Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Αντί επιλόγου στο προηγούμενο post: Τι είναι αριστερό; Ερωτά και απαντά ο Διονύσης Γουσέτης.



Τον θυμόμαστε από την «Αυγή», όπου έγραφε για πολλά χρόνια, 13 είχε πει ο ίδιος, αν δεν κάνω λάθος. Τον διαβάζαμε και παθαίναμε: «Τι λέει τούτος, ρε μαλάκα;» «Ξέρω ’γω;» «Ρε μαλάκα, πώς τον έχουν αυτόν μέσα εκεί;» «Και τι ρωτάς εμένα; Τράβα ρώτα τον Αλέξη!». Μέχρι που το καλοκαίρι τού 2008 έχασε κάθε μέτρο, σπάσανε τα φρένα του, τα πήρε ο Τάσος Κουράκης στο κρανίο, το έκανε θέμα, προφανώς πέσανε και κάποιες Χριστοπαναγίες κι από άλλους που του τα μάζευαν, κι έληξε η ιστορία του μια και καλή.

Ψάχνοντας στο Protagon για κάτι σχετικό με την προηγούμενη ανάρτηση, έπεσα πάνω σ’ ένα κείμενό του με τον ‘‘ερεθιστικό’’ τίτλο Τι είναι αριστερό; Διαβάζεται μονορούφι. Και κάνει τον αναγνώστη σοφότερο για το τι δεν είναι αριστερό.



Η δικτατορία του 1967 με βρήκε στο τελευταίο έτος του Πολυτεχνείου. Με έσπρωξε στην αριστερά. Για μένα, η αριστερά ήταν ο αντίποδας και ο πιο σφοδρός πολέμιος της δικτατορίας. Επίσης, ήταν η παράταξη που τα μέλη της δεν απολάμβαναν τα ανθρώπινα δικαιώματα, που ήταν θύματα διακρίσεων.

Στην αριστερά κόλλησα συντάξιμα ένσημα. Στη φιλοευρωπαϊκή βέβαια, αφού ο σταθερός προσανατολισμός μου ήταν και είναι η Ευρώπη. Το ΚΚΕ εσωτερικού ήταν το πλέον ευρωπαϊκό κόμμα της αντιπολίτευσης. Υπήρξα λοιπόν μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού και στη συνέχεια μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και υποψήφιος βουλευτής του Συνασπισμού. Αποχώρησα από τον Συνασπισμό το 2003, επί προεδρίας Νίκου Κωνσταντόπουλου. Ήταν η εποχή που ο ΣΥΝ έκανε τη στροφή, από ευρωπαϊκό σε «ριζοσπαστικό» κόμμα της καθ’ ημάς Ανατολής. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος δεν παρακάθησε στο δείπνο προς τιμήν του προέδρου Κλίντον για να μην αναγκαστεί να σφίξει το «αιματοβαμμένο χέρι του», όπως μας εξήγησε. Δεν δίστασε όμως να σφίξει το άσπιλο και αμόλυντο χέρι του Μιλόσεβιτς και μάλιστα ήταν τόσο υπερήφανος για το σφίξιμο αυτό, ώστε έβαλε τη φωτογραφία του στο προεκλογικό φυλλάδιο του ΣΥΝ. Η ιστορία με την αριστερά και τα ανθρώπινα δικαιώματα είχε πάρει τέλος μέσα μου.

Έκτοτε, ο ΣΥΝ κατρακυλούσε όλο και πιο κάτω στην κατηφόρα του «ριζοσπαστισμού». Ο πρόεδρος Αλέκος Αλαβάνος μετείχε στο υπερπατριωτικό «Δίκτυο 21», φυτώριο των φίλων και συμβούλων του Α. Σαμαρά Φαήλου Κρανιδιώτη και Χρύσανθου Λαζαρίδη, των φίλων του εγκληματία Οτσαλάν Αντώνη Ναξάκη και Σάββα Καλεντερίδη και πολλών άλλων του ιδίου προσανατολισμού. Ο αντιιμπεριαλιστής Α. Αλαβάνος πολέμησε το σχέδιο του ΟΗΕ για το Κυπριακό ακόμα και μέσα στο κόμμα του, πολέμησε το φεμινιστικό κίνημα για την κατάργηση του άβατου στο Αγ. Όρος, πολέμησε την θέσπιση των αγγλικών ως δεύτερης επίσημης γλώσσας μας, πολέμησε το όνομα των βορείων γειτόνων μας, πολέμησε τους «σπασίκλες» μαθητές, πολέμησε ακόμα και την κυβέρνηση Τζανετάκη στην οποία μετείχε το κόμμα του. Τέλος, πολέμησε μπαμπέσικα την υποψηφιότητα του Μιχάλη Παπαγιαννάκη στο Δήμο της Αθήνας και αντ’ αυτού προώθησε τον Αλέξη Τσίπρα, σκάβοντας με αυτό τον τρόπο χωρίς να το ξέρει, το λάκκο του. Πολέμησε δηλαδή ο Αλέκος Αλαβάνος οτιδήποτε ήταν ευρωπαϊκό και προοδευτικό, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικές ενέργειες την επίσκεψη στον πρέσβη των αγιατολλάδων του Ιράν και την προτροπή να μεταβάλλουμε την πλατεία Συντάγματος σε πλατεία Ταχρίρ.

Ο Αλέξης Τσίπρας που διαδέχτηκε τον Α. Αλαβάνο ακολούθησε την ίδια γραμμή με αυτόν, αλλά προς το φαιδρότερο. Για παράδειγμα, χαρακτήρισε τον οπαδό του Κέϋνς Πωλ Κρούγκμαν νέο-φιλελεύθερο (!) και μιλούσε για …φτηνό πετρέλαιο που θα μας έδινε ο φίλος του Ούγκο Τσάβες. Στη συνέχεια, την εποχή της αντιπαράθεσης Γ. Παπανδρέου και Ε. Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ, που ο δυσαρεστημένος κόσμος του κύτταζε προς τον ΣΥΝ, ο Α. Τσίπρας καβάλησε το καλάμι και δήλωνε με στόμφο: «ένα μεγάλο τμήμα της νέας γενιάς, της μεταπολίτευσης και του Πολυτεχνείου, ένα αριστερό, ριζοσπαστικό και αντινεοφιλελεύθερο τμήμα της κοινωνίας, πείστηκε από την συνολική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, που με σταθερότητα, συνέχεια και συνέπεια παρουσίασε όλο αυτό το διάστημα. Σ’ αυτό συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό οι πολιτικές θέσεις και οι ιδεολογικοπολιτικές του επιλογές». Αφού δήλωσε οπαδός της «σκέψης του Μάο» και του κ. Παλαιοκρασσά, καυχήθηκε ότι ο ίδιος και η γενιά του «νομιμοποίησαν τις καταλήψεις στα σχολεία» το 1991. Καμαρώνει ότι ως φοιτητής έμπαινε στα αμφιθέατρα μόνο για τις συνελεύσεις και ακολουθώντας την γραμμή Αλαβάνου προέτρεπε τους φοιτητές να αντιγράφουν στα διαγωνίσματα. Τον είδαμε να ανοίγει ο ίδιος προσωπικά μπάρες διοδίων, δίνοντας το παράδειγμα της ανομίας. Τον ακούσαμε μέσα στην κρίση να απειλεί ξένους επενδυτές να μην επενδύσουν στην Ελλάδα, τη στιγμή που οι ξένες επενδύσεις είναι το οξυγόνο που περιμένουμε με αγωνία.

Μερικά σκόρπια μαργαριτάρια του ανδρός: Ζήτησε τη μονιμοποίηση 60.000 ατόμων που έκαναν… επαγγελματική εξάσκηση (stage). Όταν ξέσπασε η κρίση, ζήτησε να γίνουν… 100.000 νέες προσλήψεις στο δημόσιο. Απεφάνθη ότι «έχουμε τη μετατροπή μιας ολόκληρης περιοχής [Εξάρχεια] σε λωρίδα της Γάζας». Εφηύρε το ελληνόμετρο, με το οποίο μέτρησε ότι «Αυτοί που μας κυβερνούν δεν είναι τόσο Έλληνες».

Για τα υπόλοιπα του ΣΥΡΙΖΑ και για το ΚΚΕ έχω να γράψω πάρα πολλά. Ολόκληρο βιβλίο, το οποίο σκέφτομαι σοβαρά να το κάνω. Ας πω μονάχα για το ΚΚΕ ότι είναι το μοναδικό ΚΚ της Ευρώπης που χαρακτηρίζει τον εαυτό του σταλινικό. Τα υπόλοιπα εννοούνται.

Από όλα αυτά, πολλά μπορούν να χαρακτηριστούν φασιστικά, αλλά σίγουρα τίποτα δεν μπορεί να είναι αριστερό, σύμφωνα με το δικό μου ορισμό του «αριστερού», κατά τον οποίο: αριστερό είναι ό,τι είναι ευγενές, ό,τι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις μη ευνοημένες κοινωνικές τάξεις, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Ό,τι είναι αντίθετο με τον εθνικισμό και το θρησκευτικό φανατισμό. Ό,τι είναι δημοκρατικό.

Το ΚΚΕ, από τον πρώτο καιρό της μεταπολίτευσης, δεν είχε καμία από αυτές τις ιδιότητες και έτσι εύκολα κατέληξα ότι το ΚΚΕ δεν είναι αριστερό. Όταν όμως ο διάδοχος του αριστερού ΚΚΕ εσωτερικού έκανε την «αριστερή στροφή», όπως την αποκάλεσε, απώλεσε και αυτός τις ιδιότητές του -κατά τον ορισμό μου- «αριστερού». Έπρεπε λοιπόν να πω αναγκαστικά ότι «ούτε το ΚΚΕ ούτε ο ΣΥΝ είναι κόμματα αριστερά». Τότε όμως γινόταν φανερό ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον ορισμό μου. Το σημαινόμενό μου ήταν αντίθετο με το σημαινόμενο όλης της κοινωνίας για την λέξη «αριστερός». Ήμουν υποχρεωμένος να το αλλάξω. Το άλλαξα λοιπόν. Δέχτηκα αυτό που δέχεται η κοινωνία. Δέχτηκα ότι αυτά τα κόμματα είναι αριστερά. Ότι αυτή είναι η αριστερά που διαθέτουμε τουλάχιστον εμείς εδώ στην Ελλάδα.

Έτσι λοιπόν κατέληξα ότι η αριστερά κάθε κοινωνίας είναι συνάρτηση της κουλτούρας της κάθε κοινωνίας. Και η ελληνική αριστερά είναι το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ. Ε, λοιπόν εγώ δεν είμαι με αυτή την αριστερά. Είμαι ένας sui generis αριστερός που πιστεύει στις αξίες που σας περιέγραψα. Το κόμμα που είναι κοντύτερα στις αξίες αυτές είναι η Δράση του Στέφανου Μάνου. Ως μέλος της Δράσης νιώθω πληρότητα στη δράση μου και χαρά για την προσφορά μου στην κοινωνία σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μου. Γι’ αυτό κατεβαίνω υποψήφιος βουλευτής της Δράσης στη Β΄ Αθηνών.


jura27.wordpress.comΗ εικόνα, από το jura27.wordpress.com

23 σχόλια:

Γρηγόρης είπε...

"Είμαι μια sui generis αριστερή πεταλούδα που ανέμελη τριγυρνά από ανθό σε ανθό και γεύεται το νέκταρ και το ύδωρ της ζωής."

Για φέρτον μου τον μπούλη εδώ πάνω,6 μήνες άνεργο,στο κρύο,να πονά το στομάχι απ το άγχος-ενίοτε όχι μόνο από το άγχος-να δεις πως σφίγγουν οι κώλοι.Και τα νερουλιασμένα μυαλά.Καλά για το δεύτερο δεν παίρνω κι όρκο..

Ανώνυμος είπε...

ωρε τι ΄ν τούτο;

mbiker

κάστορας είπε...

να σαι καλά, ήμουνα πολύ πεσμένος και χαμογέλασα!

7Demons είπε...

Αγαπητά μας εν Κυρίω τέκνα,

Σας το έχουμε ξαναπεί.Είμαστε σε επικίνδυνη ηλικία για εγκεφαλικά.
Γιατί μας βάζετε να διαβάζουμε τέτοια εμέσματα?
Στους χώρους των Ιδεών και των Ιδεολογιών,υπήρχε πάντα κινητικότητα-και καλά έκανε και υπήρχε.
Κινητικότητα,όχι απαραίτητα πάντα επιθυμητή και προοδευτική -πολλοί,πάρα πολλοί "σύντροφοι" μας απέδειξαν ότι μπορούν να είναι οι καλύτεροι εκφραστές και οι θερμότεροι συνεχιστές του όποιου κοινωνικού συντηρητισμού.Γιατί ντε και καλά,πρέπει να τρώμε στη μάπα,τα αυτοκριτικά λογίρδια μίσους προς ότι τους ανέθρεψε και τους έβγαλε από την αφάνεια?
Γιατί να σπαταλήσουμε χρόνο και νευρωνικές διαδικαίες για να διαβάσουμε,άλλο ένα κείμενο που βρίθει υβριστικών επιθετικών προσδιορισμών-δηλωτικών του ήθους και της ψυχολογίας του γράφοντα?
Έχουμε τη Σώτη να μας τα κάνει σωτέ και ενίοτε φλαμπέ και φτάνει...

Κόκκινη Πρωτομαγιά και καλό σας μήνα φίλτατοι!

Γρηγόρης είπε...

Σύντροφοι Λεφτηδες και λοιποί σχολιαστές να προτείνω κάτι κι εγώ που μόλις το ψάρεψα και μ'άρεσε πολύ;

http://mygranma.wordpress.com/2012/05/01/antarsya_gia_to_metopo/

Εστιάστε προφανώς στα επιχειρήματα και την κριτική/αυτοκριτική διάθεση του συγγραφέα,όχι αναγκαστικά στην επικεφαλίδα..

Υ.Γ:Δεν γνωρίζω τί πολιτική ακολουθείτε στο ιστολόγιο,όσον αφορά παραπομπές και μετακινήσεις θεματολογίας,αλλά κι αυτές οι αλογόμυγες(πεταλούδες) των αστικών σταύλων μας έχουν ζαλίσει!

Μάρκομ Ξ είπε...

Δράση - Η Ελλάδα μια απέραντη εταιρεία

Έχω μια ακόμα πιο ρηξικέλευθη πρόταση για τη Δράση: να κατασκευαστούν συγκροτήματα σπιτίων τύπου "κουτιού" (box) δίπλα στις εταιρείες, ώστε να μην χάνουν χρόνο οι εργαζόμενοι στις μετακινήσεις και να είναι άμεσα διαθέσιμοι, ακόμα και εκτός ωραρίου. Επίσης, αντί να χάνονται ώρες για διάλειμμα φαγητού, να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι ένα ορό για να τρέφονται εν ώρα εργασίας. Για το ζήτημα της αφόδευσης δεν έχω σκεφτεί ακόμα κάτι λειτουργικό... Ελπίζω ότι ο φωτισμένος Γουσέτης, με την ευαισθησία που τον διακρίνει σαν αριστερό να βοηθήσει σε αυτό το θέμα...


έχουμε όλους, έχουμε και τις πορδές του Κάουτσκυ

Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

Μάρκομ

τη πρωτοποριακή αυτή μέθοδο αποτελεσματικής απασχόλησης του συντελεστή εργασία έχει ήδη αναδείξει από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα ο Τσάρλυ Τσάπλιν
Τα οράματα του Ταίηλορ εμπνέουν το γουσέτι

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

Να είσαι καλά Αλέξη που μας απάλλαξες από τέτοιους ,,αριστερούς,,.

markos

walter είπε...

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο Πασοκ.
(μα απορώ με όσους ακόμη δε το βλέπουν)
Το ΚΚΕ είναι τα τελευταία 40 χρόνια το αριστερό βιολί της ιδιοτυπης ελληνικής ολιγαρχίας καθώς στην ουσία και τα "τσικό της".(βλ. σχετικούς καταλόγους των "πρώην")
Για ΑΝΤΑΡΣΥΑ με πάθος και μανία δε με βλέπω ούτε τις απόκριες.
(μιλάμε για τα ούφο του ανευ εργατών εργατισμού, που θα απαγορεύσουν τις απολύσεις!-)
Για τα απολειφάδια του Μαοισμού δε συζητάμε...

Οι "αριστεροί" του μέλλοντος είναι τα "νούμερα" του σήμερα.Οι αριστεροι του σήμερα είναι οι "Γουσέτηδες" του χτές και οι "Λοβέρδοι" του αύριο.
Μην προβληματίζεστε.
Σας δουλεύουν με "λεπτομέρειες σχετικά με την επερχόμενη επανάσταση".

walter είπε...

Α και κάτι που ξέχασα...
Σιμόνη τι κάνεις απόψε;
τι λες για ένα ποτό;-)))

Σιμόνη είπε...

Απόψε;
Μα απόψε είμαι αποκλεισμένη στο σπίτι...από την συγκέντρωση του ΚΚΕ.
Χαιρετώ σύντροφε πειρατή!-))

nikiplos είπε...

"...αριστερό είναι ό,τι είναι ευγενές, ό,τι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις μη ευνοημένες κοινωνικές τάξεις, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες."

Έτσι όπως ορίζει ο φίλτατος Δημοσιογράφος τον όρο Αριστερά, περιγράφει γλαφυρότατα την Καθολική Εκκλησία του σήμερα... Μπορεί κάλλιστα να πάει σε κάποιες συνεδρίες να δει με τα ίδια τα μάτια του...
Ένας καθολικός ιεραπόστολος, ειναι κυρίως ευγενής, υπερασπίζεται τ' ανθρώπινα δικαιώματα, τις μη ευνοημένες κοινωνικές τάξεις και τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες... Αριστερό όμως δεν τον λες...
Αυτή η αφήγηση είναι η άλλη όψη (η πιο Δυτικότροπη) της "Μαρξισμός και Ορθοδοξία" που εκφράζεται από τάξεις του ΚΚΕ περιοδικά...

Μάρκομ Ξ είπε...

Ναι, ναι. Ευτυχώς ο Αλέξης απάλλαξε τον ΣΥΝ από τέτοιους και άφησε τους Παπαδημούληδες, τους Βούτσηδες και άλλους.

Ευτυχώς
Μάρκομ Ξ

walter είπε...

Μαρκομ Ξ η επόμενη των εκλογών θα επαληθεύσει μαζί με το οποιο σεναριο, ότι δεν υπάρχει "αντισυστημική" αριστερά.
(αλλά μόνο ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΤΑΤΗ)
Το ζήτημα είναι ποιος είναι έτοιμος να το δει!
(θα μου πεις εδώ οι μισοί από τους αριστερούς "αγωνιστές" διδάσκουν-είναι καθηγητές- στο Πάντειο και στο ΕΜΠ...την 7η Μαίου περιμέναμε; αλλά ναι δυστυχώς έτσι είναι)

Μάρκομ Ξ είπε...

Η οργανωμένη ελληνική αριστερά έχει πλήθος αδυναμιών.

Είναι όμως μια ορατή ελπίδα για τον καταπιεζόμενο λαό.

Αν η αριστερά νικήσει στις εκλογές, ο πανηγυρισμός μας πρέπει να κρατήσει 1 λεπτό το μέγιστο.

Μετά πρέπει να σηκώσουμε μανίκια, να καθαρίσουμε λαιμούς, να φορέσουμε άνετα παπούτσια για να εξασφαλίσουμε ότι οι εξαγγελίες και ακόμα περισσότερα θα υλοποιηθούν.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

7Demons είπε...

Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί αρκετοί γύρω μας, αντιμετωπίζουν την Αριστερά, με θρησκευτική προκατάληψη.
Την περιμένουν και την επιθυμούν, "άσπιλε, αμόλυντε, αγνή Παρθένε, χαίρε!".
Τραβούν απόλυτες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο Καλό και στο Κακό ,ενώ ταυτόγχρονα, ΜΟΝΟ για την Αριστερά βλέπουμε επικρίσεις-λες και οι «άλλοι» είναι ανύπαρκτοι ή πέραν πάσης κριτικής.
Ξεχνάμε ότι ο Μαρξισμός είναι φιλοσοφικό-κοινωνικό εργαλείο και όχι το μαγικό ραβδάκι που θα κάνει κάποιον από καθίκι, Άνθρωπο...
Παραβλέπουμε ηθελημένα ή ανεπίγνωστα το λογικό γεγονός, ότι άλλο οι πολιτικοί και κοινωνικοί χώροι και άλλο οι άνθρωποι. Αρνούμαστε να αποδεχθούμε ότι σε κάθε χώρο μπορεί να υπάρχουν "καλοί, καγαθοί πολίτες", αλλά και τομάρια ολκής.
Έτσι παραξενευόμαστε όταν κάποιοι ξεκινούν ως ένθερμοι αριστεροί για να καταντήσουν, ζηλωτές του νεοφιλελευθερισμού και στην απαρέσκεια που τους αξίζει, η μπάλα παίρνει με ανεδαφικές γενικεύσεις όλο το χώρο της Αριστεράς.
Συγγνώμη ,αλλά για εμάς τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Άλλο οι ιδεολογικοί χώροι και άλλο οι άνθρωποι που περνούν κατά καιρούς μέσα από τα πολιτικά πεδία.
Διότι όσο και εάν η πολιτική στάση έχει ανθρωπιστικό και συλλογικό προσανατολισμό, εάν κάποιος έχει το ψυχολογικό υπόβαθρο να είναι καθαρματάκι, καθαρματάκι θα παραμείνει-άντε με μικρές πινελιές ανθρωπιστικού ρετουσαρίσματος.

Τα σέβη μας

walter είπε...

πάντως δεν είπα για τους πρώην αλλά για τους νύν αριστερούς.
Η αριστερά είναι ένα μόρφωμα του κυρίαρχου αστικού συστήματος και θα καταρεύσει μαζί του στο μέλλον. Προς το παρόν και το άμεσο μέλλον το μόρφωνα αυτό θα επιβεβαιώσει και πάλι την παραπάνω αλήθεια που οι μελλοντικοί αριστεροι ιστορικοί και πάλι θα καταγράψουν ως "ένα λάθος" "μια αβλεψία" κτλ.
Κοντός ψαλμός....

κάστορας είπε...

καλά κάνουν και διδάσκουν στο πάντειο και αλλού οι αριστεροί καθηγητές. Τα σεμινάριά τους είναι άκρως ενδιαφέροντα και θα έπρεπε να τα παρακολουθεί όποιος έχει την δυνατότητα. Το θέμα είναι να έχουν θεωρητική εντιμότητα -που έχουν- και να μην τα τρώνε -που δεν το έπραξαν στα χρόνια του πασοκισμού.

Η αριστερίστικη αναζήτηση για αντισυστημικούς και η συνεπακόλουθη απογοήτευση είναι η ηθική αιτιολόγηση της μεταπήδησης στον δεξιο απολιτικισμό

walter είπε...

κάστορα προσλαμβάνεσαι!
(από Δευτέρα)

κάστορας είπε...

είσαι μάνατζερ; έπιασα την καλή;

Ανώνυμος είπε...

Ορέ Λέφτηδες

επειδή αύριο ψηφίζουμε και σε αυτό το ποστ η συζήτηση εξαντλείται σε αερομαχίες δεν είναι καιρός να ανεβάσετε προεκλογικό ποστ ;;;;

Γιάκοβ

Μάρκομ Ξ είπε...

Γιάκοβ δαγκωτό! (για την πρότασή σου)

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

spiral architect είπε...

Οι μούτσοι που γαμούσαμε, γίναν καπεταναίοι!