Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Γράμμα από τον Slavoj Žižek!


Πήραμε χθες, και αναδημοσιεύουμε με ιδιαίτερη χαρά, ένα email από το «τρομερό» —και λίγο «κακό παιδί» (τα bold δικά του).


Dear Leftists,

Παρακολουθώ πάντα, όσο μπορώ, τις εξελίξεις στη χώρα σας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ειδικά αυτή την περίοδο, με τις διαδηλώσεις τής Πλατείας Συντάγματος, ένα φαινόμενο που κατά την άποψή μου, εκτός άλλων ενδιαφερόντων ζητημάτων, κάνει ακόμα πιο φανερό το αδιέξοδο τών κομμάτων τής Αριστεράς πανευρωπαϊκά, δεν ξεχνάω να ρίχνω καθημερινά έστω και μια σύντομη ματιά στο internet, για να δω πώς τα πάνε οι φίλοι μου οι Έλληνες. Χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα σε τι θα βοηθήσω, σας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο μου «First as tragedy, then as farce» [Σ.τ.μ.: «Πρώτα σαν τραγωδία και μετά σαν φάρσα»] που μεταφράστηκε πριν λίγο καιρό στη γλώσσα σας, από τις εκδόσεις με τις οποίες συνεργάζομαι. Εύχομαι να βγάλετε κάποια άκρη! ;-)

Best personal regards,
Slavoj.

ΥΓ Όπως με πληροφόρησε η γραμματέας μου, ακόμα να στείλετε εκείνη τη μετάφραση που μου είχατε υποσχεθεί κατά τη διάρκεια τής συνέντευξης που σας έδωσα. (Σας θυμίζω: τη μετάφραση από το post , στο οποίο είχατε βάλει τον Λένιν να παίζει πόκερ). Ελπίζω να είστε πιο συνεπείς στο ραντεβού με την Επανάσταση! ;-)


«Υπάρχει μια βάσιμη πιθανότητα το κρίσιμο θύμα τής τρέχουσας κρίσης να μην είναι ο καπιταλισμός αλλά η ίδια η Αριστερά, στο μέτρο που η αδυναμία της να προτείνει μια εφικτή [...] εναλλακτική οδό έγινε και πάλι εμφανής τοις πάσι. Η Αριστερά ήταν αυτή που συνελήφθη καθεύδουσα. Μοιάζει σαν τα πρόσφατα γεγονότα να μεθοδεύτηκαν, με απόλυτη επίγνωση του κινδύνου που συνεπάγονταν, προκειμένου να καταδείξουν ότι, ακόμη και σε μια εποχή σαρωτικής κρίσης, δεν υφίσταται άλλη εναλλακτική οδός πλην του καπιταλισμού. Ο όρος ‘‘thamzing’’ είναι μια θιβετιανή λέξη από την εποχή τής Πολιτιστικής Επανάστασης, με δυσοίωνους απόηχους για τους φιλελεύθερους· σημαίνει ‘‘συνεδρία αυτοκριτικής’’, μια συλλογική, δημόσια συνεδρίαση και άσκηση κριτικής σε ένα άτομο, το οποίο ανακρίνεται επιθετικά, προκειμένου να επιτευχθεί η πολιτική αναμόρφωσή του μέσω τής ομολογίας των λαθών του και της έμμονης αυτοκριτικής του. Μήπως και η σημερινή Αριστερά χρειάζεται μια παρατεταμένη συνεδρία ‘‘thamzing’’;

Ο Ιμάνουελ Καντ [Immanuel Kant] αντέκρουσε το συντηρητικό σύνθημα ‘‘Να μη σκέφτεστε, να υπακούτε!’’ όχι με την προτροπή ‘‘Μην υπακούτε, σκεφτείτε!’’, αλλά μάλλον με το ‘‘Να υπακούτε, αλλά να σκέφτεστε!’’. Όταν μένουμε ενεοί μπροστά σε γεγονότα όπως το σχέδιο διάσωσης, πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι, αφ’ ης στιγμής ουσιαστικά πρόκειται για μια μορφή εκβιασμού, θα πρέπει να αντισταθούμε στο λαϊκιστικό πειρασμό να εκτονώσουμε άκριτα το θυμό μας, κινδυνεύοντας έτσι να πληγώσουμε εμάς τους ίδιους. Αντί για μια τέτοια εκτόνωση, η οποία αποτελεί ένδειξη αδυναμίας, πρέπει να ελέγξουμε την οργή μας και να τη μετατρέψουμε σε μια πείσμονα αποφασιστικότητα να σκεφτούμε —να σκεφτούμε την κατάσταση διεξοδικά και με πραγματικά ριζοσπαστικό τρόπο, [...]».  


Η photo είναι του Άγγελου Κ. από το aformi.gr

28 σχόλια:

markos είπε...

Προς τους αγαπητούς φίλους της πλατείας.
Μην είστε αφελείς. Πετώντας γιαούρτια και φωνάζοντας αέρα κάνετε μια τρύπα στο νερό.
Οργανωθείτε. Ο ταξικός αγώνας που έρχεται είναι σκληρός και μακρόχρονος.

Ανώνυμος είπε...

Οι της πλατείας, μόνο αυθόρμητοι κι απολίτικοι δεν είναι (ίπως τόνισε κι η Παπαρήγα, κάποιοι κάνουν κουμάντο).
Το ερώτημα μου markos είναι:
Αφού σίγουρα είναι έτσι, τι εμπόδιζε τους κομμουνιστές να επεισέλθουν έξυπνα, όπως κι οι άλλοι, να συμμετέχουν στην οργάνωση, να περάσουν δικές τους γραμμές, απόψεις, να θέσουν προβληματισμούς.
Να αποτρέψουν έντεχνα την παπαριά "όχι κόμματα εδώ", να χρησιμοποιήσουν την οργανωτική πείρα τους προς όφελος όλων.
Αν το έκαναν κι ακόμα δεν φάνηκε, κανένα πρόβλημα.
Πολύ φοβάμαι όμως πως, πάπαλα.
Αργά ξύπνησαν κι αυτοί κι ελπίζω να αληθεύει κάτι που διάβασα εδώ (Αριστερά και Πολιτική), όπου ανάμεσα στα άλλα λέει
"...Μια ογκώδη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια και μια απρόβλεπτη κίνηση που έκανε, έδειξε ξαφνικά να αλλάζει το πολιτικό σκηνικό που είχαμε συνηθίσει ως τώρα. Το ΠΑΜΕ δεν έκανε «μοναχική πορεία», δεν απέφυγε τους «άλλους», δεν σταμάτησε σε καμιά απαγόρευση που είχε επιβάλει η άρχουσα τάξη για τη συγκέντρωση στη πλατεία (έξω κόμματα, συνδικάτα, ιδεολογίες) και πήγε ξεκάθαρα κατ’ ευθείαν στο Σύνταγμα.


Η αλλαγή στο σκηνικό όσο γινόταν εκτυλίσσονταν, ανέτρεπε στερεότυπα και δεδομένα. Την «απαγόρευση» ούτε που διανοήθηκε κανείς να τη θυμίσει σε μια τεράστια διαδήλωση αλλά ούτε και κανένας επιθυμούσε να μη βλέπει αυτή τη μάζα να περνάει από το κέντρο των διαδηλώσεων των τελευταίων ημερών.


Το ΠΑΜΕ έκανε κανονικά τη συγκέντρωση στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος, αναμείχθηκε με το πλήθος χωρίς διαχωρισμούς και αλυσίδες περιφρούρησης, άκουσε τον ομιλητή, φώναξε νέα συνθήματα πολύ διαφορετικά από τα συνήθη και έδωσε μια αισιοδοξία στα αγωνιζόμενα στρώματα ότι «κάτι ψήνεται». Η δε ομιλία ήταν τόσο προσεκτικά διατυπωμένη που δεν είχε ίχνος αιχμής ή αντιπαράθεσης για άλλες δυνάμεις που αγωνίζονται στην ίδια κατεύθυνση..."
Για να κάνει κάτι τέτοιο κράζουμε καιρό τώρα πολλοί από μας.
Ας μην αρκεστεί σ αυτό. Ας συμμετέχει στις διαδικασίες, χωρίς σημαίες, έξυπνα.
Ας παίξει με τους όρους που έχουν θέσει οι άλλοι κι ας το γυρίσει προς όφελός όλων μας.
Θέλει όμως;

mbiker

Μάρκομ Ξ είπε...

mbiker

Έχω τις αμφιβολίες μου σχετικά με την πρόθεση της ηγεσίας του ΠΑΜΕ. Αλλά αν έγιναν έτσι όπως τα διάβασες προσυπογράφω και με τα δυο χέρια.

Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

Ορέ μπας και άργησαν λιγάκι στο ραντεβού με την "ιστορία" ;;;

Γιάκοβ

Μάρκομ Ξ είπε...

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τις πλατείες των «αγανακτισμένων». Ίπταται αόρατο και άυλο, σαν το Άγιο Πνεύμα που παρακολουθεί, αλλά δεν παρεμβαίνει. Είναι το φάντασμα της Αριστεράς.
Η Αριστερά είναι εδώ. Κινείται αθόρυβα ανάμεσα στους χαμηλοσυνταξιούχους, τους οργισμένους μαθητές, τους αναρχοαυτόνομους διανοούμενους, τους απογοητευμένους μικροαστούς, τους φερέλπιδες φοιτητές, τις απογοητευμένες νοικοκυρές, τους εξαθλιωμένους εργαζόμενους, τους απέλπιδες ανέργους και όλους τους άλλους «αγανακτισμένους». Ελίσσεται μέσα στο ταξικό αυτό μωσαϊκό, παρεμβαίνοντας άλλοτε δειλά, άλλοτε με πύρινο επαναστατικό λόγο. Άλλοτε παρακολουθεί απλώς και μετά καταδικάζει. Πάντα όμως χωρίς να δείχνει την ταυτότητά της εκεί μέσα, στους "αγανακτισμένους". Κολακεύει και αποθεώνει το αυθόρμητο. Ακούει σιωπηλά τους απαξιωτικούς λόγους για τα κόμματα που περιλαμβάνουν και την ίδια. Δέχεται το τσουβάλιασμα της ιστορίας και των αγώνων της μαζί με τις ρεμούλες, τις μίζες, την ξενόδουλη, υποταγμένη στο κεφάλαιο πολιτική των αστικών κομμάτων που κυβέρνησαν την χώρα.
Η Αριστερά είναι εδώ. Ανήμπορη για μια ακόμα φορά. Αυτή τη φορά για να υπερασπιστεί τον εαυτό, τα μέλη και την ιστορία της. Αμήχανη μπροστά στα ανοιχτά αυτιά του κόσμου δεν εξηγεί τις θέσεις της. Δεν βοηθάει στην ερμηνεία του πολιτικού σκηνικού, δεν εξηγεί γιατί και πως μπορεί η κοινωνία να πάει μπροστά. Δεν βοηθά στη μετουσίωση του συναισθήματος σε ψύχραιμη, πολιτική βούληση. Δεν απαντά στις αφοριστικές για την κοινοβουλευτική δημοκρατία απόψεις. Αποσιωπά το γεγονός ότι το βασικό αίτημα «να φύγουν» το χει πει πρώτη αυτή. Δεν βοηθά να πάνε τα αιτήματα ένα βήμα παραπέρα. Σα να μην έμαθε από τους αγώνες για το άρθρο 16. Σα να μην ήταν εδώ το Δεκέμβρη του ‘08.
Η Αριστερά είναι εδώ. Τα μέλη της –χωρίς ταυτότητα- καθοδηγούν εντέχνως τις αποφάσεις των συνελεύσεων που εκφράζουν στην πραγματικότητα ένα πολύ μικρό κλάσμα των συγκεντρωμένων. Έτσι νομίζει ότι βοηθάει. Έτσι θεωρεί ότι πράττει το καθήκον της. Έτσι υλοποιεί στην πράξη τη διαλεκτική. Έτσι εφαρμόζει τον ταξικό αγώνα, την πολιτική συμμαχιών, το «Τι να κάνουμε». Είναι ακριβώς σαν να βρισκόταν στην παρανομία. Μόνο που τώρα έχει επιλέξει η ίδια να βρίσκεται στην ιδεολογική παρανομία και την πολιτική ανυπαρξία.
Η Αριστερά είναι εδώ. Χαϊδεύει με τον δικό της τρόπο τους «αγανακτισμένους», όπως κάνουν και οι αστοί από τη δικιά τους σκοπιά. Χαμογελάει κρυφά όταν ακούει τα γαμοσταυρίδια, μουτζώνει τη βουλή, φωνάζει κλέφτες όλους τους πολιτικούς. Αφήνεται να παρασυρθεί από την ασυγκράτητη ορμή του πλήθους που τείνει να μετατραπεί σε όχλο. Δεν αντιδρά μπροστά στον κίνδυνο να χρεωθεί την αποτυχία των κινητοποιήσεων, είτε από προβοκάτσια, είτε από ανεπάρκεια.
Η Αριστερά είναι εδώ. Ανήμπορη, δειλή, αυτοαναιρούμενη. Χωρίς σχέδιο για το τώρα, χωρίς όραμα και απαντήσεις για το μετά. Κατοχυρώνει νομοτελειακά τη θέση της στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Καταδικασμένη εν πολλοίς στη συνείδηση αρκετού κόσμου λόγω της ανεπάρκειας της, κερδίζει μέρα με τη μέρα, με το σπαθί της την επόμενη καταδίκη που έρχεται. Την καταδίκη για την απουσία της.
Η Αριστερά είναι εδώ.
Και χτίζει μέρα με τη μέρα το παραμύθι των μελλοντικών γονιών προς τα παιδιά τους: «Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια Αριστερά…»

bernardina είπε...

Χαρισμένο εξαιρετικά στο φίλο Μάρκομ Ξ.

......
Between the conception
And the creation
Between the emotion
And the response
Falls the Shadow
Life is very long

Between the desire
And the spasm
Between the potency
And the existence
Between the essence
And the descent
Falls the Shadow

For Thine is the Kingdom

For Thine is
Life is
For Thine is the

This is the way the world ends
This is the way the world ends
This is the way the world ends
Not with a bang but a whimper.

(Ετοιμάσου, ψυχανεμίζομαι πως επακολουθεί κριτική για ηττοπάθεια...)

Μάρκομ Ξ είπε...

Προς bernardina

Ευχαριστώ για την αφιέρωση. Θα με ενδιέφερε να μου πεις τίτλο και συγγραφέα.

και πάλι ευχαριστώ
Μάρκομ Ξ


Υ.Γ. Φαίνεται ότι οι λέφτηδες χτυπάνε υπερωρίες στην πλατεία και δεν βρίσκουν πολύ χρόνο για εδώ... :-)

bernardina είπε...

Παρακαλώ.
Είναι απόσπασμα (οι τελευταίες στροφές) από το ποίημα The Hollow Men του T.S. Eliot.

Για να μην κουράζεσαι να ψάχνεις, πάρε ένα λινκ.

http://poetry.poetryx.com/poems/784/

Άσε τα Κλεφτόπουλα να κάνουν ρεπορτάζ. Αφού μας αφήνουνε και αλωνίζουμε χωρίς να βάζουν μοντερέισον, ας έρθουν και μεθαύριο, χαχαχα

bernardina είπε...

Ξέχασα να σου πω ότι οι Ωχρά Σπειροχαίτη το έχουν μελοποιήσει σε ελληνική απόδοση, αλλά είμαι θιασώτης της άποψης ότι "ποίηση είναι αυτό που χάνεται στη μετάφραση", οπότε... Πάντως είναι εύκολο να το βρεις στο γιουτιούμπι.

LeftG700 είπε...

"Αφού μας αφήνουνε και αλωνίζουμε χωρίς να βάζουν μοντερέισον, [...]",

Άλλοι έχουν το όνομα (Δημαρ), κι άλλοι έχουν τη χάρη! Αμ πώς; ;-)

Theoprovlitos είπε...

Ενταξει, η Αριστερα ειναι ενα νεφελωμα που ψαχνεται. Μηπως μπορει καποιος να περιγραψει και να ονοματισει τον αντιπαλο της που ειναι και πιο συγκεκριμενος;

Οχι γενικως και αοριστως.
Ειδικώς!

Ανώνυμος είπε...

Ως "αυτόπτης μάρτυς" της πορείας του ΠΑΜΕ οφείλω να διαψεύσω το άνωθεν σχόλιο. Ουδέποτε το ΠΑΜΕ εν συνόλω ή εν μέρει ενώθηκε με τους πλατειακούς. Ούτε, βέβαια, η πορεία πήγε ¨"κατευθείαν" Σύνταγμα. Το συλλαλητήριο ήταν στην Ομόνοια. Κατευθύνθηκε στο Σύνταγμα όπου, ένας μεγαλοπαράγων (δεν είδα αν επρόκειτο για Κουμπούρη ή Παφίλη) έβγαλε ένα δεκάλεπτο λογύδριο τύπου "οργανώσου στο ΠΑΜΕ", κι έπειτα η μάζωξη διελύθη ησύχως. Τονίζω ότι η περιφρούρηση έγινε από την πλευρά της Πλατείας (κι όχι επί της Ερμού) και ότι οι γνωστοί παλουκοφοροκνίτες δεν άφηναν τον κόσμο ούτε στα απέναντι περίπτερα να πάει. Η μόνη πορεία που πέρασε και ενώθηκε με τους πλατειακούς ήταν αυτή του gay pride. Ευχαριστώ-και συγνώμη για την ενόχληση...
Μ.Λ.

Β.Δ.Καργούδης είπε...

Σκέφτηκα κάμποσο φίλοι μου @Λέφτηδες,
αν και πώς θα έπρεπε να πέρναγα κι εγώ απ αυτό το
(επιμένω μελαγχολικά σημαδιακό)
ποστ και να άφηνα την

(σχεδόν άνευ σημασίας, αφού ΜΟΝΟ το θέμα του ΔΕΝ θα αφορούσε, όπως όμως και ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ...)

παρόλα μου.

Κι αν τελικά το κάνω, είναι μόνο για να πω δυο λογάκια που μπορεί νάχουν από την επανάληψη φθαρεί, παραμένουν ωστόσο ο άξονας γύρω απ τον οποίο χρωστάει να κινείται η σκέψη μας.
Αν βέβαια (και όσοι)επιμένουμε να θεωρούμε εαυτούς όντα που διάλεξαν να χαλαλίσουν μεγάλο μέρος του ενεργητικού τους για τη Μεγάλη Υπόθεση των Πολλών & των Αδύναμων.

Κάνατε θέμα το ότι ο ροκ σταρ της συμφοράς
(ή κάποια ξανθιά ανθυποβοηθός(;) του σε κάποιο παν/μιο)
εδέησε να σας απαντήσει.
Και από μια μεριά σας, με το δίκιο σας.

Κι εγώ έτσι θάκανα
(και ίσως με μεγαλύτερο αφελή ενθουσιασμό)
αν οι περιστάσεις με έφερναν να έχω "μασήσει"

(όχι βέβαια αποκλειστικά με δική μου ευθύνη, ούτε καν με το μεγαλύτερο μέρος της να μου ανήκει)

από έναν θλιβερά περιφερόμενο στα ΜΜΕ
(αλλά χωρίς να περιφρονεί και τις "εξεγερμένες" ρούγες) ψευτο/μαϊντανό της κακιάς ώρας, που όταν είδε από πού και πώς άρχισε να "τσιμπάει" και να παίρνει τ απάνω του το προϊόν του, έχεσε και αμφιθέατρα και έρευνες και φοιτητές και τόριξε στην περιοδεία ("αρπαχτή" το λένε όσοι δεν κρύβουν λόγια).

Αν όμως ούτε και τώρα, καλά μου φιλαράκια, προσπεράσετε χωρίς να σοκαριστείτε
(ή απλά να το κουβεντιάσετε)
το γεγονός ότι
ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ (ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΆ 1)
από τους εδώ σχολιαστές, μόνιμους, συχνούς ή περαστικούς δεν "καταδέχτηκε" να ασχοληθεί με τον

(έντεχνα προβληθέντα από πλευρές που αν κάτσετε και το ψάξετε θα ζοχαδιαστείτε και μόνο στο ενδεχόμενο να αθροίζεστε και εσείς στο φαν κλαμπ του ως άνω μαϊντανού)

κύριο που του αφιερώνετε το ποστ, και τα χούγια του,
τότε, πιστέψτε με, υπάρχει πρόβλημα μεγάλο!
Και το πιθανότερο είναι να μην ανήκει στους "εκτός θέματος"

LeftG700 είπε...

Φίλε mbiker,


Θα ήμασταν οι τελευταίοι που θα ξινίζαμε για την παρουσία τού ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Δεν είμαστε όμως τόσο αισιόδοξοι για το τι σηματοδοτεί. Φοβόμαστε ότι δεν είναι κάτι σημαντικότερο από μια κίνηση PR…

Σχετικά με την αριστερή παρέμβαση στην Πλατεία, κι εδώ θα πάρουμε κάποια απόσταση. Δεν είναι κάτι εύκολο. Στο πάνω μέρος, άντε να γίνει μέσω κάποιων σωστά προσανατολισμένων συνθημάτων. Στο κάτω, λίγο να «ξανοιχτείς», θα πέσει γιούχα... Κι αν δεν ξανοιχτείς, οι πιο πολλοί δεν θα σε καταλάβουν...

Τα βλέπουμε λίγο σκούρα τα πράγματα


Τα λέμε...

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Αν ήμασταν σίγουροι ότι είναι έτσι, θα λέγαμε «κάλλιο αργά παρά ποτέ». Αλλά νομίζουμε, όπως γράφουμε και παραπάνω, ότι είναι μάλλον PR. Ίσως και μια κάποια επίδειξη δύναμης τής «οργανωμένης και συνειδητής πάλης». Μακάρι να διαψευστούμε...

Увидимся

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ.,


Πολύ μαύρα μας τα είπες. Και δυστυχώς δεν μπορούμε να σε πούμε φαντασιόπληκτο ή μυωπικής όρασης... :-(

Γράφουμε παραπάνω στον mbiker για τις δυσκολίες παρέμβασης. Εδώ έχουμε και μια σχετική διαφωνία σχετικά με την «έντεχνη αριστερή καθοδήγηση» στην κάτω Πλατεία. Αλλά δεν είναι και τόσο σημαντικό αυτό μια και, όπως λες κι εσύ, δεν είναι οι συνελεύσεις που δίνουν τον τόνο.

Σκεφτόμαστε ότι θα διευκολυνόταν κάπως η επιτόπια παρέμβαση, αν υπήρχε μια παρέμβαση κορυφής από την Αριστερά. Αλλά, όπως γράφει στον τελευταίο «Δρόμο» η καημένη η Νάντια, «Παράλληλα, στο όνομα τού ‘‘ακηδεμόνευτου’’ κινήματος εξακολουθεί να αποφεύγει σε επίπεδο ‘‘κορυφής’’ οποιεσδήποτε χειρονομίες κοινής απεύθυνσης με επίκεντρο το χρέος, το σχεδιαζόμενο ξεπούλημα για την 5η δόση και το νέο δάνειο με νέο Μνημόνιο. Τι φοβάται; Ότι μια τέτοια ενωτική κίνηση θα την αποκαταστήσει ως σοβαρό ‘‘παίκτη’’ στα μάτια τού λαού, υποχρεώνοντάς την να θέσει πρακτικά θέμα αθέτησης πληρωμών και διακυβέρνησης για ανάπτυξη και διέξοδο που να ‘‘βλέπουν’’ έξω από το σύστημα. Πόσο αριστερά τοποθετείται η Αριστερά στις σημερινές συνθήκες; Η απάντηση μπορεί να είναι μόνο μία: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!

Φίλε Μάρκομ Ξ, βαρεθήκαμε να περιμένουμε πότε θα «πηδήξει» η Αριστερά!...


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλη bernardina,


Δεν πιστεύουμε να έχασες το χιούμορ σου και να θύμωσες με την πάρτη μας;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Θεοπρόβλητε,


Σωστά το βάζεις. Τώρα ποιοι είναι οι αντίπαλοί της; Ε, όσοι επιμένουν στο ίδιο τροπάρι: «σκάστε και κολυμπάτε στα σκ...»...


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε (φίλη;) Μ.Λ.,


Συγνώμη; Για ποιο λόγο; Ευχαριστούμε για το ρεπορτάζ και καλώς ήρθες.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Β.Δ.Καργούδη,


Μη μας πειράζεις τον φίλο μας τον Slavoj! Έχουμε κι εμείς «άκρες» με έναν «επώνυμο» και πας να μας τις χαλάσεις; ;-)

Τώρα, για να τα λέμε όλα, έχεις ένα δίκιο που δεν συζητήθηκε directly το «μπουγιουρντί» που μας έστειλε... (Εμμέσως όμως, νομίζουμε ότι θίχτηκε κάπως το φαινόμενο τής μη σκέψης για πράγματα που, αντίθετα, χρειάζονται πολύ σκέψη).

Σε κάθε περίπτωση: Αγάπα τους αναγνώστες σου με τα ελαττώματά τους! ;-)


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Το ζήτημα είναι πως -όπως λένε και οι γραφές- άμα δεν γαμήσει η αριστερά θα μας γαμήσουν όλους (οι άλλοι).
Τώρα, αυτό που μένει να επιβεβαιωθεί είναι αν είναι ευνούχος το παιδί (όπως έχει δείξει μέχρι τώρα) ή αν είναι μόνο οι κακές οι γλώσσες...


ακόμα με πίκρα και μεγάλη αμφιβολία
Μάρκομ Ξ


Υ.Γ. Η χρήση τοιούτου λεξιλογίου έγινε για να μη με κατηγορήσουν για διανοούμενο ινστρούκτορα ;-)

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ, θα έμαθες βέβαια ότι σήμερα το βραδάκι την πέσανε σε κάτι παιδιά του ΚΚΕ μ-λ. Η περιφρούρηση λέει κι έτσι. Σκίσανε πανό, σκορπίσανε προκηρύξεις, ψιλοδιαλύσανε το τραπεζάκι που είχαν στήσει, κ.λπ.

Κάτι τρέχει αλλά τι; Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις τους μαλάκες από τους φασίστες...


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Αυτά είναι τα ωραία... Σε λίγο θα βγει στην παρανομία η Αριστερά.
Ντροπή μας που τα ανεχόμαστε αυτά! Ντροπή μας σύντροφοι!

Μάρκομ Ξ είπε...

Επειδή εδώ δεν έχουμε κατακτήσει ακόμα την "άμεση δημοκρατία" ξαναπαίρνω τον λόγο. Παραθέτω απόσπασμα (τι γκαίμπελς είμαι ο μπαγάσας που κόβω και ράβω κατά πως με βολεύει!) από ανάρτηση του "ρουσίτη" από τον διαδικτυακό τόπο "indymedia":

"Κάποιοι σύντροφοι κατανοούν ότι «το Σύνταγμα κατουράει στον τάφο της Αριστεράς κι αυτή νομίζει ότι ψιχαλίζει»........Η αριστερά αυτή προσπαθεί να πείσει τον κόσμο της (που ως ένα βαθμό είναι συγχυσμένος από τη διαφήμιση του «κινήματος» από τα ΜΜΕ και τη δεξιά, και ταυτόχρονα από ένστικτο είναι επιφυλακτικός απέναντί του) να βγάλει λεκάνες να μαζέψει τη βροχή και να την πιει αχόρταγα. Η αριστερά του Συντάγματος δεν συνθηκολόγησε στην απαξίωσή της από το «κίνημα», συμβάλει και αναπαράγει καθημερινά την αυτοκατάργησή της και έχει και το θράσος να διαφημίζει τη λοβοτομή σαν διαδικασία μεταμόσχευσης εγκεφάλου από την οποία θα βγει εξυπνότερη."

γεια χαραντάν
Μάρκομ Ξ

bernardina είπε...

Γιατί να θυμώσω ωρέ Κλεφτόπουλα; Ίσα ίσα, που ετοιμάστηκα να στείλω μήνυμα στον Μάρκομ Ξ, που ανησυχούσε μπας και χαθήκατε στην πλατεία, ότι έπιασε η προβοκάτσια και σας ξεθαλάμιασα, αλλά είπα να μην υπονομεύσω τη σοβαρότητα του ποστ. ;-)

Ανώνυμος είπε...

Παρακαλώ μπορείτε να δημοσιεύσετε το πρωτότυπο κείμενο; Διότι με κείμενα σα του Ζίζεκ (ή του Λακάν) η μετάφραση είναι ακροβασία και πάντοται υπο-κειμενική.

Ανώνυμος είπε...

θα παρακαλούσα στην δημοσίευση του αγγλικού κείμενου (εφόσον ο Ζίζεκ συνέταξε την επιστολή στα αγγλικά) για να διευκρινιστούν οι όποιες αμφιβολίες για ευθύνες της Αριστεράς, ή για ΤΗΝ ευθύνη της Αριστεράς στην παρούσα κατάσταση. Υπάρχουν πολλοί που μπερδεύουν την βούρτσα με κάτι άλλο και κάνουν αυτό που λένε οι Άγγλοι "Misreading".
Ευχαριστώ.

LeftG700 είπε...

Ανώνυμε φίλε (φίλη;),


Το misreading έχει συντελεσθεί! Μόνο που δεν έχει συντελεσθεί από εμάς! Παρακολούθησε για λίγο το μπλογκ μας.


Τα λέμε