Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Γιατί φάγαμε μέλι που αποδείχθηκε ότι ο Τσίπρας είχε φάει πόρτα από τον Ολάντ (όπως έδειξαν τα κρουασάν που έφαγε ο Βενιζέλος!)



ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ότι αμέσως μετά τις εκλογές τής 6ης Μαΐου στην Ελλάδα και τη Γαλλία, ο Αλέξης Τσίπρας επιδίωξε να συναντηθεί με τον νεοεκλεγμένο Γάλλο Πρόεδρο. Μάλιστα, από τα γραφεία τού ΣΥΝ στην Κουμουνδούρου (το μέρος όπου, σύμφωνα με κάποιες εσκεμμένα(;) απληροφόρητες πηγές, περίπου μπαινοβγαίνουμε —lol!), φρόντισαν να προαναγγείλουν την πρόθεσή του. Η απάντηση στο σχετικό αίτημα ήταν αρνητική και η τεκμηρίωσή της ακαταμάχητη: σύμφωνα με το πρωτόκολλο, ο Πρόεδρος της Γαλλίας δεν συναντάται επίσημα με απλούς αρχηγούς.

Όμως, (πάντα υπάρχει ένα όμως σ’ αυτή τη ζωή!), στις αρχές τής εβδομάδας που τελειώνει σήμερα, αποδείχθηκε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, τελικά, δεν είχε προσκρούσει σε κανένα πρωτόκολλο της γαλλικής Προεδρίας. Είχε προσκρούσει κατά μέτωπο, μούρη με μούρη που λένε, με τη βαριά, δρύινη εξώπορτα του Προεδρικού Μεγάρου στα Ηλύσια Πεδία! Διότι ο Γάλλος Πρόεδρος, την Τρίτη που μας πέρασε, δέχθηκε και καλοδέχθηκε τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον ηγέτη τής τέως Μεγάλης ‘‘Δημοκρατικής’’ Παράταξης. Όπερ έδει δείξαι!

Το τι μέλι φάγαμε, δεν λέγεται! Όχι βέβαια επειδή στραπατσαρίστηκε η πρόσοψη του ‘‘ωραίου Αλέξη’’! Παρά το ότι δεν θα είχε κανένας από μας και πολύ τύχη, αν ‘‘κονταροχτυπιόταν’’ μαζί του για την κατάκτηση κάποιας ‘‘ωραίας ύπαρξης’’, χαιρέκακοι δεν είμαστε. Οι λόγοι τής χαράς μας ήταν καθαρά πολιτικοί.


ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ την παραμικρή αμφιβολία ότι η κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να επιδιώξει συνάντηση με τον Φρανσουά Ολάντ, σε συνδυασμό και με την πρόσφατη εξόρμησή του σε Παρίσι και Βερολίνο, αποσκοπούσε σε δύο θετικές αναμενόμενες επενέργειες.

Η πρώτη ήταν διττή: αφ’ ενός να δείξει στους μεγάλους αριθμούς πολιτών που συσπειρώνει πια ο ΣΥΡΙΖΑ ότι ο ηγέτης τού σχήματος έχει τα κότσια να συνομιλεί ως ίσος προς ίσον με ευρωπαίους ηγέτες, ακόμα και των κυρίαρχων χωρών τής Ευρώπης και, αφ’ ετέρου, ότι διαθέτει το απαιτούμενο πολιτικό βάρος για να γίνεται αποδεκτός ως συνομιλητής από αυτούς. Η δεύτερη, να δώσει ένα πρώτο έμπρακτο δείγμα τού γιατί η ιδέα ενός από αριστερές θέσεις ορμώμενου πανευρωπαϊκού μετώπου κόντρα στην επίθεση που δέχονται οι υφιστάμενες την εκμετάλλευση τάξεις είναι ρεαλιστική.  

Επί της αρχής δεν έχουμε την παραμικρή αντίρρηση για καμία από αυτές τις επιδιώξεις. Ούτε και πιστεύουμε πως είναι παντελώς αθεμελίωτες. Αλλά, σε αυξανόμενο βαθμό, κατά τη σειρά παράθεσή τους, έχουν όλες και κάποιο ανυπέρβλητο όριο:

1. Πράγματι, ο Αλέξης Τσίπρας έχει κότσια. Όμως, τα κότσια που διαθέτει κάποιος δεν τον εξασφαλίζουν από το ενδεχόμενο να τις ...αρπάξει! Ο βολονταρισμός είναι δωρεάν. Αλλά μόνο στην ...είσοδο! Στην έξοδο καλείσαι πάντα να καταβάλεις κάποιο τίμημα. Φοβόμαστε ότι ο Τσίπρας δεν δέχθηκε με γενναιότητα (άρα και σοφία) να καταβάλει το τίμημα. Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε αλλιώς την (χοντρο)πατάτα που έκανε να αποκαλέσει τον Ολάντ, έστω δυνητικά και υπό προϋποθέσεις, «Ολαντρέου». Γιατί, αν προσβλέπεις σε μια συμμαχία με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία (σωστά ή λάθος, αδιάφορο εν προκειμένω), αν έχεις δημιουργήσει την εντύπωση ότι «κάτι αλλάζει στην Ευρώπη» με την εκλογή τού Ολάντ, δεν τσινάς[1] στο πρώτο σκαμπίλι σαν τον υποψήφιο μπρουτάλ εραστή που με το πρώτο όχι λέει «άντε μωρή παλιοχαμούρα, πολύ αξία σού ’δωσα»![2] Elementary, my dear Alexis!

2. Ανεξάρτητα από το προσωπικό πολιτικό βάρος τού Αλέξη Τσίπρα ή τη δημοφιλία του στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από την εκλογική δύναμη και δυναμική τού ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από τον φόβο τού ευρωπαϊκού πολιτικού προσωπικού για τους κινδύνους που αντιπροσωπεύει η ελληνική περίπτωση για το ευρώ, δεν παύει ο βαθμός της αποδοχής τού ηγέτη τού ΣΥΡΙΖΑ από τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια να είναι συνάρτηση και τής θέσης που κατέχει αυτή τη στιγμή η χώρα μας στην ιεραρχία τών χωρών τής ΕΕ. Δεν ξέρουμε αν ο Τσίπρας είχε την εντύπωση ότι ζητούσε να συνομιλήσει με τον Πρόεδρο απλώς μιας από τις ‘‘Ενωμένες Πολιτείες τής Ευρώπης’’. Καλού-κακού όμως θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε από εδώ ότι ζητούσε να συνομιλήσει με τον Πρόεδρο της Γαλλίας, δηλαδή ενός (καπιταλιστικού) έθνους-κράτους. Και όπως συμβαίνει με τα δάχτυλα, έτσι συμβαίνει και με τα (καπιταλιστικά) έθνη-κράτη: δεν είναι όλα ίσα! Ιδίως εκείνα που τελούν υπό οικονομική (και δικαστική!) επιτροπεία!

3. Πανευρωπαϊκό αριστερό μέτωπο; Χμ... ‘‘Κλέβοντας’’ τον Γκάντι απαντούμε: θα ήταν μια καλή ιδέα![3] Δυστυχώς, όπως όλες οι καλές ιδέες, παρουσιάζει και μεγάλες δυσκολίες. Δεν θα αναφερθούμε σε λεπτομέρειες, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Θα περιοριστούμε όμως να θυμίσουμε στον Αλέξη Τσίπρα και σε όποιον άλλο αρμόδιο του ΣΥΡΙΖΑ ότι μία από τις δυσκολίες είναι και η ανισόμετρη ανάπτυξη καθώς και οι ιστορικές ως επί το πλείστον ιδιομορφίες του εργατικού κινήματος που παρατηρούνται από χώρα σε χώρα τής ΕΕ. Μπορεί να είμαστε όλοι Ευρωπαίοι, αλλά δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Ο πολιτικός σεισμός με τον οποίο ισοδυναμεί το αποτέλεσμα των εκλογών τής 6ης Μαΐου στην Ελλάδα δεν έχει την ίδια ένταση με αυτόν που προξένησαν οι εκλογές στη Γαλλία. Στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση: αν ο πρώτος, στην κλίμακα των πολιτικών Ρίχτερ, ήταν 6άρης, ο δεύτερος ίσα που κούνησε τη βελόνα. Μπορεί να μην είναι ακριβώς αέρας κοπανιστός, όπως είπε η Αλέκα Παπαρήγα. Είναι όμως πολύ περισσότερο αέρας κοπανιστός, παρά ‘‘τυφώνας Ολάντ’’! Ας μη φαντασιώνονται λοιπόν ένα αριστερό πανευρωπαϊκό μέτωπο με τον Ολάντ σημαιοφόρο και επί κεφαλής (τον Ολάντ που επιμένει στο μαστίγιο της τήρησης των δεσμεύσεων τού μνημονίου με λίγο περισσότερο καρότο ‘‘ανάπτυξης’’, όπως και ο ηγέτης τών Γερμανών σοσιαλδημοκρατών...). Ο ίδιος ο Γάλλος Πρόεδρος έδειξε με απόλυτη σαφήνεια ποιων πολιτικών δυνάμεων θέλει να είναι σημαιοφόρος, δεχόμενος μετά χαράς τον Ευάγγελο Βενιζέλο,[4] αφού πρώτα είχε στείλει άρον-άρον τον Τσίπρα στον οδοντίατρο! Και η γαλλική Αριστερά, με υποδιπλάσια εκλογικά ποσοστά από τη δική μας, δεν βλέπει ούτε τη σκόνη μας! Δεν θα κάνουμε ...ανάποδη πορεία προς τα πίσω για να μας ...προλάβουν οι βραδυπορούντες Γάλλοι σύντροφοι. Εμείς ξεμπερδέψαμε με το δικό μας ΠΑΣΟΚ. Να κόψουν το λαιμό τους και να ξεμπερδέψουν κι αυτοί με το δικό τους.[5] Μετά, το συζητάμε και το πανευρωπαϊκό μέτωπο!


ΝΑ ΛΟΙΠΟΝ, γιατί φάγαμε μέλι με το ‘‘πάθημα’’ του Αλέξη Τσίπρα. Γιατί φάνηκαν τα όρια που έχουν σήμερα οι ευρωπαϊκοί στρατηγικοί προσανατολισμοί του ελληνικού αριστερού κινήματος. Θα ανοίξουμε σαμπάνιες όταν αισθανθούμε πως έχουν αντληθεί και τα ανάλογα μαθήματα. Να υποθέσουμε ότι  αυτός είναι ο λόγος που έπεσε μουγκαμάρα για το γεγονός σε γνωστά στέκια τού ΣΥΝ («Αυγή», Red Notebook, Left), σε αντίθεση με τις θριαμβολογίες (χωρίς τήρηση των αποστάσεων ασφαλείας...) για την ήττα τού σαρκοζισμού; Να υποθέσουμε δηλαδή ότι το μελετάνε το πράγμα;

Μακάρι!


[1] Για να δείξεις, ίσως, ότι είσαι αριστερός και όχι σοσιαλδημοκράτης; Υπάρχουν άλλα και πολύ πιο λαμπρά πεδία δόξης γι’ αυτό...

[2] Για να μην αναφερθούμε στην άφθονη τροφή την οποία  προσέφερε στους εγχώριους ‘‘παπαγάλους’’, πράσινους και μπλε, να εξεπολύσουν τους προπαγανδιστικούς μύδρους τους για τον «ανεύθυνο Τσίπρα» (λέγε με ΣΥΡΙΖΑ) που επιτίθεται «στους καλύτερους συμμάχους τής Ελλάδας, υπονομεύοντας τη θέση τής χώρας»...

[3] Ρώτησε κάποιος τον Γκάντι: «Τι γνώμη έχετε για τον δυτικό πολιτισμό;». Κι εκείνος απάντησε: «Θα ήταν μια καλή ιδέα». (Το αναφέρει ο Ιμάνουελ Βαλερστάιν σε κάποιο δοκίμιό του.)

[4Ως φανατικός ‘‘αντισταλινικός’’, μπορούσε ποτέ να μην υποστηρίξει τους πραγματικούς (αστικο)δημοκράτες;

[5] Για να τα λέμε όλα, χλωμό το βλέπουμε, όπως εξηγούσαμε εδώ.


Η photo είναι από το gossip-shopping.blogspot.com. Η ‘‘οδοντοτεχνία’’, δική μας.

27 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συντροφοι συντρόφισσες τα πολλά λόγια είναι φτώχεια ...
Ψηφίστε Συριζα! Δεν θα το πούμε σε κανέναν.

Το κκε εξωκοινοβουλευτικά θα τα παει πολύ καλύτερα, θα δείτε....

Μάρκομ Ξ είπε...

Χα, χα, χα! Πολύ καλή η 'οδοντοτεχνία'...:-)

Επί της ουσίας τώρα. Νομίζω πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μπορεί να μην πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ όλα όσα ίσως περίμενε (ή κάποιοι από κει μέσα περίμεναν), πέτυχε όμως να δείξει δυο βασικά πράγματα στον ελληνικό λαό. 1ον, ότι σε αντίθεση με τους άλλους δυο, αυτός πάει για να μιλήσει και όχι για να τα ακούσει και 2ον, ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες που τόσο θαυμάζονται και υπερτιμούνται από τα ντόπια ραγιάδικα φερέφωνα είναι "ολίγον" μπαμπέσηδες (Ολάντ, Σουλτς κλπ).
Με άλλα λόγια, μπορεί να έχασε ένα δόντι ο Τσίπρας, ίσως ακόμα και κάποιοι στην Κουμουνδούρου να κατέβασαν τον Ολάντ απ' το εικονοστάσι, αλλά ο εγχώριος ραγιαδισμός πρέπει να υποχώρησε μερικές μονάδες...

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ


Υ.Γ. Για το Ολαντρέου (για το οποίο δεν συμφωνώ ότι ήταν πατάτα) δεν νομίζω ότι θα πληρώσει τίποτα ο ΣΥΡΙΖΑ. Του 'χουνε σούρει τόσα πολλά και σοβαρότερα που κανείς δεν θα το θυμάται αυτό. Άσε που αρκετοί μάλλον έσκασαν και ένα χαμογελάκι...

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια,

Υστερα απο ενα περίτεχνο "λογοτέχνημα" και κάτι ελαφρότερο ετσι για μια αλλαγή προς το άνετο 'παιγνιδισμα", οπως οδοντικές επεμβάσεις κλπ.

Λοι-πόν

η συνάντηση Ολάντ- Βενιζέλου δεν εγινε στα πλαίσια της προεδρίας της Γαλλιας αλλά

μεταξυ εκπροσώπων δυο αδελφων ευρωπαικων κομμάτων τα οποια ανήκουν και στη ιδια πτέρυγα του ευρωκοινοβουλίου, το γαλλικο σοσιαλιστικο κόμμα και το ΠΑΣΟΚ.

Αντίθετα ο Τσίπρας ζήτησε συνάντηση με τον προεδρο της Γαλλιας. Το πρωτόκολλο δεν το προέβλεπε.

Το αντιστοοχο αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ατη Γαλλια ειναι το κομμα του Μελανσον και στη Γερμανία το αριστερό κομμα.

Αυτά ειναι elementary στις διεθνεις σχέσεις των κομματων.

Αυτά για τα ταξιδια Τσιπρα.

Μην επειδεικνύετε και τόση αλαζονεία εναντι των αντιστοιχων συντροφων σας στην ευρώπη,
μην δειχνετε τοσο υπέρμετρο ενθουσιασμό (τρωνε τη σκόνη σας κλπ)

επειδή τιποτα το οριστικό δεν εχει ακομα φανει.
Αν δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα ειναι κυβέρνηση στις 17 η μηπως θα ειναι μια.....αποτελεσματικη αξιωματικη αντιπολίτευση.

Τα τελευταια ποσοστα των δημοσκοπήσεων δεν ειναι και τοσο ενθαρρυντικά.

Τώρα θα μου πειτε το χιλιοειπωμένο, "τοσες επιθέσεις" που δεχεται πάλι καλά.

Ενα ομως ειναι φανερό οτι ο ΣΥΡΙΖΑ τελευταια μάζεψε τις "σημαιες περηφανους νίκης" και συμπεριφέρεται περισσότερο σεμνά, μεσω των μετριπαθων εκπροσώπων του.

Επικαιροποιει το προγραμμα του επειδή ανεκάλυψε οτι τα θέματα στην οικονομία ειναι εντελως αλλιώτικα απο εκεινα που νόμιζε. Η παταξη της φοροδιαφυγης δεν ειναι .....αποφασίσαμε και εγινε. (-;

Ανώνυμος είπε...

«Αντιλαμβάνομαι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι απομονωμένο, μολονότι έχει δύναμη και επιρροή στους εργάτες.
Τους βλέπω ως εν δυνάμει συμμάχους. Φυσικά δεν θα μπορούσα να πείσω κανένα μέλος του κομμουνιστικού κόμματος ότι οι θεωρίες μου είναι σωστές. Δεν το επιχείρησα καν….
…Δεν έχω καμία στρατηγική για μια βαθιά κοινωνική επανάσταση αλλά μόνο για φάσεις, για στάδια. Όμως πιστεύω ότι κυρίως η επανάσταση θα γίνει με εκείνη τη μεγάλη εξεγερμένη μάζα, την ασυμβίβαστη, που δεν έχει καθόλου ώριμη πολιτική συνείδηση. Εννοώ την ταπεινή και εξεγερμένη μάζα του λαού, εκείνη τη μεγάλη μάζα που έχει τη δύναμη να κάνει την επανάσταση , που είναι ο αποφασιστικός παράγοντας της επανάστασης. Πιστεύω ότι πρέπει να οδηγηθεί στην επανάσταση και ότι πρέπει να οδηγηθεί σταδιακά. Δεν κηρύσσω το σοσιαλισμό ως άμεσο στόχο…
Κάνω εκστρατεία ενάντια στην αδικία, τη φτώχεια, την ανεργία, τα ψηλά ενοίκια, το ξεκλήρισμα των αγροτών, τους χαμηλούς μισθούς και την ανηλεή εκμετάλλευση που έβλεπες παντού. Μια απλή καταγγελία, μια πρόβλεψη και ένα πρόγραμμα για το οποίο ήταν πολύ προετοιμασμένος ο λαός…»
Τα λόγια αυτά είναι του Φιντέλ Κάστρο από το βιβλίο ο Φιντέλ και η Θρησκεία.

Άσχετο, μα εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ, που δεν μπόρεσα να μην το κλέψω απ το βαθύ κόκκινο και να το κοπιάρω.
Δεν τάχα ακούσει καν...

Τι μας λέει όμως;
Κόντρα σ όλους, ακόμα και στο ΚΚ της Κούβας, το τόλμησε.
Στο χέρι μας είναι να τολμήσουμε κι ας φάμε τα μούτρα μας βρε αδελφέ.
Εγώ προτιμώ να δοκιμάσω τον απαγορευμένο καρπό έστω και σε συγκομιδή συριζαίου, παρά το δηλητηριασμένο μήλο της κακιάς (χοντρής ή ή όχι), μάγισσας.
Το πολύ πολύ, να τόχουν κόψει άγουρο, να μην είναι βιολογικής καλλιέργειας, νάχει σκουλήκια, χτυπημένο απ το χαλάζι...
Το άλλο, είναι δεδομένο. Δηλητηριασμένο. Με μοναδικό σκοπό, το να μας ξαποστείλει δια παντός.
Κι άντε μετά, να περιμένεις κάποιους αιώνες να σε φιλήσει το πριγκηπόπουλο με το καθαρό σφυροδρέπανο.
Που ποτέ δεν θα διαπιστώνει πως...
"οι αντικειμενικές συνθήκες...κλπ"
υφίστανται!
Άσε που ολοένα και περισσότερο πείθομαι, πως δεν ξέρει να φυλάει...

mbiker

Ανώνυμος είπε...

"να φιλάει"
σόρρυ...

mbiker

Μάρκομ Ξ είπε...

Γεια σου ρε mbiker, Χανς Κρίστιαν Άντερσεν! :-)

Πλάκα κάνω, έτσι; Πολύ ωραία τα 'γραψες.

Μάρκομ Ξ, ένας από τους αδελφούς Γκριμ

LeftG700 είπε...

Ανώνυμε φίλε/φίλη (πού είναι το ψευδώνυμο οέο;),


Ευχαριστούμε για τη ...συνωμοτικότητα! ;-)

Τι εννοείς Το κκε εξωκοινοβουλευτικά θα τα παει πολύ καλύτερα, θα δείτε....; Δεν το ’πιασα.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Μα η κριτική μας δεν είναι επειδή ο Τσίπρας δεν κατάφερε να γίνει δεκτός από τον Ολάντ. Και ούτε διαφωνούμε με το ευρωπαϊκό άνοιγμα. Να μην κάνουμε την επιθυμία μας ή τις επιδιώξεις μας πραγματικότητα όμως. Οι σοσιαλδημοκρατίες τών ευρωπαϊκών κρατών είναι τελειωμένες!

Θα επιμείνουμε ότι ήταν πατάτα το Ολαντρέου. Δεν βλέπω ποιο είναι το κέρδος. Τα χαμόγελα κάποιων; Ισχνό μού φαίνεται... Ζημιά όμως προέκυψε. Δεν ξέρω αν θα ‘‘γράψει’’ στο τελικό αποτέλεσμα. Αλλά ήταν ανάγκη να κινδυνεύουμε να φορέσουμε κέρατα δίχως κέρδος;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Ε τώρα τί είναι αυτά που μας λες; Μπας και μας μπέρδεψες με τον σχο;;; ;-)

Σύμφωνα με αυτά που υποστηρίζεις το σκεπτικό τής απόρριψης έπρεπε να είναι «ο Πρόεδρος δεν δέχεται αρχηγούς κομμάτων εκτός από όσους ηγούνται σοσιαλιστικών κομμάτων». Αυτό ήταν το σκεπτικό;;; Και τι εννοείς ότι η συνάντηση με τον Βενιζέλο δεν έγινε στα πλαίσια τής προεδρίας τής Γαλλίας; Σε κανένα ...μπιστρό συναντήθηκαν;;; Σε παρακαλούμε, μην υποτιμάς τη νοημοσύνη μας (και μην υπονομεύεις την εικόνα τής δικής σου νοημοσύνης...).

Δεν υπάρχει καμία αλαζονεία. Οι Γάλλοι αριστεροί καλά θα κάνουν να ξεμπερδεύουν κάποια στιγμή με τους σοσιαλιστές τους. Δεν βαρέθηκαν να τρώνε ξύλο;

Πώς δεν είναι ενθαρρυντικά τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων; Εκεί στην Καλύβα κάνετε πάρτι! ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε mbiker,


Το νόημα του ποστ δεν ήταν κάλεσμα απομάκρυνσης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά δεν μπορούμε να μη χτυπήσουμε και κάποια καμπανάκια...


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Ναι, ρε παιδιά, σύμφωνοι, καμιά αντίρρηση. Αλλά που είδατε ότι εγώ εννοώ ότι έχουμε ελπίδα από τους "σοσιαλδημοκράτες" (τρομάρα τους!); Ίσα ίσα είναι και ένας από τους λόγους που δεν έχω πρόβλημα με το Ολαντρέου. Έτσι καταρρίπτονται και κάποια -σαθρά- επιχειρήματα εξ αριστερών περί έντονου φλερτ ΣΥΡΙΖΑ - Ολάντ. Δεν θα "κοσμούσε" έτσι κάποιον που θεωρεί σύμμαχο έτσι δεν είναι;

LeftG700 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Παρανόηση. Μιλούσα σε σένα αλλά δεν είχα καθόλου υπ' όψη μου εσένα όταν έγραφα ότι οι σοσιαλδημοκρατίες τών ευρωπαϊκών κρατών είναι τελειωμένες. Κατά τη γνώμη μου, τα επιχειρήματα εξ αριστερών για μη καθαρή θέση τού ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν είναι αβάσιμα. (Πουθενά, π.χ., δεν είδαμε ένα(1) κριτικό άρθρο για την άνευ όρων υποστήριξη που έδινε ο Μελανσόν στον Ολάντ στον δεύτερο γύρο.) Και νομίζω ότι οι σοβαροί επικριτές τού ΣΥΡΙΖΑ γι' αυτό το ζήτημα δεν είναι δυνατόν να πειστούν με τέτοια πυροτεχνήματα τύπου Ολαντρέου.

Η επαναφορά τής Αριστεράς στο προσκήνιο περνάει πάνω από το "πτώμα" τής σοσιαλδημοκρατίας. Αυτό πρέπει να το επαναλαμβάνει πέντε φορές την ημέρα κάθε συνειδητός αριστερός. Ακόμα κι αν οι συνθήκες μάς υποχρεώσουν να την "αγκαλιάσουμε", πρέπει να το κάνουμε με το ένα χέρι: στο άλλο πρέπει να κρατάμε "μαχαίρι"!

Είναι ένα από τα ελάχιστα πράγματα για τα οποία είμαστε βέβαιοι...


Τα λέμε

7Demons είπε...

Ζητάς κάτι ΠΟΛΥ μεγάλο (συνάντηση με το Γάλλο Πρόεδρο).
Το πετυχαίνεις?-Έχεις κερδίσει άμεση προβολή και αναγνώριση στην Ευρώπη.
Έχουν φάει τα λυσσακά τους οι πολιτικοί σου αντίπαλοι στην Ελλάδα.

Δεν το πετυχαίνεις?-πάλι κερδισμένος είσαι:
Εντυπωσιάζεις με την κίνηση τους Ευρωπαίους και κυρίως συσπειρώνεις γύρω σου της αντι-Ευρωπαιστές της χώρας.
Πετάς και ένα ωραιότατο(μας άρεσε!) Ολαντρέου και δυναμώνεις την εγχώρια συσπείρωση με αυτούς που δεν βλέπουν με καλό μάτι την Ε.Ε(και πολύ καλά κάνουν).
Επίσης διακωμωδείς στην Ευρώπη έναν ηγέτη που θέλει να δείχνει περισσότερο φιλολαικός απ΄ότι το επιτρέπει η πολιτική του (Ολάντ).
Εσύ κερδίζεις πόντους με το τόλμημά σου μέσα και έξω από την Ελλάδα και η Γαλλική Προεδρία αναγκάζεται μετά να δικαιολογηθεί στο γιατί δέχθηκε με χαρά το δικό μας παχύδερμο.
Ο Πρετεντέρης και τα όμοιά του, βγάζουν αφρούς και χολή στα κωλο-κάναλα (άρα ξανακερδίζεις το θυμικό -και την ψήφο ελπίζω-του τηλεθεατή που λατρεύει και μισεί να παρακολουθεί ειδήσεις και να μονολογεί "θα σας δείξω εγώ όταν έρθει η ώρα").

Ανώνυμος είπε...

Left g600 (το 700ξεχάστε το είπαμε)

Καμμιά σχέση με το nόημα του πόστ, το δήλωσα άλλωστε.
Άσχετο με την ανάρτηση το σχόλιό μου, μα δεν μπόρεσα ν αντισταθώ στον πειρασμό να κοπυπαστάρω κάτι που μ εντυπωσίασε. Κι επειδή το θέμα σας ήταν ο συριζας, αναγκαστήκατε να μ ανεχτείτε. :-).
Μην με μαλώνετε τοιουτοτρόπως...

mbiker

Κωστής Παπαϊωάννου είπε...

Θυμάται κανείς άλλες εκλογές όπου οι υποψήφιοι να έτρεχαν έξω από τα σύνορα για λόγους προεκλογικής εκστρατείας;
Αυτή η ανάρτηση και η συζήτηση που την ακολουθεί μου θύμισε το ανέκδοτο με το καροτσάκι που λέει ο Ζίζεκ.

Μάρκομ Ξ είπε...

Μια σημείωση μόνο: η "αγάπη" ή η συμπάθεια προς τον Ολάντ υπήρξε δεν συνεχίζεται, αυτό εννοώ (και θα ήταν εντελώς ηλίθιοι να τη συνέχιζαν). Όσο για τον Μελανσόν, ε, εντάξει... Πρέπει να έχεις και ένα τακτ με κάποιους που μπορούν να γίνουν σύμμαχοι (ουσιαστικοί).
Τελοσπάντων, μπορεί να μην κράτησε την ιδανική για κάποιους μας στάση ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έκανε και πατάτα (οκ, για το Ολαντρέου τα είπαμε, μην επανέλθω).

Μάρκομ Ξ, πάντα με τον Αστερίξ

LeftG700 είπε...

Εμείς να σε μαλώσουμε;;; Πουτέ! (όπως λέει κι η Τσούλα τής διαφήμισης!)

Αντιγράφουμε για σένα ένα τεχνικής φύσης σχόλιο που ποστάραμε στην προηγούμενη ανάρτηση:



ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ

Παιδιά, η καινούργια φόρμα σχολίων επιτρέπει στο σχόλιό σας με το οποίο απαντάτε σε κάποιον άλλο σχολιαστή να παρεμβάλλεται στη σειρά τών σχολίων και να εμφανίζεται ακριβώς από κάτω από το σχόλιο στο οποίο απαντάτε. Γι' αυτή τη διευκόλυνση, το μόνο που χρειάζεται είναι να πατήσετε πάνω στη λέξη απάντηση που υπάρχει κάτω από κάθε σχόλιο και να ποστάρετε την απάντησή σας στο τετράγωνο που θα εμφανιστεί.

LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Αυτό το γεγονός, αν το απομονώσεις από την κατάσταση, φαίνεται κωμικοτραγικό ίσως. Μόνο όμως αν το απομονώσεις από την κατάσταση. Αλλά τότε, πάει η συγκεκριμένη ανάλυση για τη συγκεκριμένη κατάσταση κι αντίο Λένιν! ;-)

Για θύμησέ μας το καροτσάκι τού Ζίζεκ.


Τα λέμε

Unknown είπε...

Ωστε ευχαριστηθήκατε που έφαγε πόρτα από τον Ολάντ , ο Τσίπρας.
Θα σας πείραζε δηλαδή αν κράταγε πιο αντικαπιταλιστική στάση ο Ολαντ?
Ευτυχώς τείνουμε, αγαπητά αγαπητά λεφτόπουλα, να απαλλαγούμε επιτελους από τέτοιες μπερδεμένες αντιλήψεις στην αριστερά.

Ανώνυμος είπε...

εννοώ ότι αν καταφέρουμε να μην βάλουμε το ΚΚ στην βουλή, δηλαδή αν εφαρμόσουμε δια της ψήφου μας την κριτική που του αξίζει,τότε ίσως και να αποκτήσουμε μια στιβαρή κομμουνιστική πολιτική δύναμη εκτός βουλής-εκεί δηλαδή που οφείλει να είναι μια στιβαρή κομμουνιστική πολιτική δύναμη.

Κωστής Παπαϊωάννου είπε...

Αφήστε τον ρε παιδιά τον Λένιν στην ησυχία του .. ποιοι διεκδικούν τελικά την ορθοδοξία οι επιτελείς του ΚΚΕ ή εσείς ;-)

Ακριβώς για να το συνδέσω με την κατάσταση το είπα ότι όοοοολοι τρέχουν στο εξωτερικό για στήριξη ..

Το αστείο του Ζίζεκ είναι ότι κάποιος έφευγε κάθε μέρα από την δουλεία του σε ένα εργοστάσιο με ένα άδειο καροτσάκι ..
κάποιος τον ρώτησε: "μα τι κλέβεις από το εργοστάσιο αφού το καροτσάκι δεν έχει τίποτα μέσα .. κι αυτός είπε τα καροτσάκια !!!

Όλοι (και εσείς) πέσανε με τα μούτρα να πάρουν κάτι μέσω των εκλογών και δεν αντιλαμβάνονται ότι νομιμοποιούν την παγκοσμιοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, πράγμα πού έτσι κι αλλιώς είναι μια ιστορική αναγκαιότητα αλλά την νομιμοποιούν με όρους εξουσιαστικού συστήματος πράγμα που είναι εξαιρετικά επικίνδυνο .. αλλά τι να κάνουμε .. ότι μας βρει μας βρήκε.

Ανώνυμος είπε...

σε μπιστρό ή όχι, ο Βενιζέλος πήγε σαν εκπρόσωπος του ελληνικού λαού, το ολαντρέου μας μάρανε;

μέλος του συλλόγου προς διάδοση των πολυνησιακών χορών.

LeftG700 είπε...

Ανώνυμε φίλε (πάρε ένα ψευδώνυμο, να χαρείς! :-) )


Δεν συμμεριζόμαστε την άποψή σου ότι θα ήταν θετική εξέλιξη να μη μπει το ΚΚΕ στη Βουλή. Δεν είναι αναγκαίο ένα τέτοιο στραπάτσο για να καταλάβουν ότι πηγαίνουν κατά γκρεμού. Κι ας μη ξεχνάμε ότι το Κ τού ΚΚΕ είναι υπόθεση όλης τής Αριστεράς (άσχετα αν νομίζουν εκεί στον Περισσό ότι έχουν τα αποκλειστικά δικαιώματα!).


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε τών πολυνησιακών χορών,


Το ποστ ήταν "εσωτερική υπόθεση". Δηλαδή ενδοαριστερή κριτική. Γιατί να χάσουμε την ώρα μας (σ' αυτή την ανάρτηση) με τον Μπένι; Για δες το έτσι.


Τα λέμε


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλοι Δαίμονες,


Καλά τα λέτε. Και ξεκάθαρα. Είστε σίγουροι ότι στον ΣΥΝ (όχι στον ΣΥΡΙΖΑ, στον ΣΥΝ) τα βλέπουν τόσο ξεκάθαρα; Αυτή είναι η ανησυχία μας. Και γι' αυτό χαρήκαμε για το συγκεκριμένο περιστατικό. Γιατί η κατάληξη της υπόθεσης βοηθάει στο ξεκαθάρισμα...


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή (πάτησες λάθος απάντηση και το σχόλιό σου εμφανίζεται ως απάντηση στον Στέλιο που δεν φταίει σε τίποτε! ;-) ),


Μα δεν διεκδικούμε καμία ορθοδοξία, φίλε Κωστή! Κάναμε μία απλή αναφορά σε μία από τις ατάκες τού Λένιν (που βέβαια δεν είναι ευρεσιτεχνία του, τα χουν 'πει κι άλλοι και πριν από αυτόν). Δηλαδή όποιος αναφέρεται στον Λένιν (ή στον οποιονδήποτε κλασικό) διεκδικεί το ρόλο τού ορθόδοξου. Υπήρξε μεγαλύτερος "αιρετικός" από τον Βλαδίμηρο;

Πάλι μας μπέρδεψες. Αν είναι αναγκαία η παγκοσμιοποίηση, πώς γίνεται να δεχθείς την αναγκαιότητά της αυτή τη στιγμή, χωρίς τους όρους τού εξουσιαστικού συστήματος, από τη στιγμή που το εξουσιαστικό σύστημα την εξουσιάζει προς το παρόν;

Φίλε Κωστή, το τελευταίο στάδιο της εξουσίας είναι να την πάρουμε εμείς! Δεν γίνεται να προχωρήσει το κάρο αν βάζεις το άλογο από πίσω του! ;-)


Τα λέμε