Περί κολεκτιβοποιήσεων…

…και προλεταριοποιήσεων!

Διαβάζουμε στη Βικιπαίδεια στο λήμμα Ιωσήφ Στάλιν και στο υποκεφάλαιο Η πολιτική της κολεκτιβοποίησης:

Ο Στάλιν εισήγαγε την αναγκαστική αγροτική κολεκτιβοποίηση. Η αρχή της κολεκτιβοποίησης ήταν ότι θα αντικαθιστούσε τα μικρής κλίμακας μη μηχανοποιημένα και ελάχιστα παραγωγικά αγροκτήματα με μεγάλης κλίμακας μηχανοποιημένα αγροκτήματα που θα παρήγαγαν προϊόντα πιο αποδοτικά.
Προβαίνουμε στις αναγκαίες αντικαταστάσεις:

Ο ΓΑΠ εισάγει την αναγκαστική προλεταριοποίηση των ιδιοκτητών φορτηγών αυτοκινήτων. Η αρχή της προλεταριοποίησης είναι ότι θα αντικαταστήσει τις μικρής κλίμακας μη μηχανοργανωμένες και ελάχιστα παραγωγικές μεταφορικές μικροεπιχειρήσεις με μεγάλης κλίμακας μηχανοργανωμένες καπιταλιστικές μεταφορικές επιχειρήσεις που θα μεταφέρουν προϊόντα πιο οικονομικά.
Αν αφαιρέσουμε τις προφανείς διαφορές εποχών και προσώπων (σιγά που θα βάλουμε στο ίδιο τσουβάλι τον Μεγάλο Κακό με τον εκλεγμένο Ηγέτη της Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης), μια χαρά μας φαίνεται η αντικατάσταση.

Είναι περίεργο πώς όλα τα «μεγάλα πνεύματα» του «αντισταλινισμού» (από τον πασχίζοντα Πάσχο, μέχρι τους από «ελευθεροδημοκρατικά» ιδεώδη εμφορούμενους αριστερούς και από τους πάσης φύσεως «αναρχικούς», μέχρι τους εχθρούς του κάθε «–ισμού», με την εξαίρεση του καπιταλ–ισμού βεβαίως, βεβαίως), πνεύματα πολύ πιο ελεύθερα και ανήσυχα από τα δικά μας, δεν εντόπισαν αυτή την ομοιότητα.

Πάει η ελευθερία του ατόμου, πάει κι η αυτονομία, πάει ακόμα και η συλλογική ιδιοκτησία των «ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών», μακριά από κάθε κρατική επιβολή. Έπεα πτερόεντα όλα. Μόνο κάτι διαμαρτυρίες του κώλου για την επιστράτευση —καθ’ ό,τι «και αντιμιλιταρισταί είμεθα άμα λάχει να ’ούμε!»…

Και, φυσικά, να σου και οι ομοβροντίες κατά της «αριστεράς» (η πραγματική Αριστερά είναι …εκείνοι!) που υπερασπίζεται τους μικροαστούς (και ψιλοχουντικούς, ως αδειοδοτηθέντες επί «επταετίας»…) εις βάρος του «κοινωνικού συνόλου» (δηλαδή των ευεργετικών συνεπειών που έχει για το κοινωνικό σύνολο ο καπιταλιστικός εκσυγχρονισμός!).

Σωστά! Τι σόι Αριστερά είναι αυτή που περιορίζεται να επαναλαμβάνει σαν παπαγαλάκι «τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες»;

Δεν βλέπει ότι εδώ δεν υπάρχουν εργάτες κι ότι ο δρόμος είναι ένας;

Με το κεφάλαιο σύντροφοί μας, με το κεφάλαιο!...


Η photo, από το blogthea.gr