Όπως
εξηγείται
στον ιστότοπο του Books’ Journal, το ομώνυμο περιοδικό απειλείται άμεσα με
κλείσιμο μετά την καταδικαστική απόφαση εις βάρος τού Διευθυντή της Ηλία
Κανέλλη, κατόπιν αγωγής τού Νίκου Κοτζιά, του σημερινού Υπουργού Εξωτερικών. Η
απόφαση επιβάλλει στους διευθυντές τού Athens
Review of Books και το συγγραφέα επικριτικού για τον Νίκο Κοτζιά άρθρου που
δημοσιεύθηκε στο Athens Review of Books την
καταβολή τού ποσού τών 19.917,44 ευρώ. Την εποχή τής δημοσίευσης του επίμαχου
άρθρου Διευθυντής τού συγκεκριμένου περιοδικού ήταν ο Ηλίας Κανέλλης. Eξ ου και
η υποχρέωσή του να συνεισφέρει το ποσόν που του αναλογεί από τις 19.917,94
ευρώ.
Προφανώς
αδυνατεί. Και γι’ αυτό ζητά, απεγνωσμένα σχεδόν, τη βοήθεια των φίλων τού
περιοδικού που στο μεταξύ ίδρυσε, το Books’
Journal, καλώντας τους να εγγραφούν συνδρομητές.
Εμείς
φίλοι τού περιοδικού Books’ Journal
δεν είμαστε. Θα έλεγα, ανταποδίδοντας τα ίσα, είμαστε ορκισμένοι εχθροί του,
όπως κι εκείνο είναι προπύργιο των ορκισμένων εχθρών τής Αριστεράς. Ωστόσο,
όπως έχω πει αρκετές φορές από εδώ, εγώ προσωπικά είμαι τακτικός αναγνώστης του
–όπως και του ιδεολογικά ομόσταβλου Athens Review of Books. Τακτικός είναι
λίγο. Δεν έχω χάσει ούτε ένα τεύχος του(ς)! Ο λόγος; Όσο πιο ανεμπόδιστα
εκφράζουν τις απόψεις τους οι ορκισμένοι εχθροί τής Αριστεράς σαν τον Ηλία
Κανέλλη και τους ομοίους του (όπως επίσης και ο Μανώλης Βασιλάκης τού Athens Review of Books και οι
συνοδοιπόροι του) τόσο περισσότερο γνωρίζεις τον τρόπο που σκέπτονται και τα
όπλα που χρησιμοποιούν εναντίον μας. Και δεν γίνεται να νικήσεις ακόμα κι έναν
ασθενή αντίπαλο, πολύ περισσότερο αν αυτός ο αντίπαλος είναι το θηριώδες Ακραίο
Κέντρο, αν δεν γνωρίζεις όσο γίνεται περισσότερο τον τρόπο που σκέπτεται.
Elementary, our dear readers!
Τhings
To Do: Οικονομική ενίσχυση 50 ευρώ (όχι συνδρομή, οικονομική ενίσχυση) εντός
τής εβδομάδας υπέρ τού δικαιώματος της μαύρης ομάδας Κανέλλη να εκθέτει τη
μαύρη σκέψη της χωρίς προσκόμματα και οικονομικές δυσκολίες (έχουμε ξεπεράσει
τα μισά τού Ιουλίου και το αντίστοιχο τεύχος ακόμα να εμφανιστεί στα περίπτερα
και στα βιβλιοπωλεία, γεγονός που φανερώνει ανυπέρβλητες δυσκολίες).
50
ευρώ υπέρ τών εχθρών μας, λοιπόν. Για να γράφουν εκείνοι ανεμπόδιστα, έτσι ώστε
να μαθαίνουμε από αυτούς. Όπως ακριβώς μάς έχει παραγγείλει ο Βλαδίμηρος όταν
μάς προέτρεπε «να μαθαίνουμε από τους εχθρούς μας».
4 σχόλια:
Μπράβο Left. "Διαφωνώ με όσα λες αλλά θα υπερασπιστώ με γέλια μέχρι δακρύων το δικαίωμά σου να το λες" που θα έλεγε κι ένας ακροκεντρώος. Εφηύρες τον 6ο τρόπο να λέει κανείς την αλήθεια ; - )
Βρε, βρε, βρε! Καλώς τον τον Herr K.! Ο ακροκεντρώος που ορκίζεται πάνω στην αποστροφή τού Βολταίρου (παίζεται αυτό) σαν σε Ευαγγέλιο είναι υποκριτής αφού παραλείπει να πει ότι θα υπερασπιστεί μεν το δικαίωμα στην ελευθερία τού λόγου, αλλά μόνο μέχρι τού σημείου που αυτή δεν καθίσταται επικίνδυνη για το καθεστώς του. Καμία σχέση με μένα που δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα να αποκαλύψω ποιος είναι ο τελικός σκοπός αυτής τής μεγαλοψυχίας! N'est–ce pas? :-)
Απορία(ες) Ποιοι είναι οι άλλοι πέντε τρόποι να λέει κανείς την αλήθεια; Και ποιος είναι ο δικός μου 6ος τρόπος;
Τα λέμε
Λες: "Όσο πιο ανεμπόδιστα εκφράζουν τις απόψεις τους οι ορκισμένοι εχθροί τής Αριστεράς σαν τον Ηλία Κανέλλη και τους ομοίους του (όπως επίσης και ο Μανώλης Βασιλάκης τού Athens Review of Books και οι συνοδοιπόροι του) τόσο περισσότερο γνωρίζεις τον τρόπο που σκέπτονται και τα όπλα που χρησιμοποιούν εναντίον μας.
Δηλαδή ρε συ, πόόόόσες φορές και πόόόόσα τεύχη τους χρειάζεται να διαβάσεις για να γνωρίσεις τον τρόπο που σκέφτονται;;; Δεν λένε δα και τίποτα φιλοσοφίες, ούτε πρωτότυπα πράμματα. Τα ίδια και τα ίδια λένε.
Μπας κι είσαι αργόστροφος; :-)
Γενναίε, πλην επιπόλαιε φίλε μου Γκαγκάριν, :-)
Αν έχεις την εντύπωση ότι οι εχθροί μας δεν εξελίσσουν τη σκέψη τους και δεν ανανεώνουν τη φαρέτρα με τα επιχειρήματά τους εναντίον μας, ακόμα κι αν κάνεις κάποια στιγμή ξεκινήσεις να κάνεις την επανάσταση, θα σε φάνε λάχανο πριν προλάβεις να φωνάξεις καν το σύνθημα για την επανάσταση! Άσε και το άλλο:
Η προτροπή τού Λένιν «να μαθαίνουμε από τους εχθρούς μας» έχει πολλές και ποικίλες εφαρμογές. Λόγου χάρη, στο τελευταίο τεύχος τού Athens Review of Books ο καθηγητής τού ΕΚΠΑ Περικλής Σ. Βαλλιάνος (πιο φόλα ευρωπαϊστής σε ρίχνουν στα αδέσποτα) έχει ένα άρθρο για τον Γκράμσι με τον εύγλωττο τίτλο «Αντόνιο Γκράμσι: ο ολοκληρωτισμός με ανθρώπινο πρόσωπο». Χρησιμότατο άρθρο! Ξέρεις γιατί; Γιατί ο κύριος παραθέτει αρκετά γερά θεμελιωμένα επιχειρήματα που αποδεικνύουν ότι ο Μεγάλος Αντόνιο δεν ήταν τίποτε άλλο παρά «ο Λένιν τής Δύσης».© Δεν έχεις παρά να τα πάρεις, να τα γυρίσεις το μέσα έξω και να τα πετάξεις στη μούρη τών παλαιο- και νέο-ευρωκομμουνιστών που απονεύρωσαν εντελώς τελείως τον Γκράμσι για να τον φέρουν στα θλιβερά μέτρα τους! Αξίζει λοιπόν το μηνιαίο ταλιράκι ή δεν το αξίζει ένα περιοδικό που, στη χειρότερη, μας απαλλάσσει από ένα μέρος τής δουλειάς που πρέπει να κάνουμε εμείς; Εγώ λέω ναι. Και θυμίζω: «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια»!
Τα λέμε
ΥΓ Είσαι το ίδιο πρόσωπο με κάποιον παλιό επισκέπτη εδώ και καλό συνομιλητή, που υπέγραφε με το ίδιο ψευδώνυμο;
© Εγώ! :-)
Δημοσίευση σχολίου