Στο χθεσινοβραδινό post(;) ζητήσαμε τη βοήθεια όποιων αναγνωστών και αναγνωστριών ήθελαν να πουν κάτι ώστε να το συμπληρώσουν και να το μετατρέψουν σε μια κανονική ανάρτηση. Η αρχική μας ιδέα ήταν να επικολλήσουμε σ’ αυτό τις όποιες εισηγήσεις μάς στέλνονταν. Όμως, το κείμενο που μας έστειλε με σχόλιο ο φίλος mbiker, ο οποίος δεν παραλείπει να μας επισκέπτεται από καιρό σε καιρό, αξίζει να γίνει μια τελείως αυτόνομη ανάρτηση. Και επειδή θίγει σημαντικά προβλήματα του αριστερού κινήματος και βάζει σοβαρά ερωτήματα, νομίζουμε ότι αξίζει να είναι και η μόνη εισήγηση, ώστε αυτά να αναδειχθούν. (Ζητάμε συγγνώμη γι’ αυτή την αλλαγή, αλλά την κάνουμε για καλό σκοπό). Ακολουθεί το κείμενο του mbiker. Ο τίτλος τού post βγαίνει από αυτό, άρα και ο τίτλος είναι δικός του. Το μόνο που είναι δικό μας είναι η ‘‘παραγραφοποίηση’’ (ελπίζουμε να συμφωνήσει) και η διόρθωση κάποιων μικρολαθών τού γνωστού δαίμονα του τυπογραφείου…
Ο mbiker είπε:
Να καταθέσω κι εγώ μια άποψη. Ίσως δεν αρέσει, αν μάλιστα χαλάει μερικούς συντρόφους, κανένα πρόβλημα αν δεν αναρτηθεί.
Είναι τόσο μεγάλη η παρόρμηση όμως να πω κάτι πάνω σ’ αυτό που θα διαβάσετε, που δεν μπορώ ν’ αντισταθώ. Η παρέμβασή μου είναι μάλλον μια προτροπή για προβληματισμό, παρά οτιδήποτε άλλο. Ένα απλό θέμα που με καίει και θάθελα να συζητηθεί.
Είναι τόσο μεγάλη η παρόρμηση όμως να πω κάτι πάνω σ’ αυτό που θα διαβάσετε, που δεν μπορώ ν’ αντισταθώ. Η παρέμβασή μου είναι μάλλον μια προτροπή για προβληματισμό, παρά οτιδήποτε άλλο. Ένα απλό θέμα που με καίει και θάθελα να συζητηθεί.
Δεν ξέρω τι ερμηνεία δίνει κάποιος σ’ αυτόν τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό που ακούει στ’ όνομα κομμουνιστής, κομμουνισμός, προοδευτικός, αριστερός, ή όπως αλλιώς ονομάζεται.
Η δική μου ερμηνεία (και κάποιων άλλων ίσως), δεν περιορίζεται σ’ αυτόν, που σκοπό έχει την κατάληψη της εξουσίας ντε και καλά και την εγκαθίδρυση της λεγόμενης ‘‘δικτατορίας’’ του προλεταριάτου. Για μένα το να αυτοπροσδιοριστεί κάποιος κομμουνιστής, περιλαμβάνει και κάποιες ευαισθησίες που σαν να μου φαίνεται τις έχουμε εσκεμμένα ξεχάσει εσχάτως. Περιλαμβάνει την υποστήριξη των αδύνατων, την καταγγελία της αδικίας, την εναντίωση στην καταπίεση και τόσα άλλα.
Θα μου πείτε είναι γνωστά, αυτά κάνουν οι κομμουνιστές, τα ΚΚ κόμματα κι οι οργανώσεις. Εδώ λοιπόν έχω την ένσταση.
Η δική μου ερμηνεία (και κάποιων άλλων ίσως), δεν περιορίζεται σ’ αυτόν, που σκοπό έχει την κατάληψη της εξουσίας ντε και καλά και την εγκαθίδρυση της λεγόμενης ‘‘δικτατορίας’’ του προλεταριάτου. Για μένα το να αυτοπροσδιοριστεί κάποιος κομμουνιστής, περιλαμβάνει και κάποιες ευαισθησίες που σαν να μου φαίνεται τις έχουμε εσκεμμένα ξεχάσει εσχάτως. Περιλαμβάνει την υποστήριξη των αδύνατων, την καταγγελία της αδικίας, την εναντίωση στην καταπίεση και τόσα άλλα.
Θα μου πείτε είναι γνωστά, αυτά κάνουν οι κομμουνιστές, τα ΚΚ κόμματα κι οι οργανώσεις. Εδώ λοιπόν έχω την ένσταση.
Όλα αυτά που κάνουν, γιατί πρέπει να περιορίζονται σ’ ένα στενό κύκλο συντρόφων, όχι όμως γενικότερα, μα συντρόφων του κόμματος; Γιατί έχω εδώ και πολύ πολύ καιρό την εντύπωση πως ένα πολύ συγκεκριμένο ΚΚ, έχει μεταλλαχτεί σ’ ένα κλειστό κλαμπ, μια παρέα που δίνει σημασία, όχι σε όποιον έχει τις ίδιες απόψεις (για διαφορετικές, ούτε λόγος), μα σ’ όποιον είναι μέλος του;
Πιο συγκεκριμένα;
Πιο συγκεκριμένα;
Όπως ακόμα κι αστικές εφημερίδες ομολόγησαν και κατέκριναν στον βαθμό που τους επιτρεπόταν, οι επιβληθείσες ποινές στους πιτσιρικάδες τρομοκράτες με τα γκαζάκια ήταν έξω από κάθε λογική. Αντίδραση, διαμαρτυρία, διαδήλωση, επερώτηση κάτι τέλος πάντων που να δείχνει την όποια ευαισθησία κάποιου ΚΚ, δεν είδα. Αντιθέτως, είδα και συμμετείχα σε διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ για τους αιγύπτιους ψαράδες της Ν. Μηχανιώνας Θεσσαλονίκης. Προφανώς, το μεροκάματο των αιγυπτίων είχε μεγαλύτερη αξία απ’ αυτό που σηματοδοτούν τέτοιες ποινές και που θα το βρούμε όλοι οι υπόλοιποι μπροστά μας κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον κι ας μην βάζουμε γκαζάκια. Σε κάποια διαμαρτυρία μου σ ένα άλλο μπλoγκ γι αυτή την έλλειψη και ευαισθησίας και διορατικότητας, πήρα περίπου την απάντηση, πως αυτοί είναι εχθροί μας, δεν τους θεωρούμε συντρόφους και καλά τους κάνανε. Ίσως νάναι κι έτσι.
Και λοιπόν; Δεν ήταν μια καταδίκη άδικη, σκόπιμη, τρομοκρατική;
Δεν μας αφορά, ή έχουμε την εντύπωση πως δεν θα την υποστούμε κάποια στιγμή που σαν να μου φαίνεται πως οσονούπω έρχεται στο κοντινό μέλλον, έτσι που πάνε τα πράγματα; Πρόσφατα διάβασα για τον σταθμάρχη του μετρό του Συντάγματος και τις συνέπειες που έχει ο άνθρωπος επειδή δεν υπάκουσε εντολές και δεν έκλεισε τον σταθμό. Απ’ την ανυπακοή του όπως έχω καταλάβει, ωφελήθηκαν πολλοί πολίτες, εκεί στήθηκαν ιατρεία, εκεί κατέφευγε ο κόσμος όταν έπεσε το ξύλο και τα χημικά.
Ούτε αυτό ήταν αρκετό για να προκαλέσει μια διαμαρτυρία, μια πορεία κάτι τέλος πάντων. Και γιατί; Μήπως στο Σύνταγμα ήμασταν εμείς; Οι αγανακτισμένοι ήταν, ας πρόσεχαν.
Και γιατί; Μήπως είναι σύντροφος ο συγκεκριμένος και μάλιστα μέλος του κόμματος; Προφανώς, όχι. Ας κόψει το λαιμό του λοιπόν ο τύπος κι ας πορευτεί μόνος του. Παρ όλα αυτά, είχαμε πορεία για την επέτειο του Κυπριακού. Κι ας μην είχε νόημα τώρα πια, όπως δεν έχει εδώ και δεκαετίες.
Δεν μας αφορά, ή έχουμε την εντύπωση πως δεν θα την υποστούμε κάποια στιγμή που σαν να μου φαίνεται πως οσονούπω έρχεται στο κοντινό μέλλον, έτσι που πάνε τα πράγματα; Πρόσφατα διάβασα για τον σταθμάρχη του μετρό του Συντάγματος και τις συνέπειες που έχει ο άνθρωπος επειδή δεν υπάκουσε εντολές και δεν έκλεισε τον σταθμό. Απ’ την ανυπακοή του όπως έχω καταλάβει, ωφελήθηκαν πολλοί πολίτες, εκεί στήθηκαν ιατρεία, εκεί κατέφευγε ο κόσμος όταν έπεσε το ξύλο και τα χημικά.
Ούτε αυτό ήταν αρκετό για να προκαλέσει μια διαμαρτυρία, μια πορεία κάτι τέλος πάντων. Και γιατί; Μήπως στο Σύνταγμα ήμασταν εμείς; Οι αγανακτισμένοι ήταν, ας πρόσεχαν.
Και γιατί; Μήπως είναι σύντροφος ο συγκεκριμένος και μάλιστα μέλος του κόμματος; Προφανώς, όχι. Ας κόψει το λαιμό του λοιπόν ο τύπος κι ας πορευτεί μόνος του. Παρ όλα αυτά, είχαμε πορεία για την επέτειο του Κυπριακού. Κι ας μην είχε νόημα τώρα πια, όπως δεν έχει εδώ και δεκαετίες.
Χάσαμε κάπου στην πορεία την μπάλα και δεν τόχουμε καταλάβει;
Πως στο καλό θέλουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου, όταν απαξιώνουμε όποιον δεν είναι στην παρέα μας;
Εκτός κι αν ο σκοπός, είναι ακριβώς, αυτός. Διακριτικά να υπάρχουμε, προσοχή μην τυχόν και επηρεάσουμε κάποιους κι έρθουν μαζί μας και συγκροτηθεί αυτή η ρημάδα η κρίσιμη μάζα για την ανατροπή και αμάν, τι κάνουμε τώρα που πρέπει ν’ αποδείξουμε πως ό,τι λέγαμε το εννοούσαμε;
Πως στο καλό θέλουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου, όταν απαξιώνουμε όποιον δεν είναι στην παρέα μας;
Εκτός κι αν ο σκοπός, είναι ακριβώς, αυτός. Διακριτικά να υπάρχουμε, προσοχή μην τυχόν και επηρεάσουμε κάποιους κι έρθουν μαζί μας και συγκροτηθεί αυτή η ρημάδα η κρίσιμη μάζα για την ανατροπή και αμάν, τι κάνουμε τώρα που πρέπει ν’ αποδείξουμε πως ό,τι λέγαμε το εννοούσαμε;
Μήπως;
Λέω ’γω τώρα…
12 σχόλια:
Συγχαρητήρια,και για την πρωτοβουλία των φίλτατων Λέφτηδων και στον σύντροφο mbiker
Μεταφέρουμε ένα σχόλιο για το παρόν ποστ που, λόγω θερινής ραστώνης (ίσως και …πιπινιών ;-) ), κατατέθηκε λανθασμένα στην προηγούμενη ανάρτηση:
Ο/Η nikos__alfa είπε...
Ο ουμανισμός ,η αλληλεγγύη,η δικαιοσύνη,το δημόσιο συμφέρον ,η προστασία της κοινότητας,ο σεβασμός της διαφορετικότητας,ο σεβασμός στην μάνα Γη ,τα ανθρώπινα δικαιώματα ,δεν μπαίνουν σε καλούπια για δικούς μας και ξένους γιατί αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να αναιρεθούν και να γίνουν κενό γράμμα άνευ περιεχομένου και αξίας!
Με αυτήν την γενική έννοια προσυπογράφω και επαυξάνω τα παραπάνω του mpiker αποσυνδέοντας τα όμως , ελπίζοντας πως δεν τα αποδυναμώνω,από την ειδική αναφορά τους (γιατί αφορούν όλους τους χώρους και τελικά όλη την κοινωνία και καθένα μας ξεχωριστά)!
31 Ιουλίου 2011 12:01 μ.μ.
Φίλε mbiker,
Κατ’ αρχήν, σ’ ευχαριστούμε πολύ που μπήκες στον κόπο να κάνεις εσύ την εισήγηση και να μας βγάλεις από το αδιέξοδο! :-) Δεύτερον, σου ζητώ συγγνώμη, εγώ προσωπικά, επειδή διάφορες ‘‘εμπλοκές’’ δεν μου επέτρεψαν να σχολιάσω νωρίτερα.
Το πρόβλημα είναι γνωστό. Κατά την άποψή μας δεν είναι μόνο πρόβλημα του ΚΚΕ, αλλά, ομολογουμένως, αυτό είναι που σπάει κάθε ρεκόρ. Εμείς έχουμε πειστεί ότι η κύρια αιτία για αυτές τις τακτικές είναι ο φόβος τής ‘‘διάβρωσης’’ του κόμματος και της ‘‘αποσταθεροποίησης’’ της ιδεολογικοπολιτικής ενότητας των μελών του, (ένας φόβος που συντηρείται και από τις αναμνήσεις της διάσπασης του ’68 και του 1991, με τον Συνασπισμό). Στη συγκεκριμένη περίπτωση των πιτσιρικάδων που τους τσάκισαν οι δικαστές ο φόβος εκφράζεται με την εξής σκέψη: «Ας μη σηκώσουμε και πολύ το ζήτημα γιατί μπορεί να δώσουμε λάθη μηνύματα στα μέλη μας και ειδικά στους νεολαίους». Κοντά σ’ αυτή τη σκέψη έρχεται και η άλλη, η χειρότερη: «Σκέψου να μπλέξει και κανένας δικός μας με τέτοιες ιστορίες και να τον τσιμπήσουνε! Θα μας την πέσουν όλοι ότι φλερτάρουμε με την ατομική τρομοκρατία κι άντε να καθαρίσουμε!». Θεωρητικά, αυτά τα ενδεχόμενα είναι υπαρκτά. Η πλάκα είναι ότι ακόμα και η τήρηση των πιο μακρινών αποστάσεων δεν σε εξασφαλίζει και, το σημαντικότερο, ότι το τίμημα που πληρώνεις (όταν καταλήγεις να εμφανίζεσαι σφυρίζοντας αδιάφορα για τέτοια ακραία φαινόμενα καταστολής από το αστικό κράτος, αν και είσαι ΚΚ), όσο αφορά στο κύρος σου, ειδικά στη νεολαία, είναι υπερβολικά μεγάλο για το (αμφίβολο) όφελος.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το φαινόμενο των Αγανακτισμένων. Αν και έχουμε την εντύπωση ότι οι πιο ακραία επικριτικές φωνές (επομένως και η φροντίδα να φύγουμε μίλια μακριά από αυτούς για να μη ‘‘μολυνθούμε’’) δεν ακούστηκαν από ΚΚΕ μεριά, αλλά από ορισμένους ανένταχτους και ‘‘καθαρούς’’ αριστερούς.
Τέλος, για την υποψία που εκφράζεις στο τέλος και την κάναμε και τίτλο του ποστ:
Όσο περνάει ο καιρός (και μιλάμε για τη μετά την Τρόικα περίοδο) μεγαλώνει και σ’ εμάς η ίδια υποψία. Είμαστε όμως σίγουροι ότι αφορά σε όλη την Αριστερά, όχι μόνο στο ΚΚΕ. Και εδώ, από μια άποψη, μπορεί κανείς να μιλάει για ενότητα της Αριστεράς: στο σύνολό της πετάει τη μπάλα στην εξέδρα γιατί δεν θέλει να παίξει μπάλα. Η μόνη διαφορά είναι ότι το κάθε κομμάτι της την πετάει σε διαφορετικό τμήμα τής εξέδρας…
Τα λέμε
"...Θεωρητικά, αυτά τα ενδεχόμενα είναι υπαρκτά. Η πλάκα είναι ότι ακόμα και η τήρηση των πιο μακρινών αποστάσεων δεν σε εξασφαλίζει και, το σημαντικότερο, ότι το τίμημα που πληρώνεις (όταν καταλήγεις να εμφανίζεσαι σφυρίζοντας αδιάφορα για τέτοια ακραία φαινόμενα καταστολής από το αστικό κράτος, αν και είσαι ΚΚ), όσο αφορά στο κύρος σου, ειδικά στη νεολαία, είναι υπερβολικά μεγάλο για το (αμφίβολο) όφελος..."
Εδώ, σου βγάζω το καπέλο.
Για μένα είναι η μοναδική σκέψη που θάπρεπε να κυριαρχείται απ όποιον ινστρούχτορα (ή πως λέγονται τώρα πια...) που σέβεται την ιστορία αυτής της έρμης παράταξης-ιδεολογίας.
Πως τόπε εκείνος ο παπάς, που το μετέφερε ο Μπρέχτ, που έγινε τσιτάτο, σύνθημα (μήπως και τραγούδι;)και πολύ σύντομα ξεχάστηκε κάπου στα έδρανα του κοινοβουλευτικού βολέματος;
"Στην αρχή ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους.
Δεν ήμουν Εβραίος και δεν φώναξα.
Μετά ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές.
Δεν ήμουν κομμουνιστής και δεν φώναξα.
Έπειτα ήρθε η ώρα των σοσιαλδημοκρατών.
Δεν ανήκα σ΄ αυτό το κόμμα και δεν έβρισκα λόγο να διαμαρτυρηθώ.
Ακολούθησαν οι ομοφυλόφιλοι.
Ούτε κι αυτό σκέφτηκα ότι με αφορούσε.
Στο τέλος ήρθε η σειρά των τσιγγάνων.
Ούτε και τότε βρήκα λόγια για να εκφράσω την αντίθεσή μου.
Ο επόμενος στη σειρά ήμουν εγώ.
Αλλά δεν υπήρχε κανείς για να φωνάξει,
για να αντισταθεί μαζί μου..."
Όσον αφορά δε την "εμμονή" μου στο ΚΚΕ κι όχι στο γενικότερο της αριστεράς, μπορώ να τη δικαιολογήσω.
Είναι αυτό που συνεχίζει. Οι καριερίστες πάνε κατά άλλη μεριά. Έχει την οργάνωση και τα μέσα.
Και σε τελική ανάλυση, ο κόσμος όταν μιλά για ΚΚ το ΚΚΕ φέρνει το μυαλό του.
Κι όσοι πραγματικά περιμένουν κάτι από ένα ΚΚ, απ το ΚΚΕ το περιμένουν.
Εγώ έβαλα μια σκέψη, κάτι σαν υποψία.
Για να τολμήσω για πολοστή φορά να κράξω, σημαίνει πως οι κάποιες αμφιβολίες ως προς την ορθότητα του συλλογισμού, έχουν αρχίσει κι εξανεμίζονται επικίνδυνα.
Κι αυτό με τρομάζει ακόμα περισσότερο απ τα οικονομικά, ξεπουληματικά, κουισλιγκικά και άλλα πασοκοδεοδημοκρατικά.
Γιατί, για μένα σημαίνει πως αν είναι έτσι, δεν υπάρχει πια ελπίδα.
Και γίνεται εφιάλτης αυτή η πεποίθηση που τείνει να γίνει βεβαιότητα πια...
Εύχομαι απο καρδιάς να κάνω λάθος.
Μα αν δεν κάνω, η απογοήτευση όσων πίστεψαν σε μια άλλη κοινωνία θάναι τέτοια που θα ξεπεράσει και τον χειρότερο αδιάφορο παρτάκια.
Με ανυπολόγιστες συνέπειες για πολλά πολλά χρόνια.
Αυτή η σκέψη της ευθύνης απέναντι στην κοινωνία και στις ελπίδες της, πέρασε ποτέ απ τα ψηλά σαλόνια;
Διότι, δεν μπορείς να τα ζυγίζεις όλα με γνώμονα το τι έχουμε να κερδίσουμε ή να χάσουμε, ή τι κατηγορίες ίσως μας προσάψει το σύστημα.
Μ αυτή τη λογική κι ο Λένιν θα καθότανε στο σπίτι του βρε αδελφέ...
Επίσης ανέφερα ενδεικτικά την περίπτωση κάποιου υπαλλήλου.
Είχε και τα παπάρια και την ανθρωπιά και το θάρρος της επιλογής.
Ίσως του βγεί σε κακό.
Μια συμπαράσταση, μια υποστήριξη, μια ανακοίνωση δεν είχαμε το χρονο να κάνουμε;
Που είναι το ΠΑΜΕ που αποκλείει βιοτεχνίες και καράβια για απόλυση κάποιου υπαλλήλου (κι εδώ πολύ φοβάμαι πως γίνονται επιλεκτικά, σε απολυμένους μέλη του κόμματος) και δεν θεώρησε άξιο λόγου το να διαδηλώσει για το συγκεκριμένο συμβάν;
Ποιό είναι το μήνυμα που δίνει ένα ΚΚ;
Ας πρόσεχε; Ας κοιτούσε την πάρτη του; Ή μήπως πως, αν δεν είσαι μέλος σ έχουμε χεσμένο;
mbiker
Καλησπερα ,κι απο μενα.Ελπιζω να χωρω.
Ποσες φορες προσπαθησα να δωσω αλλοθι στην συμπεριφορα του ΚΚΕ;;;
Αδυνατω να θυμηθω.........!!!!
Οι αποψεις ολων σας με καλυπτουν.
Ναι η "μπαλα στην εξεδρα" ......Το κομμα ειναι εδω.......οσοι πιστοι προσελθεται.....και παρακαλω...στην καρτα σας να γραφει "ΕΡΓΑΤΗΣ"!!!!!!!!!
Κι ομως για μια ακομη φορα, ολη η Αριστερα αποδεικνυεται κατωτερη των περιστασεων. Πως μπορει αραγε να στηριχθει σε μας τους "ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ" αυτος που ψαχνει να βρει που χαθηκε το "ΜΕΛΛΟΝ";;;;;;;
@@@@@@@@@@@@@@@@
"Τι κανεις ειπες;;Εξαγοραζεις με πλαστογραφιες το κενο σου;;;.
Κι ως ποτε θα ' χεις την αντοχη να εξαγοραζεις;;;;
Ωσπου να πεσεις μεσα, να χαθεις;;
Βρε, μηπως εχεις ξεχασει καποιους ανθρωπους που σε περιμενουν;;;
Μηπως εχεις στησει ενα βαθρο κι ανεβασες τον εαυτο σου πιο ψηλα απ' τους αλλους;;;
..........."
Ενα κομματι της Αλκυωνης Παπαδακη.
Ευχαριστω που μ' ανεχθηκατε!!!!!!!
Είναι αυτονόητο όχι για κάθε Αριστερό μόνο, αλλά και για κάθε έντιμο άνθρωπο πως κάθε αυθαιρεσία της Δικαιοσύνης, πρέπει να καταδικάζεται για προφανείς λόγους.
Νομίζω μόνο πως το άρθρο θέλει μια συμπλήρωση.
Η ευαισθησία του σχολιαστή υφίσταται αν η Δικαιοσύνη παραβιάσει τους υφιστάμενους δικονομικούς κανόνες σε βάρος ας πούμε αστυνομικών ή εργοδοτών;
Γιατί συμβαίνουν κι αυτά.
Προσωπικά λέω πως πρέπει να υφίσταται.
Είναι αστείο να διαμαρτύρεσαι όταν αδικούνται μόνο όσους συμπαθείς.
Το ΚΚΕ έχει αποδείξει άπειρες φορές πως δεν δίνει δεκάρα για την απόδοση Δικαιοσύνης.
Δίκαιο είναι ότι συμφέρει το κόμμα.
Είναι άλλωστε γνωστή η αποστροφή Φλωράκη σε ομιλία του στην ΕΣΗΕΑ το 1979:
Αλήθεια είναι ότι συμφέρει το λαό.
Τώρα τι εννοεί ως "λαό" το ΚΚΕ είναι γνωστό.
Σήμερα π.χ. λαός είναι οι ιδιοκτήτες των ταξί αλλά όχι και οι οδηγοί τους.
Είναι πίσης γνωστό πως τα εργασιακά δικαιώματα δεν μπορούν να περασουν από την πύλη του Περισσού.
Συγνώμη, ξέχασα να υπογράψω:
Λ.
Από το κείμενο θέσεων της Απόφασης του 18ου Σνεδρίου του ΚΚ "Για τον Σοσιαλισμό" (18-22 Φλεβάρη 2009)
Όταν λες:
"...............................
3. H σοσιαλιστική οικοδόμηση είναι μια ενιαία διαδικασία, η οποία ξεκινά με την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη. Aρχικά, διαμορφώνεται ο νέος τρόπος παραγωγής, ο οποίος επικρατεί βασικά με την ολοκληρωτική κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων, της σχέσης κεφαλαίου - μισθωτής εργασίας.
Στη συνέχεια, οι νέες σχέσεις επεκτείνονται και βαθαίνουν, αναπτύσσονται οι κομμουνιστικές σχέσεις και ο νέος άνθρωπος σε ένα ανώτερο επίπεδο που κατοχυρώνει την ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΗ
(τα κεφαλαία δικά μου)
κυριαρχία τους, εφόσον έχουν καταργηθεί οι καπιταλιστικές σχέσεις....."
Και στο ίδιο κείμενο λίγες σελίδες παρακάτω, ισχυρίζεσαι
(χωρίς να κοκκινίζει το χαρί τουλάχιστο)
για να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα υποτιμώντας τη νοημοσύνη αυτών στους οποίους απευθύνεσαι
"...............................
10. H αντεπανάσταση στην EΣΣΔ
ΔΕΝ προήλθε από ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση,
ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ & ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΩ,
(πάλι δικά μου τα κεφασλαία) ως αποτέλεσμα της οπορτουνιστικής μετάλλαξης του KK και της αντίστοιχης πολιτικής κατεύθυνσης της σοβιετικής εξουσίας.
Δίνουμε προτεραιότητα στους εσωτερικούς παράγοντες, στις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που αναπαράγουν τον οπορτουνισμό στο έδαφος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, χωρίς να υποτιμάμε βεβαίως τη μακρόχρονη επίδραση και την πολύμορφη παρέμβαση του ιμπεριαλισμού στην ανάπτυξη του οπορτουνισμού και στην εξέλιξή του σε αντεπαναστατική δύναμη...."
Όποιος
(βγαίνοντας από τις όχιθ δύο αλλά πολλές βάρκες στις οποίες βρίσκει και πατάει η παράνοια του συλλογισμού)
καταφέρει να απαντήσει στο απλό ερώτημα τί έφταιξε, βρε αδερφέ, για την κατάντια στην πρ. ΕΣΣΔ, κερδίζει ταξίδι στον (μη αναυρεθέντα ακόμα)
Σοσιαλιστικό Παράδεισο του Παραλογισμού...
Αντίθετα, όσοι δεν αμφιβάλλουν ότι μηχανάκι που καταφέρνει και "παράγει" αυτές τις ανάξιες για ανθρώπινο πλάσμα στις αρχές του 21ου αιώνα μπουρδολογίες, πρέπει πάραυτα να επιστραφεί στον κατασκευαστή για απόσυρση & καταστροφή (με δικά του έξοδα), μπορούν να είναι ήσυχοι:
Η ΓΗ εξακολουθεί να περιστρέφεται, και ναι, σήμερα έχουμε 3 Αυγούστου...
Το θέμα είναι πρώτα και κύρια, αν συμφωνεί κανείς με την αναγκαιότητα ύπαρξης ΚΚ
Ένα δεύτερο ζήτημα είναι αν κανείς συμφωνεί με τις αρχές που διέπουν το Κομμουνιστικό κόμμα.
Οι αρχές που διέπουν ένα ΚΚ δεν είναι άλλες από τις αρχές του Μ-Λ και το ζήτημα είναι, αν κανείς αποδέχεται τον ιστορικό και διαλεκτικό υλισμό και ότι ένα ΚΚ δεν είναι τίποτε άλλο από τον πολιτικό φορέα που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και ότι είναι κόμμα επαναστατικό
Συμφωνούμε ή διαφωνούμε, σημαίνει βεβαίως ότι γνωρίζουμε τις αρχές του κόμματος και την φιλοσοφία του.
Και παρεμπιπτόντως, τις γνωρίζουμε;(δεν αναφέρομαι προσωπικά, αλλά στην πλειοψηφία εκείνων που συνήθως ασκούν κριτική,αλλά και πολλών από τα μέλη του ΚΚΕ )
Τα ΚΚ και το ΚΚΕ έχουν καταστατικό το οποίο κανείς μπορεί να το μελετήσει να το αποδεχτεί ή όχι.
Αν όμως είναι πεισμένος για την ανάγκη ύπαρξης ΚΚ, αν συμφωνεί γνωρίζοντας τον Μ-Λ και αν συμφωνεί με το καταστατικό του, τότε το μόνο που του μένει είναι να ενταχθεί στο κόμμα.
Αυτό θα είναι και η απόδειξη ότι διαθέτει και ταξική συνείδηση.
Εγώ προσωπικά δεν έχω διανοηθεί να κάνω κριτική σε αριστερά (γενικά) κόμματα, με την λογική ότι τα έχω απορρίψει και δεν έχω να περιμένω τίποτα περισσότερο από αυτά που εκφράζουν και εφαρμόζουν, δικαιώνοντας είτε τον οπορτουνιστικό τους χαρακτήρα ή τον συμβιβασμό τους.
Όταν λοιπόν κάνεις κριτική σε ένα κόμμα, τότε σημαίνει ότι από αυτό έχεις να περιμένεις,ότι σε αυτό έχεις επενδύσει και διαπιστώνεις ασυνέπεια λόγων και πράξεων
Αλλά όταν κατά πως έχεις καθήκον απέναντι στην συνείδησή σου, όπως περιέγραψα παραπάνω, και είσαι μέλος του κόμματος με το οποίο συμφωνείς, τότε ξέρεις ότι έχεις καθήκον να δίνεις την μάχη προς δύο κατευθύνσεις.
Μάχη ενάντια στον ταξικό σου εχθρό,αλλά και την εσωκομματική μάχη ενάντια στις αδυναμίες, ενάντια στην μη εφαρμογή αποφάσεων και στο βαθμό που διαπιστώνεις παρέκκλιση από τις αρχές του, τότε αν δεν πεισθείς από τα επιχειρήματα ότι δεν πρόκειται για παρέκκλιση, μπορείς να φτάσεις και να το καταγγείλεις.
Τα μέλη όμως του ΚΚ, είναι άτομα που έχουν διαπαιδαγωγηθεί μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα με ότι αυτό συνεπάγεται.
Κατά συνέπεια οι αδυναμίες και τα προβλήματα αυτής της διαπαιδαγώγησης, δεν μπορεί παρά να αντανακλώνται και μέσα στην οργάνωση.
Ένα κόμμα και μάλιστα το κομμουνιστικό κόμμα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός.
Σήμερα παρά ποτέ είναι αδήριτη η ανάγκη ύπαρξης του ΚΚ και όπως έχει πει και ο Μπαντιου, ακόμη και αν δεν υπήρχε η θεωρεία του επιστημονικού Σοσιαλισμού,ο Κομμουνισμός, θα έπρεπε να τον ανακαλύψουμε και άρα και τον φορέα που θα τον εκφράζει.
Αλλά στην χώρα μας υπάρχει. Και είναι ένα κόμμα ιστορικό, είναι ένα κόμμα με τεράστιες εμπειρίες από τους αγώνες της εργατικής τάξης, διαθέτει δυναμική, οργάνωση και μέλη αποφασισμένα να δώσουν την μάχη με αυτοθυσία και πειθαρχεία, για την ανατροπή του συστήματος.
Το θέμα συντρόφια είναι τι κάνουμε εμείς.Εμείς που διαπιστώνουμε αυτή ή την άλλη αδυναμία,πως συμβάλουμε ή και αν θέλετε πως πιέζουμε με γνώση και αποφασιστικότητα με συμμετοχή και ανυποχώρητα.
Σε αυτή την διαδικασία ή θα πειστούμε ή θα μας πείσουν.
Δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα σήμερα έτσι και αλλιώς.
Αυτή είναι η μια προσέγγιση στην προσπάθεια να δικαιολογηθούν φαινόμενα και επιλογές αρνητικές.
Σαφώς υπάρχει και η διαφορετική προσέγγιση που βασίζεται όχι απλά σε συναισθηματικά στοιχεία, αλλά σε κανόνες λειτουργίας και στους τρόπους και στις μεθοδεύσεις που μπορεί να υπάρχουν και μέσα στο κόμμα,που έρχονται σε σύγκρουση με τις αρχές του κόμματος και των χαρακτηριστικών που οφείλουν να έχουν τα κομματικά μέλη και που δικαιώνουν τον φίλο τον mbiker και όλους όσους κάνουν κριτική στο ΚΚΕ.
Εντάξει το ποίημα το είπες.
Για την ουσία τίποτε?
Μάρκο!
E,ναι λοιπόν οφείλω να ομολογήσω, ότι μου έκανες ρούμπο.
Σαφής στις απόψεις σου,που μπορείς και τις υπερασπίζεσαι αποφασιστικά και με αδιάσειστα επιχειρήματα!
Μπράβο,μπορεί το κίνημα να ποντάρει και να στηρίζεται σε άτομα σαν και σένα,που καταλαβαίνουν τι διαβάζουν,που έχουν την δυνατότητα να συνθέσουν απόψεις,να καταλήγουν σε σαφή συμπεράσματα μέσα από έναν δημοκρατικό διάλογο.
Viva σουουου ! !
Φίλε Μάρκο αν το σχόλιο σου απευθύνεται σε μένα,αν όχι τότε αυτά που σου γράφω,όπως λένε και στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αγνόησέ τα.
Blackbedlam, Σε σένα απευθύνθηκα αλλά βιάστηκα να σε κρίνω γιατί πράγματι στο τέλος φαίνεται να απαντάς στην ουσία.
Είναι τόσο φορμαλιστικό το γραπτό σου που ομολολογώ δεν είχα την υπομονή να το διαβάσω μεχρι τέλους και εκνευρίστικα.
Η Διαλεκτική πάντως είναι μαχαίρι δίκοπο και συχνά μεταμορφώνει τους μπολσεβίκους σε νέους και αδίστακτους καπιταλιστές.
Εχε το υπ΄όψη σου , αν και δε ανησυχώ για σένα.
Δημοσίευση σχολίου