Εννοείται πως το περιμέναμε! Θα λέγαμε μάλιστα ότι και πολύ άργησε!
Ήταν ποτέ δυνατόν να λείψει από τις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων τής Νέας Υόρκης ο αρχιινστρούχτορας και αρχιαγκιτάτορας Σλαβόι Ζίζεκ; Υπήρχε περίπτωση να χάσει την ευκαιρία να προσπαθήσει να μολύνει τα αυτόνομα και ανεξάρτητα πλήθη που συρρέουν στη Wall Street και τους παρακείμενους δρόμους με το δηλητήριο του κομμουνισμού, την απεχθέστερη ιδεολογία που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα; Και γινόταν να μη το προσπαθήσει αυτό ύπουλα, αφού ήξερε πολύ καλά ότι, αν το επιχειρούσε ευθέως, θα έτρωγε κι αυτός γιαούρτια σαν τον Καστανίδη; Φυσικά και όχι!
Έτσι λοιπόν, φόρεσε το κόκκινο μπλουζάκι του, με μια καρικατούρα του Μαρξ, αν διακρίνουμε καλά, για ξεκάρφωμα, και ανέβηκε στο βήμα. Για ακόμα μεγαλύτερο ξεκάρφωμα φρόντισε νωρίς-νωρίς να πει κι αντισοβιετικό ανέκδοτο, και μάλιστα απ’ τα καλά.[1] Το αποκορύφωμα της πανουργίας του; Δεν δίστασε, προκειμένου να πετύχει τους άνομους σκοπούς του, να υπογράψει και προφορική δήλωση αποκήρυξης του κομμουνισμού![2]
Φυσικά, ήρθαν οι στιγμές που προδόθηκε. Μοιραία κατάληξη για έναν παθιασμένο πιστό τού Λένιν (και, φυσικά, κρυφά ερωτευμένο[3] με τον Στάλιν, όπως όλοι οι κομμουνιστές). Και, όσο παράδοξο κι αν φανεί, η κορυφαία στιγμή κατά την οποία έπεσε η φαιοκόκκινη μάσκα του δεν ήταν όταν είπε ότι η μοναδική έννοια με την οποία μπορεί να μιλάει κανείς για κομμουνισμό σήμερα είναι η έννοια commons. Όχι, δεν ήταν αυτή.
Η κορυφαία στιγμή ήταν όταν παρότρυνε τους ακροατές του να αρχίσουν να σκέφτονται πώς θα μπορούσε να είναι μια άλλη κοινωνική οργάνωση και ένας άλλος τύπος ηγετών.
Οργάνωση;;; Ηγέτες;;; Και τα ατομικά και απαράγραπτα δικαιώματα του αυτόνομου υποκειμένου;;; Τι χρείαν άλλων μαρτύρων έχομεν για να καταλάβουμε ότι ο ‘‘πολύς’’ Σλαβόι Ζίζεκ προσπαθεί να μας γυρίσει σε αυτό που η ανθρωπότητα απέρριψε μετά βδελυγμίας, τον ερυθρό ολοκληρωτισμό;
Τον χειροκροτούν, είναι αλήθεια. Αλλά πόσοι; Ελάχιστοι! Ευτυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, στη Νέα Υόρκη και παντού στον κόσμο, είναι αυτόνομοι, όχι πρόβατα.
Αλλά και πρόβατα να ήταν. Σημασία έχει να το αποφασίσουν αυτόνομα! Στα πλαίσια της φιλελεύθερης δυτικής δημοκρατίας.
Όχι επειδή τους το είπε κάποιος Ζίζεκ!
[1] Συνοπτικά (και σε ελεύθερη απόδοση): Κάποιος που πρόκειται να μετατεθεί στη Σιβηρία συνεννοείται με τους φίλους του για το πώς θα αλληλογραφούν, παρακάμπτοντας τη λογοκρισία: «Ό,τι βλέπετε στα γράμματά μου γραμμένο με μπλε μελάνι, να ξέρετε ότι είναι αλήθεια. Όπου βλέπετε κόκκινο, να ξέρετε ότι είναι ψέματα». Κάνα μήνα μετά την αναχώρησή του οι φίλοι του παίρνουν γράμμα και γραφή. Μπλε μελάνι, μέχρι και στα κόμματα! Τους έγραφε: «Λοιπόν εδώ όλα είναι τέλεια. Το νέο μου πόστο στη δουλειά είναι μια χαρά, η πόλη καταπληκτική, τα σπίτια έχουν όλες τις ανέσεις, υπάρχουν ένα σωρό κινηματογράφοι και θέατρα, όσο για τα καταστήματα έχουν σε αφθονία ό,τι μπορείτε να φανταστείτε για να αγοράσει κανείς ό,τι θέλει. Για να είμαι ειλικρινής όμως, παρατήρησα και μια έλλειψη, ασήμαντη βέβαια: το μοναδικό προϊόν που δεν βρίσκεις πουθενά να αγοράσεις είναι το …κόκκινο μελάνι!».
[2] Όπως ακριβώς είχε κάνει και ο σφαγέας τού ελληνικού λαού Άρης Βελουχιώτης…
[3] Νομίζουμε ότι στην απώθηση και αυτοκαταπίεση του κρυφού έρωτά του με τον Ιωσήφ οφείλεται και το συνεχές νευρωτικό τράβηγμα στο μπλουζάκι του.
Η εικόνα, από το artukraine.com
34 σχόλια:
Δεν ξέρω τι επιδιώκει ο Ζίζεκ με την παρουσία του στο κίνημα των διαδηλωτών για την κατάληψη της Γουωλ Στρητ,
ομως ο Paul Krugman, σε αρθρο του στους NYT (που αναδημοσίευσε και το ΒΗΜΑ), ειναι σαφής.
Δηλώνει οτι υποστηρίζει το αυτόνομο κίνημα των αμερικανών διαδηλωτών, το οποιο (οπως λέει) υποστηρίζεται απο τα Συνδικάτα και απο τους περισσότερους Δημοκρατικούς και αναλύει την ιστορία των οικονομικών τους δεινών, ως αποτέλεσμα των εξης πραγματικών γεγονότων με την εξης σειρά:
1) Κατάργηση απο τους τραπεζίτες των κανονισμών τροφοδοτώντας ετσι τη φουσκα των subprimes, κερδίζοντας οι ιδιοι υπέρογκα ποσά.
2)Οι φουσκες εσκασαν και οι τραπεζίτες σώθηκαν με τα χρήματα των φορολογουμένων.
και
3) Οι τραπεζίτες εστράφησαν τελικά εναντίον αυτών που τους εσωσαν (τα πακέτα διάσωσης)καιαντίθετα υποστηρίζουν τους πολιτικούς που υπόσχονται να κρατήσουν τους φόρους χαμηλούς.
Κατόπιν αυτών οι διαδηλωτές, οι οποιοι οπως γραφει ο Κρουγκμαν, ειναι ενα πλήθος που δεν μοιάζει καθόλου με τους κοστουμαρισμένους της WS, ομω ς δείχνει οτι ξέρει τι θέλει κι΄ας μην εχει, ακόμη, συγκεκριμένα αιτήματα.
Ο ιδιος προτείνει να απαιτήσουν ελάφρυνση των χρεών των εργαζομένων αμερικανών,επενδύσεις στις υποδομές για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Με άλλα λόγια το κίνημα των WS δείχνει να εχει συνείδηση των συγκεκριμένων προβλημάτων , καταγγέλουν τη WS ως καταστροφική οικονομική και πολιτική δύναμη και μάλλον δεν θα "συγκινηθεί" και πολύ με ομιλίες εμπνευσμένες με ιδεολογικοπολιτικούς στόχους (νεα κοινωνική οργανωση, νεοι ηγέτες κλπ). λαμβάνοντας υποψη οτι οι αμερικανοί, εν τέλει, ειναι και πρακτικοί ανθρωποι. ;)
Φίλη μας Ένη, μην έχεις κανένα άγχος! Το PASOK WORLDWIDE θα επικρατήσει στο τέλος! Οι Κρούγκμαν και οι Στίγκλιτζ. Φοβάσαι τον Ζίζεκ; Μη τον φοβάσαι! Ποιος θα ακούσει έναν χοντρό, νευρωτικό και σχεδόν μισότρελο μεσήλικα που διαβάζει από χειρόγραφο και έχει τόσο απαίσια προφορά;
Τα λέμε
ΥΓ Αύριο θα σου ποστάρουμε τα λόγια κάποιου που μιλάει «από μέσα» (από το σύστημα ντε!) για τη Γουόλ Στριτ. Όχι ότι αυτό θα διαλύσει τις αυταπάτες σου βέβαια. Τις αγαπάς τις αυταπάτες σου και, όπως σε κόβουμε, προτιμάς να στερηθείς το δεξί σου χέρι παρά αυτές. ;-) Αλλά μια ακόμα προσπάθεια θα την κάνουμε. Έτσι για την τιμή των (αριστερών) όπλων!...
"...Ποιος θα ακούσει έναν χοντρό, νευρωτικό και σχεδόν μισότρελο μεσήλικα που διαβάζει από χειρόγραφο και έχει τόσο απαίσια προφορά;",
λέτε, φίλου μου, @Λέφτηδες.
"...Και που δεν έχει αφήσει άποψη για άποψη χωρίς να την υποστηρίξει με πάθος, αυτήν και την ακριβώς αντίθετή της..."
θα πρόσθετα εγώ, αν με διαβεβαιώνατε ότι δεν κινδυνεύουμε να χαλάσουμε τις καρδιές μας για έναν γερο-ροκ σταρ της παραπολιτικής, χωρίς κοινωνικά ακροατήρια...
Λέφτηδες
από ότι πληροφορούμαι οι "αγανακτισμένοι" της Wall Street απέστειλαν πρόσκληση στο πρωθυπουργό και πρόεδρο της ΣΔ Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου για να έρθει να μιλήσει στις συγκεντρώσεις τους. Ο πρωθυπουργός όμως εδήλωσε αδυναμία λόγω ανειλλημένων υποχρεώσεων στο Άγιο Όρος. Αντ' αυτού θα αποσταλεί ο κος Μόσιαλος..
Γιάκοβ
.. ανειλημμένων
Aριστερά Φιλαράκια,
Για εξηγήστε μου ποιές ειναι οι "αυταπάτες" μου; Γιατί δεν καταλαβαίνω το πνέυμα σας.
Μάλλον να ξαναδιαβάσετε το σχόλιο μου.
Το χαρακτηρισμό pasokworldwide απο ποιο σημείο του σχολίου μου το συμπεράνατε;
Ηλπιζα οτι εσείς ειστε πιο ψύχραιμοι συνομιλητές και δεν σας πάει ο λαικισμός.
Οταν κάποιος αντιλαμβάνεται οτι τα προβλήματα του κόσμου εχουν πρακτική "εφαρμογή" και οχι " οραματισμούς" για μελλοντικές δίκαιες, τέλειες κοινωνίες, οι οποίες ομως δεν φαινονται ακόμη στον οριζοντα, θα περιμένει καποιους Ζίζεκ για να "εκστασιασθεί" η θα ακούσει τον πρακτικό εφαρμόσιμο, εδω και τώρα, λόγο;
Αν αυτόν τον λόγο τον λέει ο Κρουγκμαν, ο Στιγκλιτς η ο διπλανός μας, δεν ενδιαφερει τον κόσμο, αλλά αν εχει αποτέλεσμα στην εδω ζωή.
Να σου πω, Γιακοβ, οι διαδηλωτές της WS, κατα πάσα πιθανότητα, εχουν την εντελώς αντίθετη αποψη για τον Παπανδρέου απο τη δική σου.
Συνεπώς μια πρόσκληση του δεν θα ηταν κάτι το αδιανόητο, αυτοί εκει (οι διαδηλωτές) ειναι πιο ανοιχτομυαλοι και καλύτερα πληροφορημένοι απο εδώ (με τα λαικίστικα ΜΜΕ).
Σε ο,τι αφορά τον Μοσιαλο, γιατί οχι, ειναι ενας σοβαρός πανεπιστημιακός εκ Βρετανίας και Ευρωπαίος οπως και ο Ζιζεκ.
Товариш Яков Федотович Павлов,
Το λινκ που μας ποστάρησες μάς βγάζει κάτι τρελλά (ότι μπορούμε να κερδίσουμε ένα άι φοουν κι έτσι). Για κάνε μια διόρθωση, пожалуйста!
Увидимся
Αριστερά Φιλαράκια
Επειδή δεν μπορώ να σας δώσω λινκ (με τη σελίδα σας δυσκολεύομαι, πέστε μου τον τρόπο)
Να σας δώσω τον τιτλο ενος δημοσιεύματος με τίτλο
(Προσωπα) εμπνέει τους "Αγανακτισμένους"
του Γιώργου Αγγελόπουλου, σήμερα στα ΝΕΑ. (στη στηλη ΓΝΩΜΕΣ)
Οπου μπορεί κανείς να δει περίπου τη "φυσιογνωμία" των διαδηλωτών της Γουολ Στριτ).
Τί παζάλστα ρε Λέφτηδες
σας έστειλα εγώ κανένα λινκ ;;;;
Κα Ένη ... αυτό λέω και εγώ , ότι ο ΓΑΠ δεν μπορεί και θα στείλει το Μόσιαλο που είναι έγκριτος και σοβαρός επιστήμων εξ Εσπερίας σαν το Ζίζεκ ( για να μη πω και ανώτερος του δημοφιλούς Σλοβάκου )
Γιάκοβ
Товариш Яков Федотович Павлов,
Λύθηκε η παρεξήγηση. Έχει μπει προμοτάρικο λινκ, αυτόματα (δηλαδή με το έτσι θέλω), στις λέξεις Wall Street του πρώτου σχολίου σου. Όμως δεν γράφεις και κάτι παραπάνω για να μας διαφωτίσεις. Αν δεν ήταν η Ένη θα μέναμε τελείως στα σκοτάδια. Να γιατί είμαστε υπέρ τής πολυκομματικής δικτατορίας του προλεταριάτου! ;-)
Θα επανέλθουμε αργότερα. Τώρα αντιγράφουμε για χάρη της κας Ένης σχεδόν ολόκληρη σελίδα!
Увидимся
Φίλε leftg700 μήπως -λέω μήπως- έχεις στον Ζίζεκ μεγαλύτερη εκτίμηση από αυτή που αξίζει;
Φίλη Ένη,
Αντιγράφουμε από το τελευταίο μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο τού Ζίζεκ, αλλά γραμμένο το 2009, «Πρώτα σαν τραγωδία και μετά σαν φάρσα», μερικά αποσπάσματα που αναφέρονται στη διάσωση τού αμερικανικού τραπεζικού συστήματος και σχετίζονται με το πνεύμα των ημερών στη Νέα Υόρκη («Κάτω η Γουόλ Στριτ!»). Δεν σκοπεύαμε να σε ‘‘φορτώσουμε’’ με τόσο μεγάλο κείμενο, αλλά στην πορεία κατέληξε έτσι, για να γίνει πιο κατανοητό. Λοιπόν, ο λόγος στον κύριο Ζίζεκ:
Αποτελεί, εν τοιαύτη περιπτώσει, το σχέδιο διάσωσης πράγματι ένα ‘‘σοσιαλιστικό’’ μέτρο, την απαρχή τού κρατικού σοσιαλισμού στις ΗΠΑ; Αν ναι, τότε έχει πολύ ιδιότυπη μορφή˙ ένα ‘‘σοσιαλιστικό’’ μέτρο τού οποίου πρωταρχικός σκοπός είναι να βοηθήσει όχι τους φτωχούς, αλλά τους πλούσιους, όχι εκείνους που δανείζονται, αλλά εκείνους που δανείζουν. Σ’ ένα αποκορύφωμα ειρωνείας, η ‘‘σοσιαλιστικοποίηση’’ του τραπεζικού συστήματος είναι αποδεκτή, όταν χρησιμεύει για να σώσει τον καπιταλισμό. Ο σοσιαλισμός είναι κακός —με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου χρησιμεύει για να σταθεροποιήσει τον καπιταλισμό. (Σημειώστε την αντιστοιχία με τη σημερινή Κίνα˙ κατ’ ανάλογο τρόπο, οι κινέζοι κομμουνιστές χρησιμοποιούν τον καπιταλισμό για να κατοχυρώσουν το ‘‘σοσιαλιστικό’’ καθεστώς τους.)
Μήπως όμως ο ‘‘ηθικός κίνδυνος’’[1] είναι εγγεγραμμένος στην ίδια τη δομή τού καπιταλισμού; Τουτέστιν, μήπως δεν υπάρχει τρόπος να διαχωρίσουμε μεταξύ των δυο τομέων;[2] Στο καπιταλιστικό σύστημα, η ευημερία τής Μέιν Στριτ εξαρτάται από την ευδοκίμηση της Γουόλ Στριτ. […] Για να το θέσουμε με πιο εκλεπτυσμένους όρους, η σχέση είναι μη μεταβατική˙ ενώ ό,τι είναι καλό για τη Γουόλ Στριτ δεν είναι καλό και για τη Μέιν Στριτ, η Μέιν Στριτ δεν μπορεί να ευδοκιμήσει, αν η Γουόλ Στριτ πάσχει, και αυτή η ασυμμετρία δίνει ένα a priori πλεονέκτημα στη Γουόλ Στριτ. […]
Κατά συνέπεια, εκείνοι που κηρύσσουν την ανάγκη για μια επιστροφή από τη χρηματοοικονομική κερδοσκοπία στην ‘‘πραγματική οικονομία’’ τής παραγωγής αγαθών για να ικανοποιηθούν πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες, δεν έχουν αντιληφθεί την ίδια την ουσία τού καπιταλισμού˙ […] Αυτή η αμφισημία φάνηκε καθαρά στην πρόσφατη κατάρρευση, όταν βομβαρδιστήκαμε ταυτόχρονα από προτροπές για μια επιστροφή στην ‘‘πραγματική οικονομία’’ και από υπενθυμίσεις ότι η χρηματοοικονομική κυκλοφορία, ένα υγιές χρηματοοικονομικό σύστημα, είναι η ψυχή των οικονομιών μας. Τι σόι ψυχή είναι αυτή που, που δεν αποτελεί μέρος τής πραγματικής οικονομίας; Είναι, εν τοιαύτη περιπτώσει, η ‘‘πραγματική οικονομία’’ ένα άψυχο πτώμα; Το λαϊκιστικό σύνθημα «Σώστε τη Μέιν Στριτ, όχι τη Γουόλ Στριτ!» είναι επομένως εντελώς παραπειστικό, μια μορφή ιδεολογίας[3] τού πιο καθαρού είδους˙ παραβλέπει το γεγονός ότι εκείνο που επιτρέπει στη Μέιν Στριτ να ευημερεί είναι η Γουόλ Στριτ! Γκρεμίστε το ‘‘τείχος’’ τής Γουόλ Στριτ, και η Μέιν Στριτ θα κατακλυστεί από πανικό και πληθωρισμό. Ο Γκι Σορμάν,[4] τυπικός εκφραστής τής ιδεολογίας τού σύγχρονου καπιταλισμού, έχει συνεπώς τω όντι δίκιο, όταν ισχυρίζεται: «Από οικονομική άποψη, δεν συντρέχει κανένας αποχρών λόγος για να αντιδιαστέλλουμε τον ‘‘εικονικό καπιταλισμό’’ προς τον ‘‘πραγματικό καπιταλισμό’’˙ τίποτε το πραγματικό δεν έχει ποτέ παραχθεί, χωρίς προηγουμένως να χρηματοδοτηθεί… ακόμα και σε μια περίοδο χρηματοοικονομικής κρίσης, οι ωφέλειες που έχει αποφέρει παγκοσμίως η λειτουργία των νέων χρηματοοικονομικών αγορών, έχουν υπερβεί το κόστος τους».
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
[1] Ο κίνδυνος εκείνος, όπου κάποιος ο οποίος προστατεύεται από κινδύνους και κακοτυχίες, συμπεριφέρεται ανεύθυνα και ανήθικα ακριβώς επειδή ξέρει ότι θα προστατευθεί από τις ενδεχόμενες αρνητικές συνέπειες εις βάρος του.
[2] Οι δυο τομείς: Η γνωστή Γουόλ Στριτ και η Μέιν Στριτ. Όπου Μέιν Στριτ είναι είναι όχι απλά μια εμπορική περιοχή, αλλά τα μεσαία και κατώτερα εισοδηματικά στρώματα, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την εργατική τάξη γενικότερα, σε αντιδιαστολή με τους μεγαλοεπενδυτές και τους χρηματιστές τής Γουόλ Στριτ.
[3] Ιδεολογία, με την έννοια που έδινε στη λέξη ο Μαρξ: Σύστημα ιδεών και αντιλήψεων, χωρίς αντιστοιχία στην πραγματικότητα, επινοημένο και κατασκευασμένο ακριβώς για να κρύβει την πραγματικότητα.
[4] Αυτός που σου λέγαμε χθες ότι ξέρει το σύστημα «από μέσα». Ένα φανταχτερό παπαγαλάκι των ‘‘αξιών’’ τού σύγχρονου καπιταλισμού. Δες σύντομο βιογραφικό εδώ εδώ.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Όλα αυτά, φίλη Ένη, για να καταλάβεις, αν θέλεις, πόσο μπάλωμα αποτελεί η ‘‘επαναφορά’’ τής Γουόλ Στριτ στην ‘‘τάξη’’. Τώρα, σχετικά με κάποια παράπονά σου και απορίες σου:
1) «Αυταπάτες σου» εννοούσαμε την πεποίθησή σου σε έναν καλό και ανθρώπινο καπιταλισμό χωρίς κερδοσκοπικές ακρότητες. Και βέβαια τη επιμονή σου να μη θέλεις να καταλάβεις ότι η μεταπολεμική ‘‘χρυσή εποχή’’ έχει πεθάνει προ πολλού…
2) Ως «PASOK WORLDWIDE» ορίζουμε, σε παγκόσμια κλίμακα, την αριστερή πτέρυγα της ενιαίας παράταξης τού ‘‘φιλελεύθερου’’ Κέντρου, που ομνύει στη συναίνεση, και στο ‘‘μέτρο’’ και ακολουθείται από τα πλήθη τής σιωπηλής δημοκρατικής πλειοψηφίας η οποία απεχθάνεται τα ‘‘άκρα’’. Η δεξιά πτέρυγα αυτής της μεγάλης και πλειοψηφούσας παράταξης, όπως καταλαβαίνεις, αποτελείται από τη Δεξιά, η οποία, καθώς έχει πλέον απαλλαχθεί από τα ακροδεξιά μιάσματα, αποκαθαρμένη και αγνή, αγωνίζεται για να μπολιάσει το ‘‘φιλελεύθερο’’ Κέντρο με ολίγη περισσότερη ατομική ‘‘υπευθυνότητα’’ και ‘‘πρωτοβουλία’’. Λοιπόν, κατόπιν αυτής της διευκρίνισης, πού έγκειται ο λαϊκισμός μας; Δεν τοποθετείσαι στην αριστερή πτέρυγα αυτής της μεγάλης παράταξης; Θα ’γούστο να γλυκοκοιτάζεις τον Σαμαρά; ;-)
Τέλος, περί οραμάτων και τα σχετικά, δεν μπορούμε να πούμε τίποτε. Είναι δικαίωμά σου να κοιτάζεις πάντα τον δρόμο όταν περπατάς για να μη πέσεις σε καμιά λακκούβα και κακοπάθεις. Σεβαστό. Να ’ξερες όμως τι χάνεις που δεν κοιτάς που και πού τον ουρανό…
Τα λέμε
ΥΓ «Σε ο,τι αφορά τον Μοσιαλο, γιατί οχι, ειναι ενας σοβαρός πανεπιστημιακός εκ Βρετανίας και Ευρωπαίος οπως και ο Ζιζεκ».
Φίλη Ένη, δεν ξέρουμε πόσο σοβαρός είναι ο Μόσιαλος. Αυτό όμως το παραπάνω που έγραψες είναι απολύτως ασόβαρο και σε εκθέτει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στο λέμε με όλη την καλή διάθεση.
Ο Blogger δεν παίζεται απόψε! Χωρίς υπερβολή, μ' έχει γμσ! Ελπίζω αύριο να είναι μια άλλη μέρα!
Τα λέμε
Χαχαχαχαχαααααα!!!!
Επιτέλους κάτι με χιούμορ.
Τέλειο.
Όσον αφορά τον Μόσιαλο.
Από που προκύπτει πως είναι ένας σοβαρός επιστήμων;
Κι από πότε ένας ορμώμενος εξ Αγγλίας είναι σοβαρός επιστήμων;
Κι αν είναι σοβαρός επιστήμων, τι σκατά ήθελε και χώθηκε στην πολιτική;
Μπας κι εκεί μόνο έβρισκε αφελείς σαν την φίλτατη, για να κάνει καριέρα;
Αντε γιατί μ όλους αυτούς τους δήθεν τάχω πάρει τελευταία.
Κάθε χαμένος με παπαροπτυχείο εξ εσπερίας, κάθε πονηρός βρηκε πρόσφορο έδαφος τα τελευταία χρόνια για να γίνει κάποιος κι εμείς τσιμπάμε.
Συνταγματολόγος σου λέει ο άλλος!
Κι η μόνη του προσφορά στο σύνταγμα και στην έννοια του δικαίου, ο νόμος περί ατιμωρησίας υπουργών.
Πρόεδρος σοσιαλιστικής διεθνούς ο απίστευτός.
Η μόνη του σχέση με σοσιαλισμό, το ποδήλατο.
Κι αυτό όχι απ αυτά που είχαν οι πατεράσδες μας για να πηγαίνουν στη δουλειά, μα απ τα άλλα που θέλεις δυό μισθούς για να τα πάρεις.
Ο θρίαμβος των δήθεν.
Κι εμείς σαν πρόβατα το χάβουμε.
Και κάνουμε και κριτική σε Ζίζεκ, Μάρξ, αν απέτυχε ο σοσιαλισμός κι αν η γάτα έχει ένα αυτί.
Αν ακόμα και σήμερα υπάρχουν απόψεις σαν της φίλης μας, μαύρα, κατάμαυρα τα βλέπω...
mbiker
Αριστερά Φιλαράκια
Πρωτα δυο λόγια περί Μοσιαλου και Guy Sorman ως απάντηση και στο φίλο mbiker.
Kατ αρχήν η απάντηση μου στο Γιακοβ ηταν μεσα στο πνευμα της ειρωνείας σύμφωνα και με το δικό του στο σχόλιο. (Τι δουλειά θα ειχε ο Μοσιαλος η ακόμα και ο Παπανδρέου στη διαδήλωση της Νέας Υόρκης. Απάντησα το ιδιο ειρωνικά.
Ομως απο κει και πέρα η βαθύτατη απαξίωση (βλ. mbiker) επιστημόνων με λαμπρό επιστημονικό εργο ως εχοντες "παπαροπτυχεια", δειτε στη wikipedia περί Ηλ. Μόσιαλου.
Ομως η παρατήρηση επίσης του φίλου εμμπαικερ "τι θέλει ενας επιστήμονας στην πολιτική" δειτε στο cv που εσεις μου δώσατε για τον Guy Sorman,ενας πολυπράγμων French Professor.
(he has held many government position in France
He has also held several public offices including advisor to the prime minister of France 1995-1997 i.e.
Βλέπετε λοιπόν οτι και αυτοί τους οποίους θαυμαζετε οπως ο προαναφερόμενος Professor βρίσκονται πολύ κοντα στις πολιτικές ηγεσίες.
Ποιός ειναι ο αφελής λοιπόν;
υγ. Σε ο,τι αφορά τη διάλεξη που μου κάνατε (μέσω Ζιζεκ) περί καπιταλισμου επεται συνέχεια, ασε που μια ματιά που εριξα στο ολο αντιγραφεν κείμενο ξαναειδα χιλιοειπωμένα πράγματα ηδη απο πολλες αντίστοιχες αναλύσεις.
Δεν εμεινα κατάπληκτη !!!!!
Φίλτατη Έφη.
Ο σκατόψυχος ο Φρίντμαν, νομπελίστας ήταν.
Μεγάλα πτυχεία κι αυτός, τιμές και δόξες.
Και λοιπόν;
Είχε τίποτα σωστό, λογικό, χριστιανικό, ανθρωπιστικό, περιβαλοντολογικό, ή ό,τι άλλο θες, που να έστεκε και νάπιανε τόπο και το πτυχείο του και οι θεωρίες του και οι τιμές του;
Εκατοντάδες πτυχιούχοι, οπαδοί, πιστοί γενήθηκαν απ αυτό.
Να τους πάρουμε στα σοβαρά;
Πως κάτι έμαθαν, ή πως κάτι ξέρουν δήθεν;
Έλεος με τον κάθε χαμένο που στήνει ένα βιογραφικό σεμιναρίων και γίνεται ο Μεσίας.
Μεγαλοπτυχιούχοι σπουδαίων οργανισμών δεν μας ξέσκισαν ως τώρα και σ΄όλα απ όσα λέγανε πως θα γίνουν δεν απέτυχαν;
Εδώ μας κουβάλησαν την άλλη που χαντάκωσε το Περού σαν σπουδαία και την κάνανε και επικρατείας.
Άσε κούκλα μου. Χορτάσαμε από δήθεν που το μόνο που κάνουν ειναι να εκτελούν πιστά εντολές...
mbiker
mbiker
Δυο λόγια.
Αλλο επιστημονική επάρκεια του γνωστικού επιπέδου
και αλλο ιδεολογικο-πολιτικη κατεύθυνση της σκέψης
Ετερον εκάτερον
Για τα υπόλοιπα πέρί Ζιζεκ κλπ. αργότερα γιατί, να πω την αμαρτία μου, βαρυέμαι κιόλας.
Δεκαετίες τα ιδια και τα ιδια......
Πάντως δεν υπεκφεύγω, Φιλαράκια, θα απαντήσω σε ολα.
ακόμη και εκει που με εχετε βάλει στη θέση νεοφώτιστης μπροστά στον ινστρουχτορα του..."κόμματος". Χα.
Φίλε Β.Δ.Καργούδη,
Δεν θα αρνηθούμε ότι ο Ζίζεκ είναι συχνά αντιφατικός, ούτε ότι θυμίζει γερο-ροκ σταρ. Από την άλλη όμως, ποιος θεωρητικός κατάφερε να ξεφορτωθεί ολοκληρωτικά τις αντιφάσεις; Κι όταν κάνεις λόγο για ‘σταρ’, εσύ ο ίδιος δεν παραδέχεσαι εμμέσως πλην σαφώς ότι έχει και κάποια προσόντα να είναι σταρ; Δεν νομίζουμε ότι η Αριστερά είναι σε τόσο καλή κατάσταση διεθνώς που έχει ξεπεράσει την ανάγκη να διαθέτει και κάποιους σταρ (αν ο Ζίζεκ είναι σταρ, σκέψου τι ήταν και είναι ο Τσε!) και μπορεί να κάνει δουλειά μόνο με τη ‘‘στεγνή’’ ακαδημαϊκή Αριστερά.
Θα διαφωνήσουμε βέβαια ριζικά ότι κινείται στα χωράφια της παραπολιτικής. Όπως και στο ότι δεν έχει κοινωνικά ακροατήρια. Μη ξεχνάς ότι δεν είναι πολιτικός. Ένας πολιτικός φιλόσοφος είναι. Και, θα το ξέρεις αυτό, οι αίθουσες στις οποίες μιλάει συνήθως βουλιάζουν απ’ τον πολύ κόσμο.
Τα λέμε
Ανανεωτικέ φίλε, είναι πιθανόν να συμβαίνει αυτό. Δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο (τουλάχιστον για μένα προσωπικά), καθώς δεν έχω διαβάσει τα άπαντά του και σίγουρα θα μου διαφεύγουν και θέσεις και απόψεις με τις οποίες πιθανότατα να διαφωνούσα.
Όμως, κι έτσι να συμβαίνει, είναι τόσο ‘‘έγκλημα’’ αυτό; Δεν αξίζει μια κάποια εκτίμηση ένας διανοούμενος, ο οποίος αποδεδειγμένα έχει την τόλμη να λέει (ή να σκέφτεται φωναχτά) πράγματα για τα οποία πολλοί είμαστε ψυλλιασμένοι, αλλά δεν τολμάμε να τα βγάλουμε προς τα έξω; Και δεν αξίζει μια κάποια εκτίμηση επειδή, αν και είχε όλες τις προδιαγραφές να είναι αστέρι του συστήματος, προτίμησε να είναι αστέρι τής Αριστεράς;
Όπως γράφουμε και στον Καργούδη παραπάνω, είμαστε σε τόσο καλή κατάσταση διεθνώς για να μην έχουμε ανάγκη τούς σταρ, (με τα καλά τους και τα στραβά τους);
Τα λέμε
Φίλη Ένη,
Δυο διευκρινίσεις μόνο:
1) Αν καθίσαμε και σου γράψαμε όλο αυτό το μακρινάρι δεν ήταν για να σου κάνουμε διάλεξη, λυπούμαστε που το πήρες έτσι. Ήταν για να προσπαθήσουμε να σου εξηγήσουμε γιατί είναι λάθος η άποψη περί ‘‘υγιούς’’ και ‘‘αρρωστημένου’’ καπιταλισμού.
2) Ο Γκι Σορμάν δεν είναι αντικείμενο τους θαυμασμού μας. Το ακριβώς αντίθετο. Κάτι σου έχει ‘‘φύγει’’ εδώ.
Τα λέμε
Αριστερά Φιλαράκια,
Με παροτρυνετε να κοιτάζω που και που και τον ουρανό,
επειδή τον κοίταζα και εσπασα τα μουτρα μου, προτιμώ να κοιτάζω ισια ντρετα και μακρυα η και κάτω τη γη με τις κακοτοπιές.
Τελειώνουν οι μεταφορικές εννοις.
Λοιπόν. Εσεις πιστεύετε στην κατάρρευση του καπιταλισμου κι΄εγω δεν ειμαι καθόλου σίγουρη γι΄αυτό.
Μακάρι να μπορούσε να εγκαθιδρυθεί ο σοσιαλισμος αλλά
το σύστημα δεν ειναι μονο πανίσχυρο ειναι και αγριο. Δειτε την υστερική αντίδραση των αμερικανών βουλευτών και γερουσιαστών στο κίνημα διαμαρτυρίας της wall street, που το περιγράφουν ως "εισβολή του χιτλερ στην Πολωνία (NYT αρθρο Κρουγκμαν) η "οτι εχει Λενινιστική επιρροή" δηλαδή χαμ χουμ ως πολιτικη σκέψη για επιρροές.
Αυτή η υστερική νοοτροπία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εξελιχθεί σε κάτι πολύ χειρότερο.
Στην πλατεία Ταχρηρ "μιλουν" τα τανκς και τώρα σκοτώνουν εν ψυχρώ.
Ο Ζιζεκ μιλάει για αλληλοεπιδραση wall street και main street για να επιβιώνει ο καπιταλισμός. Σωστά.
Ομως αν κάνουμε μια υπόθεση εργασίας και πουμε οτι κατα κάποιο τρόπο ξεπερνιέται η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμου (που ειναι βέβαια στο χερι του και που το ιδιο την προκάλεσε), και αποφασίσουν να θυσιάσουν μέρος του συσσωρευμένου πλούτου τους για την ευημερία της κοινωνίας.
Δηλαδή η πολιτική της λιτότητας τελειώνει και μια οικονομική ανάπτυξη φέρνει ενα "ισοζύγιο" στις σχέσεις εργασίας κεφαλαίου.
Με αλλα λόγια δουλευει το σύστημα με κάποιες παραχωρήσεις σε δίκαια αιτήματα των πολιτών, οι αμοιβές αυξάνονται, το κοινωνικό κράτος λειτουργεί σωστά, η ανεργία σχεδόν εξαφανίζεται
και ολα αυτά επειδή δέχθηκαν μια μείωση του ποσοστου κέρδους οι κεφαλαιουχοι παγκόσμια.
Τότε σε μια τέτοια περίπτωση ποια νομίζετε θα ειναι η συμμετοχή και η αγανάκτηση των κοινωνιών με αιτημα την "κατάρρευση του καπιταλισμου";
η (διαζευτικό) θα επικρατήσει ο "ατομικισμός" εις βάρος ολων των ιδεών περί "αλλης οργάνωσης της κοινωνίας" δηλαδή ο σοσιαλισμος;
(περί ηγετών δεν θα αναφερθω επειδή δεν το θεωρώ οτι ειναι το μειζον, δεν πιστεύω σε κανένα Μεσσία).
Πόσοι"αγανακτισμένοι" θα μείνουν στις ανα τον κόσμο πλατείες;
Ετσι το μόνο που, ισως θα μπορούσε να ειναι η λύση, ο κόσμος να κυβερνηθεί απο δυνάμεις που πιστεύουν στην κοινωνική δικαιοσύνη, να εχουν την υποστήριξη της κοινωνίας για να μπορούν να βάζουν ορους και "κοκκινες γραμμές" στην ασυδοσία του Κεφαλαίου (χρηματοοικονομικου-βιομηχανικο-εμπορικου-αγροτικων συγκροτημάτων, εκμετάλλευσης ορυκτου πλουτου κ.α.)
Οταν δηλαδή απέναντι στη Wall Sreet βρίσκεται το mainstream.
υγ1.Λαθος εκφραση δεν θαυμαζετε το Γαλλο Προφεσσορα τον θεωρειτε μόνο Γκουρου.
υγ2.
Μην εκληφθουν τα παραπάνω οτι εκφράζουν Μοσιαλους, πασοκ κλπ. οπως ντιπ λανθασμένα κάποιοι νόμισαν οτι κάποιο αλλο σχόλιο μου αλλού (για την παγκόσμια κρίση σε σχέση με την Ελλάδα) ) ηταν απόψεις δηθεν των κυβερνώντων.
Περί Μοσιαλου κι΄εγω πληροφορηθηκα μόλις προ ημερών απο τη wikipedia.
υγ. Κατι μου λέτε για "χρυσή εποχή". Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο.
Επίσης ολη η αντιγραφή απο το βιβλίο του Ζιζεκ ασφαλώς δεν εγινε για την αφεντιά μου.
Ολο και κάποιοι αναγνώστε του μπλόγκ θα διαβάσουν τιε σκέψεις του, αν δεν τις εχουν ηδη διαβάσει.
Ειναι πάντως κάτι θετικό.
Συμπληρωση:
Και αυτές οι "κοκκινες γραμμές" να ισχύουν με ποιά "παγκοσμια συνεννόηση" για να μην μπορεί το Κεφάλαιο να μεταναστεύει εκει που οι συνθήκες το συμφερουν καλύτερα.
Οπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα.Πολλές εταιρείες της Δύσης εγκαθιστουν την εδρα τους στην Κίνα, με τους εξευτελιστικούς ορους εργασίας, απολύοντας εκατοντάδες εργαζομένους σε αλλες χώρες.
Το λάθος που κάνουν πολλοί είναι ότι νομίζουν πως το κεφάλαιο μπορεί να δώσει πίσω κάτι από αυτά που με άγριο τρόπο αποσπά από τους εργαζόμενους, αν αυτό είναι αναγκαίο προκειμένου να επιβιώσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί, τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση, να κάνει πίσω.
Όσο για το επιχείρημα «το σύστημα είναι άγριο, ας κάτσουμε στ’ αυγά μας», το θεωρώ προσβολή, μιλώντας τώρα όχι ως αριστερός αλλά ως ελεύθερος άνθρωπος!
Dimitris
Το αγριο "ας κάτσουμε στ αυγά μας" ειναι δική σου ερμηνεία, δεν ειναι η δική μου πρόθεση. Γιατί κι εγω το θεωρω προσβολή.
Αντίθετα αυτό που λέω ειναι η πραγματικότητα. Ειναι και αγριο και ασύδοτο και απάνθρωπο και ομως.....επιβιώνει.
Οπως επίσης να εγκαθιδρυθεί ενας ας τον πουμε "ηπιος"φασισμός παγκόσμια, δεν ειναι κάτι που μπορεί κανείς να το αποκλείσει ως ενδεχόμενο.
Το tea party στις ΗΠΑ τι ειναι;
Η στην ευρώπη η βαθμιαια ανοδος των ακροδεξιων κομμάτων;
Φυσικά η επανάσταση ειναι μια απόφαση για μια λύση, το θέμα ειναι ποιος θα την πάρει.
υγ. Ενα λάθος μου στο προηγούμενο
"οι απολύσεις ειναι εκατονταδες χιλιάδες" και οχι βέβαια κάποιες εκατοντάδες.
Ακαι εκει, Dimitris, που εχεις δικιο ειναι οταν λές οτι "στη σημερινή φάση δεν μπορεί να κάνει πίσω"
πράγματι μόνο αν ξεπεράσει την κρίση του και ειναι στο χέρι του να το κάνει, αρκει να "αναγκασθεί" από το mainstream της παγκόσμιας κοινότητας.
υγ. Δεν φανταζόμουνα χθές οτι θα εγραφα τόσα. Πολλά ειναι και νομίζω καλόν ειναι να...σιωπήσω.
Ακαι εκει, Dimitris, που εχεις δικιο ειναι οταν λές οτι "στη σημερινή φάση δεν μπορεί να κάνει πίσω"
πράγματι μόνο αν ξεπεράσει την κρίση του και ειναι στο χέρι του να το κάνει, αρκει να "αναγκασθεί" από το mainstream της παγκόσμιας κοινότητας.
υγ. Δεν φανταζόμουνα χθές οτι θα εγραφα τόσα. Πολλά ειναι και νομίζω καλόν ειναι να...σιωπήσω.
Αριστερα Φιλαράκια
Διαβάζω για μια παγκόσμια κινητοποίηση
για Αλλαγή και Δημοκρατία
μήπως ειναι αυτό το mainstream σε εξέλιξη; Θα δείξει.
υγ. Βέβαια εδω θα θεωρηθεί ως αντιΓΑΠ και οχι η παγκόσμια εμβελεια του......
Φίλη Ένη,
Πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου το εξής: έχεις ως ορίζοντα τον καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο επειδή θεωρείς θεωρείς ακατόρθωτη οποιαδήποτε άλλη καλύτερη και δικαιότερη κοινωνικοοικονομική οργάνωση ή επειδή έχεις την πεποίθηση ότι ο καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο είναι η καλύτερη δυνατή οργάνωση.
Αν πιστεύεις το δεύτερο, έχει καλώς. Είναι η άποψή σου. Αν όμως πιστεύεις το πρώτο, να χαρείς ό,τι αγαπάς, μη προσπαθείς να ιδεολογικοποιήσεις αυτή την απαισιόδοξη οπτική σου.
Χρυσή εποχή: η τριακονταετία χοντρικά μετά τον Β' ΠΠ. Αυτή που ονειρεύεσαι και αυτή που, όπως σου λέει κι ο dimitris t, δεν είναι πια σε θέση ο καπιταλισμός να προσφέρει.
Τέλος: Ναι, η αντιγραφή από το βιβλίο τού Ζίζεκ έγινε για την αφεντιά σου. Για λόγους πολιτικούς και για λόγους εκτίμησης προς εσένα (οι αιτίες ανάγονται στο παρελθόν και στις έχουμε γράψει), παρά τις διαφωνίες μας. Δεν είσαι υποχρεωμένη βέβαια να το πιστέψεις. Είσαι όμως υποχρεωμένη να σκεφτείς τι κίνητρο και όφελος έχουμε να σου λέμε ψέματα...
Τα λέμε
Αριστερά Φιλαράκια,
Πρώτα να σας πω οτι σας διάβασε κάποια νεα κοπέλα και μου ειπε οτι διατηρείτε εναν πολύ πολιτισμένο διάλογο στο μπλογκ σας.
Ειπα να σας το πω, τα καλά δεν πρέπει να κρύβονται και ιδιαίτερα οταν πρόκειται για νέους ανθρώπους ειναι πάντα κάτι ελπιδοφόρο.
Τώρα τα "δύσκολα". Καλά ειναι ερώτηση αυτή; σου αρέσει η οχι ο καπιταλισμός με οποια μορφή του;
Ανεπιφύλακατα οχι δεν μου αρέσει ουτε " ανθρώπινος" ουτε "αγριος".
Απλουστατα, κρίνοντας τις δυνατότητες του παρόντος νομίζω, μπορεί βέβαια να κάνω μεγάλο λάθος, οτι ο καπιταλισμός δεν θα "γκρεμιστεί" μια ωραια πρωια, αλλά θα μεταλλασσεται σταδιακά εις βάρος του (γιατί δεν θα μπορεί να κάνει αλλιως).
Ομως δεν πιστεύω οτι αυτή τη μεταλλαγή θα την πετύχουν μόνο οι κοινωνικές κινητοποιήσεις χωρίς να ειναι ταυτοχρονα και πολιτικές ολόκληρων κρατών(η και ομοσπονδιων κρατων προς αυτή την κατεύθυνση.
Με αλλα λόγια, οτι ειπα και πιο πάνω ενα κοινωνικό mainstream που θα στηρίζει προοδευτικές κρατικές πολιτικές ενάντια στις αγορές, τράπεζες, χρηματιστήρια κλπ.
Μόνο συντονισμένες ενέργειες μπορουν να εχουν αποτέλεσμα ενάντια σε εναν αντίπαλο, το καπιταλιστικό σύστημα.Δηλαδή μια βαθμιαια σταθερή ΑΛΛΑΓΗ.
Τώρα τι χρυσή εποχή μου λέτε. Ποιος σας τα ειπε αυτά;
Από την εποχή του μεταπολέμου στην Ελλάδα επικρατούσε η φτώχεια, οι επαρχίες εγκατελειμένες και οι κάτοικοι, εγαταλείποντες πόλεις και χωριά ,συγκεντρώνοντο στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Και εγένετο το "εγκλημα" της αστικοποίησης και της τσιμεντοποίησης επι δεκαετίες.
Ευχαριστώ για το κείμενο που γράφτηκε για την αφεντιά μου, αλλα επιμένω οτι καλως γραφτηκε για ολους τους αναγνώστες του μπλογκ σας.
Δεν ξαναγυρνάω να δω τι ξέχασα, αν ναι στο επόμενο η συνέχεια.
Α, με γειά την κανουργια σελίδα.
Αριστερά Φιλαράκια,
Κοίτα φίλε μου να δεις, πως συμβαίνουν καμιά φορά κάτι απιθανες συμπτώσεις.
Λοιπόν στο τελευταιο σχόλιο μου σας εδωσα σχεδόν τηλεγραφικά τι ηταν αυτό που εσεις το ονομάσατε "χρυση εποχή", μια ολόκληρη αντιδραστική "ιδεολογία" που επικράτησε σε κάποιους κύκλους σε Ελλάδα και αλλου και την οποία μου την "χρεώσατε" οτι την....νοσταλγω.
Ανατρέχοντας, εντελως συμπτωματικά σήμερα σε κάποιο αλλο μπλογκ (την Καλύβα) ανακαλύπτω εκπληκτη μια ολόκληρη εμβριθή ανάλυση του Βαγγέλη Καργούση (Απρίλιο 2010), οπου αυτή η εποχή αναδεικν'υεται σε ολο της το "μεγαλειο" δηλαδή της πραγματικότητας.
(το κείμενο το δίνω πιο κάτω και ειναι συνέχεια μιας συζήτησης που γινόταν εκει, σχετικά με τη γενιά της μεταπολίτευσης)
"Λες “κατέστρεψε (μια συγκεκριμένη γενιά) κάθε έννοια αισθητικής σ αυτή τη χώρα…”, πεισμένος πιθανόν κι εσύ, από την διάχυτη πλέον νοσταλγία (εγώ και κάμποσοι άλλοι που έχουν ασχοληθεί με το δοκίμιο, τη θεωρούμε αυτή τη “νοσταλγία” ιδεολογικά & πολιτικά αντιδραστικότατη εκτός των άλλων, αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο) για το παραμύθι της Ελλάδας του γιασεμιού, “της άσπρης αυλής και των απλών ανθρώπων”,της αλληλεγγύης και του αγιοκλήματος, των δεκαετιών 50ς & 60ς! Στο σινεμά, όμως!..
Πέρα από το γεγονός πως τα μόνα υπαρκτά, φίλε μου, τα χρόνια εκείνα ήταν μια “ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ” και χνώτα που μύριζαν απαίσια από μια πείνα & μια στέρηση που θέριζε, και όπως όλες οι πείνες, ήταν ΑΣΧΗΜΗ, και πέραν πάσης ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ,
Παραβλέποντας ακόμα και το ότι το 35% του πληθυσμού ζούσε σε συνθήκες οιονεί παρανομίας & διωγμού, όταν κανείς απ’ αυτούς δεν ήξερε στ αλήθεια “τί θα του ξημερώσει”, και αφού ακόμα και για “δίπλωμα μοτοποδηλάτου” (και όχι ΜΟΝΟ για διορισμούς που λένε όλοι, και είναι το ΜΕΙΖΟΝ βέβαια, αλλά και “εκ του ΜΗ ΟΝΤΟΣ”! Αφού κανένας απ΄αυτούς δεν είχε διανοηθεί να επιδιώξει διορισμό οπουδήποτε) ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ φίλε μου ΧΜπ. “ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ”, που θα ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ του χαφιέ της γειτονιάς από το “Τμήμα Ασφαλείας του οικείου ΑΤ”. Αλλά παραβλέποντας ακόμα και το γεγονός πως οι συνοικίες των πόλεων και οι επαρχιακές πόλεις, δεν είχαν την παραμικρή σχέση σαν επίπεδο ζωής με Αθήνα-Θεσ/νίκη (εξ ου και η τεράστια εσωτ. μετανάστευση, που ΔΕΝ ΗΤΑΝ μόνο για δουλειά, αλλά και γιατί η ζωή εκεί ήταν αβίωτη, αποκρουστικά “διαφανής!).
Και επίσης, το ότι ένα ακροδεξιό παρακράτος, με σχέσεις αποδεδειγμένες πλέον ακόμα και με οργανώσεις διαφευγόντων ναζί(“ΟΝΤΕΣΣΑ”) ρύθμιζε πολλούς τομείς εσωτ. ασφάλειας(!) του κράτους (πράγμα που έμμεσα ομολόγησε και ο γερο-Καραμανλής με εκείνο το “Ποιός επί τέλους κυβερνά αυτόν τον τόπο” (εμάς ρωτούσε;) και την προστασία από τους κομμουνιστές, κάνοντας ΟΛΗ τη χώρα, ένα προκεχωρημένο πειραματικό φυλάκιο του Ψυχρού Πολέμου,
Παραβλέποντας ακόμα και το ότι πολλοί, αναγνωρίζουν βέβαια, ότι όλα αυτά αποκαταστάθηκαν σχεδόν αστραπιαία τη δεκαετία 75-85, ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ να μετρήσει σ αυτά που λένε “άσκοπα πελατειακά δάνεια καταναλωτικά μόνο, πάνω από τις ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ”, πως, διάολε, το να επαν-εντάξεις ΤΑΧΥΤΑΤΑ στον παραγωγικό & κοινωνικό ιστό της χώρας το 1/3 σχεδόν του πληθυσμού της, που οι δεξιότητές του στο βαθμό που υπήρχαν αφορούσαν ανάγκες άλλων εποχών, όλο και ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΟΙΧΙΣΕ!
Παραβλέποντας λοιπόν όλα αυτά μι φίλε μου, και άλλα τόσα, θα σου έλεγα πως κάθε απόπειρα να “δεις” με απαιτήσεις ιστορικής αποτίμησης μια εποχή, χρησιμοποιώντας όμως σαν μεθοδολογικό εργαλείο “τη ΓΕΝΙΑ”, είναι καταδικασμένη σε τελείως αδόκιμα ιδεαλιστικά κατασκευάσματα. Που επιστημονικά δεν έχουν την παραμικρή σημασία. Στη Λογοτεχνία, μπορεί."
Για λόγους δεοντολογίας, να σημειώσω οτι το κείμενο που εδωσα ειναι ενα απόσπασμα απο το σχόλιο του Β.Καργουδη.
Δημοσίευση σχολίου