Λάβαμε πριν από λίγο την απάντηση της φίλης Δέσποινας στην πρόσκληση διαλόγου που της αποστείλαμε στο προηγούμενο post. Ήρθε με τη μορφή σχολίου. Την ανεβάζουμε στην πρώτη σελίδα, αυτολεξεί, όχι μόνο γιατί έχουμε
δεσμευτεί στην παραχώρηση του κεντρικού βήματος στη Δέσποινα, αλλά, κυρίως, γιατί
η μικρή αυτή ιστορία είναι πολύ χρήσιμη καθώς αποτελεί πλούσια τροφή για σκέψη σχετικά με το
πελώριο ζήτημα του ενδοαριστερού διαλόγου. Φυσικά, δεν πρόκειται να σχολιάσουμε
από εδώ. Είπαμε, το πρωτοσέλιδο ανήκει στη Δέσποινα (πού είσαι Λασκαράτε να
επαινέσεις την τήρηση εκ μέρους μας του fairplay και την ελευθεροφροσύνη μας; —καμία σχέση
με το ‘‘φιλελευθερισμό’’, μη τα ταυτίσεις). Εμείς έχουμε ήδη καθίσει, όλο αυτιά, ανάμεσα στους
ακροατές τής βάσης, στους πολλούς· και μάλιστα δεν προβλέπεται να πάρουμε το λόγο πριν από αύριο το
απόγευμα. Λοιπόν, παρακαλείται η σ.Δέσποινα να ανέλθει στο βήμα.
Samsoonah Κυριακή,
Σεπτεμβρίου 09, 2012 4:00:00 μ.μ.
Από το
http://kosmaser.pblogs.gr/tags/soda-lemoni-gr.html :
"Λίγο καθαρό νερό (
επιμένω οτι το χλωριομένο νερό..μακροπρόθεσμα καταστρέφει το παχύ μας
έντερο..),
ελάχιστη φαρμακευτική σόδα,
και λίγο φρεκοστυμμένο λεμόνι..είναι
ΤΟ αντίδοτο στη
βαρυστομαχιά, τις καούρες, τη..στομαχική δυστυχία.."
Αφού σας έχω καθίσει τόσο
άσχημα στο στομάχι, το συνιστώ ανεπιφύλακτα, είναι θαυματουργό.
Μακάρι να υπήρχε κι ένα
γιατροσόφι για τον ρατσισμό σας προς τους ανθρώπους που πάσχουν από νοητική
καθυστέρηση η ψυχική ασθένεια. Δυστυχώς δεν υπάρχει.
Το μονο που υπάρχει είναι
μια απίστευτα πικρή γεύση στο στόμα όλων εμάς που είχαμε την ατυχία να σας
ακούσουμε (διαβάσουμε) να χρησιμοποιείτε αυτούς τους ορους σαν βρισιές. Ντροπή!
Το κατά ποσον είναι κάποιος
αριστερός ο οποιος γαβγίζει διαταγές κι εγκαλεί έναν συνάνθρωπο του να
απολογηθεί για την "καταγγελία" την οποια συνιστά το ευφυολόγημα
'L(ol) G700', το αφήνω στην κρίση των αναγνωστών σας.
Κατά τη δικη μου κρίση και
συνείδηση, θα ήμουν υποκρίτρια αν:
- Υπάκουα στις διαταγές
σας.
- Καταδεχόμουνα να
ξεφτιλιστώ με το να μοιράζω πιστοποιητικά (αριστερών) κοινωνικών φρονημάτων. Η
άποψη μου δεν είναι καταγγελία, κι εγώ δεν είμαι εισαγγελέας με στοιχεια κι
ονόματα σ' ένα εφιαλτικό δικαστήριο όπου οι άνθρωποι δικάζονται γιατί δεν είναι
αριστεροί. Ο μονος τρόπος για να "υπερασπιστώ" τον εαυτό μου στο
δικαστήριο που στήσατε θα ήταν να μετατραπώ σε κατήγορος - ευχαριστώ, δεν θα
πάρω.
Απ' όσα καταλογίζετε στον
Nοσφερατο (εκτος από τις ρατσιστικές βρισιές), τείνω να δώσω κάποια βάση στο
"ιδεολογικοπολιτικά χαμένο(ς) στο διάστημα"......στο κάτω κάτω της
γραφής, πρόκειται για μαρτυρια από αυτόπτες μάρτυρες, πως να το αγνοήσουμε
αυτό;*
Ελπίζω μετά τη σόδα κι ένα
γερο ρέψιμο να μην ξανά-ασχοληθείτε μαζί μου.
Δέσποινα
*Μπορεί βεβαια εσείς να
έχετε χαθεί κι ο Nοσφερατος απλά να κάνει βόλτα στο διάστημα...
Η εικόνα, από το wiwrite.org
38 σχόλια:
Ασκώντας φοβερή αυτοσυγκράτηση, να σας πω ότι είστε πραγματικά ανεκδιήγητοι. Με ρωτήσατε αν θέλω το σχόλιο μου να το κάνετε ανάρτηση; Αν ήθελα να το καταθέσω ως ανάρτηση δεν θα το είχα στείλει στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιο που μου υποδείξατε;
Όταν ανεβάσατε το άρθρο του Κωστή, είπατε ότι το κάνατε μετά από άδεια του. Άρα, ό,τι περικοκλάδες και να μας κεντήσετε τώρα δεν πείθουν κανένα.
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει αλλα έχετε γίνει τελείως ρόμπα στις τελευταίες δυο αναρτήσεις.
Δέσποινα
Φίλη Δέσποινα,
Δεν καταλαβαίνω γιατί διαμαρτύρεσαι. Και δεν το καταλαβαίνω εντελώς τελείως μάλιστα, γιατί δεν μας εξηγείς και το σκεπτικό σου κιόλας.
Σε αντίθεση με εσένα, εμείς το κάνουμε. Εννοώ ότι εξηγούμε, και νομίζω εξηγούμε επαρκώς, γιατί αναρτήσαμε το σχόλιό σου πρωτοσέλιδα.
Δεν είχαμε την παραμικρή υποχρέωση να ζητήσουμε την άδεια σου. Το σχόλιό σου είναι απάντηση και κατατέθηκε δημόσια. Αν λόγου χάρη μας το είχες στείλει με email και ζητούσες να είναι για τα μάτια μας μόνο θα το κάναμε απολύτως σεβαστό (βέβαια, θα γνωστοποιούσαμε το γεγονός ότι μας απάντησες αλλά δεν μπορούμε να δημοσιοποιήσουμε την απάντησή σου, σύμφωνα με την επιθυμία σου).
Λοιπόν; Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Μας θυμίζεις μια άλλη μπλόγκερ (παλιά ιστορία) που όταν της επισημάναμε μία αντίφαση σε ένα ποστ, σε σχέση με κάποιον παλαιότερο ισχυρισμό της και δεν το αποδέχθηκε, στη συνέχεια τού διαλόγου, όταν αναγκαστήκαμε να της ποστάραμε τα σχετικά πειστήρια, μας είχε απαντήσει με κοριτσίστικο πείσμα: ...δεν μου αρέσει καθόλου που ψάχνετε στο μπλογκ μου!!!
Εν κατακλείδι: φρονούμε ότι είμαστε δεοντολογικά άμεμπτοι. Μπορεί να μην είμαστε άμεμπτοι σύμφωνα με τα φιλελευθεροαυτονομοελευθεριακά ήθη και έθιμα. Σύμφωνοι. Αλλά, ομολογώ, δεν τα κατέχουμε επαρκώς. Επιπλέον:
Έχουμε δηλώσει ποτέ εμείς φιλελευθεροαυτονομοελευθεριακοιτέτοιοι;
Peace, sister! :-)
Τα λέμε
ΥΓ Φαντάζομαι να μη μας χρεώσεις παραβίαση της σιγής ασυρμάτου μέχρι αύριο το απόγευμα, για την οποία έχουμε δεσμευτεί. Πήρα το λόγο μόνο και μόνο επειδή το ζήτημα είναι διαδικαστικό. Δεν θα επανέλθω επί τού θέματος. Ες αύριον.
Γιατί στο διαδίκτυο βγάζουμε πάντα τις χειρότερες των αντιδράσεων μας?
Πόσο ώριμο είναι αυτό?
Γιατί η αλλαζονεία και ο αφορμιστικός αποσπασματικός λόγος,είναι το χόμπυ των νέων κυνηγών κεφαλών?
Γιατί κάνουμε την τρίχα τριχιά,την ειρωνεία ψωμοτύρι και των φαύλο κύκλο των αντεπιθέσεων με "γαλλικά" και λοιπές ευγενείς γλώσσες,λούνα-πάρκ, χαρά του κάθε συμπλεγματικού?
"Εν κατακλείδι: φρονούμε ότι είμαστε δεοντολογικά άμεμπτοι"
Οποία έκπληξις
Κ.Π.
Φίλη Δέσποινα,
Ήρθε η ώρα για να απαντήσουμε κι εμείς, με τη δική μας τη σειρά, στην απάντησή σου. Δεν πρόκειται, φυσικά, να σε ακολουθήσουμε στο ύφος σου. Μου έφυγε μια κουβέντα το καλοκαίρι, την ανακάλεσα, δεν γυρνάμε πίσω, πάει και τελείωσε. Αυτό δεν είναι και λίγο, αν σκεφτεί κανείς τις αιχμές που μας δίνεις να ανοίξουμε λίγο το στόμα μας. Όμως, δεν θα το κάνουμε, μην ανησυχείς. Θα μείνουμε στην ουσία, στο περιεχόμενο των όσων γράφεις. Αλλά (πάντα υπάρχει ένα αλλά), θα τα πούμε όλα.
Κατ’ αρχήν να σου λύσουμε κάποιες απορίες. Και μάλιστα μεγάλες απορίες, οι οποίες, όπως είδα ότι έγραψες στο τσαρδί τού κνώδαλου Νοσφεράτου, σε έκαναν να κουφαθείς.
Το ότι φιγουράρεις στην πρώτη σελίδα μας με δύο αναρτήσεις οφείλεται στο απλό γεγονός ότι ποστάρισες το σχόλιό σου περί L(ol) G700 στο μπλογκ αυτού τού σιχαμένου υποκειμένου και χαμένου μυαλού. Εκεί δεν σχολιάζουμε (δεν θα μπορούσαμε άλλωστε, και να το θέλαμε), γιατί θα πρέπει να αλλάζουμε πληκτρολόγιο μετά από κάθε enter και δεν είναι καιροί για τέτοια έξοδα. Αν συναντιόμασταν σε κάποιο άλλο τσαρδί που συχνάζουμε κι εμείς, ή σε κάποιο άλλο, ‘‘ουδέτερο’’ και αδιάφορο για μας, θα σε ρωτούσαμε απλώς με ένα σχόλιο να τεκμηριώσεις αυτό το L(ol) G700 και ο όποιος διάλογος θα διεξαγόταν εκεί, επί τόπου. Όμως, η τύχη τα έφερε αλλιώς. Κι έτσι προέκυψε η ανάρτηση που σε κούφανε και η επόμενη (η μία έφερε την άλλη). Επομένως, εντελώς τελείως λανθασμένα συμπέρανες ότι «μας έχεις καθίσει στο στομάχι» και άδικα των αδίκων ποστάρισες τις οδηγίες για τους στομαχικούς.
Αφού ξεκαθαρίσαμε αυτό το ζήτημα και, ελπίζω, επανήλθε η ακοή σου στα ίσα της, ας προχωρήσουμε.
Τι μας απάντησες στο ερώτημα-αίτημα για ποιους λόγους μάς θεωρείς αριστερούς μόνο κατ’ όνομα και οπωσδήποτε αριστερούς για ηχηρά γέλια; Ομολογώ δεν κατάλαβα. Από τη μια το μισοπαίρνεις πίσω, χαρακτηρίζοντάς το ευφυολόγημα (γιατί τέτοια ‘‘ντροπαλοσύνη’’; αυτό προέτρεπε τις γυναίκες να κάνουν η Ρόζα, η Τσέτκιν και τ’ άλλα κορίτσια, ή ο Γκράμσι που επικαλείσαι; να μισοπαίρνουν πίσω τα λόγια τους σαν γυναικούλες, κι όχι ευθέως και με παρρησία;) κι από την άλλη γράφεις για μας, πλήρης βεβαιότητας για τη δικαίωσή σου: «Το κατά ποσον είναι κάποιος αριστερός ο οποιος γαβγίζει διαταγές κι εγκαλεί έναν συνάνθρωπο του να απολογηθεί για την "καταγγελία" την οποια συνιστά το ευφυολόγημα 'L(ol) G700', το αφήνω στην κρίση των αναγνωστών σας». Δηλαδή, για να καταλάβω: Εκ των υστέρων τεκμηριώνεις ότι δεν είμαστε αριστεροί; (μα δεν το μισοπήρες πίσω;). Και το τεκμηριώνεις επειδή τάχα ‘‘γαυγίσαμε διαταγές’’ και ‘‘εγκαλέσαμε έναν συνάνθρωπό μας’’; Όμως, ακόμα κι αν είναι έτσι, πού το βρήκες γραμμένο εσύ, σε ποιο κώδικα δικαίου βασίζεσαι και προσπαθείς να στηρίξεις επικριτική απόφανση (κοινοποιημένη με το γνωστό ‘‘ευφυολόγημα’’) που …προηγήθηκε του παραπτώματος;;; Κοτζάμ υποψήφια διδάκτορας, και δεν ξέρεις τις θεμελιώδεις αρχές τού Ρωμαϊκού Δικαίου;;;
Όλα αυτά μας κάνουν να διερωτώμεθα: μήπως τελικά, ούτε καν το μισοπαίρνεις πίσω; Μήπως επιμένεις;
Όχι, δεν επιμένεις! Σύμφωνα με τα λεγόμενά σου τουλάχιστον: Διότι παρακάτω γράφεις:
«Κατά τη δικη μου κρίση και συνείδηση, θα ήμουν υποκρίτρια αν: […] Καταδεχόμουνα να ξεφτιλιστώ με το να μοιράζω πιστοποιητικά (αριστερών) κοινωνικών φρονημάτων».
Ναι, αλλά μετά σκεφτόμαστε: αν δεν καταδέχεσαι να ξεφτιλιστείς, πώς προτρέπεις τους αναγνώστες μας (τους συνανθρώπους σου!) να ξεφτιλιστούν εκείνοι και να κρίνουν αν είμαστε ή δεν είμαστε αριστεροί, μοιράζοντας τα αντίστοιχα πιστοποιητικά;;;
Όπως καταλαβαίνεις, φιλενάδα, αυτά δεν βγάζουν ένα νόημα, συγκεκριμένο, συνεκτικό και κατανοητό. Διότι οι μισές λέξεις σου και τα αντίστοιχα νοήματά τους παίζουν κλωτσιές και μπουνιές με τις άλλες μισές! Μπορείς να μας διαφωτίσεις κάπως;
Αφήνοντας κατά μέρος αυτό το κάπως δυσάρεστο ζήτημα, ας πάμε παρακάτω.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Πού τις είδες τις …διαταγές, ρε φιλενάδα;;; Είναι δυνατόν να ισχυρίζεσαι τέτοια πράγματα;;; Έγραψες κάτι για μας και σου ζητήσαμε να μας το αιτιολογήσεις εδώ (σου έχω εξηγήσει ήδη γιατί και πώς προέκυψε το εδώ). Αυτό λέγεται …διαταγή;;; Πας καλά;
Και το άλλο: σε εγκαλούμε, λέει!!! Μα δεν υπάρχει πιο ορέα από σένα στον Περαία!!! Δηλαδή, πετάς την παρόλα σου, παρόλα που μας καθαιρεί από αριστερούς, σου ζητάμε να την αιτιολογήσεις (χωρίς να βγάλουμε κιχ για την ίδια τη γνώμη που εξέφρασες!) και αυτό λέγεται …έγκληση;;;
Και πού τις είδες, φίλη Δέσποινα, τις …ρατσιστικές βρισιές προς τον πανηλίθιο Νοσφεράτο;;; Για έλα να μας το εξηγήσεις κι εμάς. Έλα (θυμήσου και τίμησε, έστω και για μια φορά, τη Ρόζα, ρε γαμώτο!) και να δεις γέλια που έχουμε να κάνουμε!
Αυτά προς το παρόν. Αναμένουμε αγωνιωδώς τις διευκρινίσεις σου για το αν τελικά μισοπήρες πίσω ή όχι το ‘‘ευφυολόγημά’’ σου καθώς και τον όποιο αντίλογό σου.
Τα λέμε
ΥΓ Καταλαβαίνουμε πού οφείλεται το τσίτωμά σου επειδή σηκώσαμε το ζήτημα στο πρωτοσέλιδο (το οποίο δεν οφείλεται βέβαια στο ότι δεν σε ρωτήσαμε: αν ήταν αυτό, για το πρώτο σχόλιο που ποστάραμε εδώ πρωτοσέλιδα, παίρνοντάς το από άλλο μπλογκ, θα έπρεπε να μας ρίξεις …βιτριόλι! Δεν έβγαλες όμως άχνα!). Μη στενοχωριέσαι όλα διορθώνονται. Δεν έχεις παρά να ανακαλέσεις το απαράδεκτο ύφος σου. Εμείς, που είμαστε και αγοράκια, δεν κωλώσαμε να ανακαλέσουμε την κουβέντα που σου είπαμε, αδιαφορώντας αν θα μας έλεγε κανείς ‘‘αδελφές’’ επειδή ρίξαμε τη μούρη μας σε μία γυναίκα. Εσύ, που δεν έχεις τέτοιο πρόβλημα, πού κωλώνεις;…
ΥΓ2 Μη τον ανακατεύεις τον δύστυχο τον Γκράμσι. Εκείνος μίλαγε για λόγια και αντίστοιχες πράξεις. Εσύ, όπως δείξαμε παραπάνω, είσαι ακόμα στα δειλά μισόλογα και στα μασημένα, ‘‘ντροπαλά’’ λόγια! Ξέρεις τι ψωμιά έχεις να φας ακόμα;
Οταν τα αγόρια και το κορίτσι χορεύουν το Μπολέρο του Ραβέλ
http://www.youtube.com/watch?v=UnSh-KPV7QQ
Ενη,αδύναμη εκτέλεση.
Δείτε και ακούστε κι αυτό...
http://www.youtube.com/watch?v=2aK68IdDuGM&feature=related
7Demons,
Δυστυχώς δεν μπορώ (ξέρω) να ανοιξω το συγκεκριμένο λινκ, οπως και ολα τα παρόμοιου τύπου.
(ο ΜαρκομΞ, ειχε την καλωσύνη να μου πει τη μέθοδο, αλλά με μια πρώτη προσπάθεια απέτυχα και εκτοτε ....τα παράτησα.)
Πες μου λοιπόν τουλάχιστον τι "απεικονίζει" το λινκ σου, αλλη εκτέλεση του ιδιου χορευτικου εργου,πάλι απο τον Μπεζάρ;
Αν ειναι αυτή με τον Χορχε Δον,ειναι η καλύτερη so far.
Μπορεί να το βρώ στο youtube μέχρι να ....εκπαιδευθω. (-;
Αυτό το μήνυμα δεν απευθύνεται στον ιδιοκτήτη αυτού του blog, αλλά στους ανθρώπους που το επισκέπτονται.
Κι από όλους που το επισκέπτονται σ' αυτούς έχουν κάποιο ενδιαφέρον για τα πολιτικά πράγματα και έχουν την δυνατότητα (ξέρουν πως) να γράψουν δυο-τρεις λέξεις σε ένα σχόλιο.
Απευθύνεται σε όλους εσάς ανεξάρτητα από τις πολιτικές σας απόψεις σας (αρκεί να θεωρείτε ότι υπάρχει διάκριση ανάμεσα στην πολιτική πράξη και στην εγκληματική πράξη) και ιδιαίτερα σε σας που νιώθετε αριστεροί όποιο κόμμα κι αν ακολουθείτε.
Ισχυρίζομαι ότι παρακολουθείτε εδώ αρκετό καιρό τώρα έναν σαφέστατο βιασμό της πολιτικής ηθικής, ο οποίος τις τελευταίες μέρες έχει μετατραπεί σε έναν καθαρό και ανενδοίαστο πολιτικό βιασμό ανθρώπων.
Δεν πρόκειται να δικαιολογήσω αυτό που λέω δεν είναι παρά ένας ισχυρισμός που τίθεται στην κρίση σας.
Δεν θα επανέλθω εδώ πάνω στο ζήτημα του βιασμού, και σε κανένα άλλο θα ασχοληθώ εκτενώς με την πολιτική ηθική που "υπηρετεί" αυτό το blog στην δική μου ιστοσελίδα.
Νομίζω όμως ότι το να σιωπάτε μπροστά σ' αυτό το θέαμα ή και να το συνοδεύετε με την "κατάλληλη" κλασική μουσική, είναι πολύ χειρότερο από το να κάνατε το ίδιο σε έναν συνηθισμένο σεξουαλικό βιασμό.
Στον σεξουαλικό βιασμό το ανεξέλεγκτο το πρωτόγονο σε έναν βαθμό δικαιολογείται και στον βιαστή και στους θεατές, στον πολιτικό βιασμό δεν δικαιολογείται.
Ας μη βρεθεί κάποιος να πει, "τα ήθελαν" και οι "βιασθέντες", πράγμα που για μένα μπορεί και να είναι αλήθεια γιατί στον πολιτικό βιασμό το αν "τα ήθελε" το θύμα είναι επίσης εντελώς εκτός θέματος.
Τέλος ο ιδιοκτήτης αυτού του blog υπαινίσσεται ότι εκπροσωπεί και κάποιους άλλους. Αν υπάρχει πράγματι κάποιο δεύτερο πρόσωπο που εκπροσωπείται από την υπογραφή LeftG700 θα ήταν σωστό να δηλώσει ότι έχει δώσει την έγκρισή του και για τους συγκεκριμένους πολιτικούς βιασμούς.
* * * * * *
Σε ότι με αφορά, εγκαταλείπω οριστικά την προσπάθεια να συζητήσω μέσα από τις σελίδες αυτού του blog. Έχω μεγάλη περιέργεια μέχρι που είναι δυνατό να φτάσει, θα διαβάζω τα λεγόμενα κυρίως των σχολιαστών. Δεν έχει όμως κανένα ενδιαφέρον για μένα η "αντιπαράθεση" με αυτή την "υπογραφή".
Δεν σας "κατηγορώ" για την σιωπή σας, ξέρω σε πόσο δύσκολη θέση βρισκόμαστε όλοι οι αριστεροί (της κοινωνικής βάσης) μπροστά στην διάψευση και της παραμικρής πολιτικής μας πεποίθησης. Ξέρω τον εθισμό στην πολιτική ανεντιμότητα -- βεβαίως δεν την "εφεύρε" ο LeftG700, απλά την βρήκε βολική!
Θα ήθελα όμως απλά να επισημάνω ότι αυτός εδώ ο πολιτικός βιασμός είναι μια μικρογραφία του βιασμού που υφίσταται η ελληνική κοινωνία και η παγκόσμια κοινωνία από την εξουσία της φούσκας των "αγορών".
Σας χαιρετώ με πολύ φιλικά αισθήματα
Κωστής
Κωστή, ωραία! Γιατί το σχόλιο-μπουγιουρντί για την αφεντιά σου στο προηγούμενο ποστ θα σου έρθει πιο μαλακά!
Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον θα αναμένουμε ένα άρθρο σου στο τσαρδί σου με το οποίο θα τεκμηριώνεις όλες (ή έστω ένα μικρό μέρος) από τις καμαρωτές παπαριές που γράφεις παραπάνω.
Σου δηλώνουμε προκαταβολικά ότι θα το αναδημοσιεύσουμε, με ή χωρίς την άδεια σου.
Καλά Κρασά, Καλά Νερά, Καλά Χριστούγεννα και Αίσιον και Ευτυχές το Νέον Έτος!
Είναι μια αριστοτεχνική χορογραφία του Bolero,με τη Μάγια Πλιτσέσκαγια.
Η ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, ΠΑΛΑΙΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ (ΣΕ ΔΥΟ ΦΑΣΕΙΣ):
Φάση 1:
«Ισχυρίζομαι ότι παρακολουθείτε εδώ αρκετό καιρό τώρα έναν σαφέστατο βιασμό της πολιτικής ηθικής, ο οποίος τις τελευταίες μέρες έχει μετατραπεί σε έναν καθαρό και ανενδοίαστο πολιτικό βιασμό ανθρώπων».
Φάση 2:
«Δεν πρόκειται να δικαιολογήσω αυτό που λέω δεν είναι παρά ένας ισχυρισμός που τίθεται στην κρίση σας».
Bastards, without doubt. But they are our own bastards! ;-)
Αγαπητέ Κωστή,
Κατά τη δική μας εκτίμηση,δεν παρακολουθούμε κανενός είδους βιασμό,πολύ δε περισσότερο,δεν είμαστε SS,που έψηναν τους Εβραίους και τα λοιπα τους "μιάσματα",ύπό τους ήχους της μουσικής του Βάγκνερ.
Ανταλλαγές απόψεων και θέσεων παρακολουθούμε,άλλες φορές επιτυχημένες και δημιουργικές και άλλοτε προβληματικές και άσχημες.
Με μια ασχήμια, στα όρια του πλημμελήματος,εάν αποτολμήσουμε να τη συγκρίνουμε με τα όσα παρακολουθούμε και βιώνουμε στο διαδίκτυο,αλλά και γύρω από τις ζωές μας-οι μεταξύ Αριστερών διαξιφισμοί σε ένα blog,μας όχλησαν?
Συνεπώς κατά την ταπεινή μου γνώμη,βαρύγδουποι χαρακτηρισμοί και διαρρήξεις ιματίων περί πολιτικών βιασμών και δύσκολων θέσεων,συγγνώμη,αλλά δεν γίνονται αποδεκτοί για αυτής της μορφής τους διαλόγους.
(αφήστε δε, που εάν βάλουμε κάτω και προσπαθήσουμε να νοηματοδοτήσουμε τα ουσιαστικά και τους χαρακτηρισμούς,τότε μάλλον θα αντιμετωπίσουμε αρκετά εννοιολογικά χάσματα και πολλές ανθρωπολογικές ατραπούς...)
Την Καλησπέρα μου.
Αγαπητέ Κωστή
Κατόπιν ολων των "κατηγοριών" περί "κλασικης μουσικης" και απαθους παρακολουθησης κάποιου "πολιτικου βιασμου" που ελαβε χώρα
κάτω απο τη μύτη μας
να μου επιτρέψει να σου πώ, οχι μόνο οτι υπερβάλλεις αλλά ερμηνεύεις λάθος την οποια
συμβολή κατα την ταπεινη μου γνώμη.
Αντιπαραθέσεις και αδικες επιθέσεις οξύτατες συμβαίνουν πολύ συχνά στη μπλογκοσφαιρα, (εχω ιδιαν πειρα πολύχρονη)
ομως εδω παρουσιάζεται μια μπερδεμένη κατάσταση
που αντι να περιορισθει μεταξύ Δέσποινας και Λεφτ, πηρε διαστάσεις που δεν δικαιολογουνται απο αυτό καθαυτό το θέμα.
Οταν προ καιρου ειχε ανακινηθει μια "διαφορά" μεταξυ Δέσποινας και εμου, μια χαρά τα βρήκαμε στο τέλος, υστερα απο ενα μεταξυ μας "πινγκ-πονγκ".
Και να σου πω και την αλήθεια ολη αυτή η συζήτηση που ανταλλασσεται μεταξυ των δυο ενδιαφερομένων, μου θύμισε
το μέρος του μπαλέτου που εδωσα ως λινκ.
Αν θεωρειται προσβολή, τι να πω.
Εν παση περιπτώσει δεν θα συνεχίσω επι του θέματος.
(-;
υγ. Αναφέρθηκα επειδή με υπενόησες.
Θεωρώ πέραν του δέοντος την ενασχόληση των λέφτηδων με σχολιαστές που επανανοηματοδοτούν λέξεις, έννοιες καταστάσεις, κατά πως τους συμφέρει κάθε φορά.
Θεωρώ επίσης ανώφελες για το ζητούμενό μας, όπως και αν αυτό εκφράζεται, (άλλοτε με περισσότερο και άλλοτε με λιγότερο συναίσθημα) απόψεις που διαπνέονται από την αρχή μέχρι το τέλος από ναρκισσισμό, επιστημονικοφάνεια και λόγιο λεξιλόγιο, αλλά τελικά περί της ταμπακιέρας του λαού ζερό.
Σε κάθε περίπτωση όμως, ζηλεύω και πασχίζω να κατακτώ την υπομονή να διαβάζω και να συνδιαλέγομαι με τέτοιους ανθρώπους, γιατί ακόμα και η στείρα θεωρητικολογία, η φενακισμένη με προοδευτικά λεκτικά πυροτεχνήματα συντηρητική μπουρδολογία βοηθάει στην εξαγωγή συμπερασμάτων. Άλλωστε αν δεν κατανοήσεις την πνευματική και πολιτική φτώχεια και οπισθοδρόμηση, πως να την ανατρέψεις;
Δυστυχώς όμως αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά, ότι όταν το παιχνίδι "σκληραίνει", όταν το ρεζουμέ καταλήγει κάπου, οι ασύστολοι μπουρδολόγοι, όσο έξυπνοι, δεινοί ρήτορες και αν είναι καταλήγουν απλά να επιπλέουν ως φελλοί στη θάλασσα, παρέα με τα συντρίμμια των σαθρών ψευδοεπιχειρημάτων τους.
Παρά τα όσα λοιπόν με τα οποία ψέγω τους λέφτηδες, δηλώνω ως προκληθείς, ότι όχι μόνο θα συνεχίσω να διαβάζω και να συμμετέχω όποτε και όπως μπορώ στο συγκεκριμένο blog, αλλά και ότι πολύ θα χαρώ να σταματήσω να διαβάζω εδώ το λεκτικό αποτύπωμα των πολυσύνθετων και δυσίατων συμπλεγμάτων διαφόρων επίδοξων φιλοσόφων της αμπέλου (κοινώς, αμπελοφιλοσόφων).
Αν πάλι οι εν λόγω παροικούντες μπουρδολόγοι συνεχίσουν ή πληθύνουν θα σφίξω τα δόντια και πάλι θα συνεχίσω να παρακολουθώ τη μάταιη προσπάθεια των φίλων λέφτηδων να βγάλουν ζουμί από το αποξηραμένο.
Που να ξέρω; Μπορεί και να τα καταφέρουν τελικά...
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Υ.Γ. 1 Κατά τα άλλα, να θυμίσω ότι ο κόσμος καίγεται και μήπως πρέπει να ασχοληθούμε αγαπητοί λέφτηδες και λίγο με αυτό; :-)
Υ.Γ. 2 Ελπίζω η παραπάνω προτροπή μου να μην έχει την ίδια τύχη με την προηγούμενη περί τέχνης την οποία αγαπητοί φίλοι ξεπετάξατε με ένα "α, αυτό απαιτεί ξεχωριστό ποστ". Εμ, για αυτό την έθεσα την ερώτηση μπας και ξεκινήσει κανένα καινούριο ποστ ;-)
Το απόσπασμα του Λένιν είναι αφιερωμένο με σεβασμό στον Κωστή και με απελπισμένη ελπίδα στους υπολοιπους αναγνώστες. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα κι εμείς τόσο ανεπαρκείς.
Δέσποινα
“Δεν είναι δύσκολο να είσαι επαναστάτης, όταν η επανάσταση έχει πια ξεσπάσει και φουντώσει, όταν στην επανάσταση προσχωρούν οι πάντες από απλό ενθουσιασμό, από μόδα, κάποτε μάλιστα και από λόγους προσωπικής σταδιοδρομίας. Η «απαλλαγή» του προλεταριάτου από τέτoιους επαναστάτες της κακιάς ώρας του στοιχίζει αργότερα, ύστερα από τη νίκη του, πολύ μεγάλους κόπους, και βασανιστικά μπορούμε να πούμε μαρτύρια. Είναι πολύ πιο δύσκολο –και έχεί πολύ μεγαλύτερη αξία– να ξέρεις να είσαι επαναστάτης, όταν δεν υπάρχουν ακόμη οι συνθήκες για άμεσο, ανοιχτό, πραγματικά μαζικό, πραγματικά επαναστατικό αγώνα, να ξέρεις να υπερασπίζεις τα συμφέροντα της επανάστασης (με την προπαγάνδα, τη ζύμωση, την οργάνωση) μέσα σε μη επαναστατικά όργανα και συχνά σε απροκάλυπτα αντιδραστικά, μέσα σε μη επαναστατικές συνθήκες, μέσα σε μάζα που δεν μπορεί να καταλάβει αμέσως την ανάγκη της επαναστατικής μεθόδου δράσης.”
Λένιν (1920) - Ο «ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΜΟΣ», ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ
Δέσποινα, Δέσποινα, κορίτσι με πιθανόν μακριά μαλλια και σίγουρα λίγη γνώση, προς τι αυτό το τσιτάτο τού Βλαδίμηρου; Θέλω να πω, σε τι μας αφορά στην κουβέντα μας; Και πώς αποδεικνύει ότι εμείς (γιατί αυτό υπονοείς) είμαστε επαναστάτες τής κακιάς ώρας;
Ρε φιλενάδα, δεν αφήνουμε την επανάσταση κατά μέρος προς το παρόν; Για την ταμπακιέρα θα μας πεις κάτι; Θα μας πεις έστω το ελάχιστο που ζητάμε να μας διευκρινίσεις, αν δηλαδή παίρνεις πίσω το "ευφυολόγημά" σου περί L(ol) G700;
Βρες πρώτα, ρε φιλενάδα, το θάρρος να λες τη γνώμη σου, έστω και ανώνυμα, στο διαδίκτυο, βρες το θάρρος να μιλάς χωρίς να μασάς τα λόγια σου και να ψελλίζεις, και για τ' άλλα έχουμε καιρό.
Τα λέμε
ΥΓ Το κνώδαλο Νοσφεράτος, ο και μαζοχιστής πεοκρούστης αποκληθείς εύστοχα, φαίνεται ότι ανησυχεί και σπάει το κεφάλι του για τον σεξουαλικό μας προσανατολισμό. Έτσι, έγραψε σε σχόλιο (προς τον εαυτό του!), το οποίο βέβαια, κατά την προσφιλή του τακτική, φρόντισε να διαγράψει πάραυτα, ώστε να φαίνεται μόνο στη λίστα σχολίων, έγραψε λοιπόν τα εξής για τις αφεντομουτσουνάρες μας, με αφορμή το σχόλιό μας προς εσένα, παραπάνω:
«το διαισθανομουνα -με τοση ομοφοβία και ξεκαρφωμετα - αλλά δεν μπορουσα να το πιστεψω .. γιαυτο πιτσουνακια μου πηγαινατε χερακι χερακι τόσο καιρό..αντε ρε Χαλάλι .αντε και συμφωνο συμβιωσης».
Για πες μας τη γνώμη σου, ρε φιλενάδα, μια και είσαι και πολύ politically correct, πώς σου φαίνεται αυτή η "ομορφιά"; Εξακολουθείς να είσαι σίγουρη ότι τα καλά λόγια τού Κωστή Παπαϊωάννου για το κνώδαλο της ελληνικής μπλογκόσφαιρας ήταν μια καλή ιδέα ή σε ζώνουν τίποτε φίδια;
Και για πες μας και το άλλο. Άμα του απαντήσουμε (λέω άμα του απαντήσουμε) «αν θέλεις να το διαπιστώσεις, στείλε μας τη γυναίκα σου, αλλά βρες της κι έναν καλό χειρουργό-οφθαλμίατρο, καλού-κακού για μετά», θα μας πεις αλήτες;
ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Αγαπητοί φίλοι,
ΟΙ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ αναρτήσεις, που θα πρέπει από πλευράς ουσίας να θεωρηθούν μία, ήταν, όπως εύκολα μπορεί να γίνει κατανοητό, μία απόπειρα διαλόγου. Εκ των πραγμάτων, ο διάλογος δεν μπορούσε να γίνει εκεί από όπου δόθηκε η αφορμή με το σχόλιο της Δέσποινας που αναδημοσιεύσαμε. Είπαμε λοιπόν μήπως μπορούσε να γίνει εδώ. Γιατί το είπαμε; Εκ πρώτης όψεως, δηλαδή κοιτώντας μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων, θα έλεγε κάποιος για να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας από την καταγγελία (άποψη, κατά τη δικολαβίστικη λογική τής Δέσποινας) ότι είμαστε L(ol) G700. Αν όμως αυτός ο κάποιος έμπαινε στον κόπο να προχωρήσει ελάχιστα πιο κάτω από τα φαινόμενα, δεν θα δυσκολευόταν να κατανοήσει ότι αυτή η συζήτηση για τις αφεντομουτσουνάρες μας (χέστηκε ο Πολύδωρος που ’ναι στα πόδια γρήγορος —από εμάς εξαρτάται η Αριστερά;!) συνδέεται στενά, φούστα-μπλούζα που λέει κι η Αλέκα, με το θεμελιωδώς σημαντικό αλλά απωθημένο ζήτημα: τι σημαίνει σήμερα Αριστερά και αριστερός; Διότι θα έχετε διαπιστώσει και εσείς, όπως εμείς, ότι στην Ελλάδα σήμερα όλοι σχεδόν δηλώνουν αριστεροί. Όλοι δηλώνουν αριστεροί αλλά το καράβι που λέγεται Ελλάδα πηγαίνει όλο και πιο δεξιά (με δεξιές πολιτικές και με Τάγματα Εφόδου στους δρόμους…). Πρέπει λοιπόν κάποτε κι εμείς να συζητήσουμε αυτό το ζήτημα και να προσπαθήσουμε να βρούμε μία άκρη και να μην αφήνουμε τον Γουσέτη και τον κάθε Γουσέτη (ή ‘‘Πήλιο Γούση’’) να ορίζει τι σημαίνει σήμερα Αριστερά. Το ΚΚΕ, κατά τη λογική που το χαρακτηρίζει σε πολλά πράγματα, έχει βρει την άκρη δια της μεθόδου τού γόρδιου δεσμού (ή της στρουθοκαμήλου, που χώνει το κεφάλι της στην άμμο για να μη βλέπει το ‘‘κακό’’): «χεστήκαμε για το τι σημαίνει σήμερα Αριστερά, εμείς είμαστε κομμουνιστές, δεν μας αφορά η ‘‘Αριστερά’’!». Το δε συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος τής εκτός ΚΚΕ Αριστεράς είτε καταφεύγει σε νεφελώδεις αναλύσεις που ίπτανται κάπου μεταξύ Ανδρομέδας και Σείριου και δεν βοηθούν παρά μόνο τους ‘‘μυημένους’’ των μεταπτυχιακών ανθρωπιστικών σπουδών (δεν είναι δηλαδή παρά αλληλογραφία μεταξύ ‘‘μυημένων’’), είτε παραπέμπει το ζήτημα στις καλένδες, επικαλούμενο τα «πρακτικά προβλήματα που μπαίνουν μπροστά μας», είτε, παραιτούμενο από κάθε προσανατολιστικό και οδηγητικό ρόλο (και επομένως αρνούμενο στην πραγματικότητα να μπει καν στη συζήτηση), αφήνει να εννοηθεί πως Αριστερά είναι «ό,τι θέλει ο λαός, από πίσω κι από μπρος»!
Δεν ξέρουμε για σας, αλλά σ’ εμάς αυτή η κατάσταση θυμίζει λίγο μπουρδέλο, και μάλιστα μπουρδέλο, χωρίς καν ελέγχους τού Υγειονομικού (προς ‘‘ευαίσθητες’’ και politically correct ψυχές: Όχι, τα παραπάνω δεν εκφράζουν υποσυνείδητη ρατσιστική εχθρότητα προς τις ιερόδουλες. Υποδηλώνουν συνειδητή αντίθεση με το φαινόμενο της πορνείας).
Ένας δεύτερος λόγος (αυτόν τον εκφράσαμε ρητά στη δεύτερη ανάρτηση) για το σκοπούμενο διάλογο ήταν ότι θα έδινε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πώς συζητούν οι αριστεροί μεταξύ τους (γάμα τα με μεγάλα γράμματα!) και να ανταλλάξουμε απόψεις για το πώς μπορεί να διορθωθεί κάπως η κατάσταση.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΤΙ ΨΑΡΙΑ ΠΙΑΣΑΜΕ; Μία ψόφια, μισοφαγωμένη γόπα, μια μικρή γαρίδα που τη λυπηθήκαμε και την ξαναπετάξαμε στη θάλασσα, αλλά κι ένα λαυράκι. Δηλαδή:
Ανεξάρτητα από τις παλινωδίες (= κι έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα), τα μισόλογα και τις διακηρύξεις τής Δέσποινας ότι δεν μοιράζει η ίδια πιστοποιητικά αριστερών κοινωνικών φρονημάτων (απλώς τα εκδίδει, τα υπογράφει και μετά τα δίνει στους αναγνώστες μας για να μας τα επιδώσουν αυτοί!) είναι φανερό από τα συμφραζόμενα του σχολίου της ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους μάς θεωρεί L(ol) G700 είναι και οι «ρατσιστικές βρισιές προς τον Νοσφεράτο» καθώς και «ο ρατσισμός μας προς τους ανθρώπους που πάσχουν από νοητική καθυστέρηση η ψυχική ασθένεια». Άλλες βαριές κατηγορίες! (σόρυ Δέσποινα, εντάξει, απόψεις, όχι κατηγορίες!). Πού τις στηρίζει η καλή μας φίλη; Τις στηρίζει σε ένα από τα κείμενα που έχουμε ‘‘αφιερώσει’’ στον Νοσφεράτο (το 8,79% των όσων μάς έχει αφιερώσει το σούργελο και μπαίγνιο του διαδικτύου —1,23% αν υπολογίσουμε αυτά που γράφει και σβήνει). Μπορεί να το δει ο καθένας αν πάει στην ημερολογιακή εγγραφή #54, στο περιθώριο δεξιά κι ας βγάλει τα συμπεράσματά του για τον ‘‘ρατσισμό’’ μας εναντίον τού κνώδαλου ή των διανοητικά καθυστερημένων.
Δεν θα ασχοληθούμε με αυτούς τούς ηλίθιους ισχυρισμούς βέβαια. Θα πούμε μόνο το εξής, γενικεύοντας κάπως: Εκτός τής θολούρας που βασιλεύει στα μυαλά πολλών ανθρώπων για πολλές ιδέες, έννοιες και καταστάσεις, μεγάλο μέρος τής ευθύνης για τέτοιου τύπου ολοκληρωτικής αντίληψης εξομοιώσεις και ‘‘τσουβαλιάσματα’’ φέρει και η πολιτικά συγκροτημένη Αριστερά (και οι οργανικοί της διανοούμενοι). Ιδίως το κομμάτι εκείνο τής Αριστεράς που, όσο παραιτιόταν (μέσα της, εσωτερικά) από τους στρατηγικούς αδιαπραγμάτευτους στόχους της, τόσο το έριχνε μετά μανίας στις πολιτισμικές αξιώσεις και αιτήματα. Έτσι, καταντήσαμε να ακούς κουβέντες μέχρι και σαν αυτές:
«Α, εγώ φίλε μου είμαι αριστερός μέχρι το μεδούλι! Κι αν θέλεις να ξέρεις, πολύ περισσότερο από εσένα. Την ώρα που εσύ διαβάζεις Μαρξ και Λένιν, εγώ ταΐζω τα αδέσποτα στο Σύνταγμα και συμμετέχω ανελλιπώς στις δενδροφυτεύσεις τού ΣΚΑΪ»!!!
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AYTA HTAN η ψόφια, μισοφαγωμένη γόπα και η μικρή γαριδούλα που τη λυπηθήκαμε και την ξαναπετάξαμε στη θάλασσα. Το λαυράκι;
Το λαυράκι ήταν η κουβέντα τού Κωστή Παπαϊωάννου, κουβέντα που την υπογραμμίσαμε με ξεχωριστό σχόλιο, παραπάνω. Το ξαναποστάρουμε για διευκόλυνση των αναγνωστών:
Η ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, ΠΑΛΑΙΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ (ΣΕ ΔΥΟ ΦΑΣΕΙΣ):
Φάση 1:
«Ισχυρίζομαι ότι παρακολουθείτε εδώ αρκετό καιρό τώρα έναν σαφέστατο βιασμό της πολιτικής ηθικής, ο οποίος τις τελευταίες μέρες έχει μετατραπεί σε έναν καθαρό και ανενδοίαστο πολιτικό βιασμό ανθρώπων».
Φάση 2:
«Δεν πρόκειται να δικαιολογήσω αυτό που λέω δεν είναι παρά ένας ισχυρισμός που τίθεται στην κρίση σας».
Bastards, without doubt. But they are our own bastards! ;-)
Τι μας λέει εδώ ο φίλος μας ο Κωστής Παπαϊωάννου, παλαιός, παλαιότατος αριστερός, ετών 73; Θα το πούμε με απλά λόγια, λαϊκά και λίγο ‘‘κακά’’:
Μας λέει το εξής απλό: Γαμάω, δέρνω και λογαριασμό δεν δίνω! Γιατί εγώ είμαι εγώ, (αριστερό) ευζωνάκι γοργό!
Για γέλια; Όχι, για κλάματα!
Πώς ξεφορτωνόμαστε τέτοιες φρικιαστικές απόψεις, πώς βγάζουμε από επάνω μας τέτοιου τύπου αντιλήψεις, που ούτε ο Πολ Ποτ στα χειρότερά του δεν θα τολμούσε να προσυπογράψει δημοσία;
Ο εύκολος δρόμος και απολύτως ανώφελος και ατελέσφορος είναι να πούμε: «Μα αυτό δεν είναι δικό μας! Ο Κωστής δεν είναι δικός μας. Ο Κωστής είναι φασίστας!»
Πούτσες μπλε με πράσινες επισημάνσεις και χρυσές ανταύγειες! Ο Κωστής Παπαϊωάννου (και όλοι οι Κωστήδες Παπαϊωάννου με παρόμοιες αντιλήψεις, δεν είναι ατομικό και προσωπικό το πρόβλημα) είναι αριστερός! Μέχρι το κόκαλο! Αλλά, δυστυχώς, είναι ένας αριστερός χαμένος στο διάστημα, και μάλιστα ως ένα από τα περιφερόμενα ιδεολογικά συντρίμμια που άφησε η ιστορική ήττα τής Αριστεράς, από την οποία ήττα δεν έχει αντλήσει κανένα δίδαγμα. Δεν λύνεται το πρόβλημα αν τον ‘‘διαγράψουμε’’ από τις τάξεις τής Αριστεράς. Το πρόβλημα θα λυθεί αν βοηθήσουμε τον κόσμο τής Αριστεράς να καταλάβει γιατί πρέπει να ξεγράψει τέτοιες ιδέες από το μυαλό του, ακόμα κι αν του περνάνε καμιά φορά!
Και να γιατί, φίλε Μάρκομ Ξ (και φίλε που επιμένεις να μας στέλνεις με email τις απόψεις σου και να μη σχολιάζεις :-) ), δεν θα συμφωνήσουμε μαζί σου ότι ήταν «πέραν του δέοντος η ενασχόληση των λέφτηδων με σχολιαστές που επανανοηματοδοτούν λέξεις, έννοιες καταστάσεις, κατά πως τους συμφέρει κάθε φορά». Ενασχολήσεις που βοηθούν να αναδειχθούν ζωτικής σημασίας ζητήματα για την Αριστερά νομίζουμε ότι είναι δέουσες.
Τα λέμε
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΥΝΜΠΛΗΡΩΣΗ:
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Τι έγινε, ρε φιλενάδα Δέσποινα; Το αμίλητο νερό ήπιες ή σου έφαγε τη γλώσσα η γάτα σου; Θα μας δώσεις καμιά απάντηση; Τι έρχεσαι και παριστάνεις εδώ; Την ομιλούσα κεφαλή; Έτσι καταλαβαίνεις εσύ τον διάλογο; Ως μονόλογο, και μάλιστα ασυνάρτητο;
Πώς είπες; Σε βιάζουμε; Όχι, ρε φιλενάδα. Σε ‘‘στριμώχνουμε’’. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Καταλαβαίνουμε το ζόρι σου, μην ανησυχείς. Αλλά, είναι λίγο ανόητο να προσπαθείς να παραστήσεις τη βιασμένη κορασίδα μόνο και μόνο γιατί σου λέμε: «μίλα, ρε παιδάκι μου, πες κάτι!».
Α και πού ’σαι! Πες σ’ εκείνο το πανηλίθιο κνώδαλο ότι αυτό που εννοούμε στην απάντηση που θα του στέλναμε αν θέλαμε να του μιλήσουμε όπως κατά βάθος, ως μαζοχιστής πεοκρούστης επιθυμεί, δεν είναι κανενός είδους ‘‘εγκληματική απειλή’’. Η αναφορά στον χειρουργό-οφθαλμίατρο που θα κάναμε αν του απαντούσαμε ‘‘καταλλήλως’’ θα ήταν εμπνευσμένη από αυτό που οι μάτσο άντρες λένε όταν συζητάνε μεταξύ τους και κοκορεύονται για τις σεξουαλικές τους επιδόσεις, συχνά φανταστικές: «Εγώ είμαι ταύρος στο κρεβάτι! Της τα πετάω έξω τα μάτια τής γκόμενας να ’ούμε!».
Αν δεν το κατάλαβε είναι πανηλίθιος. Κι αν κάνει πώς δεν το κατάλαβε προσπαθώντας να μας κατηγορήσει για ‘‘εγκληματική απειλή’’ είναι διπλά πανηλίθιος. Βόηθα το λίγο το τσαμένο!
Φίλη Ένη,
Επειδή, όπως φαντάζομαι ξέρεις, ο Νοσφεράτος έχει τη συνήθεια να γράφει αναρτήσεις και σχόλια και να τα ξεγράφει μετά από λίγο, σου ποστάρουμε εδώ ένα σχόλιό του στο οποίο κάνει ονομαστική αναφορά σε σένα:
12 Σεπτεμβρίου 2012 12:58 π.μ.
Νοσφεράτος είπε...
μετά και τις τελευταίες εγληματικές απειλες του νε λόγω οντος δεν εχει απομεινει καμμια δικαιολογια σε διαφορους εκει σχόλιαστές να προσφασιζονται ..αγνοια.. Ιδιαιτερως κανω εκκληση στην κυρια Ενη τους αλλους δεν τους ξερω ) που την θεωρω αξιοπρεπή.
Θα το αφήσω ακομα λίγο και μετα ολα τα σχετικά ποστ με την νε α αυτή προβοκατσια της συμμοριας θα κατεβουν..Οσοι θελουν εξηγησεις ας στείλουν μέηλ ειναι καλύτερα απο κει .
12 Σεπτεμβρίου 2012 2:05 μ.μ.
Τα λέμε
ΥΓ Μη σου περάσει από το μυαλό ότι επιθυμούμε να σχολιάσεις! Το ποστάρουμε μόνο και μόνο για λόγους λαϊκοδημοκρατικής τάξεως! ;-)
Η ενασχόληση με τα του αριστερού "οίκου μας" δεν είναι μάταια. Η διαφορά μου με εσάς φίλοι, σ/φοι και συνοδοιπόροι λέφτηδες είναι ότι κουράζομαι πιο εύκολα να παλεύω στο διαδίκτυο. Προτιμώ την προσωπική, δια ζώσης πάλη. Ακόμα περισσότερο, προτιμώ την πάλη πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα. Ακόμα περισσότερο από αυτό, προτιμώ να βοηθάω και να βοηθιέμαι να ξεκαθαρίζω πόσο και τι αριστερός είμαι και είναι οι άλλοι, με αφορμή και αιτία τις απαντήσεις που δίνω και δίνουν σε ζητήματα που άπτονται της καθημερινής μας ζωής (και ως εκ τούτου εμπεριέχουν την πρόσθετη δυσκολία ότι μας καίνε τον κώλο!).
Φυσικά, ουδεμία υποτίμηση τρέφω για όσους συζητούν θεωρητικώς και αφαιρούν συνεχώς (αναφέρομαι στην αφαιρετική σκέψη). Αν κάτι τέτοιο έχω αφήσει άθελά μου να φανεί διαβεβαιώ ότι δεν ισχύει.
Κατά τα άλλα, καλό κουράγιο σε όλους μας... L(ol) και troll, γιατί αυτοί που είναι πραγματικά troll (μυθικά σαρκοβόρα πλάσματα που έχουν την έμφυτη ιδιότητα της αναγέννησης) ακονίζουν τα νύχια τους για να φάνε και τους τελευταίους από εμάς που απέμειναν...
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Κοιτατε να δειτε, Αριστερά Φιλαράκια
Ο οποιοσδήποτε υβριστικός λόγος και απο οπουδήποτε προερχόμενος, χρεώνεται στον
εκπέμποντα αυτόν.
Στη μπλογκοσφαιρα εχω συναντήσει πληθος υβριστικών εκφράσεων που εκτοξευονται ως βρύσες,ο εις επι του αλλου
δεν σημαινει οτι εχω καμιά υποχρέωση η να τις καταδικάσω η να τις επικροτήσω.
Καθενας ειναι υπόλογος των δικων του λόγων.
Οπως κι΄εγω των δικών μου. (-;
υγ. Δεν σημαινει βέβαια οτι επίσης στην μπλογκοσφαιρα εχω συναντήσει αξιόλογο λόγο απο πολλους.
Λέφτηδες
αν δε το πήρατε πρέφα ο καλός μας Μάρκομ σας λέει να πάτε γι' άλλα . Γιατί πέρα από τους χαριεντισμούς περί αριστερωσύνης υπάρχει η ζοφερή πραγματικότητα...
Γειά σου ορέ ναρόντνι κομισσάρ
Γιάκπβ
Μάλιστα ….
Είχα να μπω καιρό στο μπλογκ , το όποιο το επισκεπτόμουν γιατί είχε ενδιαφέρουσες απόψεις και διάλογους ….
Η «αρρώστια» το χτύπησε κι αυτό …… χιλιάδες γραμμές κειμένου για το ποιος «αριστερός» την έχει μεγαλύτερη ….
Κρίμα….
Γιώργος Σ.
Φίλε Γιώργο Σ.,
Το σχόλιό σου μας αδικεί. Οι δύο τελευταίες αναρτήσεις και οι συζητήσεις, παρά την προσωπική χροιά που, μοιραία, έχουν δεν έχουν να κάνουν από τη μεριά μας και όχι μόνο με το ποιος την έχει μεγαλύτερη.
Οι πληροφόρίες μάς πνίγουν από παντού και η μπλογκόσφαιρα είναι τείνει να ισούται με το Άπειρο. Το καταλαβαίνουμε και δεν θα σε κατακρίνουμε που διάβασες (και "διάβασες") τα όσα γράφουμε κάπως επιπόλαια (εξ άλλου, δεν είμαστε και ...Λένηδες, απλώς Λέφτηδες, δεν μετράμε και πολύ δηλαδή).
Δεν θα σε κατακρίνουμε. Ωστόσο, ένα "παράπονο" θα μας το επιτρέψεις...
Τα λέμε
Γεια σου και σένα ορέ Γιάκοβ!
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Υ.Γ. Το νερό μου κρατάει ακόμα. Λες να με βγάλει μέχρι τέλους; ;-)
Φίλε Δαίμονα,
Αναρωτιέσαι φωναχτά
Γιατί στο διαδίκτυο βγάζουμε πάντα τις χειρότερες των αντιδράσεων μας? Πόσο ώριμο είναι αυτό? Γιατί η αλλαζονεία και ο αφορμιστικός [ο …σύντροφός σου, ο δαίμονας του πληκτρολογίου, έβαλε ένα μ, αφοριστικός πρέπει να εννοείς] αποσπασματικός λόγος, είναι το χόμπυ των νέων κυνηγών κεφαλών?
Γιατί κάνουμε την τρίχα τριχιά,την ειρωνεία ψωμοτύρι και των φαύλο κύκλο των αντεπιθέσεων με "γαλλικά" και λοιπές ευγενείς γλώσσες, λούνα-πάρκ, χαρά του κάθε συμπλεγματικού?
Για να μη παραπονιέται ο φίλος μας ο Μάρκομ Ξ, θα απαντήσουμε και σε σένα ότι ανοίγεις τεράστιο θέμα που απαιτεί ξεχωριστό ποστ. Δυο-τρία λόγια ωστόσο μπορούμε να πούμε και τώρα.
Σύμφωνα με τα συμφραζόμενα του σχολίου σου, κατά τη δική μου ανάγνωση, προκύπτουν τρία ζητήματα:
Το ένα είναι ότι αυτός ο χειρότερος εαυτός υπάρχει, δεν τον δημιουργεί το διαδίκτυο. Και η βάση αυτού τού χειρότερου εαυτού νομίζουμε ότι είναι ο ανθρώπινος εγωισμός στην ‘‘κακή’’, τυφλή εκδοχή του, δηλαδή αυτή τής υπερβολικής προστασίας τού εαυτού πέραν κάθε πραγματικής και επομένως δικαιολογημένης ανάγκης για κάτι τέτοιο ( ακόμα κι αν αυτός ο εαυτός δεν εμφανίζεται παρά ως μία ψευδώνυμη ή ανώνυμη περσόνα, τα πλήκτρα δεν τα χτυπάει κανένα φάντασμα, άνθρωπος τα χτυπάει).
Το δεύτερο: Δεν δημιουργεί μεν το διαδίκτυο αυτόν τον χειρότερο εαυτό, αλλά τον διευκολύνει να βγαίνει στην επιφάνεια. Νομίζουμε πως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή η διευκόλυνση προκύπτει από την ψευδωνυμία και ανωνυμία. Το γεγονός ότι, εγώ ας πούμε, έχω τη δυνατότητα να λέω ό,τι θέλω, χωρίς αυτό που λέω να συνδέεται με την πραγματική ύπαρξή μου στην πραγματική και όχι στην εικονική ζωή και, επομένως, να μην έχει τον παραμικρό αντίκτυπο επάνω μου, αυτό το γεγονός απελευθερώνει. Από εκεί και πέρα, η χρήση αυτής της ελευθερίας υπόκειται μόνο στα όρια που εγώ ο ίδιος βάζω στον εαυτό μου. Αν τον αφήσω αχαλίνωτο, αρχίζει η κατάχρηση της ελευθερίας και ανοίγω τον ασκό τού Αιόλου…
Δες δύο αξιοσημείωτα παραδείγματα γι’ αυτό το ζήτημα, που συνδέονται μάλιστα άμεσα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, με αυτό το τσαρδί:
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Το ένα: Ο Κωστής Παπαϊωάννου, το ύφος τού οποίου στα σχόλιά του τους τελευταίους μήνες, λογικά, πρέπει να το έχεις διαπιστώσει, εμφανίζεται στο διαδίκτυο με τα πραγματικά του στοιχεία. Έτσι εμφανίστηκε και εδώ. Αρχικά, όμως. Μόλις άρχισε να εκτρέπεται σε σχόλια εριστικά, επιθετικά, αγενή, κ.λπ., κ.λπ. ‘‘τροποποίησε’’ την υπογραφή του σε Κωστής ή Κ.Π.. Δύο συμπεράσματα, κατά την άποψή μας ασφαλέστερα από το συμπέρασμα ότι ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή: 1) Έγραφε όσα έγραφε με πλήρη συνείδηση της κατάχρησης ελευθερίας την οποία έκανε. Και νιώθοντας μία κάποια ντροπή γι’ αυτό, άλλαξε υπογραφή. 2) Άλλαξε υπογραφή, αν και ήξερε ότι οι τακτικοί σχολιαστές και αναγνώστες καταλάβαιναν ποιος είναι, με όνομα και επώνυμο. Ανοησία; Εν μέρει ναι, και μάλιστα μεγάλη. Το μέρος όμως το οποίο λείπει πρέπει να αναζητηθεί στην ψυχολογική προστασία που παρέχει ένα ψευδώνυμο. Τόσο μεγάλη προστασία που, σε ένα ποσοστό, διατηρείται ακόμα κι όταν το ψευδώνυμο δεν είναι στην πραγματικότητα τέτοιο, όπως συνέβαινε με τον Κωστή και τις πολλαπλές υπογραφές του.
Το άλλο: Ο Νοσφεράτος που με το έτσι θέλω προσπαθεί να πείσει εδώ και χρόνια ότι αυτό το τσαρδί είναι ασφαλίτικο και εν γένει ύποπτο (ή να δημιουργήσει αμφιβολίες για τον αν είναι όντως τέτοιο) και έφτασε πρόσφατα στο έσχατο σημείο αυτοεξευτελισμού και αυτόγελοιοποίησης να ασχολείται με το αν είμαστε …όμο, δεν είναι στην πραγματικότητα ψευδώνυμος. Τα στοιχεία του είναι γνωστά στο διαδίκτυο (δόθηκαν προ ετών στη δημοσιότητα, ως άμυνα, από ιστολόγο που ιστολογεί με το πραγματικό του όνομα, για τον οποίο διέδιδε μέχρι και ότι είναι πράκτορας της …CIA! —με τα ίδια ‘‘ατράνταχτα’’ στοιχεία με τα οποία έβγαλε εμάς …Μανιαδάκια, εννοείται). Κι όμως, παρά το γεγονός ότι ξέρει πως όλοι σχεδόν από αυτούς που κυκλοφορούν στη μπλογκόσφαιρα, όταν διαβάζουν Νοσφεράτος, έχουν γνώση των πραγματικών του στοιχείων, εξακολουθεί να αισθάνεται μία κάποια προστασία από το ψευδώνυμό του και να γράφει ότι του κατεβαίνει στο θολωμένο του μυαλό.
Πάμε στο τρίτο ζήτημα που προκύπτει από το σχόλιό σου και θέλουμε να σχολιάσουμε.
Ακόμα κι αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο θα έπρεπε να το εφεύρουμε εμείς οι αριστεροί. Όχι μόνο γιατί μας δίνει βήμα για να διαδίδουμε τις ιδέες μας. Αλλά και επειδή είναι ένας πολύ καλός καθρέφτης της κοινωνικής πραγματικότητας, παρά τις όποιες παραμορφώσεις του. Όπως συμβαίνει και με τον χειρότερό μας εαυτό που δεν τον δημιουργεί το διαδίκτυο, αλλά τον διευκολύνει να βγει στην επιφάνεια, έτσι συμβαίνει και με την αδυναμία άρθρωσης ουσιαστικών επιχειρημάτων, με τις δυσκολίες κατανόησης της ουσίας, με την καταφυγή σε αστήρικτους ισχυρισμούς, ή φανατισμένους αφορισμούς.
Εικόνα μας είναι, φίλε Δαίμονα, το διαδίκτυο και μας μοιάζει!
Τα λέμε
ΥΓ Ένα εξαιρετικό κείμενο που παρά τα αυτοβιογραφικά στοιχεία του παρέχει πολλή και καλή τροφή για σκέψη θα βρεις εδώ.
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Κατ’ αρχήν, να εξηγηθούμε σε κάτι που σου χρωστάμε (εννοώ στο οφείλουμε, είμαστε υποχρεωμένοι να…):
Δεν σε ξεπετάξαμε, φίλε μας. Μην έχεις αυτή την εντύπωση, δεν ισχύει. Όπως βλέπεις, την ίδια απάντηση (ανοίγεις θέμα που απαιτεί ποστ) δίνουμε παραπάνω και στον Δαίμονα. Βέβαια, δικαιούσαι να παραπονεθείς: Ναι, αλλά σ’ αυτόν γράψατε διπλό σεντόνι! Να εξηγηθούμε και γι΄αυτό:
Έγραψα μερικά λόγια γιατί μπορούσα να το κάνω χωρίς να αμφιβάλλω αν γράφω ανοησίες ή όχι. Τα ζητήματα που έθεσες εσύ (τι είναι τέχνη, για ποιους πρέπει να είναι η τέχνη, κ.λπ.) είναι τόσο σοβαρά και ακανθώδη που απαιτούσαν, ακόμα και για ένα λιγόλογο σχόλιο, να καταφύγω σε βιβλιογραφία, ώστε να είμαι σίγουρος ότι δεν θα γράψω μπούρδες. Δεν με έπαιρνε όμως για κάτι τέτοιο (οι ώρες είναι λίγες και οι ανάγκες πολλές). Αυτό είναι όλο.
Μετά από αυτές τις εξηγήσεις, που ελπίζω να τις βρεις ικανοποιητικές, δυο λόγια για την ουσία τού τελευταίου σχολίου σου (Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 12, 2012 6:43:00 μ.μ.). Θα τις πούμε με έναν αφορισμό (τροποποίηση ενός άλλου αφορισμού μας), που πηγάζει από την κατακτημένη εκ της ιστορικής εμπειρίας αλήθεια για την ενότητα θεωρίας και πράξης:
‘‘Πρακτικοί’’ αριστεροί, ‘‘θεωρητικοί’’ αριστεροί, όλοι οι αριστεροί μια γενιά! ;-)
Τα λέμε
Товариш Яков Федотович,
Ε όχι και χαριεντισμοί! Και όχι περί αριστερωσύνης! (αριστερωσύνη ή αριστεροσύνη;) You missed some points here! Κατά τα άλλα, επαναλαμβάνουμε αυτό που γράψαμε και στον ναρόντνι κομισσάρ:
‘‘Πρακτικοί’’ αριστεροί, ‘‘θεωρητικοί’’ αριστεροί, όλοι οι αριστεροί μια γενιά! ;-)
Увидимся
ΥΓ Το πήραμε πρέφα τι μας έλεγε ο Μάρκομ Ξ, πώς δεν το πήραμε! Μια κάποια σχέση με την τράπουλα την έχουμε, οι …πούστηδες! ;-)
Πούστηδες καλά το είπατε.
Πούστηδες, θέλεις; Ό,τι θέλει ο λαός! Για πες μας τώρα και το σκεπτικό, βάσει του οποίου κατέληξες στο συμπέρασμά σου.
Αναμένουμε. ;-)
Τι έγινε, ρε καραγκιόζη; Ακόμα να καθαρογράψεις το σκεπτικό;
Δημοσίευση σχολίου