Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Ωραία. Σοσιαλισμός σε μια χώρα δεν γίνεται. Να φορτώνονται όλες οι αμαρτίες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μία χώρα γίνεται;




Μία ακόμα τραγωδία στο Αιγαίο ήρθε να προσθέσει καινούργια θύματα στη λίστα τού σύγχρονου Μολώχ, του θεού που φαίνεται να προσκυνάει πια όλος ο πλανήτης κι ας είναι ασύλληπτα πιο διεστραμμένος από τον αρχαίο του πρόγονο. Τέσσερις βεβαιωμένοι θάνατοι και οκτώ εξ ίσου βέβαιοι, αλλά απλώς μη επιβεβαιωμένοι ακόμα. Ανάμεσά τους 9 μικρά παιδιά…

Οι διασωθέντες διηγούνται πράγματα φρικτά. Είναι κοινό μυστικό ότι το λιμενικό δεν φέρεται με το γάντι στους πρόσφυγες που επιχειρούν να πιαστούν από την Ελλάδα για να προχωρήσουν στα ενδότερα της ΕΕ κατά συντριπτική πλειοψηφία. Αλλά αυτό ξεπερνάει κάθε αρρωστημένη φαντασία. Να καταδικάζεις σε θάνατο μικρά παιδιά σπρώχνοντάς τα στα κύματα; Πόσο μαύρη ψυχή πρέπει να έχει κανείς για να κάνει ένα τέτοιο έγκλημα; Είναι χρέος τιμής για τη χώρα μας, και δυο φορές χρέος για την Αριστερά, να εξακριβωθεί με κάθε λεπτομέρεια τι ακριβώς συνέβη στο Φαρμακονήσι.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η ‘‘πολιτισμένη’’ Ευρώπη δεν άργησε να εκφράσει τον αποτροπιασμό της την υποκρισία της δια χειλέων τού αξιότιμου κυρίου Νιλς Μουίζνιεκς, Επίτροπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο οποίος δήλωσε στο Associated Pres μέσα στην τρελή λύπη:

Είμαι σοκαρισμένος και αναστατωμένος από τη νέα τραγωδία κοντά στο Φαρμακονήσι, στην οποία ένας αριθμός μεταναστών, μεταξύ των οποίων και πιθανοί αιτούντες άσυλο, πνίγηκαν ή αγνοούνται, σε μια υπόθεση που παραπέμπει σε αποτυχημένη μαζική επαναπροώθηση. Την περασμένη εβδομάδα, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να δώσει τέλος στην παράνομη αυτή πρακτική των μαζικών επαναπροωθήσεων και να διερευνήσει σε βάθος όλες αυτές τις υποθέσεις. Toυς καλώ να τηρήσουν την υπόσχεσή τους.

Τι δήλωσε για τη συνολική μεταναστευτική πολιτική τής όλης ΕΕ και ιδίως τι μας είπε για την συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ που καταδικάζει τη χώρα μας να γίνει είτε ένα απέραντο στρατόπεδο προσφύγων είτε μια χώρα δημίων; Ούτε λέξη! Κιχ δεν έβγαλε ο κατά τα άλλα ‘‘ευαίσθητος’’ λαλίστατος κύριος Μουίζνιεκς.

Όλως περιέργως (εντάξει, πλάκα κάνω), κιχ επίσης δεν έβγαλε επ’ αυτού και η Αριστερά που υπερασπίζεται τον «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» τής χώρας. Ούτε μία, ούτε δύο, ούτε τρεις. Τέσσερις (4) ανακοινώσεις Συριζικής «προελεύσεως και κατασκευής» μετρήσαμε —χώρια τα άρθρα—, αλλά, όσο κι αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε την παραμικρή νύξη! Και να σκεφτεί κανείς ότι είναι ακριβώς αυτή η Αριστερά που δεν παύει ούτε στιγμή να μας υπενθυμίζει «την ευρωπαϊκή διάσταση της ελληνικής κρίσης» και να μας κατηγορεί επί εθνικισμώ επειδή, λέει, ζητάμε «εθνική λύση σε ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα»… Ευτυχώς τουλάχιστον που βρέθηκε η Τασία Χριστοδουλοπούλου, μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής τού ΣΥΡΙΖΑ,  και έγραψε σε ένα άρθρο της τα αυτονόητα που οι ultra διεθνιστές του αρνούνται να δουν:

Και η Ευρωπαϊκή Ένωση; Ο ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός; Η σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες; Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιλέξει επίσημα τη διγλωσσία. Από τη μία χρηματοδοτεί την Ελλάδα για να φτιάχνει στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από την άλλη την καταδικάζει για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν εκεί. Από τη μια έχει ορίσει την Ελλάδα χωροφύλακα, για να μην φτάνουν οι μετανάστες στις άλλες χώρες της ΕΕ. Από την άλλη ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κ. Νιλς Μουίζνεκς, καταγγέλλει την κυβέρνηση για τη μεταναστευτική πολιτική της. Κι όσο για τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό, σε αυτούς τους δίσεκτους καιρούς μόνο η αριστερά τον επικαλείται και τον υπερασπίζεται.

Το ΚΚΕ, όπως ήταν αναμενόμενο, τα είπε καλά. Μικρό το όφελος. Είναι τόσα πολλά αυτά που δεν κάνει καλά…  


Στη φωτογραφία (του Άγγελου Καλοδούκα), ο πατέρας που έχασε όλη την οικογένειά του: σύζυγο και τέσσερα παιδιά! Από το left.gr.