Εκκαθαρίσεις…

ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ οι τελευταίοι που έχουμε δικαίωμα να ανεβάσουμε αυτή την ανάρτηση. Ψέματα. Έχουμε όχι μόνο δικαίωμα, αλλά, πιστεύουμε, και υποχρέωση. Γιατί, αν και φαινομενικά είναι κατά κάποιο τρόπο ‘‘προσωπική’’ και για ένα ζήτημα που θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να μας ειρωνευτεί λέγοντας «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα!», στην πραγματικότητα είναι 101% πολιτική.

Χθες, εντελώς κατά τύχη κι από σπόντα, παρατηρήσαμε ότι ένα αριστερό ιστολόγιο, που μέχρι πρόσφατα μας είχε στο blogroll του δεν μας έχει πια. Κι αν θυμόμαστε καλά, μαζί μ’ εμάς πρέπει να πήραν ‘‘την άγουσα προς τα αποδυτήρια’’ και μερικά άλλα blogs: η νέα, ‘‘ενημερωμένη’’ λίστα ιστολογίων μάς φάνηκε κομμάτι κουτσουρεμένη σε σχέση με το παρελθόν. Εδώ, πρέπει να ανοίξουμε μια παρένθεση, για να εξηγήσουμε λίγο και τα περί γάιδαρου και πετεινού που γράψαμε παραπάνω.

Όπως μπορεί να δει ο καθένας, εμείς τέτοια λίστα ιστολογίων δεν έχουμε. Εξαίρεση έχουμε κάνει για δυο μόνο blogs, ο χαρακτήρας των οποίων δίνει αυτομάτως και την εξήγηση γι’ αυτή την εξαίρεση. Ποτέ δεν έχει τύχει να εξηγήσουμε αυτή την πρακτική. Σήμερα είναι μια καλή ευκαιρία.

ΧΟΝΤΡΙΚΑ, ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ οι κύριοι λόγοι για την κατάρτιση και εμφάνιση μιας τέτοιας λίστας. Ο πρώτος είναι για να υποδηλώσεις με ποια ιστολόγια συγγενεύουν οι απόψεις σου και ο δεύτερος για να αυξήσεις την επισκεψιμότητα στο blog σου, αφού σε ένα ποσοστό θα παίζει το ρόλο μιας διευκολυντικής πύλης εισόδου σε άλλα blogs. Βεβαίως, στην πράξη, τα όρια μεταξύ αυτών των δυο κινήτρων συγχέονται κάπως, έτσι που να θυμηθεί κανείς την παροιμία «μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Αφού δηλώσουμε ότι δεν μας ενδιαφέρει διόλου η τεχνητή αύξηση των κλικ στο τσαρδί μας, να πούμε δυο λόγια γιατί δεν εμφανίζουμε ούτε τα ‘‘συγγενή’’ blogs:

Για να αποφύγουμε τις ‘‘παρενέργειες’’. Η κυριότερη εκ των οποίων είναι να αλλοιωθεί το νόημα των δικών μας απόψεων μέσω του επηρεασμού των αναγνωστών μας μόνο και μόνο από την παρουσία στη λίστα ιστολογίων μας του Χ, Ψ, ή Ω ιστολογίου. Και άσχετα από το γεγονός ότι οι απόψεις μας συγγενεύουν με κάθε αριστερό ιστολόγιο, με άλλο περισσότερο και μ’ άλλο λιγότερο, θέλουμε να είναι απόλυτα σαφές τι ακριβώς λέμε εμείς. Είτε είναι σωστό, είτε είναι η μεγαλύτερη ανοησία τής μπλογκόσφαιρας.

Το σκεπτικό αυτό, απ’ όσο έχουμε δει, είναι πολύ μειοψηφικό στα αριστερά ιστολόγια. Τα περισσότερα εμφανίζουν λίστα ιστολογίων. Από μια άποψη τα θέλουν και ‘‘μπλέκουν’’. Το πώς ξεμπλέκουν όμως, όταν θεωρούν, ορθά ή λανθασμένα, πως ‘‘έμπλεξαν, δεν μπορεί παρά να είναι αντικείμενο κριτικής. Και μ’ αυτό, κλείνει η παρένθεση.

ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ‘‘ΔΙΑΓΡΑΦΗ’’ ΜΑΣ: Δεν είναι η πρώτη φορά που πέφτουμε θύματα μιας τέτοιας ‘‘εκκαθάρισης’’. Μας έχει ξανασυμβεί άλλη μια φορά —άλλη μια φορά απ’ όσο ξέρουμε. Υπάρχουν όμως δυο βασικές διαφορές μ’ εκείνη την παλιά περίπτωση.

Η πρώτη: Τότε, μας εξαφάνισε από την οθόνη του ένα αντιφασιστικό και όχι αριστερό ιστολόγιο (όποιος δεν καταλαβαίνει τη διαφορά «δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει»!). Η δεύτερη: Ξέραμε το κατηγορητήριο και την ετυμηγορία με βάση τα οποία είχαμε χάσει τα ‘‘κεφαλάκια’’ μας. Τώρα δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα! Έχουμε όμως κάποιες υποψίες.

Ο ΦΙΛΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ‘‘καθάρισε’’ πήρε το λόγο εδώ μια και μοναδική φορά, πριν από αρκετούς μήνες. Το σχόλιό του ήταν αποτέλεσμα μιας καραμπινάτης παρερμηνείας εκ μέρους του που έβγαζε μάτι, αφού, σύμφωνα με αυτήν, είχε ‘‘μυριστεί’’ στην ανάρτησή μας …«άρωμα αποδοχής της κατάστασης»! Του είχαμε εξηγήσει, αλλά δεν επανήλθε. Τον πείσαμε; Δεν τον πείσαμε; Ποτέ δεν μάθαμε. Πάντως, τότε δεν είχε πέσει το ‘‘λεπίδι’’. (Καλά-καλά δεν είμαστε σίγουροι αν φιγουράραμε από τότε στο blogroll του, ή μας έβαλε αργότερα!) Έπεσε κάποια στιγμή μετά. Μάλλον το καλοκαίρι.

Τι καθιστά απίθανο το ενδεχόμενο να πέσαμε θύματα ‘‘εκκαθάρισης’’, επειδή ο φίλος μας έπεσε θύμα παρερμηνείας σε κάποια ή κάποιες αναρτήσεις μας; Τίποτε απολύτως! Το ακριβώς αντίθετο, αν συνυπολογίσουμε την τάση του να παρερμηνεύει. (Το αποκαρδιωτικό: είναι από τα ‘‘διαβασμένα’’ αριστερά ιστολόγια, δεν γράφει άλλα τών αλλών… Προφανώς όμως, δεν αρκεί αυτό για να μη ‘‘διαβάζει’’ κιόλας έτσι…) Έτσι κι αλλιώς πάντως, παρερμήνευσε ή δεν παρερμήνευσε, δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να εκφράσει εδώ τη διαφωνία του...

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ‘‘ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ’’ από αυτή τη μικρή, ασήμαντη ιστοριούλα; Νομίζουμε πως ναι. Όχι νομίζουμε! Το κόβουμε το (αριστερό!) χέρι μας και οι πέντε!

Μιλάτε ρε σύντροφοι! Δεν σας έδωσε ο καλός θεούλης στόμα και μιλιά; Σας έδωσε! Ε, τότε, τι στο διάολο το έχετε ραμμένο; Μιλήστε! Μπορεί να έχετε δίκιο, μπορεί να έχετε άδικο. Μπορεί να έχετε λίγο δίκιο εσείς, και λίγο δίκιο εμείς. Μπορεί εσείς να μην καταλάβατε γιατί δεν μας ‘‘διαβάσατε’’ σωστά, ή μπορεί να μην καταλάβατε γιατί εμείς δεν τα γράψαμε σωστά. Μιλήστε και θα τα βρούμε. Κι αν δεν τα βρούμε, τουλάχιστον θα ξέρουμε τι μας χωρίζει. Τώρα τι; Ο καθένας στο τσαρδί του κι από ’δω παν’ κι οι άλλοι; Πολλοί από εσάς δεν είσαστε έξω από τα κόμματα τής Αριστεράς γιατί πνίγεται η φωνή σας, είτε από υπερβολικό συγκεντρωτισμό και κουτσουρεμένη δημοκρατία, είτε από τα έντεχνα ‘‘μαγειρέματα’’ (με ‘‘δημοκρατική’’ γαρνιτούρα) των ηγετικών μηχανισμών; Εδώ —και εννοούμε εδώ στη μπλογκόσφαιρα, αλλά και εδώ, σ’ αυτό το blog— που δεν σας εμποδίζει κανείς, που μπορείτε να πείτε ελεύθερα ό,τι θέλετε, γιατί το βουλώνετε και ‘‘αποκεφαλίζετε’’ εν τη ‘‘σοφία’’ σας όποιον σας καπνίσει, χωρίς να δίνετε λόγο, εξήγηση και αιτία; Αυτή είναι η Αριστερά που ονειρεύεστε;

ΑΝ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Αριστερά, εμείς είμαστε οι Rolling Stones!

Η εικόνα, από το tower.com