Κάπα Κάπα Ε, το (αναίσθητο) Κόμμα σου λαέ;

Δεν ξέρουμε πόσοι από τους αναγνώστες τής περί «ψευτοαριστερών» τριλογίας (που έγινε τετραλογία και σήμερα γίνεται πενταλογία) το σκέφτηκαν και αναρωτήθηκαν, ίσως και με κάποιες «υποψίες», αλλά είναι πολύ χοντρό για να το περάσουμε στο ντούκου: Ποια ήταν η πιο λαμπερή απουσία (μια και στο προηγούμενο post μιλάγαμε γι’ αυτές) απ’ όλη τούτη τη συζήτηση; Ποια πλευρά, ποιο κομμάτι της Αριστεράς έβγαλε μάτια μη εμφανιζόμενη και μη εκπροσωπούμενη ούτε καν από ένα (αριθμός: 1!) μέλος της, οπαδό της ή, έστω, φιλικά προσκείμενο; Η πλευρά του ΚΚΕ, φυσικά. Έτσι λοιπόν, κλείνουμε σήμερα —προς το παρόν— τον σχετικό φάκελο, απευθυνόμενοι σ’ αυτούς τους πολυπληθείς μεν, αόρατους δε φίλους, ουδείς εκ των οποίων μάς έκανε την τιμή να εμφανιστεί εδώ.


Τι έγινε ρε παιδιά; Από την 1η Οκτωβρίου ασχολούμαστε μ’ εσάς. Αφορμή οι απολύσεις στην «Τυποεκδοτική», για τις οποίες έκανε λόγο ακόμα και η Γενική Γραμματέας σας. Φυσικά, κάνατε λόγο κι εσείς. Μεταξύ σας, στις κόβες σας οι οργανωμένοι, στις παρέες σας. Κάναμε κι εμείς, σχεδόν τρεις βδομάδες τώρα, προσπαθώντας να δούμε το ζήτημα από μια ευρύτερη σκοπιά και να πούμε την άποψή μας για κάποιες υπερβολικές και επιπόλαιες επικρίσεις που ειπώθηκαν και γράφτηκαν για το κόμμα σας. Είπαμε τα δικά μας, οι σχολιαστές είπαν κι αυτοί τα δικά τους, σας «τα χώσανε», κάπου «τα χώσανε» και σ’ εμάς, κάπου σας «τα χώσαμε» κι εμείς, κάπου σας υπερασπιστήκαμε (όπως θα κάναμε και για οποιοδήποτε αριστερό κόμμα στη θέση σας, να ’μαστε ξηγημένοι επ’ αυτού) έγινε γενικώς αυτό που λέμε, ένα «μπέρδεμα».


Τι έγινε ρε παιδιά; Πώς και δεν ήρθε κανείς από σας, να «μπερδευτεί» κι αυτός σε τούτο το «μπέρδεμα» και να πει την άποψή του; Το θεωρείτε «απλό και λελυμένο αφ’ εαυτού», όπως έλεγε κι ένας μαθηματικός μας, καλή του ώρα; Δεν βλέπετε καμία αντίφαση στο γεγονός ότι απολύονται εργαζόμενοι από επιχείρηση ελεγχόμενη από ένα ΚΚ; Δεν νιώθετε καμία υποχρέωση να λογοδοτήσετε (= να δώσετε λόγο, αιτία, εξήγηση) γι’ αυτό; Η Παπαρήγα, η δική σας Γραμματέας, γιατί νιώθει; Μέχρι και στη Βουλή έκανε λόγο τις προάλλες. Εσείς γιατί δεν ακολουθείτε το παράδειγμά της; Μπορεί να μην είσαστε βουλευτές, μπορεί να μην είσαστε υψηλόβαθμα στελέχη, αλλά για να πάρετε τον λόγο εδώ, δεν χρειαζόταν τίποτε απ’ όλα αυτά. Κι έπειτα, εδώ δεν έγινε κουβέντα μόνο για τις απολύσεις. Εδώ ακούστηκαν πολλά και διάφορα. Συκοφαντίες; Άντε, να πούμε συκοφαντίες! Γιατί δεν ήρθε κανείς σας εδώ να τις αποκαλύψει και να παραδώσει στην κοινή χλεύη όλων των αριστερών τους συκοφάντες;


Τι έγινε ρε παιδιά; Δεν μας διαβάζετε; Για να τα λέμε όλα, αυτό είναι ψιλομαλακία και να μη το ξαναπείτε! Μας διαβάζετε και μας παραδιαβάζετε! Όσο καλά το ξέρετε εσείς, άλλο τόσο καλά το ξέρουμε κι εμείς! Εξ άλλου, κάτι τέτοιο θα ήταν ασύμβατο και με τους συσχετισμούς (έτσι δεν το λέτε;). Είστε το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς, σταθερά και αναλλοίωτα, το πιο οργανωμένο, το πιο μαζικό. Λοιπόν;


Τι έγινε ρε παιδιά; Δεν μας καταδέχεστε; Και γιατί δεν μας καταδέχεστε, για να ’χουμε το καλό ρώτημα; Επειδή από τότε που φτιάξαμε αυτό το blog, έχουμε πει σε διάφορες ευκαιρίες ότι μέσα εδώ δεν σηκώνουμε τη σημαία κανενός κόμματος της Αριστεράς, αλλά τις σηκώνουμε όλες μαζί και σε κάθε εκλογές φροντίζουμε αυτό να το δείχνουμε κιόλας με την ίδια πάντα εικόνα; Τι είναι αυτό που σας τυφλώνει και δεν σκέφτεστε ότι μέσα σ’ αυτές τις πολλές κόκκινες σημαίες είναι κι εκείνη του δικού σας κόμματος; Τι είναι αυτό που δεν σας επιτρέπει να κάνετε την απλή, απλούστατη σκέψη, έστω και υποθετικά, ότι από εμάς τους πέντε έχετε, από τότε που ψηφίζουμε, δυο ψήφους, βρέξει – χιονίσει; (Μη το δέσετε κόμπο όμως ότι θα εξακολουθήσετε να τους έχετε, αν παραταθεί για πολύ αυτή η ξηρασία…).


Τι έγινε ρε παιδιά; Μας θεωρείτε οπορτουνιστές; Μας θεωρείτε «απείθαρχα στοιχεία»; Αντικομματικά; Αντικοινωνικά; Μας θεωρείτε «αποστάτες και προδότες» όπως τον Μπιτσάκη, την Τζίνα την Πολίτη, τον Χουρμουζιάδη, τον Δεσύλλα, τον Θεωνά, τον Παπακωνσταντίνου, τον Τσακνή, τον товариш Яков Федотович Павлов; Ή μήπως μας θεωρείτε κι εμάς «λίγους», που «λύγισαν μπροστά στις δυσκολίες της ταξικής πάλης», όπως ο «δηλωσίας» Πρωτοκαπετάνιος, ας πούμε; Μα εδώ δε βγαίνουν ούτε τα νούμερα! Δεν υπήρχαμε τότε!


Τι έγινε ρε παιδιά; Ως πότε θα συνεχίζετε το ίδιο βιολί; Νομίζετε πως αρκεί να κρατάτε το δοξάρι με το αριστερό χέρι; (Εμείς δεν είμαστε από αυτούς που πιστεύουν ότι το κρατάτε με το δεξί). Ωραία, το κρατάτε με τ’ αριστερό. Δεν σας νοιάζει όμως ο σκοπός που βγάζει το βιολί; Δεν σας νοιάζει που με αυτό το σκοπό κάνουν πάρτι οι εχθροί μας;


Τι έγινε ρε παιδιά; Θα έρθετε κάποτε να συζητήσουμε; Τι φοβάστε; Γιατί κρύβεστε; Ελάτε και πάρτε τον λόγο. Εμείς, σε αντίθεση, απ’ ό,τι φαίνεται, μ’ εσάς, και ακούμε και βλέπουμε και στόμα έχουμε. Όμως, για να τα λέμε όλα, εκτός από στόμα, έχουμε και μιλιά. Μπορείτε να το αντέξετε; Γιατί, αν δεν μπορείτε να αντέξετε ούτε καν τη δική μας τη μιλιά, ποιανού μιλιά μπορείτε και τι σκατά κομμουνιστές είσαστε;


Τι θα γίνει ρε παιδιά;


Η εικόνα, από το sangam.org