Αν και αυτό ισχύει σε όλα τα μέρη του κόσμου, ο κόσμος συνηθίζει να θυμάται μόνο το τείχος του Βερολίνου και να ξεχνάει αυτά που υψώνονται στα άλλα μέρη του κόσμου. Ίσως γιατί δυσκολεύεται να καταλάβει, πώς αυτοί που χειροκρότησαν όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου, σήκωσαν τα δικά τους τείχη. Άλλα ορατά, όπως της Παλαιστίνης ή του Μεξικού. Κι άλλα αόρατα, όπως της στέρησης ή των πολέμων.
Εμείς πρέπει να θυμίζουμε στον κόσμο όλα τα τείχη που ξεχνάει. Και τα ορατά και τα αόρατα. Να θυμίζουμε και να θυμόμαστε:
Δεν μπορείς να κλείνεις τους ανθρώπους σε τείχη!
Η φωτογραφία είναι από τη Wikipedia
2 σχόλια:
Καλά που δεν ξερει το ονομα σου γιατι θα το εβγαζε στη Φορα
To συνηθιζει για οσους αμφισβητουν τις ..σοφιες του
Καλα΄δεν ηξερες που εμπλεξες ;
Φίλε Νοσφεράτε,
Καλώς ήρθες κι ας είναι η αφορμή δυσάρεστη (αν και αρκετά κωμική!).
Μα η πλάκα είναι ότι δεν αμφισβητήσαμε στη συγκεκριμένη φάση του "διαλόγου" τίποτα από όσα ανέφερε το κείμενο. Διατυπώσαμε μία απορία, απολύτως εύγλωττη και δικαιολογημένη! Τι να πεις;
Τα λέμε.
Δημοσίευση σχολίου