Η σκόνη στα παπάρια τού Σλαβόι Ζίζεκ

Σήμερα (χθες), οι Ροϊδολασκαράτοι είπαν ν’ αφήσουν για λίγο ήσυχους τους μητροπολίτες και τους δεσποτάδες και τα εξαπτέρυγα και να καταπιαστούν με τον Σλαβόι Ζίζεκ. Αφορμή η ατάκα του «τρομερού παιδιού» («όσοι δεν στηρίξουν ΣΥΡΙΖΑ θα πάρουν από εμένα ένα εισιτήριο πρώτη θέση και χωρίς επιστροφή για τα γκουλάγκ της Σιβηρίας») σε συζήτηση με τον Αλέξη Τσίπρα στο φόρουμ του 6^ου Φεστιβάλ Ανατρεπτικού Κινηματογράφου, στο Ζάγκρεμπ τής Κροατίας, την οποία την ερμηνεύουν κατά κυριολεξία (και προσπαθούν να πείσουν και τους αναγνώστες τους να κάνουν το ίδιο). Κι έτσι, στην προσπάθειά τους να μεταστρέψουν ένα ξεκάθαρα σαρκαστικό αστείο για την πέραν τού αναγκαίου καταστολή στα χρόνια τού Στάλιν σε σοβαρή και πραγματική πολιτική ...θέση, έβαλαν κι αυτοί υποψηφιότητα, μαζί με τον Κεδίκογλου της Νουδούλας, για το Α´ Βραβείο Γελοιότητας...

Αν το κερδίσουν, θα πρέπει να το μοιραστούν με τον Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη, έναν από τους αμέτρητους οπαδούς τού ‘‘Μεγάλου Φιλελεύθερου Κέντρου’’ που κρύβουν (έτσι νομίζουν με το φτωχό τους το μυαλό!) τον καραμπινάτο αντικομμουνισμό τους μέσα στη μαγική λέξη-ιδιότητα του ‘‘αντισταλινικού’’.[1] Γιατί είναι με όχημα ένα δικό του άρθρο περί Ζίζεκ στο προπύργιο του ‘‘προοδευτικού’’ αντικομμουνισμού, το Athens Review of Books, που την πέφτουν στον Σλαβόι.

Το ωραίο είναι ότι στο άρθρο που επέλεξαν για να χτυπήσουν τον Ζίζεκ ως ‘‘σταλινικό’’ συμπεριλαμβάνεται και το γνωστό από τον ίδιο τον Σλοβένο φιλόσοφο ανέκδοτο με το Μογγόλο χωρικό, μέσω του οποίου διεκτραγωδεί χιουμοριστικά την ανεπάρκεια και αδυναμία τών αντιφρονούντων να κλονίσουν την κομματική νομενκλατούρα (τόσο ‘‘σταλινικός’’ και υπέρμαχος των γκουλάγκ ο Ζίζεκ!!!). Ας το θυμίσουμε από εδώ, όπως το αναφέρει στο βιβλίο του Πρώτα σαν τραγωδία και μετά σαν φάρσα:

Τον δέκατο πέμπτο αιώνα, όταν η Ρωσία ήταν υπό την κατοχή των Μογγόλων, ένας χωρικός και η γυναίκα του περπατούσαν σ’ έναν κονιορτοβριθή επαρχιακό δρόμο· ένας Μογγόλος πολεμιστής καβάλα στ’ άλογό του σταμάτησε πλάι τους και ανακοίνωσε στον χωρικό ότι θα βίαζε τη γυναίκα του· κατόπιν πρόσθεσε: «Όμως επειδή το έδαφος είναι γεμάτο σκόνη, εσύ θα πρέπει να βαστάς τους όρχεις μου, όσο εγώ θα βιάζω τη γυναίκα σου, για να μην λερωθούν». Αφού ο Μογγόλος έκανε ό,τι έκανε κι απομακρύνθηκε, ο χωρικός άρχισε να γελάει και να χοροπηδάει όλο χαρά. Η έκπληκτη σύζυγός του τον ρώτησε: «Πώς μπορείς να χοροπηδάς όλο χαρά, όταν μόλις με βίασαν βάρβαρα μπροστά στα μάτια σου;». Ο χωρικός απάντησε: «Μα του την έσκασα! Τα παπάρια του είναι γεμάτα σκόνη». Αυτό το θλιβερό ανέκδοτο εκφράζει την αδιέξοδη κατάσταση των αντιφρονούντων· νόμιζαν ότι κατάφερναν δεινά πλήγματα στην κομματική νομενκλατούρα, αλλά το μόνο που έκαναν ήταν να λερώνουν ελαφρά τους όρχεις της νομενκλατούρας, ενώ η άρχουσα ελίτ εξακολουθούσε να βιάζει τον λαό.

[ Σημ. συντ.: Είναι χαρακτηριστικό τής ‘‘σταλινικά’’ ‘‘αντισταλινικής’’ νοοτροπίας του Χατζηπροδρομίδη (η εναλλακτική εκδοχή είναι αυτή τής αδυναμίας κατανόησης απλών κειμένων· δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια από τις δύο εκδοχές ισχύει) ότι το παραπάνω ανέκδοτο τον εμπνέει για να συμπεριλάβει στο κλείσιμο του άρθρου του την εξής φράση: «Επιπλέον ο Ζίζεκ, σε μια θρασύτατη αντεπίθεση, κατηγορεί τους αντιφρονούντες ότι προστατεύουν τους όρχεις της εξουσίας!». Αυτό ‘‘κατάλαβε’’ ο καημένος ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης! Πως ο Ζίζεκ, με το συγκεκριμένο αστείο, κατηγόρησε τους αντιφρονούντες ότι ...προστάτευαν τους όρχεις τής εξουσίας!!! Αξίζει να προστεθεί ότι στο ίδιο άρθρο παρέχει μία ατράνταχτη απόδειξη (μία από τις πάμπολλες που μπορεί να βρει κανείς στα διάφορα γραπτά του) για την απόκρυψη και παραλλαγή τού αντικομμουνισμού του μέσω τού ‘‘αντισταλινισμού’’. Ξεκαθαρίζει λοιπόν ο καλός ‘‘αντισταλινικός’’ Χατζηπροδρομίδης από την 17^η κιόλας αράδα τού άρθρου του: «Ο Ζίζεκ λειτουργεί ως ‘‘φιλόσοφος’’ του λαϊκισμού με τη βεβαιότητα που του δίνει η ιστορική ανευθυνότητα του μαρξισμού-λενινισμού, δηλαδή του σταλινισμού.»!!! ]

Είδατε πόσο ‘‘σταλινισμό’’ βγάζει ο Ζίζεκ με το παραπάνω ανέκδοτο; Και είδατε πόσος ‘‘αντισταλινισμός’’ εκλύεται από το τσαρδί τών Ροϊδολασκαράτων (με την ‘‘πολύτιμη’’ βοήθεια του Λεωνίδα τού αντικομμουνισμού), καθώς εξαπολύουν τα βέλη τους;[2]  Πώς; Μπερδευτήκατε; Νομίζατε ότι η απόλυτη αντιστροφή τής πραγματικότητας χαρακτήριζε μόνο τους σταλινικούς κι όχι τους αντισταλινικούς; Ε, καιρός είναι να το ξανασκεφτείτε το πράγμα! Και ν’ αρχίσετε κι εσείς να βάζετε όλες τις λέξεις που παράγονται από το όνομα του Στάλιν εντός εισαγωγικών.[1]

Διαφορετικά, να το ξέρετε! Θα σας στείλουμε όλους σε γκουλάγκ! ;-)

ΥΓ Οι καλοί μας φίλοι μάς ‘‘αφιερώνουν’’ εμμέσως πλην σαφώς την ανάρτηση, μια και μας θεωρούν ακόλουθους τού Ζίζεκ (εμάς έχουν στο μυαλό τους όταν κάνουν λόγο στη λεζάντα τής φωτογραφίας για «Αήττητους Πιστούς του Μεγάλου φιλοσόφου» και δεν θέλει συζήτηση ποιους εννοούν όταν αναφέρονται σε «lol», στη βοηθητική παράγκα τους, τον Ασμοδαίο). Τους ευχαριστούμε θερμά. Και σε ανταπόδοση, θα παρακαλέσουμε τον Ζίζεκ να τινάξει τα παπάρια του απαλά...

[1] Όπως έχουμε πει σε κάποιες συζητήσεις εδώ, αυτό το χαμαιλεοντικό καμουφλάζ είναι και ένας από τους δυο-τρεις κυριότερους λόγους που φροντίζουμε να βάζουμε πάντα κάθε λέξη που παράγεται από το όνομα του Στάλιν εντός εισαγωγικών.

[2] Δεν χρειάζεται και πολύ σοφία: Το γεγονός πως η εναντίωση του Ζίζεκ στη διακυβέρνηση κατά την περίοδο Στάλιν δεν επεκτείνεται στην Ιδέα τού Κομμουνισμού είναι ο κύριος λόγος που φιλελεύθεροι τύπου Ροϊδολασκαράτων (αλλά και καλύτερων από αυτούς) δεν θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό.

Η photo με τα σωματίδια σκόνης σε μεγέθυνση είναι από τα ...παπάρια τού Ζίζεκ!.. ;-)