ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΧΘΕΣ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Φώτη Κουβέλη στα «Νέα» του Σαββατοκύριακου.
Κούφια λόγια που θα ξεκούφαιναν κι έναν κουφό, γενικολογίες που θα προσυπέγραφε ο οποιοσδήποτε, ευχολόγια της κακιάς ώρας, βερμπαλισμοί ασκούμενου δικηγοράκου σε επαρχιακό ειρηνοδικείο…
Η θλίψη μεγαλώνει, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Φώτης Κουβέλης και τα πιο γνωστά στελέχη της Ανανεωτικής και Δημοκρατικής Αριστεράς ξεκίνησαν κάποτε να ανανεώσουν το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα…
Τώρα ξεκινούν να ανανεώσουν το σύστημα που οδηγεί ολοταχώς στην εξαθλίωση την ελληνική κοινωνία! Στην πραγματικότητα ξεκινούν να το στηρίξουν! Τυπώνουν πλαστές σημαίες, φιλοτεχνούν ψευδεπίγραφες ονομασίες, εξαργυρώνουν παλιές δάφνες άλλων που οι ίδιοι πέταξαν στις λάσπες! Αλλά το χέρι τους!... Χριστέ μου, δείτε το χέρι τους! Δείτε το πώς σηκώνεται τρεμάμενο κι ακούστε τη φωνή τους καθώς ψελλίζουν: «Κύριε, κύριε! Είμαστε κι εμείς εδώ κύριε! Η σώφρων Αριστερά! Τα καλά παιδιά! Δες μας κύριε! Ρώτησέ μας ό,τι θέλεις. Έχουμε διαβάσει κύριε. Έχουμε όλες τις απαντήσεις. Έχουμε όλες τις απαντήσεις που θέλεις να σου δώσουμε κύριε! Φτάνει να μας δώσεις τον λόγο και θα πούμε ό,τι θέλεις εσύ να πούμε! Θα δηλώσουμε αυτό που επιθυμείς κύριε…».
ΣΗΜΕΡΑ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ, είδαμε σε βίντεο, επίσης στα «Νέα», αποσπάσματα από τη σημερινή ομιλία του Φώτη Κουβέλη στην εκδήλωσή τους.
Στις 22 Μαΐου, με αφορμή κάποια άλλη συνέντευξή του, πάλι στο επίσημο όργανο του νέου κόμματος της Ανανεωτικής και Δημοκρατικής Αριστεράς, (έτσι θα ονομαστεί μάλλον), στα «Νέα», γράφαμε στο «Ημερολόγιο περιθωρίου» για απόψεις που μυρίζουν πολιτικό πτώμα.
Λίγη ώρα πριν είδαμε αυτό το πολιτικό πτώμα να μιλάει…
ANTONIO! ΝΙΚΟΛΑ! Σε σας μιλάμε σύντροφοι! Σηκωθείτε να δείτε! Σηκωθείτε να μας πείτε πώς γίνεται, εσείς να ’στε τόσα χρόνια πεθαμένοι, κι άλλοι να μυρίζουν, αν και ολοζώντανοι…
Κούφια λόγια που θα ξεκούφαιναν κι έναν κουφό, γενικολογίες που θα προσυπέγραφε ο οποιοσδήποτε, ευχολόγια της κακιάς ώρας, βερμπαλισμοί ασκούμενου δικηγοράκου σε επαρχιακό ειρηνοδικείο…
Η θλίψη μεγαλώνει, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Φώτης Κουβέλης και τα πιο γνωστά στελέχη της Ανανεωτικής και Δημοκρατικής Αριστεράς ξεκίνησαν κάποτε να ανανεώσουν το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα…
Τώρα ξεκινούν να ανανεώσουν το σύστημα που οδηγεί ολοταχώς στην εξαθλίωση την ελληνική κοινωνία! Στην πραγματικότητα ξεκινούν να το στηρίξουν! Τυπώνουν πλαστές σημαίες, φιλοτεχνούν ψευδεπίγραφες ονομασίες, εξαργυρώνουν παλιές δάφνες άλλων που οι ίδιοι πέταξαν στις λάσπες! Αλλά το χέρι τους!... Χριστέ μου, δείτε το χέρι τους! Δείτε το πώς σηκώνεται τρεμάμενο κι ακούστε τη φωνή τους καθώς ψελλίζουν: «Κύριε, κύριε! Είμαστε κι εμείς εδώ κύριε! Η σώφρων Αριστερά! Τα καλά παιδιά! Δες μας κύριε! Ρώτησέ μας ό,τι θέλεις. Έχουμε διαβάσει κύριε. Έχουμε όλες τις απαντήσεις. Έχουμε όλες τις απαντήσεις που θέλεις να σου δώσουμε κύριε! Φτάνει να μας δώσεις τον λόγο και θα πούμε ό,τι θέλεις εσύ να πούμε! Θα δηλώσουμε αυτό που επιθυμείς κύριε…».
ΣΗΜΕΡΑ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ, είδαμε σε βίντεο, επίσης στα «Νέα», αποσπάσματα από τη σημερινή ομιλία του Φώτη Κουβέλη στην εκδήλωσή τους.
Στις 22 Μαΐου, με αφορμή κάποια άλλη συνέντευξή του, πάλι στο επίσημο όργανο του νέου κόμματος της Ανανεωτικής και Δημοκρατικής Αριστεράς, (έτσι θα ονομαστεί μάλλον), στα «Νέα», γράφαμε στο «Ημερολόγιο περιθωρίου» για απόψεις που μυρίζουν πολιτικό πτώμα.
Λίγη ώρα πριν είδαμε αυτό το πολιτικό πτώμα να μιλάει…
ANTONIO! ΝΙΚΟΛΑ! Σε σας μιλάμε σύντροφοι! Σηκωθείτε να δείτε! Σηκωθείτε να μας πείτε πώς γίνεται, εσείς να ’στε τόσα χρόνια πεθαμένοι, κι άλλοι να μυρίζουν, αν και ολοζώντανοι…
49 σχόλια:
bonnet σοβαρού και:
δεν είδα τα αποσπάσματα από την ομιλία Κουβέλη και τη συνάθροιση Μαργαριτοσαμπατκάκηδων και λοιπών ανανεωτικών ορνέων. Δεν νομίζω πως μπορούν να εκπέμψουν λόγο που να προκαλεί ενδιαφέρον: ξύλινοι και ίσως κατ’ επίφαση φανατισμένοι για να δηλώσουν ταυτότητα· έτσι τους φαντάζομαι. Πάντως το παιχνίδι που παίζεται, πόκερ –όπως θα λέγατε- για γερά νεύρα, προετοιμάζει τα σενάρια: το ΚΚΕ, όσο χρειαζόταν, προσδιορίστηκε η καλή και πειθαρχημένη αριστερά σε αντίστιξη προς τον απρόβλεπτο και ενοχλητικό ΣΥΡΙΖΑ. Κι όταν το ΚΚΕ έπαψε να τους κάθεται κι έπιασε τα λιμάνια και τους καταπέλτες, βοήθησαν να κατασκευαστεί άλλη καλή και πειθαρχημένη αριστερά –δημοκρατική αυτή τη φορά- πάλι σε αντίστιξη προς το ΣΥΡΙΖΑ και τον ΣΥΝ -γιατί προς τιμή του τελικά, μ’ όλα του τα προβλήματα αυτός μόνον ενοχλεί. 1 Την προικοδότησαν κι όλας προ γενέσεως γενναία με πλούσιο δημοσκοπικό γεγονός, και παράλληλη καταβαράθρωση του ΣΤΡΙΖΑ. Ερώτημα: πώς θα αντιδράσει ο ΣΥΝ, γιατί αυτός και πάλι καλείται να κρατήσει τα ίσα, όταν πλαγιοκοπείται από τα μέτωπα.
Το ΚΚΕ διαισθάνομαι θα τρίβει τα χέρια του, αρκούμενο σε ποσοστό που δεν θέτει σε κίνδυνο την συντήρησή του, ενώ το σχήμα-Κουβέλη «ασύνειδο», που θά ‘λεγε κι ο ποιητής, ελπίζει να του δοθεί κάποιος ρολάκος κομπάρσου σε ενδεχόμενες ανακατατάξεις του πολιτικού σκηνικού, όταν ο αρχηγός τους στο απιέναι του πολιτικού του βίου, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα: να γίνει κι αυτός αρχηγός.
Με υπομονή, ψυχραιμία και με πίστη στα νέα παιδιά της αριστεράς,
χαιρετώ
Παρατηρητής
1 Το τελευταίο του ΣΥΝ που υποχρέωσε να μην περάσει νόμος ως προεδρικό διάταγμα και σε ονομαστική ψηφοφορία, χάλασε τη σούπα όλων και αναγκάζει να πέσουν τα προσωπεία.
Φίλε Παρατηρητή,
Όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, στην ΑΔΑ θα προσφερθεί πάσα βοήθεια και σπρώξιμο. Αυτό είναι δεδομένο. Έχουμε όμως την εντύπωση ότι, έτσι όπως οξύνεται το κοινωνικό πρόβλημα, μικρή ανάσχεση θα προσφέρει στο πνεύμα αγανάκτησης που καταλαμβάνει βαθμιαία τον κόσμο. Εν πάση περιπτώσει αυτά είναι πράγματα που θα τα δούμε στο άμεσα προσεχές μέλλον.
Τώρα, για τη συνολικότερη εικόνα της Αριστεράς. Τις «επίσημες» απόψεις μας τις ξέρεις. Υποθέτουμε έχεις διαβάσει την ταυτότητά μας που τα λέει όλα, έστω και συνοπτικά.
Ανεξάρτητα από το τι επιλογές έχει κάνει ο καθένας μας (μέχρι στιγμής, γιατί τα πάντα ρει, έτσι δεν είναι;) εμείς βλέπουμε την Αριστερά στη μεγάλη της εικόνα, ως παράταξη. Αυτό που βλέπουμε δεν μας αρέσει καθόλου. Τι βλέπουμε; Τα γνωστά: ανταγωνισμούς, κατακερματισμό, αλληλοϋπονόμευση.
Πώς θα τελειώσει αυτό; Ως πού θα φτάσουμε μέχρι να αντιληφθούν τα «ηγετικά κλιμάκια» ότι η κοινωνία έχει διαιρεθεί στα δυο, κι ότι το ένα από αυτά τα δυο (που δεν είναι καθόλου το μισό, είναι πολύ παραπάνω) δεν έχει την πολιτική εκπροσώπηση του ιδίου μ ε τ ω π ι κ ο ύ[1] εύρους με τις διαστάσεις των κοινωνικών προβλημάτων τα οποία βλέπουμε να συσπειρώνουν ανθρώπους πού μέχρι πριν από λίγο διαφωνούσαν πολιτικά μεταξύ τους; Το κοινωνικό μέτωπο, όποιος κυκλοφορεί έστω και στοιχειωδώς μέσα στην κοινωνία, το βλέπει! Το π ο λ ι τ ι κ ό πού είναι;
Εδώ θα δοκιμαστούν τα κόμματα της Αριστεράς. Από το μεγαλύτερο μέχρι το μικρότερο. Μέχρι στιγμής κόβονται πανηγυρικά. Εμείς ελπίζουμε να αυξηθεί η κοινωνική πίεση και να τους υποχρεώσει να ανοίξουν τα μάτια τους. Έχουμε μπει σε νέα φάση και δεν είναι καθόλου politics as usual πια…
Τα λέμε
[1] Ελπίζουμε να μη θεωρηθεί αυτό ως έμμεσο προμοτάρισμα του μετώπου που προωθεί ο Αλαβάνος. Όχι πως έχουμε αντίρρηση με μετωπικές κινήσεις και πρωτοβουλίες. Απλώς, μέχρι στιγμής, μας φαίνεται περιορισμένου βεληνεκούς.
Tο πρόβλημα της αριστεράς έχει αναλυθεί δεόντως. Μερικές φορές έχουμε αναστολές να πούμε το πασιφανές: η αριστερά αν και ex officio στρατεύεται σε ιδέες και υπηρετεί ταξικά συμφέροντα, οι αριστεροί κομματάρχες ή τακτοποιημένοι στις καρέκλες τους καθίστανται μέρος του κατεστημένου, ή αναζητούν την ιδέα στην οποία θα στρατευθούν, και έχοντας μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους,θεωρούν ότι η μεγάλη ιδέα θα εκπορευθεί μόνο από το δικό τους το τσερβέλο. Εν τω μεταξύ η κοινωνική αδικία, η κατάλυση του κράτους του δικαίου, του κοινωνικού κράτους η κατάλυση θεσμών συμβαίνει χωρίς να υπάρχει πολιτική δυναμική να εκφράσει τα επίκαιρα κοινωνικά αιτήματα. Το τοπίο θα ξεκαθαριστεί όταν απαλλαγεί η αριστερά από την ατομιστική συμπεριφορά των πατρόνων της σύγχρονης αριστερής σκέψης, η γενιά του Μάη του ’68 –η γενιά που, αν το δει κανείς ψύχραιμα, τίποτα δεν προσέφερε, πέρα από την αυτοϊκανοποίηση των ατέρμονων και ατελέσφορων συζητήσεων, και τελικά αποδείχτηκε η πιο συμβιβασμένη γενιά, καθώς αφέθηκε βορά στο σύστημα, που αφομοιώνοντάς τους, εξασφάλισε το κοινωνικό και φιλελεύθερο προφίλ του. Γι’ αυτό στο ηλικιακά νέο και απαλλαγμένο από τα κόμπλεξ της γενιάς μου αριστερό δυναμικό, μπορούμε μόνο να ελπίζουμε –φτάνει να μη αναπαράγει πολιτικές συμπεριφορές που γίνονται ρόγχος για το κοινωνικό ζήτημα.
καλή εβδομάδα,
με αισιοδοξία,
Παρατηρητής
καλημέρα, τα πολιτικά πτώματα τα έχουμε από έναρξης αριστερής στροφής να μας καταδυναστεύουν και να βάζουν τρικλοποδιές σε οτιδήποτε θετικό προωθούσε αυτή η αριστερά.
παρόλα αυτά ούτε ο "έμπειρος" Αλαβάνος μπόρεσε να ξεμπερδέψει μαζί τους έγκαιρα. Αν και το καταστατικό του Συν-που το διάβασα μετά τα εξοργιστικά "αδειάσματα "του Δεκέμβρη-μάλλον σαφώς δείχνει την πόρτα σε τέτοιες συμπεριφορές, παρόλα αυτά λοιπόν, αφασία, και "τα καταστατικά έχουν γίνει οπωσδήποτε για να μην τηρούνται".
Ακούω τώρα ποιοί συμμετέχουν στο εγχείρημα αυτό, πχ οι κυρίες από την ΑΡΜΕ, η Ε.Μπουρνόβα ενθουσιασμένη πέρισυ τον Δεκέμβρη που τα ματ περιφρουρούσαν το άσυλο, η Β.Κιντή με τα υβριστικά για την αριστερά σεντόνια κάθε τόσο στα Νέα.
αυτά προς το παρόν
λ.κ
υγ: η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος είπεν κάποτε ο Βλαντάς.
Απαλλοτρίωσα από το περιθώριο τις "γαργάρες"...
http://kanali.wordpress.com/2010/06/27/rejuvenescent-gargle/
καλησπερα,
διαβαζα στο you pay (http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/06/blog-post_888.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+YouPayYourCrisis+%28You+Pay+Your+Crisis%29 )
για προωρες εκλογες..
αληθεια τι πιστευετε για ενα τετοιο ενδεχομενο παιδια?
καλο?κακο?
εγω το βλεπω θετικο αν συμβει αλλα δεν ξερω,μπορει και να το βλεπω λαθος...
με ενδιαφερει η αποψη ολων σας.
χαιρετω
george, κατά τον Αλαβάνο οι εκλογές θα γίνουν για να μην φύγει ο γιωργάκης με ελικόπτερο νύχτα αλλά κανονικα με το αεροπλάνο της γραμμής.
λέω όμως μήπως εξαρτάται και από μας και κατά πόσο είμαστε στους δρόμους.
μην προτρέχω, αλλά από ένα χώρο δουλειάς που ξέρω και που συνήθως απεργούσαν σύμπαντες ως κόκκινος στρατός, οι ενδείξεις για αύριο δεν είναι και οι καλύτερες.
θα δούμε..
λ.κ
εγω λ.κ ειμαι αισιοδοξος και για το αυριανο και για τις εκλογες αν γινουν....
ωραία, george, αύριο τέτοια ώρα θα κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό.
λ.κ
Φίλε Παρατηρητή,
Βεβαίως και οι ατομικιστικές συμπεριφορές και οι προσωπικές στρατηγικές είναι ευθεία υπονόμευση των ιδεών μας. Έχουμε όμως ενστάσεις για τη γενεακή χρέωση που κάνεις στους παλιότερους. (Αυτό είναι, εκτός των άλλων βέβαια, των βασικών, και μια σταθερή διαφορά με τα «ξαδέρφια» μας τους σκέτους G700). Θυμάσαι; «Δεν καθορίζει η συνείδηση το είναι. Το είναι καθορίζει τη συνείδηση». Ή: «Ο άνθρωπος είναι οι κοινωνικές του σχέσεις».
Κάθε γενιά είχε τους συμβιβασμένους της. Νομίζεις ότι η δική μας θα τη γλυτώσει; Για να μη μιλήσουμε γι’ αυτούς που είναι ήδη από τώρα συμβιβασμένοι και μάλιστα σε ποσοστά πολύ μεγαλύτερα από αυτά που παρουσίαζαν οι γονείς μας όταν ήταν στην ηλικία μας. Και τι σημαίνει αυτό; Ότι η δική μας γενιά είναι σκάρτη; Παιδιά της εποχής μας είμαστε. Και τώρα βέβαια καλούμαστε να γίνουμε εν μια νυκτί παιδιά μιας άλλης εποχής…
Ας ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρουμε!
Καλή εβδομάδα και σε σένα! Και καλή διαδήλωση!
Τα λέμε
Φίλη λ.κ.,
Φταίτε, φταίτε μέσα εκεί στον ΣΥΝ, δεν το συζητάμε. Νομίζουμε ότι ο κύριος λόγος ήταν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Όπου όμως ως ‘αυτοσυντήρηση’ εθεωρείτο κυρίως η κοινοβουλευτική παρουσία. Πρέπει να τα δείτε αυτά. Προσεκτικά, με ειλικρίνεια και κυρίως με θάρρος!
Είπες αρκετά ονόματα που κοσμούν το νέο κόμμα. Δεν είπες όμως ένα κι αυτό μας δίνει αφορμή να σε τσιγκλίσουμε! :-)
Δεν είπες τη Μαριώ! Τη Ρεπούση ντέ! Θυμάσαι που κόβατε τότε φλέβες για πάρτη της σχεδόν όλοι μέσα στον ΣΥΝ; Και είχαμε μείνει μόνο μια μειοψηφία «εθνοκομμουνιστών» που λέγαμε ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όταν μιλάμε για ιστοριογραφία;
Φάτε τη τώρα! :-)
Καλή εβδομάδα και καλή διαδήλωση!
Τα λέμε
Θαρρω πως αδικειτε το κομμα (ενα ειναι το κομμα, μπορει και παραπανω) συνολικα. Πολλα εχουν γινει απο το 2004 χωρις να λειπουν τα λαθη. Οσον αφορα τη Ρεπουση νομιζω πως περισσοτερο εναντιωση στους εθνολαγνους υπηρξε παρα υποστηριξη.Και οταν εχουμε να διαλεξουμε αναμεσα στην ιστορια του Αδωνη και της Ρεπουσης εμφανως διαλεγουμε το δευτερο με οσα προβληματα κι αν εχει αυτο. Για τη πολιτικη της σταση υπηρξαν πολλες κριτικες και ελαχιστη στηριξη.
τί λέτε! εγώ of all people να φάω τη Ρεπούση;;;εγώ που έκοψα τις φλέβες μου για το άθλιο βιβλίο της;
στο τέλος θα μου πείτε ότι είπα και ναι στο σχέδιο Ανάν (για να τα λέμε όλα).
άντε καλό βράδυ γιατί έχουμε και δουλειές αύριο :-)
λ.κ
@G700
Δε νομίζω· ελπίζω! Ελπίζω πως η σημερινή γενιά που βρίσκεται σήμερα στις γραμμές των κοινωνικών αγώνων δε θα κάνει τουμπεκι ψιλικομμένο, δε θα ταμπουρώνεται πίσω από ιδεολογήματα, ούτε οι διανούμενοι αυτής της γενιάς θα το παίζουν μπαλάντζες προσφέροντας την υπογραφή τους ανάλογα με το που φυσά ο άνεμος. Σαν κι εκείνους που ξεπήδησαν από τις γραμμές τις αριστεράς για να πιαστούν στην πτέρυγα του απογειωνόμενου τότε ΠΑΣΟΚ και τώρα που ο πράσινος ήλιος κινδυνεύει για ανώμαλη προσγείωση, φιγουράρουν με συνέντευξη σε αριστερά έντυπα για να περισώσουν το αριστερό τους προφίλ ("οπορτούνες του κερατά" όπως λέγαμε κάποτε).
Όσο για τη Ρεπούση, το θέμα δεν είναι ο "συνωστισμός" (βεβαίως, βεβαίως) αλλά η απουσία κάθε παιδαγωγικής και διδακτικής αρχής από το βιβλίο της. Ο Nikoxy ήταν από τους ελάχιστους που το είχαν θίξει τότε, αλλά ίσως δεν τον άκουσαν και πολλοί μέσα στο παραλήρημα των εθνικιστικών κορονών και τους προβληματισμούς των "εθνοκομουνιστών".
αυτά για βραδυνό,
Παρατηρητής
OOOΠ!
Ο δαίμων του πληκτρολογίου έφαγε το Left από το Left G700!
Ταπεινά συγγνώμη μη μου το χρεώσετε!
Καλό βράδυ και πάλι,
Παρατηρητής
Φίλε (φίλη; -δεν βρήκαμε προφίλ) kanali,
Κατ΄αρχήν, σε καλωσορίζουμε!
Κατά δεύτερον, ευχαριστούμε για την απαλλοτρίωση! (Το παίρνουμε ...χριστιανικά το ζήτημα!).
Κατά τρίτον, ευχαριστούμε επίσης για την προσθήκη μας στη λίστα ιστολογίων του μπλογκ σου. (Τώρα το είδαμε). Δεν μπορούμε να ανταποδώσουμε, γιατί έχουμε πει να μην ανεβάσουμε τέτοια λίστα. Ελπίζουμε να μη μας παρεξηγήσεις...
Τα λέμε (θα σου 'ρθουμε και στο τσαρδί σου λίαν συντόμως)
Φίλε george,
Για εκλογές λοιπόν (το διαβάσαμε το κείμενο που λίνκαρες). Κοίτα, είναι μια πιθανότητα. Με το σκεπτικό της αναβάπτισης στην κολυμπήθρα της λαϊκής εντολής, όπως λέει και το άρθρο.
Τι θα δείξουν όμως; Μια φθορά των δυο μεγάλων κομμάτων σίγουρα. Κι από εκεί και πέρα; Αν η Αριστερά πάει σε εκλογές στην κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή τι θα καταφέρει; Πέντε πάνω, πέντε κάτω κι ο καθένας μόνος του; Δε γίνεται έτσι δουλειά βρε george. Εδώ μας πάνε όλους για σκότωμα! Δεν μπορεί οι ηγεσίες μας να αλλάζουν απλώς πλευρό…
Τα λέμε
Φίλε zalion,
Εμείς στα ζητήματα της κομματικής αριθμητικής έχουμε την εξής λογική (εν μέρει, την έχουμε εμπνευστεί από το ΚΚΕ):
45 κόμματα (και βάλε!), μια Παράταξη!
Για τη Ρεπούση και το βιβλίο της καταλαβαίνεις ότι δεν μπορούμε τώρα να ανοίξουμε συζήτηση. Θα ξημερώσουμε κι άντε να σηκωθούμε το πρωί!... ;-)
Τα λέμε
Φίλε Παρατηρητή,
Συγχωρεμένος, συγχωρεμένος! Καλό βράδυ και σε σένα.
Τα λέμε
Φίλη λ.κ.,
Α, δεν πάει έτσι! Δεν μπορεί να διαχωρίζεις τη θέση σου στα δύσκολα!
Έλα, σε πειράζουμε!
Άντε, καλό δρόμο αύριο!
Τα λέμε
Το ειχα πει και σε αλλη δημοσιευση. Αυτη τη στιγμη δε μ'ενδιαφερει ποιος κομματικος σχηματισμος θα βγει ενισχυμενος. Μ'ενδιαφερει να μη μας παρουν και τα βρακια και αυτο σημαινει αντισταση με ολους τους τροπους και ολοι μαζι.
Επι τη ευκαιρια να δωσω και μια αποψη του Μ.Ματσαγγανη μελους της πανελλαδικης πολιτικης επιτροπης του οιδηματος της "αριστερας". "...Ότι με ιστορικούς όρους, τα μέτρα του μνημονίου φέρνουν το ασφαλιστικό από τον 19ο στον 21ο αιώνα. Και ότι με πολιτικούς όρους, τα μέτρα του ΔΝΤ είναι πιο αριστερά από το ισχύον ασφαλιστικό (και από την απέλπιδα απόπειρα των Λοβέρδου-Κουτρουμάνη να διασώσουν το πνεύμα του). Εκτός και αν αριστερά σημαίνει πελατειακές εξυπηρετήσεις προς εγωιστικές συντεχνίες που κάνουν φασαρία, αντί για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη." Ολο το "αριστερο" κειμενο βρισκεται εδω http://manosmatsaganis.blogspot.com/2010/06/blog-post.html. Ερχεται το εκσυχρονισταν μεσω του οιδηματος. Ας μαζεψουμε τις ροχαλες να τους καλωσορισουμε.
Χρηστος Κ.
«Και οταν εχουμε να διαλεξουμε αναμεσα στην ιστορια του Αδωνη και της Ρεπουσης εμφανως διαλεγουμε το δευτερο με οσα προβληματα κι αν εχει αυτο.»
Δεν θέλω ν` ασχοληθώ με το θέμα του βιβλίου παρά μόνο να θέσω ένα ερώτημα: γιατί θα πρέπει να διαλέξουμε μεταξύ Ρεπούση και Άδωνη, δεν μπορούμε να έχουμε δική μας θέση; Ποτέ δεν κατάλαβα αυτή την τάση πολλών αριστερών να μπουν σε κάποιο στρατόπεδο έστω και αν αυτό δεν τους αντιπροσωπεύει (εκτός και αν τους αντιπροσωπεύει τελικά).
Δεν έχουμε ανάγκη να συνταχθούμε με κάποιον για να δείξουμε παρουσία, έτσι γινόμαστε απλά ουρά αυτού που νομίζουμε ότι είναι τάχα πιο κοντά στις απόψεις μας και πιόνι στα παιχνίδια του. Με αυτό τον τρόπο σκέψης καταφέρνουμε μόνο να μικραίνουμε και να μιζεριάζουμε την Αριστερά!
dimitris t
Ισως δε το εθεσα σωστα. Στη συγκεκριμενη περιπτωση υπηρχε ενα σχολικο βιβλιο του οποιου την αποσυρση ζητουσε ενα πολυ περιεργο συνοθυλευμα. Σε αυτη τη λογικη η αντιπαραθεση ειναι με το σκοταδι. Και η θεση μας ηταν οτι δε μπορει ο καθενας χωρις μαλιστα να εχει διαβασει το βιβλιο να ζητα την αποσυρση του γιατι θιγει τον εθνικο του μυθο. Αρα η επιλογη ηταν συγκεκριμενη. Ή με αυτους που ζητανε την αποσυρση ή με αυτους που λενε να παραμεινει το βιβλιο. Σε δευτερο χρονο εγινε κουβεντα και υπηρξαν απαντησεις για τα προβληματα του βιβλιου. Αυτα ομως λεγονταν βασισμενα στον ορθο λογο και στην εμπειρια δασκαλων και οχι στο φανατισμο των ταλιμπαν του ΛάΟΣ.
Χρηστος Κ.
χωρις να ειμαι και απολυτα σιγουρος,κρινοντας απο τις φωτογραφιες, μαλλον η λ.κ. ειχε δικιο ε?
λιγος κοσμος στην πορεια ή κανω λαθος?
george, δεν ξέρω αν ήταν λίγος ο κόσμος γιατί ήμουνα στο τέλος της πορείας, αλλά: όσοι είναι, είναι και όσοι λείπουν, λείπουν (για να παραφράσω λίγο τον εξεγερμένο υποδιοικητή Μάρκος στην Τσιάπας -από το βιβλίο "ανήσυχοι νεκροί" του Πάκο Τάιμπο.
Δεν σκοπεύω να ξαναγκρινιάξω για το αν όσοι δεν απεργούν φοβούνται ή δεν μπορούν να χάσουν το μεροκάματο, ή δεν καταλαβαίνουν ότι θα χαθούν τα πάντα αν κάθονται στον καναπέ.
Θα σου πω και ένα κάπως αστείο: αρκετοί αναρωτηθήκαμε που είναι η ΑΠ νυν ΔΑ (μεγάλη απρέπεια) γιατί πραγματικά δεν είδαμε ούτε δείγμα!
μπορεί βέβαια να ήταν στην εξέδρα με τον Παναγόπουλο.
ας μου εξηγήσει κάποιος τί είναι το "οίδημα" γιατί δεν κατάλαβα.
χαιρετώ
λ.κ
@left
το ότι ο Συν είναι λίγο ανακατωμενος ο ερχόμενος, δεν σημαίνει ότι πάμε σπίτια μας, έτσι δεν είναι;( και μου αρέσει πολύ η λογική: 45 κόμματα μία Παράταξη)
καταλαβα....
σε βλεπω λιγο απογοητευμενη.
δυστυχως και εγω δεν μπορω να ειμαι εκει τωρα αλλα ελπιζω οτι ειναι η τελευταια απουσια που παιρνω.
χαιρετω
Οιδημα ειναι η πληγη. Και αυτο το κομμα ειναι μια πολιτικη πληγη για την αριστερα. Γιατι διαπρεπει στο πολιτικο αμοραλισμο και κολυμπαει στα βαθια νερα του κυβερνητισμου.
Χρηστος Κ.
@zalion: δεν είχα δει ότι αυτό το πράμα το λένε πανελλαδική πολιτική επιτροπή.
για να δούμε λοιπόν πόσο και πώς θα κολυμπήσει.
λ.κ
Φίλοι dimitris t & zalion,
Χωρίς να θέλουμε να διαιωνίσουμε την κουβέντα τώρα (θα μπορούσε να γίνει σε ένα σχετικό ποστ με γενικότερη όμως θεώρηση) Θα συμφωνήσουμε με τον Δημήτρη. Η εκτός ΚΚΕ Αριστερά στο ζήτημα του βιβλίου εσύρθη πίσω από τη (νεο)φιλελεύθερη διήγηση περί έθνους.
Τα λέμε
Φίλη λ.κ. & φίλε george (πρώτα τα κορίτσια george, πρώτα τα κορίτσια!),
Ναι, ο κόσμος ήταν λιγότερος (κ α ι στο ΠΑΜΕ). Και ναι η λ.κ έχει δίκιο κατά την άποψή μας.
Μόνο μια υπενθύμιση: Να μην ξεχνάμε τις ευθύνες της Αριστεράς γι' αυτό το αραίωμα...
Τα λέμε
Φίλη λ.κ.,
Όχι βέβαια, κανείς δεν πρέπει, δεν έχει το δικαίωμα θα λέγαμε, να πάει σπίτι του! Αυτό έλειπε! Ακόμα κι αν τις φάμε, ο καυγάς πρέπει να γίνει!
45 κόμματα, μια Παράταξη! Τι όνειρο ε;...
Τα λέμε
οταν ενα συστημα τεινη προς την διαλυση ,ελεγε ο σαρτρ , τοσο το καλο που θα συμβη εντος του οσο και το κακο εξ΄ισου στην διαλυση του συντελουν . Η ελλαδα εφκιασθηκε σαν κρατος για τις αναγκες της στιγμης...δεν προγραμματισθηκε η χρηση της επι μακροχρονιου βασεως . Ηταν ενα κρατος που επρεπε οπωσδηποτε να υπαρξη για τις αναγκες της δυτικης πολιτικης . (κρατος δυτικης προελευσης με φορεα την εκκλησια ανατολικης νοοτροπιας και προελευσης) Υπο τετοιες συνθηκες , επομενο ειναι και τα ελληνικα κομματα να εχουν τα χαλια που εχουν ...τα προγραμματα ολων των κομματων ειναι περιπου ιδια ,"δημοκρατια" , "κοινωνικη δικαιοσυνη" , "αναπτυξη", ¨"παιδεια" κ.λ.π. διοτι τα ελληνικα κομματα δεν ειναι αποτελεσμα κοινωνικων διεργασιων για να συγροτουνται απο τους οπαδους τους μεσω ιδεων και προγραμματων.
Φίλε giorgos,
Τώρα,... την ..."αμαρτία" μας την ξέρεις! Δεν μπορούμε να βάλουμε στο ίδιο τσουβάλι τα αριστερά κόμματα με όλα. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα αθωώνουμε. Απλώς ότι δεν τα θεωρούμε ίσα κι όμοια (ακόμα κι αν έχουν όμοιότητες σε πολλά στραβά).
Για το πώς φτιάχτηκε το ελληνικό κράτος, έχεις απόλυτο δίκιο. Από την άλλη, ας μη ξεχνάμε ότι τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής συνέπεσαν με μια Επανάσταση. Κι ακόμα, ότι τα περισσότερα κράτη, εκτός των ισχυρών, κάπως έτσι φτιάχτηκαν και αναγνωρίστηκαν. Ειδικά στο βαλκανικό χώρο.
Τα λέμε
Aφού προσυπογράψω το ποστ σας και συμμεριστώ τα αισθήματά σας για έναν πολύ αξιόλογο άνθρωπο που τώρα βρίσκεται σε κατακόρυφη ηθική πτώση, επιτρέψτε μου να αναρτήσω και εδώ την απάντηση που σας δίνω στο μπλογκ του κ.Ροϊδη, όπου είχατε την καλωσύνη να σχολιάσετε τόσο εκτενώς.
Μιας και το θέμα μας ήταν και εκεί η ηθική των Αριστερών, στο ερώτημά σας για τον Στάλιν απάντησα ως εξής:
Mε όλο το σεβασμό που έχω για νέους αριστερούς των 500 ευρώ κι αυτά όταν έχουν δουλειά, και μάλιστα για νέους που αγωνίζονται για μια καλύτερη κοινωνία, να σας πω πως το τρύπιο παπούτσι του Στάλιν δεν μου λέει απολύτως τίποτα.
Αν θέλετε να ακούσετε έναν εμφανώς μεγαλύτερό σας σε ηλικία, αριστερόν κι αυτόν πιστέψτε με, αυτές είναι ιστορίες ορθόδοξων Συναξαριών, όπου θα βρείτε ένα σωρό Γέροντες (μισότρελλους), που ζούσαν με τρύπια ππούτσια ή τριμμένο ράσο, βουτηγμένοι στην απλυσιά.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα να δεχτώ πως ο Στάλιν δεν είχε προσωπικό πλούτο, αλλά δεν τον χρειαζόταν γιατί όσο ζούσε είχε όλο το Κράτος δικό του και πίστευε πως θα το έχει για όσο ζούσε δικό του.
Το ότι ο Στάλιν είχε τρύπιο παπούτσι το βρίσκω απλά αναξιοπρεπές, αντιαισθητικό και σύμφυτο με τη χωριατιά του.
Η ανηθικότητά του έγκειτο στο ότι ήταν στυγνός τύραννος και δολοφόνος.
Το τρύπιο παπούτσι του δεν βοηθούσε ούτε τον ίδιο ούτε άλλον κανέναν.
Ίσως μόνο τον τσαγκάρη του αν του το έδινε για σόλιασμα.
Λασκαράτος
δεν ξέρω για τρύπιο παπούτσι του Στάλιν, ξέρω ότι είχε μόνο τις τσόχινες μπότες του όταν πέθανε. (Βολκογκόνωφ:θρίαμβος και τραγωδία)
ξαναπέρασα όμως για να στείλω κάτι συμπληρωματικό στον george εφόσον μου το επιτρέπετε:
είναι η άποψη του σύριζα για τις εκλογές όπως τη διατύπωσε ο Τσίπρας στη Βουλή
"Ακόμα όμως και στις απειλές και στους εκβιασμούς ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να γίνει πειστικός. Και δεν μπορεί να γίνει πειστικός γιατί είναι φανερό ότι ακόμη και να ήθελε να πάει σε εκλογές δεν πρόκειται να του το επιτρέψει η τρόικα τουλάχιστον ως το 2013, μέχρι να κάνει δηλαδή τη βρώμικη δουλειά και να τους είναι μετά παντελώς αχρείαστος."
χαιρετώ, λ.κ
Φίλε Λασκαράτε,
Θα απαντήσουμε αργότερα. Αυτή τη στιγμή παίρνουμε τον λόγο για να πούμε απλώς ότι σε καλωσορίζουμε εδώ θερμά!
Μάλιστα -και ελπίζουμε οι τακτικοί αναγνώστες μας να το κατανοήσουν αυτό και να μην παρεξηγηθούν- σε καλωσορίζουμε και με κάποια μεγαλύτερη θερμότητα από αυτήν που νιώθουμε για τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες οι οποίοι/οποίες μάς τιμούν με τις απόψεις τους.
Ακριβώς επειδή διαφωνούμε!
Τα λέμε (αργότερα· εδώ και στο δικό σας τσαρδί)
Φίλη λ.κ.,
Αυτό το "εφόσον μου το επιτρέπετε" τι το 'θελες; Θέλεις σώνει και ντε να μας βγει (ή να εμπεδωθεί) το όνομα των σταλινικών;
Τι σου 'χουμε κάνει και πας να μας καταστρέψεις;
Τα λέμε :-)
και το "σταλινικοί" δεν με πειράζει καθόλου, αλλά προτιμώ το Ζαχαριαδικοί.
(μόλις διάβασα τα σχετικά πονήματα στο μπλογκ του Ροϊδη και έχω γίνει κουδούνι)
λ.κ
Φίλη λ.κ.,
Σε καταλαβαίνουμε. Ενημερωτικά να σου πούμε ότι πρέπει να διάβασες πάνω από 10.000 λέξεις! Είναι όμως πράγματα που πρέπει να συζητάμε μεταξύ μας. Οπότε, άξιζε τον κόπο. (Αυτό να μη θεωρηθεί εγωκεντρικό, παρακαλούμε!).
Τα λέμε
ΥΓ Διαβάζοντας το σχόλιό σου είδαμε ότι εκ παραδρομής παραβήκαμε κι εμείς την αρχή μας να βάζουμε τους σχετικούς όρους -για πολλούς λόγους- εντός εισαγωγικών.
προφανώς άξιζε τον κόπο γι αυτό και τις διάβασα τις 10.000 λέξεις μονορούφι, αλλά σχόλιον ουδέν.
λ.κ
Γιατί ρε φιλενάδα μας φτύνεις έτσι; ("Σχόλιο ουδέν"). Δεν είπαμε να τα λέμε όλα;
Τα λέμε; :-)
Φίλε Λασκαράτε,
Επισυνάπτουμε κι εδώ το απαντητικό μας σχόλιο που αφήσαμε πριν από λίγα λεπτά στο τσαρδί σας:
Παίρνουμε τον λόγο όχι για την κουβέντα μας αυτή καθ’ αυτή. Άλλο θέλουμε να πούμε. Ωστόσο πριν πούμε αυτό το άλλο δυο κουβέντες για το ερώτημα που θέσαμε και απάντησες (είμαστε υποχρεωμένοι, αφού εμείς το θέσαμε). Συμφωνούμε ότι η τρύπια σόλα δεν συμψηφίζει τα «άλλα». Όμως, αν αληθεύει, εμάς κάπου μας εντυπωσιάζει και μας προβληματίζει πολλαπλώς (μεγάλη κουβέντα· ούτε για αστείο να την ανοίξουμε!). Έχουμε την εντύπωση ότι εσύ κάπου το αντιμετώπισες «τσιγγούνικα». (Επίσης μη το συζητήσουμε. Θα έχουμε άλλες ευκαιρίες). Αυτά τα ολίγα. Πάμε τώρα σ’ αυτό που θέλουμε να πούμε.
Θέλουμε να το πούμε και στους δυο σας. Σ’ εσένα και στον Ρο. Είναι μια εγγραφή από το «Ημερολόγιο περιθωρίου». Σας την αφιερώνουμε, επώνυμα αυτή τη φορά —θα καταλάβετε το ‘επώνυμα’ όταν το διαβάσετε— με πραγματική συντροφική αγάπη, παρά τις διαφωνίες μας. Ίσως και εξ αιτίας των διαφωνιών μας…
Έτοιμοι; Φύγαμε!
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ. ΕΓΓΡΑΦΗ #12 (ΣΑΒΒΑΤΟ, 1.V.2010).
Οι παλιοί αριστεροί
Τους είδαμε και πάλι σήμερα, όπως τους βλέπουμε σε γενικές συγκεντρώσεις. Πιο πολλούς στο Σύνταγμα με το ΠΑΜΕ και στην Κλαυθμώνος με τον ΣΥΡΙΖΑ, λιγότερους στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στην «εξωκοινοβουλευτική», σχεδόν καθόλου στους αναρχικούς —ακόμα όμως κι εκεί, τους είδαμε.
Με τις κοιλίτσες τους, τις φαλάκρες τους και τα βαμμένα μαλλιά τους —τα «κορίτσια»— με το χαμόγελο της ενοχής για τα λάθη τους, με τη θλίψη για τα χρόνια που έφυγαν χωρίς ν’ αλλάξουνε τον κόσμο…
Ω, είναι εύκολο να τους ρίξουμε το ανάθεμα. Είναι εύκολο να τους πούμε ‘βολεμένους’, να τους πούμε ‘κρατικοδίαιτους’ ή, το βαρύ, ‘συμβιβασμένους’. Είναι εύκολο να τους θυμίσουμε αυτό το θανατηφόρο «πού ήσουν νιότη που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος».
Δεν το κάνουμε, δεν το νιώθουμε για να το κάνουμε. Όχι γιατί είναι οι γονείς μας —σε κάποιες λίγες περιπτώσεις και οι παππούδες μας. Όχι γιατί είναι αυτοί που κάποτε φώναζαν γεμάτοι πίστη στους δρόμους «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» ή, ακόμα, γιατί σκεφτόμαστε πως κάποτε είχαν «μαύρα μαλλιά, μαλλιά κοράκου χρώμα». Ούτε από σεβασμό «προς τους πρεσβύτερους», όχι.
Δεν το κάνουμε, γιατί τους νιώθουμε δικούς μας. Πα να πει συντρόφους και συντρόφισσες. Που παρά τις κοιλίτσες τους και τις φαλάκρες τους, παρά τα βαμμένα μαλλιά τους, κατέβηκαν σήμερα στους δρόμους, ίσως και για πρώτη φορά μετά από χρόνια. Σε αντίθεση με πολλούς απ’ τη γενιά μας που προτίμησαν τον καφέ στην πλατεία ή το χουζούρεμα στο κρεβάτι μετά το ξενύχτι της Παρασκευής…
Δεν τους αθωώνουμε. Δεν σταματάμε να τους γυρεύουμε τα ρέστα. Όμως δεν τους νιώθουμε κάτι άλλο από μας, ξένο σώμα, τελειωμένη ιστορία, είδος προς απόσυρση. Είναι οι σύντροφοι των «παρελθόντων ετών». Των παλαιών κλάσεων. Που η Ιστορία τους διαμόρφωσε όπως τους διαμόρφωσε. Και σήμερα, ειδικά σήμερα, δεν μπορούμε παρά να νιώθουμε αγάπη γι’ αυτούς.
Νομίζουμε ότι το ίδιο νιώθουν κι εκείνοι. Και δεν είναι τυχαίο που ένας από αυτούς, τριάντα και βάλε χρόνια μεγαλύτερος, σύστησε έναν από μας στην παρέα του: «Από ’δω ο σύντροφος που με ξελασπώνει όταν γυρεύω βιβλία χωρίς να μπορώ να θυμηθώ τον τίτλο τους».
Στους παλιούς αριστερούς λοιπόν. Σ’ αυτούς που «περνάνε γελαστοί» στην πορεία. Στους παλιούς συντρόφους που έχουν αρχίσει να ξεχνάνε, χωρίς όμως να έχουν ξ ε χ ά σ ε ι…
Τα λέμε
Διαφωνώ, από την αρχή μέχρι τέλους!
Οριζοντίως, καθέτως και πλαγίως.
Η πιο ζωντανή ψυχή της ανανεωτικής αριστεράς.
Τα ψόφια είναι αυτά που ακούμε από τους υπόλοιπους στο έχω ξανπεί.
Ιδεοληψίες.
Άλλο οι επιθυμίες και άλλο η αριστερή ουσιαστική πολιτική.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=553369
Οποιος-α επιθυμει να διαβασει μια διαφορετικη αποψη για το 6ο συνεδριο του ΣΥΝ. Και μετα το συζηταμε αν θελετε.
" Γι' αυτό οι επαναστάσεις είναι υπέροχες στιγμές, αλλά αφορούν μόνο την επιδερμική επιφάνεια.
Τις κάνουν πολλοί για άσχετους λόγους από αυτούς για τους οποίους παλεύουν οι λίγοι που ηγούνται.
Γι' αυτό μας συγκινεί η επανάσταση, την κάνουμε όποτε μας κάθεται (δηλαδή μια φορά στη ζωή μας) αλλά είμαστε με αυτό που αφορά την ουσία, το βάθος, την αληθινή αλλαγή: τη μεταρρύθμιση."
Σπίθας
Είναι προφανές, (μιλά για "ενόραση", σ' ένα άλλο σημείο)
Μιλά για "ενορατικές" επιθυμίες του.
Δεν συνδέονται, ως γνωστόν, η πολιτική επιχειρηματολογία και οι ενοράσεις.
Να μου επιτρέψετε, να αποχωρήσω, από παρόμοιους συλλογισμούς.
γύρισα τώρα από τα Πατήσια,(δεν μένω εκεί)πήγα γιατί η πρωτοβουλία κατοίκων είχε οργανώσει συζήτηση με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο,τον Λεωνίδα Βατικιώτη και τον Χρήστο Καραμάνο. είχε πολύ ενδιαφέρον με ερωτήσεις-τοποθετήσεις κλπ, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου. Τις προάλλες είχα πάει στη Μεσοποταμία όπου ασχολήθηκαν με την παραλία τους και τα άδεια ολυμπιακά ακίνητα της περιοχής τους,και όλη αυτή την ψευτοανάπτυξη της ισχυρής ελλάδας και του εκσυγχρονιστάν που είπε και κάποιος πιο πάνω. Επίσης στα Πετράλωνα και στις λαϊκές συνελεύσεις των κατοίκων και σε μια συζήτηση που έγινε για τα τρέχοντα με αφορμή μια παρουσίαση βιβλίου.
Θέλω να πω ότι αυτό μου φαίνεται κοσμογονικό
και αισιόδοξο ότι κάτι καλό μπορεί να προκύψει από αυτή τη γαμοκρίση
και βέβαια είναι σαφές ότι η αριστερά εργάζεται γι αυτό,έτσι δεν είναι;
καλό βράδυ-λ.κ
@λ.κ.
τωρα ειδα το σχολιο σου που ηταν για μενα (εκλογες-τσιπρας) .thnx και sorry που αργησα να απαντησω!
καλα και μενα μου φαινεται δυσκολο να πανε σε εκλογες τωρα.απλα με αφορμη ενα αρθρο ρωτησα υποθετικα...Αν τους αφησουν και ΑΝ το κανουν θα ξεφτυλιστουν με τα αποτελεσματα ... ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ δηλαδη !
χαιρετω !
διαφωνείτε ότι η αριστερά εργάζεται γι αυτό. δεν πειράζει, έχω άλλες ενδείξεις.
ας πούμε ότι τέλος Σεπτεμβρίου συζητάμε εφ όλης της ύλης εκτενώς.
λκ
Φίλη λ.κ.,
Σε ό,τι αφορά σ' εμάς, δεν διαφωνούμε. Άλλο η κριτική που κάνουμε εμείς, άλλο η ακύρωσή της Αριστεράς. Δεν πολυπιστεύουμε ότι συμπεριλάμβανες κι εμάς σ' αυτό το "διαφωνείτε", αλλά το γράφουμε ώστε, αν μας συμπεριλάμβανες, να το συζητήσουμε.
Τα λέμε
Δημοσίευση σχολίου