Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Για την υπαγωγή τής «Τυποεκδοτικής» στο άρθρο 99: Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στο Χρυσό κριάρια, κι από σαμπάνιες γαλλικές, ντουζίνες τα μπουκάλια; Όχι ακριβώς.


Τον είχαμε προαναγγείλει τον τίτλο και δεν γινόταν για λειτουργικούς κυρίως λόγους να τον πάρουμε πίσω. Ωστόσο, τον αλλάξαμε λίγο. Γιατί πρέπει να παραδεχθούμε ότι ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε μετά την αίτηση υπαγωγής τής «Τυποεκδοτικής» στο άρθρο 99 δεν ήταν ο αναμενόμενος και ο αντίστοιχος με το γεγονός. Πάντως, το ζήτημα συζητήθηκε κι έτσι δόθηκε η ευκαιρία για καγχασμούς και πανηγυρισμούς. Ακόμα, δόθηκε η ευκαιρία σε διάφορους ‘‘καλοθελητές’’ να χύσουν το δηλητήριό τους, σε κάποιους ‘‘κροκόδειλους’’ να χύσουν τα δάκρυά τους, αλλά και σε άλλους καλόπιστους μεν, πλην όμως ‘‘εγκυκλοπαιδικά’’ ενημερωμένους και επιφανειακά σκεπτόμενους, να εκδηλώσουν την άγνοια που τους δέρνει. Να σημειωθεί κι ένα άλλο που έχει τη σημασία του: διαφάνηκε για μια ακόμα φορά, έστω και σε μικρότερο βαθμό, η ‘‘αυτοκρατορική’’ και αλαζονική νοοτροπία που διακατέχει πολλούς οπαδούς τού ΚΚΕ, σύμφωνα με την οποία «ουδείς δικαιούται να κουνάει το δάχτυλο στο Κόμμα». Τέλος, ανάμεσα στα όσα αυθαίρετα ή και κακόπιστα συμπεράσματα και συλλογισμούς είχαμε την ευκαιρία να δούμε εμείς, δεν έλειψε και ένα κρούσμα καραμπινάτης συκοφαντικής και χονδροειδούς διαστρέβλωσης των θέσεων του ΚΚΕ.

Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και εξ αιτίας τών γεγονότων που τρέχουν και μας οδηγούν κατ’ ευθείαν πάνω στον τοίχο τής νέας δανειακής σύμβασης, η ιστορία τής «Τυποεκδοτικής» ήδη έχει ξεθωριάσει. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να αξίζει έναν κάποιο σχολιασμό από τη μεριά μας, που θα είναι όμως, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, σύντομος και επικεντρωμένος στα κύρια και ουσιώδη.

Ι. Παρέμβαση ΚΚΕ. Παρά τα όσα πιστεύουν πολλά μέλη και οπαδοί τού κόμματος («δεν έχουμε να απολογηθούμε για τίποτε», όπως είδαμε να γράφει στο ιστολόγιό του παλιός, μυαλωμένος αριστερός και οπαδός τού ΚΚΕ), το Πολιτικό Γραφείο ένιωσε —επιτέλους!— την ανάγκη να δώσει πλήρεις εξηγήσεις με μια ολοσέλιδη ανακοίνωση στον «Ριζοσπάστη», στην οποία παρουσίασε το πλήρες ιστορικό τής «Τυποεκδοτικής», από την πρώτη μέρα τής ίδρυσής της. Κατά τη γνώμη μας αυτό έπρεπε να είχε συμβεί πολύ νωρίτερα, από την πρώτη στιγμή που η καπιταλιστική κρίση υποχρέωσε την εταιρία να κάνει τις πρώτες απολύσεις. Εν πάση περιπτώσει, κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Ήταν απολογία αυτή η ανακοίνωση, στην οποία, παρεμπιπτόντως, υπήρχε ρητή η δέσμευση ότι οι εργαζόμενοι δεν θα χάσουν τα δεδουλευμένα τους κι ότι θα εξοφληθούν οι υποχρεώσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία; Όχι. Ήταν όμως κάτι παραπλήσιο: λογοδοσία. Και καλά θα κάνουν τα κακομαθημένα από την ίδια αυτή ηγεσία μέλη και οπαδοί τού ΚΚΕ να κατανοήσουν ότι, αν ένα κομμουνιστικό κόμμα δεν λογοδοτεί στον κόσμο του και γενικότερα στο λαό για τέτοιες καταστάσεις, τότε έχει πάρει πολύ στραβό δρόμο που οδηγεί στο γνωστό βαρέλι δίχως πάτο… Η ηγεσία τού κόμματός τους φαίνεται να αρχίζει να το κατανοεί. Καλό θα ήταν να παραδειγματιστούν.

ΙΙ. Τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι; Αυτό είναι το σοβαρότερο επιχείρημα των επικριτών τού ΚΚΕ. (Των επικριτών εξ αριστερών, εννοείται. Με τους επικριτές εκ δεξιών δεν θα ασχοληθούμε.) Και είναι το σοβαρότερο επιχείρημα, γιατί φαίνεται πως αυτοί που το διατυπώνουν έχουν κατανοήσει τουλάχιστον την αλφαβήτα τού καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, αυτό που ο Μαρξ έχει αναλύσει μέχρι κορεσμού στα διάφορα γραπτά του. Παραδείγματος χάρη, γράφει ο παππούς Κάρολος στον 1ο τόμο τού «Κεφαλαίου»:

Στο σύνολό του όμως το Κεφάλαιο δεν κρέμεται από την καλή ή κακή θέληση του καθενός κεφαλαιούχου χωριστά. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός κάνει τους έμφυτους νόμους τής κεφαλαιοκρατικής παραγωγής να ορθώνονται απέναντι στον καθένα ατομικό κεφαλαιούχο ως εξωτερικοί αναγκαστικοί νόμοι.

Ατυχώς και παραδόξως —ή όχι και τόσο παραδόξως, αν συνυπολογίσει κανείς τη θεωρητική ανεπάρκεια που χαρακτηρίζει πολλούς αριστερούς—, ορισμένοι από αυτούς τους ίδιους αριστερούς επικριτές απορούν: «μα πώς είναι δυνατόν να αξιοποιεί το ΚΚΕ έναν κατά κοινή ομολογία —και του ίδιου τού ΚΚΕ— αντεργατικό νόμο, όπως ο 3588/2007;». Φυσικά, δεν θα το σχολιάσουμε αυτό. Και μόνο το παραπάνω απόσπασμα από τα γραπτά τού Μαρξ τα λέει όλα.  Όποιος δεν το κατανοεί, ας κάτσει να ανοίξει κανένα βιβλίο, μπας και ξεστραβωθεί. Θα ξαναγυρίσουμε στην αλεπού και στο παζάρι —ή σ’ αυτόν που τον τρώνε οι κότες, επειδή ανακατεύεται με τα πίτουρα.

Λοιπόν, η ‘‘αλεπού’’ μια δουλειά έχει στο παζάρι. Να χρηματοδοτήσει τη λειτουργία και τις δραστηριότητές της. Για το σκοπό αυτό, ξεκαθαρίζει στο καταστατικό της ότι: «Οι οικονομικοί πόροι του Κόμματος προέρχονται από τις συνδρομές των μελών, από οικονομικές εξορμήσεις, από προαιρετικές εισφορές, δωρεές ή κληρονομιές, από επιχειρηματικές δραστηριότητες που αναπτύσσει το Κόμμα, από τους μισθούς, συντάξεις και αποζημιώσεις που παίρνουν τα εκλεγμένα ή εξουσιοδοτημένα από το Κόμμα σε δημόσια αξιώματα μέλη του και από την κρατική χρηματοδότηση που δικαιούται το Κόμμα». Αυτό είναι το ζήτημα. Η χρηματοδότηση της λειτουργίας τού κόμματος. Για την οποία λειτουργία το ΚΚΕ —καλώς ή κακώς, με όλα τα θετικά και αρνητικά που συνεπάγεται αυτό—, θεωρεί απαραίτητο να χρησιμοποιεί, εκτός όλων των άλλων μέσων, και επαγγελματικά στελέχη σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι συμβαίνει σε άλλα αριστερά κόμματα και οργανώσεις. Φυσικά, θέμα ατομικού πλουτισμού δεν μπαίνει ούτε για αστείο. Αν και αποσιωπάται, είναι γνωστό, π.χ., ότι οι βουλευτές τού ΚΚΕ καταθέτουν όλη τη βουλευτική αποζημίωσή τους στο κόμμα και μισθοδοτούνται από αυτό με αμοιβές που θα έκανε πολλούς κατ’ όνομα αριστερούς τών βορείων προαστίων να κουνήσουν με περιφρόνηση το κεφάλι τους. Την ίδια στιγμή που, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, οι βουλευτές τού ΣΥΝ έδιναν στο δικό τους κόμμα ‘‘ό,τι προαιρούντο’’ —τώρα έχει θεσμοθετηθεί να συνεισφέρουν υποχρεωτικά μόλις το 25% τού μισθού τους… Επ’ αυτού λοιπόν τσιμουδιά, τουλάχιστον για όσους έχουν την αίσθηση του γελοίου… 
Κατά τους αριστερούς επικριτές του, το ΚΚΕ δεν χρειάζεται τόσα χρήματα για να λειτουργήσει αποτελεσματικά, ώστε να είναι υποχρεωμένο να διατηρεί επιχειρήσεις, ούτε χρειάζεται τόσα επαγγελματικά στελέχη, γιατί οδηγείται στη γραφειοκρατικοποίησή του. Θεμιτές και βάσιμες ενστάσεις και προβληματισμοί όλα αυτά και αξίζει να μας απασχολούν. Αυτά όμως. Τα οποία, αν και συνδέονται με την ύπαρξη κομματικών επιχειρήσεων, ταυτόχρονα είναι και άλλης τάξεως ζητήματα. Είναι άλλης τάξεως ζήτημα αν ένα κομμουνιστικό κόμμα τού μεγέθους τού ΚΚΕ χρειάζεται στη σύγχρονη εποχή για τη λειτουργία του ένα, δέκα ή εκατό εκατομμύρια ευρώ, είναι άλλης τάξεως ζήτημα αν χρειάζεται μηχανισμό και επαγγελματικών στελεχών ή όχι, είναι άλλης τάξεως  ζήτημα πώς λειτουργεί αυτός ο μηχανισμός και αν λαμβάνονται όλες οι απαραίτητες πρόνοιες για να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές παρενέργειές του, κι άλλης τάξεως ζήτημα η ύπαρξη της «Τυποεκδοτικής» αυτής καθ’ αυτήν. (Εντελώς τελείως άλλης τάξεως ζήτημα είναι ο συγκεντρωτικός και αυστηρά ιεραρχικά τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η εταιρία.) Η «Τυποεκδοτική» δεν υπάρχει αφ’ εαυτής. Η «Τυποεκδοτική» υπάρχει, επειδή το ΚΚΕ έχει δώσει μια συγκεκριμένη απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα (απάντηση της οποίας φυσική συνέπεια ήταν η ίδρυση της εταιρίας), όχι επειδή το ΚΚΕ ‘‘είδε φως το αληθινό τού καπιταλισμού’’. Μπορεί να κάνει λάθος; Μπορείποιος είναι άσφαλτος; Αλλά, στη χειρότερη περίπτωση κάνει αυτό: λάθος. Δεν κάνει ‘‘business’’! Απλώς, αυτοχρηματοδοτείται και με αυτόν τον τρόπο. Τώρα, αν ορισμένοι βλέπουν σ’ αυτόν τον τρόπο παραβίαση κάποιων θεμελιωδών αρχών, θα τους λέγαμε να μη τα βάφουν μαύρα! Ο Λένιν, στον οποίο πολλοί από αυτούς ορκίζονται, έκανε χειρότερα! ;-)

ΙΙΙ. ΕΟΣ: Εκτός Ορίων Συκοφαντία. Όπως αναφέραμε στην αρχή, ανάμεσα στα όσα επικριτικά διαβάσαμε, εκείνο που ξεχώρισε ήταν μια χονδροειδής διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Τόσο χονδροειδής που να ισούται με κατάφορη συκοφαντία. Υπεύθυνοι οι φίλοι μας της ΕΟΣ οι οποίοι έγραψαν το εξής απίθανο σε μια σχετική ανάρτησή τους:


Τι έκαναν εδώ οι φίλοι μας; Πήραν τις διαβεβαιώσεις που υπήρχαν στην ανακοίνωση του Π.Γ. τού ΚΚΕ, αλλά και αυτές τής διοίκησης της «Τυποεκδοτικής», ότι, παρά τα ‘‘παράθυρα’’ του πτωχευτικού νόμου, οι εργαζόμενοι στις κομματικές επιχειρήσεις καθώς και τα ασφαλιστικά τους ταμεία δεν θα έχουν οικονομικές απώλειες, ακριβώς επειδή το ΚΚΕ δεν λειτουργεί ως τυπικός κεφαλαιοκράτης, και το παρουσίασαν ως γενική ‘‘αθώωση’’ του νόμου εκ μέρους τού ΚΚΕ!!! Και το έκανε αυτό, κατά το μυαλό τους, με σκοπό να πέσει το ίδιο στα ‘‘μαλακά’’, επειδή κατέφυγε στις διατάξεις τού άρθρου 99 και να κρύψει έτσι τις ‘‘πομπές’’ του, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι! Έτσι, εκτός τού ότι επιχειρούν να εμφανίσουν το ΚΚΕ ως έναν συλλογικό κεφαλαιοκράτη, προσπαθούν και να πείσουν τους αναγνώστες τους ότι είναι και ένας συλλογικός ηλίθιος!!!

Τους επισημάναμε τη χονδροειδή  συκοφαντική διαστρέβλωση και τους ζητήσαμε να ανασκευάσουν. Αλλά οι φίλοι τής ΕΟΣ δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Μας απάντησαν ότι δεν υπάρχει τίποτε το επιλήψιμο στην ανάρτησή τους και μας παρέπεμψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Όχι θα κάτσουν να σκάσουν με τέτοιες ‘‘σχολαστικότητες’’!...

Είναι θλιβερό να κλείνουμε το σημερινό μας σημείωμα με μια τέτοια αθλιότητα. Το κάνουμε με την ελπίδα ότι θα κάνει έστω και έναν αναγνώστη ή αναγνώστρια να συνειδητοποιήσει ότι στους καιρούς που ζούμε και σ’ αυτούς που έρχονται το χειρότερο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι να ανταλλάσσουμε μεταξύ μας λάσπη αντί για ιδέες…  

61 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πολυ σωστη προσεγγιση επι του θεματος.Αυτη ναι ειναι καλοπροαιρετη κριτικη στο κομμα και σιγουρα κανει καλο

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με το πνεύμα, με το γράμμα, με το ύφος, με το σκοπό του άρθρου.
Είναι μια δραματική ιστορία πάρα πολύ λυπητερή, που δεν προσφέρεται για να χτυπηθεί χαιρέκακα το ΚΚΕ.

Για άλλη μια φορά δικαιώθηκε η ρήση του Blake, όσον αφορά εκείνους τους επικριτές του ΚΚΕ, που δεν πείθουν για την καλή τους προαίρεση, από τη στιγμή που βλέπουν το θέμα τόσο επιφανειακά και εσκεμμένα επιπόλαια:

"Αν ο δρόμος προς την Κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις, είναι λογικό να υποθέσει κανείς πως ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι στρωμένος με τις χείριστες".

Αν θέλουν, ας επικρίνουν το ΚΚΕ για τη Β.Κορέα. Αυτή και μόνο αρκεί για την ηθική του καταδίκη. Το θέμα της Τυπεκδοτικής μπορεί και πρέπει να συζητηθεί όχι όμως με εισαγγελική διάθεση, αφού σίγουρα το τελευταίο που θα ήθελε το ΚΚΕ είναι να φτάσει εδώ που έφτασε.

Λ.

TRASH είπε...

Ασχετο με το θέμα, αλλά σχετικό με την είδηση της έξωσης των αστέγων που παρουσιάζετε δίπλα.
Υπάρχει σε φιλικό του ΔΗΜΑΡΙ μπλογκ σχετική ανάρτηση, ελπίζω να μην έχετε φάει...:
http://red-pep.blogspot.com/2012/02/blog-post_03.html

Αστέρω είπε...

@τρας, τι κάθεσαι και μιλάς με τσουτσέκια για τους άστεγους ρε συ τρας?

@λεφτ, πολύ καλό το άρθρο και κάπου θίγει και το κατ εμε κεντρικό θέμα το οποίο συνοψίζεται στο ερώτημα:
Ως πιο βαθμό ένα επαναστατικό κόμμα μπορεί να υιοθετεί και να εφαρμόζει μεθόδους του συστήματος που πολεμάει να ανατρέψει? Δηλαδή εως πιο σημείο μπορεί να εξαιρούνται οι πρακτικές του?

Το σημείο υπάρχει και είναι αυτό που οι τακτική γίνεται στρατηγική. Αυτό το σημείο που η εξαίρεση γίνεται πλέον κανόνας.

Νομίζω ότι ήδη κάποιοι χαμογελάτε -ήδη χαμογελάσατε από το "ένα επαναστατικό κόμμα"- αλλά πράγματι αυτό το όριο έχει παρέλθει προ πολλού. (καμιά εικοσαριά χρόνια)
Αυτό που δεν φεύγει από το μυαλό μου είναι το "τι γίνεται τώρα?" κι αυτό γιατί είναι το ΚΚΕ που πτώχευσε κι όχι η τυποεκδοτική.
(όποιος το αρνείται κοιμάται όρθιος)
Που θα πάνε τα ούτως ή άλλως άεργα και σε λίγο και άνεπάγγελτα στελέχη του. Θα απορροφηθούν από κάποιες άλλες υπάρχουσες πολιτικές προσπάθειες ή θα δημιουργηθεί ακόμη ένα καινούριο ..."πες το όπως θες"?

Τέλος δε μπορώ να μην σχολιασω ρε παιδιά την γλυκανάλατη ενωτικότητα σας.
"Αριστερά δίχως το ΚΚΕ είναι μπύρα χωρίς αλκοόλ"
Σιγά!
Πλάκα κάνουμε;
Μπύρα χωρίς αλκοόλ είναι το ΚΚΕ που υπάρχει χρόνια τώρα δίχως την αριστερά

Αντωνης είπε...

Σχετικά με το πρώτο μόνο μέρος ("Παρέμβαση ΚΚΕ"): Σωστή και χρήσιμη η διάκριση για όλους μας νομίζω η διάκριση που κάνεις μεταξύ "απολογίας" και "λογοδοσίας".

Για την διάσταση στάσης ηγεσίας-βάσης: Φυσικά η ηγεσία έχει την ευθύνη να διατυπώνει σωστά κάποια πράγματα, περισσότερο από τον κάθε ανώνυμο άνθρωπο της βάσης.

Όμως χωρίς την σωστή κατεύθυνση από την βάση, χωρίς η βάση να έχει η ίδια μια ενσυνείδητη στάση, η ηγεσία είναι ξεκρέμαστη. Οι αδυναμίες της ηγεσίας δεν είναι άσχετες με αδυναμίες της βάσης, ούτε τα καλά της ηγεσίας είναι άσχετα με τα καλά της βάσης.

Περί έπαρσης: Και ναι και όχι, είναι πολύπλοκο πάρα πολύ το ζήτημα.

Από τη μία, έπαρση αδικαιολόγητη από την ιστορική τους προσφορά έχουν πάρα πολλοί που αρέσκονται στο να ειρωνεύονται τα μέλη του ΚΚΕ. Και περαιτέρω, έχει κυριαρχήσει μια αποτρόπαια νοοτροπία απέναντι στους ΚΚΕδες, είτε είναι 22 χρονώ είτε 70, ότι είναι απολιθώματα και άμυαλοι κομματικοί οπαδοί. Δεν είναι έτσι, και αυτό δείχνει πολύ περισσότερα για αυτούς που μιλούν με τέτοιο τρόπο παρά για τον στόχο της ειρωνείας του.

Από την άλλη, έχει καλλιεργηθεί για πολλά χρόνια στο κόμμα μια δικαιολογημένη ανακλαστική συμπεριφορά που ορισμένες φορές οδηγεί σε λάθος συμπεριφορές και κατευθύνσεις. Όσο περισσότερη αυτοπεποίθηση θα αισθάνεται όμως η βάση για τον ιστορικό της ρόλο, τόσο αυτό θα βελτιώνεται. Δεν μπορείς να το βελτιώσεις αν περιορίζεσαι στα εκ του ασφαλούς χαστούκια. Πρέπει να αποδειχτείς πρώτα πραγματικός σύντροφος στους ανθρώπους για τους οποίους νοιάζεσαι για να μπορέσεις να τους βοηθήσεις να δυναμώσουν με τον υγιή τρόπο. Αλλιώς, απλώς τους δείχνεις ότι δεν νοιάζεσαι παρά για να τους μειώσεις ώστε να εξυψώσεις εσύ τον εαυτό σου. Και στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανείς που να δικαιούται ηθικά, και βάσει των δικών του ιστορικών επιλογών, να το κάνει αυτό με όσους έμειναν πιστοί στο ΚΚΕ. Ούτε ένας.

Μάρκομ Ξ είπε...

Συντρόφια και συνοδοιπόροι

Είναι περιττό να πω ότι το άρθρο ασκεί μια καλοπροαίρετη κριτική στο ζήτημα της Τυποεκδοτικής (ίσως και υπέρ του δέοντος καλοπροαίρετη μπορεί να πουν μερικοί).

Είναι επίσης περιττό να πω ότι συμφωνώ σχεδόν απόλυτα με το πνεύμα του άρθρου και με την προσεκτική διατύπωση που ακολουθείται. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν όντως το ΚΚΕ τηρήσει τις δεσμεύσεις του σχετικά με τους εργαζόμενους.

Υπάρχει όμως ένα ζήτημα που θέλω να βάλω. Τι λέει για όλα αυτά το σωματείο των εργαζόμενων στην Τυποεκδοτική; Ξέρει κανείς να μας πει; Γιατί εγώ απ' όσα γνωρίζω δεν υπάρχει σωματείο και μάλιστα απαγορεύεται να υπάρχει.

Παρακαλώ διορθώστε με αν κάνω λάθος και όποιος ξέρει -και θέλει- ας πει μια γνώμη.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

αμπελοφιλόσοφος είπε...

Και εγώ συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου και την μεθοδολογία που ακολουθεί. Ένα μόνο πράγμα θέλω να προσθέσω: Όπως αναφέρατε, παρ' ότι στο εν προκειμένω θέμα το ΚΚΕ έχει τα δίκια του, αναρωτιέμαι γιατί εστιάζετε στην απάντηση στους εξ αριστερών επικριτές. Αν είσαι σωστός απαντάς σε όλους και δεν κάνεις δίκη προθέσεων, γιατί όλοι -ηθικοί και ανήθικοι- έχουν το δικαίωμα να αξιώσουν απαντήσεις. Αν είναι ανήθικοι, λανθασμένοι κλπ θα είναι εύκολο να το αποδείξεις. Πέρα από ζήτημα καθαρής αποτελεσματικότητας (καθώς δεχόμενος αντιπαράθεση αναπτύσσεις και δυναμώνεις τις θέσεις σου) πρόκειται και για θέμα δημοκρατικότητας. Εκεί κάνει το βασικό λάθος το ΚΚΕ και τώρα και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις διαλόγου με μη-οπαδούς του.

Όσο για το αν πρέπει να αγαπήσει κανείς τους ΚΚΕδες να τους νιώσει ως συντρόφους πρωτού τους ασκήσει κριτική, ομολογώ ότι αυτό θα ήταν πιο εύκολο απέναντι στο ΚΚΕ προηγούμενων δεκαετιών και όχι στο σημερινό. Την τελευταία 20ετία μιας που το ανέφερε ο Αντώνης, για την ακρίβεια 40ετία, υπήρξαν και άλλοι έντιμοι και ηθικοί και προσωπικά αλλά και πολιτικά. Και κυρίως και άλλοι με μελέτη και ανάλυση, αλλά και άλλες υποκειμενικότητες και ταυτότητες. Το ΚΚΕ ως το μεγαλύτερο προοδευτικό κόμμα είναι αυτό που θα έπρεπε να τα αγκαλιάσει όλα αυτά και να επιδείξει σεβασμό· δεν κινδυνεύει από έλλειψη σεβασμού ο μεγάλος απ' τον μικρό!

Ανώνυμος είπε...

Aστερω πες μας ομως εσυ ποιον θεωρεις Αριστερα για να καταλαβουμε.........Εγω βλεπω παρολες τις διαφωνιες μου που ειναι πολλες πως το ΚΚΕ εχει οργανωσει λαικες επιτροπες για τα χαρατσια και οργανωνει απεργιες οπου ελεγχει σωματεια και εχει δυναμεις!

αμαν πιά! είπε...

Τελείως αφελείς είσαστε;

Γράφει π.χ. η ανακοίνωση του ΚΚΕ:

Η «Τυποεκδοτική» αρχικά ήταν εγκαταστημένη στη Νέα Ιωνία. Οι καταστροφικές πλημμύρες του 1994 και ο κίνδυνος περιβαλλοντικής επιβάρυνσης της περιοχής υποχρέωσαν τη μετεγκατάσταση του Τυπογραφείου στο Κρυονέρι.

Αυτή είναι η αλήθεια;

Δεν έγινε καμία "μετεγκατάσταση", απλά με ευκαιρία τις πλημμύρες το ΚΚΕ βρήκε αφορμή να πάρει δάνεια και να ανοίξει μια μεγάλη επιχείρηση με διευρυμένο κύκλο εργασιών. Τα έντυπα του ΚΚΕ μόνον ένα μικρό μέρος των εργασιών της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ κάλυπταν.

Επίσης, μόνον κάποιος απατεώνας ο οποίος έχει κάνει ήδη πάνω από 30 απολύσεις θα μπορούσε να δηλώνει ότι:

Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα θεωρούμε επείγον ζήτημα το δυνάμωμα της πάλης για την ανακούφιση των ανέργων. Η προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας. Τα προβλήματα των ανέργων πρέπει να γίνουν υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Καλά μυαλά!...

LeftG700 είπε...

Αγαπητοί φίλοι,


Επειδή ετοιμάζομαι σιγά-σιγά να την κάνω για τις συγκεντρώσεις ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορώ να απαντήσω τώρα. Θα γίνει κάποια στιγμή το βραδάκι, μαζί με κάποιο ...ψιλορεπορτάζ!

Θέλω όμως να εκφράσω τη χαρά μας, γιατί τα σχόλια που κατατέθηκαν μέχρι τώρα συνεισφέρουν ουσιαστικά στον προβληματισμό για ένα ζόρικο έτσι κι αλλιώς ζήτημα! Μακάρι να πάει το πράγμα έτσι και στη συνέχεια!


Τα λέμε

Αντωνης είπε...

@αμπελοφιλόσοφος:

Να διευκρινήσω ότι δεν αναφερόμουν σε ατομικές προσωπικότητες -- αγνοί κομμουνιστές πιστεύω πως πάντα υπήρχαν και υπάρχουν έξω από τους κόλπους του κομμουνιστικού κόμματος. Όπως τα έφερε η ιστορία, αυτό ήταν αναπόφευκτο να γίνει.

Αναφερόμουν σε όσους ασκούν κριτική όντας ενταγμένοι σε άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, κανείς από τους οποίους, κατά την δική μου πάντα κρίση, δεν δικαιούται το "moral high ground" όταν μιλά για το ΚΚΕ.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλόπιστη ανάρτηση και δικαίως ίσως. Ακόμα δεν ακούσαμε τίποτα σχετικά με διαμαρτυρίες εργαζομένων κλπ, όπως στις απολύσεις που είχαν προηγηθεί. Κι ελπίζω να μείνει έτσι.
Ό γέγονε, γέγονε με το λάθος αυτό του κόμματος να το παίξει εργοδότης κι ας ελπίσουμε νάναι το τελευταίο.
Με το διαρκές (λάθος να το πω;) όμως, της μη έμπνευσης εμπιστοσύνης και ενθουσιασμού (ακόμα) και της μη πίστης στους απέξω πως πραγματικά θέλει την εξουσία, τι θα γίνει;
Πότε θα ΄παραδεχτεί πως πρέπει να συσταθεί ένα κοινό μέτωπο (παρ όλες τις διαφωνίες) και με άλλους εξ αριστερών;
Αν δεν σας συγκινεί το ότι δημιουργούνται κόμματα όπως του θεοδωράκη με εξέχουσες ομολογουμένως προσωπικότητες (άντε και παπαθεμελή μπας και πάρουνε και κανένα χαχόλο) αφ ενός, του καμμένου ίσως (όπου η ως τώρα στάση του θα τραβήξει ουκ ολίγους) αφ ετέρου, ίσως σας συγκινήσει η προοπτική το κόμμα να μένει στο "επιθυμητό"; 8%.
Κι αν αυτό θέλουν κάποιοι, αυτό θέλουν όλοι στο ΚΚΕ;

mbiker

Αστέρω είπε...

ανώνυμε 342, θεωρώ αριστερά τον κάθε χώρο όπου συμβαίνει με αταλάντευτη επιμονή κάθε πράξη του, κάθε δράση και επικοινωνία του, να υποστηρίζει την κίνηση που ανατρέπει το υπάρχον. Βρες τη και πάρτη.
Και να σου το πω και αλλιώς, αποφατικά.
Δεν είναι αριστερά ένα ιδανικό, μια εδραιωμένη κατάσταση πραγμάτων στην οποία η πραγματικότητα πρέπει να προσαρμοστεί. Βρες εσύ τι ΔΕΝ είναι αριστερά!
Επαναλαμβάνω! Το σημείο που η ανατρεπτική δράση μετασχηματίζεται σε έναν επικίνδυνο κομφορμισμό υπάρχει, και είναι αυτό όπου οι τακτικές χάνουν την εφήμερη φύση τους και την αιχμηρή τους αποτελεσματικότητα και εδραιώνονται σε βάρος του γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού.
Αυτό left είμαι σίγουρος ότι κάποιοι αναγνώστες σας το καταλαβαίνουν, όπως καταλαβαίνουν (και γνωρίζουν) ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός οργανισμός πτώχευσε και μάλιστα με κρατικό νταβατζιλίκι
Κάποια πράγματα ξεπερνιόνται. (και σε αυτό η χώρα μας είναι η τελευταία αλλά μπορεί να ναι και για καλό)
Το μέλλον είναι εδώ. Τώρα.
Πολύ σύντομα θα δούμε πως η "αριστερά" θα ξεφορτωθεί τα εισαγωγικά της.
Πιστεύω ότι αυτή τη φορά θα είναι βιαιότερες οι ρήξεις.
(είναι πολλά και τα λεφτα :-)
Τώρα γι' αυτά που λες περί χαρατσιου και περί γειτονιών...τι να σου πω εύχομαι και σε συσσίτια υπέρ απόρων.

Ανώνυμος είπε...

Παρεπιπτόντως...
"ΤΟ BLOG LEFT G700 ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΩΝ 700 (minus) ΕΥΡΩ"
Αυτό το 700άρι θα τ αλλάξετε ποτέ, ή περιμένετ να δείτε που θα κάτσει η μπίλια;
:)

mbiker

Ένη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια,

Πρώτα δυο λόγια για το θέμα του ποστ.
Οταν μια οικονομική μονάδα λειτουργεί μέσα σε ενα συγκεκριμένο οικονομικό σύστημα, δεν μπορεί να λειτουργει σύμφωνα με την οποιαδήποτε ιδεολογίας της αλλά,

σύμφωνα με τους κανόνες του συστήματος.Δεν γίνεται αλλιώς.
Γιατί αν θελήσει να λειτουργήσει "αλλιως" (ας πουμε σαν να πρόκειται για μια αλλη οικονομία και οχι του καπιταλιστικου συστήματος), τότε

δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως ιδιωτική επιχείρηση αλλά ως μια ιδιότυπη "φιλανθρωπική οργάνωση"
Απλά πράγματα.

υγ. Εχετε μπλέξει τις βιβλιοθήκες. Ολες οι σοβιετικής προέλευσης εκδόσεις της βιβλιοθήκης, Ιστορικά, Λένιν, εγκυκλοπαίδειες αλλά και το κομουνιστικό μανιφέστο κά. δεν ειναι του πατρός μου αλλά του ανδρός μου δηλαδή του συζύγου μου.
Τά αλλα, οσα εχω ηδη αναφέρει κατά καιρούς αριστερά εντυπα, ειναι του "εαυτου" μου.
(κάνοντας μια παράφραση του σλόγκαν του γυναικείου κινήματος κάποτε ,που διαδήλωναν στους δρόμους με το σύνθημα "δεν ειμαι του πατρός μου δεν ειμαι του ανδρός μου θέλω να ειμαι ο εαυτός μου". Μάλιστα.
Αυτές οι γυναίκες τότε, ηταν οι πολιτικοποιημένες φεμινίστριες που δεν ειχαν καμιά σχέση με τα "καψίματα των σουτιέν"....,

υγ. Τώρα αυτό το τεχνολογικό πρόβλημα, που θεωρειτε οτι ειναι υπεράνω των δυνατοτήτων μου, πως το προδικάζετε;
Πέστε μου τη μέθοδο και θα δουμε αν σκαμπάzω η οχι τεχνολογικά. (-;

Μάρκομ Ξ είπε...

Χωρίς άλλα σχόλια, γνωρίζοντας ότι δεν έχει σχέση με το ποστ

http://www.youtube.com/watch?v=xiBVCv9HCVQ&feature=player_embedded

ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ!
ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΑ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!

not_me είπε...

Παρεπιπτόντως...
"ΤΟ BLOG LEFT G700 ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΩΝ 700 (minus) ΕΥΡΩ"
Αυτό το 700άρι θα τ αλλάξετε ποτέ, ή περιμένετ να δείτε που θα κάτσει η μπίλια;
:)

mbiker

καλημερα σε ολους,

mbiker αυτο σκεφτομουν και εγω τυχαια προσφατα... ποσο καλο ακουγεται πλεον αυτο το 700αρι ε??
αλλαξτε τον τιτλο του μπλογκ ,οχι τιποτε αλλο... θα θεωρηθειτε και ...ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ πλεον !!

χαιρετω

Mandra Velum είπε...

"Η πτώχευση της τυποεκδοτικής είναι πτώχευση του ΚΚΕ"
Δεν μπορεί να στηριχτεί αυτός ο οργανισμός στο 8€/ψήφο (κρατική επιχορήγηση), διότι και αυτό μειώνεται (η επόμενη υπολογίζεται κάτω από 4 εκ.€ από 5,5, επίσης έχει δανεισμό περί τα 4,5-5εκ. € -φανερά- ο οποίος και λήγει)
Θα μπορούσε να σταθεί όπως το ΛΑΟΣ με τους "φίλους" αλλά πάλι δεν θα μπορούσε να επικοινωνήσει σε βαθμό που να ξεπεράσει ένα μέγιστο του 4% στις εθνικές εκλογές κι αυτό "τώρα στα δύσκολα".

Δεν ξέρω πως μπορεί να κανονιστεί αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι η πορεία που έχει αυτό το κόμμα τα τελευταία 30 χρόνια,μια πορεία φιλτραρίσματος της αριστεράς,θα καταλήξει -έχει καταλήξει-όπως κάθε φίλτρο. Δηλαδή κουρέλι.
Η πτώχευση είναι και η χαριστική βολή. Όπως όλα τα ευρωπαϊκά ΚΚ θα πάρει την θέση του στην παρέλαση των γραφικοτήτων σε αυτή τη δεύτερη δεκαετία του 21ου. Και για να μην παρεξηγούμαι μιλάω για τον συγκεκριμένο φορέα μιας ιδέας και όχι για την ιδέα της ίδια.(πολλοί κάνουν το λάθος να ταυτίζουν ιδέα και φορέα, ταυτιση που είναι η επιδίωξη κάθε φορέα ιδεών φυσικά)
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι προς τα που θα κινηθούν τα επαγγελματικά -και σύντομα άνεργα- στελέχη του.
Τα μέχρι στιγμής δείγματα της ιστορίας τους είναι κάκιστα. Ελπίζω πάντως......
Τέλος η εφήμερη και τυχοδιωκτική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΔΗΜΑΡ που θα προκύψει ως "αναγκαιότητα" από τα αμέσως επόμενα ξεροκέφαλα γεγονότα, θα τραβήξει και άλλους αφελείς ψηφοφόρους, και το ΚΚΕ θα μείνει με την Παπαρήγα και τον Χαλβαντζή γέρους μόνους με τη ρετσινούλα τους τα λάβαρά τους το φεστιβάλ-παζάρι ΚΝΕ Οδηγητή τους, ως μια αρτηριοσκληρωτική ατραξιόν προς πάσα χρήση....όπως και στας ευρώπας.

Τα λέμε

LeftG700 είπε...

ΠΕΡΣΙΝΑ ΞΙΝΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ


Το ‘‘ψιλορεπορτάζ’’ για τις συγκεντρώσεις τής Δευτέρας (που είχα υποσχεθεί για το βραδάκι τής ίδιας μέρας) δεν έχει βέβαια πια κανένα νόημα. Το μόνο που ίσως έχει νόημα είναι να πει κανείς είναι ή έστω και πρόσκαιρη ‘‘συνύπαρξη’’ των διαδηλωτών ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αλλά έχει νόημα περισσότερο ως έλλειψη, όχι ως παρουσία, ακριβώς γιατί ήταν ένα πρόσκαιρο, τυχαίο φαινόμενο. Μια συμβολική εικόνα που δεν συμβόλιζε τίποτε, ένα ‘‘ατύχημα’’. Κι ένα δεύτερο: μια χούφτα άνθρωποι τη Δευτέρα, πέντ-έξι χούφτες χθες… Αν το δίκιο κρίνεται μόνο στους δρόμους, την έχουμε βάψει…

LeftG700 είπε...

Ανώνυμε φίλε (6 Φεβρουαρίου 2012 2:08 π.μ.),


Αν μιλάς από θέση οπαδού τού ΚΚΕ, χαιρόμαστε διπλά για το σχόλιό σου. Παράκληση: πάρε ένα ψευδώνυμο για να διευκολύνεται η συζήτηση.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Λασκαράτε,


Σωστή και έντιμη η άποψή σου. Μη σε ‘‘μαυρίζει’’ όμως και τόσο η περίπτωση της Β.Κορέας. Δεν είναι τόσο απλό το ζήτημα και μοιραία θα παρουσιαστούν κενά και αντιφάσεις. Ό,τι κι αν πρεσβεύεις για το ΚΚΕ, δεν πιστεύουμε να έχεις την άποψη ότι προσβλέπει σε κοινωνίες και καταστάσεις τύπου Β.Κορέας. Από την άλλη είναι υποχρεωμένο να συμπαρασταθεί σε μια χώρα (=λαό) που βρίσκεται στο στόχαστρο των ‘‘γερακιών’’. Είναι αδύνατον να ισορροπήσεις σε τόσο τεντωμένο σκοινί. Θα μας πεις, εντάξει όλ’ αυτά. Λίγη κριτική; Μα κι εδώ το ζήτημα δεν είναι απλό. Ένα κομμουνιστικό κόμμα δεν έχει τα χέρια του λυμένα όσο ένα μπλογκ, λόγου χάρη. Η διπλωματία και οι κατά συνθήκη πολιτικές πάντα ήταν παρούσες στον λεγόμενο προλεταριακό διεθνισμό.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε TRASH,


«φιλικό του ΔΗΜΑΡΙ μπλογκ»;;; Τι ‘‘φιλικό’’; Ο Μάκης είναι μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής!!!

Τι εννοείς όταν γράφεις «ελπίζω να μην έχετε φάει»; Δεν το κατάλαβα, όσο κι αν το ανέλυσα. Αν θέλεις, διευκρίνισέ το.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Αστέρω,


Ο Μάκης δεν είναι καθόλου τσουτσέκι. Όπως λέμε και στον TRASH, παραπάνω, είναι μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής και, επιπλέον, πλησιάζει τα 50, αν δεν τα έχει πιάσει κιόλας!

Κατά τα άλλα:

Ε, τώρα μη φορτώσουμε στο ΚΚΕ το φρακάρισμα της επανάστασης σε όλη την προηγμένη Δύση εδώ και δεκαετίες! Είναι λίγο άδικο, δεν νομίζεις; Και, το χειρότερο, είναι και αρκετά απλουστευτικό και αποπροσανατολιστικό. Επαναστατικό κόμμα χωρίς επαναστατημένες μάζες (πούντες;) δεν σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα από έναν όμιλο χωρίς καμία ουσιαστική πρόσβαση και σύνδεση με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Έχουμε τέτοιους ομίλους (δεν το λέω απαξιωτικά, μη το παρεξηγήσεις) και στην Ελλάδα και αλλού, εδώ και πολλά χρόνια. Σου δείχνει το πηλίκο κάτι άλλο από μηδέν; Στην καλύτερη περίπτωση κάτι δεκαδικά, κάτω τής μονάδας…

Γιατί βρίσκεις γλυκανάλατο αυτό που γράψαμε; (παρεμπιπτόντως: προτιμάμε τη λέξη συμπόρευση και συμπαράταξη, παρά τη λέξη ενότητα). Όταν έχεις ένα κομμουνιστικό κόμμα τού 10/% και πάνω είναι δυνατόν να το βγάζεις απ’ έξω; Κι έπειτα, υποθέτοντας ότι το ΚΚΕ αντιπροσωπεύει το κομμάτι τής Αριστεράς που δεν ‘‘ανησυχεί’’, δεν ‘‘ψάχνεται’’, δεν αναστοχάζεται, και όλοι οι άλλοι τους ανησυχούντες ‘‘αιρετικούς’’, το ίδιο θα γράφαμε και ανάποδα: Αριστερά χωρίς τα ανήσυχα πνεύματά της είναι μπύρα χωρίς αλκοόλ. Ορθοδοξία και αίρεση (όχι μόνο στην πολιτική) ήταν πάντα διαλεκτικά δεμένα. Εσύ θέλεις να τα χωρίσεις; Μα είναι σιαμαίοι αδελφοί! Ακόμα κι αν το καταφέρεις, κανένας από τους σιαμαίους δεν θα επιζήσει!

Ο κονφορμισμός (και όχι κομφορμισμός, όπως γράφουν ακόμα και πανεπιστημιακοί, είναι άλλο πράγμα) πάντα παραφυλάει. Μην το βλέπεις όμως μόνο στο μέγαρο του Περισσού και στις εκτυπωτικές μηχανές τής Τυποεκδοτικής. Να τις διακρίνεις και στους φίλους μας τους τροτσκιστές, που, όσα χρόνια εμείς ανακατευόμαστε με κινητοποιήσεις κ.λπ., τους βλέπουμε μονίμως με το ίδιο πλακάτ που καλεί σε γενική απεργία διαρκείας… Κατά την άποψή μας, ο κονφορμισμός δεν κρύβεται μόνο στο ρεφορμισμό. Κρύβεται και στην απογείωση και αποκοπή από την πραγματικότητα…


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Αντώνη,


Είναι μια λεπτή διάκριση εκ των πραγμάτων αυτή (λογοδοσία/απολογία). Έχω όμως την υποψία πως όσο περισσότερο κανείς θεωρεί ότι είναι κάτι ξεχωριστό, τόσο περισσότερο έχει την τάση να τα ταυτίζει. Αυτό συνδέεται με το πρόβλημα της αλαζονείας που θίγεις και θίγουμε. Θα ασχοληθούμε με αυτό το ζήτημα λίαν συντόμως με ιδιαίτερο ποστ.

Ηγεσία/Βάση. Συμφωνούμε. Έτσι το βλέπουμε κι εμείς. Ωστόσο αυτή η διαλεκτική σχέση ξετυλίγεται με στιγμές, φάσεις, πώς το λένε. Εκεί λοιπόν, ανάλογα με τις περιστάσεις και τη συγκυρία, η ένταση (ή το βάρος, η ευθύνη, αν θέλεις) μεταξύ των δύο πόλων βαραίνει πότε τον έναν και πότε τον άλλον. Για να συνεχιστεί ομαλά η σχέση πρέπει να συμβούν δύο πράγματα ταυτόχρονα: ο πόλος που φέρει το βάρος να ανταποκριθεί σ’ αυτό, αλλά και ο άλλος πόλος να ‘‘συλλάβει’’, να κατανοήσει, να ‘‘πιάσει’’ που λέμε, το νόημα; αυτής τής ανταπόκρισης. Στην προκείμενη περίπτωση το βάρος έπεφτε στην ηγεσία. Εμείς προσπαθήσουμε να κάνουμε πιο σαφείς τις συνεπαγωγές.

Η διευκρίνιση που κάνεις με το δεύτερο σχόλιό σου ήταν και χρήσιμη και απαραίτητη, κατά την άποψή μας. Μια παρατήρηση μόνο (με την έννοια του observation): από τη μέχρι τώρα εμπειρία μας έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που ενώ μέσα τους, εσωτερικά, δεν έχουν πετάξει το μωρό μαζί με τα βρωμόνερα, έχουν επιλέξει για τον χ, ψ, ω λόγο να δραστηριοποιούνται πολιτικά μέσα από φορείς στους οποίους αποτελούν μειοψηφία. Αν πάρουμε ως άκαμπτο κανόνα αυτό που γράφεις, όλοι αυτοί δεν έχουν δικαίωμα κριτικής προς το ΚΚΕ. Σε τι βοηθάει αυτό; Και σε τι βοηθάει αυτούς τους μειοψηφούντες να αλλάξουν τους συσχετισμούς μέσα στους φορείς που είναι ενταγμένοι; Αυτό το δεύτερο, με την εξής έννοια: αν το κριτήριο της ένταξης σε εκτός ΚΚΕ σχήμα είναι καθοριστικό για τη μη αναγνώριση του δικαιώματος κριτικής, δεν είναι αυτό ένα πολύ καλό επιχείρημα για τις ‘‘συμβιβασμένες’’ πλειοψηφίες («Ρε σεις, καλά, εμείς είμαστε οπορτούνες κατά το ΚΚΕ. Εσείς, που δεν είστε, γιατί τρώτε το ίδιο φτύσιμο μ’ εμάς; Πάψτε λοιπόν να μας μιλάτε για τις ‘‘σωστές πλευρές τού ΚΚΕ’’. Το ΚΚΕ δεν έχει σωστές πλευρές!».


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Ναι, έτσι είναι. Δεν υπάρχει σωματείο εργαζομένων σε επιχειρήσεις τού ΚΚΕ. Φυσικά, δεν συμφωνούμε. Καταλαβαίνουμε ότι έτσι το ΚΚΕ απαλλάσσεται από πιθανούς ‘‘πονοκεφάλους’’, αλλά αυτό δεν το θεωρούμε λύση.

Και φυσικά, περιμένουμε —και απαιτούμε— να τηρήσει τις δεσμεύσεις του.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε αμπελοφιλόσοφε,


Όταν μιλήσαμε για επικριτές εκ δεξιών και εξ αριστερών δεν εννοούσαμε σε καμία περίπτωση ότι κάνουμε διαχωρισμό σε ανήθικους και ηθικούς. Ο Πάσχος, π.χ., δεν είναι ανήθικος. Είναι εκπρόσωπος και οργανικός διανοούμενος της αντίπαλης τάξης. Μη πέφτουμε κι εμείς στην παγίδα τής ηθικοποίησης της πολιτικής!

Εστιάσαμε στην εξ αριστερών κριτική γιατί πρώτα και κύρια μας ενδιαφέρει η κατάσταση στο στρατόπεδο της Αριστεράς. Το να δέχεται το ΚΚΕ (ή ο ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜΕΤΩΠΟ Α-Α, κ.λπ.) χτυπήματα κάτω από τη ζώνη από ταξικούς αντιπάλους το καταλαβαίνουμε (φυσικά, δεν αδιαφορούμε). Αλλά όταν τα δέχεται από συντρόφους μάς κόβει και μας σφάζει.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε αμαν πιά!,


Γιατί ρε παιδί μου μας κοπανάς έτσι; ;-) Τα γράψαμε και τα εξηγήσαμε. Για ένα κομμουνιστικό κόμμα που έχει επιχειρήσεις για κομματικούς λόγους, το ζήτημα δεν είναι αν θα αξιοποιήσει ή δεν θα αξιοποιήσει διατάξεις και πρόνοιες τού αστικού κράτους για να αναπτύξει τις επιχειρήσεις του, ή αν θα κάνει απολύσεις σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης. Θα τα κάνει, θέλει δεν θέλει (που δεν θέλει). Στο ποστ έχουμε βάλει ένα σύντομο τσιτάτο τού παππού, τα λέει όλα.

Η ουσιαστική διαφορά σου, αν καταλαβαίνουμε καλά, είναι στο ότι εσύ διαφωνείς με την ύπαρξη κομματικών επιχειρήσεων. Ε λοιπόν, σου ξαναλέμε: άλλης τάξεως ζήτημα και συζήτηση αυτό, άλλου παπά ευαγγέλιο, πώς το λένε;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε mbiker,


Ένα κομμουνιστικό ή αριστερό κόμμα που έχει επιχειρήσεις για κομματικούς λόγους (με την καλή έννοια, όχι για πλουτισμό, εννοείται), προφανώς έχει κάποια οφέλη από αυτό σε καιρούς καλούς. Σε ανάποδους, του έρχεται κάποιος λογαριασμός να πληρώσει, δεν γίνεται αλλιώς. Το ερώτημα είναι αν τα συνολικά κομματικά οφέλη που αποκόμισε είναι μεγαλύτερα από το κόστος (όχι το οικονομικό) που πληρώνει τώρα.

Το ερώτημα που βάζεις για τον τίτλο μας είναι βάσιμο. Δεν έχουμε καταλήξει τι πρέπει να κάνουμε με δαύτο…


Τα λέμε

LeftG700 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Πρώτα δυο λόγια για το θέμα του ποστ.
Οταν μια οικονομική μονάδα λειτουργεί μέσα σε ενα συγκεκριμένο οικονομικό σύστημα, δεν μπορεί να λειτουργει σύμφωνα με την οποιαδήποτε ιδεολογίας της αλλά,

σύμφωνα με τους κανόνες του συστήματος.Δεν γίνεται αλλιώς.
Γιατί αν θελήσει να λειτουργήσει "αλλιως" (ας πουμε σαν να πρόκειται για μια αλλη οικονομία και οχι του καπιταλιστικου συστήματος), τότε

δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως ιδιωτική επιχείρηση αλλά ως μια ιδιότυπη "φιλανθρωπική οργάνωση"
Απλά πράγματα.


Πάλι θα στο ξαναπώ: πώς μας ξέφυγες ρε γμτ εσύ; ;-)

Ok, ευχαριστούμε για την ενημέρωση σχετικά με την οικογενειακή βιβλιοθήκη. Το είχαμε καταλάβει λάθος, όπως το γράφεις.

Για το τεχνολογικό πρόβλημα: Σε καμία περίπτωση δεν εννοούσα ότι είναι υπεράνω τών δυνατοτήτων σου, για όνομα! Εννοούσα ότι δεν αξίζει τον κόπο, αφού μπορείς να παραθέτεις τη διεύθυνση. Αλλά, είπαμε, θα γίνει όπως το θέλεις. Στείλε μας ένα μέιλ να στο εξηγήσουμε.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε george,


Το πρόβλημα είναι ότι στο ‘‘καντράν’’ υπάρχει και το zero!

Γάμα τα με μεγάλα γράμματα! ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Mandra Velum, καλώς ήρθες.


Ας πούμε ότι στην οπτική σου είναι όλα καλά κι όλα ωραία.

Μπορείς να μας πεις τι καλό θα προκύψει για το εργατικό κίνημα και την πολιτική έκφρασή του η διάλυση ή ο θάνατος εκ μαρασμού τού ΚΚΕ; (Βοήθεια: εξέτασε τι καλό έχει προκύψει στην Ιταλία και τη Γαλλία, όπου, όπως κι εσύ γράφεις, τα ΚΚ έχουν πάει στα θυμαράκια!...)

Φίλε Mandra Velum μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα (πονάει δόντι, κόψει κεφάλι…)


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Προς λεφτ:

Φαντάζομαι ότι ο TRASH εννοεί να μην έχετε φάει και σας έρθει εμετός...

Μάρκομ Ξ είπε...

Προς λέφτηδες ξανά:

Εντάξει, καταλαβαίνω τι λέτε για το μαρασμό ή την καταστροφή ενός κόμματος. Είναι όμως γεγονός ότι τα υπάρχοντα μεγαλύτερα κόμματα της αριστεράς είναι
1ον, έρμαια σε μεγάλο βαθμό μικρών ηγετικών ομάδων
2ον, αναντίστοιχα της περιόδου και των αναγκών αποτελεσματικά

Ας μην ξεχνάμε ότι ο ΣΥΝ για χρόνια επιβίωνε κοινοβουλευτικά λόγω της επαιτείας των στελεχών του για να "υπάρχει άλλη μια αριστερή φωνή στη βουλή".

Ε, λοιπόν, ποιος μου λέει εμένα ότι αν αυτή η επαιτεία δεν είχε πιάσει (μεταξύ άλλων και σε εμένα), δεν θα αναγκαζόντουσαν εκ των πραγμάτων τα πιο υγιή και ανυστερόβουλα στοιχεία από κει μέσα να συγκροτήσουν κάτι πολύ πιο ωφέλιμο για τους εργαζόμενους;

Να το πω και αλλιώς: πως θα απαλλαγεί το ΚΚΕ από αυτό το καρκίνωμα της ηγεσίας και των παρατρεχάμενων; Ποιος πιστέυει πραγματικά ότι αυτό μπορεί να γίνει με ομαλό τρόπο;

Προς Καρόλου*, επουδενεί δεν εννοώ να καταστρώνουμε σχέδια για να υπονομεύσουμε τον ΣΥΝ ή το ΚΚΕ. Απλά λέω ότι κάποιες φορές ίσως η καταστροφή ή ο μαρασμός του παλιού είναι απαραίτητο στοιχείο για τη γέννηση του καινούριου.

και ένας ελάχιστος φόρος τιμής στον μεγάλο τραγουδιστή που έφυγε σαν σήμερα πριν από 32 χρόνια...

http://www.youtube.com/watch?v=Fxqh8EgJDzU


συντροφικά,
Μάρκομ Ξ


*Πως λέμε: προς θεού. Πλάκα κάνω ;-)!!!

mandra velum είπε...

Μα κι εγώ αυτή την απορία εκφράζω...
δεν είπα να κοπεί κανένα κεφάλι, είπα αυτό που μάλλον καταλάβατε περι αυτοδιάλυσης. Νομίζω ότι κάτι μπορεί να βγεί και ότι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα μια διαλυση εκ του μαρασμού μόνο θετική εξέλιξη είναι.
(αν και τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα)

Εδώ πραγματικά δεν γνωρίζω και τρέμω

TRASH είπε...

Νομίζω πως το κείμενο κάνει μία παρανόηση, αλλά δεν την θεωρώ κακοπροέραιτη. Μπερδεύει την υποχρέωση του κόμματος να δίνει λόγο -και μάλιστα για τα πάντα- στην εργατική τάξη, με την καμμία υποχρέωση που δεν έχει να δώσει, στον κάθε λογής "αριστερό" σχηματισμό, που δεν έχει απλά την φωλιά του λερωμένη αλλά χεσμένη στην κυριολεξία.

TRASH είπε...

@leftg700:
Οταν έλεγα για "φιλικό μπλογκ" του ΔΗΜΑΡΙ, εννοούσα πως δεν έχει κάποια "επίσημη" σχέση με το μόρφωμα (κόμμα αρνούμαο να το πω).
Είναι ένας διαχωρισμός που πάντα κάνουμε εμείς οι "Σταλινικοί" ανάμεσα στα "όργανα" και τα φιλικά μέσα πολιτικών σχηματισμών...
-Το "ελπίζω να μην έχετε φάει", νόμισα πως ήταν ξεκάθαρο. Για να μην ξεράσετε με ό,τι διαβάσετε...

TRASH είπε...

προς διάφορους:
Το ότι είναι θέμα χρόνου να μείνουν 5 γεροντάκια της εθνικής αντίστασης στον Περισσό, που θα τα λένε μεταξύ τους, το ακούω από το 1992 τουλάχιστον. Από τότε βέβαια το ΚΚΕ έχει 3πλασιάσει (μέχρι στιγμής), τα εκλογικά ποσοστά του και έχει πολλαπλασιάσει την επιρροή του στην ελληνική κοινωνία (δες και ΠΑΜΕ).
Η τύχη των φορέων αυτών των προβλέψεων έκτοτε, δυστυχώς αγνοείται...

Ανώνυμος είπε...

Σκέψεις πάνω στο τελευταίο σχόλιο του trush (10:56)

Θα πω κάτι πολύ πολύ προσεκτικά (σε κάποιους άλλους κάπου αλλού δεν άρεσαν και μου διέγραψαν τα σχόλια) κι ελπίζω να μην παρεξηγηθώ κι εδώ.
Ξεκινώ λέγοντας πως όσο απίστευτο κι αν φαίνεται σε μερικούς, το να τα χώνεις κάπου κάπου δείχνει μάλλον περισσότερο κι ειλικρινέστερο ενδιαφέρον από άλλους που απλώς κολακεύουν.
Ένα καλό παράδειγμα είναι για όσους θυμούνται όταν ήταν παιδιά ή για όσους έχουν, πως ο δάσκαλος ή ο καθηγητής, τσίγκλαγε περισσότερο αυτόν στον οποίο διέβλεπε κάποια ελπίδα και κάποιο μέλλον, παρά άλλους.
Το ίδιο κάνουμε με τα παιδιά μας.
Τα ξένα δεν μας ενδιαφέρουν, τ αφήνουμε να λειτουργούν όπως θέλουν, "να κι αμα διαβάσεις (για παράδειγμα), να κι άμα δεν διαβάσεις" και ούτω καθ εξής.
Το ίδιο να κάνουν κάποιοι ορμώμενοι από ειλικρινές και άδολο ενδιαφέρον για το κόμμα(εν αντιθέσει με κάποιους εκ των έσω) , δεν περνάει ποτέ απ το μυαλό των περισσότερων; (ειδικά μελών του κόμματος).
Ακόμα και συζήτηση σε μπλόγκς να γίνει για αλλαγές στη ψηλά, είναι απαγορευμένος καρπός;
Όλοι αλλάζουν κάτι, γιατί πρέπει να δείξουν κάτι. Άλλος αλλάζει το χτένισμα, άλλος το ντύσιμο, άλλος αρχηγό, άλλος φρασεολογία, άλλος τα κέρατά του.
Παίζουμε στην εποχή της εικόνας, της επικοινωνίας, της ρητορικής, του δήθεν.
Ακόμα και για να βγάλεις γκόμενα, κάτι πρέπει να της πουλήσεις.
Κι αυθεντικό νάναι αυτό που έχεις να προσφέρεις, αυτή πως το ξέρει;
Πρέπει να το πλασάρεις κατάλληλα.
Φτιασιδώνεσαι, διορθώνεις τη συμπεριφορά σου, τον λόγο σου, κάτι κάνεις τέλος πάντων.
Θέλεις να κερδίσεις λαό κι όταν λέμε λαό, δεν ξέρω αν εσείς εννοείτε καμμιά δεκαριά άτομα, εγώ φαντάζομαι χιλιάδες.
Μικροαστοί, κουτοπόνηροι, οπαδοί κομμάτων εξουσίας που ως χτές άκουγαν ΚΚΕ κι έβγαζαν σπυριά.
Εσχάτως υπό κατάρρευση, αν όχι ήδη.
Χέστηκαν για κεντρικές επιτροπές, για κεφάλαιο, για ισότητα και ισονομία.
Αν τα πίστευαν και τα ήθελαν όλα αυτά, θα ήταν ήδη μαζί μας.
Μαθημένοι να ακολουθούν "χαρισματικό" αρχηγό,
"όμορφο" αρχηγό, "μπίκο" αρχηγό, "ρήτορα" αρχηγό, "πούστη" αρχηγό, σκατά αρχηγό, πάντως αρχηγό.
Ότι χειρότερο από λαό, πλέμπα στην κυριολεξία που θα σε πουλήσει αν κάποιος άλλος του κουνήσει καθρεφτάκια.
Μια δεδομένη στιγμή αυτή η πλέμπα βρίσκεται χαμένη. Νόμιζε πως ήταν εφιάλτης, μα φτού, είναι αληθινό.
Αυτή τη δεδομένη στιγμή, πρέπει να την εκμεταλευτούμε. Να τους κερδίσουμε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να τους κερδίσουμε σαν ψηφοφόρους. Ή έστω σαν προσωρινό πλήθος.
Νέτα σκέτα.
Αν πιστεύετε πως η όποια αύξηση του ΚΚΕ και των άλλων αριστερών και "αριστερών" κομμάτων είναι γιατί είδαν το φως το αληθινό κι εν μια νυκτί ανακάλυψαν τον σοσιαλισμό και την εκμετάλευση ανθρώπου από άνθρωπο, εγώ δεν το πιστεύω.
Ο παπάρας που έκλεβε τον όποιο μετανάστη στα μεροκάματα ή ο μικροέμπορας που έκλεβε τους πελάτες του στο ζύγι, μην μου πείτε πως σήμερα που έμεινε μαλάκας, έγινε πιο σταλίνας (τστστσ...τι χαρακτηρισμός κι αυτός ρε τράσ) απ την παπαρήγα;
Πάπαλα. Κάπου να στραφεί για προσωπική επιβίωση θέλει.
Κι αν δεν τον πάρουμε εμείς, θα τον πάρουν άλλοι.
(Το είπε άλλωστε κι ο βλαδίμηρος για το με ποιόν θα συμμαχήσει. ΚΙ εγώ εξακολουθώ να πιστεύω σε μια αμοιβαίοων παραχωρήσεων συμμαχία, μα δεν το δένω και κόμπο, μην αρχίσουμε και σ αυτό πάλι).
Αυτοί, αρχηγό θέλουν, όχι ιδεολογία.
Εμείς, θέλουμε την εξουσία;

mbiker

Μάρκομ Ξ είπε...

«Ακόμα και για να βγάλεις γκόμενα, κάτι πρέπει να της πουλήσεις.
Κι αυθεντικό νάναι αυτό που έχεις να προσφέρεις, αυτή πως το ξέρει;
Πρέπει να το πλασάρεις κατάλληλα.
Φτιασιδώνεσαι, διορθώνεις τη συμπεριφορά σου, τον λόγο σου, κάτι κάνεις τέλος πάντων.»

Αλήθεια είναι αγαπητέ mbiker. Μόνο που ξεχνάς κάτι: η γκόμενα που θα ‘ρθει μαζί σου επειδή της ‘πούλησες’ κάτι δεν θα μείνει για πολύ. Αν λοιπόν έχεις κάτι αυθεντικό να της προσφέρεις οφείλεις και πρέπει να της το δείξεις. Μπορεί όχι στην ολότητά του, αλλά σίγουρα οφείλεις να της δείξεις το αυθεντικό.
Αλλιώς φίλε μου mbiker, πας για τα ευκαιριακά. Με άλλα λόγια είσαι οπορτουνιστής.

«Μικροαστοί, κουτοπόνηροι, οπαδοί κομμάτων εξουσίας που ως χτές άκουγαν ΚΚΕ κι έβγαζαν σπυριά.»

Ακριβώς φίλε μου mbiker! Ακριβώς σε αυτούς στοχεύει ΜΟΝΟ ο ΣΥΝ. Και καλά, να είχε μαζί του τους εργάτες να το καταπιώ. Αλλά, φίλε μου mbiker, ο ΣΥΝ είχε, έχει και στοχεύει μόνο στους μικροαστούς ψυχή τε και σώματι. Φυσικά, αυτό κολλάει με τα παραπάνω που λες για τις γκόμενες, οπότε δεν μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Επίσης, τα τελευταία χρόνια και το ΚΚΕ σε αυτούς στοχεύει με μια μικρή διαφορά: ο ΣΥΝ απευθύνεται κυρίως στους μικροαστούς ‘με ενοχές’, ενώ το ΚΚΕ στους μικροαστούς με οργή.

«Ότι χειρότερο από λαό, πλέμπα στην κυριολεξία που θα σε πουλήσει αν κάποιος άλλος του κουνήσει καθρεφτάκια…»
«…Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να τους κερδίσουμε σαν ψηφοφόρους. Ή έστω σαν προσωρινό πλήθος.
Νέτα σκέτα.»

Έτσι, λοιπόν ε; Αυτός είναι ο ρόλος του κόμματος των εργαζόμενων; Να ξεγελάσει στιγμιαία τα μικροαστικά στρώματα; Προκειμένου τι; Να ανέβει μια πεφωτισμένη ομάδα στην εξουσία και να κυβερνήσει; Γιατί μην ξεχνάς όπως είπαμε παραπάνω το κόμμα ειδικά του ΣΥΝ δεν εκπροσωπεί κανέναν άλλον, παρά μερικούς προοδευτικούς διανοούμενους και κάποιους παλιούς, ηρωικούς αγωνιστές του ΚΚΕ Εσωτερικού.

Επομένως συμμαχία ποιανού με ποιους φίλε μου mbiker; Του Τσίπρα και των μεντόρων του με τους «μικροαστούς, κουτοπόνηρους» όπως τους λες; Οκ, αλλά εμάς τι μας νοιάζει; Μήπως νομίζεις ότι και εμείς ψάχνουμε για αρχηγό, όπως χαρακτηριστικά λες παρακάτω;

«Αυτοί, αρχηγό θέλουν, όχι ιδεολογία.
Εμείς, θέλουμε την εξουσία;»

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Μάρκομ Ξ είπε...

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ)

Συμπερασματικά, όπως έχω ξαναπεί, καλά κάνεις και είσαι με αυτό το κόμμα φίλε mbiker. Πραγματικά, δεν έχω ξανασυναντήσει τέτοια συνέπεια απόψεων με την πραγματική γραμμή του κόμματος. Μόνο που όλο αυτό δεν αφορά σε πρώτη φάση τους εργαζόμενους. Το τι θα κάνουν τα μικροαστικά στρώματα και πως θα οργανώσουν τα κόμματά τους είναι δικό τους θέμα. Αντίστοιχα, πρέπει να οργανωθούν τα κόμματα της εργατικής τάξης με πρώτο και κύριο το κομμουνιστικό. Να αρχίσει σιγά - σιγά (ή γρήγορα - γρήγορα) η τάξη να αποκτάει συνείδηση –γιατί σε αντίθεση με την πρότασή σου, πρέπει να μας ενδιαφέρει να αποκτήσουν οι εργαζόμενοι ιδεολογία. Να οργανώνεται και να υπερασπίζει τα συμφέροντά της μέσα από την ταξική πάλη. Να συμμαχεί (σαν τάξη ή μέρος της τάξη και όχι σαν μηχανισμός) με κόμματα τύπου ΣΥΝ, ΔΗΜΑΡ και όποιον άλλον τη βολεύει την δεδομένη στιγμή. Πάντα όμως προσπαθώντας να διαπαιδαγωγήσει, να δείξει τι σημαίνει σοσιαλιστική και αταξική κοινωνία. Και αυτό δεν μπορεί να το πετύχει με κανένα άλλο τρόπο, παρά μόνο αν αρχίσει να εφαρμόζει στο μέτρο του δυνατού την πραγματική δημοκρατία την οποία επαγγέλεται.

Για να σε προλάβω, ποτέ δεν υπάρχει χρόνος και πάντα υπάρχει χρόνος φίλε μου mbiker. Δηλαδή, από την απαρχή της κρίσης, αν ο Τσίπρας αντί να δίνει παραστάσεις στη βουλή και να κάνει συναντήσεις με προσωπικότητες τύπου Μητρόπουλου ξαμολιόταν στους χώρους δουλειάς μαζί με τους βουλευτές του ΣΥΝ και τα μεγαλοστελέχη της Αυτόνομης Παρέμβασης δεν άφηναν γραφείο για γραφείο, βιοτεχνία για βιοτεχνία, εργοστάσιο για εργοστάσιο τι λες; Θα μπορούσαν να πείσουν μερικές εκατοντάδες (δεκάδες θες; Δεκάδες!) «κουτοπόνηρους» εργάτες και μισθωτούς; Εγώ λέω θα μπορούσαν.

Αλλά πώς να πείσουν φίλε mbiker, όταν ούτε οι ίδιοι δεν είναι πεισμένοι; Όταν όχι απλά αποδέχονται, αλλά εφαρμόζουν κατά κύριο λόγο, επί της ουσίας αστικές πολιτικές μεθόδους; Βουλή, tv και βουρ για εκλογή!

Αλλά ας πούμε ότι εκλέγεται ο Τσίπρας έτσι όπως λες. Έχοντας δηλ. κερδίσει ευκαιριακά κάποιους αγανακτισμένους ή απογοητευμένους που ψάχνουν για σωτήρα ή που απλά τσαντίστηκαν και τον ψήφισαν; Τι ακριβώς θα κάνει; Πως θα εφαρμόσει τα όποια –όλο και λιγότερα, όσο περνάει ο καιρός- ριζοσπαστικά μέτρα που προτείνει; Που θα αποταθεί για στήριξη όταν θα πέσουν να τον φάνε τα τσακάλια της πολύπειρης διεθνούς και εγχώριας αστικής τάξης; Στους κουτοπόνηρους; Αμ, δε! Θα τον κρεμάσουν, όσο δεν φαντάζεσαι. Γιατί ακριβώς δεν θα πιστεύουν πραγματικά σε αυτό που ψήφισαν και δεν θα έχουν καμιά όρεξη να θυσιαστούν γι’ αυτό.

Αυτά προς το παρόν.

Καλή μας δύναμη και καλά μυαλά.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

Μάρκομ Ξου

Με αδικείς.
Ποτέ δεν ήμουν μ αυτούς που λές, αντιθέτως.
Δεν ξέρω γιατί βγήκε αυτό το συμπέρασμα, αν και νομίζω πως πρόσεξα τη διατύπωση.
Συνοπτικά, θελω να σου πω πως εδώ που φτάσαμε δεν παίζει συνειδητοποίηση εργατικών μαζών (τουλάχιστον εγώ αυτό βλέπω απ τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις).
Αδιάφοροι αστοί κάθονται περιμένοντας να τους βγάλουν άλλοι το φίδι απ την τρύπα.
Δεν υπάρχει χειρότερος κομμουνιστής απ τον περιστασιακό που μια δεδομένη στιγμή μετέωρος και χαμένος, παριστάνει πως ενστερνίστηκε μια ιδεολογία την οποία απεχθανόταν ως χτές.
Ο Στάϊνμπεκ έγραψε το εξής.
Ο σοσιαλισμός δεν βρίσκει έδαφος στους αμερικανούς, γιατί ο καθένας δεν βλέπει τον εαυτό του σαν καταπιεσμένο προλετάριο, μα σαν εναν προσωρινά αποκλεισμένο απ το παιχνίδι, εν δυνάμει εκατομμυριούχο.
Αυτό ισχύει όπως καταλαβαίνεις κι οικουμενικά.
Δεν βλέπω το λόγο γιατί να κατευθύνονται προς εδώ κι εκεί ψήφοι που έτσι κι αλλιώς είναι ευκαιριακοί κι όχι στο κόμμα.

"«Ότι χειρότερο από λαό, πλέμπα στην κυριολεξία που θα σε πουλήσει αν κάποιος άλλος του κουνήσει καθρεφτάκια…»
«…Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να τους κερδίσουμε σαν ψηφοφόρους. Ή έστω σαν προσωρινό πλήθος.
Έτσι, λοιπόν ε; Αυτός είναι ο ρόλος του κόμματος των εργαζόμενων; Να ξεγελάσει στιγμιαία τα μικροαστικά στρώματα; ""

Πουθενά δεν άφησα να εννοηθεί κάτι τέτοιο. Ποιός μίλησε για εξαπάτηση;
Ισχυρίζομαι πως ο πολύς κόσμος ακολουθεί αρχηγούς.
Κάποιους που πουλάνε καλύτερα, πιο επικοινωνιακά.
Ισχύει, πως να το κάνουμε;
Ε, ας του δώσουμε αρχηγό βρε αδελφέ, να ξελαμπικάρει.
Μην πιστεύεις πως έτσι όπως καταντήσαμε θα συνειδητοποιηθούν τόσες χιλιάδες αδιάφορων κουτοπόνηρων.
Όπως το βλέπω εγώ (και είναι και ιστορικά αποδεδειγμένο), τους έχασες; Η χρυσή αυγή θα τους πάρει.
Πουθενά δεν ισχυρίστηκα να παραστήσει το κόμμα και να εξαπατήσει, την πεποίθησή μου για μια ελάχιστη συνεργασία την έχω διατυπώσει επανειλλημένα, έχει να κάνει αποκλειστικά με το να φρενάρουμε αυτό που απ την Δευτέρα θάναι γεγονός και σε τελική ανάλυση, που κερδίζει ο λαός μένοντας σε μια κατάσταση στάσιμη κι ο άλλος να κάνει παιχνίδι ανενόχλητος.
Η αριστερά ποτέ δεν ήταν μκια κι ομοούσια. Ούτε καν στη σοβιετική επανάσταση.
Την κάνανε όμως.
Διώξανε τον τσάρο και βγάλανε τα μάτια τους μετά.
Μα,τον διώξανε πρώτα.
Και δεν το δένω και κόμπο πως έχω δίκηο, γνώμη είναι.
Κι αν είναι σωστή όμως;
Τέλος πάντων, επαναλαμβάνω, με αδικείς.

mbiker

Μάρκομ Ξ είπε...

Διαφωνώ κάθετα και οριζόντια με αυτό που λες ότι είπε ο Στάινμπεκ:
Τι πα να πει 'Αμερικάνος'; Δεν υπάρχουν δηλαδή τάξεις; Ο 'Αμερικάνος' δεν είναι εργάτης Αμερικάνος, μικροαγρότης Αμερικάνος, μικρός βιοτέχνης Αμερικάνος, βιομήχανος Αμερικάνος;

Τελοσπάντων, στο είπα και πάλι: καλά κάνει και υπάρχει ο ΣΥΝ για να πουλάει (αφού δεν σ΄αρέσει το ξεγελάει) αρχηγούς και πετραχήλια και ό,τι άλλο θέλει σε όποιον είναι εύκαιρος εκείνη την ώρα και τον ακούει.

Στα βασικά όμως δεν μου απαντάς: ποιος τελικά θα ασκήσει και θα ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ την εξουσία σύμφωνα με αυτά που προτείνεις; Το κόμμα; Ο Τσίπρας; Κάποιοι διαλεχτοί πεφωτισμένοι;

Και μη μου πεις ο λαός, γιατί σύμφωνα με αυτά που λες ο λαός δεν εμφανίζεται παρά μόνο ως ευκαιριακός κομπάρσος. Ή μήπως αφού "πάρουμε" την εξουσία θα εξηγήσουμε μετά στον λαό τι πρέπει να κάνει; Σνιφ, σνιφ: Παπαρήγα μου μυρίζει εδώ...

Οι μπολσεβίκοι συμμάχησαν με το διάολο, αλλά ήταν κάποιοι. Εκπροσωπούσαν όντως ένα σημαντικό, κρίσιμο πες το όπως θες, κομμάτι της εργατικής τάξης. Και τελοσπάντων, ας δούμε και λίγο κριτικά το τι και πως το έκαναν οι μπολσεβίκοι (στο λέω εγώ, ένας μεγάλος θαυμαστής του Βλαντιμίρ). Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν έκαναν αυτό που λες. Ή και αν το έκαναν, ίσως είναι και ένας από τους λόγους που κατέληξε εκεί που κατέληξε η ιστορία.

Λοιπόν, ανακεφαλαιώνω. Συγκρότηση της τάξης σε τάξη, συμμαχία ή αδρανοποίηση των μεσαίων, λεπίδι στους αστούς. Και ναι, να χρησιμοποιήσεις όσα μέσα σου δίνονται, ναι, να επιδιώξεις την εκπροσώπηση στο αστικό κοινοβούλιο (γενικά, για τώρα είναι μεγάλη κουβέντα), ναι, να είσαι νομοταγής όταν δε σε παίρνει κάτι άλλο.

Αλλά ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ! Γιατί αν κάνεις μόνο αυτά και έχεις από χρόνια παρατημένο το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, αν κάνεις μόνο αυτά και από την άλλη προσπαθείς να ισορροπήσεις μεταξύ ενός απροσδιόριστου, πλήρως κενού νοήματος ευρωπαϊσμού φλερτάροντας με Τροτσκιστικές εμμονές, το πολύ πολύ να σώσεις για μια (άντε δυο) χρονιές την καρέτα - καρέτα, το λιγνιτωρυχείο στην Κορώνη και ούτω καθ' εξής. Δε λέω. Χρήσιμα και αυτά.

Αλλά αυτά είναι δουλειά μιας δημοτικής παράταξης, μιας κίνησης πολιτών κλπ. Όχι, η δουλειά ενός κόμματος των εργαζομένων!

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Υ.Γ. Πάντως και μόνο το γεγονός ότι υπερέβης τα εσκαμμένα και αναρτάς κατεβατά καλό είναι :-)

Mandra Velum είπε...

Προς μέλη και επιρροές του ΚΚΕ.
Το '92 ο οργανισμός αυτός δεν είχε πτωχεύσει.
Αντίθετα τότε ακριβώς ήταν που ξεκινούσε το πανηγύρι
(αύξηση επιχορηγήσεων, ευνοϊκός δανεισμός επιχειρηματική ανάπτυξη κτλ.)
Για αυτό έγινε και ότι έγινε.(διασπάσεις, αποχωρήσεις γκρούπες γκρουπούσκουλα κτλ.)

Οι φορείς λοιπόν που τότε προεξοφλούσαν το μαρασμό του ΚΚΕ , τραυλιζαν τις παπαριές του κάθε πικραμενου(που λιγο πολύ έμεινα στην απέξω) .
Σήμερα είναι εντελώς διαφορετικά.
Τα τριγύρω μικρομάγαζα θα πλιατσικολογήσουν το Τζάμπο Μπεμπέ της αμφισβήτησης. ;-))
Σκέφτομαι τις εκδοχές
α.όλη αυτή η (σχετικά έγκυρη) οργάνωση, που επιχειρούσε συστηματικά την αφομοίωση της επαναστατικής δράσης, μετασχηματιστεί σε πραγματικά ανατρεπτική περνώντας στον έλεγχο του εν εγρηγόρση πλήθους της βάσης (υπάρχει κάποιο δυναμικό εκεί) ή
β.αν αφομοιωθεί σε έναν ακόμη πιο σκληρό ρεφορμιστικό σχηματισμό στελεχώνοντας ευθέως τον ελεγκτικό μηχανισμό του πλήθους.

Είναι πολλά τα λεφτά και τα επαγγελματικά στελέχη του οργανισμού είναι πολύ σκληρά για να πεθάνουν.
Όσο για το εκλογικό ποσοστό αγαπητέ φίλε, και την "επιρροή" που έχει ο οργανισμός "στον κόσμο", αν "κόσμο" εννοείς την πολυκατοικία σας άντε και το καφενείο της γειτονιάς σας...πάω πάσο.

Ανώνυμος είπε...

Μάρκομ Ξ

"Στα βασικά όμως δεν μου απαντάς: ποιος τελικά θα ασκήσει και θα ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ την εξουσία σύμφωνα με αυτά που προτείνεις; Το κόμμα; Ο Τσίπρας; Κάποιοι διαλεχτοί πεφωτισμένοι;"

ΔΕΝ ξέρω.
Ξέρουν άλλοι, πιό κατάλληλοι το τι πρέπει να γίνει.
Απάντηση όμως αν μπορείς εσύ να δώσεις, σε ένα άλλο βασικό.
Σε τι ωφελούμαστε παραμένοντας αδρανείς να τελειώσουν το παιχνίδι;
Κάθε νέος απολυμμένος κι ένας αδρανοποιημένος καταθληπτικός.
Κάθε μείωση σ όσους δουλεύουν και μια ακόμη μέρα απεργοσπασίας.
Κάθε ένας εκτός συλλογικής, κλαδικής κλπ σύμβασης, ακόμη ένας γονατισμένος.
Κάθε απογοητευμένος νέος κι ένας ακόμη του, "δε πηδιέστε ν ασπρίσετε, πουλημένοι όλοι σας".
Κι εν τω μεταξύ, η δουλειά ολοκληρώνεται. Ή μάλλον, ολοκληρώθηκε.
Κι η ιστορία έδειξε πως σε τέτοιες εποχές, οι μόνοι που σίγουρα θα βγούν κερδισμένοι, θάναι οι της χρυσής αυγής.
Εν πάσει περιπτώσει, κουβέντα κάνουμε, γνώμη καταθέτω.
Όσον αφορά δε τον πολύ κόσμο, έχω πει την γνώμη μου γι αυτόν.
Ρώτησε και κανέναν του ΠΑΜΕ να σου πει το πως τους αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι. Ο ίδιος κόσμος για χάρη του οποίου οι του ΠΑΜΕ κάνουν αποκλεισμό και διαμαρτυρίες, κρυώνοντας και ταλαιπωρούμενοι για απολύσεις.
Και πάνε και προσκυνούν τα κόμματα εξουσίας μετά.
Αυτή η πλέμπα είναι που μας κατσίκωσε στο σβέρκο δεκαετίες πολλές (για να περιοριστώ στη μεταεμφυλιακή εποχή), όλο αυτό που μας έφτασε εδώ.
Τέλος πάντων...γνώμη είναι, μην βαράς κιόλας...

mbiker

Ανώνυμος είπε...

Συμπλήρωση (ξεχνάω κιόλας)
Ο Στάιμπεκ, μιλούσε για τον αμερικανό γιατί απευθυνόταν σε αμερικανούς.
Αν πρόσεξες, το είπα. Είναι οικομενικό. Ισχύει δλδ σ όλο τον κόσμο κι είναι αλήθεια.
Ο καθένας από μας, όταν κοιτιέται στον καθρέφτη, δεν βλέπει ένα μαλάκα, μα τον μεγαλέξανδρο.
Αδικημένος που προοριζόταν να μεγαλουργήσει και αδικείται και τόνα και τάλλο και άβυσος η ψυχή του.

mbiker

Μάρκομ Ξ είπε...

Τα εύκολα:

μάλλον δεν το είπα καλά: εννοώ ότι ο Στάινμπεκ με αυτή του τη διατύπωση αγνοεί(;), κρύβει(;) ότι η διαφορά στη συνείδηση έγκειται στην ταξική τοποθέτηση (και όχι αυτοτοποθέτηση), καθώς και στην ισχυρότατη επιρροή της ιδεολογίας της κυρίαρχης τάξης και όχι στο έθνος, την παράδοση ή κάτι άλλο.

Τα δύσκολα:

Βουρ στον πατσά! Ή αλλιώς εννοείται δεν πρέπει να καθόμαστε αδρανείς. Απλά εγώ ανέλυσα συνοπτικά ότι αυτού του είδους η δράση που επιλέγει ο ΣΥΝ, το ΚΚΕ και η συντριπτική πλειοψηφία των οργανωμένων δυνάμεων της προόδου και της αριστεράς είναι από αναποτελεσματική έως αντιδραστική.

Τώρα όσον αφορά το 'βάρεμα' αγαπητέ φίλε και σ/φε mbiker θα σε βαράω πολιτικά και ιδεολογικά μέχρι να ματώσεις (μεταφορικά) και να ματώσω και γω μπας και βγάλουμε κανά κοινό συμπέρασμα.

Πάντως, μπορεί και εμένα να μου ξέφυγε κάτι βαρύ λόγω βιασύνης (και θέρμης), αλλά το βασικό ερώτημα το πρόσεξα:
Ποιος θα κυβερνήσει σε ρώτησα, ούτε καν πως (που έχει και αυτό τεράστια σημασία). Ένα κόμμα λοιπόν που διεκδικεί την εξουσία πρέπει να ξέρει σε ποιον θα στηριχτεί για να κυβερνήσει και καλό είναι να το ξέρουν και οι οπαδοί/ μέλη του.

Για να μη βρεθούν προ εκπλήξεων αργότερα.

Και ξέρεις, το να σε πληγώνει ο εχθρός σου το περιμένεις. Αλλά το να σε προδίδει αυτός που τόσον καιρό πίστευες είναι μερικές φορές πληγή αγιάτρευτη...

Βέβαια, το κόμμα των εργαζομένων δεν επιδιώκει να κυβερνήσει. Επιδιώκει την κατάληψη της εξουσίας για λογαριασμό των εργαζόμενων (ακόμα και αυτών που αρχικά δεν το στηρίζουν) και αμέσως μετά οφείλει να τους την παραδώσει.

Αλλά τι λέω και γω τώρα ε;

Που θα πάει...
θα ξυπνήσει και μονομιάς
θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Ναι, έπεσες μέσα στην ερμηνεία τού TRASH, όπως μας λέει κι ο ίδιος παρακάτω. Respect! ;-)

Δεν νομίζουμε ότι οι διαλύσεις έστω και οι αυτοδιαλύσεις αριστερών κομμάτων βοήθησαν ποτέ ουσιαστικά το κίνημα. Οι διασπάσεις ναι, οι τομές ναι, οι μετεξελίξεις κι αυτές ναι. Αλλά η διάλυση; Ο ΣΥΝ βέβαια είναι ένα ιδιότυπο κόμμα. Το έχουμε χαρακτηρίσει κόμμα-οπερέτα, και μπορεί να είναι υπερβολικός ή ακραίος χαρακτηρισμός, αλλά δεν είναι και έξω από την πραγματικότητα. Όμως ακόμα και γι’ αυτόν, πιο πολύ πιστεύουμε στη μετεξέλιξή του, παρά στη διάλυσή του.

Οι ηγεσίες… Χμ… Ακόμα κι αν όλοι μέσα σ’ αυτές είναι ‘‘αόμματοι’’ (δεν το πιστεύουμε), το κλειδί για τους αναστοχασμούς στην πολιτική τους, που τους επιβάλλει η ζοφερή πραγματικότητα και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, νομίζουμε ότι είναι η βάση τους. Πολλοί παράγοντες μπορούν να βοηθήσουν, αλλά το κλειδί είναι η βάση τους. Και είναι υπερβολικά εγωιστικό να πιστεύει κανείς ότι αυτά που βλέπει και καταλαβαίνει όντας εκτός οργανωμένης πολιτικής δράσης (μιλάμε γενικά, δεν εννοούμε κάποιον συγκεκριμένο από τους σχολιαστές εδώ), αλλά όχι εκτός πολιτικής δράσης, δεν μπορούν να τα δουν άνθρωποι που είναι εντός.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε mandra velum,


Ok, σεβαστές οι απόψεις σου. Σε τελική ανάλυση μιλάμε για εκτιμήσεις που κανείς δεν ξέρει αν θα δικαιωθεί ή όχι από τις εξελίξεις. Για να καταλάβεις καλύτερα το σκεπτικό μας, αν θέλεις, διάβασε το σχόλιο πιο πάνω προς τον Μάρκομ Ξ.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε TRASH,


Όχι, δεν είχε αυτό το νόημα η αναφορά μας περί λογοδοσίας. Όμως, εκ των πραγμάτων, όταν ένα κόμμα δίνει εξηγήσεις δίνει εξηγήσεις και σε ανθρώπους που έχουν κάνει άλλες πολιτικές επιλογές. Γιατί ο ΣΥΝ δεν είναι ο Τσίπρας, ο Παπαημούλης κι ο Λαφαζάνης, έτσι δεν είναι; Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο ο Ρούντι, και ΑΝΤΑΡΣΥΑ ο Δελαστίκ. Υπάρχουν και οι βάσεις, μη το ξεχνάς.

Για το νόημα τής κουβέντας σου «ελπίζω να μην έχετε φάει» σε πρόλαβε ο Μάρκομ Ξ που σε ‘‘έπιασε’’, όχι σαν εμάς τους χάνους!... ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Χωρίς να θέλω να παρέμβω πιο ουσιαστικά και αναλυτικά στην κουβέντα τού mbiker με τον Μάρκομ Ξ, να πω το εξής:

Έχω την αίσθηση ότι σε όσα λέει ο mbiker για τον τρόπο απεύθυνσης σε πλατιές μάζες κόσμου υπάρχει ένα υπόβαθρο που έχει τη σημασία του. Και η εντύπωσή μας μέχρι τώρα είναι ότι αυτό το ζήτημα η Αριστερά είτε το προσπερνάει βλέποντάς το στενά και από ‘‘θέση αρχών’’, είτε γέρνει τη βέργα από την άλλη μεριά και εμφανίζεται έρμαιο της ‘‘κοινής γνώμης’’. Το δρόμο τής καμήλας δεν τον έχει ανακαλύψει ακόμα σε αυτό το ζήτημα.

Σόρυ για την ‘‘παρέμβαση’’. :-)

Ανώνυμος είπε...

Δν μου διαβάζετε όμως με προσοχή αυτά που λέει ο Μάντρας Βέλουμ Λέφτηδες...

Στην τελευταία του παρέμβαση πέταξε ατάκα με προεκτάσεις και ντεσσού μόνο για μυημένους....

Πιό πολλά δε λέω...

ας βγει άλλος να εξηγήσει στο κύριο Τρας που έχει καβαλλήσει το καλάμι της "πρωτοπορίας" τι ακριβώς εννοούσε ο ποιητής...

Δε ζει και ο Αντώνης ο καλαμπόγιας με το Νίκο το καλούδη για να του εξηγήσουν

ΔΕΝ ξαναμιλάω περί ΚΚΕ

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Ok, δεκτό (το τελευταίο σχόλιό του μου "έφυγε". Όμως εκεί λέει και κάτι που έρχεται κοντά σε ότι πιστεύουμε κι εμείς. Αναφέρομαι στο εξής σημείο από το σχόλιό του:


α.όλη αυτή η (σχετικά έγκυρη) οργάνωση, που επιχειρούσε συστηματικά την αφομοίωση της επαναστατικής δράσης, μετασχηματιστεί σε πραγματικά ανατρεπτική περνώντας στον έλεγχο του εν εγρηγόρση πλήθους της βάσης (υπάρχει κάποιο δυναμικό εκεί)


Αλλά τι σου λέω! Εσύ δεν θέλεις να μιλάς για το ΚΚΕ! ;-)


Увидимся

Αστέρω είπε...

λεφτ, στο λινκ που έδωσε ο τρας είδα (και ξαναβλέπω) ένα πράγματι εμετικό άρθρο από ένα τσουτσέκι της "Καθημερινής".

Για τον Κονφορμισμό συνφωνώ φυσικά :-))
Αλλά για το γλυκανάλατο επιμένω, κι αυτό γιατί αν ισχύει το ότι αυτή η (σχετικά έγκυρη) οργάνωση, επιχειρούσε συστηματικά την αφομοίωση της επαναστατικής δράσης τότε αυτή είναι που αφαιρεί το αλκοόλ από την μπύρα και όχι που το συστήνει.
άρα λέγοντας το αντίθετο το πάτε "με το μαλακό" πράγμα που δε χρειάζεται (ας είμαστε ρεαλιστές)

Ασχέτως τώρα πρέπει να υπολογιστεί και το χτύπημα που δέχεται ο οργανισμός από την νέα φοροεπίθεση, μιας και μονάχα η ακίνητη περιουσία του από τις δωρεές των μελών και των στελεχών είναι αξιοσημείωτου μεγέθους ε;

Μαντρα Βέλουμ;-))

Μετά σιωπή βλέπω... κι εσύ και οι λοιποί πρώην και νυν.
Καλά κάνετε από την μια , αλλά όταν γνωρίζετε και έχετε και συνείδηση μιας κατάστασης μη μας αφήνετε στα κρύα του λουτρού...
Χαίρομαι για σας Λεφτ γιατί φαίνεται ότι το μπλόγκ σας προσελκύει και κάποιους που ξέρουν ...πόσα απίδια βάζει ο σάκος :-))
(ας είμαστε ρεαλιστές)
Ας επαναληφθούμε
Είναι πολλά τα λεφτά...

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

εμένα αφήστε με αλλά κοιτάξτε να βρείτε τι εννοούσε ( ακόμα και ασυνείδητα ) ο Μάντρας με τη παράγραφο :

" Το '92 ο οργανισμός αυτός δεν είχε πτωχεύσει.
Αντίθετα τότε ακριβώς ήταν που ξεκινούσε το πανηγύρι
(αύξηση επιχορηγήσεων, ευνοϊκός δανεισμός επιχειρηματική ανάπτυξη κτλ.)
Για αυτό έγινε και ότι έγινε.(διασπάσεις, αποχωρήσεις γκρούπες γκρουπούσκουλα κτλ.) "

Γιάκοβ

Mandra Velum είπε...

Γιάκοβ, αναφέρεσαι σε κάτι που είπα σαν να υπονοείται από αυτό και κάτι ακόμη.(εκτός αν το πας σε "ονόματα και διευθήνσεις", εκεί το πας;)

Αυτό που είπα είναι σαφές.
Οι σφραγίδες έχουν μια αξία που καθορίζεται εκτός των μαρξιστικών νόμων.
(για να μην αδικούμε το "γίγα της προφητικής επιστήμοσύνης", έχει μιλήσει και για αυτά)

Πιο σημαντική είναι η ερμηνεία της μεταπολιτευτικής δράσης του οργανισμού μέσα και έξω. Τι αγόρασε, τι πούλησε.
Ποια είναι τα διαγράμματα της συσπείρωσης του και της επιρροής του μαζικά. Τι ψήφισε και τι όχι στη βουλή σε τι αποχώρησε. Ποια συμφέροντα εξυπηρέτησαν μέσα στα τελευταία σαράντα χρόνια οι διεκδικήσεις του και όσα "πέρασε".
Ποιος βγήκε κερδισμένος και ποιος έχασε. Πότε έδρασε, πότε λούφαξε.
Τι μπορεί να σημαίνει μια εικοσαετής απαράλλακτη κομματική ηγεσία
Τι σημαίνει ένα "κόμμα επαναστατικής πρωτοπορίας",σαράντα χρόνια στο κοινοβούλιο ενός προτεκτοράτου.κτλ.

Εκεί τα γεγονότα είναι αμείλικτα!
Εκεί είναι που ο κάθε μισο-καθυστερημένος κνίτης σε ρωτάει "γιατί δε φοράς το κράνος σου; Δοσίλογε μικροαστε!"

...αφήστε το ρε παιδιά αφού δε βγαίνει.

Φιλικά
Στέφανος(ad hoc)

LeftG700 είπε...

Φίλοι Αστέρω και Mandra Velum,


Ένα μεγάλο τμήμα τής κριτικής σας πηγαίνει φούστα-μπλούζα, που λέει κι η Αλέκα, ;-) σε σύμπασα την Αριστερά. Άρα πρέπει κάπως να γενικεύσουμε.

Το γεγονός ότι μετά το ’89 η ευρωπαϊκή Αριστερά έβαλε την ουρά στα σκέλια και το χώνεψε και επισήμως πως επήλθε το τέλος της Ιστορίας είναι νομίζω αναμφισβήτητο. Αυτή η συνθηκολόγηση, άνευ όρων τις περισσότερες φορές, είχε και τις ουρές της: μετατροπή τής Αριστεράς σε συμπλήρωμα τού κοινοβουλευτικοί τοπίου εν είδει γλάστρας, κουτσοβόλεμα πολλών στελεχών της, κ.λπ., κ.λπ. Από εκεί και πέρα τι κάνουμε; Τι προτείνετε εσείς να κάνουμε; Γιατό μπορεί να κόβετε και να ράβετε, αλλά κατά τα άλλα μούγκα στη στρούγκα, για να τα λέμε όλα! ;-)

Μυρίζομαι αναρχοαυτονομία, ή κάνω λάθος; Αν είναι έτσι, μπορείτε να μου πείτε τι έδωσε η αναρχοαυτονομία όλους αυτούς τους τρεις περίπου αιώνες που υπάρχει το νεωτερικό εργατικό κίνημα; Η αναρχοαυτονομία έκανε τον Οκτώβρη; Η αναρχοαυτονομία τον διατήρησε; Η αναρχοαυτονομία έκανε τις (αποτυχημένες, έστω) ευρωπαϊκές επαναστάσεις στην Ευρώπη μετά το 1917; Η αναρχοαυτονομία έκανε τη Μεγάλη Πορεία; Η αναρχοαυτονομία έδωσε τη μάχη τής Ινδοκίνας; Η αναρχοαυτονομία έκανε το αντάρτικο στην Κούβα που εξελίχθηκε σε παλλαϊκή επανάσταση; Όχι! Λοιπόν; Που το πάτε; Σε κανένα αυτοδιαχειριζόμενο στέκι, άντε και σε καμιά αγροτική ψιλοκολεκτίβα; Μέσα! Αλλά δεν φτάνουν. Είναι για καμιά παρέα ή κάνα γρουπούσκουλο. Με το μαγαζί που λέγεται Ελλάδα (ή ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός, αν είσαστε και φανατικοί ‘‘αντιεθνικιστές’’ και το προτιμάτε έτσι) τι θα γίνει;

Κι αφού γενικεύσαμε, να ξαναγυρίσουμε κλείνοντας στο ειδικό.

Το ξέρουν κι οι πέτρες ότι οι κουκουέδες, ακόμα κι αν βολεύονται, το κάνουν για κάτι κατοστάρικα. Για το άλλο κοινοβουλευτικό κόμμα τής Αριστεράς, τον ΣΥΝ, που μόλις πρόσφατα έκαναν οι βουλευτές του τη ‘‘μεγάλη’’ ‘‘θυσία’’ να δίνουν το …25%(!) της βουλευτικής τους αποζημίωσης στο κόμμα, κάνα σχολιάκι μπορούμε να έχουμε; ;-)


Τα λέμε (αλλά να τα λέμε όλα, ε; ;-) )

Ανώνυμος είπε...

Αντ χοκ Στέφανε

έστειλα και προχθές απαντητικό σχόλιο αλλά μάλλον δεν πέρασε τη λεκτική επαλήθευση

Προφανώς , ακόμα ακι αν δεν είχες τη πρόθεση υπάρχει και άλλο "ψωμί" στη παράγραφο που επισήμανα. Και διευθύνσεις και ονόματα. Αλλά νομίζω δεν είναι ώρα να το συνεχίσω.

Λέφτηδες

αυτοί που έκανα τα θαύματα ( άλλο πράγμα πως κατάντησαν στη πορεία ) στη Κίνα , την Ινδοκίνα τη Κούβα και αλλού δεν ήταν μαγαζάκια και βασίστηκαν πρώτιστα στην πολιτική συμμαχιών με πολλά λαικά στρώματα και πολιτικούς σχηματισμούς. Άσκησαν δηλαδή Πολιτική και πάνω σε αυτή βάσισαν και το μαζικό και τον ένοπλο αγώνα . Δεν έκαναν ασκήσεις ακριβείας και επαναστατική γυμναστική από την Ομόνοια μέχρι τη Πανεπιστημίου για να μη μολυνθούν από το πλήθος.

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

οταν αποφασισαν οτι αυτη θα λειτουργουσε σα μια μεγαλη εκδοτικη εταιρεια σιγουρα θα προβληματιστηκαν η και διαφωνησαν καποιοι.πρωτον ξεφευγε απο το ρολο της να εκδιδει το υλικο προπαγανδας του κομματος.ακομα κι αν ο οικονομικος κινδυνος φανταζε μακρινος το χειροτερο ειναι οτι ακομα κι αν δεν υπηρχε ατομικος πλουτισμος αλλα αντιθετα διαφανεια στα εσοδα απο την καπιταλιστικη ας πουμε λειτουργια η τελευταια θα ειχε σα συνεπεια να γινονται απλα δουλειες με το κρατος και με επιχειρηματιες .αυτο ειναι το κεντρικο πολιτικο προβλημα το οποιο δε μπορει να μη γνωριζε η ηγεσια ας μην ειμαστε αφελεις κι ειναι εκτεθειμενη .πολυ περισσοτερο που ουτε συζητα τετοιες λεπτομερειες με τα ιδια τα μελη ουτε ενημερωνει κανενα.ομως δεν ξεμπερδευει απλα λεγοντας οτι τα εσοδα ηταν μονο για τη δραση του κομματος.κι οταν αρχισαν τα προβληματα με το προσωπικο μαλλον προσπαθησε να τα κρυψει-παντα οι αλλοι λενε ψεμματα- αντι πρωτη να τα παραδεχτει και να τους εξασφαλισει με το παραπανω.το λεω αυτο ,γιατι μου αρεσε κατι που ακουσα απο τον καζακη για την αλλη προβληματικη κρατικη επιχορηγηση,κιεννοω πως θα φαινοταν στο λαο αν το κκε την αρνιοταν.η ιδεα του καζακη επιπλεον ηταν ,αντι να την τους χαρισει επιστρεφοντας την ,να τη διαθετει σ ενα απεργιακο ταμειο γενικο με ανεξαρτητους και δημοσια προσωπα διαχειριστες.μαλλον πρεπει να προβληματιστουμε για το ΄μοντελο΄που υπαρχει

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Δεν υπεραμυνθήκαμε του ΚΚΕ ούτε άλλου αριστερού κόμματος, αν θα ήταν κάποιο άλλο η αφορμή για την κουβέντα. Υπεραμυνθήκαμε μιας συγκεκριμένης στρατηγικής σε σχέση με τις απόψεις που (υποψιαζόμαστε ότι) έχουν οι δύο συγκεκριμένοι φίλοι.

Μη μας παρουσιάζεις να μπερδεύουμε τα σώβρακα με τις γραβάτες! ;-)


Увидимся

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς Λέφτηδες αυτό διαπιστώνω... ότι δηλαδή έχετε μπερδέψει τις τραγιάσκες με τις ζαρτιέρες

Γιάκοβ