Ομολογούμε ότι δεν την ξέραμε. Μάθαμε γι’ αυτήν το βράδυ των εκλογών από ένα μπαμπά, επίτιμο μέλος της ομάδας(*) που συχνά μας βοηθάει και πιο συχνά τον ζαλίζουμε με ερωτήσεις για «τα παλιά». Νάντια Βαλαβάνη.
Η Κόκκινη Νάντια. Αυτό ήταν το παρατσούκλι της στα αμφιθέατρα τα χρόνια της Χούντας. Στέλεχος της Αντι-Εφεέ, της παράνομης φοιτητικής παράταξης του ΚΚΕ. Όλο το σπουδαστικό της Ασφάλειας είχε λυσσάξει να τη βάλει στο χέρι. Δεν τα κατάφερε ποτέ.
Κάποια στιγμή, αργότερα, αποχώρησε από την ενεργό πολιτική δράση. Αποχώρησε ήρεμα, ήσυχα, χωρίς «κραυγές» και καταγγελίες. Το 2007, μετά από χρόνια, δραστηριοποιήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ. Στις τελευταίες εκλογές ήταν υποψήφια στη Β' Αθηνών. Δεν εκλέχτηκε. Ο ΣΥΡΙΖΑ στη συγκεκριμένη περιφέρεια εξέλεξε τρεις βουλευτές. Τρίτος, ο …Ψαριανός! Τέταρτη η Κόκκινη Νάντια…
Έχουμε πολλά ράμματα για τη γούνα του Ψαριανού. Επιφυλασσόμαστε για τις προσεχείς ημέρες, όταν θα είμαστε έτοιμοι να ασχοληθούμε μαζί του. Προς το παρόν, ας περιοριστούμε να πούμε ότι ως υποψήφιο τον πρόβαλε ο καλύτερος Οδηγός Αγορών της πρωτεύουσας, η Athens Voice, με συνέντευξη που του πήρε ο ανεκδιήγητος Προκόπης Δούκας (και γι’ αυτόν προσεχώς). Έτσι, μ’ αυτά και με άλλα, ο Γρηγόρης ο Ψαριανός θα καθίσει και πάλι στα έδρανα της Βουλής. Στα ίδια αυτά έδρανα που κάποτε το είχε καημό να …κλάσει! Και η Κόκκινη Νάντια έμεινε εκτός…
Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα. Το μόνο που περνάει απ' το χέρι μας, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, είναι να αναδημοσιεύσουμε μία πολύ καλή δήλωση της Νάντιας Βαλαβάνη για τις εκλογές και το μετά τις εκλογές . Τη βρήκαμε στο blog της Ένωσης Οπαδών Σύριζα (enosy.blogspot.com).
ΜΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΝΑΓΚΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τις φίλες και τους φίλους, τους παλιούς και νεότερους συναγωνιστές και συντρόφους και προπαντός τους περισσότερους από 10.000 γυναίκες και άντρες σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας που, αγκαλιάζοντας το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, με τίμησαν προσωπικά μέχρι τη θέση της πρώτης επιλαχούσας στο ψηφοδέλτιο της Β΄ Αθηνών. Πολιτικά παραμένω απόλυτα δεσμευμένη απέναντι τους.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τις συμπολίτισσες και τους συμπολίτες της ιδιαίτερης πατρίδας μου, του Ηρακλείου, που συνεκτιμώντας και την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση-τομή του νομού τα δύο τελευταία χρόνια από τον Αλέκο Αλαβάνο, έκαναν δυνατή τη συνέχιση αυτής της εκπροσώπησης. Πιστεύω ότι θα παραμείνουν εξίσου απαιτητικοί για μια ριζοσπαστική και αγωνιστική εκπροσώπηση, μακριά από ασκήσεις δημοσίων σχέσεων, απέναντι στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει πόλη και ύπαιθρος, κόντρα σε βαθιά ριζωμένες πελατειακές πρακτικές και πολύ μεγάλα συμφέροντα.
Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτέλεσε συντριπτική καταδίκη όχι μόνο ενός κόμματος, κυβερνητικού υπεύθυνου για την παρακμή των τελευταίων πέντε χρόνων και για τη χειρότερη περίοδο διακυβέρνησης από τη μεταπολίτευση, αλλά πριν απ’ όλα μιας πολιτικής. Της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που σε
επιταχυνόμενους, μετά τις κυβερνήσεις Σημίτη, ρυθμούς συνέχισε να παραδίδει τον δημόσιο πλούτο στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Και σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, με επιθετικές πολιτικές ανάκαμψης των κερδών επιδείνωσε τη ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων ανθρώπων.
Η καταδίκη αυτής της πολιτικής προκάλεσε την άνετη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Ένα βήμα πριν την υποβολή των νέων προγραμμάτων «σταθεροποίησης» και «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» στις Βρυξέλλες, αυτό δε θα πρέπει να το ξεχνά η καινούργια κυβέρνηση.
Στις συνθήκες αυτές το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, σημαντικά πάνω από τις προγνώσεις, αποτελεί μια πολιτική επιτυχία, την οποία είχε απόλυτη ανάγκη η κοινωνική αριστερά. Οφείλεται πριν απ΄ όλα στην ανιδιοτέλεια, την πίστη και τη μεγάλη γενναιότητα με την οποία ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, αν και τραυματισμένος, έδωσε μια δύσκολη μάχη. Ισοδυναμεί ουσιαστικά με μια, σπάνια στην πολιτική πάλη, δεύτερη δυνατότητα επανάκαμψης της δικής μας πολιτικής αριστεράς στο ρόλο μιας ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Το αποτέλεσμα είναι ταυτόχρονα σημαντικά κάτω από τις δυνατότητες μας, ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες κατάρρευσης των βασικών υποστηριχτών και απολογητών των πολιτικών απέναντι στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε ουσιαστική αντιπολίτευση μέσα στη Βουλή, στα κινήματα και στους αγώνες, την προηγούμενη διετία. Και ακόμα μακρύτερα από το «άνοιγμα» προς την ενωτική, ριζοσπαστική αριστερά που αποτυπώθηκε σ΄ ένα μοναδικό ιστορικά εγχείρημα προσέγγισης του χώρου μας, με δική τους πρωτοβουλία, από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους ένα χρόνο πριν.
Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ με το ζωντανό τους παράδειγμα, δίνοντας τη μάχη έδειξαν τι ΣΥΡΙΖΑ χρειαζόμαστε, τις μεγάλες δυνατότητες
μιας ενωτικής, ριζοσπαστικής αριστεράς που κρατάει ανοιχτές τις γραμμές και το μυαλό της στις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας της εργαζόμενης κοινωνίας – και γι΄ αυτό αποτελεί κοινωνική ανάγκη.
Στις συνθήκες της μεγάλης οικονομικής κρίσης και της επίθεσης ενάντια στη ζωή των ανθρώπων, αυτή η δυνατότητα θα πρέπει να περιφρουρηθεί με όσο γίνεται αποτελεσματικότερο τρόπο μέσα στη Βουλή και προπαντός στους δρόμους, στα κινήματα και στους αγώνες. Από κοινού με τη δρομολόγηση συλλογικότερων, από τις όποιες ατομικές προσπάθειες, διαδικασιών για μια αξιακή επαναθεμελίωση της αριστεράς που χρειαζόμαστε. Σε σύνδεση και με μια «ολική επαναφορά» ενός ουσιαστικού ενδιαφέροντος για οργανικές, αμφίδρομες σχέσεις με τους ανθρώπους της διανόησης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Στο πλαίσιο μιας «επανίδρυσης» των θεσμών του λαϊκού και του εργατικού κινήματος.
Επειδή μια Αριστερά χωρίς πραγματικά εναλλακτικές αξίες είναι μια Αριστερά που έχει χάσει την ψυχή της και δεν έχει λόγο ύπαρξης ούτε για τους ίδιους τους αριστερούς. Κι επειδή μια πολιτική Αριστερά με «αδιαμεσολάβητη» σχέση με τις μάζες, χωρίς την παρεμβολή εργατικών σωματείων και κάθε άλλου είδους θεσμικών και άτυπων συλλογικοτήτων, είναι μια αριστερά-πουκάμισο αδειανό: «αντιπροσωπεύοντας» τους εργαζόμενους τους καθηλώνει σε ρόλο ψηφοφόρων ή προσωρινά εντυπωσιασμένων αλλά αμέτοχων παρατηρητών κάθε είδους εκδηλώσεων ακτιβισμού. Το θέμα όμως που θα την κρίνει και μαζί μ’ αυτήν θα κρίνει και τη δυνατότητα αλλαγής των πραγμάτων θα είναι η συμβολή της στο μετασχηματισμό τους σε δρώντα πολιτικά υποκείμενα.
(*)Είναι αυτονόητο πως του αφιερώνουμε αυτό το post.
Η Κόκκινη Νάντια. Αυτό ήταν το παρατσούκλι της στα αμφιθέατρα τα χρόνια της Χούντας. Στέλεχος της Αντι-Εφεέ, της παράνομης φοιτητικής παράταξης του ΚΚΕ. Όλο το σπουδαστικό της Ασφάλειας είχε λυσσάξει να τη βάλει στο χέρι. Δεν τα κατάφερε ποτέ.
Κάποια στιγμή, αργότερα, αποχώρησε από την ενεργό πολιτική δράση. Αποχώρησε ήρεμα, ήσυχα, χωρίς «κραυγές» και καταγγελίες. Το 2007, μετά από χρόνια, δραστηριοποιήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ. Στις τελευταίες εκλογές ήταν υποψήφια στη Β' Αθηνών. Δεν εκλέχτηκε. Ο ΣΥΡΙΖΑ στη συγκεκριμένη περιφέρεια εξέλεξε τρεις βουλευτές. Τρίτος, ο …Ψαριανός! Τέταρτη η Κόκκινη Νάντια…
Έχουμε πολλά ράμματα για τη γούνα του Ψαριανού. Επιφυλασσόμαστε για τις προσεχείς ημέρες, όταν θα είμαστε έτοιμοι να ασχοληθούμε μαζί του. Προς το παρόν, ας περιοριστούμε να πούμε ότι ως υποψήφιο τον πρόβαλε ο καλύτερος Οδηγός Αγορών της πρωτεύουσας, η Athens Voice, με συνέντευξη που του πήρε ο ανεκδιήγητος Προκόπης Δούκας (και γι’ αυτόν προσεχώς). Έτσι, μ’ αυτά και με άλλα, ο Γρηγόρης ο Ψαριανός θα καθίσει και πάλι στα έδρανα της Βουλής. Στα ίδια αυτά έδρανα που κάποτε το είχε καημό να …κλάσει! Και η Κόκκινη Νάντια έμεινε εκτός…
Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα. Το μόνο που περνάει απ' το χέρι μας, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, είναι να αναδημοσιεύσουμε μία πολύ καλή δήλωση της Νάντιας Βαλαβάνη για τις εκλογές και το μετά τις εκλογές . Τη βρήκαμε στο blog της Ένωσης Οπαδών Σύριζα (enosy.blogspot.com).
ΜΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΝΑΓΚΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τις φίλες και τους φίλους, τους παλιούς και νεότερους συναγωνιστές και συντρόφους και προπαντός τους περισσότερους από 10.000 γυναίκες και άντρες σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας που, αγκαλιάζοντας το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, με τίμησαν προσωπικά μέχρι τη θέση της πρώτης επιλαχούσας στο ψηφοδέλτιο της Β΄ Αθηνών. Πολιτικά παραμένω απόλυτα δεσμευμένη απέναντι τους.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τις συμπολίτισσες και τους συμπολίτες της ιδιαίτερης πατρίδας μου, του Ηρακλείου, που συνεκτιμώντας και την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση-τομή του νομού τα δύο τελευταία χρόνια από τον Αλέκο Αλαβάνο, έκαναν δυνατή τη συνέχιση αυτής της εκπροσώπησης. Πιστεύω ότι θα παραμείνουν εξίσου απαιτητικοί για μια ριζοσπαστική και αγωνιστική εκπροσώπηση, μακριά από ασκήσεις δημοσίων σχέσεων, απέναντι στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει πόλη και ύπαιθρος, κόντρα σε βαθιά ριζωμένες πελατειακές πρακτικές και πολύ μεγάλα συμφέροντα.
Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτέλεσε συντριπτική καταδίκη όχι μόνο ενός κόμματος, κυβερνητικού υπεύθυνου για την παρακμή των τελευταίων πέντε χρόνων και για τη χειρότερη περίοδο διακυβέρνησης από τη μεταπολίτευση, αλλά πριν απ’ όλα μιας πολιτικής. Της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που σε
επιταχυνόμενους, μετά τις κυβερνήσεις Σημίτη, ρυθμούς συνέχισε να παραδίδει τον δημόσιο πλούτο στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Και σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, με επιθετικές πολιτικές ανάκαμψης των κερδών επιδείνωσε τη ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων ανθρώπων.
Η καταδίκη αυτής της πολιτικής προκάλεσε την άνετη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Ένα βήμα πριν την υποβολή των νέων προγραμμάτων «σταθεροποίησης» και «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» στις Βρυξέλλες, αυτό δε θα πρέπει να το ξεχνά η καινούργια κυβέρνηση.
Στις συνθήκες αυτές το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, σημαντικά πάνω από τις προγνώσεις, αποτελεί μια πολιτική επιτυχία, την οποία είχε απόλυτη ανάγκη η κοινωνική αριστερά. Οφείλεται πριν απ΄ όλα στην ανιδιοτέλεια, την πίστη και τη μεγάλη γενναιότητα με την οποία ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, αν και τραυματισμένος, έδωσε μια δύσκολη μάχη. Ισοδυναμεί ουσιαστικά με μια, σπάνια στην πολιτική πάλη, δεύτερη δυνατότητα επανάκαμψης της δικής μας πολιτικής αριστεράς στο ρόλο μιας ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Το αποτέλεσμα είναι ταυτόχρονα σημαντικά κάτω από τις δυνατότητες μας, ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες κατάρρευσης των βασικών υποστηριχτών και απολογητών των πολιτικών απέναντι στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε ουσιαστική αντιπολίτευση μέσα στη Βουλή, στα κινήματα και στους αγώνες, την προηγούμενη διετία. Και ακόμα μακρύτερα από το «άνοιγμα» προς την ενωτική, ριζοσπαστική αριστερά που αποτυπώθηκε σ΄ ένα μοναδικό ιστορικά εγχείρημα προσέγγισης του χώρου μας, με δική τους πρωτοβουλία, από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους ένα χρόνο πριν.
Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ με το ζωντανό τους παράδειγμα, δίνοντας τη μάχη έδειξαν τι ΣΥΡΙΖΑ χρειαζόμαστε, τις μεγάλες δυνατότητες
μιας ενωτικής, ριζοσπαστικής αριστεράς που κρατάει ανοιχτές τις γραμμές και το μυαλό της στις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας της εργαζόμενης κοινωνίας – και γι΄ αυτό αποτελεί κοινωνική ανάγκη.
Στις συνθήκες της μεγάλης οικονομικής κρίσης και της επίθεσης ενάντια στη ζωή των ανθρώπων, αυτή η δυνατότητα θα πρέπει να περιφρουρηθεί με όσο γίνεται αποτελεσματικότερο τρόπο μέσα στη Βουλή και προπαντός στους δρόμους, στα κινήματα και στους αγώνες. Από κοινού με τη δρομολόγηση συλλογικότερων, από τις όποιες ατομικές προσπάθειες, διαδικασιών για μια αξιακή επαναθεμελίωση της αριστεράς που χρειαζόμαστε. Σε σύνδεση και με μια «ολική επαναφορά» ενός ουσιαστικού ενδιαφέροντος για οργανικές, αμφίδρομες σχέσεις με τους ανθρώπους της διανόησης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Στο πλαίσιο μιας «επανίδρυσης» των θεσμών του λαϊκού και του εργατικού κινήματος.
Επειδή μια Αριστερά χωρίς πραγματικά εναλλακτικές αξίες είναι μια Αριστερά που έχει χάσει την ψυχή της και δεν έχει λόγο ύπαρξης ούτε για τους ίδιους τους αριστερούς. Κι επειδή μια πολιτική Αριστερά με «αδιαμεσολάβητη» σχέση με τις μάζες, χωρίς την παρεμβολή εργατικών σωματείων και κάθε άλλου είδους θεσμικών και άτυπων συλλογικοτήτων, είναι μια αριστερά-πουκάμισο αδειανό: «αντιπροσωπεύοντας» τους εργαζόμενους τους καθηλώνει σε ρόλο ψηφοφόρων ή προσωρινά εντυπωσιασμένων αλλά αμέτοχων παρατηρητών κάθε είδους εκδηλώσεων ακτιβισμού. Το θέμα όμως που θα την κρίνει και μαζί μ’ αυτήν θα κρίνει και τη δυνατότητα αλλαγής των πραγμάτων θα είναι η συμβολή της στο μετασχηματισμό τους σε δρώντα πολιτικά υποκείμενα.
(*)Είναι αυτονόητο πως του αφιερώνουμε αυτό το post.
4 σχόλια:
Κ...παιδα, δε φτάνει που με κάνατε βούκινο, μαρτυρήσατε και τα χρόνια μου!(*) Ξέρω ποιανού ιδέα είναι. Τώρα που χειμωνιάζει θα μου ρθετε πάλι για ποκίτσα. Θα σας περιποιηθώ καταλλήλως! Ιδίως τον ηθικό αυτουργό!
(*)Αυτονόητο είναι ότι με συγκινήσατε κιόλας. Ευχαριστώ για την αφιέρωση. Και να προσέχετε!
Χαρήκαμε που σας συγκινήσαμε. Θα προσέχουμε. Και δεν πρόκειται να ξαναπάει κανείς μας ποτέ πάσο στα ζευγαράκια, ενώ έχει Φουλ του Βαλέ!
Λέφτηδες
Τα ..ιστορικού χαρακτήρα στοιχεία θα σας τα πεί ο μπαμπάς προς τον οποίο να μεταφέρετε τους χαιρετισμούς μου.
Το κείμενο , πέρα από τη σημαντικότητα του , καθρεφτίζει επακριβώς τον υποδειγματικό χαρακτήρα και τη γλυκύτατη ύπαρξη που κάποτε είχα τη τύχη να γνωρίζω
Γιάκοβ
ΥΓ πρόσέξτε όμως όταν τα "βλέπετε" με τέτοιο μπαμπά γιατί τα υποτιθέμενα "ζεύγη" της μπλοφας μπορεί να σας βγούν καρρεδάκι στο επτά ( αυτό που τσούζει περισσότερο )
Λέφτηδες
Τι απέγινε ορέ το ποστ ;;;;
Δημοσίευση σχολίου