Bottom is the (limitless) limit!

Καθώς συνεχίζεται ακάθεκτη η σπειροειδής καθοδική κίνηση, που συνοπτικά περιγράφεται στο επιλεγέν σχήμα ‘‘αντιμετώπισης’’ της κρίσης χρέους: υποτίμηση της αμοιβής τής εργασίας → περαιτέρω καθίζηση της οικονομικής δραστηριότητας → περαιτέρω αύξηση της ανεργίας → περαιτέρω μείωση των κρατικών εσόδων → περαιτέρω αύξηση των ελλειμμάτων → περαιτέρω υποτίμηση της αμοιβής της εργασίας (εδώ ήρθαμε), καθώς λοιπόν συνεχίζεται αυτό το τροπάριο[1], και ήρθε πια και η ώρα των δημοσίων υπαλλήλων να οδηγηθούν στην ανεργία μέσω ‘‘εφεδρείας’’, σύσσωμη η πολιτικά συγκροτημένη Αριστερά —μαζί και το πολύχρωμο ουράνιο τόξο των διαφόρων ρευμάτων της με πρώτο και καλύτερο το ‘‘αυτόνομο’’ και νεοαναρχίζον— συνεχίζει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της.

Άλλοι με τα συνήθη προσχήματα κι άλλοι με τις ονειροφαντασίες που μπορεί να παράγει εν αφθονία η αυθυποβολή. Τα ίδια που ακούμε χρόνια τώρα, τα ίδια που ακούγαμε και πριν τη χρονιά τής κρίσης, της μεγαλύτερης και δομικής πλέον κρίσης του καπιταλισμού, όπως παραδέχονται όλοι. Νέα κατάσταση νέα καθήκοντα είπατε; Αυτό το έλεγε ο Λένιν. Τώρα έχουμε να κάνουμε με ‘‘λενινιστές’’. Έχετε μπλέξει ποτέ με ‘‘λενινιστές’’ να δείτε τη ‘‘γλύκα’’;

Όσοι πάλι δεν είναι ούτε λενινιστές ούτε ‘‘λενινιστές’’ δεν μπορούν να κατηγορηθούν για τέτοια ασυνέπεια. Οι άνθρωποι το δηλώνουν: Δεν περιμένουν τίποτε πια από τις ‘‘πρωτοπορίες’’ —έτσι τις γράφουν, έτσι τις γράφουμε κι εμείς. Όλες τους τις ελπίδες τις έχουν εναποθέσει στο «νέο πολιτικό υποκείμενο» που θα αναδυθεί μέσα από τις κινηματικές διαδικασίες τού «πλήθους». Κάτι σαν την Αναδυόμενη Αφροδίτη ένα πράγμα…

Στο μεταξύ, αντίστροφα απ’ ό,τι συνέβαινε με τους Τρώες τού Καβάφη, όλο και κάτι βγαίνει και τους ενθαρρύνει. Όπως, αυτές τις μέρες, η νέα δημοσκόπηση της VPRC, σύμφωνα με την οποία τα δυο κοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς αθροιστικά φτάνουν στο 20% (13% το ΚΚΕ και 7% ο ΣΥΡΙΖΑ). Μωρέ να τα χιλιάσουν, ουδεμία αντίρρηση! Αλλά είναι σίγουρο ότι το θέλουν; Κι εκτός από αυτή τη δημοσκοπική ανάταση, είναι και η ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη. Μια ακόμα ‘‘Μητέρα όλων των Μαχών’’ (παιδί δεν έχουμε δει ακόμα από όλες αυτές τις ‘‘Μητέρες’’, αλλά, επειδή «Μάνα είναι μόνο μια», το βουλώνουμε). Εκεί θα τα δώσουν όλα, όλοι! Διότι «είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι» κ.λπ., κ.λπ. Βεβαίως και είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι. Αλλά για να πετύχεις κάτι. Όχι για να απαντήσεις σε αυτούς που θα σε επικρίνουν επειδή εξεγείρεσαι ότι «είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι»! Κι όσο αυτό το κάτι με τη μορφή μιας διεξόδου από την Αριστερά και προς τα αριστερά δεν υπάρχει, «ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων»…

Εν πάση περιπτώσει, να τη δώσουμε κι αυτή τη μάχη κι ας είναι «υπό σκιάν».

Αλλά, γαμώτο, είναι πολλή η σκιά…

[1] Η πλάκα είναι ότι κάποιοι δικοί μας από το χώρο τής ‘‘ευρωπαΐζουσας’’ Αριστεράς απορούν ακόμα και εξίστανται με τους ιθύνοντες της ΕΕ: «Μα καλά, δεν το βλέπουν; Δεν βλέπουν ότι έτσι και αυτοί δεν θα πάρουν ποτέ τα λεφτά τους, και ο λαός εξαθλιώνεται;»! Φυσικά και το βλέπουν. Όπως και οι ίδιοι οι ‘‘απορούντες’’ βλέπουν ότι στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι η σκύλευση του πτώματος μιας ολόκληρης χώρας. Το οποίο πτώμα, το πιθανότερο είναι να πεταχτεί στην πυρά (χρεοκοπία) όταν δεν θα του έχει απομείνει πια ούτε ένα χρυσό δόντι. Κι αυτό το βλέπουν οι ‘‘απορούντες’’. Και το λένε. Αλλά απ’ έξω απ’ έξω. Και ψιθυριστά. Γιατί, αν το φωνάξουν, θα πρέπει μετά και να μας διευκρινίσουν τι θα κάνει αυτός ο «αριστερός συνασπισμός εξουσίας» και πώς θα πορευτεί…

Η εικόνα από το wines-travel.com

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για να τα λέμε όλα, οι εκτυπωτικές κακοτεχνίες που παρατηρείτε είναι του Blogger κι όχι δικές μας.