Όπως είναι γνωστό, εδώ και τρεις ημέρες το blog αυτό βρίσκεται υπό δικαστική δίωξη επί εξυβρίσει, επιπέδου α μέχρι στιγμής, δηλαδή, σε επίπεδο εκφρασθείσας πρόθεσης.
Η πρόθεση αυτή εκφράστηκε όχι από έναν πολιτικό αντίπαλο, αλλά από κάποιον ο οποίος, όπως ο ίδιος κάνει σαφές στο δικό του blog, έχει επιλέξει συνειδητά να βρίσκεται στην ίδια πλευρά που έχουμε επιλέξει κι εμείς: την πλευρά της Αριστεράς.
Το τι είναι ‘εξύβριση’ και το τι είναι ‘κριτική’ ως άμυνα σε εξοντωτική για αριστερούς πολιτική συκοφαντία θα το βρει η (αστική) δικαιοσύνη, αν τελικά κληθεί να αποφανθεί. Επίσης, το τι σημαίνει αριστερός να διώκει δικαστικά αριστερούς για πολιτικές διαφωνίες —και μάλιστα χωρίς προηγουμένως να έχει καν αποπειραθεί να «βρει το δίκιο του» από τους ίδιους που θεωρεί ότι τον αδίκησαν— το ξέρουν και τα μικρά (αριστερά) παιδιά του Δημοτικού. Κατά συνέπεια, ούτε για τις νομικές διαστάσεις, ούτε για τις ηθικές, έχει νόημα να απασχολήσουμε άλλο όποιους διαβάζουν αυτές τις γραμμές.
Θέλουμε όμως να τους απασχολήσουμε για κάποιες εξόχως αντιφατικές διαστάσεις που αναδεικνύονται, αν αντιπαραβάλουμε την ευαισθησία του επίδοξου μηνυτή μας στη συγκεκριμένη περίπτωση, με την αναισθησία που επέδειξε σε δυο άλλες περιπτώσεις εξύβρισης, για τις οποίες κανένα δικαστήριο στον κόσμο δεν θα χρειαζόταν πάνω από πέντε λεπτά για να εκδώσει καταδικαστική απόφαση.
Α.
Σε σχόλιο εδώ, πριν λίγο περισσότερο από ένα μήνα, ο RDemos, συνιστολόγος και συνδιαχειριστής τότε του Radical Desire, έγραψε το εξής σχόλιο προς έναν άλλο σχολιαστή:
«RDdemos είπε...
Προς Καβλούδη[1]:
ΤΩ ΠρΩΤΥμΑσ καλΕΙτΑΡα ος ΣΟΙΝΑΙΚΡΟΙΝαι; ΛΑΙΜΑΙ ΑΙΠΥΣΟΙΣ ΜΑΛΑΚΟΙΖΑΙΣΕ, ΜΑΛΑΚΥΖΑΙΤΕ, ΜΑΛΑΚΟΙΖΩΝΤΕ - ΤΟΙ ΑΛΛΩ ΛΑΙΜΑΙ - ΑΙΛΑ ΝΑ ΜΩ ΓΛΟΙΨΥΣ ΤΑ ΠΤΟΙΧΟΙΑ
[…]
12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 10:26 Π.Μ.».
Φυσικά, ζητήσαμε αμέσως ανάκληση του σχολίου, και επειδή αυτό δεν έγινε, αναγκαστήκαμε να το διαγράψουμε.
Έχει όμως ενδιαφέρον, και εδώ είναι που η ευαισθησία του Αντώνη πήγε περίπατο, η θέση που πήρε και το πώς χαρακτήρισε το καραμπινάτα υβριστικό σχόλιο του ισότιμου τότε μέλους του Radical Desire, όταν αργότερα το θέμα συζητήθηκε με άλλους σχολιαστές (τα bold δικά μας):
«Αντωνης είπε...
[…]
Κατά τρίτον, είτε σου αρέσει είτε όχι, ο Δήμος, ναι, είναι διανοούμενος και μάλιστα πάρα πολύ καταρτισμένος. Το ότι τα συμπεριφορικά του ανακλαστικά είναι διαφορετικά από τα δικά μου δεν σημαίνει ότι τον πήρα στο blog για πορτιέρη ή για μπράβο όπως υπαινίσσεται έτερος των σχολιαστών σου. Τον προσκάλεσα γιατί έχει και σκέψη και γνώση σε εξαιρετικό και σπάνιο βαθμό (αυτό το κρίνω βάσει των δικών μου σκέψεων και γνώσεων βέβαια) και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που συνεργαζόμαστε.
[…]
12 Ιανουαρίου 2011 4:56 μ.μ.».
Εδώ, οι πέραν πάσης αμφιβολίας ύβρεις περιγράφονται με τον «κομψό» χαρακτηρισμό ‘συμπεριφορικά ανακλαστικά’. Επιπλέον, ο Αντώνης δεν εκφράζει καμία δυσαρέσκεια, κάποια λύπη έστω, για τις ξεκάθαρες ύβρεις του συνιστολόγου του, ούτε δείχνει να μειώνεται έστω και κατ’ ελάχιστον η χαρά του για τη συνεργασία τους, αν και τις ύβρεις τις είχε προκαλέσει όχι κάποια βαριά συκοφαντία, αλλά απλώς κάποια (ορθή) γραμματολογική παρατήρηση!
Τα (συγκριτικά) συμπεράσματα δικά σας από εδώ. Ας δούμε τη δεύτερη περίπτωση:
Β.Πριν από κάποιους μήνες[2], κατετέθη στο Radical Desire το εξής σχόλιο (και πάλι τα bold δικά μας):
«Ο/Η M….. είπε...
Πραγματικά αυτή η ιλαροτραγωδία που ονομάζεται "LeftG700" πρέπει να επισημανθεί ως μια ανούσια διαδικτυακή προσπάθεια κριτικής μόνο για την κριτική,τη δημιουργία τζέρτζελου, πάντοτε με μια γραφή αφ' υψηλού με έντονα στοιχεία ναρκισσιστικόμορφου παραληρήματος..
Με άλλα λόγια παιδιά του "LeftG700" άντε τραβάτε αλλού να αυνανιστείτε..ουπς συγγνώμη να σχολιάσετε, εκεί που σας παίρνει, σε κάνα troktiko ας πούμε..σας δίνω ιδέες άρα περιμένω κι ευχαριστώ!!
Διαδικτυακές κλανιές έχουμε πολλές, κι απ' ότι φαίνεται αποκτήσαμε ακόμη μια..
Με τις υγείες σας!
03 Ιουλίου 2010 9:54 π.μ.».
Η «ευαίσθητη» αντίδραση του Αντώνη στο επίσης καραμπινάτο υβριστικό σχόλιο ήταν η εξής:
«Ο/Η Αντωνης είπε...
Τι να πει κανείς...κρείττον το σιγάν.
03 Ιουλίου 2010 12:16 μ.μ.».
Και πάλι: Τα (συγκριτικά) συμπεράσματα περί ευαισθησίας και αναισθησίας σε καραμπινάτες και καθόλου αμφισβητούμενες ύβρεις, δικά σας.
«Και στην κοιλάδα της σκιάς του θανάτου αν βαδίσω δεν έχω να φοβηθώ τίποτε»
Δεν μας φοβίζει η απειλή της δικαστικής δίωξης. Και δεν μας φοβίζει ούτε η ίδια η δίκη. Για πολλούς λόγους.
Πρώτον, γιατί δεν πιστεύουμε ότι θα τη χάσουμε. Θα καταρρίψουμε πανηγυρικά τις κατηγορίες, όπως έχουμε καταρρίψει κατά καιρούς πολλά από τα επιχειρήματα του Αντώνη στις μεταξύ μας πολιτικές διαφωνίες.
Δεύτερον, γιατί, αν φοβόμασταν, θα ήμασταν οι μεγαλύτεροι ξεφτίλες του κόσμου και απολύτως ανάξιοι να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως αριστεροί, από τη στιγμή που ο товариш Яков, αυτοβούλως και παλικαρίσια, κάθισε στο εδώλιο μαζί μας.
Τρίτον, γιατί, κι αν ακόμα χάναμε τη δίκη, δεν θα χάναμε την αριστερή τιμή μας. Δεν είναι ατιμωτική για έναν αριστερό η καταδίκη επί εξυβρίσει. (Αντίθετα, θα πέφταμε να πεθάνουμε αν, όχι καταδικαζόμασταν, αλλά απλώς καταδεχόμασταν να συκοφαντήσουμε έστω και έναν άνθρωπο από εκείνους που διαφωνούν μαζί μας).
Και, τέταρτον: Όταν ένας Τρότσκι έχει δολοφονηθεί με παραπλήσιο τρόπο με αυτόν που σκοτώνουν τα μοσχάρια στα σφαγεία, όταν ένας Τουχατσέφσκι έχει εκτελεστεί με μια σφαίρα στο κεφάλι ως κατάσκοπος των Γερμανών Ναζί, κι όταν ένας Πλουμπίδης έχει στηθεί στα έξι μέτρα κι έχει πεθάνει με το στίγμα του χαφιέ της Ασφάλειας, ποιοι είμαστε εμείς(!) να φοβηθούμε μερικούς μήνες …φυλακή; Όχι μόνο δεν τους φοβόμαστε, αλλά, ακόμα κι αν η εξαγορά τους κοστίζει 50 ευρώ, θα προτιμήσουμε να τα πιούμε σε μπύρες!
Don’t even think about it!
Αυτή η φράση ήταν το θέμα του email που στείλαμε στον Αντώνη, όταν πριν τέσσερις βδομάδες ανακοίνωνε την απόσυρσή του από το blogging. Και το περιεχόμενό[3] του δεν ήταν άλλο από την άποψη, σύμφωνα με την οποία του λέγαμε πως, ενώ είχε κάθε ανθρώπινο δικαίωμα να αποσυρθεί, δεν είχε κανένα τέτοιο δικαίωμα ως αριστερός άνθρωπος. Και με μια «μαθηματική» αποστροφή καταλήγαμε: 50% είσαι δικός σου, αλλά 50% (τουλάχιστον) είσαι της Αριστεράς.[4]
Ε λοιπόν το ίδιο του λέμε και τώρα, δημοσίως αυτή τη φορά, για την πρόθεσή του να μας μηνύσει! Don’t even think about it!
Κατά 50% έχει κάθε δικαίωμα να κάνει όσες μηνύσεις θέλει, ακόμα και εις βάρος ομοϊδεατών. Αλλά κατά το άλλο 50% (τουλάχιστον) δεν έχει κανένα τέτοιο δικαίωμα. Γιατί δεν θα καταρρακωθεί ηθικά μόνο εκείνος. Θα καταρρακωθεί ηθικά και η Ιδέα υπέρ της οποίας μάχεται.[5]
Αντ’ αυτού, του προτείνουμε να αρχίσουμε μια ανταλλαγή emails για να ξεκαθαρίσουμε ό,τι πρέπει να ξεκαθαριστεί. Τα οποία όμως, για να βγει και κάτι καλό από αυτή την ιστορία, θα τα δώσουμε ταυτόχρονα στη δημοσιότητα, μετά την ολοκλήρωση του διαλόγου.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, λοιπόν. Όχι στα αστικά δικαστήρια, αλλά στο επίπεδο του διαλόγου.
In any case, the floor is his…
[1] Υβριστική παραφθορά του πραγματικού ονόματος (Β.Δ.Καργούδης) άλλου σχολιαστή.
[2] Έχουμε ασχοληθεί με αυτό το περιστατικό στο Ημερολόγιο περιθωρίου: ΕΓΓΡΑΦΗ #19 (ΣΑΒΒΑΤΟ, 3.VΙΙ.2010).
[3] Ελπίζουμε, η ανοησία, η οποία ζει και βασιλεύει στο διαδίκτυο, να μην είναι τόσο μεγάλη ώστε να αναβιώσει μια από τις πολλές κατηγορίες που έχουμε ακούσει ότι δίνουμε στη δημοσιότητα «πληροφορίες και υλικό από ιδιωτικές συνομιλίες»…
[4] Ίσως αυτό να θυμήθηκε και μας (μου) έγραψε ότι θέλουμε (θέλω) ψυχίατρο. Παρεξήγησε. Το γεγονός ότι του λέγαμε να κάτσει εκεί που είναι και να μην πάει πουθενά, δεν σήμαινε ότι θα ανεχόμασταν εξοντωτικές πολιτικές συκοφαντίες εις βάρος μας!
[5] Και όχι μόνο ηθικά: Η σκέψη «άμα κάνουν α υ τ ά σε δικούς τους, σ’ εμάς τους ουδέτερους ή τους σκεπτικιστές, τι θα κάνουν, αν πάρουν την εξουσία;» είναι πέραν του Καλού και του Κακού. Είναι επί του Πραγματικού! Και δεν μπορεί να συμβολιστεί καν!
Η εικόνα, από το ctemploymentlawblog.com
Η πρόθεση αυτή εκφράστηκε όχι από έναν πολιτικό αντίπαλο, αλλά από κάποιον ο οποίος, όπως ο ίδιος κάνει σαφές στο δικό του blog, έχει επιλέξει συνειδητά να βρίσκεται στην ίδια πλευρά που έχουμε επιλέξει κι εμείς: την πλευρά της Αριστεράς.
Το τι είναι ‘εξύβριση’ και το τι είναι ‘κριτική’ ως άμυνα σε εξοντωτική για αριστερούς πολιτική συκοφαντία θα το βρει η (αστική) δικαιοσύνη, αν τελικά κληθεί να αποφανθεί. Επίσης, το τι σημαίνει αριστερός να διώκει δικαστικά αριστερούς για πολιτικές διαφωνίες —και μάλιστα χωρίς προηγουμένως να έχει καν αποπειραθεί να «βρει το δίκιο του» από τους ίδιους που θεωρεί ότι τον αδίκησαν— το ξέρουν και τα μικρά (αριστερά) παιδιά του Δημοτικού. Κατά συνέπεια, ούτε για τις νομικές διαστάσεις, ούτε για τις ηθικές, έχει νόημα να απασχολήσουμε άλλο όποιους διαβάζουν αυτές τις γραμμές.
Θέλουμε όμως να τους απασχολήσουμε για κάποιες εξόχως αντιφατικές διαστάσεις που αναδεικνύονται, αν αντιπαραβάλουμε την ευαισθησία του επίδοξου μηνυτή μας στη συγκεκριμένη περίπτωση, με την αναισθησία που επέδειξε σε δυο άλλες περιπτώσεις εξύβρισης, για τις οποίες κανένα δικαστήριο στον κόσμο δεν θα χρειαζόταν πάνω από πέντε λεπτά για να εκδώσει καταδικαστική απόφαση.
Α.
Σε σχόλιο εδώ, πριν λίγο περισσότερο από ένα μήνα, ο RDemos, συνιστολόγος και συνδιαχειριστής τότε του Radical Desire, έγραψε το εξής σχόλιο προς έναν άλλο σχολιαστή:
«RDdemos είπε...
Προς Καβλούδη[1]:
ΤΩ ΠρΩΤΥμΑσ καλΕΙτΑΡα ος ΣΟΙΝΑΙΚΡΟΙΝαι; ΛΑΙΜΑΙ ΑΙΠΥΣΟΙΣ ΜΑΛΑΚΟΙΖΑΙΣΕ, ΜΑΛΑΚΥΖΑΙΤΕ, ΜΑΛΑΚΟΙΖΩΝΤΕ - ΤΟΙ ΑΛΛΩ ΛΑΙΜΑΙ - ΑΙΛΑ ΝΑ ΜΩ ΓΛΟΙΨΥΣ ΤΑ ΠΤΟΙΧΟΙΑ
[…]
12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 10:26 Π.Μ.».
Φυσικά, ζητήσαμε αμέσως ανάκληση του σχολίου, και επειδή αυτό δεν έγινε, αναγκαστήκαμε να το διαγράψουμε.
Έχει όμως ενδιαφέρον, και εδώ είναι που η ευαισθησία του Αντώνη πήγε περίπατο, η θέση που πήρε και το πώς χαρακτήρισε το καραμπινάτα υβριστικό σχόλιο του ισότιμου τότε μέλους του Radical Desire, όταν αργότερα το θέμα συζητήθηκε με άλλους σχολιαστές (τα bold δικά μας):
«Αντωνης είπε...
[…]
Κατά τρίτον, είτε σου αρέσει είτε όχι, ο Δήμος, ναι, είναι διανοούμενος και μάλιστα πάρα πολύ καταρτισμένος. Το ότι τα συμπεριφορικά του ανακλαστικά είναι διαφορετικά από τα δικά μου δεν σημαίνει ότι τον πήρα στο blog για πορτιέρη ή για μπράβο όπως υπαινίσσεται έτερος των σχολιαστών σου. Τον προσκάλεσα γιατί έχει και σκέψη και γνώση σε εξαιρετικό και σπάνιο βαθμό (αυτό το κρίνω βάσει των δικών μου σκέψεων και γνώσεων βέβαια) και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που συνεργαζόμαστε.
[…]
12 Ιανουαρίου 2011 4:56 μ.μ.».
Εδώ, οι πέραν πάσης αμφιβολίας ύβρεις περιγράφονται με τον «κομψό» χαρακτηρισμό ‘συμπεριφορικά ανακλαστικά’. Επιπλέον, ο Αντώνης δεν εκφράζει καμία δυσαρέσκεια, κάποια λύπη έστω, για τις ξεκάθαρες ύβρεις του συνιστολόγου του, ούτε δείχνει να μειώνεται έστω και κατ’ ελάχιστον η χαρά του για τη συνεργασία τους, αν και τις ύβρεις τις είχε προκαλέσει όχι κάποια βαριά συκοφαντία, αλλά απλώς κάποια (ορθή) γραμματολογική παρατήρηση!
Τα (συγκριτικά) συμπεράσματα δικά σας από εδώ. Ας δούμε τη δεύτερη περίπτωση:
Β.Πριν από κάποιους μήνες[2], κατετέθη στο Radical Desire το εξής σχόλιο (και πάλι τα bold δικά μας):
«Ο/Η M….. είπε...
Πραγματικά αυτή η ιλαροτραγωδία που ονομάζεται "LeftG700" πρέπει να επισημανθεί ως μια ανούσια διαδικτυακή προσπάθεια κριτικής μόνο για την κριτική,τη δημιουργία τζέρτζελου, πάντοτε με μια γραφή αφ' υψηλού με έντονα στοιχεία ναρκισσιστικόμορφου παραληρήματος..
Με άλλα λόγια παιδιά του "LeftG700" άντε τραβάτε αλλού να αυνανιστείτε..ουπς συγγνώμη να σχολιάσετε, εκεί που σας παίρνει, σε κάνα troktiko ας πούμε..σας δίνω ιδέες άρα περιμένω κι ευχαριστώ!!
Διαδικτυακές κλανιές έχουμε πολλές, κι απ' ότι φαίνεται αποκτήσαμε ακόμη μια..
Με τις υγείες σας!
03 Ιουλίου 2010 9:54 π.μ.».
Η «ευαίσθητη» αντίδραση του Αντώνη στο επίσης καραμπινάτο υβριστικό σχόλιο ήταν η εξής:
«Ο/Η Αντωνης είπε...
Τι να πει κανείς...κρείττον το σιγάν.
03 Ιουλίου 2010 12:16 μ.μ.».
Και πάλι: Τα (συγκριτικά) συμπεράσματα περί ευαισθησίας και αναισθησίας σε καραμπινάτες και καθόλου αμφισβητούμενες ύβρεις, δικά σας.
«Και στην κοιλάδα της σκιάς του θανάτου αν βαδίσω δεν έχω να φοβηθώ τίποτε»
Δεν μας φοβίζει η απειλή της δικαστικής δίωξης. Και δεν μας φοβίζει ούτε η ίδια η δίκη. Για πολλούς λόγους.
Πρώτον, γιατί δεν πιστεύουμε ότι θα τη χάσουμε. Θα καταρρίψουμε πανηγυρικά τις κατηγορίες, όπως έχουμε καταρρίψει κατά καιρούς πολλά από τα επιχειρήματα του Αντώνη στις μεταξύ μας πολιτικές διαφωνίες.
Δεύτερον, γιατί, αν φοβόμασταν, θα ήμασταν οι μεγαλύτεροι ξεφτίλες του κόσμου και απολύτως ανάξιοι να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως αριστεροί, από τη στιγμή που ο товариш Яков, αυτοβούλως και παλικαρίσια, κάθισε στο εδώλιο μαζί μας.
Τρίτον, γιατί, κι αν ακόμα χάναμε τη δίκη, δεν θα χάναμε την αριστερή τιμή μας. Δεν είναι ατιμωτική για έναν αριστερό η καταδίκη επί εξυβρίσει. (Αντίθετα, θα πέφταμε να πεθάνουμε αν, όχι καταδικαζόμασταν, αλλά απλώς καταδεχόμασταν να συκοφαντήσουμε έστω και έναν άνθρωπο από εκείνους που διαφωνούν μαζί μας).
Και, τέταρτον: Όταν ένας Τρότσκι έχει δολοφονηθεί με παραπλήσιο τρόπο με αυτόν που σκοτώνουν τα μοσχάρια στα σφαγεία, όταν ένας Τουχατσέφσκι έχει εκτελεστεί με μια σφαίρα στο κεφάλι ως κατάσκοπος των Γερμανών Ναζί, κι όταν ένας Πλουμπίδης έχει στηθεί στα έξι μέτρα κι έχει πεθάνει με το στίγμα του χαφιέ της Ασφάλειας, ποιοι είμαστε εμείς(!) να φοβηθούμε μερικούς μήνες …φυλακή; Όχι μόνο δεν τους φοβόμαστε, αλλά, ακόμα κι αν η εξαγορά τους κοστίζει 50 ευρώ, θα προτιμήσουμε να τα πιούμε σε μπύρες!
Don’t even think about it!
Αυτή η φράση ήταν το θέμα του email που στείλαμε στον Αντώνη, όταν πριν τέσσερις βδομάδες ανακοίνωνε την απόσυρσή του από το blogging. Και το περιεχόμενό[3] του δεν ήταν άλλο από την άποψη, σύμφωνα με την οποία του λέγαμε πως, ενώ είχε κάθε ανθρώπινο δικαίωμα να αποσυρθεί, δεν είχε κανένα τέτοιο δικαίωμα ως αριστερός άνθρωπος. Και με μια «μαθηματική» αποστροφή καταλήγαμε: 50% είσαι δικός σου, αλλά 50% (τουλάχιστον) είσαι της Αριστεράς.[4]
Ε λοιπόν το ίδιο του λέμε και τώρα, δημοσίως αυτή τη φορά, για την πρόθεσή του να μας μηνύσει! Don’t even think about it!
Κατά 50% έχει κάθε δικαίωμα να κάνει όσες μηνύσεις θέλει, ακόμα και εις βάρος ομοϊδεατών. Αλλά κατά το άλλο 50% (τουλάχιστον) δεν έχει κανένα τέτοιο δικαίωμα. Γιατί δεν θα καταρρακωθεί ηθικά μόνο εκείνος. Θα καταρρακωθεί ηθικά και η Ιδέα υπέρ της οποίας μάχεται.[5]
Αντ’ αυτού, του προτείνουμε να αρχίσουμε μια ανταλλαγή emails για να ξεκαθαρίσουμε ό,τι πρέπει να ξεκαθαριστεί. Τα οποία όμως, για να βγει και κάτι καλό από αυτή την ιστορία, θα τα δώσουμε ταυτόχρονα στη δημοσιότητα, μετά την ολοκλήρωση του διαλόγου.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, λοιπόν. Όχι στα αστικά δικαστήρια, αλλά στο επίπεδο του διαλόγου.
In any case, the floor is his…
[1] Υβριστική παραφθορά του πραγματικού ονόματος (Β.Δ.Καργούδης) άλλου σχολιαστή.
[2] Έχουμε ασχοληθεί με αυτό το περιστατικό στο Ημερολόγιο περιθωρίου: ΕΓΓΡΑΦΗ #19 (ΣΑΒΒΑΤΟ, 3.VΙΙ.2010).
[3] Ελπίζουμε, η ανοησία, η οποία ζει και βασιλεύει στο διαδίκτυο, να μην είναι τόσο μεγάλη ώστε να αναβιώσει μια από τις πολλές κατηγορίες που έχουμε ακούσει ότι δίνουμε στη δημοσιότητα «πληροφορίες και υλικό από ιδιωτικές συνομιλίες»…
[4] Ίσως αυτό να θυμήθηκε και μας (μου) έγραψε ότι θέλουμε (θέλω) ψυχίατρο. Παρεξήγησε. Το γεγονός ότι του λέγαμε να κάτσει εκεί που είναι και να μην πάει πουθενά, δεν σήμαινε ότι θα ανεχόμασταν εξοντωτικές πολιτικές συκοφαντίες εις βάρος μας!
[5] Και όχι μόνο ηθικά: Η σκέψη «άμα κάνουν α υ τ ά σε δικούς τους, σ’ εμάς τους ουδέτερους ή τους σκεπτικιστές, τι θα κάνουν, αν πάρουν την εξουσία;» είναι πέραν του Καλού και του Κακού. Είναι επί του Πραγματικού! Και δεν μπορεί να συμβολιστεί καν!
Η εικόνα, από το ctemploymentlawblog.com
IMPORTANT UPDATE: (Τρίτη, 3 Ιανουαρίου 2012) Αυτό το post ήταν η τελική τελική κατάληξη μιας διαμάχης. Και η κατάληξη ήταν ένα ολοστρόγγυλο μηδέν. Δηλαδή, η διακοπή κάθε διαλόγου με τον Αντώνη τού Radical Desire (και νυν Lenin Reloaded). Για τις ευθύνες που μας αναλογούν σε όλη αυτή την ιστορία και την εξέλιξή της μιλήσαμε πριν λίγο στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση. Σ’ αυτήν, το μόνο που θέλουμε να συμπληρώσουμε είναι η προσδοκία ότι, μετά από ένα σχεδόν χρόνο, η βελόνα θα ξεκολλήσει από το μηδέν…
25 σχόλια:
Θα ξέρετε σίγουρα πως χειρότερο κι' από έγκλημα, είναι το λάθος.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να πω, πως συνεχίζοντας αυτό το βιολί, συνεχίζετε απλά κάτι ακόμα χειρότερο κι από το λάθος!
Περιπτωσιολογείτε!
Η φθορά από αυτού του τύπου τις χωρίς νόημα εμπλοκές, είναι το μόνο σίγουρο αντίτιμο για μια παροδική ψευδαίσθηση ικανοποίησης "επί προσωπικού"...
Πόσο μάλλον όταν η συγκεκριμένη εμπλοκή, αφορά πρόσωπα και ιδέες που έχουν ήδη αυτοπροσδιοριστεί σαν παρελκόμενα ενός χώρου που δεν αφορά απολύτως κανέναν πέραν αυτών που ανακυκλώνονται εντός του...
Άστε το λοιπόν το ρημάδι να πάει κατά διαόλου, και (Δόξα νάχει ο Γιαραμπής) όρεξη νάχετε για "πεδία δόξης λαμπρά".
Νάστε καλά ρε...
Μείνε ήσυχος, δεν θα σε μηνήσω. Μπορείς να συνεχίσεις το θεάρεστό σου έργο απρόσκοπτα. Θα σε παρακαλούσα να μην ξαναναφερθείς ποτέ στο όνομά μου ή το πρόσωπό μου και να μην επαναλάβεις ότι βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά. Η δική μου πλευρά είναι με τα άλλα απανθρωποποιημένα πράγματα και η δική σου με τους υπόλοιπους υψηλόφρονες ανθρώπους.
Λέφτηδες
Ο ταβάριτς Γιάκοβ λέει να το κατεβάσετε από το ποστ ( κρατώντας αρχείο ) και να μην ασχολείσθε με την υψηλή διανόηση της αριστεράς.
Τρέχουν καθημερινά πολύ πιό σοβαρά ζητήματα από αυτά που επιδέχωνται λύση δια του σχολαστικισμού.
Γιάκοβ
...και συμφωνεί , Λέφτηδες , με το πνεύμα του σχολίου του Βαγγέλη , που γνώρισε στη καμπούρα του και διώξεις και ύβρεις και ταλαιπωρίες , έχωντας έτσι το "προνόμιο" να αντιλαμβάνεται τα πράγματα βαθύτερα ;)
Γιάκοβ
Φίλε Β.Δ.Καργούδη,
Εντάξει, όλα έχουν ένα όριο. Και το πολύ το κυριελέησον το βαριέται κι ο παπάς!
Τα λέμε
@Αντώνη:
Τώρα, σου μιλάω προσωπικά και τους άλλους τους έχω γραμμένους. Πες έτσι εκείνο, όχι, να γράψεις το άλλο κι όχι αυτό, να θυμίσεις το παράλλο, κι όχι το άλλο. Δεν γράφω τίποτε απ’ αυτά. Γράφω όπως μου ’ρχονται, χύμα.
Με κούρασες αφάνταστα. Με κούρασες και σε βαρέθηκα. Βαρέθηκα να προσπαθώ να συζητήσω μαζί σου και να είναι σαν να μιλάω σε κουφό ή σε κουρντισμένο ανθρωπάκι που απαντάει ερήμην του τι του λέω. Βαρέθηκα να μου πετάς τη μπάλα στην εξέδρα και να τρέχω σαν τον μαλάκα να τη μαζέψω. Βαρέθηκα τον αφόρητο ελιτισμό σου. Βαρέθηκα τον καλογερίστικο δογματισμό σου. Βαρέθηκα την περιφρόνησή σου προς τον κόσμο. Βαρέθηκα την απόσυρσή σου απ’ τον κόσμο. Βαρέθηκα τις βαθυστόχαστες αναλύσεις σου και την αδυναμία σου να χωρίσεις δυο γαϊδουριών άχυρα. Βαρέθηκα τον παιδικό εγωισμό σου, που ώρες-ώρες μου δίνει την εντύπωση ότι είναι πιο αφελής κι απ’ του μικρού σου γιού. Βαρέθηκα την απόλυτη αδυναμία σου να κάνεις την παραμικρή αυτοκριτική, ακόμα και για τις πιο μεγάλες σου πατάτες. Βαρέθηκα τις μεγάλες σου πατάτες. Βαρέθηκα τη στρεψοδικία σου. Βαρέθηκα τα κατεβατά σου για τη φιλοσοφία της πράξης και την ανικανότητά σου να κάνεις πράξη τη φιλοσοφία, έστω και στα στοιχειώδη. Βαρέθηκα να καταπίνεις την κάμηλο και να διυλίζεις τον κώνωπα. Βαρέθηκα την πολιτική ορθότητά σου και την πολιτική τυφλότητά σου. Βαρέθηκα τη δυσανεξία σου στην παραμικρή κριτική. Βαρέθηκα το κάκιωμά σου στην πιο αιχμηρή. Βαρέθηκα τα σφιγμένα σου χείλια —σαν να σε βλέπω. Βαρέθηκα να σε βλέπω να προσπαθείς να διαφυλάξεις το καθηγητικό σου κύρος —τι το ’θελες το επώνυμο μπλογκ;— και στην προσπάθειά σου αυτή να τα κάνεις μούσκεμα. Βαρέθηκα να σε βλέπω να τα κάνεις μούσκεμα. Βαρέθηκα να χύνεις ο ίδιος την καρδάρα με το γάλα. Βαρέθηκα να μου πρήζεις τα συκώτια μέχρι να καταλάβεις ότι οι αριστεροί υποχρεούνται να λύνουν και να ξεπερνάνε τις παρεξηγήσεις. Βαρέθηκα να διαπιστώνω ότι δεν το κατάλαβες ποτέ. Βαρέθηκα να σε βλέπω να κάνεις τον ιεροεξεταστή. Βαρέθηκα να σε βλέπω να κοτσάρεις εισαγωγικά στη λέξη αριστερός ή Αριστερά. Βαρέθηκα να μου θυμίζεις τον Στρέλνικωφ του Ντόκτορ Ζιβάγκο (με μελάνι όμως στα χέρια, αντί για μπαρούτι). Βαρέθηκα να μου θυμίζεις τον Βισίνσκι. Βαρέθηκα τη μικροψυχία σου. Βαρέθηκα που δεν γελάς ποτέ. Τα βαρέθηκα όλα από σένα. Όλα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Στ’ όνομά σου ή στο πρόσωπό σου δεν πρόκειται να ξαναναφερθούμε. Στο εξής όταν θέλουμε να αναφερθούμε, για καλό ή για κακό, σε απόψεις σου (αυτό, εκτός από δικαίωμά μας, είναι κ α ι υποχρέωσή μας!) θα είσαι «κάποιος μπλόγκερ». Και το μπλογκ σου «κάποιο μπλογκ». Αλλά κι αυτό ακόμα θα φροντίζουμε όσο γίνεται να το αποφεύγουμε και θα μιλάμε για ‘απόψεις’ γενικά.
Να συνεχίσουμε το θεάρεστο έργο; Εννοείς να επαναλαμβάνουμε αυτό που σε ενόχλησε; Δεν πρόκειται να το επαναλάβουμε. Χαμένος κόπος. Είναι τόσο διαστρεβλωμένος ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζεις κάποια ζητήματα, και είσαι τόσο τυφλωμένος από τον μανιχαϊστικό, μηχανιστικό, πρωτόγονο δογματισμό σου, που δεν καταλαβαίνεις ούτε Χριστό, ούτε Μαρξ!
Ένα μόνο σου λέμε. Τον δρόμο που πήρες σε σχέση με τις συκοφαντίες σου για μας, τον έχει δείξει ο Νοσφεράτος εδώ κι ένα χρόνο. Μέχρι στιγμής, τα κατάφερες να γίνεις το ίδιο καταγέλαστος με εκείνον (απλώς εκείνος είναι εξ ορισμού πιο γραφικός). Γιατί αν εκείνος πρόσφερε άφθονο γέλιο με το «πειστήριο» του «ρατσισμού» μας που προσκόμισε («ωραίος σαν άνθρωπος»), εσύ πρόσφερες εξ ίσου πλούσιο κέφι με το «πειστήριο» του «φλερτ» μας με τις πολιτικές θέσεις της ΔΗΜΑΡ, που πέταξες «θριαμβευτικά» στο τραπέζι. Το οποίο, ήταν βέβαια παπαριές καμαρωτές ως προς αυτό που ήθελες να αποδείξεις, αλλά απ’ την άλλη κατέρριπτε εκκωφαντικά τις συκοφαντίες σου περί συνοδοιπορίας με την ακροδεξιά!
Συνέχισε λοιπόν το ίδιο βιολί. Κι όταν γίνεις ρεζίλι και του τελευταίου σκυλιού, ακολούθησε και πάλι το παράδειγμα του Νοσφεράτου. Ξεκίνα κι εσύ να εκφράζεις γενικότερες «απορίες»…
Στα διαλείμματα, μπορείς πάντα να μελετάς την Ηθική του Μπαντιού…
Α! Και να ρωτάς τον καθρέφτη σου:
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου ποιος είναι ο πιο αριστερός στον κόσμο;…
ΥΓ Το να μη συκοφαντείς ανθρώπους για να τους εξοντώσεις πολιτικά και ηθικά, ναι, για μας είναι δείγμα υψηλοφροσύνης. Όπως, among other things, και το να είναι κανείς γενναίος…
Товариш Яков Федотович Павлов,
Όπως γράφουμε και στον Καργούδη, κι η μαλακία (μας) έχει τα όριά της!
Увидимся
Λέφτηδες
Δυστυχώς διαπιστώνω πως δεν έχει...
Το γιατί σας το έχω γράψει κατ' ιδίαν
Γιάκοβ
Товариш Яков Федотович Павлов,
Δε 'πα να μας βρίζεις! Εμείς σε αγαπάμε! ;-) :-)
Увидимся
Χρειάστηκε να περάσει ένας μήνας... μέχρι να πάρω χαμπάρι ΤΙ μεγάλο μπάχαλο είχε γίνει εδώ (και αλλού).
Στο διαδίκτυο είμαι πάνω από 15 χρόνια, έχουν δει πολλά τα μάτια μου... ΤΕΤΟΙΟ πράμα όμως... σπάνια !
Κατ' αρχάς απογοητεύομαι με την ασχετοσύνη προς το διαδίκτυο που έχουν κάποιαα πρόσωπα που εκτιμώ πολύ, από άλλες απόψεις. ΔΕΝ θα επεκταθώ περισσότερο, τάχω ξαναπεί άλλωστε...
Μετά... απογοητεύομαι με την πλήρη έλλειψη παρρησίας και ανεπηρέαστης κρίσης, που εμφανίζουν πάρα πολλοί, ίσως και οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες σε διαδικτυακούς διαλόγους.
Υποψιάζομαι ότι η παρατεταμένη έκθεση σε έντονες διαδικτυακές διενέξεις έχει συνήθως πολύ άσχημα, κατασταλτικά αποτελέσματα σε ορισμένες... ηθικές λειτουργίες του κάθε ατόμου, τόσο πολύ, ώστε... ΕΙΤΕ αφομοιώνεται κανείς πλήρως από μια γενικη απο-ανθρωποποίηση, ΕΙΤΕ ξυπνάει, επαναστατεί και αναγεννάται κάποια στιγμή, αποκτώντας νέες ευαισθησίες. Θέλω να πιστεύω ότι ανήκω στη δεύτερη (πιο σπάνια) κατηγορία. Θα δείξει...
Πάντως... ορισμένοι σχολιαστές εδώ, που επέδειξαν -τάχαμου- αυξημένες ευαισθησίες μεροληπτώντας δήθεν χάριν δικαιοσύνης, αποδείχτηκαν σε κάποιους άλλους χώρους διαλόγου... εντελώς άχρηστοι ΚΑΙ αναίσθητοι, όταν το θέμα δεν τους έκαιγε προσωπικά ή κομματικά.
ΔΕΝ θα πω ΠΟΙΟΙ είναι αυτοί, πάντως... όχι, ΔΕΝ είναι ο Αντώνης κι ο Δήμος (παρά τα λάθη τους). Ειναι άλλοι, δύο συγκεκριμμένοι σχολιαστές, που παρέστησαν σε ΑΠΕΙΡΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ και ΣΟΒΑΡΗ απειλή (φακελλώματός μου σε ΟΛΗ την υφήλιο) και... έκλασαν μαλλί με εκκωφαντική σιωπή. ΑΞΙΟΙ πολίτες του Νέου Τουμπεκιστάν.
Για λεπτομέρειες... leftg700, δες το σχόλιο εδώ, διάβασέ το προσεκτικά και θα καταλάβεις.
Είναι ΠΟΛΥ κρίμα που... δεν σε καταλαβαίνει καθόλου ο Αντώνης. ΕΜΕΙΣ πληρώνουμε τη διένεξή σας, δηλαδή όλοι όσοι θέλαμε να δούμε τη συνεργασία και την αλληλεγγύη σας.
Φίλε OMADEON,
Φοβόμαστε, ή μάλλον είμαστε πεισμένοι πια, ότι ο Αντώνης δεν καταλαβαίνει παρά μόνο όσους συμφωνούν απόλυτα μαζί του… Δεν είναι ο πρώτος ούτε, δυστυχώς, ο τελευταίος μέσα στην Αριστερά… Όποιοι μπορείτε, βοηθείστε τον να καταλάβει. Όχι εμάς. Κάποια βασικά πράγματα χωρίς τα οποία δεν πάμε πουθενα...
Διαβάσαμε όλο το ποστ και τα σχόλια του λινκ που μας δίνεις. Από τα δυο όμως άτομα στα οποία αναφέρεσαι, εντοπίσαμε μόνο το ένα.
Τα λέμε
Εντύπωση μου κάνει... τώρα, ένα χρόνο *περίπου) αργότερα, ο βαθμός που κατέβαλλα τόση προσπάθεια, εκείνο τον καιρό, να συμβιβάσω τα πράματα σε τούτη τη διένεξη.
Καιή απορώ αν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι ικανοί να πιστέψουν αυτό που βρίσκεται μπροστά τους, σε επαρκή βαθμό ώστε να παραμερίσουν όσα... θα ΗΘΕΛΑΝ να δουν μπροστά τους!
Επίσης θα ήθελα να μάθω περισσότερα για το σοβαρό ενδεχόμενο... κάποια λάθη του λενινισμού να οδήγησαν και στο σταλινισμό. Διότι θαρρώ πως εντόπισα μερικά από αυτά.
Θα καταλάβετε σε ΤΙ αναφέρομαι αν μελετήσετε τα στοιχεία εδώ
http://omadeon.wordpress.com/2011/12/31/to-takis-fotopoulos/
και εδώ
http://metaomadeon.wordpress.com/2012/01/01/netspeak1/
Μου φαίνεται ότι πολλά πρέπει να διασταυρωθούν. Αυτού του είδους η συμπεριφορά πρέπει να εντοπίζεται ΕΓΚΑΙΡΩΣ...
Πάρτε κι αυτό εδώ
http://leninreloaded.blogspot.com/2011/12/blog-post_8473.html
Ε, ήμουν επηρεασμένος βέβαια τότε... από τόνους μπινελίκια που έφαγα χωρίς λόγο, αλλά δεν θεωρώ ότι παραβίασα κανέναν κανόνα ή συκοφάντησα κανέναν. Η εντύπωση που εξέφρασα προς το τέλος, που αφορά κάποιον Νίκο ήταν βιαστική και πιθανότατα λανθασμένη, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Στο σχόλιο εδώ
http://leninreloaded.blogspot.com/2011/12/blog-post_8473.html?showComment=1324844479855#c6620093490970789309
ο Αντώνης ουσιαστικά προσυπογράφει απολύτως (αλλά όχι άμεσα) τις απίστευτες συκοφαντίες (κατά εμού και κατά των "ΣΧΣ") στην "ευχαριστήρια επιστολή" προς τον ίδιο, εδώ
http://www.inclusivedemocracy.org/pd/crit/stiriksi_blog_ston_taki_fotopoulo_kai_tin_pd.htm
Είμαι σοκαρισμένος και πραγματικά... αν είχαμε δημοκρατικό καθεστώς θα είχα διαμαρτυρηθεί επίσημα για όλα αυτά.
Υ.Γ. Αν διαβάσατε και είδατε τα προηγούμενα, λάβετε υπ' όψιν ότι έγιναν σημαντικά updates.
Η πρωτοφανής ηθική κακοποίηση που υπέστην στους "Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα" και οι ΚΑΘΑΡΑ αμυντικές "υβριστικές" αντιδράσεις μου, δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με τα ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΨΕΥΔΗ που διέδωσαν αυτοί οι άνθρωποι, που πίστεψε και ο κ. Τ.Φ. και που τελικά ΠΡΟΣΥΠΕΓΡΑΨΕ ο Αντώνης (κάνοντας την πάπια). Πρόκειται για ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΝΟΧΟΥ, παρόμοια σε ανηθικότητα με το φύτεμα... "στοιχείων" για ενοχοποίηση διαδηλωτών από την αστυνομία.
Οσο για το Δήμο (πρώην συνεργάτη του Αντώνη), το ότι είναι σοβαρός διανοούμενος ουδέποτε το αμφισβήτησα και δεν το αμφισβητώ. Την βαθύτατα απάνθρωπη όμως ψυχοσύνθεσή του την έζησα προ ημερών, όταν... με έντεχνη χρήση λογοκρισίας σχολίων θέλησε να μου φορτώσει ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ ΑΤΟΠΗΜΑΤΑ επίσης πολύ βαριά (ότι δήθεν ήθελα να κλέψω τα κείμενά του για ίδιον όφελος, ενώ ξέρει πολύ καλά ότι απλώς επιχείρησα κάποτε να τα ΔΙΑΣΩΣΩ από την... αυτο-καταστροφικότητά του, αλλά μόλις συνήλθε σταμάτησα το εγχείρημα). Διότι είχε γράψει σημαντικά κείμενα (μεταφράσεις)και φοβόμουν ότι θα χανόντουσαν για πάντα...
Φίλε Omadeon,
Κατ’ αρχήν, σου ευχόμαστε Καλή Χρονιά, όσο μπορεί να είναι καλός ένας δίσεκτος (κυριολεκτικά και μεταφορικά αυτό) χρόνος.
Ερχόμενοι τώρα στα σχόλιά σου. Στο πρώτο, δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς σου έχει κάνει εντύπωση. Η μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλλες πέρυσι να συμβιβάσεις τα πράγματα; Το γεγονός ότι το ζήτημα λύθηκε (δεν έχουμε την αίσθηση του ότι υπάρχει κάποιος συμβιβασμός) μετά από έναν σχεδόν χρόνο; Τι ακριβώς;
Επί της ουσίας των σχολίων σου και χωρίς να μπούμε σε πολλές-πολλές λεπτομέρειες (παρά το ότι πήγα εκεί που μας παραπέμπεις με τα λινκς):
Είναι προφανές ότι έχει συμβεί διακοπή σχέσεων μεταξύ εσένα και του Αντώνη. Παρακολουθώντας όμως τον διάλογο στο LR διαπίστωσα ότι:
1) Στο ανέβασμα των τόνων έκανες εσύ την αρχή. Γιατί είδα ότι ο μεν Αντώνης σε παρακαλεί να μη χρησιμοποιείς υβριστικές εκφράσεις κι εσύ στην απάντησή σου να του με ύφος τύπου «μας τα ’χετε πρήξει».
2) Όπως αναγνώρισες κι εσύ, η άποψη ότι ο Φωτόπουλος συκοφάντησε τον Καστοριάδη στην περίπτωση του πολέμου τού Κόλπου, είναι απολύτως μετέωρη. Ο Φωτόπουλος, απ’ όσο είδαμε στα ντοκουμέντα που καταθέτει ο Αντώνης, είναι προσεκτικός όσο ακριβώς μια γάτα που περπατάει ανάμεσα σε νάρκες.
3) Νομίζουμε πως δεν έχεις διαβάσει προσεκτικά (ή ψύχραιμα) το επίμαχο σχόλιο τού Αντώνη, από το οποίο κατέληξες στο συμπέρασμα πως υιοθετεί όλους τους ισχυρισμούς τού Φωτόπουλου για σένα. Διότι ο Αντώνης γράφει φαρδιά-πλατιά:
Απ' την άλλη, όπως έχω πει και αναφορικά [με] το ΚΚΕ, με το οποίο επίσης συμφωνώ σε πολλά, η πρακτορολογία είναι αδιέξοδο πράγμα. Η καθαρά πολιτική κριτική, η επισήμανση των ιδεολογικών αντιφάσεων και των αντιφάσεων ανάμεσα σε γενικές αρχές και συγκεκριμένες στάσεις είναι για μένα αυτό που πρέπει να προτάσσεται πάντοτε.
Δεν είναι ότι δεν εξυπηρετούνται συμφέροντα. Αλλά αρκεί να καταδείξεις το πώς λειτουργεί η ιδεολογική νομιμοποίηση μιας πολιτικής. Για μένα, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που εμπλέκονται απλά δεν μπορεί ή δεν θέλει να κατανοήσει τα σημεία όπου παίζει νομιμοποιητικό για την εξουσία ρόλο. Είναι ζήτημα ιδεολογίας και όχι "πρακτόρων".
Εμείς, σ' αυτές τις γραμμές, διακρίναμε το ακριβώς αντίθετο από εκείνο το οποίο ισχυρίζεσαι. Νομίζουμε ότι έχεις κάνει λάθος και σε προτρέπουμε να το ξαναδείς το όλο ζήτημα.
4) Δεν θα σχολιάσουμε τον Δήμο. Έχουμε κι εμείς παράπονα από αυτόν. Όμως, μπαίνοντας εκεί που μας παραπέμπεις, διαβάσαμε και κάτι που μας λύπησε πολύ. Μας είναι αδύνατον, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, να ασκήσουμε κριτική.
Αντί επιλόγου: Αν σε ενδιαφέρει ο πολιτικός διάλογος με τον Αντώνη (που νομίζουμε ότι σε ενδιαφέρει) για όλα όσα συμφωνείς μαζί του, αλλά και για όλα όσα διαφωνείς, υπάρχουν τρόποι να αποκατασταθεί η γραμμή επικοινωνίας. Απαιτείται πολύ λιγότερη φαντασία από αυτήν που απαιτούν οι μουσικές που σκαρώνεις… ;-)
Τα λέμε
ΥΓ Δεν ξέρουμε αν εκλάβεις το σχόλιό μας ως ‘‘διπλωματικό’’ και ‘‘πασιφίστικο’’ έναντι του Αντώνη, μια και μόλις τώρα αποκαταστήσαμε τη δική μας γραμμή επικοινωνίας μαζί του. Καλού-κακού όμως, θα φυλάξουμε τα ρούχα μας:
Έχουμε ασκήσει κριτική στον Αντώνη για τη συχνά ‘‘αποκεφαλιστική’’ στάση του σε ιντερνετικές ιδεολογικοπολιτικές συζητήσεις. Πιστεύουμε ότι τέτοιες στάσεις (που, φυσικά, δεν παίρνει μόνο ο Αντώνης, είναι μια κλασική αριστερή ασθένεια, από την οποία κι εμείς έχουμε προσβληθεί σε ορισμένες περιπτώσεις) δεν μας βοηθούν ως Αριστερά. Και είναι απολύτως βέβαιο ότι θα ασκήσουμε και στο μέλλον, αν, κατά την άποψή μας, συμβεί κάτι τέτοιο (δεν μασάμε τα λόγια μας, αν και παραδεχόμαστε, για να τα λέμε όλα, ότι, μερικές φορές, πρέπει να τα προσέχουμε λίγο περισσότερο…). Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση που σε αφορά, δεν διαπιστώσαμε μια τέτοια στάση. Μάλλον εσένα είδαμε να συλλαμβάνεσαι οφσάιντ[***]...
[***] Παίζοντας "μπάλα" στο νετ εδώ και σχεδόν τρία χρόνια, σιγά-σιγά μάθαμε ότι το οφσάιντ δεν είναι έγκλημα.
ΔΙΟΡΘΩΣΗ:
[…]κι εσύ στην απάντησή σου να του με ύφος τύπου «μας τα ’χετε πρήξει». = […]κι εσύ στην απάντησή σου να του απαντάς με ύφος τύπου «μας τα ’χετε πρήξει».
Φίλοι λέφτηδες,
Διείδατε σωστά μέσα σε όσα έφερα την επιθυμία μου να ακούσω μία άποψη.
Και... "την άκουσα" κανονικά.
Μόνη λύση που βλέπω είναι αυτό που πρότεινα ήδη. ΟΛΙΚΗ ανάλυση συζήτησης, σχόλιο-με-σχόλιο, λέξη-προς-λέξη, να δούμε ακριβώς ΤΙ ειπώθηκε και με ΤΙ νόημα από ποιόν σε ποιόν. Ποσώς με ενδιαφέρει το στυλ, στο οποίο επικεντρώνονται όλοι, κάνοντας αλλεπάλληλες παρανοήσεις βαθέος νοήματος.
Και (ναι) δεν κατανοώ ΠΩΣ τα βρήκατε. Να πω με ειλικρίνεια δεν με ενδιαφέρει πια, εκτός αν δω ΟΛΑ τα σχόλια και κάνω την ίδια ανάλυση.
Πολιτική σκοπιμότητα ΤΕΛΟΣ. Μηδενική ανοχή στη λάσπη και ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ, σαν καλή αρχή.
(έγιναν κι άλλα updates σήμερα, αφού ανέβασα την αρχική διένεξη σε νέες ιστοσελίδες για ΟΛΙΚΗ ανάλυση)
Υ.Γ. Δεν είναι σοβαρά πράματα στο διαδίκτυο οι θεωρητικές εξηγήσεις που επικαλείστε. Καλύπτουν πάρα πολύ διπλωματικά και τις δύο πλευρές. Τις σκέφτηκα προσεκτικά πολύ πριν τις εξηγήσετε. Είναι σαν να κατηγορούν ένα φίλο μου ότι λήστεψε κι εγώ να λέω ότι "γενικά δεν φταίνε οι ληστές γιατί δεν έχουν επίγνωση ΤΙ κάνουν".
Αυτά είναι ΠΟΛΥ κακές συνήθειες που έφερε η δογματική αριστερά στο διαδίκτυο, αλλά ΔΕΝ θα γίνουν ανεκτές.
Εγώ αν ήμουν παρών σε συζήτηση όπου κάποιος θα αποκαλούσε εσένα ή τον Αντώνη "γκεμπελίσκο" θα του... ξηγιόμουν ΠΑΑΑΡΑ πολύ διαφορετικά.
Υ.Γ.2 Ααα...
και επειδή πάααλι τα καταφέρατε (εντελώς άθελά σας βέβαια) να μου φορτώσετε φταίξιμο λόγω επιφανειακής ανάγνωσης, αναρρωτηθείτε ΓΙΑΤΙ μου τάχετε πρήξει ΟΛΟΙ πλέον, άμα σκεφτείτε καλά τη ΣΟΒΑΡΗ παρανόηση
εδώ
http://leninreloaded.blogspot.com/2011/12/blog-post_8473.html?showComment=1324734926264#c4783955109357345877
Αυτή τη ΣΟΒΑΡΗ παρανόηση (ένα είναι το κόμμα, το... ΠΑΡΑΝΟΪΚΟ ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ) κάθησα και την εξήγησα ΚΑΙ σε άλλον (που την προκάλεσε) ασκώντας του ΚΑΙ εκείνου σοβαρή κριτική και δικαιώνοντας τον Αντώνη (τον... παρανοήσαντα) εδώ
http://omadeon.wordpress.com/2011/12/25/skata-sti-mouri-tou-tsitsani/
Κοιτάχτε, έχω χάσει την υπομονή μου με αυτές τις παρανοήσεις αλλά δεν μπορώ και να κατηγορήσω το φαινόμενο διότι είναι... ΜΑΖΙΚΟ.
Πάντως θα βρω την ησυχία μου με μια ΟΛΙΚΗ ανάλυση, από την οποία.... ένας-ένας όλοι θα (τα) πάρετε (στο κρανίο, όχι στην τσέπη). ΟΤΑΝ τελειώσω, θα γελάμε όλοι.
ΟΧΙ όμως πριν.
Η επόμενη που πήρε τα ρέστα της είναι αυτή εδώ
http://omadeon.wordpress.com/2011/12/31/to-takis-fotopoulos/#comment-72142
Χμ....
όμως δεν θα μπορούσα να φύγω έτσι... ζοχασιασμένος (χεχε) και να σας στεναχωρέσω, χωρίς [1] να ευχηθώ ολόψυχα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ (γιατί είστε ΚΑΙ το μέλλον -χεχε) επισυνάπτοντας... αυτή τη φορά ένα δωράκι (που ίσως σας συναρπάσει)
http://www.marxists.org/archive/pannekoe/1938/lenin/ch06.htm
Ο εν λόγω συγγραφέας (που ίσως τον ξέρετε) αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Ασκησε κριτική στον Λένιν για την αναπήρωση των Συμβουλίων Εργατών (σοβιέτ)
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ λοιπόν (και ποτέ μην παρεξηγείτε το στυλ μου, νέοι είστε άλλωστε)
Φίλε Omadeon,
(Αυτό είναι το τελευταίο μας σχόλιο επί τού θέματος.)
Δεν κατανοείς πώς τα βρήκαμε; Μα είναι απλό: Είμαστε στην ίδια βάρκα! Μπορεί οι θέσεις που πιάνουμε σ’ αυτήν, σχετικά με το Χ, Ψ, ή Ω ζήτημα να είναι διαφορετικές (όπως είναι φυσιολογικό), αλλά το βασικό γεγονός δεν αλλάζει: είμαστε στην ίδια βάρκα.
Για όσα γράψαμε δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι άλλο. Και δεν νομίζουμε ότι έχει νόημα να ασχοληθούμε με όλους τους σχολιαστές οι οποίοι εμπλέκονται. Επικεντρωθήκαμε στο κύριο. Λυπούμαστε που παίρνεις την άποψή μας ως «πάρα πολύ διπλωματική», αλλά είναι αναφαίρετο δικαίωμά σου να την ερμηνεύσεις έτσι. Την επαναλαμβάνουμε με άλλα λόγια: εμείς στη θέση σου θα ήμασταν καλυμμένοι.
Αν καταλάβαμε καλά, προτίθεσαι να κάνεις μια συνολική επανεκτίμηση επί τού θέματος. Συμφωνούμε απόλυτα. Όσο για τα γενικότερα ζητήματα που έθιξες (λενινισμός –‘‘σταλινισμός’’, μονοκομματισμός, κ.λπ., κ.λπ.) νομίζουμε ότι το να ανοίξουμε συζήτηση με αφορμή προσωπικές διενέξεις είναι η χειρότερη δυνατή ιδέα.
Τα λέμε
Θα μου επιτραπεί να πω δυο κουβέντες, μιας και με αφορά η συζήτηση:
1. Κατ' αρχάς, δεν νομίζω ότι μπορεί να μού καταλογιστεί από οποιονδήποτε έλλογο άνθρωπο ότι "έκανα την πάπια." Αντίθετα, το ιστολόγιό μου ήταν το πρώτο που πήρε θέση για το θέμα. Το ότι πήρε θέση που δεν άρεσε καθόλου στον φίλο Omadeon είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, αλλά σίγουρα δεν ισοδυναμία με ποιείν την νήσσαν. Δεν ξέρω καν πώς να το κάνω αυτό.
2. Το ότι η θέση μου δεν άρεσε στον Omadeon είναι δικαίωμα του Omadeon, δεν σημαίνει όμως ότι εγώ ασχολήθηκα με τον ίδιο τον Omadeon. Για μένα, εμπλεκόταν ένα καθαρά πολιτικό θέμα, όχι ένα προσωπικό θέμα, και δεν ασχολήθηκα ούτε πρόκειται να ασχοληθώ με προσωπικές αντιδικίες.
3. Ο φίλος Omadeon, ο οποίος διάλεξε ξεκάθαρα πολιτική πλευρά με τον Blackpanther, φαντάζομαι θυμάται τον λόγο για τον οποίο διαλύθηκε το παλιό ΣΧΣ. Ναι, το μαντέψατε, ήταν λόγω ποστ του Blackpanther για τη Λιβύη που χρησιμοποίησε φωτό αμφίβολης προέλευσης και φρικτής ωμότητας, με αποτέλεσμα να εξεγερθούν οι πλείστοι όσοι α/α του ιστολογίου και να πλακωθούν μαζί του, με τελικό αποτέλεσμα να φύγουν όλοι μαζί (η πλειοψηφία) από τους ΣΧΣ και να ιδρύσουν τον Παραλληλογράφο. Τα παραπάνω έτυχε να τα δω τη μέρα και τις ώρες που συνέβαιναν ιδίοις όμμασι. Το τι λένε ως γεγονότα για το τι αντίκρυσμα έχουν οι απόψεις του Blackpanther στον α/α χώρο ευρύτερα και τον ρόλο που έχει παίξει για την προπαγάνδα σε ό,τι αφορά τη Λιβύη, δεν φαίνεται να έχει απασχολήσει τον φίλο Omadeon.
4. Είπα προηγουμένως, όπως είπα και στην μοναδική ανάρτηση που έκανα για το θέμα, ότι το ζήτημα ΤΦ για μένα ήταν καθαρά πολιτικό. Όταν, στις 20 Οκτώβρη, διαβάζοντας το twitter, είδα με τα ματάκια μου πλείστα όσα μηνύματα πανηγυρισμών για τις μολότωφ εναντίον μελών του ΠΑΜΕ, ήξερα ότι το ποτήρι έχει πια ξεχειλίσει. Δεν χρειάστηκε καν να ασχοληθώ με τις πέραν της γελοιότητας θέσεις ότι το ΠΑΜΕ εμπόδιζε την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων (aka Βουλής), την οποία οι φίλοι του α/α χώρου δεν έκαναν τον Ιούνη, ούτε τον Ιούλη, ούτε τον Αύγουστο, ούτε τον Σεπτέμβρη, που ήταν μόνοι και ανενόχλητοι, αλλά αποφάσισαν να κάνουν ΜΟΛΙΣ είδαν το ΠΑΜΕ στην πλατεία Συντάγματος. Έτσι, στην τρέλα πάνω.
Εννοείται ότι σε εκείνο το διάστημα πολιτικής παράνοιας και απλής βλακείας που κατακυρίευσε τον α/α χώρο, ο ΤΦ ήταν σπάνια φωνή πολιτικής λογικής. Και αυτό παρά τις διαφωνίες του με τον κομμουνιστικό χώρο, που είναι και δικές μου διαφωνίες με τον δικό του χώρο.
5. Αρκετά πριν πάθει την πλάκα του ο φίλος Omadeon και μπει σούμπιτος στο ιστολόγιο βρίζοντας σε ένα ποστ που ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΟΡΟΥΣΕ προσωπικά (το αν τον αφορά πολιτικά θα το αποφασίσει ο ίδιος), το Lenin Reloaded είχε δημοσιεύσει σχόλιο για την λογοκρισία του ΤΦ στο Indymedia. Το ότι δεν υπήρξε αντίδραση σε εκείνο το χρονικό σημείο με κάνει να υποπτεύομαι ότι ο φίλος Omadeon μάλλον δεν πολυπαρακολούθησε την εξέλιξη της υπόθεσης σε ό,τι με αφορά: http://leninreloaded.blogspot.com/2011/12/blog-post_1835.html
Όπως και να χει, αμφισβητεί ο φίλος Omadeon ότι ασκήθηκε συστηματική λογοκρισία στις θέσεις του ΠΔ πολύ πριν την μετέπειτα σύγκρουση; Γιατί το ΠΔ έχει δώσει πλείστες όσες αποδείξεις της λογοκρισίας αυτής. Και όχι σε υβριστικού περιεχομένου σχόλια, αλλά σε σχόλια με αναπτυγμένο περιεχόμενο και επιχειρηματολογία. Μήπως θα έπρεπε να προβληματιστεί;
6) Σε επικοινωνία που είχα με τον ΤΦ ΜΕΤΑ το ποστ μου, πήρα το θάρρος να τού πω ότι θεωρώ εσφαλμένο να επικεντρωθεί σε πρόσωπα η κριτική του, και ότι θα πρέπει να κρατηθεί σε καθαρά πολιτικό επίπεδο. Δεν εισακούστηκα, αλλά δεν έχω ευθύνη για αυτό. Εγώ πήρα θέση ως κομμουνιστής υπερασπιζόμενος κάποιον που υπερασπίστηκε τους κομμουνιστές από την χουλιγκανική αγριότητα και καφρίλα ορισμένων που αυτοαποκαλούνται αναρχικοί, και ο οποίος είχε το θάρρος να στηλιτεύσει το εκ νέου ξεπούλημα της αριστεράς σε μια φιλο-ιμπεριαλιστική στάση στην Λιβύη, στο όνομα του αντι-Κανταφισμού (υπάρχουν σαφείς διαφορές ανάμεσα στο ένα και στο άλλο, και τηρήθηκαν από ελάχιστους οι ισορροπίες. Το ΚΚΕ τις τήρησε, κατά τη δική μου αντίληψη).
7) Αυτά είχα να πω για το θέμα, ευχαριστώ για τη φιλοξενεία.
"σίγουρα δεν ισοδυναμία με ποιείν την νήσσαν": δεν ισοδυναμεί με "ποιείν την νήσσαν."
Δημοσίευση σχολίου