Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Saturday night thoughts


Τελικά, η Επανάσταση δεν είναι τίποτ’ άλλο από μια αστραπή μέσα στη νύχτα; Σκοτάδι πριν, σκοτάδι μετά; Στο μεταξύ, θα προλάβεις να δεις στο ρολόι τι ώρα είναι και στο χάρτη πόσο απέχει η κοντινότερη όαση;

***

Μήπως ο βασικός λόγος που χάσαμε το πρωτάθλημα είναι ότι σε όλους τους αγώνες πηγαίναμε να παίξουμε στο λάθος γήπεδο κάθε φορά; Μήπως πάλι αυτό το κάναμε σωστά, αλλά παίρναμε μαζί μας τα λάθος παπούτσια;

***

Πώς λέμε ότι καταλαβαίνουμε τον Πουλαντζά, ενώ δεν ξέρουμε καν γιατί αυτοκτόνησε;

***

Υπάρχει κάτι άξιο υπογράμμισης στο γεγονός ότι κάποιοι έφτασαν στο συμπέρασμα πως δεν μπορούμε να μιλάμε πια για Διαφωτισμό μετά το Ολοκαύτωμα, μέσα ακριβώς από τη σκέψη του Διαφωτισμού;

***

Τελικά, είναι ή όχι παράδοξο αυτό που είπε ο Επιμενίδης («Επιμενίδης έφα: Πας Κρης ψεύστης. Αλλά Επιμενίδης, Κρης».);

***

Αν ο κόσμος ακολουθεί τη διαλεκτική κίνηση, κομμουνισμός άραγε σημαίνει το τέλος της διαλεκτικής; Δηλαδή το Τέλος της Ιστορίας;

***

Αν το Πραγματικό είναι αυτό που αρνείται να συμβολοποιηθεί, τι νόημα έχει η γραπτή διατύπωση όλων αυτών των σκέψεων;

***

Ποια να ήταν άραγε η τελευταία σκέψη του Άρη στον απειροελάχιστο χρόνο που κράτησε η συνείδηση της λάμψης; Αν θα υπήρχε κάποιος κομμουνιστής να του πάρει το κεφάλι μετά, ή για τον καφέ που του έφτιαχνε η μάνα του τα απογεύματα;


Η εικόνα είναι από το care2.com

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τώρα διάβασα τις σκέψεις του σαββατόβραδου και μου άρεσαν πολύ!
(μα πώς σας ήρθε αυτό με τη σκέψη του Άρη)
συνεχίζω, λκ

LeftG700 είπε...

Καλώς το το κορίτσι μας! (Θυμάσαι που σου αλλάξαμε ...φύλο την πρώτη φορά που συνομιλήσαμε; Χε χε...).

Λοιπόν, σε μια σχετική με το ποστ συζήτηση χθες, είπε κάποιος και όλοι συμφωνήσαμε ότι, αν σε έναν και μόνο από όσους σχολιάζουν εδώ και κάπως μπορούμε να τους καταλαβαίνουμε άρεσε αυτό, αυτός ο σχολιαστής θα ήσουν εσύ! Πέσαμε μέσα. Γουάου!

Η πηγή έμπνευσης για το μνημόσυνο του Άρη είναι οι πολλές συζητήσεις που κάναμε με αφορμή το "Ψυχή Βαθιά". Είχαμε κάπου διαφωνήσει με σένα τότε (από μια άποψη, ευλογία οι διαφωνίες μεταξύ συντρόφων!). Είδες όμως που τίποτα δεν πάει χαμένο;

Εν πάση περιπτώσει χαιρόμαστε που αυτές οι αράδες σου πρόσφεραν κάτι· συγκίνηση, αφορμή για σκέψη, ή οτιδήποτε άλλο δικό σου.


Τα λέμε


ΥΓ "[...] συνεχίζω,[...]"? Λίγο σιβυλλικό αυτό. Δεν είπαμε να τα λέμε όλα; (Εντάξει, όσα λέγονται, όχι κι όλα όλα!...) :-)

Ανώνυμος είπε...

1.συνεχίζω να διαβάζω εννοώ, αν και για τα περί parade κλπδεν έχω άποψη, δεν έχω καν δει περί τίνος πρόκειται.
2.θεωρώ μάλλον εγκληματικό την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια.Δεν με νοιάζουν οι ενήλικες, με νοιάζουν μόνο τα παιδιά σ'αυτή την περίπτωση (όπως και σε όλες άλλωστε)-φαντάζεστε στο ωραίο ελληνικό σχολείο παιδί με γονείς του ίδιου φύλου;
3.μαζί με τις σκέψεις του σαββατόβραδου,είδα στο μπλογκ "συμβάντα" και ξαναδιάβασα τον "αληθινό Παλαμά" του Ζαχαριάδη με την εισαγωγή του Ζέβγου.
καλημέρες
λ.κ

LeftG700 είπε...

Φίλη λ.κ.,


Α, εντάξει. Εμάς πήγε ο νους σε κάτι δυσάρεστο κι είπαμε μήπως μπορούσαμε να κάνουμε κάτι, έστω και μιλώντας. Ωραία!

Το ποστ στο οποίο αναφέρεσαι δεν εστίαζε στη μεθαυριανή εκδήλωση. Εστίαζε στο γεγονός ότι, κατά την άποψή μας, η Αριστερά μέσα στην επιβαλλόμενη συμπαράσταση και υποστήριξη τέτοιου τύπου αιτημάτων δεν πρέπει να κάνει το λάθος να ξεχνάει ότι το κέντρο βάρους βρίσκεται πάντα στην οικονομική βάση των κοινωνιών, δηλαδή στις σχέσεις παραγωγής. Από αυτή την άποψη έχει ενδιαφέρον κι αν βρεις κάποια στιγμή ώρα και όρεξη, ρίξε μια ματιά. Εκεί που ...συχνάζεις (αν έχουμε καταλάβει καλά) συνηθίζεται αυτό το λάθος...

Συμφωνούμε κι εμείς στο ζήτημα της υιοθεσίας. Από την άλλη όμως πρέπει, νομίζουμε, να μας είναι καθαρό ότι το συγκεκριμένο αίτημα είναι στην ουσία του αίτημα ισότητας κι όχι ακριβώς αυτό που παρουσιάζεται. Και ως τέτοιο αίτημα πρέπει να έχει την κατανόησή μας. Πράγμα που σημαίνει εξηγητικό διάλογο κι όχι αντιπαλότητα...

Στο κείμενο που έμμεσα μας παρέπεμψες πήγαμε. Όμως δεν τελειώσαμε την ανάγνωση. Τα μεγάλα κείμενα δεν ταιριάζουν στο νετ. Ή σ' εμάς, για να τα λέμε όλα! ;-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

φυσικά και "το κέντρο βάρους βρίσκεται πάντα στην οικονομική βάση των κοινωνιών, δηλαδή στις σχέσεις παραγωγής."
(εκεί που συχνάζω είναι λίγο μαλεβράσε αλλά πού θα πάει...)
όσο για τον αληθινό Παλαμά,ελπίζω να υπάρχει ακόμα το ωραιότατο πράσινο βιβλιαράκι.
υγ: ωραία και τα κορίτσια σας!

LeftG700 είπε...

Φίλη λ.κ.,


Έλα όμως που αυτό το 'φυσικό' δεν το καταλαβαίνουν κάτι ξεροκέφαλα κεφαλάκια! Κι ας έχουν και όμορφα (και Σοβιετόμορφα!) ονόματα! Ας ελπίσουμε ότι θα ακούσουν κάποια στιγμή όχι εμάς, αλλά την πραγματική ζωή που το φωνάζει κάθε μέρα!

Μη το βάζεις κάτω! Όλοι λίγο-πολύ στο ίδιο καζάνι βράζουμε! Έκαστος, (εφ' ώ ετάχθη) πρέπει να παίρνει το λόγο και να τα κοπανάει!

Κι εμείς το φχαριστηθήκαμε αυτό με τα κορίτσια. Σας το ...χρωστάγαμε -για να τα λέμε όλα!


Τα λέμε