Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Δεν υπάρχει!




6 σχόλια:

kolokotronis είπε...

Πες τού (πρώην, έστω) φίλου σου (σε πειράζω, μην τσιμπάς)
πως κάτω από το έξι-πέντε είναι το ασσόδυο! (διαβάζεται και αντίστροφα)

Αν και κρίνοντας από το προηγούμενο post σου,
εσύ θα προτιμούσες ελαφρύ λιμάρισμα των κοκκάλων...
(γιατί όχι, άλλωστε;)

LeftG700 είπε...

Φίλε Κολοκοτρώνη,


Και να μη διευκρίνιζες ότι με πειράζεις, εγώ και πάλι αυτό το συμπέρασμα θα έβγαζα. Είμαι από τα έξυπνα παιδάκια και τα Κολοκοτρωνέικα τα μαθαίνω εύκολα! ;-) :-)


Τα λέμε


ΥΓ Μη με βαρέσεις, αλλά σου εξομολογούμαι ότι από μπαρμπούτι είμαι παντελώς άσχετος! Το λιμάρισμα όμως το καταλαβαίνω και, εννοείται, είμαι μέσα αν ο αντίπαλος είναι ιμπεριαλιστής!

kolokotronis είπε...

Σχεδόν 5 τα ξημερώματα και έχω σερί μέχρι τις 8.
Μη με βαρέσεις ούτε εσύ, αλλά στις 8 ξεκινάει ο σημερινός αγώνας του motoGP στο Motegi της Ιαπωνίας (διαφορά ώρας, καταλαβαίνεις).
[απαραίτητη διευκρίνηση: ως παλαιός μηχανόβιος, γκαζάκιας, yamahaκιας, XTάκιας, καμικάζι, σουζάκιας, αλητάμπουρας, τσαντάκιας(!) και όλα τα κοσμητικά που ακούω από το '80 μέχρι σήμερα, ομολογώ πως μου έχει μείνει το σακατιλίκι του μηχανοκίνητου].

Για να περάσει η ώρα έπιασα να ξεφυλίζω το "Η Πολωνία και εμείς" του Νίκου Κοτζιά, που βρήκα στη βιβλιοθήκη μου, από διαστροφή περισσότερο λόγω της ώρας, όμως δεν προχώρησα πολύ, καθώς με έπιασε ένα jet lag τύπου, σκεφτόμενος την πορεία του ανδρός (σιγά τα αίματα) και προκειμένου να ξεράσω κάτι φριγαδέλια, που έφαγα νωρίτερα, το πέταξα σε μιά γωνιά.
Έτσι, πήρα παραμάσχαλα ένα μπουκάλι τεντούρα και το κουτσοπίνω εδώ και λίγη ώρα.
Όμως η τεντούρα, ως γνωστόν, θέλει ρέγουλο, διαφορετικά θα καταντήσω στις 8, αντί για τον Valentino Rossi να βλέπω την θείτσα μου την Κούλα να μπαίνει με 200 στην πρώτη στροφή της πίστας και να ακουμπάει αγκώνα-γόνατο στην άσφαλτο!

Ευκαιρίας δοθείσης, λοιπόν, ας σου εξηγήσω τι εννοώ με το "ασσόδυο" παραπάνω...

kolokotronis είπε...

...εισαγωγή στο μπαρμπούτι:
οι ζαριές που κερδίζουν ή χάνουν είναι οι εξής:
κερδίζουν οι εξάρες, οι πεντάρες, οι τριάρες και το εξι-πέντε
χάνουν οι άσσοι, οι διπλές (διάρες), τα ντόρτια (4-4) και το ασσόδυο.

Στο κάθε ζάρι οι αριθμοί είναι τοποθετημένοι έτσι, ώστε οι δύο απέναντι πλευρές να έχουν άθροισμα 7. Δηλαδή, απέναντι (κάτω) από το 6 είναι ο άσσος, κάτω από το 5 είναι το 2 και κάτω από το 4 είναι το 3. Πάρε ένα ζάρι και θα το δεις.

Επομένως, κάτω από το έξι-πέντε (μια ζαριά που κερδίζει) είναι το ασσόδυο (μια ζαριά που χάνει).

Πάει να πεί, μεταφορικά, μην χαίρεσαι Αλεξάκο τώρα που έχεις φέρει έξι-πέντε γιατί η επόμενη ζαριά μπορεί να είναι ασσόδυο, με τις ίδιες πιθανότητες.
Με τις ίδιες πιθανότητες; Χμ! Και εδώ μπαίνει και το λιμάρισμα...

Μακρηγόρησα αλλά εξήγησα.

ΥΓ Άσχετος από μπαρμπούτι;
Έχεις χάσει τον αφρό της αδρεναλίνης...

Καπνιστός είπε...

Δυστυχώς το (πολιτικό) μπαρμπούτι έχει περάσει σε άλλα επίπεδα, δεν ρίχνουν καν τις ζαριές, δηλώνουν στο "μιλητό" εξάρες και τα σκυλιά δεμένα. Οσο για μας, ρίχνουμε συνέχεια μέχρι να φέρουμε "δυο κι άσσο" και δωσ'του απ' την αρχή. Και καπως έτσι από το 2010 και μετά μας έχουν πάρει και τα σωβρακα, επιβεβαιώνοντας το τραγουδάκι του Σογιουλ "για μας τα ντορτια κι οι διπλές και γι' αλλους οι εξάρες".

Το "συνέδριο" δεν το καταλαβα σαν μπαρμπουτιέρα. Αλλωστε -αν το δουμε ωμά και ψυχρά- τα όργανα (πχ ΚΕ) δεν αφορούν κανέναν, ούτε τους συμμετέχοντες, ούτε τους εκλεγμένους. Σιγά δηλαδή και τους συσχετισμούς που καταγράφουν και σιγά που έχουν κάποια "αντανάκλαση" στην κοινωνία. Για κάποιους που κακώς (εκ του αποτελέσματος) ελπίζαμε εκτός από το να οικτήρουμε την τύχη ή την καντεμιά μας, νομίζω οτι χρειαζόμαστε επειγόντως να ξεπεράσουμε τη φάση του "πένθους". Εύκολο; Καθε άλλο!

Κι έτσι με τεντουρα ή με χύμα τσίπουρο και τσιγάρα "στουκας" πορευόμαστε ο καθένας οπως ξέρει και μπορεί, όπως καταλαβαινει ή ελπίζει, ενσωματώνοντας την ήττα και τη μοναξιά.

Αντε σας παραμαύρισα την καρδιά

kolokotronis είπε...

@ Καπνιστός,

δεν μας μαύρισες τίποτα.
Η ζωή, μαύρη, άσπρη, κίτρινη, κόκκινη είναι αυτή που είναι.
Η ταξική πάλη δεν σταματάει ποτέ στις εκμεταλλευτικές κοινωνίες.
Περνάει εξάρσεις και υφέσεις (και σήμερα βρίσκεται σε βαθιά ύφεση,
λόγω της εμπειρίας "Συριζα"), αλλά δεν σταματάει.

Σε λίγη ώρα ένας κόσμος κινητοποιείται ξανά.
Θα κατέβω. Κατέβα και συ.

ΥΓ. Κωλώνουν, μωρέ, τα αλάνια;