Λαϊκή Ενότητα: Η Πολιτική Απόφαση της Ιδρυτικής Συνδιάσκεψης

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΙΔΡΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ ΛΑ.Ε

1. Η ΛΑ.Ε συγκροτείται ως μετωπικός φορέας της σύγχρονης, ριζοσπαστικής Αριστεράς. Συναπαρτίζεται από πολιτικές οργανώσεις και αγωνιστές – αγωνίστριες που αποδέχονται τις Προγραμματικές Θέσεις και τον Κανονισμό Λειτουργίας, ντοκουμέντα που ενέκρινε η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.

Στη λειτουργία της ΛΑ.Ε συμμετέχουν ισότιμα όλα τα μέλη της, ενταγμένα σε πολιτικές οργανώσεις ή ανένταχτα, στο πλαίσιο των Πολιτικών Επιτροπών της, των οργάνων της και της μαζικής, πολιτικής δραστηριότητάς της.

2. Η κρίση του αναπτυγμένου καπιταλισμού, που ξεκίνησε το 2008 από τις ΗΠΑ με την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων, δεν έχει, ουσιαστικά, ξεπεραστεί, πέρα από τις διακυμάνσεις του οικονομικού κύκλου. Η όποια ανάκαμψη είναι καχεκτική, η μαζική ανεργία γίνεται χρόνια κατάσταση και η απειλή υποτροπής της ύφεσης βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Η κρίση έχει αποκτήσει δομικό χαρακτήρα, ιδιαίτερα στο χώρο της ευρωζώνης, και εντείνει την επικίνδυνη, γεωπολιτική αστάθεια.

Το μοντέλο «νεοφιλελευθερισμός – παγκοσμιοποίηση – υπερδιόγκωση της χρηματοπιστωτικής σφαίρας» που επέτρεψε στο διεθνή καπιταλισμό να ξεπεράσει την κρίση της δεκαετίας του ’70, έχει εξαντλήσει τα όριά του, χωρίς κανένα νέο, δυναμικό πρότυπο καπιταλιστικής ανάπτυξης να έχει πάρει τη θέση του.

Με υπόβαθρο την οικονομική αστάθεια και την έκρηξη των κοινωνικών ανισοτήτων, αναπτύσσεται βαθιά κρίση της κυρίαρχης πολιτικής, η οποία πλήττει κατά κύριο λόγο τα παραδοσιακά συντηρητικά κόμματα και τη σοσιαλδημοκρατία. Τους δύο πυλώνες του «ολιγαρχικού Κέντρου» που εξυπηρετούν το χρηματιστικό κεφάλαιο και εκμηδενίζουν, καθένας με τον δικό του τρόπο, κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών. Στο έδαφος της κρίσης βρίσκουν απήχηση ακραία αντιδραστικά, δημαγωγικά ρεύματα που ποντάρουν στον εθνικισμό και την ξενοφοβία.

Στο πλαίσιο αυτό καθίσταται επιτακτικά αναγκαία μια ριζοσπαστική, αριστερή απάντηση στην Ευρώπη και τον κόσμο. Μια λαϊκή ανασύνταξη-αντεπίθεση, που θα διεκδικήσει τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία απέναντι στο διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, όπως και απέναντι στις εγχώριες κεφαλαιακές ολιγαρχίες, από τη σκοπιά ενός προοδευτικού σχεδίου παραγωγικού μετασχηματισμού με κοινωνική συμμετοχή, δικαιοσύνη και σεβασμό στο περιβάλλον.

Χωρίς την ευρεία, νικηφόρα αντεπίθεση μιας εκ βάθρων αναγεννημένης Αριστεράς με ριζοσπαστικά, δημοκρατικά, ταξικά χαρακτηριστικά, στη βάση ενός νέου αναπτυξιακού σχεδίου, η Ευρώπη και ο πλανήτης δεν θα μπορέσουν να αντιστρέψουν την επικίνδυνη πορεία προς την κοινωνική οπισθοδρόμηση, τους μεγάλους πολέμους, την καταστροφή του περιβάλλοντος και τη νέα βαρβαρότητα.

3. Στην Ελλάδα, η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου με σκληρά μέτρα περικοπής συντάξεων, φορολογικής επιδρομής και εκποίησης του δημόσιου πλούτου, θα καταστήσει ακόμα πιο ανυπόφορη τη θέση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και θα επιτείνει τα οικονομικά αδιέξοδα.

Το επερχόμενο αντεργατικό πακέτο μέτρων του φθινοπώρου στοχεύει να βάλει ταφόπετρα, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, σε ό,τι έχει απομείνει από τις εργατικές κατακτήσεις και να θωρακίσει ένα περιβάλλον εργασιακής ζούγκλας.

Τα μνημόνια, με ιδιαίτερη έμφαση στο τρίτο, δεν συνιστούν απλώς πακέτα αντιλαϊκών μέτρων. Αντιπροσωπεύουν ένα καινούργιο πολιτικό καθεστώς, που υπονομεύει την εθνική ανεξαρτησία και καταλύει κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και δημοκρατίας. Ένα καθεστώς μακροπρόθεσμης αιχμαλωσίας της χώρας και βίαιης υποδούλωσης τη κοινωνίας. Ένα καθεστώς που με μοχλό το χρέος, μετατρέπει τον τόπο σε οιονεί προτεκταράτο των πιστωτών και του χρηματιστικού κεφαλαίου προς όφελος των εγχώριων και ξένων, κυρίαρχων κεφαλαιακών μερίδων (υπερταμείο 99 χρόνων, σκανδαλώδης παράδοση των τραπεζών σε funds, κόφτης, παράδοση των δημοσίων εσόδων σε εξωθεσμικά κέντρα, εκποίηση εθνικού πλούτου).

Η ΛΑ.Ε δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα αυτού του καθεστώτος, ούτε θεωρεί τετελεσμένα όσα έχουν συντελεστεί σε βάρος της χώρας και του λαού στην εποχή των μνημονίων. Αντίθετα, θεωρούμε αυτά τα μέτρα αποτέλεσμα στυγνού εκβιασμού και επιδιώκουμε να ακυρωθούν με τη θέληση του ελληνικού λαού. Οι υπεύθυνοι αυτών πολιτικών εγκλημάτων πρέπει να λογοδοτήσουν πολιτικά και ποινικά.

4. Το τέλος της πρώτης αξιολόγησης, μετά τη λήψη από την κυβέρνηση της πρώτης δέσμης σκληρότατων οικονομικών και κοινωνικών μέτρων, δεν σηματοδοτεί μια μακροπρόθεσμη μνημονιακή σταθεροποίηση στη χώρα.

Η αδυναμία να αναπτυχθούν αυτήν την περίοδο μεγάλοι ενωτικοί αγώνες, σε αντιστοιχία με τη σκληρότητα και τη σημασία των μέτρων, δεν σημαίνει ότι η μνημονιακή επίθεση απολαμβάνει λαϊκής ανοχής ή ότι η κυβέρνηση βρίσκει λαϊκή επιδοκιμασία. Η κατακραυγή διαχέεται στο μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού σώματος και αναζητά την αφορμή και τον τρόπο για να εκδηλωθεί.

Η ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος, στη βάση ενός ριζοσπαστικού, προοδευτικού προγράμματος, αποτελεί επιτακτική αναγκαιότητα για οποιοδήποτε βήμα ουσιαστικής ανακούφισης και αναδιανομής, στο δρόμο για τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Η ΛΑ.Ε έχει ως πρώτιστο καθήκον την πρωτοποριακή συμβολή της στον αγώνα γι αυτή την ανατροπή και στη διαμόρφωση του αναγκαίου, πειστικού προγράμματος για την επιτυχή και νικηφόρα έκβασή του.

5. Η ριζοσπαστική, αντιμνημονιακή ανατροπή περνάει μέσα από την απομάκρυνση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και τη συρρίκνωση όλου του μνημονιακού πολιτικού μπλοκ, από τη ΝΔ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη έως το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων.

Όλα τα παραπάνω κόμματα ενστερνίζονται και έχουν κοινό πρόγραμμα το μνημόνιο. Εκφράζουν, με τον δικό του τρόπο το καθένα, τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών κέντρων που κηδεμονεύουν τη χώρα και αποτελούν ανειρήνευτους αντιπάλους των εργαζόμενων τάξεων.

Η Χρυσή Αυγή δεν αποτελεί με κανέναν τρόπο δύναμη αμφισβήτησης του συστήματος, αλλά τη νεοναζιστική απόφυση του ελληνικού καπιταλισμού, την πιο επιθετική και αποκρουστική όψη του.

Το άμεσο στοίχημα για τη ΛΑ.Ε και τη ριζοσπαστική Αριστερά, ευρύτερα, είναι να αμφισβητηθεί ξανά, με μαζικούς όρους, η οριοθέτηση της πολιτικής ζωής και των διλημμάτων της στο πλαίσιο του μνημονιακού τόξου και της ευρωζώνης.

6. Η ριζοσπαστική, αντιμνημονιακή ανατροπή για την οποία αγωνίζεται η ΛΑ.Ε θα κατακτήσει την κυριαρχία και ανεξαρτησία της χώρας, ανοίγοντας δρόμο διεξόδου από την κρίση με την εφαρμογή ενός μεταβατικού, φιλολαϊκού προγράμματος μετασχηματισμού του κράτους, της παραγωγής, της οικονομίας και της κοινωνίας. Ενός προγράμματος, που θα ξεκινά από την ακύρωση της λιτότητας, την παύση πληρωμών, την αναδιανομή του πλούτου σε όφελος αυτών που τον παράγουν και τη στήριξη, αναβάθμιση και αναζωογόνηση της παιδείας και του πολιτισμού, στην προοπτική ενός νέου νικηφόρου σοσιαλισμού του 21ου αιώνα.

Προϋπόθεση για αυτήν την ανατροπή είναι η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη, η ανυπακοή στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και το αντιδημοκρατικό πλαίσιο της Ε.Ε. Έχουμε απόλυτη επίγνωση ότι η πλήρης υλοποίηση του μεταβατικού προγράμματος και του σχεδίου παραγωγικού μετασχηματισμού της χώρας θα απαιτήσει, τελικά, και την αποδέσμευση από την Ε.Ε.

Η ΛΑ.Ε υπογραμμίζει ότι η έξοδος από την ευρωζώνη δεν αποτελεί μια τεχνική διαδικασία σύνθετων προδιαγραφών, σχεδόν απαγορευτικών για όποια χώρα θα την αποτολμήσει, αλλά πρώτα απ' όλα μια ρεαλιστική πολιτική επιλογή και βιώσιμη εναλλακτική λύση. Η έξοδος από την ευρωζώνη απαιτεί ένα λαϊκό κίνημα και μια Αριστερά που θα προετοιμαστούν για και θα προχωρήσουν σε μια νικηφόρα πολιτική και κοινωνική σύγκρουση. Αυτή η εναλλακτική λύση, παρά τις δυσκολίες, θα έχει θετικά και ελπιδοφόρα αποτελέσματα στη βάση ενός καλά προετοιμασμένου ριζοσπαστικού, μεταβατικού προγράμματος.

7. Με την πολιτική μας απόφαση επιβεβαιώνουμε και εγκρίνουμε το πρόγραμμα της ΛΑ.Ε, που εμπεριέχουν οι θέσεις, όπως αυτό διαμορφώθηκε τελικά με τις εργασίες της Πανελλαδικής μας Συνδιάσκεψης.

Θεμελιώδη άμεσα και αλληλένδετα συστατικά του προγράμματός μας είναι η έξοδος από την ευρωζώνη σε σύγκρουση με τον ευρωενωσιακό νεοφιλελευθερισμό, η ανυπακοή και ρήξη με τις ευρωσυνθήκες, η διακοπή της αποπληρωμής του χρέους και η διαγραφή του, η ευρεία σεισάχθεια στα ιδιωτικά χρέη, ειδικά για τους κοινωνικά πιο αδύνατους, η εθνικοποίηση και κοινωνικοποίηση των τραπεζών, η ανάκτηση του ελέγχου των δημοσίων εσόδων, η ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και η δημόσια ιδιοκτησία και ανασυγκρότηση των δημόσιων, στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων.

Σε σύνδεση με τα παραπάνω, αγωνιζόμαστε για την πλήρη επαναφορά των εργατικών κατακτήσεων, ένα νέο δίκαιο φορολογικό σύστημα, την ενίσχυση μισθών και συντάξεων, την καταπολέμηση της ανεργίας, τη στήριξη και ενίσχυση της παραγωγικής βάσης και ειδικότερα της πρωτογενούς παραγωγής, της μικρομεσαίας αγροτιάς και των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης. Για την παροχή ασύλου σε όλους τους πρόσφυγες, την αναγνώριση της ελευθερίας να μετακινηθούν στις χώρες προορισμόυ τους, ενάντια στις επαίσχυντες πολιτικές της Ευρώπης-φρούριο, για τον τερματισμό των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της οικονομικής λεηλασίας των λαών, που ξεριζώνουν εκατομμύρια ανθρώπων από τις εστίες τους. Για μια εργατική-λαϊκή μεταπολίτευση, που θα κατοχυρώσει τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των πολλών σε όλα τα επίπεδα, από το χώρο εργασίας και κατοικίας μέχρι το κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Με διάλυση των μηχανισμών που έχουν φτιαχτεί για να κρατούν υποταγμένο τον «εχθρό-λαό» και κατάργηση των στεγανών του ιδιόρρυθμου ευρωπαρακράτους, που πολλαπλασιάζονται με ανησυχητική ταχύτητα. Για την έξοδο από το ΝΑΤΟ και την απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων. Όλα αυτά αποτελούν θεμελιώδη σημεία εκκίνησης ενός σχεδίου πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού μετασχηματισμού, που θα δώσει ανάσα, ελπίδα και προοπτική στη χώρα και πρώτα απ' όλα στη νεολαία.

8. Η εμπέδωση και θωράκιση του μνημονιακού καθεστώτος και η συρρίκνωση της λαϊκής κυριαρχίας έχουν βαθύτατες συνέπειες στον εξωτερικό και γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας, ο οποίος γίνεται απολύτως δορυφορικός στον ευρωατλαντισμό και εσχάτως στους ιέρακες του Ισραήλ. Παράλληλα με την πορεία εξόδου από την ευρωζώνη και τη σύγκρουση με την Ε.Ε., η Ελλάδα επιβάλλεται να προχωρήσει στην ανάπτυξη νέων διεθνών οικονομικών σχέσεων, στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος.

Σε αντίθεση με την τυφλή ευρω-ατλαντική κατεύθυνση της κυβέρνησης Τσίπρα, η ΛΑ.Ε υποστηρίζει μια ανεξάρτητη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, βασισμένη στην ειρήνη και την αλληλεγγύη των λαών. Μια τέτοια κατεύθυνση είναι και η μόνη ικανή να διασφαλίσει την ακεραιότητα και τα νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Η ΛΑ.Ε υποστηρίζει μια πολιτική ειρήνης και φιλίας με τον τουρκικό λαό, με επίλυση των όποιων προβλημάτων στη βάση του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του δικαίου της θάλασσας, χωρίς ιμπεριαλιστική επιδιαιτησία.

9. Η ανατροπή των μνημονίων, η ρήξη με το ευρωσύστημα και η απαλλαγή από το βραχνά του χρέους, δεν μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς να γίνουν υπόθεση των αγώνων της μεγαλύτερης δυνατής κοινωνικής πλειοψηφίας. Το εργατικό κίνημα και τα τοπικά κινήματα βρίσκονται μπροστά στην πρόκληση της απάντησης στο γενικευμένο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στις ιδιωτικοποιήσεις των κοινωνικών αγαθών, στο νέο χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, στην ανάγκη υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μικροοφειλετών του δημοσίου. Η κυβέρνηση Τσίπρα διαρκώς θα φέρνει νέα μνημονιακά μέτρα, υπηρετώντας το φαύλο κύκλο της λιτότητας. Η Λαϊκή Ενότητα θα πασχίσει να συμβάλει αποφασιστικά στην ανασυγκρότηση του λαϊκού και εργατικού κινήματος, των αγώνων της νεολαίας, των τοπικών κινημάτων σε δήμους και περιφέρειες. Ξέρουμε καλά ότι σε μεγάλο μέρος του λαϊκού κινήματος έχει κυριαρχήσει ένα αίσθημα ήττας, απογοήτευσης και ανημπόριας, ιδίως από τη στιγμή που η κυβέρνηση καλλιεργεί συνειδητά τη λογική ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Αντιλαμβανόμαστε ότι η γραφειοκρατικοποίηση και η καθεστωτική λογική που κυριαρχεί στις συστημικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος κάνει ακόμη πιο δύσπιστους τους εργαζόμενους να ακολουθήσουν τα συνδικάτα, ιδίως σε μια περίοδο μεγάλης εργασιακής ανασφάλειας. Θέλουμε να ξαναγυρίσει η αυτοπεποίθηση στο λαϊκό κίνημα και αυτό αφορά τόσο την προγραμματική μας επεξεργασία, που δείχνει ότι είναι ρεαλιστική και εφικτή η ανατροπή, όσο, όμως, και την παρέμβασή μας στα κοινωνικά κινήματα. Σε αυτό το πλαίσιο:

–Θα συμβάλουμε στο να υπάρξει αγωνιστική και ταξική ανασυγκρότηση στο εργατικό κίνημα. Για συνδικάτα που να χωρούν όλους τους εργαζομένους και όλες τις εργασιακές σχέσεις, με δημοκρατική και αγωνιστική λειτουργία. Για μορφές αγωνιστικού συντονισμού συνδικάτων και ομοσπονδιών, για συντονισμένη κλιμάκωση των αγώνων απέναντι στην κυβέρνηση.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι δυνάμεις της ΛΑ.Ε στηρίζουν πλατιές, αυτόνομες συνδικαλιστικές παρατάξεις και σχήματα με σαφή ταξικό, αντιμνημονιακό και αντικυβερνητικό προσανατολισμό. Σε αυτές επιδιώκουμε να συμμετέχουν όλοι/ες, χωρίς εξαίρεση, οι εργαζόμενοι/ες, που συμφωνούν με τις προγραμματικές αρχές τους. Αντίθετα, δεν έχουν καμιά θέση σε αυτές τις παρατάξεις και τα ψηφοδέλτια που συγκροτούνται στα συνδικάτα, μέλη και στελέχη που σηματοδοτούν και εκπροσωπούν τα μνημονιακά κόμματα –συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του ΣΥΡΙΖΑ– και υπερασπίζονται, ανέχονται και δικαιολογούν τις μνημονιακές, κυβερνητικές πολιτικές. Ο πλήρης διαχωρισμός των δυνάμεων που έχουν αναφορά στη ΛΑ.Ε από τις δυνάμεις του νέου, μνημονιακού, κυβερνητικού συνδικαλισμού σε παρατάξεις και σχήματα, ιδιαίτερα σε κεντρικό επίπεδο, με την ταυτόχρονη προσπάθεια συγκρότησης πλατιών ενωτικών, συνδικαλιστικών σχημάτων, στα οποία θα συμμετάσχουν και όλες οι δυνάμεις της ΛΑ.Ε, ανεξάρτητα προέλευσης, αποτελεί άμεσο καθήκον της επόμενης περιόδου.

–Θα συμβάλουμε στην αναγέννηση των τοπικών κινημάτων, μέτωπο κρίσιμο σήμερα με το ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας και την αξιοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης ως μοχλό νεοφιλελεύθερων πολιτικών και αναδιαρθρώσεων. Στο πλαίσιο της ΛΑ.Ε στηρίζουμε ή όπου δεν υπάρχουν συγκροτούμε το συντομότερο δυνατόν σε όλα τα επίπεδα της Τ.Α από τους Δήμους μέχρι τις περιφέρειες, αυτόνομες, διακριτές και πλατιές αυτοδιοικητικές συσπειρώσεις και κινήσεις. Οι διακριτές αυτές συσπειρώσεις και κινήσεις θα πρέπει να πολιτεύονται σε αντιμνημονιακή, αντικαλλικρατική κατεύθυνση και να έχουν, ειδικότερα, αποφασιστικό μέτωπο ενάντια στις κυβερνητικές, μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και υποβάθμισης της Τ.Α. Στις υπάρχουσες αυτοδιοικητικές συσπειρώσεις και κινήσεις που καθορίζονται από στελέχη τα οποία σηματοδοτούν και εκπροσωπούν μνημονιακά κόμματα –όπως είναι πλέον και ο ΣΥΡΙΖΑ– τα μέλη και στελέχη της ΛΑ.Ε διαχωρίζονται και εργάζονται στην κατεύθυνση συγκρότησης νέων πλατιών, αυτοδιοικητικών συσπειρώσεων και κινήσεων. Ταυτόχρονα θα πρέπει να δραστηριοποιούνται στη βάση ενός θετικού, ριζοσπαστικού, αυτοδιοικητικού προγράμματος αντιμετώπισης των λαϊκών προβλημάτων, τοπικής και γενικότερης σημασίας, ενίσχυσης της αποκέντρωσης και της δημοκρατίας με λαϊκή συμμετοχή. Να θεμελιώνονται σε μια αγωνιστική, κινηματική παρέμβαση στις τοπικές κοινωνίες για την προώθηση των τοπικών υποθέσεων και την υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών.

–Θα πάρουμε πρωτοβουλίες για να βγει μπροστά το ριζοσπαστικό νεολαιίστικο κίνημα, όχι μόνο στη νεολαία των εκπαιδευτικών μηχανισμών, αλλά και στη νεολαία της επισφάλειας και της ανεργίας.

10. Η ΛΑ.Ε ως μέτωπο οργανώσεων της Αριστεράς και αγωνιστών που συμφωνούν με τις βασικές θέσεις του προγράμματός της, είναι ανοιχτή σε κάθε αριστερή οργάνωση και σε κάθε πολίτη που θα θελήσει να ενταχθεί ισότιμα στις γραμμές της. Για την προώθηση της άμεσης αντιμνημονιακής ανατροπής που επιδιώκει, η ΛΑ.Ε θέλει να συμβάλει με καινοτόμο πνεύμα στη συγκρότηση ενός μεγάλου πολιτικοκοινωνικού μετώπου, που θα έχει στην προμετωπίδα του την απαλλαγή από τα μνημόνια, την έξοδο από την ευρωζώνη, τη ρήξη με το ευρωσύστημα και τη διαγραφή του χρέους.

Ένα τέτοιο, μεγάλο κοινωνικό μπλοκ, υπό την ηγεσία της σύγχρονης εργατικής τάξης, θα μπορεί να συνενώνει, πέρα από τις όποιες διαφορές, την πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών, τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης, τη μικρομεσαία αγροτιά, τις πιο δημιουργικές δυνάμεις της διανόησης και του πολιτισμού, τη νεολαία της πατρίδας μας.

Η ΛΑ.Ε, στο πλαίσιο ενός τέτοιου μπλοκ, επιδιώκει να εκφράσει με πρωτοπόρο τρόπο την ανάγκη της άμεσης ανατροπής με αντικαπιταλιστικό ορίζοντα, ενάντια στις λογικές μνημονιακής και νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, αλλά και ενάντια στον αριστερό αναχωρητισμό, που παραπέμπει τη δυνατότητα της ρήξης και της ανατροπής σε ένα μακρινό μέλλον για το οποίο ποτέ οι συνθήκες δεν είναι ώριμες.

11. Για την ανάπτυξη αυτού του μετώπου, η ΛΑ.Ε επιδιώκει τη συνεργασία, τη συμπόρευση και τη συμπαράταξη πρώτα απ' όλα με όλες, χωρίς εξαίρεση –παρά τις μικρότερες ή μεγαλύτερες διαφορές– τις δυνάμεις της Αριστεράς, κομμουνιστικής ή μη, συμπεριλαμβανομένων του ΚΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Την ίδια ώρα, η ΛΑ.Ε επιθυμεί και επιδιώκει τη συμμετοχή σε αυτό το μέτωπο αντιμνημονιακής ανατροπής και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων, που μπορεί να αυτοπροσδιορίζονται ή να μην αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερές, αλλά έχουν να επιδείξουν δημοκρατική προσήλωση, αντιμνημονιακή συνέπεια, ενώ διέπονται από αρχές και αξίες συμβατές με την Αριστερά.

12. Για τη δημιουργία αυτού του αναγκαίου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου, η ιδρυτική συνδιάσκεψη της ΛΑ.Ε αποφασίζει μέσα στο επόμενο εξάμηνο να οργανώσει το διάλογο και την κοινή δράση σε δύο επίπεδα:

Α) Την επεξεργασία του προγράμματος και του εναλλακτικού σχεδίου, μέσα από ανοιχτές εκδηλώσεις, ημερίδες και συνέδρια, με την ανάπτυξη ενός ελεύθερου διαλόγου και διαβούλευσης, που στόχο θα έχουν να συμπεριλάβουν τους άμεσα εμπλεκόμενους στην παραγωγή αλλά και τη διανόηση. Ζητούμενο αυτού του διαλόγου είναι ένα κατά το δυνατόν άρτιο και πειστικό πρόγραμμα διεξόδου, που θα απευθύνουμε στην ελληνική κοινωνία και το οποίο θα δείξει ότι υπάρχει εναλλακτική για να επιστρέψει η αυτοπεποίθηση στο λαϊκό κίνημα. Η επεξεργασία του προγράμματος θα συνοδεύεται από μια κεντρική, διαρκή πολιτική καμπάνια για την έξοδο από την Ευρωζώνη και τη σύγκρουση με την ΕΕ.

Β) Την κοινή δράση στα βασικά πεδία κοινωνικού αγώνα της επόμενης περιόδου. Το πρώτο αφορά στην αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις. Εδώ απαιτείται ο συντονισμός δράσης των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και στις υπηρεσίες που οδεύουν προς εκποίηση με τους αγώνες των πολιτών ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Στόχος πρέπει να είναι η οργάνωση ενωτικών επιτροπών αγώνα σε κάθε χώρο, όσο και μια πανεθνική επιτροπή υπεράσπισης και ανάκτησης της δημόσιας περιουσίας, που να περιλαμβάνει σωματεία, συλλόγους, επιτροπές αγώνα, κινήματα. Το δεύτερο πεδίο αφορά στις επερχόμενες, αντιδραστικές αλλαγές στο εργασιακό, με κεντρικές αιχμές τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, τον 13^ο-14^ο μισθό και τις ομαδικές απολύσεις. Και στα δύο πεδία, κεντρικό καθήκον της παρέμβασης της Λαϊκής Ενότητας είναι η συγκρότηση πολιτικού ρεύματος ρήξης με το ευρωσύστημα. Σε αυτό το κεντρικό, πολιτικό ρεύμα θα επιδιώκουμε να συγκλίνουν τα επιμέρους κινήματα, ώστε να υπάρξει νικηφόρα προοπτική και διέξοδος.

13. Αυτό το μέτωπο πρέπει να προσπαθήσουμε να το χτίσουμε από τα πάνω και από τα κάτω, με πλατιές λαϊκές επιτροπές ενάντια στα μνημόνια και την ευρωζώνη.

Ένα τέτοιο μέτωπο δεν μπορεί να δημιουργηθεί και να σταθεί εάν δεν στηριχθεί σε ένα ρωμαλέο λαϊκό κίνημα, με τους εργαζόμενους και τη νεολαία στην πρωτοπορία. Η ΛΑ.Ε. θέτει το σύνολο των δυνάμεών της σε πολιτικό και κινηματικό «συναγερμό» και θα μπει στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής αντίστασης. Πέραν των όσων ήδη αναφέρθηκαν, θα αγωνιστούμε το αμέσως επόμενο διάστημα για:

α) Την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας, την απόκρουση των πλειστηριασμών προς όφελος των τραπεζιτών, των δανειστών και των ξένων κερδοσκοπικών κεφαλαίων, στα οποία εκχωρούνται τα κόκκινα, αλλά και ενήμερα, δάνεια υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

β) Την απόκρουση της νέας φοροεπιδρομής, την υπεράσπιση των μικροοφειλετών στο Δημόσιο και την ακύρωση των διακοπών παροχής ρεύματος και υδροδότησης σε λαϊκά νοικοκυριά, που αδυνατούν οικονομικά να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.

γ) Την υπεράσπιση των συντάξεων, της κοινωνικής ασφάλισης και της δημόσιας δωρεάν υγείας.

δ) Την υπεράσπιση, στήριξη, και αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της, με πρώτη προτεραιότητα τη στήριξη των εκπαιδευτικών και την κάλυψη με σταθερές θέσεις εργασίας όλων των εκπαιδευτικών κενών.

ε) Την ενίσχυση των κινητοποιήσεων της νεολαίας ενάντια στην ανεργία και την εργασιακή επισφάλεια, για δημόσια, δωρεάν παιδεία.

στ) Την οργάνωση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, απέναντι στην ξενοφοβία, τον νεοφασισμό και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

14. Η ΛΑ.Ε θεωρεί ότι σήμερα, που καλούμαστε να δώσει σκληρή μάχη για να μην ταυτιστεί η Αριστερά με την ήττα και τη συνθηκολόγηση, είναι αναγκαίο να ανοίξουμε, με τον πιο ουσιαστικό αλλά και αυτοκριτικό τρόπο, τη συζήτηση για την Αριστερά και το σοσιαλισμό στον 21ο αιώνα. Η ΛΑ.Ε, με πλήρη σεβασμό σε όλα τα μεγάλα επιτεύγματα του αριστερού και εργατικού κινήματος στην πατρίδα μας και στον κόσμο, στρατεύεται στον αγώνα για την επανίδρυση της Αριστεράς, κάτι που, μεταξύ άλλων, προϋποθέτει:

–Επανεξέταση των δρόμων για καινοτόμα και οικονομικά, κοινωνικά και οικολογικά βιώσιμα εγχειρήματα, με ιστορικό ορίζοντα το σοσιαλισμό.

–Επανεξέταση των μορφών και μετασχηματισμών μιας σοσιαλιστικής οικονομίας με προτεραιότητα στον πολιτικό και κοινωνικό ρόλο των εργαζομένων.

–Απόρριψη των λογικών διαίρεσης και κατακερματισμού της στην Αριστερά, των ιδιοκτησιακών νοοτροπιών και όλων των παραλλαγών του σεχταρισμού.