Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Καμιά θυσία για το ευρώ; Όχι ακριβώς. Ούτε ψωμί ούτε νερό για τους αριστερούς Ψευτοθόδωρους! Έτσι ακριβώς!




Στη ‘‘φιλολογία’’ που αναπτύχθηκε μετά την (επιεικώς) ατυχή από πολλές απόψεις πρόσφατη ομιλία τού Αλέξη Τσίπρα στο Συνέδριο με θέμα «Μπορεί να σωθεί η Ευρωζώνη;» που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο του Τέξας, είδαμε πάλι να γίνεται λόγος για το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ». Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που αυτό το πολύπαθο —αν και προβληματικό κατά βάση[1]— σύνθημα ανακαλείται «εκ της εφεδρείας» για να χρησιμοποιηθεί ως ‘‘όπλο’’ στη διαμάχη που διεξάγεται εντός τού ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το νομισματικό ζήτημα. Ήταν όμως μία από τις λίγες φορές που η ανάσυρσή του δεν έγινε με πρωτοβουλία τής αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τών λεγόμενων αριστερών ευρωπαϊστών του: σε αυτούς εντάσσεται χωρίς καμία αμφιβολία ο Θόδωρος Παρασκευόπουλος (ΘΠ), ο οποίος και πρωταγωνίστησε στην επιχείρηση ανάσυρσης, αναφερόμενος στο συγκεκριμένο σύνθημα σε πρόσφατο άρθρο του («Ανέτρεψε ο Τσίπρας την πολιτική τού ΣΥΡΙΖΑ;»).

Απολύτως αναμενόμενα για αριστερό ευρωπαϊστή,[2]  ο ΘΠ δεν ανέσυρε αυτούσιο το σύνθημα αλλά ‘‘πειραγμένο’’. Διότι ισχυρίστηκε στο άρθρο του, στην ξεχωριστή ενότητα υπό τον τίτλο «Ολόκληρο το σύνθημα δεν βολεύει»:

Μια πτυχή αυτής της μομφής [Σημ. συντ.: δηλαδή πως ο Τσίπρας ανέτρεψε την πολιτική τού ΣΥΡΙΖΑ] είναι ότι ο Τσίπρας, λέγοντας ότι η Ελλάδα με αριστερή κυβέρνηση δεν θα φύγει εθελοντικά από την ευρωζώνη, εγκαταλείπει το προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ: «Καμιά θυσία για το ευρώ!». Συνήθως, βέβαια, αυτή η κριτική παραλείπει το δεύτερο μέρος εκείνου του συνθήματος που ήταν: «Καμιά αυταπάτη για τη δραχμή!». Ο λόγος είναι εύκολα αντιληπτός: η κριτική πηγάζει από τη θέση ότι η Ελλάδα έτσι κι αλλιώς πρέπει να αποχωρήσει από την ευρωζώνη και να ακολουθήσει μοναχική πορεία· ολόκληρο το σύνθημα, λοιπόν, δεν βολεύει.
Ο ισχυρισμός αυτός είναι ένα ολοστρόγγυλο και ασύστολο ψέμα. Δεν υπάρχει κανένα «δεύτερο μέρος» τού συνθήματος που τάχα παραλείπεται! Εκείνο που υπάρχει είναι η αναλυτική επισήμανση ομοϊδεατών τού ΘΠ, βάσει τής οποίας το σύνθημα αποκτά την πληρότητά του αν ταυτόχρονα υπενθυμίζεται πως δεν πρέπει να τρέφουμε καμία αυταπάτη ότι η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα λύσει από μόνη της και αυτομάτως το κοινωνικό πρόβλημα κατά τον τρόπο που επιδιώκει η Αριστερά.[3] Αυτό όμως δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ‘‘κατόρθωμα’’ του ΘΠ: απ’ όσο γνωρίζουμε, είναι ο πρώτος που πλαστογραφεί εν ψυχρώ συλλογικές αποφάσεις τού ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας μάλιστα το θράσος, θράσος ανώτερο κι από αυτό που θα επεδείκνυαν χίλιοι πίθηκοι μαζί, να καταλογίζει σε όσους εξ αριστερών υπενθυμίζουν το ίδιο σύνθημα τη δική του άθλια πράξη τής παραχάραξης!

Παρά την καραμπινάτη λαθροχειρία, ρουθούνι δεν άνοιξε και κιχ δεν ακούστηκε! —αντίθετα: οι ομογάλακτοι σύντροφοι του ΘΠ (η γνωστή και μη εξαιρετέα παρέα τού Red Notebook) έσπευσαν να μη χάσουν και αναδημοσίευσαν το άρθρο τού Ψευτοθόδωρου Παρασκευόπουλου…[4] Πουθενά δεν πήρε το μάτι μας να γραφτούν έστω και δυο αράδες που να επισημαίνουν και να στηλιτεύουν την πλαστογράφηση.  Και καλά, από τους ‘‘μπολσεβίκους’’ τού ΣΥΡΙΖΑ δεν περιμέναμε και πολλά. Εξ άλλου, εσχάτως, έχουν σημειώσει τόσο υψηλές επιδιώξεις στις παραχαράξεις συνεντεύξεων και ομιλιών που η μονταζιέρα του Μουρούτη κινδυνεύει να θεωρηθεί απαρχαιωμένη.[5] Αλλά ούτε οι ‘‘μενσεβίκοι’’ να μην αρθρώσουν ούτε ένα ιώτα; Τι φοβούνται; Μην τους πουν διασπαστές; Όταν σπεύδουν να αναδημοσιεύουν ακόμα και τη μεγαλύτερη ανοησία τού Δελαστίκ, πώς και δεν το φοβούνται;

Εν πάση περιπτώσει, κάτι οι αναλύσεις των αριστερών ευρωπαϊστών που επιμένουν να μας υπενθυμίζουν την αλφαβήτα (δραχμή δεν σημαίνει σοσιαλισμός), κάτι οι πλαστογραφήσεις που εγκαινίασε ο ΘΠ, πολλοί καλόπιστοι —αλλά όχι ενημερωμένοι και σίγουρα όχι επαρκώς υποψιασμένοι για τα αριστερά ‘‘τερτίπια’’— οπαδοί, υποστηρικτές και φίλοι τού ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύουν να πιστέψουν ότι στα κομματικά ντοκουμέντα το σύνθημα έχει καταγραφεί όντως ως «καμιά θυσία για το ευρώ – καμιά αυταπάτη για τη δραχμή». Γι’ αυτό και κλείνουμε το σημερινό σημείωμα με μια σύντομη αναδρομή στο ιστορικό του.

Η πρώτη φορά που το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ» (έτσι, νέτο σκέτο!) κάνει την εμφάνισή του σε ανωτάτου επιπέδου κομματικά ντοκουμέντα τού ΣΥΡΙΖΑ είναι στην απόφαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής που συνεδρίασε την Κυριακή 6 Νοεμβρίου τού 2011. Η πρόταση για την υιοθέτηση του συνθήματος προήλθε από την ΔΕΑ και κατατέθηκε από τον Αντώνη Νταβανέλλο. Όπως εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς, το σύνθημα προξένησε ‘‘ξινίλες’’ τόσο στους δεξιούς όσο και στους αριστερούς ευρωπαϊστές τού ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την πρώτη κατηγορία τη δυσαρέσκειά του εξέφρασε ο Δημήτρης Παπαδημούλης με άρθρο του ελάχιστες ημέρες μετά τη δημοσιοποίηση της απόφασης —δυστυχώς δεν μπορώ να το εντοπίσω, αν και έχω αναφερθεί σε αυτό, παραθέτοντας και link,  σε κάποια παλιά ανάρτηση. Λίγο αργότερα, ακολούθησε και ο Νίκος Παππάς, αριστερόστροφος ευρωπαϊστής αυτός, επίσης με άρθρο του.

Έκτοτε, παρά τις ‘‘ξινίλες’’, το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ» (επαναλαμβάνουμε προς εμπέδωση: έτσι, νέτο σκέτο!) δεν απουσιάζει από κανένα επίσημο ‘‘υψηλό’’ ντοκουμέντο τού ΣΥΡΙΖΑ (με μία εξαίρεση). Μπορεί κανείς να το δει στην υπερψηφισμένη κατά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του περσινού Δεκεμβρίου Διακήρυξη «Τι είναι και τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ» (6. Οι προγραμματικοί μας στόχοι, σημείο 3).[6] Μπορεί να το δει στις Θέσεις τής Κεντρικής Επιτροπής προς το Ιδρυτικό Συνέδριο (Οι προγραμματικοί μας στόχοι, σημείο 3). Και μπορεί να το δει ακόμα και στη ‘‘στρογγυλεμένη’’ Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου (στ´. Οι προγραμματικοί μας στόχοι, σημείο 13.2).

Απευθυνόμενοι πλέον στα μέλη, τους οπαδούς και τους φίλους τού ΣΥΡΙΖΑ, ας κλείσουμε οριστικά το σημερινό σημείωμα με αυτά τα τελευταία λόγια:

Σας τα είπαμε, σας τα δείξαμε και σας τα αποδείξαμε. Τα συμπεράσματα όλα δικά σας. Όπως και οι ευθύνες…

≈≈≈≈≈


[1] Όπως έχουμε ισχυριστεί κατ’ επανάληψη: Η συγκεκριμένη διατύπωση, πάσχει σε δύο δομικά σημεία της: Πρώτον, βρίσκεται κατά γελοιογραφικό σχεδόν τρόπο σε απόλυτη αναντιστοιχία με την πραγματικότητα, αφού, από τη μία μεριά,  η παραίτηση ενός κράτους από το εθνικό του νόμισμα συνιστά εκ τών πραγμάτων έναν συμβιβασμό, δηλαδή θυσία, και από την άλλη, συνιστά μία θυσία αποδεκτή κατ’ αρχήν από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι η πρώτη επιλογή του (για πολλά από τα στελέχη του και η μόνη) είναι να επιδιώξει λύση εντός τής ευρωζώνης. Δεύτερον και σημαντικότερο, είναι ένα σύνθημα άκαμπτο και αυτοπεριοριστικό, που δεν βρίσκεται σε αρμονία με την αμφιθυμία και τον αναπτυσσόμενο ευρωσκεπτικισμό μεγάλων στρωμάτων τού ελληνικού λαού, τα οποία έχουν μεν αρχίσει να αμφιβάλουν για το ευρώ, χωρίς όμως και να το απορρίπτουν ακόμα κατηγορηματικά. Σύμφωνα με το παραπάνω σκεπτικό, έχουμε πειστεί προ πολλού ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να είχε υιοθετήσει την αρχική πολύ πιο ‘‘ανοιχτή’’ και απολύτως συμβατή με τις κοινωνικές διεργασίες διατύπωση του Αλέκου Αλαβάνου «το ευρώ δεν είναι ταμπού/φετίχ», διατύπωση που είχε λανσάρει όταν διερχόταν την ευρωσκεπτικιστική του φάση. Προφανώς, όμως, προσωπικοί εγωισμοί και μικροκομματικές σκοπιμότητες και ανταγωνισμοί (καθρέφτη καθρεφτάκι μου, ποιος είναι πιο αριστερός από μένα;) δεν επέτρεψαν κάτι τέτοιο…

[2] Η πολυσημία και τα λεκτικά ‘‘κορδελάκια’’ είναι διαχρονικό χαρακτηριστικό τού συγκεκριμένου χώρου, αχρείαστη και επαχθής κληρονομιά από τον ΣΥΝ. Είναι γνωστό όμως, τουλάχιστον σε όσους έχουν μάτια και βλέπουν, ότι κανείς δεν φτάνει τις επιδόσεις που σημειώνουν οι αριστεροί ευρωπαϊστές στο συγκεκριμένο ‘‘άθλημα’’…

[3] Φυσικά, παραβιάζουν ανοιχτές θύρες! Η Αριστερά δεν στερείται ανοήτων, το αντίθετο. Δεν έχει όμως υπάρξει ανάμεσά μας κανένας τόσο βλαξ, ώστε να ισχυριστεί ότι η υιοθέτηση εθνικού νομίσματος ισοδυναμεί με πέρασμα στο σοσιαλισμό!

[4] Ως υπερδιεθνιστές, έχουν αναποδογυρίσει τούμπα τη γνωστή ρήση τού Σολωμού («Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές»), μετατρέποντάς την σε: «Η Αριστερά πρέπει να μάθει να θεωρεί αληθές ό,τι την εξυπηρετεί»! Ποιοι; Αυτοί οι ορκισμένοι ‘‘αντισταλινικοί’’!

[5] Για την ώρα ονόματα δεν λέμε και υπολήψεις δεν θίγουμε. ‘‘Διασκεδαστικές’’ λεπτομέρειες σε προσεχή ανάρτηση…

[6] Η εξαίρεση: Στην Πολιτική Απόφαση της ίδιας Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης δεν υπάρχει αναφορά στο σύνθημα. Εξαίρεση άνευ σημασίας, αφού αυτό έκανε την επανεμφάνισή του στα ντοκουμέντα τού Ιδρυτικού Συνεδρίου.


Η photo, από το sodahead.com

27 σχόλια:

Μάρκομ Ξ είπε...

" Σας τα είπαμε, σας τα δείξαμε και σας τα αποδείξαμε. Τα συμπεράσματα όλα δικά σας. Όπως και οι ευθύνες…"

Κανονικά, με τέτοιο τελείωμα θα έπρεπε να έχετε κλειστά τα σχόλια. Αφού όμως δεν το κάνετε σημαίνει ότι η απόλυτη βεβαιότητα που εκφράζεται με αυτή τη διατύπωση δεν είναι και τόσο βεβαιότητα. Καλύτερα έτσι.

Για την ταμπακιέρα τώρα. Το να κάνεις search σε ένα κείμενο για να βρεις μια φράση είναι εύκολο. Αμέσως - αμέσως νομίζεις ότι απόδειξες αυτό που ήθελες. Ότι δηλαδή η φράση αυτή αποτελεί την επίσημη θέση που θα ήθελες εσύ να είναι. Τι διαβάζει όμως κανείς στο κομμάτι του κειμένου που περιέχει την επίμαχη φράση από π.χ. την απόφαση του 1ου συνεδρίου;

"Όπως συμπυκνώνει το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ», απόλυτη προτεραιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, όχι η υποταγή σε υποχρεώσεις που ανέλαβαν άλλοι, υποθηκεύοντας τη χώρα. Δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε, ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε εξέλιξη, βέβαιοι ότι, σε κάθε περίπτωση, ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει."

Που υπάρχει σε αυτή τη διατύπωση η βεβαιότητα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει ή δεν θέλει να βγει από το ευρώ; Με ποιον τρόπο αυτή η διατύπωση έρχεται σε αντίθεση με αυτά που είπε ο Τσίπρας στο Τέξας, στο Ντάλλας ή με αυτά που είπε ο Σταθάκης ή ο Δραγασάκης στην κάτω Κωλοπετεινίτσα; Είναι τυχαίο που οι μενσεβίκοι –όπως τους λέτε και σεις- έκαναν πρόταση τροπολογίας, ακριβώς για αυτό το θέμα; Ήθελαν να είναι πιο ξεκάθαρα υπέρ της εξόδου η θέση, αλλά δεν πέρασε. Τα προβλήματα με τη συγκεκριμένη διατύπωση είναι δυο. Πρώτον, ότι επιχειρεί να ερμηνεύσει κατά το δοκούν των ‘σοφών’ της ηγεσίας το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ». Δεύτερον, ότι είναι τόσο αόριστη σχετικά με την επιλογή νομίσματος που ο καθένας μετά μπορεί να λέει –σχεδόν- ό,τι θέλει για αυτό. Από την άλλη όμως, εστιάζει σωστά κατά τη γνώμη μου στο συμφέρον του λαού και όχι στο νόμισμα. Επομένως, μπορεί ο Τσίπρας και ο κάθε Τσίπρας να βγαίνει και να λέει ότι «το ευρώ είναι το εθνικό μας νόμισμα» ή ότι θα υπάρξει καταστροφή κεφαλαίου και μαζική μετανάστευση με μια έξοδο κλπ, χωρίς να διαστρεβλώνει καμιά θέση. Όπως προείπα, επιλέγει ανάλογα με το ακροατήριό του που θα εστιάσει. Μπορεί λοιπόν κάλλιστα να κατηγορηθεί για τακτικισμό, για κουτοπονηριές, αλλά όχι για διαστρέβλωση, διγλωσσία, παραχάραξη και άλλα τέτοια βαρύγδουπα που τελευταία όλο και με μεγαλύτερη ευκολία χρησιμοποιείτε.

(συνεχίζεται)

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνέχεια)

Το δεύτερο μισό του συνθήματος που διατυπώθηκε από επίσημα χείλη (ως μια προσπάθεια ερμηνείας της συνολικής στάσης του ΣΥΡΙΖΑ πάνω στο θέμα), «καμιά αυταπάτη για τη δραχμή», με βρίσκει σύμφωνο. Γιατί είναι γεγονός ότι μια άτακτη αποχώρηση από το ευρώ (κάτι άλλωστε που έχει επισημανθεί και από υπέρμαχους της συντεταγμένης εξόδου, όπως ο Λαπαβίτσας) θα οδηγήσει σε πλήρη υποδούλωση του λαού και υπερπλουτισμό του παρασιτικού κεφαλαίου. Μπορεί ως φράση να μην υπάρχει στις αποφάσεις, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι δεν υπάρχει ούτε υπόνοια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να βγει από το ευρώ. Επομένως, μπορεί πάλι να ισορροπεί κανείς λέγοντας ότι δεν είναι επιλογή μας, αλλά αν χρειαστεί πιστεύουμε ότι ο λαός θα είναι δίπλα μας κλπ.

Με απλά λόγια. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε και θέλει να αποφύγει να πάρει θέση για το αν είναι καλύτερο για τον λαό να μείνει ή όχι η χώρα στο ευρώ. Επιλέγει ανάλογα τον ομιλητή ή το ακροατήριο να τονίσει τα κακά ή τα καλά της παραμονής και της εξόδου. Ναι, είναι τακτικισμός. Ναι, μπορεί να φανερώνει αδυναμία επεξεργασίας θέσεων. Ναι, δείχνει ότι υπάρχουν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ άνθρωποι με ιδεολογική τοποθέτηση. Όμως επουδενί δεν δείχνει διγλωσσίες, παραχαράξεις κλπ. Επουδενί δεν μηδενίζει όλες τις άλλες θέσεις και έργα του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να τον καταντά να έχει «θετικά μόνο στα χαρτιά».

Και κάτι τελευταίο: αν ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ να θυσιάσει τα πάντα για την παραμονή στο ευρώ και την ευρωπαϊκή προοπτική, όπως άστοχα τον κατηγορείτε, ταυτίζοντάς τον με τη ΔΗΜΑΡ, θα ήταν στην κυβέρνηση ή θα είχε συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Θα στήριζε π.χ. μια λύση ‘για τη σωτηρία της χώρας’ με άλλο πρωθυπουργό από την υφιστάμενη βουλή, όπως ετοιμάζουν καιρό τώρα οι αετονύχηδες του συστήματος. Πολλά και εύκολα θα μπορούσε να κάνει και να πάρει με το μέρος τουλάχιστον μια σεβαστή μερίδα των αστών και των μέσων τους, διατηρώντας και την τιμή του με τη βοήθειά τους και τα ποσοστά του. Δεν το έκανε και δεν το κάνει. Η εσφαλμένη επιλογή του να υπερψηφίσει το νομοθέτημα για αναστολή χρηματοδότησης της ΧΑ δεν είναι αρκετή από μόνη της για να του καταλογίσω πρόθεση συμβιβασμού, προδοσίας κλπ. Είναι σα να λέμε ότι όλο το ΕΑΜ ήταν πουλημένο επειδή υπόγραψε τη συμφωνία της Καζέρτας.

Αυτά τα πολλά. Ελπίζω οι απόλυτες φράσεις και συμπεράσματα που –θα το ξαναπώ- όλο και συχνότερα σας χαρακτηρίζουν τελευταία να αραιώσουν. Το να λες ευθέως τη γνώμη σου δεν είναι αρκετή δικαιολογία για να είσαι απόλυτος.

συντροφικά και συγγνώμη αν γίνομαι κάπως διδακτικός,
Μάρκομ Ξ

Υ.Γ. Hold your horses mates! Τι άλλο να κάνει ο Π. Παπακωνσταντίνου δηλ.; Να αρχίσει να βρίζει και να πυροβολεί; Πολλές ορμόνες αυτή σας η νεότητα βρε παιδί μου :-)

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Μα τον Τουτάτη, το σχόλιό σου με κάνει να αναρωτιέμαι αν διάβασες με την απαιτούμενη προσοχή τόσο την ανάρτηση όσο και το άρθρο τού Παρασκευόπουλου, έστω και μόνο στο επίμαχο σημείο που παραθέτουμε. Επιπλέον, μου δίνει την εντύπωση ότι μιλάμε τόσο καιρό μαζί και καταλαβαινόμαστε χώρια.

1. Δεν απομονώσαμε καμία φράση αποσπώντας την από τα συμφραζόμενα. Αυτό το έκανε ο ΘΠ. Εκείνος είναι που κάνει λόγο για σύνθημα το οποίο, τάχα, έχει και μία ουρά που αποσιωπάται, δηλαδή αποκρύπτεται, «γιατί ολόκληρο το σύνθημα δεν βολεύει». Είπαμε, δείξαμε και αποδείξαμε λοιπόν ότι το σύνθημα (επαναλαμβάνω: το σύνθημα, όχι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ!) είναι ακριβώς έτσι όπως ακούγεται, κι ότι, αν το ‘‘πείραξε’’ κάποιος, αυτός είναι ο ίδιος ο ΘΠ! Θα μπορούσε να επιχειρηματολογήσει όπως το έχουν κάνει πολλοί από τους ευρωπαϊστές υπέρ τού αυτονόητου (δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες για τη δραχμή). Δεν του αρκούσε όμως αυτό. Για λόγους που όλοι καταλαβαίνουμε, παραποίησε και πλαστογράφησε την ίδια την πραγματικότητα, όπως κι εσύ ο ίδιος παραδέχεσαι όταν γράφεις «Μπορεί ως φράση να μην υπάρχει στις αποφάσεις, […]». Και αυτό και μόνο αυτό ισχυρίζομαι πως είπαμε, δείξαμε και αποδείξαμε πέραν πάσης αμφιβολίας. Πού βλέπεις την απολυτότητα σε τόσο οφθαλμοφανώς ορθούς ισχυρισμούς, που τους δέχεσαι άλλωστε κι εσύ ο ίδιος; Αν πω δηλαδή με απόλυτη σιγουριά ότι σήμερα έχουμε Τετάρτη 27 Νοεμβρίου, θα με χαρακτηρίσεις απόλυτο;;;

2. Αφιερώνεις σημαντικό μέρος τού σχολίου σου για να αναλύσεις την επίσημη θέση τού ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το ζήτημα. Γιατί; Δεν ασχολείται η ανάρτηση με αυτό. Η ανάρτηση ασχολείται με μία αποδεδειγμένη πλαστογραφία επίσημων κομματικών ντοκουμέντων επιπέδου Συνεδρίου!

3. Ξεχνάς αυτό που πολλές φορές έχουμε πει από εδώ, εξηγώντας και το γιατί: Η επίσημη θέση τού ΣΥΡΙΖΑ όπως είναι διατυπωμένη στα χαρτιά («ναι στο ευρώ, αλλά όχι πάση θυσία») μας βρίσκει σύμφωνους, ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις που κάνω εγώ ή κάποιος άλλος για το κατά πόσο μπορεί να εφαρμοστεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ έστω και στα βασικά του σημεία εντός τής Ευρωζώνης. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βρίσκει σύμφωνη την πλειοψηφία τής ηγετικής/προεδρικής ομάδας!

4. Ένας από τους λόγους που μας βρίσκει σύμφωνους είναι και το ότι δίνει τη δυνατότητα να σταματήσει το αδιέξοδο μαλλιοτράβηγμα μεταξύ «ευρώφιλων» και «δραχμόφιλων» και να επικεντρωθούμε στα προβλήματα που πρέπει να επιλύσει μία ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τους τρόπους επίλυσής τους (στην τελική, τα υπόλοιπα θα τα δείξει η ζωή). Αυτό ακριβώς προσπαθήσαμε να πούμε για άλλη μια φορά τόσο στους πρώτους όσο και στους δεύτερους, υπερασπιζόμενοι επί τής ουσίας την επίσημη θέση τού ΣΥΡΙΖΑ, με την πολύ πρόσφατη ανάρτησή μας εδώ. Κι αυτό έχουμε στο νου μας, όταν επικρίνουμε το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ» ως άκαμπτο και αυτοπεριοριστικό (βλέπε υποσημείωση #1).

5. Σωστά επισημαίνεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παίρνει οριστική θέση στο ζήτημα του νομίσματος. Και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο δεν θα έπρεπε να είχαν πρόβλημα τα κεντρικά του στελέχη, με πρώτο και καλύτερον τον Τσίπρα να λένε στο δημόσιο λόγο τους «επιλέγουμε το ευρώ, αλλά όλα είναι πάνω στο τραπέζι». Όταν δεν λέγεται αυτό (και, αντίθετα, υπονοείται πως το ευρώ είναι η ‘‘κλειδωμένη’’ επιλογή του), έχουμε αλλοίωση και παραποίηση της ψηφισμένης από το Ιδρυτικό Συνέδριο θέσης του. Εμείς έχουμε ψάξει κι έχουμε βρει πολλές περιπτώσεις που αυτό δεν λέγεται. Ψάξε εσύ να μου βρεις πότε και από ποιους λέγεται.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


6. Ώστε είναι απλός τακτικισμός (και ως τέτοιος θεμιτός για μας, τις ξέρεις τις απόψεις μας επ’ αυτού) τα όσα είπε ο Τσίπρας στο Αμέρικα; Ακόμα κι όταν λέει ότι «Η ευρωζώνη μπορεί να ήταν λάθος. Οι Συνθήκες και οι Χάρτες της είναι εσφαλμένε και πρέπει να αλλάξουν θεμελιωδώς. Κάποιοι λένε ότι ορισμένες χώρες θα έπρεπε ίσως να μην είχαν ενταχθεί. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε αυτά τα θέματα, αλλά προτιμώ να αφήσουμε στους ιστορικούς αυτή τη συζήτηση. Δεν έχει σημασία σήμερα. Σήμερα, η Ευρωζώνη υπάρχει.», ακόμα κι εδώ, που βάζει ταφόπλακα στη θέση τού κόμματος «κατ’ αρχήν ευρώ, όλα όμως είναι πάνω στο τραπέζι», εσύ εξακολουθείς να βλέπεις μόνο τακτικισμούς;;;

7. Έχεις λάθος: Οι ‘‘μενσεβίκοι’’ δεν κατέθεσαν καμία τροπολογία με την οποία «ήθελαν να είναι πιο ξεκάθαρα υπέρ της εξόδου η θέση». Έχουν χάσει τη μπάλα πολλές φορές αλλά δεν έφτασαν σε αυτό το σημείο. Η τροπολογία τους ζητούσε να εμφανίζεται ολογράφως και αριθμητικώς στις Θέσεις και την απόφαση ότι ένα από αυτά τα εναλλακτικά σενάρια που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι είναι και η έξοδος από την Ευρωζώνη. Κάτσε εσύ και σκέψου ποιοι και γιατί δεν ήθελαν αυτές τις καθαρές κουβέντες που δεν δεσμεύουν, αλλά απλώς ξεκαθαρίζουν ακριβώς αυτό που λες κι εσύ: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παίρνει οριστική θέση.

8. Επιχειρηματολογείς και μου εξηγείς γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ΔΗΜΑΡ. Αυτό όμως που περιγράφεις, και το οποίο ασφαλώς δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η ΔΗΜΑΡ με στολή. Ουδέποτε ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ Δημαροποιείται μεν, αλλά επιλέγει τα πολιτικά, όχι τη στολή. Επιπλέον, εξακολουθεί και έχει μία αριστερή πτέρυγα, άσχετα αν για την ώρα φαίνεται ανήμπορη να ανακόψει την πορεία Δημαροποίησης.

9. Φίλε Μάρκο Ξ, όπως είπα και προηγουμένως, η ανάρτηση είχε στόχο να αποδείξει την άθλια λαθροχειρία τού ΘΠ. Την απέδειξε. Μη μας ζητάς να ‘‘μαλακώνουμε’’ σε περιπτώσεις λαθροχειρίας. Δεν θα το κάναμε ούτε για τον Λένιν (φαντάζομαι με τη σύμφωνη γνώμη του). Πόσω μάλλον για Ψευτοθόδωρους Παρασκευόπουλους…

10. Όσο υπάρχει αυτό το τσαρδί, θα εξακολουθήσει «να τα λέει όλα». Έστω και εις ώτα μη ακουόντων… Είναι ύψιστο καθήκον και η ελάχιστη υπηρεσία που μπορούμε να προσφέρουμε στην υπόθεση της Αριστεράς. Ανεξάρτητα με το πότε είμαστε εν δικαίω και πότε όχι, θα εξακολουθήσουμε να λέμε την άποψή μας με bold γράμματα. Κι όσο πιο σίγουροι είμαστε σε ό,τι είμαστε σίγουροι, τόσο και με πιο bold. Τα σχόλια όμως δεν θα τα κλείσουμε ποτέ! Νομίζω πως αν έχουμε αποδείξει ένα και μόνο πράγμα αυτό είναι το ότι τηρούμε με θρησκευτική ευλάβεια την αρχή «και οι κρίνοντες κρίνονται».

11. Μια και το ’φερε η κουβέντα: Bold γράμματα δεν σημαίνει αναγκαστικά βρισιές και πυροβολισμούς. Μπορεί να σημαίνει πιο καθαρές κουβέντες. Αυτό ‘‘προτείναμε’’ στον Πέτρο Παπακωνσταντίνου. Ένα παράδειγμα:

Γράφει ο ΠΠ: «Μια μετωπική συμπόρευση αυτού του είδους θα πρέπει να αποφύγει τον μονόπλευρο προσανατολισμό στο θέμα του ευρώ (όσο κι αν αυτό όντως αποτελεί σοβαρή αιχμή της πολιτικής μας πρότασης) […]»

Τι εννοεί ο ‘‘ποιητής’’; Μα τι άλλο από αυτό που έχει μαλλιάσει το ποντίκι μου να γράφει —στη γραμμή τών επίσημων (στα χαρτιά!) θέσεων τού ΣΥΡΙΖΑ: «Βάλτε, ρε σύντροφοι, στην πάντα την οριστική θέση για το νομισματικό. Συνεχίστε να ‘‘ζυμώνετε’’ η κάθε μια ‘‘ομάδα’’ την άποψή της, αλλά πάψτε να θέτετε ως προαπαιτούμενο τη συμφωνία με αυτήν!». Εμείς τα γράφουμε καθαρά (με bold) και δεν γινόμαστε κατανοητοί. Σκέψου τι γίνεται με τον Παπακωνσταντίνου!


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Λοιπόν, να ξεκαθαρίσω σύντομα κάποια πράγματα.

Δεν ασχολήθηκα με το άρθρο του Παρασκευόπουλου αυτό καθ' αυτό. Ασχολήθηκα με το αν το σύνθημα εκφράζει την πλήρη θέση του ΣΥΡΙΖΑ και αν κατ' επέκταση, οι τοποθετήσεις Τσίπρα αλλοιώνουν, διαστρεβλώνουν και όλα τα άλλα τις αποφάσεις του συνεδρίου.

Οι παρατηρήσεις σχετικά με την απολυτότητα δεν έχουν να κάνουν με τον Παρασκευόπουλο (ξανά). Έχουν να κάνουν με το ότι όλο και συχνότερα είστε τόσο σίγουροι ότι αποδεικνύετε κάτι ή ότι κάτι "έτσι είναι" που το ύφος σας σχεδόν δεν αφήνει περιθώριο αντίθετης γνώμης. Φυσικά, δεν λέω ότι μένετε εκεί. Αν κανείς κάνει τον κόπο να σχολιάσει απαντάτε με επιχειρήματα και δέχεστε το διάλογο. Ίσως το ύφος είναι μόνο που αποτρέπει. Επειδή όμως σας παρακολουθώ κάποιο καιρό, νομίζω ότι παλιότερα ήσασταν πιο ήπιοι στις διατυπώσεις, παρότι ήσασταν από τότε σαφείς και ευθείς.

Και τέλος, ειλικρινά δεν πρόκειται να συνεχίσω το θέμα με τις φράσεις "δεν είπα αυτό για τη ΔΗΜΑΡ", "ΔΗΜΑΡ με στολή κλπ" (το οποίο δεν το πολυέπιασα, αλλά δεν έχει σημασία). Το πόιντ μου είναι ότι αδικείτε μερικές φορές τον ΣΥΡΙΖΑ με τον τρόπο που τα γράφετε ("ταφόπλακα" κλπ). Προσπάθησα να το δείξω με τα προηγούμενα σχόλια, αλλά δεν φαίνεται να συμφωνούμε. Τι να κάνουμε; Αυτά έχει η ζωή. Ακόμα και μεταξύ γνωστών μπορεί να συμβεί κάποιες φορές μαζί να μιλάνε και χώρια να καταλαβαίνονται.

Αυτά τα ολίγα και καλή καρδιά. Ίσως κάποια στιγμή που θα είστε λίγο χαλαρότεροι, θα ήταν ευχάριστο να ξεκινήσετε ένα ποστ με το τι είναι και που το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ (και όχι με το τι θα θέλαμε να είναι). Γιατί καμιά φορά όλοι (εμού μη εξαιρουμένου) παρασυρόμαστε και έχουμε μεγαλύτερες προσδοκίες από κάτι που δεν θα πρεπε. Ίσως επειδή μας πονάει το γεγονός ότι το καθ' ύλην αρμόδιο "κάτι άλλο", κοιμάται τον ύπνο του δικαιωμένου, για να μην πω τίποτα χειρότερο, τα bold μου μέσα! :-)

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Υ.Γ. Μη μου πειράζετε Παπακωνσταντίνου, Κουβελάκη, Στάθη, Καρτερό και κυρίως Μπιτσάκη. Έχω και γω τις αδυναμίες μου τι να κάνουμε :-)

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,

Το να βγει το οποιοδήποτε προβεβλημένο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, και να πει ότι «θα υπάρξει καταστροφή κεφαλαίου και μαζική μετανάστευση με μια έξοδο από το ευρώ», αυτό δεν είναι τακτικισμός. Μια τέτοια δήλωση θα ήταν απολύτως ισοδύναμη με το ότι «η έξοδος από το ευρώ θα είναι εθνική καταστροφή και, ως εκ τούτου, είναι out of the question για τον ΣΥΡΙΖΑ». Με άλλα λόγια, το «καμία θυσία για το ευρώ» μετατρέπεται σε «καμία θυσία χωρίς ευρώ».

(Να εξηγούμαστε: Δεν έπεσε στην αντίληψή μου τέτοια δήλωση, οπότε τα "αν", που έγραψα παραπάνω, παρακαλώ να διαβαστούν ότι εισάγουν εκείνο το είδος του υποθετικού λόγου που είναι γνωστό ως "απλή σκέψη του λέγοντος".)

Tα σέβη μου,
Φιλίστωρ

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Κατ’ αρχήν, για αυτό που δεν έπιασες (πολιτικά, στολή ΔΗΜΑΡ, κ.λπ.). Εννοώ ότι όταν εγώ κάνω λόγο για Δημαροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλάω για υοιθέτηση όλων μα όλων τών θέσεων, των πρακτικών και των αντιλήψεων που χαρακτηρίζουν τη ΔΗΜΑΡ. Αναφέρομαι στο επίμαχο και κομβικό όμως ζήτημα της στάσης απέναντι στο ευρωπαϊκό πρόβλημα.

ΟΚ, δεν αναφερόσουν μόνο στη σημερινή ανάρτηση όταν έκανες λόγο για απολυτότητα, το κατανόησα αυτό. Όμως τη συμπεριέλαβες. Νομίζω πως έγινε ολοφάνερο ότι, στο συγκεκριμένο θέμα τού ποστ, έχουμε όλα τα δίκια τού κόσμου να βγούμε στα κεραμίδια. Δεν ξέρω αν έχεις κάποιο παράπτωμά μου από το παρελθόν στο μυαλό σου, αλλά για το μέλλον, εδώ είμαστε να κριθούμε αν γίνουμε απόλυτοι αυθαίρετα και με το έτσι γουστάρω.

Εννοείται ότι η καλή καρδιά δεν χαλάει, είναι δυνατόν; Όσο για την παραγγελιά σου, ναι είναι χρήσιμο ένα τέτοιο κείμενο. Θα γίνει κάποια στιγμή, σύντομα υποθέτω. Δεν είναι πάντως εύκολο να βγάλει κανείς άκρη με όλο αυτό το μπέρδεμα. Κι εγώ δεν είμαι παρά ένας κανείς.

Τέλος: Σεβαστές οι αδυναμίες σου και κανέναν δεν θέλουμε να πειράξουμε. Εξ άλλου κι εγώ έχω καλή γνώμη γι’ αυτούς (εξαιρείται ο Καρτερός που δεν νομίζω ότι ήταν ποτέ κάτι σπουδαίο και, επιπλέον, έχει αρχίσει να φαλτσάρει άσχημα —αναρωτιέμαι αν ήρθε η ώρα που πρέπει να κάνει τα χαρτιά του για τη σύνταξη… ;-) )


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Φιλίστορα,


Δεν έχει πέσει στην αντίληψή σου τέτοια δήλωση; Ορίστε μία παρόμοια:

«Η ευρωζώνη μπορεί να ήταν λάθος. Οι Συνθήκες και οι Χάρτες της είναι εσφαλμένε και πρέπει να αλλάξουν θεμελιωδώς. Κάποιοι λένε ότι ορισμένες χώρες θα έπρεπε ίσως να μην είχαν ενταχθεί. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε αυτά τα θέματα, αλλά προτιμώ να αφήσουμε στους ιστορικούς αυτή τη συζήτηση. Δεν έχει σημασία σήμερα.

Σήμερα, η Ευρωζώνη υπάρχει. Έχουμε μια οικονομική ένωση και ένα κοινό νόμισμα και οι άμεσες εναλλακτικές είναι χειρότερες. Μια έξοδος δεν θα ωφελήσει κανέναν. Αντίθετα, θα πυροδοτήσει σοβαρά νέα προβλήματα - διαχείριση ενός ασταθούς νέου νομίσματος, φαινόμενα bank run, πληθωρισμός, φυγή κεφαλαίων και ανθρώπων. Για το λόγο αυτό και μόνο, η Ελλάδα δεν πρέπει να βγει[***] από την Ευρωζώνη».


Αυτά είπε μεταξύ άλλων όχι κάποιο στέλεχος αλλά ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στο Τέξας. Στο δε σημείο που έχουμε βάλει τους τρεις αστερίσκους, τα τσακάλια τής Κουμουνδούρου πρόσθεσαν την λέξη «εθελοντικά» (οι ‘‘σταλινικοί’’ σβήνουν, οι ‘‘αντισταλινικοί’’ προσθέτουν!).

Όλη την ομιλία του μπορείς να την παρακολουθήσεις εδώ και να τη διαβάσεις (με την αλλοίωση που σου προανέφερα) εδώ


Τα λέμε


ΥΓ Σου χρωστώ ένα σχόλιο στην ανάρτηση με θέμα το «μετά». Θα το πληρώσω. :-)

Ανώνυμος είπε...

Eυχαριστώ για τα links! Ομολογώ ότι τον τελευταίο καιρό δεν προφταίνω να παρακολουθώ την επικαιρότητα και δεν είχα την ευκαιρία να διαβάσω την ομιλία Τσίπρα στο Τέξας, περί της οποίας τόσος θόρυβος έγινε. Άσε που, λόγω ιδιοσυγκρασίας, έχω και μια αλλεργία στο να καταπιάνομαι με πράγματα περί των οποίων δημιουργείται πολύς θόρυβος.

Τέλος πάντων. Όσα είπα στο προηγούμενο σχόλιο, εξακολουθούν βεβαίως να ισχύουν. Το σύνθημα «καμία θυσία για το ευρώ», φαίνεται να αντικαθίσταται σιγά-σιγά από το «καμία θυσία χωρίς ευρώ».

Να σου πω όμως την αμαρτία μου; Δεν ήταν το κομμάτι περί του ευρώ αυτό που τράβηξε την προσοχή μου. Πολύ πιο γαργαλιστικό μου φάνηκε ένα άλλο απόσπασμα. Αυτό που λέει ότι: «Ελπίζω ότι, μόλις έρθει ο καιρός, μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να βασιστεί στο ότι η Αμερική θα διατηρήσει μια σαφή προοπτική σε αυτά τα θέματα». Ε, δε μπορεί! Όλο και κάποιο πονηρεμένο μέλος του ακροατηρίου θα το έπιασε το υπονοούμενο...

Τα σέβη μου,
Φιλίστωρ

Ανώνυμος είπε...

Ο Μπερλουσκόνι σας πίστεψε και να τι έπαθε
Τι ψειρίζετε τη μαϊμού με τον άθλιο ΣΥΡΙΖΑ;O Mέγας ηγέτης Αλαβάνος συμφωνεί απόλυτα και σας περιμένει.Εχει και την αγάπη του φίλου σας του Πρετεντέρη.
man

Ενη είπε...

Θα ελεγε κανεις,

Αριστερά Φιλαράκια,

οτι εχετε μεινει, σχεδόν "πεισματικά" στο θέμα "νομισμα",

οταν ο Τσίπρας ηδη μιλα πλεον για ενα "ξαναχτισιμο της ευρώπης" απο τις αριστερές ευρωπαικες δυνάμεις και δεν αναφερεται καθολου σε θεματα νομισματικης πολιτικης.

Μετα το Τέξας, χθες εδωσε συνεντευξη στο Γκαρντιαν και οι σκεψεις του πλεον προσανατολίζονται στις εκλογες της ευρωβουλης, οπου ελπιζει οτι θα αλλαξουν οι συσχετισμοι,

επισημαινοντας και τη δικη του υποψηφιότητα για προεδρος της Κομισιον.

Δεν αναφερεται σε "ανατροπές" οταν μπορει και να εκπροσωπησει (ως προεδρος της Κομισιον αν εκλεγει) τους ηδη υπάρχοντες θεσμους της ΕΕ.

Τα πραγματα εχουν μια δυναμικη, η κατασταση "εξελισσεται" μετά το Τέξας ο Γκαρντιαν,

κι΄εσεις αναρτήσατε το παρον ποστ.... εξοργισμένοι.

και το λινκ

http://www.tanea.gr/news/politics/article/5058531/arthro-toy-tsipra-ston-guardian-na-enwthei-h-aristera-gia-na-xtisei-mia-nea-eyrwph/

Η φωτο ευστοχη, δειχνει την αγανακτηση αλλά και το "πεισμα"¨:-)

Ανώνυμος είπε...

H αληθεια ειναι οτι,η ΕΕ εκφραζει και στηριζει πολυ γνωστα και συγκεκριμενα συμφεροντα ,με τα οποια δεν φαινεται απο πουθενα οτι ο Συριζα θελει να συγκρουστει μαζι τους.


Гриша

LeftG700 είπε...

Φίλε man,


Κάνε μου τη χάρη να βάζεις λίγη περισσότερη σκέψη στα σχόλιά σου.

Ανεξάρτητα από τους λόγους που την υπαγόρευσαν, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στα χαρτιά την καλύτερη θέση σε σχέση με το αγκάθι τού ευρώ. Το πρόβλημα είναι ότι την εγκαταλείπει και ολισθαίνει με πλάγια πηδηματάκια προς τη ΔΗΜΑΡ. Ο Αλαβάνος έχει την ίδια αδιέξοδη γραμμή τού ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που δεν περνάει στον κόσμο.

Συνεχίστε να κουτουλάτε τον τοίχο κατά μέτωπο και να γράφετε τον Λένιν εκεί που δεν πιάνει μελάνι...


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

-Δε βλεπεις οτι χτυπας ενα τοιχο;
-To βλεπω αλλα ο τοιχος ειναι τοσο σαπιος που οπου να ναι θα πεσει.





Гриша

LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Το σημείο στο οποίο στεκόμαστε ξανά και ξανά δεν είναι απλώς το νόμισμα. Είναι η γραμμή τού ΣΥΡΙΖΑ (ναι στο ευρώ αλλά όχι πάση θυσία), ορθότατη όπως έχουμε πει πολλές φορές γιατί είναι η χρυσή τομή μεταξύ τής άκαμπτης και αδιέξοδης στάσης του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (έξω από το ευρώ και την ΕΕ εδώ και τώρα) και της υποταγής τής ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ (ό,τι θέλετε αφέντες φτάνει να έχουμε ευρώ). Είναι αυτή η γραμμή που συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό να γιγαντωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ γι' αυτό και την υπερασπιζόμαστε με τόσο πείσμα (άλλο αν οι Συριζαίοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το αντιληφθούν).

Κατά τα άλλα, ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Υπάρχει πάντα ο δρόμος τής αρετής και της αντίστασης και ο δρόμος τής υποταγής και της "συμμόρφωσης". Ας πάρει ο Τσίπρας και οι Συριζαίοι όποιον γουστάρουν και αγαπάνε. Έτσι κι αλλιώς, όπως γίνεται πάντα σ' αυτή τη ζωή, έκαστος θα πληρώσει τα επίχειρα των επιλογών του. Και δεν θα λυπηθούμε κανέναν!


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Гриша,


Νομίζω ότι η περιγραφή σου («η ΕΕ εκφραζει και στηριζει πολυ γνωστα και συγκεκριμενα συμφεροντα ,με τα οποια δεν φαινεται απο πουθενα οτι ο Συριζα θελει να συγκρουστει μαζι τους») δεν είναι ακριβής. Η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη:

Στα χαρτιά όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ, μηδενός εξαιρουμένου, ορκίζονται ότι θα συγκρουστούν. Το πρόβλημα είναι ότι το πάνω χέρι το έχουν αυτοί που ορκίζονται όχι στη ζωή τους αλλά στη …ζωή μας! Δεν είναι όμως όλοι έτσι. Υπάρχουν κι εκείνοι που εννοούν ό,τι λένε και λένε ό,τι εννοούν.

Για τον τοίχο που θα πέσει: Χμ… Ότι είναι σάπιος, είναι. Το αν θα πέσει όπου να ’ναι, αποτελεί συζητήσιμο θέμα. Εκείνο που δεν σηκώνει συζήτηση είναι ότι και να πέσει, όπως έχουν τα πράγματα, δεν πρόκειται να πέσει με προγραμματισμένη κατεδάφιση, αλλά ‘‘τυφλά’’ κι όποιον πάρει χάρος. Δεν έχουμε Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο (έχει τελειώσει προ πολλού ακόμα και ο 2ος). Και δεν υπάρχουν σοβιέτ στρατιωτών και ναυτών…


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Φιλε Left,
η κριτικη που γινεται στο Συριζα γινεται στις επισημα διατυπωμενες θεσεις του και οχι στο τι λεει ο ενας ή ο αλλος και αν εννοει αυτο που λεει.
Για τα περι τυφλης κατεδαφισης συμφωνουμε .
Το να σε πεταξουν με τις κλωτσιες δεν πιστευω οτι υπαρχει καποιος που το βλεπει σαν θετικη εξελιξη. Προγραμματισμενη λοιπον.Αλλα να ειναι κατεδαφιση.
Οχι στοκαρισματα και μερεμετια.Απ εξω κουκλα και μεσα πανουκλα.
Δεν υπαρχουν ευκολες λυσεις εδω που φτασαμε.

Гриша

Γρηγόρης είπε...

Κατά το 1500 π.Χ το νέο βασίλειο της Αιγύπτου κατέλαβε την περιοχή της Νουβίας,μεταξύ του σημερινού Ασσουάν και Χαρτούμ.
Οι Αιγύπτιοι κατακτητές έφεραν τα δικά τους μέτρα και σταθμά στην οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου.Στο εμπόριο,την φορολογία,το νόμισμά τους σέκελ(μονάδα βάρους μετάλλου,με ισοδύναμη λειτουργία νομίσματος),την νουβική βουλή-καρικατούρα κλπ.
Η νουβική αντιπολίτευση πιάνοντας σωστά τον αδύναμο κρίκο (κατά Λένιν)των Αιγύπτιων αντιπάλων μα και των ντόπιων εκμεταλλευτών-συνεργατών τους,υιοθέτησε το εύστοχο σύνθημα "καμμιά θυσία για το σέκελ" που άγγιζε βαθειά τις ευαίσθητες και περήφανες χορδές των φιλοπόλεμων Νουβίων.
Ωστόσο οι επαρκείς συγκριτικά ιστορικές αναφορές από εκείνη την εποχή και ύστερα,δεν αναφέρουν καμμία σημαντική εξέλιξη στην υποταγμένη αυτή περιοχή,τουλάχιστον μέχρι τους αλεξανδρινούς χρόνους.

Μάρκομ Ξ είπε...

...και τώρα μια ανάρτηση που όλους (;) μας ενώνει:

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=14351:engkels-193-xronia&catid=68:grammata&Itemid=194

Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

μετά από την επιχείρηση : "βγάζω από τη μυγα ξύγκι" περάσατε στο εγχείρημα : " Βγάλε λάδι από το βακτήριο" . Η επόμενη θα είναι μάλλον ¨" άρμεγε πρωτόνια και κούρευε κουάρκ"

Γιάκοβ

ΥΓ Θερμούς χαιρετισμούς στο σύντροφο Ναρκόμ . να είσαι καλά αγαπητέ .

LeftG700 είπε...

Φίλε Γρηγόρη,


Κατ’ αρχήν, οι Νούβιοι (σωστά το λέω;) είχαν κι αυτοί το λάθος σύνθημα: «καμιά θυσία για το ευρώ αντί τού «το ευρώ δεν είναι φετίχ». Ένα το κρατούμενο.

Δεύτερο και σημαντικότερο: Εντάξει, η αντιπολίτευση το έριξε το σύνθημα. Άσχετα με το ότι δεν ήταν και το απολύτως εύστοχο κατά τη γνώμη μου, οφείλω να παραδεχθώ ότι συσπείρωνε αυτούς που έλεγαν «φτάνει πια με το σέκελ!». Από εκεί και πέρα τι έκανε όμως; Το έγραψε κι αυτή σε κάνα πάπυρο και μετά κλείδωσε τον πάπυρο ερμητικά σε κάποιο ερμάριο;

Ο Λένιν δεν θα έκανε έτσι…


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Να ’ξερες από τι σε γλύτωσε αυτό το ερωτηματικό που φρόντισες να βάλεις! ;-) :-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Товарищ Яков Федотович,


Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αναμένω την τεκμηρίωση του παραπάνω αφορισμού σου. Μάλιστα, επειδή εκτιμώ ότι οι πιθανότητες να πυροδοτήσει πολύ χρήσιμες συζητήσεις δεν είναι καθόλου ασήμαντες και στα πλαίσια του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού (προσοχή: όχι ‘‘δημοκρατικού’’ συγκεντρωτισμού! ;-) ), προτείνω να γράψεις όχι σχόλιο αλλά ποστ και να το ανεβάσουμε εδώ.

Το λέει η περδικούλα σου, ή είναι πολλά τα χρόνια από το ’42 – ’43 και ‘‘βάρυνες’’; :-) Για να σε δω! :-)


Увидимся


ΥΓ Μόλις ποστάρω κι αυτό το σχόλιο θα μπω στο τσαρδί σου. Ελπίζω να μου έχεις γράψει μόνο σπουδαία και να έχεις αποφύγει τις ‘‘ομορφιές’’! :-)

Μάρκομ Ξ είπε...

Δεν το πιασα...

Μάρκομ Ξ

Υ.Γ. Αντιχαιρετώ σ/φε Γιάκοβ. Μας έλειψες.

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάροκμ Ξ,


Έλα μωρέ, μην τσιμπάς! Πείραγμα ήταν. Και εννοώ ότι καλώς έβαλες το ερωτηματικό. Διότι οι κλασικοί θεωρούνται από πολλούς Συριζαίους κάτι σαν τα απολιθώματα της Πλειστόκαινης περιόδου! :-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα προκάνω Λέφτηδες . Ετοιμάζομαι σιγά σιγά για το επόμενο ποστ - αφήγηση με τα κατορθώματα ενός λόρδου Τέρριγκτον στην Ασία

Γιάκοβ

ΥΓ : σύντροφε ναρκόμ να είσαι καλά ...!

LeftG700 είπε...

Товарищ Яков Федотович,


Όπως θέλεις κι αγαπάς (αν και οι αναρτήσεις δεν είναι γάλα για να λήγουν σε πέντε μέρες, άσε που και το θέμα και το σχόλιό σου αφορούν σε "διαρκή" ζητήματα).

Θα κοιτάξουμε να τα βγάλουμε πέρα με τους αφορισμούς. Στο κάτω-κάτω, τόσα χρόνια που τους υιοθετούσατε εσείς οι παλιότεροι, δεν μπορεί, κάτι θα ξέρετε... :-(


Увидимся