Γράψαμε πριν λίγες ημέρες για το «λιβυκό ζήτημα». Εκεί, εστιάσαμε στην οκνηρή,[1] υποκριτική,[1]και στερεοτυπική[1] αριστερή σκέψη[1] για να καταλήξουμε στο εξής απλό και αυταπόδεικτο (κατά την ταπεινή μας άποψη) συμπέρασμα:
Σε έναν όλο και πιο περίπλοκο κόσμο δεν είναι δυνατόν να προκύπτουν —εκτός ολίγων εξαιρέσεων, στις οποίες όλοι οι Θεοί συνωμοτούν υπέρ ημών— «καθαρές αριστερές θέσεις», σύμφωνες με όλες τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, και, ταυτόχρονα, επωφελείς για το εργατικό κίνημα, παγκοσμίως!
Η βεβαιότητά μας γι’ αυτό το συμπέρασμα, σε τελική ανάλυση, βασίζεται στην απολύτως εντός του σχιζοφρενικού πνεύματος της διαλεκτικής μαρξική θέση, σύμφωνα με την οποία:
Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να επιλέγει, αλλά μεταξύ δεδομένων εναλλακτικών επιλογών, τις οποίες όμως, εν μέρει, έχει διαμορφώσει και ο ίδιος με τη συμμετοχή του στο κοινωνικό γίγνεσθαι![2]
Κατόπιν των πρόσφατων εξελίξεων στη Λιβύη, δηλαδή την άμεση εμπλοκή του «ξένου παράγοντα» στον λιβυκό εμφύλιο, ορίστε μερικά «πιάτα» που η δική μας «κουζίνα» ετοίμασε και σας προτείνει, όχι για να τα παραγγείλετε υποχρεωτικά, αλλά τουλάχιστον για να τα σκεφτείτε:
1. Η εξέγερση, όταν συμβαίνει σε ένα τυραννικό καθεστώς, δεν είναι ποτέ «καθαρή», σύμφωνα με το όνειρο του κάθε αριστερού (Η Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση Νο 2). Συνήθως, μπερδεύονται σ’ αυτήν «ανωτέροι και κατωτέροι» μαζί. Από την άλλη, ένα τυραννικό καθεστώς διακρίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Και η Αριστερά πρέπει να είναι απέναντι στην τυραννία.
2. Όταν η εξέγερση παίρνει τη μορφή του εμφυλίου πολέμου, η μη «καθαρότητα» γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρη.
3. Η Αριστερά πρέπει να είναι απέναντι σε κάθε τυραννία, εκτός εάν η εναντίωση υλοποιείται και ή κυρίως, (όπως στην περίπτωση της Λιβύης), από δυνάμεις που προωθούν τα συμφέροντα της παγκόσμιας τυραννίας του ιμπεριαλισμού. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα ταχθεί υπέρ της τυραννίας. Θα πρέπει όμως να σταθεί και να σκεφτεί. Στο μεταξύ, ο τύραννος θα κομματιάζει αυτούς που σήκωσαν κεφάλι. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να αντέξουν οι «ευαίσθητες αριστερές ψυχές». Καλά κάνουν. Κι εμείς δεν το αντέχουμε. Προτιμάμε όμως να το απωθούμε για να το αντέξουμε, παρά να το κρύβουμε πίσω από «αντιιμπεριαλισμούς»… Αυτό δεν μας κάνει να μην έχουμε «αίμα επί των κεφαλών μας». Μας κάνει όμως πιο έντιμους.
4. Αν δεν μας αρέσει το 3, πρέπει να φροντίζουμε (κατά το δυνατόν) να μη βρισκόμαστε σ’ αυτή τη θέση. Αυτό δεν μπορεί να γίνεται χωρίς συμβιβασμούς.
5. Αν δεν μας αρέσουν ούτε οι συμβιβασμοί, (διότι εμείς δεν σηκώνουμε μύγα στο —αριστερό— σπαθί μας), είναι προτιμότερο να κόψουμε την πολιτική πάλη και να πάμε για ψάρεμα. Οι αντικαθεστωτικοί εξεγερμένοι της Λιβύης, δεν έκαναν ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Έτσι, «δέθηκε η Μεσόγειος με σκοινιά» περισσότερο από πριν…
6. Ούτε το ένα, ούτε το άλλο δεν έκαναν επίσης και αρκετοί αριστεροί της ένδοξης ελληνικής Αριστεράς. Και ακριβώς επειδή έχουν εμμονή στην «καθαρότητα», προτίμησαν να καταγγέλλουν τον Τσάβες , αυτόν τον «κακό», «λαϊκιστή», με δικτατορικές τάσεις ηγέτη, που είχε προτείνει διαπραγματεύσεις «για να σώσει το φιλαράκι του τον Καντάφι, αφού όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη» (διαπραγματεύσεις τις οποίες ο Καντάφι είχε αποδεχθεί). Ίσως αυτούς να άκουσαν οι «υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και έσπευσαν για να τιμωρήσουν τον «αντιιμπεριαλιστή τύραννο» και να τον διώξουν μια ώρα αρχύτερα. Ούτε αυτό όμως, φυσικά, αρέσει στους «καθαρούς». Κανένα πρόβλημα. Τώρα φωνάζουν να φύγουν οι κακοί ιμπεριαλιστές που ήρθαν για να διώξουν τον κακό τύραννο —σε αντίθεση με τον Τσάβες που ήθελε να τον διατηρήσει στη θέση του. Μπέρδεμα. Και μέσα στο μπέρδεμα όλο και κάποιες ελπίδες υπάρχουν για τους υπέρμαχους της «πολιτικής αρχών» to save face nice and clean…
7. Συχνά, η πολιτική αρχών είναι αρχίδια πολιτική![3]
[1] Σε τέτοιο βαθμό, ώστε, συχνά, να μη διαφέρει από την ηλίθια!
[2] Για μια οπτικοποίηση αυτής της θέσης, δείτε πάλι την εικόνα, με πιο προσεκτική ματιά.
[2] Αυτό, για να τα λέμε όλα, είναι παλιό «πιάτο». Έλα όμως που είναι από τα αγαπημένα μας!...
Η εικόνα είναι του b_d_solis. Από το flickr.com.
Σε έναν όλο και πιο περίπλοκο κόσμο δεν είναι δυνατόν να προκύπτουν —εκτός ολίγων εξαιρέσεων, στις οποίες όλοι οι Θεοί συνωμοτούν υπέρ ημών— «καθαρές αριστερές θέσεις», σύμφωνες με όλες τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, και, ταυτόχρονα, επωφελείς για το εργατικό κίνημα, παγκοσμίως!
Η βεβαιότητά μας γι’ αυτό το συμπέρασμα, σε τελική ανάλυση, βασίζεται στην απολύτως εντός του σχιζοφρενικού πνεύματος της διαλεκτικής μαρξική θέση, σύμφωνα με την οποία:
Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να επιλέγει, αλλά μεταξύ δεδομένων εναλλακτικών επιλογών, τις οποίες όμως, εν μέρει, έχει διαμορφώσει και ο ίδιος με τη συμμετοχή του στο κοινωνικό γίγνεσθαι![2]
Κατόπιν των πρόσφατων εξελίξεων στη Λιβύη, δηλαδή την άμεση εμπλοκή του «ξένου παράγοντα» στον λιβυκό εμφύλιο, ορίστε μερικά «πιάτα» που η δική μας «κουζίνα» ετοίμασε και σας προτείνει, όχι για να τα παραγγείλετε υποχρεωτικά, αλλά τουλάχιστον για να τα σκεφτείτε:
1. Η εξέγερση, όταν συμβαίνει σε ένα τυραννικό καθεστώς, δεν είναι ποτέ «καθαρή», σύμφωνα με το όνειρο του κάθε αριστερού (Η Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση Νο 2). Συνήθως, μπερδεύονται σ’ αυτήν «ανωτέροι και κατωτέροι» μαζί. Από την άλλη, ένα τυραννικό καθεστώς διακρίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Και η Αριστερά πρέπει να είναι απέναντι στην τυραννία.
2. Όταν η εξέγερση παίρνει τη μορφή του εμφυλίου πολέμου, η μη «καθαρότητα» γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρη.
3. Η Αριστερά πρέπει να είναι απέναντι σε κάθε τυραννία, εκτός εάν η εναντίωση υλοποιείται και ή κυρίως, (όπως στην περίπτωση της Λιβύης), από δυνάμεις που προωθούν τα συμφέροντα της παγκόσμιας τυραννίας του ιμπεριαλισμού. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα ταχθεί υπέρ της τυραννίας. Θα πρέπει όμως να σταθεί και να σκεφτεί. Στο μεταξύ, ο τύραννος θα κομματιάζει αυτούς που σήκωσαν κεφάλι. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να αντέξουν οι «ευαίσθητες αριστερές ψυχές». Καλά κάνουν. Κι εμείς δεν το αντέχουμε. Προτιμάμε όμως να το απωθούμε για να το αντέξουμε, παρά να το κρύβουμε πίσω από «αντιιμπεριαλισμούς»… Αυτό δεν μας κάνει να μην έχουμε «αίμα επί των κεφαλών μας». Μας κάνει όμως πιο έντιμους.
4. Αν δεν μας αρέσει το 3, πρέπει να φροντίζουμε (κατά το δυνατόν) να μη βρισκόμαστε σ’ αυτή τη θέση. Αυτό δεν μπορεί να γίνεται χωρίς συμβιβασμούς.
5. Αν δεν μας αρέσουν ούτε οι συμβιβασμοί, (διότι εμείς δεν σηκώνουμε μύγα στο —αριστερό— σπαθί μας), είναι προτιμότερο να κόψουμε την πολιτική πάλη και να πάμε για ψάρεμα. Οι αντικαθεστωτικοί εξεγερμένοι της Λιβύης, δεν έκαναν ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Έτσι, «δέθηκε η Μεσόγειος με σκοινιά» περισσότερο από πριν…
6. Ούτε το ένα, ούτε το άλλο δεν έκαναν επίσης και αρκετοί αριστεροί της ένδοξης ελληνικής Αριστεράς. Και ακριβώς επειδή έχουν εμμονή στην «καθαρότητα», προτίμησαν να καταγγέλλουν τον Τσάβες , αυτόν τον «κακό», «λαϊκιστή», με δικτατορικές τάσεις ηγέτη, που είχε προτείνει διαπραγματεύσεις «για να σώσει το φιλαράκι του τον Καντάφι, αφού όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη» (διαπραγματεύσεις τις οποίες ο Καντάφι είχε αποδεχθεί). Ίσως αυτούς να άκουσαν οι «υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και έσπευσαν για να τιμωρήσουν τον «αντιιμπεριαλιστή τύραννο» και να τον διώξουν μια ώρα αρχύτερα. Ούτε αυτό όμως, φυσικά, αρέσει στους «καθαρούς». Κανένα πρόβλημα. Τώρα φωνάζουν να φύγουν οι κακοί ιμπεριαλιστές που ήρθαν για να διώξουν τον κακό τύραννο —σε αντίθεση με τον Τσάβες που ήθελε να τον διατηρήσει στη θέση του. Μπέρδεμα. Και μέσα στο μπέρδεμα όλο και κάποιες ελπίδες υπάρχουν για τους υπέρμαχους της «πολιτικής αρχών» to save face nice and clean…
7. Συχνά, η πολιτική αρχών είναι αρχίδια πολιτική![3]
[1] Σε τέτοιο βαθμό, ώστε, συχνά, να μη διαφέρει από την ηλίθια!
[2] Για μια οπτικοποίηση αυτής της θέσης, δείτε πάλι την εικόνα, με πιο προσεκτική ματιά.
[2] Αυτό, για να τα λέμε όλα, είναι παλιό «πιάτο». Έλα όμως που είναι από τα αγαπημένα μας!...
Η εικόνα είναι του b_d_solis. Από το flickr.com.
15 σχόλια:
κατ΄αρχην παιδια μπραβο σας για τον παρα πολυ ωραιο και καθαρο τροπο που αντιμετωπιζεται διαφορες καταστασεις...
τωρα σχετικα με την λυβιη ,υπαρχει μια αναρτηση στο μπλοκ www.katotokerdos.blogspot.com που πιστευω οτι αξιζει τον κοπο να διαβαστη
καλο βραδυ γιωργος -λευκαδα
Λέφτηδες
για να μη σας κατηγορούν για ασάφεια και αμετροέπεια δεν το κάνετε πιό λιανά. περάστε δηλαδή στο "δια ταύτα"
Γιάκοβ
Αγαπητοί Λέφτηδες
Η απλή λογική σας και η ειλικρίνεια σας, σας δίνουν συνεχώς πόντους.
Τποστηρίζουμε σταθερά τους Αραβες επαναστάτες για Δημοκρατία και Κοινωνική Δικαιοσύνη, χωρίς κομματικές σκοπιμότητες.
Μέχρι το τέλος ,δαγκωτό!
Να διορθώσω. markos
Για ‘μένα η αντίθεση στην ΝΑΤΟική επέμβαση πρέπει να είναι η βάση για οποιαδήποτε συζήτηση στην Αριστερά. Όποιος υποστηρίζει τους βομβαρδισμούς «τρώει» αμέσως Χ, ασχέτως με τα ναι μεν αλλά.
Πιστεύω πως όταν τα πράγματα ησυχάσουν και μάθουμε τι πραγματικά έγινε, πολλοί θα καταπιούν τη γλώσσα τους!
ΥΓ: το δίδαγμα για τύπους που γουστάρουν το πλασάρισμα στις πασαρέλες της δυτικής πολιτικής, είτε πρόκειται για «κακά παιδιά» σαν τον Καντάφι ή ακόμα και γλυφτρόνια σαν τον Γιωργάκη είναι ότι όσο και να δώσεις στη Δύση δεν θα της είναι ποτέ αρκετό. Με την πρώτη ευκαιρία θα σε καταπιεί ολόκληρο!
Φίλε Γιώργο,
Σε καλησπερίζουμε κι εμείς, έστω και με μια ημέρα διαφορά!
Ευχαριστούμε για τα καλά λόγια (οι ναυτικοί είσαστε γενναιόδωροι άνθρωποι!). Όμως, όπως βλέπει λίγο παρακάτω ο товариш Яков μάς τα λέει τελείως ανάποδα (ίσως και επειδή, απ’ ό,τι φαίνεται έχει και μερικές «πληροφορίες και υλικό» για πάρτη μας που δεν έφτασαν στο νησί σου…)[1]
Αχ τι θα κάνουμε μ’ εσάς τους αναγνώστες μας! Αποφασίστε επιτέλους τι είμαστε! Ή μάλλον «ποιοι είμαστε»![2]
Το λινκ θα το δούμε με πρώτη ευκαιρία. Και το μέιλ που σου χρωστάμε, δεν το έχουμε ξεχάσει και θα σταλεί σύντομα!
Τα λέμε
[1] Μη χαλαλίσεις ούτε ένα λεπτό για να το καταλάβεις! Σπόντα είναι, αλλά δεν πάει για σένα.;-)
[2] Το ίδιο με [1] ;-)
Товариш Яков Федотович Павлов,
‘Ασάφεια’; ‘Αμετροέπεια’; Ρε τι μας θυμίζουν αυτά, τι μας θυμίζουν… Φτου! Ας ελπίσουμε ότι θα θυμηθούμε! Πάμε στην ουσία.
Θέλεις το δια ταύτα. Αν καταλαβαίνουμε καλά, τι πιστεύουμε για την όλη ιστορία. Αν και νομίζουμε ότι η κρυπτικότητα του κειμένου είναι παιχνιδάκι για σένα, θα το διατυπώσουμε με λιανά λόγια:
1) Στο «Φάκελο Λιβύη» έχουν καταχωριστεί κάμποσες αριστερές μαλακίες. Το πού οφείλονται, εξηγείται στο κείμενο, αν και όχι με πληρότητα.
2) Όπως αποδεικνύουν οι εξελίξεις (αναμενόμενες για μας, ως προς τη στρατιωτική νίκη των κανταφικών ceteris paribus) η καλύτερη δυνατή λύση (δηλαδή η λιγότερο κακή, σύμφωνα με το πνεύμα του κειμένου μας) ήταν η πρόταση του «αριστερού λαικιστή και αμόρφωτου καραβανά» Τσάβες. Αυτό δεν το έκανε η Αριστερά (το ΚΚΕ το έκανε, αλλά κάπως «ντροπαλά»). Και ένα μέρος της (οι «καθαροί») κατακεραύνωσε τον Τσάβες ως γουρούνι με την ίδια μούρη με τον Καντάφι…
3) Οι αριστεροί που ψάχνουν με τα μερόνυχτα (ή και τα χρόνια!) να βρουν την ιδανική λύση για το κάθε ζήτημα, απαλλαγμένη ακόμα και από την παραμικρή αντίφαση, δεν έχουν καταλάβει γρυ από τη διαλεκτική της ιστορίας. Αν ήταν δεξιοί, θα τους χαρακτηρίζαμε συνεπείς. Επειδή όμως είναι αριστεροί, τους χαρακτηρίζουμε μλκς!
Συνοπτικά: Γάμα τα με μεγάλα γράμματα!
Αρκούν οι αποσαφηνίσεις; ;-)
Увидимся
Φίλε Μάρκο,
Πολύ ωραία! Αυτό όμως έχει και κάποιες συνεπαγωγές. Ήτοι, τουτέστιν, δηλαδή:
1) Εναντιωνόμαστε σε όσους πολεμούν τους Άραβες επαναστάτες.
2) Είμαστε πολέμιοι του Καντάφι
3) Δίνουμε τη Σούδα και υποδεχόμαστε με λουλούδια τους πιλότους του ΝΑΤΟ. (Δεν θα το κάνουμε αυτό, θα κάνουμε το ακριβώς αντίθετο, αλλά, πρακτικά, δεν έχει το παραμικρό διαφορετικό αποτέλεσμα)
Αν δεν σου αρέσουν αυτά:
1) Βαφτίζεις τους Λίβυους επαναστάτες πράκτορες των Αμερικανών.
2) Καταγγέλλεις τους ιμπεριαλιστές.
3) Γίνεσαι Δελαστίκ στη θέση του Δελαστίκ!
Αν ούτε αυτό σου αρέσει:
1) Αναγορεύεις τον Καντάφι σε αντιιμπεριαλιστή.
2) Δημοσιεύεις τον «πύρινο» «αντιιμπεριαλιστικό» λόγο που έβγαλε πριν κάνα δυο χρόνια στον ΟΗΕ.
3) Γίνεσαι Ελληνιάδης στη θέση του Ελληνιάδη.
Αν τίποτε από όλα αυτά δεν σου αρέσει, μας τραβάς μερικά γαμοσταυρίδια, κόβεις τις επισκέψεις στο τσαρδί μας δια παντός και ησυχάζεις μια και καλή! ;-)
Τα λέμε
Φίλε dimitris t,
Μα δεν τίθεται καν τέτοιο ζήτημα! Φυσικά και η αντίθεση στην ΝΑΤΟική επέμβαση είναι δεδομένη. Αλλά από εκεί και πέρα;
Όπως γράφουμε και στον товариш Яков παραπάνω, οι εξελίξεις αποδεικνύουν πως η λύση Τσάβες ήταν η καλύτερη δυνατή. Ήταν όμως «συμβιβαστική» και δεν άρεσε σε κάποιους έλληνες «επαναστάτες»! Είδες κανέναν από την Αριστερά να την υποστηρίξει με σθένος;
Το να λες όχι στην επέμβαση είναι ένα ζήτημα (εύκολο). Το να βρεις τους τρόπους να την αποφύγεις είναι άλλο (και πολύ πιο ζόρικο…).
Τα λέμε
Συγγνώμη που θα αναφερθώ σε κάτι άσχετο με την ανάρτηση, αλλά δεν ξέρω πως αλλιώς θα μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί σας.
Βρε παιδιά, εκσυγχρονίστε λίγο το blog! Να μπορούμε να βλέπουμε πότε εμφανίζεται καινούριο σχόλιο, πότε γίνεται προσθήκη ή αλλαγή σε ανάρτηση κλπ. Κάντε κάτι και για μας τους ανυπόμονους που βαριόμαστε να ξεψαχνίζουμε το σύνολο του blog ψάχνοντας...
Με εκτίμηση
Αριστερά Φιλαράκια,
Επειδή το θέμα της Λιβύης δεν προσφέρεται για "εσωαριστερούς διαλόγους", εκει γίνεται εμφύλιος με πολλά θύματα και άμαχους.
Και επειδή ο ολη εξέλιξη του, σε σχέση με την επέμβαση των δυτικών δυνάμεων εδειξαν ενα αλαλούμ π.χ. θα ειναι το ΝΑΤΟ η οι "πολυποίκιλες δυναμεις" (οπως χαρακτηρίσθηκαν) η καθοδηγητική δύναμη (headquarters), στο μεταξύ ομως βομβαρδίζονταν ανηλεως οι Λίβυοι.
Και επειδή πράγματι πολύ σωστά επισημαίνετε, ή κατάσταση δεν ειναι για "αμιγή αριστερή προσέγγιση", αλλά να μπορέσει ο υπόλοιπος κόσμος να διακρίνει τι ακριβώς διαμείβεται εκεί.
Από τη μιά ενας αλαζόνας Καντάφι και απο την άλλη οι εξεγερθέντες εναντίον του καθεστώτος αλλά με τι ακριβώς κριτήρια αιτημα για δημοκρατικά δικαιώματα, μήπως φυλετικές διενέξεις;
Οταν δε μπήκαν στο χορό και οι "ιμπεριαλιστικές δυνάμεις" που κι αυτοί τελικά δεν εδειχναν να ξέρουν τι ακριβώς ηρθαν να κάνουν, πλην του βομβαρδισμού.Δηλαδή ποιός ο τελικός ΣΤΟΧΟΣ;
Εκει λοιπόν στον επιδιωκόμενο στόχο υπήρξε μια μπερδεψιά των δυτικών, που κάποια στιγμή οι ΗΠΑ ειπαν οτι εμείς μόνο επιβοηθητικά θα στηρίζουμε, ειναι θέμα ευρωπαίων κλπ.κλπ. Στο μεταξύ το ΝΑΤΟ συνεδρίαζε......
Λοιπόν για ολα τα παραπάνω , που δεν ειναι το μόνα, νομίζω οτι το κείμενο σας εχει μια πολύ λογική εξήγηση που λέει ο Τσάβες εκανε μια πρόταση, ας τη δουν οι υπόλοιποι και μάλιστα η Αριστε΄ρά.
Αν κι εδω που τά λέμε δεν της πέφτει πλέον λόγος οπως φαίνεται με τις εξελίξεις,το τέλος ουδείς ουτε γνωρίζει ουτε ισως υποπτεύεται.
Φίλε 3DiO, καλημέρα.
Αν είχες διαβάσει το ποστ με τον τίτλο «Διαρθρωτικές αλλαγές», θα έβλεπες ότι κάτι από αυτά που λες προγραμματίζουμε να κάνουμε.
Τα τελευταία σχόλια θα εμφανίζονται. (Μάλλον κ α ι οι τελευταίες αναρτήσεις, όπως σκεφτήκαμε εκ των υστέρων). Επιπλέον, θα ανοίξουμε μια ξεχωριστή σελίδα με «ελεύθερο θέμα», όπου, καλή ώρα, θα μπορούν οι αναγνώστες να γράφουν σχόλια επί παντός του επιστητού.
Τα λέμε
Φίλη Ένη, καλημερίζουμε.
Τα πράγματα είναι όντως μπερδεμένα στη Λιβύη. Γι’ αυτό και η Αριστερά μπερδεύτηκε κάπως. Αν κάτι έδινε αφορμή για «ενδοαριστερούς διαλόγους», ήταν ακριβώς αυτό το μπέρδεμα. Εκεί κάπου είπαμε να «μπερδευτούμε» κι εμείς! ;-)
Ναι, όπως εμμέσως πλην σαφώς λέμε στο ποστ (και όπως το αποσαφηνίζουμε στον товариш Яков παραπάνω, που τα ήθελε πιο λιανά), η συμβιβαστική πρόταση του Τσάβες αποδεικνύεται πως ήταν η λιγότερο κακή. Αλλά…
Τα λέμε
Κι ένα σχόλιο έτσι, στον "αέρα", για να μη χρεωθούμε το 13ο! ;-)
και μόνο που επενέβησαν ( και γρήγορα μάλιστα) το Νατο και οι λοιπές συμμορίες, φτάνει γιά να πεις, άσε τους Λίβυους να κάνουν μόνοι τους την επαναστασή τους.
α, παρεμπιπτόντως, κυρ σύμμαχοι, εδώ παρακάτω στην Κύπρο, έχουμε κάτι κατεχόμενα τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια .
δ
Δημοσίευση σχολίου