Επιτέλους! Ο καπνός βγήκε από την καμινάδα του Προεδρικού Μεγάρου! Habemus Papam! Ο Παπαδήμος πρωθυπουργός. Σε νέα κυβέρνηση, με τη συμμετοχή ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ...ΛΑΟΣ! Και με τις ευλογίες του Διευθυντηρίου τής ΕΕ, των εγχώριων και εξωχώριων οικονομικών συμφερόντων (εξωχώριων και με τις δυο σημασίες, αν μας εννοείτε… ;-) ), αλλά και των κολαούζων τους, πλήρους ή μερικής απασχόλησης, καθώς και των MEGAλων ή μικρότερων ΜΜΕ που αγωνίζονται με νύχια και δόντια να στηρίξουν τον παραπαίοντα δικομματισμό. Φυσικά, και προς ανακούφιση των ανησυχούντων πολιτών (πλην όμως, πάντα εντός τού ευρύχωρου, ‘‘κεντρώου’’ πλαισίου, εξ ίσου μακριά και από τα δυο άκρα!) οι οποίοι, ως συλλογικός πλέον Βασίλης Αυλωνίτης, κουνούσαν εδώ και μήνες το κεφάλι τους αναλογιζόμενοι με περίσκεψη: βρε πού πάμε;!
Επομένως; Επομένως, επομένως, ο καθείς ευχαριστημένος! Τέλος καλό, όλα καλά!
Ανακύπτει όμως ένα ‘‘θεματάκι’’. Στη νέα κυβέρνηση, όπως κι αν την ονομάσουν, συγχωνεύτηκαν οι δυο (our ass!) μεγάλες παρατάξεις του τόπου (η Κεντρο‘‘αριστερά’’ μe την ‘‘Κεντρο’’δεξιά) «εις σάρκα μια»: το ‘‘Κεντροκέντρο’’! Τι κάνουνε τώρα;
Εννοούμε τι κάνουνε τώρα που γίνεται φανερό, ολοφάνερο, ότι δεν είναι η Αριστερά αυτή η οποία τακίμιασε με τη Δεξιά, αλλά η Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη, η οποία, ούτε Μεγάλη είναι πια, ούτε Δημοκρατική —αυτό κι αν δεν είναι!
Τι θα κάνουνε τώρα όλοι αυτοί, που, όπως γράφαμε πριν από δυο-τρεις αναρτήσεις, μετά την ακύρωση του περίφημου δημοψηφίσματος και τη διαφαινόμενη ολοταχώς πορεία προς εκλογές, ήταν έτοιμοι να βγούνε στις ρούγες και τις γειτονιές για να πούνε ότι η Αριστερά, από κοινού με τη Δεξιά και κάποιους αποστάτες, θα έριχνε τη ‘‘δημοκρατική’’ κυβέρνηση, ‘‘προδίδοντας’’ το λαό, όπως το ’89;
Πώς θα πορευτούν τώρα που η ‘‘Μεγάλη’’ ‘‘Δημοκρατική’’ Παράταξη είναι αυτή που τα έκανε πλακάκια με τους Σαμαροκαρατζαφέρηδες και όχι η Αριστερά;
Τι θα κάνουν τώρα όλα αυτά τα κνώδαλα που παραμόνευαν στο σκοτάδι για να πουν κοροϊδευτικά σε όποια αριστερή φωνή καταφερόταν κατά του Γιωργάκη «Ρούλα, Ρούλα, Σαμαρούλα» ή να αποκαλέσουν Καρατζαφεράκια όσους αριστερούς ‘‘τόλμησαν’’ να πουν φωναχτά μερικά από αυτά που πολλοί αριστεροί λένε ψιθυριστά μεταξύ τους; Ποιες είναι τώρα οι Σαμαρούλες και ποιοι είναι τα Καρατζαφεράκια;
Οι δύστυχοι, είναι σε κάποια αμηχανία, ας δείξουμε κατανόηση. Κι ας τους βοηθήσουμε, γιατί όχι; Στο κάτω-κάτω, κοκκινοσκουφίτσες είναι, έχουν κάτι κόκκινο επάνω τους (ορισμένοι αριστεροί μπετοβλ —ουπς, παραλίγο!— νομίζουν ότι το έχουν κι από μέσα τους…). Γι’ αυτό λοιπόν κι εμείς, παραθέτουμε αυτούσιο το προχθεσινό άρθρο τού Γιαννάκη του Πρετεντέρη. Περιλαμβάνει τη νέα γραμμή κατά της Αριστεράς για τις μέρες που έρχονται. Επειδή ορισμένοι, εκτός των άλλων, είναι και ευήθεις, έχουμε τονίσει με bold τα σημεία που πρέπει να προσέξουν για να καταλάβουν τη γραμμή, και με χρώμα το πιο κρίσιμο από όλα! Αυτό του «μαυροκόκκινου φασισμού», ντε! Έτοιμοι; Πάμε!
Χαμένοι
Ερώτηση. Πώς είναι λογικό μια κυβέρνηση που λέει πως θα κάνει εκλογές στις 19 Φεβρουαρίου να κατηγορείται ότι εμποδίζει τη λαϊκή ετυμηγορία;
Απάντηση. Δεν είναι λογικό. Αλλά πολύ φοβούμαι ότι εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει να σκέφτεται ένα μέρος της Αριστεράς.
Δεν ξέρω ποιος κέρδισε περισσότερο από την κυβέρνηση συνεργασίας και προς το παρόν είναι δευτερεύον.
Είναι βέβαιο όμως ότι το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρονται σαν να είναι οι μεγάλοι χαμένοι. Με μια επιχειρηματολογία τόσο συγκεχυμένη και αυτοαναιρούμενη που διαψεύδει ακόμη και τη σαφήνεια που συνήθως διαθέτει η δογματική σκέψη.
Άκουσα, ας πούμε, ότι ο Παπανδρέου προκήρυξε το δημοψήφισμα για να κάνει άνω-κάτω το ευρώ, για να τον φωνάξουν στις Κάννες, για να του τρίξουν τα δόντια η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, για να κινδυνεύσει η χώρα να εκδιωχθεί από το ευρώ, για να πάρει πίσω το δημοψήφισμα και για να μπει στην κυβέρνηση ο Σαμαράς —το επόμενο τέτοιο σενάριο θα πρέπει να το πουλήσουν στον Όλιβερ Στόουν.
Ανεξάρτητα όμως από την ποιότητα και τη σοβαρότητα των σεναρίων, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν βασικά δίκιο: είναι οι χαμένοι της υπόθεσης.
Και ο λόγος είναι απλός. Είχαν ποντάρει σε μια στρατηγική κοινωνικής έντασης και ήλπιζαν η ένταση αυτή να προσδιορίσει το πλαίσιο των επόμενων εκλογών. Ήθελαν να τους οδηγήσει έως τις κάλπες και κυρίως να κυριαρχήσει σε αυτές.
Προσδοκούσαν δηλαδή ένα κοινωνικό κλίμα το οποίο θα απέκλειε τα άλλα κόμματα και τους υποψηφίους τους ακόμη και από τον προεκλογικό αγώνα. Και επιδίωκαν (σε αντικειμενική σύμπραξη με μια εξίσου αντισυστημική ακροδεξιά) να επιβάλουν τη μονοπώληση του δημόσιου χώρου στο όνομα κάποιας γενικής «αγανάκτησης» εναντίον κάποιου «συστήματος» – το σενάριο της 28ης Οκτωβρίου...
Αντιθέτως, μια κυβέρνηση συνεργασίας (ακόμη και αν αποτύχει παταγωδώς στα πάντα) είναι σίγουρο ότι θα λειτουργήσει εκτονωτικά απέναντι σε αυτή την ένταση και ότι θα επιτρέψει να διενεργηθούν οι εκλογές σε ομαλές δημοκρατικές συνθήκες.
Διότι μια κυβέρνηση συνεργασίας ή απλής συνεννόησης των δύο μεγάλων παρατάξεων αποτελεί εκ των πραγμάτων μια λύση θεσμική και συστημική, μια επιλογή κατευνασμού και σταθερότητας.
Ως εκ τούτου, αποδυναμώνει εκ των πραγμάτων εκείνους που ονειρεύονταν την κρίση ως ευκαιρία για να ξεχαρβαλώσουν τη χώρα, να εκτροχιάσουν τον προσανατολισμό της και να αποκαθηλώσουν τα πολιτικά κεκτημένα της δημοκρατικής ζωής.
Και αυτό, ας μας επιτραπεί η εκτίμηση, είναι η πραγματική προσφορά στον τόπο της κυβέρνησης που δημιουργήθηκε και των δύο πολιτικών που την αποφάσισαν. Τα άλλα θα τα βρει η νεκροψία.
Η εικόνα, από το deskpicture.com
33 σχόλια:
κατ' αρχάς ως Σαμαρούλα με τη βούλα, θέλω επεξήγηση γιά το πάνω δεξιά το οποίον θεωρώ επιεικώς ατόπημα, παρεκτός κι αν υπάρχουν επαρκείς εξηγήσεις, και πάλι θα δούμε.(Από πέτρα πως πάτε;)
Υστερα, που έπεσε το "ξύλο;"γιατί έφαγα τις ρούγες και τις στράτες και δεν είδα μύτη ανοιγμένη.
Και τέλος, το καλύτερο τόπε η Παπαρήγα με το καλύτερο ύφος που έχω δει τελευταία, χτες που τη ρωτήσανε γιά το σόου Καρατζαφέρη:
Καλά να πάθουνε.Αφού είχανε γιά συγκολητική ουσία τον Καρατζαφέρη !
χε χε χε γουστάρω γιαουρτλού.
σοσιαλισμός+νεοφιλελευθερισμός+φασισμός , γουστάρω Παπουτσή και Δαμανάκη και Μίμη με τον χουντικό Καρατζαφέρη.
Δ
Φίλη Δήμητρα,
Ε, εντάξει, άμα δεν είδες πουθενά ‘‘ξύλο", δηλώνουμε κότες λειράτες σε σύγκριση μ' εσένα, κι αύριο, πρωί-πρωί, θα ξαμοληθούμε να βρούμε (κόκκινα) καλσόν! ;-)
Για το άλλο, το επιεικώς ‘‘ατόπημα’’, θα σου έρθει ...πακέτο! —ιδιωτικώς και αργότερα (στείλε μου ένα μέιλ για να ρετζιστράρω τη διεύθυνσή σου).
Παρά τις πετριές που έχουμε φάει στο κεφάλι, καμία δεν μας επηρέασε, μην ανησυχείς. Έχουμε όμως μια ‘‘κακιά’’ συνήθεια. Να τις επιστρέφουμε στους αποστολείς τους επί αντικαταβολή! ;-)
Τα λέμε
Λέφτηδες
Η ..γραμμή Πρετεντέρη είναι η έσχατη προσπάθεια έκφρασης ενός στοιχειωδώς συνεκτικού λόγου που να επιχειρεί να εξηγήσει στο κοσμάκη τη τερατογένεση
Χρήσιμη για να αντληθούν συμπεράσματα για τις μέρες που έρχονται , για την επόμενη βδομάδα τη σημαδιακή , αλλά και για τη συνέχεια
Γιάκοβ
Товариш Яков Федотович Павлов,
«Χρήσιμη για να αντληθούν συμπεράσματα […]». Χμ… Για πες μας, με το χέρι στην καρδιά όμως: βλέπεις πολλά από τα δικά μας ‘‘καμάρια’’ να αντλούν συμπεράσματα; Γιατί εμείς, όσο κι αν έχουμε βγάλει τα ματάκια μας να ψάχνουμε ακόμα και στα ‘‘ψιλά’’, δεν βλέπουμε τίποτε!
Φταίει το ζαβό το ριζικό μας; Φταίει ο Θεός που μας μισεί;
Πες κι εσύ ντε!
Увидимся
Είδα το ... Ψαριανό που άντλησε συμπεράσματα με τη κουτάλα και μετά τους ΔΗΜΑΡΙΤΕΣ να αποφασίζουν ότι ΔΕΝ θα στηρίξουν με ψήφο εμπιστοσύνης τη νέα κυβέρνηση
Όπως έγραψα σε ένα σχόλιο στο τσαρδί μου αυτό που δεν χωρά αμφισβήτηση είναι το βλέμμα του ...Λουκάνικου που αποδεικνύεται μάστορας και μπερεκέτης. Με πολύ πιό συνεκτική και ουσιαστική σύλληψη και των δεδομένων και των αναγκαιοτήτων από κάτι ηγετίσκους της ταλαίπωρης αριστεράς...
Τι άλλο να πω
Γιάκοβ
Α! Товариш Яков, τώρα που το θυμήθηκα! Για ρίξε μια ματιά εδώ. Δεν ξέρουμε τον κύριο Ζαγάρα και μας είναι άγνωστο πόσα πουλιά πιάνει στις πολιτικές ‘‘αναγνώσεις’’ και ερμηνείες. Πάντως, απ’ ό,τι φαίνεται δεν είμαστε οι μόνοι που πιστεύαμε ότι το ΚΚΕ φλερτάριζε κ α ι με την ιδέα τής αποχής στο περίφημο δημοψήφισμα! ;-)
Увидимся
Μάλλον για ..ζαγάρι πρόκειται Λέφτηδες...
και σε αυτό ΜΗΝ επιμένετε. Τη γλώσσα του ΚΚΕ την αντιλαμβάνομαι από μισή φράση και ένα σήκωμα του φρυδιού. ¨ηταν σαφής η πρόθεση τους να πούνε ένα περήφανο ΟΧΙ στο δημοψήφισμα - λούμπα εξ αρχής ... από τα πρώτα λέπτά. Και όπως καλά ξέρετε , εδώ δεν έχουμε τα πολιτικά σουρτα φέρτα άλλων σχηματισμών της αριστεράς. Η "γραμμή" έχει πάντοτε αποφασιστεί εκ των άνω και επιβάλλεται. Όχι σαν το φιάσκο του κυρ Φώτη με το ..Ψαριανό που κάλαρε για ψάρια και πήρε παπάρια ;)
Γιάκοβ
Φίλοι λεφτ, όταν σχηματίστηκε η νέα κυβέρνηση ένιωσα ειλικρινά ανακούφιση. Δεν νομίζω πως μπορεί να δοθεί μεγαλύτερη ευκαιρία στην αριστερά για να εκθέσει στην ελληνική κοινωνία το πραγματικό πρόσωπο του δικομματισμού και όχι μόνο. Φανταστείτε να πηγαίναμε τώρα σε εκλογές με τη ΝΔ να φοράει ακόμα την αντιμνημονιακή μάσκα και με το ΛΑΟΣ να το παίζει εξαπατημένο.
Έχουμε μπει πια στην εποχή που τα τερτίπια και οι τακτικισμοί του συστήματος δεν έχουν πολύ χώρο για να δράσουν αποτελεσματικά, ο κόσμος πια δεν βλέπει την πολιτική σαν εφαρμογή ιδεών/ιδεολογιών που και να μην πετύχουν δεν έγινε και τίποτα-πάμε για το επόμενο. Εδώ είμαστε στη φάση που η πολιτική γίνεται θέμα επιβίωσης και τους επόμενους 2 μήνες αναγκαστικά θα πρέπει όλοι να απαντήσουν στα πραγματικά ερωτήματα.
Όσο για τον υπαρχηγό του ΔΟΛ, αφήστε τον να λέει...
Χαιρομαι που ερχεσαι στα λογια μου, ή μαλλον που δικαιωνομαι.
Δεν ειμαι κανενα ψωνιο που χρειαζεται χειροκροτητες, αλλα επειδη ο στιγματισμος της Κασσανδρας ειναι παλιά πρακτικη από τους κατασκευαστες Δουρειων Ιππων και επειδη λεω χοντροκομενα καποιες αληθειες (που απορω πως δεν βγαζουν ματι σε όλους) αναγκαζομαι να βρισκομαι σε άμυνα.
Το μονο καλο ειναι οτι πλεον οι μασκες επεσαν. Και οι παριστανοντες τους αριστερους ή τους πατριωτες, αλλοι οικειοθελως άλλοι λιγοτερο οικειοθελως συρθηκαν σε ενα πανευρωπαΙκο φιλελευθερο τερατουργημα που καταπινει την μια χωρα μετα την αλλη. Δυο αρχηγοι κρατων - Ελλαδας και Ιταλιας - χωρις εκλογες ειναι... συνωστισμος.
Οταν καποια οικονομικη ελιτ και τα παπαγαλακια της (απο το Ψαριανο μεχρι το Σταυρο Θεοδωρακη) επιβαλουν τον οποιοδηποτε σαν άνωθεν σωτηρα ευκολα αντιλαμβανεται ο καθενας οτι το ιδιο ακριβως μπορει να γινει ξαφνικα και ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ επιπεδο, όπου ενας αντιχριστος "μεσσιας" θα αποτελεσει την παγκοσμια λυση που "χρειαζεται". Προς το παρον εκπαιδευομαστε με την ιδεα. Και ο Παπαδημος εκανε ποδαρικο.
Αγαπητοί Left,
επιτρέψτε μου να πω το εξής.
Η αντιπαθέστατη σε εμένα κυβέρνηση Παπαδήμου είμαι μια λογικη εξέλιξη, απόλυτα συνταγματική, έχει την έγκριση της πλειοψηφίας του λαού, προς το παρόν βέβαια, δεν ξέρω τι θα γίνει όταν αρχίσουν τα οργανα, δίνει τεράστιες δυνατότητες στην Αριστερά-πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση- και αποτελεί στρατηγική ήττα του δικομματισμού, ιδιαίτερα δε του κ.Σαμαρά που στενεύουν τώρα τα περιθώρια υποκρισίας του.
Δεν συμφωνώ με τις αριστερές δαιμονολογίες για αντισυνταγματικότητα, κυβέρνηση Μέρκελ τραπεζών κλπ, είναι προφανέστατα ανοησίες, πάντα οι κυβερνήσεις μας ήταν καπιταλιστικές με ότι αυτό σημαίνει. Αν μπορεί η Αριστερά ας καταθέσει τις συγκεκριμένες αντιπροτάσεις της για το που θα βρεθούν λεφτά, πως θα παραχθούν, από που θα κοπούν, που θα δοθούν κλπ, πέρα απο τις άσφαιρες επιθέσεις της στη ντόπια και διεθνή Κεφαλαιοκρατία κλπ
Αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερο το ΚΚΕ (κάτι, όχι αρκετό, είπε περιπαικτικά για τον Καρατζαφέρη η Παπαρήγα) είχαν χρέος να πουν για την κυβέρνηση, είναι η επισήμανση πως μέσω αυτής, η Ακροδεξιά βαπτίστηκε στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ.
Το είπε το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα, οι Εβραίοι της Γερμανίας, το βροντοφωνάζουν ελληνικές οργανώσεις δικαιωμάτων, δεκάδες δημοκρατικά μπλογκ, το επισήμανε η Ελευθεροτυπία θυμίζοντας πως ο κ.Γεωργίου των πατριωτικών Αναχαιτίσεων (κουβέντα δεν λέει η Αριστερά και γι'αυτές κι ας είναι άδικες και άχρηστες κι ας κοστίζουν ο κούκος αηδόνι) και Υπερεξοπλισμών μας είχε σχέσεις με στελέχη της Χούντας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δημάρ, όμως δεν δείχνουν να ενοχλούνται από την παρουσία ούτε του τηλεπλασιέ ούτε το πελεκυφόρου Λεπενίσκου.
Γιατί;
Να σας πω γιατί, γι'αυτό σας γράφω.
Δεν θέλω να πω πως έγιναν ελαστικοί στο φασισμό κλπ
Όχι.
Άλλο θέλω να σας πω.
Όπως κάνουν χωρίς αιδώ αυτό που επιεικέστατα ονομάσατε απαντώντας μου, "δημόσιες σχέσεις" με φασίστες δεσποτάδες και με εθνικιστές πατριάρχες-για να μην πω χειρότερα πράγματα-έχουν αναπτύξει φιλικές σχέσεις στη Βουλή με τους βουλευτές του Λάος (αυτά κάνει ο βουλευτικός επαγγελματισμός και η μη κυκλική εναλλαγή) και είναι κομματάκι δύσκολο να κάνουν τέτοιου τύπου επιθέσεις, όπως ακριβώς δεν βρίσκουν μια κουβέντα να πουν π.χ. για την επιστροφή των εκατομμυρίων της Αλληλεγγύης μήπως και στενοχωρήσουν τον φίλο του κ.Τσίπρα τον κ.Ιερώνυμο, ούτε διανοούνταινα ρωτήσουν που βρίσκεται η πόθεση του ιερού δισεκατομμυριούχου οδοκαθαριστή της Βουλιαγμένης.
Για να μην πω πως για χρόνια κουκούλωναν τον Άκη-αν και ήξεραν-και πως τώρα ουδόλως ενοχλούνται που τόσο προκλητικά η Δικαιοσύνη έχει ξεχάσει τον κ.Τσουκάτο. Αρκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΚΚΕ και στη Δημάρ πως η Δικαιοσύνη δικάζει τα κλεφτρόνια.
Πως το είπε τόσο ωραία η Αλέκα στο Σύνταγμα προχτές:
Δεν ασχολούμαστε με τα σκάνδαλα, χτυπάμε την καρδιά τους, τον Καπιταλισμό (ενώ ο υπαρκτός κολυμπούσε στην Αρετή).
Θέλει όμως αρετή και τόλμη να μιλήσεις συγκεκριμένα και να μην αναλίσκεσαι σε αόριστες αερολογίες κατά των Καπιταλιστών.
Товариш Яков Федотович Павлов,
Όχι, δεν θα επιμείνουμε. Εν μέρει γιατί ...στρίβουμε, και εν μέρει γιατί ξέρουμε ότι ώρες-ώρες είσαι αγύριστο κεφάλι! ;-)
Καλή Κυριακή!
Увидимся
Φίλε dimitris t,
Ειλικρινά, δεν έχουμε καμία πρόθεση και διάθεση να σου χαλάσουμε την αισιόδοξη ματιά και να σου γκρεμίσουμε τις ελπίδες, και μάλιστα Κυριακάτικα. Όμως, επειδή πιστεύουμε ότι οι περιστάσεις δεν μας παίρνουν για μισόλογα ή ωραιοποιήσεις, δες λίγο και τα κακά νέα. Π.χ.:
Βγήκε σήμερα η διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ, ίσως την είδες. Έχει μια ανάλυση σωστή κατά βάση. Κι όμως. Ενώ οι ίδιοι διαπιστώνουν, από τον τίτλο ακόμα, την ύπαρξη «μαύρου μετώπου», τι αντιπαραθέτουν απέναντι σε αυτό το μέτωπο; Το κόμμα και μόνο το κόμμα! Αυτοί συγκροτούν μέτωπο και το ΚΚΕ επιμένει μονοκομματικά! Δηλαδή, τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβουν ότι στο μέτωπο αντιπαρατάσσεις μέτωπο κι όχι κόμμα;;;
Ένα δεύτερο παράδειγμα: Για ρίξε μια ματιά εδώ. Βλέπεις τι γίνεται και ποια είναι η πραγματικότητα; Να είναι μαϊμού η δημοσκόπηση; Πόσο μαϊμού; Οι δικές μας εμπειρίες από συζητήσεις που ακούμε και κάνουμε δεξιά κι αριστερά με κόσμο όχι ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο και συνειδητοποιημένο μας κάνουν να πιστεύουμε ότι τα στοιχεία τής έρευνας δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα…
Σόρυ για τα δυσάρεστα που σου γράψαμε και καλή Κυριακή, όσο γίνεται.
Τα λέμε
Φίλε Theoprovlitos,
Κατ’ αρχήν μια απορία: Τι ακριβώς εννοείς όταν γράφεις ότι ερχόμαστε στα λόγια σου; Μήπως έχει συμβεί κάποια παρανόηση είτε απ’ τη μεριά μας, είτε απ’ τη δική σου;
Προχωρώντας παραπέρα τώρα, γι’ αυτό που συνέβη σε Ελλάδα και Ιταλία (σε συνδυασμό με αυτό που συμβαίνει στην ΕΕ):
Τα μαγειρέματα για κυβερνήσεις ‘‘εθνικής σωτηρίας’’ δεν είναι ακριβώς αντισυνταγματική εκτροπή. Ας πούμε ότι είναι μια παρεκτροπή. Όμως, έτσι κι αλλιώς, ένα μεγάλο μέρος τής λαϊκής κυριαρχίας, ό,τι κι αν σημαίνει αυτός ο όρος σε συνθήκες μιας ταξικής κοινωνίας όπου οι λίγοι ελέγχουν και κυβερνούν και οι πολλοί απλώς νομιμοποιούν και επικυρώνουν την υποταγή τους με την ψήφο τους κάθε τρία ή τέσσερα χρόνια, ένα μεγάλο λοιπόν μέρος από αυτή την περίφημη λαϊκή κυριαρχία δεν έχει παραδοθεί στα διάφορα οικονομικά και πολιτικά ‘‘κέντρα’’;
Για τη διακυβέρνηση σε παγκόσμιο επίπεδο: Μα χρειάζεται να προκύψει ένας παγκόσμιος μεσσίας; Γιατί, τώρα που έχουμε πιο ‘‘συλλογικές’’ ηγεσίες, στην ουσία δεν έχουμε έ ν α βασικό μοντέλο οργάνωσης των κοινωνιών, των οποίων οι διάφορες παραλλαγές τείνουν όλο και περισσότερο να ομογενοποιούνται;
Για δες το κι έτσι.
Τα λέμε
Φίλε Λασκαράτε (πάλι ξέχασες να υπογράψεις, τι αφηρημάδα είναι αυτή πια; ;-) ),
Έχουμε μια λίγο διαφοροποιημένη άποψη για την κυβέρνηση Παπαδήμου. Δεν πρόκειται ασφαλώς για εκτροπή, αλλά σίγουρα έχουμε μια παρεκτροπή εδώ. Κυβέρνηση που παραιτείται αντικαθίσταται από μια νέα που πρέπει να προκύψει μετά από εκλογές. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι αυτή που επέβαλλε, κι εδώ και στην Ιταλία μια κυβέρνηση ‘‘κανονισμένη’’ από λίγες δεκάδες ανθρώπων. Δεν θα λέγαμε ότι είναι δα και ο …θρίαμβος της αστικής φιλελεύθερης δημοκρατίας!
Για την ευκαιρία που προσφέρει στην Αριστερά ένα τέτοιο ενδεχόμενο, έχουμε μιλήσει κι άλλη μια φορά, αν θυμάμαι καλά και είχαμε συμφωνήσει. Και πάλι συμφωνούμε. Όμως, όπως γράφουμε και στον φίλο Δημήτρη παραπάνω, δεν είμαστε και τόσο αισιόδοξοι ότι θα την εκμεταλλευτεί. Θα αυξήσει βέβαια, εκτός απροόπτου, τα ποσοστά της στις επόμενες εκλογές. Αλλά αυτό είναι το ζητούμενο; Ή μάλλον αυτό είναι το ζητούμενο ως προαπαιτούμενο για να παρέμβει ουσιαστικά, όχι ως αυτοσκοπός, για να κοκορεύονται οι διάφορες μερίδες τής Αριστεράς, ποια είχε τη μεγαλύτερη αύξηση!
Η κριτική σου στην Αριστερά για τη συμμετοχή στην κυβέρνηση των Καρατζαφερικών δεν μας βρίσκει καθόλου σύμφωνους. Πιστεύουμε ότι δεν είναι δίκαιη. Σου δίνουμε όμως ένα ελαφρυντικό. Όντας μεταρρυθμιστής αριστερός, έχεις βρεθεί σε κάποιο ένα αδιέξοδο μετά τις εξελίξεις στη ΔΗΜ.ΑΡ. Και εδώ, δίνουμε το λόγο στον …εαυτό μας, αντιγράφοντας κατά λέξη το σχόλιο που αφήσαμε στου товариш Яков, νωρίτερα το μεσημέρι:
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Left G700 says:
13/11/2011 στις 3:10 μμ
Товариш Яков Федотович Павлов,
Μια και, απ’ ό,τι διαβάσαμε, ο φίλος Λασκαράτος διακόπτει για την ώρα την επαφή του με το νετ (ασφαλώς θα επανέλθει αργότερα), ποστάρουμε δυο-τρία λόγια πρώτα εδώ, πριν καν απαντήσουμε εκτενέστερα στο δικό μας τσαρδί (αφού θα λείψει, έχουμε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μας).
Δεν σου κρύβουμε ότι μας στενοχώρησε το σχόλιο του Λασκαράτου. Γιατί, παρά τις δομικές πολιτικές διαφωνίες με τις βασικές απόψεις του, έχουμε την εντύπωση πως ούτε η παρρησία τού λείπει, ούτε η ικανότητα να διαβάζει between the lines. Δεν αλλάζουμε την εντύπωσή μας αυτή για ένα σχόλιο, όμως, για να τα λέμε όλα, ο ίδιος ‘‘πλήγωσε’’ σε όχι ασήμαντο βαθμό αυτές τις θετικές πλευρές του.
Ειλικρινά, δεν μπορούμε να δούμε πού βλέπει ο Λασκαράτος ολιγωρία τής Αριστεράς για την είσοδο του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση. Το ΚΚΕ, με τη σημερινή διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής, μιλάει για «μαύρο μέτωπο», απ’ τον τίτλο ακόμα! Ο ΣΥΡΙΖΑ (που δεν εκφράζεται μόνο μια ανακοίνωση τύπου, δεν είναι, οργανωτικά, ΚΚΕ), γράφει όσα γράφει. Μια χαρά τα λέει. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το καταγγέλλει φαρδιά-πλατιά. Άλλοι εξωκοινοβουλευτικοί τής Αριστεράς, το ίδιο. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνουμε. Παρ’ όλα αυτά θα κάνουμε μια απόπειρα, ρίχνοντας στην οθόνη δυο εξηγήσεις:
1) ΟΛασκαράτος, ως μεταρρυθμιστής αριστερός (έτσι αυτοπροσδιορίζεται), έχει μια συγκεκριμένη δυσκολία να καταλάβει ότι για την Αριστερά, ένα κόμμα σαν το ΛΑΟΣ, δεν είναι κάτι ‘‘εξωθεσμικό’’, ένα ‘‘κακό σπυρί’’ στο πρόσωπο της «φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας». Είναι σπλάχνο απ’ τα σπλάχνα της και σε κρίσιμες στιγμές πάντα σπεύδει να στηρίξει τη μάνα-‘‘δημοκρατία’’. Επειδή δεν καταλαβαίνει (ή δεν συμμερίζεται, να μη τον αδικούμε) αυτή την αναλυτική γραμμή, βρίσκει ελλιποβαρή την καταδίκη.
2. Επίσης για τον ίδιο λόγο (μεταρρυθμιστής αριστερός), όσο να ’ναι, έχει φάει μια γερή κατραπακιά από τα διαμειφθέντα στη ΔΗΜ.ΑΡ., το βασικό κόμμα του αριστερού μεταρρυθμισμού. (Αν δεν ξέρεις εσύ ή οι αναγνώστες σου να σε πληροφορήσουμε ότι στην κλειστή(!!!) συνεδρίαση της Κεντρικής της Επιτροπής, 40 κουκιά έπεσαν υπέρ της καταψήφισης της κυβέρνησης Παπαδήμου, 24(!!!) υπέρ της ψήφου ανοχής και 4 …λευκά!).
Νομίζουμε ότι εδώ ο φίλος Λασκαράτος υπέπεσε (με αντίστροφη όμως έννοια, αν μας εννοείς, που μας εννοείς! ;-) ) σε αυτό που ο σοφός λαός λέει:
Έβαλε κι η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες!
Αυτά τα ολίγα.
Увидимся
ΥΓ Ελπίζουμε ότι θα μας επιτρέψεις να συμπεριλάβουμε πολλά σημεία από το ανωτέρω σχόλιο στο απαντητικό μας σχόλιο προς το φίλο Λασκαράτο, αργότερα στο τσαρδί μας. Μη μας τραβήξεις καμιά αγωγή και μας ζητάς τη μάνα μας και τον πατέρα μας για παραβίαση του νόμου περί τύπου! ;-)
Τα λέμε
ΥΓ Δεν μας διέφυγε, ούτε κάνουμε πως δεν βλέπουμε, ότι στο σχόλιό σου υπάρχει η συνήθης …γενικευμένη κριτική προς την Αριστερά. Όμως, φίλε Λασκαράτε, εδώ ακολουθούμε την προτροπή τού Λένιν: Συγκεκριμένη ανάλυση τής συγκεκριμένης κατάστασης! ;-)
Αγαπητοί LeftG700,
θα είμαι όσο μπορώ πιο σύντομος, υπογράφοντας καλού κακού από την αρχή
Λ.
1.Αδίκησα το ΚΚΕ.
Είχε αντιδράσει με σφοδρότητα στη συμμετοχή του Λαός στην κυβέρνηση και δεν το είχα πάρει χαμπάρι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε μόλις σήμερα το μεσημέρι:
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=325618
enet.gr, 16:04 Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011
ΣΥΝ: Η πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση με ακροδεξιούς θα ολοκληρώσει την αντιδραστική επίθεση
γιατί όπως εξήγησα και στου Papoylis η αρχική του αντίδραση ήταν υπερβολικά διακριτική και απευθυνόταν σε ερμηνευτές των χρησμών της Πυθίας:
"Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ δεν έχει καμία νομιμοποίηση και καμία απόφασή της δεν αναγνωρίζεται από την κοινωνία, η οποία ουδέποτε ρωτήθηκε αν θέλει να την κυβερνούν τραπεζίτες και άνθρωποι που τίμησαν την 28η Οκτωβρίου στο σπίτι του δικτάτορα Μεταξά.”.
(Άσχετο. Να σημειώσω εδώ πως τραπεζίτης ήταν και ο μακαρίτης ο Ζολώτας της "οικουμενικής")
Όσο για τη 'Δημάρ', έχασε κάθε μέτρο συζητώντας για ψήφο ανοχής, αλλά αυτό δεν με εξέπληξε καθόλου, είναι γνωστές περιπτώσεις οι άνθρωποί της.
2.@Κυβέρνηση που παραιτείται αντικαθίσταται από μια νέα που πρέπει να προκύψει μετά από εκλογές.@
Όχι παιδιά, ποτέ.
Δεν το λέει ούτε το Σύνταγμα ούτε είναι δίκαιο και λογικό αυτό που λέτε. Στερείτε τη Δημοκρατία μας από το δικαίωμά της να αλλάζει πρωθυπουργούς μεσούσης της θητείας της Βουλής. Δηλαδή όταν πέθανε ο Α.Παπανδρέου, κακώς έγινε πρωθυπουργός ο Σημίτης;
Αν ο πρωθυπουργός παραιτηθεί για 1000 λόγους, θα πάμε σε εκλογές αν η Βουλή μπορεί να δώσει κυβέρνηση;
Κριτήριο νομιμότητας είναι και πρέπει να είναι η εμπιστοσύνη της Βουλής. Δεν εκφράζει ο πρωθυπουργος τη λαϊκή θέληση, η Βουλή την εκφράζει.
Παλιότερα το Σύνταγμα έδινε τη δυνατότητα στον Π.Δ. να διαλύσει τη Βουλή αν την έβρισκε σε δυσαρμονία με τη λαϊκή θέληση και να προκηρύξει εκλογές. Σήμερα η δυνατότητα αυτή δεν υπάρχει, την αφαίρεσε ο Α.Παπανδρέου.
Ο λαός πάντως για την ώρα εγκρίνει τον Παπαδήμο και ελπίζει, όπως δείχνουν τα 4 κυριακάτικα γκάλοπ που δείχνουν ταυτόχρονα και μεγάλη άνοδο της Αριστεράς, το λέω αυτό γιατί μερικοί μπερδεύου τους ευσεβείς τους πόθους με την πραγματικότητα.
3.Πράγματι σκέπτομαι να ψηφίσω Δημάρ, χωρίς να σημαίνει πως εκτιμώ την επαγγελματική αντίληψη της πολιτικής κάποιων στελεχών τους, την πρόταση Κουβέλη για Παπούλια πρόεδρο, το διορισμό του γιού Λεβέντη στη Βουλή, την προσχώρηση του Αυριανιστή Πασβαντίδη (!), τις διαπραγματεύσεις με Δημαρά και τα συνεχή στρογγυλέματα που κάνει ο με ύφος παλιού Γυμνασιάρχη Φ.Κουβέλης.
Αλλά προσχωρώ κι εγώ στη λογική του μικρότερου κακού και στο διακαή διαστροφικό συναισθηματικής υφής πόθο μου να δω την πολύχρωμη Αριστερά ισχυρή στη Βουλή, γιατί να μην αμφιβάλετε παρ'όλο που αντιπαθώ πολύ την πολιτική του ΚΚΕ θα χαρώ ακόμη και με τη δική του άνοδο, συμπαθώ πάρα πολύ τον κόσμο που το ψηφίζει, το ψήφισα-σε κατάσταση απόγνωσης- στις δημοτικές εκλογές ξέροντας ότι εμπίπτω στην αρμοδιότητα ψυχαναλυτή.
Κανείς δεν είναι τέλειος
Η συμμορία του κεφαλαίου που μας έκατσε στο σβέρκο σηματοδοτεί μια νέα εποχή. Η εποχή αυτή φυσικά έχει στοιχεία από το παλιό (πως θα γινόταν αλλιώς άλλωστε;), όμως το νέο, απροκάλυπτο χαρακτηριστικό της είναι ότι κατοχυρώνει de facto την κατάλυση της αστικής δημοκρατίας, την απονομιμοποίηση κάθε αντίθετης με την αστική προπαγάνδα άποψης και την υποβάθμιση όσων δεν εξυπηρετούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα συμφέροντα των αστών σε είλωτες (δούλους, χωρίς δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι). Είναι η πρόβα τζενεράλε για την τελειωτική μετάβαση από την αστική δημοκρατία στην αστική φεουδαρχία (και όχι ολιγαρχία).
Σιγά το νέο, θα σπεύσουν να πουν οι διάφοροι κομμουνισταράδες! Ναι, αλλά έχει μεγάλη διαφορά να αναγκάζεσαι να διαμεσολαβείς την άσκηση εξουσίας, παραχωρώντας έστω περιστασιακά, έστω προσωρινά, ένα κομμάτι της στις καταπιεζόμενες τάξεις από το να βγάζεις φιρμάνια και χρυσόβουλα, ωσάν Μέγας Κωνσταντίνος αγνοώντας παντελώς την καθολική λαϊκή αντίθεση.
Το μαύρο μπλοκ, ολόγιομο και πλήρες, με τα δεκανίκια του εκ δεξιών και αριστερών, έχει σαν έργο να αποτελειώσει ό,τι άρχισε η σοσιαληστρική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ήτοι την προτεκτορατοποίηση και διάλυση της χώρας.
Σε αυτή λοιπόν τη συγκυρία, τα δυο μεγαλύτερα κόμματα της αριστεράς διαγκωνίζονται για εκλογικά ποσοστά, δρώντας αντικειμενικά -ανεξάρτητα από το καλόν των προθέσεων- υπέρ της διατήρησης του υπάρχοντος συστήματος. Δεν ισοπεδώνω, απλά συνοψίζω. Γιατί πέρα από τις κατά περίπτωση σωστές αναλύσεις, τοποθετήσεις κλπ, το ρεζουμέ είναι αυτό: ΣΥΝ και ΚΚΕ δεν θέλουν να βγουν από τη δομή άσκησης εξουσίας που διαμορφώθηκε μεταπολιτευτικά στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια, η πολιτική τους είναι βαθιά συντηρητική, όσο και ανώφελη. Ακριβώς διότι η άρχουσα τάξη δεν μπορεί πια να κυβερνάει όπως παλιά, αλλά -δυστυχώς- οι από κάτω δεν έχουν φτάσει να μη θέλουν να κυβερνηθούν όπως παλιά. Αντί λοιπόν οι δυο αυτοί σχηματισμοί να ωθούν τα πράγματα προς την επανάσταση, αναλώνονται στο να συσπειρώνουν τα κοπάδια τους και να διεκδικούν μεγαλύτερη πίτα από τη φαινόμενη δομή άσκησης εξουσίας, μέσω των εκλογών. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να γίνουν εκλογές. Λέω ότι δεν αρκεί να ζητάς εκλογές και κατά τα άλλα πέρα βρέχει.
Επομένως, μια είναι η άμεση απάντηση στα τεκτενόμενα:
Τώρα αποχώρηση από τη βουλή και απονομιμοποίηση της φασιστοειδούς έμπνευσης συμμορίας του πιο αντιδραστικού τμήματος του κεφαλαίου. Η παραμονή σε αυτή τη βουλή το μόνο που μπορεί να προσφέρει αυτή τη στιγμή είναι άλλοθι δημοκρατικότητας στην δικτατορική κυβέρνηση. Ακόμα και να γίνουν οι εκλογές το Φλεβάρη (πράγμα αμφίβολο) η ζημιά θα είναι τόσο μεγάλη που δεν ξέρω αν θα είναι αναστρέψιμη. Γιατί δεν είναι μόνο τα μέτρα που θα έρθουν. Είναι και ότι ο λαός θα αποδεχθεί de facto τη νέα, αναδυόμενη κατάσταση όπου ο ρόλος του θα είναι να απαντάει απλά σε δημοσκοπήσεις και να μαυρίζει στις εκλογές. Αυτό, ίσως είναι χειρότερο και από τα ίδια τα μέτρα.
Φίλε Λασκαράτε,
Καλοδεχούμενη και προς έπαινο η παραδοχή για το ΚΚΕ. Για να τα λέμε όλα, αυτό περιμέναμε από εσένα, δεν μας εξέπληξε. Πιστεύουμε όμως ότι και τον ΣΥΡΙΖΑ τον αδικείς. Εν πάση περιπτώσει δεν θα τα χαλάσουμε εκεί.
Η ΔΗΜ.ΑΡ. έχει δομικό πρόβλημα. Θα έμαθες ασφαλώς τις παραιτήσεις Ματσαγγάνη και Βάσω Κιντή. Κι αν ρίξεις μια ματιά στην Αριστερή(???) Στρουθοκάμηλο και στη Μαργαρίτα τού φίλου μας τού leo (αμφότεροι και οι δυο ομού μαζί, μέλη τής Κεντρικής Επιτροπής), μάλλον θα συμφωνήσεις μαζί μας ότι προβλέπεται συνέχεια στις αποχωρήσεις, έτσι που δεν αποκλείεται στο τέλος τής ‘‘φάσης’’ να αρχίσουμε να μιλάμε για διάσπαση.
Για το ζήτημα του πόσο νόμιμη είναι η κυβέρνηση Παπαδήμου:
Έχουμε την (ισχυρή) εντύπωση ότι βλέπεις μόνο την τυπική πλευρά τού ζητήματος. Γενικά μιλώντας, μια τέτοια οπτική (και παρακαλούμε, μη το πάρεις προσωπικά, συζήτηση κάνουμε) νομίζουμε ότι είναι ολέθρια για την Αριστερά. Για τον απλούστατο λόγο ότι παραβλέπει τη θεμελιώδη γι’ αυτήν ιδέα πως το αστικό καθεστώς, η πολιτική μορφή τού κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής δηλαδή, είναι απόλυτα νόμιμο τυπικά, αλλά μόνο τυπικά. Με αυτή την έννοια, όντως δεν έχουμε κάποια τυπική παραβίαση του Συντάγματος. Ουσιαστική όμως; Με χίλια! Γιατί, κοίταξε να δεις τι γίνεται:
Προέκυψε μια κυβέρνηση με πολύ-πολύ έμμεσο τρόπο, με πρωθυπουργό μη εκλεγμένο και, επιπλέον, πράγμα καθόλου ασήμαντο στις μέρες μας, έναν πρωθυπουργό τεχνοκράτη και εξέχον μέλος τού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Του βραχίονα δηλαδή του σύγχρονου καπιταλισμού που έχει τσακίσει κοινωνίες και κοινωνίες σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης! Κι όλα αυτά τη στιγμή που είναι ολοφάνερο δια γυμνού οφθαλμού η πλήρης αναντιστοιχία μεταξύ του συσχετισμού στη Βουλή και της λαϊκής βούλησης! Το παράδειγμα που αναφέρεις από το παρελθόν είναι απολύτως αναντίστοιχο στις ‘‘λεπτομέρειες’’. Κι όπως ξέρεις, ο διάβολος εκεί ακριβώς κρύβεται: στις ‘‘λεπτομέρειες’’, στα ‘‘ψιλά’’ γράμματα. Γράφεις:
Στερείτε τη Δημοκρατία μας από το δικαίωμά της να αλλάζει πρωθυπουργούς μεσούσης της θητείας της Βουλής. Δηλαδή όταν πέθανε ο Α.Παπανδρέου, κακώς έγινε πρωθυπουργός ο Σημίτης;
Αν ο πρωθυπουργός παραιτηθεί για 1000 λόγους, θα πάμε σε εκλογές αν η Βουλή μπορεί να δώσει κυβέρνηση;
Αυτό έγινε, φίλε Λασκαράτε; Αλλάξαμε α π λ ώ ς πρωθυπουργό; Εδώ μας προέκυψε κοτζαμάν τρικομματική με κοτζαμάν ‘‘Γκοτζαμάνηδες’’ υπουργούς, αν μας εννοείς… Τι σχέση έχει αυτό με την ανημπόρια ενός πρωθυπουργού να πρωθυπουργεύει για λόγους υγείας και μάλιστα σε πολύ πιο ήρεμους καιρούς; Για κάποιους από τους 1000 λόγους, ναι, δεν θα ’τρεχε και τίποτε να μη πάμε σε εκλογές για να προκύψει νέα κυβέρνηση. Αλλά για ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα τον τελευταίο ενάμισο χρόνο, με συνεχή κλιμάκωση επί τα χείρω;;;
Λες ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου έχει την έγκριση του λαού. Τι είδους έγκριση είναι αυτή; Δια δημοσκοπήσεων;;; Και τι είδους έγκριση είναι αυτή, όταν επί μήνες και μήνες ντόπια και ξένα ανεξέλεγκτα και σκοτεινά διευθυντήρια εκβιάζουν και τρομοκρατούν το λαό με τον αισχρότερο τρόπο;;;
Τέλος, μια διευκρίνιση, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις: εμείς δεν κάναμε καμία αναφορά στο τι θα ψηφίσεις και δεν θα ψηφίσεις. Εμείς κάναμε μια αναφορά στον αυτοπροσδιορισμό σου, όπως εσύ τον διατυπώνεις δημόσια, και πέραν αυτού ουδέν. Δεν μας απασχολούν οι εκλογικές προτιμήσεις των σχολιαστών εδώ, ούτε βάζουμε τέτοια κριτήρια στο μυαλό μας, αλίμονο! Δυο λόγια όμως για τη λογική τού μικρότερου κακού θα τα πούμε:
Είναι μια λογική που δεν πρέπει να είναι ξένη σε έναν αριστερό (διαφορετικά τι θα σήμαινε πως κάνει πολιτική, μ’ άλλα λόγια επιλογές ανάμεσα από πολλαπλές δυνατότητες;). Όμως δεν μπορεί να αποτελεί λυδία λίθο. Γιατί οι επαναστατικές αλλαγές που οραματίζεται η Αριστερά (η Αριστερά όπως εμείς την καταλαβαίνουμε) δεν είναι ανέξοδες ούτε με μηδενικό κόστος. Ποτέ δεν ήταν τέτοιες οι επαναστατικές κοινωνικές αλλαγές. Επομένως, η αναγωγή τού κόστους σε ύψιστο κριτήριο σημαίνει αυτομάτως και παραίτηση από τη διεκδίκηση τέτοιου τύπου αλλαγών.
Και τι Αριστερά θα είναι αυτή, φίλε Λασκαράτε;
Τα λέμε
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Κατ’ αρχήν, ως ευ παρέστης! (Πού χάθηκες, τι έγινες, πώς εξαφανίστηκες έτσι; Παρά λίγο να μείνεις από …απουσίες! ;-) )
Ερχόμενοι στην ουσία του σχολίου σου τώρα, να πούμε ότι συμφωνούμε με τη συνοπτική ανάλυση της κατάστασης και βέβαια με τις ευθύνες των δυο κυριότερων σχηματισμών τής Αριστεράς (όχι πως οι δευτερεύοντες είναι ‘‘αθώοι’’, κατά τη γνώμη μας). Η ένσταση/προβληματισμός μας είναι αλλού. Συγκεκριμένα, σε αυτό που βάζεις στο τραπέζι ως ξεκόλλημα από τη λιμνάζουσα και αδιέξοδη κατάσταση. Γράφεις:
Αντί λοιπόν οι δυο αυτοί σχηματισμοί να ωθούν τα πράγματα προς την επανάσταση, αναλώνονται στο να συσπειρώνουν τα κοπάδια τους και να διεκδικούν μεγαλύτερη πίτα από τη φαινόμενη δομή άσκησης εξουσίας, μέσω των εκλογών.
Αλήθεια, διαπιστώνεις από την προσωπική και πολιτική σου εμπειρία επαναστατική κατάσταση (επαναστατική κατάσταση, όπως την εννοούμε εμείς οι αριστεροί, φυσικά, όχι όπως την εννοούν διαφημιστές προϊόντων και πλασιέ των ‘‘επαναστατικών διαρθρωτικών αλλαγών’’ που «χρειάζεται ο τόπος» για να ‘‘εκσυγχρονιστεί’’ επιτέλους). Από το παραπάνω απόσπασμα έτσι φαίνεται. Αλλά από αυτό που ακολουθεί όχι:
Ακριβώς διότι η άρχουσα τάξη δεν μπορεί πια να κυβερνάει όπως παλιά, αλλά -δυστυχώς- οι από κάτω δεν έχουν φτάσει να μη θέλουν να κυβερνηθούν όπως παλιά.
Εμείς νομίζουμε ότι η κοινωνική πραγματικότητα αντιστοιχεί στο δεύτερο απόσπασμα του σχολίου σου, όχι στο πρώτο. Και κάτω από αυτό το πρίσμα, δεν βλέπουμε σε τι θα συνεισέφερε η αποχώρηση της Αριστεράς απ’ τη Βουλή. Ιδίως από τη στιγμή, που δεν έχει συγκροτηθεί, ούτε καν ως σύλληψη που θα οδηγήσει στη γέννα, ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο με αριστερό πρόσημο και ηγεμονία.
Κάπως έτσι τα βλέπουμε εμείς και κάθε κριτική δεκτή! :-)
Τα λέμε
Ξεκαθαρίζουν τα πράγματα.
Ολα τα αστικά κόμματα μαζί.
Εμεις?
Φίλε Μάρκο,
Εμείς; Χμ...
Εμείς, εμείς (εσείς, αυτοί, οι άλλοι) οι μόνοι... συνεπείς! (μαλάκες!)...
Τα λέμε
ΥΓ Είσαι ο Μάρκος που τον τελευταίο καιρό μας επισκέπτεται τακτικά (χωρίς όμως λογαριασμό στον Blogger)και μας αποκαλεί "αγαπητά λεφτόπουλα", ή πρόκειται για συνωνυμία;
Αγαπητοί λέφτηδες,
Κατ' αρχάς, η απουσία μου οφείλεται σε προσωπικούς λόγους. Παρ' όλ' αυτά, παρακολουθούσα συχνά πυκνά το blog.
Δεύτερον, όταν γράφω "να ωθούν τα πράγματα προς την επανάσταση" προφανώς και δεν εννοώ ότι έχουμε τώρα επαναστατική κατάσταση. Εννοώ να ασκούν τέτοια πολιτική που να έχει σαν απώτερο στόχο αυτό. Επομένως σωστά καταλάβατε από το παρακάτω απόσπασμα που αναφέρετε ότι δεν πιστεύω ούτε εγώ ότι ήρθε η ώρα (ή τουλάχιστον πλησιάζει) για την έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα.
Όσο για την αποχώρηση απο τη βουλή, εξήγησα γιατί πρέπει να γίνει τώρα και όχι όταν είχε προταθεί από τον ΑΑ. Κρίνω ότι η συγκυρία είναι τέτοια που τα οφέλη από την παραμονή είναι σαφώς λιγότερα από τα οφέλη της αποχώρησης. Είναι εκτίμηση αυτό και δεν μπορώ να παρουσιάσω επιχειρήματα που να το εμπεδώνουν. Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι όσο ο λαός δεν βλέπει τους βουλευτές δίπλα του, τόσο θα αποδέχεται την κατάσταση που περιγράφω στην προηγούμενη ανάρτηση: την μετατροπή του και τυπικά σε απλό χειροκροτητή των αστών φεουδαρχών (αν μου επιτρέπεται αυτή η διατύπωση). Επιπλέον, θεωρώ ότι η αποχώρηση είναι ένα από τα ουσιώδη βήματα προς τη συγκρότηση του μετώπου που αναφέρετε.
Κατά τα άλλα, φυσικά και δεν είναι άμοιροι ευθυνών και οι μικρότεροι σχηματισμοί. Εξάλλου, αν θυμάστε, στο σατυρικό κείμενο που σας είχα στείλει ("λεξικό της ελληνικής αριστεράς") δεν αφήνω κανέναν απ' έξω.
Κλείνω, λέγοντας ότι με έχει κουράσει ο γενικός όρος "αριστερά". Προφανώς, αναγνωρίζω ότι υπάρχουν αριστεροί που δεν είναι κομμουνιστές. Όμως το χρέος, τη μεγάλη ευθύνη αυτή ειδικά τη στιγμή την έχουν οι κομμουνιστές. Ακριβώς γιατί αποδεικνύεται περίτρανα πια, ότι η ευημερία του συνόλου των ανθρώπων είναι αδύνατο να επιτευχθεί εντός του παρόντος συστήματος.
Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα ακόμα για κάποιους, οπότε δεν συνεχίζω.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Ok, χρήσιμες οι διευκρινίσεις σου. Οι όποιες ψιλοασυμφωνίες παραμένουν σχετικά με την ακριβή αξιολόγηση των εναλλακτικών κινήσεων που διαθέτουμε είναι ακριβώς αυτό που είπαμε: ψιλο-
Η παρατήρησή σου σχετικά με την ορολογία (αριστερά/κομμουνισμός) με έκανε να θυμηθώ ένα μισογραμμένο ποστ με τίτλο «Και για δε μιλάτε ποτέ για κομμουνισμό, ρε;». Αρχικά, η ιδέα είχε ‘‘εγκριθεί’’. Μετά, είπαν κάνα-δυο (και πήραν την ..."πλειοψηφία"!): «Τι τα θέλουμε τώρα αυτά τα ‘‘ξεκαθαρίσματα’’; Δεν τ’ αφήνουμε για αργότερα;». Θα το επαναφέρω προς συζήτηση στην επόμενη συνεδρίαση τής Κεντρικής Επιτροπής! ;-)
Τα λέμε
ΥΓ Η διευκρίνιση για τις ευθύνες των μικρότερων ‘‘παικτών’’ τής Αριστεράς δεν ήταν για σένα. Θυμάμαι πολύ καλά τις απόψεις σου, που συμπίπτουν άλλωστε στα βασικά με τις δικές μας. Απλώς, όσο μπορώ, προσπαθώ να γράφω με το ένα μάτι προς τον συνομιλητή και με το άλλο προς τους όποιους αναγνώστες παρακολουθούν τις κουβέντες μέσα εδώ.
Ουπς, παράλειψη!
Επίσης συντροφικά!
Σωστός ο λέφτης!
συντροφικά
Μάρκομ Ξ
Υ.Γ. Η συζήτηση για το κομμουνιστικό ιδεώδες πρέπει να γίνει σύντομα. Είναι απαίτηση της συγκυρίας.
εγώ είμαι αγαπητα λεφτόπουλα.
μόνο πως κατάφερα παρά τα χρόνια μου να μάθω και μλογκ
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Αχ αυτή η πουτάνα η συγκυρία, πόσες απαιτήσεις γεννάει! -και τι να πρωτοπρολάβει κανείς!...
Τα λέμε
Ok, φίλε Μάρκο. Κι άσε τα χρόνια σου στην πάντα! Παλιοί αριστεροί, νέοι αριστεροί, όλοι οι αριστεροί μια γενιά!
Τα λέμε
Οι θεσεις μου ήταν και ειναι οι εξεις και ειναι πλεον και αυταποδεικτες:
Οτι το αθλιο παγκοσμιο καπιταλιστικο παρακρατος το οποίο ενοχλειται απο οποιονδηποτε θεσμο θα μπορουσε να αντισταθει στα οικονομικα τανκς που προελαυνουν, εχει γεμισει την πολιτικη σκηνη με παπαγαλακια του τα οποία αλλοτε παριστανουν τους πατριωτες δεξιους (Καρατζαφερης) και αλλοτε τους εκσυγχρονιστες αριστερους (Ψαριανος) και αλλοτε τους φιλε"ελευθερους" (η χρηση της λεξης αποτελι Υβρι) ωστε υπο τον μπαμπουλα της Παπαρηγα να υφαρπαζουν τις ψηφους των αφελων.
Εν συνεχεια ριχνουν τις μασκες και προβαινουν σε κυβερνησεις είτε συνεργασιας είτε εκβιασμου (Δημος Αθηναιων όπου ο ακροδεξιος Αβραντινης του Ακροδεξιου Φιλελευθερισμου του Μανου κινει τα νηματα με ποσοστο 0,5%, ή η Δραση του Μανου στη Θεσσαλονικη-Μπουταρης που εκφραζει όλο το παγκοσμιο σκοτεινο παρασκηνιο ή τωρα η κυβερνηση Παπαδημου που επιβληθηκε απο το ΣΚΑΙ και το παρακρατος που διαπλεκεται με αυτο).
Εξ αλλου ειναι προφανες οτι διαφοροι bloggers συνομιλητες σου που κρατουν με απιστευτη μισαλλοδοξια την σημαια του αντεθνισμου (και οχι του ανεθνικισμου) της αθεϊας (και οχι της ανεξιθρησκειας) και της δαιμονοποιησης ομαδων (και οχι της καθαρσης), τα οποία αποτελουν γνωστες αρετες της Μασωνιας (enlightment) όσο και να υποκρινονται τους αριστερους τα κειμενα τους βριθουν φιλελευθερισμου σε σημειο που θα μπορουσε να τα γραφει και η... Μιραντα Ξαφα με ψευδωνυμο.
Να το πω κι αλλιως, είναι σαν ενας Φιλελευθερος Παγκαλος να προσπαθει να ντυθει με αριστερο κουστουμι Small size. Τα κρεατα της λαιμαργιας θα ξεχειλιζουν. Ο Ροζ Πανθηρ σε νεα επεισοδια.
Ειναι αδυνατο να εκτιμησει κανεις το προσκηνιο και το παρασκηνιο της τεχουσαν Ελλαδικης πολιτικης σκηνης χωρις να ψαχουλεψει σε επιμελως κουκουλωμενες πλευρες τις ιστοριας, ιστορικες διαδρομες διαφορων κυκλων και κεντρων και τις διασυνδεσεις τους με το σημερα.
Επειδη το οτι ο ρασο δεν κανει τον παπα δεν ειναι και κανενα νεο εφυολογημα καιρος ειναι να αρχιζουμε να διαβαζουμε αναμεσα και πισω απο τις γραμμες τα κειμενα διαφορων ΔΗΘΕΝ αριστερων για να αντιληφθουμε τι λεει το παγκοσμιο παρακρατος, γιατι το λεει και που θελει να το παει. Και ΔΕΝ ειναι συνομωσιολογος αυτος που το επισημαινει και αυτος που το προβλεπει.
Απο ανθρωπους σαν κι εσενα θα ειχα την ελπιδα αν οχι την απαιτηση να σου ειναι ευκολα αντιληπτο. Διαφορετικα, καηκαμε...
ΥΓ. Τις δηλωσεις του Καραταφερη οτι ειναι υποχρεος στην οικογενεια Μητσοτακη τις ακουσες προ μηνων και σε ανυποπτο χρονο;
Φίλε Θεοπρόβλητε,
Ζητούμε κατ’ αρχήν συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση. Έπεσες στην ημέρα τού Πολυτεχνείου και μετά, για να τα λέμε όλα, με πήρε λίγο ο …ύπνος! :-)
Τώρα, για τα όσα λες. Σε πολλά από αυτά που λες συμφωνούμε, αλλά με λίγο διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων.
Ας πούμε, μιλάς για παγκόσμιο καπιταλιστικό παρακράτος. Γιατί παρακράτος, παρακαλώ; Κράτος με τα όλα του! Και με εκλογές, και με βουλές, και με συντάγματα και με τα πάντα όλα. Έχεις μια τάση, αυτό που έχει επικρατήσει σε όλη τη γη και το οποίο, βεβαίως, όπως όλα τα συστήματά, έχει και τα υποσυστήματα και υποστυλώματά του, να το θεωρείς ως κάποιο ‘‘κακό’’ που ήρθε από κάποιον γαλαξία. Είναι η εξέλιξη των πραγμάτων, εξέλιξη που σύμφωνα με τη μαρξική κοσμοθεωρία την οποία ενστερνιζόμαστε κατά βάση, έχει όλες τις ‘‘κατά φύση’’ αιτίες να παίρνει αυτή τη μορφή.
Φυσικά, τα υποσυστήματα και τα υποστυλώματα, κάποιοι τα ‘‘τρέχουν’’, κάποιοι τα λειτουργούν, εκτελώντας εντεταλμένη υπηρεσία. Το ίδιο συμβαίνει και με το υποσύστημα των ιδεολογικών μηχανισμών τού συστήματος. Και τι κάνουν αυτοί οι ιδεολογικοί σχηματισμοί; Μα τι άλλο από το να προσπαθούν να ‘‘περάσουν’’ την ιδεολογία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της μειοψηφίας τών επικυρίαρχων στον πολύ κόσμο και να τον πείσουν ότι ο υπαρκτός καπιταλισμός, παρά τα ‘‘προβληματάκια’’ του, είναι ο καλύτερος δυνατός κόσμος; Όμως, φίλε μας, εσύ κάνεις εδώ ένα μεγάλο λάθος: Ταυτίζεις όσους έχουν φάει τη φόλα, όπως λέει κι ο Παπακωνσταντίνου (ο τραγουδιστής, όχι το μόμολο ο υπουργός!) ή όσους τα μικροσυμφέροντά τους κουτσοβολεύονται από την υπάρχουσα κατάσταση με εντεταλμένα όργανα του συστήματος! Ε, δεν είναι έτσι!
Κάτι ανάλογο, αν καταλάβαμε καλά, υπονοείς και για τον Ρο και τον Λασκαράτο, τους οποίους φωτογραφίζεις . Εμείς έχουμε πολιτικές διαφωνίες μαζί τους για διάφορα ζητήματα. Αυτό φαίνεται από τις συνομιλίες μας, στις οποίες τόσο ο Λασκαράτος (με αυτόν συζητάμε, ο Ρο δεν μας καταδέχεται), όσο και εμείς, μιλάμε ανοιχτά και δεν μασάμε τα λόγια μας. Αλλά, για μισό λεπτό, φίλε Θεοπρόβλητε!
Είναι ποτέ δυνατόν να σκιάσουμε τους ανθρώπους, και μάλιστα με τέτοια βαριά σκιά, επειδή, κατά τη γνώμη μας, ορισμένες από τις απόψεις τους είναι βλαπτικές για την Αριστερά, στην οποία, σημειωτέον, δηλώνουν ότι ανήκουν; Και να το κάνουμε αυτό τη στιγμή που ξέρουμε πόσο βαριά έχει πληρώσει η Αριστερά, τρώγοντας πολλές φορές τα καλύτερα παιδιά της, τέτοιου τύπου πρακτικές. Και στο τέλος-τέλος, να το κάνουμε αυτό, όταν δεν έχει στεγνώσει ακόμα η λάσπη που εκτόξευσε εναντίον μας ‘‘το φαινόμενο’’ τής μπλογκόσφαιρας (ένα είναι ‘‘το φαινόμενο’’!) ότι είμαστε μανιαδάκια, δηλαδή στημένο, ασφαλίτικο μπλογκ;;;
Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, φίλε Θεοπρόβλητε. Αριστεροί είμαστε, όχι συκοφάντες[1] και λασπολόγοι[1]. Και μπορεί να λέμε συχνά «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια», αλλά, βέβαια, δεν εννοούμε α υ τ ό! Για όνομα!
Και στο όνομα των συζητήσεων που έχουμε εδώ, αν δεν έχεις συγκεκριμένα τεκμήρια να καταθέσεις, σου λέμε όσο πιο δυνατά μπορούμε: είναι κρίμα και για σένα και για τις ιδέες που έχεις, ιδέες που, σε τελική ανάλυση, είναι υπέρ των αδυνάτων, είναι κρίμα κι άδικο να σκιάζεις ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή διαφωνείς μαζί τους, όπως έχεις κάθε δικαίωμα άλλωστε.
Και να σου πούμε και το άλλο; Είναι και επιζήμιο για την Αριστερά. Δες το κι έτσι. Για να μη πούμε κυρίως έτσι!
Τα λέμε (αλλά χωρίς σκιές, να χαρείς)
[1] Δεν κατηγορούμε εσένα για κάτι τέτοιο με την έννοια της ενσυνείδητης πράξης. Δεν έχουμε τα στοιχεία για να κάνουμε κάτι τέτοιο. Όμως, οι σκιές που αφήνεις, αντικειμενικά, είναι συκοφαντική λασπολογία
Left
δεν πιστευεις δηλαδη στην υπαρξη του παρακρατους ή ο καπιταλισμος δεν διαθεται ΚΑΙ παρακρατος;
Κρατος ειναι οταν ο Χ καπιταλιστης με την κυρα του και τον παρα του αγορα;ζει και πουλα και εκμεταλλευεται χωρες και λαους καθαρα και ξαστερα και χωρις αναστολες.
Παρακρατος ειναι οταν ενας Χ διαπλεκομενος δημοσιογραφος μεσω ανυνυμων ή επονυμων αρθρων ή εκπομπων του παραπλανει κλαι κατευθυνει. Παρακρατος ειναι οταν καποια πραγματα θαβονται ενω αλλα υπερτονιζονται. Παρακρατος ειναι οι κουμπαροι. Παρακρατος ειναι οταν ο Χ βουλευτης που ιδιωτικοποιει μια τραπεζα βολευει τον γυιο του σε αυτην και εν συνεχεια χρηματοδοτει δι αυτης όλους τους κολλητους του και τους παρατρεχαμενους του ενω εσυ κι εγω δεν μπορουμε να βγαλουμε ουτε πιστωτικη καρτα. Παρακρατος ειναι να κατασκοπευεται η ιδιωτικη ζωη πολιτων και πολιτκων ωστε η διαπομπευση τους να γινει αντικειμενο πολιτικο.
Ολα αυτα τα υπαρκτα φαινομενα δεν αφορουν το κρατος ουτε υγειεις διεργασιες αλλα παρακρατικους μηχανισμους.
Και μη βιαστης να πεις οτι ειναι παθογενειες του καπιταλιστικου συστηματος διοτι ας μην κρυβομαστε πισω απο το δακτυλο μας για τα εργα και τις ημερες του υπαρκτου-ανυπαρκτου σοσιαλισμου.
Θλω να πω εχουμε να αντιμετωπισουμε μια παρακμη του καπιταλισμου ως συστημα εξ ορισμου αλλα και μια ηθικη παρακμη ανευ προηγουμενου την οπια δεν μπορω να επιρριψω στην δεξια αλλα σε ολους οι οποιοι πλεον ειναι συγκοινωνουντα δοχεια.
Λες παρακατω, οτι ταυτιζω τους καρχαριες με εκεινους που κουτσοβολευονται απο το συστημα. Δεν ειναι ετσι ακριβως. Μπορω να διακρινω εκεινον που κουτσοβολευτηκε ή συμβιβαστηκε με εκεινον που ως μπραβος ή παρατρεχαμενος αναλαμβανει να εκτελεσει το εργον. Η γραφιδα εκεινου που παραπλανα ή διαφθειρει μια κοινωνια για να φαει το αφεντικο του ενα τονο παϊδακια (κατα προτιμηση ανθρωπινα) ωστε να βολευτει και ο ιδιος δεν ειναι λιγοτερο ενοχη. Και οι δοσιλογοι της κατοχης αν τους ρωτησεις πολλοι θα βρουν καποιες δικαιολογιες γιατι το εκαναν περαν απο ιδεολογικες.
Αναφερθηκες στο Λασκαρατο (αναρωτιεμαι αν η απουσια του σχετιζεται με την δημιουργια του νεου ακροφιλελευθερου κομματος "Δημιουργια Ξανα" που ειναι μεταλλαξη του γνωστου κομματιδιου Πορτοκαλι του Αβραντινη ο οποιος κυβερνα το Δημο Αθηναιων με ποσοστο 0,5% και με ιδιαιτερο ζηλο στην διαχειριση διαδηλωσεων και φοροεισπραξεων σε βαρος του αμαχου πληθυσμου).
Συγγνωμη για να καταλαβω τι εχεις καταλαβει. Ενας κειμενογραφος του Στεφανου Μανου και της Μπακογιαννη που παριστανει τον ΔΗΘΕΝ αριστερο δεν ειναι πολιτικη απατη και παραπλανηση των αφελων; Ενας λιβελογραφος που με πρωτοφανες μισος καταφερεται εναντιον μιας και μονο θρησκειας με μεθοδολογια που θυμιζει ιδεολογικη χουντα του Εμβερ Χοτζα δεν σε ενοχλει; Να παρουμε τις θεσεις του οι οποιες ειναι ταυτοσημες με σκοτεινα συμφεροντα που επεφεραν μεχρι και με βομβαρδισμους την διασπαση των Βαλκανιων και την υποδουλωση τους στον πλεον απανθρωπο Καπιταλισμο o ο οποιος συνεχιζει το εργο του;
Να παρουμε την κτηνωδια -εκει πλεον δεν αντεξα- τις αηθους επιθεσης προς κοιωνικα ευπαθεις ομαδες όπως οι πολυτεκνοι εισηγειται την καταργηση φοροαπαλλαγων και διευκολυνσεων μεσα απο ενα ρεσιταλ ψευδολογιας οτι δηθεν οι πολυτεκνοι περνανε υποχρωτικα μεσα απο την Εκκλησια για να εξασφαλισουν την πολυτεκνικη ιδιοτητα;
Nα παρουμε τους Αγανακτισμενους που μεσα από ενα ρεσιταλ χυδαιολογιας ουτε λιγο ουτε πολυ μας αποκαλεσε με αλλα λογια "αγανακτισμενους πελατες" - όπως και ο Ψαριανος (φαινεται περνουν γραμμη) καμουφλαρισμενους δημοσιους υπαλληλους ή εθνικιστες;
Εδω δεν εχουμε να κανουμε απλα με μια ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ διαφορα. Δεν εχουμε να κανουμε καν με αντιθετα συμφεροντα που συγκρουονται. Εχουμε να κανουμε με μια αηθη δογματικη επιθεση η οποια ως σκοπο εχει να περασει τις πλεον σκοτεινες γραμμες του φιλελευθερισμου καμουφλαρισμενες ως το μηλο τις χιονατης.
Ματαιως προσπαθησα να κανω διαλογο μαζι τους και να επικοινωνησω. Οταν ομως καποιος ενεργει και γραφει ωσαν να ειναι σε διατεταγμενη υπηρεσια τι διαλογος να γινει;
Ασε πια και το άλλο, τον αερα της μπουρζουαζιας που δηθεν θιχτηκε ως βουλγκερ οταν ξεσπασα και τους ειπα μιση κουβεντα παραπανω (οποτε με ειπαν αλητη) ενω απειρες φορες εχω ακουσει απο τους παρτατρεχαμενους τους θαμωνες αισχρολογιες και μπινελικια τα οποια προφανως δεν χαλουσαν το ιματζ του μπλογκ (βαριεμαι να αλλαζω γλωσσα στο πληκτρολογιο) επειδη ειχαν στοχο εμενα.
Το προβλημα του Λασκαρατου δεν ειναι η διαφορετικη άποψη, ουτε εγω εχω καμμια σκασιλα να υπερασπιστω την αριστερα, ουτε καν την Εκκλησια. Αν δεν ηταν ο Λασκαρατος και το παρασκηνιο που του υπαγορευει να γραφει αυτα που γραφει διαθετωντας μαλιστα και ενα αρτιο δικτυο... πληροφοριοδοτων εγω θα ειχα γραψει περισσοτερα για το παπαδαριο απο οτι γραφει ο ιδιος. Αλλα σταματησα οταν αντιληφθηκα οτι κατι βρωμαει σε καποιους κυκλους που οραματιζονται να κρεμανε ανθρωπους και υποληψεις με τα εντερα του τελευταιου παπά μεσα απο ενα κλιμα μισσιοναριου μεταπουριτανου αντικληρικαλιστη.
Ειναι το ιδιο χυδαιο, επειδη δεν γουσταρω τον Ροκφελερ και το σιναφι του, να αρχιζα να αναδημοσιευω απο τον διεθνη τυπο αρθρα για τον ταδε παιδεραστη Ραββινο ή για τον δεινα εθνικιστη Ισραηλινο που σκοτωσε 2 Παλαιστινιους.
Οσον αφορα τα τεκμηρια εννοεις την αποκαλυψη της ταυτοτητας του Λασκαρατου και του Ροιδη; 'Η τεκμηρια για τα εργα και τις ημερες των πραγματικων προσωπουν που κρυβονται πισω απο ψευδωνυμα;
Ας αφησουμε τα πραγματικα προσωπα, οι θεσεις, η γραφη, η στοχοποιηση ανθρωπων και τα λιβελογραφηματα των γραφοντων υπο ψευδωνυμο, όποιοι και να ειναι αυτοι σε καλυπτουν; Αν η επιλογη μου να γραφω εδω ως ενα blog μιας αριστερας που θα μπορουσε να με εκφραζει ειναι σωστη, κανονικα δεν θα επρεπε να εισαι ευχαριστημενος απο λιβελογραφηματα ενος blog μισους όπως του Ροιδη.
Δεν προερχομαι απο εκκλησιαστικα περιβαλλοντα ουτε περασα την ζωη μου εγκλειστος σε καμμια μονή. Οι επαγγελματικη μου ιδιοτητα και οι παρεες μου ανηκουν στο χωρο της διαφημισης, της ειχειρηματικοτητας, της δημοσιογραφιας, της τεχνης, των εκδοσεων, του τουρισμου κλπ. Εχω και εγω προσκληση να συμμετασχω στο κομμα Δημιουργια Ξανα (ανατριχιασα). Συνεργαστηκα με το Δημο Αθηναιων. Εστησα τον 984. Με το περιβαλλον του Ροιδη και του Λασκαρατου εχουμε και καποιους κοινους γνωστους.
Συνεπως, μπορω και να γνωριζω προσωπα και πραγματα αλλα δεν μπορω να ανεχτω να με φωναζουν αλητη καποιοι που λειτουργουν ως μπραβοι της δημοσιογραφιες και της διαπλεκομενης με αυτη επιχειρηματικοτητας και πολιτικης.
Δογματικος παντως δεν ειμαι. Καποτε εβριζα την Παπαρηγα ως μονολιθικη και τον Τσιπρα ως καιροσκοπο. Σημερα μπορει και να διεκδικησουν την ψηφο μου, ακομα και αν η εντυπωση που εχω γι αυτους παραμενει. Σαν φοιτητης πλακωνομουνα με την Πανσπουδαστικη αλλα οταν προτειναν κατι σωστο τους υπερψηφιζα και με κοιταγαν καλα-καλα.
Αισθανομαι κατι να με καιει για αυτο που λεγεται πατριδα την οποια ο Λασκαρατος μισει. Πιστευω σε αυτο που λεγεται Θεος και που αποκαλυπτεται σε μας όσο εμεις μποορυμε να αντιληφθουμε. Αυτο κατα τον Λασκαρατο με κατατασει στην κατηγορια του Καρατζαφερη;
Ειρωνια δεν ειναι να παριστανεις τον αριστερο, να εισαι ακραια φιλελευθερος και να λειτουργεις μεσα απο ενα δογματισμό, στεγανα και κουτακια που το μονο που δεν αποπνεουν εναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της σκεψης;
Ας βρουν καποια αλλη λεξη να κοτσαρουν στο ιδεολογημα τους.
Το κλεινω το θεμα γιατι αρχιζω να αισθανομαι ως παραθυρο στις ειδησεις του star.
ΥΓ. Η λασπολογια αφορα υπαρκτα και φυσικα προσωπα. Εγω καταφερομαι εναντιον των θεσεων καρικατρουρων που γραφουν υπο ψευδωνυμο.
Αν τα φυσικα προσωπα που "φωτογραφιζω" θιγονται επειδη τους ταυτιζω με τις θεσεις των λιβελογραφων και θεωρουν και οι ΙΔΙΟΙ οτι αυτα που γραφει ο Λασκαρατος και ο Ροιδης ειναι χυδαιογραφηματα δεν εχουν παρα να τα αποκυρηξουν και οι ιδιοι ως τετοια. Αλλα κατι μου λεει οτι δεν προκειται να γινει κατι τετοιο.
Τουλαχιστον συμφωνουμε σε αυτο: Οτι τα γραφομενα τους αποτελουν λασπη σε όποιον κι αν αποδίδεται η συγγραφη τους. Διοτι αν τους απεδιδα την συγγραφη ποιηματων δεν θα θιγοντουσαν.
Τους ευχομαι παντως ολοψυχα καποτε να ερθουν εις εαυτον και να εγκαταλείψουν τα ξυλοκερατα και τις λασπες.
Και της 12ης ευπροσδεκτοι. Και οι μη νηστευσαντες...
Δημοσίευση σχολίου