Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Focusing on the small picture and ignoring the big one…



ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΚΑΝΑ ΔΙΜΗΝΟ, ανεβάσαμε εδώ ένα post για τον αντικομμουνιστικό αγώνα που διεξάγει τα τελευταία χρόνια με νύχια και με δόντια η Sotis. Εικονογραφήσαμε το post με την πρώτη, μικρή, «πειραγμένη» φωτογραφία που βλέπετε παραπάνω. Ας την πούμε ‘small picture’.

Γράφτηκαν, εδώ κι αλλού, κάποιες επικρίσεις για το ατόπημα να βάλουμε μουστακάκι Στην ωραία Sotis και να Της χαλάσουμε το ανφάς. Ιδιαίτερα σημειώσαμε τις επικρίσεις που διατύπωσαν:

Ένας suigeneris τύπος, ο οποίος ψιλο(χοντρο)αμφισβήτησε και τον αντικομμουνισμό Της, ίσως επειδή, λέμε εμείς, Της έχει αδυναμία και Την εκτιμά ως προσωπικότητα, λογοτεχνική αλλά και ευρύτερα, όπως ο ίδιος δήλωσε.

Ένας υπέργηρος, αγνώστων λοιπών στοιχείων (τουλάχιστον σ’ εμάς) και

Ένας φιλαναγνώστης Αθηναϊκής καταγωγής.


ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ «ATHENS VOICE», τον καλύτερο Οδηγό Αγορών (και Πουλημένων) της πόλης μας, η Sotis συνεχίζει τον Δίκαιο Αγώνα Της με ένα ακόμα εμπνευσμένο άρθρο, στο οποίο, εύκολα μπορούμε να διακρίνουμε την επιρροή που έχει δεχθεί η σκέψη Της από τη σκέψη του Άκη Γαβριηλίδη.(Όποιος θέλει μπαίνει και το διαβάζει). Όμως εμείς αλλού θέλουμε να εστιάσουμε. Στην εικόνα που «κοσμεί» το πόνημά Της.

Όπως βλέπετε (δεύτερη, μεγάλη φωτογραφία —ας την πούμε, κατ’ αντιστοιχία της πρώτης ‘big picture’), είναι μια έξοχη σύνθεση, αντιπροσωπευτικό δείγμα της «υψηλής» αντικομμουνιστικής «τέχνης» (διαχρονικώς). Σ’ αυτήν «παντρεύονται αρμονικά» τα κομμουνιστικά σύμβολα με το σύμβολο του θανάτου και, σε δεύτερο ερμηνευτικό επίπεδο, το σύμβολο του εθνικοσοσιαλισμού και δη του σκληρού πυρήνα του, των SS.


ΕΞ ΟΣΩΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, αν και έχουν περάσει τρία 24ωρα από τη δημοσίευση, δεν έχει καταγραφεί καμία αντίδραση από τους τρεις προαναφερθέντες φίλους, ούτε στα ιντερνετικά στέκια που συνηθίζουν να τριγυρνάνε, ούτε στο άρθρο το ίδιο, όπου ο σχολιασμός είναι ελεύθερος. Τι διάολο, μόνο οι παραποιήσεις προσώπων τους ενοχλούν, όχι των κομμουνιστικών συμβόλων (ιδεών); Πρόβατα και ερίφια, ή μάλλον, αγνοί και μιάσματα;


ΠΩΣ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΑΥΤΟ και τι να υποθέσουμε;

Καλά, ο πρώτος είναι suigeneris τύπος και οι ιδιόμορφοι τύποι δεν επιδέχονται ερμηνεία. Γούστο τους καπέλο τους να εστιάζουν στις small pictures και να παραβλέπουν τις big ones! Εξ άλλου έχει και αδυναμία Στη Sotis, ίσως και να είναι κρυφοερωτευμένος μαζί Της, σεβασμός στον Έρωτα…

Ο δεύτερος, ο υπέργηρος; Να ’χει καταρράκτη και δεν μπόρεσε να τη δει; Κι αν έχει καταρράκτη, σε ποιο μάτι να ’ναι άραγε; Στο δεξί ή στο αριστερό;

Αμ ο τρίτος; Που είναι και φιλαναγνώστης; Πώς και του διέφυγε;


ΕΛΑΤΕ ΒΡΕ ΚΟΥΤΑ! Ακριβώς γι’ αυτό του διέφυγε!

Διαβάζει! Γι’ αυτό δεν είδε τίποτε. Διαβάζει!...



Η small picture, από το leftg700.blogspot.com. Η big one, από το athensvoice.gr.

22 σχόλια:

demetrat είπε...

Δε θέλω να σας φαρμακώσω κυριακάτικα, αλλά η κυρά Σώτη,
- που σημειωτέον χεζμένη την έχω, διότι με ενοχλούνε οι τύποι που έχοντας μιά ζωή τον κώλο στο βούτυρο κρίνουν τη ζωή αφ υψηλού, οπότε δε μπα να της βάλετε και περικεφαλαία.Εξ άλλου συγγραφέας δε λέγεσαι γιατί γράφεις ημερολόγια με ωραίο τρόπο, αλλά γιατί είσαι λογοτέχνης.-Η κυρά Σώτη που λέτε, δε μας λέει και τίποτα καινουργιο.Ειναι γνωστό τοις πάσι, πως και ο Μπελλογιάννης πολεμήθηκε άγρια από την ηγεσία του ΚΚΕ τότε ( τα λέει και Η Έλλη του αυτά ) άσχετο αν μετά τους εκατσε καλύτερα ο μύθος του και τον κρατήσανε.Ακόμα χυδαιότερα όμως πολεμήθηκε και δεν ξέρω αν αποκαταστάθηκε ποτέ όπως του πρέπει, ήταν ο Νίκος Πλουμπίδης.Μη αρεστός .και το σταματάω εδώ Γιά να μη το πάμε το θέμα και στα βουνά.

Γιά την ημέρα της γυναίκας δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, ή όχι τα λεγόμενα της κυρά Σωτήρας.

Επίσης, έχω μιά απορία.
Όπως την είχα και τότε δηλαδή που σας περίλαβαν ΣΕ ΑΛΛΟ ΜΠΛΟΓΚ και ποτέ δεν κατάλαβα :
το γιατί μπήκατε στη διαδικασία και τους απαντήσατε.Και μάλλον θρασύ το βρήκα να σας εγκαλούν αλλού γιά ποστ δικό σας στο δικό σας σπίτι.
Γιατί ανακατεύετε τις δημοσιεύεσεις άλλων μπλογκ με το δικό σας;
στο ύψος σας ορέ λέφτηδες
:)
δ

LeftG700 είπε...

Φίλη Δήμητρα,


Ούτε παραγγελία να το είχαμε το σχόλιό σου! Θίγεις ένα-δυο ζητήματα σημαντικά κι έτσι μας δίνεις την ευκαιρία να εξηγηθούμε. Πριν όμως από τις εξηγήσεις, μια μικρή παρένθεση.

Δεν θέλουμε να πούμε τίποτε σε αυτό το ποστ περί των αείμνηστων που αναφέρεις. Όχι γιατί θεωρούμε απαγορευμένη συζήτηση το τι έγινε, πώς και γιατί, τότε. Αλλά δεν μας πάει να το συζητήσουμε με αφορμή το άρθρο τής κυρίας. Να ανεβάσουμε εμείς ποστ για τα ζητήματα αυτά, να ανεβάσεις εσύ, ή να τύχει να το φέρει η κουβέντα σε κάποιο άλλο, να το συζητήσουμε μέχρι λιώσουν τα ποντίκια μας. Αλλά με αφορμή τις προσχηματικές, και χυδαία αντικομμουνιστικές αιτιάσεις της Τριανταφύλλου, ποτέ. Ελπίζουμε να το κατανοείς και να μη μας παρεξηγήσεις. (Για το ζήτημα της Ημέρας της Γυναίκας που είναι απλά πληροφοριακό σου λέμε πως ούτε κι εμείς ξέρουμε κάτι για όσα λέει. Θα το ψάξουμε λίγο. Αν ξέρει κανένας από τους αναγνώστες, ας μας διαφωτίσει σχετικά με τους ισχυρισμούς της).

Μετά την παρένθεση τώρα. Μας ρωτάς γιατί μπήκαμε στον κόπο και απαντήσαμε στην κριτική για το μουστακάκι. Το θεωρούμε υποχρέωσή μας. Είτε αυτός που μας επικρίνει είναι καλόπιστος, είτε είναι αντίπαλος, είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε. Δεν μας αρέσει η νοοτροπία του «γούστο μου και καπέλο μου». Και σε τελική ανάλυση, οι αμαρτίες της Αριστεράς, εννοούμε των ανθρώπων που χειρίστηκαν από ηγετικές θέσεις τις τύχες της, είναι πολλές και δεν παίρνει κανέναν αριστερό να απαντά με αλαζονεία. Θα μας πεις τι φταίμε εμείς οι σύγχρονοι για αμαρτίες άλλων. Μπορεί να μη φταίμε, αλλά κάπου είναι και δικές μας αμαρτίες, αφού στην ίδια παράταξη εντασσόμαστε, ή, αν θέλεις, ο πολύς κόσμος το βλέπει έτσι. Οπότε, δεν μπορούμε να το παίξουμε Βοναπάρτες και να απαντήσουμε με απαξιωτική σιωπή. Έτσι κάπως βλέπουμε τα πράγματα σχετικά με αυτό.

Θίγεις κι ένα άλλο ζήτημα για το οποίο επίσης θέλουμε να διευκρινίσουμε κάτι.

Συμβαίνει συχνά τα όσα θέλεις να σχολιάσεις σε ένα ποστ να είναι πολλά για ένα απλό σχόλιο. Όπως συμβαίνει και το άλλο: Να είναι τόσο σημαντικό το ποστ που θέλεις να σχολιάσεις ώστε να πρέπει να το κάνεις με δικό σου ποστ. Εμείς, και τις δυο περιπτώσεις τις βλέπουμε φυσιολογικές. (Όπως και την τρίτη, όταν θέλεις να ασκήσεις κριτική ή και πολεμική σε μπλογκ της αντίθετης πλευράς). Δεν τις θεωρούμε α υ τ έ ς τις περιπτώσεις ‘μεταφορά’.

Τώρα, αν λέγοντας «Γιατί ανακατεύετε τις δημοσιεύσεις άλλων μπλογκ με το δικό σας;» εννοείς το παρόν ποστ, κι εδώ μια εξήγηση.

Το ζήτημα είναι γενικότερο και πολιτικό και αφορά στα πρόσωπα που δίνουν την αφορμή μόνο με την έννοια της παροιμίας «τα λέω στην πεθερά για να τ’ ακούσει η νύφη». Όπου, ‘νύφη’ είναι όλο το «δημοκρατικό» ευρύ κοινό, το «ουδέτερο» και ταχαδήθεν «αντικειμενικό». Θεωρήσαμε την περίπτωση μια καλή ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη. Ακόμα κι αν μπορούσαμε να σχολιάσουμε αλλού, και πάλι δεν θα το κάναμε (θα δημιουργούσαμε προβλήματα). Αλλά και πάλι δεν θα χάναμε την ευκαιρία και θα τραβάγαμε το σημερινό ποστ.

Αυτές ήταν οι εξηγήσεις μας. Κάθε αντίλογος σεβαστός και συζητητέος! :-)


Τα λέμε

moN_kouL είπε...

πολλη σημασια δινεις εκει που
δεν χρειαζεται.πεταξες ενα γιαουρτι.ας τους αυτους ,θα καταλαβουν.
ολοι πρεπει να πρεπει να σε δουν;

Ανώνυμος είπε...

To "πειραγμένο" σφυροδρέπανο με την ναζιστική νεκροκεφάλα, φτηνό προπαγανδιστικό τρικάκι, καρατζαφέρνει από μακρυά και το Athens Voice αυγό φιδιού. Κι όλο πληθαίνουν τα καμώματα του είδους και τους χαφιέδες που είδαμε στους δρόμους την Τετάρτη να μπαινοβγαίνουν απ' τις κλούβες με λωστάρια, μολότοφ και βαρυοπούλες, κάποιοι μυωπικοί πρεσβυοπές θ' αρχίσουν να τους βλέπουν με φτερά αγγέλων. Κι αντε και καλείς πίσω την Έλλη, μπα και ιστορίσει τ' ανιστόρητα· τι πετυχαίνεις;
ΝΙΕΤ!
Το θέμα είναι ότι στο βόθρο αυτών που αδωνίζονται ξερνώντας ό,τι τους κατέβει, χρειάζεται πλάι στη σοβαρή ιδεολογικοπολιτική μαζική δουλειά κράξιμο επί προσωπικού -ευθυγραμμίζομαι μαζί σας, αναθεωρώντας την πρότερή μου θέση.

αναθεωρητής παρατηρητής,
υποκλίνομαι

LeftG700 είπε...

Φίλε moN_kouL,


Ίσως να υπερτιμάμε την περίπτωση. Όμως όταν βλέπουμε πόσο πολλοί απ’ τις «σειρές μας» αναπαράγουν την ιδεολογία της «Athens Voice» (οι περισσότεροι ασυνείδητα, που είναι το χειρότερο) στις παρέες και στις συζητήσεις δεξιά κι αριστερά, αλλάζουμε γνώμη. Γιατί δεν είναι μόνο η κυρία. (Ρίξε μια ματιά στο τελευταίο τεύχος· θα δεις διάφορα «λουλούδια» ν’ ανθίζουν…).

Μια ένσταση: δεν πετάμε γιαούρτια. Ασκούμε κριτική. Κι όταν κρίνουμε, σωστά ή λάθος, (αλλά ποιος άλλος να κρίνει για λογαριασμό μας;) ότι επιβάλλεται, καταφεύγουμε στην πολεμική. Αυτό όμως είναι πολιτικό. Δεν είναι γιαούρτωμα.

Και μια διευκρίνιση που ζητάμε: Όταν λες «ολοι πρεπει να πρεπει να σε δουν;», αυτό είναι επίκριση; Δεν το ρωτάμε επειδή δυσανασχετήσαμε. Όποιος παίρνει τον λόγο πρέπει να είναι προετοιμασμένος να ακούσει αδιαμαρτύρητα και τον όποιο αντίλογο. Το ρωτάμε γιατί δεν είμαστε σίγουροι ότι μας επικρίνεις και, αν όντως μας επικρίνεις, τι ακριβώς μας καταλογίζεις. Αν δεν τα ξέρουμε αυτά, δεν μπορούμε να δώσουμε εξηγήσεις.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Παρατηρητή,


Διαβάζουμε ‘αναθεωρητής’. Και αισθανόμαστε εξεγερμένος! Ο τέλειος συνδυασμός!


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλη Δήμητρα,


Για την Ημέρα της Γυναίκας βρήκαμε διάφορα που περίπου λένε τα ίδια με το παρακάτω απόσπασμα του TVXS:


Ιστορία της 8ης Μαρτίου
Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.
Η ιδέα για τον εορτασμό της προέκυψε κατά το πέρασμα στον 20ό αιώνα, το οποίο σηματοδοτήθηκε από την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή έκρηξη και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλίες. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.
Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής. Η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου 1909. Ο εορτασμός της καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς.
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η φεμινίστρια Alexandra Kollontai έπεισε τον Λένιν να επισημοποιήσει τη γιορτή στη Σοβιετική Ένωση, όμως μέχρι το 1965 αυτή παρέμεινε γιορτή των εργατών. Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος το 1960 αναζωογόνησε το ενδιαφέρον για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Στις μέρες μας, όμως, σε πολλές χώρες η Ημέρα αυτή έχει χάσει το πολιτικό της μήνυμα: Αφενός εμπορευματοποιήθηκε και αφετέρου εκλήφθηκε ως ευκαιρία για να εκφράσουν οι άνδρες την αγάπη τους στις γυναίκες, όπως κατά την Ημέρα της Μητέρας και του Αγίου Βαλεντίνου.
Ωστόσο, περιστατικά που σημειώνονται με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας τη Γυναίκας, αποδεικνύουν την ανάγκη προβολής και τίμησης, αν μη τι άλλο, των αγώνων των γυναικών. Στην Τεχεράνη στις 4 Μαρτίου 2007, η αστυνομία ξυλοφόρτωσε χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που σχεδίαζαν συλλαλητήριο για τον εορτασμό της ημέρας. Οι δεκάδες γυναίκες που συνελήφθησαν κρατήθηκαν για μέρες στην απομόνωση. Οι ακτιβίστριες Shadi Sadr και Mahbubeh Abbasgholizadeh αφέθηκαν ελεύθερες μετά από δεκαπέντε μέρες απεργία πείνας.
Ας σημειωθεί ότι και οι άνδρες έχουν την τιμητική τους στις 19 Νοέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα. Η γιορτή ανακηρύχτηκε επίσημα το 1999 στο Τρινιντάτ και Τομπάγκο με την στήριξη των Ηνωμένων Εθνών. Η γιορτή έχει σκοπό να προωθήσει τον έλεγχο της υγείας του ανδρικού σώματος, ένα θετικό πρότυπο άνδρα και την ισότητα των φύλων.

(http://www.tvxs.gr/news/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1/%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AC%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9)

Καλημερίζουμε.

demetrat είπε...

Να τα ξεμπλέξουμε λίγο γιατί μπηκαν πολλά μαζί .
Σωστά το τοποθετείτε.
Η κουβέντα θα ανοίξει όταν το θελήσει κάποιος που παραδέχεστε , κι όχι ο πάσα ένας.Ορθόν και αρεστόν , και τη μαγκιά του την έχει ,και την αξιοπρέπειά του την έχει, και τη λογική του την έχει.
Εγώ απλώς νόμισα πως σας ενόχλησαν αυτά τα συγκεκριμένα γραφόμενα, γιατί η αλήθεια είναι πως έχω πολύ σοβαρότερα πράμματα στη ζωή μου να κάνω, παρά να παρακολουθώ τις πιαρίστικες προσπάθειες , μερικών γιά το παντεσπάνι τους.
Και πιστεύω πως ακόμα και το ύφος στο μουτράκι της Σωτήρας είναι προκάτ.
Θα βγάλει κι αυτή βιβλίο μήπως τώρα κοντά;
............
Επίσης μια παρατήρηση γιά κάτι που είπες σε άλλον σχολιαστή.
Λεφτουδάκια μου καλά, πιστεύετε πως είναι δυνατόν σήμερα να υπάρξει διακίνήση ιδεών από άγνοια;ή ευρισκόμενοι εις κατάστασιν νιρβάνα; ή έστω δίχως την παρέμβαση του συνειδητού;ή από αθωότητα;Γιά να λιγδώσει το αντεράκι τους παλεύουν όλοι.Ή γιά ό,τι άλλο τους δίνει εξουσία ,μικρή ή μεγάλη.
Άλλοι με καλύμματα, κι άλλοι χωρίς.Άλλοι ήδη έχουν προσληφθεί επισήμως , κι άλλοι το παλεύουν να προσληφθούν.Δε θέλω χαζά περί ασυνείδητων καημένων αφελών!!Τι είναι κοκκινοσκουφίτσες;

............
Τώρα στα δικά μας.
Να ξεκαθαρίσω πως βλέπω εγώ τα πράμματα.
...........
Η Υποχρέωσή μου σαν μπλόγκερ, είναι να απαντήσω στην κριτική που μου γίνεται στο ποστ μου,στο δικό μου μπλογκ.
Ειδικότερα όταν αντιλαμβάνομαι με τη μία πως ο κριτικός, είναι και κακόβουλος , και περιμένει ...δημοκρατικότατα(χα χα)πίσω από την πόρτα να περιλάβει με το σκόπι όποιον τολμήσει να έχει άλλη γνώμη από τη γνώμη του.
Από μακρυά διαβάζοντας όλο το πακέττο, είδα πως ούτε αντίπαλους μπορείς να πεις (γιατί τους ανεβάζεις )διάφορους που αφού πρώτα μαζεύτηκαν , μετρήθηκαν , μετά ,ΑΝΕΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΣ ,( και μη ξεγιελιέστε πως ήταν γιά τη Σωτήρα η ουσία, γιά το πασοκολόϊ έγινε όλο το τζέρτζελο)σας περίλαβαν, χωρίς κανόνες , χωρίς δεοντολογία, χωρίς τίποτα.Παρά μόνο κάτι ηλίθιες και αγωνιώδεις υστερίες και φραστικούς προπηλακισμούς.Και η μεγαλύτερη αντροσύνη ; Α ΧΑ ΧΑ ΧΑ , ήταν πως μετά φώναζαν κιόλας από πάνω πως τους βρίσατε και τους προπηλακίσατε και ζητούσανε να τιμωρηθείτε .Σαν τον κλανιάρη που την αμολάει και γυρνάει στον από πίσω του και του τη λέει γιατί έκλασε.Και τον βάζει και στην κυρία.
Εκεί απόρησα.
Και γιά αυτό μιλάω.
Εκεί είναι η ένστασή μου.
Αφού τους βλέπεις ρε πουλάκι μου, πως οι μισοί ζούνε απ το πασόκ,μόλις κάποιος έχει αντίρρηση,μπαίνουν ως λεφούσι και τον περιλαβαίνουν,τι νόημα έχει να απαντάς όπως θεωρείς οτι πρέπει;
Ένας από αυτούς, πέταξε σπόντες και γιά μένα σε κάποιο στιχάκι του, με κογιότ που έγραψε και τέτοια,επειδή ανέβασα ένα ποστ μετά τις εκλογές*.(http://miadomatadenferneitinanoixi.blogspot.com/2010/11/blog-post_13.html)
ε,και λοιπόν; τσίμπησα; με είδες να ασχοληθώ μαζί του;
Σιγά μη χαραμίσω το πολύτιμο λεπτό μου γιά να αποδείξει κάποιος πως είναι άξια τα μιστά του.
.........

demetrat είπε...

Γιά τα άλλα.
Αυτό το άρον άρον σταύρωσον αυτόν .Όχι ρε παιδιά, δεν αισθάνομαι πως φταίω γιά τις αμαρτίες άλλων.Απλώς τις ξέρω, τις λέω, δεν τις κρύβω και δεν παριστάνω πως όλα ήταν καλά.
Μπορεί να θεωρώ πως βρίσκομαι στον ίδιο ή κάπου εκεί κοντά χώρο,αλλά δεν φταίω εγώ που έγινε ο εμφύλιος.Αμαρτία είναι να μη θεωρώ ήρωα τον Πλουμπίδη.Ή να παριστάνω πως προσπαθούσα να φυγαδέψω τον Άρη.Ή Να επιμένω πως ο Στάλιν έστελνε τους αντιφρονούντες γιά διακοπές.Αυτό είναι αμαρτία.
Και αυτήν την κουβέντα , θα την κάνουμε εγώ και σεις, όχι μαζί με τον κάθε ένα , που έχει τη φωλιά του χιλιοχεσμένη και υπηρετεί ό,τι χειρότερο έχει εμφανιστεί στην πατρίδα μας τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Και στο κάτω κάτω, σ αυτούς δεν χρωστάω τίποτα.
Δε θα απολογηθώ.Θα τους την πώ.
Έτσι το βλέπω εγώ.
Μετά.
Άλλο είναι να σου αρέσει ένα ποστ,να υποκλίνεσαι ρε παιδί μου πως το λένε, και να το λινκάρεις με έναν πρόλογο δικό σου γιά να το προβάλλεις.
Κι άλλο
αυτό που κάνανε αυτοί.
Αυτοί όφειλαν να έρθουν στο δικό σου ποστ να σχολιάσουν αυτό που δεν τους άρεσε..Αλλά εκεί υπήρχαν και κίνδυνοι βλέπεις.
Αυτη η εκ του ασφαλούς επίθεση με έκανε να μπω και να γράψω τα στιχάκια.
...........
Και κακώς φύγατε.
Σας έδιωξε ο κάτοχος του μπλογκ;Όχι.
Εκτός κιαν αυτοί που νομίζω εγώ σχολιαστές είναι σύνοικοι.Που δεν το ξέρω.
.........
Αυτά τα προηγούμενα εννοούσα , και κάτι πλαϊνά που έχεις,
με τη φράση :"Γιατί ανακατεύετε τις δημοσιεύεσεις άλλων μπλογκ με το δικό σας;" και όχι το παρόν ποστ.
αυτά τα ολίγα γιά πρόγευμα χα χα .

υ.γ
*σας τόχω ξαναπεί.Μπορεί να έχω μιά ντομάτα φάτσα κάρτα , αλλά είναι γιά αλλη χρήση λεφτούδια μου.Μόνο οικολογικό δεν είναι το μπλογκ κι ας μην υπάρχει η δέουσα βαρβατίλα .
:)
δ

demetrat είπε...

διόρθωση και γρήγορα .


"διακίνήση ιδεών από άγνοια;ή ευρισκόμενοι εις κατάστασιν νιρβάνα; ή έστω δίχως την παρέμβαση του συνειδητού;ή από αθωότητα;Γιά να λιγδώσει το αντεράκι τους παλεύουν όλοι .Ή γιά ό,τι άλλο τους δίνει εξουσία ,μικρή ή μεγάλη."

το σωστό είναι αυτό:

διακίνήση ΤΕΤΟΙΩΝ ιδεών από άγνοια;ή ευρισκόμενοι εις κατάστασιν νιρβάνα; ή έστω δίχως την παρέμβαση του συνειδητού;ή από αθωότητα;Γιά να λιγδώσει το αντεράκι τους παλεύουν όλοι.Ή γιά ό,τι άλλο τους δίνει εξουσία ,μικρή ή μεγάλη.

αυτά γιά την ημέρα της γυναίκας τα ξέρω, τη σύνδεση με τα δήθεν της σοβιετικής ένωσης που λέει η Σωτήρα δεν ήξερα.

δ

kapetanios είπε...

κάτι έχω χάσει, κάτι έχω χάσει λέμεε-ούτε δυο μήνες δεν έλειψα και βλέπω ότι είμαι ήδη εκτός "κλίματος"
Οπότε επιφυλάσσομαι για σχολιασμό όταν ενημερωθώ πλήρως..

καλησπέρα

Ανώνυμος είπε...

Πολύς ντόρος γίνεται για ζητήματα που είχαν αρχικά να κάνουν με ένα "μουστάκι"

Και πολλές έμμεσες αναφορές στο μπλογκ μου ομοίως.

Τη γνώμη μου σας την έχω πει από τότε ορέ Λέφτηδες για την "υπόθεση μουστάκι" και για τα επακόλουθα. Όχι μόνο δε με ακούσατε αλλά το συνεχίσατε το κομπολόι. Και με κίνδυνο να υποκύψετε σε εμμονές το συνεχίζετε και τώρα. Ασχοληθείτε με τη Σώτη σας , αλλά το μουστακάκι ήταν και θα μείνει ως λάθος σας. Η δε συνέχεια της "διαμάχης" με τους διάφορους σχολιαστές , ούτε εσάς , ούτε αυτούς , αλλά προπάντων ούτε την υπόθεση για την οποία είστε στα μπλογκ και γράφετε , θα ωφελήσει.

demetrat είπε...

καπετάνιο ,
όντως έχασες πολλά, αλλά εσύ κέρδιζες άλλα καμάρι μου.

Αν δεν βαριέσαι μπορείς να πας και να διαβάσεις στο αγαπημένο μας μπλόγκ τα διάφορα που προηγήθηκαν από τις εκλογές.
αλλιώς δεν πρόκειται να σχηματίσεις γνώμη, διότι, εγώ έχω άλλη, οι λέφτηδες άλλη, κι ο σύντροφος , αλλη απ΄ ό,τι βλέπω από πάνω μου.
Το ρεζουμέ γιά να το βγάλεις θα πρέπει να έχεις ιδία άποψη.
Χοντρά χοντρά , πάλι με το ίδιο χιτλερικό μουστάκι, οι λέφτηδες εμφάνισαν το πικάντικον μουτράκι της Σώτης ,φαντάζομαι γιά τα διάφορα προεκλογικά υπέροχα που έλεγε.Από κει και μετά, στο μπλογκ του σύντροφου,και με αφορμή το μουστάκι που ντε και καλά θα έπρεπε να το φάνε οι λέφτηδες ,λούστηκαν τα πάντα όλα.
Κατά τη γνώμη μου βέβαια.Γιά να μην παρεξηγιόμαστε πως κατέχω την παντογνωμοσύνη και το παν της σοφίας.
Απλώς εγώ επιμένω, πως είναι δικαίωμα όλων να λένε τη γνώμη τους ,ακόμα κιαν ορίζεται ως λάθος από διάφορους άλλους.Το καίριον σημείον, είναι ο χαρακτηρισμός ως "λάθος".Ούτε καν ως διαφορετικό.
Διότι άλλο είναι να εξηγείς στον άλλον την διαφορετική σου γνώμη, κι άλλο είναι να του δογματίζεις ως λάθος τη δική του.
αυτό.
αν κατάλαβες τίποτα ,να με γράψεις
τάχιστα.
:)
δ

demetrat είπε...

ανώνυμον
υποθέτω ο παπούλης;
αν ναι, γιά να τα ξεκαθαρίσω έτι περαιτέρω, εγώ κάνω άμεσες αναφορές στα σχόλια των συγκεκριμμένων στο μπλογκ σου, γιατί μου φάνηκαν τόσο υποτιμητικά γιά όποιον δεν σύχναζε στο μαντρί του πασόκ, και τόσο φραστικά φασίζοντα , που εξεπλάγην, παρόλο που δεν είναι της ηλικίας μου.
Τώρα, το άλλο, αν οι λέφτηδες επιμένουν να θεωρούν τη Σώτη ψιλοφασίστρια,κι άν όντως αξίζει τον κόπο (γιατί πράγματι γιά μένα δεν αξίζει) ας έρθουν αυτοί που δεν τη θεωρούν, να αποδείξουν το αντίθετο.Εδώ όμως, και κοσμίως.
Όπως κάνει όλος ο κόσμος.Αλλιώς το να σχολιάζουν αλλού , πάει μάλλον προς κακό κουτσομπολιό.(υποθέτω πως δεν χρειάζεται να σου πω πως δεν σε περιλαμβανω μέσα στο πακέτο αυτό, το έχω ήδη πει στην καρακάξα)
δ

kapetanios είπε...

"αγαπημένο μας μπλογκ" εννοείς (ειρωνικά) την καλύβα? Δεν νομίζω ότι θα κάνω τον κόπο- ίσως μια άλλη φορά
(δεν έχω χρόνο και διάθεση ακόμη για πολλές μελέτες μανδαμD,ξέρεις αφού)

kapetanios είπε...

μάλλον το παραπάνω σχόλιο μου είναι άστοχο- δεν είχα διαβάσει το σχόλιο της Δήμητρας ..
(αυτά παθαίνει κάποιος που μιλά χωρίς να γνωρίζει)

LeftG700 είπε...

Φίλη Δήμητρα,


Για την πρώτη ενότητα του σχολίου σου: Εκείνο που μας ενόχλησε είναι η επίκληση περιπτώσεων όπως του Μπελογιάννη από ανθρώπους οι οποίοι είναι σφοδροί πολέμιοι των ιδεών για τις οποίες εκείνος στήθηκε αυτοβούλως στον τοίχο. Γι’ αυτό και είπαμε ότι δεν το συζητάμε τώρα, με αυτή την αφορμή. Όχι πως δεν υπάρχουν θέματα προς συζήτηση στη συγκεκριμένη περίπτωση, του Πλουμπίδη και άλλων, ων ουκ έστι αριθμός. Αλλά όχι και να το συζητήσουμε «εσωτερικά», με αφορμή τις προσχηματικές καταγγελίες της Σώτης!

Για τη δεύτερη: Αναφερθήκαμε σε ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων της ηλικίας μας πάνω-κάτω, που καταπίνουν την προπαγάνδα της «Athens Voice» για «ελεύθερη και πλούσια ζωή», που λέει κι ο Νιόνιος, αμάσητη! Κι όταν λέμε ‘καταπίνουν αμάσητη’, εννοούμε ότι εξακολουθούν να τρέφουν ψευδαισθήσεις (στα πλαίσια της κυρίαρχης ιδεολογίας που λέει ότι οι καλοί και άξιοι δεν χάνονται ποτέ γιατί ο καπιταλισμός τούς ανταμείβει) ότι εκείνοι θα τη γλυτώσουν! Αυτούς τους ξεχωρίζουμε από τα παπαγαλάκι του συστήματος.

Για όσα αναφέρεις στα περί συλλογικής ευθύνης των αριστερών: Ούτε εμείς αισθανόμαστε ότι μας βαραίνει κάτι ως άτομα για πράξεις άλλων και σε άλλες εποχές. Θέλαμε απλώς να πούμε πώς ό,τι έγινε από την δική μας πλευρά, καλό η κακό, έγινε από δικούς μας (εξαιρούμε τους πράκτορες, φυσικά). Με αυτή την έννοια, τα όποια κακά τα χρεώνεται η δική μας πλευρά. Δεν αρκεί να λέμε «α, αυτά τα κάναν άλλοι, πηγαίντε να τους βρείτε να τους τα πείτε, μη μας ανακατεύετε εμάς». Τα κάναν άλλοι, σύμφωνοι. Αλλά εμείς έχουμε κληρονομήσει το βάρος των εξηγήσεων· όχι για λογαριασμό τους, αλλά για λογαριασμό της δικής μας πλευράς, που ήταν, για το καλό και για το κακό, ίδια με τη δική τους.

Για την Ημέρα της Γυναίκας: Έχουμε την υποψία ότι τα όσα λέει η Σωτήρα, θα τα έχει δει σε κάποια από τις «πηγές» «πληροφόρησης» που έχουν αναλάβει να διαφωτίσουν τον κόσμο για την «απάτη του κομμουνισμού».


Για όλα τα υπόλοιπα, βλέπε το μεθεπόμενο σχόλιό μας.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε καπετάνιε,


Δεν ξέρουμε πόσα επεισόδια έχεις χάσει. Εμείς πάντως, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σε παραπέμψουμε στο επόμενο σχόλιό μας.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Point (although not quite right IOHO) taken. :-)


Увидимся

demetrat είπε...

όχι δεν εννοώ ειρωνικά την καλύβα.\
εννοώ στην κυριολεξία αγαπημένο το μπλογκ του παπούλη.Γιά να μην έχουμε παρεξηγήσεις .
χαίρε.
δ

demetrat είπε...

λέφτηδες
εντάξει,γιά την πρώτη ενότητα όπως λέτε, νομίζω πως ανακάλυψα (χαλαρά λέμε) οτι συμφωνούμε.Απλώς εγώ λίγο πιό παλιά από σας είμαι λίγο πιό γρέτζα.
Από κει και πέρα, όλα τα άλλα όπως σας είπα είναι θέμα πως τα προσλαμβάνει ο καθένας μας.Και πως αντιδρά.

καλό βράδυ.
:)
δ

LeftG700 είπε...

Καλό βράδυ και σε σένα Δήμητρα. :-)


Τα λέμε