Ο Λένιν με αφορμή
την αποτυχημένη[1]
εξέγερση του Πάσχα στην Ιρλανδία στη μπροσούρα του «Τα
αποτελέσματα της συζήτησης για την αυτοδιάθεση», Ιούλιος 1916:
Όταν
νομίζει κανείς ότι μπορεί να νοηθεί κοινωνική επανάσταση χωρίς
εξεγέρσεις των μικρών εθνών στις αποικίες και στην Ευρώπη, χωρίς επαναστατικές
εκρήξεις μιας μερίδας των μικροαστών με όλες τις προλήψεις τους, χωρίς
το κίνημα των μη συνειδητών προλεταριακών και μισοπρολεταριακών μαζών ενάντια
στον τσιφλικάδικο, εκκλησιαστικό, μοναρχικό, εθνικό ζυγό, όταν σκέφτεται κανείς
έτσι σημαίνει ότι απαρνιέται την κοινωνική επανάσταση. Είναι σαν να πρόκειται
να συνταχθεί από το ένα μέρος ένας στρατός που θα πει: «Εμείς είμαστε υπέρ του
σοσιαλισμού», και από το άλλο, ένας άλλος στρατός που θα πει: «Εμείς είμαστε
υπέρ του ιμπεριαλισμού», και αυτό φαντάζονται θα είναι κοινωνική επανάσταση!!! Μόνο
από αυτή τη σχολαστική και γελοία άποψη είναι δυνατό να βρίζει κανείς την
εξέγερση της Ιρλανδίας και να την αποκαλεί «πραξικόπημα».
Όποιος
περιμένει μια “καθαρή” κοινωνική επανάσταση δεν θα την δει ποτέ του. Αυτός
είναι επαναστάτης στα λόγια που δεν καταλαβαίνει τι θα πει αληθινή επανάσταση.
[...]
Η
σοσιαλιστική επανάσταση στην Ευρώπη δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά το
ξέσπασμα της μαζικής πάλης όλων των καταπιεσμένων και δυσαρεστημένων. Αναπόφευκτα
θα πάρουν μέρος σε αυτήν τμήματα των μικροαστών και των καθυστερημένων εργατών
–χωρίς μια τέτοια συμμετοχή δεν είναι δυνατή η μαζική πάλη, δεν είναι δυνατή
καμία επανάσταση– και εξίσου αναπόφευκτα θα φέρουν μαζί τους στο κίνημα τις
προλήψεις τους, τις αντιδραστικές τους φαντασιοπληξίες, τις αδυναμίες και τα
λάθη τους. Αντικειμενικά όμως θα επιτίθενται ενάντια στο κεφάλαιο, και η
συνειδητή εμπροσθοφυλακή της επανάστασης, το πρωτοπόρο προλεταριάτο,
εκφράζοντας αυτή την αντικειμενική αλήθεια της ποικιλόχρωμης και ποικιλόφωνης,
ανομοιόμορφης και εξωτερικά κομματιασμένης μαζικής πάλης, θα μπορέσει να την
συνενώσει και να την κατευθύνει, να κατακτήσει την εξουσία, να καταλάβει τις τράπεζες,
να απαλλοτριώσει τα μισητά για όλους (αν και από διάφορους λόγους) τραστ και να
πραγματοποιήσει άλλα δικτατορικά μέτρα, που στο σύνολό τους μας την ανατροπή
τής αστικής τάξης και τη νίκη τού σοσιαλισμού, νίκη που κάθε άλλο «θα ξεκαθαριστεί» αμέσως από τη μικροαστική σκουριά...
Ξέρουν
από ανάγνωση (συμπεριλαμβανομένου και τού κενού μεταξύ τών αράδων) οι
παθιασμένοι εγχώριοι υπερεπαναστάτες μας που φαντασιώνονται πράματα και θάματα,
τα περιμένουν εδώ και τώρα, και είναι πρόθυμοι να τα υποστηρίξουν μόνο υπό τον
απαράβατο όρο να είναι απαλλαγμένα από κάθε είδους μικροαστικές προσμείξεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου