Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016

Κόκκινο Δίκτυο: Πώς να καταγγέλλετε την ιδέα «σοσιαλισμός σε μία χώρα» την ίδια στιγμή που προωθείτε ακριβώς την ιδέα «σοσιαλισμός σε μία χώρα»!




Ώρες-ώρες, τα στελέχη και οι εκπρόσωποι τού Κόκκινου Δικτύου έχουν μεγάλη πλάκα (κάτι όχι και τόσο αξιοπερίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι προσεύχονται κάθε βράδυ στο εικόνισμα του Τρότσκι να μη δουν στον ύπνο τους το φάντασμα του Στάλιν και κατουρηθούν σαν τον Κυρίτση...). Όπως ο καλός σύντροφος Γιώργος Σαπουνάς που σε πρωτομηνιάτικο άρθρο του στο διαδικτυακό όργανο του φορέα και στην προσπάθειά του να τονίσει τη φοβερή πλην αυτονόητη αλήθεια ότι «το νόμισμα δεν φέρνει αυτομάτως το σοσιαλισμό»  γράφει μέσα στην καλή χαρά ανυποψίαστος κι ωραίος:
Η επιλογή του νομισματικού διλήμματος από την πλευρά μεγάλου τμήματος της αριστεράς, και μάλιστα της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής, και η επίμονη προβολή του, ως το «ερώτημα κλειδί» που βρίσκεται στο επίκεντρο της ταξικής και ιδεολογικοπολιτικής πάλης συνιστά στην πραγματικότητα αποδοχή του πλαισίου του αντιπάλου. Με άλλα λόγια αποδοχή της επιλογής του εχθρού για το πεδίο και τις συνθήκες της μάχης.
Τρία διαφορετικά και αντιθετικά επιχειρήματα/ κατευθύνσεις εντός της αριστεράς, υποστηρίζουν/ συγκλίνουν σε αυτή την επιλογή. Το βασικό επιχείρημα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς αφορά στην διαπίστωση ότι στην Ελλάδα κανένα, ορατό τουλάχιστον, αστικό τμήμα δεν υποστηρίζει την έξοδο από το ευρώ και ως εκ τούτου μια τέτοια επιλογή μετατρέπεται σε μέσο της «αντικαπιταλιστικής ανατροπής».  Μια άλλη προσέγγιση αφορά, αν και μάλλον ανομολόγητα, στην προσπάθεια να εκτιμηθεί η δυνατότητα της οικοδόμησης του «σοσιαλισμού σε μια μόνο χώρα». Τέλος, αν και κανείς τουλάχιστον, μέσα στην ΛΑΕ δεν το αποδέχεται ρητά, η «θεωρία της εξάρτησης και των σταδίων» και μαζί η πολιτική των «λαϊκών μετώπων» (την οποία εγκατέλειψε εδώ και χρόνια ο βασικός εκφραστής της, το ΚΚΕ). Η επιλογή δηλαδή της διαταξικής συμμαχίας υπό τον στόχο της εθνικής ανεξαρτησίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης του ελληνικού καπιταλισμού με δημοκρατία και φιλολαϊκό/ φιλεργατικό πρόσημο, αντίληψη που οδήγησε σε καταστροφές το εργατικό και το κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα και διεθνώς. Πιο σοβαρό μοιάζει το πρώτο επιχείρημα καθώς οι άλλες δύο προσεγγίσεις, παρόμοιες σε μεγάλο βαθμό, έχουν ήδη εκτεθεί ιστορικά και καθόλου τυχαία, αν και ενυπάρχουν ως προβληματισμοί μέσα στην ΛΑΕ, δεν διαθέτουν την αυτοπεποίθηση να εμφανιστούν με το θεωρητικό και ιστορικό τους πρόσωπο.
Πολλά σημεία άξια συζήτησης (και ικανά να σηκώσουν πολύ νερό) υπάρχουν στην παραπάνω ενότητα από το άρθρο του. Τα παρακάμπτω για να σταθώ σε αυτό που υπογράμμισα:
***
Όπα! Τι γίνεται εδώ; Ποιοι διαμαρτύρονται επειδή η άποψη «σοσιαλισμός σε μία χώρα»  (υποτίθεται ότι) σέρνεται υπογείως μέσα στη ΛΑΕ; Μα οι ίδιοι άνθρωποι που όπου σταθούν κι όπου βρεθούν σπρώχνουν με νύχια και με δόντια τη ΛΑΕ σε κατευθύνσεις αναντάμ παπαντάμ σοσιαλιστικές εδώ και τώρα, προωθώντας την άμεση υιοθέτηση μέτρων σοσιαλιστικής αλλαγής τών παραγωγικών σχέσεων με εργατικό έλεγχο και (εννοείται) σοβιέτ!
Δεν θα πιαστώ σε κουβέντα αν έχουν δίκιο ή άδικο σε αυτές τις απόψεις τους «σοσιαλιστικής φυγής προς τα μπρος». Δεν είναι αυτό το θέμα μου. Το θέμα μου είναι το εξής:
Δεν νομίζουν οι σύντροφοι ότι το να στήνουν φαντάσματα είναι πολύ φτωχό μέτρο για να αναστήσει ένα πολιτικό ρεύμα που ό,τι ήταν να προσφέρει το πρόσφερε προ πολλών δεκαετιών και έκτοτε αναπαύεται τον αιώνιο ύπνο του; Ακόμα χειρότερα:
Εντάξει, σοσιαλιστική δημοκρατία έχουμε εντός τής Αριστεράς και, στα πλαίσια αυτά, επιτρέπεται ακόμα και το κυνήγι μιας τόσο χιμαιρικής ιδέας όπως αυτή τής νεκρανάστασης πολιτικών ρευμάτων τού παρελθόντος. Δεν μπορούν να σκεφτούν κάποιο καλύτερο τρόπο να αναστήσουν πεθαμένους από το να βγάζουν τα ματάκια τους μόνοι τους;

39 σχόλια:

Σκεπτικιστης είπε...

Φιλε Λεφτ

Ολα τα νομισματα εχουν (τουλαχιστο) δυο οψεις:
-O Παππας παιρνει πολλα φαουλ!!!
-Φυσικο ειναι αφου παιρνει πολλες προσπαθειες.
-Φυσικο δεν ειναι αυτο, φυσικο ειναι το αλλο!!!
ΑΦΟΥ παιρνει πολλα φαουλ, συνεπως συνεχιζει να παιρνει προσπαθειες.

Αρχη του Μαρξ ειναι οτι ο σοσιαλισμος δεν μπορει να επιβιωσει σε μια μονο χωρα.
Αρχη του Λενιν ειναι να επιχειρηθει η δικτατορια του προλεταριατου (ΟΧΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ)σε ΟΣΕΣ χωρες ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ.
Αρχη της πραγματικοτητας ειναι οτι, ναι μεν δικτατορια του προλεταριατου ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙ, αλλα η πιθανοτητα επιτυχιας της (δηλαδη τελικα καταργησης της και μεταβασης στον σοσιαλισμο) κυμαινεται απο 0-απειρον

Σκεπτικιστης είπε...

Κατα τα λοιπα, Λεφτ

Σοσιαλδημοκρατια υποσχεται η Λαε. Οχι σοσιαλισμο. Αλλα και η σοσιαλδημοκρατια, (που θα ηταν μια καποια λυσις) ζητημα ειναι αν μπορει να εφαρμοστει σε μια μονο ΜΙΚΡΗ και ΜΟΝΗ χωρα.


Τωρα, το νομισμα μονο του δεν λεει τιποτα. Πιθανον και να συσκοτιζει. Συνδεεται με αθετηση υποχρεωσεων; Αλλοιως πως;
Χρειαζεται προταση με ξεκαθαρες απαντησεις και λεπτομερειες σε γεωπολιτικα ζητηματα. Δες τι γινεται στην Βραζιλια. Υπαρχει πολιτειακη εκτροπη, ενω στην Βενεζουελα, εν μεσω κινηματος της κατσαρολας, εχουμε πολιτικη δολοφονια ανωτατου στελεχους. Ειναι πιθανη-εικαζομενη εξωγενης παρεμβαση, παρολο που στην περιοχη υπαρχει αντι-ιμπεριαλιστικο μετωπο πολλων χωρων.

Eπισις δεν εβαλες την επιχειρηματολογια του αρθρου:
''Το «όριο» του ευρώ δεν το έθεσε η αριστερά στο κίνημα και στην πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Πρόκειται για το ισχυρότερο ιδεολογικό όπλο των αντιπάλων καθώς λειτουργεί υπέρ του συστήματος σε όλες τις ενδεχόμενες απαντήσεις. Ακόμα και σ’ αυτές τις οποίες τα κυρίαρχα αστικά και ιμπεριαλιστικά κέντρα απορρίπτουν, δηλαδή αυτές που ενισχύουν τις διαλυτικές τάσεις της ΟΝΕ/ΕΕ. Ιδεολογικά υποβάλει σε κάθε περίπτωση την αποδοχή του πλαισίου της αγοράς και της «μηχανικής» της μέσα στην κρίση:
-----
καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων με προτεραιότητα την μείωση του κόστους της εργασίας και την υποτίμησή της.''
-----
Και για αυτο το λογο το νομισματικο ζητημα ειναι συσκοτιστικο.
Δεν μπορουμε να ξεφυγουμε απο την γεωπολιτικη και απο την οικονομια. Αυτο θα ηταν φυγη προς το ξεφωτο του μελλοντος. Και αυτο γινεται οταν υπαρχει οικονομικη και γεωπολιτικη ασαφεια.

Για την 'φυγη προς το μελλον'

Νομιζω (μπορει να κανω λαθος) οτι το αλλο επιχειρημα σου δεν ειναι σωστο. Δεν βαζει ο Σαπουνας το σοσιαλισμο σε μια μονο χωρα απο το παραθυρο. Ισα ισα, προσπαθει να λυσει την υπαρκτη αντιφαση.Λεει:
'' Στην «εσωτερική» συζήτηση συναντιούνται στην ΛΑΕ διαφορετικές εμπειρίες, ιδεολογικές ταυτότητες, δυνατότητες, επιλογές εύρους ακροατηρίου, συμπεράσματα από την πρόσφατη εμπειρία. Όμως η αναγκαία «ισορροπία» απόψεων και συσχετισμών δεν συνιστά και γραμμή προς την κοινωνία ούτε την αντίστοιχη αντίληψη οικοδόμησης του πολιτικού φορέα.

Αυτή την αντίφαση μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μόνο στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης δυνατής πολιτικοποίησης της συζήτησης ταυτόχρονα με τα μέτρα και τις λειτουργίες που θα εξασφαλίζουν την μεγαλύτερη δυνατή κοινωνικοποίησή της μέσα στο «κόμμα». Εξασφαλίζοντας δηλαδή, τους πραγματικούς όρους της εσωκομματικής δημοκρατίας.''https://rproject.gr/article/i-syzitisi-gia-programma-kai-tin-fysiognomia-tis-lae

Προκειται για διπλη διαδικασια, που σε καμμια περιπτωση δεν ειναι 'σοσιαλισμος σε μια μονο χωρα' οπως θα προσπαθησω να εξηγησω παρακατω.

LeftG700 είπε...

Φίλε Σκεπτικιστή,


Απ' ό,τι καταλαβαίνω, θα ακολουθήσει και τρίτο σχόλιο. ΟΚ. Θα το περιμένω για να πω κι εγώ κάποιες σκέψεις μόλις ολοκληρώσεις.


Τα λέμε

Σκεπτικιστης είπε...

Συνεχιζω

Σπρωχνει 'με νύχια και με δόντια τη ΛΑΕ σε κατευθύνσεις αναντάμ παπαντάμ σοσιαλιστικές εδώ και τώρα, προωθώντας την άμεση υιοθέτηση μέτρων σοσιαλιστικής αλλαγής τών παραγωγικών σχέσεων με εργατικό έλεγχο και (εννοείται) σοβιέτ!'. Δεν το ειδα αλλα παλι μπορει να μην το προσεξα. (επαναλαμβανω, συζητηση προσπαθω να κανω, δεν ειμαι και απολυτος, οσο και αν αυτα που γραφω μπορει να φαινονται ετσι, εξαλλου το μονο σιγουρο ειναι οτι τιποτε δεν ειναι σιγουρο.

Ο σοσιαλισμος ειναι διαδικασια που παιρνει δεκαετιες και εκατονταετιες. Ειναι αδυνατη η επικρατηση του δια μιας σε ολες τις χωρες, πρωτα και κυρια γιατι παντα εμφανιζεται οχι σαν μια μηχανικη διαδικασια αλλα ''προωρα'' και βολονταριστικα υπο την μορφη της ρεαλιστικης\ουτοπιας, ως αρνηση του υπαρχοντος και εχει σαν προυποθεση την συμμετοχη των εργαζομενων, αλλα και γιατι καθε κοινωνια ειναι σε αλλο παραγωγικο επιπεδο ενω εχει και τα δικα της πολιτικα χαρακτηριστικα.

Η πολιτιστικη επανασταση που προτεινει ο Σαπουνας δεν ειναι σοσιαλισμος, ειναι πολιτικη προετοιμασια του κινηματος και οσμωση του με το ανοικτο κομμα. Το ζητημα ειναι πως αυτα τα ορθα θεωρητικα, προωθουνται. Η πολιτιστικη επανασταση ειναι νομοτελειακο να αφορα εν πρωτοις το κομμα και τον περιγυρο του οχι ολο το κινημα.
Το κινημα ειναι τοσο ενδεχομενικο, που δεν μπορει να αποκρυσταλλωθει πολιτικα για την επαναστατικη ή την αντικαπιταλιστικη αριστερα. Το δημοψηφισμα σε συνδιασμο με τις κατοπινες εκλογες ειναι ενδεικτικο για αυτο. Αποτυχια της Λαε, στασιμοτητα των αλλων.Για να βοηθησεις την δημιουργια κινηματος με μονιμα χαρακτηριστικα, πρεπει να εχεις και υλικα μεταβατικα αιτηματα (εκτος απο θεωρια-ες) και μια διαδικασια επιτευξης τους. Η αυθορμητη ταση των εργαζομενων ειναι ο ρεφορμισμος-συνδικαλισμος λεει ο Μαρξ. Συνεπως ειναι απαραιτητο ενα μεταβατικο προγραμμα με οικονομιστικα αιτηματα. (που να τρεχεις τωρα..για σοσιαλισμους, εχουμε και οικογενεια..)Ουτε αυτα ειναι σοσιαλισμος.
Αλλα προετοιμαζουν την κοινωνια γι αυτον.Το ζητημα ειναι πως αυτα τα ορθα θεωρητικα, προωθουνται.
Στο βαθμο που προσπαθεις να λυσεις την γεωπολιτικη αντιφαση, εισαι υποχρεωμενος να προτεινεις επισις σχεδιο πολιτικο σιγκεκριμενο (και οχι ηξεις αφιξεις).

Λεει το αρθρο:
΄΄Είναι ένα σχέδιο διαρκούς αποσταθεροποίησης της αστικής εξουσίας προς όφελος του κόσμου της εργασίας, που υπόσχεται «μνημόνιο για το κεφάλαιο». Στοχοποιεί τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και διευκολύνει στην αποσαφήνιση των πολιτικών στόχων του εργατικού και μαζικού λαϊκού κινήματος ώστε να επιτυγχάνουν καίρια πλήγματα και ανατροπές στην αστική κυριαρχία, ανατρέποντας τον ταξικό συσχετισμό μέσα στην χώρα. Γι’ αυτό είναι ένα σχέδιο διαρκώς μεταβαλλόμενο που κάθε φορά ανταποκρίνεται στο επίπεδο της ταξικής και πολιτικής πάλης φέροντας τα στοιχεία της στρατηγικής και των ιδεών μέσα από τους προγραμματικούς και πολιτικούς στόχους.''

Πιστευεις Λεφτ οτι αυτα αφορουν το παρον; Noμιζω οχι, αφου το σημερινο επιπεδο ταξικης και πολιτικης παλης ξεκαθαρα δεν ανταποκρινεται στους ορους που βαζει το αρθρο. Ειναι σχετικα σαφες (μπορει να κανω λαθος), λεει 'Στοχοποιεί τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και διευκολύνει στην αποσαφήνιση των πολιτικών στόχων του εργατικού και μαζικού λαϊκού κινήματος' Στοχοποιει δεν σημαινει ανατρεπει σε υλικο επιπεδο, αλλα στο επιπεδο της σκεψης (που ειναι ομως η αρχη). Αυτο το νοημα εβγαλα. Ακομα ομως και αυτο, δεν ειναι σοσιαλισμος. Λεγεται κερδιζω χρονο, δημιουργω προυποθεσεις στο υποκειμενο, μεχρις οτου, μια μεγαλη μεριδα χωρων, μπαινει στην ιδια πορεια.

πικάπα είπε...

Επειδή όμως οι καταστάσεις δεν θα είναι πάντα και τόσο απαλές και δεν προλαβαίνουμε, θα περάσω και στο (2). Στην άλλη διάσταση. Στη διάσταση όχι της διαδικασίας (που είναι ουσία), αλλά στη διάσταση της ουσίας (που είναι διαδικασία). Στη παγκόσμια (global) διάσταση εντός της οποίας παίζονται όλα.

Θα παραθέσω απλώς ως σημαδιακή αναφορά. αυτό το άρθρο παρακάτω.
http://www.counterpunch.org/2016/05/31/whatll-it-be-folks-xenophobia-or-genocide/

Μη βιαστείτε, μελετήστε κάθε λέξη. Γιατί ένας τέτοιος αναλυτής φτάνει στο σημείο να μη βλέπει άλλη λύση; Είναι βαλτός; Είναι φανατικός; Ή μήπως τον έπιασε το ουίσκυ γράφοντας προς το τέλος; Τίποτε δεν αποκλείεται σε αυτό τον κόσμο.
Δε νομίζω πιθανή την επικράτηση του παλιομοδίτικου φασισμού και εθνικισμού, περισσότερο από περιστασιακό μπαμπούλα ή καρικατούρα. (αν και ποτέ δεν ξέρεις..)
Για Matrix, ναι το φαντάζομαι, για Αρμαγεδώνα επίσης. Αλλά δε νομίζω ότι ποτέ ο Δυτικός άνθρωπος θα αμφισβητήσει ο ίδιος τον ιμπεριαλισμό του προτιμώντας τον απομονωτισμό του.
Ότι και νάναι, το δρόμο για την αναβίωση του απομονωτισμού και αυτο-τιμωρητικού εθνικισμού, έστω σαν μπαμπούλα, τον αφήνει διάπλατο η υποτέλεια της όλης αριστεράς στο “φιλελεύθερο” mainstream. Δεν θέτει η αριστερά το θέμα της εξουσίας, λόγω των εξωτερικών συνθηκών. Άρα, δεν αμφισβητεί στην ουσία του το “west is the best”, όπως λέει και ο αναλυτής. Καθόλου λοιπόν δεν ωφελούν οι αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές κορώνες. Είναι ο ιμπεριαλισμός μάγκα μου, το αιώνιο στάδιο του καπιταλισμού.

Σημαντική υποσημείωση.
Δεν πιστεύω (και εγώ, όπως και το ΚΚΕ, όπως και ο Σκεπτικιστής, όπως και κάθε νηφάλια σκεπτόμενος) ότι μπορεί μια μικρή αριστερά σε μια “χώρα” όπως η Ελλάδα να υλοποιήσει με επιτυχία ένα εθνικολαϊκό πρότζεκ και να αυτοδιατεθεί. Σίγουρα χρειάζονται άλλες βαρύτερες χώρες. Ωστόσο η Ελληνική αριστερά έπαιξε ιδιαίτερα βαρύ αρνητικό ρόλο παγκοσμίως με την αποθάρρυνση της αριστερής εναλλακτικής απέναντι στον μονόδρομο του ιμπεριαλισμού. Ο μεν Σύριζα ούτε βαλτός να ήτανε για την ταφόπλακα των ελπίδων παγκοσμίως. Αλλά και το ΚΚΕ, που είχε μεν δίκιο όταν φώναζε δυνατά και με κάθε τρόπο “ρε ούφα χαζοχαρούμενα, μη πάτε να μπλέξετε με κυβέρνηση, θα βρούμε όλοι το μπελά μας!”, ωστόσο επιβεβαίωσε διεθνώς πως δεν υπάρχουν στ αλήθεια άλλες αριστερές εφεδρείες να κρεμάσουν έστω τη κουδούνα στην ουρά. Αλλά αν η Ελληνική αριστερά βάρυνε αρνητικά παγκοσμίως, αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσε και να βαρύνει αντίθετα, θετικά;
Η αδυναμία πραγματοποίησης της εθνολαϊκής ανεξαρτησίας ως χάπι έντ σήμερα καθόλου δε σημαίνει ότι πρέπει να το ρίχνουμε με παρακαταθήκη κομμουνιστολογίας στου αγίου ποτέ και σε όλα ή τίποτε. Η καλύτερη παρακαταθήκη είναι η μεθοδική συγκρότηση ενός αριστερού εθνολαϊκού στρατηγήματος (και αντίστοιχου κινήματος) απέναντι στην ισοπεδωτικά κυρίαρχη αντίθεση: Republic vs Empire.
Είναι θέμα ουσίας και φυσικά και διαδικασίας (οι 2 όψεις του ιδίου νομίσματος)

Σκεπτικιστης είπε...

Λεφτ, εχω τελειωσει, Πικαπα, η ηττα βαρυνε και σε μας οχι μονο εξω. Η Λαε πηρε οτι εμεινε απο την λεηλασια, τελεια.

Ενα αλλο, πονταρεις πολλα στη διαδικασια, αλλα η διαδικασια αποδιδει πολυ πολυ μακροπροθεσμα και κυριως, μαζικα αποδιδει μονο κατοπιν της εγκαθιδρυσης νεας εξο υσιας. Η διαδικασια αντε να εκπαιδευσει λιγο το φορεα, να τον προετοιμασει για τα ανωτερα καθηκοντα, δεν ειναι πουθενα γραμμενο οτι μεσω της διαδικασιας θα λυθουν τα αλυτα. Ουτε καν στον υπνο του νεαρου Κον Μπεντιτ (τον οποιο δεν θα πολυσυμπαθεις). Το επειγον της καταστασης δεν σημαινει ντε και καλα αυξημενη δεκτικοτητα του κοσμου στις αριστερες ιδεες. Μεγαλο κακο εκαναν αυτοι που αμαυρωσαν (για παντα;) to ονομα της. Η γενικη ταση του κοσμου ειναι προς τα δοκιμασμενα (φοβος αγνωστου) ή προς τον νετο σκετο φασισμο (με το ενα ή το αλλο ονομα).
Να πω και μια βλακεια για το τελος. Πολυ ακουγεται οτι ειμαστε παραμονες μιας μεγαλης καταστροφης παρομοιας με τον α' ή τον β' παγκ. πολεμο. Ο κοσμος περιμενει και χαιρεται τις τελευταιες χαζοχαρουμενες στιγμες του. Και αυτο ενω ουτε τα στρατοπεδα εχουν με ευκρινεια διαμορφωθει σε μια διπολικη κατασταση. Ζουμε ακομα στον πολυπολικο κοσμο της 'διεθνους μεταπολιτευσης' των ανατροπων 89-91. (κοπυ λεφτ, αρκει να αναφερεται η πηγη χαχα)

markos είπε...

Λέφτηδες έχετε δίκιο.
Η ΛΑΕ βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση, δεν έχει την αίσθηση της πραγματικότητας και είναι ένα συμμάζεμα που μάλλον θα διαλυθεί σε λίγο.
Τα ,,Μαρξιστικά,, κομματίδια που βρίσκονται μέσα στην ΛΑΕ μπερδεύουν και μπερδεύονται συνεχώς και το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους μόνα τους-αν έχουν-.

πικάπα είπε...

Σκεπτικιστή, δεν διαφωνώ, αλλά συμπληρώνω. Εάν υποβαθμίσουμε την διαδικασια έναντι της ουσίας, τότε είναι σα να δεχόμαστε ότι η ουσία είναι και επέρχεται κάπως σαν από έμπνευση, τύχη, ή μάλλον πραξικοπηματικά, ή απο μηχανής θεού. Προσχωρούμε έτσι στα μεταφυσικότερα της μεταφυσικής, αφαιρώντας έτσι από εμάς το προνόμιιο της διαλεκτικής. Προφανώς πολλές λύσεις έχουν προέλθει από λάθος πειράματα, καρταμπόλες, ακόμη και φάβες. Ωστόσο αυτό δε σημναίνει ότι θα ποντάρουμε στις φάβες ή στις ενοράσεις, ή στις αυθεντίες, ή στις αυθεραισίες, ή στα πραξικοπήματα.

Άρα είναι αναγκαστικό να δίνουμε την ίδια (οντολογική και λειτουργική) αξία, τόσο στην ¨"ουσία, όσο και στη "διαδικασία" ως τις 2 όψεις του ιδίου.
Ίσως το παραπάνω σκεπτικό να σου φαίνεται θεωρητικό, ΟΚ τότε λοιπόν:

Σε ρωτώ. εντελώς πρακτικά, με το να γράφει μονίμως η "αριστερά" τη διαδικασία στα παλιά της τα παπούτσια, τι ακριβώς σοβαρό κατάφερε στην πράξη από το 1989 και μετά; Παρλαπίπες σκέτες.

πικάπα είπε...

Δεν υπάρχει όμως μόνο ένα νόμισμα, ώστε να έχουμε 2 μόνο πλευρές. Στο επάλληλο επίπεδο της ¨καθαρής¨ ταξικής πάλης και της καθαρής ταξικής αντίθεσης, από τους ¨να αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να κατακτήσουμε την εξουσία, τους κον Μπετιτ, τους Διριζα, τους τροτσκιστές, τους αναρχικούς,ένα μεγάλο ετερόκλητο μωσαϊκό, στο οποίο έχει πλέον προσχωρήσει και το ΚΚΕ, αφορίζεται κάθε τι εθνικό και προπαντός ο πόλεμος.

Οι αντιλήψεις αυτές είναι γενετικές της αριστεράς και του κομμουνισμού. Η μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση πραγματοποιήθηκε με αντιπολεμικό αίτημα. Η άλλη μεγάλη παρ ολίγον επανάσταση της Γερμανίας καταπνίγηκε ακριβώς επειδή κυριάρχησε το εθνικο-πολεμικό σοσιαλδημοκρατικό “πατριωτικό” κλίμα. Μιλώντας επομένως για εθνολαϊκά στρατηγήματα και κυρίαρχες αντιθέσεις, στη συγκυρία, δεν επιλύουμε δια μαγείας κανένα θεωρητικό και πρακτικό πρόβλημα. Στρατήγημα δε σημαίνει ότι ψοφάς για να πολεμήσεις ή είσαι στρατόκαυλος.

Να μη το κρύβουμε όμως: Στην πράξη κανένα κομμουνιστικό ή έστω αριστερό εγχείρημα δεν απέφυγε τον πόλεμο, ο οποίος επιβλήθηκε έξωθεν. Κανένα κομμουνιστικό ή έστω αριστερό εγχείρημα δεν θα ζούσε ούτε μισή μέρα, αν έστρεφε και το άλλο μάγουλο.

Προκύπτει αβίαστα πως ο Σοσιαλισμός είναι αδύνατος σε πολεμικές συνθήκες, καθώς οι σχέσεις παράγωγης οπουδήποτε “εντός”, καθορίζονται από τις σχέσεις ανταλλαγής με τους “εκτός”. Ακόμη και ο ψυχροπολεμικός απομονωτισμός είναι σχέση ανταλλαγής και αμοιβαίου καταναγκασμού . Ο ψυχρός πόλεμος της Δύσης απέναντι στη Σοβ. Ένωση, επηρέασε καθοριστικά τη Δύση και αυτή (η Σ.Ε) απέδωσε ότι κατακτήσεις υπήρξαν στην “Ευρώπη”. Ο Ευρωπαίοι εργαζόμενοι κατέκτησαν ότι κατέκτησαν (μοιράζοντας βέβαια κάπως τη λεία του 3ου κόσμου) στις πλάτες της Σ.Ε. Και υπό το φόβο της. Και αλίμονο, αυτή η ανταλλαγή, βάρυνε ανεπανόρθωτα τις πλάτες της Σ.Ε. και ματαίωσε πολύ γρήγορα την οικοδόμηση του σοσιαλισμού

Η “καθαρότητα¨ λοιπόν και η απολυτότητα δεν είναι συμβατή με τη πραγματική ζωή, δεν είναι γόνιμη, είναι στείρα. Είμαστε και δεν είμαστε τίποτε άλλο από βιολογικές διεργασίες. Εκεί υπάρχει ο νόμος της συμβιωτικής και συνεργιστικής λειτουργίας. Όποιος δε συμβάλλεται στην μίξη και επαμφοτερισμό των πραγμάτων και των νοημάτων, αποβάλλεται, αργά η γρήγορα.
Με τη σκέψη μας απλώς προσπαθούμε να θέσουμε το πρόβλημα σε ένα σύστημα αναφοράς και κάνουμε κάποιες απαραίτητες απλοποιήσεις, για πρακτικούς λόγους. Και αυτό δουλεύει, όταν καταλάβουμε σωστά σε ποιο σύστημα αναφοράς κατά βάση κινούμαστε. Έτσι δεν έχει πάψει και δε νομίζω ποτέ να πάψει η χρηστικότητα και η πρακτικότητα της έννοιας “κυρίαρχη αντίθεση”.

Γενικότερα, ΟΚ, δεν είναι νόμισμα η πραγματικότητα, ούτε καρτεσιανό σύστημα συντεταγμένων, ούτε καν σφαιρικό, αλλά εκτείνεται στη χαοτική και δαιδαλώδη στερεομετρία του DNA, τις κοσμικές χορδές, σκουληκοτρυπες και ακόμη παραπέρα... Αλλά μη τρελαθούμε κιόλας. Προσπαθούμε να βάλουμε τάξη στο χάος, αλλιώς δεν θα τη βγάζαμε καθαρή. Και επομένως απλοποιούμε εργαλαιακά αναλύοντας σε εικονικά συστήματα αναφοράς – δεν γίνεται αλλιώς. Αρκεί να έχουμε υπόψη μας ότι απλώς απλοποιούμε εργαλειακά κάτι συνθετότερο και πολυπλοκότερο.

Κατά τα άλλη, η Μαρξική αλλά και η Λενινιστική ανάλυση στηρίχθηκαν στην τότε Φυσική (και βιολογία), η οποία έκτοτε έχει ριζικά μεταβληθεί. Ο Μπιτσάκης είχε προσπαθήσει κάποτε να κάνει κάτι για το θέμα. Το θέμα όμως είναι δύσκολο.

Σκεπτικιστης είπε...

πικαπα, και εγω συμφωνω, αλλα. Το μονο νεο που ειδα μετα το 90 ειναι οι Ζαπατιστας. Δεν ξερω αν καλυπτεσαι. Για την κυρια αντιθεση, εχει ταλαιπωρηθει πολυ. Σε καποιο σημειο εφτασε να εκφραζεται στους τους χαρτες του Στραταρχη Ζουκωφ. Αυτα ομολογω με ξεπερνανε. (θα κριθουν καποτε απο αλλους). Ουτε Λεφεβρ εχω προσφατο, ουτε Μπιτσακη (για τον τελευταιο δεν ενθουσιαζομαι).

πικάπα είπε...

Τι να πω φίλε Σκεπτικιστή. Τι να μου κάνουν οι Ζαπατίστας, δεν είμαι Ινδιάνος, αλλά Έλληνας, η κολώνα και τα φώτα του Δυτικού πολιτισμού (χα).
Κι αν δεν έπεφτε μεσα ο Ζουκωφ στους χάρτες του, κι είχαμε ακόμα για πρωθυπουργό τον Τσολάκογλου; Αρα κάτι έκανε ο στρατηγός. Θα μου πεις ο πρωθυπουργός που έχουμε τώρα είναι εντάξει; Ε, είναι πάντως γλυκύτερος, δεν μπορείς να πεις, οι περισσότερες μαμάδες ακόμη τον συμπαθούν.¨ Για τους Γάλλους δε ξέρω, τους αποφεύγω, ίσως είναι μια άδικη προκατάληψη. Ο δε Μπιτσάκης δε κατάφερε πολλά, αλλά είναι δικός μας. Είχαμε βεβαια καλύτερους. Το θέμα είναι ότι τώρα έχουμε μόνο γλυκύτερους.

Σκεπτικιστης είπε...

Πικαπα
Στον ιμπεραλιστικο καπιταλισμο, το ανεξαρτητο κρατος λειτουργει σαν ορος της κρισης και οχι του ξπερασματος. Το ανεξαρτητο κρατος οξυνει τις αντιφασεις μεσα στον ιμπεριαλισμο, ΒREXIT, Γερμανια στο νατο αλλα και με την Ρωσια, Τουρκια, πιο παλια Ιρακ, Ιραν περιφερειακα κεντρα,. Οι διεθνεις ιμπεριαλιστικες συμμαχιες ειναι ενοτητα/συγκρουση. Ομως, ο Λενιν δεν ευχηθηκε να γινει ο α'Π.Π. για να επαναστατησουν οι φανταροι και να γινουν νεες κομμουνες. Δεν ξερω αν μπορει να ευχηθει ενας κομμουνιστης να γινει πολεμος (πυρηνικος;) για να ξεσηκωθουν οι λαοι. (ρητορικη η ερωτηση). Οταν ευχεσαι ενα brexit, ευχεσαι να οξυνθουν οι αντιθεσεις. Και αυτο το κανεις για να κουρευτει το χρεος!! Ουτε καν. Το ανεξαρτητο ΚΡΑΤΟΣ ειναι η πηγη της εξουσιας του κεφαλαιου. Ας βαλουμε και σβαστικες για να μην χασουμε τους φασιστες της βασης (που ειναι και αυτοι παιδια του λαου). Το αρθρο και το περιοδικο μαλλον πρακτοριστικο ειναι.

Πικαπα προσπαθεις να πεισεις για την απο τα κατω γονιμοποιηση της Λαε. Μα η Λαε, στρατηγικα ειναι συνοθυλευμα Μπρεσνιεφικων και Μετατροτσκιστων (και σκετων ρεφορμιστων). Αυτο θες να ενισχυσεις; Ti θαλεγε ο Στραταρχης, ε; Mηπως καπου αντιφασκεις;

Το πραγματικο ζητημα ειναι τι αντιτασσεις στον ιμπεριαλισμο και τον πολεμο. Μετα τη Μαδριτη ακολουθησε το Σταλινγκραντ. Μετα τη Γκερνικα η Δρεσδη και η Χιροσμα.

Σκεπτικιστης είπε...

Ο αρθρογραφος κατασκευασε ενα Τραμπ εθνικιστη, και τον εβαλε σε ψευτο αντιπαραθεση με τον αμερικανικο ιμπεριαλισμο. Και μετα προτεινε την εξαγωγη του μοντελου σε ολο το δυτικο κοσμο. Επειδη η κατασκευη ειναι παιδαριωδης, απαντω ως εξης
Bullshit!!

πικάπα είπε...

Μου έβαλες δύσκολα και είχα προσπαθήσει να το κλείσω χαλαρά. Αα τα πάρουμε ένα ένα απ το τέλος.
Σε μια αριστερά lost in space, δεν είμαι εγώ αυτός που θα αντιτάξει τα στήθια του στον ιμπεριαλισμό και στον πόλεμο. Θα προσπαθήσω μέσα στα συντρίμμια μας, να πείσω για τα ελάχιστα προαπαιτούμενα μιας επανίδρυσης. Για αυτό επιμένω για τη διαδικασία, η οποία όσο δεν υπάρχει, τόσο δεν υπάρχει καμία αριστερά και καμία αριστερή απάντηση.

Δεν προσπαθώ πια για τη ΛΑΕ, αν ήταν θα το έκανα από μέσα. Απλώς η ΛΑΕ έρχεται αναγκαστικά στη συζήτηση ως το πιο πρόσφατο παράδειγμα ενός φούφουτου που λέει πως θέλω να επανιδρυθώ, χωρίς να έχει κάνει ίχνος αυτοκριτικής, χωρίς ίχνος διαδικασίας κλπ κλπ. Κατά τα άλλα, σίγουρα αντιφάσκω κάπου και κάποτε. Βρες μου κάποιον που δεν αντιφάσκει.

Δεν ξέρω αν είναι πρακτορίστικο, νομίζω πως είναι εύκολο να βάζεις ταμπέλες, αλλά είναι δύσκολο να προλάβεις να πιάσεις εσύ τα πόστα και τις αιτίες που οδηγούν το κόσμο στο φασισμό. Υπενθυμίζω πως ο φασισμός ήταν και είναι κατάσταση με λαϊκή βάση. Αν και η πρωτοπορία του ξεκινά πάντα όπως στη ταινία 1900 (με πουγκιά πλουσίων που κάνουν κόβα σε μια εκκλησία), ωστόσο μαζεύει πολύ λαϊκό κόσμο που θα έπρεπε να έχει προλάβει να έχει η αριστερά.

Τώρα για το κράτος, τον πόλεμο κλπ. Ο ΠΠ είπε στο άρθρο του για το 1848, άνοιξη των λαών, δηλαδή επαναστάσεις αυτοδιάθεσης. Το σύστημα αναφοράς μας είναι ο πόλεμος των άστρων με τη “δημοκρατία” που έγινε αυτοκρατορία και η κυρίαρχη αντίθεση είναι το Republic vs Empire. To κοινό παγκόσμιο αίσθημα είναι η διάθεση για αυτοδιάθεση. Με αυτό το αίσθημα είναι αναγκαστικό να βρεις ένα τρόπο να συνδεθείς, αν δε θέλεις να δεις να το προσεταιρίζεται ο φασισμός.. Δεν θα μπλέξω με τις θεωρίες περί κράτους. Θα πρέπει να πούμε πολλά και δεν θα βγάλουμε νομίζω ζουμί.

Θα θυμίσω το τσιτάτο του Μαρξ από το Μανιφέστο, το έχει γράψει πρόσφατα και ο Λεφτ, ότι η εργατική τάξη είναι αναγκασμένη να διεκδικήσει την εξουσία εντός του έθνους, να αναδειχθεί ως ηγέτιδα τάξη της πατρίδας της, είναι εθνική, αν και όχι με την έννοια της αστικής τάξης. Το λέω με δικά μου λόγια..Να θυμίσω ότι ο ιμπεριαλισμός είναι το από πάντα στάδιο του καπιταλισμού, όχι απλώς το ανώτατο, και δεν υπάρχει ούτε υπήρξε καπιταλισμός χωρίς ιμπεριαλισμό και βάισ βέρσα. Να θυμίσω το λόγο του Άρη για τα πεζούλια μας και το τι είν η πατρίδα μας. Να θυμίσω ακόμη και τον μάντεψε ποιον έναν ονομαστό αναρχικό τι έλεγε σχετικά.
Κατά τα άλλα αφήνω τις θεωρίες του κράτους στους ειδικούς.

ΥΓ (Για το μπούλσιτ, συμφωνώ)

LeftG700 είπε...

Φίλε Σκεπτικιστή,


Ομολογώ ότι με μπέρδεψες. Ο σοσιαλισμός, δηλαδή η α’ βαθμίδα τής κομμουνιστικής κοινωνίας κατά Μαρξ, προϋποθέτει ταξική κυριαρχία τής εργατικής τάξης (= δικτατορία τού προλεταριάτου). Γιατί τα διαχωρίζεις;

Ένα άλλο, το βασικό. Από τη μία γράφεις (σχόλιό σου Πέμπτη, Ιουνίου 02, 2016 8:31:00 μ.μ.):

Για την 'φυγη προς το μελλον'

Νομιζω (μπορει να κανω λαθος) οτι το αλλο επιχειρημα σου δεν ειναι σωστο. Δεν βαζει ο Σαπουνας το σοσιαλισμο σε μια μονο χωρα απο το παραθυρο.


Κι από την άλλη, τέσσερις ώρες αργότερα (Παρασκευή, Ιουνίου 03, 2016 12:34:00 π.μ.), αφού παραθέτεις ένα απόσπασμα από το άρθρο τού Σαπουνά με προγραμματικά στοιχεία, γράφεις:

Πιστευεις Λεφτ οτι αυτα αφορουν το παρον; Noμιζω οχι, αφου το σημερινο επιπεδο ταξικης και πολιτικης παλης ξεκαθαρα δεν ανταποκρινεται στους ορους που βαζει το αρθρο. Ειναι σχετικα σαφες (μπορει να κανω λαθος), λεει 'Στοχοποιεί τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και διευκολύνει στην αποσαφήνιση των πολιτικών στόχων του εργατικού και μαζικού λαϊκού κινήματος' Στοχοποιει δεν σημαινει ανατρεπει σε υλικο επιπεδο, αλλα στο επιπεδο της σκεψης (που ειναι ομως η αρχη). Αυτο το νοημα εβγαλα.

Λοιπόν, φίλε μου Σκεπτικιστή, δεν έχει και τόσο σημασία τι πιστεύω εγώ. Σημασία έχει ότι το πιστεύει ακράδαντα ο Σαπουνάς. Και καθόλου δεν αναφέρεται σε ιδεολογική προετοιμασία όταν μιλάει για στοχοποίηση. Το εννοεί απολύτως υλικά (κατάργηση της λιτότητας, εθνικοποιήσεις, εργατικός έλεγχος και τα σχετικά). Δεν ξέρω, μου φαίνεται ότι δεν έχεις μπει στο πνεύμα τής γραμμής τού Κόκκινου Δικτύου.

Να αποσαφηνίσω το τι ήθελε να πει η ανάρτηση:

1) Η κριτική περί σοσιαλισμού σε μία χώρα είναι είτε μία ιδεοληψία τών τροτσκιστών τού ΚΔ είτε ένας τεχνητός τρόπος διαχωρισμού από το Αριστερό Ρεύμα. Το ξέρουν πια και τα μικρά παιδιά ότι σοσιαλισμός σε μία χώρα δεν γίνεται. Εκείνο που γίνεται όμως είναι να αρχίσει η πορεία από μία χώρα, χωρίς φυσικά να σημαίνει αυτό ότι θα είναι και περίπατος, όπως γράφεις κι εσύ και ο πικάπα.

2) Το ξέρουν και τα μικρά παιδιά, αλλά δεν το ξέρουν ακόμα οι τροτσκιστές, οι Αντάρσυοι και λοιποί σούπερ ντούπερ επαναστάτες. Διότι δεν εξηγείται αλλιώς να αμολάνε τη μία μεγαλοστομία μετά την άλλη, λες και έχει ξεσηκωθεί όλο το πόπολο και βροντοφωνάζει «θέλουμε σοσιαλισμό και τον θέλουμε τώρα!». Μεταξύ μας, στ’ αρχίδια του τον γράφει το σοσιαλισμό το πόπολο. Αντίθετα, κάνει κρα για δουλειές, για ένα αξιοπρεπές μεροκάματο και για εργασιακές σχέσεις όπου το αφεντικό δεν μπορεί να γαμάει και να δέρνει. Ας του τα δώσει αυτά η Αριστερά και να δεις για πότε θα γίνουν όλοι οπαδοί τού σοσιαλισμού!


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ


Φίλε Σκεπτικιστή και φίλε πικάπα. Έχετε και οι δύο μία σαφή τάση για σχόλια-σεντόνια. Κάντε λίγο οικονομία, αν θέλετε να σας διαβάζουν. Πολθετείς έρευνες του διαδικτύου αποδεικνύουν ότι τα μεγάλα σχόλια δεν διαβάζονται παρά από πολύ λίγους.

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκο,


Σύγχυση, δεν λες τίποτε! Μιλάμε για vertigo κάπου μεταξύ Ανδρομέδας και Ωρίωνα! Ο Θεός να βάλει το χέρι του. Αλλά κι αυτός μάς έχει σιχαθεί...


Τα λέμε

πικάπα είπε...

Μια γνώμη φίλε λεφτ. Δηλαδή τα σεντόνια του τάδε και του δείνα που βάζεις εδώ να διαβάσουμε, λένε κάτι σοβαρότερο από τα εκάστοτε περιστασιακά δικά μας; Ή μήπως έχουν κατεβάσει περισσότερο κόσμο στην απεργία, ή μήπως ψήσανε περισσότερους στη πορεία; Δε νομίζω φίλε.

Σκεπτικιστης είπε...

Φιλε Λεφτ, δεν εχεις καθολου δικιο, και με στεναχωρεις. Ας ειναι.Ας μην συνεχισουμε.

LeftG700 είπε...

Φίλε πικάπα,


Παρερμήνευσες γιατί δεν διάβασες προσεκτικά. Δεν έκανα καμία αξιολογική κρίση για τα μακροσκελή σχόλια, για όνομα! Μίλησα μόνο για ποσότητα. Και το έκανα μόνο και μόνο επειδή πιστεύω ότι δεν γράφεις για να περνάς την ώρα σου αλλά για να διαβαστείς. Εκεί πάνω κατέθεσα την εμπειρία μου από το διαδίκτυο.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Σκεπτικιστή,


Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι ο λόγος που σε στενοχώρησα. Το απαντητικό μου σχόλιο επί τής ουσίας ή η γνώμη που είπα για πιο μικρά σχόλια; Αν είναι το δεύτερο, φαίνεται ότι παρερμήνευσες κι εσύ αυτό που σας είπα όπως και ο πικάπα. Σ' αυτή την περίπτωση τα όσα λέω αμέσως παραπάνω σ' αυτόν ισχύουν και για σένα. Αν πάλι σε στενοχώρησα με την απάντησή μου στο τριπλό σου σχόλιο, δεν μπορώ να καταλάβω την αιτία. Είπα τίποτε κακό; Σου δήλωσα ότι με μπέρδεψες και σου είπα ότι υπάρχουν αντιφάσεις στο σχόλιό σου που μάλλον οφείλονται σε ελλειπή γνώση για τις θέσεις τού Κόκκινου Δικτύου. Δεν βλέπω κανένα λόγο να στενοχωριέσαι. Μια άποψη είπα. Συζήτηση κάνουμε, φίλε Σκεπτικιστή. Λέει ο ένας τα δικά του, ο άλλος τα δικά του, ο τρίτος κάποια άλλα και πάει λέγοντας. Έτσι δεν γίνεται με τις συζητήσεις;


Τα λέμε

Σκεπτικιστης είπε...

Φιλε Λεφτ, οι Τροτσκιστες ειναι ufo, oi kkeδες παλαιοημερολογητες, οι συριζαιοι λαμογια, ο κοσμος θελει δουλειες και ποιοτητα ζωης, οχι σεντονια και καμπαλισμους.
Μαθαινω σιγα σιγα. Απο δω και μπρος εδω θα στελνω μονο τραγουδια. Μονο να ξερεις οτι, αυτο που με εφερε εδω ηταν αυτα τα σεντονια. Τα δικα σου σεντονια και οι παρεξηγησεις, αλλα απο κει γνωρισα αλλα blog με πιο πολιτικες αξιωσεις οπως το Leninreloaded, και απο εκει μια πλειαδα αλλων. Αλλα ασε τους παλιους.
Για αυτο θα ερχομαι και εδω μηπως σκασει μυτη κανενας νεος.(απο τη γενια των g700 που δε γουσταρει τα σεντονια.

LeftG700 είπε...

Φίλε Σκεπτικιστή,


Αν ο πικάπα παρερμήνευσε το σχόλιό μου που σας έλεγε μια γνώμη-συμπέρασμα, προϊόν σουλάτσων επτά+ ετών στο διαδίκτυο, και κατέληξε να πιστεύει πως στην ουσία σάς είπα «πιο λίγα λόγια, γιατί αυτά που λέτε δεν είναι τής προκοπής έτσι κι αλλιώς», εσύ το παρερμήνευσες σε άλλη κατεύθυνση («πιο μικρά σχόλια γιατί δεν γουστάρω τα μεγάλα»). Δεν ξέρω ποια είναι χειρότερη παρερμηνεία. Εν πάση περιπτώσει, για τη δικιά σου:

Δεν είναι θέμα προσωπικής προτίμησης. Έτσι κι αλλιώς, εγώ είμαι υποχρεωμένος να τα διαβαζω όλα, μικρά και μεγάλα. Και ο κόπος να διαβάζω τα μεγάλα, πίστεψέ το, είναι πολύ μικρότερος από το να τρέχω αυτό το ρημάδι το μπλογκ. Εννούσα ό,τι σάς έγραψα: αν θέλετε να σας διαβάζουν περισσότεροι κάντε οικονομία στις λέξεις (κατά το δυνατόν, εννοείται). Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο και τίποτε διαφορετικό. Από μένα κάθε ελεύθερο. Ούτε στην πλάτη μου τα κουβαλάω τα μεγάλα σχόλια, ούτε έρχεται ο λογαριασμός τής σύνδεσης φουσκωμένος εξ αιτίας τους.

Πέντε άνθρωποι συζητάμε εδώ συνήθως, είναι δυνατόν να μην καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας;


Τα λέμε


ΥΓ Τις ένιωσα τις πολιτικές αιχμές που αφήνεις («οι Τροτσκιστες ειναι ufo, oi kkeδες παλαιοημερολογητες, οι συριζαιοι λαμογια, ο κοσμος θελει δουλειες και ποιοτητα ζωης, [...]»). Υποπτεύομαι όμως ότι είσαι επηρεασμένος από την παρερμηνεία τού σχολίου μου και τις αφήνω για να τις σχολιάσω κάποια άλλη στιγμή.

πικάπα είπε...

Φίλε(*) και σεβαστέ οικοδεσπότη(*) μην μου πεις πάλι πως σε υποτιμώ. Αλήθεια όμως δεν περίμενα να χρειαστεί να επανέλθω και να εξηγήσω. Πως λοιπόν να αποφύγεις τα πολλά, όταν τα λίγα δεν αρκούν;

Ο συλλογισμός είναι απλός. Ο ίδιος ο οικοδεσπότης παραπέμπει πολύ συχνά σε σεντόνια άλλων, δικών μας, του χώρου μας, αλλά όχι μόνο δικών μας, αλλά ακόμη και ακροκεντρώων, κλπ, κλπ.
Που σημαίνει ότι το κάνει για να διαβαστούν. Όταν λοιπόν τα σχόλια επί σεντονιών καλούνται να ΜΗΝ είναι σεντόνια, δύο εκδοχές υπάρχουν: Είτε τα σχόλια θεωρούνται λιγότερο σοβαρά από τα αρχικά σεντόνια των επωνύμων, είτε το είδος των σχολιαστών θεωρείται εξ ορισμού ως μη δικαιούμενο της ιδίας προσοχής.

Κατά τα άλλα, είναι πάρα πολύ σωστό ότι τα σεντόνια δεν διαβάζονται και χρειάζεται οικονομία. Αλλά της οικονομίας προηγείται η ισοτιμία. Η οικονομία ή ξεκινά από το αρχικό άρθρο, αλλιώς δεν θα υπάρχει. Όταν δημοσιεύονται σεντόνια, και μάλιστα από ανθρώπους που μια ζωή μιλούν και αρθοργραφούν και άρα έχουν γράψει δεκάδες χιλιάδες σελίδες που έχουν διαβαστεί, τότε θα (πρέπει οπωσδήποτε να) σχολιάζονται με σεντόνια.
Και αν μπορεί ο αρχικός σεντονιάρης, ας επανέλθει με άλλα σεντόνια. Θα λάβει ξανά και άλλα σεντόνια.
Όπως και νάχει, η απάντηση των σεντονιών θα είναι επίσης σεντόνια, αλλιώς δεν θα υπάρχει. Σύμφωνοι;

(*) Με εκτίμηση. (πραγματικά)

ΥΓ1. Να κάνω ωστόσο εγώ μια γενική αξιολογική κρίση. Τα σεντόνια πολλών σχολιαστών είναι κατά πολύ σοβαρότερα και πάντως πολύ συχνά είναι πολύ ουσιαστικότερα από πολλών (σχεδόν όλων μα όλων των) επωνύμων. Επίσης, πολλοί σχολιαστές έχουν κατεβάσει πολύ περισσότερους στην απεργία και έχουν ψήσει πολύ περισσότερους στην πορεία.
ΥΓ2 Για περισσότερα υπενθυμίζω το σχόλιό μου στο άλλο ποστ, για την ανάγκη ενιαίας δικτυακής πλατφόρμας κλπ, (που δεν είναι και σεντόνι, ωστόσο έμεινε αναπάντητο). Εννοείται πως απαντήσεις ξεφορτώματος, ή του στυλ, αυτά είναι δύσκολα πράματα, καλύτερα να λείπουν..η σιωπή σε αυτές τις περιπτώσεις είναι χρυσός.

πικάπα είπε...

Ολοκληρώνοντας το διπλοσέντονό μου, ζητώ την κατανοηση και την ανοχή σας:
1) Πρέπει να πω ότι σε τίποτε αυτό δεν έχει να κάνει με παράπονο με τον οικοδεσπότη, που και μόνο που διαβάζει τα σχόλια πριν τα δημοσιεύσει (έτσι πρέπει), μου κάνει εξυπηρέτηση. Ελπίζω πως του παρέχω ένα κάποιο ποσοστό αποζημίωσης με τη συμμετοχή μου. Άσχετα με κατά καιρούς "στραβώματα", εδώ μπόρεσα να εκφραστώ όσο γίνεται απρόσκοπτα, αυτό το μέσο με βοήθησε, και άλλα μεγαλύτερα υποτίθεται μπλοκ, είτε “χάνουν” σχόλια, είτε περιορίζουν κλπ, κλπ, ενώ εδώ μπορεί κανείς να έχει αίσθηση ισοτιμίας. Δέχομαι φυσικά ότι χρειάζεται αυτοπειθαρχία. Πάντα χρειάζεται αυτοπειθαρχία, αν δε θες να σου επιβάλλουν πειθαρχία.
2) Το θέμα του δικτυακού διαλόγου και του αδιεξόδου του και το "δια ταύτα" για άρση του αδιεξόδου, το είχα θυμάμαι θέσει εδώ πριν χρόνια, στα πρώτα σχεδόν σχόλιά μου. Από τότε μέχρι σήμερα, δεν συμφωνούμε με τον οικοδεσπότη σε αρκετά ¨δια ταύτα”. Δεν είναι παράπονο όμως το ότι δεν συμφωνούμε!

3) Θα ήθελα να τονίσω πως θεωρώ ότι,
με ελάχιστες εξαιρέσεις,
το σύνολο των προβεβλημένων πολιτικών (στελεχών, ¨καθοδηγητών¨, αρθρογράφων, υποτίθεται διανοουμένων, καθηγητών, κλπ κλπ) και στο χώρο της αριστεράς, έχει αναδειχθεί κατά βάση από δημοσιοσχετισμό. Δεν υπάρχουν άλλες δάφνες, επιτεύγματα, ή δεδομένα, που να δικαιολογούν την χρόνια και προνομιακή θέση τους. Η οποιαδήποτε επανίδρυση του χώρου, και η αποκαλούμενη ¨πολιτιστική επανάσταση”, χρειάζεται ριζική ανατροπή και αυτών που ομιλούν ή συντονίζουν. Φυσικά και διαρκή εναλλαγή και έμπρακτη, εμπράγματη, χειροπιαστή ισοτιμία – όχι μόνο στη θεωρία. Τίποτε απόλα αυτά δεν μπορεί να γίνει εάν δεν ξεκαβαλήσουν οι τωρινοί προβεβλημένοι. Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να ξεκουνήσει, αν κάποιοι αποκάτω δεν μπορούν να τον ξεκουνήσουν.

4) Ζούμε σε μια ταξική κοινωνία και η αριστερά που έχουμε δεν έχει στην ουσία καμία μα καμία επιπλέον ρύθμιση, πρόληψη, η οτιδήποτε, παρά μόνο την δήλωση ότι είναι αριστερά. Βρε δε πα να είναι και υπερεπαναστατική κομμουνιστική οργάνωση; Δεν παύει να είναι μια ταξική κοινωνία σε μικρογραφία. Φυσικά όχι νεοφιλελεύθερη, αλλά ας πούμε, σοσιαλδημοκρατική.

smart asss είπε...

Προς supporters ΛΑΕ:

Με τη “Χριστιανική Δημοκρατία” θα συνεργαστεί ο Λαφαζάνης – Το μικρό κόμμα έχει στηρίξει στο παρελθόν ΠΑΣΟΚ και Παπαθεμελή.

Ό,τι πρέπει.
Ο ένας αξίζει την παρέα του άλλου.
Βενσερέμος.

Bella Ciao!

LeftG700 είπε...

Ρε συ, smart asss. Ώστε ήθελες να ενταχθείς στη ΛΑΕ και σου έκοψε τη σούπα η συνεργασία με τη “Χριστιανική Δημοκρατία”; Ε, καλά. Προκειμένου να σε χάσουμε θα πιάσω τον Λαφαζάνη στο μπλα μπλα για να την ακυρώσει!

Σκεπτικιστης είπε...

@Πικαπα
https://rproject.gr/article/gia-tin-ethniki-anexartisia-ton-patriotismo-tin-katohi
Aριστερα χωρις ταξικη αναλυση δεν ειναι αριστερα, τι να κανουμε τωρα; Και μαλιστα αν ισχυριζεται οτι ολα τα καθηκοντα υποτασσονται στην ανακτηση εθνικης κυριαρχιας τοτε ειναι και απατεωνες. Δεν δωσατε σημασια στο κομματι του Σαπουνα που εβαλα. Η επιστροφη στο εθνικο νομισμα υποννοει υποτιμηση της αξιας της εργ.δυναμης προς οφελος του ελληνικου καπιταλισμου και της καπιταλιστικης αναδιαρθρωσης εντος ελλαδος. Τοσο απλα πραματα που τα ξερει ο καθενας, αλλα καποιοι εξακολουθουν να πουλανε σανο.

smart asss είπε...

LeftG700...
To χιούμορ μ' αρέσει ιδιαιτέρως εάν προέρχεται από κάποιον που στηρίζει εμπράκτως ΛΑΕ.
Όπως επίσης το λατρεύω, διαβάζοντας τις "ταξικές αναλύσεις" εδώ μέσα, όπου με χαμόγελο αναρωτιέμαι "σε ποιο παράλληλο κλειστό σύμπαν ζουν αυτοί οι άνθρωποι" που τα λένε, και μάλιστα σεντονάτα...

Bella Ciao!

Σκεπτικιστης είπε...

Μerda!

https://www.youtube.com/watch?v=LHSFsWZM1Gk

Σκεπτικιστης είπε...

ΟΥΡΡΑ ΟΥΡΡΑ

https://www.youtube.com/watch?v=5xhFsi84le8

LeftG700 είπε...

Φίλε Σκεπτικιστή,


Θέλεις να πεις κάτι με αυτά τα δύο τραγούδια που ποστάρισες (ιδίως με το δεύτερο); Μπορούμε να μάθουμε κι εμείς αυτό το κάτι;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε πικάπα,


Αρχίζοντας από το τέλος τού σχολίου σου με στοιχεία πρωτοκόλλου Κυριακή, Ιουνίου 05, 2016 6:35:00 μ.μ. όπου γράφεις «Όπως και νάχει, η απάντηση των σεντονιών θα είναι επίσης σεντόνια, αλλιώς δεν θα υπάρχει. Σύμφωνοι;» θέλω να σου πω κατ’ αρχήν το εξής:

Είναι προφανές ότι η ιδέα πως με το σχόλιο γνώμης περί τού μήκους τών σχολίων προσπάθησα εμμέσως και κομψώς πλην σαφώς να σου περιορίσω το δικαίωμα σε μεγάλα σχόλια σου έχει καρφωθεί για τα καλά στο μυαλό και δεν λέει να βγει ό,τι και να γράψω. Ας γράψω κι ένα τελευταίο που, μέσα στη βεβαιότητά σου για τις καμουφλαρισμένες προθέσεις μου, δεν αποκλείω να το πάρεις κι αυτό ως επιβεβαίωση των αρχικών σου υποψιών:

Μία καλή μέθοδος για να ελαχιστοποιεί κανείς τις απώλειες αναγνωστών σε μεγάλα κείμενα είναι να χωρίζει το κείμενό του με θεματικούς υπότιτλους ή/και να αριθμεί τις σκέψεις του (το έχεις κάνει στο αμέσως επόμενο σχόλιό σου από αυτό που με απασχολεί εδώ).

Αφού τελειώσαμε οριστικά με αυτό το ζήτημα, να προσθέσω και τις εξής παρατηρήσεις πάνω σε όσα έγραψες:

1) Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με σένα και άλλους σχολιαστές/συνομιλητές, δεν έχω καμία δυνατότητα να πω τη γνώμη μου σε διάφορα γνωστά στελέχη που αρθρογραφούν με σεντόνια και να τους προτείνω να σκεφτούν ότι αν κάνουν οικονομία λέξεων θα διαβαστούν πιθανότατα από περισσότερους ανθρώπους. Έτσι,

2) παραπέμπω σε μακροσκελή κείμενά τους υποχρεωτικά. Αλλά,

3) ακόμα και τότε, τις περισσότερες φορές, συνηθίζω στον πρόλογό μου να εστιάζω σε ορισμένα σημεία που κατά τη γνώμη μου αξίζει να συζητηθούν κυρίως. Αυτό,

4) είναι μία ακόμα μέθοδος για πιο σύντομα σχόλια που δεν καλύπτουν μεν το 12 ευαγγέλια τα οποία έχει γράψει ο εκάστοτε αρθρογράφος, αλλά μένουν ίσως στα πιο ουσιαστικά από αυτά. Σπανίως,

5) ακολουθείς αυτή τη μέθοδο. Αντίθετα,

6) δίνεις συχνά την εντύπωση ότι κάποιος σού έχει απαγορεύσει να ξαναπάρεις το λόγο εδώ και μιλάς σαν να είναι η τελευταία σου φορά και πρέπει να τα πεις όλα. Ίσως,

7) με αυτόν τον τρόπο να προσπαθείς να αποκαταστήσεις ισοτιμία με τα γνωστά στελέχη που αρθρογραφούν τακτικά. Αυτό

8) είναι λάθος σκέψη. Διότι το βρίσκω παράλογο να θέλεις να γίνεις ισότιμος στο λάθος τής φλυαρίας, που, όπως κι εσύ παραδέχεσαι, μειώνει αναγνωστικό κοινό. Επιπλέον,

9) επίτρεψέ μου να σου πω πως ό,τι κι αν κάνεις, ακόμα κι αν γράψεις 10 φορές περισσότερες λέξεις από τον Σαπουνά ή τον Κοσμά ή οποιονδήποτε αρέσκεται στη φλυαρία, δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις ισότιμος με δαύτους. Αυτοί είναι γνωστοί κι εσύ κι εγώ είμαστε οι Misters nobody. Αν θέλεις ισοτιμία,

10) πρέπει να αποκτήσεις την ίδια αναγνωρισιμότητα. Μερικές

11) ακόμα σκέψεις που δεν χωρούν σε αυτό το κολπάκι που σκαρφίστηκα (και το οποίο ίσως σε κάνει να βεβαιωθείς χίλια τα εκατό πια ότι ο ανομολόγητος σκοπός μου ήταν να σου κόψω τα μεγάλα σχόλια κι όχι να συμβάλω στο να σε διαβάζουν περισσότεροι):

α) Η ανισοτιμία είναι δεδομένη και ως ένα βαθμό αναπόφευκτη. Ας μη χρεωθεί αυτό το ιστολόγιο την ευθύνη και γι’ αυτή την αμαρτία.

β) Είναι αυτονόητο ότι προσυπογράφω το αίτημα για ενιαία διαδικτυακή πλατφόρμα. Δεν βρίσκω κανένα λογικό επιχείρημα εναντίον του. Από την άλλη, όμως, θέλω να σου πω ότι κρατάω πολύ μικρότερο καλάθι από αυτό που κρατάς εσύ για τα θετικά που θα μπορούσαν να προκύψουν σε μάι τέτοια περίπτωση.

γ) Γράφεις κάπου:

Άσχετα με κατά καιρούς "στραβώματα", εδώ μπόρεσα να εκφραστώ όσο γίνεται απρόσκοπτα, [...]

«Όσο γίνεται»;;; Γιατί μόνο «όσο γίνεται»;;; Απολύτως απρόσκοπτα είναι η σωστή έκφραση, φίλε μου. Απολύτως.


Τα λέμε

πικάπα είπε...

Φίλοι Λεφτγ700 και Σκεπτικιστή
Λεφτ, ευχαριστώ για τα σχόλιά σου. Θα με βρεις διστακτικό στη χρήση του "απολύτως", γενικώς. Το όσο γίνεται, σημαίνει το μέγιστο δυνατό και αυτό είναι..το μέγιστο ανθρωπίνως δυνατό.

Σκεπτικιστή, ο ΠΚ στο rproject φλυαρεί για το αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα. Καλά είναι βέβαια για έναν πρωτοετή, δε λέω, μη μείνει μόνο στη Μάρτα Χάνεκερ και στον Λουί.

Σόρυ παίδες για τη φλυαρία μου. Δεν αισθάνομαι ανισότιμος με κανέναν του χώρου. Και να σου πω λεφτ γιατί;
Γιατί δε νομίζω να έχουν επηρεάσει στη ζωή τους περισσότερους ανθρώπους. Απλώς φλυαρούν στα δικά τους ιερογλυφικά, με τη δική τους ιερατική γλώσσα, έξω από τα λαϊκά δρώμενα, και παιδεύουν δυστυχώς έναν φλότιμο νέο κόσμο μαθητευομένων, σπαταλώντας δυνάμεις. Πέραν αυτού, αποδεδειγμένα ανήμποροι για αποτέλεσμα. Σε καλό να τους βγει.

LeftG700 είπε...

Φίλε πικάπα,


Φαντάζομαι ότι, αν είχα επιτρέψει στον κ.σ. να μου σπάει τα αρχίδια για τέταρτο χρόνο, αυτό το «όσο γίνεται» θα έλειπε από τη διατύπωσή σου. Περιττό να σου πω ότι (δεδομένου και του γεγονότος πως δεν έχω γίνει ακόμα πατέρας) προτιμώ χίλιες φορές τ’ αρχίδια μου ακέραια...


Τα λέμε

πικάπα είπε...

Φίλοι Leftg700 & Σκεπτικιστή ΥΓ
Λεφτ, κάνεις τα κουμάντα σου και το κρατάς το μαγαζί τόσα χρόνια. Και γράφουμε κι εμείς οι φτωχοί. Κάτι παραπάνω θα ξέρεις.
Σκεπτικιστή, δεν με καλύπτει, γιατί για μια ακόμη φορά κάνει διαπιστώσεις εκ των υστέρων, καθυστερημένα, και ήδη η μπάλλα έχει πάει ak;omh παραπέρα. Αλλά εσένα θα σε καλύψει. Διάβασε το σχόλιο απάντησή του, σε σχολιαστή.
https://www.facebook.com/dimitris.belantis/posts/1576936592603457

LeftG700 είπε...

Φίλε πικάπα,


«Εσείς οι φτωχοί» είστε το αλάτι τού τσαρδιού. Εγώ απλώς σερβίρω τα πιάτα. Έτσι το έβλεπα κι έτσι το βλέπω.


Τα λέμε

Skeptikistisss (no godss no managerss) είπε...

ska ska

https://www.youtube.com/watch?v=mXt4GJ8hYqU

LeftG700 είπε...

@Skeptikistisss (no godss no managerss):


Αν είσαι ο σχολιαστής που υπογράφει με το ψευδώνυμο Σκεπτικιστής, παρακαλώ πολύ να μην ξαναστείλεις σχόλιο με αυτό το ψευδώνυμο. Ένα ψευδώνυμο και μόνο.

Αν δεν είσαι, το απαιτώ!