Όπως ήδη έχει πληροφορηθεί με συγκίνηση το πανελλήνιον, η Μαρία Δαμανάκη, πήρε το χρίσμα από τον Γιώργο Παπανδρέου να είναι η Επίτροπος της χώρας στην Κομισιόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Αφού «επαναστατικοποίησε» το ΠΑΣΟΚ, η Μαρία του Πολυτεχνείου (πού είσαι νιότη κλπ., κλπ.) παίρνει «Κόκκινο Φύλλο Πορείας» για να προετοιμάσει την «Επανάσταση» σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Το blog της εύχεται ολόψυχα Καλό ταξίδι, σίγουρο ότι η Μαρία θα μεταλαμπαδεύσει τη Φλόγα της Επανάστασης στους ρεφορμιστές των Βρυξελλών. Είναι αλήθεια ότι αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό. Έχουμε όμως τη βεβαιότητα ότι ο σύντροφος Μίμης θα το καλύψει με τη δοκιμασμένη του επάρκεια.
Μαρία, στο καλό. Για την Επανάσταση, για τη Νίκη!
Να μας γράφεις (τηρώντας όλους τους συνωμοτικούς κανόνες βέβαια).
Κι όταν είναι να ξεσπάσει η Επανάσταση και στην Ευρώπη, σφύρα!
Κλέφτικα! ;-)
Η φωτογραφία είναι από το www.inout.gr.
6 σχόλια:
Όλα αυτά τα "ανανεωτικά" στελέχη βρέθηκαν εκτός τόπου και χρόνου.
Ξεκίνησαν ως ανανεωτές της αριστεράς και τελικά σήμερα όλη η Ευρώπη μιλάει για την αντισυστημική αριστερά. Η πραγματικότητα τους πέταξε έξω.
Δεν μπορώ να καταλάβω, ζούνε σε άλλο κόσμο ή δεν βλέπουν ότι οι πάντες μετακινούνται πιο αριστερά; Ή όταν δουν ότι η αντισυστημική αριστερά επεκτείνεται θα ξαναθυμηθούν τους κλασικούς;
Αυτά όλα μου θυμίζουν τους τυχοδιωκτισμούς του Αλκιβιάδη.
Φίλε Greek Rider,
Για την αποκατάσταση όλης της αλήθειας (που εσύ σαν σχολιογράφος δεν υποχρεούσαι να καλύψεις, όχι όμως κι εμείς) θα προσθέταμε, για τους υπόλοιπους αναγνώστες, ότι τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα. Με την εξής έννοια:
Για παραπλήσιους λόγους, τόσο η Δανμανάκη όσο κι ο Ανδρουλάκης είναι τα "σύμβολα" του φαινομένου της προσχώρησης αριστερών στο ΠΑΣΟΚ. Κατά παράβαση όμως της κλισαρισμένης αριστερής σκέψης και οι δύο είναι "παιδιά" όχι της "Ανανεωτικής Αριστεράς", αλλά του ΚΚΕ! Κι ας θυμηθούμε εδώ ότι η πλειοψηφία των στελεχών της Γαλλικής Αριστεράς που προσχώρησαν είτε στο "Σαρκοζισμό", είτε στο γενικά συντηρητικό στρατόπεδο παλιότερα, προέρχονται από την εξωκοινοβουλευτκή (κυρίως Μαοϊκή) αριστερά.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ρεύμα της Αριστεράς που να έχει μείνει αλώβητο από τέτοια φαινόμενα. Κατά συνέπεια, εμείς τουλάχιστον θα είμαστε ευτυχείς να βλέπαμε λιγότερα δάχτυλα που δείχνουν ενόχους -πάντα στους "άλλους" βέβαια...
Θέλαμε να πούμε δυό λόγια και για την "ανανέωση", αλλά μετά προσέξαμε τα εισαγωγικά σου κι έτσι είναι περιττό.
Τώρα, για την ανανέωση της Αριστεράς, χρειάζονται φυσικά ένα κάρο ποστ, τι μπορούμε να πούμε σ' ένα σχόλιο;...
Τα λέμε.
ΥΓ Να 'τανε τουλάχιστον και Αλκιβιάδηδες!...
Αντί σχολίου
Che fece…il gran rifiuto
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι η το μεγάλο Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στη τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τα’ όχι – το σωστό – εις όλην την ζωήν του.
Αφιερώνεται ευλαβικά στη μνήμη κάποιου που, αντί να καλοβολευτεί φορώντας μεταξωτά φουλάρια και παίζοντας τένις στο Νησί της Μαργαρίτας, πήγε και οργάνωσε το χωριό «Μπελογιάννης».
Κάποιου που έχω τη τιμή να φέρω τ’ όνομά του. Κάποιου που υπήρξε θείος μου !
Φίλε ORPHEAS,
Βάλε κι εμάς στην αφιέρωση! Τιμή στο θείο σου, χλεύη στις "Μαρίες"!
Τα λέμε.
kai otan xespasei i epanastasi kai stin ellada me stalinikous kai sirizaious sfirixte mas kleftika
Φίλε Ανώνυμε,
Δεν μπορούμε να ξέρουμε βέβαια τις πολιτικές σου πεποιθήσεις. Είμαστε όμως σίγουροι ότι σε όποιο χώρο πολιτικής σκέψης κι αν εντάσσεις τον εαυτό σου, ακόμα και εκτός Αριστεράς, αυτά που υποθέτουμε καταδικάζεις στους "stalinikous" και στους "sirizaious" θα τα συναντάς καθημερινά μπρος στα πόδια σου.
Οι εποχές της αθωότητας για την Αριστερά έχουν τελειώσει! Πάψε λοιπόν να δείχνεις με το δάχτυλο τους "ενόχους" και γίνε πιό χρήσιμος. Π.χ., την επόμενη φορά που θα σχολιάσεις, ανάπτυξε τη σκέψη σου και μη περιοριστείς σε αφορισμούς...
Τα λέμε.
Δημοσίευση σχολίου