Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009
Τara, 25 Ιουλίου 1998-12 Νοεμβρίου 2009
Η Tara, το αγαπημένο σκυλί ενός επίτιμου μέλους του blog πέθανε σήμερα. Ο φίλος μας θρηνεί. Το blog πενθεί μαζί του. Προς τιμήν της Ζωής που υπήρξε με τη μορφή της Tara και από σεβασμό στη θλίψη του συντρόφου μας, κατεβάζουμε τα πληκτρολόγια μέχρι τα μεσάνυχτα του Σαββάτου. Το πρώτο κείμενο που θα αναρτηθεί, αν το θελήσει εκείνος, θα είναι δικό του και της Tara. Ζητάμε συγνώμη από τους φίλους προς τους οποίους ήδη οφείλουμε σχόλιο -αλλά και από όσους στείλουν σχόλια από τώρα και στο εξής- για την καθυστέρηση με την οποία θα απαντήσουμε. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα καταλάβουν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
τα συλλυπητήρια μου
Φίλε ernesto,
Διαβιβάζουμε τις ευχαριστίες του "μπαμπά" της Tara αλλά και τις δικές μας. (Για κάποιους απο μας ήταν φίλη για πολλά χρόνια...).
Τα λέμε.
Φίλοι μου καλησπέρα.
Διάφοροι ιδιωτικοί λόγοι, αλλά και το συμμάζεμα του δικού μου "μαγαζιού" που κόντευε να καταρρεύσει από την εγκατάλειψη, μ' έκανε ν' αργήσω να πληροφορηθώ το κακό μαντάτο. Λόγω μακροτάτης ενασχόλησης με όλα, σχεδόν, τα κατοικίδια κατανοώ απόλυτα το πόνο του "μπαμπά" της Tara. Και ξέρω ότι πάντοτε, γιά ένα "μυημένο" στη ζωοφιλία (και δει στη σκυλοφιλία) η απώλεια μιάς αγαπημένης σκυλίτσας δεν διαφέρει , σε ένταση και βάθος πόνου, από το χαμό ενός προσφιλούς προσώπου. Ελπίζοντας η Tara να "έφυγε" ανώδυνα και πλήρης ημερών κάνω, από το ύψος του κατόχου 27 σκύλων, μία σύσταση. Ο καλύτερος τρόπος για την απάλειψη του πόνου του χαμού είναι η άμεση αντικατάσταση του θανόντος ζώου με άλλο. Όμοιας ράτσας, χρώματος και λοιπών χαρακτηριστικών. Σε λίγο καιρό η αγάπη θα μεταγγισθεί και ο πόνος θα γιάνει. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη κι αλάνθαστη.
Φίλε ORPHEAS,
Βρε, βρε, βρε! Καλώς τονα κι ας άργησε!
Εμείς λέγαμε ότι σου κάναμε κάτι και μας ..."διέγραψες"!
Συμφωνούμε με το σκεπτικό σου. Κι ο "μπαμπάς" της το πίστευε (θυμόμαστε από συζητήσεις σε ανύποπτο χρόνο).
Τώρα, προς το παρόν, δεν ακούει τίποτα και κανέναν. Τον καταλαβαίνουμε όπως -είμαστε σίγουροι- κι εσύ. (Θυμόμαστε ότι πρόσφατα πέρασες μια τέτοια στενοχώρια...).
Τα λέμε.
Παιδιά καλημέρα,
1) Το γιατί "αργησα" σας το εξήγησα στο προηγούμενο σχόλιό μου.
2) Να σας διαγράψω αποκλείεται. Η ποιότητα που εγκλείετε το αποκλείει
Οι, όποιες, διαφορές δεν συνιστούν αιτία διαγραφής, εφ' όσον δεν περιέχουν στοιχεία "3Μισμού". Αντέχω και αντέχετε τη διαφορετική άποψη. Ο διάλογος, πάντα, ωφελεί.
Αλλά και αν συνέβαινε,πράγμα απίθανο, θα σας το έλεγα.
3) Το "μπαμπά' της Τara τον κατανοώ πλήρως. Το φάρμακο που υπέδειξα, ίσως, θέλει ύφεση για να εφαρμοσθεί. Ποτέ δε βγάζεις δόντι όταν είναι πρισμένο !
Και μιά γενική παρατήρηση προηγουμένης σας ανάρτησης, αυτής με τη πληθώρα των σχολίων (σχετικά με το Βαθιά Ψυχή).
Εξήντλησα την υπομονή μου διαβάζοντας την απεραντολογία των σχολίων. Μπάφιασα !
Και το μόνο που κατάλαβα είναι πως διδάσκεται η κινεζική, άνευ διδασκάλου. Και με το ελληνικό αλφάβητο ! Ειλικρινά, θαύμασα όλους τους συμμετασχόντας γιά τη τέλεια εκμάθησή της ! Και γιά το πώς μπορείς να λές τόσα πολλά, χωρίς να πείς τίποτα ! Τριχολογίες, βυζαντινολογίες, ομφαλοσκοπήσεις ! Πολύ λάδι και τηγανίτα καθόλου ! Το αιώνιο πρόβλημα της αριστεράς !
Διαβλέπω, πάντως, ότι αρχίζει να ξυπνάει ο Τσίπρας κι αυτό είναι παρήγορο.
Τα ξαναλέμε !
Δημοσίευση σχολίου