Για
την ακρίβεια, γωνία Σταδίου και Αμερικής. Μεταμφιεσμένος, σαν σε παρανομία –πες
το ψέματα!–, στεκόταν στο πλάι τής χθεσινής διαδήλωσης και μοίραζε προκηρύξεις μ’
ένα μικρό κείμενο. Μου έφερε μία σήμερα πρωί-πρωί (για μένα πρωί-πρωί) ένας δύστυχος
φίλος που τον τράβηξε από τη μύτη κάποια τρελαμένη με τον αντιρατσισμό γκόμενα-φέμινα
(για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, καμία σχέση με την κυρία τής φωτογραφίας) και
τον έσερνε Σαββατιάτικα μαζί της –περίπου ως τρόπαιο– όχι σε τίποτε βιτρίνες, αλλά
σε όλη την πορεία. Διάβασα:
Τι
σημαίνει η «μέθοδος» της σοσιαλιστικής επανάστασης υπό το σύνθημα «Κάτω τα
σύνορα»; Υποστηρίζουμε ότι το κράτος είναι απαραίτητο και ένα κράτος προϋποθέτει
σύνορα. Το κράτος, φυσικά, μπορεί να έχει κυβέρνηση αστική, εμείς όμως χρειαζόμαστε τα Σοβιέτ. Ωστόσο, ακόμα και τα Σοβιέτ [θα] αντιμετωπίζουν το ζήτημα των
συνόρων. Τι σημαίνει «Κάτω τα σύνορα»; Είναι το πρώτο βήμα για την αναρχία.... Η μέθοδος της σοσιαλιστικής επανάστασης υπό το
σύνθημα «Κάτω τα σύνορα» είναι απλώς ένα τεράστιο μπέρδεμα. Όταν οι καιροί είναι ώριμοι
για τη σοσιαλιστική επανάσταση, όταν τελικά [αυτή] συμβεί, θα εξαπλωθεί [και]
σε άλλες χώρες.
[...]
Μόνο
όταν η σοσιαλιστική επανάσταση γίνει πραγματικότητα και πάψει να είναι μέθοδος, το σύνθημα
«Κάτω τα σύνορα» θα είναι ένα σωστό σύνθημα. Τότε θα πούμε: Σύντροφοι, ελάτε σ’
εμάς....
9 σχόλια:
Χαχαχαχα.
Λεφτ, μπράβο.
Καλό αυτό που ανέβασες γιατί συνοψίζει την "λογική" των λενινιστών:
1."Το σύνθημα ισχύει όταν το πούμε εμείς"
2."Το σύνθημα ισχύει όταν δεν υπάρχει λόγος να ειπωθεί"
Πάνω σε αυτές τις δύο γραμμές εδραιώθηκε η συντριβή των κινημάτων του μετασχηματισμού.
Κα-τα-πλη-κτι-κο!
Φίλε Μιχάλη,
Θα μπορούσα (και ίσως θα σου άξιζε!) να σε ‘‘κοπανήσω’’ από τώρα. Αλλά, επειδή είμαι καλό παιδί και έχω κάνει τα λενινιστικά μαθήματά μου που λένε ότι πριν καβγαδίσεις με κάποιον ερεύνησε πρώτα μήπως υπάρχουν δυνατότητες να τον πάρεις με το μέρος σου ή, κατ’ ελάχιστο, να μην τον έχεις εναντίον σου, θα σου δώσω μια ευκαιρία. :-)
Ρίξε πρώτα μια ματιά σε αυτό το κείμενο στο οποίο ανήκουν τα αποσπάσματα που παρέθεσα και, αν θέλεις έλα πάλι με αναθεωρημένο σχόλιο αντί γι’ αυτό το επιπόλαιο που ποστάρισες. Σύμφωνοι; ;-) :-)
Τα λέμε
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΜΕ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ
Φίλε Μιχάλη,
Θα μπορούσα (και ίσως θα σου άξιζε!) να σε ‘‘κοπανήσω’’ από τώρα. Αλλά, επειδή είμαι καλό παιδί και έχω κάνει τα λενινιστικά μαθήματά μου που λένε ότι πριν καβγαδίσεις με κάποιον ερεύνησε πρώτα μήπως υπάρχουν δυνατότητες να τον πάρεις με το μέρος σου ή, κατ’ ελάχιστο, να μην τον έχεις εναντίον σου, θα σου δώσω μια ευκαιρία. :-)
Ρίξε πρώτα μια ματιά σε αυτό το κείμενο στο οποίο ανήκουν τα αποσπάσματα που παρέθεσα και, αν θέλεις έλα πάλι με αναθεωρημένο σχόλιο αντί γι’ αυτό το επιπόλαιο που ποστάρισες. Σύμφωνοι; ;-) :-)
Τα λέμε
Έχουμε ξαναπεί εδώ φίλε λεφτ πως η κουβέντες μας θα παραμένουν άγονες όσο κι εμείς παραμένουμε προσκολλημένοι στις ελλείψεις μας.
Το μαχητικό (ολόκληρο)κείμενο του Λένιν δεν βλέπω που ανατρέπει το σχόλιο μου.
Αυτό που χαρακτηρίζει τη σχετική ρητορεία είναι η αυθεντία της ερμηνείας.
(της θεωρίας κατά πρώτον, και των γεγονότων κατά τη συνέχεια)
Αυτό οδήγησε σε παρεξηγήσεις που στοίχισαν την ήττα του εργατικού κινήματος.
Υπάρχουν και άλλοι που αποδίδουν προθέσεις σε αυτό, και θεωρούν πως η σχετικές θέσεις οδήγησαν στην συντριβή του εργατικού κινήματος που ολοκληρώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 30 στις μυλόπετρες μπολσεβικισμού και ναζισμου.
Για τους λενινιστές (το διαβάζουμε ακόμη και στις γραμμές που μας παρέπεμψες) ο άλλος είναι πάντα κάποιος που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΣΩΣΤΑ...και αυτό είναι η επωδός και το μόνιμο υπονοούμενο των λόγων τους.
Είναι πολύ επικίνδυνο να πιστεύεις, και επιπλέον να διατείνεσαι, πως κατέχεις τη γνώση.
(για το τι γνώριζε και είχε καταλάβει ο ίδιος ο Λένιν βλ. Αντον Πάνεκουκ, Ο Λένιν σαν φιλόσοφος. Αν βέβαια σε ενδιαφέρει)
Τα λέμε
Φίλε Μιχάλη,
Γύρισα πριν από λίγο. Θα επανέλθω αργότερα. Για την ώρα, όμως, νιώθω υποχρεωμένος να σου πω (με το χέρι στην καρδιά):
Πρέπει να ξέρεις ότι όσο αφορά στην αφεντομουτσουνάρα μου θεωρούσα και εξακολουθώ να θεωρώ τις συζητήσεις μας εδώ –ακόμα κι όταν φαινόταν ότι καταλήγουν στον τοίχο– από τις πιο γόνιμες στη μικρή ιστορία αυτού τού μικρού ιστολογίου.
Τα λέμε
Πάνω που σκεφτόμουν να σε ευχαριστήσω που ανέχεσαι τα εκτός γραμμής σχόλια και τα όποια πειράγματα μου, έρχεσαι και λες αυτό.
Οπότε σε ευχαριστώ διπλά.
Φίλε Μιχάλη,
Σύμφωνα με κάποια σχόλια από όσα κατά καιρούς έχουν ακουστεί γι’ αυτό το ιστολόγιο, ορισμένα από τα οποία γράφτηκαν εδώ, βρίσκεσαι σε ένα μπλογκ που παίζει από το να είναι κρυπτοκουκουέδικο ή φόλα συριζέικο μέχρι χαφιεδοσάιτ και παράρτημα της ΕΥΠ! Τέτοια γκάμα, ούτε τα Zara! :-)
Τα λέμε
(Αχ) Φίλε Μιχάλη,
Αφήνεις εκτός ελέγχου την αντιεξουσιαστική σου διάθεση, αυτή που αποτελεί και τη βάση τού αντιλενινισμού σου, με αποτέλεσμα να εμφανίζεσαι με θέσεις που, αν μη τι άλλο, σε αδικούν. Έτσι, χρεώνεις τον Λένιν με προθέσεις επιβολής τής αυθεντίας του, ξεχνώντας ότι αυτό θα μπορούσε να ειπωθεί για τον οποιονδήποτε αρθρώνει λόγο. Διότι, βεβαίως, κάθε λόγος εκφράζει αξίωση εξουσίας και βεβαίως, πάλι, ποιος αξιώνει κυριαρχία ισχυριζόμενος ότι λέει μαλακίες; Μόνο ένας πραγματικός μαλάκας, έτσι δεν είναι; Αν ο Λένιν επιχειρεί να επιβάλει την αυθεντία του, για να ακολουθήσω τη δική σου διατύπωση για την προσπάθεια ενός ανθρώπου να πείσει ότι εκφράζει την ορθή άποψη, τι διαφορετικό κάνεις εσύ, εγώ, ο HollowSky ή ο (αστικο)φιλελεύθερος της παρέας Smart Asss; Επειδή χρησιμοποιούμε διαφορετικά λόγια ή ασκούμε άλλο ύφος κάνουμε κάτι άλλο από αυτό που έκανε ο καράφλας στην 7η Συνδιάσκεψη των Μπολσεβίκων; Αστεία πράγματα. Μην κοροϊδευόμαστε συναμετάξυ μας με τέτοιες συνδικαλιές!
Στο ίδιο μοτίβο ισχυρίζεσαι, προφανώς, διαμαρτυρόμενος, ότι «[γ]ια τους λενινιστές [...] ο άλλος είναι πάντα κάποιος που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΣΩΣΤΑ». Από αυτό εξάγεται ότι είσαι πεισμένος πως εσύ είσαι εκείνος που έχει καταλάβει σωστά και οι λενινιστές λάθος (αυτό σε κάνει κι εσένα λενινιστή, έστω κι από την ανάποδη όψη τού ίδιου νομίσματος, αλλά ας το παραβλέψουμε για να μη στενοχωρηθείς... ;-) :-) ). ΟΚ.
Περιμένω να μου πεις σε τι και για ποιο λόγο διαφωνείς με την άποψη του Λένιν ότι αν ο Πολωνός, ο Ουκρανός ή ο Φινλανδός δεν γουστάρουν να έχουν κοινό κράτος με τους Ρώσους πρέπει να τους αναγνωριστεί αυτό το δικαίωμα, οπότε το σύνθημα κάτω τα σύνορα είναι σκέτη μαλακία (= ακατάλληλο ως εργαλείο αφού η κατάργηση των συνόρων αφορά στο απροσδιόριστο μέλλον ενώ η σοσιαλιστική επανάσταση έμπαινε τότε ως άμεσο καθήκον –κάτι σαν να προσπαθεί κάποιος να φάει σούπα με το μαχαίρι τού ψαριού!).
Απάντησέ μου για να συνεχίσουμε (να δεις τι σου ’χω για μετά! :-) ).
Τα λέμε
ΥΓ «Πάνω που σκεφτόμουν να σε ευχαριστήσω που ανέχεσαι τα εκτός γραμμής σχόλια και τα όποια πειράγματα μου, [...]»
Φίλε Μιχάλη, αν δεν το έχεις καταλάβει, να στο πω:
Διαθέτω την τερατώδη αυτοπεποίθηση του Λένιν· όχι την εγγενή ανασφάλεια του Στάλιν. :-)
ΔΙΟΡΘΩΣΗ
Διότι, βεβαίως, κάθε λόγος εκφράζει αξίωση εξουσίας [...]
Λίγο παραπλανητικό. Διάβαζε:
Διότι, βεβαίως, κάθε λόγος εκφράζει αξίωση κυριαρχίας [...]
Καλύτερα έτσι.
Δημοσίευση σχολίου