Ο Λεωνίδας Κύρκος υπήρξε μια από τις προσωπικότητες της ελληνικής Αριστεράς που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία της τα τελευταία 40 και περισσότερα χρόνια. Ταυτόχρονα ήταν και ένας εκπρόσωπος της γενιάς των αριστερών σε χρόνια που η ποινή για τις ιδέες τους ήταν ο θάνατος.
Από την άλλη, τα τελευταία πολλά χρόνια ο Λεωνίδας Κύρκος, χωρίς όλα όσα έχει πει να είναι λάθος, αλλά και χωρίς όλα όσα διαπίστωσε εκ των υστέρων να τα διαπίστωσε μόνο αυτός (εξ άλλου, πολλοί τα είχαν διακρίνει πολύ νωρίτερα), τα τελευταία πολλά χρόνια λοιπόν περισσότερο έβλαψε παρά ωφέλησε το αριστερό κίνημα και την αναζωογόνηση των ιδεών τής Αριστεράς, χωρίς όμως ποτέ να περάσει ‘‘απέναντι’’.
Για μας, που ποτέ δεν ασπαστήκαμε το απόφθεγμα «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» καθώς πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος είναι το σύνολο της ζωής του κι όχι slices of life, αυτή η μεταστροφή του δεν είναι αρκετή για να σβήσουμε πράξεις και στάσεις του που μόνο δέος και θαυμασμό μάς προξενούν. Κάτι τέτοιο μας φαίνεται ατιμία για έναν άνθρωπο που περιπάτησε εν σκιά θανάτου μόλις στα 25 του χρόνια και βγήκε αλώβητος.
Έτσι, σήμερα τον αποχαιρετούμε με σεβασμό.
Και του αποδίδουμε πλήρεις τιμές συντρόφου.
Η φωτογραφία από τη δίκη του στο στρατοδικείο το 1949, όταν καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με τον Μανώλη Γλέζο και άλλους δυο συντρόφους τους, από το red-pep.blogspot.com. Το κόκκινο σημάδι, δικό μας.
28 σχόλια:
Πολυ εντιμο και θαραλεο,οταν καποιοι αλλοι ακομη και στον θανατο "αρνουνται" την ανακοχη.
Ο Λ. Κύρκος για ένα μόνον ζήτημα δεν μπορεί να κατηγορηθεί: ότι άλλαξε απόψεις και θέσεις. Όλοι οι γύρω του έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν πολλές κωλοτούμπες! Δεν έκανε λοιπόν κάποια λάθη. Είτε τον αποδέχεσαι, είτε τον απορρίπτεις ως όλον. Επομένως η φράση "αυτή η μεταστροφή του δεν είναι αρκετή για να σβήσουμε πράξεις και στάσεις του που μόνο δέος και θαυμασμό μάς προξενούν", δεν έχει βάση παρά μόνον σαν υποστηρικτική μιας άλλης που έχει προηγηθεί: περισσότερο έβλαψε παρά ωφέλησε το αριστερό κίνημα και την αναζωογόνηση των ιδεών τής Αριστεράς, χωρίς όμως ποτέ να περάσει ‘‘απέναντι".
Οι απόψεις του Λ. Κύρκου ηγεμόνευσαν στην Αριστερά, στα "στερνά" του μάλιστα! Την περίοδο της κατάρρευσης του υπαρκτου κομμουνισμού, όταν έφυγε το χαλί κάτω από τα πόδια όλου του κόσμου που ήταν οργανωμένος ή στήριζε το ΚΚΕ, ο Λ. Κύρκος τους έβαλε στην γαλότσα. Πρώτο και καλύτερο τον Φλωράκη. Με την ίδρυση του ΣΥΝασπισμού πήρε την ρεβάνς για την διάσπαση του 68. Βέβαια, ο Λ. Κύρκος ήταν ενάντια στην διάσπαση του 68 και έκανε ότι μπορούσε για να την ακυρώσει. Δυστυχώς για τον ίδιο,δεν το πέτυχε παρά μετά από πολλά χρόνια...
Πολλές επίσης απόψεις και αντιλήψεις του σήμερα κυριαρχούν και είναι προσφιλείς σε πολύ ευρύτερους χώρους της Αριστεράς πέρα από το κόμμα του Κουβέλη που θεωρείται ο πολιτικός "κληρονόμος" του, παρ όλο ότι δεν του αναγνωρίζουν την πατρότητα...
Τα τελευταία χρόνια, πολλοί αριστεροί φόρτωναν σε αυτόν τις δικές του αδυναμίες και τα δικά τους αδιέξοδα. Κριτικά απέναντι σε αυτές τις πρακτικές είχαμε τοποθετεί πριν αρκετό καιρό, εδώ:Ένα σκουλήκι ψόφιο ….
Βρε καλώς μου τα Λεφτόπουλα.
Να μην φάσκουμε και αντιφάσκουμε.
Ο Κύρκος στάθηκε δίπλα στον εργάτη ναι ή όχι?
Οχι.
Ας πάει στο καλό.
Δεν θα μας λείψει.
Φίλη Tasoula, καλωσόρισες.
Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.
Τα λέμε
Φίλε Μάρκο, καλώς σε βρίσκουμε!
Βρε Μάρκο, βρε Μάρκο, τι θα κάνουμε με σένα; Δεν φάσκουμε και αντιφάσκουμε εμείς. Απλώς εσύ νομίζεις ότι ο Κύρκος, σε όλα τα 87 χρόνια τής ζωής του, ήταν ένας και ίδιος άνθρωπος. Λάθος φίλε Μάρκο, μέγα λάθος! Όπως όλοι μας έτσι κι αυτός: ήταν πολλοί! Κι ένας από τους πολλούς ήταν και ο πιστός έως θανάτου σύντροφος.
Έως θανάτου! Για σκέψου το λίγο αυτό, φίλε Μάρκο…
Τα λέμε
Φίλοι τής ΕΟΣ,
Ίσως μια κάποια ασάφεια του κειμένου (που τη διορθώσαμε) δεν επέτρεψε να γίνει κατανοητό τι ακριβώς εννοούσαμε γράφοντας ‘μεταστροφή’. Αναφερόμασταν στην επί της ουσίας εγκατάλειψη κάθε οράματος για ριζικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς, εγκατάλειψη που σταδιακά και ταχέως έγινε ορατή πανηγυρικά μετά την κατάρρευση των πρωτοσοσιαλιστικών καθεστώτων. Σ’ αυτή την περίοδο πήγαινε η φράση «περισσότερο έβλαψε παρά ωφέλησε το αριστερό κίνημα και την αναζωογόνηση των ιδεών τής Αριστεράς».
Συμφωνούμε απόλυτα στο ότι χρησιμοποιήθηκε ως αποδιοπομπαίος τράγος από πολλούς αριστερούς. Το ίδιο δεν έγινε με πολλούς ηγέτες τής Αριστεράς; Το ίδιο δεν έγινε και με τον Μεγάλο Κακό;
Θα διαφωνήσουμε όμως με τη διαπίστωσή σας ότι «Πολλές επίσης απόψεις και αντιλήψεις του σήμερα κυριαρχούν και είναι προσφιλείς σε πολύ ευρύτερους χώρους της Αριστεράς πέρα από το κόμμα του Κουβέλη». Για μας, συνέβη κάτι άλλο —κι εδώ βρίσκεται, κατά τη γνώμη μας, μια από τις πιο σημαντικές βλάβες που επέφερε στην Αριστερά:
Πολλές από τις απόψεις του έδωσαν το δικαίωμα σε όσους τις ασπάστηκαν να μιλούν εξ ονόματος της Αριστεράς. Και οι περισσότεροι από αυτούς δεν έφταναν τον Λεωνίδα, αν τον δούμε συνολικά και σε όλη τη διαδρομή του, ούτε στο νυχάκι του!
Τα λέμε
ΥΓ Διαβάσαμε τα κείμενα περί Λιβύης που μας στείλατε με μέιλ. Ρε σεις, σταματήσαμε νε μιλάμε λόγω διακοπών και ξεφύγατε τελείως; ;-)
ας πάει στο καλό.
Και ξέρετε ορέ Λέφτηδες,
γιά μένα που δεν ανήκω στην εργατική τάξη, κι ούτε θεωρώ πως είναι ο αφαλός της γής, γιατί πολύ του αγιαζμού την έχουμε κάνει αυτήν την εργατική τάξη, μου έκανε απέραντο καλό που υπήρξε κι αυτός ο Λεωνίδας..
Με τις υπερβάσεις του , αλλά και τα λάθη του ,αυτός που ήταν ,έτσι όπως ήταν,Τότε που΄ήταν.
Στον πάτο πάτο της γραφής,ήταν από τους πρώτους που δεν δείλιασε να μας ανοίξει τα αριστερά μάτια.
Μετά πήραμε το δρόμο μας.Αυτός τις ιδέες του , και εμείς τις δικές μας
υποθέτω κανά δυό βήματα παραπέρα.
Χωρίς να παίρνω κι όρκο .
.................
Ας πάει στο καλό.
Να πάει να βρει και την Καλή του, γιατί πολύ του κόστισε που του έφυγε νωρίς.
φιλιά.
δ
Προσυπογράφουμε το κείμενό σας.
(και σήμερα σας θαυμάζουμε για την καθάρια σκέψη σας,αλλά και για το σεβασμό σας!)
υγ.Πέρασε απέναντι και ο Λυκούργος Καλλέργης...μη το ξεχνάμε αυτό.
Λέφτηδες
αν ο Λεωνίδας αξίζει ένα αποχαιρετιστήριο , αφήσαντας τα εγκόσμια πλήρης ημερών ( και πλήρης επαίνων από την άρχουσα εδώ τάξη , για να μη ξεχνιόμαστε ) τι θα έπρεπε να γράφουμε για όλους εκείνους και εκείνες που στο άνθος της ηλικίας τους στάθηκαν μπροστά στο απόσπασμα και έδωσαν τη ζωή τους.
Θυμάμαι τώρα το γεροπατέρα μου ( συγκάτοικο του εκλαμπρότατου εκλιπόντος στα Βούρλα ) να μου λέει το πικρό :
" μόνο όσοι στάθηκαν και πέθαναν στο τοίχο είναι αθώοι σε αυτά τα κωλομάγαζα , αγόρι μου "
Θα φανεί ίσως αυτό το σχόλιο μου ως μικροπρέπεια , μια επίδειξη κατώτερου ήθους και θα το δεχθώ αδιαμαρτύρητα από μέρους σας.
Είναι η πίκρα που έχω στο στόμα γιατί ποτέ δε με δεξιώθηκαν με ντολμαδάκια και σουτζουκάκια σε μέγαρα με εφτά καμπινέδες. Δεν ελπίζω και ούτε επιδιώκω να φτάσω σε βαθύ γήρας , ώστε να κατακτήσω τη σοφία και την ανωτερότητα αυτών των πολιτικών γιγάντων , αλλά για όσο ακόμα μπορώ να σκέφτομαι να πληροφορούμαι να ανακαλώ και να γράφω θα είμαι πικρόχολος και αμείλικτος. Και πρώτα απέναντι στον εαυτό μου.
Γιάκοβ
Tavaris Giakov,
Eimai ektos Athinon gi afto kai ta greeklish.
Ola ta katanooume na eisai sigouros. Kai gia na metriastei h pikra sou, se protrepoume na thimitheis gia pia ikona me piran ta zoumia prin tris-tesseris vdomades...
Ta leme
Filoi kai files, zhtame sygnomh poy den mporoume na apantisoume se alla sxolia pros to paron. To sxolio tou tabaris Giakov itan mia eidikh periptosi. Elpizoume na exoume thn katanoisi sas...
Ta leme
παπούλη
Αυτοί είναι που Αξίζουν τις καλύτερες σκέψεις μας και το μεγαλύτερο σεβασμό μας.
Αλλά δυστυχώς ήταν ¨περιορισμένης εμβέλειας ¨ αγωνιστές.Η οικογένεια και πεντέξι φίλοι ήξεραν γιαυτούς.
Καλώς η κακώς, υπήρξαν και οι άλλοι, που ηγήθηκαν.(-Και πραγματικά δεν ξέρω ακόμα αν πρέπει ή δεν πρέπει να υπάρχει ηγέτης ) ..-
Μέσα σ αυτούς ,ήταν και ο Λεωνίδας.Δεν θα τον κάψωμε γιατί δεν πέθανε νωρίς.Απλώς θα τον κρίνουμε .Τουλάχιστο είπε πέντε πράμματα οφθαλμοφανή.Καλοδεχούμενα τω καιρώ εκείνω.Που τα πάντα ήταν καλυμμένα με επαναστατικούς μύθους και κατά συνθήκην ψεύδη.
Όσο γιά τα μιξοκλάματα του καθένα με τους εφτά καμπινέδες , ή την βιασύνη του ""σοσιαλισμού γιά κηδείες ¨"δημοσία δαπάνη" κατ επιλογήν΄(με λεν Λυκούργο), σαφώς δεν αποτελούν εύσημο γιά κανέναν , αλλά δυστυχώς οι ζωντανοί αμοραλιστές ή μή , πάντα καπηλεύονται την σιωπή του νεκρού.
...............
(αν βολεύεσαι με δύο καμπινέδες και δύο βεσέ (σύνολο τέσσερα), σε δεξιώνομαι εγώ με σουτζουκάκια , ντολμαδάκια , και επιπλέον γλυκό καρπούζι-γλυκό του πηρουνιού- ).)
δ
Κυρά Ντομάτα μου
Νομίζω πως δεν έγινα πλήρως κατανοητός , αλλά δεν πειράζει.. :)
Για τη δεξίωση να φορέσω βελάδα και λαιμοδέτη ;;
Λέφτηδες
.... τα λέμε ....
Γιάκοβ
"...Θα φανεί ίσως αυτό το σχόλιο μου ως μικροπρέπεια..."
Όπως ακριβώς είναι, δηλαδή,φίλε Γιάκοβε.
Και μάλιστα από εκείνο το
-πολιτικά ανάπηρο-
επιβαρυντικό είδος μικροπρέπειας, που αυτός που τη διατύπωσε, τρομάζοντας κι ο ίδιος από το τί πιθανότατα αποκαλύπτει για τον ίδιο, πάει ατέχνως να προκαταλάβει εντυπώσεις, που
-ατυχώς για τον ίδιο-
έχουν προλάβει να "γράψουν"...
Eιπαμε πως δεν είμαστε της εργατικής τάξης, αλλά περηφανευόμαστε να λέμε πως είμαστε επιστημονικό προλεταριάτο του βουνού και του κάμπου.
Οπότε ,δε με νοιάζει με τι θάρθεις ..Αρκεί να σου ταιριάζουν τα ρούχα , και να σε ομορφαίνουν.
Εμείς θα χαρούμε απέραντα να σε φιλέψουμε.Και συ να ευχαριστηθείς.
''''''''''''''
πλήρως δεν είμαι σε θέση να καταλάβω κανέναν,εδώ δυσκολεύομαι με τον εαυτο μου ,οπότε δέξου πως το σχόλιό μου , είναι γιά το μερικό.'
δ
Λέφτηδες
όταν μπορέσετε στο προηγούμενο σχόλιο μου κατεβάστε την υπογραφή ένα κλίκ κάτω γιατί μπερδεύει
Γιάκοβ
Κυρά Ντομάτα μου
με τη τελευταία παράγραφο σου συμφωνώ απόλυτα... για το γεύμα θα έρθω ( κάποια στιγμή )
Βάγγο
έγραψα " και θα το δεχθώ αδιαμαρτύρητα από μέρους σας " εννοώντας όχι μόνο τους Λέφτηδες αλλά όσους συχνάζουν εδώ , επομένως παραβιάζεις ανοικτές θύρες.
Αλλά , σε διαβεβαιώ , ....
με αυτού του είδους τη μικροπρέπεια και το έλλειμμα ήθους πορευόμουν και πορεύομαι μέχρι τώρα και έχω ακόμα πολλά σκατά για πολλών το τάφο , οπότε…
Γιάκοβ
30 Αυγούστου 2011 6:35 μ.μ.
Τιμιο γραφτο, με συνεπηδιαλεκτικη. Ο ανθρωπος δεν ειναι ενα πραγμα , π.χ. ενα σκαμπο! mike
1 Σεπτεμβρίου 2011 1:26 π.μ.
Η στιγμιαία διαγραφή των δυο παραπάνω σχολίων και η επανεμφάνισή τους αμέσως μετά έγινε για να κάνουμε τη διόρθωση που ζήτησε ο (απρόσεκτος ;-) ) товариш Яков, αλλά χωρίς να αλλάξουμε τη χρονική σειρά με την οποία στάλθηκαν.
καλό το άρθρο σας φίλοι. Ο σεβασμός προς κάθε άνθρωπο που στάθηκε στο πλάι του λαού είναι ανθρώπινος πάνω απ'όλα. Τα λέμε
test
Συμφωνώ απόλυτα με το πνεύμα του άρθρου σας, αλλά επειδή πρέπει να τα λέμε ολα, να θυμίσουμε για την ιστορία κάτι που η ανανεωτική Αριστερά, πιστή και αυτή στη σταλινική ή στη μαοϊκή αντίληψη περί την Ιστορία, συστηματικά κρύβει.
Ο Λεωνίδας Κύρκος συμμετείχε στο χυδαίο μαζικότατο εθνικιστικό συλλαλητήριο που οργάνωσε στη Θεσσαλονίκη κατά των "Γυφτοσκοπιανών" ο φασίστας μητροπολίτης Παντελεήμων Β΄ υμνητής και συνεργάτης της Χούντας.
Συγχωρείστε με αλλά εδώ βλέπω μια σκοτεινή πλευρά του χαρακτήρα του Λεωνίδα Κύρκου, με δεδομένο πως γνώριζε πολύ καλά πως η Ελλάδα των Σαμαρά-Α.Παπανδρέου δεν είχε δίκιο στο "Μακεδονικό" και πως αυτή η πολιτική ήταν αδιέξοδη και άδικη.
Δεν τόλμησε όμως να πάει κόντρα στο ρεύμα και το χειρότερο συμπορεύτηκε αρχικά μαζί του.
Το ακόμη χειρότερο είναι ότι δε βρήκε ποτέ την τόλμη και την εντιμότητα να κάνει την αυτοκριτική του, αλλά πήγε να "βγει" με κουτοπόνηρο τρόπο "κι από πάνω".
Πολύ σωστά λοιπόν ο "Ριζοσπάστης", ορμώμενος και από το γεγονός ότι το ΚΚΕ στο "Μακεδονικό" τήρησε από την αρχή σοβαρή στάση, του άσκησε σκληρή κριτική όταν τόλμησε να αποπειραθεί την αυτοδικαίωσή του.
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=4524296&publDate=
Ελπίζω κάποτε η δημοκρατική, ανανεωτική, ριζοσπαστική, δεν ξέρω πείτε την όπως θέλετε Αριστερά, να ανακαλύψει και την αυτονόητη αρετή της Αλήθειας που πρέπει να λέγεται ολόκληρη και της αυτοκριτικής.
Έχω βαρεθεί να διαβάζω λογοκριμένες νεκρολογίες στην "Αυγη", άλλοτε για τον Λεντάκη, άλλοτε για τον Έβερτ (ξέχασαν τη δράση του στην ΕΚΟΦ), τώρα για τον Λεωνίδα Κύρκο, που ασυζητητί και εγώ τον θεωρώ μια εξαιρετική προσωπικότητα, αλλά φίλος μεν ο Πλάτων, φιλτάτη δε η Αλήθεια.
Κανείς μας δεν ειναι τέλειος και οι εξωραϊσμοί και τα συναξάρια εξυπηρετούν πάντα ύποπτες σκοπιμότητες.
Λ.
Κύριε Λ. είστε πηγή πληροφοριών. Πρώτη φορά το άκουσα και το διασταύρωσα. Ο Κύρκος εθνικιστής για λίγες μέρες. Αυτός και αν είναι οπορτουνισμός.
http://stavrochoros.pblogs.gr/2008/03/makedonomahoi-ths-aristeras-.html
Επειδή η «αριστερή» υποκρισία περί το Σκοπιανό κρατάει τόσα περίπου χρόνια όσα και η «ονοματολογία»...
Επειδή με το «άλλα κάνω κι άλλα λέω» κάποιοι πάνε να βγάλουν την ουρά τους απέξω και θέλουν πλέον να εμφανίζονται ότι βρίσκονται στην πλευρά της λύσης και όχι με την πλευρά εκείνων που εξέθρεψαν το πρόβλημα...
Επειδή προχτές ο κύριος Κύρκος, θέλοντας να βγάλει «έξω την ουρά» του όπως και του κόμματός του από τη σκοπιανοφαγία των εθνικιστικών συλλαλητηρίων της δεκαετίας του '90, υποστήριξε ότι τότε υπήρξε τάχα «ένα φωτισμένο τμήμα του ΣΥΝ (που) διατύπωσε κάποιες ιδέες και αυτές μέσα στο χρόνο πέρασαν στη συνείδηση του ελληνικού λαού» (!)...
Και επειδή για να υπάρχει μια ουσιαστική αποτίμηση των πολιτικών συμπεριφορών ενός εκάστου εκ των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών προσώπων της χώρας πρέπει να υπάρχει και μνήμη, υπενθυμίζουμε:
*
Ηταν ο Λεωνίδας Κύρκος, που ως βουλευτής του ΣΥΝ έτρεχε στο πρώτο σκοπιανοφαγικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.
Ο κ. Κύρκος ήταν που ...κατατρόπωνε τους κομμουνιστές επειδή δε συμμετείχαν στη σκοπιανοφαγία, λέγοντας εκείνο το περίφημο «είμαστε όλοι εδώ πλην Λακεδαιμονίων»!
Ηταν ο κ. Κύρκος που μετά το πρώτο συλλαλητήριο δήλωνε:
«Επρόκειτο για μια τεράστια λαϊκή εκδήλωση που τη χαρακτήριζε η έντονη ευαισθησία απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια αμφισβήτησης των συνόρων της ελληνικής Μακεδονίας, πλαστογράφησης της ιστορίας, υφαρπαγής της ιστορικής κληρονομιάς» (Λ. Κύρκος, «Αυγή», 15/2/1992).
Ηταν ο Λ. Κύρκος που στην ίδια εκείνη δήλωση, ωραιοποιώντας τον εθνικιστικό χαρακτήρα της «λαοσύναξης», που δονούνταν από τις ιαχές «Φωτιά φωτιά στα σκοπιανά σκυλιά» (!), υποστήριζε:
«... Η εκδήλωση... δεν είχε τίποτα επιθετικό, εξτρεμιστικό...».
*
Οσο για την «Αυγή», απηχώντας τις θέσεις των ...«φωτισμένων» του ΣΥΝ για το συλλαλητήριο, έγραφε στο πρωτοσέλιδό της για τα όσα είχαν διαδραματιστεί μια μέρα πριν στη Θεσσαλονίκη:
«Εντυπωσιακό το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. ΠΑΛΜΟΣ ΜΕ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ».
Και συνέχιζε:
«Με ωριμότητα, που έπεισε και τους πλέον δύσπιστους, αλλά και πατριωτικό παλμό, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες από όλη τη Μακεδονία εξέφρασαν χτες σε μια συγκέντρωση με ιδιαίτερη μαζικότητα και ενωτικό χαρακτήρα την εθνική ευαισθησία τους και την αποφασιστικότητά τους να προασπίσουν την ακεραιότητα, την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά του ελληνισμού...» («Αυγή», 15/2/1992).
*
Κατόπιν αυτών, θα περιοριστούμε σε ένα ...λακωνικό σχόλιο: «Ντροπή, λίγη ντροπή».
Από stavrosx1στις Τετάρτη, 16 Απριλίου 2008
Ανώνυμε φίλε,
Όπως κάνουμε σαφές και στο επόμενο ποστ, αυτή η ανάρτηση ήταν ένας αποχαιρετισμός. Όχι μια λεπτομερειακή αποτίμηση της περίπτωσης του Κύρκου. Αρκεστήκαμε σε μια συνοπτική άποψη που νομίζουμε είναι ξεκάθαρη.
Τα λέμε
Δημοσίευση σχολίου