, θα ήθελα να θυμίσω ιδιαίτερα σε κάποιους που είναι τώρα σίγουροι για τις τωρινές θεωρήσεις τους, αφού τώρα έχουν κάνει υποτίθεται σωστή αποτίμηση και κατέταξαν δεκαετίες αγώνων ως «λάθος» εκτιμήσεις,
να τους θυμίσω λοιπόν το εξής απλό εμπειρικό δεδομένο:
Οι εκτιμήσεις και οι θεωρήσεις αλλάζουν. Πράγματα που είχαμε εκτιμήσει παλιά, τώρα τα εκτιμάμε ότι ήταν λάθος. Αυτό σημαίνει το εξής πράγμα που είναι (μάλλον) βέβαιο:
Και οι τωρινές μας εκτιμήσεις, θα αλλάξουν.
ΥΓ2. Και 2 αυθαίρετα συμπεράσματα:
Άλλο πράγμα λοιπόν η Αποφασιστικότητα και άλλο ο Δογματισμός, πόσο μάλλον ο φανατισμός.
Ο κομμουνισμός ίσως να είναι αιώνιος, αλλά οι άνθρωποι που τον εκφράζουν είναι σίγουρα εφήμεροι.
Δεν βλέπω καμία ελπίδα για όσο καιρό οι αετονύχηδες κομουνιστές του κοινοβουλίου επικυρώνουν την αστική νομιμότητα.
Κι όμως θα κρατήσουν για λίγο...θα ναι και οι τελευταίοι που θα διαλυθούν.
Η κεντροδεξιά έχει βρει τον ηγέτη της . Τον λένε Αλέξη.
Οι λοιποί αριστερούληδες ήδη είναι θρύψαλα και οι επαγγελματίες θα επιχειρήσουν να διαχυθούν από δω κι από κει.
Η τίμια πλευρά τους (η βάση) εξευτελισμένη και πνιγμένη μέσα στην θεωρητική της αφέλεια θα πάει προς τα χωριά της να στήσει βιολογικές καλλιέργειες, ενώ οι αστοί αυτής της παρέας θα παραμείνουν στο σπίτι τους και θα ασχοληθούν με την κεραμική, το κόσμημα, την πυρογραφία κτλ.
Ο λεφτ θα συνεχίσει για λίγο να προκαλεί παραληρήματα σε νευρωσικούς σχολιαστές και θα εκτονώνει το ναρκισσισμό του με υπερσυναισθηματικές αναρτήσεις, ψευτομαγκιές, διάφορα συμπεράσματα "του Τοτού", και λοιπές "εκρήξεις", αλλά τελικά κι αυτός θα κουραστεί, θα γραφτεί στα ΙΕΚ Ακμη, θα σπουδάσει Τεχνικός Δικτύων, εκεί (στοιχηματίζω πως είναι str8) θα γνωρίσει ένα καλό κορίτσι που θα σπουδάζει ηχοληψία, τα πράγματα θα πάρουν το δρόμο τους, κι εμείς θα χάσουμε ακόμη ένα πλακατζίδικο μπλογκ της αριστερής εξέδρας (μιας και πρόκειται να πέσει ακρίδα στο είδος).
Το "Οχι άλλο Αδωνη" έγινε σε μια βδομάδα "Όχι άλλο Βούτση"
Τι απαίσιος τύπος ε;
Μιλάνε καταδικάζοντας την "νεοφιλελεύθερη πολιτική"...ακούνε την "κριτική μυσταγωγία" σε "συγκλονιστικές βραδιές"
είναι "χαμογελαστοι" είναι "ηθικοί" είναι "θαρρετοι" είναι στα "κινήματα" είναι "οι άνθρωποι της αριστεράς"...
Μύξα ρε φίλε μύξα...
Φιλε ετσι ηταν παντα μυξιαρηδες αλλα κρυβοταν........Βεβαια ο πιλαφ τους ηξερε πολυ καλα αλλα δεν ειχε προβλημα......Και οποιους δεν συνεργαζοταν με τους μυξιαρηδες καποιοι τους λεγανε και προδοτες της αριστερας!!!
@Κάλχα, Φον Τρόττα & ελληνοφρενικό:
Μακάρι να είχα χρόνο (και κέφι) για να απαντήσω σε όλες τις μαλακίες που γράψατε...
Δημοσίευση σχολίου