Την προπερασμένη Κυριακή, λίγες μέρες πριν και δυο αναρτήσεις πίσω, ανεβάσαμε ένα post με τίτλο «Ένα μικρό ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ… ένα μεγάλο βήμα προς το Μέτωπο κατά του Μνημονίου; Ίσως…». Σ’ αυτό, αναδημοσιεύαμε μια ανακοίνωση του προσφάτως συγκροτημένου «Κέντρου Πολιτικού Διαλόγου και Δράσης ‘‘Δημοκρατική Συνεννόηση’’», μιας Πασοκογενούς ομάδας (κατά τον εύστοχο προσδιορισμό που έκανε πρόσφατα ο Αλέξης Μητρόπουλος) που διαφωνούν με την υπαγωγή της Ελλάδας στο Μνημόνιο του ΔΝΤ/ΕΕ., καλωσορίζοντας την κίνησή τους και διατυπώνοντας την ελπίδα ότι αυτή θα μπορούσε να είναι η αρχή της συνάντησης με την Αριστερά όσων απεγκλωβίζονται από τη φανταστική ιδέα ενός δήθεν σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ.
Λοιπόν, είναι φανερό πια ότι τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι ακριβώς όπως τα είχαμε στο μυαλό μας. Γι’ αυτό και είναι απαραίτητες κάποιες εξηγήσεις, στις οποίες, για να τα λέμε όλα, συμπεριλαμβάνεται και λίγη αυτοκριτική.
Ποτέ μη λες «ποτέ», αφού έχεις πει «ποτέ μη λες ποτέ»!
Από το εισαγωγικό μας κείμενο στο post της προπερασμένης Κυριακής είναι φανερό ότι θεωρούσαμε δεδομένο πως οι 15 δεν θα προωθούσαν από τη μεριά τους την υποψηφιότητα Μητρόπουλου. Διαβάζουμε τακτικά το «Monthly Review» που εκδίδει στην Ελλάδα ο εκ των 15 Βαγγέλης Χωραφάς και, χωρίς να ξέρουμε πώς ακριβώς πίνει τον καφέ του ή τι νούμερο παπούτσια φοράει ο Μητρόπουλος, δεν θα λέγαμε ότι ο δημόσιος λόγος του και η εν γένει πορεία του, που ουδέποτε διαχωρίστηκε από το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά, κινείται εντός του πνεύματος του περιοδικού. Έπειτα, έχουμε παρακολουθήσει ένα-δυο εκδηλώσεις διοργανωμένες από το συγκεκριμένο έντυπο και, φυσικά, έχουμε προσέξει την αρθρογραφία του Κώστα Μελά —έτερος εκ των 15 και μέλος του επιτελείου του «Monthly Review»— στον «Δρόμο», όπως και την παρουσία του ίδιου αλλά και του Βαγγέλη Χωραφά σε αριστερά πάνελ. Επιπλέον, έχουμε και κάποιες «πηγές» —ω, ναι· η υπηρεσία πληροφοριών μας δεν βγάζει τζάμπα το ψωμί της…
Παρ’ όλα αυτά, πιστοί στο δόγμα που λέει ότι «όλα γίνονται εκτός απ’ του σπανού τα γένια», θελήσαμε να επιβεβαιώσουμε πριν δημοσιεύσουμε το συγκεκριμένο σημείωμα ότι η κίνηση των 15 δεν είναι κίνηση υπέρ Μητρόπουλου. Όμως η ώρα ήταν περασμένη και οι πηγές μας είχαν κλειστά κινητά. Και τότε, ανάμεσα στο χέρι μας που μας έτρωγε να πατήσουμε το ‘enter’ και τη σύνεση που μας έλεγε «κι αύριο μέρα είναι», προτιμήσαμε να ικανοποιήσουμε το χέρι μας, πείθοντας τον εαυτό μας πως «αυτά δεν γίνονται» (ενώ ήταν φανερό πως τα συγκεκριμένα «αυτά» δεν ήταν «του σπανού τα γένια»). Έτσι, την πατήσαμε! Πάλι καλά που μας έκοψε να βάλουμε ερωτηματικά στον τίτλο και να κοτσάρουμε και το ‘ίσως’…
Ένα ρήγμα μπρος…
Στο επίμαχο post χαρακτηρίζαμε την κίνηση των 15 ως ένα πρώτο, μικρό ρήγμα. Μικρό, γιατί ανάμεσά τους δεν ήταν κάποιος «επιφανής», ούτε πάλι κάποιος που κινεί τα νήματα στο ΠΑΣΟΚ. Η είσοδος του Μητρόπουλου στη σκηνή μας υποχρεώνει να επανεξετάσουμε τα πράγματα[1].
Όσο κι αν τα επανεξετάζουμε, το ρήγμα δεν μεγαλώνει. Ο Μητρόπουλος ούτε «επιφανής» είναι, με την έννοια ότι δεν διαθέτει κάποιο ειδικό πολιτικό βάρος, ούτε κάποια σημαντικά νήματα κινεί. Είναι απλά δημοφιλής σε ένα στενό κομματικό ακροατήριο, η δε ευρύτερη αναγνωρισιμότητά του είναι αποκλειστικά προϊόν των τηλεοπτικών «εργαστηρίων» στα οποία έχει τακτική παρουσία. Ακόμα κι αν συγκεντρώσει ικανοποιητικά ποσοστά, το ρήγμα δεν θα φέρει τα πάνω κάτω. Γιατί, απλούστατα, τα ρήγματα που εμφανίζονται στην άμμο κλείνουν όσο εύκολα ανοίγουν… Ιδίως όταν είναι «συμβολικά» ρήγματα που έχουν ως στόχο να υπενθυμίσουν απλώς στην κυβέρνηση πως δεν βαδίζει στον σωστό δρόμο κι όχι να την κλονίσουν, όπως ο ίδιος ο Μητρόπουλος διευκρίνισε σαφώς στην ανεκδιήγητη συνέντευξή του την περασμένη Πέμπτη στο Mega…
…δυο ρήγματα πίσω!
Το αντίθετο όμως συνέβη στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί η απόφαση υποστήριξης του Μητρόπουλου εκ μέρους του ΣΥΝ, υποψηφιότητα που ουδείς άλλος σύμμαχος επιθυμούσε, δίχασε βαθιά και ίσως ανεπανόρθωτα τον κόσμο που ακολουθούσε το συγκεκριμένο σχήμα, αλλά και τον κόσμο του ίδιου του ΣΥΝ. Έτσι, ακόμα κι η καρδάρα γεμίσει λίγο ή περισσότερο γάλα από τον δυσαρεστημένο κόσμο του ΠΑΣΟΚ, θα είναι δώρο άδωρο αφού κάποιοι την έχουν ήδη αναποδογυρίσει…
Δεν είναι σκοπός αυτού του σημειώματος να εξηγήσει τα ανεξήγητα πώς και γιατί —ανεξήγητα εκ πρώτης όψεως— αυτής της απόφασης. Ίσως δεν είναι και της ώρας.
Ένα πράγμα όμως πρέπει και μπορούμε να το πούμε: Η ηγετική ομάδα του ΣΥΝ ακολουθεί λάθος δρόμους και επικίνδυνους για ένα σημαντικό κομμάτι της Αριστεράς. Ακόμα κι αν έχει φροντίσει να κρατάει κάποιον μίτο που θα την επαναφέρει στους σωστούς, δεν είναι βέβαιο ότι αυτό θα είναι αρκετό για να το πετύχει.
Όταν γκρεμίζονται οι γέφυρες, τι να σου κάνει μια λεπτή κλωστή, από τη στιγμή μάλιστα που το κόκκινο χρώμα της έχει αρχίσει να ξεθωριάζει και να γίνεται δυσδιάκριτο;
[1] Στην επανεξέταση, αφήνουμε απ’ έξω τα περί δικαστικών εκκρεμοτήτων, κ.λπ. Όχι επειδή υποτιμούμε τον βίο, αλλά επειδή θέλουμε να δώσουμε έμφαση στην πολιτεία…
Η φωτογραφία, από το twodogsmc.homestead.com
Λοιπόν, είναι φανερό πια ότι τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι ακριβώς όπως τα είχαμε στο μυαλό μας. Γι’ αυτό και είναι απαραίτητες κάποιες εξηγήσεις, στις οποίες, για να τα λέμε όλα, συμπεριλαμβάνεται και λίγη αυτοκριτική.
Ποτέ μη λες «ποτέ», αφού έχεις πει «ποτέ μη λες ποτέ»!
Από το εισαγωγικό μας κείμενο στο post της προπερασμένης Κυριακής είναι φανερό ότι θεωρούσαμε δεδομένο πως οι 15 δεν θα προωθούσαν από τη μεριά τους την υποψηφιότητα Μητρόπουλου. Διαβάζουμε τακτικά το «Monthly Review» που εκδίδει στην Ελλάδα ο εκ των 15 Βαγγέλης Χωραφάς και, χωρίς να ξέρουμε πώς ακριβώς πίνει τον καφέ του ή τι νούμερο παπούτσια φοράει ο Μητρόπουλος, δεν θα λέγαμε ότι ο δημόσιος λόγος του και η εν γένει πορεία του, που ουδέποτε διαχωρίστηκε από το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά, κινείται εντός του πνεύματος του περιοδικού. Έπειτα, έχουμε παρακολουθήσει ένα-δυο εκδηλώσεις διοργανωμένες από το συγκεκριμένο έντυπο και, φυσικά, έχουμε προσέξει την αρθρογραφία του Κώστα Μελά —έτερος εκ των 15 και μέλος του επιτελείου του «Monthly Review»— στον «Δρόμο», όπως και την παρουσία του ίδιου αλλά και του Βαγγέλη Χωραφά σε αριστερά πάνελ. Επιπλέον, έχουμε και κάποιες «πηγές» —ω, ναι· η υπηρεσία πληροφοριών μας δεν βγάζει τζάμπα το ψωμί της…
Παρ’ όλα αυτά, πιστοί στο δόγμα που λέει ότι «όλα γίνονται εκτός απ’ του σπανού τα γένια», θελήσαμε να επιβεβαιώσουμε πριν δημοσιεύσουμε το συγκεκριμένο σημείωμα ότι η κίνηση των 15 δεν είναι κίνηση υπέρ Μητρόπουλου. Όμως η ώρα ήταν περασμένη και οι πηγές μας είχαν κλειστά κινητά. Και τότε, ανάμεσα στο χέρι μας που μας έτρωγε να πατήσουμε το ‘enter’ και τη σύνεση που μας έλεγε «κι αύριο μέρα είναι», προτιμήσαμε να ικανοποιήσουμε το χέρι μας, πείθοντας τον εαυτό μας πως «αυτά δεν γίνονται» (ενώ ήταν φανερό πως τα συγκεκριμένα «αυτά» δεν ήταν «του σπανού τα γένια»). Έτσι, την πατήσαμε! Πάλι καλά που μας έκοψε να βάλουμε ερωτηματικά στον τίτλο και να κοτσάρουμε και το ‘ίσως’…
Ένα ρήγμα μπρος…
Στο επίμαχο post χαρακτηρίζαμε την κίνηση των 15 ως ένα πρώτο, μικρό ρήγμα. Μικρό, γιατί ανάμεσά τους δεν ήταν κάποιος «επιφανής», ούτε πάλι κάποιος που κινεί τα νήματα στο ΠΑΣΟΚ. Η είσοδος του Μητρόπουλου στη σκηνή μας υποχρεώνει να επανεξετάσουμε τα πράγματα[1].
Όσο κι αν τα επανεξετάζουμε, το ρήγμα δεν μεγαλώνει. Ο Μητρόπουλος ούτε «επιφανής» είναι, με την έννοια ότι δεν διαθέτει κάποιο ειδικό πολιτικό βάρος, ούτε κάποια σημαντικά νήματα κινεί. Είναι απλά δημοφιλής σε ένα στενό κομματικό ακροατήριο, η δε ευρύτερη αναγνωρισιμότητά του είναι αποκλειστικά προϊόν των τηλεοπτικών «εργαστηρίων» στα οποία έχει τακτική παρουσία. Ακόμα κι αν συγκεντρώσει ικανοποιητικά ποσοστά, το ρήγμα δεν θα φέρει τα πάνω κάτω. Γιατί, απλούστατα, τα ρήγματα που εμφανίζονται στην άμμο κλείνουν όσο εύκολα ανοίγουν… Ιδίως όταν είναι «συμβολικά» ρήγματα που έχουν ως στόχο να υπενθυμίσουν απλώς στην κυβέρνηση πως δεν βαδίζει στον σωστό δρόμο κι όχι να την κλονίσουν, όπως ο ίδιος ο Μητρόπουλος διευκρίνισε σαφώς στην ανεκδιήγητη συνέντευξή του την περασμένη Πέμπτη στο Mega…
…δυο ρήγματα πίσω!
Το αντίθετο όμως συνέβη στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί η απόφαση υποστήριξης του Μητρόπουλου εκ μέρους του ΣΥΝ, υποψηφιότητα που ουδείς άλλος σύμμαχος επιθυμούσε, δίχασε βαθιά και ίσως ανεπανόρθωτα τον κόσμο που ακολουθούσε το συγκεκριμένο σχήμα, αλλά και τον κόσμο του ίδιου του ΣΥΝ. Έτσι, ακόμα κι η καρδάρα γεμίσει λίγο ή περισσότερο γάλα από τον δυσαρεστημένο κόσμο του ΠΑΣΟΚ, θα είναι δώρο άδωρο αφού κάποιοι την έχουν ήδη αναποδογυρίσει…
Δεν είναι σκοπός αυτού του σημειώματος να εξηγήσει τα ανεξήγητα πώς και γιατί —ανεξήγητα εκ πρώτης όψεως— αυτής της απόφασης. Ίσως δεν είναι και της ώρας.
Ένα πράγμα όμως πρέπει και μπορούμε να το πούμε: Η ηγετική ομάδα του ΣΥΝ ακολουθεί λάθος δρόμους και επικίνδυνους για ένα σημαντικό κομμάτι της Αριστεράς. Ακόμα κι αν έχει φροντίσει να κρατάει κάποιον μίτο που θα την επαναφέρει στους σωστούς, δεν είναι βέβαιο ότι αυτό θα είναι αρκετό για να το πετύχει.
Όταν γκρεμίζονται οι γέφυρες, τι να σου κάνει μια λεπτή κλωστή, από τη στιγμή μάλιστα που το κόκκινο χρώμα της έχει αρχίσει να ξεθωριάζει και να γίνεται δυσδιάκριτο;
[1] Στην επανεξέταση, αφήνουμε απ’ έξω τα περί δικαστικών εκκρεμοτήτων, κ.λπ. Όχι επειδή υποτιμούμε τον βίο, αλλά επειδή θέλουμε να δώσουμε έμφαση στην πολιτεία…
Η φωτογραφία, από το twodogsmc.homestead.com
23 σχόλια:
Και μετά και μετά;;
Ηρθα δηλαδη στην πηγη να πιω νερο και δεν ξεδιψασα.
Το ποστ θελει συνεχεια.
Φίλη cynical,
Δεν ξεδίψασες από νερό ή από ...αίμα, επειδή δεν έφτασε το μαχαίρι στο κόκκαλο; ;-)
Είναι μεγάλο το κεφάλαιο και υποχρεωτικά μόνο σε συνέχειες μπορεί διατρεχθεί...
Τα λέμε
Φίλε G 700
Εγώ νομίζω ότι η αιτία του ρήγματος του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ βαθύτερη.
Δεν παίζουνε ποτέ τα πρόσωπα τόσο σπουδαίο ρόλο όσο η πολιτική κατεύθυνση.
Ενα τμήμα του ΣΥΝ πιστεύει ότι με τους εκ ΠΑΣΟΚ ερχόμενους θα αυξησει τα ποσοστά του.
Το αλλο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ δίνει περισσότερη σημασία σε μια πιο ριζοσπαστική κατεύθυνση , χωρίς ομως να έχει ξεκαθαρίσει ποια ακριβως θα είναι και λογω έλειψης ικανής ηγεσίας.
Λείπει η ηγεσία που θα κάνει τολμηρά ανοιγματα στον χωρο του ΠΑΣΟΚ αλλά ταυτόχρονα θα χαίρει της εμπιστοσύνης όλης της βάσης για την αγωνιστική της κατεύθυνση.
Με εκτίμηση
Φοβαμαι οτι θα γραφουν κερατα για τον ΣΥΝ παλι και γραφω με μια καποιο φοβο. Θεωρω λαθος την αναλυση οτι ο ΣΥΝ μπαινει σε επικινδυνα μονοπατια και περιμενω καποια επιχειρηματα σοβαρα γι'αυτο. Αυτο με τα ποσοστα που προσδωκα Ο ΣΥΝ ειναι ανεκδοτο. Προσδοκα να ρηγματωσει το ΠΑΣΟΚ και να ενισχυσει το μετωπο (οχι του βοναπαρτη το αλλο) εναντιον του μνημονιου. Αυτες οι εκλογες δεν ειναι γυμναστικη γι' επαναστατικο αριστερισμο αλλα μια καταγραφη εναντιωσης κατα του μνημονιου. Ουτε πιστευουν στο ΣΥΝ οτι με ενα καλο αποτελεσμα θα παρουν τη κυβερνηση. Ενα ομως καλο αποτελεσμα μπορει να δωσει εναυσμα για μια δυναμικη αντιπαραθεση με τους κυβερνωντες που μεχρι τωρα μας πανε καροτσακι. Μπορει και να μη δωσει τιποτα, αυτο ομως ειναι αναλυση για μετα το αποτελεσμα.
Οι συνιστωσες που διαφωνουν θα πρεπει να μας εξηγησουν που εντασσεται το στρατηγικο τους σχεδιο με την υποστηριξη του παραιτουμαι-ξεπαραιτουμαι. Για να μη μεταφερω διαλογους στη γραμματεια του ΣΥΡΙΖΑ απο πλευρας "ριζοσπαστων" και χασουμε και τα λιγοστα μας μαλλια.
Φίλη Στέλιο,
Συμφωνούμε ότι τα πρόσωπα δεν παίζουν σπουδαίο ρόλο όσο η πολιτική κατεύθυνση. Όμως, φίλε Στέλιο, η δυσκολία του πράγματος είναι το εξής:
Δ ε ν μπορείς να εξαιρέσεις τα πρόσωπα από τις διαδικασίες διαμόρφωσης της πολιτικής κατεύθυνσης! Μ' άλλα λόγια: η πολιτική κατεύθυνση είναι η σύνθεση των εκτιμήσεων που κάνουν για την εκάστοτε κατάσταση τα διάφορα πρόσωπα. Επομένως, η αντικειμενική πραγματικότητα διαμεσελοβείται από τις προσωπικές παρεμβάσεις κάθε είδους. Οι οποίες προσωπικές παρεμβάσεις, είναι μέρος της πραγματικότητας! Είναι λίγο σχιζοφρενικό, αλλά δεν έφτιαξαν οι άνθρωποι τον κόσμο!
Οι εκτιμήσεις σου για την διαμορφωμένη κατάσταση στον χώρο του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ σε γενικές γραμμές μάς βρίσκουν σύμφωνους. Διαφωνούμε στο ζήτημα της έλλειψης ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε ατομικό επίπεδο, ο Αλαβάνος, με όλα τα κουσούρια που έχει, είναι ο "φυσικός" ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικός, ελλείψει καλύτερου. Είναι όπως στα χαρτιά. Όσο άσχημο κι αν είναι το φύλλο σου, πάντα ένα χαρτί είναι ισχυρότερο από όλα τα άλλα...
Τα λέμε
Φίλε zalion,
Ε, όχι και να γράφεις με φόβο! Μας προσβάλλεις! :-) Τώρα, σε αυτά που θίγεις, εξηγούμαστε λίγο παραπέρα.
Τα επικίνδυνα μονοπάτια έχουν να κάνουν με την αντίθεση με όλο τον υπόλοιπο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την αντίθεση με το αριστερό ρεύμα. Και λέμε αντίθεση κι όχι απλή διαφωνία, γιατί το ζήτημα είναι σοβαρό και σχετίζεται με κάτι που όλοι έχουν κατανοήσει πως είναι must (την προσέλκυση απογοητευμένων από το ΠΑΣΟΚ), αλλά και που, για τον τρόπο που θα γίνει αυτό, δεν έχουν συντεθεί οι διάφορες απόψεις σε μια δεσπόζουσα.
Επιπλέον, είναι επικίνδυνα γιατί οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε αυτό το «πλησίασμα» φέρνουν τον ΣΥΝ ούτε καν σε ισότιμη σχέση με τους πασοκογενείς. Οι οποίοι, τελευταίο και πολύ σημαντικό, δεν υλοποιούν καμία ρήξη με το ΠΑΣΟΚ. Μάλλον σε ρεύμα διαμαρτυρίας φέρνουν και η παρουσία του Μητρόπουλου στο Mega ήταν επ’ αυτού πολύ αποκαλυπτική…
Ένας από την παρέα πέρασε χθες από το Τιτάνια. Άκουσε τον Οικονόμου και τον Μητρόπουλο και, κυρίως, είδε τον Βούτση και τον Φλαμπουράρη να κάθονται στην πρώτη σειρά σαν κακομοίρηδες μεσήλικες που περιμένουν με χαρτάκι προτεραιότητας έξω από ιατρείο του ΙΚΑ…
Κάτι άλλο: Όταν κατεβαίνει κανείς σε εκλογές και μάλιστα όταν πρόκειται για κόμμα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, τα ποσοστά πάντα ενδιαφέρουν (και καλώς ενδιαφέρουν, για μας). Με αυτή την έννοια, δεν καταλαβαίνουμε γιατί το χαρακτηρίζεις ‘ανέκδοτο’. Είναι άλλο πράγμα όμως αυτό, και άλλο πράγμα να θυσιάζεις αυτά που δεν πρέπει να θυσιαστούν χάριν της εκλογικής επιτυχίας. Πάντως, μια και μιλάμε για εκλογές, και to cut a long story short, όλο και περισσότερο εδραιώνεται στο μυαλό μας η σκέψη, ότι η ηγεσία του ΣΥΝ κινείται σε αυτές τις εκλογές με το μυαλό της στις προσεχείς κοινοβουλευτικές εκλογές… ;-)
Τέλος, δυο λόγια περί Αλαβάνου. Είναι φανερό από τα λόγια σου και το σχόλιό σου στο προηγούμενο ποστ ότι θεωρείς τον Αλαβάνο το απόλυτο Κακό. Δεν ξέρουμε πόσο πολλοί είστε μέσα στον ΣΥΝ που συμμερίζεστε αυτή την άποψη. Μας θυμίζετε όμως τους αντιπαπικούς στην Κων/πολη τις παραμονές της Άλωσης που προτιμούσαν να δουν στην Πόλη τουρκικό φακιόλι, παρά την Παπική τιάρα…
Τα λέμε
κάτσε όμως γιατί δεν βγαίνει άκρη έτσι:
δλδ στηρίζει ο ΣΥΝ μια υποψηφιότητα αλλά δεν στέλνει και στελέχη στην εκδήλωση για να μην του δώσουν και πολύ θάρρος.
μας ενδιαφέρουν οι πασοκογενείς αντιμνημονιακοί και γενικά το ρήγμα στον σοσιαλιστικό(τρ΄πος του λέγειν) χώρο, αλλά όχι και με τον Μητρόπουλο.
όπως και με την ΑΠ έφταιγε η πλειοψηφία για τη διάσπαση, έτσι και τώρα με το ρεύμα πάλι η πλειοψηφία φταίει.
για τον Αλαβάνο είπατε πριν κάτι μέρες να μη μιλήσουμε ακόμη και το σέβομαι αλλά όχι και να μου λέτε τώρα ότι είναι και ο "φυσικός" ηγέτης του σύριζα ελλείψει καλύτερου! μα είναι λογική αυτή; γιατί είναι ηγέτης, γιατί ξεπατώθηκε για να μπει ο σύριζα στη Βουλή;για τις άοκνες προσπάθειες για την ενότητα της αριστεράς;
δεν τον βλέπω σαν το απόλυτο Κακό, απλά με στενοχωρεί πολύ περισσότερο όταν παπαρολογεί για τις ελεύθερες αττικές κλπ από τον Μητρόπουλο και την πατρίδα του, και δεν καταλαβαίνω και γιατί -αν και δεν με πολυνοιάζει πια.
το ξέρω ότι λέω τα ίδια και τα ίδια,φίλοι λεφτ,γι αυτό χαιρετώ
λ.κ
ΥΓ από το Αριστερό Βήμα υπάρχει κανένα νέο;
Φίλη λ.κ.,
Το πρώτο που λες («κάτσε όμως γιατί δεν βγαίνει άκρη έτσι: δλδ στηρίζει ο ΣΥΝ μια υποψηφιότητα αλλά δεν στέλνει και στελέχη στην εκδήλωση για να μην του δώσουν και πολύ θάρρος.) δεν το καταλαβαίνουμε. Εννοείς ότι αυτό υποστηρίξαμε εμείς με την αναφορά μας στα στελέχη του ΣΥΝ που ήσαν παρόντα χθες ή είναι η δική σου ερμηνεία; Διευκρίνισέ το, αν θέλεις.
Αυτό που σου είχαμε πει τις προάλλες ήταν ότι δεν θέλαμε να μπούμε σε συζήτηση για το ποιος φταίει περισσότερο για τη διάσπαση και, κυρίως, σε συζήτηση του τύπου Τσίπρας ή Αλαβάνος. Δεν είναι θέμα προσώπων κι αυτό δεν αντιφάσκει με τα περί «φυσικού» ηγέτη που γράψαμε.
Ίσως (λέμε ίσως, και να μη το παραβλέψεις) η διαφορά μας μαζί σου να βρίσκεται στο εξής:
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Πιστεύεις ότι ο «φυσικός» ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ΣΥΝ. Εμείς, έχουμε άλλη άποψη. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι πολύ ευρύτερο (να εξηγούμαστε: ως ενοποιητικό και συσπειρωτικό εγχείρημα, όχι ως άθροισμα αρχηγών και αρχηγίσκων!) από τον ΣΥΝ και τον κάθε ΣΥΝ και δεν μπορεί να υπαχθεί σε μια συνιστώσα. Ως μη αντιηγετικοί (με την έννοια ότι δεν είμαστε αναρχικοί ή αναρχοαυτόνομοι ή κάτι μεταξύ αυτών των δυο) πιστεύουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει μια ηγετική ομάδα και κάποιον εξ αυτών πρώτο μεταξύ ίσων. Εμείς εκεί, βλέπουμε τον Αλαβάνο.
Διαμαρτύρεσαι για την επιλογή μας που στηρίζεται κ α ι στην έλλειψη καλύτερου. Μα γιατί φίλη λ.κ.; Δεν είμαστε πάντα υποχρεωμένοι να διαλέγουμε το κατά την άποψη ενός εκάστου καλύτερο «χαρτί» από όσα έχουμε στα χέρια μας;
Από εκεί και πέρα, δεν τον αγιοποιούμε. Κι έχει πει κι αυτός κάμποσες παπαριές (ποιος από μας τους αριστερούς δεν έχει πει;). Και προσυπογράφουμε χωρίς κανένα δισταγμό τον χαρακτηρισμό του φίλου zalion ‘Βοναπάρτης’. Όμως κάπως πρέπει να προχωρήσει η Αριστερά. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ελπιδοφόρο κομμάτι της και θέλουμε να τον δούμε να προχωράει. Βέβαια, τα πράγματα είναι πολύ σκούρα. Όμως δεν χάνουμε τις ελπίδες μας.
Εσύ όμως μας φαίνεσαι λίγο «χλωμή» τελευταία!... :-)
Τα λέμε
ΥΓ Δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη πληροφόρηση για το ΑΒ. Έτσι κι αλλιώς, στην πόλωση που αρχίζει να δημιουργείται η φωνή τους δεν θα ακουγόταν και πολύ. Ίσως αργότερα...
Αποβαλλω τον φοβο και ξεκινω, φορεστε τα κρανη σας.
Να ξεκινησω με την αντιθεση του "Αριστερου Ρευματος". Στη τελευταια ΚΠΕ η προταση για Μητροπουλο πηρε μεγαλη πλειοψηφια με μολις 4 κατα. Ποια ειναι λοιπον η αντιθεση?
Τα εισαγωγικα στο αριστερο ρευμα μπηκαν γιατι αυτη η ταση εχει παψει να υπαρχει οπως ηταν στο παρελθον.
Στις εκλογες για τα μελη της ΚΠΕ χρησιμοποιηθηκε καταχρηστικα οπως χρησιμοποιειται και τωρα καταχρηστικα. Και το ψηφοδελτιο της αριστερης ενοτητας ειχε ως υποτιτλο αριστερο ρευμα. Οι εναπομειναντες λοιπον Λαφαζανικοι το χρησιμοποιουν με το ετσι θελω. Αυτα περι αντιθεσεων και διαφωνιων.
Ασε που στη ΚΠΕ δε συμφωνουσαν ουτε μεταξυ τους γι'αυτο και μολις 4 κατα.
Για το φυσικο (sic) ηγετη τωρα. Οχι δεν ειναι το απολυτο κακο ειναι ομως μεγαλη η συμμετοχη του στη καταντια του σημερινου ΣΥΡΙΖΑ. Εχοντας φυσικα ως συμμαχους τη ΚΟΕ και τη ΔΕΑ. Οι υπολοιπες διαφωνουσες συνιστωσες ειναι σχεδον ανυπαρκτες και δε τις αναφερω γι΄αυτο το λογο. Αν ειναι οι διαφωνιες να μετρουνται με το υποδεκαμετρο της αριστεροσυνης τοτε δε κανουμε πολιτικη αλλα κομματικη γυμναστικη. Να θυμισω οτι στη 2η συνδιασκεψη του ΣΥΡΙΖΑ η αποφαση ελεγε "Συμβολή σε αυτή την προσπάθεια μπορούν και πρέπει να έχουν δυνάμεις της ενωτικής, ριζοσπαστικής Αριστεράς, που συσπειρώνονται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όσες άλλες δυνάμεις (ριζοσπαστικές οικολογικές δυνάμεις, δυνάμεις των κοινωνικών κινημάτων και δυνάμεις που αποδεσμεύονται από τις πολιτικές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ), θα θελήσουν να κινηθούν στα πλαίσια της στρατηγικής και των βασικών επιλογών αυτού του ενωτικού εγχειρήματος." Σε αυτη τη στρατηγικη εγκειται και η αποφαση για Μητροπουλο.
Απεναντιας ο παραιτουμαι-ξεπαραιτουμαι αφου αυτοπροταθηκε, αφου προτεινε τη Βαλαβανη αφου ξανααυτοπροταθηκε και τα εκανε μπαχαλο θεωρειται τωρα ως ο φυσικος ηγετης? Να μη τρελαθουμε κιολας. Οσο η αριστερα στηριζει την υπαρξη της σε φωτισμενους ηγετες τοσο φαινομενα αλαβανου θα προκυπτουν συστηματικα.
Και κλεινω με το τελευταιο σουξε του, σε ερωτηση γιατι δε δεχτηκε τη προταση Τσιπρα για τη δημαρχια απαντα: "Είμαι 60 χρονών, παίρνω τα φάρμακα μου πώς να θέλω να είμαι Δήμαρχος Αθήνας" Δηλαδη ειναι γερος για δημαρχος αλλα οχι για περιφεριαρχης. Μηπως να μη πουμε αλλα? Μηπως να αποφυγουμε τους διαλογους στη γραμματεια του στυλ "εμεις εχουμε Αλαβανο εσεις τι εχετε?" Το τελευταιο απο τους Κοετζηδες που κοπτονται για τη ενοτητα.
Λοιπον για να τελειωνω, εμεις αι ρεφορμισται και οπορτουνισται θα στηριξομε Μητροπουλο. Αι αριστεραι ριζοσπαστικαι δυναμεις ας κανουν την επανασταση τους με τον Παλαβανο.
Υ.Γ. Η αριστερα ειναι συλλογικοτητα, αλληλεγγυη, συντροφικοτητα. Εαν βρειτε ενα χαρακτηριστικο απ'ολα αυτα στη συμπεριφορα των διαφωνουντων τις τελευταιες μερες να μου το πειτε.
ΒΡΕ ΞΕΦΤΙΛΙΣΤΗΚΕ ΟΛΟ ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ (ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Ο ΤΣΙΠΡΟ-ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΣΕΩΝ) ΚΑΙ ΚΑΘΕΣΤΕ ΚΑΙ ΜΙΛΑΤΕ ΣΑΣ ΣΥΝΟΜΩΤΕΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ; ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕ Τ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ; ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΕ ;
ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΩ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΑΚΡΗ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΑΙΝΕΙ;
αναφέρομαι σε σας ως προς την παρουσία των Βούτση κλπ αυτό που λέτε δείχνει εμπάθεια (θα μου πείτε όλοι εμπαθείς έχουμε καταντήσει)
προσωπικά δεν θεωρώ ότι φυσικός ηγέτης του σύριζα είναι ο ΣΥΝ,ή ο Τσίπρας αν θέλετε, αν και διατί να το κρύψωμεν, έχει λίγο παραπάνω κόσμο ο συν , ας πούμε στην περιοχή που είμαι εγώ, στις συνελεύσεις του συριζα είναι η συνέλευση του συν και καμμιά 10ρια ακόμα εκ των οποίων οι μισοί είναι ανένταχτοι του ΣΥΝ (ναί υπάρχουν και τέτοιοι). ο σύριζα λοιπόν πρέπει και θα προχωρήσει αλλά όχι με εκβιασμούς και καχυποψία -ο zalion πιο πάνω είναι πιο διαβασμένος και με καλύπτει. είμαστε σε σωστό δρόμο, αλλά η νεκροψία θα δείξει...
ΥΓ
μπορεί να είμαι χλωμή,δεν πλέω δα και σε πελάγη ευτυχίας αλλά και σεις δεν είστε και στα καλύτερά σας, :-)
άντε, καλό σας βράδυ
Φίλε zalion,
Νομίζουμε ότι δεν πρέπει να φορέσουμε τα κράνη μας. Νομίζουμε ότι πρέπει να έχουμε τα μάτια μας 14 στο …πορτοφόλι μας! Κλέβεις! :-)
Κλέβεις λίγο, για να μη σε αδικούμε. Συγκεκριμένα, το κάνεις όταν μιλάς μόνο για τις τέσσερις αρνητικές ψήφους στη συνεδρίαση της ΚΠΕ, αλλά ξεχνάς την αποχή από την ψηφοφορία αυτών που πίστευαν ότι το ζήτημα δεν έπρεπε να μπει καν σε ψηφοφορία! Και το κάνεις όταν επαναλαμβάνεις τον χαρακτηρισμό μας για τον Αλαβάνο, ξεχνώντας πάλι να βάλεις εισαγωγικά στη λέξη ‘φυσικός’ όπως κάναμε εμείς.
Τα περί Αρ.Ρ. τα προσπερνάμε γιατί νομίζουμε ότι δεν έχουν και τόσο σημασία. Είναι γνωστό σε όλους, εντός και εκτός ΣΥΝ, ότι έχουν διασπαστεί και αποδιοργανωθεί. Αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτε, όπως φυσικά και το αν έχουν ή δεν έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν την ονομασία που έρχεται από τα παλιά. Εκεί είναι το πρόβλημα φίλε zalion; Ούτε πάλι νομίζουμε ότι το πρόβλημα είναι τι τακτικοί χειρισμοί έγιναν εκ μέρους των δυο αντιμαχόμενων πλευρών σχετικά με τις συμβιβαστικές λύσεις. Οι προσχηματικές στάσεις έδιναν κι έπαιρνα και από ’δω και από ’κει. (Ένα από αυτά τα προσχήματα ήταν και τα φάρμακα του 60χρονου Αλαβάνου).
Όλα αυτά μικρή σημασία έχουν φίλε zalion. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η πλειοψηφία των μελών του ΣΥΝ θεωρεί ότι σε αυτή τη συμμαχία ο ΣΥΝ πρέπει να λύνει και να δένει, ενώ την ίδια στιγμή παραδέχονται (παραδεχόντουσαν;) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι ευρύτερο. Ε, δεν μπορεί το ευρύτερο να λειτουργεί χωρίς στοιχειώδη δημοκρατική οργάνωση και χωρίς ηγετική ομάδα. As simple as that.
Κλείνουμε με το ουσιαστικότερο πρόβλημα της επιλογής Μητρόπουλου (πέρα από το κατά πάσα πιθανότητα θανάσιμο πλήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ):
Σωστά θυμίζεις το σχετικό σημείο από την απόφαση της 2ης Συν/ψης του ΣΥΡΙΖΑ: «[…] αλλά και όσες άλλες δυνάμεις […] που αποδεσμεύονται από τις πολιτικές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ […] θα θελήσουν να κινηθούν στα πλαίσια της στρατηγικής και των βασικών επιλογών αυτού του ενωτικού εγχειρήματος».
Ακούγοντας τον Μητρόπουλο στο Mega την περασμένη Πέμπτη, είχες πολύ έντονη την αίσθηση της αποδέσμευσης;
Ένα τελευταίο. Ας αφήσουμε απ’ έξω την αριστερή ηθικολογία περί συλλογικότητας, συντροφικότητας, αλληλεγγύης, κ.λπ. Ας την αφήσουμε απ’ έξω, γιατί καμία πλευρά δεν έχει «καθαρά χέρια». Αλλά και για κάποιον άλλο λόγο: Όπως ακριβώς η ουσία μιας δίκης δεν είναι η δικονομία, έτσι ακριβώς και η ουσία των πολιτικών συγκρούσεων δεν είναι στις διαδικασίες…
Τα λέμε
ΥΓ: Είδαμε ότι το σχόλιό σου είναι αρκετά μεγάλο. Μπορείς να μας πεις αν «πέρασε» κανονικά όταν πάτησες ‘δημοσίευση’; Το ρωτάμε γιατί σ’ εμάς (αλλά και σε αναγνώστες μας απ’ ό,τι φαίνεται) ο μπλόγκερ κάνει νούμερα. Ενώ, υποτίθεται, ότι περνάνε ολόκληρα σχόλια μέχρι 4.096 χαρακτήρες, μάς βγάζει «κόκκινη κάρτα» ακόμα και για σχόλια των 1000! Η δε πλάκα είναι ότι τελικά τα περνάει, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Καμιά φορά δε, τα περνάει διπλά. Για πες μας πώς συμπεριφέρεται σ’ εσένα, μπας και βγάλουμε καμιά άκρη.
Ανώνυμε φίλε,
Καλωσορίζουμε την Κοζάνη!
Μη χαλιέσαι τόσο πολύ! Και, εντάξει, δεν είναι ακριβώς και ξεφτίλισμα. Οι συγκρούσεις στην Αριστερά πάντα υπήρχαν και πολλές φορές το πράγμα ξέφευγε…
Δεν υπάρχει θέση για το χρέος ούτε για την ΕΕ. Υπάρχουν θέσεις. Εμείς δεν έχουμε βγάλει άκρη παρά μόνο για τα εξής: 1) Το χρέος δεν βγαίνει (δεν βγαίνουν τα νούμερα) και 2) η ΕΕ δεν είναι απαραίτητη όσο και το οξυγόνο για να υπάρξει ζωή.
Φίλε, δέκα χρόνια, είναι πολλά, σε καταλαβαίνουμε (εμείς μπορεί και να καταφύγουμε σε χάπια στα δέκα χρόνια!). Δεν έχουμε να σου πούμε τίποτε άλλο παρά ‘υπομονή’.
Τα λέμε
ΥΓ: Ε, όχι και …συνωμότες! Μας περνάς για σπουδαίους φαίνεται! :-)
Φίλη λ.κ.,
Ίσως δεν το εκφράσαμε καλά αυτό που θέλαμε να πούμε με την αναφορά μας σε Βούτση και Φλαμπουράρη και γι’ αυτό φάνηκε εμπαθές. Θα κάνουμε μια προσπάθεια ακόμα.
Μας ενόχλησε γιατί κανείς δεν τους έδινε σημασία, ήταν σαν φτωχοί συγγενείς. Και δεν μας ενόχλησε τόσο για τους ίδιους, αλλά γι’ αυτούς που εκπροσωπούσαν. Μεταξύ των οποίων είσαι και …συ!
«προσωπικά δεν θεωρώ ότι φυσικός ηγέτης του σύριζα είναι ο ΣΥΝ,ή ο Τσίπρας αν θέλετε […]». Ελπίζουμε να ξέρεις βέβαια ότι βρίσκεσαι εκτός …γραμμής! :-)
Για την αναφορά σου σε εκβιασμούς, καχυποψία, κ.λπ. επαναλαμβάνουμε όσα είπαμε παραπάνω στον φίλο zalion:
Ας αφήσουμε απ’ έξω την αριστερή ηθικολογία περί συλλογικότητας, συντροφικότητας, αλληλεγγύης, κ.λπ. Ας την αφήσουμε απ’ έξω, γιατί καμία πλευρά δεν έχει «καθαρά χέρια». Αλλά και για κάποιον άλλο λόγο: Όπως ακριβώς η ουσία μιας δίκης δεν είναι η δικονομία, έτσι ακριβώς και η ουσία των πολιτικών συγκρούσεων δεν είναι στις διαδικασίες…
Τα λέμε
Ξεκινω με το υστερογραφο. Προσπαθησα μια ολοκληρη μερα να το στειλω. Μου το εκοψες τρεις φορες. Γι' αυτο κι αν προσεξατε υπαρχει μια ασυνταξια και μια βιασυνη στο κειμενο. Απο τα συνεχη copy-paste αλλα εσβηνα αλλα αφηνα και βγηκε αυτο τελικα που σταλθηκε.
Τωρα σ'αυτα που γραφετε. Δε κλεβω καθολου. Ξερετε ποσες ηταν οι αποχες? Γνωριζετε ποια ειναι η αποψη της βασης?
Θα επιστρεψω λοιπον τη κατηγορια (ειμαι αθωος κυριε προεδρε) και θα σας πω πως απαντησα στο συγκεκριμενο σημειο για τι εσεις χρησιμοποιησατε το Αριστερο Ρευμα ως επιχειρημα αντιθεσης. Λετε "...αλλά και την αντίθεση με το αριστερό ρεύμα.". Αυτο αν το διαβασει καποιος που δε ξερει θα θεωρησει οτι η μεγαλυτερη ταση του ΣΥΝ διαφωνει. Δεν ειναι ομως ετσι αρα αυτο που γραφεται ειναι παραπλανητικο. Δεν υπαρχει αριστερο ρευμα και δεν ειναι ασημαντο αυτο οπως λετε. Ειναι και παραειναι σημαντικο γιατι εχει σχηματιστει μια αλλη πλειοψηφια στο κομμα και δε μπορει να χρησιμοποιουνται ονοματα τασεων που δε πρεσβευουν το συνολο της προτερης καταστασης. Συνεχιζεται....
Συνεχεια.
Στο προηγουμενο σχολιο το ς στο εκοψε μπηκε καταλαθος δεν εννοω εσας σε καμια περιπτωση.
Επισης υπαρχει μια αντιφαση στα λεγομενα σας. Λετε "Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η πλειοψηφία των μελών του ΣΥΝ θεωρεί ότι σε αυτή τη συμμαχία ο ΣΥΝ πρέπει να λύνει και να δένει, ενώ την ίδια στιγμή παραδέχονται (παραδεχόντουσαν;) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι ευρύτερο."
Και παρακατω το ανατρεπετε λεγοντας "Όπως ακριβώς η ουσία μιας δίκης δεν είναι η δικονομία, έτσι ακριβώς και η ουσία των πολιτικών συγκρούσεων δεν είναι στις διαδικασίες…"
Εχουν σημασια οι διαδικασιες? Γιατι αν εχουν μπορω να γραψω πολλα για τον φτηνιαρικο συνδικαλισμο του Αλαβανου. Για τη πληρη αδιαφορια ολοκληρο το καλοκαιρι. Για την απαξιωση της γραμματειας και την επαφη μονο με το ΜΜΕ. Ποιος ειναι ο θεος?
Για τις διαφορετικες και ανταγωνιστικες εκδηλωσεις. Για τη γραμμη της ΚΟΕ να μυ συμμετασχει σε δημοτικα ψηφοδελτια του υπολοιπου ΣΥΡΙΖΑ. Για τη προσπαθεια να κατεβει ανταγωνιστικο ψηφοδελτιο στη περιφερεια Ανατ.Μακ. και Θρακης
Συνεχιζεται..
Κλεινω γιατι τα εγραψα σεντονια παλι.
Οπως εχουμε καταλαβει οι περισσοτεροι το εγχειρημα αυτο εχει φαει τα ψωμια του. Οσοι θεωρουν οτι αξιζει το κοπο να γινει μια νεα προσπαθεια ανασυνθεσης της αριστερας μπορουν να το παλεψουν οσοι παλι θεωρουν τον Αλαβανο και τους συν αυτο την εκφραση της αριστερας μπορουν να το ακολουθησουν. Παλι στους δρομους θα βρεθουμε παλι για τα ιδια θα αγωνιζομαστε. Το μελλον θα κρατησει πολυ.....
καθολου σαν φτωχοι συγγενείς: πέρασα κι εγώ από το Τιτάνια και μ΄'αρεσε ,δεν μ'αρεσε το περιβάλλον δεν έχει τόση σημασία, πάντως νομίζω ότι υπήρχε καλό χειροκρότημα όταν γινόταν αναφορά σε συν ή ριζοσπαστική αριστερά.
τέλος, ο Αλαβάνος δεν έχει κανένα δικαίωμα να διεκδικεί την ηγεσία της αριστεράς, γιατί την είχε αλλά την εγκατέλειψε.
λ.κ
στον Συν η γραμμή είναι κατι σχετικό κι αυτό μ΄αρέσει. θυμαστε το ανεκδοτο με τους 3 κνίτες που κατεβαίνουν τη Σόλωνος με τα χέρια ψηλά σαν να κουβαλάνε μπετόβεργα αλλά στην ουσία μεταφέρουν τη γραμμή;
ευτυχώς έχουμε ξεμπερδέψει με μεταφορές γραμμών. ουφ :-))
λ.κ
Φίλε zalion,
Κατ’ αρχήν σ’ ευχαριστούμε για τις πληροφορίες που ζητήσαμε. Ο Μπλόγκερ το ’χει χ…. το πράγμα. Έχουμε στείλει μήνυμα κάνα-δυο φορές, τίποτα. Θα στείλουμε και τρίτο που θα ’ναι όλο δικό τους!
Δεν είχαμε κανένα σκοπό να παραπλανήσουμε όσους μας διαβάζουν σχετικά με το εσωκομματικό τοπίο στον ΣΥΝ. Δεν είναι πάντα εύκολο ή και εφικτό να γράφουμε μια απάντηση σε κάποιον που ξέρει, έχοντας στο μυαλό μας εκείνους που δεν είναι και τόσο ενημερωμένοι. Πιστεύουμε όμως ότι ένα μεγάλο κομμάτι όσων διαβάζουν το μπλογκ μας ξέρουν πάνω-κάτω τι παίζει. Οπότε μικρό το κακό που άθελά μας προξενήσαμε! :-)
Για την αντίφαση που επισημαίνεις στα γραφόμενά μας. Δεν είπαμε ότι οι διαδικασίες δεν έχουν σημασία. Είπαμε ότι δεν είναι η ουσία των πολιτικών συγκρούσεων. Ένα παράδειγμα: Είμαστε «κομμένοι» από δυο μπλογκς της ΔΗΜ.ΑΡ. για λόγους προσχηματικούς (στη μια περίπτωση και ολότελα γελοίους). Παρ’ όλο που έχει τη σημασία του η συμπεριφορά τους (εν προκειμένω, ο τρόπος με τον οποίο ασκούν την εξουσία στο μπλογκ τους), δεν είναι εκεί η ουσία της διαφοράς που έχουμε με το συγκεκριμένο ρεύμα. Ίσως τώρα να σου είναι πιο σαφές το πνεύμα μας.
Λυπούμαστε που έχεις ανακηρύξει νεκρό τον ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζουμε όμως ότι είναι η πλειοψηφία (και δεν εννοούμε μόνο τον ΣΥΝ).
Βεβαίως και θα αγωνιζόμαστε για τα ίδια. Μακάρι όμως να διαμορφωθεί μια κοινά αποδεκτή άποψη και για τους τρόπους…
Τα λέμε
ΥΓ: Δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι το ‘ς’ μπήκε κατά λάθος. Καλά έκανες όμως και το διευκρίνισες ρητά, γιατί μια απρόσεκτη ανάγνωση από κάποιον θα μπορούσε να δημιουργήσει λάθος εντυπώσεις, πράγμα το οποίο θα μας τσουρούφλιζε αφού έχουμε ευαισθησία στο ζήτημα αυτό. Η διευκρίνισή σου μας άρεσε και για έναν ακόμα λόγο: Δείχνει ότι ασπάζεσαι την αρχή «ο ένας να φροντίζει και να προστατεύει τον άλλο, ανεξάρτητα από διαφωνίες»!
Φίλη λ.κ.,
Εντάξει, αυτά είναι και υποκειμενικές εκτιμήσεις (για το Τιτάνια). Πάντως, δεν μας φαίνεται ότι ο ΣΥΝ είναι αυτός που βάζει χρώμα σε αυτή τη συνεργασία… Μακάρι να διαψευστούμε.
Σόρυ, αλλά είναι επαρκής λόγος να μην αξιοποιήσεις ένα στέλεχος επειδή παραιτήθηκε και ξεπαραιτήθηκε (όπως λέει κι ο zalion); Νομίζουμε ότι πρέπει να το ξανασκεφτείς λίγο! :-)
Με το ‘γραμμή’, εννοούσαμε ‘κυρίαρχη άποψη’. Αμάν βρε …μυγιάγκιχτη! :-)
Άντε, τα λέμε
Δημοσίευση σχολίου