Παρακολουθήσαμε με θρησκευτική προσήλωση την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων με θέμα συζήτησης το μεταναστευτικό.
Δεν θα πούμε τις γενικότερες εντυπώσεις μας από τη συζήτηση. Θα ασχοληθούμε μόνο με τα κοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς. Αλλά και πάλι δεν θα αναλύσουμε διεξοδικά όλα όσα είπε η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας. Θα σταθούμε σε δυό-τρία πρώτα συμπεράσματα, εκ των οποίων το βασικότερο που θέλουμε να πούμε είναι το τελευταίο.
Πρώτον: Στο λόγο τους και οι δύο επικεφαλής δεν απέφυγαν τις αντιφάσεις, τα κενά και την αμηχανία που χαρακτηρίζουν την επιχειρηματολογία της Αριστεράς στα συναφή θέματα.
Δεύτερον: Και οι δύο -αλλά με μεγαλύτερη έμφαση και πληρέστερη ανάλυση η Αλέκα Παπαρήγα- συνέδεσαν το μεταναστευτικό πρόβλημα με τη δράση του ιμπεριαλισμού.
Τρίτον (σε συνδυασμό με το προηγούμενο): Μόνο η Αλέκα Παπαρήγα δεν παρέλειψε να διευκρινίσει την αντίθεση του ΚΚΕ -που για μας θα έπρεπε να διακηρύσσεται από σύμπασα την Αριστερά- με τον κοσμοπολιτισμό.
Τέταρτον: Η Αλέκα Παπαρήγα έδειξε την εμπειρία της, όταν στη δευτερολογία της, αξιοποιώντας ίσως και παρατηρήσεις των άλλων βουλευτών του ΚΚΕ, έκανε και κάποιες πρόσθετες διευκρινίσεις, «διορθώσεις» και βελτιώσεις. Ο Αλέξης Τσίπρας περιορίστηκε μόνο να απαντήσει σε μερικά επιχειρήματα των άλλων αρχηγών.
Πέμπτον: Κανένας από τους δύο δεν έκρινε σκόπιμο, παρά τις όποιες αντιρρήσεις τους (δεν είναι της ώρας να τις κρίνουμε, γιατί δεν είναι αυτό το θέμα μας), κανένας από του δύο λοιπόν δεν βρήκε το θάρρος να δηλώσει, έστω με την «ξύλινη κοινοβουλευτική γλώσσα», ότι «το σχέδιο νόμου κινείται γενικά προς τη σωστή κατεύθυνση».
Αυτό εμάς μας φαίνεται μικρόψυχο. Και γι’ αυτό, πολιτικά μυωπικό.
Μικρόψυχος είναι μόνο ο φοβισμένος, αυτός που δεν είναι σίγουρος για την υπεροχή των ιδεών του. Και ποιος ακολουθεί κάποιον που φοβάται;
Πώς να ηγεμονεύσει μια Αριστερά, που δείχνει φόβο;
Η εικόνα είναι από το dailykos.com
Δεν θα πούμε τις γενικότερες εντυπώσεις μας από τη συζήτηση. Θα ασχοληθούμε μόνο με τα κοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς. Αλλά και πάλι δεν θα αναλύσουμε διεξοδικά όλα όσα είπε η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας. Θα σταθούμε σε δυό-τρία πρώτα συμπεράσματα, εκ των οποίων το βασικότερο που θέλουμε να πούμε είναι το τελευταίο.
Πρώτον: Στο λόγο τους και οι δύο επικεφαλής δεν απέφυγαν τις αντιφάσεις, τα κενά και την αμηχανία που χαρακτηρίζουν την επιχειρηματολογία της Αριστεράς στα συναφή θέματα.
Δεύτερον: Και οι δύο -αλλά με μεγαλύτερη έμφαση και πληρέστερη ανάλυση η Αλέκα Παπαρήγα- συνέδεσαν το μεταναστευτικό πρόβλημα με τη δράση του ιμπεριαλισμού.
Τρίτον (σε συνδυασμό με το προηγούμενο): Μόνο η Αλέκα Παπαρήγα δεν παρέλειψε να διευκρινίσει την αντίθεση του ΚΚΕ -που για μας θα έπρεπε να διακηρύσσεται από σύμπασα την Αριστερά- με τον κοσμοπολιτισμό.
Τέταρτον: Η Αλέκα Παπαρήγα έδειξε την εμπειρία της, όταν στη δευτερολογία της, αξιοποιώντας ίσως και παρατηρήσεις των άλλων βουλευτών του ΚΚΕ, έκανε και κάποιες πρόσθετες διευκρινίσεις, «διορθώσεις» και βελτιώσεις. Ο Αλέξης Τσίπρας περιορίστηκε μόνο να απαντήσει σε μερικά επιχειρήματα των άλλων αρχηγών.
Πέμπτον: Κανένας από τους δύο δεν έκρινε σκόπιμο, παρά τις όποιες αντιρρήσεις τους (δεν είναι της ώρας να τις κρίνουμε, γιατί δεν είναι αυτό το θέμα μας), κανένας από του δύο λοιπόν δεν βρήκε το θάρρος να δηλώσει, έστω με την «ξύλινη κοινοβουλευτική γλώσσα», ότι «το σχέδιο νόμου κινείται γενικά προς τη σωστή κατεύθυνση».
Αυτό εμάς μας φαίνεται μικρόψυχο. Και γι’ αυτό, πολιτικά μυωπικό.
Μικρόψυχος είναι μόνο ο φοβισμένος, αυτός που δεν είναι σίγουρος για την υπεροχή των ιδεών του. Και ποιος ακολουθεί κάποιον που φοβάται;
Πώς να ηγεμονεύσει μια Αριστερά, που δείχνει φόβο;
Η εικόνα είναι από το dailykos.com
9 σχόλια:
@λ.κ
(το εγραψα και πιο κατω το σχολιο ,το βαζω και εδω)
απιστευτα πραγματα....!!οντως...εχει ανεβει βιντεο με τα γεγονοτα στην παλια βουλη.ενταξει τα λογια ειναι περιττα για τα ζωα...
μαθανε να λενε και τον εθνικο υμνο,ξερουν και τιποτε αλλο ?ζωα γεννηθηκαν ζωα θα πεθανουν (οσο πιο γρηγορα γινεται τοσο καλυτερα!)
http://www.youtube.com/watch?v=hiisOfIKBUI&feature=player_embedded
τα σχολια μην τα διαβασετε φυσικα...
Στη δευτερολογία του ο ΓΑΠ αγωνιωδώς έτεινε χείρα, ή καλύτερα βλέμμα, προς το ΣΥΡΙΖΑ, κι από την άλλη αγωνιωδώς προσπάθησε να καθησυχάσει τα δεξιά έδρανα επαναλαμβάνοντας ότι "πολιτογράφηση γινόταν και θα γίνεται" μόνο που οι της Ν.Δ. ερμήνευαν χαλαρά το νόμο, ενώ τώρα οι της ΠΑΣΟΚ θα θέσουν πλαίσια και παραμέτρους μετρήσιμες που μεταφράζεται κατά πολλούς και ποικίλους τρόπους.
Το μεταναστευτικό στην επιφάνεια το έφερε η αριστερά και μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνοντας κάτι που ακόμα δύσκολα γίνεται αντιληπτό, πως περνάμε από κοινωνίες φυλών και εθνοτήτων σε κοινωνίες πολιτών. Και την πορεία προς την κατεύθυνση αυτή επιτάχυνε η "οικονομική παγκοσμιοποίηση", που θέλει διεθνοποιημένες τις οικονομικές και παραγωγικές δραστηριότητες, καθιστώντας τους πολίτες των "τρίτων χωρών" από τη μια αντικείμενο εκμετάλλευσης και από την άλλη κάστα "untouchable".
Για όλα αυτά πολιτικός στραβισμός -καθώς το ένα μάτι κοιτά αριστερά αλλά το άλλο δεξιά- χαρακτήρισε το λόγο του ΓΑΠ και οι διατυπωθείσες προτάσεις και κυρίως διαθέσεις γεννούν ερωτηματικά κι επιφυλάξεις.
Κι όσο για το φόβο της αριστεράς, ίσως φόβος μήπως και διολισθήσει σε συμπαιγνίες πολιτικάντικες με δούρειο ίππο τους πασοκόστροφους των κόλπων της.
Σ.
Φίλε Σωκράτη (εσύ δεν είσαι;),
Κρατούμε το σχόλιό σου που αναφέρεται στο γενικότερο ζήτημα. Θα έχουμε την ευκαιρία να τα συζητάμε όλα αυτά.
Η ερμηνεία σου αυτού του "φοβικού συνδρόμου" της Αριστεράς σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ είναι σωστή, συμφωνούμε απολύτως. Όμως είναι και κάτι άλλο που το τροφοδοτεί.
Ο φόβος ότι η παραμικρή δήλωση τέτοιου τύπου θα αξιοποιηθεί από τους "αντιπάλους" στον αριστερό εμφύλιο.
Και στις δύο όμως περιπτώσεις τί έχουμε; Τον ετεροπροσδιορισμό της Αριστεράς για τακτικίστικους λόγους.
Με τακτικισμούς δεν θα βγούμε από το περιθώριο. Χρειάζεται γενναιότητα και αυτοπεποίθηση. Τη γενναιότητα δεν την έχουμε χάσει. Δεν είμαστε όμως σίγουροι για την πίστη μας...
Τα λέμε.
Και για να μην μασάμε τα λόγια μας, "τσιμπάω" από την ιστοσελίδα της Ανανεωτικής:
"Πανελλαδική της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ της ΑΝ. Πτέρυγας- Εξελίξεις στον ΣΥΝ
19-20 Φεβρουαρίου 2010.
Έναρξη μιας διαδικασίας διαμόρφωσης θέσεων της Σύγχρονης Ανανεωτικής Αριστεράς."
Η φράξια του είδους -και μάλιστα ανερυθρίαστη, γιατί μάλλον το ερυθρό το έχουν απωλέσει προ πολλού- είναι που με φοβίζει.
Σ.
είμαι σίγουρη για την υπεροχή των ιδεών μου, όπως σίγουροι μου φαίνεστε και σεις.Δεν φοβάμαι και δεν νομίζω ότι η αριστερά φοβάται-ίσως έχει μπλοκάρει για λίγο,δεν είναι αμελητέα όσα μας ήρθαν κατακέφαλα-
αντίθετα με σας πιστεύω ότι ο Τσίπρας ήταν καλός χτες, την Παπαρήγα δυσκολεύτηκα να την παρακολουθήσω.
πάντως το πρωί που βγήκα και πέρασα από τους γνωστούς μετανάστες μικροπωλητές αισθάνθηκα ντροπή, θα ήθελα να είχα μια πικέτα στην πλάτη που να γράφει ότι δεν έχω σχέση με τον καρατζαφέρη και τους συν αυτώ συναινετικούς.
λ.κ
Καλησπερα συντροφοι.Συμφωνω με την επισυμανση για το δισταγμο της αριστερας να πει μια καλη κουβεντα για το νομοσχεδιο.Το φαινομενο ομως δεν αφορα μονο την αριστερα,ολοι φοβουνται να δειξουν οτι συμφωνουν με κατι που ειπε,η εκανε,ο αλλος,για τον φοβο των Ιουδαιων.Και στις περισσοτερες περιπτωσεις οι Ιουδαοι βρισκονται εντος των τειχων.Ειναι μια απο τις παθογενειες του πολιτικου μας συστηματος και ενας βασικος λογος που δεν γινεται ουσιαστικος διαλογος για τιποτα.
Θα ηθελα τελος να κανετε λιγο λιανα αυτο που ειπατε για τον κοσμοπολιτισμο γιατι δεν το καταλαβα..
Φίλε Σωκράτη,
Νομίζουμε ότι οι φόβοι σου είναι υπερβολικοί. Το συγκεκριμένο ρεύμα όπως αυτό εκφράζεται από την πτέρυγά του στον ΣΥΝ δεν έχει ρίζες στην ελληνική Αριστερά πλέον. Κι αν υπάρχει κάτι που βλάπτει δεν είναι οι Πανελλαδικές συναντήσεις της -ας κάνει όσες θέλει! Εκείνο που βλάπτει είναι οι προνομιακές σχέσεις 4-5 στελεχών της με την παρακυβέρνηση των ηλεκτρονικών (κυρίως της ΤV) ΜΜΕ.
Από εκεί και πέρα. Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αγριέψει και θα τους ρίχνουν καρπαζιές όλο και πιο συχνά. Στον ΣΥΝ μετά το Συνέδριο μάλλον θα μπουν στο ψυγείο (θα φωνάζουν βέβαια, αλλά από μέσα). Αν φύγουν, θα καταλήξουν στην καλύτερη περίπου όπως ο Ανδρουλάκης και στη χειρότερη όπως ο Μπίστης.
Επί της ουσίας έχουν τελειώσει. Εμείς τι κάνουμε!
Τα λέμε.
Φίλη λ.κ.,
Χμ... Εμείς όταν γράψαμε αυτά που γράψαμε είχαμε στο μυαλό μας το γεγονός ότι τώρα μόλις αρχίζει η Αριστερά, στο σύνολό της πιά, να βάζει το ζήτημα της συνολικής αλλάγής. Αλλά επειδή για πολλά χρόνια ένα σημαντικό μέρος της είχε διαγράψει από το λεξιλόγιό της τις "κακές" λέξεις, έχοντας καεί με άλλα λόγια (μόνη της) στο χυλό, τώρα φυσσάει και το γιαούρτι! Όλο αυτό -και το πριν και το τώρα- μας δείχνει ακόμα ότι η κατραπακιά του 89-91 δεν έχει ξεπεραστεί. Και βέβαια δεν ισχύουν όλα αυτά μόνο στην Ελλάδα, για να είμαστε δίκαιοι και να μη νομίζουμε ότι εμείς εδώ είμαστε οι και οι σωτήρες της παγκόσμιας Αριστεράς.
Για τον Τσίπρα, μήπως παρεξηγήθηκαν τα λόγια μας; Δεν υπονοούσαμε ότι ήταν ανεπαρκής -εξ άλλου τέτοιες κρίσεις, για συγκεκριμένα θέματα βέβαια, τις διατυπώνουμε ευθέως. Ήμασταν περιγραφικοί των όσων είπαν. Η Παπαρήγα όντως ήταν χωρίς δομή στο λόγο της. Δεν ξέρουμε αν εννοείς αυτό. πάντως την καταλάβαινες, αν ήσουνα εξοικειωμένος με τον τρόπο που μιλάει.
Τα λέμε.
Φίλε Passenger,
Καλώς επανήλθες! Περί κοσμοπολιτισμού εννοούσαμε το εξής:
Πρέπει πάντα να γίνεται κατά την άποψή μας διάκριση από την Αριστερά, ιδίως όταν μιλάμε για μεταναστευτικά ζητήματα, μεταξύ της αντίληψης ότι όλοι οι άνθρωποι "είναι πολίτες του κόσμου πέρα από έθνη και ιδιαίτερες πατρίδες" και του αριστερού διεθνισμού. Το σημείο είναι λεπτό γιατί και για την μαρξική κοσμοθεωρία ο άνθρωπος γενικά νοείται στην οικουμενική του διάσταση. Όμως από την άλλη η εθνική (τοπική) πραγματικότητα των κοινωνιών δεν μπορεί να αγνοηθεί δεδομένου ότι οι επαναστατικές αλλαγές, άσχετα με το αν εμπνέονται από οικουμενικά οράματα και ιδανικά, έχουν μια συγκεκριμένη υλική εφαρμογή σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο.
Αυτό όλο μπορεί να διατυπωθεί και ως σύνθημα:
Οι προλετάριοι δεν έχουν πατρίδα, αλλά η Επανάσταση χρειάζεται πάντα μια πατρίδα για να ριζώσει!
Ελπίζουμε να βοηθήσαμε.
Τα λέμε.
Δημοσίευση σχολίου