Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Ο Καρλ Λίμπκνεχτ ήταν το δάχτυλο, σύντροφοι. Και το φεγγάρι δεν ήταν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης!




Παρά την ενδιαφέρουσα συζήτηση που πυροδότησε η προπροηγούμενη ανάρτηση, αυτή με το «τριφασικό κουίζ», νομίζω ότι πρέπει να την κατατάξουμε στις ατυχήσασες αναρτήσεις. Κι αυτό γιατί οι σχολιαστές –όσοι καταδέχτηκαν να ασχοληθούν με το θέμα που έβαζε διότι υπήρξαν και άλλοι που δεν…– έπεσαν στην παγίδα στην οποία, κακώς, θεωρείται ότι πέφτουν μόνο οι Κνίτες («έδειχναν σ’ έναν Κνίτη το φεγγάρι κι εκείνος κοίταγε το δάχτυλο»). Αλλά, πριν συνεχίσω, ας δώσω τις σωστές απαντήσεις τους κουίζ, θυμίζοντας και τις τρεις ερωτήσεις:

A: Τι έκανε ο Καρλ Λίμπκνεχτ στις 4 Αυγούστου τού 1914;

Απάντηση: Στις 4 Αυγούστου 1914, κανονικά, ο Καρλ Λίμπκνεχτ έπρεπε να πάει στο Ράιχσταγκ που εκείνη την ημέρα θα αποφάσιζε αν θα εγκρίνει την πρώτη φουρνιά πολεμικών δανείων για την αντιμετώπιση των αναγκών της πολεμικής αναμέτρησης του Α´ Παγκοσμίου Πολέμου που είχε ήδη ξεσπάσει (την 1η Αυγούστου η Γερμανία είχε κηρύξει τον πόλεμο προς τη Ρωσία και στις 4 Αυγούστου προς τη Γαλλία. Ως γνωστόν, ο Λίμπκνεχτ, όπως και όλη η αριστερή πτέρυγα του ενιαίου ακόμα Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας και γενικότερα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας της εποχής, ήταν ριζικά αντίθετος. Άρα, τι πιο αναμενόμενο και επιβεβλημένο γι’ αυτόν από το να συμμετάσχει στη συνεδρίαση του γερμανικού κοινοβουλίου και να καταψηφίσει την πρόταση της αυτοκρατορικής κυβέρνησης υπέρ της αύξησης των πολεμικών δαπανών, ιδίως από τη στιγμή που του ήταν γνωστό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών τού κόμματός του θα την υποστήριζαν; Κι όμως. Ο Λίμπκνεχτ επέλεξε εκείνη την ημέρα να εκδηλώσει την αντίδρασή του απέχοντας από την ψηφοφορία. Φυσικά, ήταν τυχερός. Γιατί γλύτωσε τους μύδρους που η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ και της ΚΟΕ, αν ζούσε και δρούσε εκείνη την εποχή στη Γερμανία, θα εξαπέλυε εναντίον του γι’ αυτή την «υποτονική και πολύ κατώτερη των αναγκών του εργατικού και αντιπολεμικού κινήματος» αντίδραση…

B: Πότε και μαζί με ποιους άλλους συντρόφους και συντρόφισσές του ίδρυσε την ομάδα Σπάρτακος;

Απάντηση: Η ομάδα Σπάρτακος σχηματίστηκε το Δεκέμβριο του 1914, σχεδόν πέντε (5!) ολόκληρους μήνες μετά την οριστικοποίηση της ιστορικής ταξικής προδοσίας τού ενιαίου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας, με πρωτεργάτες τους Καρλ Λίμπκνεχτ, Ρόζα Λούξεμπουργκ, Κλάρα Τσέτκιν, Πωλ Λεβί, Έρνεστ Μέγιερ και άλλα στελέχη της αριστερής πτέρυγας του SPD. Πού ήσαστε Κουτσούμπα και Ρινάλντι να τους καταγγέλλατε για την «εξοργιστική που γεννά εύλογα ερωτηματικά» καθυστέρηση;

Γ: Πότε διαγράφτηκαν από το SPD τα μέλη τής ομάδας και γιατί παρέμειναν σε αυτό μέχρι να διαγραφούν;

Απάντηση: Διαγράφτηκαν τον Ιανουάριο του 1917! Πράγμα που σημαίνει ότι,  δυόμιση σχεδόν χρόνια μετά την προδοσία του κόμματός τους και τους ποταμούς αιμάτων που η ευρωπαϊκή εργατική τάξη είχε χύσει στα πεδία μάχης του Μεγάλου Πολέμου Σφαγείου, οι Σπαρτακιστές παρέμεναν ακόμα μέλη αυτού τού προδοτικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Και επιπλέον σημαίνει ότι δεν έφυγαν παρά μόνο αφού διαγράφτηκαν από την πλειοψηφία! «Παχυλός ο βουλευτικός μισθός» και «γλυκά τα οφίτσια της εξουσίας», θα έλεγαν, ίσως, οι Κουτσουμπορινάλντιδες, αν ο Γουέλς τους μετέφερε με τη μηχανή του χρόνου στα 1917. Και μόνο η θυσία τών μαρτύρων τού παγκόσμιου προλεταριάτου Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζας Λούξεμπουργκ δείχνει πόσο σωστές θα ήταν οι εκτιμήσεις τους...

Επιμύθιον

Γιατί πήγαμε έναν αιώνα πίσω και ανασύραμε όλες αυτές τις λεπτομέρειες από τις τραγικές και ταυτόχρονα ηρωικές στιγμές του εργατικού και επαναστατικού κινήματος; Όχι ασφαλώς για να αναδείξουμε τον Παναγιώτη Λαφαζάνη σε Καρλ Λίμπκνεχτ τού σήμερα και να παρομοιάσουμε τα μέλη της Αριστερής Πλατφόρμας με τους Σπαρτακιστές τού 1914. Θα ήμασταν τόσο ανόητοι, που θα διεκδικούσαμε με αξιώσεις την καταχώρισή μας στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες στην κατηγορία της ανθρώπινης πολιτικής βλακείας! Κάναμε όλο αυτό το ταξίδι για να πούμε το εξής απλό:

Με την εξαίρεση του κανόνα σύμφωνα με τον οποίο κανείς δεν θέλει να χρεωθεί ένα πολιτικό διαζύγιο, οι χρονισμοί και οι τροπισμοί ενός τέτοιου αποχωρισμού δεν διέπονται από καμία αναλλοίωτη ηθική αξία και δεν υπόκεινται σε αιώνιες πολιτικές αρχές. Είναι ένα ζήτημα που ανήκει σε αυτό που ονομάζουμε «τακτική» και συναρτάται στενά με τις συνθήκες που υπάρχουν σε κάθε δεδομένη συγκυρία και τους στόχους που έχει θέσει η πλευρά η οποία δεν έχει την ισχύ να επιβάλει τις απόψεις της και γι’ αυτό αποχωρεί αργά ή γρήγορα. Η αργή αποχώρηση, εκτός από τη χρονική σχετικότητα (με ποια κριτήρια ορίζεται το «αργά»;) δεν σημαίνει υποχρεωτικά καιροσκοπισμό ή ιδιοτέλεια και γενικά πολιτική ευτέλεια. Και η γρήγορη, αντίστοιχα, δεν σηματοδοτεί σώνει και ντε ευγενή γενναιότητα και ηθικοπολιτική συνέπεια. Με αυτή την έννοια:

Η Αριστερή Πλατφόρμα μπορεί να άργησε ή να μην άργησε να διαχωρίσει τη θέση της από τον «όλον ΣΥΡΙΖΑ» (που πλέον είναι ένα «όλον σκιάχτρο»). Αν όμως έχει συμβεί το πρώτο, οι κατηγορίες της ηγεσίας του ΚΚΕ και της ΚΟΕ ότι η χρονοκαθυστέρηση οφειλόταν στην προσπάθεια διατήρησης των βουλευτικών εδρών της και διακόπηκε μόνο όταν χάθηκε κάθε ελπίδα επίτευξης αυτού τού σκοπού είναι λαμπρό παράδειγμα δίκης (και καταδίκης) προθέσεων και μάλιστα βλακωδώς στημένης –υπάρχουν παραδείγματα βουλευτών και βουλευτριών του ΣΥΡΙΖΑ που κατάπιαν τα «όχι» ή τα «παρών» τα οποία πρόφεραν σε κάποια από τις κρίσιμες ψηφοφορίες και τώρα φιγουράρουν σε ασφαλείς, εκλόγιμες θέσεις στα ψηφοδέλτια του κόμματος· τι εμπόδιζε τους βουλευτές τής Αριστερής Πλατφόρμας να πράξουν το ίδιο; Εν κατακλείδι:

Επί τού συγκεκριμένου ζητήματος, δεν ανιχνεύεται ουδεμία ευτελής ιδιοτέλεια στα στελέχη τής Αριστερής Πλατφόρμας και γενικότερα στο σχήμα (το οποίο έτσι κι αλλιώς απέρχεται από την πολιτική σκηνή). Αντίθετα, η ευτέλεια των ηγεσιών τού ΚΚΕ και της ΚΟΕ ξεχειλίζει από τις οθόνες των υπολογιστών μας. Εντάξει, ο πολιτικός ανταγωνισμός, ακόμα και ο ενδοπαραταξιακός, δεν είναι μία φιλική παρτίδα μπριτζ μεταξύ κυρίων. Άλλο τόσο όμως δεν είναι και λασπομαχία…



34 σχόλια:

dimK. είπε...

το παζλ "αφιερωθηκε" σε μενα,οποτε δηλωνω οτι το διαβασα και ευχαριστω!

LeftG700 είπε...

ΟK, φίλε DimK. Ευχαριστώ κι εγώ για το ενδιαφέρον και την προσοχή σου!


Τα λέμε

ελληνοφρενικος είπε...

Τοτε μην κατηγορεις ουτε τους βουλευτες του συριζα α΄,που παραμενουν γιατι εχουν περιθωριο τα παιδια,μπορει και να φυγουν σε 2 χρονια(οταν το ποσοστο του συριζα α΄παει στο 3%).Παντα θα υπαρχει μια αγκαλια απο το συριζα β΄.....Να αναπληρωσει και τυχον απωλειες απο διαρροες πχ ζωιτσα-νεο κομμα(ετσι στην τυχη το ονομα).Αν θελέις μπορεις να πας και πιο παλια για να μας φερεις παραδειγματα πχ κλεφτες και αρματωλοι στην επανασταση κλπ.Τιποτα ομως πιο σκληρο απο την πραγματικοτητα του σημερα που δεν την ξεπλενει ουτε ο νιαγαρας.....

Sotos είπε...

Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που θέλουν να λέγονται ριζοσπάστες, αριστεροί, αντικαπιταλιστές ή απλά γενικότερα κινηματικοί ακόμα και αναρχικοί που θα προτιμήσουν να απέχουν ή να ψηφίσουν ΛΑΕ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ μόνο για την κομματική καταγραφή και δεν θα ψηφίσουν το μοναδικό κόμμα που μπορεί να πάρει την θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης από τους Χ Ι Τ Λ Ε Ρ Ι Κ Ο Υ Σ (!!!!!!) και αυτό είναι το ΚΚΕ; ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΠΑΙΔΙΑ. ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ!!!!! ΕΛΕΟΣ. ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ; ΜΙΛΑΤΕ ΣΟΒΑΡΑ; Εάν ναι ειλικρινά οι αριστεροί στην ελλάδα αξίζουν το θάνατο που τους ετοιμάζουν. Όσοι δεν θέλετε να παραδεχτείτε τα αυτονόητα είστε ανόητοι, μικροί, βλαμμένοι όσο δεν πάει. Δεν έχω πραγματικά άλλα λόγια

κοριτσάκι είπε...

Μαρξιστη-Λενινιστη
ξανα-μανα

"....Και χρειαζόταν εκείνη η ιδιόμορφη αρρώστια, που από το 1848 λυμαινόταν ολόκληρη την ήπειρο, ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός που όσους προσβάλλει τους αιχμαλωτίζει, τους δένει σ’ έναν κόσμο φανταστικό και τους αφαιρεί κάθε αντίληψη, κάθε ανάμνηση και κάθε κατανόηση του σκληρού εξωτερικού κόσμου, χρειαζόταν λοιπόν αυτός ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός για να θεωρούν ακόμα για νίκες τις κοινοβουλευτικές τους νίκες...."

Karl Marx-The Eighteenth Brumaire of Louis Napoleon

Οποιος-α απεχει απο το εκλογικο τσιρκο .....με οποιονδηποτε τροπο....ενεργητικα...παθητικα....ενεργοπαθητικα ....απο τον καναπε....απο το κρεβατι...απο τον δρομο....
κανει ενα βημα προς τον αυτοσεβασμο και την ατομικη αξιοπρεπεια,,,,
εν αντιθεσει οποιος-α συμμετεχει στο τσιρκο αυτο.... για οποιονδηποτε λογο ,οποια προφαση και επιφαση αν χρησιποποιει....βαδιζει για αλλη μια φορα τον δρομο του αυτοεξευτελισμου και της αυτοταπεινωσης.....
Η κοινοβουλευτικη δημοκρατια και η εκλογικη απατη...βλαπτει σοβαρα (ευτυχως οχι ανεπανορθωτα) καθε αποπειρα ατομικης χειραφετησης....

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Λέω κι εγώ ένα γεια, και ναι δεν θα συμμετέχω στο κοινοβουλευτικό πατιρντί.
Έχουμε να κάνουμε με απάτη. Υπάρχει κορεσμός ανοησίας.
Το κοριτσάκι θαρραλέα μιλάει για απόπειρες ατομικής χειραφέτησης...
Ποιος ακούει κοριτσάκια δίχως να βάλει τα γέλια όμως;...δυστυχώς.
(το βίντεο απίθανο-
τη θέλω για κόρη μου)

Φιλίστωρ είπε...

@Sotos
Tο επιχείρημά σου υπέρ της ψήφου στο ΚΚΕ είναι πολύ καλό, πλην όμως δεν το χρησιμοποιεί το ίδιο το ΚΚΕ, ενώ θα 'πρεπε να το 'χει κάνει παντιέρα. Δε σε βάζει αυτό σε σκέψεις; (Και δεν εννοώ φυσικά ότι το ΚΚΕ έχει φιλο-Χ.Α. αισθήματα. Αυτό μας έλειπε! Εννοώ ότι ίσως το ΚΚΕ δεν πολυθέλει διψήφιο ποσοστό, ώστε να χτυπήσει την τρίτη θέση. Διότι, κακά τα ψέματα, άμα δε διεκδικείς διψήφιο ποσοστό, δύσκολα εκτοπίζεις την Χ.Α. από την τρίτη θέση...)

@κοριτσάκι
Πολύ καλά τα λες, μόνο που ταυτίζεις τη συμμετοχή στις εκλογές με τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό. Ο Μαρξ (τον οποίον παραθέτεις) δε θα υπέπιπτε σε μια τόσο χονδροειδή σύγχυση, αλλιώς δε θα τασσόταν υπέρ της πάλης για κατάκτηση του καθολικού δικαιώματος ψήφου. Επειδή όμως, από τα όσα λες περί "ατομικής χειραφέτησης", καταλαβαίνω ότι οι ιδεολογικές σου αναφορές δεν προέρχονται από τον μαρξισμό, θα σου απαντήσω με μια ρήση του Nτουρρούτι: "Όποιος συμμετέχει στις εκλογές, χωρίς να προετοιμάζει την κοινωνική επανάσταση, είναι εχθρός μας. Όποιος απέχει από τις εκλογές, χωρίς να προετοιμάζει την κοινωνική επανάσταση, είναι κι αυτός εχθρός μας". (Βέβαια, ούτε για μαθήτρια του Ντουρρούτι σε κόβω. Θα ήταν λοιπόν πιο έντιμο από μεριάς σου να παραθέσεις Στίρνερ. Ο καθένας με τους δικούς του. Εγώ με τον Μαρξ, τη Ρόζα και τον Ντουρρούτι, εσύ με τον Στίρνερ.)

Οττο Ρ. είπε...

Λεφτ, παραμένει απορίας άξια η στήριξή σου.
Ρε μανία!
Η "αριστερά" βρε λεφτ είναι μια υπόθεση τελειωμένη, κι όπως έχεις ξεχαστεί στα 700Ε, έτσι έχεις ξεχαστεί στον χωρικό (απο)προσανατολιστικό προσδιορισμό, ο οποίος μάλιστα εξ αρχής προϋποθέτει επιπλέον σημειώσεις και διευκρινήσεις.
(χρωματάκια τετραγωνάκια, που είσαι εσύ που είμαι εγώ κτλ.)
Η αποθέωση είναι ότι όχι απλά στηρίζεις τους απατεώνες αλλά κάνεις και πονηρούς "συνειρμούς". Το Λίμπκνεχτ την Λούξεμπουργκ κτλ. (που ελαφρύτερα θα το έπαιρναν να τους πλάκωνες στις κλωτσιές παρά να τους έλεγες "αριστερούς"...)
Το ότι απέρχονται από την πολιτική σκηνή δείχνει πως είναι αποτυχημένοι. Ο αποτυχημένος απατεώνας δεν σημαίνει πως δεν είναι απατεώνας. Ίσα-ίσα σαν τελευταία απατεωνιά θα χρησιμοποιήσει την "αποχώρησή" του, το ότι δηλαδή τον πήραν χαμπάρι και τον μαύρισαν. Θα το πουλήσει ως επιλογή του πασπαλισμένη με μια πικρία :-)
Οι του ΚΚΕ ας πούμε είναι μάλλον οι πιο πετυχημένοι μιας και είναι και οι τελευταίοι αντικομμουνιστες με σφραγίδα κομουνιστικού κόμματος, επίτευγμα όπως και να το κάνεις.
Και μόνο για αυτό αξίζει να τους ψηφίσει ο Ψηφοφόρος ηλίθιος.

Τα λέμε

κοριτσάκι είπε...

Φιλίστωρ, αυτό που συγχέεις εδώ είναι η τακτικες του Μαρξ που επόμενο καθώς ήταν(σε κάθε τακτικισμό συμβαίνει) τον οδηγούσαν σε φαινομενικές αντιφάσεις.
Επειδή φαίνεται να έχεις διαβάσει τον παππού-δε ξέρω σε πιο βαθμό - θα γνωρίζεις πως ο Μαρξ ήταν αντικοινοβουλευτικός και είχε τη βαθιά πίστη πως αν η εργατική τάξη γίνει τάξη που ψηφίζει χάνει τον προσανατολισμό της σε σχέση με τον ιστορικό της ρόλο. Για τον Μαρξ η επαναστατική τάξη είναι η μη αναγνωρισμένη τάξη.
Φυσικά η μη αναγνωρισμένη τάξη αγωνίζεται, δεν ψηφίζει, δεν συμμετέχει. Η υποταγή στην αστική νομιμότητα, η συμμετοχή σε αυτήν, η αναγνώριση του πλαισίου της, θεωρούνταν πάντα εκφυλιστική κατρακύλα από τους επαναστατες του καιρού, βεβαίως τα πράγματα άλλαξαν αλλά αυτά να τα λέμε και να μην μένουν εντυπώσεις.
Για τον Ντουρούτι, όπως και κυρίως για τον Μάρξ, (βλ. για τους Χαρτιστές) οι θέσεις τους υπέρ της συμμετοχής ήταν τακτικιστικού χαρακτήρα. Ειδικότερα επαναλαμβάνω για τον Μαρξ ο οποίος έχει και μεγάλο θεωρητικό έργο.
(Η 18η Μπρυμαίρ τουΛΒ είναι κλασσικό κομμάτι και επ αυτού)
Νομίζω πως είναι καθήκον των σημερινών κομουνιστών μεταξύ άλλων και ο αντιεκλογικός αγώνας. Προβλεπω και το βλέπω πως η κυρίαρχοι αστοί θα χρησιμοποιούν αυτό το χαρτί, (της δημοκρατίας του κοινοβουλευτισμού), του "δημοκρατικού δικαιώματος" προς επιβεβαίωσή των όλο και συχνότερα.
Είναι καλό κόλπο τώρα που χρειάζονται χρόνο.Τ α κοινοβουλευτικά κόμματα της αριστερας, και όσα κατεβαίνουν στις εκλογές είναι κι αυτά μέρος του μηχανισμού αυτής της χρονοκαθυστέρησης.
Ήδη έχουμε ξοδέψει πολύ χρόνο σε αυτό ε;

Δεν έχω διαβάσει ούτε μια γραμμή από το Στιρνερ και δεν το βλέπω να προλαβαίνω.

Φιλίστωρ είπε...

@κοριτσάκι
Ευχαριστώ για τα εύστοχα και ευφυή σχόλιά σου. Μολονότι διαφωνώ, τα βρίσκω ιδιαιτέρως χρήσιμα στο ξετύλιγμα της συζήτησης. Η μπάλα είναι λοιπόν στο δικό μου γήπεδο και σπεύδω ν' ανταποκριθώ χωρίς καθυστέρηση:

Είναι γνωστό ότι, στην εποχή τους, ο Μαρξ κι ο Ένγκελς χαιρέτιζαν κάθε (μα κάθε!) επέκταση του δικαιώματος ψήφου, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που χαιρέτιζαν κάθε (μα κάθε!) επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, κάθε (μα κάθε!) αύξηση μισθών και κάθε (μα κάθε!) μείωση του εργάσιμου χρόνου. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσω ότι αυτού του είδους οι επιτυχίες είναι δίκοπο μαχαίρι, ακριβώς διότι έχουν την παρενέργεια να "ενσωματώνουν" το προλεταριάτο και να το καθιστούν μια τάξη της αστικής κοινωνίας. Την παρενέργεια αυτή την αναγνώριζαν και ο Μαρξ με τον Ένγκελς. Με τον ίδιο όμως τρόπο που δεν ήθελαν το προλεταριάτο να δουλεύει 12ωρο για πενταροδεκάρες, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο δεν ήθελαν το προλεταριάτο αναλφάβητο και χωρίς δικαίωμα ψήφου. Με τον ίδιο τρόπο που δε θα 'λεγαν "Κερδίστε το 8ωρο, αλλά συνεχίστε να δουλεύετε 12ωρο", με τον ίδιο ακριβώς τρόπο δε θα 'λεγαν "Κερδίστε το δικαίωμα ψήφου, αλλά μην πηγαίνετε να ψηφίσετε".

Έτσι τα έβλεπαν ο Μαρξ κι ο Ένγκελς στην εποχή τους, έτσι τα έβλεπε και η Ρόζα λίγο αργότερα, έτσι τα έβλεπε και ο Λένιν. Είχαν δίκιο; Είχαν άδικο; Να το συζητήσουμε. Δε χωρεί όμως αμφιβολία ότι έτσι τα έβλεπαν, μολονότι έβλεπαν επίσης και τις παρενέργειες. {Ο Λένιν μάλιστα έφτασε να πει ότι ο κοινοβουλευτισμός με καθολικό δικαίωμα ψήφου είναι το κατ' εξοχήν πολίτευμα του καπιταλισμού στην ιμπεριαλιστική του φάση. Έστω κι έτσι όμως, αντιεκλογικό δεν τον λες τον Βλαδίμηρο. Τη μία και μοναδική φορά που οι μπολσεβίκοι δεν κατέβηκαν στις εκλογές, τη θεώρησε λάθος κι έκανε την αυτοκριτική του.}

Από κει και πέρα -και για να προλάβω την τυχόν ένστασή σου- ενδέχεται κάποιος να υποστηρίξει ότι σήμερα είναι αλλιώς η κατάσταση και ότι δε μας δεσμεύει η στάση των παλιών. Να το συζητήσουμε κι αυτό. Καμία αντίρρηση. Αλλά με τη σειρά.

Υ.Γ.: Θα σου πρότεινα να διαβάσεις Στίρνερ. Ένα βιβλίο μετρίου μεγέθους είναι όλο κι όλο. Αξίζει τον κόπο. Άσε που νομίζω ότι θα το βρεις και του γούστου σου. Από καθαρά φιλοσοφική σκοπιά, η επιχειρηματολογία του είναι δύσκολο να καταρριφθεί -και σίγουρα δεν αξίζει τον περιφρονητικό τόνο με τον οποίον τον σχολίασαν ο Μαρξ με τον Ένγκελς.

Sotos είπε...

@Φιλίστωρ

Μιλάς σοβαρά; Χέστηκα για τις εξυπναδούλες σου. Ψήφο στο ΚΚΕ για να μην βγουν οι ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΙ._

Σε αυτήν ακριβώς την συμπεριφορά σου αφιέρωσα αυτήν την φράση μου.
"Εάν ναι ειλικρινά οι αριστεροί στην ελλάδα αξίζουν το θάνατο που τους ετοιμάζουν. Όσοι δεν θέλετε να παραδεχτείτε τα αυτονόητα είστε ανόητοι, μικροί, βλαμμένοι όσο δεν πάει."

Εσύ και οι όμοιοι σου Φιλίστωρ είστε εντελώς ΑΧΡΗΣΤΟΙ όχι το ΚΚΕ. ΕΣΕΙΣ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΣΕΙΣ. Τσόφλια πεταμένα ψωνισμένα δηθενατζίδες

Φιλίστωρ είπε...

@Sotos
Τις πονηριές αλλού. Για να σε πάρω σοβαρά, θα ήταν αρκετό πολύ απλά να πεις "Ψήφο στο ΚΚΕ για να μη βγουν οι χιτλερικοί, ακόμα κι αν το ίδιο δε θέλει". Και, παρεμπιπτόντως, για να είσαι λογικά συνεπής, θα έπρεπε να δηλώσεις ότι το ίδιο θα έλεγες για οποιοδήποτε κόμμα είχε πιθανότητες να βγει τρίτο.

LeftG700 είπε...

Αχ κοριτσάκι, κοριτσάκι, ξύλο που θα το φας!


Αφού σε καλωσορίσω πρώτα, άρπα και τις ξυλιές σου:

1η ξυλιά: Αν και μη μαρξίστρια, επικαλείσαι τον Μαρξ. Μας θυμίζεις έτσι τους μαύρους αντικομμουνιστές που επικαλούνται, π.χ., τις καταγγελείες τού Τρότσκι για τη διακυβέρνηση στα χρόνια τού Στάλιν!

2η ξυλιά: Τσιτάρεις τον Παππού από τη 18η Μπρυμαίρ, αλλά ξεχνάς ένα από τα πιο διάσημα τσιτάτα τού ίδιου έργου του. Αυτό:

«Η επανάσταση είναι όμως ριζική. Βρίσκεται ακόμα στο πέρασμά της από το καθαρτήριο πυρ. Εκτελεί μεθοδικά το έργο της. Ολοκληρώνει πρώτα την κοινοβουλευτική εξουσία για να μπορεί να την ανατρέψει. Και τώρα που το έχει κατορθώσει αυτό, ολοκληρώνει την εκτελεστική εξουσία, την περιορίζει στην πιο καθαρή της έκφραση, την απομονώνει, τη βάζει απέναντί της, σα μοναδικό στόχο για να συγκεντρώσει πάνω της όλες τις δυνάμεις καταστροφής. Και όταν θα έχει εκτελέσει το δεύτερο μισό του προπαρασκευαστικού της έργου, η Ευρώπη θα αναπηδήσει από τη θέση της και θα φωνάξει χαρούμενα: Καλά έσκαψες, γεροτυφλοπόντικα!»

3η ξυλιά: Ώστε ο κοινοβουλευτισμός τού Μαρξ είναι τακτικισμός, ενώ ο δικός μας είναι το άλφα και το ωμέγα τού Πολιτικού; Μπα; Τι μας λες; Τα δικά σου δικά σου και τα δικά μας μισά-μισά; Ταχυδακτυλουργός ήταν ο μπαμπάς σου;

4η, 5η, 6η ξυλιά (τις τρως μαζεμένες πειδή είναι σαν να σε βλέπω να είσαι έτοιμη να μου πετάξεις το πληκτρολόγιό σου στο κεφάλι επειδή σε κατέταξα στην κατηγορία τών μη μαρξιστριών): Ξαναγύρνα στο τσιτάτο τού Παππού που ποστάρισα εγώ παραπάνω. Τι βλέπουν εκεί τα μυωπικά σου ματάκια (πρεσβυωπία, μικρό κοριτσάκι;!); Βλέπουν μόνο την έννοια της ανατροπής. Ξεχνούν όμως ότι, πριν από αυτήν, ο Κάρολος, με τα ίδια του τα χεράκια, έχει βάλει στο τραπέζι, αλλά δυστυχώς όχι και στο μυαλουδάκι σου, την έννοια της ολοκλήρωσης! Όποιος και όποια το παραβλέπει αυτό (αυτό το συγκεκριμένο και τις γενικότερες προεκτάσεις του) δεν έχει καταλάβει γρυ από τον Μαρξ, όπως θα έλεγε και ο Βλαδίμηρος…

7η, 8η, 9η, και 10η ξυλιά: Για την προσκόλλησή σου στην ατομική χειραφέτηση η οποία αφού συντελείται (λέμε τώρα), αποσύρεται στους χρυσελεφάντινους πύργους της και καλεί το πόπολο κοντά της. Ακόμα και ο Πλάτωνας, κάπως αλλιώς τα λέει στη σπηλιά του!


Τα λέμε


ΥΓ Χάνεις που δεν έχεις διαβάσει Στίρνερ! Τι Μαρξ και μαλακίες! Θα τον λατρέψεις! :-) ;-)

LeftG700 είπε...

Κοριτσάκι, γράψε λάθος! Πρεσβυωπικά είνα τα ματάκια σου, όχι μυωπικά.

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Καμία απορία που θέλεις το κοριτσάκι για κόρη σου! Το κοριτσάκι που τσαλαβουτάει στα κοινωνικά αδιέξοδα και νομίζει ότι η λύση είναι στην ατομική σωτηρία, θα ήθελες για απόγονό σου. Σιγά μην ήθελες εμένα!

Να το πάρεις για κόρη σου, να το πάρεις! Μόνο να του πεις να διαβάζει πιο ολοκληρωμένα και να σκέφτεται πιο πλατιά. Διαφορετικά, θα σου μείνει στο ράφι και θα χτυπάς το κεφάλι σου! :-)


Τα λέμε

ελληνοφρενικος είπε...

Φιλιστωρ το επιχειρημα το να ψηφισουμε ΚΚΕ για να βγει τριτο και να περασει τους χιτλερικους,το εχουν τονισει πορα πολλα στελεχη του κομματος και σε πολλες συγκεντρωσεις.Δεν ειναι κακο να μην το ξερεις,κακο ειναι να λες πως ξερεις οτι δεν το κανει ενω δεν ασχολησε με το τι κανει.Εχω ξαναγραψει και εδω σχολιο για φοβερο αποσπασμα ομιλιας του Παφιλη στο Αιγαλεω με αυτο το θεμα(στο σαιτ του οικοδομου και σε πολλα αλλα).Οπως και ο Κουτσουμπας το εχει πει πολλες φορες(τι πιο επισημο θελεις)Εξαλλου ολοι εσεις που θεωρειται πως το ΚΚΕ δεν θελει μεγαλο ποσοστο τιμωρειστε το ψηφιζοντας το.......

ο Οργουελ είπε...

Αλεξης κουκια 134
Παναγιωτης κουκια 8
Πανος κουκια 8
Ψηφος ανοχης απο κκε? ισχυει?
Αλλοιως νεες εκλογες.
Παναγιωτης και Πανος εκτος, κυβερνηση Βαγγου. (χεεεχεχε!!!)
(εγω κκε θα ψηφισω!για τιμωρια))

Μάρκομ Ξ είπε...

Είναι πραγματικά αξιολύπητο για ένα κόμμα που θέλει να λέγεται της εργατικής τάξης να παρακαλάει για ψήφους με κάθε δυνατό τρόπο...

Φιλίστωρ είπε...

Tι να σας πω, ρε παιδιά; Δεν παίρνω από πίσω τα στελέχη του ΚΚΕ και τις δηλώσεις τους, όπως δεν παίρνω από πίσω τα στελέχη κανενός κόμματος, εδώ που τα λέμε. Στο καφενείο πάντως που πηγαίνω μαζί με τ' άλλα γεροντάκια για τον πρωινό καφέ, ο καφετζής, μαζί με τις άλλες εφημερίδες, μας έχει και τον Ριζοσπάστη επί καθημερινής βάσεως. Τον φυλλομετράω λοιπόν και τον Ριζοσπάστη. Περισσότερες απαιτήσεις μην έχετε. Δε θυμάμαι να 'πεσε το μάτι μου σε κάποιον τίτλο του στυλ: "ΚΚΕ τρίτο κόμμα για να περάσει τους φασίστες". Διάολε! Δε λέω ντε και καλά πρωτοσέλιδο -αν και θα 'πρεπε. Λέω ότι, όπως το '81 μέχρι και η κουτσή Μαρία ήξερε το σύνθημα "ΚΚΕ 17%" (γιατί ακριβώς αυτός ήταν ο εκλογικός στόχος), με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσα κι εγώ να ξέρω ότι υπάρχει αυτή τη φορά εκλογικός στόχος "ΚΚΕ τρίτο κόμμα", που δεν είμαι δα και η κουτσή Μαρία. Το να διαβάσω ολόκληρη την ομιλία Παφίλη, ώστε να πέσω πάνω στο φοβερό και τρομερό απόσπασμα, μην το πολυπεριμένετε. Ούτε από μένα, ούτε από τον πολύ κόσμο.

Υ.Γ.: Στην υποθετική περίπτωση που η ΛΑ.Ε. -absit omen!- πάρει σήμερα υψηλότερο ποσοστό από το ΚΚΕ και βρεθεί μια-δυο μονάδες πίσω από τη Χ.Α., τι θα πείτε; "Μαλακία κάναμε, έπρεπε να ψηφίσουμε ΛΑ.Ε."; Σα χλωμό το κόβω...

Μάρκομ Ξ είπε...

@ φιλίστωρ

"Στην υποθετική περίπτωση που η ΛΑ.Ε. -absit omen!- πάρει σήμερα υψηλότερο ποσοστό από το ΚΚΕ"

το absit omen σημαίνει κάτι σαν "παρ' ελπίδα"; είναι κάτι που απεύχεσαι δηλαδή;

κοριτσάκι είπε...

Λεφτ.
(σημειώνω πως με λένε Ζόφο Κοριτσάκη είμαι άνδρας, κομουνιστής με ρομαντικό-μαρξιστικές πινελιές. Όχι ότι προσβάλλομαι αλλά για να είναι τα πράματα στη θέση τους :-)
Θα ανταποδώσω την ξυλιά μόνο επί της δικής σου πρώτης.
Το επιχείρημα "αυτά τα λένε οι οχτροί άρα..." είναι ένα κλασσικό επιχείρημα για τις εκκαθαρίσεις που έκαναν οι πραγματικοί αντικομουνιστές μια ζωή. Οι κόκκινοι αντικομουνιστές δηλαδή που υποστηρίζεις σταθερά. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να συνεχίσω να σου τις βρέχω αν δεν συνέλθεις από αυτή την πρώτη κατραπακιά. Είμαστε γνώστες της ιστορίας οπότε δεν θεωρώ πως είσαι αδαής αλλά με το μέρος των αριστερών αντικομουνιστών. Είσαι δηλαδή βαθιά αντικομουνιστής που παριστάνει τον κομουνιστή. Η μάλλον έχεις καταντήσει αντικομουνιστής, γιατί αντικομουνιστής καταντάς όταν ανακατεύεσαι με τα πίτουρα, βιάζεσαι λοιπόν να συκοφαντήσεις τους άλλους. Το κάνεις συχνά μάλλον. Το λέω δίχως να το γνωρίζω. Το υποθέτω γιατί το επιχείρημα "αυτά τα λένε οι οχτροί άρα..." όταν εμφανίζεται σαν πρώτη κουβέντα εμφανίζεται συνήθως από τους πραγματικούς αντικομουνιστές ή ψευτοκομουνιστές.

Φιλίστωρ, υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην ερμηνεία μας, ή μάλλον στην ερμηνεία που έχει γίνει επί των πεπραγμένων αλλά και της ίδιας της θεωρίας του επαναστατικού κινήματος.
Η Μαρξική συγκεκριμένα θεωρία, σε σχέση με το προλεταριάτο ως επαναστατική τάξη, ως τη μη αναγνωρισμένη τάξη- κι αυτό είναι εδώ σημαντικό- στηρίζει την καθολική ρήξη με το υπάρχον. Την καθολική ψηφοφορία ο Μαρξ, κι ο Ενγκελς την υποστήριξαν στο συγκεκριμένο πλαίσιο του καιρού τους, κατόπιν έγινε υστερία. Το "μα κάθε!" που τονίζεις ισχύει και ερμηνεύτηκε εγκαίρως από τους πρωτοδιεθνιστές συντρόφους τους και επιβεβαιώνει ότι οι σχεδόν πολιτικάντικοι τακτικισμοί των δύο φίλων ήταν αντιφατικοί σε σχέση με την επαναστατική τους θεωρία.
Αυτό το αποδεικνύουν τα θεωρητικά τους γραπτά κυρίως φυσικά του Μαρξ από όπου συμπεραίνουμε πως η επαναστατική τάξη είναι η τάξη που αρνείται καθ ολοκληρίαν την αστική κυριαρχία, μέρος της οποίας είναι και η αντιπροσώπευση του κοινοβουλευτικού τύπου. Σήμερα περισσότερο από ποτε η στήριξη και η συμμετοχή στις διαδικασίες αυτής της αστικής νομιμότητας είναι καταφανώς αντιδραστική.
Είναι φυσικά και μια νέυρωση, η νεύρωση του μικροαστού για να χρησημοποιήσω και μια άλλη προσέγγιση...

(Ο Λένιν, που αναφέρεις, σάλιωνε το δάχτυλο και το ύψωνε στον αγέρα πριν αποφασίσει τι θα υποστηρίξει...είναι μια άλλη μεγάλη και πολύ βαρετή κουβέντα)

Φιλίστωρ είπε...

@κοριτσάκι/κοριτσάκη

Σε αντίθεση με την προηγούμενη απάντησή σου, τούτη εδώ δε βλέπω πώς συνεισφέρει στο προχώρημα της κουβέντας. Στην πραγματικότητα, το μόνο που κάνεις είναι να επαναλαμβάνεις ό,τι έχεις ήδη πει προηγουμένως, χωρίς να απαντάς στα ερωτήματα που έχω θέσει στο μεταξύ. Ας τα επαναλάβω λοιπόν, δίνοντάς τους ακόμα πιο ξεκάθαρη μορφή, ώστε να είναι δυσκολότερο ν' αγνοηθούν:

(α) Χαιρέτιζαν ο Μαρξ και ο Ένγκελς κάθε (μα κάθε!) αύξηση των μισθών και κάθε (μα κάθε!) μείωση του εργάσιμου χρόνου, αλλά και κάθε αγώνα που επιδίωκε αυτούς τους στόχους;
(β) Η στάση τους ως προς τους μισθούς και τον εργάσιμο χρόνο ήταν θεωρητικά συνεπής, ή μήπως ήταν προϊόν τακτικισμού;
(γ) Αν ζούσαν σήμερα, θα είχαν άραγε διαφορετική στάση ως προς τα δύο αυτά θέματα;
(δ) Αντιλαμβάνονταν ότι η αύξηση μισθών, η μείωση του χρόνου εργασίας (και, γενικότερα, οτιδήποτε βελτιώνει το επίπεδο διαβίωσης των εργατών και τη θέση τους στην κοινωνία) έχει την "παρενέργεια" να ενσωματώνει την εργατική τάξη στην αστική κοινωνία;
(ε) Μια "παρενέργεια", που την έκαναν ανεκτή στην περίπτωση των μισθών και του χρόνου εργασίας, γιατί δε θα την έκαναν ανεκτή στην περίπτωση του εκλογικού δικαιώματος και της πολιτικής εκπροσώπησης;
(ς) Αν αύριο αρχίσουν να κυκλοφορούν ιδέες για περιορισμό του δικαιώματος ψήφου, με βάση εισοδηματικά, περιουσιακά, μορφωτικά κλπ κριτήρια (ήδη έχουν αρχίσει ν' ακούγονται τέτοιες ιδέες) ποια εικάζουμε ότι θα ήταν η στάση του Μαρξ και του Ένγκελς;

Υ.Γ.: Εδώ μιλάμε για το δικαίωμα ψήφου και, γενικότερα, για το παιχνίδι της πολιτικής εκπροσώπησης. Δε μιλάμε για τον εκλογικισμό, τον κυβερνητισμό και τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, που όντως έχουν γίνει δεύτερη φύση των κομμάτων που αναφέρονται στην εργατική τάξη. Πολύ ευχαρίστως να την κάνουμε κι αυτήν την κουβέντα. Με τη σειρά όμως. Ας κλείσουμε πρώτα τούτη εδώ.

LeftG700 είπε...

Φίλη κοριτσάκι (ή φίλε Ζόφο Κοριτσάκη),


Κατά πρώτον: Θα σε παρακαλούσα να σοβαρευτείς. Αποφάσισε ποιο θέλεις να είναι το φύλο σου για εδώ και πάρε ένα αντίστοιχο ψευδώνυμο που να είναι όμως σοβαρό έτσι ώστε να μην κλέβει την παράσταση από όσα λες και να μη γαργαλάει τους άλλους σχολιαστές γεννώντας τους την παρόρμηση για πλάκες και ειρωνείες εις βάρος των συζητήσεων (αυτή είναι η περίπτωση του Ζόφος Κοριτσάκης). Αν διατηρήσεις το «κοριτσάκι», εγώ θα σε θεωρώ θηλυκό κι ας έχεις τα μουστάκια τού Οδυσσέα Ανδρούτσου!

Κατά δεύτερον: Παρερμήνευσες την αναφορά μου στους αντικομμουνιστές που επικαλούνται τον Τρότσκι για να διεξάγουν τον αγώνα τους. Αν ήσουν πιο παλιά/παλιός εδώ, θα ήξερες πως δεν χρησιμοποιώ το επιχείρημα «αυτά τα λένε οι οχτροί, άρα…». Την έκανα μόνο και μόνο για να φέρω ένα καλό και γνωστό παράδειγμα υποκριτικής συνδικαλιάς που να είναι όμως και ακραίο για να ‘‘γράφει’’ ακόμα και στο επιπόλαιο μάτι.

Κατά τα άλλα: Δεν υπάρχουν άλλα! Επί των ουσιωδών τού σχολίου μου δεν μας είπες πράμα.


Τα λέμε

Φιλίστωρ είπε...

@Μαρκομ Ξ
Συγνώμη, φίλε, που δεν είδα την ερώτησή σου. To "absit omen" είναι κάτι σαν το δικό μας "χτύπα ξύλο". Και μη θαρρείς ότι ξέρω λατινικά. Άμα όμως τα 'χεις διδάξει χρόνια ολόκληρα, στο τέλος τα κουτσομαθαίνεις χωρίς να το καταλάβεις...

Μάρκομ Ξ είπε...

@Φιλίστωρ

Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση. Απευχόσουν δηλαδή να πάρει η ΛΑΕ παραπάνω από το ΚΚΕ ή περιπαικτικά το έγραψες;
Αν ισχύει το πρώτο, γιατί;
Αν ισχύει το δεύτερο, καμιά ανάγκη για περαιτέρω διευκρινίσεις.

Φιλίστωρ είπε...

Με παιγνιώδη διάθεση το έγραψα. Σε αντίθεση με κάποιους άλλους, εμένα δε με ένοιαζε ποιος θα τα πάει καλύτερα από τον άλλον. Άμα έπαιρνε 350 χιλιάδες ψήφους η ΛΑΕ, θαρρείς ότι θα είχα πρόβλημα, αν το ΚΚΕ έπαιρνε 450 χιλιάδες; Κάθε άλλο! Το κακό όμως είναι ότι η ΛΑΕ πήρε μόλις 155 χιλιάδες, ενώ το ΚΚΕ, πήρε 300 χιλιάδες και, αντί να πάρει λιγάκι τα πάνω του, στην πραγματικότητα βρέθηκε να χάνει 38 χιλιάδες ψήφους. Και αυτό είναι κακό για όλους. Έτσι νομίζω εγώ...

πικάπα είπε...

Αντίθετα και ενώ πήρα το λαχείο της ΛΑΕ, ευχήθηκα αλήθεια να είναι πρώτος του χωριού το ΚΚΕ αυτή τη φορά. Ήταν πια φανερό ότι η ΛΑΕ θα είχε περιορισμένη δυναμική, και ο βασικός λόγος δεν ήταν οι ανεπάρκειες και τα βεβαρυμένα των προσώπων που προσωποποιούσαν τη ΛΑΕ, αλλά κυρίως ήταν ότι ο λαός είχε αποστρέψει το πρόσωπό του από την πρόσκληση μάχης που προσπάθησε να εκπέμψει χοντροκομένα η ΛΑΕ. Η γραμμή του μετώπου κατέρρευσε, όταν ο "ηγέτης" (της πλάκας) παρέδωσε το "στρατό του" (της πλάκας). Όπου φύγει-φύγει λοιπόν, και ανασύνταξη όχι στα μετόπισθεν, αλλά ανασύνταξη το κοπάδι κλεισμένο πλέον μέσα στο μαντρί, με τον "ηγέτη" να του πουλάει χαμόγελα και ξυνά χαμομήλια.
Άρα λοιπόν, αν τω ΚΚΕ δεν έβγαινε πρώτο μεταξύ των κακομοιρέων, θα σήμαινε ότι ούτε αυτό δεν θα γλύτωνε απο την κατάρρευση. Εδώ που τα λέμε δεν τη γλύτωσε αν το καλοσκεφτείς και πάει για κατάρρευση τσιφ με τα μυαλά των τσοπαναραίων. Βέβαια, νόμια ότι η ΛΑΕ θα έπαιρνε οριακά το εισιτήριο. Τώρα, μαζί με το ΚΚΕ, πανηγυρίζει και η νιού Γορκ Τάιμς. Ας είναι, από ήττα σε ήττα, μέχρι την τελική νίκη λένε.Αλλονζανφαν.

dimK. είπε...

@πικαπα(τελευταιο σχολιο γιατι κατεντησα γραφικος)
..στο κκε μαλλον λενε "απο νικη σε νικη μεχρι την τελικη..ηττα"
Αφου ποτε δεν χανουν,ολο ο αντιμειμενικος παραγοντας φταιει.
Οποτε θα νικανε συνεχως μεχρι να χασουν μια και καλη(μαζι με ολους μας)!

πικάπα είπε...

DimK. Το βάθος του ουρανού, πέρα απ τα μαύρα σύνεφα, είναι κόκκινο. Μόνο που δεν ξέρω ακριβώς κόκκινο από τι.

ΥΓ. Γράψε γράψε, σίγουρα έχουμε γίνει γραφικοί. άντε να κάνουμε καμιά δουλειά.

κοριτσάκι είπε...

Λεφτ,
1>δεν είμαι όμως παλιά εδώ άρα που να ξέρω,
εγώ βλέπω ότι στην πρώτη σου κουβέντα μαζί μου χρησιμοποιείς το "αυτα τα λένε οι οχτροί"


2>απαντώ και στον φίλο Φιλιστωρ και νομίζω πως δεν έιναι και τόσο ανούσιο αυτό που πάω να υποστηρίξω.
(και σιγά δηλαδή την πρωτοτυπία-γράφω βιαστικά να μου συγχωρείτε τα ορθογραφικότυποογραφικά)
(α) Χαιρέτιζαν ο Μαρξ και ο Ένγκελς κάθε (μα κάθε!) αύξηση των μισθών και κάθε (μα κάθε!) μείωση του εργάσιμου χρόνου, αλλά και κάθε αγώνα που επιδίωκε αυτούς τους στόχους;
-Ναι, έτσι νομίζω πως ειναι

(β) Η στάση τους ως προς τους μισθούς και τον εργάσιμο χρόνο ήταν θεωρητικά συνεπής, ή μήπως ήταν προϊόν τακτικισμού;
-Ήταν προιόν τακτικισμού και θεωρητικά ασυνεπής. Η θεωρία και η ερμηνεία που κάνει ο Μαρξ σχετικά με τον καπιταλισμό και ειδικά με τον ιστορικό ρόλο του προλεταριάτου δεν σχετίζεται με τις αυξήσεις μισθών και την μείωση του εργάσιμου χρόνου. Βέβαια η θεωρία σχετικά με την υπεραξία δημιουργεί παρεξηγήσεις μιας και κάποιος απρόσεχτος αναγνώστης (βλ. όλο το αντικομουνιστικό κίνημα, τους μπολσεβίκους παραγωγιστές τους λενινοσταλινομαοικους κτλ. ζόμπι) μπορεί να καταλάβει πως ο Μαρξ εννοεί ότι ο καπιταλιστικός τρόπος παρακρατά κάποιο μέρος του χρόνου ενώ αποδίδει κάποιο άλλο, ενώ στην ουσία ο Μαρξ απέδειξε ότι δεν είναι θέμα παρακράτησης αλλά της μετατροπής του ανθρώπου σε ανταλλάξιμο προιόν με υπεραξία. (βλ. πραγμοποίηση)

(γ) Αν ζούσαν σήμερα, θα είχαν άραγε διαφορετική στάση ως προς τα δύο αυτά θέματα;
Θεωρητική εννοείς. Νομίζω πως θα είχαν διαφορετική εξ αιτίας της τεχνολογικής επανάστασης την οποία και δεν έζησαν.

(δ) Αντιλαμβάνονταν ότι η αύξηση μισθών, η μείωση του χρόνου εργασίας (και, γενικότερα, οτιδήποτε βελτιώνει το επίπεδο διαβίωσης των εργατών και τη θέση τους στην κοινωνία) έχει την "παρενέργεια" να ενσωματώνει την εργατική τάξη στην αστική κοινωνία;
Τότε το 1870 ίσως να μην την αντιλαμβάνονταν εντελώς αν και υπάρχουν ενδείξεις ότι την αντιλαμβάνονταν και την παρααντιλαμβάνονταν, (πχ στην 18η μπρυμαίρ, αλλά και σε όλη την κριτική τους στον ρεφορμισμό)
Ναι, σήμερα την έχει αφομοιώσει και η επαναστατική θεωρία το γνωρίζει και επιχειρεί να το αντιετωπίσει. Το προλεταριάτο από μή αναγνωρισμένη τάξη γίνεται αναγνωρισμένη αποκτά "δίκαιο" οπότε ακυρώνει την επαναστατικότητα της που έχει αυτό το ουσιώδες χαρακτηριστικό (τη μη - αναγνώριση) και δημιουργεί επαγγελματικούς οργανισμούς μικροεκβιασμών και γενικευμένου αποπροσανατολισμού.
Αυτους για τους οποιους συζητά ο λεφτ νυχθημερόν εδώ ως αν να είναι...)

(ε) Μια "παρενέργεια", που την έκαναν ανεκτή στην περίπτωση των μισθών και του χρόνου εργασίας, γιατί δε θα την έκαναν ανεκτή στην περίπτωση του εκλογικού δικαιώματος και της πολιτικής εκπροσώπησης;
Δεν το καταλαβαίνω το ερώτημα

(ς) Αν αύριο αρχίσουν να κυκλοφορούν ιδέες για περιορισμό του δικαιώματος ψήφου, με βάση εισοδηματικά, περιουσιακά, μορφωτικά κλπ κριτήρια (ήδη έχουν αρχίσει ν' ακούγονται τέτοιες ιδέες) ποια εικάζουμε ότι θα ήταν η στάση του Μαρξ και του Ένγκελς;
Τι νόημα έχει η εικασία αυτή, αλλά έχει πλάκα ε;
Οι άνθρωποι που είναι αφοσιωμένοι στην αλλαγή του υπάρχοντος οφείλουν να είναι και άκρως επιφυλακτικοί στις εκφράσεις και τις αποφάνσεις της καπιταλιστικής κεντρικής αρχής. Όπως πχ. η υποχρεωτική συμμετοχή στις εκλογές, οι εκλογές κτλ.
Πιστεύω ότι ο Μάρξ κι ο Ενγκελς ίσως και να μην τσιμπούσαν στα τερτίπια της μαζικής δημοκρατίας σήμερα. Γενικά κατά πως εχω εκτιμήσει το πνέυμα τους-τηρουμένων των αναλογιών- θα ταν αδύνατο σήμερα να υποστήριζαν την συμμετοχή στο τσίρκο του κοινοβουλευτισμού.

Καταλαβαίνεις ότι απαντώ δευτερη φορα...λέω τα ίδια με πριν αλλά με ξαναρώτησες.
Καλύτερα να τα βάλουμε σε σειρα.

Θα σε ρωτήσω κι εγω αν θες να μου αναφερεις κάποιους μηχανισμούς μέσα στο Πολιτικό που τους θεωρείς χειραγωγητικούς ή αφομοιωτικούς από την πλευρά της κυριαρχίας

Αρίοστος είπε...

Να πω ένα αστείο με όλη αυτή την ιστορία υπέρ του "δημοκρατικού δικαιώματος" της ψήφου κτλ.
Οι αριστερούληδες της κυβερνώσας, αλλά και τα ζόμπι και τα ιδεολογικά σάψαλα, οι υποστηρικτές του ανύπαρκτου και τα λοιπά που ξεμυτίζουν σα τα σαλιγκάρια κάθε τρεις και λίγο ξεκινούν μια κουβέντα "διαλεκτικά" οπού τον κωλοπαιδισμό που μπορείς να κάνεις είναι να υποχωρείς και λίγο λίγο να συμφωνείς μαζί τους, περί συμμετοχής, αλλαγής, ευθύνης, δημοκρατικού δικαιώματος που κατακτήθηκε με αγώνες κτλ., το κάνω σε κάθε ευκαιρία βήμα βήμα. Τελικά αφού έχω στο μεταξύ σε ανύποπτο χρόνο υπονοήσει ότι αν ψήφιζα θα ψήφιζα κάτι σαν πχ. Σάββα Μιχαήλ ή Πειρατές, κάπως "εξαντλημένος" και "νικημένος" από τα φοβερά επιχειρήματα τους δηλώνω πως ΝΑΙ θα πάω να ψηφίσω, και δήθεν παριστάνω πως η κουβέντα έφτασε στο τέλος, είδα το φως μου αλλά να πούμε και κάτι άλλο μιας και πρέπει να φύγω-, εκεί αρχίζει η πλάκα μαζί με την αγωνία του ηλίθιου. Το αφήνεις λίγο κι ενώ αυτός πάει να επαναφέρει την κουβέντα μη και χάσει τον ψήφο εσύ πετάς συνέχεια τη μπάλα στην εξέδρα και τελικά λες ...φευγω γειά σας..."ωωωωπ" σου λέει το ζαβό, "που πας; κάτσε" άντε πάλι γυρίζεις για ακόμη ένα ...

"Διαλεκτικά". Το πρόβλημά του δεν είναι να σε πείσει για την συμμετοχή σου, έτσι το ξεκινά δήθεν ανοιχτόμυαλα, αλλά να ψηφίσεις αυτό που αυτός πιστεύει. Μπορείς, είναι στο χέρι σου να παίξεις πολλούς γύρους ξεκινώντας συνήθως από Σάββα Μιχαήλ (καλύτερα Πειρατές)έχουμε έτσι γύρος ΟΚΔΕ, γύρος ΕΚΚΕ, γύρος ΜΛ- γύρος Ανταρσυα γύρος ΚΚΕ γύρος ΣΥΡΙΖΑ και πάει λέγοντας αναλόγως τι υποστηρίζει το ούφο.
Έχουν τον ατελείωτο.
Έχουμε σπάσει μεγάλη πλάκα με αυτούς και ρε παιδιά μυαλό δε βάζουν.

LeftG700 είπε...

Τι έγινε, ρε παιδιά; Όλη η «αναρχοαυτονομία κι έτσι» τού λεκανοπεδίου μαζεύτηκε εδώ;

Γαμώ την ατυχία μας!

:-) :-) :-) :-) :-)

Φερχόφσταντ είπε...

Την πάτησαν οι Λαφαζαναρέοι, η ραχηλοζωή και οι Γλεζοστρατούληδες

ο Οργουελ είπε...

αφηνω κι εγω το σχολιο μου.

Δεν καταλαβαινω που τελειωνει η αναρχια και που αρχιζει η μαλακια. Τα ορια ειναι συγκεχυμενα.