Τιμή σ’ εκείνους τους Αγαμέμνονες όπου στην ζωή των
αρνήθηκαν να θυσιάσουν τα παιδιά τους·
την Ιφιγένεια, τον Αντρέα, τη Χριστίνα, τον Δημήτρη…
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες
δίκαιοι κ’ ίσοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν γνωρίζουν (και πολλοί γνωρίζουν)
πως λίγοι θα θυμηθούν την πράξι των την γενναίαν,
τα παιδιά τους να μην ανταλλάξουν με την βολή των και την
ησυχία των,
και πως λίγοι θα εμποδίσουν τον Εφιάλτη να μη φανεί στο
τέλος,
οι Μήδοι αυτή τη φορά να μη διαβούνε.
ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ
Κυρ
Κώστα Αλεξανδρινέ, συγχώρα μας που πήραμε τα λόγια σου. Μα είχαμε κι εμείς ένα
χρέος να ξεπληρώσουμε. Είχαμε κι εμείς κάποιες Θερμοπύλες να υπερασπιστούμε,
κατά πώς μας άφησες ευχή και κατάρα…
Στη
φωτογραφία, το Μνημείο τού Στάλινγκραντ. Από το guardian.co.uk
