Δεν θα στοιχημάτιζα αυτή τη στιγμή ούτε
πέντε ευρώ στη νίκη τού Brexit
–εκτός κι αν έδινε απόδοση
από 30 και πάνω, οπότε μπορεί και να έμπαινα στον πειρασμό. Ωστόσο, ακόμα κι
έτσι, «ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε». Το ερώτημα τέθηκε. Η
επιτελεστικότητα που περικλείει το γεγονός ότι το «αδιανόητο» μπήκε πρώτο-πρώτο
στην ατζέντα δεν μπορεί να ακυρωθεί από ένα αρνητικό αποτέλεσμα. Πολύ
περισσότερο όταν, σύμφωνα με όλες τις μέχρι τώρα ενδείξεις, αυτό θα είναι
οριακό.
Ever
tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better.
2 σχόλια:
Kαλημέρα.
Κατ' αρχην να ευχηθω και στα δικά μας οι ανύπανδρες... ε λάθος... οι ευρωπαίες ήθελα να πω. Είναι προφανές οτι θα χρειαστούμε νέα έκτακτα μέτρα καθώς ο προϋπολογισμός μας θα εκτροχιαστεί αφού θα χρειαστεί να ράψουμε χιλιάδες νέες σημαίες της ΕΕ με ενα αστερι λιγότερο. Βεβαια αυτο θα τονώσει προσωρινά τη μερική απασχόληση στις βιοτεχνίες φασόν και θα ενταχθεί στο ΕΣΠΑ. Τρίτο (και ολίγον σοβαρότερο): ας μην πιστέψουμε ότι ακούμε τον επιθανάτιο ρογχο του καπιταλισμού. Ούτε φυσικά ότι η ΕΕ οπου να'ναι θα σαπίσει, θα διαλυθεί, θα εξαχνωθεί κλπ. Δυστυχώς η επανάσταση θα αργήσει απ' ότι φαίνεται.
Τα καλά νέα είναι οτι παρ' ότι μας έχουν γανώσει το κεφάλι περί το τέλος των εθνικών κρατών, το ξεπερασμένο της πατρίδας κλπ, φαίνεται οτι αυτό είναι ακόμη ισχυρό (ακόμη κι εν μέσω αντιφάσεων). Το κακο για μας ειναι οτι οσο δε μιλά η Αριστερά για την ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία κλπ, θα το κάνει η ακροδεξιά (είτε η γνησία είτε η τύπου Φάρατζ).
Αποδεικνύεται οτι οσοι μας λέγανε ενα σωρο ανοησίες πέρσι τέτοια εποχή, ότι τάχα δεν υπάρχει τροπος κλπ να βγεις απο την τιμημένη... ΕΕ, μας τρομοκρατουσαν και μας δουλευαν ψιλό γαζί. Οι σοβαρές χώρες (έστω κι αν μιλάμε για την "Ινγλαντερα") το μπορούν.
Φίλε Kapnistos,
Από το στόμα σου και στου Θεού τ’ αυτί! :-)
Όχι μωρέ, ποιον επιθανάτιο ρόγχο του καπιταλισμού να ακούσουμε! Αλλά, είπαμε: ό,τι βλάπτει την ΕΕ, υπό προϋποθέσεις είναι καλό για τους λαούς. Όσο για το ηλίθιο τμήμα τής Αριστεράς που σε στραβοκοίταζε ακόμα κι αν φώναζες Εθνικάρα (τον Εθνικό Πειραιώς εννοώ), αυτή νομίζω είναι που σιγά-σιγά μάς τελειώνει. Όταν βλέπω έναν από τους επιφανείς βλάκες της να γράφουν άρθρα σαν αυτό, αρχίζω να ελπίζω ότι θα βγάλουν επί τέλους το σκασμό και θα μας απαλλάξουν από τις ‘‘διεθνιστικές’’ αναλύσεις τους!
Τα λέμε
Δημοσίευση σχολίου