Όταν ο Λένιν συναντήθηκε με τον Λασκαράτο και τον συναγωνίστηκε στήθος με στήθος σε πολιτική αγυρτεία! (Α´ μέρος)

Να πάει η καρδιά σας στη θέση της! Δεν μιλάμε για τα ιστορικά πρόσωπα. Ο Λένιν δεν ξέπεφτε σε αγυρτείες και, επιπλέον, δεν συναντήθηκαν ποτέ (σιγά μη συναντιόταν ο Βλαδίμηρος με τον μαύρο αντιδραστικό και εχθρό τού λαού Ανδρέα Λασκαράτο!).

Μιλάμε για τον συγγραφέα τού ιστολογίου Lenin Reloaded Disgraced και τη διαδικτυακή περσόνα Λασκαράτος (έδρα: Ροΐδη εμμονές). Αυτοί συναντήθηκαν. Αν και από αντίθετες θέσεις ορμώμενοι (ο πρώτος ‘‘κομμουνισταράς’’, ο δεύτερος αντικομμουνιστής με πατέντα), συναντήθηκαν μια χαρά και σαν καλά παιδάκια! Πώς έγινε αυτό; Ας τα πάρουμε από την αρχή. 

Το γεγονός (και το ‘‘γεγονός’’)

Έπιασε ο Λασκαράτος πριν μία εβδομάδα και έγραψε μία ανάρτηση με στόχο τον Αλέξη Τσίπρα (surprise surprise!)  στην οποία, μετά τα γνωστά ορντέβρ που παρέθεσε (μία σύντομη περίληψη για την ‘‘ομερτά’’ τού Τσίπρα με τον Αρχιεπίσκοπο και την επίσημη εκκλησία), σερβίρισε με άψογο φιλελεύθερο στυλ το κυρίως πιάτο: τη (φανταστική) συνάντηση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κατά το πρόσφατο ταξίδι του στη Λατινική Αμερική με τον μάρτυρα υπεράσπισης του χρυσαυγίτη Περίανδρου κατά τη δίκη του για τον παρά λίγο φόνο τού Δημήτρη Κουσουρή πριν από αρκετά χρόνια!!! Όλα αυτά στο μυαλό τού εμμονικά αντικληρικαλιστή και βαθιά αντικομμουνιστή Λασκαράτου. Στο μυαλό του, αλλά και από το μυαλό του; Μ’ άλλα λόγια, πρόκειται περί συγγνωστού λάθους ή για κατασκευασμένη κατηγορία; Λίγο κι απ’ τα δύο. Αυτό που λέει ο λαός «βρήκε πάτημα και πάτησε», όπως εξηγoύμε με το νι και με το σίγμα ευθύς παρακάτω:

Στηριγμένος σε ένα παλαιότερο δημοσίευμα του Ιού τής Ελευθεροτυπίας, και συγκεκριμένα τού Δημήτρη Ψαρρά, το οποίο ερμήνευσε κατά το δοκούν και συμφέρον του, ταύτισε τον Μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής Ταράσιο, τον οποίο συνάντησε ο Τσίπρας κατά την περιοδεία του εκεί, με τον Μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής για τον οποίο κάνει λόγο ο Ψαρράς στο δημοσίευμά του και ο οποίος όντως ήταν μάρτυρας υπεράσπισης του χρυσαυγίτη στη δίκη του, το 2006. Μόνο που ο μάρτυρας υπεράσπισης δεν ήταν ο Ταράσιος! Τι συνέβη;

Στο ρεπορτάζ τού Ιού δεν αναφέρεται το όνομα του ιερωμένου που κατέθεσε υπέρ τού Περίανδρου. Μόνο ο τίτλος —Μητροπολίτης Νοτίου Αμερικής— και η πρόσθετη πληροφορία ότι είχε βαφτίσει τον Περίανδρο το 1966. Ο Λασκαράτος όμως, είναι φιλελεύθερο ‘‘τσακάλι’’ και δεν χρειάστηκε πολύ να βγάλει το συμπέρασμα και να το παρουσιάσει ως γεγονός: Ο νυν Μητροπολίτης Νοτίου Αμερικής Ταράσιος είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής που αναφέρει ο Δημήτρης Ψαρράς στο ρεπορτάζ του. Φυσικά, ο προστάτης-άγιος της Ηθικής, έχει πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι το συμπέρασμά του είναι αυθαίρετο. Γι’ αυτό και φροντίζει να φυλάξει τον κώλο του (νομίζει!). Έτσι, δεν παραλείπει να σημειώσει ότι στο δημοσίευμα του Ιού δεν γίνεται επώνυμη αναφορά στον Ταράσιο («χωρίς να αναφέρεται το όνομά του», γράφει), με την εντύπωση ότι αρκεί αυτό για να εξακολουθήσει να αυτοδιαφημίζεται ως υπόδειγμα εντιμότητας. Υπόδειγμα εντιμότητας and our ass! Η στοιχειώδης και μόνο εντιμότητα και τήρηση της δεοντολογίας τού επέβαλε να το ψάξει παρακάτω για να εξακριβώσει αν τίτλος και πρόσωπο συμπίπτουν, πριν εκτοξεύσει την ετσιθελική κατηγορία του (έρευνα που ειδικά γι’ αυτόν και τα εξασκημένα στο διαδικτυακό ψάξιμο δακτυλάκια του θα ήταν παιχνιδάκι!).[1]

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, δεν είναι μόνο η υποχρέωση τήρησης κάποιων κανόνων εντιμότητας και δημοσιολογικής δεοντολογίας γενικής ισχύος, που επέβαλαν κάτι τέτοιο. Υπάρχουν και κάποιες άλλες πιο συγκεκριμένες ‘‘λεπτομέρειες’’ που τον υποχρέωναν στη διασταύρωση του συμπεράσματός του πριν προβεί στην ανυπόστατη καταγγελία του. ‘‘Λεπτομέρειες’’ τις οποίες ο Λασκαράτος έγραψε επίσης στα παλαιότερα των υποδημάτων του!

Από την αναζήτηση που ο ίδιος αναφέρει ότι έκανε πριν τη δημοσίευση, έχοντας δει τα βιογραφικά στοιχεία τού Μητροπολίτη, ήξερε ότι ο Ταράσιος ήταν μόλις 50 ετών το 2006, πράγμα που, αυτονόητα, δεν ταιριάζει σε καμία περίπτωση με την αναφορά τού Ιού σε «ηλικιωμένο Μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής»! Επιπλέον: Ήξερε επίσης ότι, για να είναι ο Ταράσιος το ίδιο πρόσωπο με αυτό που κατέθεσε υπέρ τού Περίανδρου, έπρεπε να είχε γίνει νονός του σε ηλικία 10 ετών (ο Ταράσιος έχει γεννηθεί το 1956 και η βάφτιση του ‘‘παλικαρά’’ χρυσαυγίτη έγινε το 1966, σύμφωνα με το δημοσίευμα του Ιού). Κάτι τέτοιο δεν είναι φυσικά αδύνατο, ούτε ακόμα και απίθανο, με την αυστηρή έννοια τού νόμου τών πιθανοτήτων. Πόσο όμως είναι συνηθισμένο;;; Πολύ, κατά τον Λασκαράτο, που έγραψε κι αυτή την ένδειξη —ή μάλλον αντένδειξη—, μαζί με την προηγούμενη της ηλικίας, εκεί που δεν πιάνει μελάνι! Κι έτσι λοιπόν, αντί να διερευνήσει την υπόθεση ως όφειλε από κάθε άποψη, οχυρώθηκε πίσω από τον Ψαρρά και την υπεράνω πάσης υποψίας δημοσιογραφική ομάδα τού Ιού και ξεφούρνισε πρωτοσέλιδα τη λασπολογική παπαριά του! Διότι, σου λέει, ακόμα κι αν τίτλος και πρόσωπο δεν συμπίπτουν (πράγμα που, καθώς εξηγήσαμε ήδη, του περνάει από το μυαλό, όπως φανερώνει ολοκάθαρα η διευκρίνισή του για τη μη αναφορά ονόματος στο ρεπορτάζ τού Ψαρρά), η πηγή μου είναι ο Ιός. Ποιος μπορεί να μου πει κουβέντα; Εδώ είναι που κοιμήθηκε σε λάθος πλευρό! (και να δει τι του ’χουμε για μετά!).[2]

Πριν προχωρήσουμε στο μετά, να κλείσουμε το πραγματολογικό μέρος τής υπόθεσης. Ο Ταράσιος ήταν μάρτυρας υπεράσπισης του Περίανδρου όσο εμείς είμαστε οι ...Rolling Stones και ο Λασκαράτος ...αριστερός! Η αλήθεια είναι ότι μάρτυρας υπεράσπισης ήταν ο πράγματι ηλικιωμένος το 2006 και ήδη από εκείνη την εποχή τέως Μητροπολίτης Νοτίου Αμερικής Γεννάδιος (Γεώργιος Χρυσουλάκης). Από το δημοσίευμα του Ιού έλειπε εκείνο το τέως. Σιγά μη διακινδύνευε να χάσει τέτοιο κελεπούρι ο Λασκαράτος για να εξακριβώσει την παράλειψη ή όχι μιας λεξούλας τόσης δα!

Μετά

Τι θα κάνατε εσείς αν είχε αποδειχθεί ότι η καταγγελία σας για συγκεκριμένο γεγονός είχε αποδειχθεί μία μαλακία και μισή που επί τής ουσίας συκοφαντεί πολιτικά κάποιο πρόσωπο; —δημόσιο ή μη, αδιάφορο.[3] Δεν θα βρίσκατε έναν τρόπο να την ακυρώσετε φαρδιά-πλατιά αποκαθιστώντας την πολιτική τιμή και υπόληψη εκείνου που είχε θιγεί; Εμείς πάντως αυτό θα κάναμε. Ο Λασκαράτος είχε άλλη άποψη. Διότι, όταν πείστηκε για την παπαριά του (είδαν και έπαθαν όσοι του την επισήμαναν μέχρι να γίνει αυτό),[4] η μόνη ενέργεια στην οποία προέβη ήταν να επισυνάψει δύο πρόσθετα κειμενάκια, όπου στο πρώτο ζητάει συγγνώμη υπό ...προϋποθέσεις («αν είνα έτσι» —έχει και δεν έχει πειστεί δηλαδή!), στο δε δεύτερο μας εξηγεί με γνήσια φιλελεύθερη μεγαλοψυχία ότι δέχεται τη διάψευση που έκανε το left.gr για το προκύψαν ζήτημα ...«καλή τη πίστει»!!! Φτάνει δε στο έσχατο σημείο διαστροφικής σκέψης, κακοπιστίας, στρεψοδικίας και, ας μας επιτρέψει, ατόφιας ηλιθιότητας, όταν διατυπώνει σε κάποιο σχόλιο τον εξής συλλογισμό, υπό τύπο πλάγιας και υποθετικής διερώτησης:

Εντάξει, ο Ταράσιος δεν ήταν ο υπερασπιστής τού Περίανδρου. Όμως, είχε ...φροντίσει να το ...εξακριβώσει αυτό ο Τσίπρας, πριν συναντηθεί μαζί του;(!!!)[5]

Κατά τα άλλα...

Κατά τα άλλα, ούτε γάτα ούτε ζημιά! Η ανάρτηση με την ανυπόστατη και πολιτικά συκοφαντική κατηγορία έμεινε ως είχε και ευρίσκετο! Από τον τίτλο και τις συνοδευτικές φωτογραφίες που συνδέουν τον Τσίπρα εμμέσως πλην σαφώς με τον μάρτυρα υπεράσπισης του Περίανδρου, μέχρι το ‘‘γεγονός’’ της συνάντησής του με τον υπερασπιστή τού νεοναζί! Όλα ίδια και απαράλλαχτα μέχρι το τελευταίο κόμμα! Κι όχι μόνο αυτό! Ο Λασκαράτος υπερηφανεύεται στα σχόλιά του (λίγο ακόμα και θα απαιτούσε και ...παράσημο!), επειδή πρόσθεσε μετά την αποκάλυψη της παπαριάς του αυτές τις δύο μικρότερες ενημερωτικές παπαριές, στις οποίες, όπως είδαμε, ζητάει και δεν ζητάει συγγνώμη και απαλλάσσει χωρίς να απαλλάσσει τον Τσίπρα από την άθλια ρετσινιά που του κόλλησε!!![6] Πάλι με την ίδια σε ποιότητα (αλλά μεγαλύτερη σε μέγεθος) κουτοπονηριά από εκείνη στην οποία κατέφυγε για να κατηγορήσει χωρίς επαλήθευση τον Τσίπρα, λέει (με το φτωχό του το μυαλό):

Εγώ είμαι κύριος! Πρόσθεσα δύο ενημερώσεις με τις οποίες ζητάω συγγνώμη (Σημ. συντ.: υπό προϋποθέσεις πάντα!) και αναφέρομαι φαρδιά-πλατιά στις αντιρρήσεις και διαψεύσεις που κατατέθηκαν. Δεν έχει σημασία που τα γράφω ήξεις αφήξεις. Ούτε έχει σημασία που σε τέτοιες περιπτώσεις τα updates είναι κάτι σαν τα ψιλά γράμματα των συμβάσεων τραπεζικού δανείου ή των ασφαλιστηρίων συμβολαίων. Τυπικά είμαι κύριος!

Επίλογος πρώτου μέρους

Πώς μπορούν να χαρακτηριστούν όλα αυτά τα καμώματα[7] του Λασκαράτου που εκθέσαμε στο σημερινό μας σημείωμα; Φυσικά απότοκα της έχθρας του απέναντι στην Αριστερά και του αντικομμουνισμού του; Αισχρότητα; Αναισχυντία; Ανηθικότητα μέχρι μυελού οστέων; Διαλέξτε και πάρτε χωρίς το παραμικρό ρίσκο. Ό,τι και να πείτε, μέσα θα πέσετε! Και στο όποιο συμπέρασμα βγάλετε, προσθέστε και την αφόρητη, την πέραν κάθε ανθρώπινης φαντασίας υποκρισία. Διότι, όπως είναι γνωστό σε όλη την ελληνική μπλογκόσφαιρα:

Ένας είναι ο Θεός τής Ηθικής (Καντ) και Ένας ο Προφήτης Του (Λασκαράτος)!

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ

Στην επόμενη ανάρτηση θα εξετάσουμε κατά πόσον η ρήση μιας σεβαστής Προγιαγιάς («Δεν βαριέστε παιδιά μου! Κι ο δεξιός καθίκης καθίκης είναι, κι ο αριστερός καθίκης πάλι καθίκης είναι!») παραμένει σε ισχύ, αν αντικαταστήσουμε το σημαίνον καθίκης με το σημαίνον πολιτική αγυρτεία.

[1] Αν το είχε κάνει, δεν θα δυσκολευόταν να βρει ένα δημοσίευμα της εποχής τής δίκης όπου γίνεται σαφής αναφορά σε πρώην μητροπολίτη (εδώ), όπως τού υπέδειξε αναγνώστης του, σαφώς πολύ λιγότερο ειδικευμένος από εκείνον στη διαδικτυακή αναζήτηση!

[2] Εμείς είμαστε ‘‘κακά’’ παιδιά! Δεν είμαστε ούτε Σαραντάκοι, ούτε Καστρινάκηδες! (ούτε και left.gr!).

[3] Έχει μεγάλη σημασία να  μην περάσει απαρατήρητο ότι εδώ μιλάμε για αναληθές γεγονός, κι όχι απλώς για μία λανθασμένη εννοιολογική ανάλυση, παραδείγματος χάρη!  

[4] Ο ανεκδιήγητα θλιβερός Ροΐδης πείστηκε(;) με ακόμα μεγαλύτερη καθυστέρηση!

[5] Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες τής Υπηρεσίας Πληροφοριών μας, της Υ.ΤΣΕ.Κ.Α. (Γραφείο Εξωτερικού, Υποτομέας Άλλου Κόσμου), ο φοβερός και τρομερός Βισίνσκι, όταν έφτασε στ’ αυτιά του αυτός ο συλλογισμός, ακούστηκε να μονολογεί ανακουφισμένος: «Ευτυχώς που αυτή η διαόλου κάλτσα ο Λασκαράτος ήταν αγέννητος στην εποχή μου. Ο Ιωσήφ θα τον είχε ερωτευτεί, κι εγώ, στην καλύτερη περίπτωση, να είχα καταντήσει πρακτικογράφος στις δίκες τής Μόσχας!».

[6] Η οποία αναπαράχθηκε αρκούντως στο διαδίκτυο. Ακόμα μέχρι και χθες, μετά την αποκάλυψη της αλήθειας! Μέχρι και ο γνωστός και μη εξαιρετέος εξτρεμιστής ‘‘αριστερο’’φιλελεύθερος Δημήτρης Φύσσας στηρίχτηκε στην παπαριά τού Λασκαράτου για να γράψει κοτζαμάν άρθρο στην εβδομαδιαία φυλλάδα Athens Voice!

[7] Θα ήμασταν ψεύτες αν λέγαμε ότι μας εξέπληξαν και πολύ. Έχουμε παραπάνω από τις αναγκαίες αποδείξεις που απαιτούνται προκειμένου να πειστούμε ότι δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο κάθε σχεδόν φορά που επιχειρεί να αποδομεί και να απονομιμοποιεί την Αριστερά. (Προσοχή εδώ: Όλη την Αριστερά, ασχέτως αν εδώ και αρκετό καιρό επικεντρώνει τα πυρά του στον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς, τον πιάνει τρομώδες παραλήρημα στη σκέψη ότι μπορεί να γίνει κυβέρνηση!)

Οι εικόνες, κάπως επεξεργασμένες, από το leninreloaded.blogspot.gr και το roides.wordpress.com