Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Είναι η Χρυσή Αυγή ιδεολογικά κυρίαρχη;




Έτσι διατείνεται η ΑΕ (= Αυτού Εξωμότης), ο Ηλίας Κανέλλης, στo editorial τού περιοδικού του The Books’ Journal (τεύχος Ιουνίου), που θα διαβάσετε παρακάτω. Ο θεμελιωτικός άξονας της διαπίστωσής του είναι βέβαια αυτός κάθε αξιοπρεπούς ευρωπαϊστή/φεντεραλιστή: ο αστικοφιλελεύθερος αντιεθνικισμός. Ο οποίος, βεβαίως βεβαίως, καθώς περνάει αλλά δεν ακουμπάει τον διεθνισμό τής Αριστεράς, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ευρωπαϊκός εθνικισμός (ο Κανέλλης, όπως και η Σώτη Τριανταφύλλου και η Λένα Κιτσοπούλου,  δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να κάψει ζωντανή την ελληνική σημαία· θα προτιμούσε όμως να του κόψουν και τα δύο χέρια από τον ώμο, παρά έστω και να μουντζώσει την αστερόεσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης...). Αυτό το τελευταίο είναι κάτι που συνήθως ξεχνούν οι σούπερ ντούπερ διεθνιστές τής Αριστεράς (λέγε με κυρίως ΣΥΡΙΖΑ), οι οποίοι και ως προς τις αντιεθνικιστικές κορόνες και τα αντίστοιχα προτάγματα είναι una faccia una razza με τον Κανέλλη (ας πούμε μερικά ονόματα κι ας θίξουμε κάποιες υπολήψεις: Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, Λάσκος, Τσακαλώτος, Μηλιός, Παρασκευόπουλος aka Ψευτοθόδωρος, Σία Αναγνωστοπούλου, Μπουρνάζος, Θεοδωρίδης, καθώς και τις πρόσφατες μετεγγραφές Λιάκου και Ρεπούση —αν και ακόμα δεν έχουν πέσει οι υπογραφές...).

Τέλος πάντων. Ας μην περιγράψω άλλο. Όσοι διαβάσουν, ας βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ



Η εκλογική αντοχή της Χρυσής Αυγής φαίνεται ότι συνεχίζει να ξαφνιάζει πολλούς. Όχι τυχαία, εκείνους που είναι οχυρωμένοι στις βεβαιότητες και στις φενάκες της μεταπολίτευσης, εκείνους που αρνούνται να δουν τους βαθύτερους λόγους και τις αιτίες λόγω των οποίων το ελληνικό νεοναζιστικό κόμμα έχει μεγάλη επιρροή στην ελληνική κοινωνία. Επιρροή κυρίως ιδεολογική.

Η Χρυσή Αυγή είναι αποτέλεσμα της εδραίας εθνικής ιδεολογίας, μια μεταλλαγή της Μεγάλης Ιδέας, που καλλιεργήθηκε και εντυπώθηκε μετά την κατάρρευση της χούντας και παρά την εθνική καταστροφή στην Κύπρο, όχι ως ρήξη με την ιδεολογία του απριλιανού καθεστώτος, αλλά ως συνέχειά του. Το ευρωπαϊκό πεδίο, μετά την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ και, κυρίως, μετά την ένταξη στην ΟΝΕ, αντί να εξοπλίσει τη χώρα με την ευρωπαϊκή κουλτούρα της προόδου, των δικαιωμάτων και της ανοιχτής κοινωνίας, της εξασφάλισε απλώς ένα υπόβαθρο σταθερότητας και ευμάρειας, πάνω στα οποία η πάγια ελληνική ιδεολογία, απαλλαγμένη από το σύνδρομο της Ψωροκώσταινας, εμπλουτίστηκε με την αίσθηση της ανωτερότητας και της κυριαρχίας, αναβίωσε δηλαδή εκσυγχρονισμένη την καταστροφική Μεγάλη Ιδέα. Η κατάρρευση, απλώς, με τη βοήθεια του διάχυτου και γενικευμένου αντιευρωπαϊσμού, που καλλιεργήθηκε ακόμα και στη Νέα Δημοκρατία (το κόμμα που ιδρύθηκε ως συντηρητική σταθερά της πίστης στην Ευρώπη), αλλά ακόμα και στον ΣΥΡΙΖΑ που στήθηκε ως επίγονος της δημοκρατικής ευρωπαϊκής Αριστεράς, απελευθέρωσε δυνάμεις εγκλωβισμένες έως τότε στον δικομματισμό και τις παραφυάδες του, επιτρέποντάς τους να αποκτήσουν και κομματική εκπροσώπηση. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά και ευκρινή.

Το πολιτικό σύστημα έχει αρχίσει να ανησυχεί για τη Χρυσή Αυγή. Αλλά εκτός από την ανταλλαγή κατηγοριών εκατέρωθεν για την άνοδο, την κυριαρχία και τις οσμώσεις του ελληνικού νεοναζισμού με δυνάμεις από τα κατεστημένα (και τα νεοπαγή, πλην επίσης κατεστημένα) κόμματα του σύγχρονου ελληνικού κρατισμού, και εκτός από το δικαστικό εγχείρημα διερεύνησης της σοβαρής πιθανότητας το κόμμα να λειτουργεί ως εγκληματική συμμορία, τίποτα δεν έχει αλλάξει, ώστε η Χρυσή Αυγή να τεθεί ουσιαστικά στον αντίποδα των συμφερόντων της ελληνικής κοινωνίας. Αν εξαιρέσουμε τον εξτρεμισμό των εκπροσώπων του νεοναζιστικού κόμματος, η Χρυσή Αυγή είναι ιδεολογικά κυρίαρχη. Οι ιδεολογικές διαφορές που έχει με την εθνική ιδεολογία είναι ελάχιστες:

*Η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία, επισήμως, δεν συζητήθηκε ποτέ ουσιαστικά η μετεξέλιξη της Ευρώπης και η θέση των ελλήνων πολιτών σε μια μεγάλη, υπερεθνική ενότητα. Παραμένουμε προσηλωμένοι στο έθνος, μια κατασκευή παλαιότερων εποχών, και ο εθνικισμός είναι συστατικό της ιδεολογίας που διδάσκεται στα σχολεία, υιοθετείται από τα κόμματα και εκπέμπεται από τα ΜΜΕ.

*Η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία, κατά σύστημα και εν γνώσει των πολιτικών ηγεσιών της, παραβιάζει συστηματικά τα δικαιώματα εθνικών και κοινωνικών μειονοτήτων, με αποτέλεσμα να καταδικάζεται συνεχώς από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων τις αποφάσεις του οποίου, παρ' όλα αυτά, αγνοεί. Η επιλογή δύο μειονοτικών κομμάτων να κατέλθουν στις εκλογές αυτόνομα δείχνει τη μοναδική δυνατότητα που έχουν οι εθνικές μειονότητες σε αυτή τη χώρα: περιθωριοποιημένες, προσπαθούν να βρουν φωνή μόνο μέσα στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών.

*Η Ελλάδα είναι η χώρα η οποία, ακόμα και στην κρίση, ξοδεύει τεράστια ποσά για τη διατήρηση εθνικού στρατού, κάνοντας ό,τι μπορεί για να περιστοιχίζεται από εχθρούς. Στην Κύπρο συζητούν σοβαρά την πιθανότητα ενός κοινού ενεργειακού μέλλοντος Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων μαζί, με τη στρατηγική συμμετοχή σε αυτό της Τουρκίας, αλλά εδώ η πολιτική βαυκαλίζεται ακόμα με τα προαιώνια στερεότυπα, μη τολμώντας να ψελλίσει έστω ότι η συνεννόηση, η διεθνής διαιτησία και η προοπτική της ειρηνικής συνεργασίας είναι ο μόνος βιώσιμος τρόπος αντιμετώπισης των διεθνών σχέσεων της χώρας.

*Η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία καλλιεργούνται, κατά σύστημα, ιδεολογήματα φυλετικής ανωτερότητας (που τροφοδοτούν το ρατσισμό) και εθνικού μεγαλείου και ευγενικής καταγωγής (που γιγαντώνουν τον εθνικισμό).

*Η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία η ορθόδοξη θρησκεία ενσωματώθηκε στην ιδεολογία της και καθρεφτίζεται στους θεσμούς της. Ο περίφημος χωρισμός Εκκλησίας - Κράτους όλοι γνωρίζουμε ότι σήμερα είναι αδύνατος, με δεδομένο ότι θα χρειαστεί να ανατραπούν πολλά συστατικά της καθημερινής ζωής μας, μεταξύ άλλων ο προσανατολισμός της παιδείας, ο τρόπος άσκησης της δικαιοσύνης, η αμφισβήτηση του ιδεολογικού προτύπου που μας συνέχει. Το χουντικό σύνθημα Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών παραμένει κίνητρο της εθνικής ιδιοσυστασίας μας.

Όσο κρατική ιδεολογία είναι ο εθνικισμός και κυρίαρχη ιδεολογία όλων των κομμάτων που υπερασπίζονται τον κρατισμό ο εθνολαϊκισμός, η Χρυσή Αυγή θα συμπορεύεται με σοβαρή κοινωνική εκπροσώπηση. Αν μια καταστροφή δεν τα αλλάξει όλα μονομιάς, αν δηλαδή η χώρα καταφέρει να συνεχίσει την ευρωπαϊκή πορεία πατώντας πάνω στα πήλινα ποδαράκια της, μοναδικός τρόπος αποδυνάμωσής της είναι η εξομάλυνση της καθημερινότητας των πολιτών, η μείωση της ζήτησης ριζοσπαστικών τιμωρητικών ιδεολογιών και πολιτικών.

Τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να αντιμετωπισθούν σε ένα ιδεατό μέλλον, με την Ευρώπη πιο φεντεραλιστική και με κυρίαρχες τις πολιτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις στην Ελλάδα. Αν και μοιάζει με σενάριο φαντασίας, η ελπίδα πρέπει να πεθαίνει τελευταία. Και τα μέτωπα χρειάζεται να κρατηθούν ανοιχτά.




Photo: xaxor.com

9 σχόλια:

LeftG700 είπε...

ΣΧΟΛΙΟ ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ


Σε προηγούμενες αναρτήσεις, υπάρχουν μερικά σχόλια αναπάντητα από τη μεριά μου. Θα απαντηθούν έστω και με καθυστέρηση. Έτρεχα (και τρέχω) για κάποια έκτακτα ζητήματα της καθημερινότητας, που λένε και στα δελτία τών 8. ;-) :-)


Τα λέμε

eparistera είπε...

Ναι αλλά στο ερμηνευτικό πλαίσιο του Κανέλλη μπορούν να ενταχθεί η αλματώδης άνοδος των αντιδραστικών ακροδεξιών κομμάτων; Ούτε αυτοί είναι εξοπλισμένοι «με την ευρωπαϊκή κουλτούρα της προόδου, των δικαιωμάτων και της ανοιχτής κοινωνίας»; Και αναφέρομαι συγκεκριμένα Λεπέν στη Γαλλία, Φάρατζ στη Βρετανία, το ακροδεξιό Λαϊκό κόμμα στη Δανία και πάει λέγοντας. Μήπως, λέω μήπως, η αντίδραση στην αντιδραστική υπερεθνική ΕΕ εκφράζεται και μέσω της ακροδεξιάς μια και απουσιάζει ο αριστερός πολιτικός λόγος που θα συνδέει το εθνικό, το διεθνικό και το ταξικό αποσαφηνίζοντας τη διασύνδεσή τους; Λέω μήπως.

Khlysty είπε...

"*Η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία καλλιεργούνται, κατά σύστημα, ιδεολογήματα φυλετικής ανωτερότητας (που τροφοδοτούν το ρατσισμό) και εθνικού μεγαλείου και ευγενικής καταγωγής (που γιγαντώνουν τον εθνικισμό)
AXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXρετιεγραψεοβλαξΧΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!

Unknown είπε...



Εδω δεν προκειται για καμια κυριαρχη ιδεολογία, αλλά για ενα μεγαλειωδες μπερδεμα.

Απο απο το 2008 που ξεσπασε η χρηματοπιστωτικη κριση στις ΗΠΑ και επεκταθηκε ως παγκοσμια οικονομικη κριση του ισχυοντος συστηματος, ( του καπιταλισμου)
και ολα τα ευρωπαικα εθνη λειτουργουσαν με τους ορους του,
δεν ειχε σημειωθει αυτή η εκρηξη του εθνικισμου. ουτε και η αντιδραση για τον υπερεθνικο οργανισμο της ΕΕ.

Μια χαρα πηγαιναν ολα η μεν Γερμανία νεμονταν τα εμπορικα της πλεονασματα εις βαρος του ευρωπαικου Νότου. Αλλά τοτε καμια αντιδραση δεν υπηρχε εναντια στην ευρωπαικη ενωση, δεν καλλιεργειτο κανενα πνευμα εθνικισμου, ολοι μιλουσαν για την ευρωπαικη ολοκληρωση κλπ κλπ.

Στη δε Ελλαδα, η πλεον φιλοευρωπαΐκη εποχή ηταν κατα τη διακυβερνηση Σημίτη, οταν η ελληνικη καταναλωτικη κοινωνία ειχε ως προτυπο τα γερμανικα προιοντα, οτιδηποτε εγραφε "made in Germany" απο αυτοκίνητα μεχρι καφετεριες γινονταν.....αναρπαστα απο τους ελληνες αγοραστες ως τα εχοντα τα μεγαλυτερα πλεονεκτηματα και αξιοπιστία.

Τήν εποχή αυτή λοιπόν που ηταν η Χρυση Αυγή; (οπως εχει γραφει εχειι ιδρυθει απο τις αρχες της δεκαετίας του ΄80), ομως ηταν μια εντελως ασημαντη πολιτικη δυναμη.

Απο το 2008 ομως και μετα αντι να επικεντρωθει η αντιδραση των λαων στην αιτία που δημιουργησε ολα τα επωδυνα μετρα της κρισης , (φτωχεια, ανεργία, μειωση του εισοδήματος, ανασφαλεια κλπ.), με αλλα λογια στον καπιταλισμό ,

δημιουργηθηκε μια "ψευδής εντυπωση" οτι για ολα φταιει το οτι υπηρχε μια ευρωπαικη οντοτητα η ΕΕ και η ευρωζώνη που "εξουδετερωσε" την εθνικη ταυτότητα.

Εκτοτε παραμενει αυτό το παραμυθιασμα και ετσι "ξεμυτισαν" ολες οι ακροδεξιές, φασιστικες, ναζιστικές νοοτροπίες, που εχοντας κυρίως ως προτυπο τον Χιτλερ με τον εθνικοσοσιαλισμο του, εισχωρησαν στα κοινωνικά στρωματα που ειχαν πληγει περισσότερο απο την κριση (του καπιταλισμου και οχι του ευρωπαΐσμου)
με αποτελεσμα να γινεται συζήτηση εαν εχουν και "κυριαρχη ιδεολογία"

Ολες δε οι πολιτικες δυναμεις που αντιδρουν σε μια ευρωπαικη ενωση (απο ακροδεξια μεχρι ακροαριστερα), βρηκαν" καταφύγιο" στην εννοια του "εθνους", ειναι αυτό το οποιο "χανουμε" και πρεπει να παλαιψουμε για να μεινουμε ενα κυριαρχο εθνος.

Αλλα τα εθνη λειτουργουσαν επι χρονια, μεσα σε ενα συγκεκριμενο κοινωνικο-οικονομικό σύστημα και αυτό το συστημα ειναι η αιτία των επιπτωσεων της κρισης στους ανθρώπους.

Ακομα και το ΚΚΕ που στην αρχή της κρισης επεσημαινε την κριση ως αιτία των αντιθεσεων του καπιταλισμου , ηδη εχει επικεντρωσει ολη την αντιδραση του
στην ΕΕ, στην εννοια της ευρώπης ως μια δύναμη κυρίαρχων κρατων που καταδυναστευουν τους αδύναμους λαους.

Η κριση που συνεχιζει απο το 2008 μεχρι σημερα εχει "ξεχαστει"ως ο κυρίως υπευθυνος.

Γιατί στις ΗΠΑ, δεν παρατηρειται αυτή η εξαρση του εθνικισμου , δ εδομενου οτι απο εκει αρχισε η χρηματοπιστωτικη κρίση με αποτελεσμα την παγκοσμια ;;;
Ισως γιατί οι αμερικανοι πολιτες αισθανονται οτι το να ειναι καποιος "american citizen" , δεν αμφισβητειται η ταυτότητα του, για την οποια και ο πλεον "ταπεινος" πολίτης την χρησιμοποιει ως "οπλο" αδιαπραγματευτο.










Unknown είπε...

Αριστερα Φιλαρακια

Τι Unknown λεε;;

Ειμαι η Ενη

υγ.
Αλλαξατε το συστημα και γινεται μπερδεμα

Khlysty είπε...

Κυρία Ενη μου,
Δεν ξέρω τι θα σας απαντήσουν οι Λέφτηδες, εγώ θα αρκεστώ σε αυτό:

"Γιατί να είμαι με την Ε.Ε., όταν αυτή απορρίπτει κάθε έννοια αλληλεγγύης μεταξύ ισότιμων εταίρων και επιτρέπει την εφαρμογή μιας εξαιρετικά στρεβλής και μονομερώς τιμωρητικής πολιτικής εναντίον μου, την οποία επί της ουσίας επιβάλλει η Γερμανία, εις βάρος, μάλιστα, και των υπολοίπων χωρών-μελών της Ένωσης;".

Εσείς αναφέρεστε γενικά στον καπιταλισμό, αδιαφορώντας για τα χαρακτηριστικά του καπιταλισμού που εφαρμόζει η Ε.Ε. εις βάρος των πιο αδύναμων κρατών-μελών της, είναι σα να λέτε "say no to drugs": θέλετε να το πείτε αυτό στον Μπάροους, στον Λήρυ ή στον Χαντερ Τόμσον; ;-)

Unknown είπε...

"Η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία, επισήμως, δεν συζητήθηκε ποτέ ουσιαστικά η μετεξέλιξη της Ευρώπης και η θέση των ελλήνων πολιτών σε μια μεγάλη, υπερεθνική ενότητα."

H Eλλάδα είναι μία χώρα (μία από τις χώρες, για την ακρίβεια) που ουδέποτε ζήτησε από τους πολίτες της να πάρουν θέση για την εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στις χώρες όπου ζητήθηκε από τους πολίτες να πάρουν θέση, οι πολίτες απάντησαν εξέφρασαν τη δυσπιστία τους, για να μην πω τη δυσφορία τους, απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Ξεχάσατε π.χ. το σαφέστατο ΟΧΙ των Γάλλων στο ευρωσύνταγμα;

Costis Papaioannou είπε...

Τελικά δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ένα ακαδημαϊκής τάξης κείμενο στο οποίο κυριαρχούν τα οπορτουνιστικά χαρακτηριστικά της φασιστικής λογικής έπεσε στα νύχια ενός καθάρματος στο οποίο κυριαρχούν τα φασιστικά χαρακτηριστικά της οπορτουνιστικής λογικής.

http://www.critici.gr/PageText.php?text_flag=1&item_id=414

LeftG700 είπε...

Ζητώ μία μεγάλη συγγνώμη από τους σχολιαστές[***] (ιδιαίτερα από τον φίλτατο eparistera) για τη ‘‘λάμψη’’ τής απουσίας μου από τη συζήτηση αυτής τής ανάρτησης. Πάντως, με το χέρι στην καρδιά, εκτός των υποκειμενικών λόγων υπήρξαν και αντικειμενικοί λόγοι. Θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε τα σχετικά θέματα λίαν συντόμως...


Τα λέμε


[***] Πού πας ρε Κωστή Παπαϊωάννου; Για σχολιαστές μιλάω, όχι για ανθρωποφάγους!