Έδειχναν σε κάποιον το φεγγάρι κι εκείνος έψαχνε να βρει σκούρα γυαλιά, γιατί νόμιζε ότι του δείχνουν τον ήλιο! (η απάντηση στην απάντηση του Lenin Reloaded σχετικά με το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία τής Σκωτίας)

(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Επειδή αυτή η ανάρτηση συνδέεται με τις αμέσως προηγούμενες, συνιστάται σε όσους δεν τις έχουν διαβάσει, πριν προχωρήσουν στην ανάγνωση αυτού τού σημειώματος, να ανατρέξουν για την καλύτερη κατανόησή του εδώ, εδώ κι εδώ.)  

Τι θα καταλάβαινε κάποιος αναγνώστης που θα τύχαινε να διαβάσει στο ιστολόγιο Lenin Reloaded την απαντητική ανάρτηση (των σχολίων συμπεριλαμβανομένων) που προλογίσαμε και αναδημοσιεύσαμε κι εμείς, στην οποία επισήμαινε την απόφαση του Εθνικού Κόμματος Σκωτίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ σε περίπτωση που το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία τής χώρας απέβαινε υπέρ τού Ναι, και δεν ήξερε ποιοι είναι οι «θρασείς και ανιστόρητοι» στους οποίους απευθυνόταν; Θα καταλάβαινε ένα πράγμα: ότι αυτοί οι «θρασείς και ανιστόρητοι» είναι κάποιοι ‘‘πυροβολημένοι’’ αριστεροί, ντόπιοι ή και ξένοι, οι οποίοι συντάχθηκαν με το αίτημα της εθνικής ανεξαρτησίας τής Σκωτίας, έχοντας περίπου την πεποίθηση ότι το Εθνικό Κόμμα Σκωτίας που προώθησε αυτή την υπόθεση είναι κάτι σαν το ...ΣΔΕΚΡ (μπ) κι ότι το νέο έθνος-κράτος που ενδεχομένως θα προέκυπτε, όχι μόνο θα έθετε εαυτό εκτός ΝΑΤΟ, αλλά θα σήκωνε και την Κόκκινη Σημαία, για να βαδίσει στο δρόμο τού σοσιαλισμού! Αυτό θα καταλάβαινε. Κι έτσι, θα βρισκόταν εκατομμύρια μίλια μακριά από την πραγματικότητα! Γιατί η περί ης ο λόγος ανάρτηση απαντούσε μεν σ’ εμάς (ναι, εμείς ήμαστε οι «θρασείς και ανιστόρητοι»), που, μπορεί να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως αριστεροί, αλλά ούτε κατά διάνοια ισχυριστήκαμε όσα τα συμφραζόμενα της απάντησης μας αποδίδουν. Κοντολογίς, ο ιστολόγος τού Lenin Reloaded έφτιαξε κάτι καραγκιοζάκια, τους έδωσε το όνομά μας και τα ‘‘κατατρόπωσε’’ στη συνέχεια, μέσα σε θριαμβικούς αλαλαγμούς τού ίδιου και κάνα-δυο ακόμα κουφιοκεφαλάκηδων!

Στο ποστ που ‘‘ερέθισε’’ τον κατά γράμμα αλλά όχι και κατά το πνεύμα λενινιστή φίλο μας και τον ώθησε να μας ‘‘απαντήσει’’ (είδαμε πώς), εμείς δεν ασχοληθήκαμε καθόλου με τους γενικότερους πολιτικούς προσανατολισμούς τού εθνικοανεξαρτησιακού σκωτσέζικου κινήματος ή τον πολιτικό χαρακτήρα τού Εθνικού Κόμματος Σκωτίας.[1] Περιοριστήκαμε μόνο να επισημάνουμε ότι κινήματα εντός τής Ευρωπαϊκής Ένωσης με αιτήματα εθνικής ανεξαρτησίας πρέπει να είναι καλοδεχούμενα από κάθε αριστερό ο οποίος δεν ασπάζεται την άποψη πως ο δρόμος προς το σοσιαλισμό περνάει υποχρεωτικά μέσα από την υπαρκτή ΕΕ, αφού, εκ των πραγμάτων —«αντικειμενικά», αν προτιμά ο λενινιστής μας—, αποτελούν τροχοπέδη στην πορεία τής περαιτέρω ενοποίησης της ΕΕ και/ή παράγοντα αποσταθεροποίησης.[2] Και, βέβαια, καγχάσαμε με την ψυχή μας για την πολιτική τυφλότητα του συγκεκριμένου ιστολόγου (τυφλότητα που δεν είναι υπερβολή να τη χαρακτηρίσει κανείς, όπως κάναμε εμείς, «πολιτική μωρία»), ο οποίος, αντί να εκφράσει μία κάποια λύπη ή έστω απογοήτευση για το «χώμα που έφαγαν» οι υποστηρικτές τής ανεξαρτησίας, όπως θα ήταν λογικό για έναν εχθρό τής ΕΕ, έφαγε επιδεικτικά μέλι για τη διάψευση των ελπίδων τού ομόσταυλου στο Ευρωπαϊκό Ζήτημα Γιώργου Δελαστίκ!

Επ’ αυτών τών δύο αλληλένδετων ζητημάτων, των μόνων ζητημάτων που θίξαμε, δεν άρθρωσε ούτε ένα κιχ, ούτε ένα ιώτα, δεν έβγαλε καν ένα επιφώνημα η διαδικτυακή μετεμψύχωση του Λένιν! —και τι να πει, εδώ που τα λέμε; Κατά τη συχνή συνήθειά του (συνήθεια που, χαρακτηρίζει και πλείστους όσους εκ τών οπαδών τού ΚΚΕ, για να τα λέμε όλα και να μη τον αδικούμε), όχι μόνο πέταξε τη μπάλα στην κερκίδα, όχι μόνο μετατόπισε κάμποσα μέτρα το τέρμα του, αλλά άλλαξε και το άθλημα! Εκεί που παίζαμε ποδόσφαιρο, το γύρισε στο water polo!!!

Και γεννάται το ερώτημα: έχει συναίσθηση αυτής τής φαντασμαγορικής γυροβολιάς του; Μ’ άλλα λόγια, μετατόπισε την κουβέντα από το φεγγάρι στον ήλιο εξ αιτίας μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας, όπως ισχυρίζομαι στον τίτλο αυτού τού σημειώματος  και όπως υποδηλώνει η φωτογραφία που το διακοσμεί, ή, αντίθετα, προέβη στη μετατόπιση εν πλήρει συνειδήσει, όπως ρητά υποστηρίζω στην προηγούμενη παράγραφο; Εγώ προσωπικά αδυνατώ να δώσω βέβαιη και οριστική απάντηση —αυτό δείχνει εξ άλλου και η αντίφαση στην οποία πέφτω, για την οποία μόλις έκανα λόγο. Ένα είναι πάντως βέβαιο. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, δεν μπορεί να πείσει παρά μόνο τους κουφιοκεφαλάκηδες από όσους αναγνώστες του (κατά συντριπτική πλειοψηφία μέλη, οπαδοί και φίλοι τού ΚΚΕ) παρακολούθησαν αυτόν τον πολεμικό διάλογο.[3] Το αποτέλεσμα αυτής τής πειθούς θα είναι βέβαια οι κουφιοκεφαλάκηδες να συνεχίσουν να παραμένουν αυτό που είναι: κουφιοκεφαλάκηδες. Ας ελπίσουμε ότι οι ανοιχτόμυαλοι, που θα κατανοήσουν την έκταση της κακοποίησης του λενινιστικού πνεύματος στο ζήτημα της Σκωτίας, ιδωμένου και στις γενικότερες προεκτάσεις του, δεν θα λείψουν...

≈≈≈≈≈

[1] Αν και θα είχαμε κάθε λόγο να το κάνουμε: οι οπαδοί τής ανεξαρτησίας τής Σκωτίας έχουν συνδέσει το βασικό τους στόχο και με κοινωνικά αιτήματα που εκφράζουν τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας τού σκωτσέζικου λαού. Αυτό είναι κάτι που μέχρι και οι «λυσσασμένοι αντιεθνικιστές» (και τροτσκιστές με πολιτικά) τού Red Notebook το έλαβαν υπ’ όψη τους και έβαλαν τα ultra διεθνιστικά σπαθιά τους στη θήκη. Μόνο ο ‘‘λενινιστής’’ μας δεν το κατάλαβε! —ίσως γιατί ήταν απασχολημένος με την αποστήθιση του 2^ου κεφάλαιου από το «Κράτος και επανάσταση»...

[2] Είναι αυτονόητο ότι το θέμα τού ποιος έχει την ηγεμονία σε κινήματα εθνικής ανεξαρτησίας δεν είναι αδιάφορο. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν αντικαθιστά το πρωτεύον. Και το πρωτεύον είναι η παρενόχληση/αποσταθεροποίηση/υπονόμευση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, υπό τις παρούσες συνθήκες και συσχετισμούς εξουσιαστικής ισχύος.

[3] Τους οποίους, για να τα λέμε όοολα όλα, δεν φρόντισε να τους ενημερώσει για το αντικείμενο της διαφωνίας, βάζοντας ένα link που να οδηγεί στην ανάρτησή μας στην οποία απαντούσε, ώστε να τους δώσει την ευκαιρία να κρίνουν και οι ίδιοι τα επιχειρήματά του σε σύγκριση με τους δικούς μας ισχυρισμούς. Ας ελπίσουμε ότι θα το κάνει στη νέα του απαντητική ανάρτηση. Αν υπάρξει. Προσωπικά, έχω κάποιες (ισχυρές) αμφιβολίες. Γιατί δεν διέφυγε της προσοχής μου πως, όταν ο Νίκος Σαραντάκος (που δεν είναι βέβαια λενινιστής, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να είναι επιδέξιος ανασκαφέας αρχείων) κατεδάφισε με πάταγο σε άρθρο του τους ισχυρισμούς που είχε διατυπώσει σε δικό του άρθρο  ότι το ΚΚΕ δεν αναφερόταν στον όρο «αριστερά» πριν από το 1951, περιορίστηκε να ‘‘ρετουσάρει’’ στη ζούλα την ανιστόρητη ανάρτησή του (εδώ ταιριάζει ο επιθετικός προσδιορισμός, όχι εκεί που τον έβαλε ο ίδιος!) και να ψελλίσει μερικά λόγια τύπου «κι εσείς γιατί καταπιέζετε τους μαύρους;» σε ένα σχολιάκι. Φέρθηκε δηλαδή σαν τον «Βασιλέα Δημήτριο» και καθόλου σαν τον Βλαδίμηρο Λένιν —κι ας έχει πάρει το όνομά του...