On a train bound for nowhere
I met up with a gambler
Η εικόνα, από το drunktiki.com.
ΤΟ BLOG LEFT G700 ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΞΑΚΟΣΙΩΝ —(600 minus)— ΕΥΡΩ
Παύλος Φύσσας. Παρών!
Μόνος εναντίον πολλών. Δολοφονημένος άνανδρα από τους νεοναζί. Και πρωτοπανηγυριώτης στο ξάγναντο του Μέλλοντος!
Πόντιοι Αριστεροί και Πόντιοι Πιλάτοι
Μια βδομάδα και παραπάνω έχει περάσει από το μήνυμα της Ρεπούση με το οποίο καλούσε τους βουλευτές τής αντιπολίτευσης να αντιδράσουν για τη σχεδιαζόμενη ποινικοποίηση της άρνησης γενοκτονίας τών Ποντίων και των Ελλήνων τής Μικράς Ασίας. Βλέπουμε κατά το τσαρδί τών Πόντιων και Αριστερών. Έχουν ήδη ανέβει στα κεραμίδια τέσσερις φορές για να μιλήσουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κυρίως για την ανάγκη αναγνώρισης της γενοκτονίας, αποφεύγοντας να πάρουν θέση αν τάσσονται υπέρ τής ποινικοποίησης της άρνησης ή όχι. Πάντως, στα κεραμίδια ανέβηκαν.
Και βλέπουμε και τον Πόντιο και αριστερό δεξιό κεντροαριστερό κεντροδεξιό κεντρώο αντιφασίστα, αντιρατσιστή και αντιεθνολαϊκιστή που δεν έχει βγάλει κιχ! Μούγκα στη στρούγκα! Τσιμουδιά! Nada! Κάτι φληναφήματα μόνο απόψε το βράδυ περί εθνοτικών στερεοτύπων, απ’ έξω-απ’ έξω. Πιο μέσα κάνει τζιζ...
Στριμωγμένος στα Τρίκαλα στα δυο στενά, ξύνει την ποντιακή κεφάλα του και άκρη δεν βγάζει. Να τα βάλει με τη Ρεπούση; Μα είναι αντιρατσίστρια! Να πάρει το μέρος της; Μα είναι Πόντιος! Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα! Και να ’χει πεθάνει κι αυτός ο Λακάν και να μη μπορεί να ζητήσει τα φώτα του!...
Tragic…
Αποκαταστάσεις...
Με χαρά είδαμε —καμία ειρωνεία!— να αποκαθίσταται (εν μέρει, αλλά σε σημαντικό βαθμό) η παρέα που βρίσκεται πίσω από το blog Νέα Σπορά από τον Αντώνη. Η αποκατάσταση έγινε σε επιστολή του στα πλαίσια του Προσυνεδριακού Διαλόγου για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που δημοσιεύεται στο σημερινό Ριζοσπάστη. Αναφερόμενος στη Νέα Σπορά τη χαρακτηρίζει ‘‘άτυπο’’ φορέα. Παρά την ασάφεια του χαρακτηρισμού, συν τα εισαγωγικά, η απόσταση αυτής τής διατύπωσης από τους κατά 99,9% πράκτορες, όπως εξαγόταν με ασφάλεια από διάφορα γραπτά του ότι θεωρούσε τους συγκεκριμένους ιστολόγους μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, είναι πολύ μεγάλη. Να ελπίζουμε και σε δική μας αποκατάσταση, μια και η διαμαρτυρία μας για τις αυθαίρετες καταγγελίες εις βάρος τής Νέας Σποράς ως πρακτόρων είχε σαν αποτέλεσμα να μας τυλίξει κι εμάς στην ίδια κόλλα χαρτί;
Χριστούγεννα 2012
Όπως διαβάσαμε κάπου, «δυσκολεύεται κανείς να σκαρώσει 2-3 ευχές για το καλό τών ημερών». Ας βάλουμε τουλάχιστον ένα εορταστικό στεφάνι. Έτσι, για το καλό. Ή, για να τη σπάσουμε στους γαμημένους τούς καιρούς...
Oh shit indeed!
Ο καημένος ο αντωνάκης τού Lenin Reloaded (= Lenin Ridiculed)… Κάκιωσε επειδή καταδείξαμε φαντασμαγορικά πως παρά τη θέλησή του (πολιτικό IQ γαρ) ‘‘γαμάει’’ τη γραμμή τού κόμματος που πολύ όψιμα κατέληξε να υποστηρίζει (μαύρη υποστήριξη!), σύμφωνα με την οποία γραμμή «άλλο οι κομμουνιστές κι άλλο οι αριστεροί», και μη έχοντας τι άλλο να κάνει και να πει, το έριξε στο αγαπημένο του ‘‘άθλημα’’: τη χυδαία, ξεδιάντροπη, ‘‘πούστικη’’ —αλλά ταυτόχρονα και ηλίθια— διαστρέβλωση. Έτσι, σε σημερινό του πόνημα προσπαθεί τεχνηέντως (και αποτελεσματικά ως προς τους πολιτικούς στόκους που συχνάζουν στο τσαρδί του, φανταζόμαστε) να μας τοποθετήσει στο ίδιο πολιτικό κάδρο με το enosy.blogspot.gr. Όταν είναι γνωστό σε όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι με τους φίλους τής ΕΟΣ έχουμε σημαντικότατες (αλλά εντός τής Αριστεράς) διαφορές! Με δυο λόγια:
Εκείνοι μας θεωρούν υπέρμαχους των κομματικών μηχανισμών, Κουκουέδες στη σκέψη (με την κακή έννοια) και αριστερούς εξουσιαστές. Κι εμείς τους έχουμε κατατάξει εδώ και πολύ καιρό στην πολυπληθή ομάδα τών χαμένων στο διάστημα αριστερών, κάπου μεταξύ Μαρξ, Νέγκρι, Χόλογουέι, Άρεντ και Μπαντιού. Και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένα(1!) σχόλιο, τόσο δικό τους προς εμάς, όσο και αντιστρόφως, που να μην εκφράζει διαφωνία.
Τα ξέρει όλα αυτά πολύ καλά ο αντωνάκης. Αλλά τα γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Είναι λενινιστής αυτός (λέμε και καμία μαλακία για να περνάει η ώρα, μη το πάρετε τοις μετρητοίς! ;-) ), όχι οπορτουνιστής σαν και λόγου μας! Και μια και δεν φαίνεται να είναι και πολύ αποτελεσματικές οι λάσπες περί …ΕΥΠ(!!!) που εκτόξευσε από το τσαρδί του ο άλλος καημένος που κλωθογυρίζει εκεί —λάσπες τις οποίες ο ίδιος ανέχθηκε, αν δεν καλλιέργησε—, ούτε πολύ πειστικός ο δικός του παραλληλισμός αυτού τού blog με …βόθρο, είπε να καταφύγει στην απολύτως συνειδητή διαστρέβλωση. (Εδώ παίζεται και μία παραλλαγή: να μας έβαλε στο ίδιο πολιτικό τσουβάλι, επειδή, αντί να έχουμε καταγγείλει τα παιδιά τής ΕΟΣ ως αρχιμαφιόζους και ύποπτους, όπως έχει κάνει ο ίδιος, συζητάμε μαζί τους τις διαφωνίες μας. Ψάχνει για ‘‘συντρόφους’’ στην αθλιότητά του. Και γιατί δεν περιορίζεται στο τσαρδί του; Δεν θα προλαβαίνει να παίρνει αιτήσεις πρόσληψης!…)
Ας καταφύγει και σε άλλες αθλιότητες. Όσο θα το κάνει, τόσο θα μεγαλώνει η πολιτική φούσκα μέσα στην οποία κρύβεται. Και τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο κρότος όταν έρθει η ώρα να τη σπάσουμε…
Εξιχνιασμένες υποθέσεις. Φάκελος Νο 2: Κωστής Παπαϊωάννου.
Στους τακτικούς αναγνώστες αυτού τού blog είναι γνωστή η σύντομη ιστορία ως σχολιαστή εδώ του Κωστή Παπαϊωάννου. Ξεκίνησε καλά, παρά τις μεγάλες ιδεολογικές διαφορές μας. Κατά την άποψή μας, εκείνος κινείται στην θολή και ακαθόριστη περιοχή που ορίζεται κάπου ανάμεσα στις μαοϊκές ιδέες τής περιόδου τής πολιτιστικής επανάστασης περί προσφυγής στο λαό (ιδέες αλλά και ‘‘ολίγη’’ στρατηγική για να ανακτήσει ο Μάο τον έλεγχο στην τότε ηγετική ομάδα τού ΚΚΚ ;-) ) και τις σύγχρονες νεοαναρχίζουσες και ελευθεριακές αντιλήψεις υπέρ τής αυτονομίας τού κινήματος και της απεξάρτησής του από την καθοδήγηση των κομματικών στελεχών, τα οποία θεωρεί, συλλήβδην και ανεξάρτητα από το κόμμα που υπηρετούν, ξεπουλημένα. Εμείς πάλι… καμία σχέση! —αν και, φυσικά, δεν αγνοούμε τα πολλά και υπαρκτά προβλήματα που δημιουργούν οι μηχανισμοί… Πολύ επιγραμματικά και κάπως μεταφορικά: αν ο Κωστής Παπαϊωάννου λέει «σπάστε τις πυξίδες γιατί έχουν μηχανισμούς και οι μηχανισμοί σκουριάζουν και μας καταπιέζουν εξουσιαστικά», εμείς λέμε «επιδιορθώστε τις πυξίδες, αντικαθιστώντας τους σκουριασμένους μηχανισμούς, και ελέγχετέ τις σταθερά για να εντοπίζετε εγκαίρως τις νέες σκουριές που αναπόφευκτα θα δημιουργούνται». Κι αλλιώς: ο Κωστής Παπαϊωάννου επαγγέλλεται την έλευση τής Αριστεράς τής κοινωνικής βάσης που θα αντικαταστήσει την υπαρκτή Αριστερά, συντρίβοντάς την, κι εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε από ποιες ‘‘αγνές’’ και ‘‘αμόλυντες’’ κοινωνικές δυνάμεις θα συσταθεί αυτή η περίεργη Αριστερά και, το κυριότερο, πώς θα αποφύγει τους μηχανισμούς τής δικής της οργάνωσης όταν, μοιραία, συγκροτηθεί σε ‘‘σώμα’’ για να παρέμβει αποφασιστικά στην πολιτική αρένα (να διεκδικήσει δηλαδή την πολιτική εξουσία).
Όπως ήδη είπαμε, όλες αυτές οι διαφορές δεν εμπόδισαν αρχικά τον μεταξύ μας διάλογο. Σταδιακά όμως, με αφετηρία την προεκλογική περίοδο των δεύτερων εκλογών, τού Ιουνίου, όταν και συστήσαμε την υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό άρχισε να αλλάζει. Για να καταλήξει γρήγορα σε σχολιασμούς εκ μέρους του απόλυτα εχθρικούς, αντιπαραγωγικούς και, σε τελική ανάλυση, εις βάρος του κλίματος καλόπιστου διαλόγου που, ανεξάρτητα από ιδεολογικοπολιτικές διαφορές, προσπαθούμε να διατηρούμε εδώ. Προσπαθήσαμε να τον επαναφέρουμε στο κλίμα (και όχι μια φορά). Ματαίως. Του επισημάναμε ότι υπερβαίνει τα όρια. Τίποτε. Του δείξαμε έμπρακτα ένα διαφορετικό παράδειγμα, όταν αναδημοσιεύσαμε ένα ιδιαίτερα πολεμικό άρθρο του —κόντρα στις δικές μας απόψεις βέβαια— κι όταν, μετά από εκδηλωμένη πρόθεσή του να αποχωρήσει, τον προσκαλέσαμε να επανέλθει ως σχολιαστής. Μηδέν.
Πρόσφατα, μετά από μία χονδροειδή διαστρέβλωση απόψεών μας, αναγκαστήκαμε να τον προειδοποιήσουμε με ‘‘διαγραφή’’ από τη λίστα τών σχολιαστών. Και λίγο μετά προχωρήσαμε σε αυτή. Για ποιο λόγο και με ποιο σκεπτικό; Με το εξής:
Μετά την προειδοποίησή μας, η οποία, με μικρή καθυστέρηση, συνέπεσε με την απόφασή του να σταματήσει να σχολιάζει εδώ, δημοσίευσε στο blog του (critici.gr) ένα επικριτικό άρθρο για εμάς. Το άρθρο είναι η αποθέωση τής παρανόησης κειμένων και ισχυρισμών μας, της αυθαίρετης εξαγωγής συμπερασμάτων, της δίκης προθέσεων, της διαστρέβλωσης και, σε τελική ανάλυση, του στραγγαλισμού ακόμα και τής στοιχειωδέστερης λογικής. Φυσικά, τίποτε από όλα αυτά δεν προκάλεσε τη ‘‘διαγραφή’’ του.
Αυτό που την προκάλεσε είναι το γεγονός ότι ο Κωστής Παπαϊωάννου, στο εν λόγω άρθρο, ανανεώνει ενισχυτικά και ανατροφοδοτεί εμμέσως(;) πλην σαφώς τη λασπολογία τού κνώδαλου που ακούει στο διαδικτυακό όνομα Νοσφεράτος, αφού χαρακτηρίζει επανειλημμένα αυτό το blog ως …μυστηριώδες!!! Είναι αυτονόητο ότι η αναζωπύρωση των αθλιοτήτων τού Νοσφεράτου (leftg700.blogspot.com = ‘‘στημένο’’, ασφαλίτικο blog) συντελείται ανεξάρτητα από τις προθέσεις τού Κωστή Παπαϊωάννου και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, όπως τουλάχιστον ο ίδιος μάς έχει πει εδώ, δεν τις συμμερίζεται. Ανεξάρτητα, αλλά σε καμία περίπτωση και συγγνωστά —ιδίως αν συνυπολογίσει κανείς τη μεγάλη εμπειρία του από την πολύχρονη συμμετοχή του στο αριστερό κίνημα...
Έτσι, μετά το γνωστό και μη εξαιρετέο κνώδαλο, ο Κωστής Παπαϊωάννου καθίσταται το δεύτερο άτομο που του απαγορεύεται να παίρνει τον λόγο στο παρόν βήμα· και ο ‘‘φάκελός’’ του μπαίνει κι αυτός στο αρχείο μας. Οριστικά, τελεσίδικα και αμετάκλητα.
«Καταδικάζουμε την κουκούλα οποθενδήποτε και αν προέρχεται»…
«Η κουκούλα του διαδηλωτή που σπάει τζαμαρίες, η κουκούλα του καταδότη και του δήμιου, η κουκούλα του κρατούμενου και η κουκούλα της μπούργκας, παραπέμπουν στις πιο σκοτεινές ιστορικές περιόδους. Μερικοί στην Αριστερά θέλουν δυστυχώς να συγχέουν την πρώτη με τη μάσκα του Ζορρό, όπως συγχέουν βλακωδώς την τίμια τραγιάσκα του Γαβριά με την κουκούλα του παρακρατικού προβοκάτορα η του διαταραγμένου «αναρχικού» Ηρόστρατου. Αλλά όποιος υποθάλπει τις κουκούλες ανοίγει την Κερκόπορτα για τον πολιτισμό της αστυνομικής κουκούλας. Δεν κρίνω προθέσεις, κρίνω το αποτέλεσμα».
Έτσι γράφει ένας αθεόφοβος φιλελεύθερος που χρησιμοποιεί όχι μία, αλλά ...δύο κουκούλες!!! Τη μία, αυτή τού ψευδωνύμου του, απολύτως συνειδητά. Την άλλη, αυτή τού αριστερού, μπορεί και εξ αιτίας Ογκώδους Άγνοιας. Σ’ αυτή την (ενδεχόμενη) Ογκώδη Άγνοια που τον δέρνει να οφείλεται άραγε και το μόλις διαφαινόμενο μειδίαμα του ‘‘κουκουλοφόρου’’ (= μεταμφιεσμένου) για το φόβο τής Οχράνα Βλαδίμηρου;
Προχθές την Τετάρτη, ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, ο εκλεκτός τής ΔΗΜΑΡ, για την εκλογή τού οποίου πανηγύριζαν οι κάθε λογής ‘‘αντιλαϊκιστές’’, ‘‘εκσυγχρονιστές’’, ‘‘υπεύθυνοι’’ ‘’αριστεροί’’, ‘‘αντιφασίστες’’, ‘‘πεφωτισμένοι’’ δεξιοί, ‘‘αριστεροφιλελεύθεροι’’, σκέτοι ‘‘φιλελεύθεροι’’ και γενικά σύμπας ο ‘‘δημοκρατικός’’ συρφετός, που λέει κι ο Νιόνιος, μήνυσε αστέγους επειδή, ψάχνοντας για καταφύγιο από το φονιά χιονιά, παραβίασαν το εγκαταλελειμμένο καφενείο στο Πνευματικό Κέντρο τού Δήμου. Για να έρθουν τα ΜΑΤ να τους διώξουν και να κάνουν τις αναγκαίες συλλήψεις, κάτω από τα ‘‘ανεύθυνα’’ γιουχαΐσματα κάποιων ‘‘αντικοινωνικών’’ στοιχείων…
Ψάχνουμε κι εμείς στο επίσημο site τού κόμματος να βρούμε έστω μια αράδα για το περιστατικό. Τίποτε! Και μετά ψάχνουμε στο ημιεπίσημο site τού κόμματος. Nothing! Και φεύγουμε κι από εκεί και πάμε στην ευαίσθητη ‘‘αριστερή’’ στρουθοκάμηλο και μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής μέχρι το καλοκαίρι που μας πέρασε, οπότε και αποχώρησε. Rien! Και αποθέτουμε τις τελευταίες μας ελπίδες στην ακόμα πιο ευαίσθητη Μαργαρίτα και επίσης μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής τής ΔΗΜΑΡ. Niente!
Πολύ ‘‘ευθύνη’’ αυτή η ΔΗΜΑΡ (κι οι Δημαρίτες)! Πού να περισσέψει χώρος για στοιχειώδη ευαισθησία και έστω ένα κιχ κριτικής…
Κι ύστερα θυμόμαστε πάλι (το ’χουμε αυτό το ελάττωμα, για να τα λέμε όλα!) τα ανάθεμα που έχει φάει ο Χαρίλαος Φλωράκης από το ‘‘αντισταλινικό’’ ρεύμα (χα!), επειδή κάποτε είχε πει πως «ο Ρίζος δημοσιεύει ό,τι συμφέρει το λαό»…
ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ
Τι νομίζατε, ρε; Έτσι γαμάει ο δημοκρατικός σοσιαλισμός! Και μην απορείτε που δεν γράψαμε λέξη! Εμείς δεν είμαστε σαν τα σταλινικά μούτρα σας, κόκκινοι φασίστες! Εμείς είμαστε αντισταλινικοί, όχι αντιλενινιστές! Ο Λένιν δεν είχε πει «να μαθαίνουμε από τους αντιπάλους μας»;
Πεθαίνοντας στην Αθήνα
Πεθαίνοντας στην Αθήνα
δεν είναι το ίδιο σαν να πεθαίνεις στη Μαδρίτη,
ή ανθυπολοχαγός στα βουνά τής Αλβανίας.
Δεν είναι το ίδιο σαν να έχεις πάει
απ’ απεργία πείνας μέσα στη φυλακή,
δεν είναι το ίδιο σαν να σε εκτελούν στον τοίχο του Περ Λασέζ,
ή στον τοίχο τής Καισαριανής.
Δεν είναι το ίδιο σαν να σε πηγαίνουν για ‘‘καθαρό αέρα’’ στου Γουδή, Κυριακή χαράματα.
Πεθαίνοντας στην Αθήνα μπορεί να σημαίνει ένα πολύ απλό γεγονός
χωρίς καμία τραγικότητα, κανέναν ηρωισμό, καμία δόξα.
Μπορεί να συμβεί στο γήπεδο από μια στραβή φωτοβολίδα,
πηγαίνοντας στη δουλειά σου ή γυρνώντας από το φροντιστήριο,
κάνοντας σούζες στην Αμφιθέας
για δέκα ευρώ στοίχημα.
Ή μπορεί να συμβεί μετά από το Σαββατιάτικο σινεμά,
που δεν σου έφτασε και θέλεις να κάνεις και μια βόλτα,
έτσι· για ένα σάντουιτς στα Έβερεστ, για κάποιο κορίτσι,
ή για χαβαλέ —ποιος ξέρει;
Α, πεθαίνοντας στην Αθήνα δεν είναι θάνατος να μπει στα πρωτοσέλιδα της Ιστορίας.
Μόνο στα ψιλά.
Όπως τα κηδειόχαρτα στις κολώνες των συνοικιών ή δίπλα από την εξώπορτα κάποιας μεγάλης τράπεζας.
Πεθαίνοντας στην Αθήνα δεν είναι θάνατος σαν αυτούς που ακούγαμε από μικροί κι ανατριχιάζαμε.
Κάθε ομοιότης είναι συμπτωματική.
Ας μείνουμε λοιπόν αυστηρά και μόνο στα γεγονότα, όπως διδάσκουν στις δημοσιογραφικές σχολές:
Ήταν μια φορά ένα γελαστό παιδί και πια δεν είναι.
Nosferatu
Κάνουμε πως δεν είδαμε τη μεσημεριανή ανάρτηση του Νοσφεράτου, σύμφωνα με την οποία, και μέσω μιας απίστευτα διαστρεβλωτικής “κοπτοραπτικής” τού κειμένου μας, εξέφραζε την άποψη ότι το σημερινό post «Τρεις και Μια ευχές για ένα αριστερό blog που διέκοψε για να ανασυνταχθεί» απέπνεε μικροψυχία(!), μνησικακία(!!) και δηθενιά(!!!).
Δεν προσποιούμαστε τους τυφλούς επειδή την κατέβασε μετά από λίγο —την κατέβασε χωρίς καμία εξήγηση, δηλαδή ‘‘πούστικα’’ και στη ζούλα. Το κάνουμε, γιατί, απλούστατα, ο συγκεκριμένος μάς έχει δώσει σαφώς μεγαλύτερα δείγματα ευήθειας, ανεντιμότητας και ανανδρίας στο παρελθόν, για τα οποία και έχει πάρει τις ανάλογες απαντήσεις.
Οπότε, αν έχει καλυφθεί το μείζον, τι νόημα έχει να σπαταλάμε περισσότερα λόγια από αυτά που χωράνε σε μια απλή και περιθωριακή ημερολογιακή καταγραφή για το έλασσον;
52 σχόλια:
ξερεις το ανεκδοτο με το λαγο και το λιονταρι;
Η κυρια παπαδογιαννη μαλλον δεν το ξερει.
δημητρης λαρισα ανταρσυα
Ακόμα πιο δύσκολοι καιροί για τους "φίλους" των "μενσεβίκοι" τού ΣΥΡΙΖΑ...
Το ξεπούλημα της απεργίας των καθηγητών μ. ε. ήταν μόνο η αρχή. Αν οι αριστερές οργανώσεις που συναποτελούν τον συριζα δεν φύγουν τώρα, σε λίγο δεν θα θυμόμαστε καν οτι κάποτε υπήρξαν.
dimitris t
Φίλε Δημήτρη,
Δεν είμαι σίγουρος ποιο ακριβώς ανέκδοτο εννοείς αλλά η Παπαδόγιαννη δεν νομίζω είναι του πεταματού. Έχει τύχει να την έχω γνωρίσει και να έχουμε κουβεντιάσει κάπως. Την κατατάσσω στις σοβαρές περιπτώσεις.
Τα λέμε
Φίλοι τής ΕΟΣ,
Ωραία, ας πούμε ότι είναι έτσι. Αυτό σημαίνει υποχρεωτικά ευκολότερους για τον ΣΥΡΙΖΑ; Για να δούμε...
Τα λέμε
Φίλε dimitris t,
Το κλειδί το βαστάει η Αριστερή Πλατφόρμα. Αυτή έχει τη δύναμη να πιέσει με βέτο για το θέμα των λιστών. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, σε ένα βάθος χρόνου οι συνιστώσες ή θα ενσωματωθούν ή θα περιθωριοποιηθούν. Αν υπάρχει η δυνατότητα ξεχωριστής καταγραφής, θα μπορούν να παίξουν κάποιο θετικό ρόλο. Αν καταργηθεί, ...τότε τετέλεσται!
Τα λέμε
Ελα που κάνεις ότι, δεν ξέρεις το ανέκδοτο που λέει ότι "λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα";
.... "If you're gonna play the game, boy, ya gotta learn to play it right.
You got to know when to hold 'em, know when to fold 'em,
Know when to walk away and know when to run.
You never count your money when you're sittin' at the table.
There'll be time enough for countin' when the dealin's done.
Now Every gambler knows that the secret to survivin'
Is knowin' what to throw away and knowing what to keep.
'Cause every hand's a winner and every hand's a loser,
And the best that you can hope for is to die in your sleep."....
kenny rogers - the gambler
τα πράγματα είναι απλά .
1 . αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να γίνει ενιαίος έχει κάθε δικαίωμα . Αυτό σημαίνει ότι πχ η ΔΕΑ δεν έχει προνόμια ως ΔΕΑ . Λεφτά και καρέκλες . Αν θα διαλύσουν την ΔΕΑ είναι θέμα της ΔΕΑ . Κάποια πράγματα που λέγονται είναι πίσω από την αστική δημοκρατία .
2 . δεν έχει κανένα δικαίωμα η πλειοψηφία να φιμώνει μειοψηφίες . Το δεν θα εκλεγείτε με λίστα , είναι φίμωση της μειοψηφίας και του σώματος . Αν το 30 % θέλει να ψηφίσει λίστα , δεν μπορεί το 50 % +1 να το απαγορεύσει . Είναι ανατριχιαστικό να βλέπεις συντρόφους να λένε ότι το δικαίωμα λόγου ( στο οποίο συγκαταλέγεται το να θέλω να εκλεγώ πακέτο με πολιτική άποψη , δεσμευτικά όμως , σαν ομαδοποίηση , να ζητήσουμε πολιτική επιλογή υπέρ μας ) είναι θέμα συσχετισμού .
3 . Δεν μας έχει εξηγήσει κανείς γιατί η ενιαία εκφώνηση και πολιτική πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ σπάει μόνο και αποκλειστικά και μόνιμα από υποστηριχτές της " ενιαιότητας χωρίς διαφορετικότητα " με πρώτο και καλύτερο τον Τσίπρα .
Πως έγινε σε μια νύχτα και μπαλαφοπαπαδημουλαίοι από υποστηριχτές της αποχώρησης του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ ,είναι με την ενιαιότητα .
4 . Αυτό που κρίνεται είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα λειτουργεί σαν αρχηγικό συστημικό κόμμα με εικονικά μέλη και εικονική εσωτερική πολιτική ζωή .
Οι τάσεις και οι λίστες πολιτικοποιούν την αντιπαράθεση και την βγάζουν μπροστά στο κάθε μέλος .
Εκτώς και αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να πάει σε μοντέλο δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και μονολιθικότητας . Να το πει , αλλά δεν είναι αυτό , κόμμα τύπου ΓΑΠ είναι ο σκοπός .
5 . Ας ελπίσουμε δεν θα βρεθούν τάσεις και αγωνιστές να δεχτούν το φίμωτρο , που ο Τσίπρας πάει να τους περάσει σε συνεργασία με την truth team της Συγγρού και τον ΔΟΛ .
Θα δούμε .
" κάποιος σύντροφος "
Φίλε not_me,
OK? ;-) :-)
Τα λέμε
Φίλε Σπειροειδή,
Εντάξει εκεί πήγε το μυαλό μου (φαίνεται κι από το σχόλιό μου άλλωστε), αλλά επειδή υπάρχουν κάμποσα ανέκδοτα με ζώα δεν ήμουν σίγουρος. Αν δεν ήμουν ξενύχτης θα το διευκρίνιζα περισσότερο. Αλλά, για να ’χω και το καλό ρώτημα:
Εσάς τι σας κόφτει; Δεν το έχετε ξεκαθαρίσει με την ανώτερη κομματική σφραγίδα, το Συνέδριο, ότι ακόμα κι αν βγάλει ο ήλιος κέρατα δεν θα συμπράξετε σε καμία περίπτωση και σε κανένα επίπεδο με όσους «αποχώρησαν από το Κόμμα και το χτυπούν»;
Μπορείτε να αρχίσετε να τα χώνετε και στον Βλαδίμηρο. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μας, τα βράδια στριφογυρίζει στο κρεβάτι του και μουρμουρίζει «αυτοί οι έλληνες σύντροφοι είναι χειρότεροι κουφιοκεφαλάκηδες ακόμα κι από αυτούς που μου έψησαν το ψάρι στα χείλια τότε με τη συνθήκη τού Μπρεστ Λιτόφσκ!»... ;-)
Τα λέμε
Φίλε κ.σ.,
Νομίζω ότι οι συνιστώσες, οι περισσότερες τουλάχιστον, έχουν κατανοήσει πως η ιστορία με τα ‘‘προνόμια’’ δεν τραβάει άλλο. Το ζήτημα των κάποιων λίγων χρημάτων δεν είναι νομίζω αξεπέραστο.
Στις πολιτικές διαπιστώσεις που κάνεις με βρίσκεις σύμφωνο. Ας πω μόνο ότι εγώ τουλάχιστον (δεν γνωματεύω εξ αντιδιαστολής για σένα, εσύ ξέρεις) έχω αρχίσει εδώ και κάποιο καιρό να βλέπω το ποτήρι μισοάδειο...
Τα λέμε
ποιο ποτήρι? δεν σε έπιασα ...
" κάποιος σύντροφος " ( κ. σ. )
Ο αισιόδοξος βλέπει ως μισογεμάτο ένα ποτήρι που έχει νερό μέχρι πάνω-κάτω τη μέση του. Το ίδιο ποτήρι ο απαισιόδοξος το βλέπει ως μισοάδειο.
Τα λέμε
o ... Χριστός και η Παναγία ...
λες να μην ξέρω την φράση ? ! ?
κάντο μου λιανά ποιο " ποτήρι εννοείς "
( έχει χαθεί εντελώς η επικοινωνία )
να πάρω και γω θέση για το αν το βλέπω άδειο τελείως !!!
" κάποιος σύντροφος " ( κ. σ. )
θέλω να πω , " ποτήρι " είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ? η αριστερά ?
το έβλεπες γεμάτο ή μισογεμάτο και τώρα άλλαξες ?
άλλαξες κριτήρια , άλλαξε η πραγματικότητα , αν ναι πως , ή τώρα λες ότι μισοάδειο ήταν και πιο πριν και κακώς δεν το έβλεπες ?
είναι η κατάσταση αντιστρέψιμη ?
" κάποιος σύντροφος " ( κ. σ. )
Φίλε κ.σ.,
Η ερώτησή σου αυτή την εντύπωση μου έδωσε. Γιατί, συνήθως, όταν γίνεται αναφορά σε μισοάδειο ή μισογεμάτο ποτήρι ο αναφνώστης ή ο ακροατής κάνει τη σύνδεση αυτόματα. Εσύ δεν την έκανες, αν και γνωρίζεις την ατάκα. Προφανώς, οι καλύτερες ώρες σου δεν είναι οι μεσημεριανές, τουλάχιστον κατά τη θερινή περίοδο... ;-)
Τα λέμε
Οταν βρείτε την άκρη στο επικείμενο συνέδριό σας, ρίξτε μου μέηλ κι έρχομαι ασμένως.
Αγαπώ Αλέξη, αγαπώ Σλαβόη!
(really ...)
Όχι, τον ΣΥΡΙΖΑ εννοούσα. Αλλά βέβαια και η σύμπασα Αριστερά, κι όχι μόνο στην Ελλάδα, δεν χαίρει και άκρας υγείας, για να τα λέμε όλα!... ;-)
Τα λέμε
more then ok !
ευχαριστω
υ.γ
και οποιος νομιζει οτι το τραγουδι μιλαει απλα για ποκερ... ας το ακουσει λιγο καλυτερα !
Θα είναι θεϊκή ταινία. :-D
Χρειάζεται ξεχωριστή πλατφόρμα, ξεχωριστή λίστα ή ο,τιδήποτε άλλο παρόμοιο για να εκφράζονται απόψεις σε ένα κόμμα; Χρειάζεται από την άλλη να κάνει δηλώσεις ο επικεφαλής για να καθορίζεται η πολιτική και η οργανωτική δομή ενός κόμματος; Η διαμάχη προεδρικών, ΑΡ και όποιων άλλων μικρομάγαζων εντός ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μας κάνει να κρατάμε μικρό καλάθι ή να βλέπουμε το ποτήρι μισοάδειο. Όμως κανείς από τους αντιμαχόμενους δεν είναι πιο δημοκράτης από τον άλλο. Τι έκανε το ΑΡ τόσα χρόνια που ο ΣΥΝ έθετε τα βέτο στον ΣΥΡΙΖΑ; ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ!
Λοιπόν, καταθέτω μια από τις πολλές προτάσεις που θα μπορούσε κάποιος να καταθέσει ενόψει του συνεδρίου και έχουν να κάνουν με την πραγματικά δημοκρατική λειτουργία του κόμματος. Όλα τα εκλεγμένα μέλη οργάνων να είναι άμεσα ανακλητά βάσει καταστατικής διαδικασίας (σύγκληση ολομέλειας εκλεκτορικού σώματος). Προσοχή! Όχι, εναλασσόμενες θητείες και άλλες τέτοια ψευδο - δημοκρατικά. Άμεση ανακλητότητα (δεν είμαι σίγουρος για τη λέξη, αλλά ο νοών νοείτω).
Ξέρω ότι η παραπάνω πρόταση δεν θα περάσει ποτέ από τους "προεδρικούς". Για πείτε μου λεφτόπουλα; Θα περάσει μήπως από την Αριστερή Πλατφόρμα ή τους υπόλοιπους "δημοκράτες"; Να το δω και να μην το πιστέψω.
αυτά, πολύ συνοπτικά και λίγο εκ του προχείρου,
Μάρκομ Ξ
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Η θεσμοθέτηση της διακριτής πολιτικής τοποθέτησης από τάσεις οδηγεί, θέλουμε δεν θέλουμε και στις ξεχωριστές πολιτικές προσεγγίσεις και στις ξεχωριστές λίστες για την εκλογή ανώτερων ή και μεσαίων οργάνων. Δεν είναι ζήτημα ελευθερίας έκφρασης. Αυτή είναι δεδομένη (τουλάχιστον σε ένα κόμμα που δεν λειτουργεί με τον παραμορφωμένο δημοκρατικό συγκεντρωτισμό αλά ΚΚΕ). Γι’ αυτό και δεν έχει νόημα η αναγνώριση του δικαιώματος σε ρεύματα ιδεών εντός τού κόμματος χωρίς το δικαίωμα να ανατρέπουν συσχετισμούς. Γιατί, πώς θα ανατρέψεις συσχετισμούς αν δεν καταγράφονται διακριτά οι αντιπαρατιθέμενες απόψεις (όχι μόνο ιδεολογικές, αλλά και απόψεις για το τι να κάνουμε);;;
Θα συμφωνήσω ότι οι εναλλασσόμενες θητείες είναι περισσότερο πυροτέχνημα άνευ ουσίας (συχνά πυροτέχνημα που σε καίει: αν εσύ είσαι τσάκαλος κι εγώ μαλάκας, τι καλό μπορεί να βγει από την εναλλαγή μας;). Και προσωπικά δέχομαι με χίλια την ανακλητότητα. Δεν θα έβαζα όμως ούτε ένα πεντάευρο σε στοίχημα για το ποιος θα το δεχόταν. Η κυριότερη αιτία για μένα; Κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν ότι δεν θα κάνει χρήση αυτού τού μέτρου για να ξεφορτωθεί ‘‘ενοχλητικούς’’ εσωκομματικούς αντιπάλους.
Τέλος: Έχει και τόσο νόημα ποιος είναι περισσότερο δημοκράτης; Ας δεχθούμε για την οικονομία τού λόγου ότι δεν είναι κανείς. Από εκεί και πέρα όμως, δεν πρέπει να κρίνουμε και να εκτιμήσουμε τρόπους λειτουργίας που μπορεί να στρώσουν ή αντίθετα να ανακόψουν αρχηγισμούς, πλειοψηφισμούς και τα ρέστα; Έχουμε κι ένα ιστορικό παράδειγμα.
Το 1921, χωρίς ο εμφύλιος να έχει λήξει τελείως ακόμα και με εκατομμύρια προβλήματα που τους πλάκωναν, οι μπολσεβίκοι, με εισηγητή βέβαια τον Βλαδίμηρο, θεσμοθέτησαν στο κόμμα τους την απαγόρευση λειτουργίας τών τάσεων. Δεν κρίνω την απόφαση ως τέτοια, απέχω έναν αιώνα από εκείνη την εποχή και έχω όλη την άνεση να γράφω στο πι σι, με τη μπυρίτσα μου δίπλα σαν κύριος. Αναρωτιέμαι όμως: Αυτή η απόφαση, που, επαναλαμβάνω, μπορεί να ήταν η ενδεδειγμένη για τη συγκεκριμένη κατάσταση, δεν διευκόλυνε την επικράτηση του αρχηγικού, αυταρχικού και προσωποπαγούς τρόπου με τον οποίο πολιτεύθηκε ο Στάλιν;
Τα λέμε
Η ΚΕ έγινε και οι προτάσεις που υποστήριξε ο σ. Τσίπρας αποσύρθηκαν, όχι βέβαια επειδή οι μενσεβίκοι απείλησαν, αλλά επειδή η πλειοψηφία των μπολσεβίκων (ΑΝΑΣΑ, μεγάλο τμήμα της ΑΡΕΝ, ανένταχτοι) δεν συμφωνούσε με αυτές για λόγους αρχών.
Αλλά είναι απογοητευτικό αυτή η συζήτηση να διεξάγεται τόσο προσχηματικά από σ. που παρακολουθούν στενά τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ.
Το Αριστερό Ρεύμα δεν παλεύει για το δικαίωμα ύπαρξης ξεχωριστής λίστας επειδή η κατάργηση της οδηγεί στην μειωμένη καταγραφή του. Μια τάση του μεγέθους του, που περιέχει συντρόφους με εξαιρετικές ικανότητες στο παιχνίδι της κατευθυνόμενης σταυροδοσίας, θα μπορούσε να εκλέξει περισσότερους στην ΚΕ με σύστημα ενιαίας λίστας .Το Ρεύμα θυσιάζει αυτούς τους παραπάνω σ. της επιρροής του και κατεβαίνει με ξεχωριστή λίστα επειδή θέλει να σηματοδοτήσει με έντονο τρόπο τη διαφωνία του με την πλειοψηφία. Είναι σωστό αυτό για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ : φυσικά όχι, ο κόσμος το εισπράττει αυτό ως δύο κόμματα στην συσκευασία του ενός.
¨Έχει δικαίωμα να το κάνει : Έχει, και δεν μπορεί κάτι που αποτελεί δημοκρατικό δικαίωμα να τίθεται υπό αμφισβήτηση. Αν επιθυμεί να κατεβάσει λίστα πρέπει να στηλιτευθεί πολιτικά και όχι να κατασταλεί διοικητικά. Επειδή, εκτός των άλλων. ο σκοπός δεν αγιάζει, αλλά προσδιορίζεται από τα μέσα, για να θυμηθούμε μια παλιότερη συζήτηση μας.
Η λίστα είναι απαραίτητη για την πολύ μικρή τάση που έχει 1, 2. 3 %. Αυτή μπορεί να εξαφανιστεί με την ενιαία λίστα . Αλλά τέτοια δεν υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ (με τη πιθανή εξαίρεση της ΚΕΔΑ)
Αλλά είναι αστείο η συζήτηση για την εσωκομματική δημοκρατία να περιορίζεται σε αυτά τα ζητήματα. Η ύπαρξη λιστών, η ελευθερία έκφρασης απόψεων εντός του κόμματος είναι σημαντικά ζητήματα που κατοχυρώνουν την ύπαρξη τυπικών δημοκρατικών δικαιωμάτων σε αντιστοιχία με τα επίπεδα δημοκρατίας που εμπεριέχει ή κοινοβουλευτική δημοκρατία (σε συνθήκες κευνσιανισμού ή αργής επέκτασης του νεοφιλελευθερισμού και όχι στη σημερινή αυταρχική μετάλλαξη της)
Μιχ. Καστρινάκης.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
H δημοκρατία της βάσης, του κόμματος των μελών του και όχι της γραφειοκρατίας του, κρίνεται από την ουσιαστική συμμετοχή στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Το ιδρυτικό συμβόλαιο του ΣΥΝ που συνυπογράφηκε από την σημερινή ηγεσία του Ρεύματος και την σημερινή ΔΗΜΑΡ απόκλειε αυτές τις δυνατότητες. Η εμπλοκή του στελεχιακού δυναμικού του χώρου με το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα της περασμένης δεκαετίας στο οποίο κυριαρχούσαν αμεσοδημοκρατικές δομές, η συμμετοχή κόσμου των πλατειών όπου κυριάρχησε το αίτημα της άμεσης δημοκρατίας, η φιλική στάση τμήματος της τωρινής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε αυτό το αίτημα επιτρέπουν να αναμετρηθούμε με την ανίχνευση των δρόμων που οδηγούν σε δημοκρατικότερη λειτουργία του κόμματος.
Τμήμα της σημερινής πλειοψηφίας θα είναι διστακτικό και φοβικό απέναντι σε καταστατικές και οργανωτικές τομές που προωθούν αυτό τον στόχο. Το σύνολο του Ρεύματος θα βρεθεί αντιμέτωπο και θα παλέψει με νύχια και δόντια για να μην αμφισβητηθεί στο ελάχιστο ο γραφειοκρατικός τρόπος λειτουργίας.
Μ.Κ.
Φίλε Μιχάλη,
Ευχαριστούμε για το σχόλιο. Μας τιμά και πιο πολύ τιμά εσένα βέβαια, που όχι σπάνια παίρνεις το λόγο σε ένα ψευδώνυμο και άσημο μπλογκ. Αυτά ήθελα να σου πω για την ώρα (ήθελα: μάλλον ένιωσα την ανάγκη να σε τιμήσω όχι μόνο παρακινούμενος από ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά και από πολιτικό καθήκον). Επί τής ουσίας θα σχολιάσω αύριο. Είναι ήδη αργά (άσε που το βράδυ τής Κυριακής δεν είναι και η πιο κατάλληλη στιγμή —μου ’χει μείνει απ’ το σχολείο! :-) Καληνυχτίζω.
Τα λέμε
Eπίσης, δεν έχει απολύτως καμιά σημασία το αν αυτοδιαλυθούν οι συνιστώσες που δεν ξεπερνούν τα 100 μέλη ή ακόμα και αυτές (αυτή) που αγγίζουν τα 1000 μέλη. Σημασία έχει η βέβαιη αυτοδιάλυση του ΣΥΝ (δεν μπορούμε να τρελάνουμε τον κόσμο μας με διπλές συνεδριάσεις κ.λ.π.) η οποία σε συνδυασμό με τα πάνω από 20.000 νέα μέλη που δεν ανήκαν σε καμία συνιστώσα οδηγούν στην πραγματικότητα της ύπαρξης ενός κόμματος όπου το 95 % των μελών του εντάσσονται αποκλειστικά στην συνισταμένη. Με δεδομένο ότι προνόμια, διορισμοί, αριστίνδην σύνεδροι, χρηματοδότηση παύουν να υπάρχουν.
ΜΚ
Λέφτηδες
γράφετε:
"Η θεσμοθέτηση της διακριτής πολιτικής τοποθέτησης από τάσεις οδηγεί, θέλουμε δεν θέλουμε και στις ξεχωριστές πολιτικές προσεγγίσεις και στις ξεχωριστές λίστες για την εκλογή ανώτερων ή και μεσαίων οργάνων."
Από που προκύπτει ότι η διακριτή πολιτική τοποθέτηση κλπ οδηγεί στις λίστες; Οι λίστες το μόνο που κάνουν είναι να νομιμοποιούν την κατευθυνόμενη σταυροδοσία. Εγώ διαφωνώ κάθετα με την κατευθυνόμενη σταυροδοσία. Θα μου πει κάποιος: μπορείς να την αποκλείσεις; Όχι, αλλά δεν θέλω και ένα μέτρο που να την νομιμοποιεί. Αντίθετα, οι μειοψηφικές απόψεις μπορούν κάλλιστα να εκφραστούν και να είναι πάντα εν δυνάμει πλειοψηφικές μεταξύ άλλων και μέσω της ανακλητότητας.
Το γεγονός ότι επί Βλαδίμηρου επιτρεπόταν η λειτουργία των φραξιών δεν σημαίνει ότι οι φράξιες ωφελούν. Δεν μιλάω λοιπόν για απαγόρευση των τάσεων, αλλά για μη νομιμοποίηση του βασικού εργαλείου αναπαραγωγής μηχανισμών.
Όσο για την αυτοδιάλυση συνιστωσών, ας κριθεί από το συνέδριο. Προσωπικά μάλλον διαφωνώ, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και πρέπει να παραμείνει συμμαχία. Οι ιδεολογικο - πολιτικές διαφορές των συνιστωσών δεν αμβλύνονται με διατάγματα. Γιατί σε αυτή την περίπτωση οι παραπάνω ωφέλιμες για την παραγωγή πολιτικής διαφορές θα μετατραπούν σε αντιμαχόμενα στρατόπεδα μηχανισμών.
Εν τέλει, όποιος διαφωνεί τόσο πολύ με τις επιλογές ενός κόμματος/ φορέα σηκώνεται και φεύγει και συμμαχεί όπου θεωρεί χρήσιμο.
αυτά τα πολλά και εις άλλα με υγεία,
Μάρκομ Ξ
το καταλαβαίνεις ότι το σχόλιο σου είναι μισό μισό ?
δεν θες λίστες για λόγους ενιαιότητας αλλά θες ΣΥΡΙΖΑ συμμαχία ...
τα ρήγματα μέσα στην πλειοψηφία είναι θετικά δείγματα αρκεί να συνεχιστούν και να ενταθούν ...
και να μην μείνουν μόνο σε αυτά τα θέματα να φτάσουν και τα θέματα της κινηματικής παραίτησης και της αναζήτησης πανεθνικού συστημικού ρόλου σταθεροποίησης της μνημονιακής συνθήκης ζωής .
" κάποιος σύντροφος "
Γιατί έχω την εντύπωση ότι το «οργανωτικό» τρώει για άλλη μία φορά το «πολιτικό»;
Εδώ είχαμε φλερτάκι μεταξύ του μεγάλου αρχηγού Τσίπρα και του Δασκαλόπουλου, ο Σταθάκης ως σκιώδης Υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαίωσε τους εφοπλιστές για τις καλές του προθέσεις, ο Δραγασάκης μας μίλησε για «λογαριασμούς που δεν βγαίνουν» οσον αφορά το χαράτσι κ.ο.κ
Λοιπόν τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι (και μια παροιμία μιας και τα σχόλια ξεκίνησαν με ανέκδοτο) ή αλλιώς, τι περιμένει το ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ από αυτόν το ΣΥΡΙΖΑ (όπως έχει διαμορφωθεί πλέον ο συσχετισμός); Να αλώσει κάποια στιγμή το κόμμα από τα αριστερά, να ορθώσει το ανάστημα του όταν (και αν) ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση ή απλώς να καταγράφει την άποψη του στα όργανα (το τελευταίο μπορεί να εκληφθεί και ως αριστερό άλλοθι για τις πλείστες δεξιές παρεκκλίσεις)
Και να τα πούμε και αλλιώς! Δυστυχώς φίλοι λέφτηδες, δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες στην πολιτική σκηνή σήμερα. Ο Τσίπρας τους θερωρεί «κότες» και το παίζει εκ του ασφαλούς και οι άλλοι βολεύονται, διότι ως γνωστόν, μεγάλη ευθύνη οι διασπάσεις, δύσκολοι οι καιροί σήμερα, άσε μάλιστα που κάποιοι πιστεύουν ότι είναι πολύ κοντά στην πηγή και ήρθε επιτέλους η στιγμή για να πιούνε νερό κλπ,κλπ,κλπ
Υ.Γ. Και επειδή πάντα πρέπει να υπάρχει η ελπίδα ότι μπορεί να γίνει η έκπληξη: Ε ρε γλέντια αν βλέπαμε στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το Αριστερό Ρεύμα να αποχωρεί, να έχει ήδη νοικιάσει γραφεία (όπως έκαναν στο παρελθόν κάποιοι άλλοι), να τα ρίχνει χοντρά και πολιτικά (όχι για οργανωτικά) στην ηγετική ομάδα, να αυτονομούνται οι βουλευτές του στο κοινοβούλιο και να καλεί τις άλλες αριστερές δυνάμεις να συσπειρωθούν για τη δημιουργία νέου φορέα με στόχο την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη!!!!!!!
Φίλε Μιχάλη,
Να πω εκ προοιμίου το εξής: άσχετα αν συντασσόμαστε με τους ‘‘μενσεβίκους’’ δεν θα πρέπει αυτό να το εξισώσεις με υποστήριξή τους εφ’ όλης τής ύλης. Και δεν υπονοώ εδώ δευτερεύοντα ζητήματα. Συμπριλαμβάνω ακόμα και το ζήτημα των ζητημάτων: ευρώ και τα συναφή. Αν ο ηγετικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ μαστίζεται από ευρωκεντρισμό, για να μη πω ευρωλαγνεία, οι ‘‘μενσεβίκοι’’ τραβάνε το σκοινί από την άλλη. Εμείς έχουμε καταλήξει εδώ κι ένα χρόνο περίπου, λίγο μετά τις πρώτες περσινές εκλογές τού Μαΐου, ότι αυτό το ζήτημα πρέπει να κλείσει μένοντας ...εκκρεμές. Δεν παραδοξολογώ. Εννοώ το εξής (με άλλα λόγια το λέει και η απόφαση της Πανελλαδικής τού Δεκεμβρίου): Ας κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ την προτίμησή του για λύση μέσα στην ευρωζώνη κι αν θέλει ας τη διαλαλεί. Όμως πάντα πρέπει να μπαίνει το αλλά, το δια παν ενδεχόμενο, το δεν παίζουμε μόνοι μας μπάλα, είναι κι ο αντίπαλος. Αυτό, που το περιγράφω τελείως μπακαλίστικα βέβαια, θα του επιτρέψει και με τον κόσμο να συμπορευθεί (τόσο με αυτούς που πιστεύουν ακόμα στο ευρώ, όσο και με αυτούς που αρχίζουν να το φτύνουν) και να τον προετοιμάσει όμως γι’ αυτό το παν ενδεχόμενο.
Αφού το ξεκαθάρισα αυτό πάω στα άλλα. Για λόγους συντομίας θα αριθμήσω.
1) Δεν έχει την παραμικρή σημασία αν η απόφαση πάγωσε κατόπιν πίεσης της Αριστερής Πλατφόρμας ή κατόπιν τών διαφωνιών ακόμα και από ‘‘συμπολιτευόμενους’’. Τόσο η ίδια η απόφαση, όσο και ο τρόπος που ξεφουρνίστηκε δεν αντέχουν σε κριτική. Και πραγματικά απορώ και εξίσταμαι: Σίγουρα ο Τσίπρας το μίλησε με ανθρώπους που εμπιστεύεται. Δεν βρέθηκε ούτε ένας να του πει «κάτσε καλά και μην κάνεις αστεία με το σώβρακο γιατί θα το χάσεις;».
2) Φίλε Μιχάλη, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Εσωκομματική δημοκρατία σημαίνει πλειοψηφίες και μειοψηφίες, όπου, σύμφωνα με την αλφαβήτα της πολιτικής, η πλειοψηφία θέλει να παραμείνει στη θέση τού Βεζίρη και η μειοψηφία να γίνει αυτή Βεζίρης στη θέση τού Βεζίρη. Αυτό δεν μπορεί να γίνει, αν δεν υπάρχει ξεχωριστή καταγραφή. Και δεν θέλει σοφία να καταλάβει κανείς ποιους εξυπηρετεί αυτή η θεσμοθέτηση της μη δυνατότητας για καταγραφή. Εκείνους που βρίσκονται ήδη στη θέση τού Βεζίρη!
3) Παρά το ότι η υπόθεση κόμμα είναι εγγενώς αντίθετη με την έννοια της άμεσης δημοκρατίας, εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετά περιθώρια για να μπολιαστούν οι κομματικές διαδικασίες από αμεσοδημοκρατικά στοιχεία. Πρέπει όμως να κατανοήσεις ότι όπως έχουν τα πράγματα, με την εμπιστοσύνη μεταξύ τών δύο κυριάρχων ρευμάτων να βρίσκεται περίπου στο ναδίρ, κάτι τέτοιο είναι σχεδόν ανέφικτο στο άμεσο μέλλον. Είναι λογικό η πλειοψηφία να είναι πιο λαρζ σε αυτό το ζήτημα. Λογικό. Όπως είπα ήδη, όταν είσαι Βεζίρης έχεις και την άνεση να πετάς μερικά φλουριά...
Τα λέμε
ΥΓ Αυτό που γράφεις («Αλλά είναι απογοητευτικό αυτή η συζήτηση να διεξάγεται τόσο προσχηματικά από σ. που παρακολουθούν στενά τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ.»), το γράφεις για το τσαρδί εδώ; Δεν σε ρωτάω επειδή τσινάω (είπαμε, σε ορισμένα ζητήματα είμαστε καλοί αντιεξουσιαστές). Σε ρωτάω για να το συζητήσουμε, αν όντως αυτή είναι η άποψή σου γι’ αυτό το τσαρδί.
Φίλε αλιέα,
Νομίζω ότι τα συζητούμενα οργανωτικά ‘‘θεματάκια’’ είναι από αυτά όπου η σύμπτωση με το πολιτικό είναι σχεδόν 100%.
Θα διαφωνήσω ότι ο Τσίπρας παίζει εκ του ασφαλούς. Μπορεί να το νομίζει, σύμφωνοι. Η εξέλιξη όμως έδειξε ότι δεν είναι καθόλου έτσι. Όσο νωρίτερα το χωνέψει κι αυτός και οι ‘‘παρακοιμώμενοι’’, τόσο το καλύτερο γι’ αυτόν.
Τέλος: Αυτή τη στιγμή, ουδείς θέλει τη διάσπαση. Κατά την άποψή μου, καλώς. Έχω διάφορες ενστάσεις για τη στρατηγική και τακτική τών μενσεβίκων (διάβασε, αν θέλεις, και το σχόλιό μου προς τον Μιχάλη Καστρινάκη, παραπάνω). Ανάμεσα όμως σ’ αυτές, δεν συμπεριλαμβάνεται και εκείνη για την απόφασή τους να πάνε όλοι μαζί. Αυτή βέβαια είναι η εκτίμησή μου για την ώρα, things change…
Τα λέμε
Φίλε, σ/φε, συνοδοιπόρε "κ.σ."
Όπως εξήγησα παραπάνω, οι λίστες το μόνο που κάνουν είναι να νομιμοποιούν την κατευθυνόμενη σταυροδοσία στο υπάρχον σχήμα που εκλέγει όργανα με τον υφιστάμενο τρόπο.
Όσο για το τι ΣΥΡΙΖΑ θέλω, έκφρασα την γνώμη μου, αλλά όπως επίσης ανέφερα ας αποφασίσει επιτέλους το συνέδριο. Άλλωστε σε θέματα τακτικής μόνο η πράξη δείχνει ποιος είχε δίκαιο τελικά... (σε αντίθεση με πλείστους συντρόφους που νομίζουν ότι έχουν δίκαιο ακόμα και αν η ιστορία τους μουτζώνει χειροπόδαρα)
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Φίλοι του left g 700
τo τμήμα του σχόλιου μου για το οποίο με ρωτάς αναφερόταν σε τοποθετήσεις άλλων συνομιλητών και όχι σε εσάς.
Η ξεχωριστή καταγραφή πραγματοποιείται και με βάση την ενιαία λίστα. Και τώρα π.χ. είναι γνωστό πόσοι ανήκουν στην ΑΡΕΝ, την ΚΟΕ, την ΑΝΑΣΑ κ.λ.π από αυτές και αυτούς που εκλέχτηκαν με την ενιαία λίστα. Η επιλογή της ξεχωριστής λίστας στην περίπτωση μιας μεγάλης τάσης, την ώρα που όλοι ο υπόλοιποι θέλουν να δώσουν ένα ενωτικό στίγμα, εξυπηρετεί απλώς την επιλογή της να καταγραφεί ως θεμελιακή αντιπολίτευση. (Επαναλαμβάνω ότι αυτό αποτελεί δημοκρατικό της δικαίωμα που χρειάζεται πολιτική αντιμετώπιση και όχι διοικητικά μέτρα)
Νομίζω ότι αποδίδοντας στην άνεση της εσωκομματικής κυριαρχίας τους την πιο φιλική στάση τμημάτων της πλειοψηφίας σε λογικές καταπολέμησης της γραφειοκρατίας υποτιμάς τις
διαδρομές στο κίνημα που οδήγησαν κάποιες αρχές και προσανατολισμούς στο να αποτελούν συστατικό τμήμα της ιδεολογικοπολιτικής φυσιογνωμίας αυτών των ρευμάτων. Και μην νομίζεις ότι αναφέρομαι μόνο σε όσους πάντοτε είχαν σχέση με αυτές τις λογικές (η προ δεκαετίας νεολαία ΣΥΝ, το τότε Κοκκινοπράσινο, η Ρόζα, η ΑΚΟΑ) . Οι πλατείες φαίνεται ότι μετασχημάτισαν θεαματικά τις αντιλήψεις άλλων ρευμάτων πιο παραδοσιακών αναφορών που όμως φαίνεται πως είναι ανοιχτά στο να αφεθούν να επηρεαστούν από την πραγματικότητα (ΚΟΕ). Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει πως αυτά τα ρεύματα έχουν ανοσία στην γραφειοκρατικοποίηση. Η αστική τάξη και ο πολιτισμός της διαρκώς αναγεννιώνται στις γραμμές μας για να θυμηθούμε και την μαοική παράδοση. Η διαφορά με την βαριά γραφειοκρατική αντίληψη που υποστασιοποιεί το Ρεύμα είναι πως το τελευταίο μπορεί να υπάρξει μόνο ως (και υπάρχει επειδή αποτελεί) γραφειοκρατικός μηχανισμός. Σε αυτό π.χ. ανήκουν το σύνολο σχεδόν των επαγγελματιών συνδικαλιστών που έχουν να δουλέψουν από τη δεκαετία του 1980 και πολύ μεγάλο τμήμα αιώνιων επαγγελματικών στελεχών και μονίμως αποσπασμένων δημοσίων υπαλλήλων.
ΜΚ
Φίλε Μιχάλη,
Χαίρομαι και σε πιστώνω με το ότι δεν συναινείς σε διοικητικά μέτρα (αυτό έπρεπε να το πω από το προηγούμενο σχόλιο, το κάνω τώρα). Πέρα από αυτό:
Φίλε Μιχάλη, το λες κι εσύ: η γραφειοκρατικοποίηση δεν κατέχει από πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Τους αλέθει όλους μια χαρά. Έχει τόσο σημασία να ζυγίσουμε ποιος έχει τους πιο πολλούς γραφειοκράτες; Αντιλαμβάνεσαι ότι αν πλάκωνε εδώ κανένας ‘‘σκληρός’’ Αριστερορευματικός, θα είχε να πει κι εκείνος κάμποσα, έτσι δεν είναι; Και σε τελική ανάλυση: ας φτιαχτεί μία αριστερή πτέρυγα χωρίς τις αμαρτίες που κουβαλάει. Όμως, αν κοπεί αυτή η δυνατότητα, και να υπάρξει μία τέτοια αριστερή πτέρυγα, δεν θα έχει καν την ευκαιρία να συνεισφέρει στην πολιτική γραμμή. Αλλά εδώ φτάνουμε σε αυτό στο οποίο συμφωνούμε: όχι διοικητικά μέτρα.
Τέλος, λιγότερος ενθουσιασμός για τις πλατείες. Δεν βοήθησαν μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ να πάει στο 27%. Βοήθησαν και κάποιους άλλους να πάνε στο 7... Αλλά εδώ, είναι το ευαίσθητο σημείο σου. Η αυτονομία τού πλήθους. Μεγάλη κουβέντα και πού να την κάνουμε τέτοια ώρα! :-)
Τα λέμε
Μιχάλη φοβάμαι ότι τα περιγράφεις λίγο ειδυλλιακά τα πράγματα , όχι από κακή πρόθεση .
Δεν με έχει πείσει κάτι πρώτα απ ' όλα ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει αντιγραφειοκρατική από τα κάτω συγκρότηση , ή τάση προς τα εκεί . Μίλαγα πρόσφατα με έναν γνωστό μου που μάλλον αποχώρησε και μου είπε είμαστε γραμμένοι 150 , παρευρίσκονται 30 , και δεν συζητάμε τίποτα .
Θα έλεγα ότι υπάρχει μπόλικη αντιγραφειοκρατική φλυαρία από τους αριστερούς του προεδρικού μπλοκ , και την ΚΟΕ που την θεωρώ ειδική περίπτωση .
Το ίδιο το φλερτάρισμα με την διοικητική αντιμετώπιση της ανοιχτής αντιπαράθεσης ακυρώνει το περιθώριο για μια αντιιεραρχική λειτουργία .
Από κει και κάτω μου είναι εντελώς αδύνατο να αποτιμήσω θετικά την κίνηση της ΚΟΕ από το φθινόπωρο του 11 .
Στροφές 180 μοιρών και παραίτηση από κάθε αρχή πολιτικής πρακτικής που ακολουθούσε για δεκαετίες , δεν μπορεί να είναι κάτι που να έχει άλλο σκοπό από την επιβολή μηχανισμών , τον πολιτικό καριερισμό κλπ .
Να μην ξεχνάμε ποτέ τον κεντρικό μηχανισμό , δηλαδή το κράτος , και πολύ φοβάμαι πως ο μιμητισμός κρατικών ρόλων είναι πίσω από την αντιμηχανιστική φλυαρία κομματιού της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ .
Τα στραβά του αριστερού ρεύματος είναι αυτά που λες , μαζί όμως με το ότι πιστώνονται ,μεγάλο κομμάτι της λαϊκότητας και ταξικότητας του ΣΥΡΙΖΑ .
Σε κάθε περίπτωση η ουσία είναι αυτό που λες και συ . Έχουν δικαίωμα σε λίστα και ας μην βρουν ούτε την ψήφο τους , αν είναι τόσο πια λάθος ο ρόλος τους , που εγώ δεν το πιστεύω .
" κάποιος σύντροφος " ( κ .σ )
τα περί ευρώ είναι πολύ σπουδαία και η κουβέντα έχει νέα δεδομένα . το να λες ότι σε καλύπτει ακόμα το σκακιστικό περυσινό σου πόνημα είναι λίγο πίσω .
ανοίγει η κουβέντα με ένταση στην ευρωπαϊκή αριστερά . ΑΚΕΛ , Λαφοντέν , Λίνκε , αρχίζει παντού να κερδίζει πόντους ένα ρεύμα αριστερού ευρωσκεπτικισμού .
με σειρά αντιφάσεων ( κύρια τεχνοκρατική διάσταση , " να διαλύσουμε το ευρώ για να σώσουμε την ΕΕ ) πάντως καταρρέει και από κει το κατασκεύασμα της αποφυγής της εθνικής απομόνωσης .
το να λέει ή αριστερά ότι μπορεί και να βγούμε δεν θα την βγάλει από την δύσκολη θέση να χρεώνεται την δραχμή .
απαιτείται επιθετική λογική , για μια ηγεμονική πολιτική , για να μπορείς να συνέχεις ένα κοινωνικό μπλοκ των από κάτω , για να περιγράφεις έναν εναλλακτικό δρόμο .
μέσα στο ευρώ δεν γίνεται , χωρίς να σημαίνει ότι το έξω είναι ντε και καλά λύση .
δεν βλέπω καμία άλλη δυνατότητα ,αν θέλουμε η αριστερά να διεκδικεί την διεύθυνση της κοινωνίας .
" κάποιος σύντροφος " ( κ. σ. )
Άσχετο, αλλά αφόρητο!
http://www.avgi.gr/article/331043/kke-e-oxi-kai-dieuthuntis-sxoleiou-
έτσι... νικάει η "ταξική πρωτοπορία"
Φίλε κ.σ.,
Το νόημα του σκακιστικού άρθρου είναι με δυο λόγια: συμπορευόμαστε με τα αισθήματα και τις σκέψεις τού κόσμου στον οποίο απευθυνόμαστε και για τα συμφέροντα των οποίων παλεύουμε και δεν προσπαθούμε ούτε να τις καταπνίξουμε, ούτε όμως να εκβιάσουμε καταστάσεις πριν την ώρα τους ‘‘πατώντας’’ στις διαθέσεις τού κόσμου. Το βασικό εδώ είναι η συμπόρευση, η έκφραση από την Αριστερά των αισθημάτων του κόσμου. Επομένως, και με την προϋπόθεση ότι δεν θα δει κανείς στατικά την περσινή ανάλυση, εξάγεται ευθέως από τις παλιές εκείνες ‘‘σοφίες’’ μας, ότι ο αυξανόμενος ευρωσκεπτικισμός (παρεμπιπτόντως: από την περίοδο των περσινών εκλογών καταγραφόταν αυτός, άσχετα αν το θάβανε τόσο οι ευρωπαϊστές τής Δεξιάς και του ‘‘Μεγάλου Φιλελεύθερου Κέντρου’’, όσο και της Αριστεράς) δεν πρέπει να μείνει χωρίς αριστερό πολιτικό ηγεμόνα. Γιατί τότε θα βρεθεί κάτω από δεξιό πολιτικό ηγεμόνα, όπως γράφαμε και εξηγούσαμε στην ανάρτηση Ευρωσκεπτικισμός ή τι;
Τα λέμε
υπάρχει μεγάλη αντίφαση στα λεγόμενα σου , με την έννοια ότι αναγνωρίζεις άνοδο του ευρωσκεπτικισμού στον ένα χρόνο , και προτείνεις τα περσινά .
επίσης δεν κάνεις σαφές αν η περυσινή στάση του ΣΥΡΙΖΑ , είναι αυτό που λες και εσύ , και μου αφήνεις την εντύπωση ότι την θεωρείς πετυχημένη , επειδή " τους πιάνει όλους " .
λύση εντός ευρωζώνης ? το λένε αυτό διάφοροι , μέχρι και ο ΠΠ . Ότι θεωρητικά , με εντελώς άλλη λογική στο κέντρο το ευρώ είναι βιώσιμο . Αυτό όμως ουσιαστικά είναι άλλο ευρώ , είναι διάλυση και επαναθεμελίωση της ΟΝΕ .
Το καθοριστικό είναι να αποτιμούμε πόσο πολύ απέτυχε πέρυσι μια λογική " να τους πιάσουμε όλους ".
Όποιος νομίζει ότι δεν απέτυχε λόγω του 27 % κάνει τεράστιο λάθος , και διαβάζει την πολιτική κοινοβουλευτικά .
Το να μην είσαι καθαρός στο δίλημμα προστασία της εργασίας η της περιουσίας , ναρκοθετεί την απέυθυνση σου στους εργαζόμενους , και νομιμοποιεί τις αξίες του κοινωνικού σώματος της δεξιάς .
Πολύ απλά ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να κερδίσει συνταξιούχους , που πολύ απλά ούτε ασχολήθηκαν μαζί του , και έχασε εργαζόμενους .
Τι θα πει ο ΣΥΡΙΖΑ πχ για αυτό ?
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12096:d-w-roza-eyrw&catid=86:expolitiki&Itemid=268
Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα σε επίπεδο διακηρύξεων ( ή μάλλον και διακηρύξεων , που μέχρι τώρα ήταν πολύ καλύτερες από τον πολιτικό λόγο ) όχι απλά δεν μετατοπίζεται σε αντί ΕΕ λογική , αλλά βουτάει πιο βαθιά μέσα στην χαβούζα .
Το λύση εντός ευρώ πρόσφατα μπήκε ...
Που πάει να πει ότι η κατάσταση χειροτερεύει ...
" κάποιος σύντροφος "
Φίλε κ.σ.,
Έλεος! Γράφω:
«Επομένως, και με την προϋπόθεση ότι δεν θα δει κανείς στατικά την περσινή ανάλυση, εξάγεται ευθέως από τις παλιές εκείνες ‘‘σοφίες’’ μας, ότι ο αυξανόμενος ευρωσκεπτικισμός (παρεμπιπτόντως: από την περίοδο των περσινών εκλογών καταγραφόταν αυτός, άσχετα αν το θάβανε τόσο οι ευρωπαϊστές τής Δεξιάς και του ‘‘Μεγάλου Φιλελεύθερου Κέντρου’’, όσο και της Αριστεράς) δεν πρέπει να μείνει χωρίς αριστερό πολιτικό ηγεμόνα, [...]»,
...για να βγάλεις εσύ το συμπέρασμα ότι "προτείνω τα περσινά";;;
Για ξαναδές το πιο προσεκτικά. Διαφορετικά ο διάλογός μας θα θυμίζει τον εξής:
-Γεια σου Γιάννη. Πας στην εκκλησία;
-Όχι, στην εκκλησία πάω.
-Α, καλά. Κι εγώ νόμιζα ότι πας στην εκκλησία!...
Τα λέμε (να "διαβάζουμε" όμως πρώτα...)
σου εξηγώ ότι κατά την γνώμη μου , αν άκουσες έναν εκκωφαντικό θόρυβο , ήταν η περσινή σου άποψη που κατέρρευσε στις 17 Ιουνίου .
επίσης δεν μου λες τι είναι η επικαιροποίηση της , οπότε δικαιούμαι να λέω ότι λες τα περσινά ...
επίσης δεν μου λες αν αυτό που έλεγες πέρυσι το θεωρείς άλλο από αυτό που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ .
η συνδιάσκεψη δεν αποφάσισε για πρωτεραιότητα του ευρώ .
εν ολίγοις δεν λες και κάτι , και τσαντίζεσαι για να μην φανεί .
αυτά τα λίγα και να το πάρεις και απόφαση ότι αυτάκια δεν χαϊδεύω . Κόβε σχόλια αν θες , επικηρυγμένος είμαι στα μισά blog γιατί χαλάω τις σούπες .
τα λέμε
" κάποιος σύντροφος "
όχι ότι έχεις κόψει σχόλια ποτέ ( δικά μου - μην λες ότι θέλω να σε εκθέσω ) την κουβέντα όμως την αποφεύγεις όσο μπορείς περισσότερο !!!
" κάποιος σύντροφος "
Προς κ.σ
.
Νομίζω πως η καχυποψία και η δίκη προθέσεων είναι τα τελευταία που χρειαζόμαστε στους μεταξύ μας διαλόγους.
Η ΚΟΕ μέσα σε 13 χρόνια διήνυσε την απόσταση που χωρίζει την συνεργασία με το ΜΛ ΚΚΕ μέχρι τις σημερινές της θέσεις. Θα μπορούσε με βάση τον αυτόματο πιλότο των εμπειριών και της απογοήτευσης μας να θεωρηθεί αυτονόητα οπορτουνιστική κ.λ.π.
Η δική μου εμπειρία από τις συνεργασίες μαζί της (από την εποχή του Κοινωνικού Φόρουμ το 2002) με οδηγεί σε άλλο συμπέρασμα.
Η ΚΟΕ μπορεί να έχει αντιφάσεις, ελαττώματα, προβληματικές στιγμές , αμφιθυμίες (όπως όλοι μας) αλλά όταν μεταβάλει στάση και απόψεις αυτό συμβαίνει επειδή μετασχηματίζεται ειλικρινά και όχι επειδή μας δουλεύει πολιτικάντικα.
Με τις πλατείες εγώ και λίγοι (?) άλλες και άλλοι πάθαμε πλάκα.
Είχαμε προσπαθήσει να διοργανώσουμε 20 αντιμνημονιακές πορείες στην πόλη που ζω. Ως ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σαν σωματεία, ως παρατάξεις. Μαζεύαμε 30 με 100 δικούς μας. Οι αγανακτισμένοι μάζεψαν στην πρώτη τους διαδήλωση 2.000 οι οποίοι φώναζαν πιο έξυπνες εκδοχές των συνθημάτων που εμείς αποτυχημένα υποστηρίζαμε. Αυτό μου προξένησε σοκ. Διαπεράστηκα από την σκέψη (δεν την σκέφτηκα απλώς μια στιγμή, ούτε την εξουδετέρωσα ερμηνεύοντας την ) πως κάτι πολύ λάθος κάνουμε. Νομίζω πως και η ΚΟΕ παρόμοιο σοκ βίωσε και αυτό ερμηνεύει τη στροφή στην πραγματικότητα (το να αφεθείς να επηρεαστείς από την πραγματικότητα είναι προυπόθεση για να διεκδικήσεις την άσκηση επιρροής πάνω της).
¨Εχεις δίκιο για την λαικότητα και ταξικότητα που αναφέρεις, μόνο που αυτό συνέβαινε από το ενιαίο Ρεύμα σε μια άλλη εποχή
Είναι προφανώς πολύ δύσκολο να κερδηθεί η μάχη για την αντιγραφειοκρατική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί όμως να συμβάλει στην επίτευξη του πολύ σημαντικού στόχου της λιγότερο γραφειοκρατικής λειτουργίας του.
ΜΚ
οι πλατείες Μιχάλη λέγανε καθολικά ότι δεν πληρώνουμε το χρέος .
αρνούμαστε την καπιταλιστική ορθοδοξία .
αυτό έκανε την ΚΟΕ να ενταχθεί σε μια πλειοψηφία με γραμμή την ταξική συνεργασία ? ( αν θες συζητάμε αυτό )
πως να υποθέσω ότι δεν είναι ο καριερισμός πίσω από το ... αντιμνημονιακο ξέφωτο ? Έχεις ακούσει μεγαλύτερη μπαρούφα ? Όταν λέω καριερισμός , δεν το πάω συνομωσιολογικά , είναι αποτέλεσμα της κρατικής επιβολής , εσωτερίκευση της καπιταλιστικής κυριαρχίας .
στρέφεται η αριστερά σε όλη την Ευρώπη εναντίον του ευρώ , και η ΚΟΕ , που στην Ελλάδα το ανέδειξε πρώτη , πριν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ , λέει τι ? Προέχει το ξέφωτο ?
είναι ο βασικός θεωρητικός της προσέγγισης με τον Καμένο , και να υποθέσω ότι το πιστεύει ? Άντε και το πιστεύει , είναι υπέρ της ? Τι την έκανε να το πιστεύει ? Η ανάγκη του 151 ? Ποια ήταν η θέση της για τον αστικό κοινοβουλευτισμό ? Γιατί άλλαξε ?
το πρόβλημα δεν είναι η αλλαγή , αλλά ότι δεν την έχει στηρίξει κάπως .
συμφωνώ μαζί σου ότι η εξέγερση του 11 ήταν απόδειξη χρεοκοπίας της αριστεράς , το πρόβλημα μου είναι ότι η χρεοκοπία συνεχίζεται και χειροτερεύει , και η αριστερά έβαλε ξανά όλον εκείνο τον κόσμο σπίτι του .
" κάποιος σύντροφος "
Φίλε κ.σ.
οι ερωτήσεις σου εμπεριέχουν παραδοχές που δεν συμμερίζομαι. Η συζήτηση πάνω σε αυτές προυποθέτει χρόνο που δεν διαθέτω. Αλλά δεν είναι αυτή η βασική αιτία που αρνούμαι να μπω σε τέτοια συζήτηση μαζί σου (και με οποιονδήποτε άλλον, τουλάχιστον στο διαδίκτυο).
Η εφεύρεση δεξιών λαθών στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει ένα πεδίο συζήτησης που κατά τη γνώμη μου βρίσκεται σε ολοφάνερη διάσταση με την πραγματικότητα της μετωπικής σύγκρουσης συστημικών δυνάμεων και του αναδυόμενου παγόβουνου κορυφή του οποίου αποτελεί ο
ΣΥΡΙΖΑ. Δεν με ενδιαφέρει να συζητήσουμε για την μία ή την άλλη (υπαρκτή ή όχι) απόκλιση από την νοητή συνεπή αριστερή γραμμή, επειδή πιστεύω πως τίποτα δεν κρίνεται από τέτοιου τύπου ζητήματα που αφορούν τον ελάχιστο κύκλο των εθισμένων στις παραδοσιακές μορφές πολιτικής σκέψης και δράσης (στον οποίο εγώ και πιθανόν εσύ ανήκουμε). Κατά τη γνώμη μου η ανατροπή που οι καιροί απαιτούν από την Αριστερά να συμβεί σε σχέση με την υπέρβαση του εαυτού της δεν έχει καμία σχέση με τις εξ αριστερών κριτικές που κυκλοφορούν στην πιάτσα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην αρχαία σκουριά της προσχηματικής κριτικής του Ρεύματος και πολύ περισσότερο στα διαγγέλματα που εκφωνούν οι παρέες του σεκταρισμού. Παρόμοια στειρότητα χαρακτηρίζει και την κριτική που διατυπώνει ή υπονοεί τμήμα της πλειοψηφίας. Όλα αυτά είναι αντιδράσεις στηριγμένες σε κολλήματα, εμμονές, συνήθειες των τμημάτων της αριστεράς που αδυνατούν ολοσχερώς ή δυσκολεύονται έντονα να συλλάβουν την έκταση της σαρωτικής αλλαγής που έφερε η φρίκη της μνημονιακής πραγματικότητας και των τομών στην φυσιογνωμία της που η Αριστερά επιβάλλεται να κάνει για να έχει μια ελπίδα να νικήσει.
Για παράδειγμα, θεωρώ πως όλη συζήτηση περί του εθνικού ή του ταξικού χαρακτήρα της σύγκρουσης είναι μια συζήτηση για να συζητάμε κάτι που έχουμε συνηθίσει να συζητάμε (και να αποκτάμε στοιχεία ταυτότητας από αυτό) ενώ στην πραγματική ζωή η απάντηση που θεωρητικά δίνεις ελάχιστα επηρεάζει το τι κάνεις, το οποίο θα καθοριστεί από την συνολική κίνηση της τάξης, τη συμμετοχή του λαού, την κινητοποίηση του έθνους (διάλεξε ό,τι από τα τρία προτιμάς ανάλογα της αγαπημένης σου παράδοσης), τα πραγματικά βήματα του αληθινού κινήματος στα οποία καμία επίδραση δεν ασκούν οι κλασικές έριδες των σχετικών ιερατείων.
Αυτά τα ανεπαρκή και αποσπασματικά.
Νομίζω πως στην πρόβλεψη σου περί καρριερισμού , κρατικοποίησης και ΚΟΕ πέφτεις θύμα του ναρκισισμού που εμπεριέχει η σχετική ανάλυση όταν την χρησιμοποιούμε όχι για να μελετήσουμε την πορεία που διήνυσαν τα κρατικά κόμματα αλλά για να προβλέψουμε την μελλοντική μοίρα των εκτός συστήματος δυνάμεων
Μ.Κ.
τελευταίο .
περί ΚΟΕ : να προβλέπεις δεν είναι κακό , αν και εγώ ζητάω αποτίμηση του ήδη εμπεδωμένου κρατικού εκφυλισμού . Μας έδωσε έστω την Παρέμβαση , κατά τα άλλα είναι θλιβερή ιστορία .
έκανες ένα πολύ σοβαρό μεθοδολογικό λάθος .
όποιος εντοπίζει δεξιά λάθη στον ΣΥΡΙΖΑ , κάνει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που του χρεώνεις .
ακριβώς αναγνωρίζει την θέση του ΣΥΡΙΖΑ στο αναδυόμενο παγόβουνο των από κάτω .
σε άλλη περίπτωση θα έκρινε την δεξιά μετατόπιση λογική , ίσως και θετική , αυτό υπαγορεύει η αρρώστια του σοσιαλφασισμού .
μην βουτάς μέσα στα στερεότυπα που θέλουν " πας μη ΣΥΡΙΖΑ ΚΚΕ και αντικειμενικά με την ΝΔ "
αδικείς τον λόγο που γενικά εκφράζεις .
" κάποιος σύντροφος " ( κ.σ. )
Συντροφικά, φίλε κ.σ.
απλώς καταγράφω το παράπονο πως θεωρώ υπερβολικό το να μου χρεώνεις ισοπεδωτικές λογικές για τους εκτός ΣΥΡΙΖΑ τη στιγμή που διαφωνώ με μια λογική που κυρίως εκφωνείται και διαδίδεται εντός και λιγότερο εκτός ΣΥΡΙΖΑ.
Υπάρχουν πολλά πεδία για κριτική και πολλές ανατροπές που θα έπρεπε να γίνουν εντός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτές δεν είναι εκείνες που έχει αναδείξει η μέχρι τώρα αριστερή κριτική σε αυτόν
Μ.Κ.
Φίλε κ.σ.,
Ούτε τσαντίστηκα, ούτε τη συζήτηση αποφεύγω, έτσι γενικά και αόριστα. Φοβάμαι όμως ότι προσέρχεσαι στον όποιο διάλογο προκατειλημμένος. Όταν εγώ σε απλά ελληνικά γράφω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανταποκριθεί στον αυξανόμενο ευρωσκεπτικισμό, κι εσύ μου λες ότι έχω μείνει ένα χρόνο πίσω, κι όταν, τώρα που κατάλαβες τι εννοώ, μου γράφεις «επίσης δεν μου λες τι είναι η επικαιροποίηση της , οπότε δικαιούμαι να λέω ότι λες τα περσινά...», τι συζήτηση να γίνει;
Πώς σου κατέβηκε ότι θα κόψω σχόλιο;;; Εδώ ζουν και βασιλεύουν σχόλια που μας βρίζουν κανονικότατα (με την έννοια του ποινικού νόμου, όχι αέρα πατέρα!), θα κόψουμε τα δικά σου επειδή διαφωνείς;;; Είναι σοβαρά πράγματα αυτά που λες;;;
Τα λέμε
το διόρθωσα με τα σχόλια , έχεις δίκιο ...
δεν κατάλαβα τώρα τι εννοείς ενώ πριν δεν είχα καταλάβει , μου λες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι περίπου ουδέτερος και ένα κλικ ευρωσκεπτικιστικός .
εσύ είπες στον Μιχάλη ότι επιμένεις στα περυσινά , που για μένα κρίναν τις εκλογές υπέρ της ΝΔ .
διαφωνώ , πειράζει ?
αν δεν έχω καταλάβει ακόμα , δεν γράφεις καλά !!!
Ή δεν καταλαβαίνω εγώ !!!
Ή και τα 2 !!!
" κάποιος σύντροφος " ( κ. σ. )
Φίλε κ.σ.,
Αυτό που είπα στο Μιχάλη δεν έχει καμία αντίφαση σε σχέση με αυτά που λέω σ' εσένα. Είναι απλό:
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μένει σε επαφή με τον κόσμο. Ο κόσμος περυσι τέτοιο καιρό είχε μία αισιοδοξία σε μεγαλύτερο ποσοστό από σήμερα ως προς το ότι μπορεί να έχει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο (να απαλλαγεί από μνημόνια, λιτότητες και τα ρέστα και να μη μπει σε περιπέτειες με το ευρώ). Τώρα αυτό έχει μειωθεί (αυξανόμενος εθρωσκεπτικισμός). Άρα, δεν εξάγεται ευθέως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μείνει σε επαφή με τον κόσμο, πρέπει να συναντηθεί και να "υποδεχθεί" αυττόν τον αυξανόμενο σκεπτικισμό;
Αυτό ήταν το περιεχόμενο της κουβέντας που είπα στον Μιχάλη. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μπερδεύεσαι.
Τα λέμε
δεν μπερδεύομαι , αποκαλύπτω ότι η λογική σου δεν έχει σχέση με την αριστερά , αλλά με την έρευνα αγοράς .
άκου να μείνει σε επαφή με τον κόσμο !!!
ειλικρινά , σκέψου τι κάθεσαι και λες , φλυάρησε λιγότερο , κάνε πολιτική με αρχές ...
" κάποιος σύντροφος " ( κ. σ. )
Δημοσίευση σχολίου