Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

‘‘Καμμένη’’ προπαγάνδα: Κομμένη!




ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ Τετάρτη που ανέβηκε στο TVXS η περιβόητη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα με τις «πέντε ψήφους τού Καμμένου» έχουν περάσει ήδη πέντε ημέρες. Δεν έχει κανένα νόημα να αναφερθούμε στα πραγματολογικά στοιχεία τής υπόθεσης. Όσοι ενδιαφέρθηκαν να μάθουν τι πραγματικά ειπώθηκε το ξέρουν ήδη. Συνεπώς ξέρουν επίσης και όλη τη σπέκουλα που οικοδομήθηκε στο αμέσως μετά διάστημα πάνω στις επίμαχες φράσεις μέσω διαστρεβλώσεων, επιλεκτικών αναγνώσεων και εξ ίσου επιλεκτικών αποσιωπήσεων. Η κεντρική ιδέα βέβαια τής σπέκουλας  ήταν το χιλιοπαιγμένο έργο τών τάχα μου συγκοινωνούντων δοχείων μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, ή αλλιώς, η γνωστή φαιοκόκκινη ‘‘συμμαχία’’. Αυτό ήταν το ρητό ή υπόρρητο μήνυμα που εκπεμπόταν σε διάφορες παραλλαγές. Για όσους τυχόν είχαν δυσκολία να πιάσουν τα υπονοούμενα, μια από τις παραλλαγές δινόταν σε καθαρή εικαστική μορφή δια χειρός Δημήτρη Χαντζόπουλου στο πρωτοσέλιδο του κεντρικού δημοσιογραφικού οργάνου τής ‘‘Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης’’, στα Σαββατιάτικα «Νέα»:

Στο αριστερό άκρο τής εικόνας ο Χίτλερ, στο δεξιό ο Στάλιν. Μια γεφυρα ενώνει τα ‘‘δύο άκρα’’ και πάνω σ’ αυτήν δύο διαβάτες που τη διασχίζουν. Ο ένας από αυτούς σχολιάζει: «Γιατί είναι τόσο φοβερό αυτό που είπε ο Τσίπρας στον Καμμένο;... Αν έλειπαν, δηλαδή, πέντε-έξι τρίχες από το μουστάκι τού Στάλιν δεν θα του τις έδινε ο Χίτλερ;...»! (Για άγνωστους λόγους το συγκεκριμένο σκίτσο τού Χαντζόπουλου δεν έχει ανέβει στο ηλεκτρονικό site τής εφημερίδας, κι έτσι δεν μπορείτε να το ‘‘απολαύσετε’’ σε μεγάλο μέγεθος. Αρκεστείτε σε μικρογραφία, από τα πρωτοσέλιδα.)

Βεβαίως από την υπόλοιπη Αριστερά ακούστηκαν οι ‘‘επιβεβλημένες’’ (και λόγω προεκλογικής περιόδου) επικρίσεις. Ευτυχώς όμως, τουλάχιστον οι κεντρικές ‘‘επίσημες φωνές’’ φρόντισαν να προφυλάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ από ανόητες ταυτίσεις με το κόμμα τού Καμμένου, συνειδητοποιώντας επί τέλους, θέλουμε να ελπίζουμε, ότι όταν χτυπάει η αντικομμουνιστική καμπάνα τού «τι Αδόλφος τι Ιωσήφ, 7 γράμματα τους χωρίζουν μόνο» χτυπάει για όλους τους αριστερούς. Και εκείνη που πρώτευσε σ’ αυτό ήταν η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία φρόντισε ‘‘αριθμητικώς και ολογράφως’’ να διευκρινίσει στη διακαναλική συνέντευξη τύπου την Παρασκευή που μας πέρασε: «[...] βεβαίως έχουν διαφορές μεταξύ τους ουσιαστικές, εμείς δεν τα ισοπεδώνουμε».

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον —ενδιαφέρον και επειδή  έχει την πλάκα του— παρουσίασαν οι αντιδράσεις τού Δημαρίτη (με πολιτικά) Παπαδημούλη και του Red Notebook —το οποίο, παρεμπιπτόντως, όλο και περισσότερο μοιάζει με το επίσημο όργανο της τάσης τού ΣΥΝ Κοκκινοπράσινο Δίκτυο αντί τού ανεπίσημου οργάνου τού όλου ΣΥΝ, όπως, φανταζόμαστε, ήταν η αρχική στόχευση. Έτσι, ο μεν πρώτος έσπευσε να διευκρινίσει ότι «Δεν υπάρχει καμία δυνατότητα κυβερνητικής σύμπραξης με τον Π. Καμμένο. Ανήκει στη πολυκατοικία της δεξιάς.», αθροίζοντας τον εαυτό του, αντικειμενικά, στους πασοκικής (αλλά και νεοδημοκρατικής) κοπής διαστρεβλωτές  τού Τσίπρα, ο οποίος δεν έκανε κανένα λόγο για κυβερνητική σύμπραξη. Και το δεύτερο, φρόντισε, σχεδόν πανικόβλητο, να ανεβάσει ολόκληρο infomercial (=informative + commercial) με πρωταγωνιστή τον λενινιστή (χωρίς Λένιν!)  Γιάννη Μηλιό, στο οποίο ο κύριος καθηγητής (και μάλλον ξεθωριασμένος πλέον καθοδηγητής) μάς εξηγεί  τι πρεσβεύει το κόμμα τού Καμμένου (δηλαδή ο Καμμένος και μία δράκα κολλητών του). Λες και δεν το ξέραμε και περιμέναμε τον Μηλιό να μας το πει!

Τι άλλο; Α! Προλάβαμε να καταγράψουμε τον ορκισμένο εχθρό τού ‘‘εθνολαϊκισμού’’ (αριστερού και δεξιού αδιακρίτως καθ’ ό,τι ένας είναι ο ‘‘εθνολαϊκισμός’’!) να εκφράζει τη ντροπή του, τον προξενητή τού γάμου μεταξύ Μαρξ και Χάγιεκ να ξεδιπλώνει τη μεταμοντέρνα πολιτική αναλυτική(;) του σκέψη(;), διατυπωμένη σε άψογη mumbo-jumbo διάλεκτο και τον γνωστό και μη εξαιρετέο ηθικολόγο φίλο μας να ρίχνει τους κεραυνούς του —αν και κάπως συγκρατημένα, για να τα λέμε όλα.


ΑΛΛΟΥΣ ΕΠΑΙΝΕΣΑΜΕ και σ’ άλλους ‘‘τα σούραμε’’. Εμείς τι λέμε; Εμείς λέμε τα εξής απλά:

Μένοντας στα όσα είπε ο Τσίπρας (κι όχι βέβαια στα όσα λένε τα πράσινα παπαγαλάκια και τα όσα ‘‘ζωγραφίζουν’’ οι διάφοροι Χαντζόπουλοι) δεν έχουμε το παραμικρό πρόβλημα! Ποτέ δεν κρύψαμε ότι οι αρχές μας είναι περιορισμένες. Και αυτή που βρίσκεται πάνω-πάνω είναι μια και μοναδική: πώς να αλλάξουμε τον κόσμο παίρνοντας την εξουσία. Μπορεί κυβέρνηση να μη σημαίνει και πραγματική εξουσία, αλλά, εκτός κι αν κάποιος πιστεύει τις ονειροφαντασίες τού Χόλογουέι, δεν νοείται και εξουσία χωρίς κυβέρνηση!

Ο Στέλιος Κούλογλου έθεσε ένα υποθετικό ερώτημα, βάσει ενός φανταστικού σεναρίου. Ο Τσίπρας θα μπορούσε να το αποφύγει ευθέως ή υπεκφεύγοντας, όπως μάλλον τον συμβούλευσε εκ των υστέρων ο Θανάσης Καρτερός από τις σελίδες τής χθεσινής «Αυγής». Προτίμησε να απαντήσει. Εμάς αυτό δεν μας χαλάει καθόλου. Το αντίθετο. (Έχουμε και ‘‘προσωπικούς’’ λόγους: πρόσφατα, συζητώντας με κάποιους αριστερούς φίλους σε ένα blog,  πήραμε την εξής απάντηση σε ένα υποθετικό δικό μας ερώτημα: «δεν απαντάμε σε υποθετικά ερωτήματα»!) Ούτε η ουσία τής απάντησής του μας χαλάει. Είπαμε: άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια. (Θα μπορούσε να προφυλαχθεί καλύτερα όμως: η πρόληψη είναι πάντα προτιμότερη από τη θεραπεία.) Το αν τώρα αυτό το σενάριο έχει πιθανότητες να επαληθευτεί στην πραγματική ζωή, δεν το ξέρουμε, απομένει στην ίδια τη ζωή να το δείξει, και μάλιστα σε λίγες ημέρες. Άρα, κοντός ψαλμός, αλληλούια και δεν πρόκειται να ασχοληθούμε παραπέρα. Ένα όμως ξέρουμε: όλη αυτή η φιλολογία περί πιθανής κυβέρνησης της Αριστεράς εκ μέρους τού Τσίπρα εμψυχώνει και ενθαρρύνει ένα σημαντικό αριθμό ανθρώπων που έχουν κουραστεί να είναι ‘‘από κάτω’’. Αυταπάτες; Μπορεί. Είμαστε σε θέση όμως, ως Αριστερά, να μηδενίζουμε το ενδεχόμενο τέτοιου τύπου αυταπάτες να αποτελέσουν την αφορμή να μας πλησιάσει περισσότερος κόσμος, κι έτσι να μπορέσουμε να συνομιλήσουμε μαζί του; Τόσο πολύ έχουμε δέσει το γάιδαρό μας, που μας αφήνει αδιάφορους ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Κι έπειτα, εμείς δεν είμαστε που λέμε «το δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας»; Τι μας πειράζει αν κάποιοι ξεκινήσουν να περπατάνε παρακινημένοι από μια αυταπάτη; Μήπως δεν θα έχουν την ευκαιρία, αν μείνουν μαζί μας, να δούνε πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα; Και μήπως δεν θα έχουμε κι εμείς την ευκαιρία, αν υποθέσουμε ότι είμαστε πιο ‘‘σοφοί’’, να τους βοηθήσουμε σ’ αυτό,  στη μακρινή διαδρομή που έχουμε μπροστά μας;


ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ: Μας αφήνει παγερά αδιάφορους πόσοι από τους αριστερούς που διαβάζουν αυτό το ιστολόγιο δεν θα ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και θα προτιμήσουν άλλο αριστερό ψηφοδέλτιο (πού πας ρε ΔΗΜΑΡ; Αριστερό είπαμε!) . Θα μας στενοχωρούσε όμως, αν κάποιοι θα το κάνουν επειδή έφαγαν τη φόλα τής πασοκικής προπαγάνδας —ή πήραν τον Χαντζόπουλο, δηλαδή έναν γελοιο-γράφο, στα σοβαρά. Και θα μας πονούσε και θα μας έσφαζε, αν έστω και ένας(1) κατάπινε και αμάσητη αυτή τη φόλα και α-ψήφιζε σύμπασα την Αριστερά, βοηθώντας έτσι να εκπληρωθεί ο απώτερος σκοπός όλων αυτών των αισχρών συκοφαντιών...


Η εικόνα, από το nouvellesimage.com

13 σχόλια:

walter είπε...

Να σας ρωτήσω, οι πειρατές είναι αριστερή ψήφος?
Γιατι η οπορτούνα της υπόλοιπης αριστεράς έχει βαρέσει όλα τα καμπανάκια ρε παιδιά....
Μας δουλεύεται ή ....

LeftG700 είπε...

Φίλε walter,


Μας ρωτάς κάτι το οποίο το έχουν απαντήσει οι ...ίδιοι οι Πειρατές στην ιδρυτική τους διακήρυξη: Πιστεύουν ότι ο άξονας Αριστερά - Δεξιά είναι πια ξεπερασμένος. Μια τέτοια άποψη σου φαίνεται εσένα αριστερή;

Ειλικρινά και σοβαρά ρωτάω και θα σε παρακαλούσα να μου εξηγήσεις με την ίδια ειλικρίνεια και σοβαρότητα: τι σε κάνει να υποπτεύεσαι ή να φοβάσαι ότι δουλεύουμε εσένα ή οποιονδήποτε αναγνώστη/αναγνώστρια;

Τα λέμε


ΥΓ Α! Και καλώς ήρθες εδώ!

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες


Είναι προφανές ότι το τσιπρόπουλο ελέω κούλογλου έκανε στο λοιπό πολιτικό φάσμα ένα επικοινωνιακά εκμεταλλεύσιμο δωράκι.

Μόνο που όσο θα σφίγγουν τα πράγματα και όσο κατά πως φαίνεται Αλέκα και κυρ Φώτης θα φάνε σκόνη από το νεαρούλη το πραγματικό πρόβλημα που θέτετε παραπάνω ( κυβέρνηση - εξουσία ) θα απαιτεί απάντηση επί της ουσίας και όχι κορδελλάκια.
Ο πρόθυμος κυρ φώτης που μιλάει μετεκλογικά για συνεργασίες με ... προοδευτικές δυνάμεις ( χωρίς να τις κατονομάζει .... βλέπε Βαγγέλη ) ελπίζει μόνο να έρθει το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα και όχι δεύτερο ή και τρίτο. Η Αλέκα μας έκανε τη χάρη με τη δήλωση που λινκάρετε να πει το ..αυτονόητο . κατά τα λοιπά με άλλες δηλώσεις της περί τουρλού , κοροϊδίας κτλ το μόνο που κάνει , προβαλλόμενη συνεχώς και αδιαλείπτως από το λαμπρακιστάν είναι να εκδηλώνει το πανικό της μπροστά στο επερχόμενο αποτέλεσμα.

και οι δύο θα κληθούν σύντομα να δώσουν απάντηση στην αγωνία και τη δυστυχία του κοσμάκη αν οι εκτιμήσεις των δημοσκόπων επαληθευθούν. Και αν η αγωνία μπορεί να ..διασκεδαστεί με κωλοτούμπες η ( μακροπρόθεσμη ΄και διαρκής ) δυστυχία δεν παρέχει τέτοιες ..ευκολίες.

Για τον επικοινωνιακό ορυμαγδό που εξαπολύουν όλες οι αστικές δυνάμεις με την ευκαιρία της συνέντευξης του νεαρούλη και της μπανανόφλουδας που του έβαλε ο ξεσκολισμένος κούλογλου ( όνομα και πράμα ) καμμία έκπληξη. Θα παίζουν το άθυρμα μέχρι τέλους , διασκεδάζωντας τις δικές τους αγωνίες.

Σε καμμία άλλη περίπτωση στη σύγχρονη ιστορία μας ( ούτε το 58 ) δεν βρέθηκαν σε τόσο δύσκολη θέση και αυτό τουλάχιστον το διασκεδάζω ( για να μη πω το γλεντάω ) ο γερομπερμπάντης ασυστόλως

Γιάκοβ

Μαύρο πρόβατο είπε...

Τι θα ψηφίσετε αγαπητοί;

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Το σχόλιό σου μου θύμισε κάτι που το είχα στο μυαλό μου εδώ και μέρες και ξέχασα να το γράψω. Το έκανα τώρα. Είναι η εξής φράση:

Θα μπορούσε να προφυλαχθεί καλύτερα όμως: η πρόληψη είναι πάντα προτιμότερη από τη θεραπεία.

Ειλικρινά (και δεν έχουμε καμία διάθεση να το παίξουμε συνήγοροι του Τσίπρα, όπως και κανενός άλλου, κι ας μη μας πιστεύεις ;-) ) δεν έχουμε κάτι άλλο να του προσάψουμε. Και επικοινωνιακά δεν νομίζω ότι βγήκε τίποτε. Η πασοκογενής προπαγάνδα τύπου ‘‘μαύρο 89’’ δεν πιάνει πια καιμ το ίδιο το Πασοκ είναι πλέον πλήρως απαξιωμένο. Η κριτική τής Αριστεράς πάλι περιορίστηκε σε πράγματα γνωστά.

Βάλε καμιά μπύρα στο ψυγείο, θα περάσω αργότερα από το τσαρδί σου, έχω μέρες να σε επισκεφτώ.


Увидимся

LeftG700 είπε...

Φίλε Μαυροπρόβατε,


Όπως έχω εκμυστηρευτεί παλαιότερα, εσείς έχετε ένα ...ακατέβατο 40% (2/5). Οι υπόλοιποι, συνήθως, γυρνάνε σα ρεμάλια αριστερά κι αριστερά. Τώρα, από πού εκτείνεται αυτό το αριστερά και ως πού φτάνει, το ξέρεις.

Πάντως συγκεκριμένη γραμμή δεν πρόκειται να δώσουμε. Την ημέρα των εκλογών θα σηκώσουμε πάλι τις Κόκκινες σημαιούλες μας. Όπως έλεγε κι ο Πρόεδρος (ένας είναι ο Πρόεδρος! ;-) ), αφήστε όλα τα λουλούδια ν' ανθίσουν!


Τα λέμε

walter είπε...

Στην πρώτη ερώτηση είναι προφανές ότι μια τέτοια θέση δεν είναι αριστερή μιας και αρνείται τον άξονα που καθορίζει κατ αυτό τον τρόπο τον πολιτικό χώρο.
Με μια διαλεκτική αναγωγή θα μπορούσε να είναι και αριστερη πάντως.

Αυτό που με κάνει να υποπτέυομαι ότι με δουλεύεται υιοθετόντας την αριστερή θέση (με τον παλαιό άξονα ως αναφορα και όχι τον "πειρατικό") είναι το οτι η προφάνεια του τυχοδιωκτισμού της αριστερας δεν αφήνει περιθώρια σε ειλικρινείς αγωνιστές παρα μόνον για την ειρωνία και την χλεύη τους. Εκτός κι αν είναι έμμισθοι, ή κάτι μαλακισμένα που μέσα στην απελπισία τους πάνε για την καριέρα (έχει πολλά και η ΔΗΜΑΡ δείχνει την συνήθη κατάληξη της αριστερής πορείας)

Εχουν ξεφτιλιστεί σε όλους τους χώρους στην γειτονιά στο εργοστάσιο στο γραφείο στους δημους, στους δρόμους. Η τυχοδιωκτική στάση των αριστερών κολλαούζων-κομπιναδόρων έχει μπλοκάρει κάθε αντίσταση.
Εσεις από την άλλη δεν φαινεται να ανήκεται σε καμία από τις δύο κατηγορίες οπότε για αυτό απόρησα.
Μην εμπιστεύεστε τα κωλόπαιδα που γνωρίζουν τον Μαρξ από διαφορα κόμιξ του συρμού.
Μην εμπιστεύεστε κανέναν ενήλικα με ύψος κάτω από 1:54. Ο Ναπολέον ο Μουσολίνι και ο Στάλιν σου λένε το γιατί.
Μην εμπιστεύεσε τέλος ακαλαισθητους εξουσιομανείς που κάνουν σποτάκια μιλώντας για επανάσταση μετα μουσικής.

ΟΥΤΕ ΣΥΡΙΖΑ ΟΥΤΕ ΚΚΕ ΟΥΤΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ψηφίστε Πειρατές είναι το μέλλον :-))

Σιμόνη είπε...

Ρε σεις αριστεροί , είδα το σποτάκι που λέει ο Γουόλτερ. Αυτό της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ.
Μνησθιτί μου κύριε!
Απαγόρευση των απολύσεων!!!!
Θα γίνουμε σα τις Ιρλανδές συζύγους.
Των πήρες τον μεθύστακα που σε πλακώνει στα χαστούκια τρίτη πέμπτη Σάββατο; Τελείωσε! Τα διαζύγια απαγορεύονται.
Το δέσιμο με τ' αφεντικό αιώνιον.
Ούτε μια αποζημιοσούλα τόση δα;
Μήπως θα απαγορεύσουν και τις παραιτήσεις και δε το λένε;
Πολύ πλάκα...
Διαδόστε το!
http://youtu.be/QqPWCfsT60k
Μ'αρεσε κι αυτή η μετωπική με τα ΜΑΤ...
Τι παλληκάρια!

Εννοείται πάντως ότι καλύτερα να ψηφίσουμε αυτούς του πανίβλακες ή ακόμη και την κλασσική δύναμη του αριστερού καθολικισμού το ΚΚΕ παρα τη ρεμούλα του ΣΥΡΙΖΑ.
Το φάντασμα που πλανιέται, παναθεμάτο, είναι το φάντασμα του νέου ΠΑΣΟΚ.
Είναι απλά παντού. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις ένα ΣΥΡΙΖΟλαμόγιο θα το βρεις...Έχουν πλασαριστεί.
Στις εκδόσεις, στις πανεπιστημιακές και σε κάθε άλλου είδους επιτροπές, στις δημόσιες υπηρεσίες(στα καλύτερα πόστα)στις διοικητικές θέσεις των τραπεζών, στις επιχειρήσεις, στα ΜΜΕ και στην κάθε λογής προπαγάνδα-διαφήμιση....ξου μακρύα γιατί λερώνουν οι επαναστάτες της φακής.


ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΠΕΙΡΑΤΙΝΑ.

Μάρκομ Ξ είπε...

Αντί λοιπόν εδώ και μήνες (τι μήνες, χρόνια!) ο ΣΥΡΙΖΑ να πρωταγωνιστεί σε κινητοποιήσεις (και όχι απλά να τις ακολουθεί), φτάσαμε μια βδομάδα πριν τις εκλογές να προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι μπορεί να κυβερνήσει η αριστερά.

Θεμιτό; Βεβαίως. Αρκετό; Διόλου. Διότι μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να κυβερνήσει η αριστερά: να έχει κατοχυρώσει ένα σημαντικό, έτοιμο για κάθε είδους μάχες τμήμα του εργαζόμενου λαού. Ακόμα λοιπόν και αν υποθέσουμε ότι μέρα Μαγιού θα ξεκινήσουμε για σοσιαλισμό, είναι βεβαιότερο του ήλιου που λάμπει, ότι η επίθεση της αστικής τάξης θα είναι ανελέητη, άμεση και προετοιμασμένη. Πως λοιπόν να εμπιστευτώ την πρόταση αυτή, όταν ξέρω ότι αριστερά - συνδικαλισμός/ κίνημα εδώ και χρόνια τα 'χουν τσουγκρίσει; Πως να εμπιστευτώ την πρόταση αυτή όταν ξέρω ότι οι υποψήφιοι φορείς υλοποίησής της είναι κόμματα ολιγαρχικά; Πως ακόμα να την εμπιστευτώ γνωρίζοντας ότι ο κύριος φορέας της (ΣΥΝ) δεν έχει ιδέα για το τι θα κάνουμε με το χρέος και το ευρώ;

Αλίμονο! Η πρόταση του Τσίπρα καταφέρνει να βάλει στο επίκεντρο της συζήτησης αφ' ενός την εναλλακτική πορεία της χώρας (συγγνώμην προς τους 'διεθνιστές', είμαι και λίγο πατριώτης ;-)), αφ' ετέρου την ικανότητα άσκησης εξουσίας από την αριστερά. Όμως ποιοι πραγματικά συγκινούνται από μια τέτοια πρόταση; Οι εξαθλιωμένοι μεροκαματιάρηδες; Οι φυτοζωούντες αγρότες ή οι μη αστοί νεολαίοι που βλέπουν μπροστά τους είτε την πιτσαρία, είτε το Ελ. Βενιζέλος; Φρονώ πως από μια τέτοια πρόταση, έτσι όπως έγινε και τη στιγμή που έγινε μάλλον απευθύνεται στο κλασικό ακροατήριο του ΣΥΝ, δηλ. τους διανοούμενους και μισο - διανοούμενους προοδευτικούς μικροαστούς.

Το λοιπόν τι; Κυβέρνηση της αριστεράς με Παπαδημούλη Λαϊκό Επίτροπο Δημοκρατίας με Ελευθερία; Μαύρο στους μαυρογιαλούρους; ΚΚΕ και ξερό ψωμί; Εξωκοινοβουλευτική για να γίνει κοινοβουλευτική; Πειρατές, Running Wild και Pro; Ή μήπως πατρίς (με την καλή έννοια!), εργατιά και Στέλιο (Παπαθεμελή) βασιλιά; Η αλήθεια είναι ότι παρά τις όποιες αδυναμίες της, η παραπάνω πρόταση του Τσίπρα δίνει μια προοπτική. Η αλήθεια επίσης είναι ότι έστω και σε επίπεδο συμβολισμού, οι μόνες δυνάμεις που υλοποίησαν την πρόταση για ενότητα της αριστεράς στις παρούσες εκλογές είναι το ΚΚΕ (μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ. Τέλος, είναι αλήθεια ότι η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει μια προοπτική για τον σοσιαλισμό (και όχι τη δευτεροπαρουσιακή εκδοχή του που προτείνει το ΚΚΕ). Εδώ λοιπόν έρχεται ο ολετήρ εκλογικός νόμος να μας βοηθήσει: κάθε ψήφος που πάει στο λευκό ή το άκυρο, κάθε αποχή και κάθε ψήφος που πάει σε κόμμα που δεν μπαίνει στη βουλή είναι όχι απλά χαμένη, αλλά αντικειμενικά ευνοεί τον πρώτο.

Με βαριά καρδιά, χωρίς να πολυπιστεύω ότι κάτι θα αλλάξει ουσιαστικά και για καιρό, θα σηκώσω και εγώ τις κόκκινες σημαίες με το σφυροδρέπανο, όπως οι φίλοι και σύντροφοι Λέφτηδες. Γιατί το νεροπίστολο της ψήφου, μπορεί να γεμίζει με νερό, αλλά δεν παύει να είναι όπλο. Γιατί η κατακαημένη, προδομένη, ανεπαρκής αριστερά είναι πάντα καλύτερη από οτιδήποτε άλλο. Γιατί δεν είναι ώρα για πειραματισμούς με εθνοκεντρικά συνοθυλεύματα τύπου ΕΠΑΜ. Γιατί η ψήφος δεν είναι για να ξεδίνουμε, γι’ αυτό υπάρχουν άλλα πράγματα. Γιατί τέλος, «…ακόμη και μερικές εβδομάδες πριν τη νίκη της Σοβιετικής Δημοκρατίας, ακόμη και ύστερα απ’ αυτή τη νίκη, η συμμετοχή στο αστικοδημοκρατικό κοινοβούλιο όχι μόνο δεν βλάπτει το επαναστατικό προλεταριάτο, αλλά το διευκολύνει να αποδείξει στις καθυστερημένες μάζες, γιατί τα τέτοια κοινοβούλια πρέπει να διαλύονται, διευκολύνει την επιτυχία της διάλυσης τους, διευκολύνει το «πολιτικό ξεπέρασμα» του αστικού κοινοβουλευτισμού.» Β.Ι. Λένιν, Αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Μάρκομ Ξ είπε...

Διόρθωση στο παραπάνω σχόλιο:

εκεί που λέει "Φρονώ πως από μια τέτοια πρόταση, έτσι όπως έγινε και τη στιγμή που έγινε μάλλον απευθύνεται..." θα πρεπε να λέει "Φρονώ πως μια τέτοια πρόταση, έτσι όπως έγινε και τη στιγμή που έγινε, μάλλον απευθύνεται..."

για το δαίμονα του πληκτρολογίου,
Μάρκομ Ξ

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια,

Δυο μόνο λόγια, ελπίζω αργότερα μεσα στη μέρα να γράψω περισσότερα,
Λοι-πον
η ελληνικη κοινωνία δεν ειναι στην πλειονότητα της ενάντια στην Αριστερά (με την ευρύτερη εννοια της Αριστεράς- κεντροαριστεράς), και δεν δείχνει να "τρομάζει" μπρστα στην πιθανότητα μιας Αριστερης κυβέρνησης.

Αυτό που ισως σκέπτεται και διστάζει ειναι πως θα αντιμετωπίσει, τη συγκεκριμένη ελληνικη πραγματικότητα μια αριστερή κυβέρνηση (σχέσεις με ΕΕ, δανειακές συμβάσεις, νόμισμα ευρώ η
δραχμή,αμεσα προβλήματα της οικονομίας κ,α.. ισης σπουδαιότητας,
και οχι αν ιδεολογικά ειναι ενάντια σε αριστερης κατευθυνσης κυβέρνηση, οπως επίσης και εχοντας υποψη (το εκλογικό σώμα) οτι οι Αριστερές δυνάμεις του τόπου (τουλάχιστον οι παρουσες κοινοβουλευτικές δυνάμεις που εχουν και τα μεγαλύτερα ποσοστά αποδοχής),
ειναι το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ομως απο την πολιτικο πρόγραμμα του καθενός, βλέπει η κοινή γνώμη, εκ διαμέτρου διαφορετική πολιτική θεωρία και πράξη.

Ε, τι να κάνουν οι δυστυχεις ψηφοφόροι,αυτοί που δεν στέκονται απέναντι;;;;;; (-;

παρά

Ανώνυμος είπε...

Μια λέξη "παρά" παρεισέφρησε στο σχόλιο, στο τέλος. Ειναι για σβήσιμο.

Μάρκομ Ξ είπε...

Επειδή οι μέρες είναι κρίσιμες, επιτρέψτε μου μια ακόμα παρέμβαση.

Οι σχηματισμοί της αριστεράς, οι συνειδητοποιημένοι ενταγμένοι και ανένταχτοι αριστεροί, οι οργανικοί της (αριστεράς) διανοούμενοι οφείλουν να έχουν ή/ και να είναι έτοιμοι να συμμετέχουν σε ένα σχέδιο για την επόμενη των εκλογών. Ποια κύρια ενδεχόμενα πρέπει να περιλαμβάνονται σε αυτό το σχέδιο;

- 1η περίπτωση, άθροισμα εδρών ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και λοιπών πατεριτσών του συστήματος μεγαλύτερο του 151.

- 2η περίπτωση, άθροισμα εδρών των παραπάνω μικρότερο του 151 και αυξημένα ποσοστά της αριστεράς, τέτοια που να υπάρχει πιθανότητα σχηματισμού κυβέρνησης.

- 3η περίπτωση, άθροισμα εδρών των παραπάνω μικρότερο του 151 και ποσοστά της αριστεράς που να μην επιτρέπουν σκέψεις για σχηματισμό κυβέρνησης. Σε αυτή την περίπτωση το πιθανότερο είναι να έχουμε νέες εκλογές.

- 4η περίπτωση, επανάληψη της έκπληξης του '58. Υπενθυμίζω ότι ο καλπονοθευτικός εκλογικός νόμος δίνει bonus 50 εδρών στο πρώτο κόμμα. Πόσο βέβαιο όμως είναι ότι η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα, όταν όλοι γνωρίζουμε πόσο ρευστή είναι η κατάσταση και πόσοι δήλωναν αναποφάσιστοι μέχρι και την τελευταία δημοσιευμένη δημοσκόπηση;

Αφού μέχρι τώρα ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιποί σχηματισμοί της αριστεράς στάθηκαν εκούσια ή ακούσια αναντίστοιχοι των καιρών και της ανάγκης, ας είναι τουλάχιστον προετοιμασμένοι για τη Δευτέρα 7 Μάη.

Γιατί, να είμαστε σίγουροι σύντροφοι, φίλοι και συνοδοιπόροι, ότι η άλλη πλευρά είναι προετοιμασμένη...


συντροφικά,
Μάρκομ Ξ