Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

8/3/1857 – 8/3/2017. Women’s day 160 years after.




Με τις ευλογίες τής παγκόσμιας ψευδεπίγραφης Αριστεράς (και με ηχητική υπόκρουση τα ροχαλητά τού μακάριου ύπνου αυτής που έχει απομείνει να δικαιούται την τιμητική επωνυμία), ο εκφυλισμός τού φεμινιστικού κινήματος συνεχίζεται με όλο και πιο επιταχυνόμενους ρυθμούς; Ποιος θα σώσει τις γυναίκες για να σωθούν και οι ανθρώπινες κοινωνίες από τις τερατογενέσεις στις οποίες οδηγούνται, αν δεν το κάνει η Αριστερά; 


2 σχόλια:

Ενη είπε...

Αριστερα Φιλαρακια

Για να μη μεινει με μηδενικα σχολια η αναρτηση σας, σας στελνω καποιες σχετικες πληροφορίες, (οχι οτι δεν τα ξερετε), αλλα ετσι για την ιστορία.

"Και η Ιστορία της η μερας της γυναικας στις 8 Μαρτιου:

» Στις 8 Μαρτιου το 1857, οι υφαντρες της Νεας Υορκης κατεβηκαν στους δρομους απαιτωντας ισα δικαιωματα με τους αντρες συναδελφους τους στα εργαστασια.
Η εξεγερση αυτη ππνιγηκε στο αιμα απο το ιππικο.

Το 1910, η Κ λαρα Τσετκιν, στο συνεδριο της σοσιαλιστικης Διεθνους, στην Κοπεγχαγη, προτεινει να γιορταζεται η 8 του Μαρτη η διεθνης ημερα των γυναικων, και η προταση της γινεται αποδεκτη.

Η Κλαρα Τσετκιν, ηταν στελεχος του Νεου Σοσιαλιστικου Κομματος το SPD (ιδρυθηκε το 1875),και αντιπροσωπευε την αριστερα με στο νεο σοσιαλιστικο κινημα.
Το 1907 ειχε προτεινει να δοθει το δικαιωμα ψηφου στις γυναικες λεγοντας οτι βοηθαει τις αστες να ξεπερασουν τους φραγμους που βαζουν οι αντρες και τις εμποδιζουν να συνεχισουν τις σπουδες τους και να εργαστουν.
Επισης βοηθα τις προλεταριες να πετυχουν στον αγωνα τους για την παλη των ταξεων και να καταφερουν να εμπνευσουν το σεβασμο των αντρων, ως ανθρωπινα οντα με δικαιωματα.
Και τελικα πλην της ψηφου, απαιτει για τις γυναικες και για κοινωνικα δικαιωματα.
,

Το 1912, στο συνεδριο της Μπαλ, επικρινει τον εθνικισμο που προσκειται φιλικα στην ιδεα του πολεμου. Οι προσπαθειες της δεν φερουν αποτελεσμα και σε ολη τη διαρκεια του πολεμου δεν παυει να καταφερεται εναντια στον ιμπεριαλισμο.
Το 1917 γινεται ο διαχωρισμος του κομματος και η Κ.Τ, προσχωρει στο USPD (Σοσιαλιστικο Ανεξαρτητο Κομμα) , που αρνειται τα δανεια προς το στρατό.
Το 1918, οταν γινεται η επανασταση στο Βερολινο, η Κλαρα σπευδει να βοηθησει τη Ροζα Λουξεμπουργκ και τον Καρλ Λαιμπνεχτ.
Το 1919 δημιουργειται το KPD (to κομμουνιστικο κομμα) και το 1920, εκλεγεται βουλευτης του κομματος και διεθνης γραμματεας των γυναικων κομμουνιστριων.
Το 1922 , αν και αρρωστη, διασχιζει την ταραγμενη Ευρωπη για να κινητοποιησει τον κοσμο εναντια στον φασιστικο κινδυνο. »

Πηγη. Απο το περιοδικο «Des femmes en mouvements»

υγ. Ομως ακομα και σημερα υπαρχει εκεινο το στερεοτυπα το "chercher la femme" για ο,τι κακο συμβαινει.χαχαχα. Ομως σιγουρα δεν φταιει και το γυναικειο κινημα για ο,τι στραβο γινεται απο τον λεγομενο "φεμινισμο".
Η ισοτητα μεταξυ των δυο φυλων πραγματοποιειται καθημερινα, στην κοινη ζωη ανδρων γυναικων.
Ομως χρειαζεται και η θεσμικη βοηθεια, νομοι, νοοτροπιες κλπ.

Τα λεμε



LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Αν υποθέσουμε ότι έχω δίκιο και όντως το σύγχρονο φεμινιστικό κίνημα (χοντρικά: από την τελευταία δεκαετία τού προηγούμενου αιώνα και μετά) εκφυλίζεται σταθερά και επιταχυνόμενα, δυσκολεύομαι να καταλάβω ποιος αν όχι οι ίδιες οι γυναίκες, φέρουν την κύρια ευθύνη. Δηλαδή για τον εκφυλισμό τής σύγχρονης Αριστεράς ποιοι άλλοι από τους αριστερούς ευθύνονται κυρίως; Ε, το ίδιο ισχύει και για το γυναικείο κίνημα και γενικά για οποιοδήποτε κίνημα. Πάντα την κύρια ευθύνη την έχουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, δηλαδή αυτοί που το συγκροτούν.

Αν ερχόταν πίσω στη ζωή η Κλάρα Τσέτκιν σήμερα, θα έβγαζε το μαλλί τρίχα-τρίχα από τις περισσότερες σημερινές αυτοπροσδιοριζόμενες ως φεμινίστριες! :-)


Τα λέμε (sorry για την πολύ καθυστερημένη απάντηση)