«Σχόλιο» τρόπος του λέγειν. Γιατί ο Ευτύχης Μπιτσάκης, διαπρεπής επιστήμονας και «αμετανόητος» κομμουνιστής εδώ και δεκαετίες, δεν έστειλε σχόλιο στο ιστολόγιό μας. Απλώς έγραψε ένα άρθρο στο χθεσινό τεύχος της 15νθήμερης εφημερίδας της ΚΟΕ (Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας) «Αριστερά!». Αναδημοσιεύουμε τα τελευταία δύο υποκεφάλαια από αυτό το άρθρο, μια και τα ερωτήματα που θέτει συμπίπτουν με τους προβληματισμούς και τις απόψεις που αναπτύχθηκαν στη σχολιογραφία του post της Δευτέρας 5 Οκτωβρίου. Και -εννοείται- προσυπογράφουμε αυτά τα ερωτήματα.
Και η Αριστερά;
Γιατί σ’ αυτή την περίοδο της κρίσης, της παρακμής και της σήψης η Αριστερά δεν μπόρεσε να εμπνεύσει τα θύματα της αστικής πολιτικής; Σημείωσα μια σειρά ιδεολογικούς παράγοντες. Αλλά η ψήφος είναι πάντα, σωστά ή λάθος, τελική. Δέστε το χρώμα (μπλε) στο χάρτη του Ψυχικού, της Εκάλης και της Πεντέλης. Αλλά οι εργάτες και οι αγρότες; Η παρασιτική οικονομία μας έχει εκθρέψει ένα σημαντικό στρώμα μικροαστών. Αυτοί θα μείνουν κολλημένοι στη ΝΔ και στο ΛΑΟΣ, ή θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ , ελπίζοντας καλύτερες μέρες. Γενικότερα ο καπιταλισμός δίνει ευκαιρίες ακόμα και σ’ ένα ποσοστό εργατών. Στόχος του εργάτη, έλεγε ο Λένιν, είναι να περάσει στο στρώμα μικροαστών. Ο μικρομεσαίος αγρότης εξάλλου αγωνίζεται για να διατηρήσει και να αυξήσει το «έχει» του. Όλα αυτά δεν ευνοούν την Αριστερά. Αλλά η στασιμότητά της (λίγο πάνω από το 12%) δεν οφείλεται μόνο σ’ αυτά τα «αντικειμενικά» αίτια. Η κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου εκλόνισε την πίστη στη δυνατότητα να οικοδομηθεί μια σοσιαλιστική κοινωνία. Και η πολυδιασπασμένη ελληνική Αριστερά, χωρίς στρατηγική και με πάγιες εμφύλιες διαμάχες, δεν μπορεί να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τις «μάζες».
Η κοινωνία δεν απονεκρώθηκε
Παρόλα αυτά η ελληνική κοινωνία δεν είναι νεκρή. Απόδειξη οι απεργίες, τα κινήματα, η άνθιση ενός λαϊκού και προοδευτικού πολιτισμού. Η ευθύνη των ηγεσιών της Αριστεράς είναι και σήμερα ιστορική: Θα σταματήσουν τον εμφύλιο; Θα εγκαινιάσουν κοινή δράση και ταυτόχρονα τον πολιτικό και θεωρητικό διάλογο, με προοπτική την ανάπτυξη της θεωρίας και τη δημιουργία προϋποθέσεων για ουσιαστικές συγκλίσεις και στρατηγικές συμμαχίες με στόχο το σοσιαλισμό;
Η εικόνα είναι από το preppyplayer.blogspot.com.
Και η Αριστερά;
Γιατί σ’ αυτή την περίοδο της κρίσης, της παρακμής και της σήψης η Αριστερά δεν μπόρεσε να εμπνεύσει τα θύματα της αστικής πολιτικής; Σημείωσα μια σειρά ιδεολογικούς παράγοντες. Αλλά η ψήφος είναι πάντα, σωστά ή λάθος, τελική. Δέστε το χρώμα (μπλε) στο χάρτη του Ψυχικού, της Εκάλης και της Πεντέλης. Αλλά οι εργάτες και οι αγρότες; Η παρασιτική οικονομία μας έχει εκθρέψει ένα σημαντικό στρώμα μικροαστών. Αυτοί θα μείνουν κολλημένοι στη ΝΔ και στο ΛΑΟΣ, ή θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ , ελπίζοντας καλύτερες μέρες. Γενικότερα ο καπιταλισμός δίνει ευκαιρίες ακόμα και σ’ ένα ποσοστό εργατών. Στόχος του εργάτη, έλεγε ο Λένιν, είναι να περάσει στο στρώμα μικροαστών. Ο μικρομεσαίος αγρότης εξάλλου αγωνίζεται για να διατηρήσει και να αυξήσει το «έχει» του. Όλα αυτά δεν ευνοούν την Αριστερά. Αλλά η στασιμότητά της (λίγο πάνω από το 12%) δεν οφείλεται μόνο σ’ αυτά τα «αντικειμενικά» αίτια. Η κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου εκλόνισε την πίστη στη δυνατότητα να οικοδομηθεί μια σοσιαλιστική κοινωνία. Και η πολυδιασπασμένη ελληνική Αριστερά, χωρίς στρατηγική και με πάγιες εμφύλιες διαμάχες, δεν μπορεί να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τις «μάζες».
Η κοινωνία δεν απονεκρώθηκε
Παρόλα αυτά η ελληνική κοινωνία δεν είναι νεκρή. Απόδειξη οι απεργίες, τα κινήματα, η άνθιση ενός λαϊκού και προοδευτικού πολιτισμού. Η ευθύνη των ηγεσιών της Αριστεράς είναι και σήμερα ιστορική: Θα σταματήσουν τον εμφύλιο; Θα εγκαινιάσουν κοινή δράση και ταυτόχρονα τον πολιτικό και θεωρητικό διάλογο, με προοπτική την ανάπτυξη της θεωρίας και τη δημιουργία προϋποθέσεων για ουσιαστικές συγκλίσεις και στρατηγικές συμμαχίες με στόχο το σοσιαλισμό;
Η εικόνα είναι από το preppyplayer.blogspot.com.
12 σχόλια:
Φίλοι, καλημέρα
Βλέπετε, τελικά, που αυτά που σας γράφω βλέποντας τα πράγματα από την αποστασιοποιημένη "έξω" πλευρά τα βλέπουν και κάποιοι, "εντός των τειχών";
Ας ελπίσουμε όλοι να επικρατήσουν τέτοιες φωνές. Να αποτυπωθούν σωστά τα μηνύματα των καιρών και να χαραχτούν σωστότερες πορείες.
ΥΓ. Αλήθεια, αυτά τα μαθήματα αγγλικής, προ της δημοσιεύσεως των σχολίων που αποσκοπεί ; Kαι βάζετε πάντα κι εύκολα θέματα !
Αυτη η κουβεντα,για την ενοτητα της αριστερας και του τερματισμου του εμφυλιου της, παντα μου προκαλουσε συμπαθεια και οποτε ετυχε να ειμαι παρων σε μια τετοια συζητηση περασα πολυ ευχαριστα..
Το κυριο συμπερασμα ομως που εβγαζα ηταν οτι οι περισσοτεροι,οχι ολοι, που το υποστηριζαν ειχαν πολυ χαλαρα κριτηρια και μπορουσαν απο τις δεκα λεξεις που χρησιμοποιουσαν, οι 9 να ειναι "Αριστερα"!
θεωρω την κουβεντα που γινεται γι'αυτο το θεμα απελπιστικά αόριστη..Και μονιμη επωδο του οπορτουνισμου(για να θυμηθω και γω λιγο τον Λενιν)
Πολύ λογική κι εξηγήσιμη η αοριστία. Η συγκεκριμενοποίηση θ' αρχίσει, όταν και αν , καθήσουν όλοι στο τραπέζι του διαλόγου και τεθούν τα θέματα.
Κι αυτό είναι το ζητούμενο.
Ελπίζω να κατάσσομαι στους λιγότερους μιά και δεν χρησιμοποιώ τόσο συχνά τη λέξη !
Άλλωστε οι λέξεις έχουν σημασία γιά το νόημα που αποδίδουν κι όχι γιά τον ήχο τους. Συνήθως κούφιο.
Φίλε ORPHEAS,
Καλημέρα κι από μας και καλή εβδομάδα και πάλι. Μα και μεις που είμαστε "εντός των τειχών" τα ίδια βλέπουμε. Μη μας αδικείς! (χιούμορ!). Και συμφωνούμε ότι αν δεν αρχίσει ένας κάποιος διάλογος θα υπάρχει μπόλικη αοριστία και ευχολόγια.
"Μαθήματα αγγλικών" εννοείς τα αλαμπουρνέζικα με τα λατινικά γράμματα που πρέπει να συμπληρώνουν οι σχολιαστές; Είναι μία ασφαλιστική δικλείδα που αποτρέπει κάπως τα υβριστικά σχόλια. (Μέχρι τώρα δεν είχαμε κανένα τέτοιο κρούσμα ευτυχώς).
Τα λέμε.
Φίλε Γιούρι Γκαγκάριν,
Τα κριτήρια είνα χαλαρά γιατί ο πρώτος στόχος είναι να μπορέσουμε να λέμε καλημέρα μεταξύ μας! Από την άλλη βέβαια, όπως είπε και ο @ΟRPHEAS, αν δεν αρχίσει κάποια συζήτηση, πώς να συγκεκριμενοποιηθεί; Kαι τέλος, συμφωνούμε ότι αρκετοί από αυτούς που μιλάνε για συνεργασία της Αριστεράς δεν έχουν πολύ ξεκάθαρα στο μυαλό τους το πράγμα. Γιατί να είναι όμως αυτό ανυπέρβλητο εμπόδιο; Στο κάτω-κάτω, αν κάτι μπορεί να τους βοηθήσει στο ξεκαθάρισμα, αυτό είναι η συζήτηση. Καλή εβδομάδα.
Τα λέμε.
Καλημερα leftG700
παρατηρω τελευταια ότι ολο και πληθαινουν οι φωνες που τραβουν το αυτι της αριστερας και ζητουν ενδοσυνεννοηση και επανενωση. Και ειναι παρηγορο. Και οχι μονο αυτο. Αλλα και συγκεκριμενα και λεπτομερη προγραμματα. Καλως ή κακως απο μονη της η ιδεολογια δεν πειθει τους πολιτες να την ακολουθησουν αν δεν μπορει να παρασχει λυσεις ή τροπους επιλυσεις των προβληματων τους. Ισως καποια στιγμη ακουσουν.
Δε καταλαβαινω γιατι πιστευετε πως η ενοτητα της αριστερας θα συμβει ή θ αρχισει να συμβαινει μολις οι δυναμεις που θεωρειτε "Αριστερα" αρχισουν το διαλογο..Τι ειναι ο διαλογος? Αυτα ειναι αλχημιστικες αντιληψεις...
Ενοτητα διχως δραση νοειται?
Δε νομιζω να μη συμφωνειται πως διαφορες διανοουμενιστικες γκρουπες απλα αδυνατουν να ερθουν σε επαφη με εργαζομενο κοσμο.
Καλος ο διαλογος και διαφορα αλλα ευγενη αλλα η ταξικη παλη ειναι το τελικο κριτηριο της ενοτητας..Οταν δε δουλευεις την οξυνση της ταξικης παλης τι να συζητησεις?
Μπορουμε επισης να συζητησουμε και τη χρησιμοτητα της εννοιας "ταξικη παλη" αφου πολλα κομματια της αριστερας δε την εχουν και πολυ σε υποληψη..Αν ειναι για την ενοτητα ειμαι μεσα
Φίλη Cynical,
Καλησπέρα και καλωσόρισες!
Έχουμε την εντύπωση και φανταζόμαστε συμφωνείς ότι τέτοιες φωνές πάντα υπήρχαν. Συμφωνούμε κι εμείς με τη σειρά μας για όσα επισημαίνεις. Και θα προσθέταμε ότι εκτός από τον πολλαπλασιασμό των φωνών φαίνεται να ανεβαίνουν και τα ντεσιμπέλ. Κατά την άποψή μας όμως εκείνο που είναι απαραίτητο για να αρχίσει να γίνεται κάτι είναι αυτές οι φωνές να ακούγονται από τα ίδια τα οργανωμένα μέλη.
Φυσικά και δεν αρκεί η ιδεολογία! Άλλη πληγή κι αυτή... Είναι αυτή η χρόνια αδυναμία της Αριστεράς να παντρέψει το άμεσο και τακτικό με το μακροπρόθεσμο και στρατηγικό.
Σε κάθε περίπτωση εμείς βλέπουμε την τεράστια αντίθεση μεταξύ των συνθηκών που επιβεβαιώνουν την Αριστερή θεωρία και την απομάκρυνση ή την αδιαφορία του κόσμου για την "υπαρκτή Αριστερά" και μελαγχολούμε. Μελαγχολούμε αλλά δεν απελπιζόμαστε βέβαια. Πώς το 'λεγε ο Γκράμσι; Απαισιοδοξία της σκέψης, αισιοδοξία της βούλησης; Κάπως έτσι τελοσπάντων.
Τα λέμε.
Φίλε Γιούρι Γκαγκάριν,
Η ενότητα είναι ένας μακρύς δρόμος. Το πρώτο βήμα είναι να λες καλημέρα στον άλλον. Το δεύτερο να τον ρωτάς τι κάνει. Το τρίτο να τον καλείς σπίτι σου για ένα ποτό. Και πάει λέγοντας, κατάλαβες τι εννοούμε φανταζόμαστε.
Βρε Γιούρι πώς θα γίνει ενότητα στη δράση όταν ο καθένας λέει όλους τους άλλους περίπου προδότες; Γι' αυτό λέμε, ας αρχίσουμε να λέμε καλημέρα τουλάχιστον.
Συμφωνούμε πως οι διανοούμενοι γενικά έχουν πρόβλημα να επικοινωνήσουν με τον πολύ κόσμο. Είτε είναι σε γκρούπες, είτε είναι Πανεπιστημιακοί, είτε καλλιτέχνες, κλπ. Αυτό είναι παλιό πρόβλημα. Αλλά από την άλλη γίνεται Αριστερά χωρίς διανοούμενους;
Όχι νομίζουμε. Όπως δεν γίνεται και χωρίς ταξική πάλη. Άλλο όμως ζήτημα η όξυνσή της. Την οξύνεις όταν πρέπει. Δεν σημαίνει ότι αν εμείς (παράδειγμα λέμε) πιστεύουμε ότι πριν την οξύνουμε πρέπει να την οργανώσουμε, είμαστε κατά της ταξικής πάλης. Μπορεί να έχουμε άδικο, σύμφωνοι. Όχι όμως και να μας βγάλουν ταξικούς προδότες!
Τα λέμε.
leftg700
Θελω να σου μοιραστω το αισθημα που αποκομιζω μερικες φορες απο τον "ενωτικο λογο"..
Ειναι σαν να μιλαω και να προσκρουω σε τοιχο γιατι ,πραγματικα,πως να αντιμετωπισεις τετοια επιθεση καλων προθεσεων?
Εμενα με απασχολουν οι υλικες προυποθεσεις αυτου που αποκαλεις ενοτητα..Και λεω οτι αυτες τις προυποθεσεις τις δουλευουν μονο αυτοι που κατηγορουνται για διασπαστες, δηλαδη οι ΚΚεδες.
Οσον αφορα το θεμα της οξυνσης της ταξικης παλης δεν καταλαβαινω τι μου λες...Εγω το εθεσα σαν στρατηγικο στοχο και δεν εκανα διαχωρισμους του τυπου οργανωση-οξυνση με αξονα την τακτικη του ποτε..Τετοιο στρατηγικο στοχο ο Συνασπισμος δεν εχει..Πολλες απο τις συνιστωσες του ειναι λεσχες συζητησεων οποτε και να εχουν τετοιο στοχο δεν μπορουν να τον στηριξουν..Οποτε τα "βρε Γιουρι και ο Συριζα αριστερα ειναι" δε μου λενε τιποτα..Κινουνται στη σφαιρα των φαντασιωσεων..
Σε ακουω να λες συνεχεια για αριστερα, ενοτητα..Ο οπορτουνισμος μεσα στο κινημα υπαρχει η ειναι απλα ιδεοληψια? Και αν ναι τι τυχη του επιφυλασσεις?
Φίλε Γιούρι Γκαγκάριν,
Καλημέρα. Δεν έχουμε καμία πρόθεση να αρχίσουμε να συζητάμε εξ ονόματος κάποιου κόμματος ή τάσης της Αριστεράς όταν η συζήτηση γίνεται μεταξύ αριστερών. Εμείς συζητάμε γενικά για την ανάγκη η Αριστερά να πάψει να ζει σε συνθήκες "αριστερού εμφυλίου" όπως λέει κι ο Μπιτσάκης. Και όπως κι εκείνος δεν μιλάμε για ενότητα στα πλαίσια του ιδίου κόμματος. Μιλάμε για ενότητα στη δράση και για έναν πολιτικοιδεολογικό διάλογο.
Και δεν πολυκαταλαβαίνουμε τις προϋποθέσεις της ενότητας. Μία είναι η προϋπόθεση, να αυτοπροσδιορίζεται κάποιος ως αριστερός που δεν έχει παραιτηθεί απο το στρατηγικό στόχο του σοσιαλισμού.
Ο οπορτουνισμός υπάρχει παντού. Και δεν τον αποφεύγει κανείς. Αλλά γιατί πρέπει να μιλάμε για οπορτουνισμό; Γιατί να μη μιλάμε για λάθη; Π.χ. σκέψου τη διαφορά που υπάρχει σ' αυτό: Να διαφωνήσουμε μαζί σου σε κάτι κι αντί να σου πούμε "κατά τη γνώμη μας κάνεις λάθος" να σου κολλήσουμε την ετικέτα του "οπορτουνιστή". Πιστεύεις ότι προάγεται ο διάλογος αν ο ένας κολλάει στους άλλους ετικέτες τέτοιου είδους;
Συμφωνούμε ότι πολλές από τις οργανώσεις της Αριστεράς είναι λέσχες συζητήσεων. Αλλά δεν βλέπουμε κανένα λόγο να μη συζητάς μαζί τους ή να κατεβαίνεις σε μία διαδήλωση μαζί τους όταν αποφασίζουν να αφήσουν για λίγο τη λέσχη τους. Δεν βλέπουμε τίποτα το κακό σ' αυτό.
Τα λέμε.
Δημοσίευση σχολίου