Εθνικολαϊκισμός ΙΙΙ

Για τους εφτάψυχους που δουλεύουν σαν σκυλιά του δρόμου, αμείβονται σαν ζητιάνοι τού πεζοδρομίου, αλλά δεν σκέφτονται σαν γάτες τών κεραμιδιών, παρ’ όλο που έχουν την αντοχή τους...

Η πρόταση γι’ αυτήν την ανάρτηση προέρχεται από το sarajevomag.gr (αναρχοαυτονομία κι έτσι), αλλά εμείς οι ‘‘σταλινικοί’’ δεν διστάζουμε να γίνουμε ουρά (όχι ιδεολογική, εννοείται) ακόμα και της αναρχίας, αν πρόκειται για τα δίκαια της σύγχρονης, διευρυμένης εργατικής τάξης –γι’ αυτή τη συγκεκριμένη ιδιότητα δεν μάς χαρακτηρίζουν «αδίστακτους», ως είναι αναμενόμενο. Έτσι, την κάναμε αποδεκτή. Τι έχουμε εδώ;

Εδώ έχουμε ένα εξαιρετικό βίντεο μία εξαιρετική ταινία μικρού μήκους που δημιούργησε η κίνηση εφτάψυχοι. Τι εστί εφτάψυχοι; Με τα δικά τους λόγια, από την έδρα τους:

Οι εφτάψυχοι είμαστε μια αυτόνομη κίνηση εργατών που οι περισσότεροι δουλεύουμε ως σερβιτόροι/ες, διανομείς, barmen-barwomen, μάγειρες/μαγείρισσες, κλπ. Εμπνευσμένοι από το αμερικανικό κίνημα fight for 15, θεωρούμε ότι το ζήτημα του βασικού μισθού είναι το πλέον βασικό και στην Ελλάδα, παρότι κάτι τέτοιο αποκρύπτεται συστηματικά. Αν δεν δράσουμε εμείς οι εργάτες και οι εργάτριες γι’ αυτό, δεν θα το κάνει κανείς για μας.

Αυτά τα εισαγωγικά λόγια είναι υπεραρκετά. Δείτε το βίντεο (και μετά μερικά ακόμα λόγια ως κλείσιμο):

7 τώρα! ..δηλαδή; from John Garfield on Vimeo.

Όπως ήδη έχουν καταλάβει οι τακτικοί τουλάχιστον αναγνώστες και αναγνώστριες, εκεί που τα χαλάμε με τους εφτάψυχους είναι σε αυτήν την ανασκολοπισμένη έννοια «αυτονομία» που έχουν κάνει σημαία τους. Αυτονομία έναντι τίνος; Όχι ασφαλώς έναντι της ΠΟΕΣΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών & Συναφών Επαγγελμάτων) που είναι μία εργοδοτική ένωση. Τότε; Προφανώς έναντι των άλλων κινήσεων/σωματείων/παρατάξεων του έθνους τών εργαζομένων. Και φυσικά, έναντι συνδικαλιστικών κινήσεων που συνδέονται με κάποιο από τα κόμματα της Αριστεράς (όσα έμειναν). Κυρίως έναντι αυτών. Τούτων ισχυόντων, οι φίλοι μας οι εφτάψυχοι έχουν μεγάλο πρόβλημα. Ας πούμε: στη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς τού 2017, με την Ομόνοια πιασμένη από το ΠΑΜΕ, την Κλαυθμώνος αγκαζαρισμένη από τη ΓΣΕΕ και το Μουσείο κλεισμένο από το Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων, πού στο διάολο θα έχουν το σημείο συγκέντρωσής τους;

Σύντροφοι, μην το κάνετε σαν τους λύκους που συνυπάρχουν γενεαλογικά. Κάντε το σαν τους κεραμιδόγατους που συνεταιρίζονται συμφεροντολογικά!

Η εικόνα είναι έργο τής Αμερικανίδας καλλιτέχνιδας Carol Wilson που, ερωτευμένη προφανώς με τις γάτες, ειδικεύεται στην απεικόνισή τους.

Η ημέρα που ο Λέων Τρότσκι μπήκε στον πειρασμό να ξεκαρφώσει την αξίνα από το κεφάλι του και να τη δώσει στον Τριαντάφυλλο Μηταφίδη να τη φάει

Η ημέρα αυτή ήταν η 15η Αυγούστου τού 2016. Όταν, με το πρωινό ταχυδρομείο, έφτασε η τελευταία Αυγή τής Κυριακής και είδε ότι ο οπαδός του Τριαντάφυλλος Μηταφίδης και νυν βουλευτής τού ΣΥΡΙΖΑ –ίσως και ο πλέον αξιολύπητος από το θλιβερό αυτό τσούρμο– υπέγραφε την αναδημοσίευση ενός παλαιού δικού του άρθρου.

«Καημένε Лев Дави́дович», μονολόγησε, οικτίροντας τον εαυτό του. «Ποιος να το έλεγε ότι θα γινόσουν πλυντήριο για τέτοιους πολιτικούς αγύρτες ή ξεμωραμένους, που έχουν(;) ακόμα την εντύπωση ότι ακολουθούν τις ιδέες σου...» 

Γιάννης Δραγασάκης: «Σήμερα συντελείται αθόρυβα ένας βαθύς μετασχηματισμός»

Έτσι δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Δραγασάκης, ο άνθρωπος που θα γινόταν κάποτε Γενικός Γραμματέας τού ΚΚΕ, σε χθεσινή συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Νομίζω ότι η εικονιζόμενη δημιουργία «Bad Seed» τού αμερικανού καλλιτέχνη Morgan Loebel είναι ό,τι πρέπει για να εικονογραφήσει αυτόν τον «βαθύ μετασχηματισμό». Και τούτο, παρά την προφανή αδυναμία της να συμπεριλάβει και την αρχή του, που μας πηγαίνει πολλά-πολλά χρόνια πίσω και δεν είναι άλλη από την πλήρη διαστροφή τού ευγενούς κατά τα άλλα σκοπού τής ανανέωσης του κομμουνιστικού οράματος...

Typical liberals – poor liberals: Entente cordiale...

Οι Ροϊδολασκαράτοι σε νέα μαθήματα εφαρμογής τής αρχής «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια» (την οποία, κατά τα άλλα, αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας).  Συνιστάται θερμά στους αρχομανείς* αριστερούς που αρνούνται –«δια λόγους αρχών» βεβαίως βεβαίως– να διδάσκονται από τους εχθρούς τους.

*Εν προκειμένω, οι έχοντες εμμονική προσκόλληση σε «πολιτικές αρχών».