Ε ι σ α γ ω γ ι κ ά
ΟΠΩΣ ΕΥΚΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ οι αναγνώστες, μιλάμε για τον LLS που «τρέχει» το ομώνυμο ιστολόγιο. Και όπως επίσης, αλλά λίγο δυσκολότερα διακρίνεται, οι τρεις πρώτες προτάσεις του τίτλου έχουν χαρακτήρα εισαγωγικό και είναι κατ’ ουσία παρενθετικές, με κύριο λόγο ύπαρξής τους την έμφαση στην τέταρτη και τελευταία.
Επομένως, μην περιμένετε να αναλύσουμε εδώ, γιατί ο LLS δεν μπορεί να χαρακτηριστεί left, γιατί δεν είναι liberal αλλά neoliberal και γιατί η synthesis που έχει στο μυαλό του μοιάζει πολύ περισσότερο με προχωρημένη aposynthesis παρά με οτιδήποτε άλλο. Και, επειδή δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα αλλά οι ιδέες που αυτά εκφράζουν, δεν θα είχε καμία αξία ούτε στο μέλλον να αναλύσουμε τα παραπάνω. Αντίθετα, θα είχε αξία να εξετάσουμε λίγο από μέσα και κοντά αυτό το εξαμβλωματικό υβρίδιο του αριστεροφιλελευθερισμού και να προσπαθήσουμε να καταδείξουμε τη σαθρότητα των θεωρητικών βάσεών του, τις λαθροχειρίες του και την εκ των έσω (με το ένα πόδι!) υπονόμευση του αριστερού κινήματος στην οποία επιδίδεται, πράγμα που σκοπεύουμε να κάνουμε κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον. Έτσι ώστε, (και, φυσικά, ανάλογα με το πώς θα τα πάμε) να συμβάλουμε στην απαγκίστρωση από ιδεολογικές (με τη μαρξική έννοια) αερολογίες των όποιων, μέχρι αφελείας καλόπιστων, έχουν την εντύπωση ότι υπάρχει μέσα εκεί κάτι αξιολογότερο από αέρας κοπανιστός.
Δεν θα τα αναλύσουμε όλα αυτά λοιπόν. Θα κάνουμε όμως κάτι άλλο. Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό μας και αυτό το blog με όλα όσα αντιπροσωπεύει —όσο καλά ή λιγότερο καλά μπορεί να το κάνει τέλος πάντων— από μια συγκεκριμένη ποσότητα λάσπης που εκτόξευσε εις βάρος μας ο LLS πριν από λίγε μέρες. Και ευχόμαστε να διαβάσουν αυτές τις γραμμές οι φίλοι αναγνώστες που κατά καιρούς μάς είχαν επισημάνει να μην ασχολούμαστε με άλλους bloggers κι έτσι να θυμηθούν αυτό που τους είχαμε απαντήσει: ότι δεν φτιάξαμε εμείς τον κόσμο κι ότι δεν είναι όλα στο χέρι μας…
Τα γεγονότα
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ το Radical Desire ανήρτησε ένα σημείωμα με το οποίο (συνοψίζουμε) κατήγγειλε το ουσιαστικό σαμποτάρισμα της λειτουργίας του από κάποιους αναγνώστες με πολλά και ποικίλα μέσα και μεθοδευμένες πρακτικές. Ανάμεσα σε αυτές τις πρακτικές, μνημονεύθηκαν από τους παθόντες και απόπειρες αποστολής σχολίων με υπονομευτικές και διαλυτικές για τη συζήτηση προθέσεις, οι συντάκτες των οποίων κατέφυγαν σε «[…] υπόδυση άλλων ιντερνετικών ταυτοτήτων, […] χρήση πολλαπλών email addresses, χρήση πολλαπλών IP, […]».
Στη συζήτηση που διεξήχθη, κάποια στιγμή, ο Αντώνης απηύθυνε προς τον LLS το εξής σχόλιο:
«Και περαιτέρω, […]: προσφάτως αποκληθήκαμε και ‘‘λίγοι’’ ως ‘‘κόκκινοι’’. Δεν φτάνει η κατηγορία ότι διαστρεβλώνουμε τις θέσεις τής φιλ. αρ. [σ.σ.: φιλελεύθερη αριστερά]. Πρέπει να εφευρεθεί και μια φαντασματική άκρα αριστερά για να μας αιτιάσει ως λίγους για τα στάνταρ της». (Ο χαρακτηρισμός των ανθρώπων του RD ως ‘λίγων’ και ως κόκκινων με εισαγωγικά κατετέθη με σχόλιο σε δικό μας post από αναγνώστη στον οποίο και δόθηκε από εμάς η δέουσα απάντηση. Σε αυτόν τον αναγνώστη αναφέρθηκε ο Αντώνης κι όχι σ’ εμάς, αφού, βέβαια, είχε γνώση του γεγονότος, μια και συζήτησε μαζί μας στο συγκεκριμένο post).
Στο σχόλιο αυτό του Αντώνη απάντησε ο LLS με τα παρακάτω λόγια (η σύνταξη, η ορθογραφία, τα σημεία στίξης δικά του· τα bold δικά μας):
«Στο συγκεκριμμένο blog,οτιδήποτε και να μου πεις ,δεν με εκπλήσσει.Κάποτε βέβαια εκπλήσσομαι πως μερικοί παραγωγικοί άνθρωποι έχουν αποθέματα χρόνου και ενέργειας και τα καταναλώνουν σε μακροσκελείς διαπραγματεύσεις για σουπα μουπες με διπλές και τριπλές φιγούρες,εν γνώσει τους.Είπαμε περι ορέξεως. […]».
Όπως αναμενόταν και όπως αναμέναμε κι εμείς, ο Αντώνης απάντησε στο παραπάνω διαστρεβλωτικό της πραγματικότητας σχόλιο, αποκαθιστώντας την. Επειδή όμως το κέντρο βάρους της συζήτησης ήταν αλλού, η αποκατάσταση αυτή δεν είχε τη σαφήνεια που απαιτείται σε περιπτώσεις επιπόλαιης ανάγνωσης (και ξέρουμε πια πόσο μεγάλο είναι το ποσοστό των αναγνωστών του ίντερνετ που διαβάζει επιπόλαια…). Ζητήσαμε από τον Αντώνη την άδεια να παρέμβουμε με σχόλιό μας σε ό,τι αφορούσε σ’ εμάς. Αρχικά, η άδεια μάς εδόθη. Αργότερα όμως, επειδή προφανώς η κατάσταση είχε εκτραχυνθεί, το RD έκλεισε τα σχόλια. Οπότε, το μόνο που μας απέμενε ήταν αυτό το βήμα. (Ας το λάβουν και αυτό υπ’ όψη τους όσοι μας κριτικάρουν για υπερβολική ενασχόληση με αλλότρια blogs…).
Κι έτσι, να ’μαστε τώρα εδώ! Μη θέλοντας, αλλά υποχρεωμένοι να βγάλουμε από πάνω μας τη λάσπη που εκτόξευσε ο LLS εναντίον μας. Θα τη βγάλουμε. Και μάλιστα στο πι και φι! Ο LLS όμως να δούμε πώς θα βγάλει το στίγμα του συκοφάντη από τον εαυτό του.
Η ανάλυση (Or, reading the lines and between the lines)
Τι θέλει να πει ο ποιητής (συκοφαντιών) LLS με το σχόλιο που παραθέσαμε λίγο παραπάνω; Δηλαδή τι θέλει να υπονοήσει και σε ποια συμπεράσματα επιθυμεί να οδηγήσει εκείνο το τμήμα των αναγνωστών που ήξεραν τον διάλογο μεταξύ του Αντώνη και ημών ο οποίος διεξαγόταν εκείνες τις ημέρες και, επομένως, κατάλαβαν πολύ καλά ποιο είναι το «συγκεκριμμένο ιστολόγιο» που φωτογραφίζει; Δεν θέλει και σοφία! Είναι οι εξής δυο συκοφαντικές ιδέες:
1) Ότι το «συγκεκριμμένο ιστολόγιο», εμείς δηλαδή, είμαστε αυτοί που χαρακτήρισαν το RD ‘λίγους’ και ¨κόκκινους». Κι αυτό το γράφει τη στιγμή που είναι προφανές από τα ίδια του τα λόγια ότι έχει παρακολουθήσει τη συζήτηση και άρα ξέρει. Και ακριβώς επειδή ξέρει, πρέπει δικαιωματικά στη συγκεκριμένη περίπτωση να χαρακτηριστεί ως συκοφάντης. Έχουμε και λέμε λοιπόν: συκοφαντία πρώτη. (Πρώτη και αυταπόδεικτη. Δεν θα επανέλθουμε).
2) Ότι εμείς συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε, εκτός από το ‘Left G700’ διπλές και τριπλές ιντερνετικές περσόνες («φιγούρες» κατά την έκφρασή του). Επομένως, γιατί να μην είμαστε κάποιοι από όσους σαμποτάρουν τη λειτουργία του Radical Desire και καταγγέλλονται στο συγκεκριμένο post, από τη στιγμή που είμαστε ανεπιθύμητοι εκεί; Κι αν δεν το κάναμε στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού είναι γνωστό ότι με τις αριστεροφιλελεύθερες αερολογίες γελάμε, γιατί να μη το έχουμε κάνει σε άλλες αναρτήσεις του συγκεκριμένου blog, με τις οποίες να διαφωνούσαμε; Και, εν πάση περιπτώσει, ακόμα κι αν δεν έχουμε εξασκήσει αυτή τη συνήθειά μας στο RD, τι αποκλείει να το έχουμε κάνει αλλού από τη στιγμή που είμαστε εθισμένοι στη διπλοτριπλοπροσωπία; Συκοφαντία (συκοφαντίες) δεύτερη.
Οι ερωτήσεις
Είναι πολύ συγκεκριμένες και είναι βέβαια για τον LLS. Επειδή φαίνεται «να ξέρει», φανταζόμαστε ότι δεν θα δυσκολευτεί να απαντήσει. Λοιπόν:
1) Ξέρει να μας πει πότε επιχειρήσαμε να μπούμε «λαθραία», δηλαδή με άλλο όνομα ή περσόνα ( ή «φιγούρα» κατά LLS) από αυτό με το οποίο είμαστε γνωστοί, στο εμμέσως, πλην σαφώς, απαγορευμένο για μας blog του με οποιονδήποτε σκοπό, καλό ή κακό, ή έστω και για να πούμε απλώς ‘καλημέρα’;
2) Ξέρει να μας πει πότε επιχειρήσαμε να κάνουμε κάτι ανάλογο στο Radical Desire στο οποίο ρητά μάς έχει απαγορευτεί ο σχολιασμός; Αυτό, σύμφωνα με τα γραφόμενά του, το ξέρει χαρτί και καλαμάρι, κατ’ ευθείαν, υποτίθεται, από τον Αντώνη («[…] διαπραγματεύσεις για σουπα μουπες με διπλές και τριπλές φιγούρες,εν γνώσει τους»). Για να δούμε…
Επειδή, όσο κι αν «ξέρει», μπορεί στις παραπάνω ερωτήσεις να πάθει το γνωστό στους μαθητές μπλακ άουτ —όπως και να το κάνουμε, άνθρωποι είμαστε!— του δίνουμε κι άλλες ευκαιρίες να μας κάνει σκόνη. Ας πάει να ρωτήσει άλλους ιστολόγους με τους οποίους, απ’ ό,τι βλέπουμε, διατηρεί άριστες σχέσεις και να ’ρθει να μας πει:
3) Πότε επιχειρήσαμε να λαθρεπιβιβαστούμε για οποιονδήποτε λόγο και σκοπό στην Αριστερή Στρουθοκάμηλο η οποία επίσης μας έχει βγάλει εδώ και μήνες «κόκκινη κάρτα»;
4) Πότε το επιχειρήσαμε με τον Νοσφεράτο; (ίδια περίπτωση με την αμέσως προηγούμενη).
5) Πότε το επιχειρήσαμε με τον Leo (Μη μαδάς τη μαργαρίτα), ο οποίος δεν μας έχει απαγορεύσει βεβαίως την είσοδο, αλλά κάποιες φορές στο παρελθόν δεν μας υποδέχτηκε και με ανοικτές αγκάλες ακριβώς;
Περιμένουμε τις απαντήσεις. Είτε εδώ, είτε, αν δεν καταδέχεται να προσέλθει εδώ, στη δική του έδρα. (Εμείς δεν καταλαβαίνουμε από έδρες). Μόνο, να κανονίσει να ’ναι απαντήσεις σαφείς. Σαφείς όσο και οι ερωτήσεις μας (ή κάπως κοντά· σε ανεκτά επίπεδα τέλος πάντων).
Επίλογος
Αντί επιλόγου ένα μικρό σχόλιο. Ένα μικρό σχόλιο για μια άλλη συγκεκριμένη λέξη του συκοφαντικού σχολίου του LLS. Είναι κι αυτή κατά κάποιο τρόπο συκοφαντική. Γιατί —αν και δεν στρέφεται άμεσα εναντίον μας ή κατά κάποιου άλλου— έχει κάτι από συκοφαντία: το δόλο της.
‘Διαπραγματεύσεις’. Αυτή είναι η λέξη που επιλέγει να χρησιμοποιήσει ο LLS για τις συζητήσεις που διεξήχθησαν τις προηγούμενες μέρες στο μπλογκ μας με τον Αντώνη. Και μέσω αυτής αποπειράται, ανεπιτυχώς είμαστε σίγουροι, να υπονομεύσει μια δύσκολη, επίπονη αλλά ευθεία και ειλικρινή συζήτηση μεταξύ συντρόφων (συντρόφων, παρά τις διαφορές και τις εκατέρωθεν πικρίες) και να την υποβιβασει σε ‘συνδιαλλαγή’ και ‘παζάρι’. Ουδέν κακόν αμιγές καλού: Έτσι, με την απροκάλυπτα εκδηλωμένη επιθυμία[1] για αλληλοσφαζόμενη Αριστερά, γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο ποιοι είναι οι περίφημοι αριστεροφιλελεύθεροι. Η μάλλον, «ποιοι είναι οι ‘‘φίλοι’’ του λαού και γιατί ‘‘αγαπούν’’ τους σοσιαλδημοκράτες» (είτε αυτοί οι «φίλοι» ορμώνται εξ Αθηνών, είτε εκ Πρεβέζης…).
Last but not least. Με αφορμή τον πληθυντικό που χρησιμοποιήσαμε παραπάνω και τη συνεπακόλουθη γενίκευση που σημαίνει, να διευκρινίσουμε εδώ πως ό,τι λέει ο LLS κι ό,τι επιδιώκει, δεν είναι υποχρεωτικό να το ασπάζονται όλοι όσοι δηλώνουν αριστεροφιλελεύθεροι. Ανάμεσά τους, σίγουρα, υπάρχουν και καλόπιστοι και fairplayers, άσχετα με την αφέλεια ή την πολιτική σύγχυση που τους διακατέχει.
Είμαστε αρκετά fairplayers για να μη το δηλώνουμε ανοιχτά αυτό…
IMPORTANT NOTES:
Ι. Τις ερωτήσεις 2, 3, 4 και 5 τις απευθύνουμε και σε εκείνους με τους οποίους συνδέονται. Και ελπίζουμε, τουλάχιστον η πρώτη από αυτές, να απαντηθεί με σαφήνεια εδώ, μια και το RD έχει την τύχη να διαθέτει έναν ΙΤ expert…
IΙ. Δυστυχώς, είμαστε και πάλι υποχρεωμένοι να παρακαλέσουμε θερμά τους αναγνώστες να μη σχολιάσουν. Αυτή τη φορά όμως με ελαστικότερους όρους: Να μη σχολιάσουν πριν πάρει τον λόγο, εδώ ή στο ιστολόγιό του, ο LLS (ή και όποιος άλλος θέλει από εκείνους των οποίων επικαλούμαστε τη μαρτυρία) για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του. Ο περιορισμός όμως δεν ισχύει μέχρι τον αιώνα τον άπαντα. Μόνο μέχρι αύριο στις 8 το βράδυ.
III. LLS, περιμένουμε.
[1] Η επιθυμία του αυτή διαφαίνεται ολοκάθαρα και σε μια άλλη φρασούλα του στην οποία αναφερθήκαμε και πρωτύτερα. Πόσο μπαμ δεν κάνει αυτό το «εν γνώσει τους» για την πρόθεσή του να τραβήξει τον Αντώνη μαζί του σε μια ανόητη και άνευ οιουδήποτε νοήματος νεκρανάσταση δράκων, βρυκολάκων και άλλων ξωτικών! Τι κατάντια…
Η photo είναι από το twf.com.au
ΟΠΩΣ ΕΥΚΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ οι αναγνώστες, μιλάμε για τον LLS που «τρέχει» το ομώνυμο ιστολόγιο. Και όπως επίσης, αλλά λίγο δυσκολότερα διακρίνεται, οι τρεις πρώτες προτάσεις του τίτλου έχουν χαρακτήρα εισαγωγικό και είναι κατ’ ουσία παρενθετικές, με κύριο λόγο ύπαρξής τους την έμφαση στην τέταρτη και τελευταία.
Επομένως, μην περιμένετε να αναλύσουμε εδώ, γιατί ο LLS δεν μπορεί να χαρακτηριστεί left, γιατί δεν είναι liberal αλλά neoliberal και γιατί η synthesis που έχει στο μυαλό του μοιάζει πολύ περισσότερο με προχωρημένη aposynthesis παρά με οτιδήποτε άλλο. Και, επειδή δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα αλλά οι ιδέες που αυτά εκφράζουν, δεν θα είχε καμία αξία ούτε στο μέλλον να αναλύσουμε τα παραπάνω. Αντίθετα, θα είχε αξία να εξετάσουμε λίγο από μέσα και κοντά αυτό το εξαμβλωματικό υβρίδιο του αριστεροφιλελευθερισμού και να προσπαθήσουμε να καταδείξουμε τη σαθρότητα των θεωρητικών βάσεών του, τις λαθροχειρίες του και την εκ των έσω (με το ένα πόδι!) υπονόμευση του αριστερού κινήματος στην οποία επιδίδεται, πράγμα που σκοπεύουμε να κάνουμε κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον. Έτσι ώστε, (και, φυσικά, ανάλογα με το πώς θα τα πάμε) να συμβάλουμε στην απαγκίστρωση από ιδεολογικές (με τη μαρξική έννοια) αερολογίες των όποιων, μέχρι αφελείας καλόπιστων, έχουν την εντύπωση ότι υπάρχει μέσα εκεί κάτι αξιολογότερο από αέρας κοπανιστός.
Δεν θα τα αναλύσουμε όλα αυτά λοιπόν. Θα κάνουμε όμως κάτι άλλο. Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό μας και αυτό το blog με όλα όσα αντιπροσωπεύει —όσο καλά ή λιγότερο καλά μπορεί να το κάνει τέλος πάντων— από μια συγκεκριμένη ποσότητα λάσπης που εκτόξευσε εις βάρος μας ο LLS πριν από λίγε μέρες. Και ευχόμαστε να διαβάσουν αυτές τις γραμμές οι φίλοι αναγνώστες που κατά καιρούς μάς είχαν επισημάνει να μην ασχολούμαστε με άλλους bloggers κι έτσι να θυμηθούν αυτό που τους είχαμε απαντήσει: ότι δεν φτιάξαμε εμείς τον κόσμο κι ότι δεν είναι όλα στο χέρι μας…
Τα γεγονότα
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ το Radical Desire ανήρτησε ένα σημείωμα με το οποίο (συνοψίζουμε) κατήγγειλε το ουσιαστικό σαμποτάρισμα της λειτουργίας του από κάποιους αναγνώστες με πολλά και ποικίλα μέσα και μεθοδευμένες πρακτικές. Ανάμεσα σε αυτές τις πρακτικές, μνημονεύθηκαν από τους παθόντες και απόπειρες αποστολής σχολίων με υπονομευτικές και διαλυτικές για τη συζήτηση προθέσεις, οι συντάκτες των οποίων κατέφυγαν σε «[…] υπόδυση άλλων ιντερνετικών ταυτοτήτων, […] χρήση πολλαπλών email addresses, χρήση πολλαπλών IP, […]».
Στη συζήτηση που διεξήχθη, κάποια στιγμή, ο Αντώνης απηύθυνε προς τον LLS το εξής σχόλιο:
«Και περαιτέρω, […]: προσφάτως αποκληθήκαμε και ‘‘λίγοι’’ ως ‘‘κόκκινοι’’. Δεν φτάνει η κατηγορία ότι διαστρεβλώνουμε τις θέσεις τής φιλ. αρ. [σ.σ.: φιλελεύθερη αριστερά]. Πρέπει να εφευρεθεί και μια φαντασματική άκρα αριστερά για να μας αιτιάσει ως λίγους για τα στάνταρ της». (Ο χαρακτηρισμός των ανθρώπων του RD ως ‘λίγων’ και ως κόκκινων με εισαγωγικά κατετέθη με σχόλιο σε δικό μας post από αναγνώστη στον οποίο και δόθηκε από εμάς η δέουσα απάντηση. Σε αυτόν τον αναγνώστη αναφέρθηκε ο Αντώνης κι όχι σ’ εμάς, αφού, βέβαια, είχε γνώση του γεγονότος, μια και συζήτησε μαζί μας στο συγκεκριμένο post).
Στο σχόλιο αυτό του Αντώνη απάντησε ο LLS με τα παρακάτω λόγια (η σύνταξη, η ορθογραφία, τα σημεία στίξης δικά του· τα bold δικά μας):
«Στο συγκεκριμμένο blog,οτιδήποτε και να μου πεις ,δεν με εκπλήσσει.Κάποτε βέβαια εκπλήσσομαι πως μερικοί παραγωγικοί άνθρωποι έχουν αποθέματα χρόνου και ενέργειας και τα καταναλώνουν σε μακροσκελείς διαπραγματεύσεις για σουπα μουπες με διπλές και τριπλές φιγούρες,εν γνώσει τους.Είπαμε περι ορέξεως. […]».
Όπως αναμενόταν και όπως αναμέναμε κι εμείς, ο Αντώνης απάντησε στο παραπάνω διαστρεβλωτικό της πραγματικότητας σχόλιο, αποκαθιστώντας την. Επειδή όμως το κέντρο βάρους της συζήτησης ήταν αλλού, η αποκατάσταση αυτή δεν είχε τη σαφήνεια που απαιτείται σε περιπτώσεις επιπόλαιης ανάγνωσης (και ξέρουμε πια πόσο μεγάλο είναι το ποσοστό των αναγνωστών του ίντερνετ που διαβάζει επιπόλαια…). Ζητήσαμε από τον Αντώνη την άδεια να παρέμβουμε με σχόλιό μας σε ό,τι αφορούσε σ’ εμάς. Αρχικά, η άδεια μάς εδόθη. Αργότερα όμως, επειδή προφανώς η κατάσταση είχε εκτραχυνθεί, το RD έκλεισε τα σχόλια. Οπότε, το μόνο που μας απέμενε ήταν αυτό το βήμα. (Ας το λάβουν και αυτό υπ’ όψη τους όσοι μας κριτικάρουν για υπερβολική ενασχόληση με αλλότρια blogs…).
Κι έτσι, να ’μαστε τώρα εδώ! Μη θέλοντας, αλλά υποχρεωμένοι να βγάλουμε από πάνω μας τη λάσπη που εκτόξευσε ο LLS εναντίον μας. Θα τη βγάλουμε. Και μάλιστα στο πι και φι! Ο LLS όμως να δούμε πώς θα βγάλει το στίγμα του συκοφάντη από τον εαυτό του.
Η ανάλυση (Or, reading the lines and between the lines)
Τι θέλει να πει ο ποιητής (συκοφαντιών) LLS με το σχόλιο που παραθέσαμε λίγο παραπάνω; Δηλαδή τι θέλει να υπονοήσει και σε ποια συμπεράσματα επιθυμεί να οδηγήσει εκείνο το τμήμα των αναγνωστών που ήξεραν τον διάλογο μεταξύ του Αντώνη και ημών ο οποίος διεξαγόταν εκείνες τις ημέρες και, επομένως, κατάλαβαν πολύ καλά ποιο είναι το «συγκεκριμμένο ιστολόγιο» που φωτογραφίζει; Δεν θέλει και σοφία! Είναι οι εξής δυο συκοφαντικές ιδέες:
1) Ότι το «συγκεκριμμένο ιστολόγιο», εμείς δηλαδή, είμαστε αυτοί που χαρακτήρισαν το RD ‘λίγους’ και ¨κόκκινους». Κι αυτό το γράφει τη στιγμή που είναι προφανές από τα ίδια του τα λόγια ότι έχει παρακολουθήσει τη συζήτηση και άρα ξέρει. Και ακριβώς επειδή ξέρει, πρέπει δικαιωματικά στη συγκεκριμένη περίπτωση να χαρακτηριστεί ως συκοφάντης. Έχουμε και λέμε λοιπόν: συκοφαντία πρώτη. (Πρώτη και αυταπόδεικτη. Δεν θα επανέλθουμε).
2) Ότι εμείς συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε, εκτός από το ‘Left G700’ διπλές και τριπλές ιντερνετικές περσόνες («φιγούρες» κατά την έκφρασή του). Επομένως, γιατί να μην είμαστε κάποιοι από όσους σαμποτάρουν τη λειτουργία του Radical Desire και καταγγέλλονται στο συγκεκριμένο post, από τη στιγμή που είμαστε ανεπιθύμητοι εκεί; Κι αν δεν το κάναμε στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού είναι γνωστό ότι με τις αριστεροφιλελεύθερες αερολογίες γελάμε, γιατί να μη το έχουμε κάνει σε άλλες αναρτήσεις του συγκεκριμένου blog, με τις οποίες να διαφωνούσαμε; Και, εν πάση περιπτώσει, ακόμα κι αν δεν έχουμε εξασκήσει αυτή τη συνήθειά μας στο RD, τι αποκλείει να το έχουμε κάνει αλλού από τη στιγμή που είμαστε εθισμένοι στη διπλοτριπλοπροσωπία; Συκοφαντία (συκοφαντίες) δεύτερη.
Οι ερωτήσεις
Είναι πολύ συγκεκριμένες και είναι βέβαια για τον LLS. Επειδή φαίνεται «να ξέρει», φανταζόμαστε ότι δεν θα δυσκολευτεί να απαντήσει. Λοιπόν:
1) Ξέρει να μας πει πότε επιχειρήσαμε να μπούμε «λαθραία», δηλαδή με άλλο όνομα ή περσόνα ( ή «φιγούρα» κατά LLS) από αυτό με το οποίο είμαστε γνωστοί, στο εμμέσως, πλην σαφώς, απαγορευμένο για μας blog του με οποιονδήποτε σκοπό, καλό ή κακό, ή έστω και για να πούμε απλώς ‘καλημέρα’;
2) Ξέρει να μας πει πότε επιχειρήσαμε να κάνουμε κάτι ανάλογο στο Radical Desire στο οποίο ρητά μάς έχει απαγορευτεί ο σχολιασμός; Αυτό, σύμφωνα με τα γραφόμενά του, το ξέρει χαρτί και καλαμάρι, κατ’ ευθείαν, υποτίθεται, από τον Αντώνη («[…] διαπραγματεύσεις για σουπα μουπες με διπλές και τριπλές φιγούρες,εν γνώσει τους»). Για να δούμε…
Επειδή, όσο κι αν «ξέρει», μπορεί στις παραπάνω ερωτήσεις να πάθει το γνωστό στους μαθητές μπλακ άουτ —όπως και να το κάνουμε, άνθρωποι είμαστε!— του δίνουμε κι άλλες ευκαιρίες να μας κάνει σκόνη. Ας πάει να ρωτήσει άλλους ιστολόγους με τους οποίους, απ’ ό,τι βλέπουμε, διατηρεί άριστες σχέσεις και να ’ρθει να μας πει:
3) Πότε επιχειρήσαμε να λαθρεπιβιβαστούμε για οποιονδήποτε λόγο και σκοπό στην Αριστερή Στρουθοκάμηλο η οποία επίσης μας έχει βγάλει εδώ και μήνες «κόκκινη κάρτα»;
4) Πότε το επιχειρήσαμε με τον Νοσφεράτο; (ίδια περίπτωση με την αμέσως προηγούμενη).
5) Πότε το επιχειρήσαμε με τον Leo (Μη μαδάς τη μαργαρίτα), ο οποίος δεν μας έχει απαγορεύσει βεβαίως την είσοδο, αλλά κάποιες φορές στο παρελθόν δεν μας υποδέχτηκε και με ανοικτές αγκάλες ακριβώς;
Περιμένουμε τις απαντήσεις. Είτε εδώ, είτε, αν δεν καταδέχεται να προσέλθει εδώ, στη δική του έδρα. (Εμείς δεν καταλαβαίνουμε από έδρες). Μόνο, να κανονίσει να ’ναι απαντήσεις σαφείς. Σαφείς όσο και οι ερωτήσεις μας (ή κάπως κοντά· σε ανεκτά επίπεδα τέλος πάντων).
Επίλογος
Αντί επιλόγου ένα μικρό σχόλιο. Ένα μικρό σχόλιο για μια άλλη συγκεκριμένη λέξη του συκοφαντικού σχολίου του LLS. Είναι κι αυτή κατά κάποιο τρόπο συκοφαντική. Γιατί —αν και δεν στρέφεται άμεσα εναντίον μας ή κατά κάποιου άλλου— έχει κάτι από συκοφαντία: το δόλο της.
‘Διαπραγματεύσεις’. Αυτή είναι η λέξη που επιλέγει να χρησιμοποιήσει ο LLS για τις συζητήσεις που διεξήχθησαν τις προηγούμενες μέρες στο μπλογκ μας με τον Αντώνη. Και μέσω αυτής αποπειράται, ανεπιτυχώς είμαστε σίγουροι, να υπονομεύσει μια δύσκολη, επίπονη αλλά ευθεία και ειλικρινή συζήτηση μεταξύ συντρόφων (συντρόφων, παρά τις διαφορές και τις εκατέρωθεν πικρίες) και να την υποβιβασει σε ‘συνδιαλλαγή’ και ‘παζάρι’. Ουδέν κακόν αμιγές καλού: Έτσι, με την απροκάλυπτα εκδηλωμένη επιθυμία[1] για αλληλοσφαζόμενη Αριστερά, γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο ποιοι είναι οι περίφημοι αριστεροφιλελεύθεροι. Η μάλλον, «ποιοι είναι οι ‘‘φίλοι’’ του λαού και γιατί ‘‘αγαπούν’’ τους σοσιαλδημοκράτες» (είτε αυτοί οι «φίλοι» ορμώνται εξ Αθηνών, είτε εκ Πρεβέζης…).
Last but not least. Με αφορμή τον πληθυντικό που χρησιμοποιήσαμε παραπάνω και τη συνεπακόλουθη γενίκευση που σημαίνει, να διευκρινίσουμε εδώ πως ό,τι λέει ο LLS κι ό,τι επιδιώκει, δεν είναι υποχρεωτικό να το ασπάζονται όλοι όσοι δηλώνουν αριστεροφιλελεύθεροι. Ανάμεσά τους, σίγουρα, υπάρχουν και καλόπιστοι και fairplayers, άσχετα με την αφέλεια ή την πολιτική σύγχυση που τους διακατέχει.
Είμαστε αρκετά fairplayers για να μη το δηλώνουμε ανοιχτά αυτό…
IMPORTANT NOTES:
Ι. Τις ερωτήσεις 2, 3, 4 και 5 τις απευθύνουμε και σε εκείνους με τους οποίους συνδέονται. Και ελπίζουμε, τουλάχιστον η πρώτη από αυτές, να απαντηθεί με σαφήνεια εδώ, μια και το RD έχει την τύχη να διαθέτει έναν ΙΤ expert…
IΙ. Δυστυχώς, είμαστε και πάλι υποχρεωμένοι να παρακαλέσουμε θερμά τους αναγνώστες να μη σχολιάσουν. Αυτή τη φορά όμως με ελαστικότερους όρους: Να μη σχολιάσουν πριν πάρει τον λόγο, εδώ ή στο ιστολόγιό του, ο LLS (ή και όποιος άλλος θέλει από εκείνους των οποίων επικαλούμαστε τη μαρτυρία) για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του. Ο περιορισμός όμως δεν ισχύει μέχρι τον αιώνα τον άπαντα. Μόνο μέχρι αύριο στις 8 το βράδυ.
III. LLS, περιμένουμε.
[1] Η επιθυμία του αυτή διαφαίνεται ολοκάθαρα και σε μια άλλη φρασούλα του στην οποία αναφερθήκαμε και πρωτύτερα. Πόσο μπαμ δεν κάνει αυτό το «εν γνώσει τους» για την πρόθεσή του να τραβήξει τον Αντώνη μαζί του σε μια ανόητη και άνευ οιουδήποτε νοήματος νεκρανάσταση δράκων, βρυκολάκων και άλλων ξωτικών! Τι κατάντια…
Η photo είναι από το twf.com.au
ΕΠΙΜΥΘΙΟ (Πέμπτη, 30 Σεπτεμβρίου ώρα 8.01 Μ.Μ.)
Τελικά, ο LLS δεν προσήλθε να υποστηρίξει τις συκοφαντικές θέσεις του, όπως αυτές αναμφισβήτητα εξάγονται από το σχόλιο που παραθέσαμε και αναλύσαμε στο post. Ούτε έκανε κάτι τέτοιο στο blog του. (Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ‘υποστήριξη θέσεων’ ένα ανόητο και αβάσιμο —παλιά μου τέχνη κόσκινο…— «αστειάκι» που ούτε η επιστράτευση του Mr Bean μπόρεσε να το σώσει. Ταλαντούχος μόνο στη θολούρα και τη σύγχυση. Κατά τα άλλα, ακόμα και στην υπεκφυγή ατάλαντος…).
Θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς κι ας κατηγορηθούμε για αφέλεια: δεν το περιμέναμε. Αντίθετα, περιμέναμε ότι θα επιχειρηματολογούσε με κάποιο τρόπο. Βέβαια δεν ήταν εύκολο. Οι συκοφαντίες είναι αυταπόδεικτες! Είχε όμως, ειδικά αυτός, μια καλή οδό διαφυγής: τη μη ακριβή διατύπωση της σκέψης(;) του. Κάτι τέτοιο, τουλάχιστον από εμάς, θα γινόταν ομόφωνα αποδεκτό. Δεν του έκοψε.
Και είχε και μια άλλη οδό, δυσκολότερη μεν, πλην όμως ενδοξότερη: την παραδοχή του λάθους του. Κι έτσι, διέπραξε ένα, ακόμα μεγαλύτερο. Γιατί, ίσως, το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι άνθρωποι είναι η μη παραδοχή των λαθών τους.
Συκοφάντης απεδείχθη πανηγυρικά ότι υπήρξε. Βοήθησαν ουσιαστικά σε αυτό, τόσο η μαρτυρία του RD όσο και η —δια της απουσίας— μαρτυρία των υπολοίπων που επικαλεστήκαμε.
Ε και; Αυτό το ξέραμε.
Ήταν ανάγκη όμως να αποδειχθεί και δειλός;
5 σχόλια:
Διευκρινίζω εκ μέρους του RD το εξής: Δεν έχει παρατηρηθεί από εμάς προσπάθεια λάθρου σχολιασμού (μέσω διαφορετικής IP, email) εκ μέρους του LG700. Η προσωπική μου αίτηση να μην ξανασχολιάσει στο RD έγινε σεβαστή. Δεν έχω επίσης δει ποτέ αιτιάσεις ενάντια στο LG700 για τέτοιου είδους πρακτικές.
Παρατηρώ επίσης ότι, όπως παρατήρησα σε σχόλιό μου εδώ και σε σχόλιο μου στο RD, ήταν παραπάνω από εμφανής η αγωνία του ανώνυμου σχολιαστή "εκ Πρεβέζης" να δυναμιτίσει το κλίμα ανάμεσα στο RD και το LG700 παριστάνωντας δήθεν τον ένθερμο υποστηρικτή του LG700. Ήταν απόλυτα προφανές ότι οποιοσδήποτε τέτοιος υποστηρικτής, εφόσον ήταν ειλικρινής, θα έκανε το ακριβώς αντίθετο από το να προσπαθήσει να με στρέψει εναντίον του LG700 (μια και ήταν προφανής η θέληση του LG700 να κατεβάσει τους τόνους με το RD και όχι να τους ανεβάσει).
Η δε τακτική αυτή του ανώνυμου ήταν εκτός από ανέντιμη και αχρείαστα ηλίθια, καθώς ήταν προφανέστατο ότι εξακολουθώ να έχω σειρά ανεπίλυτων προβλημάτων με την παρουσίαση της στάσης και θέσης του RD από τις σελίδες του LG700.
Τέλος, διευκρινίζω ότι ο ιστολόγος του LLS αποβλήθηκε από τον σχολιασμό στο RD διότι αποδείχθηκε ότι όχι μόνο ψευδόταν ότι δεν γνώριζε τίποτε για το παρασκήνιο αυτής της υπόθεσης (που ήταν μέρος των όσων εκτέθηκαν στο σχετικό με σαμποτάζ ποστ), αλλά και συντονίστηκε πλήρως στο κακεντρεχέστατο σχόλιό του με το πνεύμα του ανώνυμου σχολίου, επιχειρώντας και αυτός το ίδιο ακριβώς πράγμα, δηλαδή την καλλιέργεια απρόκλητης από τα δύο εμπλεκόμενα μέρη έντασης ανάμεσα στα LG700 και RD.
Νομίζω ότι τα RD και LG700 έχουν το δικαίωμα να συγκρούονται όταν τα ίδια κρίνουν απαραίτητο, χωρίς να ωθούνται να το κάνουν από σενάρια επιστημονικής φαντασίας που με δόλο κατεργάζονται ημι-επώνυμοι και ημι-ανώνυμοι καλοθελητές.
Δεν έχω την παραμικρή διάθεση να εμπλακώ και σε μια άλλη συζήτηση που αφορά διαδικτυακά γεγονότα μεταξύ τρίτων πριν αναλάβω την συνδιαχείριση στο RD και για τα οποία δεν μπορώ να έχω σαφή γνώση. Για όσα με αφορούσαν έδωσα εξηγήσεις κατ' ιδίαν (διαγραφή σχολίου, προσωρινή ανάρτηση η οποία προσκαλούσε αναγνώστες να καταθέσουν τη γνώμη τους για το νέο σύστημα σχολιασμού, κ.λπ---δεδομένα τα οποία ταυτίζονται με την ουσία της παράπλευρης ανάρτησης («Ψάρεμα») με την εξαίρεση των γλαφυρών χαρακτηρισμών που χρησιμοποιούνται εκεί). Κατά τα άλλα για το σημείο 2, δεν υπέπεσαν στην αντίληψή μου πρακτικές του τύπου που αναφέρονται εκεί σε σχέση με τον διαχειριστή του LG700.
Να σημειωθεί ότι μετά το παρόν affidavit δεν θα επανέλθω.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Ι
Ευχαριστούμε το Radical Desire και, ονομαστικά, τους Αντώνη και Δήμο, επειδή είπαν εδώ με υποδειγματική σαφήνεια όσα έχουν υποπέσει στην αντίληψή τους σχετικά με τη διαδικτυακή μας συμπεριφορά απέναντι στο ιστολόγιό τους. Επιπλέον, ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον Αντώνη που, χωρίς να το έχουμε ζητήσει, ανέφερε το τι έχει υποπέσει στην αντίληψή του σχετικά με τη γενικότερη διαδικτυακή μας συμπεριφορά.
Το εκτιμούμε βαθιά και θέλουμε να τους διαβεβαιώσουμε ότι στην υποθετική περίπτωση αντιστροφής ρόλων μεταξύ RD και Left G700 θα πράτταμε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Θέλουμε ακόμα να τιμήσουμε ιδιαίτερα τον Δήμο, επειδή αυτόβουλα ένιωσε την ανάγκη να διευκρινίσει κάποια πράγματα που σχετίζονται με, έτσι κι αλλιώς, «περασμένα και λησμονημένα» για μας περιστατικά και καταστάσεις. Το γεγονός αποδεικνύει χαρακτήρα fairplayer και μια ορισμένη και όχι αμελητέα γενναιότητα (την οποία, εξ άλλου, έχει αποδείξει πως διαθέτει σε πολύ δυσκολότερα ζητήματα —δεδομένου ότι άπτονται του προσωπικού).
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΙΙ
Ευχαριστούμε και πάλι τους αναγνώστες που σεβάστηκαν την παράκλησή μας για μη σχολιασμό μέχρι αυτή την ώρα και —να το πούμε— τους ζητούμε συγνώμη για τον περιορισμό. Εκτιμούμε βαθιά το σεβασμό τους και, ναι, νιώθουμε μια κάποια συγκίνηση και υπερηφάνεια (ελπίζουμε να μας συγχωρηθεί).
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΙΙΙ
Τέλος, ευχαριστούμε αυτούς των οποίων τη μαρτυρία επικαλεστήκαμε και δεν εμφανίστηκαν.
Εμφανίστηκαν δεν εμφανίστηκαν, η δια της απουσίας μαρτυρία τους έγινε αντιληπτή και κατανοητή έτσι κι αλλιώς. Τουλάχιστον από τους νοήμονες…
Δημοσίευση σχολίου