Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

One-two-three-four, we don’t fight in your fucking war!




The latest fact: Όπως άκουγα νωρίτερα στο Κόκκινο 105,5 και όπως διαβάζω στη Real.gr, το έγγραφο που έστειλε ο Πούτιν στην Άνω Βουλή της Ρωσίας αναφέρει, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Κρεμλίνου: «Υποβάλλω μια πρόταση για τη χρήση των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο έδαφος της Ουκρανίας μέχρι την εξομάλυνση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης στη χώρα αυτή». Η Άνω Βουλή αναμένεται να δώσει την έγκρισή της.

One: Η κίνηση του δυτικού ιμπεριαλισμού (ΕΕ + ΗΠΑ από κοινού και σε ανταγωνισμό μεταξύ τους) στη γεωπολιτική σκακιέρα με σκοπό να σύρουν την Ουκρανία προς τη μεριά τους, χορεύοντας περιπαθές ταγκό με ανοιχτά ναζιστικές πολιτικές δυνάμεις για να ανατρέψουν με  αμεσοδημοκρατικόμορφο πραξικόπημα την κυβέρνηση Γιανουκόβσκι δεν μπορούσε να αφήσει αδιάφορη τη Ρωσία που έχει τα δικά της ζωτικά συμφέροντα να προστατέψει, δηλαδή να κρατήσει το ουκρανικό ‘‘μαξιλάρι’’ κοντά της. Ο ασκός τού Αιόλου μισάνοιξε.

Two: Η αναμενόμενη επέμβαση των ρωσικών στρατιωτικών μονάδων, με τη σειρά της, δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο το δυτικό καπιταλισμό. Ήδη ο Ομπάμα προειδοποίησε από χθες ότι οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση εκ μέρους τής Ρωσίας θα έχει «απροσδιόριστο κόστος» και οι υπουργοί Εξωτερικών τής ΕΕ θα συναντηθούν εκτάκτως τη Δευτέρα. Αν το ‘‘ενδιαφέρον’’ καταλήξει να εκδηλωθεί με αντίστοιχες κινήσεις στη σκακιέρα, ο ασκός τού Αιόλου ανοίγει περισσότερο από το μισό.

Three: Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, η πιθανότερη κατάληξή της φαίνεται να είναι μία διχοτόμηση της Ουκρανίας. Όλοι όμως ξέρουμε ότι τα διαζύγια δεν είναι πάντα βελούδινα. Ακόμα κι αν οι διάδικοι ξεκινούν με τις καλύτερες συναινετικές προθέσεις, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος του ‘‘ατυχήματος’’ . Αλλά κι αυτό ακόμα να αποφευχθεί, ας μην ξεχνάμε ότι τα διαζύγια συνήθως αφήνουν ανοιχτές πληγές. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ουκρανία θα μετατραπεί σε μία διαρκή απειλή για την ειρήνη.

Four: We don’t’ fight in your fucking war, you mother fuckers!


PS Προς τιμή τής σακατεμένης από τον πόλεμο του Βιετνάμ γενιάς τών ΗΠΑ: Στον τίτλο μας μία παραλλαγή του δημοφιλέστερου αντιπολεμικού συνθήματος που ακουγόταν στις διαδηλώσεις τής αμερικανικής νεολαίας εναντίον τού πολέμου κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας τού ’60 και στα πρώτα χρόνια τού ’70 («One-two-three-four, we don’t want your fucking war!»). Και στο τζουκμπόξ μας, ένα τραγούδι τού παλιού ροκ συγκροτήματος Country Joe and the Fish που έγινε περίπου ο εθνικός ύμνος τού αμερικανικού αντιπολεμικού κινήματος.  





41 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι κακή η ανάλυση σου. Θα μπορούσε να γίνει καλύτερη αν υπήρχαν δύο ακόμα μπουλετς:

1) ένα για το ρώσικο ιμπεριαλισμό (ναι, είναι άλλης τάξεως οι ευθύνες του μέχρι τώρα, αλλά μην ξεχνάμε ότι πρόκειται περί ιμπεριαλισμού στην τροχιά του οποίου βρισκόταν η αστική, αντιλαϊκή κυβέρνηση Γιανούκοβιτς)

2) ο ουκρανικός λαός πληρώνει τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών Τίποτα δεν έχει να κερδίσει από αυτούς τους ανταγωνισμούς, από τη στοίχισή του κάτω από "ξένες σημαίες". Έχει να κερδίσει πολλά (σε βάθος χρόνου) παλεύοντας για λαϊκή εξουσία.

ΑΕΚτζής

LeftG700 είπε...

Φίλε ΑΕΚτζή,


Εντάξει, δεν το λες και ανάλυση το ποστάκι, πολύ γενναιόδωρος είσαι. Δυο-τρεις μάλλον αυτονόητες σκέψεις είναι.

Ασφαλώς και η Ρωσία σήμερα αντιπροσωπεύει μία ιμπεριαλιστική δύναμη. Το ότι δεν την ονοματίζω έτσι δεν σημαίνει κάτι. Τα ευκόλως εννοούμενα. Όμως το κέντρο βάρους τής ανάρτησης είναι τα αποτελέσματα της βίαιης, με ή και χωρίς εισαγωγικά, απόπειρας του δυτικού ιμπεριαλισμού να βάλουν πόδι στην Ουκρανία και το μαχαίρι στο λαιμό τής Ρωσίας. Στα βουβάλια δεν αρέσει να τα τσιγκλάνε. Κι όταν τσακώνονται τα βουβάλια ξέρεις ποιος την πληρώνει.

Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η λύση είναι η Λαϊκή Εξουσία και στην Ουκρανία και στη Ρωσία και στη Γερμανία και στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, το ζήτημα είναι τι κάνουμε εδώ και τώρα.


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7851660&publDate=1/3/2014

Πες μου λεφτ ποια θα ειναι η εξελιξη για ολη την αριστερα στην Ελλαδα αν ο συριζα επιχειρησει να διαχειριστει τον καπιταλισμο οπως εκανε το ΚΚ ουκρανιας.Δεν θα αποκτισουν πατημα οι φασιστες για τα οποια αντιλαικα αποτελεσματα μιας τετοιας κυβερνησης?

G.

LeftG700 είπε...

Φίλε G,


Κατ’ αρχήν, δεν υπάρχει αντιστοίχιση μεταξύ ενός κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι και αυτοδύναμος μάλιστα, μη το ξεχνάμε αυτό, και του ΚΚ Ουκρανίας. Το δύστυχο το ΚΚΟ κανέναν καπιταλισμό δεν διαχειρίστηκε, μειοψηφία ήταν και στήριξε την κυβέρνηση Γιανουκόβιτς το Δεκέμβριο. Δατς ολ. Πάμε τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ και στα βασικά σενάρια σε περίπτωση που σχηματίσει κυβέρνηση.

Α) Να τα καταφέρει. Τι σημαίνει να τα καταφέρει; Να πετύχει μία ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση με την ΕΕ, που θα ανακόψει την κατρακύλα και θα ανακουφίσει σε κάποιο αισθητό όμως βαθμό τα στρώματα που πλήττονται περισσότερο. Αυτός είναι ο στόχος του και γι’ αυτό θα ψηφιστεί, δεν θα ψηφιστεί για τη σοσιαλιστική επανάσταση (κι αυτό μη το ξεχνάς).

Β) Να μη τα καταφέρει. Δηλαδή να φάει πόρτα από την ΕΕ. Από αυτό το ενδεχόμενο διακλαδώνονται δύο εναλλακτικά και αντίθετα σενάρια.

Β1) Τρώει πόρτα από την ΕΕ και δεν τα διπλώνει. Και μπαίνει σε πορεία σύγκρουσης. Ανεξάρτητα από το πώς θα τη χειριστεί, ερωτώ: η υπόλοιπη Αριστερά, (ΚΚΕ + εξωκοινοβουλευτική) τι στάση πρέπει να κρατήσει σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Και ειδικότερα για το ΚΚΕ, μια και με Κουκουέ μιλάω: Θα συνεχίσετε το ίδιο τροπάρι, δηλαδή «δεν συμπαρατασσόμαστε και δεν σας στηρίζουμε εκτός κι αν υιοθετήσετε και εφαρμόσετε εδώ και τώρα το πρόγραμμα του ΚΚΕ», την ίδια στιγμή που εσείς οι ίδιοι δέχεστε στις αναλύσεις σας και διατυπώνετε στο δημόσιο λόγο σας την άποψη ότι «ο λαός δεν είναι ώριμος για τη ριζική αλλαγή»; Σε ποια λογική πατάει αυτό, να ζητάτε δηλαδή αλλαγές, οι οποίες ξέρετε ότι δεν θα περάσουν στο λαό λόγω τής ιδεολογικοπολιτικής του ανωριμότητας;;;

Β2) Τρώει πόρτα και τα διπλώνει. Σε μία τέτοια περίπτωση η κυβέρνηση θα πέσει σύντομα. Τι θα συμβεί τότε; Έχεις την ελπίδα ότι θα στραφεί προς το ΚΚΕ; Μη την έχεις. Είναι πολλοί οι λόγοι και βαθιοί που ο κόσμος δεν θα στραφεί προς το ΚΚΕ. Αλλά ας τους αφήσουμε. Ας ξαναγυρίσουμε στην κοινή για όλη την Αριστερά διαπίστωση: ο λαός είναι ανώριμος άρα και απρόθυμος και ανέτοιμος για τη ριζική αλλαγή. Αυτό φτάνει.

Ποιοι θα ωφεληθούν από μία κατάρρευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Οι συστημικές δυνάμεις. Με πρώτη και καλύτερη τη ΧΑ. Έτσι τη βλέπω εγώ χοντρικά την κατάσταση και αν ήμουν το ΚΚΕ όλα αυτά θα τα συνεκτιμούσα για να χαράξω τη στρατηγική μου μετά τη νέα κατάσταση που προέκυψε από τις εκλογές τού Ιουνίου 2012, κατά την οποία μία δύναμη, έστω και της «οπορτουνιστικής αριστεράς» διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία.


Τα λέμε


ΥΓ Ξαναδιάβασα το άρθρο τού Βαγενά. Και ξαναδιάβασα και το σημείο που γράφει:

Αποδείχτηκε και στην περίπτωση της Ουκρανίας πως οι κυβερνήσεις της «κεντροαριστεράς - αριστεράς» (μάλιστα με τη στήριξη του ΚΚ Ουκρανίας) δεν είναι παρά η «γέφυρα» για την αναρρίχηση της δεξιάς και αυτή τη φορά με την απροκάλυπτη «σφραγίδα» των Ουκρανών ναζιστών.

Αδερφέ, τέτοια μηχανιστική και απλοϊκή σκέψη δεν καταπίνεται με τίποτε! Πώς το μπορείς;

Ανώνυμος είπε...

την ίδια στιγμή που εσείς οι ίδιοι δέχεστε στις αναλύσεις σας και διατυπώνετε στο δημόσιο λόγο σας την άποψη ότι «ο λαός δεν είναι ώριμος για τη ριζική αλλαγή»;

Δεν διαπιστωνω κατι τετοιο στις αναλυσεις του ΚΚΕ.Εφ οσον περιμενει επαναστατικη κατασταση πρεπει να ξερεις οτι δεν τιθεται θεμα ωριμοτητας η οποια θα ερθει σταδιακα.Επι της ουσιας τους οι ανθρωποι δεν αλλαζουν.Απλα δρουν κατω απο αντικειμενικους περιορισμους της συμπεριφορας τους που αλλιως τους λεμε κοινονικους,οικονομικους φυσικους και αλλους νομους που καθοριζουν την μορφη του χαρακτηρα τους.
Τωρα οπως λεει και ο Μαρξ,η συμπτωση της αλλαγης των εξωτερικων συνθηκων με την αλλαγη της ανθρωπινης συμπεριφορας μπορει να κατανοηθει ως πραξη επαναστατικη(ή και αντιδραστικη θα ελεγα εγω)Ειναι δυνατον να περιμενουμε μεσα στην υφεση φασισμο χωρις να περιμενουμε ταυτοχρονα και σοσιαλιστικη επανασταση?

Οταν λες οτι ο βαγενας που εχει σπουδασει και μαρξιστικη ψυχολογια στην ΕΣΣΔ εχει μηχανιστικη σκεψη τι εννοεις?

G.

LeftG700 είπε...

Φίλε G,


Ώρες-ώρες με στέλνεις κατ’ ευθείαν στον ψυχαναλυτή (αλλά με τι φράγκα να πάω; :-) ).

Να μην πιαστούμε στο τι λέει και τι δεν λέει το ΚΚΕ για την ωριμότητα του ελληνικού λαού. Μπορώ να αφιερώσω λίγη ώρα και να σου βρω όλα τα ντοκουμέντα. Ακόμα κι αν μου πάρει πέντε λεπτά δεν τα χαλαλίζω. Αρκούμαι στο εξής, το οποίο δεν θέλει ούτε σοφία, ούτε …ωριμότητα για μνα το πιάσεις:

Υιοθετώντας την προσέγγιση ΚΚΕ, σύμφωνα με την οποία μόνο οι προσκείμενοι σε αυτό έχουν την απαιτούμενη ωριμότητα, θυμίζω ότι μεταξύ τών εκλογών τού Μαΐου και Ιουνίου 2012 το ΚΚΕ έχασε, με βάση τα ποσοστά του (8,48 και 4,5%), 469 στους 1000 ψηφοφόρους του και με βάση τον απόλυτο αριθμό ψήφων 483 στους 1000. Όταν το επίπεδο των ψηφοφόρων τού ΚΚΕ είναι τέτοιο που με το που έσκασε μύτη η «οπορτουνιστική αριστερά» και ξεχώρισε την πήραν ξωπίσω και την ψήφισαν μονοκούκι στις δεύτερες εκλογές, μπορείς εύκολα να σκεφτείς ποιο είναι το επίπεδο γενικά. (Και μπορείς να ευχαριστείς και τον Λένιν που το ΚΚΕ δεν είναι τόσο ηλίθιο ώστε να έχει την άποψη ότι ο λαός είναι ώριμος…)

Ο Βαγενάς μπορεί να έχει σπουδάσει μέχρι και της Παναγιάς τα μάτια. ‘Όταν όμως μού γράφει αυτά που σου παρέθεσα προηγουμένως λέει καραμπινάτες μαλακίες (θέλω να ελπίζω ότι το ξέρει τουλάχιστον: από το να είναι κάποιος μαλάκας καλύτερα είναι να τον υποκρίνεται). Και να γιατί:

Τι γράφει ο Βαγενάς; Τα εξής:

Αποδείχτηκε και στην περίπτωση της Ουκρανίας πως οι κυβερνήσεις της «κεντροαριστεράς - αριστεράς» (μάλιστα με τη στήριξη του ΚΚ Ουκρανίας) δεν είναι παρά η «γέφυρα» για την αναρρίχηση της δεξιάς και αυτή τη φορά με την απροκάλυπτη «σφραγίδα» των Ουκρανών ναζιστών.

Μάλιστα. Ας παραβλέψω το γεγονός ότι παραβλέπει το γεγονός πως οι ‘‘ομορφιές’’ ΕΕ και ΗΠΑ ξεκίνησαν μετά τη διακοπή των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς με την ΕΕ (‘‘περίεργο’’ για έναν αντιευρωενωσιακό…) και ας πάω στο πιο ουσιώδες.

Αυτό που μας λέει ο Βαγενάς εδώ είναι ότι μία αποτυχημένη πολιτική διακυβέρνηση που ακολουθείται από μία ακόμα δυσμενέστερη είναι η σώνει και ντε …γέφυρα προς την επιδείνωση! Για να καταλάβεις το μηχανιστικό και απλοϊκό τής σκέψης του θα κάνω μία απλή αντικατάσταση στα λόγια του (μπορείς να κάνεις δεκάδες ανάλογες ακολουθώντας το ίδιο πατρόν) και θα τα επαναλάβω απείραχτα κατά τα άλλα. Το λοιπόν:

Αποδείχτηκε και στην περίπτωση της Ισπανίας πως οι κυβερνήσεις της «κεντροαριστεράς - αριστεράς» (μάλιστα με τη στήριξη του ΚΚ Ισπανίας) δεν είναι παρά η «γέφυρα» για την αναρρίχηση της δεξιάς και αυτή τη φορά με την απροκάλυπτη «σφραγίδα» των Ισπανών φασιστών.

Τι θέλω να πω; Ότι σύμφωνα με τη ‘‘λογική’’ Βαγενά, που είναι βέβαια η ‘‘λογική’’ τού ΚΚΕ, για κάθε προγενέστερη καλύτερη κατάσταση που ακολουθήθηκε από μία δυσμενέστερη μπορεί να ειπωθεί ακριβώς το ίδιο: ότι αποτέλεσε τη «γέφυρα» προς το χειρότερο. Αν αυτό, η αποθέωση δηλαδή της άποψης που θέλει την ιστορική εξέλιξη κάτι σαν τη διαδικασία επίλυσης των μαθηματικών εξισώσεων με παντελή αγνόηση όλων τών άλλων παραγόντων (σωστούς ή λάθος χειρισμούς, ευνοϊκή ή δυσμενή εξέλιξη της συγκυρίας και, πάνω απ’ όλα, τις πονηριές ή και τις ‘‘πουστιές’’, αν θέλεις, της Ιστορίας), τότε τι ακριβώς είναι;;;


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Ανοιξε μια το Αγων μου του Χιτλερ και θα δεις με τι λογια μιλαει για τον κομμουνισμο περνοντας επιχειρηματα απο την εμπειρια του στα συνδικατα που ελεγχονταν απο σοσιαλδημοκρατες.Εσυ εκανες μηχανιστικη αναγνωση του Βαγεννα.Εκανες καθοριστικο παραγωντα της κοινωνικης ζωης την πολιτικη και οχι την οικονομια,η οποια με την αριστερα στην εξουσια ΣΑΦΩΣ και ειναι καλυτερη!Εδω λεμε οτι το ουκρανικο ΚΚ συρθηκε πισω απο τον ρωσικο ιμπεριαλισμο και το κυριο στις κινητοποιησεις ηταν η διαφθορα η οποια παντα φανερονεται στην κριση.Οσο και να ειναι παρανοικοι οι φασιστες ο κοσμος χωρις λογο δεν τους ακολουθει.Προσδοκα κατι καλυτερο εστω και αν εξαπατηθει.

Η ετιμοτητα του κοσμου δεν μετριεται με ποσοστα σε εκλογικες διαδικασιες.Οι μαζικες διαδικασιες ειναι παντα ανωτερες.Μια ζωη στο πανεπιστημιο η ΔΑΠ εβγαινε αυτοδυναμη στη σχολη μου και παντα τον επινε στις συνελευσεις.
Φερε μου ντοκουμεντα του ΚΚΕ που να μιλανε για ανωριμοτητα του κοσμου.

G.

LeftG700 είπε...

Φίλε G,


Τελευταία κουβέντα από εμένα γι’ αυτό το γύρο.

Σου ανέφερα το ΚΚ Ουκρανίας για να σου πω ότι δεν μπορείς να το συγκρίνεις με μία μελλοντική πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Για να σου πω δηλαδή ότι το ΚΚΟ δεν διαχειρίστηκε κυβέρνηση. Όχι για να σου πω ότι το ΚΚΟ τα έκανε όλα σωστά και άγια. Να καταλαβαινόμαστε.

Τη δύναμη των συνδικάτων κι ο Χίτλερ την ήξερε κι εγώ την ξέρω και η αριστερή κουτσή Μαρία την ξέρει. Εσύ ξέρεις το ποσοστό των εργαζομένων τού ιδιωτικού τομέα που είναι μέλη συνδικάτων;

Μου ζητάς ντοκουμέντα που να τεκμηριώνουν την άποψη του ΚΚΕ για το επίπεδο ωριμότητας και ιδεολογικοπολιτικής συνείδησης του ελληνικού λαού; (Προφανώς εσύ πιστεύεις ότι όπου να ’ναι θα κάνει σοσιαλιστική επανάσταση και σου ’ρχεται δύσκολο να πιστέψεις ότι το ΚΚΕ κάνει λάθος εκτίμηση…). Άντε να σου δώσω κάνα δύο που βρήκα πρόχειρα από την προεκλογική περίοδο του 2012 (άμα ψάξεις περισσότερο, θα βρεις κι άλλα, κούνα κι εσύ λίγο το χέρι σου!). Σου έχω τονίσει με μπολντ γράμματα τα σημεία που δείχνουν ποια είναι η εκτίμηση του κόμματος. Λοιπόν:

Από προεκλογικό λόγο τής Παπαρήγα στο Ίλιον (Ρίζος, 24/4/2012):

Επομένως, τώρα, δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος, να σκεφθούν ιδιαίτερα οι εργατοϋπάλληλοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, γιατί δεν κατάλαβαν έγκαιρα περί τίνος πρόκειται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Μήπως φταίει, για παράδειγμα, ότι τους έπεισαν πως στην Ελλάδα ο λαός δεν μπορεί να πετύχει κοινωνική - λαϊκή ευημερία, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική λύση για το λαό και ότι ο λαός πρέπει να αναζητεί τις λύσεις, το μικρότερο ή το μεγαλύτερο κακό - αν μπορεί κανείς να μιλήσει έτσι - αναθέτοντας σε αυτά τα κόμματα να κυβερνήσουν και περιμένοντας μήπως δώσουν και κανένα ξεροκόμματο στο λαό;
Μήπως ένα μεγάλο μέρος του λαού παρασύρθηκε από το γεγονός ότι στη δεκαετία του '70 και του '80, κάτω από άλλες συνθήκες για τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, και κάτω, αν θέλετε, από άλλες συνθήκες της ταξικής πάλης και κάτω από ένα διαφορετικό συσχετισμό δυνάμεων διεθνώς, με ένα σχετικά πιο ισχυρό εργατικό κομμουνιστικό κίνημα και κυρίως με την παρουσία του σοσιαλιστικού συστήματος, μήπως ορισμένες παραχωρήσεις που απέκτησαν οι λαοί, μήπως τους παρέσυραν ότι τελικά κάπως έτσι θα ήταν και τα επόμενα χρόνια; Οτι αν όχι κάθε χρόνο, κάθε δύο - τρία χρόνια θα βελτιώνεται λίγο ο μισθός, εν πάση περιπτώσει, κάτι καλύτερο θα έρχεται στη ζωή μας;

Μήπως εκ των υστέρων πρέπει να θυμηθούν, όχι τόσο οι νεότεροι ή εκείνοι που γεννήθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά οι γονείς τους, οι παλιότεροι, ότι το ΚΚΕ φώναζε και ξαναφώναζε ότι οι κατακτήσεις στον καπιταλισμό είναι προϊόν οπωσδήποτε της ταξικής πάλης, αίματος και θυσιών των προηγούμενων γενιών και ότι αυτές τις κατακτήσεις θα ερχόταν να τις πάρει πίσω το σύστημα; Μήπως πρέπει να θυμηθούν τι λέγαμε για την ΕΕ, από τότε που έγινε συζήτηση για την ένταξη της Ελλάδας;



ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Από προεκλογικό λόγο τής Παπαρήγα στους εργαζόμενους του ΝΙΜΙΤΣ (Ρίζος, 25/4/2012):

Δόθηκαν πολλές μάχες τα τελευταία χρόνια, κατώτερες των περιστάσεων και αναντίστοιχες στην επίθεση. Και αυτή η εκλογική μάχη μπορεί να πολλαπλασιάσει τις δυνάμεις του λαού, αλλά μπορεί και το λαό πολλές φορές να τον χαντακώσει. Αυτό που θα σηματοδοτήσει την αντίστροφη πορεία στην Ελλάδα ή την αρχή μιας αντίστροφης πορείας ή έστω μια πραγματική ελπίδα που δε θα διαψευστεί, είναι η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, που έχει διαφορετική πρόταση και αυτό αποτελεί πλεονέκτημα.

Από την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση. Πάλι Παπαρήγα (Ρίζος, 2/5/2012)

Αν ο λαός ήταν κατάλληλα προετοιμασμένος από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά, θα είχε χάσει λιγότερα, θα είχε κερδίσει περισσότερο χρόνο.
Δε βρέθηκε προετοιμασμένος γιατί όλα τα άλλα κόμματα, από τη ΝΔ ως τον ΣΥΡΙΖΑ, του είπαν γλυκόλογα ψέματα, ότι η ΕΕ θα βάλει τους λαούς της Ευρώπης σε τροχιά ευημερίας, ότι θα διασφαλισθεί η ισοτιμία των μισθών, μεροκάματων και συντάξεων, με την καθιέρωση του ευρώ, ενώ του είπαν συνειδητά ψέματα ότι θα επέλθει σύγκλιση επιπέδων ανάπτυξης.


Κι ένα άλλο σημείο από την ομιλία τής Παπαρήγα, πάλι από την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ, που δείχνει ότι η τότε Γενική Γραμματέας αξιολογούσε λίγο (αρκετά) διαφορετικά το τι σηματοδοτούν τα εκλογικά αποτελέσματα:

Γιατί σε αυτές τις εκλογές δεν κρίνεται η εργατική - λαϊκή εξουσία. Αυτή θα κριθεί στην πορεία σε άλλες κοινωνικές και πολιτικές αναμετρήσεις.
Κρίνεται όμως η ετοιμότητα για αντεπίθεση.


Ό,τι κατάλαβες, κατάλαβες. Άμα σκεφτείς χωρίς προκαταλήψεις θα καταλάβεις πολλά!


Τα λέμε

spiral architect είπε...

Ναι, το ΚΚΕ μιλάει για ανωριμότητα. Κομψά και με παρομοιώσεις μεν, πολλές φορές δε. Και τι μεγαλύτερο παράδειγμα θέλεις από τις πλατείες του 2011 την Πλάθα ντελ Σολ και το Σύνταγμα. Αυτοί που διαμαρτύρονταν, μούτζωναν, μιλούσαν για "άμεση δημοκρατία" πήγαν και ξαναψήφισαν τον Ραχόι και το Σαμαρά. Αν αυτό το λες ωριμότητα και συνειδητοποίηση ... πάω πάσο!

Και όχι τίποτ' άλλο, αλλά τους την έλεγε και ο Σταύρος το σιγανό ποτάμι ...

spiral architect είπε...

A, ναι:
Крым. Русские идут! και Καλή Σαρακοστή.

LeftG700 είπε...

Φίλε Σπειροειδή,


Μωρέ εγώ το ξέρω τι λέει και τι δεν λέει το ΚΚΕ. Στο φίλο μας τον G να τα πεις αυτά, που με υποχρέωσε να συζητάω τα αυτονόητα και με έστειλε να ψάχνω στα αρχεία τού Ρίζου! Για τους αγανακτισμένους θα σε στείλω όμως εγώ να ψάξεις τα δικά μας αρχεία να δεις τι γράφαμε. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως δεν θα βρεις ούτε τις δικές σας "κατάρες", ούτε τις "δοξολογίες" τού ΣΥΡΙΖΑ!

Γιατί τόσες χαρούλες με τους Ρώσους που μπούκαραν στην Κριμαία; Σου θυμίζω ότι άλλες σημαίες τώρα ακολουθούν, όχι την Κόκκινη...

Καλή Σαρακοστή επίσης! (μη μου πεις ότι ξεκινάς νηστεία! :-) )


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Εγω φιλε μου λεφτ κραταω το τι μας μετεφερε στελεχος στης περιοχης που μενω του ΚΚΕ οταν συζητουσαμε σε μια συσκεψη μελων και φιλων τις θεσεις για το τελευταιο συνεδριο.Και δεν τεθηκε καθολου θεμα ανωριμοτητας.Δηλαδη τι ωρημοτητα ειχε η παρισηνη κομμουνα που επικρατουσαν μπλανκιστες και προυντονιστες?Η οκτοβριανη επανασταση με τους μπολσεβικους στις πιο προσφατες εκλογες να εχουν 4%?
Και στο κατω κατω τι ειδους επιχειρημα ειναι το τι λεει ή δεν λεει το κομμα που μου τσαμπουνατε?
Δεν το ξερα οτι επρεπε η ΚΕ να καθοριζει τη σκεψη μου και μηχανιστικα να πω:το ΚΚΕ λεει οτι ο κοσμος ειναι ανωριμος αρα--->συριζα!!!
Αμα περιμενετε ο κοσμος να αλλαξει με μεταπτυχιακα στο μαρξισμο και εκλογες καληνυχτα!

G.

Ελληνοφρενικος είπε...

NΑΙ στην παραμονη μας στην ΕΕ γιατι ο Αλεξης λεει πως μπορει λεει η ΕΕ να στραφει προς τα αριστερα.......Παμε ολοι ΣΥΡΙΖΑ να στρεψουμε την πορεια της ΕΕ αριστερα...........Η ΕΕ ειναι δημιουργημα του κεφαλαιου δεν μπορει να στραφει προς τα αριστερα(αυτο το ξερει ο καθε αστος η μαρξιστης οικονομολογος) αυτες οι μαλακιες του Αλεξη δεν τρεφουν στο ποπολο αυταπατες φιλε Λεφτ;;;Κοροιδεψτε οπορτουνες το λαο και μετα καντε σεναρια Α Β Β1 Β2.Στο ξαναπα το ψεμα εχει κοντα ποδαρια με ψεματα δεν χτιζεις τιποτα μονο παλατια στην αμμο....Το ΚΚΟυκρανιας δεν επρεπε να διαλεξει στρατοπεδο επρεπε να εξηγησει στο λαο τα οικονομικα αιτια για την καταντια του,και οχι να δειχνει ανοχη σε απατεωνες τυπου Γιανουκοβιτς στην Ουκρανια.Η στηριξη του ΚΚΕ στον καθε ψευτη απατεωνα Τσιπρα στην Ελλαδα θα ηταν νερο στον μυλο του φασισμου και το τελος του ΚΚΕ στην χωρα μας.Πολλους δεν σας νοιαζει το να υπαρχει η δεν υπαρχει ΚΚΕ,πολλοι παρακαλατε να μην υπαρχει ωστε να ενωθει ετσι η αριστερα και να κυβερνησει.Ελα μου ομως πως αυτο το πραγμα δεν θα ειναι αριστερα αλλα καραμπινατη ξαναζεσταμενη και αποτυχημενη σοσιαλοδημοκρατια.Αφου θελετε να εχετε τις αυταπατες σας με γεια σας και χαρα σας.

Ανώνυμος είπε...

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26509&subid=2&pubid=53210

symmoria kke

Ελληνοφρενικος είπε...

Διαβαζω αυτη τη στιγμη στο Left.gr.Aλεξης Τσιπρας απο τη Σλοβενια=H NIKH TOY SYRIZA ΘΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!!!!!!!!!!Για οσους δεν καταλαβαν κουμαντο στην οικονομικη πολιτικη της Ευρωπης κανουν οι εθνικες κυβερνησεις!Εχουμε δημοκρατια στην ΕΕ κυβερνουνε οι εθνικες κυβερνησεις και οχι το κεφαλαιο.Ψηφιστε απλα Συριζα και σωστε και τους αλλους ευρωπαιους απο την λιτοτητα!Τι καπιταλιστικη κριση και αηδιες,τι αγωνες και μαλακιες στον παραβαν την κυριακη και βουρ για τσιπουρα την δευτερα να γιορτασουμε τη ληξη της λιτοτητας.Μαρξιστης λενινιστης λεμε το ατομο τον παρεξηγησα!Μ αρεσει που συμπαθατε τον μπογιοπουλο εκει στον Συριζα και τον διαβαζετε λεει......χαμπαρι ομως ροδα τσαντα και κοπανα!Δωσε ψεμα στον αγωγιατη τυφλα να εχει ο δασκαλος ΑΝΔΡΕΑΣ......Υ.Γ.Απαιτω ενοτητα της αριστερας τωρα αμεσως να ληξει η λιτοτητα!

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για κερδίσουμε πάλι τις χαμένες κατακτήσεις των εργαζομένων από την ενότητα χωρίς απομονωτισμούς.
Αυτό το έχει συλλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ καλύτερα από όλους του Μαρξιστές-Λενιστές του δογματικού ΚΚΕ.
Μόνο με την κοινή δράση όλων των Ευρωπαίων εργαζομένων υπάρχει πιθανότητα νίκης.
Για ανατροπή του Σοσιαλισμού θέλουμε πολύ δρόμο ακόμη και είναι ο στρατηγικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Μη φανταστεί κανένας οτι η Ελληνική εργατική τάξη μπορεί να ανατρέψει μόνη της τον καπιταλισμό γιατί θα είναι στο πολιτικό νηπιαγωγείο ακόμη.
Οποιος δεν τα καταλαβαίνει αυτά, ας βγει από τα βιβλία του και ας δει την πραγματικότητα.
markos

Ανώνυμος είπε...

"Μόνο με την κοινή δράση όλων των Ευρωπαίων εργαζομένων υπάρχει πιθανότητα νίκης."

Aπο δραση αλλο τιποτα...
27% στην Ελλαδα ο "αριστερος"Συριζα και δε κουνιεται φυλλο.
Για την Ευρωπη συνολικα και το ΚΕΑ(Κομμα Ευρωπαικης Αριστερας)μια απ τα ιδια και χειροτερα.
Τυχαιο βεβαια δεν ειναι τιποτα.Αυτος ειναι ο ρολος της σοσαλδημοκρατιας.Να λειτουργει σαν αναχωμα στις οποιες διαθεσεις για ριζοσπαστικοποιηση.
Αυτη ειναι η πραγματικοτητα και μεσα απο τα βιβλια και εξω απ αυτα.

Гриша

Ανώνυμος είπε...

το κκε δεν ειναι μαρξιστες -λενινιστες.
μαρξιστης ηταν ο λενιν (ο οποιος προσθεσε στην θεωρια τα περι ιμπεριαλισμου και επαναστατικης καταστασης )

λενινιστης ηταν πχ ο Χαριλαος ο οποιος σε μη επαναστατικη κατασταση συνεργαστηκε με αλλα κομματα.

το κκε ειναι "μ-λ" κομμα διοτι

εχει ενστερνιστει την θεωρια των υπερδυναμεων του ΕΚΚΕ και της ΟΑΚΚΕ, (βλεπε κουτσουμπα για ουκρανια)

εχει μετατρεψει το Ζαχαριαδη σε αιωνιο συμβολο συμφωνα με απαιτηση του ΣΑΚΕ, της ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗΣ αλλα και ολου του κουκουεδικου λαου που τον εκτιμα βαθια καθως φαινεται (οπως και τον ατσαλενιο εξαλλου.

το κκε προετοιμαζεται για την ελευση της επαναστατικης καταστασης χτιζοντας μεγαρα, φτιανοντας Α.Ε. τις οποιες μετα "ΡΙΧΝΕΙ ΕΞΩ" και συμφωνα με το αστικο πτωχευτικο δικαιο δεν αποζημιωνει κρατωντας την 'υπεραξια' (ετσι δεν λεγεται?) για να ταιζει το στρατο των προβατων, μαζι φυσικα με τα δις απο την κρατικη επιχορηγηση.

οργ.

Ανώνυμος είπε...

οργ

εισαι καληνυχτας.
Ο 902 πουληθηκε για να αποζημιωθουν απολυμενοι της τυποεκδοτικης.Τι παει να πει το ΚΚΕ ριχνει τις επιχειρησεις του εξω σε εισαγωγικα?
Πριν 5 χρονια απο εκει που τυπονε 29 εφημεριδες και περιοδικα τυπονε μονο το ριζοσπαστι και εφαγε και ταπα 9 εκατομυρια και συνεχιζε να απασχολει τους ιδιουσ εργαζομενους για 5 χρονια με 1400 μισθο πουλοντας μονο ....ριζοσπαστη!
Τι ειπε ο κουτσουμπας για την ουκρανια και τι ειναι αυτα τα παρακμιακα που ξερουν μονο οι καμμενοι αριστεριστες περι υπερδυναμεων?

G.

Ανώνυμος είπε...

αν το κκε ηταν μαρξιστικο λενινιστικο θα μπορουσε πχ-λεω Π.Χ.να στηριξει με τις βουλευτικες ψηφους του (μετα τις πρωτες εκλογες του 12)μια κυβερνηση χωρις χ.α. πασοκ, νδ, για να μην ψαναγινουν εκλογες και με ανταλλαγμα πιθανον καποια νομοσχεδια (υπερ των λαικων συμφεροντων και οχι υπερ πιστεως)

σκευθειτε τοτε τι θα εκανε ο συριζα και οι αλλοι και τι περθωρια ελιγμου θα ειχαν.

οργ

Ανώνυμος είπε...

Συντροφε G,αν μου επιτρεπεις μια προτροπη.
Σε παρακαλω να μην απαντας στον κουκουλοφορο που χει αναλαβει εργολαβια τον αντι-κκε οχετο εδω μεσα...αξια του δινεις που δεν την εχει.
Επειδη επιπλεον εσυ και εγω ερχομαστε εδω υπερασπιζομενοι με θαρρος την πολιτικη του ΚΚΕ και αναλαμβανοντας και τις οποιες ευθυνες, ενω ο αντι-κκε εργολαβος ερχεται εδω μεσα με το δηθεν μανδυα του ανενταχτου και με τη δηθεν καθαροτητα της σκεψης που ευδοκιμει εξω απο τα κομματικα τειη.Με τη προβια του ακοματιστου και του ταχαμου ελευθεριακου να μας κουνησει το δαχτυλο με τις χιλιο-δυο ανοησιες που γραφει.Να σου θυμησω οτι ειναι το ατομο που εχει αποκαλεσει την ηγεσια του ΚΚΕ πρακτορες της ασφαλειας.Νομιζεις οτι υπαρχει λογος μετα απ αυτο να μπαινουμε σε αντιπαραθεση με τετοιους γραφικους τυπους;

Don't feed the troll

Гриша

Ανώνυμος είπε...

Οι δικες της Μοσχας ηταν μια απιστευτη πλεκτανη εναντιον της Οκτωβριανης επαναστασης, εναντιον ολων των φυσικων συντελεστων της, των αμεσων συνεργατων του Λενιν στα χρονια της εξοριας και κατα την διαρκεια των ετων της Σοσιαλιστικης Οικοδομησης.

Οργανωτης ηταν ο σταλιν ο μικρος λουδοβικος, με οργανα του μια ολιγομελη ομαδα υποχειριων του (Γιεζωφ,γιαχιντα, κτλ που μετα ολους τους εξαφανισε)

Στοχος ηταν
να δικαιολογηθουν οι αστοχιες της οικονομικης πολιτικης

να εξαφανισθουν οσοι στο κομμα και στην κοινωνια ειχαν διαφορετικη αποψη απο αυτη του μικρου λουδοβικου.

Μεθοδος
ελλειψη οποιοασδηποτε αποδειξης χρησιμοποιηθηκαν αποκλειστηκα οι "ομολογιες" των μπολσεβικων που ηταν στο εδωλιο και οι οποιες αποσπαστηκαν μετα απο τα αναλογα βασανιστηρια.

Αποτελεσμα
η εξαφανιση της σοσιαλιστικης ιδεολογιας στην ρωσια με την φυσικη εξοντωση ολων των φορεων της, εκατονταδων χιλιαδων προτοπορων της ιστοριας.

η αντικατασταση τους απο γραφεικρατες απολιτικ, πλιατσικολογους αρριβιστες οι οποιοι αφθονουν σε καθε ιστορικη συγκυρια και αποτελουν το υλικο της στασιμοτητας και της οπισθοχωρησης

τα παρακατω αναφερει ο γ.μαργαριτης υποψηφιος με το κκε στις εκλογες.
"Από τα 139 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής,τακτικά και αναπληρωματικά,που εκλέχθηκαν στο 17ο Συνέδριο του Κόμματοςτο 1934(το τελευταίο πριν τις διώξεις),συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν τα 98. Από τους 1.966 αντιπροσώπους του εν λόγω Συνεδρίου συνελήφθησαν, κατηγορούμενοι για αντεπαναστατική δράση 1.103 και από αυτούς εκτελέστηκαν οι 848. Εκτελέστηκε όλη η γενιά των στελεχών της παλιάς Τσέκας (υπηρεσία ασφαλείας επί Λένιν)."
"... μια πραγματική θύελλα σε όλα τα κλιμάκια του Κόκκινου Στρατού. Το 45% των ανώτατων στελεχών του στρατού και του ναυτικού διώχτηκαν και, συνήθως, εκτελέστηκαν. Τα 71 από τα 85 μέλη του Στρατιωτικού Συμβουλίου και οι 720 από τους 837 διοκητές μεγάλων στρατιωτικών και ναυτικών μονάδων –με βαθμούς από στρατάρχη ως συνταγματάρχη– είχαν την ίδια τύχη."

-------------

η ηγεσια του κκε ομνυει σε απατεωνες της ταξικης παλης, σε αρριβιστες της εξουσιας, σε γραφειοκρατες, αμοραλιστες,

οργ.

Ανώνυμος είπε...

παραλληλα και σε συνεχεια της πολιτικης στοχευσης των δικων της μοσχας εφαρμοστηκε και μια γενοκτονια των εθνοτητων στη οποια δεν ειχα επιμεινει στα πρωτα μου σχολια γιατι τη θεωρησα εκτος θεματος αλλα στην πραγματικοτητα αποτελει συνεχεια και φυσικη συνεπαγωγη της εσοκομματικης γενοκτονιας. Ο μικρος λουι απελευθερωμενος απο τον ηθικο χαλινο της φυσικης παρουσιας των μπολσεβικων συνελαβε και οι γραφειοκρατες εκτελεσαν τις πιο αποτροπαιες διαταγες. Καθε εθνοτικη ομαδα και εθνος που θεωρουταν εκ φυσεως δυναμενο να συνεργαστει με δυναμεις εκτος του γραφεικρατικου σταλινικου κρατους, επαιρνε ενα ποσοστο γενοκτονιας το οποιο εκτελουταν. Χειροτερη τυχη ειχαν φυσικα οι ηγεσιες τους, οι οποιες(οπως στην περιπτωση των Ελληνων)μπορει να ηταν μπολσεβικικες οσο δεν επαιρνε. Αυτο δεν τους εσωσε, το αντιθετο μαλιστα.



βλασης Αγτζιδης: "Οι Ελληνες της ΕΣΣΔ υπέστησαν από το 1937 πολιτιστική γενοκτονία. Οι φυσικοί τους ηγέτες (κομμουνιστικής ιδεολογίας) εκτελέστηκαν ή πέθαναν στα γκουλάγκ και μεγάλο μέρος των σοβιετικών Ελλήνων υπέστη την υποχρεωτική μαζική μετεγκατάσταση κατά τη δεκαετία του '40 στις στέπες της Κεντρικής Ασίας - με την ανοχή της ίδιας της Ελλάδας. Ενώ γνωρίζουμε πλέον για τη μοίρα των ελληνικών κοινοτήτων, καθώς και για τη μοίρα των ντόπιων Ελλήνων κομμουνιστών (Ποντίων και Μαριουπολιτών), αγνοούμε το τι συνέβη με ακρίβεια στους Ελλαδικούς κομμουνιστές. Δηλαδή, ποια ήταν η μοίρα εκείνων των μελών του ΚΚΕ που είχαν καταφύγει στην ΕΣΣΔ, είχαν ενταχθεί στις ντόπιες ελληνικές κομματικές οργανώσεις και είχαν ενσωματωθεί ως εργαζόμενοι και καθοδηγητές στις σοβιετικές ελληνικές κοινότητες."
πηγη http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=2013-06-02&s=istorika

Η απόφαση της 10ης Ολομέλειας του ΚΚΕ
Ηδη κατά τη 10η Ολομέλεια του ΚΚΕ (Γενάρης 1967) είχε ληφθεί η απόφαση της κομματικής αποκατάστασης για τα υψηλόβαθμα στελέχη του ΚΚΕ που δολοφονήθηκαν από τους σταλινικούς στην ΕΣΣΔ:

«Η 10η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ, παίρνοντας υπόψη τα στοιχεία που υπάρχουν για τους παρακάτω συντρόφους-θύματα της προσωπολατρίας και μέλη και στελέχη του ΚΚΕ:

1. Κλειδωνάρη Απόστολο 2. Μαρκοβίτη Μάρκο 3. Χαϊτά Ανδρόνικο 4. Ευτυχιάδη Κώστα 5. Πηλιώτη Διονύσιο 6. Ντούβα Γεώργιο (Βορεινό) 7. Τσαγκαράκη Γιάννη (Τόμωφ) 8. Γιαννοκούτση Γιάννη 9. Δημάκο Νικόλαο (Γρηγόριεφ) 10. Δουλούδη Βασίλη (Ταμπακώφ) 11. Χριστοδουλίδη Χριστόδουλο (Αλέξη) 12. Κολοζώφ Γεώργιο (Λεωνίδα) 13. Χαραμή Στάθη (Ασάνωφ)

Αποφασίζει:

1) Αποκαθιστά ηθικά και κομματικά τους συντρόφους αυτούς που πέθαναν, σαν μέλη και στελέχη του ΚΚΕ

2) Η απόφαση αυτή ν' ανακοινωθεί εσωκομματικά και να μη δημοσιευτεί στον κομματικό Τύπο

«… Κάποτε θα πρέπει να ζητείστε- ακόμα και με απόφαση συνεδρίου-, όλα τα χαρτιά της ΚΔ, της Τσεκά του KΠCC, του ΚΓΜπε (κρατική ασφάλεια) που αφορούν το ΚΚΕ και το κίνημα, τους αγωνιστές μας που χάθηκαν εδώ στη Σιβηρία (σαν τον Κλειδωνάρη, Φλαράκο, Χαϊντά κ.ά. πολλούς). Αφτή είναι ιερή υποχρέωσή μας. Το 1947 εγώ ζωντανούς βρήκα μονάχα δυο: το Χαλκογιάνη και το Δημητρίου…» Νικος Ζαχαριαδης επιστολη προς χ.φλωρακη



"ουτε νερο ουτε ψωμι στον κλαρα τον μιζερια"

Αυτα που εχουμε συνηθησει να λεμε λαθη του κκε δεν ειναι λαθη.
η στρατηγηκη του κκε αφοτου ξεκοψε απο το μαρξ και το λενιν ειναι εντελως ψευδεπιγραφη.
κατ ονομα οδηγει στο σοσιαλισμο. στην πραγματικοτητα προκαλει την ριζωση, παγιωση και μεγεθυνση του κομματικου μηχανισμου.]

η τακτικη εχει υποκαθιστησει εντελως την στρατηγικη.
Απο τα απειρα, ενα μονο παραδειγμα

Αρθρο του Δημήτρη Παλαιολογόπουλου:

Ανώνυμος είπε...

Διαβάζοντας στην Kυριακάτικη Αυγή, στις 25 του Δεκέμβρη του 2009, το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Βλάση Αγτζίδη για τους αντιρατσιστικούς αγώνες του σοβιετικού ελληνισμού, αλλά και για το τραγικό τέλος πολλών Ελλήνων κομμουνιστών (παραθέτει και πίνακα 20 δολοφονημένων ανωτάτων στελεχών του ΚΚΕ), θυμήθηκα για άλλη μια φορά τον Μιχάλη Μπεζαντάκο ή Μπεζεντάκο. Είναι το παλικάρι που δραπέτευσε κατά τρόπο μυθιστορηματικό το 1931 από τις φυλακές Συγγρού και η απόδρασή του έγινε ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια της Αριστεράς, που τραγουδιέται ώς τα σήμερα. Δεν ξέρω όμως πόσοι από εκείνους που το τραγουδούν γνωρίζουν για τον τραγικό χαμό του στις αφιλόξενες στέπες της Σιβηρίας.



Ο Μιχάλης Μπεζαντάκος ήταν ένας νέος Μανιάτης που κατοικούσε με την οικογένειά του στα Ταμπούρια του Πειραιά. Δούλευε εργάτης-τεχνίτης σε εργοστάσιο καρφιτσοβελονοποιίας. Από πολύ νωρίς ενστερνίστηκε την κομμουνιστική ιδεολογία και στην αρχή εντάχθηκε στον χώρο των τροτσκιστών. Ήταν γύρω στο 1930, τότε που στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα διεξαγόταν η «φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές». Τότε ο Τρότσκι είχε δηλώσει πως το καλύτερο τμήμα των οπαδών του ήταν εκείνο της Ελλάδας... Όταν μάλιστα την ίδια περίοδο ο δεύτερος, μετά τον Λένιν, δημιουργός της Οκτωβριανής Επανάστασης έφευγε κυνηγημένος ζητώντας καταφύγιο στη Δύση και πέρασε από το λιμάνι του Πειραιά, οι οπαδοί του στην Ελλάδα τον υποδέχθηκαν θερμά. Μαζί και ο Μιχάλης Μπεζαντάκος με την αδερφή του Κρυστάλλω, η οποία --όπως διηγείται αργότερα-- του φίλησε και το χέρι...

Εκείνη την εποχή ήταν που ο Μπεζαντάκος βρέθηκε στις φυλακές Συγγρού, κατηγορούμενος για τον φόνο του Γυφτοδημόπουλου, ενός αστυνομικού που ανήκε στην «υπηρεσία διώξεως κομμουνιστών». Η κατηγορία ήταν πολύ σοβαρή, κι έτσι μπορούσε να καταδικαστεί ακόμα και σε θάνατο. Στο μεταξύ είχε εγκαταλείψει τον τροτσκισμό και είχε ενταχθεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Η απόδρασή του από τη φυλακή ήταν πράγματι εντυπωσιακή. Με τη βοήθεια των κρατούμενων συντρόφων του και χωρίς να γίνει αντιληπτός από τους φύλακες, με επιμονή και μέθοδο, άνοιξε σιγά σιγά μια τρύπα στον τοίχο της φυλακής. Το βράδυ της απόδρασης βάλανε στο κρεβάτι του ένα κούτσουρο και το σκέπασαν με κουβέρτες, έτσι που να φαίνεται πως κοιμάται άνθρωπος, για να μην τον αναζητήσουν αμέσως. Την άλλη μέρα που τον αναζήτησαν είχε κάνει φτερά...

Έτσι βρέθηκε στη Σοβιετική Ένωση όπως και πολλοί άλλοι κυνηγημένοι κομμουνιστές, ενώ στην Ελλάδα κυκλοφόρησε το γνωστό τραγούδι που ακόμα συγκινεί:



Οι αστοί τρομάξανε

και κάστρα φτιάξανε

να κλείσουν τα παιδιά των εργατών,

μʼ αυτοί με μια γροθιά

σπάζουνε τα δεσμά

τα κάστρα καταργούνε των αστών!



Και μες στο καρναβάλι

οι αστοί την πάθαν πάλι,

ο Μπεζαντάκος μάς άφησε γεια!

Παντού τρεξίματα

τελεγραφήματα,

πάλι ραπίσματα απʼ την εργατιά.



Τον είχανε κλεισμένο

διπλομανταλωμένο

να τον δικάσουνε σε θάνατο,

μʼ αυτός τρυπάει τον τοίχο

χωρίς κανέναν ήχο

και βρίσκουν κούτσουρο στο θάλαμο.



Στʼ άχυρα ψάχνουνε

ψύλλους για να ʼβρουνε

ζητούν τον ένατο και τους οχτώ

μʼ αυτοί είναι μακριά,

εβίβα βρε παιδιά,

Ζήτω το κόμμα μας το εργατικό!



Ανώνυμος είπε...

Η τελευταία στροφή του τραγουδιού εννοεί τα οκτώ (ή εννέα) στελέχη (Β. Ασίκης, Α. Αποστόλου, Κ. Ευτυχιάδης, Π. Καρασκόγιας, Γ. Κολοζώφ, Μ. Μαρκοβίτης, Οικονομίδης, Παπαρήγας, Α. Χαϊτάς) που δραπέτευσαν εκείνη ακριβώς την περίοδο (Μάρτιος 1931) από τις ίδιες φυλακές και ορισμένοι καταφύγανε επίσης στη Σοβιετική Ένωση. Μαζί τους έφυγε και ο φρουρός τους, ο «κόκκινος δεκανέας».

Εκεί, στη χώρα του «υπαρκτού», όμως, άρχισε από την ομάδα του Στάλιν που επικράτησε απόλυτα στο Σοβιετικό Κόμμα, μια μαζική επιχείρηση διωγμών και εξόντωσης κάθε διαφωνούντα κομμουνιστή και όχι μόνο, χωρίς φυσικά να εξαιρεθούν οι ξένοι, μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες, που πλήρωσαν πολύ ακριβά.

Ένα από τα θύματα αυτών των φοβερών διωγμών υπήρξε και ο Μιχάλης Μπεζαντάκος. Στην εξόντωσή του ίσως συνέβαλε και η προηγούμενη «θητεία» του στον τροτσκισμό, αν και, όπως είδαμε, τον εγκατέλειψε όταν ακόμη ήταν στην Ελλάδα. Όπως και να 'χει, μια μέρα, εκεί στα 1936-1937, εξαφανίστηκε και από τότε κανένας δεν έμαθε τίποτα για την τύχη του.

Στην Ελλάδα όμως οι δικοί του άρχισαν να τον αναζητούν τόσο από τις επίσημες σοβιετικές αρχές, δηλαδή την πρεσβεία, όσο και από το ΚΚΕ. Και στις δύο περιπτώσεις παίρνανε την απάντηση πως πήγε εθελοντής στην Ισπανία και εκεί σε κάποια μάχη σκοτώθηκε χωρίς να καταγραφεί το όνομά του. Και έτσι πέρασε στα «επίσημα» χαρτιά.

Η πραγματικότητα είναι πως ο Μιχάλης Μπεζαντάκος δεν πήγε ποτέ στην Ισπανία. Κανένα στοιχείο δεν μας το βεβαιώνει. Αντίθετα, υπάρχουν σοβαρές μαρτυρίες για την εξαφάνισή του στη Σοβιετική Ένωση. Θα αναφέρω δύο. Η μία είναι του Σάββα Παλέ (Σγουρού), εθελοντή του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Η δεύτερη του Φυλακτόπουλου (Ψαρά), στελέχους του ΚΚΕ που έκαμε και αυτός για αρκετά χρόνια εξόριστος στη Σιβηρία.

Σύμφωνα με την αφήγηση του Σάββα Παλέ, ο Μπεζαντάκος εξεφανίστηκε όταν φοιτούσε στη Σχολή Αξιωματικών του Νοβοροσίκ. Ήταν τότε που όλοι οι καθηγητές της Σχολής αλλά και πολλοί μαθητές εκτελέστηκαν σαν τροτσκιστές. Μαζί με τον Μπεζαντάκο εξαφανίστηκε και ο συμφοιτητής του Μαρκοβίτης. Στην ίδια σχολή φοιτούσε και ο κύπριος Ευάνθης Νικολαΐδης. Αυτός πήγε στην Ισπανία, αλλά για τους δύο έλληνες συντρόφους του κράτησε για πάντα το στόμα του κλειστό...

Ο αγωνιστής Φυλακτόπουλος (πέθανε πριν από 15 περίπου χρόνια στην Ελλάδα) αφηγήθηκε τα παρακάτω, όπως τα άκουσε από τον Γρηγοριάδη, τον «κόκκινο δεκανέα», που όμως είδαμε δραπέτευσε μαζί με τους κρατούμενους κομμουνιστές από τις Φυλακές Συγγρού. Και αυτός πήρε τον δρόμο της εξορίας όταν πήγε στη Σοβιετική Ένωση. Σε ένα χωριό της Σιβηρίας που τον βάλανε να δουλεύει σαν νοσοκόμος, βρήκε σοβαρά άρρωστο τον Μιχάλη Μπεζαντάκο. Εκεί τον περιποιήθηκε και κατόρθωσε να τον κρατήσει στη ζωή για όσο καιρό έμεινε σʼ εκείνο το χωριό. Δυστυχώς, ύστερα από λίγο καιρό μεταθέσανε σε άλλο μέρος τον Γρηγοριάδη, και η κατάληξη του Μπεζαντάκου στάθηκε αναπόφευκτη. Έμεινε μονάχα το τραγούδι του. Αυτό θα συνεχίσει να ζει...

Ο Δημήτρης Παλαιολογόπουλος γεννήθηκε στην Πάο (παλαιότερα Σκούπι) των Καλαβρύτων. Μαθητής γυμνασίου στην περίοδο του Εμφυλίου, φοίτησε το 1948 στο Λαϊκό Διδασκαλείο Πελοποννήσου, τη σχολή δασκάλων που ίδρυσε ο Δημοκρατικός Στρατός. Από πολύ νέος έχει ασχοληθεί με την έρευνα και τη μελέτη της νεοελληνικής ιστορίας. Το ενδιαφέρον του στρέφεται κυρίως στην περίοδο της Επανάστασης του 1821, στη δεκαετία του 1940-1950 (Εθνική Αντίσταση-Εμφύλιος) καθώς και γύρω από το Ελληνικό Εργατικό Κίνημα. Σκόρπια δημοσιεύματά του υπάρχουν στον τοπικό Τύπο, αλλά και σε άλλες εφημερίδες και περιοδικά. Έχει επίσης εκδόσει τα βιβλία: -"Οι Κοτζαμπάσηδες των Καλαβρύτων και ο ρόλος τους στην Επανάσταση του 1821" (Αθήνα, 1966). -"Έλληνες αντιφασίστες εθελοντές στον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο 1936-1939" (Α' έκδοση, Αθήνα 1983· Β' έκδοση συμπληρωμένη, Αθήνα 1986). -"Το Λαϊκό Διδασκαλείο Πελοπονήσου, ένα φυτώριο δασκάλων του ΔΣΕ στην περίοδο του Εμφυλίου, 1948".

LeftG700 είπε...

Φίλε Όργουελ,


Εμείς εδώ τα λέμε όλα. Άκου λοιπόν:

Δεν μας τα λες πολύ καλά. Για πολλούς και διαφόρους λόγους.

1. Η βενζίνη που σε κινεί είναι ο ‘‘αντισταλινισμός’’. Φοβάμαι όμως πως δεν είναι και πολύ κατάλληλη για το ‘‘όχημά’’ μας εδώ —το μπλογκ εννοώ. Όχι πως είναι ‘‘σταλινικό’’. Απλώς δεν έχει σαν προτεραιότητά του τη ‘‘σταλινολογία’’. Άμα έρθει η κουβέντα ήρθε. Κι άμα γίνει κάποιο ποστ έγινε. Αυτό όμως και μόνο αυτό.

2. Αν και σε κινεί ο ‘‘αντισταλινισμός’’, δεν μας είναι καθαρό από ποια θέση μιλάς. Είσαι τρότσκα; Δεν σου φαίνεται. Είσαι αναρχία; Ούτε αυτό σού φαίνεται. Είσαι φιλελές; Αν είσαι, μας το κρύβεις. Τι διάολο είσαι, τι πρεσβεύεις πολιτικά;

3. Δεν μου άρεσε καθόλου μα καθόλου που πάτησες πάνω σε ένα σχόλιο του Κωστή Παπαϊωάννου, για να πεις τα δικά σου, παραθέτοντας σχόλια από το Lenin Reloaded. Εμείς δεν έχουμε διπλωματικές σχέσεις με το συγκεκριμένο τσαρδί γιατί κάποτε κάποιος ‘‘κομμουνισταράς’’ μέσα εκεί άφησε κάτι κουτσουλιές για την πάρτη μας που υπονοούσαν σχέσεις με την …ΕΥΠ και ο διαχειριστής του τον κάλυψε. Αμ έλα που ο Κωστής Παπαϊωάννου εδώ και ενάμιση χρόνο «κουκουλοφόρο» και «φασίστα» με ανεβάζει, «ύποπτο» και «Μακάρθυ» με κατεβάζει! —κι όχι μόνο στο τσαρδί του: ένα φεγγάρι μ’ έπαιρνε ξωπίσω σε μπλογκς που σχολίαζα. Επιπλέον και βέβαια σοβαρότερο: ο Παπαϊωάννου χαρακτηρίζει συλλήβδην την πάσα όλη Αριστερά «φασιστοπορτουνιστική» (μια εξαίρεση νομίζω ότι κάνει για τον Πολ Ποτ…). Εντάξει, εκείνος είναι βαρεμένος, έχει πάρει το σασί, που λέμε. Εσύ;

4. Στο σχόλιό σου αυτό, δεν μου άρεσε και το άλλο: Πέταξες κάτι περί Μελιγαλά, έτσι στα ξεκούδουνα. Στα ξεκούδουνα, αλλά εμένα μού κουδούνισε στ’ αυτιά μου (τα έχω λίγο ευαίσθητα…).

Συνοψίζοντας: Δεν ξέρω τι βιολί βαράς. Θα δείξει. Μέχρι να δείξει, εγώ για την ώρα σού λέω ότι το βιολί σου μού ακούγεται κάπως παράφωνο. Θα μου πεις, δεν έχουμε όλοι ταλέντο στο βιολί, τι να κάνουμε; Θα σου πω τι πρέπει να κάνεις, αν θέλεις να έρχεσαι εδώ και να παίρνεις το λόγο:

Να σταματήσεις σε κάθε ποστ να το φέρνεις από εδώ και να το πηγαίνεις από εκεί, για να παρκάρεις στις θέσεις που γράφουν «αντισταλινικοί» ή «αντιΚΚΕ». Έγινα κατανοητός;


Τα λέμε (αλλά όπως είπαμε!)

Ανώνυμος είπε...

απο την ανοιξη του 1931 οπου λυθηκε με τον χειροτερο τροπο τη συγκρουση 2 φραξιων μεσα στο κκε με παρεμβαση της μοσχας και επιβολη του κουτβη σαν αρχηγου, ακολουθησε πιστα την τακτικη σταλινισμου στις εσωκομματικες διαμαχες και στα διλιμματα που βαζει η τακτικη, παντα υπερ του τι συμφερει τον μηχανισμο και εναντια του τι συμφερει το λαο.

ετσι ο ζαχαριαδης εμαθε και οι οι υπολοιποι παντα ακολουθουσαν το τροπαρι του σταλιν:
για το καθε τι γινεται λαθος, για καθε λαθος εκτιμηση, φταιει ο ταδε και ο δεινα εσοκομματικο στελεχος
ετσι εξουδετερωνονταν οι αντιπαλοι για την ηγεσια και δινονταν στο λαο για ικανοποιηση της αναζητησης αποδιοπομπαιου τραγου.

του βλαση αγτζιδη
πηγη http://pontosandaristera.wordpress.com/2011/10/02/nikos-zahariadis/


«Το ΚΚΕ καταγγέλλει ανοιχτά τον Άρη Βελουχιώτη»

«Ο σύντροφος Ζαχαριάδης μας ανακοίνωσε ότι η κεντρική επιτροπή του ΚΚΕ, αφού συζήτησε πάνω σε εκθέσεις που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις αποφάσισε να καταγγείλει ανοικτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια). Ο Βελουχιώτης και ύστερα από την συμφωνία της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του..

Η δράση αυτή , που μονάχα την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει, γιατί της έδινε όπλα για να κτυπά το ΚΚΕ, να παραβιάζει την συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματα της , δεν επιτρέπει πια καμιά καθυστέρηση για την ανοικτή καταγγελία του Άρη Βελουχιώτη..
Όπως είναι γνωστό , ο Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) στον καιρό της δικτατορίας είχε πιαστεί και είχε κάνει δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης του ΚΚΕ» (Ριζοσπάστης, 12 Ιουνίου 1945).

2)Μετά την αυτοκτονία του Νικόλαου Βαβούδη και τη σύλληψη των Μπελογιάννη-Πλουμπίδη, ο Νίκος Ζαχαριάδης δηλώνει στο ραδιοφωνικό σταθμό «Ελεύθερη Ελλάδα»:

«…δεν σκοτώθηκε, αλλά φυγαδεύτηκε στην Αμερική και τρώει τα δολάρια της προδοσίας με γυναίκες»

3)«… Κάποτε θα πρέπει να ζητείστε- ακόμα και με απόφαση συνεδρίου-, όλα τα χαρτιά της ΚΔ, της Τσεκά του KΠCC, του ΚΓΜπε (κρατική ασφάλεια) που αφορούν το ΚΚΕ και το κίνημα, τους αγωνιστές μας που χάθηκαν εδώ στη Σιβηρία (σαν τον Κλειδωνάρη, Φλαράκο, Χαϊντά κ.ά. πολλούς). Αφτή είναι ιερή υποχρέωσή μας. Το 1947 εγώ ζωντανούς βρήκα μονάχα δυο: το Χαλκογιάνη και το Δημητρίου…» Νικος Ζαχαριαδης επιστολη προς χ.φλωρακη


οργ.

LeftG700 είπε...

Φίλε Όργουελ,


Ξέρεις από ελληνικά;;;

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=veufgouykf0

LeftG700 είπε...

Μπορώ να ξέρω ποιος ποστάρισε το τραγούδι τού Άσιμου;

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
LeftG700 είπε...

Φίλε Όργουελ,


Επειδή βλέπω ότι με γράφεις στ’ αρχίδια σου και μου ποστάρεις το ένα άσχετο σεντόνι μετά το άλλο, είπα να σε γράψω κι εγώ και να σου κόψω τα δύο τελευταία! Δεν πιστεύω να σε πειράζει, έτσι;


Τα λέμε (φοβάμαι όχι για πολύ, έτσι όπως την πας τη δουλειά…)

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
LeftG700 είπε...

Φίλε Όργουελ,


Όπως είσαι, κάνεις μεταβολή και φεύγεις από εδώ. Τέλος και τελεία και σε άλλα με υγεία!

Ανώνυμος είπε...

βαλε τα δυο τελευταια σχολια για μπαμπελ και βιζινσκι μονο και υποσχομαι να μην σας ξανααπασχολησω.

ετσι κι αλλοιως θα σας διαβαζω.

νο χαρτ φιλιγκς

οργουελ

LeftG700 είπε...

Δεν μπορώ πια να τα ξαναβάλω. Προηγουμένως τα είχα βάλει στα ανεπιθύμητα, ώστε αν "έστρωνες" να τα επαναφέρω. Τώρα τα επανέφερα για να τα διαγράψω φανερά (δεν γουστάρουμε να διαγράφουμε σχόλια "στη ζούλα"). Νομίζω ότι "καθαρίσαμε".

LeftG700 είπε...

Φίλε Όργουελ,


Για να δεις ότι εγώ ξηγιέμαι ωραία, σε αντίθεση με σένα. Δεν το είχα σκεφτεί πριν, μου διέφυγε, αν και είναι απλό. Τα κομμένα σου σχόλια μπορεί να μη γίνεται να τα επαναφέρω, αλλά μπορώ να τα ξαναποστάρω αντιγράφοντάς τα από το email τού blog, όπου έρχονται όλα τα σχόλια. Αυτό και θα κάνω. Εντάξει;

Ανώνυμος είπε...

ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΗ ΗΘΙΚΗΣ

1)
ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΣΣΑΚ ΜΠΑΜΠΕΛ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΛΙΝ

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο Ι.ΜΠΑΜΠΕΛ
Ο Ισαάκ Εμμανουήλοβιτς Μπάμπελ γεννήθηκε στην Οδησσό το 1894. Ήταν γιος ενός εμπόρου αγροτικών μηχανημάτων. Το πρώτο του διήγημα το δημοσίευσε το 1913 αλλά ήταν η Επανάσταση των Μπολσεβίκων και η δεκαετία του '20 που σηματοδότησε τις μεγάλες και βίαιες κοινωνικές αλλαγές σε όλες τις βαθμίδες της σοβιετικής ζωής που επηρέασαν ανεξίτηλα τον νεαρό συγγραφέα. Την περίοδο αυτή ο Μπάμπελ, όπως και οι συνομήλικοί του Μαγιακόφκσι, Ζαμιάτιν, Παστερνάκ και Μπουλγκάκοφ, απελευθερωμένος από τη λογοκρισία των τσάρων, βρήκε γόνιμο έδαφος για να αναπτύξει τη λογοτεχνική του περσόνα. Εβραίος με σπουδές στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά, συνδύασε την υπόθεση της επανάστασης με τη λογοτεχνία, τα δε πρώτα του διηγήματα τα έγραψε στα γαλλικά, επηρεασμένος από τον Φλομπέρ και τον Μοπασάν. Σπούδασε οικονομικά στο Κίεβο και αργότερα μετακόμισε στην Αγία Πετρούπολη, όπου συνήψε στενή φιλία με τον Μαξίμ Γκόργκι, δημοσιεύοντας διηγήματα στο περιοδικό του "Letopis". Το 1920 με το ψευδώνυμο Κίριλ Βασίλιεβιτς Λιούτοφ γίνεται πολεμικός ανταποκριτής στο πολωνικό μέτωπο. Συνεργάζεται με πολλά περιοδικά και εφημερίδες δημοσιεύοντας ανταποκρίσεις από τον πόλεμο, διηγήματα και ιστορίες. Το 1932 έρχεται στο Παρίσι, όπου βρισκόταν ήδη η γυναίκα του Ευγενία, και βλέπει για πρώτη φορά την τριετή κόρη του Ναταλί. Στο Παρίσι γνωρίζει τον Ιλία Ερεμπούργκ, ο οποίος τον φέρνει σε επαφή με τον Αντρέ Μαλρό, ο οποίος, σε συνεννόηση με τον Αντρέ Ζιντ, πρωτοστατεί στο να σταλούν ο Μπάμπελ και ο Παστερνάκ τον Ιούνιο του 1933 στο Διεθνές Αντιφασιστικό Συνέδριο των Συγγραφέων στο Παρίσι. Το 1934 ο Μπάμπελ ασκεί δημόσια και σκληρή κριτική στο καθεστώς του Στάλιν. Το 1935 συνεργάζεται με τον Αϊζενστάιν στην παραγωγή της ταινίας "Το λιβάδι του Μπεζίν". Όλο το διάστημα του Μεσοπολέμου εκδίδει δεκάδες βιβλία με διηγήματα που πηγαίνουν πολύ καλά στις πωλήσεις. Το 1939 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται ως κατάσκοπος της Αυστρίας και της Γαλλίας και στις 27 Ιανουαρίου 1940 με διαταγή του Στάλιν εκτελείται στις φυλακές Λιουμπιάνκα. Η άδικη εκτέλεσή του παραμένει επτασφράγιστο μυστικό ως και οκτώ χρόνια αργότερα, το 1948, που κυκλοφορούν φήμες ότι θα αποφυλακισθεί. Το δε 1954 αθωώνεται και επίσημα και δικαιώνεται από τη Σοβιετική Ένωση, με το πιστοποιητικό θανάτου του να γράφει ότι πέθανε από "ανεξακρίβωτες αιτίες
ΑΠΟ το βιβλιονετ.

Ανακρινόμενος και βασανιζόμενος, ο Ισαάκ Μπάμπελ ομολόγησε ότι «η απροθυμία του να συγγράψει αποτελούσε συνειδητό σαμποτάζ ενάντια στη Σοβιετική Ένωση». Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό. Στη χειρόγραφη ομολογία του, λεκιασμένη από το αίμα του, ο Μπάμπελ παραδέχεται πως υπήρξε μέλος τροτσκιστικής οργάνωσης κι ότι ο Andre Malraux τον είχε στρατολογήσει ως κατάσκοπο της Γαλλίας. Επίσης, έδωσε ονόματα: Σεργκέι Αϊζενστάιν, Ιλγιά Έρενμπουργκ, Σόλομον Μίχοελς.

Η δίκη έγινε στις 26 Ιανουαρίου 1940 εν κρυπτώ, στα γραφεία του Μπέρια. Ο Μπάμπελ ανακάλεσε την ομολογία του, αρνήθηκε ότι υπήρξε ποτέ κατάσκοπος ή ότι έκανε οτιδήποτε εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης και δήλωσε ότι ενοχοποίησε τον εαυτό του και άλλους βασανιζόμενος. Η όλη διαδικασία κράτησε είκοσι λεπτά και η ετυμηγορία ήταν προαποφασισμένη, καθώς και η ποινή: μέλος τροτσκιστικής ανατρεπτικής οργάνωσης, κατάσκοπος της Γαλλίας και της Αυστρίας, καταδίκη εις θάνατον από εκτελεστικό απόσπασμα, άμεσα εφαρμοστέα. Εκτελέστηκε το επόμενο πρωί και τάφηκε σε ομαδικό τάφο, κοντά στο μοναστήρι Ντονσκόι, πολύ κοντά στον τάφο της Ευγενίας, της ερωμένης του και κόρης του Γιεζόφ, η οποία είχε αυτοκτονήσει, ενώ ήταν έγκλειστη σε φρενοκομείο.

ΟΡΓ.

Ανώνυμος είπε...

Τίποτε δεν ακούστηκε για τον Ισαάκ Μπάμπελ στην Ε.Σ.Σ.Δ., μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου 1954, όταν ένα σύντομο σημείωμα, γραμμένο στη γραφομηχανή, έλυσε τη σιωπή: «η απόφαση του στρατοδικείου της 26ης Ιανουαρίου 1940 σχετικώς με τον Μπάμπελ Ισαάκ Εμμανουήλοβιτς ανακαλείται βάσει προσφάτως ανακαλυφθέντων στοιχείων και η κατηγορία εναντίον του παύει να ισχύει ελλείψει ενδείξεων τελέσεως εγκλήματος».
apo το μπλογ
Shinecast's Blog
Γιώργος Τσακνιάς



2)
KAI AΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ Ο ΒΙΖΙΝΣΚΙ
(ανωτατο εισαγγελικο οργανο στιην δικη της μοσχας
ΟΡΓΑΝΟ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ

Βισίνσκι, Αντρέι (1883-1954). Αστός δικηγόρος στην προεπαναστατική Ρωσία που προσχώρησε στους μενσεβίκους. Αργότερα «βαπτίστηκε» επαναστάτης και συμφιλιώθηκε με τον μπολσεβικισμό –μετά φυσικά από την εδραίωση της εξουσίας του (1920). Το 1925 ο Βισίνσκι γίνεται Πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και το 1928 Λαϊκός Επίτροπος Παιδείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το 1931 περνάει στο δικαστικό σώμα, για να παίξει στις μεγάλες Δίκες της Μόσχας (1935-1939) το ρόλο του γενικού εισαγγελέα της ΕΣΣΔ, στέλνοντας, με εντολή του Στάλιν, κατά χιλιάδες τους μπολσεβίκους και τους απλούς εργάτες στο εκτελεστικό απόσπασμα.
marxists.org
Ο Βισίνσκι ήταν αδίστακτος και γιʼ αυτό ικανός για όλα. Να ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των υπηρεσιών που πρόσφερε στους νέους αφέντες του Κρεμλίνου και που αφορά τους αντιπροσώπους στο 17ο Συνέδριο του Κόμματος (1934), το περίφημο «Συνέδριο των Νικητών», και όσους εκλέχτηκαν τότε στην ΚΕ του Κόμματος:

«Εξακριβώθηκε ότι από τα 139 τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος που εκλέχτηκαν στο 17ο Συνέδριο πιάστηκαν και εκτελέσθηκαν (κυρίως στην περίοδο 1937-1938) οι 98, δηλ. το 70 %…

Από τους 1966 αντιπροσώπους στο Συνέδριο με θετική ή συμβουλευτική ψήφο, οι 1108, δηλαδή πολύ περισσότεροι από τους μισούς (56,3%) συνελήφθησαν βάσει κατηγοριών για αντεπαναστατικά εγκλήματα», (Μυστική Έκθεση του Ν. Χρουστσόφ στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, σελ. 35-36, εκδόσεις «Θεμέλιο»)
Και πρέπει να τονίσουμε ότι οι αντιπρόσωποι στο 17ο Συνέδριο δεν ήταν νεοστρατoλογημένοι καριερίστες ή βολεμένοι γραφειοκράτες: το 80% των αντιπροσώπων είχαν μπει στο Μπολσεβίκικο Κόμμα στη διάρκεια της παρανομίας και γενικά πριν την κατοχύρωση της νίκης, δηλαδή πριν το 1920, ενώ το 60% των αντιπροσώπων ήταν εργάτες.

Γιʼ αυτές του τις υπηρεσίες, ο Βισίνσκι προωθείται και εκλέγεται μέλος της ΚΕ του Κόμματος στο 18ο και 19ο Συνέδριο και μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ. Το 1939 τον βρίσκουμε αντιπρόεδρο του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων της ΕΣΣΔ και το 1949 αντικαθιστά τον Μολότοφ στο υπουργείο Εξωτερικών
marxists.org


org.