Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Επιχείρηση «Αρμαγεδών»: Τρομοκρατήστε έως ‘‘θανάτου’’ τον ελληνικό λαό!



Alea jacta est —ο κύβος ερρίφθη. Πάμε τελικά για νέες εκλογές.

Η εξέλιξη αυτή δεν συμπίπτει με τις κατά πλειοψηφία εκτιμήσεις μας. Για να τα λέμε όλα, ...χάσαμε! Με ψήφους 3 έναντι 2 είχαμε καταλήξει ότι επαναληπτικές εκλογές δεν θα γίνουν. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες πως οι ‘‘μενσεβίκοι’’ ψήφισαν όπως ψήφισαν περισσότερο επειδή έκαναν την ευχή τους πραγματικότητα (για να μη πιούν το ‘‘πικρό ποτήρι’’ δηλαδή ;-) ), παρά εκτιμώντας ορθολογιστικά την κατάσταση, είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε ότι δικαιώθηκαν.

Κάτω από ποιο κλίμα θα διανυθεί το διάστημα μέχρι τις εκλογές; Κάτω από αφόρητο κλίμα τρομοκρατίας, για τις εντάσεις τού οποίου ήδη έχουμε πάρει μια καλή πρόγευση, μετά την αποτυχία και της τρίτης διερευνητικής εντολής που δόθηκε στον Βενιζέλο. Με τρομοκρατική δαμόκλειο σπάθη βεβαίως βεβαίως, τη χρεοκοπία τής χώρας, την έξοδο από το ευρώ και το χάος που θα επακολουθήσει, όπου «συμμορίες με Καλάσνικοφ» θα λυμαίνονται την Ελλάδα, κατά την αφήγηση του κατάπτυστου και αισχρού πολιτικού πτώματος που ακούει στο όνομα Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

Η Αριστερά πρέπει να ακυρώσει αυτή την τρομοκρατική εκστρατεία. Και το βάρος αυτό εκ των πραγμάτων πέφτει στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτόν το σχηματισμό τής Αριστεράς έλαχε ο κλήρος να σπρώξει το κάρο. Σε αυτόν το σχηματισμό έδωσε ο λαός, με όλες τις αντιφάσεις του και τους ευσεβείς πόθους του, το μήλο. Και αυτό είναι το ρεύμα τής Αριστεράς που σύμφωνα με όλες τις μέχρι τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις διεκδικεί την πρωτιά στις νέες εκλογές, ίσως και με όρους αυτοδυναμίας. Το εγχείρημα τής ακύρωσης, εγχείρημα ‘‘ζωής’’ και ‘‘θανάτου’’, δεν είναι καθόλου εύκολο. Στην Επιχείρηση «Αρμαγεδών» συμπαρατάσσεται μετωπικά απέναντι από την Αριστερά ένας ολόκληρος εσμός από συστημικά κόμματα και ΜΜΕ με τους οργανικούς εκπροσώπους τους —πολιτικό προσωπικό και διανοούμενοι, εγχώριοι ή εξ Εσπερίας ορμώμενοι— σε θέσεις μάχης. Άλλοτε θα κρατούν το μαστίγιο της επερχόμενης ‘‘καταστροφής’’ κι άλλοτε το καρότο τής υπόσχεσης να ‘‘επανεξεταστούν’’ οι συμφωνίες των μνημονίων και των δανείων, αν είμαστε ‘‘καλά παιδιά’’. Και βέβαια, δεν θα σταματήσουν λεπτό να υποδεικνύουν, άλλοτε άμεσα κι άλλοτε εμμέσως πλην σαφώς, πού πρέπει να κατευθυνθεί η ψήφος «για να μη μπούμε σε καταστροφικές περιπέτειες»: Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Αριστερά (Σημ. Συντ.: τέως) και λοιπά πολιτικά ξέφτια τύπου Ντόρας, Μάνου, Τζήμερου και άλλων ‘‘φιλελεύθερων’’ δυνάμεων. Έξ άλλου, όλοι ...αντιμνημονιακοί δεν είμαστε μετά τις εκλογές;... ;-)

Όλο αυτή λοιπόν η επιχείρηση «τρομοκρατήστε, τρομοκρατήστε, στο τέλος κάτι από τρόμο θα μείνει» πρέπει να ακυρωθεί. Αλλά, προσοχή εδώ, μεγάλη προσοχή!

Να ακυρωθεί. Όχι να διασκεδαστεί! Ούτε να κρυφτεί κάτω από το χαλί. Κι απ’ την άλλη, όχι να κοπεί εν είδει Γόρδιου Δεσμού. Έχουμε αρκετά πράγματα να πούμε πάνω σε αυτό ειδικά το ζήτημα και να εξηγήσουμε πώς ακριβώς το βλέπουμε εμείς. Προς το παρόν, και για να μη κατηγορηθούμε ως πολιτικάντηδες ή δικολάβοι, ας αποσαφηνίσουμε λίγο περισσότερο τι εννοούμε όταν μιλάμε για τόσο λεπτές διαφορές με δύο αρνητικά παραδείγματα:

Στον κεντρικό προεκλογικό λόγο τού ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποφευχθούν πάση θυσία, τόσο οι κουτοπόνηρες προσεγγίσεις (για μικρά παιδιά) τύπου Ευκλείδη Τσακαλώτου, όσο και οι ‘‘ριζοσπαστικές’’ τοποθετήσεις επί τη βάσει μιάς ‘‘πολιτικής αρχών’’, σαν αυτές που έκανε πρόσφατα ο Αλέκος Αλαβάνος αλείβοντας κάμποσο βούτυρο στο ψωμί τών εχθρών μας (και εχθρών του).

Για τον πρώτο τα έχουμε πει πρόσφατα εδώ  και κυρίως εδώ. Δεν υπάρχει λόγος να επαναληφθούμε.

Στον δεύτερο όμως, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε κάτι που, αν και το ξέρει πολύ καλύτερα από εμάς, φαίνεται να το ξεχνάει: Για κάθε επίδικο ζήτημα, μεγάλο ή μικρό, δεν είναι πάντα καιρός. Είναι καιρός μόνο όταν είναι καιρός.

Α! Και κάτι άλλο! Όπως έχει δείξει η Ιστορία κι όπως μας αρέσει να επαναλαμβάνουμε τακτικά, η πολιτική αρχών, συχνά, δεν καταλήγει σε τίποτε καλύτερο από αρχίδια πολιτική!

Sad but true!... 


Η εικόνα, από το escapefromthewave.blogspot.com

94 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ασ δεχτούμε ότι η ακύρωση του μνημονίου δεν συνεπάγεται απαραίτητα έξοδο από την ευρωζώνη. Υπάρχει αμφιβολία ότι αν το θελήσουν οι "εταίροι" μας, είναι σε θέση να το επιβάλουν;
Άρα οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ να προετοιμάσει το λαό λέγοντας ότι "αν μας εξαναγκάσουν", δεν θα επέλθει όπως λένε καταστροφή, αλλά θα προκύψουν αυτά κι αυτά τα προβλήματα, για τα οποία έχουμε αυτές κι αυτές τις λύσεις;
Είναι καλύτερα να μην ενημερώνεται ο λαός και να τον αφήσουμε να πιστεύει ότι θα έρθει η καταστροφή;

Ανώνυμος είπε...

Πάρτε μαζί σας νερό Λέφτηδες ...

Γιάκοβ

ΥΓ Θα το παλέψουμε πάντως το όνειρο , γιατί αλλιώς για μια ακόμη φορά θα μείνουμε με τη ψωλή των "αντικειμενικών συνθηκών" στο χέρι ενώ η πολυπόθητη αλλά αιωνίως ζητούμενη και και υποθετική σύνευνος του "υποκειμενικού παράγοντα" θα έχει πάει με το σύνηθη ύποπτο .... το καπιταλισμό

LeftG700 είπε...

Ανώνυμε φίλε,


Άλλο η προετοιμασία κι άλλο να πας στο ραντεβού που έχει ορίσει ο αντίπαλος, στο μέρος που το έχει ορίσει, την ώρα που αυτός έχει επιλέξει, με την ενδυμασία που θέλει και με την ατζέντα διαμορφωμένη από εκείνον.

Η πολιτική δεν είναι παιχνίδι για κυρίους, όπου, όταν σου πετάνε το γάντι πρέπει σώνει και ντε να το σηκώσεις.

Και σε τελική ανάλυση, το χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά, τώρα είναι η ώρα ισχύει πάντα. Όχι μόνο στις επαναστάσεις. Πάντα αυτό το τώρα δεν ψάχνουν όλοι, το timing, που λένε κι οι φίλοι μας οι Αγγλοσάξονες;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Ψυχή βαθιά και ανοιχτά μυαλά! :-)


Увидимся

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Αγαπητοί πέντε, το άρθρο σας είναι όπως πάντα εξαιρετικό. έχω αυτή την φορά και μερικούς κεραυνούς.

Το φασιστικό επιτελείο του ΚΚΕ, έχει κάνει μεγάλη ζημιά.
Με το να στέλνει την (επαναστατική) κοινωνική αλλαγή στην δευτέρα παρουσία του Μαρξ, νομιμοποιεί στα μάτια των αριστερών της κοινωνικής βάσης τις απίστευτες αυταπάτες που σκορπάει το καραγκιοζιλίκι της λυκοσυμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Συμφωνώ απολύτως ότι "Σε αυτόν το σχηματισμό έδωσε ο λαός, με όλες τις αντιφάσεις του και τους ευσεβείς πόθους του, το μήλο". Αλλά ο λαός δίνοντας το μήλο στον ΣΥΡΙΖΑ αναγόρευσε (εν γνώσει του θα μπορούσα να πω -- δεν είναι τόσο μαλάκας όσο φαίνεται) σε Αφροδίτη έναν κακοντυμένο και κακοβαμμένο τραβεστί.

Μιλάμε για το νόημα των εκλογών. Εγώ το νόημα των εκλογών το συνάγω λογαριάζοντας ότι ο "λαός" (εγώ προτιμώ τον όρο "κοινωνική βάση" που συμπεριλαμβάνει και τους μη έλληνες)μαζί με τους πολιτικούς τραβεστί του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε την Χρυσή Αυγή και μαύρισε τους φασίστες του ΚΚΕ.

Και οι τρεις μαζί αποφάνσεις βγάζουν δύο διαφορετικά νοήματα: Το ένα είναι ότι ό "λαός" θέλει (χρειάζεται) μια αριστερά "ανανεωμένη" σαν αυτήν που παριστάνει (αλλά δεν είναι) ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι μια αριστερά "ορθόδοξη" σαν αυτή που παριστάνει (αλλά δεν είναι) το ΚΚΕ αλλά και ένα κόμμα που να είναι δίπλα του όπως είναι (αλλά για κακό του) η Χρυσή Αυγή.
Το δεύτερο νόημα είναι πως αν η αριστερά δεν κατανοήσει το πρώτο νόημα και δεν κάνει αυτό που "θέλει", κατ' αρχήν, η κοινωνία, τότε αυτή θα εφαρμόσει το Σχέδιο Β' ... που είναι να διορίσει τους φασίστες την εξουσία για να ρημάξουν δια πυρός και σιδήρου το υπάρχον πολιτικό οικοδόμημα και θα βγάλουν στην επιφάνεια την Αριστερά που κρύβει μέσα της η ίδια η κοινωνία.

Με τον Αλαβάνο δεν συμφωνώ καθόλου και γενικά, κυρίως γιατί είναι πολύ ευγενής και γιατί λογαριάζει (όπως και σεις) αυτό το αίσχος της λυκοσυμμαχίας και τους φασίστες του ΚΚΕ για αριστερά.

Ωστόσο η παρέμβαση του ήταν κατά την γνώμη μου θετική. Ανέβασε ένα σκαλοπάτι την πολιτική λογική, (πολιτική αρχών) αλλά και επικίνδυνη γιατί ανέβασε ένα σκαλοπάτι τις πολιτικές αυταπάτες (πολιτική συντηρητικών αρχών).

Επωφελήθηκαν οι εχθροί; Αυτοί έτσι κι αλλιώς θα επωφελούνται όσο το μαχαίρι της Αριστεράς δεν φτάνει στο κόκκαλο, αφού η "υπαρκτή" δεν θα αναγνωρίσει ποτέ το γκρέμισμα του εξουσιαστικού συστήματος. Ο Αλαβάνος έκανε μια αστική κριτική στο αστικό σύστημα. Κάτι σαν την κριτική του Αλιέντε στην Χιλή της Δεκαετίας του 60.

Αλλιώς, μακάρι να έχουν βούτυρο οι παρεμβάσεις της Αριστεράς και ας αλειφθεί και ένα μέρος στο ψωμί της Δεξιάς.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί διαχειριστές του Blog και αγαπητοί αναγνώστες, είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη πολιτικής αρχών τόσο στη συντηρητική σκέψη όσο και στην αριστερά που συσκοτίζει τα πράγματα και φέρνει την μπάλα στο γήπεδο του φασισμού. Ο Αλαβάνος έκανε μία συγκροτημένη σκέψη συνεπή με αυτά που λέει εδώ και καιρό αλλά και συνεπή με τον τρόπο που πολιτεύεται το τελευταίο τουλάχιστον διάστημα. Δεν εξετάζω στο σημείο αυτό τα κίνητρά του- η πορεία θα δείξει. Έχω την αίσθηση ότι αυτή η παρέμβαση αποσκοπεί στη συγκρότηση μιας αριστεράς πέραν των τειχών της νέας σοσιαλδημοκρατίας- όρα συριζα. Η αναγωγή, ωστόσο, του ζητήματος της προοπτικής της ελληνικής κοινωνίας σε αντιπαράθεση σε σχέση με το νόμισμα ή με το μνημόνιο, δείχνει και τα όρια αυτής της κριτικής. Δεν πηγαίνει πέρα από την άποψη που υποστήριξε ο Παπανδρέου για διεξαγωγή δημοψηφίσματος (είναι σε τελική ανάλυση η ίδια λογική). Οι κοινωνικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα θα επηρεάσουν τόσο τον ευρωπαϊκό χώρο όσο και τη λεγόμενη Μέση Ανατολή. Πλανώνται πλάνην οικτρά όσοι θεωρούν ότι η αντιπαράθεση-πόλεμος είναι κάτι μακρινό, ότι δεν μας αφορά. Και η προοπτική της καταστροφής της κοινωνίας είναι παρούσα. Αντί όμως να καταδειχθεί ότι η φασιστική πολιτική οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον όλεθρο (έχει κανένας αμφιβολία ότι αν εφαρμόζονταν στην πράξη οι όποιες απόψεις της χρυσής αυγής- και όχι μόνο-, η ελλάδα θα μετατρεπόταν σε βαγδάτη;), αντί να αναδειχθεί η περιοχή ως τόπος διάλυσης του ευρωκεντρισμού και του υποτιθέμενου πολέμου των πολιτισμών, αντί να επιτέλους η σημαία του διεθνισμού να υποστείλει την κουρελιασμένη μπαντιέρα της φιλανθρωπίας, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το αν θα καταγγελθεί το μνημόνιο ή θα γίνει επαναδιαπραγμάτευσή του. Αυτή η κοντόφθαλμη οικονομικίστικη λογική κλείνει το μάτι στους "νοικοκυραίους", για να επανέλθει πολύ σύντομα ως η νέα αποκαθαρμένη-από-βαρίδια-του-παρελθόντος (ενσωματωμένη) ηγεμονική πολιτική. Το έργο το έχουμε ξαναδεί τη δεκαετία του 80...

Ανώνυμος είπε...

Το ότι δεν υπάρχει πολιτική αρχών αλλά οπορτουνισμός είναι το βασικό πρόβλημα. Θυμηθείτε τι λέγαν αυτοί που πλασάρονται τώρα ως οι νέοι αστέρες της πολιτικής σκηνής για την ευρωπαϊκή ένωση, την παγκοσμιοποίηση, τον καπιταλισμό τη δεκαετία του 90. Λεπτομέρειες... για όσους με νύχια και με δόντια θέλουν να πουλήσουν απόψεις ή να πλασαριστούν στην κεντρική πολιτική σκηνή. Έλεος...

Μάρκομ Ξ είπε...

Άλαλα τα χείλη των οπορτουνιστών (αναφέρομαι στα σχόλια Κ.Παπαϊωάννου, ανώνυμου 16/5 7:19πμ, ανώνυμου 16/5 12:13μμ)

Επειδή λοιπόν, είμαι μικρός, πολύ μικρός για να... απαντήσω, τρία από τα καλύτερα κείμενα που διάβασα σήμερα (εννοείται ότι είναι γραμμένα από οπορτουνιστές, προδότες του εργ. κινήματος, εκ των οποίων ο ένας έφτασε μέχρι το σημείο να φυλακιστεί και να βασανιστεί από τη χούντα προκειμένου να σκεπάσει το γεγονός ότι είναι χαφιές).

[Oφείλω να προειδοποιήσω τους επίδοξους αναγνώστες, ότι πριν κάνουν "κλικ" στα λινκ(ς) πρέπει να πάρουν όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, προκειμένου να μην κινδυνέψουν να μολυνθούν από τον εξαιρετικά επικίνδυνο και θανατηφόρο για την επαναστατική συνείδηση ιό neo-oportunismous tsipri pseudo- rebellus. Μετά την ανάγνωση θα εξετάζονται άπαντες και όσοι βρεθούν θετικοί στον ιό, θα υποχρεωθούν σε εξάμηνη θεραπεία που περιλαμβάνει υποχρεωτική ανάγνωση και αποστήθιση του πονήματος 'Ζητήματα Λενινισμού' του Ι.Β.Στάλιν]

1) http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7831:stathis-ekloges&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278

2) http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7829:delastik-ekloges&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279

3) http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7832:karteros-gostbasters&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279

Μάρκομ Ξ ο κυβερνησιολάγνος εξαπατητής του ίντερνετ

Unknown είπε...

Αλλη μια μαχαιριά από τον Αλαβάνο στα πλευρά του λαού , που το εκμεταλεύτηκαν αμέσως τα διάφορα ΜΜΕ.
Οντως λεφτηδες την ευθύνη την έχει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Βεβαίως είναι αντιφατικός, πολυφωνικός , μπερδεμένος αλλά έχει ένα πολύ καλό αρχηγό και ένα επιτελείο-Μηλιός κα- που έχει συντάξει ένα πρόγραμμα που δίνει άμεση λύση στον λαό και ταυτόχρονα την προοπτικής μιας άλλης κοινωνίας σοσιαλιστικής.
Μένει τώρα να αποδειχτεί και ο λαός αντάξιος του ΣΥΡΙΖΑ

Unknown είπε...

ODA =,markos

Μάρκομ Ξ είπε...

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το πρόγραμμα της 'κυβέρνησης της αριστεράς' (ιωσήφ πατερούλης νικάει και όλα τα κακά σκορπάει), για το τι λέει πραγματικά ο ΣΥΡΙΖΑ (φτου, σκόρδα!) κλπ.
Ε, λοιπόν για να μη μακρηγορούμε, στα δυο παρακάτω λινκ(ς) συνοψίζονται οι πραγματικές προθέσεις του Άλεκ Τσίπρες ή αλλιώς Εξαποδώ:

[ο κίνδυνος μόλυνσης από τον προαναφερόμενο ιό εδώ είναι πολύ μεγαλύτερος, οπότε διαβάζετε με δική σας ευθύνη]

1) http://www.e-dromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=8596:%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%B1&Itemid=67

2) http://www.rednotebook.gr/details.php?id=5669

Μάρκομ Ξ, ο μικροαστός βολεψάκιας

Unknown είπε...

Μαρκομ Ξ, υποστηρίζεις ή δεν υποστηρίζεις τον ΣΥΡΙΖΑ ?-δηλωσες οτι τον ψήφισες-
Καλές οι επιφυλάξεις σου αλλά αφου ψήφισες στήριξε και λίγο.
-η συνεχής κριτική σημαίνει αναρχία και διαλυτικά φαινόμενα που δεν χρειάζόμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ -.
Υπάρχουν και άλλα κομματα να πας να στηρίξεις.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμοι πλήντροφοι

.... θα τη διορθώσω τη ψήφο μου μη κάνετε έτσι ... θα τη διορθώσω

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

αγαπητέ μάρκομ ξ, είμαι ο ανώνυμος των 7:19, δεν κατάλαβα με ποιον τρόπο απαντά το σχόλιο σου σε αυτά που προσπάθησα -έστω και σκόρπια- να γράψω ως προς αυτό που αναφέρεται στο άρθρο ότι δεν είναι ώρα για πολιτική αρχών. Θα ήθελα να μάθω την άποψη σου επ' αυτού, αν έχεις την ευγενή καλοσύνη...
ΥΓ thanks για τα Links...

Ανώνυμος είπε...

A , και για την "κινδυνολογία". Ευχαριστώ προκαταβολικά...

LeftG700 είπε...

ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ


Την έχουμε κάνει πολλές φορές. Την ανανεώνουμε.

Πάρτε ρε παιδιά, εσείς οι ανώνυμοι, ένα ψευδώνυμοι. Όποιο θέλετε! Ακόμα κι αν ισχύει μόνο γι' αυτό το ιστολόγιο! Διευκολύνει τον διάλογο μεταξύ όλων τών σχολιαστών! Και, στο βαθμό που έχετε δίκιο (μιλάμε γενικά, όχι για τους συγκεκριμένους ανώνυμους σε αυτή την ανάρτηση), διευκολύνει και την υιοθέτηση των απόψεών σας.

Να χαρείτε ό,τι αγαπάτε, κάντε μας αυτό το χατίρι!

:-) :-) :-) :-) :-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Μάρκο ODA

ως συνήθως δεν έχεις καταλάβει τίποτα ορέ ...

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

Τους το έλεγα εγώ ο τάλας πιό πάνω ορέ Λέφτηδες .... τους πρότεινα και ονόματα

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Αν κρίνω από τις "προβοκάτσιές" σου, μάλλον πρέπει, εκτός από αρχιλοχίας τού Κόκκινου Στρατού, να ήσουν και αξιωματούχος τής ...GPU! ;-)


Увидимся

Μάρκομ Ξ είπε...

Προς σ/φους, φίλους και συνοδοιπόρους, ανώνυμους, επώνυμους και γενικώς

ειδικώς δε προς τον Μάρκο (ODA) και τον ανώνυμο της 16 Μαΐου 2012 5:15 μ.μ.

συμπαθάτε με, δεν δύναμαι αυτή τη στιγμή να είμαι σοβαροφανέστερος από όσο είμαι. Ο μόνος λόγος που κάνω την παρούσα μη σαρκαστική παρέμβαση, είναι γιατί ειδικά ο ανώνυμος της 16 Μαΐου 2012 5:15 μ.μ. ήταν ιδιαίτερα ευγενικός προς εμένα. Ξεκαθαρίζω λοιπόν, ότι σε καμιά περίπτωση δεν θέλω να προσβάλω κανέναν συνομιλητή. Απλά κάποιες φορές χρησιμοποιώ την καυστική ειρωνία για να εκφραστώ, ειδικά τώρα που είμαι πολύ μπαϊλντισμένος από το ενδοαριστερό ξεκατίνιασμα (ειλικρινά, όχι άλλο κάρβουνο!). Επομένως, ξεκαθαρίζω επίσης ότι και τα επόμενα σχόλιά μου θα έχουν πολλή δόση καυστικού χιούμορ. Όσοι ανεκτικοί προσέλθετε! :-)


συντροφικά,
Μάρκομ Ξ


Υ.Γ. Βρε Μάρκο(ΟDA), μην παρεξηγιέσαι, μαζί σου είμαι, ακόμα να το καταλάβεις;

Ανώνυμος είπε...

Από ανώνυμο Θανάση των 7.15/5.15 (επιλέγω αυτό το ψευδώνυμο...αν πάλι θέλει να με βαφτίσει ο διαχειριστής ή όποιος άλλος, ευπρόσδεκτος) Ευπρόσδεκτο το χιούμορ, ευπρόσδεκτη και η καυστικότητα, αλλά θα ήθελα ειλικρινά τη γνώμη σου για το πρώτο σχόλιο που έκανα. Με χιούμορ ή χωρίς, αλλά ας μιλήσουμε και για την ταμπακιέρα.
ΥΓ Δεν νομίζω ότι η αντιπαράθεση ή η κριτική είναι κατ΄ανάγκη και ξεκατίνιασμα. Από τους συμμετέχοντες εξαρτάται να μην γίνει. Btw και το χιούμορ θέλει timing- όχι μόνο η πολιτική κριτική...

Ανώνυμος είπε...

Όχι Λέφτηδες

...μετά την τιμητική αποστράτευση μου το 1947 εντάχθηκα στη GRU...

Έκτοτε διάγω βίον εγκρατή και αφανή ως πιστός οπαδός του Επίκουρου....

Γιάκοβ

Μάρκομ Ξ είπε...

Αγαπητέ Θανάση,

Με τιμά (ειλικρινά) η επιμονή σου για απάντηση. Εφ' όσον, λοιπόν, επιμένεις, θα σου ζητήσω και εγώ να γίνεις πιο συγκεκριμένος σε αυτό που λες (Ξαναπές το πιο αναλυτικά βρε αδερφέ).

Όσο για το "ξεκατίνιασμα", μην το παίρνεις προσωπικά. Για τη γενική εικόνα μιλάω, που δεν έχει να κάνει -μόνο- με τον παρόντα φιλόξενο χώρο συζήτησης.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Μάρκομ Ξ είπε...

Ακολουθεί πολιτική σάτυρα. Όσοι δεν αντέχουν... με 'γεια τους με χαρά τους ;-)

Λέφτηδες,
Αν κρίνετε ότι το κείμενο που θα ακολουθήσει μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στο blog, ΔΕΛΕΤΕ it...

(συνεχίζεται)

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνέχεια)

Ο Ιός, ο συνιστωσο - γενής

“Ώρες αγωνίας ζει η Maria Menounos, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του παρτενέρ της, Derek Hough.”
Πηγή: www.star.gr

Νέα υγειονομική βόμβα απειλεί όχι μόνο το κέντρο της Μπαϊμάρ -Ατέν αυτή τη φορά, αλλά όλη την επικράτεια! Φυσικά, δεν πρόκειται παρά για τον ιό που έσπειραν με δόλο στον μπανανιακό λαό ο σερ Άλεκ Τσίπρες και τα τσι(π)ράκια του, μέσω ψεκασμού από αέρος! Ο ιός αυτός, ο συνιστωσο-γενής, μόλυνε αρχικά περιορισμένα τμήματα του πληθυσμού, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, με αποτέλεσμα να διατυμπανίζουν οι δόλιοι αλλόφρονες –άκουσον, άκουσον!- ότι δεν θέλουν άλλη σωτηρία από το Μνημόνιο, που έφερε μαζί του χαραγμένο σε πέτρινες πλάκες ο τέως Μέγας Τοποτηρητής Ιοrgos Τζέφρυ Powelνδρέου, κατερχόμενος του όρους Τρόικα. Παρά όμως την τιτάνια προσπάθεια των φωτισμένων πατέρων του Έθνους, του Βήματος, της Δημοκρατίας, του Μέγκλα, του Σκαιγάιδαρου και συναφών λοιπών Μ.Μ.Α.Τ. (Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης και Τρομοκρατίας), αλλά και των γκαουλάιτερς από το Εξωτερικόν (Άντζυ Μέρ(γκ)ελ(ε), Βολφράμιος Τσ(ό)ιμπλε κ.α.) ο ιός όχι μόνο δεν περιορίστηκε, αλλά σύμφωνα με πρόσφατες ιατρικές μετρήσεις σε τυχαίο δείγμα του πληθυσμού, φαίνεται να εξαπλώνεται με μορφή επιδημίας.

Οι κ.κ. χερ Άντρεα Λολόμπερτ και Μίκλος Χρυσαυγουλίδης, σαν απερχόμενοι αρμόδιοι ομπερστύρμπανφυρερς έχουν έρθει αντιμέτωποι με τη χειρότερη εδώ και δεκαετίες απειλή για τον φιλήσυχο λαό της Μπανανίας. Στο πλευρό και ολούθε γύρω τους, τάχθηκαν από την πρώτη στιγμή οι αρχηγοί, τόσο των τέως μεγάλων (από)κομμάτων, κ.κ. Τόνι Κατσαπλιάς ο Πύλιος και Ευάερος Μπένυτσέλιος, όσο και του νεόκοπου οργανικού μηχανισμού υπό τον τίτλο Μ.ΑΝ.ΑΡΙ.Υ. (Μηχανισμός Ανάδειξης Αριστερών σε Υπουργούς), κος Πότης Κουνέλης. Από κοντά, αλλά σε απόσταση ασφαλείας, παραστέκεται και το Όρθιο Στειλιάρι Που Βρυχάται ή αλλιώς Δεν Είμαι Ναζιστής, βέρος ερυθρόδερμος απόγονος του Μεγαλέξαντρου, αρχηγός της οργάνωσης λαϊκ(ιστικ)ής βάσης, Αργυρώνητη Λεγεώνα ή ‘λαϊκιστί’ Κότες με Πέταλα. Ο τελευταίος, παρά τις υποτιθέμενες σφοδρές αντιθέσεις του με όλο το σάπιο –κατά τον ίδιο- πολιτικό σύστημα εξυγίανσης και κάθαρσης συνειδήσεων, δεν διστάζει να βάλει το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό. Αφού πρώτα είπε τρία sieg heil και διάβασε το ‘Ο Αγών μου’ για να αποκτήσει πνευματική διαύγεια, πρότεινε ριζοσπαστικά μέτρα για την αποσόβηση της έκρηξης της ως άνω υγ. βόμβας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στα μέτρα αυτά περιλαμβάνεται η αποτέφρωση των αποκεφαλισμένων κουφαριών, καθενός που δεν ομιλεί απταίστως την μπανανιακήν, που έχει απόχρωση δέρματος τόνου πιο σκούρου ή πιο ανοιχτού από του little Führer, που δεν ήταν ο ίδιος μέλος ή δεν έχει κάποιο πρόγονο που να υπηρέτησε στα Τάγματα Ασφαλείας και που έχει διαβάσει έστω και το εξώφυλλο του Κομμ. Μανιφέστου, καθώς και η κλασική μέθοδος του γύψου . Οι υπόλοιποι νυν, τέως και πρώην αρχηγοί (από)κομμάτων και ευαγών Μ.Κ.Ο., είτε κρατούν αποστάσεις προσπαθώντας να παίξουν αργότερα καθοριστικότερο ρόλο στην ίαση της σύγχρονης πανώλης (π.χ. Π. Συγκαμένος), είτε συμμαχούν με διάσημους χειρουργούς συνειδήσεων προκειμένου να φέρουν τα βέλτιστα αποτελέσματα στον υγειονομικό αυτό πόλεμο (π.χ. Δωροθέα Αποστάτη Αδιόρθωτη και Στέφανος-θα-καταργήσω-όλα-τα-ασφαλιστικά-ταμεία Χάνος ή αλλιώς Προσηνής Ιπποπόταμος).

(συνεχίζεται)

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνέχεια)

Ξεχωριστής μνείας χρήζει η στάση της γ.γ. της Κ.Ε. και μέλος του Π.Γ. του Κ.Κ.Α. (Κόμμα Κρυστάλλινων Απόψεων), κας Αρλέτας Μπαρμπαμπρέζνιεφ. Η εν λόγω ηγέτιδα της απ-εργαζόμενης τάξης, επισημαίνει την ανικανότητα, όσο και υστεροβουλία των επίδοξων, υποτιθέμενων σωτήρων – ιατρών. Παρ’ όλ’ αυτά, αναγνωρίζει και αυτή τον κίνδυνο, ανάγοντάς τον όμως σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, η σεβάσμια Ιερά Πρώτη Κυρία Θεματοφύλακας της Μόνης και Αέναης Αλήθειας του Μ-Λ, κήρυξε μονομερώς ανένδοτο αγώνα κατά του ιού, ο οποίος φαίνεται να προσβάλει κατά προτίμηση πρώην και νυν μέλη και οπαδούς της. Με τη βοήθεια του ακούραστου και πολυπλόκαμου μηχανισμού που τη διατηρεί με τεχνητά μέσα στην εξουσία, ξεκίνησε καμπάνια ενημέρωσης του άμοιρου πληθυσμού, καθώς και υποχρεωτικούς εμβολιασμούς με το κληροδοτηθέν από το μουμιοποιημένο Π.Γ. του ΚΚΣΕ σκεύασμα Endos Gramis για τα μέλη, φίλους και όσους δεν συμφωνούν από 43,17% έως 65,23% μαζί της. Στα πλαίσια της παραπάνω καμπάνιας, το Κ.Κ.Α. μοιράζει ενημερωτικά φυλλάδια που συνοψίζουν την ορθή υγιεινή σε μια απλή φράση, ήτοι Ένα είναι το Κόμμα και η γ.γ. η Προφήτης του, αλλά δεν παραλείπουν και να επισημάνουν έναν προς έναν τους κινδύνους από τον θανατηφόρο για την επαναστατική συνείδηση ιό, Opportunismus Tsipri Sosialdemocraticus.

(συνεχίζεται)

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Αγαπητέ Μάρκομ Ξ

Το χιούμορ σου το κατανοώ και το θεωρώ ως το μοναδικό στυλ επιχειρηματολογίας που μπορεί να υπερασπιστεί το καραγκιοζιλίκι του ΣΥΡΙΖΑ ...

Αν σου πω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικός τραβεστί, δεν περιμένω τίποτα άλλο να μου πεις παρά ... "ΝΑΙ και κάνει και πιάτσα στην Συγγρού" ... οπότε θα σου πω και εγώ ... "ναι το ξέρω έξω από τα γραφεία της Νου Δου"
----

Βεβαίως αυτό το χιούμορ το ξέρω, δεν είναι και τόσο καινούριο, και πρέπει να πω ότι δεν φταις εσύ που ξεφτιλίζεις μια πολιτική συζήτηση κάνοντας φτηνό χιούμορ για να αντιμετωπίσεις την κριτική σε μια πολιτική στάση που είναι σαφώς προβληματική και που μπορεί στην σημερινή περίοδο να στοιχίσει μεγάλες καταστροφές και πολλές ανθρώπινες ζωές και που ήδη είναι κυρίως υπεύθυνη για την άνοδο του φασισμού.

Η μεγάλη ευθύνη είναι στους φασίστες του ΚΚΕ ... Γι αυτό άλλωστε ξεκίνησα το σχόλιό μου λέγοντας: "Το φασιστικό επιτελείο του ΚΚΕ, έχει κάνει μεγάλη ζημιά." ... εννοώντας ότι αντί να εκσυγχρονίσει, έχει γελοιοποιήσει τους πολιτικούς όρους που χρησιμοποιούσε κάποτε η Αριστερά.

Τέλος πάντων αν και δεν το θεωρώ ιδιαίτερα χρήσιμο ... θα ήθελα να σου πω δυο σοβαρές κουβέντες και εσύ κάνε το κουμάντο σου να τις αντιμετωπίσεις μ' αυτή την γλώσσα που τις κάνεις την τιμή να την ονομάζεις σαρκαστική.

Επειδή λοιπόν αντιμετωπίζεις με σαρκασμό τον όρο "οπορτουνισμός" φαντάζομαι ότι είτε δεν ξέρεις τι σημαίνει είτε θεωρείς ότι σήμερα δεν υπάρχει "οπορτουνιστική πολιτική", αλλά έχει ξεμείνει ο όρος σε μερικούς σταλινικούς ξεκούτηδες που δεν μπορούν να καταλάβουν την στρατηγική μεγαλοφυΐα των τύπου Τσίπρα πολιτικών της "υπαρκτής".

Μπορεί να έχεις και δίκιο αλλά εγώ ως ένας από τους σταλινικούς ξεκούτηδες θα σου πω ότι όταν λέω "οπορτουνιστική πολιτική" (εκ του όρου "οπορτουνισμός" = "πολιτικός καιροσκοπισμός") εννοώ μια πολιτική υπόθεση "έξυπνων" και ευέλικτων πολιτικών χειρισμών, που εκμεταλλεύονται τις συγκυριακές "ευκαιρίες" (opportunities) για να καταλάβουν την εξουσία και να πετύχουν τους στρατηγικούς τους στόχους και συγκεκριμένα ... για την εποχή που χρησιμοποιούνταν ο όρος τον σοσιαλισμό.

Αν εξαιρέσουμε δηλαδή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει στρατηγικό στόχο αλλά επιδιώκει την "μεταπολίτευση του λαού" (εφεύρεση του μεγάλου "μαοϊκού" Ροδόλφου Ρινάλντι της ΚΟΕ) δηλαδή μια "ανακούφιση" της κοινωνίας μέσα στο ίδιο πλαίσιο που σήμερα την καταδυναστεύει.

Βεβαίως είναι αλήθεια ότι το να ονομάσει κανείς οπορτουνιστική μια πολιτική σαν του ΣΥΡΙΖΑ την κολακεύει γιατί δεν είναι τίποτα άλλο από μια απλή και απέριττη ρητορική αερολογία.

Αυτά ως προς αυτά που κατάλαβα ... αυτό που δεν κατάλαβα είναι για πιο λόγο με παρέπεμψες στα "τρία καλύτερα κείμενα που διάβασες σήμερα". Επειδή εσύ είσαι μικρός και αυτοί είναι μεγάλοι? Μη το λες αυτό ... αν εξαιρέσεις ότι αυτοί είναι αναγνωρισμένοι (από το σάπιο πολιτικό σύστημα) δεν βλέπω κανένα μεγαλείο στα γραφτά τους ... σε βεβαιώνω ότι πιο αποτελεσματικός εναντίον της άποψής μου είναι ο "χιουμοριστικός σαρκασμός" σου ... γιατί πιάνει σε ένα πλήθος κόσμου που έχει συνηθίσει αυτή την επιχειρηματολογία (γι αυτό άλλωστε σπαταλάω την ώρα μου να σου απαντήσω) παρά οι περισπούδαστες αρλούμπες που λένε οι "μεγάλοι" των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Το τελευταίο που θέλω να πω είναι ότι δεν συμφωνώ να αντιμετωπίζει κανείς με "χιούμορ" ζητήματα βασανισμών από την χούντα. Δεν ξέρω ποιος από τους τρεις βασανίστηκε, ξέρω όμως πολλούς που βασανίστηκαν έχοντας τις δικές μου απόψεις και πολλούς που βασανίστηκαν έχοντας τις δικές σου.

Το σίγουρο όμως είναι ότι όταν αυτοί που είχαν τις δικές μου απόψεις (και εγώ μαζί) προειδοποιούσαν την κοινωνία ότι μπορεί αντί να γίνουν οι εκλογές του Μαΐου του 1967, να γίνει δικτατορία αυτοί που είχαν τις δικές σου απόψεις κορόιδευαν όπως κοροϊδεύεις σήμερα εσύ.

μπορείς βεβαίως να συνεχίσεις ... γιατί σήμερα δεν γίνεται χούντα ... έτσι λέγαν οι δικοί σου και τότε ...

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνέχεια)

Κανείς δεν γνωρίζει την έκταση που τελικά θα πάρει η μόλυνση, αφού οι δυο βασικές στρατηγικές που έχει μέχρι τώρα ακολουθήσει το consortium των υπεύθυνων δεν φαίνεται να αποδίδουν και πολύ. Αρχικά, οι Πεφωτισμένοι μας Ηγήτορες προσπάθησαν κάνοντας διαδοχικά ο καθένας κωλοτούμπες να συμπαρασύρουν τον αρχισυνωμότη σερ Άλεκ Τσίπρες σε αυτές, μπας και χάσει την αυτοσυγκέντρωσή του και σταματήσει την καθοδήγηση του σατανικού του σχεδίου. Αφού αυτό απέτυχε, οι ακάματοι πνευματικοί και πολιτικοί μας ταγοί κατέφυγαν ξανά –με τη βοήθεια των Μ.Μ.Α.Τ. και των γκαουλάιτερς από το Εξωτερικόν- στην τρομοκράτηση του πληθυσμού, ώστε να μην βγαίνουν από τα σπίτια τους, να μην διαβάζουν Iskra, Δρόμο και Αυγή και έτσι να μην κινδυνεύουν τόσο πολύ από τη μόλυνση. Την απέλπιδα προσπάθεια διάσωσης του λαού μας αυτή χαιρετίζει -ποιος άλλος;- ο Επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δεινοκρατίας κος Μητσο(αποστα)τάκης. Ο υπεραιωνόβιος αρχαίος σοφός, φέρεται να δήλωσε από τον πύργο του στην Τρανσυλβανία: «Πας μη ραγιάς, στην πυρά (σήκωμα ώμου). Να τελειώνουμε με αυτούς που δεν έχουν φυσική ανοσία στον ιό (σήκωμα ώμου), δηλ. όλους όσους είναι κάτω των 65, γνωρίζουν ανάγνωση και έχουν δείκτη IQ άνω του 30 (σαρδόνιο χαμόγελο)».
Με αυτά και με αυτά, οι δύσμοιροι Μπανάνιοι δεν έχουν πια καιρό και έννοια για το που θα ξοδέψουν τα αμύθητα πλούτη που διασπάθισαν τόσα χρόνια οδηγώντας τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και όλους τους χρόνια καταπιεσμένους επί γης, στα όρια της εξαθλίωσης. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα την κατάληξη αυτής της ιστορίας. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σκύψουμε και άλλο και να προσευχηθούμε στο θεό της Μπανανίας. Να προσευχηθούμε για να νικηθεί τελικά ο φονικός ιός, που έχει μετατρέψει ένα πρόθυμο, φιλήσυχο και πειθήνιο συνονθύλευμα ατομιστών, σε ένα λαό που σκέφτεται, αναζητά και ονειρεύεται (άγιος νεοφιλελευθερισμός νικάει και όλα τα κακά σκορπάει (τρις)).

ρεπορτάΖ: Πάνος Ρόμπολος

για την αντιγραφή, Μάρκομ Ξ

Μάρκομ Ξ είπε...

Αγαπητέ Κ. Παπαϊωάννου

Κατ' αρχάς, είναι τελείως συμπτωματικό ότι μετά το σχόλιό σου ακολουθούν δυο δικά μου που είναι στην ουσία συνέχειες ενός ενιαίου κειμένου. Απλά δεν χωρούσε όλο σε μια ανάρτηση και έτσι το 'έσπασα' σε τρεις.

Όσον αφορά το σχόλιό σου.
Θα ήθελα, αν έχεις την καλοσύνη, να μου εξηγήσεις γιατί θεωρείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί οπορτουνιστικά. Προφανώς ξέρω ότι δεν είναι κομμουνιστικό κόμμα. Όμως, οπορτουνιστές γιατί; Βοήθησέ με, ίσως κάτι να μην έχω αντιληφθεί και εγώ.

Σε σχέση με τα κείμενα τώρα. Οι συγγραφείς των κειμένων είναι ο Στάθης Σταυρόπουλος, ο Θ. Καρτερός και ο Γ. Δελαστίκ. Είναι τρεις δημοσιογράφοι που σέβομαι και εκτιμώ, γιατί διακρίνω σε αυτούς 1ον ότι είναι συνεπείς με τον εαυτό τους σε αυτά που λένε, 2ον ότι γράφουν εμπεριστατωμένα (αν και ο Στάθης και ο Καρτερός είναι αρκετές φορές συναισθηματικοί), 3ον δεν προσπαθούν να 'διδάξουν' το κοινό τους, 4ον είναι άμεσοι, "λαϊκοί" (και όχι λαϊκιστές) προσόν που το θεωρώ εκ των ουκ άνευ, όταν θέλει κανείς να απευθυνθεί σε ευρύ κοινό. Ιδιαίτερα τα κείμενα που πόσταρα, θεωρώ ότι είναι πολύ εύστοχα, όσον αφορά τον στόχο που το καθένα επιδιώκει.

(συνεχίζεται)

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνέχεια)

Για το θέμα του βασανισμού, γνωρίζω (χωρίς να έχω ιστορικά στοιχεία, από αφηγήσεις) ότι ο Θ. Καρτερός πέρασε κάποιον καιρό στους "ξενώνες" της ΕΑΤ - ΕΣΑ. Η ειρωνεία (όπως νομίζω είναι προφανές στο σχόλιό μου) δεν απευθύνεται φυσικά προς αυτόν, αλλά προς αυτούς (βλ. κάποιους φίλους και οπαδούς ΚΚΕ) που τον έχουν κατηγορήσει ως χαφιέ και άλλα τινά.

Όσο για το τελευταίο σχόλιό σου περί χούντας. Από αυτό εδώ το blog επισήμανα πριν τις εκλογές ότι πρέπει να απασχολήσει -επιτέλους!- όλη την αριστερά η αυξανόμενη άνοδος της Χ.Α. Μάλιστα, "κούνησα" σχεδόν το δάχτυλο στους λέφτηδες, γιατί δεν ξεκινούν ένα ποστ με αυτό το θέμα. Είμαι βέβαιος ότι το σύστημα έχει προετοιμάσει εναλλακτικές, μέσα στις οποίες σαφώς περιλαμβάνεται και η άμεση εκτροπή του πολιτεύματος, γιατί έμμεση έχει ήδη γίνει.

Αυτά προς το παρόν. Είμαι στη διάθεσή σου για ό,τι περαιτέρω.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

Βρίσκω κάπου τον διαχειριστή να λέει: "Άλλο η προετοιμασία κι άλλο να πας στο ραντεβού που έχει ορίσει ο αντίπαλος, στο μέρος που το έχει ορίσει κλπ”
Ωραία, τότε πώς προκύπτει το "αρχίδια πολιτική" για το άρθρο του Αλαβάνου;
http://www.tometopo.gr/home/metopo/725-a-.html
Η στάση του Σύριζα στο θέμα Ευρώ είναι ακριβώς αυτό: το ραντεβού κομμένο - ραμμένο στα μέτρα του αντίπαλου Ενώ ο Αλαβάνος θέτει τρία σημαντικά ζητήματα και προβάλλει ένα κόλλημα:
1) Η έξοδος ή αποπομπή της Ελλάδας από το Ευρώ είναι μια υλοποιήσιμη πιθανότητα. Μόνο για τον Σύριζα: "δεν γίνονται τέτοια πράματα". Μάλιστα, ούτε η 11η Σεπτέμβρη γίνονταν μέχρι τη 10/9/1, ούτε η πτώση του τείχους πριν το 89...
2) Ότι η αποπομπή της Ελλάδας μπορεί να γίνει ασύντακτα και με όρους πολύ κακούς για τους εργαζόμενους (προσθέτω εγώ: στην Ελλάδα, όσο και στην υπόλοιπη Γιουροζώνη)
3) Ότι θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε για έξοδο από το Γιούρο, βλέποντάς την ως λύση και όχι καταστροφή
Και το κόλλημα:
Ότι η έξοδος από τη Γιουροζώνη είναι η ΜΟΝΗ λύση.
Όσο και αν διαφωνεί κανείς με το τελευταίο (φυσικά η έξοδος από το Ευρώ δεν μπορεί να είναι η ΜΟΝΗ λύση στο πρόβλημα - αν και υπάρχει ένα τεράστιο θέμα με τον ορισμό του προβλήματος που ξεφεύγει από την έκταση αυτού του σχολιασμού) δεν καταλαβαίνω γιατί στα τρία ζητήματα που θέτει ο Αλαβάνος δεν έχει δίκιο. Και γιατί έχει δίκιο η ηγεσία του Σύριζα που 1) εντελώς λαϊκίστικα και χωρίς καμία τεκμηρίωση ευθυγραμμίζεται με "την Ευρωπαϊκή προοπτική και το Ευρώ" και 2) σφυράει αδιάφορα παρά τις ορατές πιθανότητες να μας πετάξουν έξω μετά τον Ιούνη.
Πουθενά δεν έχω δει μια τεκμηρίωση από το Τσίπρα και παρατρεχάμενους για την ανάγκη "Ευρωπαϊκού προσανατολισμού και παραμονής στο Ευρώ". Αυτό είναι το αντίθετο κόλλημα από του Αλαβάνου, αλλά περισσότερο ενοχλητικό, γιατί πρόκειται για κόλλημα ανθρώπων που φλερτάρουν με την εξουσία και μπορεί να αποφασίζουν χωρίς εμάς για εμάς. Τέλος λυπάμαι γιατί έχει αφεθεί το θέμα της κριτικής στο Ευρώ στα χέρια των δεινόσαυρων του ΚΚΕ, δηλαδή το θέμα γελοιοποιείται και απαξιώνεται.
Ελπίζω ότι η Ευρωλαγνεία δεν είναι “στρατηγικός ελιγμός" για να μην φοβηθούν οι "αστοί" και βγάλουν τα Ευρουλάκια τους στο εξωτερικό και καταρρεύσουν οι τράπεζες... Γιατί η μόνη εξήγηση που έχω ακούσει σχετικά με την αναγκαιότητα της παραμονής στο Ευρώ είναι από τον Μηλιό και Βαρουφάκη που ανεξάρτητα ο ένας με τον άλλο λένε το ίδιο πράμα: ότι οι πλούσιοι θα βγάλουν έξω το χρήμα που κατέχουν και δεν θα χάσουν. Τρομερά ανόητη θέση. Γιατί ακόμα και αν οι πλούσιοι γίνουν πλουσιότεροι οι φτωχοί μπορούν επίσης να κερδίσουν. Θα σας έχει ιστορίσει η γιαγιά σας πως ζούσε τις εποχές πριν τον πόλεμο, τότες προ Ωνάση, Λάτση, Βαρδινογιάννη... Το πρόβλημα δεν είναι να μην χάσουν οι πλούσιοι ( έτσι κι αλλιώς δεν θα χάσουν...), είναι να κερδίσουν κάτι τις οι φτωχότεροι...

Το θέμα λοιπόν δεν είναι μέσα ή έξω από το Ευρώ, είναι οι όροι της παραμονής ή της εξόδου. Όπως σωστά λέει ο Αλαβάνος, "μια ασύντακτη έξοδος" μπορεί να είναι ολέθρια, όπως ολέθρια θα είναι η μνημονιακή παραμονή.

Πάντως είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι μιλούν με όρους Μιχαλολιάκου, άντε Καμμένου. Εννοώ ότι τους ενδιαφέρει η "χώρα", "ο ελληνικός λαός", ο "τόπος". Ο Μηλιός πχ. λέει ότι αυτός και οι οικονομολόγοι για μια αριστερή πολιτική θερωρούσαν, όταν φτιάχνοταν το Ευρώ, ότι "το Ευρώ δεν έπρεπε να φτιαχτεί". Αλλά σήμερα "θα ήταν λάθος μια πολιτική εξόδου της ΧΩΡΑΣ από το Ευρώ". Καμία κουβέντα για το αν το Ευρώ θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει γενικά, για ΌΛΟΥΣ: Γερμανούς, Ισπανούς, Έλληνες, Ιταλούς...
mikavour

Ανώνυμος είπε...

Συνέχεια του παραπάνω σχολίου
Άλλη μια απόδειξη πόσο εύκολα η "αριστερά" παίζει πάντα στο γήπεδο του αντίπαλου. Το γήπεδο, το θέμα (δημιουργία Ευρώ, έξοδος Ελλάδας από το Ευρώ) τίθεται πάντα από τον "αντίπαλο". Τότε μιλούσαμε για το "ενιαίο νόμισμα όλων" τώρα "για την παραμονή της Ελλάδας στην Γιουροζώνη" Το γήπεδο του αντιπάλου, ίσως αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα σήμερα.
Κατά τα άλλα, καλή επιτυχία στις ομάδες του Σύριζα και ο θεός ας φωτίσει το Τσίπρα στα πρώτα βήματά του ως Μέγας Αλέξης. Την Παναγία την έχει καπαρώσει ο Καμμένος.
mikavour

Ανώνυμος είπε...

To link από την ομιλία Μηλιού που αναφέρομαι πιο πάνω, το ξέχασα πριν
http://eos-anadimosieyseis.blogspot.com/2010/04/blog-post.html
mikavour

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Αγαπητέ Μάρκομ Ξ

Σ' ευχαριστώ που έκανες ένα διάλειμμα στην σαρκαστική σου παρλάτα για να μιλήσουμε κάπως πιο σοβαρά.

Δεν ξέρω με ποια σειρά μπήκαν τα κείμενά μας αλλά εγώ είδα το κείμενό σου που μπήκε πιο κάτω από το δικό μου, διάβασα και την πρώτη φράση σου που είναι ...

"Άλαλα τα χείλη των οπορτουνιστών (αναφέρομαι στα σχόλια Κ.Παπαϊωάννου, ανώνυμου 16/5 7:19πμ, ανώνυμου 16/5 12:13μμ)"

... και νόμισα ότι με αφορά επειδή και εγώ θεωρώ ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος "οπορτουνισμού". Αλλά βέβαια θεωρώ ότι το ΚΚΕ ήταν ένα "οπορτουνιστικό" κόμμα και τώρα είναι μια από τις τρεις εκδοχές του φασισμού.

Επομένως το ότι είπαν τον κύριο Καρτερό χαφιέ οι επιτελείς του ΚΚΕ δεν μου κάνει εντύπωση, και μένα ο κ. Μαΐλης μου έχει κάνει την τιμή να με ονομάσει πράκτορα του ιμπεριαλισμού και του απάντησα καταλλήλως. Αν είπα ότι δεν μου αρέσει το χιούμορ περί αυτών των θεμάτων, είναι γιατί ο βασανισμός του δεν σημαίνει ότι οι απόψεις του είναι εγκυρότερες από κάποιου που δεν βασανίστηκε.

Επίσης η άνοδος της Χ.Α. αλλά του φασισμού ουσιαστικά είναι αναμενόμενη (τουλάχιστον όσο και η άνοδος του οπορτουνισμού, καλή ώρα) μέσα σε μια εποχή ιστορικών αλλαγών όπως είναι η σημερινή. Η συζήτηση είναι ενιαία, είναι μεγάλη και μακάρι να γίνει σύντομα. Στα δικά μου γραφτά το θέμα φασισμός έχει άμεση προτεραιότητα ως όψεται ο Αλαβάνος που του έκλεψε την σειρά με την παρέμβασή του.

Είναι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ οπορτουνιστική. Βεβαίως είναι... δεν έχει καμιά σημασία αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κομμουνιστικό κόμμα, ο πολιτικός καιροσκοπισμός δεν είναι ιδιότητα των κομμουνιστών αντίθετα είναι "παρέκκλιση" από την επαναστατική πολιτική. "Παρέκκλιση" άλλη κακιά (σταλινική) λέξη, ας πω καλύτερα "εγκατάλειψη" μετά βδελυγμίας της επαναστατικής πολιτικής.

Το γεγονός όμως ότι ο ΣΥΝ εγκατάλειψε το όνομα (και βεβαίως και την "χάρη") του "κομμουνιστικού" κόμματος δεν σημαίνει ότι έπαθε ανοσία έναντι του οπορτουνισμού. Αντίθετα ο καιροσκοπισμός δηλαδή το κυνήγι της "ευκαιρίας" είναι εξ ορισμού το αγαπημένο σπορ ενός αστικού κόμματος, απλά για το κομμουνιστικό κόμμα ο οπορτουνισμός έχει ειδικό βάρος.

(νυστάζω τώρα και θα αρχίσω να γράφω βλακείες θα επανέλθω)

Καληνύχτα

Μάρκομ Ξ είπε...

Παραβλέπω τις σπέκουλες, τις βρισιές, τα "συντροφικά" μαχαιρώματα και κάθε προσπάθεια εξ' αριστερών και δεξιών να υπονομευτεί με κάθε τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θα εστιάσω σε ένα από τα κύρια επιχειρήματα που - αλίμονο! τι ειρωνία!- οδήγησε τον Βενιζέλο να διαβάζει Αλαβάνο! Πρόκειται φυσικά για τη συζήτηση περί ευρώ.
Από τη μια πλευρά, έχουμε το μαύρο μπλοκ εγχώριων και αλλοδαπων που απειλεί, τρομοκρατεί και επισείει τον μπαμπούλα: αν βγει ο Τσίπρας, η Μέρκελ θα... στραβώσει και θα μας βγάλει από το ευρώ. Δεν θα αναλύσω εδώ γιατί αυτό το ενδεχόμενο είναι πιο απίθανο, από το να πάρει 40% η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές. Παραπέμπω απλά στις επίσημες δηλώσεις του eurogroup, αλλά και σε πλήθος οικονομολόγων, πολιτικών αναλυτών και δημοσιογράφων που εξηγούν, γιατί αυτό είναι ένα εξαιρετικά απίθανο, έως αδύνατο ενδεχόμενο.

(συνέχεια)

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνέχεια)

Θα ασχοληθώ λοιπόν με την εξ' αριστερών κριτική. Το κύριο επιχείρημα (πίσω από το οποίο έσπευσαν να συνταχτούν όλοι όσοι λοιδωρούσαν μέχρι χτες τον Α.Αλαβάνο) συνοψίζεται ακριβώς στο νόημα των δηλώσεων Αλαβάνου: η αριστερά πρέπει να πει την αλήθεια, ότι θα βγούμε από το ευρώ ή αλλιώς δεν μπορούμε να βγούμε από το μνημόνιο, χωρίς να βγούμε από το ευρώ.
Πρώτ' απ' όλα, να συμφωνήσουμε ότι κανένας δεν είναι προφήτης. Όλοι κάνουμε εκτιμήσεις. Επομένως, κάθε εκτίμηση είναι σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό επισφαλής. Δεύτερον, η θέση αυτή, δηλ. "έξω από το ευρώ" δοκιμάζεται καιρό τώρα μέσα στην κοινωνία και δυστυχώς ή εύτυχώς δεν περνάει. Δοκιμάστηκε επίσης και στις εκλογές. Την εξέφρασε κυρίως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες εξωκ. δυνάμεις της αριστεράς και με πιο 'χλιαρό' τρόπο (χωρίς δηλ. να αποτελεί αυτή το κεντρικό του σύνθημα) το ΚΚΕ. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν πέρασε. Τώρα λοιπόν τι οφείλουν να κάνουν οι σχηματισμοί της αριστεράς; Πριν απαντήσω, να συμφωνήσουμε και σε κάτι άλλο. Το ευρώ είναι ένας από τους πολλούς τρόπους, με τους οποίους το διεθνές (κυίρως) κεφάλαιο προσπαθεί να υπερασπίσει τα συμφέροντά του.

(συνεχίζεται)

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνέχεια)

Όμως δεν είναι ο μόνος τρόπος. Ρωτάω λοιπόν: ποιο είναι εκείνο το εργαλείο που άμεσα και πρώτιστα υλοποιεί με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες την αστική πολιτική στην Ελλάδα τώρα; Είναι άλλο από το μνημόνιο; Νομίζω πως όχι. Άρα, λοιπόν επαναφέρω το ερώτημα, αφού η διασύνδεση ευρώ - αστικής πολιτικής δεν έχει καταφέρει ακόμα να γίνει κατανοητή από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, τι οφείλει να κάνει η αριστερά; Να παραμείνει στην δική της ανάλυση και σαν άλλος τιμωρός να κουνάει το δάχτυλο στον λαό που δεν κατάλαβε; Ή να συνδράμει ώστε σε πρώτη φάση να αφαιρέσει από την αστική τάξη το εργαλείο που λέγεται μνημόνιο; Μήπως αν πράξει το δεύτερο έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει στη συνέχεια και το πρώτο; Πριν απαντήσετε, υπενθυμίζω ότι όλοι οι σοβαροί θιασώτες της εξόδου από το ευρώ (π.χ. Λαπαβίτσας) τονίζουν σε κάθε ευκαιρία ότι από μόνη της η έξοδος, όχι μόνο δεν θα είναι επωφελής για τον λαό, αλλά θα φέρει ακόμα χειρότερα δεινά. Επομένως η έξοδος από το ευρώ πρέπει απαραίτητα να συνοδευτεί από μια σειρά άλλα μέτρα. Αυτό προϋποθέτει δυο βασικά πράγματα: 1ον, να έχεις τη δυνατότητα να πάρεις αυτά τα μέτρα, δηλ. να έχεις την εξουσία και 2ον, χρόνο. Ναι, αλλά η καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου του λαού έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που για να έχεις σοβαρές πιθανότητες να σε ακούσει πρέπει ΤΩΡΑ να τον ελαφρύνεις λίγο. Πως θα το κάνεις λοιπόν αυτό αν δεν έχεις την εξουσία ή έστω, αν δεν έχεις σημαντική, σημαντικότατη δύναμη στο κίνημα;

(συνεχίζεται)

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνεχίζεται)

Αφού λοιπόν δεν έχεις -ούτε προβλέπεται να έχεις σύντομα- την εξουσία ή έστω σημαντική δύναμη στο κίνημα τι θα κάνεις; Να το πω και αλλιώς: η αντι-ευρώ, αντι-ΕΕ κλπ αριστερά είχε δυόμιση χρόνια για να πείσει (για το κομμάτι αντι-ΕΕ πολύ περισσότερα). Ε, λοιπόν, σ/φοι, φίλοι και συνοδοιπόροι, ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ. Αυτό σημαίνει ότι αν παρουσιάζεται μια ευκαιρία να πετύχει κάτι λιγότερο από το όλο, κάτι ειδικότερο από το γενικό, το οποίο όμως είναι μετρήσιμο και όντως υπονομεύει σημαντικά την πολιτική των αστών, η αριστερά θα κάτσει σαν πεισματάρικο μωρό στη γωνία και θα καταγγέλει δεξιά και αριστερά;

αυτά προς το παρόν και συμπαθάτε με για την έκταση,

Μάρκομ Ξ

LeftG700 είπε...

Ανώνυμε φίλε (15 Μαΐου 2012 9:20 μ.μ)


Όχι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν το θελήσουν θα το επιβάλλουν. Και βεβαίως οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ να προετοιμάσει το λαό και να μη τον αφήσουμε να πιστεύει ότι θα έρθει η συντέλεια τού κόσμου.

Όμως: Αυτό θα γίνει προγραμματισμένα και συντεταγμένα μέσα από διαδικασίες προετοιμασίας (προετοιμασίας και του ίδιου τού ΣΥΡΙΖΑ και του λαού).

Δεν νομίζουμε ότι η αποδοχή τής ιδέας όλων των συστημικών δυνάμεων πως οι εκλογές είναι δημοψήφισμα υπέρ τού ευρώ ή υπέρ τής δραχμής ικανοποιούν έστω και μία (1) από τις παραπάνω προϋποθέσεις.

Στο σκάκι υπάρχουν οι κινήσεις αναμονής (= οι κινήσεις δηλαδή που δεν επηρεάζουν την εξέλιξη τής παρτίδας, και τις οποίες κάνει ο παίκτης που α) είναι υποχρεωμένος να κινήσει κάποιο πιόνι, είναι η σειρά του να παίξει δηλαδή) και β) οι συνθήκες δεν του επιτρέπουν να αναλάβει την πρωτοβουλία ώστε να επηρεάσει την παρτίδα υπέρ του).

Αυτή ακριβώς είναι η πολιτική κατάσταση σήμερα σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα. Είναι η σειρά μας να παίξουμε. Και δεν έχουμε τίποτε καλύτερο να κάνουμε από κινήσεις αναμονής.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Όπως δεν μας εξέπληξαν οι χαρακτηρισμοί σου για όλα τα σχήματα της «υπαρκτής Αριστεράς» (κατά την ορολογία σου), είμαστε σίγουροι ότι δεν θα εκπλαγείς κι εσύ που θα καταθέσουμε και πάλι τη ριζική διαφωνία μας. Τις ‘‘αμαρτίες’’ τους και τα ‘‘κουσούρια’’ τους τα ξέρουμε και συμμεριζόμαστε σε μεγάλο βαθμό την αγανάκτησή σου. Όπως όμως συμβαίνει σχεδόν πάντα μ’ εμάς τους αριστερούς, αλλά και τους ανθρώπους γενικά, διαφωνούμε στο δια ταύτα, σ’ αυτό το περίφημο «τι να κάνουμε;». Η κοινωνική Αριστερά στην οποία ομνύεις μπορεί να συμβαδίζει με την πολιτική (ακόμα κι όταν της ρίχνει Χριστοπαναγίες, κανένα πρόβλημα από εμάς). Κι αν η κοινωνική οργανωθεί σε πολιτική και γίνει κι αυτή με τη σειρά της υπαρκτή (δεν υπάρχει ο χρόνος βέβαια για κάτι τέτοιο, τώρα στην τούρλα τού Σαββάτου!), δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι τα παλιά (τωρινά) προβλήματα θα εμφανιστούν με άλλη μορφή. Οπότε;

Εμείς έχουμε καταλήξει στο εξής: Even if they are bastards, they are our own bastards!

Για τον Αλαβάνο:
Κατά την άποψή μας, δεν υπάρχει καμία πολιτική αρχών πίσω από την άποψή του. Ο Αλαβάνος καταφεύγει (συνειδητά ή ασυνείδητα, δεν το ξέρουμε, ούτε θα κάνουμε δίκη προθέσεων) σε αυτό που ειδικά οι παλιοί αριστεροί συνηθίζουν: να επικαλούνται αρχές για να ισχυροποιήσουν τις απόψεις τους. Δεν θα πάρουμε. Ούτε από τον Αλαβάνο, ούτε από τον Ρούντι (την ‘‘αδυναμία’’ σου! ;-) ), ούτε από τον Τσακαλώτο ή τον Μαΐλη! Οι αρχές και οι αξίες τής Αριστεράς είναι γνωστές σε όλους. Και δεν μπορεί ούτε μία (1) να πραγματοποιηθεί χωρίς τον απαιτούμενο πραγματισμό! Δεν ξέρουμε αν έχεις απορρίψει τον Λένιν (ή και τον Γκράμσι και τον Μακιαβέλι). Ας μην απορρίψουμε όμως και την ίδια την Ιστορία!

Η θέση τού Αλαβάνου ωφέλησε τους εχθρούς για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο. Γιατί τους έδωσε πάτημα να ωθήσουν ακόμα παραπάνω την Αριστερά να δώσει τη μάχη στο πεδίο τής μάχης που μτους βολεύει. Όποιος έχει διαβάσει λίγο Σουν Τζου (πιστεύουμε να το έχεις κάνει) ξέρει τι ολέθριες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό —το οποίο έχει πολύ μεγάλη διαφορά από την ωφέλεια που που προκύπτει γι’ αυτούς από την αριστερή κριτική και αυτοκριτική.

Για τον κίνδυνο τού φασισμού και χούντας:
Αυτό είναι κάτι που δεν φεύγει ποτέ από το μυαλό τών αριστερών. Όμως τι προτείνεις για να ελαχιστοποιήσουμε τις πιθανότητες;


Τα λέμε

ΥΓ Μη χάσεις την επόμενη ανάρτησή μας. Και ετοίμασε από τώρα τους κεραυνούς σου! ;-)

ΥΓ2 Ήσουν λίγο σκληρός με τον Μάρκομ Ξ. Δεν θα το θίγαμε αυτό (είμαστε υπέρ τής ανελέητης κριτικής), αν δεν πιστεύαμε ότι τον αδίκησες. Και δεν του δίνουμε ιδιαίτερη σημασία γιατί ξέρουμε ότι κατά βάση αυτό συνέβη από παρεξήγηση και παρερμηνεία.

LeftG700 είπε...

Φίλε Θανάση,


Κατ’ αρχήν, ευχαριστούμε που μας έκανες το χατίρι. Αν εξακολουθήσεις να σχολιάζεις εδώ, θα δεις ότι είναι μεγάλη διευκόλυνση. Και φυσικά δεν μας πέφτει κανένας λόγος να σε βαφτίσουμε εμείς! (Και να το θέλαμε δεν θα το κάναμε: τότε είναι που θα μας έβγαινε οριστικά το όνομα των ‘‘σταλινικών’’! ;-) )

Επί τής ουσίας:
Για το ζήτημα της πολιτικής αρχών, διάβασε τι γράφω παραπάνω στον Κωστή (να μην επαναλαμβάνομαι). Επίσης για το θέμα τού φασιστικού κινδύνου. Κιόπως ρωτήσαμε εκείνον, ρωτάμε κι εσένα: τι προτείνεις; (Το ίδιο σε ρωτάμε και για τον κίνδυνο πολέμου στην περιοχή μας που επισημαίνεις.)

Οικονομίστικη λογική; Χμ... Φίλε Θανάση, όταν ο άλλος δεν ξέρει αν αύριο θα μπορεί να ταΐσει ή να στεγάσει τα παιδιά του, τι να του απαντήσουμε; Μη γίνεσαι ...οικονομιστής;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Ανώνυμε φίλε (16 Μαΐου 2012 12:13 μ.μ.),


Δεν κατάλαβα το σχόλιό σου. Σχετικά με το ζήτημα της πολιτικής αρχών, σε παραπέμπουμε στο σχόλιό μας προς τον Κωστή.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκο, εντάξει μη στήσουμε τώρα και λαϊκό δικαστήριο για τον Αλαβάνο! Μη τον βγάλουμε ...προδότη! Υπάρχουν και τα λάθη φίλε Μάρκο. Εσύ είσαι αλάνθαστος; ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε mikavour, καλώς ήρθες!

Ρωτάς: Ωραία, τότε πώς προκύπτει το "αρχίδια πολιτική" για το άρθρο του Αλαβάνου;

Προκύπτει από το εξής επιχείρημα/ισχυρισμό τού Αλαβάνου:

«Τα πράγματα γίνονται, δεν λέγονται» ή «λέγονται με δόσεις». Υπάρχει η άποψη ότι αν η αριστερά πει στον κόσμο όλη την αλήθεια (ότι η έξοδος από το μνημόνιο οδηγεί στην έξοδο από το ευρώ) θα χάσει την επαφή της με την κοινωνία. Εδώ όμως διαχωρίζεται η αριστερά από τις άλλες δυνάμεις. Εκείνες παρασκήνια και κόλπα, αυτή αλήθεια και όλη την αλήθεια.

Τι μας λέει εδώ ο Αλαβάνος; Αέρα κοπανιστό! Βεβαίως και πρέπει να λέμε την αλήθεια στο λαό και να εμπιστευόμαστε τον λαό. Αλλά θα το κάνουμε σε χρόνο που θα επιλέξουμε εμείς και κάτω από τις συνθήκες που θα διευκολύνουν την αποδοχή αυτής τής αλήθειας από τον λαό. Αν ο Αλαβάνος, μετά από κάτι ‘‘αιώνες’’ στην αριστερή πολιτική δεν το έχει μάθει αυτό, λυπούμαστε, αλλά καλύτερα είναι να σιωπήσει! Γιατί δεν κάνει τίποτε άλλο από «αρχίδια πολιτική» όταν μας προτείνει να αγνοούμε τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα πούμε την αλήθεια στο λαό.

Φίλε mikavour, δεν θα μπούμε στη συζήτηση περί ευρώ ή δραχμής. Δεν θεωρούμε ότι είναι η ώρα. Και δεν θα στρώσουμε το δρόμο στον κύριο Σόιμπλε να μετατρέψει τις εκλογές σε δημοψήφισμα για το ευρώ. Αν μας βγάλουν τα μάτια, μας τα βγάλανε. Δεν σκοπεύουμε όμως να τους προσφέρουμε και το πηρούνι με τα ίδια μας τα χέρια για να τους διευκολύνουμε! Μία από τις κρισιμότερες παραμέτρους στην πολιτική είναι το timing. Κάποτε ο Βλαδίμηρος είχε πει: Χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά. Τώρα είναι η ώρα! Ε λοιπόν, δεν εκτιμούμε ότι τώρα είναι η ώρα!


Τα λέμε


ΥΓ Μη χάσεις την επόμενη ανάρτηση!

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Αγαπητέ Μαρκομ Ξ.

Έχεις ακούσει που λένε "κοιμήσου εσύ και η τύχη σου δουλεύει" ... Μια έκφανση αυτού το ρητού με γλύτωσε από τον κόπο να σου εξηγήσω που έγκειται ο "οπορτουνισμός" του ΣΥΡΙΖΑ ... εγώ κοιμόμουν είχα την εξαιρετική τύχη να συμπυκνώσεις εσύ τον συριζίτικο οπορτουνισμό στην παρακάτω φράση:
----------
"Αυτό σημαίνει ότι αν παρουσιάζεται μια ευκαιρία να πετύχει κάτι λιγότερο από το όλο, κάτι ειδικότερο από το γενικό, το οποίο όμως είναι μετρήσιμο και όντως υπονομεύει σημαντικά την πολιτική των αστών, η αριστερά θα κάτσει σαν πεισματάρικο μωρό στη γωνία και θα καταγγέλλει δεξιά και αριστερά;"
----------
Κατ' αρχάς να σου πω ότι οι όροι "οπορτουνισμός" και "ρεβιζιονισμός" έχουν νόημα μόνο γι αυτούς που έχουν συμφωνήσει να τους αποδίδουν ένα ορισμένο περιεχόμενο δηλαδή σε μια συζήτηση μεταξύ μαρξιστών - λενινιστών οποίοι και τους χρησιμοποίησαν στη δεκαετία του 60 για να περιγράψουν την διαστρέβλωση και διαστροφή της επαναστατικής πολιτικής.

Για να ξεκαθαρίσω μια πρώτη σύγχυση, το βασικό παράδειγμα τέτοιας πολιτικής ήταν και παραμένει το ΚΚΕ και επομένως πάσα ομοιότητα της άποψής μου με την άποψη που εκφράζει η Αλέκα και τα παπαγαλάκια του ΚΚΕ είναι μόνο στις λέξεις.

Μέχρι την συγκρότηση της πρώτης συριζικής λυκοσυμμαχίας μπορούσα να χρησιμοποιώ τους όρους αυτούς στην "συζήτηση" με τους ανθρώπους της ΚΟΕ και των άλλων ομάδων που θεωρούν εαυτούς μαρξιστές - λενινιστές Σήμερα δεν μπορώ να τους χρησιμοποιώ σαν συμφωνημένους ούτε μ' αυτούς.

Με τους ανθρώπους του συνασπισμού δεν είχε ποτέ νόημα να τους χρησιμοποιώ, και τελικά σ' αυτή την συζήτηση δεν χρησιμοποίησα τον όρο "οπορτουνισμός" για να χαρακτηρίσω τον Σύριζα αλλά για να εξηγήσω την αφετηρία της δικής μου σκέψης στην κριτική (στην πολεμική για να είμαι ακριβής) που κάνω στον Σύριζα. Για μένα ο Σύριζα είναι ένας σάπιος στυλοβάτης του εξουσιαστικού συστήματος και επομένως είναι τόσο Αριστερός όσο δικτατορία του προλεταριάτου ήταν η Σοβιετική Ένωση του Χρουστσόφ, του Μπρέζνιεφ και του Γιέλτσιν.

Αν την ιδέα ότι ο Σύριζα "πέτυχε" κάτι λιγότερο από το όλο, κάτι ειδικότερο από το γενικό αλλά "μετρήσιμο" που "όντως υπονομεύει σημαντικά την πολιτική των αστών" την εξέφραζε κάποιος "ευρωκομουνιστής" της νεότητάς μου θα έκλεινα το μάτι στον σύντροφό μου τον "μαρξιστή-λενινιστή" και θα έλεγα "πάει κι αυτός, τον χάσαμε, πέρασε στον οπορτουνισμό" και ενδεχομένως θα κάναμε την αυτοκριτική μας γιατί κάτι δεν κάναμε σωστά και τον χάσαμε.

Σήμερα όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο "οπορτουνισμός" έχει γίνει κοινή λογική και η "καταγγελία" του μια γελοιογραφία της επαναστατικής λογικής, για τύπους σαν τον Μαΐλη.

Αν θέλουμε λοιπόν να κάνουμε μια σοβαρή πολιτική συζήτηση -- αντιπαράθεση απόψεων -- πρέπει να αφήσουμε κάτω τα "αυτονόητα" πως, π.χ., όποιος κατηγορεί τον σύριζα για καραγκιοζιλίκι στρώνει με βούτυρο το ψωμί της αστικής τάξης ή πως το ότι ο σύριζα βγήκε δεύτερο κόμμα είναι σώνει και καλά κατάκτηση της κοινωνίας.

Μπορεί το καραγκιοζιλίκι να είναι που στρώνει με βούτυρο το ψωμί και ο χλευασμός του καραγκιόζη να το ξεστρώνει και μπορεί επίσης η "κατάκτηση" να είναι το Βατερλό της κοινωνίας και η καταγγελία της "κατάκτησης" να το αποτρέπει. το κυριότερο όμως είναι ότι η επιπόλαιοι "χοροί" και "πανηγύρεις" μας εμποδίζουν να αναχθούμε σε ανώτερες, ευρύτερες και βαθύτερες λογικές που θα αξιολογούσαν τα πραγματικά κέρδη των συμβάντων και θα προφύλαγαν από την εξανέμιση τους.

(θα γράψω πιο κάτω ένα δεύτερο κομμάτι πάνω στα ζητήματα που θέτεις)

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

Σας παρέχεται εδώ η ευκαιρία ( οππορτουνιτέ ... για να μην αλλάζω γραμματοσειρά ) να κάνετε ένα φροντιστήριο αραμαΐκής ανέξοδα.

Να θυμηθούμε ότι η αραμαΐκή είναι μια αρχαία γλώσσα που επιβιώνει εν μέρει σε ορισμένα σύγχρονα ιδιώματα και ομιλείται πλέον μόνο από εξειδικευμένους ..ακαδημαϊκούς.

Να σημειώσω δε ότι εν Ελλάδι η τεράστια πλειοψηφία των κατοίκων ομιλεί την ελληνική και μάλιστα τα τελευταία χρόνια με συνεχώς περιοριζόμενο λεξιλόγιο που περιλαμβάνει λέξεις όπως :

"ανεργία" , "πείνα" , "δυστυχία"
"απελπισία" , "ξεπούλημα" , "φτώχεια μαύρη" κτλ.

Να προσθέσω δε ότι , δεδομένων των συνθηκών , η τεράστια αυτή πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται για μαθήματα αραμαϊκής , πόσω μάλλον διότι τα περιθώρια του χρόνου τελείωσαν προχθές , ενώ τα λεφτά για τα ιδιαίτερα μαθήματα θα πάνε μόνο για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με τους γνωστούς όρους υποτέλειας.

Να δηλώσω κλείνοντας ότι σέβομαι απόλυτα και τη θέση και τις ενστάσεις του κυρίου ΚΠ και ότι το εμπεριεχόμενο στο σχόλιο μου ελαφρύ σκώμμα ας μη το πάρει κατάκαρδα , ειδικά αν λάβει υπόψιν ότι προέρχεται από ένα σαλεμένο της ιδίας περίπου ηλικίας

Γιάκοβ

Μάρκομ Ξ είπε...

γεια σου ορέ Γιάκοβ γλωσσολόγε!

γεια σου και σένα Κωστή λεπτολόγε!

με εγκάρδια συμπάθεια, γιατί τι έχουμε εμείς -στο κάτω κάτω- να χωρίσουμε,

Μάρκομ Ξ (για τους πολύ δικούς Νάρκομ)

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Παρεμπιπτόντως επί του σχολίου σου αγαπητέ LeftG700 ας ξεκαθαρίσουμε δυο πράγματα:
Α) Είμαι και εγώ αργός αλλά είσαι και εσύ βιαστικός ...
Όταν φτάσει ένας άνθρωπος (εν προκειμένω εγώ) να ονομάζει την (καθ' υμάς) Αριστερά "υπαρκτή Αριστερά" και στο τέλος σκέτη "υπαρκτή", συνεχίζοντας όμως να λέει ότι είναι απαραίτητη η Αριστερά και ότι αργά ή γρήγορα θα γεννηθεί μέσα από την κοινωνική βάση μια αριστερά της κοινωνικής βάσης (και όχι κοινωνική αριστερά -- παρασάγγες διαφορετικό) πρέπει να τον υποψιάζεσαι ότι έχει μια πρόβλεψη για τις εξελίξεις και ένα σχήμα στο μυαλό του για το πώς θα είναι η Αριστερά της Κοινωνικής Βάσης.

Β)Δεν βλέπω κανένα κουσούρι και καμιά αμαρτία στα σχήματα της "υπαρκτής" ... είναι όλα τέλεια !!! απλά είναι τέλεια τμήματα μιας παράταξης ιδεολογικά αντίπαλης, πολιτικά εχθρικής και κοινωνικά επικίνδυνης.

Εγώ έχω καταλήξει επίσης:

I don't mind that they are bastards, but they are not my own bastards!

Βεβαίως σ' αυτά τα σχήματα ή και έξω από αυτά τα σχήματα υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα κι αν είναι εντελώς απαράδεκτοι δεν παύουν να είναι "δικοί" μου άνθρωποι

Γ) Για το αν αύριο η Αριστερά της Κοινωνικής Βάσης θα γίνει κι αυτή υπαρκτή ... αυτό πάει μαζί με το αν θα έχει ιεραρχία ... και επ' αυτού μια φράση μόνο: η κρίση που περνάμε αυτό τον καιρό είναι κρίση της θεσμικής οργάνωσης της κοινωνίας δηλαδή κρίση της ιεραρχίας. Το ερώτημα που δεν θέλει κανείς να απαντήσει είναι: "όταν θα τελειώσει αυτή η κρίση θα συνεχίσει να υπάρχει ιεραρχία;" ...

Δ) Τι να κάνουμε; Απάντηση: Τίποτα που να φαίνεται, τίποτα που να το βγάλουμε στα μπαλκόνια σαν προεκλογική επικοινωνία, τίποτα που να "καταγραφεί" στο εκλογικό αποτέλεσμα. Μπορούμε όμως να συνεχίσουμε να κάνουμε συνειδητά αυτό που ήδη κάνουμε ασυναίσθητα μπορούμε να βάλουμε σύγχρονες αρχές στις σχέσεις μας και στις συζητήσεις μας. Μπορούμε να καταργήσουμε και συνειδητά μεταξύ μας την ιεραρχία.

Ε) Λες: "Και δεν μπορεί ούτε μία (1) να πραγματοποιηθεί χωρίς τον απαιτούμενο πραγματισμό! Δεν ξέρουμε αν έχεις απορρίψει τον Λένιν (ή και τον Γκράμσι και τον Μακιαβέλι). Ας μην απορρίψουμε όμως και την ίδια την Ιστορία!"

Συγνώμη αλλά εδώ έχω δυό ενστάσεις:

1. "πραγματισμός" είναι το συνώνυμο του "θετικισμού" και θετικισμός = πραγματισμός σημαίνει ακριβώς την απόρριψη της ιστορικότητας των κοινωνικών πραγμάτων.
2. Οι αρχές δεν πραγματοποιούνται φωτίζουν την πολιτική πράξη. Λέμε για παράδειγμα: κάνω πολιτική εντός αρχών ... κάνω συμβιβασμούς εκτός αρχών.

Σε ότι αφορά τον Αλαβάνο το ζήτημα δεν είναι οι αρχές του αλλά το νόημα της παρέμβασής του και το αποτέλεσμα της παρέμβασής του. Σ' αυτό αποκλείεται να συμφωνήσουμε γιατί εσείς παίρνετε σαν δεδομένο (σαν αρχή σας δηλαδή :-)) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι Αριστερά και εγώ παίρνω σαν δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μια πλευρά του νέου εξουσιαστικού ονείρου του "διμετωπισμού" που θα αντικαταστήσει τον "δικομματισμό".

Μπορούμε όμως να συμφωνήσουμε ότι δεν υπάρχει πολιτική που δεν έχει αρχές. Κατά την δική μου άποψη μια πολιτική ή θα έχει Αρχές Συντηρητικές ή θα έχει Αρχές Επαναστατικές. Και εδώ θα έρθω να συμφωνήσω ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική είτε της μιας πλευράς είτε της άλλης που δεν κάνει συμβιβασμούς με την απέναντι πλευρά χωρίς να βγαίνει από τις αρχές της.

Λαμπρό παράδειγμα είναι ο καυγάς του Λένιν με τον Τρότσκι για την συνθήκη του Μπρεστ - Λιτοφσκ όπου ο Λένιν είπε ότι δεν μπορείς να είσαι επαναστάτης ... αν δεν μπορείς να συρθείς με τα μούτρα στην λάσπη (να ταπεινωθείς) απέναντι στον αντίπαλό σου για να συντηρήσεις την κοινωνία σου. Όχι λοιπόν δεν έχω ξεγράψει ούτε από το μυαλό μου ούτε από την καρδιά μου τον Λένιν ...

... αλλά τον Τρότσκι και τον Τσίπρα και τον Ρινάλντι τους σιχαίνομαι ... και που αναγκάζομαι να τους πιάνω στο στόμα μου λυπάμαι...

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Γιάκοβ

Να σημειώσω δε ότι εν Ελλάδι η τεράστια πλειοψηφία των κατοίκων ομιλεί την ελληνική και μάλιστα τα τελευταία χρόνια με συνεχώς περιοριζόμενο λεξιλόγιο που περιλαμβάνει λέξεις όπως :

"ανεργία" , "πείνα" , "δυστυχία"
"απελπισία" , "ξεπούλημα" , "φτώχεια μαύρη" κτλ.

Συμφωνώ: και θα πλουτίσουν το λεξιλόγιό τους και με τις λέξεις "θάνατος", "όλεθρος", "φρίκη" και "καταστροφή"

... αν δεν διδαχτούμε την Αραμαϊκήν ...

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Αγαπητέ Μάρκο,

Κατ' αρχήν (μία [αρχή] και στο χέρι) χαιρετίζω την δήλωσή σου ότι δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε, και τελειώνω για σήμερα -- αναμένοντας την επόμενη ανάρτηση με την οποία με απειλεί ο LeftG700 -- με τα περί της παρέμβασης Αλαβάνου, για τελευταία φορά.

Να ξεκαθαρίσω: τον Αλαβάνο τον συμπαθώ τον Τσίπρα τον σιχαίνομαι. Αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να διαφωνώ με τον Αλαβάνο, και επίσης σαν "σταλινικός" να κατανοώ την ευκολία με την οποία μεταστρέφονται οι άνθρωποι από την λατρεία στην απόρριψη του Αλαβάνου, καθώς επίσης και την γοητεία που ασκεί (προς το παρόν) ο "πολύφερνος" Τσίπρας.

Κατά την γνώμη μου, η συζήτηση περί ευρώ και δραχμής είναι εκτός θέματος, είναι μια παγίδα. Στην πραγματικότητα η συζήτηση που υποκρύπτεται είναι περί "εθνικής εξάρτησης" και "εθνικής ανεξαρτησίας" και αυτό που έχουμε εμείς οι αριστεροί να συζητήσουμε είναι γιατί "υποκρύπτεται" και δεν γίνεται στα ίσια και παλικαρίσια.

Γιατί δηλαδή δεν μας λέει ο ΣΥΡΙΖΑ κύριοι "ανήκομεν εις την δύσην" και γιατί δεν μας λέει ο Αλάβάνος "κύριοι είμαστε ο αδύνατος κρίκος που θα σπάσουμε την ιμπεριαλιστική αλυσίδα και θα κατακτήσουμε την εθνική ανεξαρτησία"

Πολύ απλά γιατί τίποτε από τα δύο δεν μπορεί να ειπωθεί σήμερα, όχι γιατί οι έννοιες και της εξάρτησης και της ανεξαρτησίας έχουν παρωχηθεί αλλά γιατί οι όροι και της εξάρτησης και της ανεξαρτησίας έχουν αλλάξει.

Θα μου πείτε το λέει το ΚΚΕ ... βεβαίως το ΚΚΕ το λέει γιατί οι επιτελείς του φασίστες είναι αλλά βλάκες δεν είναι ... ξέρουν ότι ο μόνος φασιστικός άξονας που μπορεί (αν μπορεί) να σχηματιστεί σήμερα θα ξεκινάει από την Κίνα και η Κινέζοι φασίστες ξέρουν ότι το ΚΚΕ είναι ο μόνος πολιτικός σχηματισμός στην Ευρώπη που μπορεί να υπηρετήσει αυτό τον άξονα.

Το "ανήκομεν στην δύσην" όπως και να το πει όποιος και να το πει σήμερα θα ακυρωθεί ως Αριστερός και αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός της Ελλάδας ούτε ο διάβολος της Ευρώπης. Η Ευρώπη χρειάζεται απελπισμένα μια αντιπολίτευση και πολύ φοβάμαι ότι πολλοί στην Ευρώπη θα θεωρούν τον Αλαβάνο πιο χρήσιμη αντιπολίτευση από τον Τσίπρα. Απλά τους φεύγει από το πλαίσιο όπως, ας μην ξεχνάμε, έγινε τον Δεκέμβρη του 2008.

Ο Αλαβάνος από την άλλη μεριά κάνει δύο λάθη που είναι εγγενή στο αριστοκρατικό του DNA. Από την μια μεριά κάνει το ίδιο λάθος που κάνουν οι ξενέρωτοι του Σύριζα, καταλαβαίνει ότι έξω από το Μνημόνιο σημαίνει έξω από το ευρώ αλλά δεν καταλαβαίνει ότι έξω από το ευρώ σημαίνει έξω από την Ευρώπη και έξω από την Ευρώπη σημαίνει έξω από το ενιαίο παγκόσμιο εξουσιαστικό σύστημα.
(συνεχίζεται)

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

(συνέχεια)
Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ η Ελλάδα θα γίνει ο αδύνατος κρίκος της κατάρρευσης του παγκόσμιου συστήματος εξουσίας και η πρωτοπορία για το πέρασμα στον "κομμουνισμό" ;;; !!!
Καθόλου απίθανο κατά την γνώμη μου (μήπως και στα '40 από την Ελλάδα δεν ξεκίνησε το ξήλωμα του φασιστικού πουλόβερ;;) ... αλλά πώς μέσα από ποιες καταλυτικές διαδικασίες μέσα σε ποιες διεθνείς καταστάσεις;;;

Ο Αλαβάνος επίσης δεν καταλαβαίνει ότι η Αριστερά δεν έχει να πει στον "λαό" την αλήθεια. Την αλήθεια τους, την λένε στο λαό όλοι, από τον Τσίπρα - Ρινάλντι μέχρι την Χρυσαυγή. Η "αρμοδιότητα" της Αριστεράς είναι είναι μέσα στο στο "λαό" να είναι δικτυωμένη μαζί με τον "λαό" να ΤΡΕΦΕΤΑΙ από τον λαό (όχι από τις επιχορηγήσεις) και να συζητάει με τον λαό δίπλα δίπλα και όχι από τα μπαλκόνια και από τα ΜΜΕ του συστήματος. Και όλα αυτά δεν μπορεί να τα κάνει ούτε όπως τα έκαναν οι μπολσεβίκοι γιατί δεν είμαστε σήμερα στην εποχή των μπολσεβίκων ούτε όπως τα έκαναν οι μαρξιστές-λενινιστές γιατί δεν είμαστε σήμερα στην εποχή της Πολιτιστικής Επανάστασης. Πρέπει να εφεύρουμε την Αριστερά της εποχής του Ιντερνέτ... ότι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό.

Επομένως για να τελειώνουμε παιδιά η (καθ' υμάς) Αριστερά δεν απέτυχε να "πείσει" τον "λαό" ... δεν υπήρξε από πολύ καιρό Αριστερά, δεν έδωσε ποτέ τον λόγο στο "λαό", αντίθετα όπου μπορούσε και όσο μπορούσε του βούλωσε το στόμα. Δεν ξέρω αν κανένας έχει γνωρίσει από μέσα τις μεταπολιτευτικές κομματικές οργανώσεις οργανώσεις της Αριστεράς ... εγώ γνώρισα την Α/συνέχεια και όποτε θέλετε να σας πω την καυτή εμπειρίες μου από το βασίλειο του Ρινάλντι ...

καληνύχτα για σήμερα ... καθυστέρησα άλλη μια μέρα το άρθρο μου για την παρέμβαση του Αλαβάνου αλλά χαλάλι μου (και χαλάλι σας).

Μάρκομ Ξ είπε...

«Three passions, simple but overwhelmingly strong, have governed my life: the longing for love, the search for knowledge, and unbearable pity for the suffering of mankind. These passions, like great winds, have blown me hither and thither, in a wayward course, over a great ocean of anguish, reaching to the very verge of despair.»
Από την εισαγωγή της αυτοβιογραφίας του Bertrand Russell

Αυτοί που με ξέρουν δεν εκπλήσσονται, γιατί γνωρίζουν ότι είμαι γνωστός «κλέφτης» ρήσεων που έχουν πει άλλοι. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτό το απόσπασμα συνοψίζει σε μεγάλο βαθμό το Είναι μου. Δεν το μεταφράζω, γιατί ανέκαθεν θεωρούσα ότι αν μεταφράσεις κάτι από τη γλώσσα που έχει πρωτοειπωθεί, αλλάζεις –έστω λίγο- το νόημά του.

Σύντροφοι, φίλοι και συνοδοιπόροι νιώθω ότι κάτι τείνει να συμβεί. Ξέρω. Θα σκεφτείτε ότι γίνομαι συναισθηματικός. Ίσως συγκινηθείτε λίγο από τα λόγια μου. Αλλά οι πιο ψύχραιμοι από εσάς θα χαμογελάσουν συγκαταβατικά και θα σκεφτούν: «Εντάξει, σε καταλαβαίνω, αλλά η πολιτική δεν καταστρώνεται με συναισθηματισμούς». Μπορεί να είναι και έτσι. Άλλωστε, ποιος μπορεί να ξεδιαλύνει το μυστήριο των μυριάδων χημικών αντιδράσεων που συμβαίνουν μέσα μας και γεννούν τις σκέψεις και τα συναισθήματα;

Μέχρι πρόσφατα γκρίνιαζα. Ναι, το αναγνώριζα, αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι για αυτό. Θυμάμαι το σύνθημα «Μην γκρινιάζεις. Οργανώσου». Το δοκίμασα. Χρήσιμες εμπειρίες, ελάχιστο αποτέλεσμα. Έτσι και αλλιώς, ποτέ δεν είχα την ανάγκη να ανήκω σε μια ομάδα ομοϊδεατών για να αυτοϊκανοποιούμαι. Έχω τους κολλητούς.

Δεν είχα κάτι ουσιαστικό να πω. Δεν μπορούσα να συνεισφέρω στην υπόθεση της ανατροπής. Είχα σαν μόνο άλλοθι, το γεγονός ότι πάλευα για τη συνδικαλιστική αφύπνιση των συναδέλφων στον χώρο εργασίας μου.

Σήκωνα το ένα χέρι για να κουνήσω το δάχτυλο και με το άλλο το κατέβαζα. Είχα χάσει τη διάθεση να συνεχίσω το διάβασμα της θεωρίας. Όχι γιατί νόμιζα ότι τα ξέρω όλα. Αλλά γιατί δεν έβλεπα νόημα σε αυτό. Μόνο ιστορία και εκτιμήσεις αναλυτών. Χρήσιμα πράγματα, αλλά μόνο για να λες πως θα έπρεπε να ήταν. Όχι για να βρίσκεις πως θα γίνουν. Ξεφύλλιζα το τετράδιο με τις σημειώσεις από το «Κεφάλαιο» και βαυκαλιζόμουν με όσα είχα καταλάβει. Ταυτόχρονα με έπιανε ένα σφίξιμο στην καρδιά γιατί ήξερα ότι είμαι μόνος, ανάμεσα σε πλήθος. Τι να το κάνω που είχα ξεδιαλύνει τη διαφορά μεταξύ αξίας χρήσης και ανταλλακτικής αξίας; Θα με βοηθούσε να πείσω τον φίλο μου να ψηφίσει αριστερά ή να κάνει απεργία; Θα μου έδινε λύση για την επαγγελματική μου αβεβαιότητα;

Κάτι άλλαξε. Έχω μια διαίσθηση συντρόφια. Ταξικό ένστικτο; Πολιτική διαίσθηση; Απεγνωσμένη προσπάθεια να αγκιστρωθώ σε μια ελπίδα; Ειλικρινά δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι βλέπω γνήσια αισιοδοξία σε ανθρώπους που μέχρι χτες έσκυβαν το κεφάλι. Μιλάω για οικονομία, εργασιακά, δημοκρατία με ανθρώπους που δεν ήξεραν μέχρι χτες τι σημαίνει πολίτευμα και ποια είναι η διαφορά της δημοκρατίας με τη χούντα.

Κάτι αλλάζει συντρόφια, συνάνθρωποι. Θαυμαστά πλάσματα που έχω την τύχη να επικοινωνώ μαζί σας. Με όλους. Συμφωνούντες και διαφωνούντες. Μπορεί το ραντεβού μας με την ιστορία να μην είναι στις 17 Ιούνη 2012. Μπορεί να μην ξημερώσει η 18η Ιούνη μια διαφορετική ημέρα. Αλλά σας εκλιπαρώ. Αγνοήστε το παραλήρημα μου, αν σας είναι αδιάφορο. Καλλιεργήστε όμως την ελπίδα. Είναι γόνιμο το έδαφος. Μην αναζητάτε το όλον, τώρα που έχουμε την ευκαιρία να κατοχυρώσουμε κάτι. Την πίστη στις δυνάμεις μας. Την αυταξία του κάθε μοναδικού ανθρώπου. Αυτού που έχει το χάρισμα και τη δυνατότητα να συμπράττει μαζί με άλλους. Ξεχωριστός μεταξύ ίσων. Περήφανος μεταξύ ταπεινών. Αυτόνομος και αλληλοεξαρτώμενος.

Μην την πετάξετε αυτή τη δυνατότητα συντρόφια. Να επικοινωνήσουμε. Να ακούσουμε ο ένας τον άλλον. Να ονειρευτούμε. Είμαστε πολλοί συντρόφια. Όλο και κάποιος θα έχει κάτι χρήσιμο να πει.

εγκάρδια,
Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

Είσαι τόσο σίγουρος ορέ ΚΠ που με κάνεις και ανησυχώ

Γιάκοβ

ΥΓ όχι ότι εγώ δεν έχω ενστάσεις και ανησυχίες , για να τα λέμε όλα , αλλά την αραμαϊκή σου δεν την ασπάζομαι. Υπάρχουν πιό επείγοντα που ζητούν διέξοδο και οι κίνδυνοι που επισημαίνεις είναι αυτονόητοι . Ομοίως αυτονόητοι είναι και οι ..ψαλμοί του ιερεμία. θα μου πεις αυτό δεν έσωσε τους Εβραίους... Νομίζεις ότι θα σώσουν εμάς ;;;

Ανώνυμος είπε...

Narkom

είσαι συγκινητικός ώρες ώρες ορέ μπαγάσα αλλά για να είμαι ειλικρινής προβλέπω θύελλα και πάρτε νερό μαζί σας.

Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα αναζητήσω την ελπίδα για τα παιδιά μου στην απόλυτα συμπαγή ( αλλά πάσχουσα από κατανόηση της ιστορίας ) συλλογιστική του αγαπητού ΚΠ . Δεν έχω αυτά τα περιθώρια. Με την όποια συμβολή μου , με τη παρουσία μου με το λόγο και τη καρδιά μου θα τη παλέψω αυτή τη χαραμάδα , γιατί απλούστατα δεν μου έχει μείνει ούτε φώς , ούτε και άπλετος χρόνος ως σημαία ευκαιρίας.

Κωστή

ομολογώ ότι αντιλαμβάνομαι μια ..εργώδη μοναξιά στην εμβρίθεια σου. Ειλικρινά θα το ήθελα αλλά δεν έχω ούτε τη διάθεση ούτε το χρόνο να συζητήσω εκτενώς μαζί σου , οπότε συγχώρεσε μου τις όποιες αιχμές. Σε κάθε περίπτωση , επειδή τους ξέρω καλά από πολύ παληά , δεν θα τολμούσα ποτέ να φανταστώ αυτά που σου προσάπτουν οι Μαΐληδες..

Γιάκοβ

Μάρκομ Ξ είπε...

Θύελλα σ/φε Γιάκοβ, θύελλα.
Αλλά ευτυχώς την είδαμε στο δελτίο και θα 'μαστε έτοιμοι ;-)

για τα παιδιά μας ρε γαμώτο,
Μάρκομ Ξ

Υ.Γ. Με έκανες και χαμογέλασα

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Αγαπητοί φίλοι,

Νομίζω ότι το θέμα, αν και χωρίς ουσιαστικά να θιχτεί, εξαντλήθηκε. Όποια επιχειρήματα μπορούσαν να ειπωθούν ειπώθηκαν. Μπορεί να ήταν άσχετα (και άχρηστα) όπως το, εκ μέρους μου, μάθημα περί "οπορτουνισμού", τεκμηρίωσαν όμως την πραγματικότητά της υποκειμενικότητας των ανθρώπων που συμμετείχαν στην συζήτηση.

Για μένα η συζήτηση ήταν εξαιρετικά χρήσιμη, γιατί συμπλήρωσε μερικές λεπτομέρειες της άποψης που προσπαθώ να διαμορφώσω για την σημασία της ιστορικής στιγμής που περνάμε εν μέσω κρίσης και φωτίζει μερικά στοιχεία των κοντινών πολιτικών εξελίξεων που προσπαθώ να φανταστώ.

Αν δεν ήταν σ' αυτή την συγκυριακή παρέα, ο Γιάκομπ, θα σας έδινα μια εικόνα που νομίζω περιγράφει την κατάσταση της τμήματος της παρέας που υπερασπίζεται τον ΣΥΡΙΖΑ. Μια που είναι και ο Γιάκομπ όμως θα περιοριστώ στο εξής:

Εγώ δεν μιλάω σε μια συζήτηση ούτε για να πείσω τους συνομιλητές μου ούτε για να επιβάλω την άποψή μου. Μιλάω για να καταθέσω την άποψή μου και για να την εκθέσω στην κριτική, ώστε να την βελτιώσω.

επομένως αγαπητέ Γιάκομπ.

θα ήθελα να σου πω ευθέως ότι εγώ δεν μετέχω σε μια συζήτηση για να παραστήσω την αυθεντία. Λέω την άποψή μου και χαίρομαι όταν κάποιος έχει μια σοβαρή κριτική να μου κάνει.

Επομένως το σκήπτρο της αυθεντίας, που διεκδικείς με την παρακάτω φράση:
.......
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα αναζητήσω την ελπίδα για τα παιδιά μου στην απόλυτα συμπαγή (αλλά πάσχουσα από κατανόηση της ιστορίας) συλλογιστική του αγαπητού ΚΠ.
........
δεν κινδυνεύει από εμένα ... σε ότι με αφορά μπορείς να το κρατήσεις και να το τοποθετήσεις όπου σε ευχαριστεί και να το βλέπεις κάθε μέρα να το χαίρεσαι.

Να σε πληροφορήσω όμως ότι αφού είσαι τόσο απασχολημένος προκειμένου να θρέψεις τα παιδιά σου ώστε δεν μπορείς να πεις τις αντιρρήσεις σου σ' αυτό που λέει ο πάσχων από κατανόηση της ιστορίας, είναιανέντιμο να καταφεύγεις στα πεταχτά σε ψυχογραφικές αναλύσεις του ασθενούς.
Και μια και αναφέρεσαι τόσο συχνά στα παιδιά σου, έχεις πραγματικά παιδιά ή τα χρησιμοποιείς ρητορικά σαν επιχειρήματα για να καταδείξεις την αυθεντία σου;

Γιατί εγώ σ' αυτή την συζήτηση από σένα άλλο επιχείρημα εναντίον της "συμπαγούς" (!!!) άποψής μου δεν άκουσα.

Κ.Π.

ΥΓ Γιάκομπ, ειλικρινά, τα περί ανεντιμότητας μη τα πάρεις κατάκαρδα την οοοοοοολοι οι αντίπαλοι της ... Αραμαϊκής.

Ανώνυμος είπε...

Κωστή

Επειδή

α)δεν θέλω να βριστούμε και μάλιστα σε ...ξένο μαγαζί , δεν θα το πάρω ...κατάκαρδα αυτό το περί "ανεντιμότητας" που μου προσάπτεις

β) το συμπαγές της άποψης σου προφανώς δεν αποτελεί θέσφατο , ούτε το εννόησα έτσι

γ) δεν αμφισβήτησα τα δικά σου προσωπικά στοιχεία ( αυτά που παρουσίασες εδώ ) , όπως πχ τις αψιμαχίες σου με τους ΚΚΕδες και την αγωνιστική σου παρουσία , καλό θα ήταν να μην αμφισβητείς τα προσωπικά στοιχεία που παρέχω εγώ σε αυτή τη συζήτηση , ούτε την αγωνία μου για το μέλλον των παιδιών μου ( αλλά και όλων των παιδιών ). Σε κάθε περίπτωση ούτε αυτό με χαλάει και σε πληροφορώ ότι έχω δύο παιδιά ηλικίας 20 ετών ( κόρη ) και 16 ετών ( γυιό ). Λόγω διαφόρων εμπλοκών του βίου παντρεύτηκα λίγο ..γινωμένος αν με εννοείς

δ) δεν έχω τίποτα να χωρίσω μαζί σου , ούτε ενδιαφέρομαι να συζητήσω πράγματα που εξάντλησα προ 30ετίας


...σε αφήνω να κάνεις εσύ το κλείσιμο αυτής της ορέας συζήτησης

Μόνο μη φανταστείς ποτέ ότι υπεκφεύγω , αλλά ξαναδές αν θέλεις αυτό που σου έγραψα : ότι η θεώρηση σου του ιστορικού γίγνεσθαι πάσχει.

Γιάκοβ

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Γιάκοβ,

Επιμένεις να παριστάνεις την αυθεντία λοιπόν άκου:

Εσύ έχεις εξαντλήσει πριν από 30 χρόνια τα ζητήματα που με απασχολούν άρα είσαι αυθεντία καμιά αντίρρηση.

Εγώ πριν από 50 χρόνια από την ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉ ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗ αποφάσισα να έχω χεσμένες τις αυθεντίες και ελπίζω να μην έχεις αντίρρηση;

Μη κάνεις όμως το λάθος να μου ξαναδώσεις μ' αυτό το αφ' υψηλού ύφος συμβουλές γιατί θα με ενοχλήσεις.

Ανώνυμος είπε...

Μην ενοχλείσαι Κωστή

είμαι πράγματι αυθεντία...!

Να είσαι καλά

Γιάκοβ

OverTheHill είπε...

Φίλοι όλοι,

Παρόλο που τώρα πια η κουβέντα έχει ξεθυμάνει, ελπίζω τα σχόλια μου να μην μείνουν αδιάβαστα γιατί αφορούν όλους (μας).

Δεν θα εμπλακώ σ' επιμέρους σχολιασμούς, γιατί αυτό που θέλω να κάνω είναι να μετατρέψω τόσο την ανάρτηση όσο, κυρίως, την συζήτηση που ακολούθησε σε αντικείμενο ανάλυσης.

Αν όλοι εσείς (G700+σχολιαστές) ήσασταν μια κοινότητα, ένα χωριο (ας πούμε το γαλατικό χωριο του Asterix, το οποιο αντιστέκεται και πάντα θα αντιστέκεται), τι θα έλεγε ένας ανθρωπολόγος για σας; Δεν είμαι ανθρωπολόγος (το παράτησα το διδακτορικό στη μέση) αλλα ερασιτεχνικά θα τολμήσω μια ανάγνωση. Το χωριο σας, λοιπόν, στα ματια ενός outsider παρατηρητή είναι εντυπωσιακά εσωστρεφές και χαρακτηρίζεται από μια διάχυτη αμυντικότητα. Τηρουμενων των αναλογιών, παραπέμπει στο φαινόμενο του ιδρυματισμού:

“[Η] μακροχρόνια διαβίωση στο εσωτερικό ενός σχετικά κλειστού ιδρύματος [...] οδηγεί στο φαινόμενο του ιδρυματισμού, δηλαδή στην προσαρμογή του ατόμου στις κοινωνικές δομές του ιδρύματος, οι οποίες διαφέρουν από τις κοινωνικές συνθήκες έξω από αυτό.”

“Στις περιπτώσεις μακροχρόνιου εγκλεισμού η ζωή στο ίδρυμα θεωρείται το μοναδικό φυσικό πλαίσιο και η ζωή εκτός αυτού θεωρείται αδιανόητη. Η εμπειρικη διερεύνηση του βιώματος των εγκλεισμένων υποκειμένων καταδεικνύει ότι η σχετική εξάρτηση και η σταδιακή πορεία παθητικοποίησης, γεγονότα τα οποία δεν αποκλείουν ενεργητικές εκδηλώσεις αντίστασης ή εγχειρήματα άρνησης των θεσμικών επιταγών, αποτελούν βασικές συνέπειες του εγκλεισμού.”

“Η αναγκαστική διαβίωση στο εσωτερικό ενός τέτοιου ιδρύματος οδηγεί σε έκπτωση μια σειρά από κοινωνικές δεξιότητες των εγκλεισμένων. Με τα χρόνια αναπτύσσεται μια προσαρμοστική τακτική, η οποία βασίζεται στη «φιλοσοφία της ελάχιστης προσδοκίας».”

http://www.grsr.gr/preview.php?c_id=200

Η δήλωση των G700 "they may be bastards but they are our bastards" αποδίδει γλαφυρά αυτό το πλαίσιο της "φιλοσοφίας της ελαχιστης προσδοκίας" μέσα στο οποιο σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, με περισσότερες ή λιγότερες αντιστάσεις κινείστε όλοι. Η Αριστερά (όπως την ορίζει ο καθένας σας, σας παρακαλώ ας μην κολλήσουμε στον ορο) είναι ο ορίζοντας σας, το όριο της φαντασίας, της δημιουργικότητας και της ελευθερίας σας. Και το όριο αυτό είναι πολύ μικρό και η ελευθερια σας είναι στενόμυαλη και συντηρητική όταν τελικά το κεντρικό σας μέλημα είναι η προστασία της Αριστεράς. Και καταλήγετε να διυλίζετε τον κώνωπα και να καταπίνετε την κάμηλον (p.x. το πρόβλημα είναι το timing του Αλαβάνου και όχι το ότι ο Σύριζα δεν έχει, όχι Plan B, ούτε καν Plan A).

Όπως λένε οι Αγγλοσάξονες, ξέρω ότι μ' αυτά που λέω 'I'm not going το make any friends'. Ξέρω επίσης ότι είναι μάλλον απίθανο να καταλάβετε καν τι λέω, γιατί δε νομίζω ότι είσαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Κι αν σας κακοφαίνεται αυτό το τελευταίο, να σας θυμίσω ότι όλοι σας κάπως έτσι μιλάτε για τον 'κόσμο', τον 'λαό', την 'κοινωνική βάση' κλπ. Σε αντίθεση με το 'λαό', εσείς ξέρετε, κατανοείτε, καταλαβαίνετε, βλέπετε περισσότερα, δεν έχετε πλάνες κι αυταπάτες, έχετε τα κατάλληλα εργαλεία ανάλυσης και, φυσικά, λόγω της προνομιακής σας θέσης, αποδίδετε στον εαυτό σας το δικαίωμα να κρίνει ποτε και σε τι δόσεις είναι καλο ο 'λαός' να πάρει το φάρμακο της συνολικής εικόνας που εσείς κατέχετε.

Θα κλείσω m' ένα απόσπασμα από ίσως το πιο γνωστό γράμμα του Marx στον Arnold Ruge:

"But, if constructing the future and settling everything for all times are not our affair, it is all the more clear what we have to accomplish at present: I am referring to ruthless criticism of all that exists, ruthless both in the sense of not being afraid of the results it arrives at and in the sense of being just as little afraid of conflict with the powers that be."

http://www.marxists.org/archive/marx/works/1843/letters/43_09.htm

Ο εχων ώτα ακούειν ακουέτω...

Φιλικά,
Δέσποινα

Κωστής Παπαϊωάννου είπε...

Δέσποινα,
ευτυχώς γύρισα στην συζήτηση να δω αν ο Γιάκοβ παραδέχτηκε επιτέλους ότι είναι αυθεντία (για να ησυχάσω ότι σωστά τον έχω χεσμένο) και διάβασα το σημείωμά σου.
Συμφωνώ απολύτως με τις παρατηρήσεις σου και επίσης με τις παρατηρήσεις του Μαρξ ... άλλωστε ... και ο "δικός μου" ο Μάο έχει πει επί το λαϊκότερον "μη φοβάστε την αναταραχή" και επίσης "μια μεγάλη αταξία φέρνει μια μεγάλη τάξη" ...
Το ζήτημα όμως είναι το "τι να κάνουμε". Εδώ οι αγαπητοί G700 το έχουν θέσει αρκετές φορές ως ερώτημα αλλά η απάντηση που περιμένουν είναι τι να κάνουμε μέσα στο πλαίσιο που θεωρούν δεδομένο και μέσα στις σχέσεις που επίσης θεωρούν δεδομένες.
Επειδή όμως τέτοια απάντηση δεν υπάρχει αναγκάζονται και αυτοί αλλά και εγώ να περιοριζόμαστε στο αόριστο ίδρυμα της "υπαρκτής" που αυτούς μεν τους "σηκώνει" εμένα όμως όχι.
Έχεις δίκιο στην παρατήρησή σου ότι οι ιδρυματισμένοι "βλέπουμε" αφ' υψηλού τον "λαό" και την "κοινωνική βάση", αλλά νομίζω ότι το κάνουμε αναγκαστικά γιατί και η κοινωνική βάση (και οι αριστεροί της κοινωνικής βάσης) είναι το ίδιο "ιδρυματισμένοι" με μας. Επομένως όπου και να βρισκόμαστε είμαστε μέσα στο ίδρυμα και αναπαράγονται ιδρυματικές συζητήσεις σαν αυτή που είδες εδώ, όπου ο καθένας (και εγώ) συμπεριφέρεται σαν "αυθεντία" και ό συνομιλητής του είναι η "κοινωνική βάση" ή ο "λαός".
Αυτή η κατάσταση είναι ολέθρια στην σημερινή εποχή αλλά δεν είναι τόσο απλό να ξεπεραστεί γιατί πολύ απλά το "εξουσιαστικό σύστημα" που το ξεπέρασμά του ήταν ο στόχος του σύγχρονου επαναστατικού κινήματος, όσο πιο φανερό γίνεται πως είναι "κλινικά νεκρό" τόσο περισσότερο ριζώνει μέσα στις ψυχές μας.
Κατά την γνώμη μου θα χρειαστεί να προχωρήσει η καταστροφή του θεσμικού συστήματος να υπάρξουν οι επιπτώσεις που συνεπάγεται αυτή η καταστροφή για να μπορέσουμε να ξεκολλήσουμε και από τον "φετιχισμό" της "αυθεντίας" αυτό που μπορούμε να κάνουμε αυτή την στιγμή είναι να προσέξουμε τα "παραδείγματα" που αναδύονται (τα οποία δεν είναι ποτέ καθαρά και στρογγυλά) και να ευχηθούμε πώς όταν θα φτάσουμε στο αμήν θα χρησιμοποιήσουμε (ως μέλη της κοινωνίας) γρήγορα και εύστοχα την πείρα μας για να βρεθούμε στην πραγματικότητα που είναι ήδη σήμερα κάτω από τα πόδια μας.

LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Είσαι μεγαλύτερος στα χρόνια. Θα μας συγχωρήσεις όμως μια επισήμανση;

Πιστεύεις αλήθεια ότι διατυπώσεις όπως τον έχω χεσμένο προάγουν έστω και στο ελάχιστο τη συζήτηση ή είναι έστω και στο ελάχιστο παραγωγικές;

Θα σε παρακαλούσαμε θερμά να το αποφεύγεις στο μέλλον.


Τα λέμε

Ενη είπε...

Να με συγχωρειτε που παρεμβαίνω στην τελευταια συζήτηση κ. Παπαιωννου και κας Δεσποινας, αλλά

βρειτε, να χαρειτ, μια αλλη διατύπωση απο αυτή του "ιδρυματισμου"

που παραπέμπει στα ιδρύματα των πνευματικά απροσάρμοστων ατόμων η ακόμα και στις φυλακές,
οπου οι τρόφιμοι,(πνευματικά και ψυχικά ανίκανοι), προσαρμόζονται και ζουν χωρίς επιθυμίες η στοχους.

Το βρίσκω, "βάρβαρο" να γίνεται αυτή η παρομοίωση για μεγάλα κοινωνικά σύνολα που προσβλέπουν,οχι μόνο σε μια "αλλαγή", αλα να "αλλαξουν τον ΄κόσμο".

Αυτος, νομίζω , ειναι και ο στόχος της Αριστερας οπου γης.

Ανώνυμος είπε...

Ορέ Λέφτηδες

γιατί δεν αφήνετε τον άνθρωπο να αφοδεύσει ελεύθερα ;;;;

Το δικαίωμα αυτό το κατέκτησε επάξια μετά δεκαετίες . Άλλωστε είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο γέρο Γιάκοβ είναι ...καθήκι.

Χαίρω επίσης που ο ΚΠ βρήκε συζητητή επιτέλους στο πρόσωπο της καθ' όλα σεβαστής Δεσποίνης ημών ( με της οποίας τη παρέμβαση εν πολλοίς συμφωνώ ).

Γιάκοβ

OverTheHill είπε...

Κωστή,

Τα σχόλια σου είναι ευπρόσδεκτα και το εκτιμώ που θεώρησες την παρέμβαση μου αξια σχολιασμού.

Η παρατήρηση σου ότι όλοι βρισκόμαστε μέσα στο ίδρυμα μου θύμισε τον Wonko the Sane, ένα χαρακτήρα σ' ένα από t' αγαπημένα μου μυθιστορήματα, το Hitchhiker's Guide Το The Galaxy του Douglas Adams. Ο Wonko, λοιπόν, έχτισε το σπίτι του μέσα-έξω, έτσι ώστε το καθιστικό είναι μπροστά στο σπίτι, κι όταν ανοίγεις την πόρτα μπαίνεις στον κήπο. Όταν είσαι έξω από το σπίτι, στο καθιστικό, είσαι μέσα στο Asylum. Όταν μπαίνεις στο σπίτι, βγαίνεις από το Asylum. Ο Wonko φρόντισε το καθιστικό να είναι όσο το δυνατόν πιο άνετο για τους τροφίμους του Asylum. Ο ίδιος σπανια βγαίνει έξω από το σπίτι, δηλαδή σπανια μπαίνει στο Asylum.

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Hitchhiker's_Guide_to_the_Galaxy

http://hitchhikers.wikia.com/wiki/Wonko_the_Sane

http://www.terindell.com/asylum/docs/asylum.html

Συμφωνώ μαζί σου ότι οι ιεραρχικές/εξουσιαστικές σχέσεις είναι μείζον ζήτημα, αν και στην παρέμβαση μου (ή μάλλον στο μυαλό μου γιατί προφανώς δεν βγήκε τόσο καθαρά) ήταν δευτερεύον. Το θέμα είναι τεράστιο, δεν μπορούμε να το συζητήσουμε εδώ. Επιγραμματικά να πω ότι όσο αβέβαιη είμαι για την δυνατότητα συγκρότησης ανθρώπινης κοινωνίας πλήρους απαλλαγμένης από εξουσιαστικές σχέσεις, τόσο σίγουρη είμαι ότι κλειδί για να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση είναι ο φεμινισμός.

Φιλικά,
Δέσποινα

Κωστής Παπαϊωάννου είπε...

Αγαπητοί φίλοι,

Για να απαντήσω ευθέως στο ερώτημα, δεν πιστεύω ότι η έκφραση "τον έχω χεσμένο" προάγει την συζήτηση. Νομίζω όμως ότι δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος να εκφράσω την δυσφορία μου, για τον τρόπο με τον οποίο αναμείχθηκε (εναντίον μου) ο Γιάκοβ σ' αυτήν την συζήτηση.

Νομίζω ότι δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσω άλλη φορά αυτή την έκφραση. Αλλά και αν χρειαστεί ... θα την αντικαταστήσω με μια ευπρεπέστερη ...

Κάποιον τον έσυρε μια κυρία στο δικαστήριο γιατί την είπε γαϊδούρα ... του λέει ο πρόεδρος ακούστε κύριε αν δεν ζητήσετε συγνώμη από την κυρία θα πληρώσετε αποζημίωση χίλια ευρώ ... ρωτάει τότε ο κατηγορούμενος τον πρόεδρο ... και αν κύριε πρόεδρε αποκαλούσα μια γαϊδούρα "κύρια" τι αποζημίωση θα πλήρωνα ;; φυσικά καμία του λέει ο Πρόεδρος ... γυρνάει ο κατηγορούμενος τότε στην μηνύτρια και της λέει: Σας ζητώ συγνώμη ΚΥΡΊΑ μου ...

Ελπίζω ο Γιάκοβ να πάει να πουλήσει αλλού την αυθεντία του αλλά αν χρειαστεί θα του απαντήσω ότι "τον έχω ... σε μεγάλη εκτίμηση ..."

(συνεχίζω)

Κωστής Παπαϊωάννου είπε...

(συνέχεια)

Να σας ρωτήσω και εγώ τώρα κάτι με την σειρά μου...

Νομίζεται ότι προάγει πολύ αυτή την δύσκολη συζήτηση κάποιος που παρεμβαίνει με τις εξής "ατάκες"

-- "Πάρτε μαζί σας νερό Λέφτηδες ..."

-- "Θα το παλέψουμε πάντως το όνειρο , γιατί αλλιώς ... θα μείνουμε με τη ψωλή των "αντικειμενικών συνθηκών" στο χέρι"

-- "και και υποθετική σύνευνος του "υποκειμενικού παράγοντα" θα έχει πάει με το σύνηθη ύποπτο .... το καπιταλισμό"

-- "Ανώνυμοι πλήντροφοι ... θα τη διορθώσω τη ψήφο μου μη κάνετε έτσι ... θα τη διορθώσω"

-- "Μάρκο ODA ως συνήθως δεν έχεις καταλάβει τίποτα ορέ ..."

-- "Τους το έλεγα εγώ ο τάλας πιό πάνω ορέ Λέφτηδες ... τους πρότεινα και ονόματα"

-- "Όχι Λέφτηδες ...μετά την τιμητική αποστράτευση μου το 1947 εντάχθηκα στη GRU... Έκτοτε διάγω βίον εγκρατή και αφανή ως πιστός οπαδός του Επίκουρου ..."

-- "Λέφτηδες Σας παρέχεται εδώ η ευκαιρία ( οππορτουνιτέ ... για να μην αλλάζω γραμματοσειρά ) να κάνετε ένα φροντιστήριο αραμαΐκής ανέξοδα."

(Σημ. ΚΠ: Η "αραμαϊκή" είναι για μένα)

-- "Να σημειώσω δε ότι εν Ελλάδι η τεράστια πλειοψηφία των κατοίκων ομιλεί την ελληνική που περιλαμβάνει λέξεις όπως: "ανεργία" , "πείνα" , "δυστυχία"
"απελπισία" , "ξεπούλημα", "φτώχεια μαύρη" κτλ."

-- "Να προσθέσω δε ότι, δεδομένων των συνθηκών, η τεράστια αυτή πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται για μαθήματα αραμαϊκής"

-- "Να δηλώσω κλείνοντας ότι σέβομαι απόλυτα και τη θέση και τις ενστάσεις του κυρίου ΚΠ και ότι το εμπεριεχόμενο στο σχόλιο μου ελαφρύ σκώμμα ας μη το πάρει κατάκαρδα"
(Σημ. ΚΠ: αυτό μήπως και δεν καταλάβω ότι μου ρίχνεται)

-- "Είσαι τόσο σίγουρος ορέ ΚΠ που με κάνεις και ανησυχώ"

-- "ΥΓ όχι ότι εγώ δεν έχω ενστάσεις και ανησυχίες , για να τα λέμε όλα , αλλά την αραμαϊκή σου δεν την ασπάζομαι."

-- "Υπάρχουν πιό επείγοντα που ζητούν διέξοδο και οι κίνδυνοι που επισημαίνεις είναι αυτονόητοι. Ομοίως αυτονόητοι είναι και οι ..ψαλμοί του ιερεμία. θα μου πεις αυτό δεν έσωσε τους Εβραίους... Νομίζεις ότι θα σώσουν εμάς ;;;"

-- "Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα αναζητήσω την ελπίδα για τα παιδιά μου στην απόλυτα συμπαγή (αλλά πάσχουσα από κατανόηση της ιστορίας) συλλογιστική του αγαπητού ΚΠ."

-- "Κωστή ομολογώ ότι αντιλαμβάνομαι μια ..εργώδη μοναξιά στην εμβρίθεια σου."

-- "Ειλικρινά θα το ήθελα αλλά δεν έχω ούτε τη διάθεση ούτε το χρόνο να συζητήσω εκτενώς μαζί σου, οπότε συγχώρεσε μου τις όποιες αιχμές."

-- "Σε κάθε περίπτωση , επειδή τους ξέρω καλά από πολύ παληά , δεν θα τολμούσα ποτέ να φανταστώ αυτά που σου προσάπτουν οι Μαΐληδες.."

(Σημ.ΚΠ: Αυτό , εκτός από την πληροφορία ότι "τους ξέρει" δεν το κατάλαβα)

και τέλος αφού τον έχω προειδοποιήσει:

-- "Μην ενοχλείσαι Κωστή ... είμαι πράγματι αυθεντία...!"

!!!!!!!!!!

Αντιλαμβάνεται κανείς τι ακριβώς κάνει ο Γιάκοβ σ' αυτή την κουβέντα, που να ξαναπώ είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολη μετά από τον "θρίαμβο" του ΣΥΡΙΖΑ ??

Αντιλαμβάνεται κανείς επίσης την "ενόχλησή" μου σχετικά με τις "αυθεντικές" αποφάνσεις ??

Και τέλος ... επειδή το ανέφερα .. ξέρει κανείς ότι η πολιτιστική επανάσταση στην οποία σκοτώθηκαν άνθρωποι .. πολλοί άνθρωποι ... ήταν επανάσταση ενάντια στην αυθεντία ... ;

Χάρη σ' αυτή την επανάσταση πάντως έχουμε σήμερα την δυνατότητα να μιλάμε αντί να περιμένουμε το κόμμα να μας μιλήσει για λογαριασμό μας...

και πάντως συγνώμη για την "πληβεία" εκτροπή.

LeftG700 είπε...

Φίλη Δέσποινα,


Θίγεις πολλά ζητήματα. Δύο όμως είναι τα κεντρικά, τουλάχιστον σύμφωνα με τη δική μου κρίση. Το ένα είναι η αντίληψη της ελάχιστης προσδοκίας που ανίχνευσες σ’ αυτή τη συζήτηση και το άλλο η αφ’ υψηλού απεύθυνση στο λαό. Δεν θα συμφωνήσω ούτε στο ένα, ούτε στο άλλο. Χωρίς να παραβλέπω το ενδεχόμενο της μη κατανόησης εκ μέρους σου των συζητήσεων εδώ (με ευθύνη δική μου και άλλων σχολιαστών, δική σου, ή, το πιθανότερο, όλων + τους περιορισμούς τού γραπτού διαλόγου χωρίς τη δυνατότητα των άμεσων διευκρινίσεων), να εξηγήσω (μόνο σε ό,τι αφορά τις αφεντομουτσουνάρες μας) γιατί δεν υιοθετώ την κριτική σου.

Για την πρώτη ‘‘κατηγορία’’:
Η αγγλική φράση που έγραψα και παραθέτεις στο σχόλιό σου διατυπώθηκε ως αντίθεση στην ολοκληρωτική θέση τού Κωστή Παπαϊωάννου όλη η υπαρκτή αριστερά είναι σάπια, δεν υπάρχει τίποτε, γκρεμίστε τα όλα! Τέτοιες απολυτότητες, τέτοιες ‘‘καθαρότητες’’, δεν μπορούμε να τις δεχθούμε. Γιατί καταλήγουν σε έναν αδιέξοδο μηδενισμό. Ο Κωστής πιστεύει στην οικοδόμηση μιας άλλης Αριστεράς, από τους αριστερούς τής κοινωνικής βάσης. Ποιας κοινωνικής βάσης; Σε ποιο τόπο; Στον τόπο τού ου τόπου! Για κάποιους λόγους που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, γι’ αυτό και τους εντάσσουμε στην ιδεαλιστική μεταφυσική, ο Κωστής πιστεύει ότι αυτή η Νέα Αριστερά από τους αριστερούς τής κοινωνικής βάσης θα είναι απρόσβλητη από τα μικρόβια που μόλυναν τους αριστερούς τής Υπαρκτής Αριστεράς! Λες κι αυτή η περίφημη κοινωνική βάση ειναι εκτός κοινωνίας, έχει προκύψει κάπου μεταξύ Ανδρομέδας και Σείριου, δεν κουβαλά μαζί της τις ‘‘αμαρτίες’’ τής κοινωνίας! Κατά την άποψή μου ο Κωστής αιωρείται μεταξύ αναρχίας και αρχής (οργάνωσης). Μπορεί, όταν και αν φτάσουμε στα χρόνια του, να καταλήξουμε στην ίδια άποψη, ποιος μπορεί να το αποκλείσει; Για την ώρα όμως, μας φαίνεται πιο χρήσιμο να αποδεχθούμε τους συμβιβασμούς που επιβάλλει ο πραγματισμός και η ανάγκη να τροποποιήσουμε το υπάρχον. Σ’ αυτό το πλαίσιο λοιπόν πρέπει να βάλεις τη φράση μας. Αν το κάνεις, θα δεις ότι δεν έχει να κάνει σε τίποτε με μειωμένες προσδοκίες με την έννοια που το βάζεις εσύ. Έχει να κάνει με αυτό που θεωρούμε εμείς εφικτό. Προφανώς, εσύ προχωράς παραπέρα, θεωρείς ότι το εφικτό σήμερα είναι πέρα από το σημείο που βάζουμε εμείς τον πήχυ. Μπορεί να έχεις δίκιο κι εμείς να έχουμε άδικο. Σύμφωνοι. Εκεί όμως και μόνο εκεί βρίσκεται η διαφορά μας. Στο τι θεωρεί η κάθε πλευρά εφικτό και μέχρι πού πιστεύει ότι μπορούμε να προχωρήσουμε.

Ένα δεύτερο σημείο: Τι εννοείς όταν λες ότι το «κεντρικό μας μέλημα είναι η προστασία τής Αριστεράς»; Εμείς είμαστε της άποψης ότι η υποτελής τάξη πρέπει να είναι οργανωμένη και πολιτικά για να διεκδικήσει την κρατική εξουσία. Και όπως είπα και παραπάνω, έχουμε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι αυτή η οργάνωση ούτε τέλεια θα είναι, ούτε τόπος συνάθροισης αγγέλων. Κριτική ασκούμε και μάλιστα σκληρή, σκληρότατη. Φροντίζουμε όμως πάντα, όσο μπορούμε τουλάχιστον, να μη καταλήγει η κριτική μας σε ισοπεδωτικό (και αποδομητικό) μηδενισμό. Γιατί αυτό το μεταφράζεις σε προστασία τής Αριστεράς; Την ιδέα τής οργάνωσής της προστατεύουμε. Αν κλίνεις σε αναρχικές ή νεοαναρχικές ιδέες, βάλε το σε αυτή τη βάση, να το συζητήσουμε, ουδεμία αντίρρηση. Μη μας λες όμως ότι το «κεντρικό μας μέλημα είναι η προστασία τής Αριστεράς». Είναι παραπλανητική (σε σχέση με τις αντιλήψεις μας) αυτή η διατύπωση.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ



Για τη δεύτερη ‘‘κατηγορία’’:
Φίλη Δέσποινα.Όλοι ξέρουν. Κι όλοι δεν ξέρουν. Κι όλοι σε σχέση με κάποιους ξέρουν περισσότερα και σε σχέση με κάποιους άλλους ξέρουν λιγότερη. Παραδείγματος χάρη:

Εσύ ξέρεις περισσότερη ανθρωπολογία από εμάς (κι ας παράτησες το διδακτορικό στη μέση). Κανένα πρόβλημα. Κι εμείς ξέρουμε περισσότερη ...πόκα! ;-) Είμαστε σίγουροι πως κι εσύ δεν έχεις κανένα πρόβλημα μ΄αυτό. ;-)

Εντάξει. Μετά τι κάνουμε; Δηλαδή (και συνεχίζω στα παραδείγματα που χρησιμοποίησα παραπάνω), όσοι ξέρουν πόκα πώς αντιμετωπίζουν αυτούς που θεωρούν ότι η πόκα είναι μία παραλλαγή τού κουμ καν; Κι όσοι ξέρουν ανθρωπολογία τι κάνουν με αυτούς που πιστεύουν ότι ο άνθρωπος ανήκει σε διαφορετικό είδος από αυτό των ζώων; Δεν πρέπει να εξηγήσουν ποια είναι η πραγματικότητα σε όσους την αγνοούν ή την ερμηνεύουν διαφορετικά; Νομίζουμε πως ναι. Αυτό εξ άλλου προσπαθείς να κάνεις κι εσύ (γιατί παίρνεις το λόγο εδώ, για να εξασκείσαι στην πληκτρολόγηση;). Ε, αυτό προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς. Και φτάνουμε στο επόμενο ζήτημα: πώς το κάνουμε; Πιστεύω ότι το κάνουμε με τον σωστό κατά την άποψή μας και τη φιλοσοφία μας τρόπο (και βέβαια, σύμφωνα με τις δυνατότητές μας). Δηλαδή, όχι κουνώντας το δάχτυλο ως παντογνώστες, αλλά με τρόπο που θα διευκολύνει τη διάδοση των αριστερών ιδεών. Προφανώς, διαφωνείς. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να εισαχθεί αυτό το ζήτημα προς συζήτηση. Περιμένουμε τη συγκεκριμένη τεκμηρίωση για να προχωρήσουμε.


Τα λέμε


ΥΓ Δεν σχολίασα τα περί «ιδρυματισμού». Ας το κάνω συνοπτικά. Την πολιτική οργάνωση της Αριστεράς δεν την βλέπουμε ως ίδρυμα, μονοπωλιακό ή μη. Βεβαίως, ως οργάνωση, όπως συμβαίνει με κάθε οργάνωση, έχει χαρακτηριστικά αποκλειστικά, όχι περιεκτικά. Αλλά οργάνωση από οργάνωση διαφέρει. Υπάρχουν οργανώσεις-ιδρύματα. Και υπάρχουν και οργανώσεις-χώροι. Μια ματιά στο avatar του blog μας μπορεί να σου αποκαλύψει ποια άποψη υιοθετούμε...

Κωστής Παπαϊωάννου είπε...

Αγαπητή Δέσποινα:

Νομίζω ότι συνεννοηθήκαμε όσο μπορούσαμε (στο περιορισμένο χρονικό και τεχνικό πλαίσιο της συζήτησης μέσω σχολίων) στο ζήτημα της "αφ' υψηλού" διδασκαλίας εκ μέρους των αυθεντιών.

Η πιο κάτω φράση (όπως κι αν την εννοείς) χτύπησε στην καρδιά μου.

<< Επιγραμματικά να πω ότι όσο αβέβαιη είμαι για την δυνατότητα συγκρότησης ανθρώπινης κοινωνίας πλήρους απαλλαγμένης από εξουσιαστικές σχέσεις, τόσο σίγουρη είμαι ότι κλειδί για να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση είναι ο φεμινισμός.>>

Αν μου επιτρέπεις αντί άλλου σχολίου θα την τροποποιούσα ως εξής:

<< Επιγραμματικά να πω ότι όσο αβέβαιη είμαι για τον τρόπο μετάβασης στην συγκρότηση ανθρώπινης κοινωνίας πλήρως απαλλαγμένης από εξουσιαστικές σχέσεις, τόσο σίγουρη είμαι ότι κλειδί της κίνησης προς αυτή την κατεύθυνση είναι η αποκατάσταση του θηλυκού χαρακτήρα της κοινωνίας που καταπίεσε η πατριαρχία.>>

http://www.critici.gr/PageText.php?text_flag=1&item_id=241

στην παραπάνω διεύθυνση υπάρχει ένα άρθρο που είναι σχετικό με αυτή την φράση σου ... αν το ανοίξεις θα βρεις δίπλα στο κείμενο μια αναφορά "εξουσία και έρωτας" που παραπέμπει σε 8 ακόμα άρθρα που αποτελούν μια σειρά. Αν θέλεις ρίξε μια ματιά.

Να είσαι καλά

αγαπητή Ενη:

Η λέξη ιδρυματισμός χρησιμοποιείται μεταφορικά για να περιγράψει: "την διάθεση των ατόμων να προστατευτούν από την έκθεση στις κοινωνικές συνθήκες με την εσωστρέφεια (το κλείσιμο) στην ομάδα τους"

Αν Αριστερά θεωρείς αυτό το πράγμα που ονομάζω εγώ Αριστερά των επιτελείων ή αλλιώς "υπαρκτή μη-Αριστερά" νομίζω ότι ο όρος "ιδρυματισμός" την περιγράφει απόλυτα.

Αν Αριστερά θεωρείς την "πολιτική έκφραση της επαναστατικής πλευράς της κοινωνίας" ... αυτό που εγώ ονομάζω Αριστερά της κοινωνικής βάσης το οποίο δεν υπάρχει αυτή την στιγμή αλλά θα υπάρξει αλλιώς η κοινωνία θα καταστραφεί .. τότε βεβαίως καμιά σχέση με ιδρυματισμούς και τέτοια πράγματα.

LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Τα αποσπάσματα που παραθέτεις περιλαμβάνουν διάφορες εκφράσεις που μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως αιχμηρές, σκωπτικές, ειρωνικές, απορριπτικές, κ.λπ., κ.λπ. Θα πρέπει όμως να παραδεχθείς ότι υπάρχει μία ευδιάκριτη διαφορά από τη δική σου έκφραση. Αυτό και μόνο αυτό σου ζητάμε να κατανοήσεις.

Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι δεν είναι αντιπαραγωγικές αποκλειστικά και μόνο εκφράσεις σαν αυτή που χρησιμοποίησες. Όμως, εμείς δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να υποδεικνύουμε στους συνομιλητές μας με ποιο τρόπο θα συζητούν. Αυτό εναπόκειται στην κρίση, στον χαρακτήρα, στις εμπειρίες τού καθενός. Επεμβαίνουμε μόνο όταν ξεπερνιέται το "σημείο θραύσεως". Ή όταν προσεγγίζεται επικίνδυνα, όπως συνέβη με τη δική σου έκφραση.

Νομίζω ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να το αφήσουμε πίσω μας και να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας.


Τα λέμε

Κωστής Παπαϊωάννου είπε...

Αγαπητέ LeftG700,

Κατ' αρχήν (ως ζήτημα αρχής) πρέπει να πω ότι μιλάς για την άποψή μου χωρίς να την έχεις ακούσει.

Ούτε "ολοκληρωτικές" ούτε "Μεταφυσικές" απόψεις έχω ούτε είπα τέτοια φράση: "όλη η υπαρκτή αριστερά είναι σάπια, δεν υπάρχει τίποτε, γκρεμίστε τα όλα!"

και άλλωστε αν η "υπαρκτή" είναι "ανύπαρκτη" τι νόημα έχει να προτρέπω να γκρεμιστεί !!!!

Νομίζω ότι η συζήτηση για να είναι συζήτηση και όχι κακώς εννοούμενος συνδικαλισμός πρέπει να έχει μια αφετηρία συμφωνημένη.

Ας δούμε λοιπόν τι είναι αυτό που συζητάμε πρώτα και μετά βλέπουμε τα περί μεταφυσικής. Εγώ για να είμαι ειλικρινής δεν έχω ακόμα καταλάβει τι υποστηρίζεις;

Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι καλύτεροι των εφικτών "δικών" μας bastards και να μην βήξουμε και πέσει η χιονοστιβάδα και τον πνίξει;

Λοιπόν ώς προς αυτό εμένα απλά και καθαρά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δικός μου ... και δεν είναι δική μου ούτε η ΚΟΕ που τον "συνιστά" για δεύτερη φορά ... παρά το ότι ο γιός μου είναι σημαίνον στέλεχος στην παρακμιακή κατάληξη του μ-λ κινήματος που είναι η ΚΟΕ.

Όσο και να βήξω εγώ ούτε η ΚΟΕ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάθουν τίποτα, ότι είναι να πάθουν θα το πάθουν από αυτό που είναι.

Μια ομάδα επιτελών που δεν έχουν καμιά συνοχή καμιά συμφωνία μεταξύ τους σε τίποτα και κυρίως στις μοιρασιές.

Αν έχεις αντίρρηση σ' αυτά κανένα πρόβλημα ... ούτε καν με ενδιαφέρει να το συζητήσω... Πάω πάσο πώς το λένε ... Θα μπορούσα αν θέλεις να βάλω στοίχημα πάνω στα πιθανά σενάρια διάλυσής του. Από κει και πέρα ουδόλως με ενδιαφέρει να πείσω κανέναν για το τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ... δεν προβλέπω ότι η Αριστερά της Κοινωνικής Βάσης θα σχηματιστεί μέσα από την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ στον κάλαθο των αχρήστων.

Αυτά προς το παρόν.

Για την Αριστερά της Κοινωνικής Βάσης ... κάνε υπομονή ...

Κωστής Παπαϊωάννου είπε...

Φίλε μου LeftG700,

Παραδέχομαι ότι υπάρχει σαφέστατα μια ευδιάκριτη διαφορά ανάμεσα στις εκφράσεις του Γιάκοβ και την δική μου.

Παραδέχομαι λοιπόν ότι ο αγώνας έληξε 5-0, υπέστην ήττα οικτρή, σαν την προλεταριακή επανάσταση στο δεύτερο μισό του 20ου αγώνα, oops αιώνα.

Αφήνω λοιπόν πίσω την ήττα μου και προχωράω σε νέες ένδοξες ήττες !

τα λέμε

Ενη είπε...

Αριστερα Φιλαράκια

Η δικη μου παρέμβαση αναφέρονταν στο κάτωθι απόσπασμα του σχολίου της Δεσποινας:

"Το χωριο σας, λοιπόν, στα ματια ενός outsider παρατηρητή είναι εντυπωσιακά εσωστρεφές και χαρακτηρίζεται από μια διάχυτη αμυντικότητα. Τηρουμενων των αναλογιών, παραπέμπει στο φαινόμενο του ιδρυματισμού:

“[Η] μακροχρόνια διαβίωση στο εσωτερικό ενός σχετικά κλειστού ιδρύματος [...] οδηγεί στο φαινόμενο του ιδρυματισμού, δηλαδή στην προσαρμογή του ατόμου στις κοινωνικές δομές του ιδρύματος, οι οποίες διαφέρουν από τις κοινωνικές συνθήκες έξω από αυτό.”

“Στις περιπτώσεις μακροχρόνιου εγκλεισμού η ζωή στο ίδρυμα θεωρείται το μοναδικό φυσικό πλαίσιο και η ζωή εκτός αυτού θεωρείται αδιανόητη. Η εμπειρικη διερεύνηση του βιώματος των εγκλεισμένων υποκειμένων καταδεικνύει ότι η σχετική εξάρτηση και η σταδιακή πορεία παθητικοποίησης, γεγονότα τα οποία δεν αποκλείουν ενεργητικές εκδηλώσεις αντίστασης ή εγχειρήματα άρνησης των θεσμικών επιταγών, αποτελούν βασικές συνέπειες του εγκλεισμού.”

“Η αναγκαστική διαβίωση στο εσωτερικό ενός τέτοιου ιδρύματος οδηγεί σε έκπτωση μια σειρά από κοινωνικές δεξιότητες των εγκλεισμένων. Με τα χρόνια αναπτύσσεται μια προσαρμοστική τακτική, η οποία βασίζεται στη «φιλοσοφία της ελάχιστης προσδοκίας».”

Αν ολοι εσεις που μιλατε για την Αριστερά ειτε της μιας μορφης ειτε της αλλης (αναλόγως των ιδιαιτεροτήτων της οπως τις αντιλαμβάνεται ο καθένας)

θεωρειτε οτι το παράδειγμα του ιδρυματισμου (χωρίς εισαγωγικά) ειναι μια απλη μεταφορικη εννοια χωρίς να υπονοει απολύτως τίποτα,

περισσεύει σε οποιον αλλο να πει οτιδήποτε παραπέρα.
Ο,τι πειτε.

Και εν προκειμένω την κατακλείδα του κειμένου
"η φιλοσοφία της ελάχιστης προσδοκίας".............

Ολα τα αλλα ισως ειναι απλως .....πόκα. (-;

LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Δεν είμαστε Συριζικό μπλογκ, αν αυτό εννοείς με την απορία που διατυπώνεις "δεν κατάλαβα τι υποστηρίζεις".

Στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, ανεξάρτητα από τους πολλούς και διαφορετικούς παράγοντες που συντέλεσαν στη διαμόρφωσή της, ο ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνει ευρείες μάζες αριστερών ή εν πάση περιπτώσει όχι εχθρικών προς την Αριστερά ανθρώπων και αντιπροσωπεύει, για πρώτη φορά στα τελευταία 60 και βάλε χρόνια την ελπίδα να βρεθεί η Αριστερά στην κυβέρνηση. Οι καιροί βέβαια είναι πολύ ζόρικοι και μαύροι. Αλλά δεν μπορείς να διαλέγεις κάτω από ποιες συνθήκες θα "πολεμήσεις", έτσι δεν είναι;

Ε λοιπόν, δηλώνουμε παραστάτες, φίλε Κωστή. Παραστάτες. Όχι χειροκροτητές ή κλακαδόροι. Ξέρουμε τα κουσούρια του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ξέρουμε και τα κουσούρια, τις παθογένειες, τις "αμαρτίες" όλων τών σχηματισμών τής Αριστεράς. Δεν έχουμε αυταπάτες και ξέρουμε πολύ καλά ότι ανάμεσά μας βρίσκονται πολλοί μπάσταρδοι. Έτερον εκάτερον. Γίνεται καβγάς εκεί έξω και δεν μπορούμε να μη πάρουμε μέρος.


Τα λέμε


ΥΓ Μπορεί να μην είπες αυτά ακριβώς τα λόγια πως όλοι είναι σάπιοι, δεν υπάρχει τίποτε, γκρεμίστε τα όλα, αλλά μη γελιόμαστε μεταξύ μας, φίλε Κωστή. Αυτό είναι το μήνυμα που εκπέμπεται από τα γραφτά σου. Όταν μιλάς για "υπαρκτή αριστερά" απολύτως απορριπτικά, για τι άλλο από τη μη-εισέτι-είναι Αριστερά αφήνεις περιθώρια ελπίδας;

ΥΓ2 Λυπάμαι που εξέλαβες το προηγούμενο σχόλιό μου ως ανακήρυξη "νικητή" και "ηττημένου". Το μόνο που προσπάθησα να κάνω είναι να ελαχιστοποιήσω την πιθανότητα ανεξέλεγκτων καταστάσεων.

LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Δεν κατάλαβα το σχόλιό σου; Εννοείς ότι δεν υπερασπιστήκαμε τους εαυτούς μας με επάρκεια ή πιο "μαχητικά"; Εννοείς κάτι άλλο; Θα σε παρακαλούσα να το διευκρινίσεις.


Τα λέμε

Ενη είπε...

Aριστερά Φιλαράκια

Οχι, απλως υπεκφύγατε σε ο,τι σαφως εννοουσε το σχόλιο.

Το γιατί ειναι απολύτως δκη σας επιλογή και ασφαλώς δικαιωμα.

LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Και πάλι δεν καταλαβαίνω. Τι εννοείς υπεκφύγαμε; Δεν είναι σαφές πως δεν αποδεχόμαστε τη συγκεκριμένη κριτική; Δεν το εξηγήσαμε στο υστερόγραφο;


Τα λέμε

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Φίλε LeftG700,

Όταν λέω "τι υποστηρίζεις" εννοώ ποια είναι η άποψή που υποστηρίζεις στην συζήτηση που κάθε φορά κάνουμε. Δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι είσαστε συριζικό blogg ή χειροκροτητές ή οτιδήποτε τέτοιο.

Και είπα ότι στην συγκεκριμένη συζήτηση μου φαίνεται ότι υποστηρίζεις

"Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι καλύτεροι των εφικτών "δικών" μας bastards και [φοβάσαι] να μην βήξουμε και πέσει η χιονοστιβάδα και τον πνίξει;"

Τελικά υποστηρίζεις τα εξής:

"Στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, (..) ο ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνει ευρείες μάζες αριστερών ή εν πάση περιπτώσει όχι εχθρικών προς την Αριστερά ανθρώπων και αντιπροσωπεύει, για πρώτη φορά στα τελευταία 60 και βάλε χρόνια την ελπίδα να βρεθεί η Αριστερά στην κυβέρνηση."

Νομίζω ότι σωστά είχα καταλάβει έτσι δεν είναι ?? το είχα καταλάβει, και από τα λεγόμενά σου, και γιατί πάνω κάτω με τα ίδια λόγια αυτό υποστηρίζουν όλοι και στο δικό μου περιβάλλον.

Επιπλέον νομίζω ότι το μένος εναντίον του Αλαβάνου για την "αρχίδια πολιτική" του και εν μέρει και εναντίον της δικής μου "μεταφυσικής" πρόβλεψης (τίποτα περισσότερο δεν είναι) ότι η "υπαρκτή" μη-Αριστερά θα διαλυθεί, προέρχεται από τον φόβο σου μήπως οι ελπίδες διαψευσθούν και δεν "βρεθεί" ή "Αριστερά" στην κυβέρνηση.

Νομίζω ούτε σ' αυτό πέφτω πολύ έξω και αν έχεις αντίρρηση πάω πάσο, αλλά δεν έχω και τίποτα να πω γιατί το κατανοώ.

Αλλά επιπλέον εμένα δεν με ενδιαφέρει τα κομμάτια της "υπαρκτής" ως προς τις εκλογές. Δεν με ενδιαφέρουν ούτε οι εκλογές ως αποτέλεσμα. Με ενδιαφέρουν ως ένδειξη.

Αντίθετα με ενδιαφέρει η εξέλιξη της κρίσης, με ενδιαφέρει η πολιτική κατάσταση εν όψει της κρίσης, και με ενδιαφέρει η Αριστερά εν όψει της κρίσης.

Το μόνο θετικό που βρίσκω από τις εκλογές ως ένδειξη είναι ότι ο κόσμος έδειξε τις διαθέσεις του χωρίς να κάνει στρατηγική του παραβάν.

Έχω γράψει ήδη στις Σ.Κ. ότι το μόνο σοβαρό αποτέλεσμα των εκλογών (με τον τρόπο που έπεσαν με τα μούτρα οι λιγούρηδες των επιτελείων) είναι ότι νομιμοποίησαν την αυτοκρατορική εξουσία.

ένα ακόμα ...λες:

"Οι καιροί βέβαια είναι πολύ ζόρικοι και μαύροι. Αλλά δεν μπορείς να διαλέγεις κάτω από ποιες συνθήκες θα "πολεμήσεις", έτσι δεν είναι;"

ΟΧΙ, δεν είναι έτσι, οι καιροί δεν είναι ούτε ζόρικοι ούτε μαύροι, οι καιροί είναι επικίνδυνοι και τον κίνδυνο τον δημιουργούν οι αυταπάτες.

και ίσα-ίσα πολιτική (=στρατηγική) σημαίνει να διαλέγεις τις συνθήκες στις οποίες πολεμάς.

Ας ηρεμήσουμε λοιπόν ας γίνουν οι εκλογές και τα λέμε με περισσότερα στοιχεία.

να είσαι καλά φίλε.

OverTheHill είπε...

Αγαπητέ Κωστή,

Αν ήσουν 30 χρονια νεώτερος, μετά από αυτή την απάντηση (αναφέρομαι στην απάντηση σου σε μένα) είναι πολύ πιθανόν ότι θα σε ψιλοερωτευομουν :-)

Σ' ευχαριστώ για το link, θα διαβάσω t' άρθρα σου μ' ενδιαφέρον.

Φιλικά,
Δέσποινα

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες


Εσείς που γνωρίζετε καιρό τώρα το τρόπο που γράφω μπορείτε , νομίζω , εύκολα να διαπιστώσετε ότι από το νέφος παραθεμάτων μου που αράδιασε εδώ ο ΚΠ το μόνο που δήλωσε ότι ΔΕΝ καταλαβαίνει είναι ακριβώς αυτό που θα έπρεπε να καταλάβει.

κατά τα λοιπά θα τον αφήσω να με ερμηνεύει κατά το δοκούν γιατί γνωρίζω καλά ότι και η δική μου "αυθεντία" όπως και η δική του θα τύχουν της κατάλληλης περιποίησης όταν το συνδυασμένο εκτόπλασμα της Χήρας και του Πολ Ποτ έρθουν στα πράγματα , ελέω της Αριστεράς της Κοινωνικής Βάσης που ο ίδιος διακονεί μετ επιτάσεως. Θα είναι προφανώς μια "ένδοξη ήττα " των αυθεντιών...

Μπορεί ο ίδιος να αρέσκεται σε "ένδοξες ήττες" αλλά σε αυτή τη χώρα ( της ελαχιστότητας μου συμπεριλαμβανομένης ) έχουμε χορτάσει από τέτοιους ...θριάμβους.

Απευθύνω το λόγο μου προς εσάς και ουδόλως προς τον καθ' όλα εξαίρετο σχολιαστή ΚΠ , όχι γιατί έχω θιγεί ( όπως σας εξήγησα στο προηγούμενο εδώ σχόλιο μου ) , αλλά για να σας καταδείξω γιατί είναι δύσκολο κανείς να συζητά με "αυθεντίες" ....

Γιάκοβ

ΥΓ Θα χαρώ αν συνεχίσετε απερίσπαστοι την ορέα συζήτηση

OverTheHill είπε...

Φίλοι G700,

Δεν κατάφερα να τελειώσω την απάντηση μου σήμερα, ελπίζω μέχρι αύριο. Αυτό για να μην νομίζετε ότι σας αγνοώ.

Φιλικά,
Δέσποινα

LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Εδώ είμαστε να τα λέμε. Κι αφού θα τα λέμε δεν θα επεκταθώ. Δυο-τρία πράγματα μόνο.

Ναι σωστά είχες καταλάβει, αν η εκτίμησή σου συνέπιπτε με το σκεπτικό που σου εξέθεσα προηγουμένως περί στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ.

Ούε εμείς θεωρούμε τις εκλογές ως κάτι το καθοριστικό. Μια αρχή είναι. Που κάλλιστα μπορεί να κολλήσει λίγο μετά την έναρξη.

Κανένα μένος δεν έχουμε με τον Αλαβάνο ή μ' εσένα -για όνομα! Μη ταυτίζεις τα "κακά λόγια" με προσωπικά συναισθήματα. Υπάρχουν πράγματα που μας εξοργίζουν με τους διαχειριστές τής Αριστεράς, σίγουρα. Η οργή όμως δεν στρέφεται κατά προσώπων. Στρέφεται κατά αντιλήψεων. Και ειδικά αυτό το "αρχίδια πολιτική" να 'ξερες πόσες φορές που κριτικάραμε την αριστερή "καθαρότητα" το έχουμε αναφέρει!...


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλη Δέσποινα,


Να νομίσουμε ότι μας αγνοείς;;; Σε καμία περίπτωση, σε διαβεβαιώ!!!

Με την ησυχία σου! :-) Τι το κάναμε εδώ; Κομματική συνεδρίαση; ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович,


Οk, ελήφθη. Όλα καλά. Ψυχή βαθιά! (και πολύ νερό που λες κι εσύ...)


Увидимся

Κωστής Παπαιωάννου είπε...

Φίλε LeftG700,

Ως προς την "επιτυχία" του ΣΥΡΙΖΑ:

Μια αρχή είναι σίγουρα, αλλά προς ποιο πράγμα; Προς την "χειραφέτηση" της ελληνικής κοινωνίας ή προς το να γίνει η "υπαρκτή μη-Αριστερά" ο "αριστερός" πόλος του "διμετωπισμού";

Το δεύτερο το θεωρώ σχεδόν σίγουρο ... ήδη έγινε και δεν ξεγίνεται... ... αλλά και κυβέρνηση να γίνει μπορεί, με Τσίπρα Πρωθυπουργό, Δραγασάκη υπουργό Οικονομικών, Παπαδημούλη Δημοσίων Έργων και Ρινάλντι υπουργό προστασίας του λαού.

Εμένα με ενδιαφέρει η συζήτηση για την χειραφέτηση και την κοινωνική αλλαγή.

Λες μπορεί να κλατάρει το πράγμα στη αφετηρία, μην ανησυχείς αποκλείεται. Ο "διμετωπισμός" είναι αναγκαιότητα. Αλλά μια που το είπες αυτό είναι που λέει ο Αλαβάνος η πολιτική του: "κορώνα - γράμματα"

Σε ότι με αφορά: δεν νομίζω ότι γίνεται συζήτηση στο στυλ: "εδώ μαζεύτηκαν οι 'μάζες' σήμερα άντε, εδώ να δώσουμε την μάχη ... και, εντάξει, μπορεί και να αποδειχτεί άνθραξ ο θησαυρός αλλά "αγώνας χαμένος είναι αυτός που δεν έγινε..." !

Καμιά αντίρρηση να δοκιμάσετε ότι θέλετε παιδιά. Αλλά εγώ δεν ενδιαφέρομαι για δοκιμές .. έχω πάρει .. η τούρτα κάτω από την σοκολάτα έχει κολοκύθια με την ρίγανη...

Αν έχετε κάτι για το οποίο είσαστε σίγουροι το συζητάμε.

Για το μένος: εγώ εννοώ το μένος στα λόγια, ψυχογραφίες στην συζήτηση δεν κάνω.

Το μένος είναι ότι ο Αλαβάνος είπε δυο πράγματα που είναι (πικρή) αλήθεια και είπατε ότι κάνει "αρχίδια πολιτική". Εγώ διαφωνώ απολύτως μαζί του ακριβώς γιατί κάθεται και λέει τις αλήθειες στο πλαίσιο της Αριστεράς των επιτελείων. Τον καταλαβαίνω γιατί αυτός αναγνωρίζεται στο πλαίσιο εκτός πλαισίου είναι ανύπαρκτος. Αλλά εσείς τι λόγο έχετε να ονομάζετε αρχίδια την πολιτική του.
Να πεις η αριστερά πρέπει να λέει αλήθεια στον λαό απλά δεν φτάνει.. το να λες ψέματα στον λαό είναι ρεαλιστική πολιτική; !!! ;-)

Εγώ λέω δυο πράγματα που δεν μπορείτε να τα αμφισβητήσετε και σεις μου λέτε πως μιλάω για μια αριστερά "άνοση" και που θα σχηματιστεί στο δέλτα του Κενταύρου και είμαι λέει μεταφυσικός !!! Αυτό είναι μένος στα λόγια ... το κατανοώ ... αλλά είναι μένος.

Εγώ λέω για τελευταία φορά.

1. Αυτό που ονομάζετε αριστερά ΔΕΝ είναι αριστερά. (ναι και εμείς δεν την θεωρούμε τέλεια και τέτοια ΔΕΝ έχουν θέση σ' αυτή την συζήτηση)
2. Αυτό που ονομάζετε αριστερά δεν διορθώνεται. (κάποτε -- δεκαετία '60 -- θεωρούσαμε ότι μπορεί να αναγεννηθεί σήμερα εγώ δεν το θεωρώ)
3. Η κοινωνία δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς Αριστερά. (όχι ότι αριστερά μας βρίσκεται = υπαρκτή αλλά Αριστερά)
4. Η αριστερά προκύπτει μέσα από την κοινωνική βάση άρα αν είναι να ξαναϋπάρξει αριστερά θα είναι μια Νέα Αριστερά της κοινωνικής βάσης.

Αντιρρήσεις και απορίες φυσικά υπάρχουν .. δεν χρειάζεται αριστερά .. πως ακριβώς πότε ακριβώς .. τι μέλλον θα έχει .. αν μπορεί να στραβώσει ...

Αλλά μεταφυσική ΔΕΝ είναι ... αντίθετα απλά δεν σας "βολεύει" μια τέτοια αναζήτηση όπως δεν βολεύει το γιό μου, τον Τσίπρα .. τον Αλαβάνο .. κλπ. και την αντιμετωπίζετε με μένος. Κατανοητό μένος πλην μένος.

Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Συμπαθάτε με που παρεμβάλλομαι στην κουβέντα. Μια επισήμανση (για όσους δεν το ξέρουν ήδη):

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7907:maria-karagiorgi&catid=68:grammata&Itemid=194

δεν θα ξεχάσουμε,
Μάρκομ Ξ

Μάρκομ Ξ είπε...

Ρε συντρόφια λέφτηδες
Γιατί τέτοια σιγή ασυρμάτου;
Ο λαός ζητάει νέα ανάρτηση (που είναι και υπεσχημένη άλλωστε)!
Δώστε (πνευματική) τροφή για να ζωντανέψει ο διάλογος!
:-)

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Γκρίνιαζες, γκρίνιαζες, τι κατάλαβες; "Φάε" τώρα στο κεφάλι 3.000+ λέξεις! ;-)


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

xa xa xa!

OverTheHill είπε...

Φίλοι G700,

Πριν απ' όλα, συγγνώμη για την καθυστέρηση ν' απαντήσω. Κάλλιο αργά παρα ποτε :-))

Αφού εξηγείτε το πως, γιατί και σε ποιον απαντούσε η φράση "...bastards...κλπ", μου λέτε "Σ’ αυτό το πλαίσιο λοιπόν πρέπει να βάλεις τη φράση μας". Αν σας είχα κάνει κριτική (εσάς τους G700) για την στάση που εγώ θεωρούσα ότι αντανακλά αυτή η φράση, χωρίς να λάβω υπ' όψη το πλαίσιο στο οποιο τη χρησιμοποιήσατε, τότε η κριτική σας θα ήταν πράγματι εύστοχη, δίκαιη κι έγκυρη. Όμως η κριτική μου δεν στηριζόταν, ούτε καν απευθυνόταν, στη συγκεκριμένη χρήση της φράσης που κάνατε. Το έκανα ξεκάθαρο στην παρέμβαση μου ότι δεν θα ασχοληθώ μ' επιμέρους σχολιασμούς κι ότι συνολικά θα μετατρέψω τους συζητητές και την συζήτηση σε αντικειμενο ανάλυσης. Την φράση σας την χρησιμοποίησα ως την πιο συνεκτική έκφραση μιας γενικότερης και συνολικότερης στάσης που διέκρινα σε όλη την συζήτηση. M' αυτή την έννοια θεωρώ ότι τόσο η κριτική όσο και τα συμπεράσματα που βγάζετε στο κομμάτι "πρώτη κατηγορια" (πρώτη παράγραφος) είναι άστοχα και εν πολλοίς εκτος θέματος.

Για την δεύτερη "κατηγορια". Υπάρχει κι εδώ μια παρανόηση αλλα γί αυτήν ευθύνομαι αποκλειστικά εγώ. Παρόλο που το θεωρώ μείζον αυτό το ζήτημα, η πρόθεση μου δεν ήταν να το κάνω ένα από τα κεντρικά ζητήματα του σχολίου μου. Παρασύρθηκα, όμως, από την ενόχληση μου με τον τρόπο με τον οποιο μιλάγατε όλοι για τον "κόσμο", κι έτσι η δηκτική μου ειρωνεία έπιασε τόσο χώρο που, δικαίως, το εκλάβατε ως κεντρικό θέμα.

Το θέμα είναι τεράστιο και δεν έχει να κάνει με τον ΤΡΟΠΟ που απευθύνεται κάποιος σε κάποιον που ξέρει λιγότερα - σ' αυτή την βάση, η ψυχολογία έχει τον λόγο (ποσο κομπλεξικός είναι κάποιος) και τι αγωγή έχει. Κι αυτή η απάντηση σας είναι εκτος θέματος, γιατί η καρδια του ζητήματος είναι, όπως το έπιασε με τη μια ο Κωστής Π., οι εξουσιαστικές σχέσεις. Κι εδώ μπορεί να βάλει κανεις πολλά ζευγάρια για ανάλυση (γυναικα-άντρας, γονείς-παιδιά, επιστήμονες-μη επιστήμονες, διανοούμενοι-μη διανοούμενοι κλπ). Aν κάποια στιγμή κάνετε σχετική ανάρτηση, το κουβεντιάζουμε.

(συνεχίζεται)

OverTheHill είπε...

(συνεχεια)

Από τα σχόλια σας (κι όχι μονο) καταλαβαίνω ότι μάλλον η παρέμβαση μου παρανοήθηκε συνολικά. Θ' αποπειραθώ να την εξηγήσω καλύτερα.

Αν η μονη αποδεκτη κι έγκυρη τεκμηρίωση της κριτικής μου από σας είναι αναφορές στο ποιος είπε τι, τότε τίποτε από αυτά που θ' ακολουθήσουν δεν θα σας ικανοποιήσει, οποτε πάτε για καφέ και μην χαλάτε τα ματια σας με το υπόλοιπο κατεβατό μου :-)

Έκανα την μεταφορά ότι όλοι εσείς είστε ένα χωριο κι εγώ ο ανθρωπολόγος που το μελετά. Το χωριο δεν είναι η Αριστερά αλλα οι συνομιλητές αυτού του post. Η ανάλυση αφορά το χωριο-συνομιλητές, κι όχι την Αριστερά. Μπορεί σαν αριστεροί να συγκροτείτε μέρος της Αριστεράς, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ανάλυση/κριτική μου ήταν προς/για την Αριστερά. Για να το πω αλλιώς, είναι ένα πράγμα π.χ. η κριτική της θρησκείας κι είναι ένα άλλο πράγμα η ανάλυση του πως αντιλαμβάνονται/μιλούν για την θρησκεία οι άνθρωποι μιας κοινωνικής ομάδας/χωριου κλπ. Βεβαια, η σχέση των δυο - κοινωνικών υποκειμενων και θεσμών - είναι διαλεκτική: παράγουν και ταυτόχρονα παράγονται το ένα από το άλλο. Η Αριστερά παράγει τους αριστερούς αλλα ταυτόχρονα παράγεται από αυτούς. Η κριτική μου δεν ήταν "η Αριστερά είναι σαν ίδρυμα κι εσείς φέρεστε σαν τρόφιμοι". Όχι, η κριτική μου ήταν "διαπιστώνω ότι διαλέγεστε και συνδιαλέγεστε μ' ένα τρόπο που παραπέμπει στο σύνδρομο του ιδρυματισμού - κοιτάξτε το λιγάκι αυτό γιατί έτσι παράγετε (ή διαιωνίζετε) μια ιδρυματική Αριστερά".

Στις συζητήσεις σας (γενικά, όχι μονο σ' αυτή την ανάρτηση) κυκλοφορούν τουλάχιστον τρεις Αριστερές. Υπάρχει, βεβαια, η αντικειμενική Αριστερά (φυσικά πρόσωπα που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, οργανώσεις, κόμματα κλπ) και δυο φαντασιακές Αριστερές: η μια είναι η φαντασιακή Αριστερά του πως νομίζετε ότι είναι η αντικειμενική Αριστερά και η άλλη είναι η φαντασιακή Αριστερά του πως θα θέλατε να είναι η Αριστερά. Οι φαντασιακές Αριστερές δεν είναι πλασματικές ή ψεύτικες ούτε και λιγότερο πραγματικές από την αντικειμενική Αριστερά. Μάλιστα, θα έλεγα ότι σε μεγάλο βαθμό ο ιδεολογικός καυγάς και η κόντρα παίζονται ανάμεσα στις φαντασιακές Αριστερές. Και καλά κάνουν, είναι κι αυτό μια από τις ζυμώσεις και τα πράγματα κινούνται. Που είδα το πρόβλημα?

Ιδιαιτερα έντονο σ' αυτή την ανάρτηση (ή ίσως είναι δικη μου αποσαφήνιση σκέψεων μέσα από την εξοικείωση με το blog και τους συζητητές) ήταν ότι γενικά οι περισσότεροι συνομιλητές συμμετείχαν στη συζήτηση με κεντρικό μέλημα την προάσπιση της μιας ή της άλλης ή και των δυο φαντασιακών Αριστερών (τους). Οι λέξεις κλειδιά εδώ είναι "κεντρικό μέλημα".

(συνεχίζεται)

OverTheHill είπε...

(συνεχεια)

Η προάσπιση της Αριστεράς δεν είναι αυτή καθαυτή προβληματική. Γίνεται, κατά την γνώμη μου, προβληματική όταν είναι η προτεραιότητα, το διακύβευμα, το θεμελιακό ζητούμενο. Κι είναι σ' αυτό το σημείο όπου βρήκα χρήσιμο σαν εργαλείο το φαινόμενο του ιδρυματισμού για να μπορέσω να κατανοήσω την εσωστρέφεια, την αμυντικότητα και την στάση της "ελαχιστης προσδοκίας" που διέκρινα.

Η πλειοψηφία των σχολιαστών υπερασπιζόταν κάτι το οποιο ήταν ταυτόχρονα πολύτιμο και σε κίνδυνο. Για άλλους αυτό ήταν η φαντασιακή-αντικειμενική Αριστερά, για άλλους η φαντασιακή- ιδεατή Αριστερά. Οι εχθροί και υπονομευτές παντού***. Όχι μονο στους μη-αριστερούς αλλα και στους αριστερούς. Οι θέσεις, οι αντιθέσεις και οι τοποθετήσεις για την σημερινή συγκυρία είχαν σαν πρωταρχικό στόχο την προστασία της Αριστεράς, και μετά όλα τα αλλα. Για να το πω διαφορετικά, για την πλειοψηφία του “χωριού” το κεντρικό πρόταγμα στη διαμόρφωση στρατηγικής και τακτικής φαινόταν να είναι η επιβίωση/ προστασία της Αριστεράς (που υπάρχει, που νομίζουμε ότι υπάρχει, που θέλουμε να υπάρξει). Η τάση/στάση της ελαχιστης προσδοκίας έχει να κάνει με ότι το εφικτό και ο πραγματισμός (απαραίτητα και τα δυο) υπαγορεύονται λιγότερο από τις επιταγές της συγκυρίας για την κοινωνία και περισσότερο από τις επιταγές της συγκυρίας για την Αριστερά.

Το πιο ακραίο παράδειγμα αυτής της στάσης στην κοινή μας εμπειρία είναι το ΚΚΕ - τα πάντα υποτάσσονται στην προστασία κι επιβίωση του φαντασιακού εαυτού του, του οποιου η επιβίωση ταυτίζεται με, και στη τελική ανάλυση υποσκελίζει, τον απώτερο στρατηγικό στόχο του, δηλαδή το ίδιο το raison d'être του: την χειραφέτηση του ανθρώπου.

Παρόλο που το "χωριο" μας (είναι και δικό μου) απέχει παρασάγγας από το άκρον άωτον του ΚΚΕ, νομίζω ότι όλα τα "χωρια" της Αριστεράς εκτος ΚΚΕ θα ωφεληθούν αν κοιτάξουν λιγάκι αυτοκριτικά σε ποιο βαθμό κουβαλάνε το ΚΚΕ (αυτό το ΚΚΕ) μέσα τους.

Φιλικά,
Δέσποινα

***Eνδεικτικό αυτής της νοοτροπίας είναι ότι στην απάντηση σας χρησιμοποιήσατε τον ορο "κατηγορια" - τον βάλατε σε εισαγωγικά για τον κάνετε light αλλα, ας είμαστε ειλικρινείς, την κριτική μου την εισπράξατε ως κατηγορια...αυτό για μένα είναι θλιβερό.

LeftG700 είπε...

Φίλη Δέσποινα,


Ομολογώ ότι κάπου αρχίζω και σε χάνω. Όχι με την έννοια της μη κατανόησης των όσων λες, αλλά με την έννοια τής απορίας για μία σημαντική αντίφαση που διαπιστώνω. Εξηγούμαι:

Ο λόγος σου είναι σε σημαντικό βαθμό θεωρητικός. Όμως, φίλη Δέσποινα, η θεωρία πρέπει να προκύπτει από καταστάσεις της πραγματικότητας. Εν προκειμένω από επιχειρήματα που καταθέσαμε και απόψεις που υποστηρίξαμε στην ανάρτηση και στον διάλογο που ακολούθησε (είπαμε: μιλάμε μόνο για τους εαυτούς μας). Κι αυτό έκανες στα πρώτα σου σχόλια. Κατέθεσες μερικά από όσα ισχυριστήκαμε ως θεμελιωτικά των δικών σου απόψεων. Τώρα φαίνεται σαν να τα προσπερνάς, λέγοντας πως έχεις κάνει σαφές ότι δεν θα ασχοληθείς με επί μέρους σχολιασμούς, αλλά θα κάνεις ανάλυση. Για μισό λεπτό, για μισό λεπτό! Εσύ δεν αξιολογείς τη φράση μας περί μπάσταρδων κ.λπ. ως συνεκτική έκφραση (ή ως την πιο γλαφυρή, στα πρώτα σχόλια); Πώς δεν ασχολείσαι με επί μέρους σχόλια;;; Δεν ασχολείσαι με σχόλια μόνο όταν προσπαθούμε εμείς να εξηγήσουμε την έννοια που είχε αυτή η φράση μας; Δηλαδή τα δικά σου δικά σου και τα δικά μας μισά-μισά;;; Και μας λες, επιπλέον, ότι, αν ζητάτε τεκμηρίωση αυτών που ισχυρίζομαι βασισμένη σε όσα εσείς ισχυριστήκατε, μη χάνετε το χρόνο σας δεν υπάρχει τέτοια τεκμηρίωση;;; Α, δεν πάει έτσι! Γιατί θα καταλήξουμε σαν τους επισκόπους τού Μεσαίων που συζητούσαν για το φύλο τών αγγέλων, χωρίς ποτέ κανείς τους να έχει δει κάποιον άγγελο! Χωρίς δηλαδή να θεμελιώνει την άποψή του σε κάποια εμπειρία τής πραγματικότητας.

Φίλη Δέσποινα, με αυτούς τους όρους, εγώ τουλάχιστον αδυνατώ να συζητήσω παραπέρα τα θέματα που έχεις θίξει. Περιορίζομαι σε δυο-τρεις διευκρινίσεις:

1. Λάθος κάνεις να πιστεύεις πως μας διέφυγε το γεγονός ότι η κριτική σου παρέμβαση γίνεται από αντιεξουσιαστικές θέσεις. Αν συνέβαινε αυτό δεν θα κάναμε στα προηγούμενα σχόλια τη νύξη περί πιθανής κλίσης σου σε αναρχικές ή νεοαναρχικές ιδέες. Δεν ρίξαμε άδεια για να πιάσουμε γεμάτα. Ξέραμε τι λέγαμε.

2. Κάνεις επίσης λάθος στην ερμηνεία σου για τη λέξη που χρησιμοποίησα (‘‘κατηγορία’’) —για να τα λέμε όλα, κάνεις και μια μικρή δίκη προθέσεων χωρίς το παραμικρό στοιχείο (οι εξουσιαστές δεν συνηθίζουν κάτι τέτοια ή κάνω λάθος; ;-) ). Και, συνεπώς, αδίκως στενοχωρήθηκες με το θλιβερό τού πράγματος. Δεν υπάρχει τίποτε το θλιβερό. Τα εισαγωγικά δεν ήταν για διακόσμηση και τη συγκεκριμένη λέξη τη συνηθίζω. Ούτε εξέλαβα την κριτική σου ως επίθεση. Ακόμα χειρότερα (για σένα ;-) ): Και επίθεση να ήταν πάλι δεν θα έτρεχε τίποτε! Ο επιτιθέμενος (η κριτική μας συνήθως δεν γίνεται με τριαντάφυλλα) πρέπει να αναγνωρίζει το ίδιο δικαίωμα και στους άλλους. Αντιεξουσιαστές δεν είναι μόνο οι αντιεξουσιαστές. Είναι και οι αριστεροί. Απλώς βάζουν προτεραιότητες: Υπάρχουν διάφορα κάστρα εξουσίας. Εμείς θεωρούμε ότι το κάστρο τής οικονομικής εξουσίας (κοινωνικές σχέσεις παραγωγής) είναι αυτό το οποίο πρέπει να συγκεντρώσει κατά προτεραιότητα (όχι αποκλειστική) τα ‘‘πυρά’’ μας. Καλός ο Φουκώ, δεν λέω. Όχι όμως και να πουλήσουμε τον παππού! ;-)

Τελευταίο και όχι ασήμαντο: Παρά τη διαβεβαίωσή σου ότι στην κριτική σου δεν παρέλειψες να συνυπολογίσεις το πλαίσιο μέσα στο οποίο ήταν τοποθετημένες οι απόψεις μας, φαίνεται ότι σε ένα ιδιαίτερο σημείο αδιαφόρησες πλήρως. Διαφορετικά, θα ήσουν λιγότερο απόλυτη στο συμπέρασμα ότι το κύριο μέλημά μας είναι η προστασία τής Αριστεράς: το θέμα τού ποστ ήταν η τρομοκράτηση των ανθρώπων με σκοπό να απομακρυνθούν από την Αριστερά. Κι επειδή Αριστερά χωρίς ανθρώπους γύρω της είναι ένα πουκάμισο αδειανό, άντε και μερικά γραφεία, όλη αυτή η επιχείρηση στρέφεται και εναντίον τής Αριστεράς. Εσύ, φίλη Δέσποινα, όταν σε χαστουκίζουν στο ένα μάγουλο, γυρνάς και το άλλο;


Τα λέμε